UIJS
Let vooral op dit adres.
EERSTE BLAD
■Mr
meningen» Circulaires»
tt best en mooist
OMiddelharnis
ten
MIMOSA-DROPPELS,
WF" Let op liet adres:
DE SALA WANDER
JTUDIE-WATERVERF
et Beste!
ZATERDAG
13 JANUARI 1934
TALMI.
BINNENLAND
Bij Ruwe
Gesprongen
Handen
lige en
h'zigin-
Van de
|maat-
i ver
let ten
Idt bet
Ie Ver-
rg&de-
leven-
|e Be-
vordt
fcaam-
[reke-
|oden,
drie
tiege-
le op
tede-
■bben
|elen
ex-
Idoe-
land-
Ib op
luw-
jeten
I den
I dat
be
itel-
iver-
loch
ien-
len-
Ind-
Iren
1 ge
ilen
|ers
J na
(kt.
Iers
|oor
en-
als de Landbouwvertegenwoordiger, niets te
zeggen beeft.
Hoewel bet U.C.B. geen doel meer heeft,
waarvoor het is opgericht, n.l. voor vrQwil
lige controle, waarvan hoegenaamd geen
gebruik meer wordt gemaakt, blyft het Be
stuur vast in het zadel zitten en vecht met
hand en tand om de uiencontrole vast te
houden. Deze controle brengt immers ieder
jaar plm. 60000 in het landje, terw(jl de
vrU willige controle slechts 10000 opbrengt,
waarmede het U C.B, ten doode zou opge
schreven zijn,
Er is dan ook voor Zeeland en Flakkee,
waar 35 pCt. van de Nederlandache uien
wordt geteeld, alles aan gelegen, dat z(j hun
uienbelangen zelf' kunnen behartigen en ver
dedigen er door middel van een Landbouw
U.C.B. wiens Bestuur moet worden gevormd
door inderdaad uientelers en uienexporteurs,
zelf de uiencontrole uitvoeren. Eerst dan zal
de tevredenheid zijn bereikt.
Ter bereiking van het beoogde doel wordt
dus iedere uienteler lid van z(jn vakorga
nisatie en treedt in de gelederen van z(jn
voor het goed recht strijdende collega's. Ten
bewijze de protestvergadering, bereikt men
met een strijd buiten organisatorisch ver
band, niets.
land, in
half 11
Inge, in
1 half 11
teMID-
fcvanhalf
IS van 7
iar
LAT
fiarnis
BREUKBANDEN I
alle soorten meten zonder veer I
GE IEESMIDD2LEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen
ziekten, enz.
SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,— per flacon
Vraagt onze bekende
ter regeling v. d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd.
Al onze goederen worden onder volle
garantie verkocht.
Kipstraat 59, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
•Schoone volle lichaamsvormen dooT
onze Oostersche krachtpillen, een
Gulden per flacon van 80 pillen.
In eiken boekhandel.
De fraude te Oud-Beijerland.
Men meldt ons uit Oud-Beijerland:
Omtrent de fraude by den kassier G. v. K.
is nader gebleken, dat de malversaties loo-
pen van 1927 af. Van vele personen had de
kassier geld en effecten in bewaring geno
men, die hij verduisterde.Ook verschillende
instellingen zijn de dupe geworden van de
frauduleuze handelingen. De gedupeerden
zijn meest woonachtig in Oud-Beijerland en
omstreken.
Van K. is gearresteerd en naar Dordrecht
overgebracht. De verduisterde bedragen zou
den 30 h 40.000 gulden beloopen.
De gestrande Maasnymph vlot gekomen.
Vrijdagavond is de op den Beerenpolder
in het Spui vastgeloopen stoomboot Maas
nymph, na eerst leeggepompt te z(jn, met
behulp van een sleepboot van de Wit's
Berging- en Transport Mij. uit Rotterdam,
vlot gekomen.
VEILINGSBERICHT
van Vrijdag 5 Januari 1934
der Coöp. Tuinbouw- en Veilingsvereen.
„OOSTVOOBNE".
Kroten 1,30 tot 2,80 per 100 k.g.
Witlof 0,13 tot J 0,26 per k.g.
Kool (roode) 1.70 tot 3,50 per 100 k.g.
(savoye) ƒ3,- tot 5,70 per 100 k.g.
