ingen. Circulaires»
Test en mooist
Middelharnis
EENE
SCHE
EERSTE BLAD
Veiling berichten.
SVERZEKERING-
CHAPPiJ
riel
oiMBOcrrs
|IJANOI
ZATERDAG
3 MAART 1934
OPTIMISME.
Hoofdpijn, HiesfUffr
ÏÏUfnbacdt's Voeden
MOTTEN.
Vliegveld-plannen.
Binnenlandsch Weekoverzicht.
Hierna is het woord aan den eere-voor-
iitter oui de vergadering te sluiten. Spreker
>egint met de volgende woorden: Aan my
s de aangename taak dezen avond te sluiten,
k ben allen hartelijk dankbaar, zoowel pu-
>liek a szangeis. Ik breng een woord van
lank aan de koren en hunne directeuren,
liet het minst aan Ouddoi p's koor. Ook een
/oord van dank aan de gevers ten bate van
B Z. en hiermede werd de avond gesloten.
itrale Veiling voor lioeree Orerllnkkee
te Middelharnis.
Veiling van Vrijdag 23 Februari 1934.
toode kool ƒ11,— per 100stuks,
iavoye kool 9,— tot 9,50
laollen 0,50 tot 1,10 per 100 K.G.
Vitlof 12,50
irmgaard 16,40
lleiperen 9,50 tot 15,—
iure appels 10,10 tot 16,30
VE1LINUSBKKICHT
van Vrijdag 23 Februari 1934
der Coöp. Tuinbouw- en Veilingsvereen.
„OOSTVOORNE".
Veldsla 0,54 per k.g.
'rei 0,S0 tot ƒ4,— per 100 bos.
{ero 5,— per 100 k.g.
'een 4,10 per 100 k g.
'inolrapen 2,70 tot 3,— per 100 st.
Iroten 1,10 tot 3,S0 per 100 k.g.
Viilof 0,21 tot 0,2S per k.g.
looi (roode) ƒ3,— tot ƒ5,— per 100 k.g.
Soerenkool 0,13 tot 0,38 per krat.
Tien 1,30 tot 1,70 per 100 k.g.
'afelappelen 0,08 tot 0,18 per k.g.
leukenperen 0,10 tot 0,18 per k.g.
pruiten 0,07 tot ƒ0,33 per k g.
elderlj 9,90 per 100 bos.
lieren wit (netto) 2,55 per 100 stuks,
lieren bruin 2,75 per 100 stuks.
Heine Eieren 2,10 per 100 stuks.
Aanvoer 41045 stuks.
BURGERLIJKE STAND.
OOLTGENSPLAAT.
Geboren: Izak Pieter, z. van Adrianus
[arinus Leendert van der Griend en Krijntje
eijdens; Gerardus, z van Johannis Francis?
as Brands en Elizabeth KoeneHillebrordus,
van Anthonius Buijs en Pieternella van
'utten.
CORRESPONDENTIE.
De schrijver van het Ingezonden Stuk ge-
sekend „Een schipper" verzoeken wij zijn
aam bekend te maken, anders kan plaat-
Ing niet worden overwogen.
Redactie.
>EN burmaniahuis)
ITTERDAM - 'S GRAVENHAGE.
CENT PER WEEK verzekert gij In
leneden den leeftijd van 8 jaar voor een
n VIJFTIG GULDEN. De premiebetaling
den verzekerde en uiterlijk in den leeftijd
VAR MET RECHT OP AANDEEL
worden thans reeds uitbetaald met een
VAN VIJF EN VIJFTIG PROCENT
zekerd bedrag,
e agenten of de kantoren.
in
<ce
veg)
?stel-
IJK.
olie
ver-e
KLTOTASU
LAAT NIET t03
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTÊNTIËN
van 16 regels
Elke regel meer
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 34
Ook in de moeilijkste tijden blijven
Iele menschen optimistisch gestemd, om-
lat het hun persoonlijk nog steeds goed
gaat. Zouden eventueel ook hun eigen
mstandigheden verslechteren, dan zouden
ij dat optimisme spoedig prijsgeven en ver-
allen in een pessimisme, nog somberder
an dat van principieele voorstanders der
egatieve wereldbeschouwing.
