kj r Let vooral op dit adres. EERSTE BLAD L_41 :ït U op als Abonné, MIMOSADROPPELS, DE SALAMANDER ONZE Bruidsportretten S. VAN DER PLAAT ient Circulaires, tst en mooist Liddeltiarnis ZATERDAG 24 FEBRUARI 1934 Winkeliersbelang, Algemeen belang! TALMI. Binnenlandsch Weekoverzicht. Buitenlandsch Weekoverzicht. lit aangaan geUleaning groot 600,- Imping sloot aan het Weespad. Be- L is ƒ694,64. Besloten woidt het ft Armbestuur het bedrag te leenen li ro tvraag. per Hokke informeert naar de onder van den heer Kraak (veer Dintel- [oorz.i Het haventje is niet zoo op Ie krijgen, op een dergeljjke manier, kijft dat het niet zoo lang zal duren (egint. Dat kan alleen met hoog water, water is het onmogelijk. Men zegt, Inu een bootje zal requireeren, om by Iter de menschen aan en van boord pn. Op zijn zachtst uitgedrukt een werk. 'tZal niet iang duren, fenk dat er in den loop van het jaar tere voorstellen zullen komen. (eer v. Nieuwenhuizen vraagt of het is, als het niets wordt, om direct zetten. Spr. illustreert dat men bij daar reeds met zeilschepen voer, |men elders niet door het ijs wist te en. üemakkeiyk had daar een twee- Ie dienst kunnen onderhouden worden, er er met een motorbootje, [oorzitter: B. en W. hebben er een |g voor. Als lid Prov. Commissie kan let meer van zeggen. Spr. weet dat bort reeds ingediend is bij den Minister, sluiting, VERKOOPINGEN. fENSDAGEN 2S FEBRUARI en 7 JRT 1934, telkens 'snam. half 2 uur, Irksland, resp. in de zaal Odéon en in 1 Regter, veiling en afslag, van: 5 Een perc. TUINLAND, gelegen onder femeente Sommelsdijk, in den polder J Oudeland", nabij den Staverschen i kad. Sectie C. nr. 823, groot0.68.40 (1 Gem. 207 R Sommelsd. Maat) de zich daarop bevindende opstallen een in 1932 gebouwd WARENHUIS, veer groot 3500 ramen, stookserre, ■installatie en schuur, in één perceel. 1 Een perc. TUINLAND met een in gebouwd WARENHUIS, groot onge- I 3500 ramen, gelegen onder de Ge- [te Sommelsdijk, nabil den Staver- Weg, in den polder „Het Oudeland", iend aan perc. I, kad. Sectie C. nr. ■groot 71 Aren (1 Gem. 226 R.Som- d. Maat), in één perceel, j den afslag zullen de perceelen wor- gecombineerd. iioorend tot den faillieten boedel van Es te Dirksland. parissen Mr. SIGMOND te Dordrecht VAN DER SLUTS te Dirksland. BREUKBANDEN I alle soorten met en zonder veer I GENEESMIDDELEN tegen Urinekwalen, Vrouwen ziekten, enz. SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon. INJECTIE f 1per flacon. Vraagt onze bekende ter regeling v. d. bloedsomloop talen nooit, succes verzekerd. Al onze goederen worden onder volle garantie verkoeht. WW Let op bet adres: Kipstraat 59, ROTTERDAM. Inlichtingen gratis ook per brief. Schoone volle lichaamsvormen dooi onze Oostersche krachtplllen, een Gulden per flacon van 80 pillen. zijn onovertrefbaar: fijne kleur I keurige afwerking Aanbevelend, Hobbemastraat - Middelharnis I^ZJTI 2e atelier van- I Jm 1 af het station Prijs per kwartaal Losse nummers f 1,- 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 16E JAARGANG. - N°. 