ING - EERSTE BLAD Hërcurbus Havermout Land te huur Vraagt ons Adyertentle-tarlel zaterdag februari 1934 17 ELHARNIS Gimborn's Studie Waterverf jen» Circulaires» st en mooist diddelharnis FEUILLETON. TALMI. Carlo Rallye. der Fords, verlaagde kost- jd bij Ford, het awbaarste, voor ast comfortabele ke overbrenging idoen proefonder- te eischen. De rven hiervan in lallye het duide- nevenstaande, le prijzen. 00 Gulden. ISTERDAM PELLETS van Dr. J. B. MEENK beieid van van-ouds bekende Nedei- eeuwenlange ervaring beproefd en hoest en keelpijn. Bedaart benauwd- Iets kost 30 cent. Het portret van Dr. je en gesloten met den driehoekzegel )rogist. groot 12 H.A. 70 A. 70 cA. gelegen In den „Mariapolder" te Ooltgensplaat. Te bevragen bij Wed. Th. VAN VUOT, Voorstr. 24, Oude Tonge, DE BESTE Prijs per kwartaal Losse nummers f 1,- 0,075 1,20 0,20 ADVERTENTIËN van 16 regels Elke regel meer Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 16E JAARGANG. - N°. 30 0E WINTER VOORBIJ Februari heeft ons een reeks zonnige, voorjaarsachtige dagen gebracht, zooals wij van hem niet gewend zijn. Wat mist, een lichte nachtvorst doet ons af en toe vreezen, dat het gedaan is met het mooie weer, doch telkens opnieuw kunnen wij weer constateeren, dat het prachtig is en prachtig blijft. Wij menschen verbazen er ons in stilte over, vastgeroest als wij zitten in statistieken en „wat je in dezen tijd van het jaar kunt verwachten", in de natuur wordt het mooie weer aanvaard zonder zulke voorzichtige overwegingen. Het is er en de zeldzame kans, om reeds in Februari het voorjaar in te luiden, wordt gretig benut. Heeft December ons geen Januari-weer gegeven? Was Januari niet zacht en Febru- ari-achtig, inclusief de stormen van de Sprokkelmaand? Welnu, de natuur is den kalender een maand vooruit en wat wij thans beleven is de Lentemaand! Katten geven nachtelijke concerten, vogels tjilpen en roepen alsof zij dronken zijn. 's Morgens kunnen wij de lamp reeds bijna missen; in den namiddag kan, wie er den tijd voor heeft, wat zitten schemeren. De duister nis overvalt ons niet meer zoo vroeg en zoo plotseling. In de kamers behoeven wij slechts zacht te stoken en toch gevoelen wij ons behaaglijk. Soms worden wij be paald lui zou dat de voorjaarsvermoeid heid zijn? Maar dan ontstaat er weer de lust om een flinke wandeling te doen. Daarvoor is het nu ruimschoots zacht ge noeg En het is zoo'n opwekkend gezicht, dat de wilgen al dikke katjes hebben, dat overal de knoppen zwellen en zelfs groene puntjes de wereld inkijken. Als die ont luikende weelde nu maar niet wordt ver nietigd door een laat invallende koude denkt de voorzichtig geworden mensch van 1934 weer. Doch de natuur heeft haar eigen voorzichtigheid. Zij heeftons in deze Februari-Lentemaand een les te leeren. Wie buiten loopt en ziet, hoe nu zelfs de eerste bloemen niet lang meer op zich laten wachten, komt vanzelf in de opgewekte stemming, die de tegenwoordige menschheid meer dan iets anders noodig heeft. Zijn moed leeft ophij kan het leven weer aanhij durft weer iéts te ondernemen. De groene puntjes die zich reeds nu onbevreesd vertoonen, geven hem het voorbeeld. En de weten schap, dat de winter nu spoedig genoeg voorbij moet zijn, ontbindt zich met de aanwijzingen, dat hier en daar zij het ook langzaam de economische opleving begint. Deskundigen van verschillende lan den hebben hetzelfde geconstateerd en zij voegen erbij, dat het ditmaal geenvooze schijn-opleving is, doch het begin van een duurzame verbetering. Het gaat vooral in den aanvang, nog langzaam doch dat deert ons niet in de vreugde, dat wij van Roman uit het leven te Stockholm. door ERNST LUNDQUIST. Vertaald door F. LAHR Jr. (Nadruk verboden.) 