Boerenkool 0,13 tot ƒ0,15 per krat.
Uien 2,30 per 100 k.g.
Sjalotten 1,50 per 100 k.g.
Tafelperen 0,07 tot 0,18 per k.g.
Tafelappelen 0,08 tot 0,22 per k.g.
Spruiten 0,08 tot 0,20 per k.g.
Kipeieren netto 3,60—3,90 per lOOstuks.
Kleine eieren 2,90 per 100 stuks.
Aanvoer 21.616 stuks.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 20
Van der Lubbe is terechtgesteld op de
binnenplaats van de gevangenis
te Leipzig.
LAATSTE LEVENSUREN VAN DEN
VEROORDEELDE.
LEIPZIG, 10 Jan. - Marinus van der
Lubbe uit Leiden, die bü vonnis van den
vierden Strafsenaat van het Rijksgerecht op
23 December 1933 ter dood werd veroordeeld,
is hedenochtend om halfacht op de binnen
plaats van het gerechtsgebouw alhier door
middel van de valbijl terechtgesteld. Rijks
president von Hindenburg heeft dus geen
gebruik gemaakt van zjjn recht tot het ver-
leenen van gratie.
De procureur-generaal dr. Werner ia, naar
United Press uit Leipzig meldt, gisteravond
zelf aan v. d. Lubbe de tijding gaan brengen,
dat rijkspresident von Hindenburg, na kennis
te hebben genomen van het rapport van
den rijksminister van Justitie en van de
verschillende gratie-verzoeken, geen gebruik
wenschte te maken van zijn recht tot het
verleenen van begenadiging.
Dr. Werner zette nog eens uiteen, om
welke redenen de senaat v. d. Lubbe ter
dood heeft veroordeeld en stelde hem er
daarna van in kennis, dat de straf Woens
dagmorgen bij het aanbreken van den dag
zou worden voltrokken.
Marinus van der Lubbe gaf op geen
enkele wijze blijk, dat de mededeelingen
van den procureur-generaal eenigen indruk
op hem maakten. Hij bleef volmaakt kalm
en gaf met een enkel woord te kennen, dat
liy den zin van dr. Werner's mededeelingen
had begrepen.
Daarop stelde dr. Werner aan den ver
oordeelde de vraag of hij, nu de laatste uren
van zijn leven waren aangebroken, nog be
paalde wenschen had.
Marinus antwoordde hierop ontkennend
en gaf ook een afwijzend antwoord op de
vraag of hij het bezoek begeerde van den
gevangenis-geestelijke. Het is namelijk ge
bruikelijk, dat deze indien de veroordeelde
zulks begeert, den laatsten nacht b{j den
gevonniste doorbrengt, teneinde hem bij te
staan.
Vervolgens werd v. d. Lubbe voor het
laatst door een arts onderzocht, die ver
klaarde, dat hij geestelijk normaal was.
Hedenmorgen in de vroegte, had op de
binnenplaats van het gerechtshof d» executie
plaats, die werd bijgewoond door dr. Werner,
z(jn assistent dr. Parisius, den president van
den Senaat dr. Bünger met drie leden van
den Senaat, die het doodvonnis heeft uitge
sproken. Verder waren er de commissaris
van politie te Leipzig, een arts en de gevan
genis-geestelijke.
Hedenochtend om zes uur werd de ver
oordeelde gewekt; hij werd geschoren en
vervolgens door den directeur der gevangenis
naar de binnenplaats gebracht.
Traag en stompzinnig, als esn versuft
dier, zoo seint de United Press-corres
pondent, schuifelde Marinus van der Lubbe
de trapjes op van de guillotine, die door
den beul Gördeler uit Maagdenburg in den
FEUILLETON.
Roman uit het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQU1ST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
Nadruk verboden.)
