:est„OnzeEilanden"
IRACIETBLOKJES
EERSTE BLAD
ingen. Circulaires»
test en mooist
Middelharnis
IISSEN
fe vinding op dit gebied
[AN ROOKVRIJE BRANDSTOFFEN
UDIE-WATERVERF
Beste
ZATERDAG
10 FEBRUARI 1934
16e jaargang. - n°. 28
feuilleton.
Binnenlandsch Overzicht.
TALMI.
Buitenlandsch Overzicht.
uizen te verlaten, daar de sneeuw in
|rateu nieters boog ligt.
SLAGVELD IN DE DANSZAAL.
|ruut optreden vau Braxiliiutnsche
militairen.
10 PAULO (Brazilië), 3 Pebr. Twee
Jren, die in een der voornaamste daus-
|enbeden twist met andere bezoekers
Jen gekregen, verlieten het lokaal. Een
(later keerden zy terug met een troep
■ten, die de danszaal binnendrongen met
fajonet op het geweer en alles kort en
sloegen.
I ontstond een ontzettend tumult: vrou-
len kinderen werden onder den voet ge-
;;n en velen sprongen uit het venster
|traat. De danszaal bood in korten tyd
versehrikkeiyken aanblik; vele personen
len gedood, een nog grooter aantal ge-
fl. Er is een officieel onderzoek ingesteld,
het aantal slachtoffers is niet bekend
hakt.
Bcieus wordt het aantal dooden vermeld
112 en dat der ernstige gewonden op 20.
Jsoldaten behoorden tot de regimenten
INoord-Braziliê, die sedert de revolutie
1932 te Sao Paulo zijn gestationneerd.
NKD. ZEE-SLEEPBOOT IN ACTIE.
pNDEN, 4 Febr. Het Amerikaansche
Qschip „Syros", van Rotterdam in bal-
op weg naar Amerika, verloor op 200
|en van Bishops Lighthouse (Scilly Eilan-
een schroef. De uitgezonden noodseinen
den opgevangen door den schippor van
Nederlandsche sleepboot „Zwarte Zee",
(sleepboot zette ijlings koers naar de
tos", maakte vast en sleepte het schip
jiaag de haven van Falmouth binnen.
jlEKEND HEVIGE STORM TE ALUIEKS
(LGIERS, i Febr. In den afgeloopen
lit heeft hier een storm gewoed van een
Jbt, die sedert 1920 niet is voorgekomen.
|e storm ging gepaard met een vloedgolf,
golven, die een hoogte bereikten van een
I zeventien meter, sloegen met zooveel
ebt tegen de nieuwe pier, dat deze over
lengte van ongeveer 200 meter werd
[field. De aangerichte schade wordt op
nillioen francs geschat.
LUCHTPOST-SCHANDAAL IN DE
VER. STATEN.
|nd-onderstaatssecretaris gearresteerd.
WASHINGTON, 2 Februari. De Amerir
nsche Senaat beeft met algemeens stem-
zyn „sergeant at arms" opdracht ge
len, over te gaan tot d'e arrestatie van
IP. ilacCracken, onder-staatssecretaris van
Idel in de Hoover-regeering. Deze opdracht
|erstond uitgevoerd. MacCracken zal voor
Senaat moeten verschijnen met de cor-
bondentie over de luchtpostcontracten,
Ike hij aanvankelijk heeft geweigerd over
Jeggen.
|whoofdpijnpoeders van Dr. J. B. MEENK.
per poeder 5 ets., per doos van 25 stuks
lerteringsorganen, zoodat Uw bloed zuiver
let van Dr. J. B. MEENK. Verkrijgbaar bij
VERBRANDT ALS DE
BESTE ANTHRACIET.
GEHEEL REUK- EN ROOKVRIJ.
NOOIT LAST VAN STEENEN.
ENORME HITTE.
LANGE BRANDDUUR.
I bestelling vanaf 5 H L. tegelijk, geldt
Izorgd. Levering direct onder rembours.
^WEG 36 - Telefoon 36608
in eiken boekhandel.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
OPRUIMING, OPRUIMING....