32 Koopt in uw éigen gemeente In de organisatie van den middenstand ziet men tegenwoordig een ijverig streven om den winkeliers de gedachte bij te brengen, dat zij door een collectief optre den naar buiten hun zaken ten zeerste kunnen dienen. Gewoonlijk geschiedt dit door het organiseeren van speciale ver koopdagen, die ten doel hebben het koo pend publiek te doen zien, tot welke presta ties de plaatselijke winkeliersstand in staat is. Een der geijkte middelen daartoe, de winkelweek namelijk, heeft de eerste zege tocht door Nederland reeds bijna achter den rug. In ieder geval heeit dit middel in de praktijk thans voldoende bewezen te kunnen voldoen aan de verwachtingen, welke men redelijkerwijze daaraan mag stellen en het is daarom niet te verwon deren, dat gaandeweg in de eene gemeente na de andere zulke speciale verkoopdagen worden op touw gezet. Men kan zulke dagen het beste vergelijken met gewone uitverkoopdagen, die echter een feestelijk karakter hebben verkregen. Etalagewed strijden, versieringen dat alles werkt mede, om de stemming te verhoogen en daarmededaar is het immersin begon nen het publiek te trekken, trekken, trekken, en aldus te prikkelen tot koopen, koopen, koopen! Toch schijnt het niet overbodig hier op te merken, dat naast het behartigen van het eigenbelang, dat voor de winkeliers in deelname eraan gelegen is, hier wel degelijk een algemeen belang gediend wordt. Ontegenzeggelijk wordt overal, waar een speciale gelegenheid tot verkoop is ingeluid, leven en vertier in de gemeente gebracht, niet het minst door de eventueele attracties, die men gewoonlijk eraan ver bindt. In de winkelstraten wordt bet pu bliek door de étalages, die door hun ver hoogde aantrekkelijkheid als een sterke magneet werken, gelokt en in den ban gehouden en dat publiek krijgt thans méér dan op gewone tijden, een overzicht van hetgeen er in de winkels alzoo te koop kèn worden aangeboden, behalve hetgeen men gewoonlijk in de étalage zag liggen. Veelal heerscht bij meerdere inge zetenen, vooral bij kleine gemeenten, de verkeerde gedachte, dat de artikelen en voorwerpen' die zij noodig hebben, beter en voordeeliger in de naastbijzijnde, groo- tere gemeenten gekocht kunnen worden. Het behoeft niet gezegd te worden, dat zoo dikwijls aan die gedachte gevolg wordt gegeven, dit den winkelier in eigen gemeente pijnlijk aandoet en.schade berokkent. Terwijl de gedachte volkomen in strijd is met de waarheid. Dezelfde reiziger, die de groote gemeenten van artikelen uit zijn fabriek voorziet, komt in de kleine gemeentenen biedt daar vol maakt dezelfde artikelen aan, die kwali tatief niet het minste verschil opleveren. Alleen het quantum van afname verschilt natuurlijk in sommige gevallen. Daardoor betaalt de kleinere winkelier wel eens hoo- gere inkoopsprijzen maar haast Altijd wordt dit bezwaar ondervangen door de kleinere winst, die zij behoeven te maken, aange zien hun levensbehoeften aanmerkelijk bescheidener zijn, dan in de groote ge meenten 1 Integendeel, de kleine winkelier stelt alle mogelijke moeite in het werk om aan alle denkbare aanvragen zoo goed moge lijk en op concurreerende wijze te voldoen. Daarvoor getroost hij zich vaak groote opofferingen, die weliswaar nu eenmaal het risico vormen, dat aan allen handel verbonden is, maar die hem toch een zeker recht geven om te mogen verwachten dat zijn medeburgers hem zullen steunen. Hoe meer het publiek bevrediging van al die wenschen verkrijgt des te beter zal het den plaatselijken middenstand gaan. En de consequentie hiervan is deze: als het den winkeliers goed gaat, gaat het de geheele gemeente goed. Wat brengen zij niet op aan plaatselijke belastingen, wat laten zij weer door anderen verdienen, wat maken zij met hun fraaie winkels de gemeente niet aantrekkelijk, wat trekken zij niet een aantal vreemdelingen, die vaak ook op andere wijze hun geld in de ge meente vaak laten; werkelijk de functie van den winkeliersstand is van groote beteekenis voor het algemeen. En niemand zal ons ervan willen be schuldigen daarmede te veel gezegd te hebbenWelnu de burgerij toone, dat zij de leuze zai weten te behartigen, die de plaatselijke winkeliers zoo gaarne en niet alleen in hun welbegrepen eigen belang, doch ook ontegenzeggelijk in het algemeen belang aanheffen en propa- geeren, de leuzeKoopt In Uw eigen gemeentel FEUILLETON. Roman uit het leven te Stockholm. door ERNST LUNDQUIST. Vertaald door F. LAHR Jr. Nadruk verboden.) 