iet vooral op dit adres.
NST
MIMOSA-DROPPELS,
■^Let op het adres:
DE SALAMANDER
ONZE
Bruidsportretten
S. VAN DER PLAAT
ZATERDAG
17 MAART 1934
EERSTE BLAD
HET GEWETEN.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Wrijving in de Anti-Revolutionaire
MOTTEN.
A. V. te Sonimelsdijk heeft niet up liet fiets
pad gereden, omdat dit, naar hij zei, zuo glatl
van de sneeuw was. De majoor der Rijksveld-
wacht meent, dat het pad wel berijdbaar was
V. krijgt 2 boete of I d. h. A. S. te Sonimels
dijk voor hetzelfde feit dezelfde straf.
J. VV. T. en j. T. staan terecht wegens over
treding der Visschcrijwet. Verdachten ontken
nen. De zaak wordt aangehouden.
C. B. heeft de jachtwet overtreden. Bij ver
stek veroordeeld tot ƒ5 boete of 3 d. li. met
verbeurdverklaring van een jachtgeweer.
I. T. gevischt zonder vergunning. Bij verstek
tot J 5 boete of 3 d. h. Evenzoo H. B, eu D.
te K.
L. O. te Melissant heeft zonder rijbewijs ge
reden. Hij wordt veroordeeld tot 2 boete of
I d. h.
J. de K. te Sonimelsdijk had geen nummer-
bewijs. Hij krijgt I boete of 1 d. h.
O. v. d. Hoek had op verboden grond ge-
loopen. Bij verstek tot ƒ3 boete of 2 d. h. ver
oordeeld.
aak
'er-
h.
een
niet
rij-
uwe
isis-
r te
"or
den
ALS DE DORPSBEVOLKING PARTIJ KIEST.
j Zaterdag heeft te Geffen een excecutoriale
eu- verkoop plaats gehad van den inboedel der
or- boerderij benevens de hooivoorraad van den
landbouwer S. aldaar. Ofschoon er voor deze
'n openbare verkooping groote belangstelling be-
ap- stond, werd er niet geboden. Het geheel bracht
rdt de som van twintig gulden op.
De veiling werd gehouden, omdat S. zijn
verplichtingen niet was nagekomen tegenover
den landbouwer V. D„ waarmede hij gerui-
men tijd in proces was gewikkeld. Het eene
proces werd door S. verloren. De dorpsbe
volking schijnt het niet eens geweest te zijn
met dit vonnis. Den nacht voor de verkooping
werd op het erf van de tegenpartij (den land
bouwer V. D.) een ware verwoesting aange
richt. Een groote houtmijt werd uitéénge-
haald, en geheel vernield. De brokstukken van
het hout werden over den akker van Van D.
gestrooid. De benadeelde heeft aangifte van
het gebeurde gedaan bij de Kon. Marechaussee
ter plaatse. Deze stelt een uitgebreid onderzoek
in, doch van de vandalen is nog geen spoor
ontdekt.
eft
oor
10
ek
LINDBEGH'S HUIS.
In het tragische huis waar de baby van de
familie Lindbegrh gestolen werd zal men
spoedig weer het lachen van kinderen kunnen
hooren. Kolonel en mevrouw Lindbergh zijn
van plan het huis in te richten tot een tehuis
voor babies, zoodat het huis in de Sourland
Mountains wederom vervuld zal zijn van kin
derstemmen van zonnige blijheid. De woning
van den kolonel zal voortaan gewijd worden
aan het wel en het wee van kleine kinderen,
ongeacht ras, geloof of kleur. Men neemt over
het algemeen aan, dat men deze bestemming
aan het huis wil geven ter gedachtenis aan
den kleinen Charles, die op zoo rampzalige
wijze een einde vond. Juist twee jaar geleden
werden de overblijfselen van de Lindbergh-
baby in het bosch twee mijl van huis gevonden.
verstrekt Hypotheken
JEN, BOUW- en WEILAND. Lage rente
AAR- en PANDBRIEVEN van
maandelljksche stortingen
ONDER No. 121, BUREAU VAN DIT BLAD
chappij
MY.Y.