Hoewel in vroeger jaren Januari in het
teeken van den uitverkoop, van de „op
ruiming" stond, blijkt thans allerwegen
dat dit jaar Februari de uitverkoren maand
is voor de bevrediging van de vrouwe
lijke kooplust
En dit verschijnsel is geenszins onver
klaarbaar. Het is bekend, dat de feestdagen
van de laatste Decembermaand in blijder
stemming zijn gevierd, dan de laatste jaren
óóit het geval was. Deels was die opleving
een gevolg van de hoopvoller stemming,
waarmede men een nieuwe periode aan
vaardde, deels was het een reactie op een
jaar vol rampspoed, vol inzinkingen en
teleurstellingen. Men snakte naar de feest
dagen enmaakte ondanks de
nog steeds heerschende geldschaarschte
er het beste van, dat onder omstandig
heden daaruit te maken viel. Té zware
eischen had Sint Nicolaas of Santa Claus
aan de beurzen der gezinnen gesteld, om
in de Januarimaand de weelde van een
uitverkoops-roes te kunnen dragen. Men
had genoeg van inkoopen en uitgeven.
Men moest éven nog verademen. En de
handeldrijvenden zagen dit in stelden
de opruiming tot nader order uit. Théns
kan men gevoegelijk aannemen, dat het
evenwicht in de financien zooniet ten volle,
dan toch grootendeels is hersteld en dat de
huisvrouwen behoefte gaan voelen aan de
gezellige roes, die den tijd der opruimingen
kenmerkt. Maar een andere factor laat zich
tegelijkertijd gelden, een factor, die nood
zakelijkerwijs voortvloeit uit het vèr-gevor-
derde tijdstip van den uitverkoop,1: de nade
rende lente gaat haar eischen stellen I Men
richt zijn belangstelling reeds op de aan
staande voorjaars-mode! Wat zal er gedra
gen worden? En de Heeren der Schep
ping koesteren évenveel belangstelling
daarvoor als de dames, want de laatste
jaren en eigenlijk pas hét léatste jaar
speelt ook de kleur bij het heerencostuum
een grootere rol; men waagt méér, men
heeft gebróken met de scherp-omlijnde
voorschriften der mannenkleedingl Het
is inderdaad een prettige bezigheid, zoo
in de winkels rond te „neuzen", of er
nog iets bruikbaars, iets aardigs, iets origi
neels te vinden isLiggen op andere
dagen de stoffen nétjes gerangschikt op
de winkelkast-planken en moet U volstaan
met hetgeen den kooper wordt voorgelegd
thans krijgt men een volledig overzicht
Ook de particulier doet mede. Kasten
en laden, mappen en doozen worden de
vergetelheid ontrukt, de inhoud doorsnuf
feld en gezift. Men wil precies weten, wét
men heeft, wat men kan afschrijven, wat
nog dienst kan doen en wét men terzijde
kan leggen om plaats te maken voor het
nieuwere, dat komende is
Zoo ook de huisvrouw.
Brieven en papieren worden onderzocht,
anders worden wij in het oude papier be
graven. Wat waardeloos is geworden gaat
zónder hartzeer in den eeuwigen cirkel
gang des levens verderhet was van stof
gemaakthet wórdt wederom tot stof I
Ook déze opruiming eischt tijd, héél véél
tijd. Want ieder document moet nauw
keurig gelezen worden, opdat wij niéts
vernietigen, wat nog waarde heeft. Zoo
doen wij er goed aan b.v. de kwitanties
drie jaar na datum te bewaren, wil men
er volmaakt zeker van zijn, dat door het
ontbreken ervan geen onaangenaamheden
of misverstanden ontstaan. De brieven
worden gesorteerd in die, welke een aan
denken vormen aan den afzender, of brie
ven, waarvan wij kunnen aannemen, dat
zij ons later op de een of andere wijze
nog te pas zullen komen. Soms zullen zij
ons nageslacht interesseeren, want brie
ven, die théns geschreven worden, zijn
soms voor onze nakomelingen een zeer
voornaam middel om onzen tijd te leeren
kennen. Wij moeten steeds voor oogen
houden, dat het Heden weldra Verleden
zal zijn en dat het „Wij" ééns een veel-
beteekenend „Zij" zal zijn, een „Zij" waar
over men maar él te graag iets naders
verneemtIéder van ons kan en zél
naderhand voor de wereld van ons na
geslacht een hoogst belangwekkend indi
vidu worden, al wil de wereld ook théns
nog zoo weinig van hem weten I Een
troost? In iéder geval I Maar met het oog
déérop, moet het sorteeren met groote
zorgvuldigheid plaats vinden, om de ge
tuigenissen van ons leven en onzen tijd
niet aan de vernietiging prijs te geven.
