ingen. Circulaires» Test en mooist Middelharnis EENE SCHE EERSTE BLAD Veiling berichten. SVERZEKERING- CHAPPiJ riel oiMBOcrrs |IJANOI ZATERDAG 3 MAART 1934 OPTIMISME. Hoofdpijn, HiesfUffr ÏÏUfnbacdt's Voeden MOTTEN. Vliegveld-plannen. Binnenlandsch Weekoverzicht. Hierna is het woord aan den eere-voor- iitter oui de vergadering te sluiten. Spreker >egint met de volgende woorden: Aan my s de aangename taak dezen avond te sluiten, k ben allen hartelijk dankbaar, zoowel pu- >liek a szangeis. Ik breng een woord van lank aan de koren en hunne directeuren, liet het minst aan Ouddoi p's koor. Ook een /oord van dank aan de gevers ten bate van B Z. en hiermede werd de avond gesloten. itrale Veiling voor lioeree Orerllnkkee te Middelharnis. Veiling van Vrijdag 23 Februari 1934. toode kool ƒ11,— per 100stuks, iavoye kool 9,— tot 9,50 laollen 0,50 tot 1,10 per 100 K.G. Vitlof 12,50 irmgaard 16,40 lleiperen 9,50 tot 15,— iure appels 10,10 tot 16,30 VE1LINUSBKKICHT van Vrijdag 23 Februari 1934 der Coöp. Tuinbouw- en Veilingsvereen. „OOSTVOORNE". Veldsla 0,54 per k.g. 'rei 0,S0 tot ƒ4,— per 100 bos. {ero 5,— per 100 k.g. 'een 4,10 per 100 k g. 'inolrapen 2,70 tot 3,— per 100 st. Iroten 1,10 tot 3,S0 per 100 k.g. Viilof 0,21 tot 0,2S per k.g. looi (roode) ƒ3,— tot ƒ5,— per 100 k.g. Soerenkool 0,13 tot 0,38 per krat. Tien 1,30 tot 1,70 per 100 k.g. 'afelappelen 0,08 tot 0,18 per k.g. leukenperen 0,10 tot 0,18 per k.g. pruiten 0,07 tot ƒ0,33 per k g. elderlj 9,90 per 100 bos. lieren wit (netto) 2,55 per 100 stuks, lieren bruin 2,75 per 100 stuks. Heine Eieren 2,10 per 100 stuks. Aanvoer 41045 stuks. BURGERLIJKE STAND. OOLTGENSPLAAT. Geboren: Izak Pieter, z. van Adrianus [arinus Leendert van der Griend en Krijntje eijdens; Gerardus, z van Johannis Francis? as Brands en Elizabeth KoeneHillebrordus, van Anthonius Buijs en Pieternella van 'utten. CORRESPONDENTIE. De schrijver van het Ingezonden Stuk ge- sekend „Een schipper" verzoeken wij zijn aam bekend te maken, anders kan plaat- Ing niet worden overwogen. Redactie. >EN burmaniahuis) ITTERDAM - 'S GRAVENHAGE. CENT PER WEEK verzekert gij In leneden den leeftijd van 8 jaar voor een n VIJFTIG GULDEN. De premiebetaling den verzekerde en uiterlijk in den leeftijd VAR MET RECHT OP AANDEEL worden thans reeds uitbetaald met een VAN VIJF EN VIJFTIG PROCENT zekerd bedrag, e agenten of de kantoren. in <ce veg) ?stel- IJK. olie ver-e KLTOTASU LAAT NIET t03 Prijs per kwartaal Losse nummers ADVERTÊNTIËN van 16 regels Elke regel meer Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 16E JAARGANG. - N°. 34 Ook in de moeilijkste tijden blijven Iele menschen optimistisch gestemd, om- lat het hun persoonlijk nog steeds goed gaat. Zouden eventueel ook hun eigen mstandigheden verslechteren, dan zouden ij dat optimisme spoedig prijsgeven en ver- allen in een pessimisme, nog somberder an dat van principieele voorstanders der egatieve wereldbeschouwing. Een tijdperk, zooals wij thans beleven, lischt vele slachtoffers. Wij beklagen deze ilachtoffers, want wij zijn niet de meening oegedaan, dat het individu nog slechts vaarde heeft in verband met het lot van len volk of volkerengroep als geheel, eder mensch vertegenwoordigt een afzon- lerlijk levenslot en het is juist de indivi- iueele mensch, die vreugde en smart door- eeft in hun volle intensiteit. Toch mogen wij, of het ons nu goed of slecht gaat, den algemeenen toestand nooit beoordeelen naar onze eigen levensom