NIS"
i tig
1933
i8
das
.00 YB.*
Feestd.)
lOvm.**
.30vm.§
'ag
Ou». Y
Feestd.)
raar!
0 nm. t
.30 om.
om ft
Dis 6.30
.24 vm.
tation),
.20vm.
tation).
14.38
Vlaar-
15.38
Vlaar-
es
t.
BREUKBANDEN I
allesoorten met en zonderveer I
GENEESMIDDELEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen
ziekten, enz.
SANTOLMID1E f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,— per flacon.
Vraagt onze bekende
ter regeling v. d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd.
AI onze goederen worden onder volle
garantie verkocht.
Kipstraat 59, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
Schoone volle lichaamsvormen dooi
onze Oostersche krachtpillen, een
Gulden per flacon van 80 pillen
zijn onovertrefbaar:
fijne kleur
keurige afwerking
Aanbevelend,
Hobbemastraat - Middelharnis
2e atelier van
af het station
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,076
ADVERTËNTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 38
Amsterdam 12 millioen, Den Haag 18
millioen!! Minister Oud is overtuigd, dat
dit nog maar een schuchter begin is, want
het begint pas tot het publiek door te
dringen, dat het in de gelegenheid is ge
steld straffeloos verzwegen belastingschuld
aan te geven.
Daarom in gemoede een vraag aan U
lezer: hebt U uw geweten al ontlast en
Uw verhouding tot den riscus in het reine
gebracht?
Wij durven deze vraag met gerustheid
stellen en zonder bevreesd te zijn, dat een
verontwaardigd abonné ons, met een op
zegging van zijn abonnement de ge
bruikelijke straf voor een stoutigheid on
zerzijds een brief zendt om te vragen,
wat wij ons wel vermeten om van hem
te durven veronderstellen
Wij herhalen: wij durven deze vraag
gerust stellen, immers er zijn drie „mis
drijven" welke géén rechtgeaard Neder
lander ais zoodanig beschouwt. Dat zijn:
smokkelen, stroopen, en belasting-ont
duiken.
Wie heeft er nooit meer sigaren mee
genomen naar het buitenland dan wettelijk
geoorloofd was en welke vrouw heeft niet
een of meer fleschjes parfum uit dat
buitenland frauduleus over onze land
grenzen gevoerd? En dan het stroopen!
Natuurlijk herinnert U zich de berichtjes
in de bladen over den dorps-edelachtbare,
ja zelfs over den dorps-geweldige, alias
veldwachter, die in het jachtveld werd
aangetroffen met een nog rookend geweer,
maar ronder jachtacte.
Geldt voor smokkelen en stroopen nog
de beperking, dat de gelegenheid er voor
zich aan moet bieden, immers niet ieder
heeft de landgrenzen of een jachtveld met
hazen en konijnen bij de hand, het be
lasting-ontduiken is letterlijk een volks
vermaak, dat bedreven wordt, zoowel door
de aangeslagenen in de laagste klassen die
een zoet winstje van enkele guldens ver
zwijgen, als door de categorie welke men
vroeger de hoogst aangeslagenen noemde.
Ja, door de laatste nog het meest. Zoo
weinig schaamt men zich hiervoor, dat
men in vriendenkring er openlijk over
spreekt, ja zelfs er prat op gaat, indien
men den fiscus een flink bedrag „door
den neus" heeft geboord. Een belasting
inspecteur, die zijn plicht nauwgezet na
komt en zonder pardon of gena is voor
betrapte overtreders, geldt bij het publiek
voor een dienstklopper en het oordeel over
hem luidt verre van maisch. Gaat hij zoo
ver om zijn „slachtoffers" zelfs achter slot
en grendel te helpen, dan wordt de onge
lukkige maatschappelijk dood verklaard.
En dit alles vinden we heel gewoon.
