:est„OnzeEilanden" IRACIETBLOKJES EERSTE BLAD ingen. Circulaires» test en mooist Middelharnis IISSEN fe vinding op dit gebied [AN ROOKVRIJE BRANDSTOFFEN UDIE-WATERVERF Beste ZATERDAG 10 FEBRUARI 1934 16e jaargang. - n°. 28 feuilleton. Binnenlandsch Overzicht. TALMI. Buitenlandsch Overzicht. uizen te verlaten, daar de sneeuw in |rateu nieters boog ligt. SLAGVELD IN DE DANSZAAL. |ruut optreden vau Braxiliiutnsche militairen. 10 PAULO (Brazilië), 3 Pebr. Twee Jren, die in een der voornaamste daus- |enbeden twist met andere bezoekers Jen gekregen, verlieten het lokaal. Een (later keerden zy terug met een troep ■ten, die de danszaal binnendrongen met fajonet op het geweer en alles kort en sloegen. I ontstond een ontzettend tumult: vrou- len kinderen werden onder den voet ge- ;;n en velen sprongen uit het venster |traat. De danszaal bood in korten tyd versehrikkeiyken aanblik; vele personen len gedood, een nog grooter aantal ge- fl. Er is een officieel onderzoek ingesteld, het aantal slachtoffers is niet bekend hakt. Bcieus wordt het aantal dooden vermeld 112 en dat der ernstige gewonden op 20. Jsoldaten behoorden tot de regimenten INoord-Braziliê, die sedert de revolutie 1932 te Sao Paulo zijn gestationneerd. NKD. ZEE-SLEEPBOOT IN ACTIE. pNDEN, 4 Febr. Het Amerikaansche Qschip „Syros", van Rotterdam in bal- op weg naar Amerika, verloor op 200 |en van Bishops Lighthouse (Scilly Eilan- een schroef. De uitgezonden noodseinen den opgevangen door den schippor van Nederlandsche sleepboot „Zwarte Zee", (sleepboot zette ijlings koers naar de tos", maakte vast en sleepte het schip jiaag de haven van Falmouth binnen. jlEKEND HEVIGE STORM TE ALUIEKS (LGIERS, i Febr. In den afgeloopen lit heeft hier een storm gewoed van een Jbt, die sedert 1920 niet is voorgekomen. |e storm ging gepaard met een vloedgolf, golven, die een hoogte bereikten van een I zeventien meter, sloegen met zooveel ebt tegen de nieuwe pier, dat deze over lengte van ongeveer 200 meter werd [field. De aangerichte schade wordt op nillioen francs geschat. LUCHTPOST-SCHANDAAL IN DE VER. STATEN. |nd-onderstaatssecretaris gearresteerd. WASHINGTON, 2 Februari. De Amerir nsche Senaat beeft met algemeens stem- zyn „sergeant at arms" opdracht ge len, over te gaan tot d'e arrestatie van IP. ilacCracken, onder-staatssecretaris van Idel in de Hoover-regeering. Deze opdracht |erstond uitgevoerd. MacCracken zal voor Senaat moeten verschijnen met de cor- bondentie over de luchtpostcontracten, Ike hij aanvankelijk heeft geweigerd over Jeggen. |whoofdpijnpoeders van Dr. J. B. MEENK. per poeder 5 ets., per doos van 25 stuks lerteringsorganen, zoodat Uw bloed zuiver let van Dr. J. B. MEENK. Verkrijgbaar bij VERBRANDT ALS DE BESTE ANTHRACIET. GEHEEL REUK- EN ROOKVRIJ. NOOIT LAST VAN STEENEN. ENORME HITTE. LANGE BRANDDUUR. I bestelling vanaf 5 H L. tegelijk, geldt Izorgd. Levering direct onder rembours. ^WEG 36 - Telefoon 36608 in eiken boekhandel. Prijs per kwartaal Losse nummers ADVERTENTIËN van 16 regels1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. OPRUIMING, OPRUIMING.... Hoewel in vroeger jaren Januari in het teeken van den uitverkoop, van de „op ruiming" stond, blijkt thans allerwegen dat dit jaar Februari de uitverkoren maand is voor de bevrediging van de vrouwe lijke kooplust En dit verschijnsel is geenszins onver klaarbaar. Het is bekend, dat de feestdagen van de laatste Decembermaand in blijder stemming zijn gevierd, dan de laatste jaren óóit het geval was. Deels was die opleving een gevolg van de hoopvoller stemming, waarmede men een nieuwe periode