andarts BUIJS
Leest„Onze Eilanden"
rREDÏKBbüRT¥>L
WOENSDAG
28 FEBRUARI 1934
i, Amsterdam.
ZITDAG
AAMBEIEN.
DE SALAMANDER J.
Vliegveld-plannen.
TALMI.
LANDBOUW
lallen waar gij niets van wist of ooit
|n hebt, en dat 11 als een der voor
van zoo'n mooie en nuttige vereeni-
:h diende te weten,
dankzegging voor de verleende plaats-
H. GROOTENBOER Az.
[n/, 19 Febr. 1934.
CORRESPONDENTIE.
is plaatsgebrek moest het lügezon-
lik van den heer H. en een artikel
iNederlandach Fabrikaat" tot een vol-
|immer blijven overstaan. (Red.)
IZoodag 25 Februari 1934.
IhLAxNDSCH HERVORMDE KERK.
hrnis, tui ds.v. Asch, 's av.dhr. Vetter,
pdyk, vm.geen dieust, 'sav. ds.v. Asch.
d, vm. ds. v. d. Walen 'sav. dhr. Baart,
bn, vm. en 's av. dhr. Overweel.
t. vm. ds. Bouw en 'sav. leeskerk.
km. vm. en 'sav. dhr. Bouman.
pde. nam. ds. Bouw.
vm. leeskerk en nam. ds. v. d. Wal.
tonge, vm. leeskerk en 'sav. ds.Polhuijs.
Qge, vm. en 'sav. ds. Verkerk,
plaat, vm. leeskerk en's av. ds. Kleijne.
t, vm. dhr. Vetter.
nel, vm. ds. Klejjne en 'sav. leeskerk.
|'t Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en'sav.
GEREFORMEERDE KERK.
Irnis, vm. en 'sav. ds. Zeilstra.
I, geen opgaaf,
n, vm. en 's av. ds. Sap.
vin. en nam. ds. Westerhuis.
Jplaat, vm. en 'sav. ds. Reenders.
Imel, vm. en 'sav ds. Schaafsma.
Haringvliet, vm. en 's av. ds. de Graafi".
1 REFORMEERDE GEMEENTEN.
Irnis, vm. en 's av. leeskerk.
(1, vm. en 'sav. ds. de Blois.
n, vm., nam. en 'sav. leeskerk.
I vm. en nam. leeskerk.
BR. GEREFORMEERDE KERK.
[rnis, vm. en 's av. ds. Laman.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE,
vm. ds. Foppema.
LEEST j
EN
DV E RTE E RT
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
IN
[NZE EILANDEN
127 en Woensdag 28 Febr.
DIRKSLAND. i
Toliandsch sprekend nieuws.
Toegang boven 18 jaar.
houdt
londerdags te Dirksland, in
lotel Polderman vanaf hall 11
J>t 4 uur.
[rijdags te Oude Tonge, in
lotel Van Veen vanaf half 11
lit 4 uur.
dagen SPREEKUUR te M1D-
BLH ARN1S, 's morgens van hall
tot 10 uur, 's avonds van 7
8 uur.
RADICALE GENEZING
[hardnekkigste Aambeien
nt U genezen binnen enkele weken.
Klpstraat 59,R'dam
Niemand is er die met zekerheid de
verre toekomst weet te zeggen. We gissen de
naaste, en daarbij bltjft het. Elke uitvinding
heeft haar aanhangers en haar bestrijders.
Toen ongeveer 100 jaren geleden de eerste
locomotief met haar rijtuigen als aanhang
over de rails rolde, toen zagen velen niets
in deze uitvinding. Met de uitvinding van
de auto ging het precies zoo: maar onder-
tusschen wordt de strijd auto-trein hoe lan
ger hoe meer beslist in de richting dat de
vrachtauto nog economisch vervoert, als de
trein al lang verlies oplevert.