Is het feitelijk niet bedroevend en ge
tuigt het niet van een laag gezonken ver
antwoordelijkheidsgevoel? Waarom stelt
men er een eer in eventueele schulden tot
de laatste cent toe af te betalen, desnoods
met ontzegging van allerlei dingen, die
ons leven veraangenamen? En waarom
zal dezelfde man die zulke opvattingen
heeft, zonder blikken of blozen zijn be
lastingbiljet foutiet invullen? Het is ons
een raadsel. De eenige verklaring is de
inassa-suggestie. ledereen doet het en
dus.
Maar al doet iedereen het, daarom blijft
het evengoed een kwaad. Dat bewijzen
ons de tot nu toe gepubliceerde cijfers
van de reeds aangegeven verzwegen be
lasting. In Amsterdam en Den Haag samen
30 millioen! En dat, terwijl de Minister
overtuigd is, dat lang niet iedereen op de
hoogte is van de door hem getroffen maat
regelen.
Maar dan beteekent die 30 millioen ook
nog niets. Zullen het er straks, twee drie
maal dertig worden, en misschien nog wel
meer?
Daarmee zijn we er nog niet, want zelfs
al zette men de doodstraf op belasting-
ontduiken, altijd zijn er knoeiers, bedrie
gers, en ze zullen er altijd blijven, die zich
veilig weten, omdat zij nu eenmaal niet
na te rekenen zijn.
Doch al zullen we het kwaad dan niet
met wortel en al kunnen uitroeien, toch
laat het zich aanzien, dat we een grooten
stap in de goede richting gaan doen.
Laat ieder wei bedenken, dat het dit
maal ernst, bittere ernst is. Tot Mei is
men nog van straffeloosheid verzekerd.
Heeft Uw geweten dan nog niet gesproken,
dan volgt strengere controle en bij ont
dekking
(Adv.)
FEUILLETON.
OUÏDA
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
Lady Dolly en mijnheer Van der Decken konden
er misschien al dat mooie niet in zien, toen zij er
een weinig ondervinding van hadden gehad; zij
vond hem gierig, en hij vond haar ijdel; maar dat
vertelden zij aan niemand, en dus bleef iedereen het
een „heel mooi" huwelijk noemen. Men zag hen
altijd te zamen in het Bois en het Park, en elk
voorjaar brachten zij drie maanden in Londeu
door; zij gingen te zamen uit logeeren en wel
twaalf maal in een seizoen gingen zij te zamen uit
dineeren; het kon niet mooier zijn, daar zorgde
Lady Dolly voor.
Zij vond hem een zeer vervelënd en een erge
vrek; zij had nooit half genoeg geld, en ten op
zichte van checks was hij niet gemakkelijk. Maar
anders was hij niet lastig; en gewoonlijk had hij het
hoofd vol leeningen, of aannemingen, of subsi-
diën. waaraan dikwijls verrre reizen vebonden
waren; zoodat zij over 't geheel tevreden was en
haar leven genoot.
Dezen ochtend was zij echter naar het strand
gegaan, zonder, wel is waar, zulk een slag als haar
getroffen had in al zijn volheid te verwachten,
maar toch onrustig en zenuwachtig, wetende dat
Hervormden en Doleerenden. Van
Kuyper tot Heemskerk. De positie
van de overheid. Een commissie, die
niet is benoemd. De bezuiniging en
een sterke regeering.
Naar aanleiding van een te Zeist gehouden
vergadering van Hervormde anti-revolutio
nairen, waar gebleken was van een groeiende
oppositie in de Anti-Revolutionaire Partij,
heeft het Utrechtschs Dagblad zich gewend
tot het Tweede Kamerlid prof. Hugo Vis-
scher, den belangrijksten vertegenwoordiger
van de groep Hervormde anti-revolutionairen.
Aan zjjn mededeelingen is het volgende
ontleend:-
„U weet", zoo zeide hy, „dat die wrijving
eigeniyk al jaren bestaat. De Hervormde
Gereformeerden uit onze Party hebben my
al menigmaal gevraagd om een nieuwe party
te vormen. Ik heb dat steeds geweigerd. Dit
beteekent niet, dat ik hun bezwaren niet
voel, maar de vraag is of het hoogtre volks
belang niet eischt dat de politieke verdeeld
heid niet wordt vermeerderd. Daarby komt,
dat de ontevredenheid zich ook dikwyis be
perkt tot persoonlijke belangen, en dat is
een gevaarlijke gids Maar de ontevreden
heid is er en heeft in heel veel opzichten
naar grond.