aan vaardde, deels was het een reactie op een jaar vol rampspoed, vol inzinkingen en teleurstellingen. Men snakte naar de feest dagen enmaakte ondanks de nog steeds heerschende geldschaarschte er het beste van, dat onder omstandig heden daaruit te maken viel. Té zware eischen had Sint Nicolaas of Santa Claus aan de beurzen der gezinnen gesteld, om in de Januarimaand de weelde van een uitverkoops-roes te kunnen dragen. Men had genoeg van inkoopen en uitgeven. Men moest éven nog verademen. En de handeldrijvenden zagen dit in stelden de opruiming tot nader order uit. Théns kan men gevoegelijk aannemen, dat het evenwicht in de financien zooniet ten volle, dan toch grootendeels is hersteld en dat de huisvrouwen behoefte gaan voelen aan de gezellige roes, die den tijd der opruimingen kenmerkt. Maar een andere factor laat zich tegelijkertijd gelden, een factor, die nood zakelijkerwijs voortvloeit uit het vèr-gevor- derde tijdstip van den uitverkoop,1: de nade rende lente gaat haar eischen stellen I Men richt zijn belangstelling reeds op de aan staande voorjaars-mode! Wat zal er gedra gen worden? En de Heeren der Schep ping koesteren évenveel belangstelling daarvoor als de dames, want de laatste jaren en eigenlijk pas hét léatste jaar speelt ook de kleur bij het heerencostuum een grootere rol; men waagt méér, men heeft gebróken met de scherp-omlijnde voorschriften der mannenkleedingl Het is inderdaad een prettige bezigheid, zoo in de winkels rond te „neuzen", of er nog iets bruikbaars, iets aardigs, iets origi neels te vinden isLiggen op andere dagen de stoffen nétjes gerangschikt op de winkelkast-planken en moet U volstaan met hetgeen den kooper wordt voorgelegd thans krijgt men een volledig overzicht Ook de particulier doet mede. Kasten en laden, mappen en doozen worden de vergetelheid ontrukt, de inhoud doorsnuf feld en gezift. Men wil precies weten, wét men heeft, wat men kan afschrijven, wat nog dienst kan doen en wét men terzijde kan leggen om plaats te maken voor het nieuwere, dat komende is Zoo ook de huisvrouw. Brieven en papieren worden onderzocht, anders worden wij in het oude papier be graven. Wat waardeloos is geworden gaat zónder hartzeer in den eeuwigen cirkel gang des levens verderhet was van stof gemaakthet wórdt wederom tot stof I Ook déze opruiming eischt tijd, héél véél tijd. Want ieder document moet nauw keurig gelezen worden, opdat wij niéts vernietigen, wat nog waarde heeft. Zoo doen wij er goed aan b.v. de kwitanties drie jaar na datum te bewaren, wil men er volmaakt zeker van zijn, dat door het ontbreken ervan geen onaangenaamheden of misverstanden ontstaan. De brieven worden gesorteerd in die, welke een aan denken vormen aan den afzender, of brie ven, waarvan wij kunnen aannemen, dat zij ons later op de een of andere wijze nog te pas zullen komen. Soms zullen zij ons nageslacht interesseeren, want brie ven, die théns geschreven worden, zijn soms voor onze nakomelingen een zeer voornaam middel om onzen tijd te leeren kennen. Wij moeten steeds voor oogen houden, dat het Heden weldra Verleden zal zijn en dat het „Wij" ééns een veel- beteekenend „Zij" zal zijn, een „Zij" waar over men maar él te graag iets naders verneemtIéder van ons kan en zél naderhand voor de wereld van ons na geslacht een hoogst belangwekkend indi vidu worden, al wil de wereld ook théns nog zoo weinig van hem weten I Een troost? In iéder geval I Maar met het oog déérop, moet het sorteeren met groote zorgvuldigheid plaats vinden, om de ge tuigenissen van ons leven en onzen tijd niet aan de vernietiging prijs te