standigheden. Optimisme en pessimisme zijn filosofische begrippenhet gaat hierbij om een levensbeschouwing, die in beide gevallen te veelomvattend is, om gedron gen te kunnen worden in het nauwe kader Fan één menschenleven. Bij de keus tus £chen optimisme en pessimisme kan men zich evenmin laten leiden door de om standigheden van het oogenblik. Een pes simist moet niet bij de thans heerschende crisis blijven stilstaan, doch teruggrijpen naar schijnbaar rustige en normale tijden én ook daarin kunnen vinden die met zijn opvatting van het leven overeenkomen. Wij optimisten moeten daarentegen ons vertrouwen niet baseeren op goedkoope gemeenplaatsen, doch argumenten aan voeren, die onafhankelijk zijn van de om standigheden van het oogenblik. Is optimisme, op deze wijze beschouwd, gerechtvaardigd? In zekeren zin wel. Het zou gevaarlijk zijn, wanneer wij de ge schiedenis van onzen tijd gingen beschou wen als een herhaling der geschiedenis van vroegere tijdperken. Er zijn tijden, waarin men niet zonder reden kan ver wachten, dat de toekomst zich volgens zulk een analogie zal afspelen. In veelbe wogen tijden en onze tijd is een veel bewogen tijd gaat dit niet op, omdat er zich dan nieuwe, onbekende dingen baan breken. Ons optimisme is dan ook niet gegrond op zulk een analogie, doch op ons vertrouwen, dat de menschheid in staat is om tenslotte alles te boven te komen. Weliswaar zien wij thans overal om ons heen het vervalontelbaar zijn de overtredingen tegen den organischen op bouw op elk gebied, doch juist de be- 'staande verwarring heeft duidelijk bewezen, ïlat de menschheid tenslotte één geheel moet vormen, dat haar leven en welvaart onmogelijk zijn, wanneer de afzonderlijke volkeren zich van het geheel afsnoeren. De eenige mogelijkheid is gelegen in de algemeene erkenning van het feit, dat de menschheid één organisch geheel vormt. In dit verband dient natuurlijk aan de afzonderlijke volkeren hun volle zelfstan digheid te worden gelaten, doch met dat al dienen zij onderling samen te werken. Ons optimisme berust dus hierop, dat de menschheid nog teveel gezond verstand bezit om de volkomen, uiteindelijke ver woesting niet over zich te laten komen. En heeft zij eenmaal den verkeerden weg verlaten, waarop zij zich thans bevindt, dan zal zij ook veerkracht genoeg hebben om de moeilijkheden te overwinnen. Wie zich verdiept in de geschiedenis en dan niet alleen in de oorlogsgeschiedenis, doch ook in de levensuitingen der volkeren, zal deze eigenschappen steeds meer terug vinden. Ook in de schijnbaar hopelooze verwarring van dat tijdperk der wereld geschiedenis, dat wij thans zelf beleven, is reeds het streven naar verstandigen op bouw waar te nemen. Wij moeten nog geduld hebben, doch dit geduld draagt het karakter van vertrouwend wachten. Eu de questie voor Flakkee ia nu alechta: zorgen jullie voor een goed landingsterrein, dat wh hier kunnen dalen, dan nemen we ook Middelharnis-Sommelsrijjk of Dirkslaiid. al naar het vliegveld ligt op ia het vliegplan. bedaart spoedig met Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist (Adv). FEUILLETON. OUÏDA Naar het Engelsch door C. BAARSLAG. 1) HOOFDSTUK I. Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren Lady Dolly had zich bijzonder gelukkig moeten gevoelen. Zij bezat alles wat het genoegen van eene vrouw, die in de kringen als de hare verkeert, kan uitmaken. Zij was te Trouville. Zij had aan de speeltafel veel geld gewonnen. Zij had bij de wedrennen voordeelige zaken gedaan met weddenschappen. Zij had hare grootste mededingster een knorrig gezicht zien zetten in een kleed, dat haar niet goed stond. Zij had een brief van haar echtge noot ontvangen om haar te berichten dat hij naar Java of naar de planeet Jupiter, of de Hemel weet waarheen, was gegaan. Zij droeg een costuum, dat de voorname modiste twintig uren zorg en aanhoudend nadenken had ge kost. Het was, wel is waar, slechts batist; maar batist veredeld en verheven door nièllo knoopen, oude kant, en genie. Zij had hare aanbidders en slaven om zich heen. Zij had hare beste vriendin op valsch spelen betrapt. Zij had den vorigen avond in het Maison Persane ge dineerd en zóu dezen avond in het Maison Nor- mande dineeren. Een minister had haar een ii. We wallen thans beginnen met heel kort te verhalen wat Kol. van Hoogenhuyze eigen lijk verteld heeft op de beide vlieg-veld' propaganda-avonden, die in Middelharnis en Sommelsdyk gehouden zijn voor de propa ganda van het vliegveld. De K.L.M. heeft zich ontwikkeld van een kleine Mij. met oude legertoestellen, om gevormd voor passagiersvervoer tot een wereldvermaarde luchtvaart-maatschappij met geweldig-goede vliegtuigen. Direct ging het heel behoorlijk al, maar het finan tieel resultaat was niet bizonder, doch hoe langer hoe meer keert zich dat ten goede, de tijd is zelfs niet zoo heel ver meer of de luchtvaartmij. zal zonder rljkssubsidie's kun nen werken. Het passagiersvervoer neemt evenens ontzaggelijk toe, verleden jaar gingen niet minder dan 40.000 menschen met de K.L.M op reis naar Indië, Zweden, Frankrijk, Duitschland en België, waarheen de K.L.M. vliegt. En thans komt het binnenlandsch verkeer aan de beurt om georganiseerd te worden. Vlissingen en Haamstede hebben hun lan dingsterreinen en deze dienst gaat schitte rend. Aanvankelijk bedoeld alleen als zomer dienst, is met een dubbeldaagsche dienstin den winter doorgevlogen, de bezetting in het vliegtuig bedroeg gemiddeld 40 tot 50% van het aanwezige aantal beschikbare passagiers plaatsen. De K.L.M. heeft zich weinig moeite te getroosten voor deze plannen, ze vliegt al over jullie heen en heeft alleen te dalen, of landen als er een passagier wil instappen. Dit alles in het kort, van de plannen, die gezegd zijn, en waarvoor Burgemeesterden Hollander een zeer enthousiaste inleiding hield over vliegen en de Hollandsche K.L.M. en zijn piloten. En zoo zQn we weer een stap verder naar het plan waar we henen moeten, het plan van een vliegveld op Flakkee. Wanneer men zyn ooren eens te luisteren legt, jandoppie wat hoort men dan een be zwaren. O als dat vliegveld er was... ja, dan was het toch een reusachtig iets om die dienst hier te hebben. Als het er maar een maal was... En dan gaat men rekenen, zooveel kost het geiykmaken van het veld, zooveel kost het huren van den grond, en dan nog dit, en dan nog dat. U kent die rekeningen wel, ze eindigen nooit, maar beginnen wel. En als ze eindigen, dan is het allerlaatste een moedelooze streep, omdat.men geen door zicht ziet. Dat alles is erg fraai dat gereken is erg nuttig, we doen het allemaal maar we moesten er niet zoo mee beginnen. We moesten eerst eens gaan praten, of er voor- deelen zyn in een vliegveld. En als we dat weten, en we hebben allemaal gezien dat we allemaal wèl zullen varen met zulk een snelverbinding, dan kunnen we eens gaan praten over dat geld, dat er komen moet. en dat er dan komt! Want wy allen, die financiers willen zyn, steken