Daarom niet alleen „uitverkoop"
maar meer algemeen: „Opruiming!...."
van hetgeen er inderdaad voorradig is.
En dat is juist het aantrekkelijke, de sug
gestieve bekoring, die van de „Opruiming"
uitgaat
De opruiming is voor den vèrkooper
een weldaad, hij verschaft zich lucht I Wét
er nog is, tracht hij om te zetten in baar
geld, om het nieuwere, het modernste
daarvoor te kunnen aankoopen. Een inven
taris-uitverkoop is de gezonde stofwisseling
voor ieder economisch organisme.
Zónder deze zou dat organisme ten doode
gedoemd zijn, verstikken
Een énorme drukte brengt zoo'n uit
verkoop mede, ontelbare handen worden
in beweging gezet, ontelbare breinen wer
ken koortsachtig, men rekent, men telt,
men trekt af, deelt, telt tezamen, totaliseert,
men zwoegt voor de samenstelling van
het groote overzicht, de zaken-balans.
Minister Colijn installeert de contact
commissie voor economische aange
legenheden. Vergadering tegen het
wetsontwerp, tot instelling van een
Verkeersfonds. Poging de diamant
industrie te Amsterdam weer tot bloei
Roman uit het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQU1ST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
Nadruk verboden.)
61)
Wat voor een leven had zij eigenlijk geleefd?
Wat waren dat eigenlijk voor wegen, die zij had
bewandeld, wegen, die al maar naar de diepte
waren gegaan, ofschoon men haar aangespoord
had ze in te slaan juist om er bovenop te komen?
En in wat voor vies, donker, doodloopend steegje
was zij nu te land gekomen, zoo moede en buiten
adem, dat zij niet de kracht had om te keeren.
Hemelsche God, wat had het leven gemaakt van
het twintigjarige meisje, dat den zilveren arm
band van Olof om haar pols had gedaan en zich
zelf heilig had voorgenomen steeds het echte te
kiezen?
Daar stond zij nu eenzaam in het donker, tot
aan de enkels in het slijk, en al het goud, waar
voor zij zich had verkocht, al het moois van het
tooverslot, waarin zij gelokt was, het was niets
geweest dan klatergoud, Taimii
En hoe was zij zelf? Grof, ruw was zij geworden
in den tredmolen van haar alledaagsch zwoegen,
zij had met haar dienstmeisjes gekeven, was be
rucht, omdat zij steeds ruzie had met de buren,
en zij had zonder walging kunnen toezien hoe
te brengen. Nieuwe zitting van het
Permanente Hof van Internationale
Justitie. Vergadering van den R.K.
Middenstandsbond. - Straperlo voor de
Haagsche Rechtbank. Petroleum-
exploitatie in Indië. De Nederlandsch-
Belgische handelsbesprekingen.
Gelijk minister Colyn by zyn inleidend
woord tot installatie van de commissie vaD
contact voor economische aangelegenheden
persooniyk constateerde, heeft hy in de laat
ste zeven jaar van zyn leven, op dat terrein
ontzettend veel werk verricht. Nog in den
zomer van 1933 was hy voorzitter van een
der allerbelangrijkste afdeelingen van de
economische wereld-conferentie te Londen,
die zoo breed was opgezet en die zoo smade
lijk in niets is verloopen, In zijn nieuwe
hoedanigheid van minister van koloniën, ge
voelt hij natuuriyk de broodnoodige nood-
zakeiykheid voorgelicht te worden over de
tallooze belangen, die betrokken zyn by de
contingenteeringen, niet alleen in bet Moeder
land, maar meer nog by het tot stand komen
van soortgelybe bepalingen in Nederland
onder de keerkringen, 'sMinisters departe
ment is daarvoor niet ingericht en zoo is
nu, onder voorzitterschap van Prof. J. var,
Gelderen, een commissie geïnstalleerd, die
den minister en de regeering van advies
moet dienen. Reeds b(j de laatste gedachten-
wisselingen tusschen Duitschland en Neder
land, bleek het onmogelijk een behooriyk
beeld te krygen van alles, wat vast zat aan
het vraagstuk van de Duitsch-Indische han
delsbetrekkingen. Deze nieuwe besprekingen
zullen nu binnen korten tyd weer aanvangen
en dan kan de arbeid van de commissie
onschatbare diensten bewijzen, omdat de
commissie is samengesteld uit mannen van
de practljk.
