ING
-
EERSTE BLAD
Hërcurbus
Havermout
Land te huur
Vraagt ons Adyertentle-tarlel
zaterdag
februari 1934
17
ELHARNIS
Gimborn's
Studie Waterverf
jen» Circulaires»
st en mooist
diddelharnis
FEUILLETON.
TALMI.
Carlo Rallye.
der Fords,
verlaagde kost-
jd bij Ford, het
awbaarste, voor
ast comfortabele
ke overbrenging
idoen proefonder-
te eischen. De
rven hiervan in
lallye het duide-
nevenstaande,
le prijzen.
00 Gulden.
ISTERDAM
PELLETS van Dr. J. B. MEENK
beieid van van-ouds bekende Nedei-
eeuwenlange ervaring beproefd en
hoest en keelpijn. Bedaart benauwd-
Iets kost 30 cent. Het portret van Dr.
je en gesloten met den driehoekzegel
)rogist.
groot 12 H.A. 70 A. 70 cA.
gelegen In den „Mariapolder"
te Ooltgensplaat.
Te bevragen bij Wed. Th. VAN
VUOT, Voorstr. 24, Oude Tonge,
DE BESTE
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f 1,-
0,075
1,20
0,20
ADVERTENTIËN
van 16 regels
Elke regel meer
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 30
0E WINTER VOORBIJ
Februari heeft ons een reeks zonnige,
voorjaarsachtige dagen gebracht, zooals
wij van hem niet gewend zijn. Wat mist,
een lichte nachtvorst doet ons af en toe
vreezen, dat het gedaan is met het mooie
weer, doch telkens opnieuw kunnen wij
weer constateeren, dat het prachtig is en
prachtig blijft. Wij menschen verbazen er
ons in stilte over, vastgeroest als wij zitten
in statistieken en „wat je in dezen tijd
van het jaar kunt verwachten", in de natuur
wordt het mooie weer aanvaard zonder
zulke voorzichtige overwegingen. Het is er
en de zeldzame kans, om reeds in Februari
het voorjaar in te luiden, wordt gretig benut.
Heeft December ons geen Januari-weer
gegeven? Was Januari niet zacht en Febru-
ari-achtig, inclusief de stormen van de
Sprokkelmaand? Welnu, de natuur is den
kalender een maand vooruit en wat wij
thans beleven is de Lentemaand! Katten
geven nachtelijke concerten, vogels tjilpen
en roepen alsof zij dronken zijn. 's Morgens
kunnen wij de lamp reeds bijna missen;
in den namiddag kan, wie er den tijd
voor heeft, wat zitten schemeren. De duister
nis overvalt ons niet meer zoo vroeg en
zoo plotseling. In de kamers behoeven
wij slechts zacht te stoken en toch gevoelen
wij ons behaaglijk. Soms worden wij be
paald lui zou dat de voorjaarsvermoeid
heid zijn? Maar dan ontstaat er weer
de lust om een flinke wandeling te doen.
Daarvoor is het nu ruimschoots zacht ge
noeg En het is zoo'n opwekkend gezicht,
dat de wilgen al dikke katjes hebben, dat
overal de knoppen zwellen en zelfs groene
puntjes de wereld inkijken. Als die ont
luikende weelde nu maar niet wordt ver
nietigd door een laat invallende koude
denkt de voorzichtig geworden mensch
van 1934 weer. Doch de natuur heeft haar
eigen voorzichtigheid.