geven. Daarom niet alleen „uitverkoop" maar meer algemeen: „Opruiming!...." van hetgeen er inderdaad voorradig is. En dat is juist het aantrekkelijke, de sug gestieve bekoring, die van de „Opruiming" uitgaat De opruiming is voor den vèrkooper een weldaad, hij verschaft zich lucht I Wét er nog is, tracht hij om te zetten in baar geld, om het nieuwere, het modernste daarvoor te kunnen aankoopen. Een inven taris-uitverkoop is de gezonde stofwisseling voor ieder economisch organisme. Zónder deze zou dat organisme ten doode gedoemd zijn, verstikken Een énorme drukte brengt zoo'n uit verkoop mede, ontelbare handen worden in beweging gezet, ontelbare breinen wer ken koortsachtig, men rekent, men telt, men trekt af, deelt, telt tezamen, totaliseert, men zwoegt voor de samenstelling van het groote overzicht, de zaken-balans. Minister Colijn installeert de contact commissie voor economische aange legenheden. Vergadering tegen het wetsontwerp, tot instelling van een Verkeersfonds. Poging de diamant industrie te Amsterdam weer tot bloei Roman uit het leven te Stockholm. door ERNST LUNDQU1ST. Vertaald door F. LAHR Jr. Nadruk verboden.) 61) Wat voor een leven had zij eigenlijk geleefd? Wat waren dat eigenlijk voor wegen, die zij had bewandeld, wegen, die al maar naar de diepte waren gegaan, ofschoon men haar aangespoord had ze in te slaan juist om er bovenop te komen? En in wat voor vies, donker, doodloopend steegje was zij nu te land gekomen, zoo moede en buiten adem, dat zij niet de kracht had om te keeren. Hemelsche God, wat had het leven gemaakt van het twintigjarige meisje, dat den zilveren arm band van Olof om haar pols had gedaan en zich zelf heilig had voorgenomen steeds het echte te kiezen? Daar stond zij nu eenzaam in het donker, tot aan de enkels in het slijk, en al het goud, waar voor zij zich had verkocht, al het moois van het tooverslot, waarin zij gelokt was, het was niets geweest dan klatergoud, Taimii En hoe was zij zelf? Grof, ruw was zij geworden in den tredmolen van haar alledaagsch zwoegen, zij had met haar dienstmeisjes gekeven, was be rucht, omdat zij steeds ruzie had met de buren, en zij had zonder walging kunnen toezien hoe te brengen. Nieuwe zitting van het Permanente Hof van Internationale Justitie. Vergadering van den R.K. Middenstandsbond. - Straperlo voor de Haagsche Rechtbank. Petroleum- exploitatie in Indië. De Nederlandsch- Belgische handelsbesprekingen. Gelijk minister Colyn by zyn inleidend woord tot installatie van de commissie vaD contact voor economische aangelegenheden persooniyk constateerde, heeft hy in de laat ste zeven jaar van zyn leven, op dat terrein ontzettend veel werk verricht. Nog in den zomer van 1933 was hy voorzitter van een der allerbelangrijkste afdeelingen van de economische wereld-conferentie te Londen, die zoo breed was opgezet en die zoo smade lijk in niets is verloopen, In zijn nieuwe hoedanigheid van minister van koloniën, ge voelt hij natuuriyk de broodnoodige nood- zakeiykheid voorgelicht te worden over de tallooze belangen, die betrokken zyn by de contingenteeringen, niet alleen in bet Moeder land, maar meer nog by het tot stand komen van soortgelybe bepalingen in Nederland onder de keerkringen, 'sMinisters departe ment is daarvoor niet ingericht en zoo is nu, onder voorzitterschap van Prof. J. var, Gelderen, een commissie geïnstalleerd, die den minister en de regeering van advies moet dienen. Reeds b(j de laatste gedachten- wisselingen tusschen Duitschland en Neder land, bleek het onmogelijk een behooriyk beeld te krygen van alles, wat vast zat aan het