UIJS Let vooral op dit adres. EERSTE BLAD ■Mr meningen» Circulaires» tt best en mooist OMiddelharnis ten MIMOSA-DROPPELS, WF" Let op liet adres: DE SALA WANDER JTUDIE-WATERVERF et Beste! ZATERDAG 13 JANUARI 1934 TALMI. BINNENLAND Bij Ruwe Gesprongen Handen lige en h'zigin- Van de |maat- i ver let ten Idt bet Ie Ver- rg&de- leven- |e Be- vordt fcaam- [reke- |oden, drie tiege- le op tede- ■bben |elen ex- Idoe- land- Ib op luw- jeten I den I dat be itel- iver- loch ien- len- Ind- Iren 1 ge ilen |ers J na (kt. Iers |oor en- als de Landbouwvertegenwoordiger, niets te zeggen beeft. Hoewel bet U.C.B. geen doel meer heeft, waarvoor het is opgericht, n.l. voor vrQwil lige controle, waarvan hoegenaamd geen gebruik meer wordt gemaakt, blyft het Be stuur vast in het zadel zitten en vecht met hand en tand om de uiencontrole vast te houden. Deze controle brengt immers ieder jaar plm. 60000 in het landje, terw(jl de vrU willige controle slechts 10000 opbrengt, waarmede het U C.B, ten doode zou opge schreven zijn, Er is dan ook voor Zeeland en Flakkee, waar 35 pCt. van de Nederlandache uien wordt geteeld, alles aan gelegen, dat z(j hun uienbelangen zelf' kunnen behartigen en ver dedigen er door middel van een Landbouw U.C.B. wiens Bestuur moet worden gevormd door inderdaad uientelers en uienexporteurs, zelf de uiencontrole uitvoeren. Eerst dan zal de tevredenheid zijn bereikt. Ter bereiking van het beoogde doel wordt dus iedere uienteler lid van z(jn vakorga nisatie en treedt in de gelederen van z(jn voor het goed recht strijdende collega's. Ten bewijze de protestvergadering, bereikt men met een strijd buiten organisatorisch ver band, niets. land, in half 11 Inge, in 1 half 11 teMID- fcvanhalf IS van 7 iar LAT fiarnis BREUKBANDEN I alle soorten meten zonder veer I GE IEESMIDD2LEN tegen Urinekwalen, Vrouwen ziekten, enz. SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon. INJECTIE f 1,— per flacon Vraagt onze bekende ter regeling v. d. bloedsomloop falen nooit, succes verzekerd. Al onze goederen worden onder volle garantie verkocht. Kipstraat 59, ROTTERDAM. Inlichtingen gratis ook per brief. •Schoone volle lichaamsvormen dooT onze Oostersche krachtpillen, een Gulden per flacon van 80 pillen. In eiken boekhandel. De fraude te Oud-Beijerland. Men meldt ons uit Oud-Beijerland: Omtrent de fraude by den kassier G. v. K. is nader gebleken, dat de malversaties loo- pen van 1927 af. Van vele personen had de kassier geld en effecten in bewaring geno men, die hij verduisterde.Ook verschillende instellingen zijn de dupe geworden van de frauduleuze handelingen. De gedupeerden zijn meest woonachtig in Oud-Beijerland en omstreken. Van K. is gearresteerd en naar Dordrecht overgebracht. De verduisterde bedragen zou den 30 h 40.000 gulden beloopen. De gestrande Maasnymph vlot gekomen. Vrijdagavond is de op den Beerenpolder in het Spui vastgeloopen stoomboot Maas nymph, na eerst leeggepompt te z(jn, met behulp van een sleepboot van de Wit's Berging- en Transport Mij. uit Rotterdam, vlot gekomen. VEILINGSBERICHT van Vrijdag 5 Januari 1934 der Coöp. Tuinbouw- en Veilingsvereen. „OOSTVOOBNE". Kroten 1,30 tot 2,80 per 100 k.g. Witlof 0,13 tot J 0,26 per k.g. Kool (roode) 1.70 tot 3,50 per 100 k.g. (savoye) ƒ3,- tot 5,70 per 100 k.g. Boerenkool 0,13 tot ƒ0,15 per krat. Uien 2,30 per 100 k.g. Sjalotten 1,50 per 100 k.g. Tafelperen 0,07 tot 0,18 per k.g. Tafelappelen 0,08 tot 0,22 per k.g. Spruiten 0,08 tot 0,20 per k.g. Kipeieren netto 3,60—3,90 per lOOstuks. Kleine eieren 2,90 per 100 stuks. Aanvoer 21.616 stuks. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 16E JAARGANG. - N°. 20 Van der Lubbe is terechtgesteld op de binnenplaats van de gevangenis te Leipzig. LAATSTE LEVENSUREN VAN DEN VEROORDEELDE. LEIPZIG, 10 Jan. - Marinus van der Lubbe uit Leiden, die bü vonnis van den vierden Strafsenaat van het Rijksgerecht op 23 December 1933 ter dood werd veroordeeld, is hedenochtend om halfacht op de binnen plaats van het gerechtsgebouw alhier door middel van de valbijl terechtgesteld. Rijks president von Hindenburg heeft dus geen gebruik gemaakt van zjjn recht tot het ver- leenen van gratie. De procureur-generaal dr. Werner ia, naar United Press uit Leipzig meldt, gisteravond zelf aan v. d. Lubbe de tijding gaan brengen, dat rijkspresident von Hindenburg, na kennis te hebben genomen van het rapport van den rijksminister van Justitie en van de verschillende gratie-verzoeken, geen gebruik wenschte te maken van zijn recht tot het verleenen van begenadiging. Dr. Werner zette nog eens uiteen, om welke redenen de senaat v. d. Lubbe ter dood heeft veroordeeld en stelde hem er daarna van in kennis, dat de straf Woens dagmorgen bij het aanbreken van den dag zou worden voltrokken. Marinus van der Lubbe gaf op geen enkele wijze blijk, dat de mededeelingen van den procureur-generaal eenigen indruk op hem maakten. Hij bleef volmaakt kalm en gaf met een enkel woord te kennen, dat liy den zin van dr. Werner's mededeelingen had begrepen. Daarop stelde dr. Werner aan den ver oordeelde de vraag of hij, nu de laatste uren van zijn leven waren aangebroken, nog be paalde wenschen had. Marinus antwoordde hierop ontkennend en gaf ook een afwijzend antwoord op de vraag of hij het bezoek begeerde van den gevangenis-geestelijke. Het is namelijk ge bruikelijk, dat deze indien de veroordeelde zulks begeert, den laatsten nacht b{j den gevonniste doorbrengt, teneinde hem bij te staan. Vervolgens werd v. d. Lubbe voor het laatst door een arts onderzocht, die ver klaarde, dat hij geestelijk normaal was. Hedenmorgen in de vroegte, had op de binnenplaats van het gerechtshof d» executie plaats, die werd bijgewoond door dr. Werner, z(jn assistent dr. Parisius, den president van den Senaat dr. Bünger met drie leden van den Senaat, die het doodvonnis heeft uitge sproken. Verder waren er de commissaris van politie te Leipzig, een arts en de gevan genis-geestelijke. Hedenochtend om zes uur werd de ver oordeelde gewekt; hij werd geschoren en vervolgens door den directeur der gevangenis naar de binnenplaats gebracht. Traag en stompzinnig, als esn versuft dier, zoo seint de United Press-corres pondent, schuifelde Marinus van der Lubbe de trapjes op van de guillotine, die door den beul Gördeler uit Maagdenburg in den FEUILLETON. Roman uit het leven te Stockholm. door ERNST LUNDQU1ST. Vertaald door F. LAHR Jr. Nadruk verboden.) 53) „Wel," anwoordde Olof, „omdat er in de geheele omgeving van Viterbo mijlen ver geen mcnsch te vinden was, die hem aan de z.g. gerechtigheid had willen uitleveren, wanneer hij ook had gekund, Tiburzi was in die streken een weldoener voor de geheele bevolking; beroofde hij de rijken, dan was dat om de armen te bedeelen. Wanneer een pachter onrechtvaardig werd geprest door zijn padrone, tot wien wendde bij zich dan om recht grijpen! Om arm gemaakt te worden door advo- katen, om zijn laatste stuk brood en dat van zijn kinderen te moeten afstaan om gezegeld papier te betalen? Neen, hij