Het gebruik, het hanteeren van de mid
delen, waarover de regeering te 'srGravenbage
en die te Buitenzog beschikt, maakt een juist
deskundig advies onvermydelljk. Daarvoor
moet nu de nieuwe commissie zorgen. Maar
het zwaartepunt zal niet liggen in het houden
van beschouwingen, doch in het doen van
concrete voorstellen.
In zijn antwoord op de rede van de minister
toonde Prof. J. van Gelderen dit goed te
beseffen, want goedkoopte en kwaliteit van
de goederen beslissen niet langer, doch ver
grooting, of handhaving van den afzet dier
goederen kan tegenwoordig slechts slagen
met steun van de regeering. Veel van wat
voor de iDdiscbe producten valt te verrich
ten, zal niet in Indië, doch in het Moeder
land dienen te geschieden. De commissie
wacht moeilijk, byna ondankbaar werk,
daarom is het des te meer te waardeeren,
dat de leden der nieuwe commissie zich voor
dat werk hebben willen beschikbaarstellen.
Het wetsontwerp, tot instelling van een
Verkeersfonds, mag zich bij de houders van
automobielen niet in een gunstig onthaal
verheugen. Nu heeft te 's-Gravenhage een
gecombineerde vergadering plaatsgevonden
van de A.N.W.B. (Toeristen-bond), denB.B.N.
(Bond v. Bedryfs-autohouders),denK.N.A.C.
(Automobielclub), om tegen het ingediende
wetsontwerp krachtig verzet aan te teekenen.
Nadat de heer Edo Bergsma het wets
ontwerp op grondige wijze had bestreden
en o.a. Dr. Molhuysen, de secretaris van het
Koninklijk Nederlandsch Landbouw Comité,
had verklaard, dat het platteland eenvoudig
niet meer buiten auto's kan bestaan, daar
juist het autoverkeer alleen ten zegen strekt
van het geheele Nederlandsche platteland,
is een uitvoerige motie tegen het wetsont
werp met algemeens stemmen aangenomen.
Reeds in het door de Tweede Kamer uit
gebrachte Voorloopig Verslag op het wets
ontwerp is gebleken, dat er niet één Kamerlid
is, die zich tot voorstander van het wets
ontwerp heeft verklaard, zoodat het dus te
wenschen is, dat het even spoedig weer
verdwynt, als het is gekomen. Het Wegen
fonds kan dus blyven bestaan en met bet
aanleggen van nieuwe wegen en het bouwen
van nieuwe bruggen zal de afneming van
de werkloosheid meer gebaat zijn dan dat
eenige honderdtallen menschen hun werk
zullen vinden bij de Nederlandsche spoor
wegen, die ten deele reeds hun tyd hebben
gehadDat niet te kunnen en te willen inzien,
is de groote fout van de heeren aan het
departement van waterstaat en van de spoor
weg-directie te Utrecht. Nieuwe tyden vra
gen nieuwe verkeersmiddelen!
Eens was Amsterdam de grootste markt
voor geslepen edelsteenen van de geheele
wereld. Toendertyd was de diamantnijver
heid voor werkgevers en werknemers een
bron van gouden inkomsten. De versobering,
de concurrentie van Antwerpen, van Londen
en van Zuid-Afrika heeft gemaakt, dat Am
sterdam, wat de diamant-handel en de dia
mant-slijperyen aangaat, diep in de put is
geraakt. Men wil nu beproeven de oude
toestand weer eenigszins in het leven te
roepen en Amsterdam iets van zyn luister
als grootste markt voor geslepen diamant
terug te geven.
