10YAAL
IEGELIJK
WARN
.STERS. .11.-
GENJASSEN 14,-
REN ULSTERS 7.5°
EGENJASSEN 7.5°
I SOLE
VOL
PORD.
WOL
ORT-
WOL
WOENSDAG
25 OCTOBER 1933
TALMI.
21.- en hooger
25- en hooger
14- en hooger
14- en hooger
EITEN EN „KLEERMAKERSWERK"
jade, I'bleu, Ilia,
not van 200 gram
wste kleuren,
van 125 gram
groot kleurass.
van 100 gram
„Hema" brel-
damesblouses,'
kinder- 10e
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent*
Dit blad verschijnt iedereu
Woensdag- en Zaterdagmorgen
Het wordt uitgegeven door
N.V. Uitgeversmaatschappi
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
15E JAARGANG.
Verslag van de vergadering van den Raad
der gemeente Melissant op Vrijdag
20 October des nam te 2 uur.
Voorzitter Burgemeester Vissclier. Alle leden
tegenwoordig.
De Voorzitter opende de vergadering met
gebed, waarna de notulen der laatste ver
gadering werden gelezen en geheel onveran
derd vastgesteld.
Ingekomen stukken:
De goedkeuring van Ged. Staten over de
verleende vergunning tot het plaatsen van een
benzinetank.
De goedkeuring van Ged. Staten over den
verhuur van grond aan den Bouwdijk.
De goedkeuring van Ged. Staten over de
rekening der gemeente dienst 1931.
Procesverbaal van de kasopname bij den
Gemeenteontvanger, waaruit bleek dat in kas
was een bedrag van 1465,10 overeenkomstig
boeken en bescheiden.
Een schrijven van den heer I. Joppe, waar
in deze berichtte dat hij zijn benoeming tot
lid van den Raad aannam.
De Voorzitter stelde daarna voor de geloofs
brieven van den Heer 1. joppe te onderzoeken
en wees tot commissie van onderzoek aan de
heeren van Dijk en Vogelaar.
Na onderzoek adviseerden de heeren tot
toelating, waarna alzoo werd besloten.
Vaststelling Rekening van het Algemeen
Armbestuur dienstjaar 1932.
De heer VAN DIJK, rapporteur van de
Commissie van onderzoek deelde mede dat zij
alvorens tot goedkeuring over te gaan eerst
nog enkele ophelderingen wenschten, welke zij
liever in besloten zitting deden.
De Voorzitter sloot daarop de deuren. Na
heropening werd deze rekening vastgesteld
met een ontvang van /8.084,31V2 en uitgaaf
van f 7220,40, alzoo sluitende met een voor-
deelig saldo van 863,981/.,.
De begrooting van het Armbestuur voor het
dienstjaar 1934 werd zonder discussie, na ad
vies van de commissie van onderzoek vast
gesteld met een ontvang en uitgaaf van
8.271,781/.,.
Dan kwam aan de orde de vaststelling van
de gemeentebegrooting dienst 1934.
De commissie van onderzoek rapporteerde
bij morlde van den heer van Dijk, dat het
voor het college van B. en W. zeer moeilijk
geweest zal zijn een sluitende begrooting aan
te bieden. Veel valt er als regel niet te be
zuinigen, daar de grootste posten worden be
paald door wettelijke voorschriften, waaraan
niet is te ontkomen. Zoo is het ook gelegen
me-t de posten van het buitengewoon onder
wijs, die een flink bedrag vorderen totaal.
Voor andere posten staat men weer onder
curateele van Ged. Staten en door de heer-
schende crisis zijn de ramingen van ontvangst
zeer riskant. Het kwam de commissie ook
voor .dat de verzekeringskosten zoo hoog
waren. Gezien sprekers eigen meening zou hij
deze gaarne zien vervallen, doch de hoogere
colleges geven daarvoor toch geen goedkeuring.