Kijk eens, zoolang dr. Kuyper beschikte
over zpn volledige macht en invloed iu de
puitij, wist hij met allerlei kerkeiyke ge
voeligheden rekening te houden. Na de „lint
jeskwestie" is zijn gezag achteruitgegaan en
is een andere generatie naar boven gekomen,
vooral onder Heemskerk, die in sterke mate
kerkelijk georiënteerd was en anderzijds niet
meer het zuiver anti-revolutionnair stand
punt, door Groen en door Kuyper in diens
eersten tijd belichaamd, vertegenwoordigde.
Zoolang de Partij in stryd positie, in nood
verkeerde, merkte men van verschillen wei
nig, maar zoodra zy eenige malen aan de
Regeering was geweest en dus ook baantjes
te vergeven kreeg, deden andere elementen
hun intree, en lieten zich andere factoren
gelden.
Van dien tijd af dateeren het wantrouwen
en de ontevredenheid by de Hervormden,
die het vele malen zagen gebeuren, dat in
kleine plaatsen waar de bevolking overwe
gend Hervormd is en waar de Doleerenden
een onbeteekenende minderheid vormen,
Gereformeerde burgemeesters werden be
noemd. Zoo komt het meermalen voor, dat
de burgemeester in een naburige gemeente
gaat kerken, omdat in zyn eigen gemeente
niet eens een Doleerende kerk staat.
U zult zeggen: maar zijn dit zulke gewichr
tige bezwaren? Ik geef toe er zyn groote
plaatsen waar zooiets niet deert. Maar in
kleine dorpen, waar alle menschen met elr
kaar moeten leven, wekt het ergernis en
verzet. Natuurlpk, ik weet 't heel goed, de
menschen moesten ruimer denken, maar ze
doen 'tnu eenmaal niet, en men heeft reke
ning te houden met de werkelijkheid. Het
feit dat onze Hervormde menschen op zulke
plaatsen weigeren samen te werken met
Gereformeerden, is oorzaak, dat de kiesver-
eeniging uitsluitend uit Doleerenden bestaat
wat natuurlpk weer van grooten invloed is
op de geheele party-constitutie.
Er komt nog een diepere principieele
kwestie bij. U herinnert zich wellicht, dat
in 1905 de Geref. Kerken een wy ziging hebben
gebracht in de beiydenis, waarby uit artikel
86 een stuk is weggenomen, dat handelt
over de Overheid. Aanvankeiyk leek het of
er niets veranderd was, maar zooals 'tmet
beginselen altijd gaat, later openbaarden zich
de gevolgen, en in de Party wekte het al-
meer verwydering. Heemskerk en zijn school
hebben het beginsel steeds verder tot zyn
laatste consequentie gevoerd, en destelling
verkondigd niet ééns, maar meermalen
dat de Staat geen bemoeienis moet hebben
met het geesteiyk leven van het volk. Toen
dan ook een aantal jaren geleden in den
Haag een bord werd rondgereden, waarop
stond „God is het grootste kwaad", meende
Heemskerk dat daartegen niets behoefde te
gebeuren, maar ik heb steeds gesteld, dat
God souverein is, ook de Regeering aan hem
onderworpen heeft te zynvolgens my gelden
Gods ordonnantiën óók voor de overheid, zoo
goed als voor het persoonlijk leven.
De laatste maal dat zich dit principieel
Het Van Weel- en Diaconaal-Ziekenhttis „Bethesda" te Dirksland dat deze week door
ruim 9000 bezoekers is bezichtigd, en waarin vanaf Maandag 19 dezer, patiënten
kunnen worden opgenomen, Moge het haar naam met eere dragen.
verschil heeft geopenbaard, was bij de be
handeling van de z.g. wet op de Godslas
tering, waarby ik ofschoon ik tenslotte
vóór het ontwerp gestemd heb menig be-
ginselbezwaar heb l&en hooren tegen de
Memorie van Toelichting. Minister Donner,
die ook uit de school van Heemskerk komt,
wil alleen praten over de godsdienstige ge
voelens van de menschen, maar ik sta op
het standpunt, dat de overheid God heeft te
erkennen.