65) Maar Karin was gevangen in de ketens harer gedachten, zooals zij die zelf had gesmeed; van zijn gloeiende toespraak scheen alleen wat hij gezegd had over zijn eenzame toekomst tot haar te zijn doorgedrongen en zij antwoordde: „Je zult niet alleen zijn. Je hebt je oude, trouwe Assunta... en je hebt Einar. Hij is de jouwe met lichaam en ziel. Ofschoon ik mijzelf niet kan geven, omdat ik het niet waag, kan ik tenminste hem aan je afstaan. Hij is het kostbaarste, dat ik bezit.neem hem! Laat hij je een zoon zijn voedt hem op, maak dat hij zoo wordt als jij dat is de eenige dank, die ik voor mijn offer verg, houdt van hem en laat hij je een vergoeding zijn voor wat ik je dezen avond heb moeten weige ren... en geloof me, die ruil is in je voordeel." „Nooit zal ik je je zoon ontnemen. Ik heb reeds te veel beslag op hem gelegd." „Wij zullen hem zelf laten beslissen. Daar komt hij." Het opsporen van aardolie in Nieuw- Guinea. Eischen en vonnissen in de zaak van „De Zeven Provinciën". Voortzetting van de zaak-Onnes. De bekende Straperlozaak De Nederland- sche vermogens in drie jaar met vier milliard Gulden gedaald. De ernst van de crisis in Nederlandsch Oost-Indie. Het rapport van deCommissie-Idenburg verschenen. Ergerljjke woekerprakty- ken te Rotterdam. De Volksraad heeft met 39 11 stemmen geadviseerd tot het opsporen van aardolie in Nieuw-Guinea, waartoe de Indische regeering een ontwerp-overeenkomst met de groote Nederlandsch-Engelsche en Amerikaansche petroleum-maatschappyen had aangegaan. Alleen nam de Volksraad een motie aan, die de bedoeling had geen uitzonderingen toe te staan voor het aannemen van niet-Neder- landers onder de werknemers. Nu de werk' loosheid in Nederlandsch-Oost-lDdie zulke verwoestingen in het maatschappelijk en economisch leven heeft aangericht, gaat het niet aan, werk dat in Indië gedaan moet worden, door buitenlanders te laten uitvoer ren. Eerst hebben de Nederlanders, hetzy blank of bruin, recht op werk, dan pas komen de buitenlandsche werkkrachten in aanmer king. Een gezond standpunt, dat men ook in Nederland diende te huldigen! Nadat de commandant van de zeemacht in Indië, vice-admiraal Osten afscheid van den Volksraad had genomen en de voorzitter hem had gehuldigd als een rond en open hartig zeeman, hetgeen de leden van den Volksraad door applaus onderstreepten, heeft de voorzitter de zitting van den volksraad gesloten met een toespraak, waarin by een overzicht gaf van de achter ons liggende periode. Indië verlangt van Nederland als ryksdeel op basis van eenheid te worden behandeld en de voorzitter was van oordeel, dat deze wensch voor Nederland aanleiding zal geven daaraan tegemoet te komen. Voor den zeekrijgsraad te Soerabaia is tegen den kwartiermeester van de „Zeven Provinciën" negen maanden gevangenisstraf geëischt en ontslag uit den dienst, maar voor een korporaal is geconcludeerd tot vr0- spraak. De zeekrpgsraad heeft verder een marinier en een matroos vrijgesproken en een seinersmaat veroordeeld tot zes