En thans staan we voor het
trein, of vliegmachine op Flakkeel
Toen op de geboortedag van Prinses Juliana
de eerste tram officieel op Flakkee in dienst
ging, was het ongetwijfeld een dag van be-
teekenis voor ons eiland. Maar, de tram is
niet alles en we gelooven, dat als momenteel
weer het vraagstuk op de proppen kwam,
tram of geen tram, en het vervoer parti
culier initiatief (autobus en vrachtauto), dat
de tiam geen schijn van kans had!
Waarmee we niets kwaads vandeR.T.M.
zeggen.
Omstreeks 1910 komt de eerste auto op
Flakkee, en het verhaal luidt: een vrouwtje
uit de Nieuwstraat in Hiddelharnis was zoo
ontzet over deze Ford, dat ze riep: help,
help, er is een wagen op hol zonder paard
ervoor!
Even later komt de eerste vliegmachine
over ons eiland we herinneren het ons
omdat we op school waren en bij sig-
naleeren van dit moderne ding, de heele
school subiet uitliep. Thans is een auto een
doodgewoon ding, men vervoert er zjjn koeien
mee en zijn bieten. En de vliegmachine is
'n doodgewoon iets, die belangstelling heeft,
omdat elk modern instrument belangstelling
vraagt.
De auto eens de gioote luxe van den rijke
is het vervoermiddel geworden van een ieder.
En in deze lijn sprekende kunnen we met
99 waarschijnlijk zeggen: over 25 jaren
zeker, maar misschien reeds binnen 10 jaar
is de vliegmachine hef vervoermiddel in onze
maatschappij.
Daarmee miszeggen we niets en voorspel
len we niets. Dit is de logica van den modernen
tijd, de evolutie der eeuwen. Onze tfjdisde
tijd van snelheid, van mechanisatie en van
rationalisatie. Met de trekschuit reist nie
mand, dan net wie voor curiositeit met dat
ding wil reizen in Volendam. Maar dat is
uitzondering. Geen gebruik.
De moderne tijd is snelheid. Wij kunnen
niet tevreden zijn op Flakkee met de 2 of
3 uur dienst op Rotterdam. Dat alles duurt
veel te lang, de tijd is kostbaar.
In dit verband moeten wij het vliegveld
plan op Flakkee bekijken. Niet in het heden,
in dat van de toekomst.
Misschien is het in het begin een beetje
duur, maar wat zal de techniek breügenin
de volgende 10 jaren 1 De diesel-motoren
met de goedkoopere brandstof (ruw-olie)
worden al op vliegtuigen toegepast, en op
dit punt zullen er geweldige bezuinigingen
te maken zijn.
Dan komen de nieuwere snufjes, de vlieg-
machine's die geen 2 maar 32 personen ver
voeren I En de hieruit volgende tariefaver-
FEUILLETON.
Roman uil het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQUIST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
Nadruk verboden.)
66)
„Maar moederlief!" riep Einar verdrietig uit.
„Hoe kunt u denken, dat iemand als oom Olof
aan zulke kleinigheden zou hechten? En hij heeft
u immers gevraagd. Overigens moet u niet den
ken, dat hij geen leelijke woorden gebruikt, ik
heb hem er een heele zooi geleerd. Kom, moeder,
wees nu verstandig! Dat zou pas jolig worden,
wanneer u oom trouwde, dan zouden wij nooit
van elkaar behoeven te scheiden en o zoo'n ge
zellig trio vormen 1"
„En dan zou je niet vóór je tijd van school
hoeven om achter de toonbank te gaan staan,"
bracht Olof in het midden. Maar Einar luisterde
niet meer naar hem, zijn fantasie was aan het
werken.
„Wij zouden leven als in een hemelrijk, wij
drieën," zeide hij met oogen, die van verrukking
schitterden. „Oom Olof zou voor moeder een
damesfiets koopen, wij zouden haar leeren rijden
en zoodra oom van het instituut thuis was ge-
lagingen 1 Is het waarlijk zoo'n krankzinnig
idéé om een vliegverbinding 'Flakkee-Rot-
terdam te scheppen! Wy kunnen dat niet
vinden. Zeker in het begin zal het niet ge
makkelijk gaan, maar hoe zal hetzyninde
toekomst.