Verder waren er volgens de commissie nog wel
enkele posten voor kleine verlaging vatbaar,
die zij respectievelijk bij de betrokken post
zullen voorstellen.
VOORZITTER: Dus U verlangt dat wij de
begrooting nog even post voor post behande
len?
VAN DIJK: Ja, dan werkt dat gemakkelij
ker. Wel was het nog eenvoudiger wanneer
de posten van een volgnummer voorzien waren
geweest.
Daarna las de Voorzitter de begrotings
posten stuk voor stuk voor. De post Brand
weer, aldus de Voorzitter, is waarschijnlijkjnog
wel wat te laag geraamd, omdat men dit jaar
zal komen te staan voor de uitgaaf van enkele
koppelingen in verband met de inwerking
treding van de waterleiding. Wij kunnen deze
zoo nog wel handhaven omdat wij zoo noodig
van de onvoorziene nog kunnen overschrijven.
Ook kan men den post subsidie Politie-
cursus laten vervallen en deze overbrengen
naar den post Brandweer. Alzoo werd besloten.
VAN DEN BOSCH vroeg of het voortaan
niet met minder slangen af kan bij het uit
breken van een brand. Waar straks de water
leiding in werking is heeft men in de gemeente
overal kortbij water.
VOORZITTER zei dat het niet gaan zal alle
branden daarmede te bestrijden. Wanneer er
een huis afbrandt geeft dat niet, maar wan
neer een flinke boerderij in vlammen zal op
gaan en de. nablussching duurt soms dagen,
wanneer een schuur vol is, dan kunnen wij,
als er ander water aanwezig is ter plaatse,
niet op de waterleiding blijven spuiten. Dat
is zeker niet de bedoeling.
De Voorzitter zeide dat de post voor bran
den geraamd was op ƒ100,dit is natuurlijk
wanneer we het ongeluk van een brand heb
ben veel te laag, wanneer wij in aanmerking
nemen dat de brand van j.l. Zondag bij den
heer L. van der Baan aan de gemeente een
bedrag zal kosten van 250,ongeveer.
VOGELAAR zeide dat de menschen nogal
geklaagd hebben over de houding van de ge
meente bij het nachtwerk.
VOORZITTER: Men heeft de gelegenheid
gehad 's nachts en 's avonds om te eten en
koffie is er voldoende verstrekt. De belooning
is niet te hoog geweest, 50 cent per uur voor
nachtwerk, doch de finantiën zijn zeer slecht
en dergelijke gebeurtenissen kosten toch al
zooveel geld. Besloten werd den post te hand
haven op 100,
Bij den post subsidie Groene Kruisjjvan
Dirksland stelde de commissie voor deze, ge
zien den finantieelen toestand der gemeente,
tijdelijk te verlagen tot 40,wat een ver
laging beteekent van 20,
"B. en W. konden zich hiermede wel vereeni
gen, waartoe werd besloten.
De commissie van onderzoek stelde voor de
extra subsidie aan den polder voor het onder
houd van den Noorddijk te laten vervallen.
Waar de weg thans in goede conditie is en
dientengevolge niet zooveel meer aan onder
houd zal kosten als dit de laatste jaren het
geval is geweest, meende de commissie dit
billijk te vinden. B. en W. waren dit niet
direct met de commissie eens. De Voorzitter
zeide dat die weg het meest te lijden had van
de autobus, en gezien het voor het dorp een
groot belang geacht kan worden dat die dienst
door de gemeente rijdt stelden B. en W. voor
dien post te halveeren en te handhaven op
20,Ook mag men niet vergeten dat onze
ingezetenen tegenwoordig veel door dien weg
zich het eijand in begeven, inpiaats van de
oude route* te rijden.
Daarna werd het voorstel van B. en W.
aangenomen en die post op de helft gehand
haafd.
FEUILLETON.
Roman uit het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQUIST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
Nadruk verboden.)