vraagstuk van de Duitsch-Indische han delsbetrekkingen. Deze nieuwe besprekingen zullen nu binnen korten tyd weer aanvangen en dan kan de arbeid van de commissie onschatbare diensten bewijzen, omdat de commissie is samengesteld uit mannen van de practljk. Het gebruik, het hanteeren van de mid delen, waarover de regeering te 'srGravenbage en die te Buitenzog beschikt, maakt een juist deskundig advies onvermydelljk. Daarvoor moet nu de nieuwe commissie zorgen. Maar het zwaartepunt zal niet liggen in het houden van beschouwingen, doch in het doen van concrete voorstellen. In zijn antwoord op de rede van de minister toonde Prof. J. van Gelderen dit goed te beseffen, want goedkoopte en kwaliteit van de goederen beslissen niet langer, doch ver grooting, of handhaving van den afzet dier goederen kan tegenwoordig slechts slagen met steun van de regeering. Veel van wat voor de iDdiscbe producten valt te verrich ten, zal niet in Indië, doch in het Moeder land dienen te geschieden. De commissie wacht moeilijk, byna ondankbaar werk, daarom is het des te meer te waardeeren, dat de leden der nieuwe commissie zich voor dat werk hebben willen beschikbaarstellen. Het wetsontwerp, tot instelling van een Verkeersfonds, mag zich bij de houders van automobielen niet in een gunstig onthaal verheugen. Nu heeft te 's-Gravenhage een gecombineerde vergadering plaatsgevonden van de A.N.W.B. (Toeristen-bond), denB.B.N. (Bond v. Bedryfs-autohouders),denK.N.A.C. (Automobielclub), om tegen het ingediende wetsontwerp krachtig verzet aan te teekenen. Nadat de heer Edo Bergsma het wets ontwerp op grondige wijze had bestreden en o.a. Dr. Molhuysen, de secretaris van het Koninklijk Nederlandsch Landbouw Comité, had verklaard, dat het platteland eenvoudig niet meer buiten auto's kan bestaan, daar juist het autoverkeer alleen ten zegen strekt van het geheele Nederlandsche platteland, is een uitvoerige motie tegen het wetsont werp met algemeens stemmen aangenomen. Reeds in het door de Tweede Kamer uit gebrachte Voorloopig Verslag op het wets ontwerp is gebleken, dat er niet één Kamerlid is, die zich tot voorstander van het wets ontwerp heeft verklaard, zoodat het dus te wenschen is, dat het even spoedig weer verdwynt, als het is gekomen. Het Wegen fonds kan dus blyven bestaan en met bet aanleggen van nieuwe wegen en het bouwen van nieuwe bruggen zal de afneming van de werkloosheid meer gebaat zijn dan dat eenige honderdtallen menschen hun werk zullen vinden bij de Nederlandsche spoor wegen, die ten deele reeds hun tyd hebben gehadDat niet te kunnen en te willen inzien, is de groote fout van de heeren aan het departement van waterstaat en van de spoor weg-directie te Utrecht. Nieuwe tyden vra gen nieuwe verkeersmiddelen! Eens was Amsterdam de grootste markt voor geslepen edelsteenen van de geheele wereld. Toendertyd was de diamantnijver heid voor werkgevers en werknemers een bron van gouden inkomsten. De versobering, de concurrentie van Antwerpen, van Londen en van Zuid-Afrika heeft gemaakt, dat Am sterdam, wat de diamant-handel en de dia mant-slijperyen aangaat, diep in de put is geraakt. Men wil nu beproeven de oude toestand weer eenigszins in het leven te roepen en Amsterdam iets van zyn luister als grootste markt voor geslepen diamant terug te geven. Met medewerking van het Ryk, van de gemeente Amsterdam, van de diamant-fir ma's en van de diamant-bewerkers, is nu een kapitaal van 6.000 000 gulden byeen- gebracht, waarna men verder op coöperatieve wyze ruwe diamant zal inkoopen, die dia mant zal laten slijpen en het geslepen goed weer zal