Zij heeftons in deze Februari-Lentemaand
een les te leeren. Wie buiten loopt en
ziet, hoe nu zelfs de eerste bloemen niet
lang meer op zich laten wachten, komt
vanzelf in de opgewekte stemming, die
de tegenwoordige menschheid meer dan
iets anders noodig heeft. Zijn moed leeft
ophij kan het leven weer aanhij durft
weer iéts te ondernemen. De groene puntjes
die zich reeds nu onbevreesd vertoonen,
geven hem het voorbeeld. En de weten
schap, dat de winter nu spoedig genoeg
voorbij moet zijn, ontbindt zich met de
aanwijzingen, dat hier en daar zij het
ook langzaam de economische opleving
begint. Deskundigen van verschillende lan
den hebben hetzelfde geconstateerd en zij
voegen erbij, dat het ditmaal geenvooze
schijn-opleving is, doch het begin van een
duurzame verbetering. Het gaat vooral in
den aanvang, nog langzaam doch dat
deert ons niet in de vreugde, dat wij van
Roman uit het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQUIST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
(Nadruk verboden.)
63)
Het was een van zijn vroegere gezegden, dat
haar te binnen schoot en hij herkende het. Zij
had er echter onmiddellijk spijt van, in hun ouden
toon vervallen te zijn; immers hun jeugd moest
nu dood blijven. En zij vervolgde ernstig:
„Dat alles is sedert lang vergeven en vergeten."
Zij reikte hem de hand, en hij drukte die stevig.
„Dank je."
„Bovendien is het de verkeerde wereld, dat hij,
die gelijk heeft, om vergiffenis vraagt."
„ja, weet je, Karin, met dat „gelijk hebben"
is het eigenaardig gesteld. Dat is een erg betrekke
lijk begrip, zooals zooveel. Destijds had ik in
hoofdzaak gelijk, doch gesteld, dat wij nu onder
dezelfde omstandigheden verkeerden en ik je
even hard beoordeelde als toen, dan zou ik je
een groot onrecht aandoen, want nu ben ik niet
meer de verblinde idealist van vroeger. Ik heb
intusschen meer van de wereld eti van de men
schen gezien en leeren begrijpen, dat niet allen
aan elkaar gelijk zijn en over denzelfden kam
geschoren kunnen worden. Dat moet men in aan
merking nemen, vóór men gaat veroordeelen. Ik
deze lange en ongekend hevige crisis het
einde zien naderen. En dan: werden niet
reeds in den afgeloopen herfst de eerste
teekenen van verbetering gezien?
Zal de eerst zoo geleidelijke opleving
niet sneller en sneller verloopen? Menig
een verwacht dit. Daarom wordt er dit
jaar des te sterker verlangd naar het einde
van den winter. Daarom loopen velen al
op de lente vooruit. Ramen worden ge
opend om de nog niet warme, maar toch
frissche en voorjaarsachtige lucht binnen
te laten. En al is het nog geen tijd om
de winterkleeren weg te bergen, de win
kels en de gedachten dei menschen hou
den zich nog slechts met voorjaarsgoed
bezig. Reeds thans ziet men lichter, vroo-
lijker kleuren verschijnen, die met de op
gewektere gezichten en de flinkere be
wegingen der voorbijgangers den indruk
vestigen, dat de winter op zijn laatste
beenen loopt. Spoedig zal hij geheel ver
dwenen zijn en mèt hem veel, wat ons
thans nog drukt.
Binnenlandsch Weekoverzicht.
Wat deed minister Colijn te Londen?-
De Nederlandsch-Belgische handelsbe
trekkingen. Komt er belasting op
radio-toestellen? De zaak Onnes van
Ntjenrode voor de Amsterdamsche recht
bank. Het conflict in het kleeding-
bedrijf verscherpt. Begrafenis van den
heer J. B. Westerdijk.