32)
Hij ging zóó op in dit feest, dat Karin het
slechts met moeite over haar hart kon verkrijgen
hem zijn vreugde te vergallen-
Maar zij moest. Zij kon er niet aan denken al
deze vreemde menschen in haar huis te ontvangen
en de vVooIijke, gelukkige jonge mevrouw te spelen,
vóór 7.ij het schrikbeeld, dat haar steeds vervolgde,
van zich af kon zetten; de ieder oogenblik te
verwachten ontmoeting met Olof. Zij stortte haar
hart uit voor Janzén, zeide hem, dat zij rust
noch duur zou hebben en zich niet in zijn huis
op haar gemak kon gevoelen, voordat alles tus-
schen haar en Olof in het reine gebracht en de
„koopsom", zooals zij het in gedachten placht te
noemen, uitbetaald was. Zij verzocht haar man
de overeengekomen voorwaarden cenigszins te
wijzigen, door de twaalf duizend kronen in eens
te betalen. Immers het zou voor alle betrokkenen
pijnlijk zijn, wanneer Olof gedurende zoo'n lange
rij van jaren, iedere maand een papiertje van
honderd moest komen halen of het zich laten
toezenden.
Janzén gaf haar gelijk, wat zij voorstelde zou
voor hen allen veel aangenamer zijn, maar hij
De Commissie stelde voor bij den post Klok
ken en uurwerken een kleine bezuiniging in
te voeren, door de klok eenmaal per dag te
doen luiden, daardoor zou de belooning voor
klokluiden verlaagd kunnen worden van 100
op 60. De commissie achtte dit bedrag nu
wel niet van zooveel belang, doch wanneer
men op de kleine posten niet bezuinigen gaat,
komt men er niet, want op de groote posten
krijgt men geen kans.
De Commissie van onderzoek meende dat
het onderhoud van de scholen wel 75 lager
geraamd kon worden. De scholen, aldus den
heer van Dijk, zijn in goede conditie. B. en W.
gingen met dit voorstel accoord, zoodat dien
overeenkomstig werd besloten.
De Commissie zeide het op prijs te hebben
gesteld dat B. en W. voor de werkverschaffing
een bedrag van 1500,meer hebben uit
getrokken dan vorig jaar, waardoor dit is ge
klommen tot 4.000,
STRU1JK meende dat aan die werkloosheid
veel bestreden kon worden wanneer elke boer
een paar menschen liet dorschen gedurende
den winter. Het kost niet meer, de gemeente
bespaart het veel geld, en de menschen ver
dienen het liever dan dat zij steun moeten
ontvangen. In die richting kon de werkeloos
heid heelemaal bestreden worden in deze ge
meente.
De Voorzitter zeide dat B. en W. de 15,
voor aardappelinventarisatie hebben laten
vervallen gezien dit, wanneer het eventueel
weer moest geschieden, door andere lichamen
plaats heeft..
VAN DIJK stelde verder nog voor den post
van 25,voor presentiegeld van den ver
tegenwoordiger der gemeente in de N. V.
E.M.G.O. te laten vervallen. De Commissie
was van oordeel dat dit werk in dienst der
gemeente reeds door de E.M.G.O. werd be
taald, omdat in haar rekening ook een post
van presentiegeld voorkomt, zoodat dubbele
honoreering niet noodzakelijk is.
De Voorzitter zeide dat een vergoeding voor
den gemeente vertegenwoordiger toch wel nood
zakelijk is, daar deze meermalen heele mid
dagen gebonden is aan die vergaderingen,
waardoor zij verlet kunnen hebben in hun
zaken of betrekkingen. Bovendien ontvangt
de gemeentevertegenwoordiger geen presentie
geld van de N. V. doch dat is voor de commis
sarissen. Dat moet door de E.M.G.O. worden
betaald, doch de gemeente laat aldaar ver
tegenwoordigen, zoodat zij ook die kosten
daarvan heeft te betalen.
VOGELAAR achtte dit niet billijk dat het
ééne presentiegeld wel en het andere niet door
de N. V. wordt gedragen. De vergoeding die
wordt gegeven is wel laag te noemen voor den
tijd dien men er meermalen aan kwijt is.