Een tijdperk, zooals wij thans beleven,
lischt vele slachtoffers. Wij beklagen deze
ilachtoffers, want wij zijn niet de meening
oegedaan, dat het individu nog slechts
vaarde heeft in verband met het lot van
len volk of volkerengroep als geheel,
eder mensch vertegenwoordigt een afzon-
lerlijk levenslot en het is juist de indivi-
iueele mensch, die vreugde en smart door-
eeft in hun volle intensiteit.
Toch mogen wij, of het ons nu goed of
slecht gaat, den algemeenen toestand nooit
beoordeelen naar onze eigen levensom
standigheden. Optimisme en pessimisme
zijn filosofische begrippenhet gaat hierbij
om een levensbeschouwing, die in beide
gevallen te veelomvattend is, om gedron
gen te kunnen worden in het nauwe kader
Fan één menschenleven. Bij de keus tus
£chen optimisme en pessimisme kan men
zich evenmin laten leiden door de om
standigheden van het oogenblik. Een pes
simist moet niet bij de thans heerschende
crisis blijven stilstaan, doch teruggrijpen
naar schijnbaar rustige en normale tijden
én ook daarin kunnen vinden die met zijn
opvatting van het leven overeenkomen.
Wij optimisten moeten daarentegen ons
vertrouwen niet baseeren op goedkoope
gemeenplaatsen, doch argumenten aan
voeren, die onafhankelijk zijn van de om
standigheden van het oogenblik.
Is optimisme, op deze wijze beschouwd,
gerechtvaardigd? In zekeren zin wel. Het
zou gevaarlijk zijn, wanneer wij de ge
schiedenis van onzen tijd gingen beschou
wen als een herhaling der geschiedenis
van vroegere tijdperken. Er zijn tijden,
waarin men niet zonder reden kan ver
wachten, dat de toekomst zich volgens
zulk een analogie zal afspelen. In veelbe
wogen tijden en onze tijd is een veel
bewogen tijd gaat dit niet op, omdat
er zich dan nieuwe, onbekende dingen
baan breken. Ons optimisme is dan ook
niet gegrond op zulk een analogie, doch
op ons vertrouwen, dat de menschheid in
staat is om tenslotte alles te boven te
komen. Weliswaar zien wij thans overal
om ons heen het vervalontelbaar zijn de
overtredingen tegen den organischen op
bouw op elk gebied, doch juist de be-
'staande verwarring heeft duidelijk bewezen,
ïlat de menschheid tenslotte één geheel
moet vormen, dat haar leven en welvaart
onmogelijk zijn, wanneer de afzonderlijke
volkeren zich van het geheel afsnoeren.
De eenige mogelijkheid is gelegen in de
algemeene erkenning van het feit, dat de
menschheid één organisch geheel vormt.
In dit verband dient natuurlijk aan de
afzonderlijke volkeren hun volle zelfstan
digheid te worden gelaten, doch met dat
al dienen zij onderling samen te werken.
Ons optimisme berust dus hierop, dat
de menschheid nog teveel gezond verstand
bezit om de volkomen, uiteindelijke ver
woesting niet over zich te laten komen.
En heeft zij eenmaal den verkeerden weg
verlaten, waarop zij zich thans bevindt,
dan zal zij ook veerkracht genoeg hebben
om de moeilijkheden te overwinnen. Wie
zich verdiept in de geschiedenis en dan
niet alleen in de oorlogsgeschiedenis, doch
ook in de levensuitingen der volkeren, zal
deze eigenschappen steeds meer terug
vinden. Ook in de schijnbaar hopelooze
verwarring van dat tijdperk der wereld
geschiedenis, dat wij thans zelf beleven, is
reeds het streven naar verstandigen op
bouw waar te nemen. Wij moeten nog
geduld hebben, doch dit geduld draagt
het karakter van vertrouwend wachten.
Eu de questie voor Flakkee ia nu alechta:
zorgen jullie voor een goed landingsterrein,
dat wh hier kunnen dalen, dan nemen we
ook Middelharnis-Sommelsrijjk of Dirkslaiid.
al naar het vliegveld ligt op ia het vliegplan.
bedaart spoedig met
Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist
(Adv).
FEUILLETON.