53)
„Wel," anwoordde Olof, „omdat er in de geheele
omgeving van Viterbo mijlen ver geen mcnsch te
vinden was, die hem aan de z.g. gerechtigheid
had willen uitleveren, wanneer hij ook had gekund,
Tiburzi was in die streken een weldoener voor
de geheele bevolking; beroofde hij de rijken, dan
was dat om de armen te bedeelen. Wanneer een
pachter onrechtvaardig werd geprest door zijn
padrone, tot wien wendde bij zich dan om recht
grijpen! Om arm gemaakt te worden door advo-
katen, om zijn laatste stuk brood en dat van zijn
kinderen te moeten afstaan om gezegeld papier
te betalen? Neen, hij zocht redding bij Tiburzi,
en deze verschafte hem recht voor niets, om hein
misschien op den koop toe een mooien muilezel,
een dozijn schapen of een zak maïsmeel te geven,
waarvan hij den rijken verdrukker gedwongen had
afstand te doen. Wanneer de ontvanger onmee-
doogend optrad tegenover een arme stakkerd, die
de belasting niet kon betalen, wie was dan die
dreigde den bloedzuiger dood te schieten of zijn
huis in brand te steken, wanneer hij zijn prooi niet
met rust liet? Tiburzi 1 En voor deze vrijwillig
uitgeoefende rechterlijke organisatie in een land,
afgoloopen nacht was opgesteld. Met ge
bogen hoofd, in dezelfde houding die hfj
ook gedurende het proces voortdurend
heeft aangenomen, bleef hij daar staan.
Tot het laatst toe bleef hjj zoo staan;
geen spoor van aandoening was er te be
speuren, toen dr. Werner nog eens met
luider stemme het vonnis voorlas en de
formule, die gebruikelijk is b(j de voltrek
king van een doodvonnis. Toen hem ge
vraagd werd, of hij nu, in de laatste oogen-
blikken van z(jn leven, nog iets te zeggen
had, antwoordde van der Lubbe op zijn
gewone, moeiiyk-verstaanbare wijze, met
een simpel neen, terwijl hg tevens het
hoofd schudde.
„Beul, doe uw plicht," sprak daarna dr.
Werner. En in den killen, halfduisteren mor
gen werd het mes luid-krakend omhoogge-
heschen in de houten stellage, waarin het
is gevat. Enkele oogenblikken later kwam
het neer met een doffen slag, die echode over
de binnenplaats; aan het leven van Marinus
van der Lubbe was een einde gemaakt. De
terechtstelling had dertig seconden geduurd.
De beul, dezelfde die op 30 November te
Dusseldorpzes communisten onthoofde, droeg
een gekleede jas en een hoogen hoed, gelijk
bij terechtstellingen in Duitschland gebrui-
keigk is. Behalve de reeds genoemde auto
riteiten waren bij de executie de gewone
getuigen aanwezig, zooals door de wet wordt
vereischt, voorts een lid van de regeering
van Sakseneenig personeel van'de gevangenis
en v. d. Lubbe's verdediger dr. Seuffert.
De voltrekking van doodvonnissen door
middel van de guillotine is in Saksen 130
jaar geleden ingevoerd.
De Duitsche dagbladen hebben instructie
gekregen geen bijzonderheden te vermelden
van de executie en zich te beperken tot de
weergave van het feit der terechtstelling.
(Tel.)
(Adv.)
AUTO MET ZES PERSONEN TE WATER.
Allen met moeite gered.
GRONINGEN, 10 Jan. - Vanochtend half
zeven is een auto, die uit de Verlengde Hoofd
straat te Hoogezand kwam, waarin gezeten
waren de heer W. J. Hekman uit Winschoten,
die den wagen bestuurde en een vijftal metse
laars, die hg naar hun werk te Groningen
vervoerde, door den mist, nog versterkt door
rook uit een fabrieksschoorsteen, en ten ge
volge van de gladheid van den weg, in het
Winschoterdiep geraakt. De heer Hekman
en K. Stuut, die naast hem zaten, konden
uit den wagen springen, voordat de auto
waar de wet den arme geen recht toekent, omdat
hij er niet voor kan betalen, begeerde Tiburzi
niets voor zichzelf; hij woonde in een hol tusschen
wilde, vulkanische steenblokken, die de Monte
Cimeta in aloude tijden had uitgeworpen en die
nu bekleed zijn met een dicht tapijt van slinger
planten, struiken en wilde rozen.in Gods vrije,
prachtige natuur leefde hij, in een rijk, waarvan
geen koning zijns gelijke had!"
„Maar hoe kon hij dan bestaan?" vroeg Karin,
die ook eenige belangstelling meende te moeten
tooncn.