verkoopen. Het geheel staat onder leiding van de bekende firma met een wereld naam: I. J. Asscher, terwijl deAmsterdam- sche Bank voor de financiering zal zorg dragen, Het is te wenschen, dat deze een drachtige pogingen zullen leiden tot het beoogde doel: herstel van Amsterdam als wereldmarkt voor diamant! Voor het Permanente Hof van Internatio nale Justitie te 's-Gravenhage is de behande ling aangevangen van de tusschen Frankryk en Griekenland gerezen kwestie, inzake de vuurtoren. De eerste zitting, die gepresideerd werd door Sir Cecil Hurst, genoot o.a. belangr stelling van diplomatieke zijde en zal nog wel door tal van zittingen worden gevolgd, voordat het Permanente Hof het eindvonnis zal wyzen in een geschil, dat sedert het jaar 1913 tusschen Griekenland en Frankrijk is gerezen over de onderhoudskosten van de oorspronkelijke Turksche vuurtorens, die na den Balkan-oorlog aan Griekenland ten deel zyn gevallen. De Roomsch-Katholieke Middenstands bond heeft te 's-Gravenhage een buitenge woon congres gehouden, dat zoo sterk bezocht was, dat men de zalen van den Dierentuin en van Scala noodig had de duizenden belang stellenden te herbergen. Gesproken is over: Practische middenstandseischen en Katho lieke Maatschappeiyke beginselen door Mr. van Poll en over: Onderneming en bescher ming van het Middenstandsbedrljf door Mr. Bach. Het Congres heeft van een groote haar man rondliep in de kleeren van haar vroe- geren minnaar! Foei! Foei!. Het was onmogelijk, dat invloed van buiten een mensch zoo kon veranderen, wanneer er niet een grove aanleg was. Ja, zij was en bleef een grove natuur, en dat zij zich eens verfijnder en beter had gevoeld, dat was invloed van buiten geweest, het was Olof, die zich had doen gelden, en hun liefde had haar beter ik op den voorgrond geplaatst. En die liefde had zij verworpen I Het kostbaar ste, het hoogste, dat dit leven haar kon bieden, een liefde, die van haar misschien een beter mensch had kunnen maken, die wellicht haar beste eigenschappen zou hebben ontwikkeld. En die had ■ij vrijwiilig den rug toegekeerd om haar eigen wegen te gaan, die slijkerige wegen, die steeds naar berieden hadden geleid en waarvan het eind punt ontgoocheling en ellende was. Ja, vrijwillig. Het was haar eigen schuld ge weest. Ferdinand had haar in zijn vai gelokt en moeder had een handje geholpen, doch zij zou nooit hun weg zijn ingeslagen, ware het niet, dat haar eigen natuur haar er toe gebracht had. Immers zij was geen doetje, die zich door anderen liet influenceeren; integendeel, reeds als kind was zij koppig en onhandelbaar en gedurende heei haar leven was haar eigen wil haar eenige wet geweest... ach neen, zij kon de schuld niet op de schouders van anderen schuiven, hoe gaarne zij dat gedaan had. Zij had slechts haar verdiende loon; had zij talmi gekregen, dan was dat omdat zij zelf een talmi-natuur was. En dat groote offer, waarop zij zich eens zoo beroemd had... nu begreep zij, dat het niets onderlinge eenheid biyk gegeven, maar het is en blyft natuuriyk moeiiyk in deze benarde tyden iets van werketyk practischen aard voor den middenstand, de ruggegraat van de tegenwoordige samenleving, tot stand te brengen. Tezelfder tyd, dat de Roomsch-Katholieke middenstanders vergaderden in Dierentuin en Scala, vond in een gebeel andere zaal, gelegen tusBchen beide zalen in, een geheel andere behandeling plaats. Voor de strafr kamer van de Haagsche Rechtbank diende nameiyk in het Paleis van Justitie de zaak tegen de ondernemers van het Straperlor spel, dat in den zomer 1933 zoo'n groot succes heeft gehad