maan den gevangenisstraf en ontslag uit den dienst Zoo nadert langzamerhand dit drama van de Nederlandsche vloot tot eindelijke ont knooping. Nu komt nog de zaak tegen den commandant van het onfortuinlijke schip voor de militaire rechters te 's-Qravenhage. Dan daalt het doek voorgoed over een drama, dat voor alle betrokken partijen beter ware geweest nooit te zijn opgevoerd! De zaak Onnes van Nijenrode is verder behandeld voor de Arrondissements Recht bank te Amsterdam, onder een druk bezoek op de publieke tribune van de meest voor aanstaande figuren uit de onderwereld van de hoofdstad. Het was de „Al Capone" van Amsterdam, die moest terecht staan en die gelden moest als de verrader van de geheele zaak aan de politie, zoodat de klanten van de publieke tribune hem met gefluit hebben ontvangen. De drie zoogénaamde „verhui zers" en de vierde uit de voorloopige hech tenis ontslagen verdachte, zaten thans als „vrije mannen" op de getuigenbanken. Maar de hoofdzaak zal pas komen, wanneer de „bestoiene"in de zittingszaal zal verschijnen. Een andere geruchtmakende rechtzaak, die voor de Haagsche Arrondissements Recht bank ter behandeling van het bekende Stra- perlo-spel, dat in den zomer van 1933 zoo vlijtig in het Scheveningsche Kurbaus is beoefend, is met een doodgewone sisser af- geloopen. De officier van justitie had tegen ieder der beide verdachten een boete van 2000,— geëischt, subsidiair 100 dagen hech tenis. In een breedvoerig opgesteld vonnis, dat zestien getikte folio-vellen beslaat, heeft de rechtbank dit proces als een proef-proces beschouwd, zoodat ieder der beide verdachten is veroordeeld tot een boete van 0,50, sub sidiair één dag hechtenis. Straperlo is nu door de Haagsche rechtbank tot hazardspel verklaard en daarmede zal Scheveningen in den zomer van dit jaar een groote attractie minder rijk zyn geworden. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft de uitkomsten van de vermogensbelas ting in ons land over verschillende jaren aan een vergelijkend onderzoek onderworpen en is tot de overtuiging gekomen, dat de ge- zameniyke Nederlandsche vermogens in de belastingjaren van 1929/1930 tot 1932/1933 met een zeer aanzieniyk bedragz()n vermin derd. Bedroeg in het belastingjaar 1929/1930 het vermogen in Nederland nog ƒ15.000.000.000,- in het belastingjaar 1932/1933 was dat ver mogen tot 11.000.000.000,- gedaald, een vermindering derhalve in drie jaren tyds van rond vier milliard Gulden. Ook het aantal Nederlandsche millionairs onderging in die zelfde drie jaar een aanzieniy kevermindering. Het daalde namelijk van 1 362 tot 682, dus met de helft van het oorspronkeiyk aantal millionairs in Nederland. Beter dan algemeene vage klachten doet een dergeiyk cyfer-over- zicht zien, dat ook onder de beter gesitueerde klassen van de Nederlandsche samenleving de huidige crisis vernietigende invloeden heeft gehad. De resident van Cheribon, de heer Ch.O. van der Plas, heeft voor de vereeniging Oost en West te 's-Gravenhage een zeer belang wekkende rede gehouden over den ernst van de crisis in Nederlandsch Oost-Indië. Indië is een agrarisch land, zoodat de daling der wereldmarktprijzen van b.v. suiker zwaar op de inlandsche bevolking drukt. De staats^ inkomsten zpn dan ook in Indië volkomen ontwricht, zoo verminderde de opbrengst van 1929 tot 1933 van 532 millioen gulden tot 246 millioen gulden, derhalve met meer dan de helft. In 1931 en in 1932 maakte de bevolking reeds haar gouden sieraden te gelde, zoodat in die jaren