63) Het was een van zijn vroegere gezegden, dat haar te binnen schoot en hij herkende het. Zij had er echter onmiddellijk spijt van, in hun ouden toon vervallen te zijn; immers hun jeugd moest nu dood blijven. En zij vervolgde ernstig: „Dat alles is sedert lang vergeven en vergeten." Zij reikte hem de hand, en hij drukte die stevig. „Dank je." „Bovendien is het de verkeerde wereld, dat hij, die gelijk heeft, om vergiffenis vraagt." „ja, weet je, Karin, met dat „gelijk hebben" is het eigenaardig gesteld. Dat is een erg betrekke lijk begrip, zooals zooveel. Destijds had ik in hoofdzaak gelijk, doch gesteld, dat wij nu onder dezelfde omstandigheden verkeerden en ik je even hard beoordeelde als toen, dan zou ik je een groot onrecht aandoen, want nu ben ik niet meer de verblinde idealist van vroeger. Ik heb intusschen meer van de wereld eti van de men schen gezien en leeren begrijpen, dat niet allen aan elkaar gelijk zijn en over denzelfden kam geschoren kunnen worden. Dat moet men in aan merking nemen, vóór men gaat veroordeelen. Ik deze lange en ongekend hevige crisis het einde zien naderen. En dan: werden niet reeds in den afgeloopen herfst de eerste teekenen van verbetering gezien? Zal de eerst zoo geleidelijke opleving niet sneller en sneller verloopen? Menig een verwacht dit. Daarom wordt er dit jaar des te sterker verlangd naar het einde van den winter. Daarom loopen velen al op de lente vooruit. Ramen worden ge opend om de nog niet warme, maar toch frissche en voorjaarsachtige lucht binnen te laten. En al is het nog geen tijd om de winterkleeren weg te bergen, de win kels en de gedachten dei menschen hou den zich nog slechts met voorjaarsgoed bezig. Reeds thans ziet men lichter, vroo- lijker kleuren verschijnen, die met de op gewektere gezichten en de flinkere be wegingen der voorbijgangers den indruk vestigen, dat de winter op zijn laatste beenen loopt. Spoedig zal hij geheel ver dwenen zijn en mèt hem veel, wat ons thans nog drukt. Binnenlandsch Weekoverzicht. Wat deed minister Colijn te Londen?- De Nederlandsch-Belgische handelsbe trekkingen. Komt er belasting op radio-toestellen? De zaak Onnes van Ntjenrode voor de Amsterdamsche recht bank. Het conflict in het kleeding- bedrijf verscherpt. Begrafenis van den heer J. B. Westerdijk. De reis van den Nederlandschen minister president naar Londen heeft Dr. H. Colijn tot de volgende uitlating aanleiding gegeven hij had deze reis als een particuliere aan gelegenheid beschouwd, hij wenschte haar als zoodanig te blijven beschouwen en hij zou het op prijs stellen, indien men dit wilde respecteeren. Onze allerbekwaamste minister president kan veel beschouwen, veel blijven beschouwen en nog meer op prys stellen, doch het is van den vroegeren hoofdredacteur van de Amsterdamsche Standaard, het hoofd orgaan van de anti-revolutionaire partij, niet aardig te denken, dat men hem in dit op zicht ter wille zal kunnen zQn. ZLjn positie in Nederland is uitzonderlijk, hetzelfde kan getuigd van zijn positie op internationaal gebied, hij vergt van journalisten iets, wat hij in zijn vorigen staat niet zou hebben kunnen vergen van den hoofdredacteur van De Standaard. Zonder ook maar iets te kort te doen aan de algemeene hoogachting en de groote waardeering, waarin Dr. H. Colijn zich in Nederland gelukkig! - mag ver heugen, gaat het niet aan onvervulbare wenschen te stellen. Wij zijn dus in staat hot volgende mede to doelen, betreffende Dr. H. Colijn's bezoek aan Londen. Doel van zijn bezoek was vier ledig: besprekingen met Runciman, den Engelschen minister van handel, besprekin gen over de rubber-restrictie, besprekingen over de nog steeds niet geheel begraven economische wereld-conferentie,besprekingen over het ontijdig bekend gemaakte verdrag tusschen Engeland en Nederland, dat door de vloot-conferentie te Singapore in een nieuwe fase is gekomen. Het resultaat dier besprekingen is het volgende geweest. Met Runciman is Colijn heb nu de ondervinding opgedaan, dat er in dit leven veel te schikken en te