„Wel, de boeren brachten hem brood en wijn,
olie en groenten en aan tabak had hij ook nooit
gebrek! De rijke grondbezitters in dc streek wed
ijverden om hem geld en levensmiddelen te sturen,
opdat hij huil met rust zou laten en hen tegen
andere misdadigers zou beschermen. Dc koninklijke
procurator in Viterbo had zelf gezegd, dat de
misdaden in zijn district belangrijk verminderd
waren sedert zich Tiburzi in het begin van de
jaren tusschen 1870 en 1880 hier had gevestigd.
Eri Tiburzi kon leven als een fijn signeur, als hij
dat verkoos 1 Naar Rome reisde hij wanneer hij
daartoe lust gevoelde, want bang uitgevallen was
hij heclcmaai niet; hij nam zijn kaartje aan het
station als ieder ander en in den trein groetten
hem ailen als een oud vriend cn praatten met hern
over koetjes en kal jes. Het was nooit gebeurd
dat er iemand aan dc politie te Rome bad getelc
grafeerd: Past op! Nu komt Tiburzi met dien of
dien trein! Want wie dat deed zou spoedig met
een dolk in zijn hart op een afgelegen landweg
gevonden zijn. Wanneer Tiburzi door dc hand van
een verrader kwam te vallen, zou hij wrekers bij
hoipurden gehad hebben, dat wist hij en daarom
het water had bereikt. De andere vier, G.
Stuut, G. Horn, T. en J. Hoogstraten gingen
mede het kanaal in.
De laatste twee, goede zwemmers, wisten
door het stukgeslagen zgraampje den auto
to verlaten en zwemmende den wal te be
reiken. Ook J. Stuut wist zich te redden.
G. Horn kon evenwel niet door het raampje
komen. De in de nabg'heid wonende land
bouwer R. Smit zag een hoofd boven het
deel van den auto, dat niet in het water
lag, uitsteken. Met één hand hield de dren
keling zich aan den kap vast. Smit haalde
twee knechts en te samen wisten zij met
groote moeite Horn te bereiken en uit den
wagen te trekken. De vier drenkelingen
werden in het huis van Smit van cognac eD
droge kleeren voorzien en konden per trein
naar hun woonplaats worden teruggebracht.
Hulde aan de koene redders, zonder wier
hulp bg dit ongeluk zeker een menschenleven
te betreuren zou zijn geweest.
TWEE SLACHTOFFERS
TE VLAARDINGEN.
Loopkraan gebroken en
machinehuisje te water.
VLAARDINGEN, 10 Jan. -.Hedenmiddag
omstreeks halfvier is alhier een zeer ernstig
ongeluk gebeurd, waarbg twee menschen het
leven hebben verloren. De uitlegger van een
groote loopkraan met een gewicht van onge
veer 150 ton en staande op het terrein van
de N.V. Vulkaanhavenbedrpf Vlaardingen-
Oost is door hedenavond nog niet opgehel
derde oorzaak afgebroken en terechtgekomen
op het Duitscbe stoomschip „Baldur".
Het machinehuisje, dat op den uitlegger
stond en ongeveer 30 ton weegt, kwam
terecht op den kolenlichter „Adstad", waar
door dit schip midden door brak en met het
huisje in de diepte verdween. In het huisje
bevonden zich de kraanmachinist D. Schepen,
wonende aan de Eerste van Leydengaelstraat
en M. van der Kuil, wonende ophet's-Gra-
vendijkplein. Beiden kwamen om het leven.
Het onderzoek, dat door de justitie werd
ingesteld, werd geleid door den officier van
justitie mr. Reumer, terwijl voorts tegen
woordig waren mr. Marx, rechter-commis-
saris, de heer J. M. v. d. Hout, commissaris
van politie te Vlaardingen, alsmede een
deskundige.
Omtrent het ongeval te Vlaardingen ver
neemt men nader i
Een vreeselijk ongeval, dat aan twee men
schen het leven heeft gekost, heeft zich
bedennamiddag omstreeks halfvier voor
gedaan aan de Vulcaanhaven te Vlaardingen.