geen goed geld maar kwaad geld, als wij geld beleggen willen, want dat is toch per slot het vliegveld, dan moeten we de verzekering hebben, dat we over 10 jaren minstens een stevige rente of belooning van dat geld hebben. Het is nu eenmaal veel moeiiyker in deze malaise-tijden erover te praten, dan in goede jaren. En wat we zeggen zal natuurlijk ont kend worden. De eerste kwestie is, dat Flakkee opgenomen wordt in de luchtlijn Rotterdam Vlissingen Antwerpen. Daar moet de handel nu maar eens aan denken, aan de voordeelen van deze ultra snelle ver binding. Vroeger had Flakkee een groote handel met België; zijn we wel ingelicht, dan is deze zoo'n beetje morsdood. De slechte veer- verbinding waarover al jaren gepraat en nog eens gepraat is met Brabant is als oorzaak opgegeven. Het was te lastig om telkens die verbinding te nemen om met België zaken te doen. De brieven met de post duurden te lang, ergo, België is geheel verloren gegaan als afzetgebied van de Flak- keesche producten. Komt het vliegveld hier, dan kunnen de commissionairs probeeren om dat achterland te heroveren, en waarom zou dat niet gaan. Zijn onze Flakkeesche vruchten niet prima, dus verkoop-krachtig! Op één dag kan je gemakkelijk naar Ant werpen en terug en als je zelf niet wilt, welnu, dan kan je nog je vlieg-post-brief staatsgeheim verteld, en zij wist dat het schan delijk van hem was zich daartoe te hebben laten verleiden, Een nieuw blijspel was haar in manus cript voorgelezen, drie maanden voordat het te Parijs opgevoerd zou worden, en zij had het uitgegierd om al de onzedelijkheden, die er in voorkwamen, in het uitgelezen gezelschap van een Italiaansche prinses en twee ambassadeurs- vrouwen, allen in peignoirs, die te zamen haar kop chocolade gebruikten. Maar boven dit alles, zij was te Trouville, na een half millioen schuld achtergelaten te hebben, die zij links en rechts gemaakt had, en stond nu, zoo vrij als een vogel, in haar luchtig kleed op het strand in den zomer zonneschijn. Naast zich had zij de verrukkelijke blauwe zee; om zich heen eene balsamieke koelte, voor zich eene menigte van de zwierigste parasols van Europa als een bed van anemonen in vollen bloei. Zij had, met dl de andere meerminnen a la mode, halfnaakt gezwommen, gesparteld en geplast, en het was bewezen dat zij nog een bevallige vrouw moest zijn, bevallig zelfs bij daglicht, anders zouden de mannen zoo niet naar haar gekeken hebben; en evenwel was zij niet vroolijk. Dat was zeer hard. De zeiljachten kwamen en gingen, het strand schitterde in de zon, de muziek weerklonk, mannen en vrouwen, in helderkleurig gestreept badcostuum, deden kopje onder in den vloed of roeiden in kleine bootjes; het sneeuwwit zeildoek van de tent blonk als een groote padde stoel, en voor de vensters van de huizen waren groene luiken en zonneschermen, even helder gestreept als de badgasten; elegante lieden uit de hoogste standen van Europa lachten en praatten meegeven, je monsters van aardappelen en cichorei voor je Belgische handelskennissen, en je wint er 'n ontzaggeiyken hoop tyd mee. De schipperdery zal deze dienst dan ook wel prettig vinden, inplaats per tram worden dan de landbouw-producten weer per goed koope scheepsgelegenheid vervoerd naar Bel gië dat nu weer een zeer belangryk achter land wordt van Flakkee. Natuuriyk trekt men voorloopig zyn schouders op voor deze stelling, waarom niet, alles wat in de toe komst ligt kunnen we ontkennen, maar de mogeiykheid