plooien, veel in aan merking te nemen valt, wil men een draaglijk bestaan hebben; met blindelings door te hollen en te eischen, dat alle menschen zullen voelen, denken en handelen volgens dezelfde wetten, die men zichzelf tot richtsnoer heeft voorschreven, komt men er niet. Immers, niemand heeft precies hetzelfde uitgangspunt als ik en niemand is onder dezelfde omstandigheden gevormd als ik en tot geheel dezelfde resultaten gekomen. Bovendien. wat anders doet een mensch dan feilen? En schaadt hij daardoor niet zichzelf in de eerste plaats? Wij arme aardbewoners zijn zoo wonderlijk geschapen, dat wij onze eigen vijanden zijn. Niet één van onze ergste tegenstanders kan ons een tiende van het kwaad doen, dat wij ons zeiven berokkenen. Dat is het noodlot, dat ons van de wieg naar het graf vervolgt. Daarom behoort men in de eerste plaats een broederlijk medelijden tc hebben met allen, die verkeerd handelen, en te denkenhet staat niet aan mij om tc veroordeelen, om te straffen, want een onjuiste handeling straft zichzelf." „Dat je daar gelijk in hebt, weet ik het best," barstte Karin uit; het was alsof haar geheele rampzalige huwelijksleven, door een bliksemstraal verlicht, vóór haar lag. „Je zult begrijpen, dat ik de geschiedenis van jouw en mijn jeugd in een geheel ander licht zie. sedert ik tot dergelijke inzichten hen gekomen... en in dc eerste plaats is mijn oordeel over jou gewijzigd. Destijds verbeeldde ik mij lang, dat ik je haatte... doch sedert hebben mijn gevoelens voor jou een geheele toonladder doorloopen spijt, schaamte over mijn ongevoeligheid, mcdc- overeeugekomen voorloopige handelsfacili teiten te verleenen voor den invoer van En- gelsche garens in Nederland en voor den invoer van Nederlandsche landbouwproduc ten in Engeland. Wat de rubber-restrictie aangaat, heeft men een basis gevonden voor een nadere overeenkomst ter beperking van den rubber-tap in Engelsch- en Nederlandsch- Indië. Zelfs het bureau van de economi sche wereldconferentie is met Coffin van oordeel, dat deze conferentie dooder is dan dood en dat een opheffing van het bureau een kwestie van zeer korten tijd is. Over het verdrag tusschen Engeland en Nederland is overeengekomen te blijven zwijgen, wat voor tegenspraak van geheime verdragen zoo langzamerhand nog de beste uitweg is De Nederlandsch-Belgische handelsbetrek kingen schieten op het oogenblik nog niet zoo snel op, als men te 's-Gravenhage wel zou begeeren. De Belgische minister van Landbouw, de heer Sap, heeft te Parijs een onderhoud gehad met de Nederlandsche iian- dels-delegatie, die daar vertoeft voor het voeren van besprekingen, inzake de Ne- derlandsch-Fransche handelsbetrekkingen. Minister Sap was vrij optimistisch gestemd, maar zfin komst naar 's-Gravenhage is op het oogenblik nog onzeker en zal in ieder gevai vertraging ondergaan, daar bij eerst de begrooting van Landbouw in de Belgische Kamer zal moeten verdedigen, voordat hij naar Nederland zal kunnen vertrekken, om met z(jn Nederlandschen ambtgenoot tot een definitief resultaat te geraken. De uitvoer van Nederlandschelandbouw-producten naar Balgie en de uitvoer van Belgische industrie goederen naar Nederland zal dus voorloopig nog op de oude basis gehandhaafd bffiven. Nu de nood in Nederland nijpt en ook de Schatkist er de kwade gevolgen van gaat ondervinden, wil de Nederlandsche regeering overgaan tot het belasten van de radio-toe stellen en tot het aangaan in de belasting van de geabonneerden op radio-centrales. De verschillende omroepvereenigingen heb ben ziGh dadeffik tegen deze belasting ge kant, waarvan de geheele opbrengst ten goede van den Staat der Nederlanden zou komen, zonder dat deze vereenigingen een aandeeltje van den buit zouden krijgen. Maar minister Oud heeft geld noodig en binnen afzienbaren tijd zal men dus voor het mogen aanhooren der programma's van A.V.R.O., V.A.R.A. en