De reis van den Nederlandschen minister
president naar Londen heeft Dr. H. Colijn
tot de volgende uitlating aanleiding gegeven
hij had deze reis als een particuliere aan
gelegenheid beschouwd, hij wenschte haar
als zoodanig te blijven beschouwen en hij
zou het op prijs stellen, indien men dit wilde
respecteeren. Onze allerbekwaamste minister
president kan veel beschouwen, veel blijven
beschouwen en nog meer op prys stellen,
doch het is van den vroegeren hoofdredacteur
van de Amsterdamsche Standaard, het hoofd
orgaan van de anti-revolutionaire partij, niet
aardig te denken, dat men hem in dit op
zicht ter wille zal kunnen zQn. ZLjn positie
in Nederland is uitzonderlijk, hetzelfde kan
getuigd van zijn positie op internationaal
gebied, hij vergt van journalisten iets, wat
hij in zijn vorigen staat niet zou hebben
kunnen vergen van den hoofdredacteur van
De Standaard. Zonder ook maar iets te kort
te doen aan de algemeene hoogachting en
de groote waardeering, waarin Dr. H. Colijn
zich in Nederland gelukkig! - mag ver
heugen, gaat het niet aan onvervulbare
wenschen te stellen.
Wij zijn dus in staat hot volgende mede
to doelen, betreffende Dr. H. Colijn's bezoek
aan Londen. Doel van zijn bezoek was vier
ledig: besprekingen met Runciman, den
Engelschen minister van handel, besprekin
gen over de rubber-restrictie, besprekingen
over de nog steeds niet geheel begraven
economische wereld-conferentie,besprekingen
over het ontijdig bekend gemaakte verdrag
tusschen Engeland en Nederland, dat door
de vloot-conferentie te Singapore in een
nieuwe fase is gekomen.
Het resultaat dier besprekingen is het
volgende geweest. Met Runciman is Colijn
heb nu de ondervinding opgedaan, dat er in dit
leven veel te schikken en te plooien, veel in aan
merking te nemen valt, wil men een draaglijk
bestaan hebben; met blindelings door te hollen
en te eischen, dat alle menschen zullen voelen,
denken en handelen volgens dezelfde wetten, die
men zichzelf tot richtsnoer heeft voorschreven,
komt men er niet. Immers, niemand heeft precies
hetzelfde uitgangspunt als ik en niemand is onder
dezelfde omstandigheden gevormd als ik en tot
geheel dezelfde resultaten gekomen. Bovendien.
wat anders doet een mensch dan feilen? En
schaadt hij daardoor niet zichzelf in de eerste
plaats? Wij arme aardbewoners zijn zoo wonderlijk
geschapen, dat wij onze eigen vijanden zijn. Niet
één van onze ergste tegenstanders kan ons een
tiende van het kwaad doen, dat wij ons zeiven
berokkenen. Dat is het noodlot, dat ons van de
wieg naar het graf vervolgt. Daarom behoort men
in de eerste plaats een broederlijk medelijden tc
hebben met allen, die verkeerd handelen, en te
denkenhet staat niet aan mij om tc veroordeelen,
om te straffen, want een onjuiste handeling straft
zichzelf."
„Dat je daar gelijk in hebt, weet ik het best,"
barstte Karin uit; het was alsof haar geheele
rampzalige huwelijksleven, door een bliksemstraal
verlicht, vóór haar lag.
„Je zult begrijpen, dat ik de geschiedenis van
jouw en mijn jeugd in een geheel ander licht zie.
sedert ik tot dergelijke inzichten hen gekomen...
en in dc eerste plaats is mijn oordeel over jou
gewijzigd. Destijds verbeeldde ik mij lang, dat ik
je haatte... doch sedert hebben mijn gevoelens
voor jou een geheele toonladder doorloopen
spijt, schaamte over mijn ongevoeligheid, mcdc-
overeeugekomen voorloopige handelsfacili
teiten te verleenen voor den invoer van En-
gelsche garens in Nederland en voor den
invoer van Nederlandsche landbouwproduc
ten in Engeland. Wat de rubber-restrictie
aangaat, heeft men een basis gevonden voor
een nadere overeenkomst ter beperking van
den rubber-tap in Engelsch- en Nederlandsch-
Indië. Zelfs het bureau van de economi
sche wereldconferentie is met Coffin van
oordeel, dat deze conferentie dooder is dan
dood en dat een opheffing van het bureau
een kwestie van zeer korten tijd is. Over
het verdrag tusschen Engeland en Nederland
is overeengekomen te blijven zwijgen, wat
voor tegenspraak van geheime verdragen
zoo langzamerhand nog de beste uitweg is
De Nederlandsch-Belgische handelsbetrek
kingen schieten op het oogenblik nog niet
zoo snel op, als men te 's-Gravenhage wel
zou begeeren. De Belgische minister van
Landbouw, de heer Sap, heeft te Parijs een
onderhoud gehad met de Nederlandsche iian-
dels-delegatie, die daar vertoeft voor het
voeren van besprekingen, inzake de Ne-
derlandsch-Fransche handelsbetrekkingen.