voor bedragen van 20 en 39 millioen gulden aan gesmolten sieraden werden uitgevoerd. Drastische be zuinigingsmaatregelen van de Indische regee ring hebben de gewone uitgaven terug ger bracht van 515 millioen tot 402 millioen gulden. Meer dan tot nu toe zal Nederland moeten meeleven met Indië, wil op den langen duur mede doorde voortreffelyke propaganda van Japan Diet een verwijde ring tusschen Nederland in Europa en Neder land in de Keerkringen ontstaan, die fnui kend voor het oude Moederland zou wezen. Gepubliceerd is het rapport van de com- missie-Idenburg, die opdracht had voorstellen te doen tot bezuiniging van de onkosten voor leger en vloot, zoo in Nederland, als in Indië. Op leger en vloot worden, volgens het voorstel der commissie-Idenburg, in Nederland be zuinigd 14 millioen gulden en in Indië 12 mil lioen gulden. Een ontzettend stuk werk heeft deze commissie verzet en dat zullen voor- en tegenstanders van haar voorstellen dank baar moeten erkennen. Een ergerlijk geval van woekerpraktyken heeft zich te Rotterdam voorgedaan, waar de recherche eindelijk heeft ingegrepen, op grond van de nieuwe geldsehieterswet. Een instelling, gevestigd aan den Goudschen singel, die zich Deposito-Credietbank noemde, berichtte in de advertenties, dat men geld kon verkrijgen tegen een rente van 7J Wie zich bfj de bank aanmeldde, begon natuurlijk met het betalen van administratie- en schattingskosten, die al dadelijk tot ƒ60,— of 60,— opliepen, zoDder dat de cliënt van de bank dan nog één cent had ontvangen. Wie er met een rente voor het ten slotte verleende crediet, dat steeds onder de 500, bleef, van 100 per jaar af kwam, mocht zich nog gelukkig pvyzen. Er zijn immers gevallen bekend, dat de bank aan de cliëntéle tot 293 per jaar rente berekende. De in beslag genomen administratie is ter beschik king van de justitie gesteld en over eenigen tijd zal het slot van dit weerzinwekkende afpersers-systeem wel voor de Rotterdam- sche rechtbank spelen. Dan zal de directeur van de bank een toontje lager hebben te zingen dan hy tegenover zyn slachtoffers placht te doen! Einar stond reeds voor hen. Hij keek cetiigs- zins verwonderd naar de beide opgewonden ge zichten en zeide: „Assunta had er genoeg van en is naar de keuken gegaan om een pizza te bakken voor de moeder van den kleine Johannes den Dooper, zooals zij zeide." Toen hij geen antwoord kreeg, keek hij vragend van den een naar de andere en vroeg toen: „Hebt u ruzie gehad?" „Neen, maar wij hebben ernstige en belangrijke zaken besproken," antwoordde Karin. „Het betrof ook jou, mijn jongen. Oom Olof en ik hebben over de toekomst gesproken, jouw en mijn toe komst. Toen je binnenkwam, stond ik op het punt te vertellen, dat ik vandaag mijn besluit heb genomen betreffende het aanbod van Hilma Berger, weet je. Ik verhuis naar Sürmland om haar met den winkel te helpen; ik geloof, dat zij gelijk heeft, dat dit juist voor mij geknipt is." „Zoo..oo? En wanneer gaat u?" „Zoo spoedig mogelijk, 't Is juist nu zoo mooi buiten." „En ik dan? Is er een goede school daar ginds?" „Wat jou betreft... jij zou in Stockholm blij ven, had ik gedacht. Ik heb zooeven je oom aan geboden jou in eigendom te nemen, je aan te nemen als zijn zoonje bent reeds zoo aan hem verknocht, dat het weinig verschil voor je zai maken." „Behalve, dat ik nu hem en u heb en dan zal ik alleen hem hebben." „Je zoudt natuurlijk gedurende de zoiner-vacan- tie bij mij kunnen komen Iogeeren.dat zal oom wel goedvinden. En je zult je