andere omroep-vereenigingen, zijn penningske hebben te storten. Onder overgroote belangstelling is voor de Amsterdamsche rechtbank de behandeling van de geruchtmakende zaak-Onnes v. N£jen- rode aangevangen. De verhooren van die verdachten en van de getuigen zullen eenige dagen in beslag nemen, maar reeds thans kan veilig getuigd, dat nu al een onfrisch luchtje bij de behandeling valt op te snuiven. Gevallen financieele grootheden en jongens uit de Amsterdamsche onderwereld schfinen broederlijk samen te hebben gewerkt om de verzekerings-maatschappijen vooreen be drag van ongeveer drie kwart ton op te lichten. Slaagt de officier van justitie er in de reeks aanklachten ook te bewijzen, dan zullen er vermoedelijk zware vonnissen in deze zaak vallen. De Nederlandsche textielnijverheid maakt moeilijke tijden mede, zoodat het niet te verbazen is, dat men tracht te geraken tot de oprichting van een Nederlandsche Textiel lijden... en toen ik, in Stockholm teruggekomen, je weer zag en sprak, was ik innig dankbaar omdat mijn woud genezen bleek en jij geen woord zei, geen teeken gaf, dat haar opnieuw had kunnen doen bloeden." „Jij bent er dus geheel en al overheen vroeg Karin, naar hem opziende, doch het kostte haar moeite opgewektheid in haar toon tc leggen. „Ja, heelemaal," antwoordde hij. „Dat alles is geleden... maar nu moet ik je zeggen, dat ik weer in een nieuw, eigenaardig stadium verkeer. Sedert ik me er goed en wel van overtuigd had, dat het werkelijk uit was tusschen ons, dat ik je niet langer liefhad en dat je voortaan voor mij slechts mevrouw Janzén zou wezen, dat Karin niet meer voor mij bestond, nog minder Kasja. ben ik langzamerhand weer opnieuw verliefd ge worden en ik geef je te raden op wie!" Zij keek schielijk op en haar blik ontmoette zichtbaar ongerust den zijnen, vol jongensachtige schclmachtigheid. „Dat kan ik niet raden," zeide zij ten slotte met onzekere stem. „Op jou!" Zij.stond haastig op. „Neen, 't is geen gekheid, blijf zitten en laat mij je vertellen, hoe ik in een cirkel heb geloopen en nu weer aangekomen ben op mijn vroeger uitgangspunt." Hij nam haar in zijn arm en trok haar terug op de sofa. „Ik heb je nu in twee lange jaren niet meer gezien want dien keer ongeveer een maand geleden, toen ik als een ver liefde schooljongen in dc poort tegenover je huis verborgen stond en je de ruiten zag zeemen, tel ik niet mede. Twee lange jaren dan heb ik je niet ontmoet, heb ik je stem niet gehoord, en toch Conventie, welke uniforme en rationeele verkoopwaarde zal vaststellen. De groote moeilijkheid is echter de ongeveer 65 on dernemingen, die hiervoor in aanmerking komen, onder één hoedje te vangen. Men is er reeds in geslaagd met ongeveer 95 der ondernemers tot een aanvankelijke over eenkomst te geraken, maar de bezwaren biyven nog groot en de laatste loodjes wegen ook hier het zwaarst. Voor de werknemers en de werkgevers in Twente is het te wen schen, dat men nu eindelijk eens door zal zetten, persoonlijke belangetjes ter zijde zal weten te stellen en spijkers met koppen zal slaan. Voor beide partijen kan dit slechts baat geven. Het conflict in het kleedingbedrijf heeft scherper vormen aangenomen. De betere zaken de zoogenaamde maatzaken had den bepaald, dat met ingang van 19 Februari tal van georganiseerde kleermakers zouden worden ontslagen, die geen genoegen be geerden te nemen met de loonsverlaging van 12£ bij de maatzaken, volgens de patroons, noodzakelijk, daar het publiek geen duurdere kleeren meer koopt, doch tal van klanten, die gewoon waren kleeding naar maat te koopen geleidelijk tot het koopen van confectie-kleeding zyn overgegaan.Het moest dus tenslotte buigen of barsten. Buigen willen deze bekwame vaklieden niet. Nu dreigt een algemeene staking uit te barsten op den 17en Februari, die weer niets dan nog meer ellende zal brengen. Een betrekkelijk