wordt hier geschapen en de pientere zakenlieden van Flakkee en die zyn er heusch nog wel, die zullen niet blind zyn voor deze nieuwe mogeiykheid, en juist zij zullen het meeste zijn, dié straks per K.L.M. over de Zeeuwsche wateren zullen giyden Want in den handel geldt nog altyd dit, dat geregeld persooniyk contact beter is dan honderd brieven, persooniyk praten met de Belgische zakenlieden zal beter wezen dan honderd brieven sturen plus een moeizame reis over Rotterdam I En dan per spoor! In den westeiyken hoek van Flakkee, waar Goeree begint en verder op het eiland Goeree, daar wonen niet alleen cichorei-boeren, maar ook visschers. De garnalen-handel ligt een heel eind tegen de vlakte, de garnalen-vis- schers worden er uit geconcurreerd, ze liggen ook zoo lastig op dit eiland, bedenk eens aan zakenbrieven en zakenreizen gaan over Rotterdam, want ook België en Frankrijk nemen heel veel van hun producten af. EnjBrouwershaven is een duchtig concurrent! Welnu, als de vliegdienst een feit is, dan komt er voor hun ook meer licht, want de zakenreizen en zakenbrieven worden veel sneller gedaan of bezorgd! Denk U, dat ik fantaseer! Mis. Tegenwoordig worden Zeeuw sche mosselen en Zeeuwsche oesters al een eind in Europa per vrachtvliegtuig vervoerd! Het vliegtuig zal voor hen een geheel nieuwe richting beloven. Eens was schry ver dezes in Zwitserland en op het diner stond Kabeljauw. Welnu, ik at ze, met den neus dicht. Het was een delicatesse, en wy, die van Flakkee kwamen van Meneerse, het oude visscherdorp en wisten wat kabeljauw kbn wezen, welnu, wij vonden het vreeselijk slecht. Veronderstel dat straks het vracht vliegtuig de zeevisch gaat vervoeren, en de garnaal, die als delicatesse dan zeer gewild wordt in Zwitserland, waar 's zomers toch enorm veel vreemdelingen komen om van de bergen te genieten en die dus niet op een halve of heele Frank behoeven te kijken dat een half pond garnalen meer zal kosten, welnu, krijgen we dan niet een geweldige export-mogeiykheid voor de visscherijEerst langzaam, later, als het vervoer zooveel goedkooper wordt, en er reclame wordt ge maakt voor de heerlijke garnaal zal dan dit roode diertje dan niet nieuwe welvaart kunnen brengen aan Stellendam, die er nu zoo berooid voor zitl En ik weet, dat alles is toekomstmuziek. Maar het vliegtuig in zich heeft zulke enorme mogelijkheden. De zeevisch, die nu over heel Europa heen gestuurd kan worden, de gar nalen, die toch altijd in beperkte hoeveel heden gevangen, op de Europeesche markt als lekkerüij een welverdiende plaats kan ver overen, dank zy de versche toestand, waarin het vrachtvliegtuig haar laat arriveeren! Is dit geen aanlokkeiyk iets voor de toekomst! en coquetteerden, en Lady Dolly deed met hen mede, terwijl zij met hare nette schoentjes meer met hooge hakken over de planken liep; maar toch gevoelde zij zich niet gelukkig. Zij dacht bij zich zelve: „Wat ter wereld moet ik met haar beginnen?" Dat bedierf haar ochtend. Dat bewolkte haar zonneschijn. Dat nam den geurigen smaak van haar cigarette weg. Dat deed haar de walsen als lijkmarschen klinken. Het maakte dat haar grootste mededingster er in hare oogen bijna goed uitzag. Het deed haar verwachten dat een prachtig nieuw kleed, dat zij dien middag zou aandoen, haar slecht zou staan. Het bracht haar hare schulden te binnen. Het deed haar gevoelen dat die kreeften bij het souper hare maag bezwaarden. Het deed haar betwijfelen of haar man werkelijk naar