Op het havenbedrijf Vlaardingen-Oost is door
nog onbekende oorzaak een groot gedeelte
van een laadbrug, een der grootste van
Nederland, tijdens het lossen van een schip
met Ijzererts, naar beneden gestort. Het
geweldige gevaarte van ijzer en staal, be
staande uit uitlegger, loopkat eu grijper,
waarin zich op dat moment 28 ton ijzererts
bevond, is dwars door een lichter, waarin
bet erts zou worden geladen, in de Vulcaan
haven neergestort.
In de aan den uitlegger verbonden loopkat
zaten de circa 48-jarige machinist D. Schepen
en de 36-jarige electricien M. van der Kuil,
beiden te Vlaardingen woonachtig, die met
hun huisje in de diepte verdwenen.
WILDE JACHT OP AUTODIEVEN.
DELDEN, 10 Jan. Gistermiddag omstreeks
drie uur hadden twee rijksveldwachters zich
op de Hengeloschestraat ter hoogte van Hotel
Carelshaven opgesteld ter contróle van de
Motor- en Rijwielwet. Uit de richting Hengelo
naderde met groote snelheid een auto, waar
van de bestuurder' op ongeveer 40 meter
afstand van de beide veldwachters uit alle
macht remde. Ofschoon de wagen nog een
betrekkeiyk groote snelheid had, sprongen
plotseling twee personen uit den nog loopen
der. auto en namen ylings de vlucht, terwgi
de wagen hevig slingerend aan den kant
van een sloot tot stilstand kwam. De beide
veldwachters, die dit tooneeltje van diehtbg
beschouwden, vertrouwden dit niet en achter
volgden de beide vluchtelingen. De autorij
ders vluchtten door den tuin van Hotel Carels
haven, door hagen en weilanden in de rich
ting der houtzagerij van het landgoed Twic-
kel. Ofschoon de vluchtelingen een geruimen
voorsprong op hun achtervolgers hadden,
wisten toch de beide veldwachters hen tn
den Morsch staande te houden en hen voor
den burgemeester van Stad Delden voor te
geleiden.
Hier kwam vast te staan, dat de auto,
toebehoorende aan den heer Geerdink uit
Lonneker, te Hengelo voor het gebouw van
den Raad van Arbeid gestolen was. De beide
daders, een zekere B en K., beiden afkomstig
uit Enschede, waren van plan geweest om
zich met den gestolen wagen naar Ng'megen
te begeven. De'beide daders zijn twee dagen
geleden uit de gevangenis te Almelo ontsla
gen.
(Adv.)
KIPPENDIEVEN OP HET EILAND
POTTEN.
SPIJKENISSE, 10 Jan. In den laatsten
tijd werden te Spijkenisse en omgeving her
haaldelijk kippen en konijnen ontvreemd.
Als verdacht van deze diefstallen zjjn dooi
den gemeenteveldwachter L. M. Moerland
aldaar aangehouden de 24-jarige A. van H.
en de 20-jarige A. L. beiden te Spijkenisse
die een volledige bekentenis hebben afgelegd.
Gebleken is, dat het tweetal er regelmatig
's avonds op uit ging, na te voren in de
landbouwschuren de situatie te hebben ver
kend. Daar een hunner reeds geruimen tjjd
werkloos is, gaf hij zich uit voor koopman
in pluimvee en kon onder dit voorwendsel
de gestolen waar gemakkelijk aan den man
brengen. Bij een der strooptochten bestond
de buit uit eenige tientallen ponden druiven,
die uit een kas werden gestolen, een andere
maal waren bananen en peren van hun
gading.
HOTEL TE HEERLEN EXECUTOIR
VERKOCHT.
HEERLEN, 10 Jan. Dat de toestand
in de mijnstreek allesbehalve rooskleurig is,
bleek weer bij executorialen verkoop van een
groot hotel-café-restaurant aan de Stations-
was hij nooit bang. In Rome geneerde hij zich
niet om de zittingen van de cvimineele rechtbank
bij te wonen en te luisteren naar de verhande
lingen, en meer dan eens had hij ih de osteria met
de politieagenten en de karabiniers een foglietta
wijn gedronken. Niemand kende hem of zou heb
ben durven denken, dat het dc beruchte koning
der moerassen was, die zich op klaarlichten da
te midden zijner vijanden waagde. Overigens...
de Madonna had hem bijzonder in bescherming
immers hij handhaafde de Goddelijke gerechtig
heid op aarde."