Minister Sap was vrij optimistisch gestemd,
maar zfin komst naar 's-Gravenhage is op
het oogenblik nog onzeker en zal in ieder
gevai vertraging ondergaan, daar bij eerst
de begrooting van Landbouw in de Belgische
Kamer zal moeten verdedigen, voordat hij
naar Nederland zal kunnen vertrekken, om
met z(jn Nederlandschen ambtgenoot tot een
definitief resultaat te geraken. De uitvoer
van Nederlandschelandbouw-producten naar
Balgie en de uitvoer van Belgische industrie
goederen naar Nederland zal dus voorloopig
nog op de oude basis gehandhaafd bffiven.
Nu de nood in Nederland nijpt en ook de
Schatkist er de kwade gevolgen van gaat
ondervinden, wil de Nederlandsche regeering
overgaan tot het belasten van de radio-toe
stellen en tot het aangaan in de belasting
van de geabonneerden op radio-centrales.
De verschillende omroepvereenigingen heb
ben ziGh dadeffik tegen deze belasting ge
kant, waarvan de geheele opbrengst ten
goede van den Staat der Nederlanden zou
komen, zonder dat deze vereenigingen een
aandeeltje van den buit zouden krijgen. Maar
minister Oud heeft geld noodig en binnen
afzienbaren tijd zal men dus voor het mogen
aanhooren der programma's van A.V.R.O.,
V.A.R.A. en andere omroep-vereenigingen,
zijn penningske hebben te storten.
Onder overgroote belangstelling is voor de
Amsterdamsche rechtbank de behandeling
van de geruchtmakende zaak-Onnes v. N£jen-
rode aangevangen. De verhooren van die
verdachten en van de getuigen zullen eenige
dagen in beslag nemen, maar reeds thans
kan veilig getuigd, dat nu al een onfrisch
luchtje bij de behandeling valt op te snuiven.
Gevallen financieele grootheden en jongens
uit de Amsterdamsche onderwereld schfinen
broederlijk samen te hebben gewerkt om
de verzekerings-maatschappijen vooreen be
drag van ongeveer drie kwart ton op te
lichten. Slaagt de officier van justitie er in
de reeks aanklachten ook te bewijzen, dan
zullen er vermoedelijk zware vonnissen in
deze zaak vallen.
De Nederlandsche textielnijverheid maakt
moeilijke tijden mede, zoodat het niet te
verbazen is, dat men tracht te geraken tot
de oprichting van een Nederlandsche Textiel
lijden... en toen ik, in Stockholm teruggekomen,
je weer zag en sprak, was ik innig dankbaar
omdat mijn woud genezen bleek en jij geen woord
zei, geen teeken gaf, dat haar opnieuw had kunnen
doen bloeden."
„Jij bent er dus geheel en al overheen
vroeg Karin, naar hem opziende, doch het kostte
haar moeite opgewektheid in haar toon tc leggen.
„Ja, heelemaal," antwoordde hij. „Dat alles is
geleden... maar nu moet ik je zeggen, dat ik
weer in een nieuw, eigenaardig stadium verkeer.
Sedert ik me er goed en wel van overtuigd had,
dat het werkelijk uit was tusschen ons, dat ik je
niet langer liefhad en dat je voortaan voor mij
slechts mevrouw Janzén zou wezen, dat Karin
niet meer voor mij bestond, nog minder Kasja.
ben ik langzamerhand weer opnieuw verliefd ge
worden en ik geef je te raden op wie!"