daar buiten wei amuseeren," voegde zij er aan toe en nu gelukte het haar werkelijk vroolijk te glimlachen, „ik zal daar ginds mijn oude opgewektheid weerom krij gen, dat voel ik, en zal mijn beste beentje voor zetten, als jij er bent. Ik wil niet, dat je het zomerverblijf bij mij als een onvermijdelijk euvel gaat beschouwen, maar als een aangename afwis seling. Oom Olof zal je een vader zijn, je steun, je naaste bloedverwant.je moet van hem hou den als van je moeder, ja, meer dan van mij." Zij sprak op een toon, dien zij trachtte kalm en natuurlijk te doen klinken. Olof stond wat terzijde en wendde de oogen niet van den knaap at. Einar had met een wan trouwend gezicht geluisterd, alsof hij niet recht geloofde wat hij te hooren kreeg. „En wat zegt oom van dit alles?" vroeg hij zich tot Olof richtende. „Ik zeg nog niets, ik laat jou nu aan het woord," antwoordde deze, terwijl hij zijn best deed kalm te schijnen, ofschoon zijn stem beefde. „Oom en ik zijn overeengekomen, dat jij zelf zult beslissen," zeide Karin. „Einar bleef een tijdlang zwijgenzijn gezicht was vuurrood geworden en zijn lippen trilden zenuwachtig. Plotseling liep hij op Karin toe, keek haar een oogenblik in de oogcu en zei toen: „Ik houd dol veel van oom Olof en wil gaarne bij hein blijven... maar u-bent en blijft mijn moeder en wanneer ik dan kiezen moet, ga ik met u mede om n Hen winkel te helpen." By de begrafenis der slachtoffers van den stryd in Weenen. Dr. Julius Deutsch, over de gebeurtenissen te "Wee nen. Ward Price heeft een persge- sprek met minister Goering. Spoor wegongeluk in Italië. Dr. Tarrasch te München overleden. BLj Koning Albert's begrafenis. Het drama in Oostenrijk en te Weenen is nu tot het laatste bedrijf gevorderd. Men begraaft de dooden: die van de opstandelin gen tegen de regeering in stilte; die van de gevallenen in dienst der regeering met pracht en praal. Zoo is nu eenmaal het leven! Een geslaagde opstand brengt de leiders aan den troon; een mislukte opstand brengt dezelfde leiders aan de galg. Hadden de sociaalr democraten gewonnen, hun gevallenen waren met alle bewezen van eerbetoon begraven, nu gaan zij gemeenschappelijk in afzondering den grond in. Wie een dergelijk spel speelt, moet weten te verliezen. Wie niet tegen het verlies kan, doet beter niet te spelen, noch te Monte-Carlo by roulette, of baccaraat, noch in eenige hoofdplaats van de wereld op het schaakbord van politieke opstandig heid. Terwyl alle winkels één uur lang gesloten waren, de treinen, trams, autobussen vijf minuten stil hebben gestaan, zyn 50 geval lenen van de regeerings-party ter aarde be steld. Bondspresident Miklas heeft hen ge huldigd namens het geheele land. Daarop sprak Dr. Dollfuss de Bondskanselier, die woorden van verzoening uitte, door mede te deelen, dat reeds den volgenden dag de standrechtbanken zullen worden opgeheven. Laatste spreker was de vice-kanselier Fey, die betoogde, dat Oostenrijk en Europa op het kantje af gered zyn van de instelliDg van een Sovjet-dictatuur in Midden-Europa, te Weenen. Dr. Julius Deutsch, de naar Praag ge vluchte leider van de Oostenryksche sociaal democraten, heeft zijn oordeel te kennen gegeven over de gebeurtenissen in Oosten rijk. Den sociaal-democraten treft geen schuld, men was alleen in die kringen bang voor het fascisme, dat in Oostenrijk groeide, daargelaten nu, of het nationaal-socialistisch van aard was, dan wel het best met den naam van Burgerwacht-fascisme kon worg den bestempeld. De leiders