OUÏDA
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
1)
HOOFDSTUK I.
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
Lady Dolly had zich bijzonder gelukkig moeten
gevoelen. Zij bezat alles wat het genoegen van
eene vrouw, die in de kringen als de hare verkeert,
kan uitmaken.
Zij was te Trouville. Zij had aan de speeltafel
veel geld gewonnen. Zij had bij de wedrennen
voordeelige zaken gedaan met weddenschappen.
Zij had hare grootste mededingster een knorrig
gezicht zien zetten in een kleed, dat haar niet
goed stond. Zij had een brief van haar echtge
noot ontvangen om haar te berichten dat hij
naar Java of naar de planeet Jupiter, of de
Hemel weet waarheen, was gegaan. Zij droeg
een costuum, dat de voorname modiste twintig
uren zorg en aanhoudend nadenken had ge
kost. Het was, wel is waar, slechts batist; maar
batist veredeld en verheven door nièllo knoopen,
oude kant, en genie. Zij had hare aanbidders
en slaven om zich heen. Zij had hare beste
vriendin op valsch spelen betrapt. Zij had den
vorigen avond in het Maison Persane ge
dineerd en zóu dezen avond in het Maison Nor-
mande dineeren. Een minister had haar een
ii.
We wallen thans beginnen met heel kort
te verhalen wat Kol. van Hoogenhuyze eigen
lijk verteld heeft op de beide vlieg-veld'
propaganda-avonden, die in Middelharnis en
Sommelsdyk gehouden zijn voor de propa
ganda van het vliegveld.
De K.L.M. heeft zich ontwikkeld van een
kleine Mij. met oude legertoestellen, om
gevormd voor passagiersvervoer tot een
wereldvermaarde luchtvaart-maatschappij
met geweldig-goede vliegtuigen. Direct
ging het heel behoorlijk al, maar het finan
tieel resultaat was niet bizonder, doch hoe
langer hoe meer keert zich dat ten goede,
de tijd is zelfs niet zoo heel ver meer of de
luchtvaartmij. zal zonder rljkssubsidie's kun
nen werken. Het passagiersvervoer neemt
evenens ontzaggelijk toe, verleden jaar gingen
niet minder dan 40.000 menschen met de
K.L.M op reis naar Indië, Zweden, Frankrijk,
Duitschland en België, waarheen de K.L.M.
vliegt.
En thans komt het binnenlandsch verkeer
aan de beurt om georganiseerd te worden.
Vlissingen en Haamstede hebben hun lan
dingsterreinen en deze dienst gaat schitte
rend. Aanvankelijk bedoeld alleen als zomer
dienst, is met een dubbeldaagsche dienstin
den winter doorgevlogen, de bezetting in het
vliegtuig bedroeg gemiddeld 40 tot 50% van
het aanwezige aantal beschikbare passagiers
plaatsen.
De K.L.M. heeft zich weinig moeite te
getroosten voor deze plannen, ze vliegt al
over jullie heen en heeft alleen te dalen, of
landen als er een passagier wil instappen.
Dit alles in het kort, van de plannen, die
gezegd zijn, en waarvoor Burgemeesterden
Hollander een zeer enthousiaste inleiding
hield over vliegen en de Hollandsche K.L.M.
en zijn piloten.
En zoo zQn we weer een stap verder naar
het plan waar we henen moeten, het plan
van een vliegveld op Flakkee.
Wanneer men zyn ooren eens te luisteren
legt, jandoppie wat hoort men dan een be
zwaren. O als dat vliegveld er was... ja,
dan was het toch een reusachtig iets om die
dienst hier te hebben. Als het er maar een
maal was...
En dan gaat men rekenen, zooveel kost
het geiykmaken van het veld, zooveel kost
het huren van den grond, en dan nog dit,
en dan nog dat. U kent die rekeningen wel,
ze eindigen nooit, maar beginnen wel. En
als ze eindigen, dan is het allerlaatste een
moedelooze streep, omdat.men geen door
zicht ziet.