Zij keek schielijk op en haar blik ontmoette
zichtbaar ongerust den zijnen, vol jongensachtige
schclmachtigheid.
„Dat kan ik niet raden," zeide zij ten slotte
met onzekere stem.
„Op jou!"
Zij.stond haastig op.
„Neen, 't is geen gekheid, blijf zitten en laat
mij je vertellen, hoe ik in een cirkel heb geloopen
en nu weer aangekomen ben op mijn vroeger
uitgangspunt." Hij nam haar in zijn arm en trok
haar terug op de sofa. „Ik heb je nu in twee
lange jaren niet meer gezien want dien keer
ongeveer een maand geleden, toen ik als een ver
liefde schooljongen in dc poort tegenover je huis
verborgen stond en je de ruiten zag zeemen, tel
ik niet mede. Twee lange jaren dan heb ik je niet
ontmoet, heb ik je stem niet gehoord, en toch
Conventie, welke uniforme en rationeele
verkoopwaarde zal vaststellen. De groote
moeilijkheid is echter de ongeveer 65 on
dernemingen, die hiervoor in aanmerking
komen, onder één hoedje te vangen. Men is
er reeds in geslaagd met ongeveer 95
der ondernemers tot een aanvankelijke over
eenkomst te geraken, maar de bezwaren
biyven nog groot en de laatste loodjes wegen
ook hier het zwaarst. Voor de werknemers
en de werkgevers in Twente is het te wen
schen, dat men nu eindelijk eens door zal
zetten, persoonlijke belangetjes ter zijde zal
weten te stellen en spijkers met koppen zal
slaan. Voor beide partijen kan dit slechts
baat geven.
Het conflict in het kleedingbedrijf heeft
scherper vormen aangenomen. De betere
zaken de zoogenaamde maatzaken had
den bepaald, dat met ingang van 19 Februari
tal van georganiseerde kleermakers zouden
worden ontslagen, die geen genoegen be
geerden te nemen met de loonsverlaging
van 12£ bij de maatzaken, volgens de
patroons, noodzakelijk, daar het publiek geen
duurdere kleeren meer koopt, doch tal van
klanten, die gewoon waren kleeding naar
maat te koopen geleidelijk tot het koopen
van confectie-kleeding zyn overgegaan.Het
moest dus tenslotte buigen of barsten. Buigen
willen deze bekwame vaklieden niet. Nu
dreigt een algemeene staking uit te barsten
op den 17en Februari, die weer niets dan
nog meer ellende zal brengen.
Een betrekkelijk onaanzienlijk plaatsjein
het Hooge Noorden van ons land, de gemeente
Uithuizermeeden in de provincie Groningen,
is getuige geweest van de groote waardeering,
die men allerwegen gehad heeft voor den
dezer dagen overleden heer J. B. Westerdijk,
lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal,
een van de meest vooraanstaande burgers
van zijn gewest, dat hij zoo lief had, en van
zijn land, waarvan hij een der leden van de
oude garde mocht heeten. Men heeft van nu
wijlen Westerdijk kunnen getuigen, dat een
rijk leven hem was beschoren en dat hij dat
leven gegeven heeft aan het algemeen welzijn.
Kan men beter getuigenis verwachten?
Buitenlandsch Weekoverzicht.
De algemeene staking te Parijs rustig
verloopen. Burgeroorlog in Oosten
rijk.— Het eerste lustrum van het ver
drag van Lateranen. Assuradeuren
van het S.S. Atlantique moeten 170 mil-
lioen Francs betalen. Twaalf commu
nisten ter dood veroordeeld. Een Ger-
maanseh dorp opgegraven.