Laten we niet dom zLjn en de vliegveld
plannen nu krankzinnig verklaren. Het is
de toekomst. We zijn in de eeuw van snel
heid. En beter kunnen we dat nu onder het
oog zien.
WLj stellen ons geen partij in het vraag
stuk waar, of door wie. En ook niet in de
andere vraagstukken als R.T.M., auto-vervoer
of wat ook.
Het stichten van een vliegveld op ons
Eiland is van groot belang, dat aller mede
werking verdient. Wie zal ons verzekeren
b.v. dat de regeering al maar door subsidie's
zal geven aan de R.T.M. om met haar verlies
gevende exploitatie te blijven doorgaan? Wij
zetten hier een vraagteekenLigt misschien
de toekomst in snelverkeer per vlieg
tuig en langzaam verkeer per boot met
aansluitende busdiensten I
Men overwege dit alles eens goed, vooral
„de handel" heeft groot belang bij deze
quaestie 1
Maar dit hopen we: dat Flakkee het be
lang begrijpt. Snelvervoer is een intens be
lang voor ons Eiland. En wat we nu noodig
hebben zijn leiders, die onbaatzuchtig deze
vliegveld-plannen weten te leiden.
J. B.
Verslag van de vergadering van den
Raad der Gemeente NIEUWE TONGE
op Vrydag 23 Februari 1934 des nam,
twee uur.
Voorzitter: Burgemeester Sterk. Afwezig
wegens ziekte Wethouder Prince.
De Voorzitter opent de vergadering met
waarna de notulen der laatste ver
gadering werden gelezen en onveranderd
vastgesteld.
Ingekomen stukken i
Een schrijven van Ged. Staten inzake de
redactie van de Politieverordening. De Voor
zitter deelde mede dat de opmerkingen van
redactioneelen aard waren en geen enkel
principe wordt aangetast met de gevraagde
wijzigingen. Daarna werd besloten aan het
verlangen van Ged. tegemoet te komen.
^De Voorzitter deed mededeeling dat met
ingang van 25 Januari een couponbelasting
in werking is getreden. Gelukkig heeft de
gemeente slechts één geldleening, waarmede
men met deze nieuwe belasting heeft te
maken, toch stellen B. en W. voor, gezien
de wet de schuldenaren daartoe het recht
verleent deze belasting te verhalen op de
rentetrekkenden.
Conform dit voorstel werd besloten.
Van de Gemeente Dordrecht was inge
komen de begrooting van den Keurings
dienst van Waren. Deze gemeente zou daarin
hebben bij te dragen een bedrag van ƒ213,42,
terwijl op de begrooting daarvoor is uitge
trokken 235, Dit stuk werd voor ken
nisgeving aangenomen.
Van Ged. Staten de goedkeuring over de
verordening op de beschikbaarheid van drink
water, ook dit stuk werd voor kennisgeving
aangenomen.
De Voorzitter deelde mede dat B. en W.
van oordeel waren dat deze gemeente by
nader Inzien wat karig is geweest met den
aanleg van brandkranen. B. en W. stelden
komen met bekwamen spoed het bosch ingaan en
daar Tiburzi spelen: moeder kon dan een reizende
lady voorstellen, die wij gevangen nemen, om ze
naar het dichtst van het woud te ontvoeren en
daar te plunderen
Gedurende het gebabbel van den knaap had
Karin haar tegenwoordigheid van geest herwon
nen. Zij richtte zich op, haalde diep adem, legde
haar hand op Einar's schouder en trachtte tot
in de binnenste schuilhoeken van zijn kinderlijk
gemoed door te dringen.
„Luister, Einar," zeide zij vriendelijk, „geloof
je niet, dat ik alles, alles ter wereld voor mijn
jongen zou willen doen, als het in mijn macht
was?"
„Ja, natuurlijk, daar ben ik zeker van..."
„En wanneer ik je zeg, dat ik na jou van oom
Olof van alle mcnschcn op de wereld het meeste
houd.geloof je dan ook niet, dat ik ook voor
hem alles zou willen doen, alles wat in mijn ver
mogen en geen onrecht is?"