Met medewerking van het Ryk, van de
gemeente Amsterdam, van de diamant-fir
ma's en van de diamant-bewerkers, is nu
een kapitaal van 6.000 000 gulden byeen-
gebracht, waarna men verder op coöperatieve
wyze ruwe diamant zal inkoopen, die dia
mant zal laten slijpen en het geslepen goed
weer zal verkoopen. Het geheel staat onder
leiding van de bekende firma met een wereld
naam: I. J. Asscher, terwijl deAmsterdam-
sche Bank voor de financiering zal zorg
dragen, Het is te wenschen, dat deze een
drachtige pogingen zullen leiden tot het
beoogde doel: herstel van Amsterdam als
wereldmarkt voor diamant!
Voor het Permanente Hof van Internatio
nale Justitie te 's-Gravenhage is de behande
ling aangevangen van de tusschen Frankryk
en Griekenland gerezen kwestie, inzake de
vuurtoren. De eerste zitting, die gepresideerd
werd door Sir Cecil Hurst, genoot o.a. belangr
stelling van diplomatieke zijde en zal nog
wel door tal van zittingen worden gevolgd,
voordat het Permanente Hof het eindvonnis
zal wyzen in een geschil, dat sedert het jaar
1913 tusschen Griekenland en Frankrijk is
gerezen over de onderhoudskosten van de
oorspronkelijke Turksche vuurtorens, die na
den Balkan-oorlog aan Griekenland ten deel
zyn gevallen.
De Roomsch-Katholieke Middenstands
bond heeft te 's-Gravenhage een buitenge
woon congres gehouden, dat zoo sterk bezocht
was, dat men de zalen van den Dierentuin
en van Scala noodig had de duizenden belang
stellenden te herbergen. Gesproken is over:
Practische middenstandseischen en Katho
lieke Maatschappeiyke beginselen door Mr.
van Poll en over: Onderneming en bescher
ming van het Middenstandsbedrljf door Mr.
Bach. Het Congres heeft van een groote
haar man rondliep in de kleeren van haar vroe-
geren minnaar!
Foei! Foei!.
Het was onmogelijk, dat invloed van buiten
een mensch zoo kon veranderen, wanneer er niet
een grove aanleg was. Ja, zij was en bleef een
grove natuur, en dat zij zich eens verfijnder en
beter had gevoeld, dat was invloed van buiten
geweest, het was Olof, die zich had doen gelden,
en hun liefde had haar beter ik op den voorgrond
geplaatst.
En die liefde had zij verworpen I Het kostbaar
ste, het hoogste, dat dit leven haar kon bieden,
een liefde, die van haar misschien een beter
mensch had kunnen maken, die wellicht haar beste
eigenschappen zou hebben ontwikkeld. En die had
■ij vrijwiilig den rug toegekeerd om haar eigen
wegen te gaan, die slijkerige wegen, die steeds
naar berieden hadden geleid en waarvan het eind
punt ontgoocheling en ellende was.
Ja, vrijwillig. Het was haar eigen schuld ge
weest. Ferdinand had haar in zijn vai gelokt en
moeder had een handje geholpen, doch zij zou
nooit hun weg zijn ingeslagen, ware het niet, dat
haar eigen natuur haar er toe gebracht had.
Immers zij was geen doetje, die zich door anderen
liet influenceeren; integendeel, reeds als kind was
zij koppig en onhandelbaar en gedurende heei
haar leven was haar eigen wil haar eenige wet
geweest... ach neen, zij kon de schuld niet op
de schouders van anderen schuiven, hoe gaarne
zij dat gedaan had. Zij had slechts haar verdiende
loon; had zij talmi gekregen, dan was dat omdat
zij zelf een talmi-natuur was.
En dat groote offer, waarop zij zich eens zoo
beroemd had... nu begreep zij, dat het niets
onderlinge eenheid biyk gegeven, maar het
is en blyft natuuriyk moeiiyk in deze benarde
tyden iets van werketyk practischen aard
voor den middenstand, de ruggegraat van de
tegenwoordige samenleving, tot stand te
brengen.