in de zalen van het Scheveningensche Kurhaus. Slechts met de getuigenverhooren is een begin gemaakt en de eisch van het O.M. en de uitspraak van de rechtbank liggen nog in het verschiet. Bovendien kan men in dergelijke zaken ervan verzekerd zyn, dat bij een veroordee- lend vonnis verdachteD, by een vrijsprekend vonnis de Officier van Justitie, by het Haagsch Gerechtshof in hooger beroep zal gaan. De oude petroleum-politiek van de Neder landsche en van de Nederlandsch-Indische regeering schijnt men in nieuwe banen te willen leiden. Reeds onder minister De Graeff was een politiek van temporisatie gevolgd, tbaDS heeft minister Colijn dit nog verder aangetikt door een politiek van prudentie als de eenige juiste te bestempelen. In de toekomst zal hy er terdege rekening mede houden, dat niet, dan met groote bedacht- zaambeid tot uitgifte van terreinen voorde winning van petroleum en van debybehoo- rende producten wordt overgegaan. Voor Nieuw-Guinea is nu gezameniyk aan de Bataafsche, de Koloniale- en de Pacific- Petroleum-Maatschappyen de gelegenheid geopend op een terrein van 10.000.000 H.A. geologische onderzoekingen te beginnen, waarna op een stuk van dat terrein, groot 1.000.000 H.A. ten slotte concessie kan wor den verleend. De Katholieke Standaard, spreekbuis van een paar der Belgische ministers, laat zich uit over de jongste Nederlandsch-Belgische handelsbesprekingen. Het blad meent, dat Nederland wenscht grooteren invoer van landbouw-producten naar België, of anders den contingenteering van den invoer van Belgische fabrieks-voortbrengselen naar Ne derland Er dient een middenweg te worden gevonden, wil België en de Belgische land bouw niet in het gedraDg komen. Dat zal derhalve de taak zijn van de onderhande laars van Beleiscbe zijde, die op hetoogan- blik met de Nederlandsche vertegenwoordi gers van de regeering te 's Gravenhage aan het beraadslagen zijn getrokkeD Geiyk be kend, weigert men in Nederlandsche regee- rings-kringen iets over het voorloopig resul taat der onderhandelingen mede te deelen. anders dan een sentimenteel zelfbedrog was ge weest, een werktuigelijk pogen om zich in haar eigen oogen edel te doen schijnen. Het was de Mammon, die haar het meest had toegelachen. niet alleen met het oog op Olof, maai' ook op zichzelf; zij was reeds destijds zoo bekrompen, dat zij zich niet anders kon voorstellen, dan dat ook bij den besten en edelsten mensch het finan- cieele vóór alles ging. Zij had het toen niet inge zien. had zich verbeeld, dat zij met de zuiverste, onbaatzuchtigste beweeggronden handelde, maar Olof had haar doorschouwd, en al was hij te hard in zijn uitdrukkingen geweest dien vreeselijken morgen in de Tyskbagarstraat, zoo had hij toch, wat de kern der zaak betrof, gelijk gehad. Zij kon niet anders liefhebben dan op haar eigen bekrompen manier, zij kon zich niet verheffen tot een ruime, weidsche opvatting van iets; er stond voor haar altijd zooveel kleingeestigs en prozaïsch in den weg, dat haar het uitzicht op een ver hevener doel benam, baar het streven onmogelijk maakte naar hooger.naar dat alles, wat Olof zonder moeite bereikte, omdat er in zijn natuur lijken aanleg weerklank voor was. Maar tusschen héér en het schoone, grootsche en heilige van dit leven was nooit gemeenschap geweest. Zij was plebejer geboren, op haar weg voortgestrompeld, kreupel en bijziende, en had zich vergenoegd met dat wat binnen haar onmiddellijk bereik lag, wat 2ij zonder moeite kon grijpenen het heele ongeluk was geweest, dat het één oogenblik tot haar was doorgedrongen, dat daar buiten nog iets