Parijs heeft een enkelen dag het aanzien
van een Nederlandsche provinciestad gehad,
dat is het eenige merkbare resultaat geweest
van de staking, die het verkeer in de Licht
stad had weten lam te slaan. Brave Parijsche
burgers hadden levensmiddelen opgeslagen
en kaarsen gekocht, of Parijs een langdurig
beleg tegemoet zou gaan. Al die voorzorgen
bleken overbodig te zijn geweest. De nieuwe
prefect van politie had uitdrukkelijk order
gegeven, dat de agenten zich zoo kalm moge
lijk moesten gedragen. Daaraan hebben zi)
ook werkelijk gehoor gegeven, terwijl ten
overvloede de vakvereenigingen voor een
eigen ordedienst hebben zorggedragen, die
ook voortreffelijk werk heeft weten te ver
richten. Het gevolg is geweest, een matte
heb ik gedurende dien tijd onafgebroken met je
samengeleefd. In Einar heb ik jou leeren zien.
Het begon er mede, dat ik hoe langer hoe meer
getroffen werd door de uiterlijke gelijkenis tusschen
jou en hem. Nu waren het de kuiltjes in zijn
wangen, dan die kleine gewoonte van den mond
ietwat open te houden, dan weer een beweging
van zijn hoofd, die mij aan jou herinnerden, of
ook het geluid van zijn stem deed me aan de
jouwe denken, toen je achttien jaar was. Op die
manier liet je mij geen rust, ieder oogenblik stond
je weer voor me. Toen ik Einar later leerde
kennen, vond ik ook verscheidene karaktertrekken
in hem, die mij mijn dierbare Kasja levendig
voor den geest riepen. Telkens weer moest ik
denken: dat zou Karin ook geantwoord, precies
zoo zou Karin zich ook gedragen hebben. Meer
en meer zag ik je in gedachten in mijn omgeving:
je zat naast mij aan tafel, je nam deel aan mijn
gesprekken met Einar en wanneer wij op avontuur
uit waren, was het de uitgelaten, ongekunstelde
vroolijkheid van mijn Kasja, die ik in zijn gelach
en in zijn zotte invallen herkende. Ik mag Einar
graag om zijn persoon, maar nu houd ik nog
tienmaal meer van hem, omdat hij, zonder liet
zelf te weten, door een zijdeurtje van mijn hart
weer dc liefde mijner jeugd, mijn onvergetelijke
Kasja naar binnen gesmokkeld heeft... ja, die
liefde voor jon heeft me daar leclijkc parten
gespeeld, zij hield zich stil cn deed alsof zij den
geest had gegeven, maar nu is zij plotseling weer
springlevend geworden, zij is jong en sterk als
voorheen en nu strekt zij dc armen naar je uit
cn vraagt je, of het dan werkelijk waar kan zijn,
dat. je je Olie van vroeger zoo geheel zoudt hebben
vergeten?
vlugkokend
cent per pondspak
ulfl derlan d sc h fabrika at/
(Adv.)
vertooning, die niet beantwoordde aan de
verwachtingen van de uiterst linksche ele
menten en die zeer zeker in geen enkel
opzicht naar de gading was van de duistere
typen, die Parijs zoo ruimschoots herbergt
en die niets liever zouden gehad hebben dan
een heerlyke gelegenheid aan de gehate poli
tiemannen hun booze hartstochten bot te
kunnen vieren. Niets van dat alles!
Bereden en onbereden troepen hadden de
voornaamste gebouwen bezet, werkelijk ge
vaar was voor de regeering niet te duchten,
zoodat deze zeer verstandig heeft gedaan de
opgekropte gemoederen in de gelegenheid te
stellen lucht te krijgen.
In de Fransche provincie is het tot wat
opstootjes van ernstiger aard gekomen. Mar
seille, Duinkerken en Roubaix hebben min
der prettige tooneelen te zien gekregen, maar
over de geheele linie bekeken mag men te
Parfis, in Frankrijk en in de kringen van
de regeering tevreden zijn, dat alles zoo goed
is afgeloopen.