„Ja, dat geloof ik."
„Wanneer ik dan vast en beslist verklaar, hem
niet te kunnen trouwen, omdat het met mijn
eigen geweten in strijd zou zijn, geloof je dan
ook, dat ik mijn handelwijze zoowel tegenover jou
als hem zou kunnen verantwoorden? Denk je, dat
ik zou weigeren, wat jij en hij beiden mij hebben
gevraagd, ware het niet, dat ik overwegende
goede en gegronde redenen daartoe had?"
De knaap sloeg een oogenblik de oogen neer
Zijn verrukking was geheel weg. Nu keek hij weer
op, deed aarzelend een paar stappen in de richting
mitsdien voor in de Burgemeester Overdorp-
straat, de Oranjestraat en den Molendyk
alsnog een brandkraan meer aan te leggen.
Alzoo werd besloten,
De heer T(J1 vroeg wie het onderhoud had
over de sloot aan het Kortewegje, daar de
brandkraan niet noodig was als die slooten
in goede conditie waren.
De Voorzitter zeide dat de bewoners van
dien weg voor het onderhoud hebben te zor
gen, doch het biyft zooals wy dat gewoon
zy'n toch een toestand waar we in geval van
brand niets aan hebben.
De heer Tyi drong aan dat de bevoegde
lichamen zich meer aan dien toestand ge
legen laten liggen op dat daarin verandering
komt.
Daartoe werd besloten.
Van de Commissie van Toezicht derGas-
centrale Oost Flakkee was een verzoek in
gekomen om concessie te verleenen aan de
E M.G.O, voor de levering van electrische
energie te Battenoord, de buurtschap van
deze gemeente.
De Voorzitter zeide dat B. en W. deze
zaak hebben bekeken, alvorens echter daarin
toe te stemmen, zouden zij gaarne zien dat
die concessie werd verleend tot het tijdstip
waarop ook Oost-Flakkee van welke zijde
dan ook electrische energie kan leveren.
Alzoo werd besloten.
De Voorzitter: Alvorens wy nu aan het
verzoek van de commissie van toezicht kun
nen voldoen, dient art. 21 van de gemeen
schappelijke regeling gewyzigd te worden,
waartoe B. en W. het voorstel doen. Dit
werd aangenomen.
De Voorzitter deelde mede dat als tegen
prestatie door de E.M.G.O. een vergoeding
gegeven zal worden van 5 van den ont
vangen stroomprijs inclusief de eventueele
vastrechten. Dit werd goedgevonden.
Op voorstel van B. en W. werd de ge
meente-begrooting dienst 1933 en 1934 ge
wijzigd met afr en overschrijvingen.
De Voorzitter deelde mede dat door de
gemeente een strookje grond is gekocht van
de Erven van Mej. Lukaart, nabij den Ring,
ter verbreeding van den rijweg.
B. en W. hebben hiervoor moeten betalen
een bedrag van 220, zij stellen verder
voor om dit strookje te verharden en by te
dragen tot de helft in de kosten van af
rastering.
De totaalkosten zullen mitsdien beloopen
plm. 500,— en B. en W. stellen voor hier
voor een geldleening aan te gaan grootƒ500.-,
rente 4|%, aflosbaar in 10 jaar.
De heer Ty 1 merkte op dat hij den prijs
voor dat strookje grond van 33 M2 abnormaal
hoog vond en bovendien z.i.z. voor de ver
harding niet zooveel kosten gemaakt moeten
worden. Spreker meende dat, waar de andere
zijde van den weg aldaar ook grint is, dat
nieuwe strookje weg ook gerust verhard kan
worden met keislag.
De Voorzitter zeide dat B. en W. ook
overtuigd waren dat de grondprijs hoog was,
doch anderzijds moeten wy in aanmerking
nemen, dat de koop van een stukje tuin
altijd hooger is dan een normale prijs.
Rekenen wij nu alleen de jaarlijksche las
ten eens van die 500,— dan komt die
verbetering de gemeente te staan op 22,50
per jaar en dat is die verbreeding toch wel
waard.