„Maar hoe kon de oude heer Angelo dat alles
weten?" vroeg Einar met een listig gezicht. „Hij
was het natuurlijk zelf!"
„Neen, hij beweerde, dat hij hem nooit had
gezien," antwoordde Olof lachende. „Toen ik hem
eens vroeg, hoe Tiburzi er uitzag, antwoordde hij,
dat hij dat zoo precies niet kon beschrijven, maai
er bestond een portret van hem; zijn eerste vol
geling, FÏoravanti, was een gewezen fotograaf, die
zijn toevlucht had genomen tot de macchia, nadat
hij zijn vrouw vermoord had. Deze had voor de
grap zijn aanvoerder in het bosch gefotografeerd
met een handcamera, die hij een reiziger had
ontnomen. Er zou een tijd komen, wanneer Tiburzi
dood was, dat het portret in alle illustraties zou
pronken
Intusschcn begon sor Angelo's been belangrijk
beter te worden; bij kon weer zonder pijn loopen
en toen hij voor de laatste maal bij mij was,
bedankte bij met tranen in dc oogen voor dc groote
weldaad, die ik hem bewezen had en dwong mij,
in weerwil van «alle tegenwerpingen, vijf honderd
lire aan te nemen. Hij beloofde mij ccn souvenir
te sturen zoodra hij weer thuis was in Viterbo,
straat te Heerlen. Hierop stond een eerste
hypotheek van ƒ53.000, benevens een tweede
en derde hypotheek. Liefhebbers om te koo-
pen waren er niet en de eerste hypotheek
houder werd eigenaar voor 21.800.
DUITSCH ZWERVER AANGEHOUDEN.
HEERLEN, 10 Jan. Heden is alhier aan
gehouden een Duitscher, zekere A., die ge
dreigd had het gemeentehuis alhier in brand
te steken. Na een onderzoek is gebleken, dat
A. jaren in Duitschland gewoond heeft en
thans te Heerlen zwervende' is. Hij staat
als zeer ongunstig bekend De man is reeds
meermalen wegens bedreiging in arrest ge
nomen. Hij zal naar Maastricht worden over
gebracht en ter beschikking van den officier
van justitie worden gesteld.
ONDER VALLEND GESTEENTE
BEDOLVEN.
HEERLEN, 10 Jan. - In den nacht van
Maandag op Dinsdag omstreeks halfdrie heeft
in een pijler van de staatsman „Hendrik"
een instorting plaats gehad, waarby de
houwer T. Perescis onder het neervallend
steen bedolven is geraakt en gedood werd.
Hoewel de opruimingswerkzaamheden on
middellijk met kracht werden ter hand
genomen, gelukte het eerst 's avonds om
streeks negen uur het lijk van den getroffene
te bevrijden. De overledene was zeven en
dertig jaar oud, woonachtig te Brunssum,
gehuwd en vader van één kind.
PAPAGAAIENZIEKTE EISCHT EEN
SLACHTOFFER.
Massa parkieten door G.G.D. opgekocht
en gedood.
AMSTERDAM, 11 Jan. Kort geleden
werd een bejaarde dame hier ter stede in
een der gasthuizen opgenomen. De vermoe-
delyke diagnose barer ziekte luidde typhus.
Kort na dit ziektegeval deden zich nog
drie aanvankelijk raadselachtige gevallen in
één gezin voor. De patiënten, alle vrouwen,
werden vervoerd naar een der barakken van
het Wilhelminagasthuis. Een ingesteld on
derzoek vanwege den G.G.D. wees ten slotte
uit, dat men hier .te doen had met de ge
vreesde papegaaienziekte, welke eenige jaren
geleden ook hier ter stede eenige slachtoffers
gemaakt heeft. Men speurde naar de ziekte
bron en het bleek, dat de ziekte veroorzaakt
was door parkieten, welke vogeltjes de vrou
wen met de St. Nicolaas ten geschenke had
den ontvangen. De bejaarde dame is inmid
dels overleden, de andere patiënten zijn
beterende.
Bij twee vogelhandelaren is een zeer groot
aantal parkieten, waarbij zich de zieke vo
geltjes vermoedelijk bevonden, opgekocht
in beslagneming was op wettelijke gronden
niet mogelijk en met blauwzuurgas in de
quarantaine-inrichting aan den Zeeburgerdijk
gedood. Er waren onder de parkieten, welke
de kiemen der z.g. papegaaienziekte hadden.