Tezelfder tyd, dat de Roomsch-Katholieke
middenstanders vergaderden in Dierentuin
en Scala, vond in een gebeel andere zaal,
gelegen tusBchen beide zalen in, een geheel
andere behandeling plaats. Voor de strafr
kamer van de Haagsche Rechtbank diende
nameiyk in het Paleis van Justitie de zaak
tegen de ondernemers van het Straperlor
spel, dat in den zomer 1933 zoo'n groot
succes heeft gehad in de zalen van het
Scheveningensche Kurhaus. Slechts met de
getuigenverhooren is een begin gemaakt en
de eisch van het O.M. en de uitspraak van
de rechtbank liggen nog in het verschiet.
Bovendien kan men in dergelijke zaken
ervan verzekerd zyn, dat bij een veroordee-
lend vonnis verdachteD, by een vrijsprekend
vonnis de Officier van Justitie, by het Haagsch
Gerechtshof in hooger beroep zal gaan.
De oude petroleum-politiek van de Neder
landsche en van de Nederlandsch-Indische
regeering schijnt men in nieuwe banen te
willen leiden. Reeds onder minister De Graeff
was een politiek van temporisatie gevolgd,
tbaDS heeft minister Colijn dit nog verder
aangetikt door een politiek van prudentie
als de eenige juiste te bestempelen. In de
toekomst zal hy er terdege rekening mede
houden, dat niet, dan met groote bedacht-
zaambeid tot uitgifte van terreinen voorde
winning van petroleum en van debybehoo-
rende producten wordt overgegaan.
Voor Nieuw-Guinea is nu gezameniyk aan
de Bataafsche, de Koloniale- en de Pacific-
Petroleum-Maatschappyen de gelegenheid
geopend op een terrein van 10.000.000 H.A.
geologische onderzoekingen te beginnen,
waarna op een stuk van dat terrein, groot
1.000.000 H.A. ten slotte concessie kan wor
den verleend.
De Katholieke Standaard, spreekbuis van
een paar der Belgische ministers, laat zich
uit over de jongste Nederlandsch-Belgische
handelsbesprekingen. Het blad meent, dat
Nederland wenscht grooteren invoer van
landbouw-producten naar België, of anders
den contingenteering van den invoer van
Belgische fabrieks-voortbrengselen naar Ne
derland Er dient een middenweg te worden
gevonden, wil België en de Belgische land
bouw niet in het gedraDg komen. Dat zal
derhalve de taak zijn van de onderhande
laars van Beleiscbe zijde, die op hetoogan-
blik met de Nederlandsche vertegenwoordi
gers van de regeering te 's Gravenhage aan
het beraadslagen zijn getrokkeD Geiyk be
kend, weigert men in Nederlandsche regee-
rings-kringen iets over het voorloopig resul
taat der onderhandelingen mede te deelen.
anders dan een sentimenteel zelfbedrog was ge
weest, een werktuigelijk pogen om zich in haar
eigen oogen edel te doen schijnen. Het was de
Mammon, die haar het meest had toegelachen.
niet alleen met het oog op Olof, maai' ook op
zichzelf; zij was reeds destijds zoo bekrompen,
dat zij zich niet anders kon voorstellen, dan dat
ook bij den besten en edelsten mensch het finan-
cieele vóór alles ging. Zij had het toen niet inge
zien. had zich verbeeld, dat zij met de zuiverste,
onbaatzuchtigste beweeggronden handelde, maar
Olof had haar doorschouwd, en al was hij te hard
in zijn uitdrukkingen geweest dien vreeselijken
morgen in de Tyskbagarstraat, zoo had hij toch,
wat de kern der zaak betrof, gelijk gehad. Zij
kon niet anders liefhebben dan op haar eigen
bekrompen manier, zij kon zich niet verheffen tot
een ruime, weidsche opvatting van iets; er stond
voor haar altijd zooveel kleingeestigs en prozaïsch
in den weg, dat haar het uitzicht op een ver
hevener doel benam, baar het streven onmogelijk
maakte naar hooger.naar dat alles, wat Olof
zonder moeite bereikte, omdat er in zijn natuur
lijken aanleg weerklank voor was. Maar tusschen
héér en het schoone, grootsche en heilige van dit
leven was nooit gemeenschap geweest. Zij was
plebejer geboren, op haar weg voortgestrompeld,
kreupel en bijziende, en had zich vergenoegd met
dat wat binnen haar onmiddellijk bereik lag, wat
2ij zonder moeite kon grijpenen het heele
ongeluk was geweest, dat het één oogenblik tot
haar was doorgedrongen, dat daar buiten nog iets
was, dat zij niet kon bereiken.