Java of naar Jupiter gegaan was. Het had haar zoo overvallen, het was eene vraag, die zoo plotseling, zoo over stelpend, was opgekomen, en Lady Dolly deed slechts vragen, en beantwoordde ze evenmin als zij het antwoord er op afwachtte. Intüsschcn, wat moest zij met haar beginnen? Zij eene bevallige vrouw en eene eerste coquette, die gaarne den geheelen cotillon uitdanste en evenveel minnaars als paren schoenen had wat moest zij beginnen met eene dochter van zestien jaar? „Het maakt iemand zoo oud!" zeide zij ver drietig bij zich zelve, nadat zij in de golven ge sparteld en gedanst had. Lady Dolly was niet oud, zij was nog geen volle vicr-en-dcrtig jaar, en zoo schoon als toen zij zeventien was, misschien nog schooner; zelfs al had zij zich niet geblanket en zij behoefde zich juist niet veel te blan- En we zijn nog lang niet aan het einde van de economische mogelykheden. Flakkee is het land van aarpels, peen en juin. Onze voorvaderen hebben ze al geteeld, en of onze klein-kinderen by wyze van spreken deze nog zullen teelen, dat staat te bezien. Egypte voert een massa, en wat mooie uien uit, en Portugal doet hetzelfde. De Holland sche ui heeft reuze concurrentie. In de oude tyd aldus wordt verhaald werd er ge beden om storm, want dan hebben we weer eens een schipbreukje, en een schipbreukje dat geeft geld! Aldus het verhaal van de kustplaatsen. En tegenwoordig geldt het zelfde over de uienteelt. Tegenwoordig smee- ken de boeren op mis-oogsten in Egypte en Portugal, want dan is de „juun zoo dier!" Ik gun het onze landbouwers van harte, ik gun ze dure prijzen, want als het hen goed gaat gaat het alle menschen hier goed, maar het bewijst, dat de schakel toch verkeerd zit. Kent Aalsmeer! De bloemenstad!Daar weten ze wat aanpakken is Engeland wilde geen snijbloemen, en Parijs wilde ze niet meer, en nu, nu gaan de vrachtvliegtuigen met Hollandsche snijbloemen naar de... Riviera, naar Athene, naar Cairo! En ze winnen er aan, ze verdienen wel niet veel, maar ze kunnen in deze malaise-tyd be staan. Een takje Hollandsche seringen is in bet ryke Zuid-Frankrijk bemind, ze kosten 75 cent, maar... wat geven die millionnairs daar, die rijke Europeesche lui, die Engelsch pondrkoningen om 75 cent voor zoo'n ver- rukkeiyk stukje sering! Per vliegtuig gaan ze er heen, de K.L M. vaart er wel by, de bloemenkweekers varen er wel by en de Hollandsche naam vaart er wel byi En dat is nu een van die mogelykheden van dat ultra-snel-vervoer, dat ook wij moer ten hebben. Al kweeken wy nog geen bloe men, wie zegt U wat we over 10 jaren doen, als het nog langer beroerd blijft gaan met bieten en juun 1 Nemen we dan hier ook niet de zwaai en zien onze bloemen te telen en zoeken connecties in Europa voor de zachte Hollandsche bloemen! Waarlijk Hol land is een land van enorme mogelykheden, een land, dat zyn uitzonderlijk goed klimaat voor bloemen en vruchten niet geheel ex ploiteert Dit over de enorme beteekenis van het vliegtuig, de noodzakelijkheid van vliegvel den voor ons land en speciaal voor ons eiland. J. B. Wordt vervolgd ketten, werkelijk niet veel, in aanmerking nemende dat zij nooit naar bed ging voordat de dag reeds aan den hemel was, dat zij altijd zwaar te verteren kost at, en nooit iets gezonds dronk, dat zij haar middel vijftien duim in omvang maakte, en haar zenuwgestel door spoelen en chloral in nemen en door zoo vele andere dingen bedierf, maar de voornaamste reden waarom zij het deed was dat iedereen