Besloten werd dien post toch te blijven
handhaven.
VAN DIJK stelde voor de subsidie aan den
Centralen Proeftuin te Middelharnis te laten
vervallen. De Commissie was van oordeel dat
dit instituut van niet zooveel belang voor deze
gemeente was om die subsidie te rechtvaardi
gen.
NIEUWENHUIJZE meende dat dit een
zeer goed voorlichtingsinstituut is en dat de
jongelui er veel van kunnen leeren die zich op
het tuindersvak toeleggen. Dat dit uit deze
gemeente niet meer gebeurd is en nog niet ge
beurt, valt eerder te betreuren.
VAN DIJK achtte het bedrag niet meer ge
motiveerd. Er zijn veel instellingen die steun
behoeven, doch de gemcentefinantiën laten
had helaas pas een groote betaling gedaan, tien
duizend kronen tegelijk, en kon onmogelijk nu
dadelijk weer zoo'n groote som missen. Karin
moest bedenken, dat hij weliswaar groote inkom
sten had, maar geenszins een kapitalist was; hoe
zou hij dat ook kunnen zijn? Immers hij was zijn
loopbaan begonnen als een arme Upplandsche
jongen met twee leege handen. Het beetje kapi
taal, dat hij op de bank had staan, was door die
groote uitgave belangrijk verminderd.
Karin vroeg, wat die groote uitgave geweest
was, maar toen kleurde hij tot achter zijn ooren
en antwoordde, dat. dat was geweest... hm...
iets waarover hij niet goed kon spreken.zaak-
geheimen... in één woord, iets, dat hij niet het
recht had zelfs aan zijn vrouw te vertellen.
Karin keek er niet vriendelijk van op; onwille
keurig meende zij dit in verband te moeten bren
gen met de onzichtbare en verdwenen huishoud
ster. Het was alsof Janzén haar gedachten had
geraden, want hij was opvallend vriendelijk en
sloofde zich uit om haar van dienst- te zijn. Dat
met de twaalf duizend, daar kon hij nu eenmaal
niets aan doen, maar het feestmaal kon met alle
plezier uitgesteld worden tot Karin er zich toe
gedisponeerd voelde. Immers hij wilde niets anders
dan wat zijn lieve, zoete Karin wilde; hij was,
open en eerlijk gezegd, de inschikkclijkste mensch
onder de zon, dat zeiden al zijn kennissen. Karin
moest zich maar niet ongerust maken ^>Vcr dat
onderhoud met den jongen Rijde. Janzén was
bereid hem voor dezen eenen keer het geld voor
zes maanden tegelijk te betalen, dan behoefde er
geen verdere ontmoeting met hem te zijn, vóór
zij zich wat meer met haar lot verzoend had. Hij
ging dan ook dadelijk om het geld van de bank
niet meer toe overal, maar aan bij te dragen.
Men kan het niet meer betalen.
Hiermede was de uitgaafzijde afgedaan. De
post onvoorziene uitgaven was geraamd op
3646,—.
Dan kwamen aan de orde de posten van
ontvang.
VAN DEN BOSCH vroeg bij den post uit-
keering volgens de Gemeentefondsbelasting of
B. en W. reeds rekening hadden gehouden bij
de raming met de korting die de Minister nood
wendig zal moeten toepassen.
VOORZITTER zeide dat dit reeds gedaan
was, al loopt die korting nog wel los dit jaar,
terwijl bovendien slechts twee derde van de
korting ten laste van dit dienstjaar komt.
Bij den post pensioenbijdrage stelde de meer
derheid van de Commissie van onderzoek voor
de pensioenpremie tot 5 te verhalen op de
betrokken ambtenaren, onder voorwaarde dat
dit eerst zal geschieden als het rijk de salaris
sen niet verlaagt.