zocht redding bij Tiburzi, en deze verschafte hem recht voor niets, om hein misschien op den koop toe een mooien muilezel, een dozijn schapen of een zak maïsmeel te geven, waarvan hij den rijken verdrukker gedwongen had afstand te doen. Wanneer de ontvanger onmee- doogend optrad tegenover een arme stakkerd, die de belasting niet kon betalen, wie was dan die dreigde den bloedzuiger dood te schieten of zijn huis in brand te steken, wanneer hij zijn prooi niet met rust liet? Tiburzi 1 En voor deze vrijwillig uitgeoefende rechterlijke organisatie in een land, afgoloopen nacht was opgesteld. Met ge bogen hoofd, in dezelfde houding die hfj ook gedurende het proces voortdurend heeft aangenomen, bleef hij daar staan. Tot het laatst toe bleef hjj zoo staan; geen spoor van aandoening was er te be speuren, toen dr. Werner nog eens met luider stemme het vonnis voorlas en de formule, die gebruikelijk is b(j de voltrek king van een doodvonnis. Toen hem ge vraagd werd, of hij nu, in de laatste oogen- blikken van z(jn leven, nog iets te zeggen had, antwoordde van der Lubbe op zijn gewone, moeiiyk-verstaanbare wijze, met een simpel neen, terwijl hg tevens het hoofd schudde. „Beul, doe uw plicht," sprak daarna dr. Werner. En in den killen, halfduisteren mor gen werd het mes luid-krakend omhoogge- heschen in de houten stellage, waarin het is gevat. Enkele oogenblikken later kwam het neer met een doffen slag, die echode over de binnenplaats; aan het leven van Marinus van der Lubbe was een einde gemaakt. De terechtstelling had dertig seconden geduurd. De beul, dezelfde die op 30 November te Dusseldorpzes communisten onthoofde, droeg een gekleede jas en een hoogen hoed, gelijk bij terechtstellingen in Duitschland gebrui- keigk is. Behalve de reeds genoemde auto riteiten waren bij de executie de gewone getuigen aanwezig, zooals door de wet wordt vereischt, voorts een lid van de regeering van Sakseneenig personeel van'de gevangenis en v. d. Lubbe's verdediger dr. Seuffert. De voltrekking van doodvonnissen door middel van de guillotine is in Saksen 130 jaar geleden ingevoerd. De Duitsche dagbladen hebben instructie gekregen geen bijzonderheden te vermelden van de executie en zich te beperken tot de weergave van het feit der terechtstelling. (Tel.) (Adv.) AUTO MET ZES PERSONEN TE WATER. Allen met moeite gered. GRONINGEN, 10 Jan. - Vanochtend half zeven is een auto, die uit de Verlengde Hoofd straat te Hoogezand kwam, waarin gezeten waren de heer W. J. Hekman uit Winschoten, die den wagen bestuurde en een vijftal metse laars, die hg naar hun werk te Groningen vervoerde, door den mist, nog versterkt door rook uit een fabrieksschoorsteen, en ten ge volge van de gladheid van den weg, in het Winschoterdiep geraakt. De heer Hekman en K. Stuut, die naast hem zaten, konden uit den wagen springen, voordat de auto waar de wet den arme geen recht toekent, omdat hij er niet voor kan betalen, begeerde Tiburzi niets voor zichzelf; hij woonde in een hol tusschen wilde, vulkanische steenblokken, die de Monte Cimeta in aloude tijden had uitgeworpen en die nu bekleed zijn met een dicht tapijt van slinger planten, struiken en wilde rozen.in Gods vrije, prachtige natuur leefde hij, in een rijk, waarvan geen koning zijns gelijke had!" „Maar hoe kon hij dan bestaan?" vroeg Karin, die ook eenige belangstelling meende te moeten tooncn. „Wel, de boeren brachten hem brood en wijn, olie en groenten en aan tabak had hij ook nooit gebrek! De rijke grondbezitters in