De heer Tyi zeide er vele malen gespro
ken is over verbreeding van den weg bij
den molen en bij den Breeden weg. Die
plannen zijn altyd afgestuit op te hooge
kosten, doch als wij nu dit bezien, dan ge
loof ik dat wy dat geld nog beter aan die
andere punten hadden kunnen besteden,
want die zy'n voor het verkeer veel gevaar-
lyker.
De Voorzitter zeide dat by den molen altijd
nog een behoorlijk zicht is voor het verkeer
en dat het verbreedingsplan by den Breeden
weg zeker meer dan het dubbele zou kosten.
Wethouder Breesnee zeide dat die weg
by de schuur van Zaay er geen grond van de
gemeente is doch van den Polder Klinker-
land, en die wil aan een eventueele ver
betering niets bijdragen.
De heer Tijl: Ja dat zijn we gewoon van
de polderbesturen.
De heer W. A. van Alphen zeide dat men
voor het gevaar iets moet overhebben doch
geeft toch ook te kennen dat dit totaalbe
drag vrijwel aan den hoogen kant is.
De heer Nelisse zeide dat hij sterk voor
bezuinigen was, doch deze verbetering kan
hij toch goedkeuren, want het is daar werr
kelijk zeer smal en een gevaar voor het
verkeer. Spreker zeide dat by nog wel het
dubbele zou willen voteeren als men een
hoek van het huis van Karelse kon krijgen,
want dat is de gevaarlijkste hoek van het dorp.
Tenslotte stelde Voorzitter voor tot stem
ming over te gaan, om de noodige geldlee
ning aan te gaan. Daartoe werd besloten
met 5 tegen 1 stem, die van den heer Tyi.
Daarna ging de vergadering in gesloten
zitting over, ter behandeling van reclames
van pl. belastingen.
van Olof, doch keerde plotseling om, wierp zich
om den hals zijner moeder en terwijl hij haar
hoofd innig liefkozend tegen zich aandrukte, zeide
hij op bijna uitdagenden toon, tot Olof gewend
„Moeder handelt nooit verkeerd. Wat zij wil
zai het beste zijn en daar kunnen wij ons bij
neerleggen."
Er volgde een pauze. Karin omhelsde haar
jongen teeder en sloot haar oogen. De laatste
tweestrijd in haar binnenste was hevig, ofschoon
kort, en spiegelde zich nauwelijks op haar gezicht
af; een zenuwachtig trillen ergens boven haar
wenkbrauwen, een paar groote tranen, die in de
oogwimpers bleven hangen, en toen was alles
voorbij.
Olof stond op een kleinen afstand, het gezicht
afgewend.
Nu stond Karin op en nam haar handschoenen.
„Wij moeten naar huis Einar," zeide zij op
gcdeinpten toon. „Wij hooren te zamen onder ons
eigen dak cn Olof onder het zijne. Verhuizen doen
wij niet, wij blijven in Stockholm. Ik heb niet
het recht je van oom Olof's steun te bevoovcn
en hem je gezelschap te ontnemen. Dezen zomer
gaan jij en ik naar Gnesta, maar wij komen met
den herfst terug, cn dan hebben wij alle drie tijd
gehad, om er van doordrongen te zijn, dat wat
jij 'en ik nu hebben besloten, het beste is. Olof
cn ik zullen trachten elkaar al het kwaad te
vergeven en goede vrienden tc zijn, en daar wij
je niet gczamclijk kunnen bezitten, zullen wij doen
als in den bijbel staat over het vonnis van Salomo:
wij zullen je dcelen, en ik zal niet zoo nauw
KOOPT NEDERLANDSCH FABRIKAAT!
Deze uit economischen nood geboren leuze
vond overal weerklank en geen wonder, want
ze deed een beroep op het gezond nationalisme
van cien consument en op het besef, dat wij
steeds meer op elkaar aangewezen zijn en
elkanders daadwerkelijken steun behoeven.