Zoo was er dus allerlei brandstof. In 1929
hebben de meeningsverschillen, meer onmid-
deliyk naar aanleiding van het Belgisch
Tractaat, waaromtrent ik my openlyk in
de Groene had uitgesproken, geleid tot een
conflict, dat op een uiteenspatting van de
Party had kunnen uitloopen, ware het niet
dat men van de andere zijde alles had ge
daan om de scheuren te krammen en te
dichten. Tydens de hierover gehouden con
ferentie heeft het Partijbestuur beloofd een
commissie te benoemen tot eventueele nade
re aanvulling van het program in verband
met bet standpunt jegens de Overheid.
Het Partybestuur heeft deze belofte echter
nooit ingelost. De Party heeft er blijkbaar
de voorkeur aan gegeven de moeiiykheden
uit den weg te gaan, terwijl ik van meening
ben, dat men vóór alles dergelpke principi
eele moeilijkheden heeft op te lossenxooals
men een zweer moet uitsnijden en niet moet
laten voortwoekeren".
„En ondanks dat alles biyft u van meening
dat de Party intact moet blijven?" vroeg de
vertegenwoordiger van het U. D.
Ik vraag mij tenminste telkens weer af,
of het in de gegeven omstandigheden juist
is om de A.R.-partij kapot te maken. In dezen
ontróerenden, moeiiyken tijd ben ik liefst
niet de verwekker van nieuwe versnippering.
Ik zie een politieke partij - dat heb ik nog
van Kuyper geleerd altyd in het licht van
het algemeen volksbelang. Zij bestaat niet
voor zichzelf, maar ter wille van een alge
meen volksdoel.Ik voel mij verantwoordeiyk
met betrekking tot de totaliteit van ons volks
leven. Al ben ik dus overtuigd, dat het partij
bestuur anders moet doen, toch heb ik niet
de vrijmoedigheid om daaruit de volle con
sequenties te trekken. Het oogenblik kan
hare dochter op reis naar haar toe was, en woedend
op de persoon, die zij eene „akelige oude kat"
noemde.
De oude kat was de Hertogin van Muil, die tegen
woordig weduwe was en vijftien jaar lang in
Northumberland de arme Vere onder haar veilig
toezicht had gehad, maar nu, zoo verschrikkelijk
onvoorziens, als een kanonskogel op Lady Dolly
had afgeschoten, en dat wel op het strand te
Trouville en ten aanschouwe van die slang in
engelengedaante, Prinses Hélène Olgarouski!
Lady Dolly, die nooit wilde erkennen dat zij van
hare moederlijke rechten afstand had gedaan,
hoewel zij den last van moederlijke verantwoorde
lijkheid niet wilde hebben, had voor de negen
honderdste maal (per post) met de Hertogin van
Muil getwist; hevig getwist, zóó hevig dat het nu
te erg liep; en het gevolg cr van was dat hare doch
ter dadelijk naar Trouville werd gezonden, met
de verklaring der hertogin dat zij zich niet langer
met de zorg voor het kind van haar armen zoon
kon belasten, en dat zij dus, wat er ook van kwam,
Vere, eens en voor altijd, aan hare moeder terug
zond.
„Er zal geen weck verloopen,of die nare vrouw
huilt om het kind," dacht Lady Dolly, maar zij
heeft het gedaan om mij te plagen; en om haar te
plagen, zal ik het kind houden. Dat is niet meer
dan billijk."
De hertogin was hare woorden stipt nagekomen,
anders niet! maar dit is dikwijls het ergste wat
men iemand kan aandien. Lady Dolly was in ver
legenheid, verbitterd, en boos op zich zelve dat zij
al die gekheid van te lijden door het onnatuurlijk
gemis harer eenige dochter geschreven had, waar
door zij zich dien slag op den hals had gehaald.