dc streek wed ijverden om hem geld en levensmiddelen te sturen, opdat hij huil met rust zou laten en hen tegen andere misdadigers zou beschermen. Dc koninklijke procurator in Viterbo had zelf gezegd, dat de misdaden in zijn district belangrijk verminderd waren sedert zich Tiburzi in het begin van de jaren tusschen 1870 en 1880 hier had gevestigd. Eri Tiburzi kon leven als een fijn signeur, als hij dat verkoos 1 Naar Rome reisde hij wanneer hij daartoe lust gevoelde, want bang uitgevallen was hij heclcmaai niet; hij nam zijn kaartje aan het station als ieder ander en in den trein groetten hem ailen als een oud vriend cn praatten met hern over koetjes en kal jes. Het was nooit gebeurd dat er iemand aan dc politie te Rome bad getelc grafeerd: Past op! Nu komt Tiburzi met dien of dien trein! Want wie dat deed zou spoedig met een dolk in zijn hart op een afgelegen landweg gevonden zijn. Wanneer Tiburzi door dc hand van een verrader kwam te vallen, zou hij wrekers bij hoipurden gehad hebben, dat wist hij en daarom het water had bereikt. De andere vier, G. Stuut, G. Horn, T. en J. Hoogstraten gingen mede het kanaal in. De laatste twee, goede zwemmers, wisten door het stukgeslagen zgraampje den auto to verlaten en zwemmende den wal te be reiken. Ook J. Stuut wist zich te redden. G. Horn kon evenwel niet door het raampje komen. De in de nabg'heid wonende land bouwer R. Smit zag een hoofd boven het deel van den auto, dat niet in het water lag, uitsteken. Met één hand hield de dren keling zich aan den kap vast. Smit haalde twee knechts en te samen wisten zij met groote moeite Horn te bereiken en uit den wagen te trekken. De vier drenkelingen werden in het huis van Smit van cognac eD droge kleeren voorzien en konden per trein naar hun woonplaats worden teruggebracht. Hulde aan de koene redders, zonder wier hulp bg dit ongeluk zeker een menschenleven te betreuren zou zijn geweest. TWEE SLACHTOFFERS TE VLAARDINGEN. Loopkraan gebroken en machinehuisje te water. VLAARDINGEN, 10 Jan. -.Hedenmiddag omstreeks halfvier is alhier een zeer ernstig ongeluk gebeurd, waarbg twee menschen het leven hebben verloren. De uitlegger van een groote loopkraan met een gewicht van onge veer 150 ton en staande op het terrein van de N.V. Vulkaanhavenbedrpf Vlaardingen- Oost is door hedenavond nog niet opgehel derde oorzaak afgebroken en terechtgekomen op het Duitscbe stoomschip „Baldur". Het machinehuisje, dat op den uitlegger stond en ongeveer 30 ton weegt, kwam terecht op den kolenlichter „Adstad", waar door dit schip midden door brak en met het huisje in de diepte verdween. In het huisje bevonden zich de kraanmachinist D. Schepen, wonende aan de Eerste van Leydengaelstraat en M. van der Kuil, wonende ophet's-Gra- vendijkplein. Beiden kwamen om het leven. Het onderzoek, dat door de justitie werd ingesteld, werd geleid door den officier van justitie mr. Reumer, terwijl voorts tegen woordig waren mr. Marx, rechter-commis- saris, de heer J. M. v. d. Hout, commissaris van politie te Vlaardingen, alsmede een deskundige. Omtrent het ongeval te Vlaardingen ver neemt men nader i Een vreeselijk ongeval, dat aan twee men schen het leven heeft gekost, heeft zich bedennamiddag omstreeks halfvier voor gedaan aan de Vulcaanhaven te Vlaardingen. Op het havenbedrijf Vlaardingen-Oost is door nog onbekende oorzaak een groot gedeelte van een laadbrug, een der grootste van Nederland, tijdens het lossen van een schip met Ijzererts, naar beneden gestort. Het geweldige gevaarte