Het is dus logisch en natuurlijk, dat de pro
ducent deze leuze aanheft en de consument
er het oor aan leent, tenminste wanneer het
betreft producten van werkelijk Nederland-
sche herkomst en die minstens zoo goed en
niet duurder zijn dan de uitheemsche concur
renten. Voor kleine verschillen zouaen wij
een uitzondering willen maken, maar onder
invloed van deze leuze mogen wij ons niet ver
oorloven, beter gezegd kunnen we ons niet
veroorloven daar te koopen.
Inderdaad wordt de leuze „Koopt Neder-
landsch product" misbruikt door te trachten
een onverdiende voorkeur te scheppen voor
uit een oogpunt van kwaliteit en prijs niet
aanbevelenswaardig artikel. Erger nog wordt
het, wanneer deze leuze zelfs wordt gebruikt
om buitenlandsche goederen oneer Nederland-
sche vlag aan de markt te brengen. Voor
beelden daarvan zijn er te over. Waren, die
men vroeger in de origineele verpakking naar
bier zond, komen hier thans in groot fust en
worden hier verder verpakt. Dan heeten ze
op eens „Nederlandsch fabrikaat". Buiten
landsche producenten van gecontigenteerde
goederen vinden allerlei foefjes om evengoed
de Nederlandsche markt te blijven leveren,
waardoor de bedoelde uitwerking der contigen-
teering, steun aan het werkelijk Nederlandsch
bedrijfsleven, niet bereikt wordt.
De* consument mag daarom zijn critischen
zin niet verliezen en er wel degelijk op letten,
of de Nederlandsche vlag wel altijd een werke
lijk Nederlandsche lading dekt.
Dat de leuze „Koopt Nederlandsch fabri
kaat" ook in den landbouw nog lang niet
voldoende is doorgedrongen, blijkt o.a. uit de
omstandigheid, dat er nog altijd suikerbieten
zaad van buitenlandsche herkomst wordt be
trokken, terwijl Nederland zelf beschikt over
een eerste klas bedrijf, dat hier al 45 jaar
werkt, dat van Kuhn Co. te Naarden. Haar
product, de suikerbiet KUHN P, mag zeker
met volle recht 100 Nederlandsch worden
genoemd, want het wordt in Nederland ver
edeld en vermeerderd en neemt daardoor hier
te land een éénige plaats in. De suikerbieten
teler zal ook dit jaar weer gesteund worden
en zeer terecht met groote bedragen door
andere Nederlanders op te brengen en van
hem mag dan ook verwacht worden, dat hij
aan een prima 100 Nederlandsch product,
waarvan hij zelf gebruiker is, de voorkeur
geeft. Laten wij het éénige Nederlandsche ver-
edelingsbedrijf voor de suikerbiet den steun
geven, die het toekomt. In de oorlogsjaren is
voldoende gebleken, welke waarde het voor
onzen landbouw en voor de Nederlandsche
voedselvoorziening heeft.
Met Hr. Ms. Zeehond naar
de Turksche Wateren.
Naar wy vernemen zal in April by W. L.
J. Brusse's Uitgeversmaatschappy N.V. te
Rotterdam onder den titel: Met Hr. Ms. Zeel
hond naar de Turksche Wateren, het Histo
risch verhaal van een belangwekkende reis
met een klein schip in 1896-1897, door E. van
E verdingen, het licht zien, met een voorrede
van Jhr. C. A. L. van der Wyck, gepension-
neerd luitenant ter zee le klasse, thans secre
taris van het hoofdbestuur der Koninklijke
Nederlandsche Vereeniging „Onze Vloot".
Dit boek geeft het levendig ooggetuige-
verhaal door den matroos le klasse, die deze
vaart meemaakte en zich in de laatste halve
eeuw naam verwierf met zy'n Marine-schet
sen. Verschillende Marine-officieren hebben
in den loop der jaren populaire schetsen ge
schreven, doch het feit dat deze schryver
„vóór de mast" diende, maakt dit boek zoo
belangrijk, omdat alleen iemand die tot het
scheepsvolk behoorde, kan weten wat er in
Janmaat leeft en dus beter dan een officier,
in staat is, zijn doen en laten te beoordeelen
en zijn gedachten te peilen.