In haar verdriet had zij hare blonde perruque
geheel scheef getrokken; zij had die perruque vol
strekt niet noodig, want haar eigen haar was dik
genoeg, maar zij bedekte het en droeg de perruque
omdat het mode was.
Lady Dolly was altijd zeer bevallig geweest en
was het nog. Zij had heldere, groote oogen, een
fijn mondje, en eeen gelaatskleur, die al de moeite,
welke zij er aan besteedde, niet noodig had; als
zij de perruque niet ophad, had zij donker, zijde
achtig haar, dat over hare wenkbrauwen nederviel,
in eene wanorde, die hare kamenier twee uur
kostte om het in orde te brengen; en hare wenk
brauwen zelve waren fijn geteekend in twee don
kere strepen, waaraan door een penseel was toege
voegd wat haar de natuur had te kort gedaan.
Toen zij zeventien jaar telde, was zij op dc pastorie,
onder de rozeknoppen in het bloemperk, zelve een
rozeknop; nu was zij een porselcinbceldje; het
beeldje was sierlijker en schitterender; en sleet
niet af. Dit is het voordeel, dat kunstmatige
schoonheid boven natuurlijke bekoorlijkheid heeft
de laatste verandert met de gezondheid of gevoel
de eerste niet; zij blijft altijd hetzelfde, of men
moet het juist treffen dat zij aan haar toilet of
ziek is.
Lady Dolly ontwaakte dien ochtend te vroeg
uit haar slaapje en verbeeldde zich dat zij in den
ouden pastorictuin was, te midden van dc rozen,
en dat Vcre's lief gezichtje tecdcr tot haar opzag. Zij
had een nevel voor haar oogen, zij gevoelde eene
benauwdheid in hare keel, eene pijnlijke matheid
door al hare leden. „Dat komt van dc garnalen!"
zeide zij bij zich zelve, „ik zal niet weer rooken,
als ik garnalen gegeten heb."
Zij was geheel alleen; de raadsman was naar
komen, naar ik meen, dat men er op moet
letten hoe God werkt. Ik wil in Zyn weg
wandelen en die zoo gelooft, haasten zich
niet, maar wacht rustig af hoe de zaken
zich ontwikkelen. Bovendien ik ben al
van 1891 lid van de Party en heb ook ter
wille van haar beginselen geleden. Ik voel
my dus te dieht bij haar om haar gemak
kelijk los te kunnen laten."
„Is er geen andere party, waarin deze
ontevreden groep haar onderdak zal kunnen
vinden?"
De party van ds. Kersten heeft al lang
een groote aantrekkingskracht op deze groe
pen. Dacht u, dat ze anders ooit 100.000
stemmen hadden kunnen verwerven? Ik ben
overtuigd, dat 80 pet. van de Kerstianen
bestaat uit oud-leden van de a.r.-party en
wel voor 't grootste gedeelte lidmaten van
de Hervormde kerk.
Mijn vaste overtuiging is, dat het Party-
bestuur en de Regeering ongewild niets
anders doen dan propaganda maken voor
de Staatkundig Geref. Party. Er bestaat in
de A.R.-party allang een combinatie van
ontevreden Hervormden, waaraan niet min
der dan 80 100 predikanten verbonden
zijn. En hier wordt telkens de vraag gesteld:
moeten wy niet een éénheid zoeken onder
alle Gereformeerden, die de onverkorte be
lijdenis handhaven?"
„Nu is mijn laatste vraag: hoe staat de
A.R.-party of beter hoe staat u tegenover
de Nat. Soc. Beweging? Deze is, zooals U
weet, ook op de vergadering te Zeist ter
sprake gebracht en is zelfs een belangryk
element geweest in de beschouwingen van
den heer Jansen."
„Ik moet u allereerst zeggen dat ik per-
sooniyk niets weet van de Zeister verga
dering, al ken ik de leden van- het Comité
allen heel goed. Wat de heer Jansen daar
over de N.S.B. gezegd heeft, biy've dus voor
zy'n particuliere rekening. Wat myn perr
sooniyke opvatting betreft, ik voel alles voor
een sterke centrale Regeering.