De VOORZITTER zeide dat B. en W. zich
met een dergelijk voorstel wel konden ver
eenigen, zoodat daar verder weinig over be
hoeft gesproken te worden.
VAN DIJK zeide dat hij als minderheid van
het onderzoekcollege niet voor die korting
was. Spreker achtte dit een betalen van die
premie een vergoeding voor gedane diensten
aan de gemeente. Moeten de betrokken ambte
naren dit zelf gaan betalen dan wordt het een
verzekering en daar kan ik me niet mee ver
eenigen.
VOGELAAR; Waar de pensioenpremie een
deel van het salaris uitmaakt is het eigenlijk
niet meer dan billijk dat de ambtenaren het
zelf betalen.
VAN DIJK kon die meening niet deelen en
verklaarde zich tegen die stelling.
Bij stemming werd daarna besloten de pen
sioenpremie tot 5 te verhalen met de stem
van Van Dijk tegen.
De VOORZITTER zeide dat zij reeds bij
het opmaken van de begrooting rekening had
den gehouden met de voorstellen van belas-
tingverhooging. B. en W. stelden dienover
eenkomstig voor de belastingen te verhoogen
als volgt: de Opcenten op de Personeele be
lasting van 70 op 100 tot en met 160, de op
centen op de Vermogensbelasting van 30 op
50, die van de grondbelasting gebouwde eigen
dommen van 60 op 80 en die van de Gemeente
fondsbelasting van 45 op 80.
VAN DIJK vroeg of de opcenten van de on
bebouwde eigendommen niet verhoogd had
den kunnen worden.
VOORZITTER zeide dat die reeds aan de
spits stonden en niet verhoogd mogen worden.
VAN DIJK zeide dat de voorstellen van de
Commissie yan onderzoek inhielden een be
zuiniging van 1200,en is die volle ver
te halen, en toen Jiij weer thuisgekomen, Karin
zes honderd kronen overhandigde, gevolgd door
een innig vriendelijken blik en een beschermend
streelen van haar haar, voelde zij zich tegen wil
en dank wat kalmer en bedankte hem niet on
gekunstelde ontroering, terwijl zij hem te kennen
gaf, dat zij hem voor een echten gentleman hield,
welke lof aan Janzén een paar zilte tranen ont
lokte.
Overigens was Karin beslist blij, dat zij zichzelf
den terugweg had afgesneden. Sedert zij niet meer
behoefde te vreezen, dat haar zwakheid haar het
brengen van haar offer onmogelijk zou maken,
had zij, wat dit betrof tenminste, rust gevonden.
En hoe weinig werkelijk hulp haar man ook kon
verlccnen, voelde zij het toch als het ware als een
steun, hem naast zich te hebben; het feit alleen,
dat hij er was, maakte, dat zij zich niet meer zoo
eenzaam en machteloos voelde. En die dwaze
vrees voor Olof was ook verdwenen of was dal
slechts voor tijdelijk?
Nu verlangde zij weer bijna naar hem, om er
het einde van te hebben en rust te krijgen.
Eigenaardig, dat hij niet van zich liet hooren!
Het was nu bijna veertien dagen nadat de politie
agent zijn brief had verzonden betreffende dokter
Tclow wat zou Olof eigenlijk van dezen willen?
en hij had in dien tnsschciitijd makkelijk den
overtocht van Oravesend naar Stockholm kunnen
maken. Karin had zich voorgesteld, dat. Olof zich
bij zijn aankomst naar alle waarschijnlijkheid spoe
dig naar de Tyskbagarstraat zou begeven, onwe
tend als hij was aangaande de groote verandering
in haar leven. Zij had daarom moeder verzocht
voortdurend thuis te blijven om hem op te wach
ten. Wanneer hij er was, mocht zij hem niets
Ondeugdelijke levensmiddelen
De overheid zorgt er voor, dat de winkeliers slechts
deugdelijke eetwaren kunnen verkoopen, doch hoe
staat het ermee wanneer U ze gebruikt? Wanneer U
muizen hebt kan in één nacht Uw voedsel vies en
bedorven worden. Maakt nu direct een eind aan
deze bron van schade en ergernis door Rodent te
gebruiken op de voorgeschreven manier. De Heer
A. te K. ondervond in zijn schuur veel last van muizen,
die hij met allerlei middelen trachtte te verdelgen. Ten
slotte probeerde hij Rodent en na twee dagen schreef
hij ons met slechts één doosje 113 muizen gedood
te hebben. Koop nog heden een enkele doos a 50 ct.