onaanzienlijk plaatsjein het Hooge Noorden van ons land, de gemeente Uithuizermeeden in de provincie Groningen, is getuige geweest van de groote waardeering, die men allerwegen gehad heeft voor den dezer dagen overleden heer J. B. Westerdijk, lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, een van de meest vooraanstaande burgers van zijn gewest, dat hij zoo lief had, en van zijn land, waarvan hij een der leden van de oude garde mocht heeten. Men heeft van nu wijlen Westerdijk kunnen getuigen, dat een rijk leven hem was beschoren en dat hij dat leven gegeven heeft aan het algemeen welzijn. Kan men beter getuigenis verwachten? Buitenlandsch Weekoverzicht. De algemeene staking te Parijs rustig verloopen. Burgeroorlog in Oosten rijk.— Het eerste lustrum van het ver drag van Lateranen. Assuradeuren van het S.S. Atlantique moeten 170 mil- lioen Francs betalen. Twaalf commu nisten ter dood veroordeeld. Een Ger- maanseh dorp opgegraven. Parijs heeft een enkelen dag het aanzien van een Nederlandsche provinciestad gehad, dat is het eenige merkbare resultaat geweest van de staking, die het verkeer in de Licht stad had weten lam te slaan. Brave Parijsche burgers hadden levensmiddelen opgeslagen en kaarsen gekocht, of Parijs een langdurig beleg tegemoet zou gaan. Al die voorzorgen bleken overbodig te zijn geweest. De nieuwe prefect van politie had uitdrukkelijk order gegeven, dat de agenten zich zoo kalm moge lijk moesten gedragen. Daaraan hebben zi) ook werkelijk gehoor gegeven, terwijl ten overvloede de vakvereenigingen voor een eigen ordedienst hebben zorggedragen, die ook voortreffelijk werk heeft weten te ver richten. Het gevolg is geweest, een matte heb ik gedurende dien tijd onafgebroken met je samengeleefd. In Einar heb ik jou leeren zien. Het begon er mede, dat ik hoe langer hoe meer getroffen werd door de uiterlijke gelijkenis tusschen jou en hem. Nu waren het de kuiltjes in zijn wangen, dan die kleine gewoonte van den mond ietwat open te houden, dan weer een beweging van zijn hoofd, die mij aan jou herinnerden, of ook het geluid van zijn stem deed me aan de jouwe denken, toen je achttien jaar was. Op die manier liet je mij geen rust, ieder oogenblik stond je weer voor me. Toen ik Einar later leerde kennen, vond ik ook verscheidene karaktertrekken in hem, die mij mijn dierbare Kasja levendig voor den geest riepen. Telkens weer moest ik denken: dat zou Karin ook geantwoord, precies zoo zou Karin zich ook gedragen hebben. Meer en meer zag ik je in gedachten in mijn omgeving: je zat naast mij aan tafel, je nam deel aan mijn gesprekken met Einar en wanneer wij op avontuur uit waren, was het de uitgelaten, ongekunstelde vroolijkheid van mijn Kasja, die ik in zijn gelach en in zijn zotte invallen herkende. Ik mag Einar graag om zijn persoon, maar nu houd ik nog tienmaal meer van hem, omdat hij, zonder liet zelf te weten, door een zijdeurtje van mijn hart weer dc liefde mijner jeugd, mijn onvergetelijke Kasja naar binnen gesmokkeld heeft... ja, die liefde voor jon heeft me daar leclijkc parten gespeeld, zij hield zich stil cn deed alsof zij den geest had gegeven, maar nu is zij plotseling weer springlevend geworden, zij is jong en sterk als voorheen en nu strekt zij dc armen naar je uit cn vraagt je, of het dan werkelijk waar kan zijn, dat. je je Olie van vroeger zoo geheel zoudt hebben vergeten? vlugkokend cent per pondspak ulfl derlan d sc h fabrika at/ (Adv.) vertooning, die niet beantwoordde aan de verwachtingen van de uiterst linksche ele menten en die zeer zeker in geen enkel opzicht naar de gading was van de duistere typen, die Parijs zoo ruimschoots herbergt en die niets liever zouden gehad hebben dan een heerlyke gelegenheid aan de gehate poli tiemannen hun booze hartstochten bot te kunnen vieren. Niets van dat alles! Bereden en onbereden troepen hadden de voornaamste gebouwen