Sinds acht dagen hebben zich geen nieuwe
ziektegevallen voorgedaan.
De directeur van den G.G.D. de heer Heijer-
mans, raadt iutusschen tot groote voorzich
tigheid aan. Ook niet-ingevoerde parkieten
in dit geval betrof het ook geen geïm
porteerde vogeltjes kunnen aan de ziekte
iyden. De ziektekiemen zijn vaak latent aan
wezig. Het is b.v. zeer af te raden parkieten
uit de hand te laten eten.
misschien zou hij ook iemand laten schrijven hoe
het met hem was; zelf kon hij slechts zijn eigen
naam teekenen, doch hij had een vriendin, die
goed met de pen over weg kon. Zoo scheidden
wij als de beste vrienden en het laatste, dar hij
mij nog toeriep in de deur was, dat hij voor mij
zou bidden tot. de wonderdoende St. Maria della
Quercia, bij wie bij in een goed blaadje stond.
„Wel, en wat stuurde hij?" vroeg Einar, toen
Olof zweeg.
„Ongeveer een maand tater bracht de post een
brief, waarop mijn adres met fraaie, geoefende
vrouwenhand was geschreven en die een kabinet-
portret van sor Angelo bleek te bevatten; hij
stond tegen een boomstam geleund in het bosch,
droeg een ruige pantalon van geitevellen, een
broeden gordel met dubbele rij patronen, had een
buks in zijn hand, een dolkmes op zij, terwijl uit
zijn broekzak een revolver te voorschijn kwam,
cn onder al dat moois stond met groote, hoekige,
onregelmatige letters dc naam: Tiburzi."
„Zie je wel, dat hij het was!" riep Einar triom
fantelijk uit. „Dat begreep ik al dadelijk."
„Ja, hij was het en niemand anders."
„En hebt u daarna nooit meer iets van hem
gezien of gehoord, oom Olof?"
„Neen."
„He, wat zou ik hem graag gezien hebben.
Bedenk eens, een echte, levendige rooverhoofd-
manl Kon ik tenminste maar zijn portret zien en
den naam lezen, dien hij eigenhandig geschreven
heeft!"
„Die wensch is makkelijk tc vervullen. Kom
mij morgen middag opzoeken, dan zal ik jc je
vriend Tiburzi laten zien.ik heb hem thuis in
een album."
„Neen maar, mag ik heusch?" Het klonk als
een jubelkreet, doch werd wat angstiger gevolgd
door: „Moedor mag ik?"
Karin aarzelde en scheen heelemaal in de war
te zijn.
„Ik woon Hamnstraat 38, op de eerste verdie
ping," vervolgde Olof. „Kom tusschen vijf en zes,
dan ben ik zeker thuis. Ik heb nog meer moois,
dat ik je kan laten zien. Je moeder kan er niets
tegen hebben, dat je je oom een bezoek brengt."
Het was geheel als van ouds; wanneer hij meen
de, dat iets ging, dan ging het ook. Karin voelde
haar aarzelen verdwijnen.
„Moeder, mag ik nu, mag ik nu," soebatte
Einar, met smeekende oogen vóór haar op zijn
knieën in het gras zittende.
„Nu goed dan, wanneer neef Olof er niet tegen
opziet Lastig gevallen tc worden door zoo'n voor
hangen, nieuwsgierigen, kleinen jongen..." zeide
zij eindelijk en "glimlachte flauwtjes.
„Hoezee!" Einar vloog op en duikelde kopje
over om lucht te geven aan zijn overgelukkige
gevoelens. „Hoezee, dan kom ik... tusschen vijf
cn zes!"
Hij zou zeker het liefst oom Olof om den hals
zijn gevallen, doch hij durfde niet; voor dien
wonderbaren man, die kennis had aan een roover-
hoofdman, koesterde hij te groote achting.
Trouwens dc uitdrukking van geestdrift op zijn
gezicht maakte spoedig plaats voor nadenkend
heid. Hij ging naast zijn moeder op de bank zitten
en zcidc met vuur:
„Nu weet ik wat ik wil worden als ik groot ben."
„Toch geen roover?" vroeg Karin lachende.
(Wordt vervolgd.)