of een dubbele doos 90 ct. en morgen zult U van
muis en rat bevrijd zijn. Imp.Fa. B. Meindersma,
Den Haag. B 43
(Adv.)
hooging nu nog ir - -L
belastingdruk die?£ yooiei
tijd dat er bijkans roggn
kunnen worden. ,1 Nedei
VOORZITTER; achteng
zijn beslist noodzak^ de v«—
zeker geen verandei°tandighi
mingen van de aansf- norma,
jaren zoo tegen dat r| buitenga
zit en B. en W. verwachti-r der le»,
danks de verhoogingen, nogiwanon
slot zal moeten sluiten. Wijr pootg*"
oog verliezen dat wij eigenlide lede!
vallers te wachten hebben. Hn Voo?
vig dat de inkomsten steedse afz
de lasten zwaarder, dit gel<.'d pet|
alleen voor de belasting<^teruit. 1
levensonderhoud wordt bi^rminst 1
daar wij echter met de belashet boek
enkele jaren ten achter komeiyelen zi
meenten mag men hier nog ni .-.f brengt
VOGELAAR meende dat aCr vo< zaaita.
van B. en W. nog niet voldoende zu..
om de kosten te dekken. eeft zj,
VAN DIJK: Het is te betreuren, da tg siec]
Regeering ook steeds meer tekort heewestla
zij haar lasten afwentelt op de gemec D0g3
Zij schrijft ons vele posten voor die wij he-m0gd,
te betalen, nu wij ook niet meer weten waa^
wij het vandaan moeten halen.
VOORZITTER: Op de regeering moetëi,0iA,
wij hier maar geen critiek gaan uitoefenen; (J
Laat dat gerust maar aan den Haag over,,
daar weten zij ook niet hoe de touwtjes aan
een te krijgen.
STRUIJK was van meening dat ten platte-
lande aan de werkeloosheid nog veel was te
doen met een toeslag op arbeid die met de
hand kan geschieden, en welke men nu steeds
machinaal gaat doen.
VOORZITTER meende dat wanneer men
daartoe moest overgaan de kosten van de
ambtenaren, die de controle zouden moeten uit
oefenen mogelijk evenhoog zouden zij i als de
kosten die de regeering nu aan den steun en
werkverschaffing kwijt is.
Daarna werd de begrooting vastgesteld met
een uitgaaf en ontvang van ƒ60.981,83 voor
wat betreft den gewonen dienst en voor wat
den kapitaaldienst betreft met een batig saldo
van 1.141,29.
VAN DEN BOSCH vroeg hoe B. en W. zich
de progessie hadden gedacht van de opcenten
op de personeele belasting.
De VOORZITTER deelde mede dat bij een
huurwaarde van 125,en minder 100 op
centen geheven zullen worden, van 125,
tot en met 160,110 opc., van 161,
tot en met 195,120 opc., van 196,tot
en met 230,130 opc., van ƒ231,tot en
met 265,140 opc., van 266,tot en met
ƒ300,150 opc., en boven de ƒ300,huur
waarde 160 opc.
VAN DEN BOSCH: Zijn er wel woningen
van meer dan ƒ300,huurwaarde?
VOORZITTER; Er zijn er wel enkele, doch
niet veel.
Rondvraag:
VAN DEN BOSCH: Wat denken B. en W.
van de waterleiding? Hoe zit dat nu met de
aansluiting? Moet men direct tot aansluiting
overgaan of heeft men daarmede nog 5 jaar
den tijd?