Dat alles is erg fraai dat gereken is
erg nuttig, we doen het allemaal maar
we moesten er niet zoo mee beginnen. We
moesten eerst eens gaan praten, of er voor-
deelen zyn in een vliegveld. En als we dat
weten, en we hebben allemaal gezien dat
we allemaal wèl zullen varen met zulk een
snelverbinding, dan kunnen we eens gaan
praten over dat geld, dat er komen moet.
en dat er dan komt!
Want wy allen, die financiers willen zyn,
steken geen goed geld maar kwaad geld, als
wij geld beleggen willen, want dat is toch
per slot het vliegveld, dan moeten we de
verzekering hebben, dat we over 10 jaren
minstens een stevige rente of belooning van
dat geld hebben.
Het is nu eenmaal veel moeiiyker in deze
malaise-tijden erover te praten, dan in goede
jaren. En wat we zeggen zal natuurlijk ont
kend worden. De eerste kwestie is, dat
Flakkee opgenomen wordt in de luchtlijn
Rotterdam Vlissingen Antwerpen. Daar
moet de handel nu maar eens aan denken,
aan de voordeelen van deze ultra snelle ver
binding.
Vroeger had Flakkee een groote handel
met België; zijn we wel ingelicht, dan is
deze zoo'n beetje morsdood. De slechte veer-
verbinding waarover al jaren gepraat en
nog eens gepraat is met Brabant is als
oorzaak opgegeven. Het was te lastig om
telkens die verbinding te nemen om met
België zaken te doen. De brieven met de
post duurden te lang, ergo, België is geheel
verloren gegaan als afzetgebied van de Flak-
keesche producten. Komt het vliegveld hier,
dan kunnen de commissionairs probeeren
om dat achterland te heroveren, en waarom
zou dat niet gaan. Zijn onze Flakkeesche
vruchten niet prima, dus verkoop-krachtig!
Op één dag kan je gemakkelijk naar Ant
werpen en terug en als je zelf niet wilt,
welnu, dan kan je nog je vlieg-post-brief
staatsgeheim verteld, en zij wist dat het schan
delijk van hem was zich daartoe te hebben laten
verleiden, Een nieuw blijspel was haar in manus
cript voorgelezen, drie maanden voordat het
te Parijs opgevoerd zou worden, en zij had het
uitgegierd om al de onzedelijkheden, die er in
voorkwamen, in het uitgelezen gezelschap van
een Italiaansche prinses en twee ambassadeurs-
vrouwen, allen in peignoirs, die te zamen haar
kop chocolade gebruikten. Maar boven dit alles,
zij was te Trouville, na een half millioen schuld
achtergelaten te hebben, die zij links en rechts
gemaakt had, en stond nu, zoo vrij als een vogel,
in haar luchtig kleed op het strand in den zomer
zonneschijn. Naast zich had zij de verrukkelijke
blauwe zee; om zich heen eene balsamieke koelte,
voor zich eene menigte van de zwierigste parasols
van Europa als een bed van anemonen in vollen
bloei. Zij had, met dl de andere meerminnen
a la mode, halfnaakt gezwommen, gesparteld
en geplast, en het was bewezen dat zij nog een
bevallige vrouw moest zijn, bevallig zelfs bij
daglicht, anders zouden de mannen zoo niet
naar haar gekeken hebben; en evenwel was zij
niet vroolijk.
Dat was zeer hard.
De zeiljachten kwamen en gingen, het strand
schitterde in de zon, de muziek weerklonk,
mannen en vrouwen, in helderkleurig gestreept
badcostuum, deden kopje onder in den vloed
of roeiden in kleine bootjes; het sneeuwwit
zeildoek van de tent blonk als een groote padde
stoel, en voor de vensters van de huizen waren
groene luiken en zonneschermen, even helder
gestreept als de badgasten; elegante lieden uit
de hoogste standen van Europa lachten en praatten
meegeven, je monsters van aardappelen en
cichorei voor je Belgische handelskennissen,
en je wint er 'n ontzaggeiyken hoop tyd mee.