Ik ben overtuigd dat onze Regeering nog
altyd niet sterk genoeg is. Maar dat hangt
weer met allerlei andere zaken samen. Ik
ben by voorbeeld van oordeel dat er veel
krachtiger bezuinigd moet worden. Eigenlijk
zijn schoener gegaan, andere harer aanbidders
waren in hun hotel, het was een tijd dat bijna ieder
een biinnenshus bleef. Zij stond op, en maakte
aanstalten om hare dochter te gaan zien.
„Hij hield zooveel van mij, die goede man!" dacht
zij. Daar te midden van de rozen, in Devonshire,
was het zulk eene reine, teedere liefde geweest
wel heel kinderachtig, en hij had haar ook wel
dikwijls verveeld met dien ouden, saaien Thomas
Kempis en anderen van dat soort; maar toch
was het eene geheel andere liefde geweest dan al
die andere liefdes. Hij lag nu in het graf; in menig
jaar had ze geen herinnering aan hem gewijd; en
toen hij leefde had zij de kerk en de oude vrouwen,
en den koordienst en de ochtend- en avond-gods
dienstoefeningen wel heeI,verveIendJgevonden, maar
hij had haar toch zoo liefgehad. Nu had zij, natuur
lijk, aanbidders bij de vleet, maar zijne liefde was
zoo geheel anders iets geweest. En hoe het kwam
wist zij zelve niet, maar Lady Dolly gevoelde iets,
dat naar schaamte geleek.
„Die arme Vere," zeide ze teeder bij zich zelve,
en in die stemming ging zij naar hare dochter, die
naar hem genoemd was door die dwaze oude vrouw,
dc Hcrtogid van Muil, met wie Lady Dolly, in hare
dubbele betrekking als nicht en schoondochter,
altijd ccn hevigen strijd had gevoerd; een strijd
waarin zij nu het onderspit had gedolven.
„Mag ik binnenkomen, lieve?" vroeg zij aan de
deur der slaapkamer. Zij gevoelde zich bijna zenuw
achtig. Het was zeer dwaas; maar waarom had het
meisje ook de oogen van haar overleden vader?
Hare dochter deed dc deur open en stond stil
zwijgend voor haar.
j „Een mooi meisje. Zij hebben wel gelijk," dacht
l Lady Dolly, nu haar hoofd niet langer werd ver
vuld van dat akelig, ferfonfaaid bruin Oxford en
het glimlachend gezicht van prinses Hélène. Het
meisje was in een wit ochtendkleed, maar zonder
iets van al de tooisels van kant en linten, waarmede
Lady Dolly even rijk versierd was als een paard bij
het carnaval te Rome met franjes en kwasten. Lady
Dolly was zelve te bekoorlijk en ook veel te tevre
den met zich zelve om eenige jalouzie te gevoelen;
maar zij beschouwde have dochter critisch, zooals
zij eene jonge actrice, die debuteert, beschouwd
zou hebben. „Een heel andere stijl, dat is gelukkig,"
dacht zij onder hare beschouwing. „Meer zooals
Vere ja, zij lijkt bijzonder op hem maar zij
is nog veel schooner."
Toen kuste ze hare dochter zeer vriendelijk op
beide wangen en omhelsde haar als in vervoering,
ongeveer zooals zij prinses Hélène of elke andere
vrouw, die zij haatte, omhelsd zou hebben.
„Je hebt me vandaag overvallen, lieve," zeide
zij, min of meer op een toon van verontschuldi
ging, „en je moet weten dat ik niet van scènes houd.
Onthoud dat vooral."
„Scènes?" zeide Vere.,. Wat zijn dat?"
„Scènes?" herhaalde Lady Dolly, haar weder
kussende, en een weinig verlegen, zooals iedereen is,
die eensklaps een verklaring moet geven van een
zeer gewoon woord. „Scènes? Wel, scènes dat
zijn scènes. Iets,weet je, dat veel beweging maakt,
dat gek staat, waar de menschen om lachenbegrijp
je? Alles wat in het bijzijn van een ander gedaan
wordt, dat is onwelvoegelijk".
(Wordt vervolgd.)