van ijzer en staal, be staande uit uitlegger, loopkat eu grijper, waarin zich op dat moment 28 ton ijzererts bevond, is dwars door een lichter, waarin bet erts zou worden geladen, in de Vulcaan haven neergestort. In de aan den uitlegger verbonden loopkat zaten de circa 48-jarige machinist D. Schepen en de 36-jarige electricien M. van der Kuil, beiden te Vlaardingen woonachtig, die met hun huisje in de diepte verdwenen. WILDE JACHT OP AUTODIEVEN. DELDEN, 10 Jan. Gistermiddag omstreeks drie uur hadden twee rijksveldwachters zich op de Hengeloschestraat ter hoogte van Hotel Carelshaven opgesteld ter contróle van de Motor- en Rijwielwet. Uit de richting Hengelo naderde met groote snelheid een auto, waar van de bestuurder' op ongeveer 40 meter afstand van de beide veldwachters uit alle macht remde. Ofschoon de wagen nog een betrekkeiyk groote snelheid had, sprongen plotseling twee personen uit den nog loopen der. auto en namen ylings de vlucht, terwgi de wagen hevig slingerend aan den kant van een sloot tot stilstand kwam. De beide veldwachters, die dit tooneeltje van diehtbg beschouwden, vertrouwden dit niet en achter volgden de beide vluchtelingen. De autorij ders vluchtten door den tuin van Hotel Carels haven, door hagen en weilanden in de rich ting der houtzagerij van het landgoed Twic- kel. Ofschoon de vluchtelingen een geruimen voorsprong op hun achtervolgers hadden, wisten toch de beide veldwachters hen tn den Morsch staande te houden en hen voor den burgemeester van Stad Delden voor te geleiden. Hier kwam vast te staan, dat de auto, toebehoorende aan den heer Geerdink uit Lonneker, te Hengelo voor het gebouw van den Raad van Arbeid gestolen was. De beide daders, een zekere B en K., beiden afkomstig uit Enschede, waren van plan geweest om zich met den gestolen wagen naar Ng'megen te begeven. De'beide daders zijn twee dagen geleden uit de gevangenis te Almelo ontsla gen. (Adv.) KIPPENDIEVEN OP HET EILAND POTTEN. SPIJKENISSE, 10 Jan. In den laatsten tijd werden te Spijkenisse en omgeving her haaldelijk kippen en konijnen ontvreemd. Als verdacht van deze diefstallen zjjn dooi den gemeenteveldwachter L. M. Moerland aldaar aangehouden de 24-jarige A. van H. en de 20-jarige A. L. beiden te Spijkenisse die een volledige bekentenis hebben afgelegd. Gebleken is, dat het tweetal er regelmatig 's avonds op uit ging, na te voren in de landbouwschuren de situatie te hebben ver kend. Daar een hunner reeds geruimen tjjd werkloos is, gaf hij zich uit voor koopman in pluimvee en kon onder dit voorwendsel de gestolen waar gemakkelijk aan den man brengen. Bij een der strooptochten bestond de buit uit eenige tientallen ponden druiven, die uit een kas werden gestolen, een andere maal waren bananen en peren van hun gading. HOTEL TE HEERLEN EXECUTOIR VERKOCHT. HEERLEN, 10 Jan. Dat de toestand in de mijnstreek allesbehalve rooskleurig is, bleek weer bij executorialen verkoop van een groot hotel-café-restaurant aan de Stations- was hij nooit bang. In Rome geneerde hij zich niet om de zittingen van de cvimineele rechtbank bij te wonen en te luisteren naar de verhande lingen, en meer dan eens had hij ih de osteria met de politieagenten en de karabiniers een foglietta wijn gedronken. Niemand kende hem of zou heb ben durven denken, dat het dc beruchte koning der moerassen was, die zich op klaarlichten da te midden zijner vijanden waagde. Overigens... de Madonna had hem bijzonder in bescherming immers hij handhaafde de Goddelijke gerechtig