De schipperdery zal deze dienst dan ook wel
prettig vinden, inplaats per tram worden
dan de landbouw-producten weer per goed
koope scheepsgelegenheid vervoerd naar Bel
gië dat nu weer een zeer belangryk achter
land wordt van Flakkee. Natuuriyk trekt
men voorloopig zyn schouders op voor deze
stelling, waarom niet, alles wat in de toe
komst ligt kunnen we ontkennen, maar de
mogeiykheid wordt hier geschapen en de
pientere zakenlieden van Flakkee en die
zyn er heusch nog wel, die zullen niet blind
zyn voor deze nieuwe mogeiykheid, en juist
zij zullen het meeste zijn, dié straks per
K.L.M. over de Zeeuwsche wateren zullen
giyden
Want in den handel geldt nog altyd dit,
dat geregeld persooniyk contact beter is dan
honderd brieven, persooniyk praten met de
Belgische zakenlieden zal beter wezen dan
honderd brieven sturen plus een moeizame
reis over Rotterdam I En dan per spoor!
In den westeiyken hoek van Flakkee, waar
Goeree begint en verder op het eiland Goeree,
daar wonen niet alleen cichorei-boeren, maar
ook visschers. De garnalen-handel ligt een
heel eind tegen de vlakte, de garnalen-vis-
schers worden er uit geconcurreerd, ze liggen
ook zoo lastig op dit eiland, bedenk eens
aan zakenbrieven en zakenreizen gaan over
Rotterdam, want ook België en Frankrijk
nemen heel veel van hun producten af.
EnjBrouwershaven is een duchtig concurrent!
Welnu, als de vliegdienst een feit is, dan
komt er voor hun ook meer licht, want de
zakenreizen en zakenbrieven worden veel
sneller gedaan of bezorgd! Denk U, dat ik
fantaseer! Mis. Tegenwoordig worden Zeeuw
sche mosselen en Zeeuwsche oesters al een
eind in Europa per vrachtvliegtuig vervoerd!
Het vliegtuig zal voor hen een geheel
nieuwe richting beloven. Eens was schry ver
dezes in Zwitserland en op het diner stond
Kabeljauw. Welnu, ik at ze, met den neus
dicht. Het was een delicatesse, en wy, die
van Flakkee kwamen van Meneerse, het oude
visscherdorp en wisten wat kabeljauw kbn
wezen, welnu, wij vonden het vreeselijk
slecht. Veronderstel dat straks het vracht
vliegtuig de zeevisch gaat vervoeren, en de
garnaal, die als delicatesse dan zeer gewild
wordt in Zwitserland, waar 's zomers toch
enorm veel vreemdelingen komen om van
de bergen te genieten en die dus niet op
een halve of heele Frank behoeven te kijken
dat een half pond garnalen meer zal kosten,
welnu, krijgen we dan niet een geweldige
export-mogeiykheid voor de visscherijEerst
langzaam, later, als het vervoer zooveel
goedkooper wordt, en er reclame wordt ge
maakt voor de heerlijke garnaal zal dan dit
roode diertje dan niet nieuwe welvaart
kunnen brengen aan Stellendam, die er nu
zoo berooid voor zitl
En ik weet, dat alles is toekomstmuziek.
Maar het vliegtuig in zich heeft zulke enorme
mogelijkheden. De zeevisch, die nu over heel
Europa heen gestuurd kan worden, de gar
nalen, die toch altijd in beperkte hoeveel
heden gevangen, op de Europeesche markt
als lekkerüij een welverdiende plaats kan ver
overen, dank zy de versche toestand, waarin
het vrachtvliegtuig haar laat arriveeren! Is
dit geen aanlokkeiyk iets voor de toekomst!
en coquetteerden, en Lady Dolly deed met hen
mede, terwijl zij met hare nette schoentjes meer
met hooge hakken over de planken liep; maar
toch gevoelde zij zich niet gelukkig.
Zij dacht bij zich zelve: „Wat ter wereld moet
ik met haar beginnen?"
Dat bedierf haar ochtend. Dat bewolkte haar
zonneschijn. Dat nam den geurigen smaak van
haar cigarette weg. Dat deed haar de walsen
als lijkmarschen klinken. Het maakte dat haar
grootste mededingster er in hare oogen bijna
goed uitzag. Het deed haar verwachten dat een
prachtig nieuw kleed, dat zij dien middag zou
aandoen, haar slecht zou staan. Het bracht
haar hare schulden te binnen. Het deed haar
gevoelen dat die kreeften bij het souper hare
maag bezwaarden. Het deed haar betwijfelen of
haar man werkelijk naar Java of naar Jupiter
gegaan was. Het had haar zoo overvallen, het
was eene vraag, die zoo plotseling, zoo over
stelpend, was opgekomen, en Lady Dolly deed
slechts vragen, en beantwoordde ze evenmin
als zij het antwoord er op afwachtte.