bezet, werkelijk ge vaar was voor de regeering niet te duchten, zoodat deze zeer verstandig heeft gedaan de opgekropte gemoederen in de gelegenheid te stellen lucht te krijgen. In de Fransche provincie is het tot wat opstootjes van ernstiger aard gekomen. Mar seille, Duinkerken en Roubaix hebben min der prettige tooneelen te zien gekregen, maar over de geheele linie bekeken mag men te Parfis, in Frankrijk en in de kringen van de regeering tevreden zijn, dat alles zoo goed is afgeloopen. Hoe geheel anders in Oostenrijk! Daar heeft de regeering, gesteund door de Burger wachten van Prins Starhemberg, ware veld slagen geleverd tegen de welgewapende troe pen van de Oostenry ksche sociaal-democratie. Volgens de allerlaatste berichten heeft de regeering het gezag weten te handhaven, al heeft het soms deerlijk gespannen en al zijn de houwitsers en de machinegeweren overal in werking geweest. En dit niet alleen te Weenen, doch evenzeer in de grootere pro vincieplaatsen van Oostenrijk, zooals Linz, Graz, Innsbrück en Salzburg. Doch de Bonds kanselier en zijn mede-ministers hebben het Schip van Staat door deze hooggaande golven van onderlinge volkshaat weten heen te lood sen en het einde van dit alles zal nu alleen maar erg bitter zijn voor de leiders van de thans verboden sociaal-democratische party, die niet de Oostenrfiksche landsgrenzen heb ben weten te bereiken. Maar de ware winnaar van hetmetlyken en gewonden bezaaide slagveld van het mooie Weenen is slechts in schijn de Bondskanselier Dr. Dollfuss. Waarachtige winnaar is Prins Starhemberg, die nu in Oostenrijk de man achter de schermen zal wezen, die aan de touwtjes trekt. Hij zal Oostenrijk dringen in de door hem voorgestane richting van het Oostenrijksche Fascisme,dat met het Italiaan- sche Fascisme nauw verwant is, doch met het Duitsche Nationaal-Socialisme vooral niets te maken wil hebben. Voortaan zal Dollfuss geen vinger kunnen uitsteken, zon der dat Prins Starhemberg dit zal hebben goedgekeurd. Niet Dr. Dollfuss, maar Prins Starbemberg, heeft Weenen en Oostenrijk voor een staatsgreep van de sociaal-democra ten gered. Hij zal er en dat is van een politicus slechts billijk een zware betaling voor eischen, niet in Oostenrykscbe Schel lingen natuurffik, maar in zeggenschap over de verder te volgen politiek van de Oosten- De laatste woorden fluisterde hij bijna in haar oor, zij voelde zijn arm om haar middel en als in een roes liet zij haar hoofd tegen zijn schouder glijden. Zij had een gevoel alsof zij aan het vallen was door zonnige, oneindige ruimten en toch voelde zij zich zoo veilig en gelukkig, want haar hoofd rustte tegen zijn sterken schouder geheel als vroeger; dat eenige, waarnaar zij had ver langd als naar een onbereikbaar gelukzaligheid: om slechts één enkelen keer nog in dit leven haar wang tegen zijn borst te mogen leggen, was wer kelijkheid geworden en zij gaf zich als in een hemelschen droom, met half gesloten oogen over aan haar geluk. Nu sprak hij weer en zij luisterde naar zijn woorden als naar een dierbare, oude, half ver geten melodie: „Karin, mijn jonge, liefste, eenige Karin... ik heb je lief.bemin je.al dat akelige en ramp zalige is slechts een droom geweest. Nu zijn wij weer jong, jij bent negentien jaar en ik weer twintig... cn ik heb je zoo lief, o zoo lief!..." „Oom!" klonk plotseling de stem van Einar vanuit de andere kamer. „Oom Olof!" Zij hadden den knaap en Assunta vergeten. Olof stond op, streek met de hand over zijn voor hoofd en ging haastig naar de open deur. „Wat is er, vent?" „Assunta zegt, dat men voor dit spel nood zakelijk met zijn drieën moet zijn en dat zij het mij niet kan leeren, als u er niet bij bent. Zij kan niet langer voor twee spelen." „Ik kom dadelijk. Probeer intusschen nog maar een spelletje zonder mij." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1934 | | pagina 1