het doet, en men wil er toch niet minder goed uitzien dan een ander. De gedachte aan de komst van hare dochter was voor Lady Dolly allerbedroevendst. Die telegrammen waren zoo iets verschrikkelijks. Voordat zij tijd had gehad om de volle uitgestrekt heid van de ramp die haar boven 't hoofd hing, te beseffen, had de electrischc draad haar het bericht gebracht dat hare dochter reeds op zee, dus door geenerlei middel tegen te houden was, en dat zij tegen het vallen van den avond te Trouville zou zijn. Tegen het vallen van den avond! Als Lady Dolly, in haar zwierigst zomer- toilet, juist haar bevalligcn mond opende voor het eerste stukje zalm en de eerste teug Chablis; als de vensters open waren en de maan boven de zee opkwamals de speeltafeltjes klaargezet werden en zij het orkest hoorde spelenals hare aanbidders om haar heen en tot hare orders waren, hetzij om te dansen of kaart te spelen. „Wat ter wereld moet ik met haar beginnen, Jack?" vroeg zij, zuchtend, haar uitverkoren raadsman. De uitverkoren raadsman opende zijne lippen, antwoordde: „Haar uithuwelijkenI" en sloot ze toen weder op een groote sigaar. „Natuurlijk! Jonge meisjes worden altijd uitgehu welijkt; wat ben je toch dom!" zeide Lady Dolly 't Blijft in de familiedenkt Dr. Abra hams. Aneta en Luitenant Baron de Vos van Steenwyk. Weer arrestaties onder de Indonesische agitatoren. Een revolutionair JongerenrCongres tijdig ge stoord! „Evert" weer bij onze K L.M. terug! Een anonieme brief in de zaak Onnes van Nyenrode. We leven nu eenmaal in een tyd van schandalen; waar Frankrijk zoo'n schoon voorbeeld gaf met de zaak Stavisky, kan Nederland toch niet achterblyven en levert dus een welwillende bijdrage met de zaak Abrahams, voorzitter der VereenigiDg „Trein 8 28" en wethouder van Amsterdam. Ge noemde vereenigiDg heeft tot doel zieke, zwakke en prae-tuberculose kinderen uitte zenden en beloonde Dr. Abrahams voor zyn wrevelig. De raadsman glimlachte spotachtig. „En dan wordt ge grootmoeder," zeide hij, met wreed leedvermaak; hij had pas een rekening in een rariteitenwinkel voor haar betaald, en daarom was hij niet vriendelijk. „Dat moet zeker geestig heeten," voegde Lady Dolly hem scherp toe. „Welnu, Hélène is ook groot moeder, en zie haar eens!" Hélène was een Pruisische prinses en met een Russischen minister gehuwd. Zij kleedde zich in 't wit met eene zachte mengeling van alle mogelijke blauwe nuances, van de donkerst blauwe zomer lucht af tot lazuursteen; zij droeg eene menigte blonde krullen, een hoed met breeden rand, om kranst met witte seringen en convolvulus; zij had eene gelaatskleur als room, parelwtte tanden, een vroolijken en onschuldigen glimlach; zij sprak met luider stem en kauwde chocolade; zij was door jongelieden omringd; zij zag er, als men boosaardig wilde zijn, uit alsof zij acht-en-twintig jaar was. Maar toch was zij grootmoeder; de „Almanach de Gotha" zeide het, en noemde, helaas haar leeftijd ook. „Gij zoudt u zoo goed niet houden als Hélène. Gij neemt u niet in acht," hernam de raadsman, mét een haaltje aan zijn sigaar tusschen eiken volzin. „Wat!" riep Lady Dolly, zoodat hare sUem boven het gegons van de andere stemmen, he geruisch der golven, het getrappel van hooge hakken en de muziek uitklonk. Zij nam zich niet in acht! zij, die elke nieuwmodische medicijn had, en behalve te Trouville nooit voor 's namiddags één uur gewekt wilde worden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1934 | | pagina 1