Intüsschcn, wat moest zij met haar beginnen?
Zij eene bevallige vrouw en eene eerste coquette,
die gaarne den geheelen cotillon uitdanste en
evenveel minnaars als paren schoenen had
wat moest zij beginnen met eene dochter van
zestien jaar?
„Het maakt iemand zoo oud!" zeide zij ver
drietig bij zich zelve, nadat zij in de golven ge
sparteld en gedanst had. Lady Dolly was niet
oud, zij was nog geen volle vicr-en-dcrtig jaar,
en zoo schoon als toen zij zeventien was, misschien
nog schooner; zelfs al had zij zich niet geblanket
en zij behoefde zich juist niet veel te blan-
En we zijn nog lang niet aan het einde
van de economische mogelykheden. Flakkee
is het land van aarpels, peen en juin. Onze
voorvaderen hebben ze al geteeld, en of onze
klein-kinderen by wyze van spreken
deze nog zullen teelen, dat staat te bezien.
Egypte voert een massa, en wat mooie uien
uit, en Portugal doet hetzelfde. De Holland
sche ui heeft reuze concurrentie. In de oude
tyd aldus wordt verhaald werd er ge
beden om storm, want dan hebben we weer
eens een schipbreukje, en een schipbreukje
dat geeft geld! Aldus het verhaal van de
kustplaatsen. En tegenwoordig geldt het
zelfde over de uienteelt. Tegenwoordig smee-
ken de boeren op mis-oogsten in Egypte en
Portugal, want dan is de „juun zoo dier!"
Ik gun het onze landbouwers van harte, ik
gun ze dure prijzen, want als het hen goed
gaat gaat het alle menschen hier goed, maar
het bewijst, dat de schakel toch verkeerd zit.
Kent Aalsmeer! De bloemenstad!Daar
weten ze wat aanpakken is Engeland wilde
geen snijbloemen, en Parijs wilde ze niet
meer, en nu, nu gaan de vrachtvliegtuigen
met Hollandsche snijbloemen naar de...
Riviera, naar Athene, naar Cairo! En ze
winnen er aan, ze verdienen wel niet veel,
maar ze kunnen in deze malaise-tyd be
staan. Een takje Hollandsche seringen is in
bet ryke Zuid-Frankrijk bemind, ze kosten
75 cent, maar... wat geven die millionnairs
daar, die rijke Europeesche lui, die Engelsch
pondrkoningen om 75 cent voor zoo'n ver-
rukkeiyk stukje sering! Per vliegtuig gaan
ze er heen, de K.L M. vaart er wel by, de
bloemenkweekers varen er wel by en de
Hollandsche naam vaart er wel byi
En dat is nu een van die mogelykheden
van dat ultra-snel-vervoer, dat ook wij moer
ten hebben. Al kweeken wy nog geen bloe
men, wie zegt U wat we over 10 jaren doen,
als het nog langer beroerd blijft gaan met
bieten en juun 1 Nemen we dan hier ook niet
de zwaai en zien onze bloemen te telen
en zoeken connecties in Europa voor de
zachte Hollandsche bloemen! Waarlijk Hol
land is een land van enorme mogelykheden,
een land, dat zyn uitzonderlijk goed klimaat
voor bloemen en vruchten niet geheel ex
ploiteert
Dit over de enorme beteekenis van het
vliegtuig, de noodzakelijkheid van vliegvel
den voor ons land en speciaal voor ons
eiland. J. B.
Wordt vervolgd
ketten, werkelijk niet veel, in aanmerking nemende
dat zij nooit naar bed ging voordat de dag reeds
aan den hemel was, dat zij altijd zwaar te verteren
kost at, en nooit iets gezonds dronk, dat zij
haar middel vijftien duim in omvang maakte,
en haar zenuwgestel door spoelen en chloral in
nemen en door zoo vele andere dingen bedierf,
maar de voornaamste reden waarom zij het deed
was dat iedereen het doet, en men wil er toch niet
minder goed uitzien dan een ander.