heid op aarde." „Maar hoe kon de oude heer Angelo dat alles weten?" vroeg Einar met een listig gezicht. „Hij was het natuurlijk zelf!" „Neen, hij beweerde, dat hij hem nooit had gezien," antwoordde Olof lachende. „Toen ik hem eens vroeg, hoe Tiburzi er uitzag, antwoordde hij, dat hij dat zoo precies niet kon beschrijven, maai er bestond een portret van hem; zijn eerste vol geling, FÏoravanti, was een gewezen fotograaf, die zijn toevlucht had genomen tot de macchia, nadat hij zijn vrouw vermoord had. Deze had voor de grap zijn aanvoerder in het bosch gefotografeerd met een handcamera, die hij een reiziger had ontnomen. Er zou een tijd komen, wanneer Tiburzi dood was, dat het portret in alle illustraties zou pronken Intusschcn begon sor Angelo's been belangrijk beter te worden; bij kon weer zonder pijn loopen en toen hij voor de laatste maal bij mij was, bedankte bij met tranen in dc oogen voor dc groote weldaad, die ik hem bewezen had en dwong mij, in weerwil van «alle tegenwerpingen, vijf honderd lire aan te nemen. Hij beloofde mij ccn souvenir te sturen zoodra hij weer thuis was in Viterbo, straat te Heerlen. Hierop stond een eerste hypotheek van ƒ53.000, benevens een tweede en derde hypotheek. Liefhebbers om te koo- pen waren er niet en de eerste hypotheek houder werd eigenaar voor 21.800. DUITSCH ZWERVER AANGEHOUDEN. HEERLEN, 10 Jan. Heden is alhier aan gehouden een Duitscher, zekere A., die ge dreigd had het gemeentehuis alhier in brand te steken. Na een onderzoek is gebleken, dat A. jaren in Duitschland gewoond heeft en thans te Heerlen zwervende' is. Hij staat als zeer ongunstig bekend De man is reeds meermalen wegens bedreiging in arrest ge nomen. Hij zal naar Maastricht worden over gebracht en ter beschikking van den officier van justitie worden gesteld. ONDER VALLEND GESTEENTE BEDOLVEN. HEERLEN, 10 Jan. - In den nacht van Maandag op Dinsdag omstreeks halfdrie heeft in een pijler van de staatsman „Hendrik" een instorting plaats gehad, waarby de houwer T. Perescis onder het neervallend steen bedolven is geraakt en gedood werd. Hoewel de opruimingswerkzaamheden on middellijk met kracht werden ter hand genomen, gelukte het eerst 's avonds om streeks negen uur het lijk van den getroffene te bevrijden. De overledene was zeven en dertig jaar oud, woonachtig te Brunssum, gehuwd en vader van één kind. PAPAGAAIENZIEKTE EISCHT EEN SLACHTOFFER. Massa parkieten door G.G.D. opgekocht en gedood. AMSTERDAM, 11 Jan. Kort geleden werd een bejaarde dame hier ter stede in een der gasthuizen opgenomen. De vermoe- delyke diagnose barer ziekte luidde typhus. Kort na dit ziektegeval deden zich nog drie aanvankelijk raadselachtige gevallen in één gezin voor. De patiënten, alle vrouwen, werden vervoerd naar een der barakken van het Wilhelminagasthuis. Een ingesteld on derzoek vanwege den G.G.D. wees ten slotte uit, dat men hier .te doen had met de ge vreesde papegaaienziekte, welke eenige jaren geleden ook hier ter stede eenige slachtoffers gemaakt heeft. Men speurde naar de ziekte bron en het bleek, dat de ziekte veroorzaakt was door parkieten, welke vogeltjes de vrou wen met de St. Nicolaas ten geschenke had den ontvangen. De bejaarde dame is inmid dels overleden, de andere patiënten zijn beterende. Bij twee vogelhandelaren is een zeer groot aantal parkieten, waarbij zich de zieke vo geltjes vermoedelijk bevonden, opgekocht in beslagneming was op wettelijke gronden niet mogelijk en met blauwzuurgas in de quarantaine-inrichting aan