„De groote verdienste van bet verhaal is
zegt Jhr. van der Wijck dat het de
gansche reis met de vele gebeurtenissen
merkwaardig juist weergeeft. Menigeen, die
omstreeks dien tijd bij de Koninklyke Ma
rine diende, zal al lezend bij zich zelf met
genoegen constateeren:- hier rolt een episode
uit den ouden tyd als een film aan ons
voorbij. En ofschoon toestanden en uiterlijke
omstandigheden intusschen in velerlei op
zicht verandering ondergingen, men zal ook
moeten erkennen dat er naar den geest nog
zeer veel in dit verhaal gevonden wordt,
dat ook voor onzen tyd van belang en...
actueel is."
Het boek is vol van den humor uit het
marineleven. De teekenaar C. Timmer ont
wierp er daarom een humoristisch omslag
in kleuren voor. Portretten, o a. van den
commandant, den lateren vice admiraal
I. van den Bosch, en tal van autentieke
foto's zullen het boek verluchten.
kijken of de helften wel gelijk zijn."
Zij ging op Olof toe en reikte hem haar hand,
die hij nam zonder haar aan te zien.
„Wees niet boos op mij, Olof. Vroeger of later
zul je inzien, dat ik jegens je heb gehandeld als
een verstandige, goede zuster. Zeg nu niets, maar
wanneer je mij beoordeelt in eenzame oogenblik
ken, bedenk dan, dat ik steeds in de eerste plaats
aan jouw geluk heb gedacht.en eerst als gevolg
daarvan aan het mijne; wanneer wij dezen herfst
weer tegenover elkaar staan, laat het dan zijn
met gekalmeerd gemoed cn vroolijk gezicht.cn
wie weet," voegde zij er bij, zich tot Einar wen
dende, „spelen wij niet toch nog eens een keertje
Tiburzi met ons drieën, wanneer ik tenminste
niet tc oud cn te stijf ben om me nog op een
fiets tc wagen."
Haar glimlach kon de weemoedige uitdrukking
op haar gelaat niet wegnemen.
Olof had haar hand niet losgelaten. Nu drukte
hij die tegen zijn borst, keerde zijn bleek gezicht
naar haar toe en zeide met een stem, die van
ontroering beefde:
„Nu ben jij het, Karin, die tc groote stappen
neemt cn ik kan jou niet bijhouden."
,,'tls mogelijk... voor dezen ecnen keer," ant
woordde zij bescheiden. „Maar daarom loop ik
nog niet van je weg."
Zij trok zachtjes haar hand uit de zijne cn hij
keek haar zwijgend na toen zij met Einar naar
de deur ging eii, na zich nogmaals omgedraaid en
geknikt tc hebben, verdween.
Hij bleef een oogenblikje als vastgenageld staan,
keerde toen, eenzaam en verlaten, naar zijn hoekje
van de sofa terug en staarde op de ledige plaats
naast hem. Nog hoorde hij hoe moeder cn zoon
in het portaal bezig waren hun goed aan te doen.
„Kasja!" fluisterde hij. „Mijn engel...!"
Maar er verhief zich geen storm in zijn hart,
hij voelde geen behoefte om te razen, zijn vuist
te ballen of de handen te wringen, het geheel
was slechts een doffe, smartende pijn
Nu hoorde hij hoe de voordeur toegetrokken
werd. Dat was zijn jeugd, die het huis verliet.
.Is de mooie signora weg?" vroeg Assunta ver
wonderd, toen zij kort daarna met haar pas ge
bakken pizza binnenkwam en haar meester ver
laten in het hoekje van de sofa zag zitten met
de hand voor het gezicht.
„Ja, zij is weg."
„En de kleine Johannes de Dooper?"
„Is ook vertrokken."
Hij stond op cn voegde er weemoedig aan toe:
„Wij zijn alleen, wij beide ouden. Maar die
kleine Johannes de Dooper komt morgen terug."
EINDE.