De gedachte aan de komst van hare dochter
was voor Lady Dolly allerbedroevendst. Die
telegrammen waren zoo iets verschrikkelijks.
Voordat zij tijd had gehad om de volle uitgestrekt
heid van de ramp die haar boven 't hoofd hing,
te beseffen, had de electrischc draad haar het
bericht gebracht dat hare dochter reeds op zee,
dus door geenerlei middel tegen te houden was,
en dat zij tegen het vallen van den avond te
Trouville zou zijn. Tegen het vallen van den
avond! Als Lady Dolly, in haar zwierigst zomer-
toilet, juist haar bevalligcn mond opende voor het
eerste stukje zalm en de eerste teug Chablis; als
de vensters open waren en de maan boven de zee
opkwamals de speeltafeltjes klaargezet werden
en zij het orkest hoorde spelenals hare aanbidders
om haar heen en tot hare orders waren, hetzij om
te dansen of kaart te spelen.
„Wat ter wereld moet ik met haar beginnen,
Jack?" vroeg zij, zuchtend, haar uitverkoren
raadsman.
De uitverkoren raadsman opende zijne lippen,
antwoordde: „Haar uithuwelijkenI" en sloot ze
toen weder op een groote sigaar.
„Natuurlijk! Jonge meisjes worden altijd uitgehu
welijkt; wat ben je toch dom!" zeide Lady Dolly
't Blijft in de familiedenkt Dr. Abra
hams. Aneta en Luitenant Baron de
Vos van Steenwyk. Weer arrestaties
onder de Indonesische agitatoren. Een
revolutionair JongerenrCongres tijdig ge
stoord! „Evert" weer bij onze K L.M.
terug! Een anonieme brief in de zaak
Onnes van Nyenrode.
We leven nu eenmaal in een tyd van
schandalen; waar Frankrijk zoo'n schoon
voorbeeld gaf met de zaak Stavisky, kan
Nederland toch niet achterblyven en levert
dus een welwillende bijdrage met de zaak
Abrahams, voorzitter der VereenigiDg „Trein
8 28" en wethouder van Amsterdam. Ge
noemde vereenigiDg heeft tot doel zieke,
zwakke en prae-tuberculose kinderen uitte
zenden en beloonde Dr. Abrahams voor zyn
wrevelig.
De raadsman glimlachte spotachtig.
„En dan wordt ge grootmoeder," zeide hij, met
wreed leedvermaak; hij had pas een rekening in
een rariteitenwinkel voor haar betaald, en daarom
was hij niet vriendelijk.
„Dat moet zeker geestig heeten," voegde Lady
Dolly hem scherp toe. „Welnu, Hélène is ook groot
moeder, en zie haar eens!"
Hélène was een Pruisische prinses en met een
Russischen minister gehuwd. Zij kleedde zich in
't wit met eene zachte mengeling van alle mogelijke
blauwe nuances, van de donkerst blauwe zomer
lucht af tot lazuursteen; zij droeg eene menigte
blonde krullen, een hoed met breeden rand, om
kranst met witte seringen en convolvulus; zij had
eene gelaatskleur als room, parelwtte tanden, een
vroolijken en onschuldigen glimlach; zij sprak met
luider stem en kauwde chocolade; zij was door
jongelieden omringd; zij zag er, als men boosaardig
wilde zijn, uit alsof zij acht-en-twintig jaar was.
Maar toch was zij grootmoeder; de „Almanach de
Gotha" zeide het, en noemde, helaas haar leeftijd
ook.
„Gij zoudt u zoo goed niet houden als Hélène.
Gij neemt u niet in acht," hernam de raadsman,
mét een haaltje aan zijn sigaar tusschen eiken
volzin.
„Wat!" riep Lady Dolly, zoodat hare sUem boven
het gegons van de andere stemmen, he geruisch
der golven, het getrappel van hooge hakken en de
muziek uitklonk. Zij nam zich niet in acht! zij,
die elke nieuwmodische medicijn had, en behalve
te Trouville nooit voor 's namiddags één uur gewekt
wilde worden.
(Wordt vervolgd.)