VOORZITTER: De aansluiting zal een di
recte verplichting van alle ingezetenen zijn.
Hoe men steeds aan dien termijn van 5 jaar
komt weet ik niet. Dat is nimmer besloten.
VAN DEN BOSCH; Is het waar dat de ge
vertellen, dat wilde Karin zelf doen, doch óf Jiem
aan den praat houden tot een geheime bode Karin
had gehaald, óf hem verzoeken over een uur terug
te komen, om dan Karin te ontmoeten.
Hoe zou hij het opvatten?
Dat was een vraag, die Karin liefst van zich
afzette, om haar vrees niet terug te laten komen.
Zij moest hem nu eenmaal dit verdriet aandoen.
maar bedenk ook eens welk een groote vreugde
zij hem zou verkondigen! En wanneer zijn eerste
smart voorbij was, zou hij wel inzien, dat het zoo
Jiet best was.
Doch waarom kwam hij niet?
De zaak was deze: toen de brief van Berger
met het vurig verbeide bericht in Gravescnd was
ontvangen, had Olof gemeend eerst dokter Telow
per brief te moeten vragen, of hij zich nog aan
zijn woord hield, om na zijn terugkomst van het
buitenland voor Olof te doen wat hij vermocht,
indien deze nog geen geschikte werkkring had ge
vonden. Het antwoord kwam juist op tijd, was
bevestigend en zeer vriendelijk, zoodat Olof zich
in bijna kinderlijke blijdschap en vol verwachting
op de boot naar Gothenburg inscheepte.
Hij kwam 's morgens met den nachtsncltrein
in Stockholm aan, liet zijn koffertje in bewaring
aan het Centraalstation en zette dadelijk met
groote stappen koers naar de Drottningstraat. Hij
wist, dat dokter Telow op dien tijd van den dag
zeker thuis was en wilde hem eerst gesproken
hebben, vóór hij het vurig verlangen van zijn hart
bevredigde en naar Ladugardslandet snelde.
Gedurende de zeven maanden, dat hij weg was
geweest, was hij van uiterlijk veel veranderd. Zijn
bijna al tc blank gezicht had flinkere, meer manne
lijke trekken gekregen, zijn donkere oogen keken
helder en zelfbewust van onder de scherp getee-
kende wenkbrauwen. Hij had een gang gekregen,
die er op duidde, dat hij gewend was stoutmoedig
zijn weg te banen onder vreemden, waarvoor hij
geen overdreven égards behoefde te gebruiken en
die op in het minst geen acht®sloegen. Hij liep
bijna alsof hij de straten te effen en de passage
te vrij en gemakkelijk vond bij wat hij gewoon
was. Het Engelsche colbertcostuum en de bruine,
zachtvilten hoed deden hem meer op een tourist
dan op een thuiskomenden werkman lijken.
Toen hij na verloop van twee uren van den
dokter terugkwam, zag hij er uit als een zege
vierende jonge god. Zijn oogen schitterden en hij
wierp blikken om zich heen, die de heele stad,
de heele wereld in bezit schenen te willen nemen,
zijn neusvleugels trilden als van een vurigen strijd-
hengst en hij had alle voorbijgangers van blijd
schap kunnen toelachen. Onwillekeurig keek men
hem na, zooals hij daar voortsnelde, die breed
geschouderde figuur met den veerkrachtigcn gang:
zijn verschijning alléén scheen vreugde en blijd
schap tc verkondigen en menig voorbijganger moet
gedacht hebben: dat is er zeker een, die den
hoogsten prijs uit de loterij heeft getrokken. Soms
kon hij zich niet inhouden en barstte in lachen
uit. Toen hij door het Hmnlepark liep, zong hij
zóó luid, dat hij eindelijk zijn eigen stem hoorde
en er zichzelf over geneerde.
„Never mind... steady ahead! God save the
queen!" zeide hij hardop en lachte weer.
(Wordt vervolgd),
Hl