den Zeeburgerdijk gedood. Er waren onder de parkieten, welke de kiemen der z.g. papegaaienziekte hadden. Sinds acht dagen hebben zich geen nieuwe ziektegevallen voorgedaan. De directeur van den G.G.D. de heer Heijer- mans, raadt iutusschen tot groote voorzich tigheid aan. Ook niet-ingevoerde parkieten in dit geval betrof het ook geen geïm porteerde vogeltjes kunnen aan de ziekte iyden. De ziektekiemen zijn vaak latent aan wezig. Het is b.v. zeer af te raden parkieten uit de hand te laten eten. misschien zou hij ook iemand laten schrijven hoe het met hem was; zelf kon hij slechts zijn eigen naam teekenen, doch hij had een vriendin, die goed met de pen over weg kon. Zoo scheidden wij als de beste vrienden en het laatste, dar hij mij nog toeriep in de deur was, dat hij voor mij zou bidden tot. de wonderdoende St. Maria della Quercia, bij wie bij in een goed blaadje stond. „Wel, en wat stuurde hij?" vroeg Einar, toen Olof zweeg. „Ongeveer een maand tater bracht de post een brief, waarop mijn adres met fraaie, geoefende vrouwenhand was geschreven en die een kabinet- portret van sor Angelo bleek te bevatten; hij stond tegen een boomstam geleund in het bosch, droeg een ruige pantalon van geitevellen, een broeden gordel met dubbele rij patronen, had een buks in zijn hand, een dolkmes op zij, terwijl uit zijn broekzak een revolver te voorschijn kwam, cn onder al dat moois stond met groote, hoekige, onregelmatige letters dc naam: Tiburzi." „Zie je wel, dat hij het was!" riep Einar triom fantelijk uit. „Dat begreep ik al dadelijk." „Ja, hij was het en niemand anders." „En hebt u daarna nooit meer iets van hem gezien of gehoord, oom Olof?" „Neen." „He, wat zou ik hem graag gezien hebben. Bedenk eens, een echte, levendige rooverhoofd- manl Kon ik tenminste maar zijn portret zien en den naam lezen, dien hij eigenhandig geschreven heeft!" „Die wensch is makkelijk tc vervullen. Kom mij morgen middag opzoeken, dan zal ik jc je vriend Tiburzi laten zien.ik heb hem thuis in een album." „Neen maar, mag ik heusch?" Het klonk als een jubelkreet, doch werd wat angstiger gevolgd door: „Moedor mag ik?" Karin aarzelde en scheen heelemaal in de war te zijn. „Ik woon Hamnstraat 38, op de eerste verdie ping," vervolgde Olof. „Kom tusschen vijf en zes, dan ben ik zeker thuis. Ik heb nog meer moois, dat ik je kan laten zien. Je moeder kan er niets tegen hebben, dat je je oom een bezoek brengt." Het was geheel als van ouds; wanneer hij meen de, dat iets ging, dan ging het ook. Karin voelde haar aarzelen verdwijnen. „Moeder, mag ik nu, mag ik nu," soebatte Einar, met smeekende oogen vóór haar op zijn knieën in het gras zittende. „Nu goed dan, wanneer neef Olof er niet tegen opziet Lastig gevallen tc worden door zoo'n voor hangen, nieuwsgierigen, kleinen jongen..." zeide zij eindelijk en "glimlachte flauwtjes. „Hoezee!" Einar vloog op en duikelde kopje over om lucht te geven aan zijn overgelukkige gevoelens. „Hoezee, dan kom ik... tusschen vijf cn zes!" Hij zou zeker het liefst oom Olof om den hals zijn gevallen, doch hij durfde niet; voor dien wonderbaren man, die kennis had aan een roover- hoofdman, koesterde hij te groote achting. Trouwens dc uitdrukking van geestdrift op zijn gezicht maakte spoedig plaats voor nadenkend heid. Hij ging naast zijn moeder op de bank zitten en zcidc met vuur: „Nu weet ik wat ik wil worden als ik groot ben." „Toch geen roover?" vroeg Karin lachende. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1934 | | pagina 1