Maar waarom was zij zoo geschapen, dat zij
het niet kon bereiken? Waarom was zij bijziende
geboren? Waarom was het haar niet vergund tot
De moeiiykheden van het Kabinet-
Daladier. Relletjes te Parijs. Het
Duitsch-Oostenrijksche conflict voor den
Volkenbond. Het Balkanpact tot stand
gekomen. Het XVIIde Congres van
de Communistische Party in Sovjet-
Rusland. - Prins George te Kaapstad
aangekomen. Verreikende plannen
voor de Unie van Zuid-Afrika.
hetzelfde ras te behooren als Olof?
Zij lachte bitter. Waartoe dienden al die vra
gen? Zij leek waarlijk op moeder, zooals die daar
met haaf waaroms zat te schermen en over haar
lot jammerde. Neen, het was maar beter niet
nieuwsgierig te zijn en niet te trachten de Voor
zienigheid in de kaart te kijken.zij moest haar
leven nu zoo schappelijk mogelijk maken en niet
mopperen; ontevredenheid mocht geen vat op
haar krijgen, zij sidderde voor dat soort bloed-,
vergiftiging, waaraan moeder geleden had en ge
storven was. Een vroolijk humeur had Karin
vroeger steeds bezeten; dat mocht haar op haar
ouden dag niet in den steek laten.nog konden
immers Einar en zij te zamen menigen keer harte
lijk lachen.
Einar.
Ja, hij was nu bij Olof, zooals gewoonlijk. Wel
licht zaten zij nu juist druk latijn te lezen, samen
in hetzelfde boek, zoodat het schijnsel der lamp
over twee voorovergebogen hoofden viel... het
eene klein en zwartlokkig, het andere groot, kort
geknipt, lichtblond. Hoe goed kon zij zich den
vorm nog voorstellen: van achteren eivormig af
gerond, even boven den nek eenigszins afgeplat.
Zij sloot de oogen en in gedachten zag zij dat
alles voor zich.instinctmatig nam zij de handen
van haar schoot en hief ze op, als wiide zij zc
op deze beide hoofden leggen, om ze zachtjes te
streelen, zoowel liet zwarte als het lichtblonde.
Zij rees overeind en keek verward om zich heen.
Wat was dat voor een wonderlijk verlangen, dat
in haar binnenste begon te roepen en haar het
bloed naar de wangen deed stijgen?
Olofl O, haar oude, dierbare Olof, het scheen
haar nu alsof zij lange jaren niet meer aan hem
had gedacht, niet gedurfd, niet gekund had
Zij liep eenige malen de kamer op en neer,
dronk een glas water bij wijze van afleiding en
bleef toen plotseling voor de nog uitgetrokken
lade van het bureau staan, om "daaruit Olof's
armband te voorschijn te halen. Zij bevingerde
eerst alleen het papier om den vorm te voelen,
doch toen scheurde zij het er plotseling af en
stond nu bij de lamp, den armband met haar
oogen bijna verslindende. Hij was even blank en
wit als toen hij nieuw was en daar stond het aan
aan den binnenkant, als ware het er gisteren pas
ingegraveerd: „Aan mijn liefste Kasja". Zij rukte
Ferdinand's armband van haar pols, bijna in
razernij, smeet hem in de lade, deed dien van
Olof aan met bevende vingers en kuste hem, kuste
hem telkens weer met den gloed eener eerste
liefde, alsof het vandaag de dag was, dat zij
twintig jaar oud werd.
Zoo bleef zij zitten op de sofa, het hoofd op
haar arm geleund en de lippen op den blanken,
zilveren band gedrukt. Het was haar, alsof zij
weer in haar oude kamertje in de Tysbagarstraat
zat. Moeder had zich reeds ter ruste gelegd in de
groote kamer, moe na liet late souper in Du Nord,
cn alles was stil in huis, alleen Karin waakte nog
bij haar nieuwverworven schat. Toen was het,
alsof iemand buiten op straat haar riep, zij deed
de lamp uit, wierp een sjaal over haar nachtjapon
en leunde uit het venster in de zoele atmosfeer
van den Aprilnacht.
(Wordt vervolgd.)