Hoe geheel anders in Oostenrijk! Daar
heeft de regeering, gesteund door de Burger
wachten van Prins Starhemberg, ware veld
slagen geleverd tegen de welgewapende troe
pen van de Oostenry ksche sociaal-democratie.
Volgens de allerlaatste berichten heeft de
regeering het gezag weten te handhaven, al
heeft het soms deerlijk gespannen en al zijn
de houwitsers en de machinegeweren overal
in werking geweest. En dit niet alleen te
Weenen, doch evenzeer in de grootere pro
vincieplaatsen van Oostenrijk, zooals Linz,
Graz, Innsbrück en Salzburg. Doch de Bonds
kanselier en zijn mede-ministers hebben het
Schip van Staat door deze hooggaande golven
van onderlinge volkshaat weten heen te lood
sen en het einde van dit alles zal nu alleen
maar erg bitter zijn voor de leiders van de
thans verboden sociaal-democratische party,
die niet de Oostenrfiksche landsgrenzen heb
ben weten te bereiken.
Maar de ware winnaar van hetmetlyken
en gewonden bezaaide slagveld van het mooie
Weenen is slechts in schijn de Bondskanselier
Dr. Dollfuss. Waarachtige winnaar is Prins
Starhemberg, die nu in Oostenrijk de man
achter de schermen zal wezen, die aan de
touwtjes trekt. Hij zal Oostenrijk dringen in
de door hem voorgestane richting van het
Oostenrijksche Fascisme,dat met het Italiaan-
sche Fascisme nauw verwant is, doch met
het Duitsche Nationaal-Socialisme vooral
niets te maken wil hebben. Voortaan zal
Dollfuss geen vinger kunnen uitsteken, zon
der dat Prins Starhemberg dit zal hebben
goedgekeurd. Niet Dr. Dollfuss, maar Prins
Starbemberg, heeft Weenen en Oostenrijk
voor een staatsgreep van de sociaal-democra
ten gered. Hij zal er en dat is van een
politicus slechts billijk een zware betaling
voor eischen, niet in Oostenrykscbe Schel
lingen natuurffik, maar in zeggenschap over
de verder te volgen politiek van de Oosten-
De laatste woorden fluisterde hij bijna in haar
oor, zij voelde zijn arm om haar middel en als
in een roes liet zij haar hoofd tegen zijn schouder
glijden. Zij had een gevoel alsof zij aan het vallen
was door zonnige, oneindige ruimten en toch
voelde zij zich zoo veilig en gelukkig, want haar
hoofd rustte tegen zijn sterken schouder geheel
als vroeger; dat eenige, waarnaar zij had ver
langd als naar een onbereikbaar gelukzaligheid:
om slechts één enkelen keer nog in dit leven haar
wang tegen zijn borst te mogen leggen, was wer
kelijkheid geworden en zij gaf zich als in een
hemelschen droom, met half gesloten oogen over
aan haar geluk.
Nu sprak hij weer en zij luisterde naar zijn
woorden als naar een dierbare, oude, half ver
geten melodie:
„Karin, mijn jonge, liefste, eenige Karin... ik
heb je lief.bemin je.al dat akelige en ramp
zalige is slechts een droom geweest. Nu zijn wij
weer jong, jij bent negentien jaar en ik weer
twintig... cn ik heb je zoo lief, o zoo lief!..."
„Oom!" klonk plotseling de stem van Einar
vanuit de andere kamer. „Oom Olof!"
Zij hadden den knaap en Assunta vergeten.
Olof stond op, streek met de hand over zijn voor
hoofd en ging haastig naar de open deur.
„Wat is er, vent?"
„Assunta zegt, dat men voor dit spel nood
zakelijk met zijn drieën moet zijn en dat zij het
mij niet kan leeren, als u er niet bij bent. Zij kan
niet langer voor twee spelen."
„Ik kom dadelijk. Probeer intusschen nog maar
een spelletje zonder mij."
(Wordt vervolgd.)