wilden een poli tiek van afwachten volgen, maar de sociaal democratische arbeiders wareu daar meer dan beu van. Zoo ontglipte de leiding aan Dr. Julius Deutsch, die met leede oogen eerst de staking zag uitbreken, later den ge- wapenden opstand zag uitbarsten. Deutsch meende te schuiven, hy werd vooruit ge schoven, wat in ieder geval voor een leider een weinig benydenswaardig experiment moet zyn geweest. Volgens Dr. Julius Deutsch is de Oosten- ryksche Bondskanselier thans pas goed slachtoffer van de Oostenrijksche nationaal- socialisten, die hij buiten de regeeringsmacht had willen houden, want op den duur zullen Prins Starhemberg en de leider der Oosten rijksche Nazi's, Habicht. samen tot overeen stemming weten te geraken. Reeds heeft Habicht voor de Beiersche radio gesproken over de Oostenrijksche ge beurtenissen en als zijn meening te kennen Dit kwam voor Karin zoo onverwachts, dat zij in een hevig gesnik uitbarstte. Het volgende oogenblik zat Einar naast haar op de sofa en zij voelde zijn arm om haar hals. ,Was u bang, dat ik u in den steek zou laten, moeder? Huil niet! Ik wil nergens anders zijn dan bij u.ofschoon het jammer is, dat ik dan van school afga en ook van oom moet scheiden. Maar ik mag hem toch zeker af en toe opzoeken? Ik kan het op de fiets afdoen, dat kost niets en Gnesta ligt immers niet zoo ver t.f. Wie weet hoe jolig het is winkeljongen te spelen en snuif aan de boeren te verkoopen. Huil maar niet, moeder. daar is immers geen reden voor." Maar nu merkte Olof bitter op: „Je moeder heeft misschien medelijden met mij, die'jou moet verliezen. Ik weet, dat zij mij je gezelschap zoo gaarne gunt." „Maar waarom kan zij dan toch niet in Stock holm blijven en alles bij het oude laten? Dan kunnen wij alle drie bij elkaar blijven I" barstte de veertienjarige uit, trotsch een oplossing van het vraagstuk gevonden te hebben, waaraan geen van de beide volwassenen had gedacht. „Neen, je moeder wil uit Stockholm weg, en je hoeft haar niet te vragen waarom, want dat weet zij zelf niet," zeide Olof. Einar keek hem onderzoekend aan. Wat zag oom er vreemd uit, moede, neergeslagen en oud. Op hetzelfde oogenblik scheen Olof een ingeviilg te krijgen, want zijn gezicht drukte weer hoop uit... krampachtig strekte hij de hand naar dit laatste stroohalmpje, „Als het je interesseert Einar, zal ik je maar zeggen, waarom je moeder weg wil," zeide hij. „Er is een vrijer om haar gekomen, van wien zij niets wil weten, en nu meent zij niet in dezelfde stad te kunnen blijven waar hij is." „Een vrijer! U, moeder?" „En die vrijer ben ik," zeide Olof, den knaap vol verwachting aanziende. „U!" „Ja, ik heb reeds van je moeder gehouden toen wij beiden nog jong waren, vóór zij getrouwd was, en vandaag heb ik haar voorgesteld mijn vrouw te worden, maar zij wil niet." „Maar, in 's hemels naam!" barstte de knaap nu ontzet uit, vloog op van de sofa en staarde zijn moeder aan, die door deze onverwachte troef van Olof geheel uit het veld geslagen zat. „Weet zij wel wat zij weigert! Waarom wil zij u niet hebben? Houdt zij niet van u?" „Jawel, zij houdt evenveel van mij als ik van haar." „Heeft zij dat gezegd?" „Neen, maar dat weet ik desniettemin." „Moeder, het kan toch niet waar zijn, dat u zoo'n man als oom Olof niet wilt hebben! Maar wat zegt zij dan, wat geeft zij als reden op?" „Zij zegti dat zij te armoedig is, soms ruwe woorden gebruikt en meidenbanden heeft." (Slot volgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1934 | | pagina 1