was, dat zij niet kon bereiken. Maar waarom was zij zoo geschapen, dat zij het niet kon bereiken? Waarom was zij bijziende geboren? Waarom was het haar niet vergund tot De moeiiykheden van het Kabinet- Daladier. Relletjes te Parijs. Het Duitsch-Oostenrijksche conflict voor den Volkenbond. Het Balkanpact tot stand gekomen. Het XVIIde Congres van de Communistische Party in Sovjet- Rusland. - Prins George te Kaapstad aangekomen. Verreikende plannen voor de Unie van Zuid-Afrika. hetzelfde ras te behooren als Olof? Zij lachte bitter. Waartoe dienden al die vra gen? Zij leek waarlijk op moeder, zooals die daar met haaf waaroms zat te schermen en over haar lot jammerde. Neen, het was maar beter niet nieuwsgierig te zijn en niet te trachten de Voor zienigheid in de kaart te kijken.zij moest haar leven nu zoo schappelijk mogelijk maken en niet mopperen; ontevredenheid mocht geen vat op haar krijgen, zij sidderde voor dat soort bloed-, vergiftiging, waaraan moeder geleden had en ge storven was. Een vroolijk humeur had Karin vroeger steeds bezeten; dat mocht haar op haar ouden dag niet in den steek laten.nog konden immers Einar en zij te zamen menigen keer harte lijk lachen. Einar. Ja, hij was nu bij Olof, zooals gewoonlijk. Wel licht zaten zij nu juist druk latijn te lezen, samen in hetzelfde boek, zoodat het schijnsel der lamp over twee voorovergebogen hoofden viel... het eene klein en zwartlokkig, het andere groot, kort geknipt, lichtblond. Hoe goed kon zij zich den vorm nog voorstellen: van achteren eivormig af gerond, even boven den nek eenigszins afgeplat. Zij sloot de oogen en in gedachten zag zij dat alles voor zich.instinctmatig nam zij de handen van haar schoot en hief ze op, als wiide zij zc op deze beide hoofden leggen, om ze zachtjes te streelen, zoowel liet zwarte als het lichtblonde. Zij rees overeind en keek verward om zich heen. Wat was dat voor een wonderlijk verlangen, dat in haar binnenste begon te roepen en haar het bloed naar de wangen deed stijgen? Olofl O, haar oude, dierbare Olof, het scheen haar nu alsof zij lange jaren niet meer aan hem had gedacht, niet gedurfd, niet gekund had Zij liep eenige malen de kamer op en neer, dronk een glas water bij wijze van afleiding en bleef toen plotseling voor de nog uitgetrokken lade van het bureau staan, om "daaruit Olof's armband te voorschijn te halen. Zij bevingerde eerst alleen het papier om den vorm te voelen, doch toen scheurde zij het er plotseling af en stond nu bij de lamp, den armband met haar oogen bijna verslindende. Hij was even blank en wit als toen hij nieuw was en daar stond het aan aan den binnenkant, als ware het er gisteren pas ingegraveerd: „Aan mijn liefste Kasja". Zij rukte Ferdinand's armband van haar pols, bijna in razernij, smeet hem in de lade, deed dien van Olof aan met bevende vingers en kuste hem, kuste hem telkens weer met den gloed eener eerste liefde, alsof het vandaag de dag was, dat zij twintig jaar oud werd. Zoo bleef zij zitten op de sofa, het hoofd op haar arm geleund en de lippen op den blanken, zilveren band gedrukt. Het was haar, alsof zij weer in haar oude kamertje in de Tysbagarstraat zat. Moeder had zich reeds ter ruste gelegd in de groote kamer, moe na liet late souper in Du Nord, cn alles was stil in huis, alleen Karin waakte nog bij haar nieuwverworven schat. Toen was het, alsof iemand buiten op straat haar riep, zij deed de lamp uit, wierp een sjaal over haar nachtjapon en leunde uit het venster in de zoele atmosfeer van den Aprilnacht. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1934 | | pagina 1