MUZIEKHUIS EERSTE BLAD wéé®' IImmari aEEFLANG I/ereld overspannen is, m - Middelharnis roorstraat A 253 OVERFUKKEE. ZATERDAG 16 September 1933 15e jaargang. n°. 88 LANDBOUW TALMI. Die werkelike toestand in Suid-Afrika. WSEBl^lrll KPf! ÜE1KÉAB JMMH111 mbtenaar, die zich midden op den weg apgesteld, ternauwernood aan een aanrij- ontkwam. Thans is zekere A. H. aange- en, die verdacht wordt met dezen wagen ;bben gereden. Hij zal naar Maastricht en overgebracht. In de laatste weken zijn srschillende aanhoudingen weer meer dan K.G. Duitsche margarine in beslag ge ONDANKBARE. |lag op twee oude menschen, grootouders van den dader. Iterdagmiddag heett de ongeveer 30 jarige Ivonende in het gehucht Muggenhol, ge- pte Zeelst een aanslag gepleegd op zijn jirde grootouders. G. was werkloos wever van jongsaf aan opgenomen geweest in ijeziri van zijn grootouders. Idurende zijn werkloosheid hielp hij zijn «vader nu en dan op de boerderij. Dezer In wilde de grootvader, de 73 jarige Goos- een neef, den ongeveer 24 jarigen de er, eveneens in dienst stellen om te hei bij het graan schoonmaken. kleinzoon verzette zich hiertegen echter as er niet op gesteld, dat de W. bij zijn touders op de boerderij kwam. De oude zette echter zijn zin door en de \V. kwam en. Zaterdagmiddag ontstond hierover een hevige twist tusschen den grootvader :n kleinzoon, die zoo hoog liep, dat G. den n man met den knuppel tegen den grond Op het hulpgeroep kwam de 75 jarige jenoote van den grijsaard te hulp, waarna ch tegen haar keerde en haar zoodanig den knuppel bewerkte, dat zij bewusteloos liggen. f misdadiger pakte daarop een fiets en riep Ir het wegrijden tot de buren, dat hij zich 1 verdrinken. Hij verdween in de richting Lhot en is tot dusver nog niet terug- lerd. De politie heeft hem niet kunnen Jen. Geneeskundige en geestelijke hulp In spoedig ter plaatse. De toestand van de 1 vrouw is zoo zorgwekkend, dat haar de Ite Heilige Sacramenten zijn toegediend, pestand van den grootvader is redelijk wel. MIDDELH ARNIS in opdracht der Chr. Ger. Ge- ibouwde ORGEL, s voltooid, lakkee, gebouwde ORGEL toonen ilsnog ter plaatse te Vlaardingen. lisorgel vakkundig leren en/of stemmen BELEEFD AANBEVELEND. k zij de Zenuwstlllende Hoofdpijn- Verkrijgbaar bij H.H. Drogisten a 5 ets per i poeders 28 cent. Piijs I K*- Itie zonder verplichting |lllps Reparateur )OR Prij's per kwartaal Losse nummers ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt ieder en Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. YV eek-revue. Buitenland Ter gelegenheid van een feestelijke bijeen komst van den volksbond voor het „Deutsch- tum", welke bond gelden inzamelt voor de instandhouding vaiVDuitsche scholen in liet buitenland, heeft vice-kanselier Von Papen een redevoering gehouden, welke bij uitstek geschikt is het overal heerschende wantrouwen tegen Duitschland te versterken. De heer Von Papen, die als oud-cavellerist beter thuis is in het zadel dan in de politiek, betoogde daarbij o.m.: „Het is voor het Duitsche volk een nood lottig probleem, dat een derde der Duitschers buiten de grenzen van het Duitsche rijk wonen en dat men er nooit in geslaagd is te geraken tot een overeenstemming der staats- en volks- grenzen in midden-Europa. Ik zou vandaag willen herhalen, dat de taak van een goede reorganisatie van midden-Europa, waarvoor de geschiedenis de huidige staatslieden heeft geplaatst, niet alleen de door de economische conferentie, of door een internationale leenings- consortia vervuld kan worden. Deze organi satie eischt veeleer van die staatslieden, die steeds den mond vol hebben van de beveiliging van den vrede, dat zij zich aansluiten bij de opvatting dat de onderdrukking, assimilatie en opslorping van andere rassengroepen nooit en voor niemand een binnenlandsche winst kan zijn. Het balkaniseeren van midden-Europa, pro duct van de verdragen, welke in de Parijsche voorsteden werden gesloten, is een product van de liberale 19e eeuw, welke het nationaal- socialisme thans bezig is te overwinnen. Wij kunnen het de wereld niet dringend genoeg zeggen, dat wij Europa een nieuw beginsel der orde toonen en dat wij vastbesloten zijn vol gens dit beginsel te handelen." Tot zoover Von Papen, wiens redevoering niet de verdienste heeft iets nieuws te ver tellen, dat daarentegen wel de tegenstellingen scherp belicht. De nieuwe machthebbers te Berlijn, ze komen daar met verbijsterende openhartigheid rond voor uit, streven naar de vorming van een groot pan-Germaansch blok, dat alleen te verwezenlijken is door ingrijpende wijziging van de Europeesche kaart, waarbij dan menig land een veer of liever nog alle veeren zou moeten laten. Onlangs heeft een der nationaal-socialistische kopstukken op een bijeenkomst van leiders verklaard: „Wij zui len ons niet met het Saargebied vergenoegen. Overal waar de Duitsche taal wordt gesproken, Metz, Müfhausen, Elzas-Lotharingen, Oosten rijk, Luxemburg, deelen van Nederland en BelgH die vroeger Duitsch waren, moeten een nieuw Duitschland van 90 miilioen Duitschers vormen." Er zijn nationaal-socialistische schro- kers die nog een kleinigheid meer zouden wil len hebben, zoodat de Duitsche landhonger wel schrikbarend groot is. in de aangrenzende landen denkt men over deze wenschen van den heer Von Papen en zijn vrienden een weinig anders, er is ook nog nergens een dringen om in deze groote Duit sche familie te worden opgenomen, maar wel spitst men bij het lezen van dergelijke rede voeringen de ooren, zulks temeer, omdat men er van overtuigd is dat Duitschland op het oogenblik reeds een uitgebreid ooriogsapperaat in werking heeft en alle krachten inspant om in den kortst mogelijken tijd klaar te zijn om deze pan-Germaansche wenschen te kunnen verwezenlijken. Dat dit vooral in Frankrijk onrust verwekt is begrijpelijk. En men windt er daar dan ook geen doekjes om en zegt vrijuit hoe men er over denkt. Tijdens de dezer dagen gehouden herdenking van den negentienden verjaardag van den slag aan de Marne is zulks duidelijk gebleken en wat daarbij werd gesproken is een aan duidelijkheid niets te wenschen over latend antwoord aan Berlijn. Zoo verklaarde de Fransche minister van pensioenen, dat men de gebeurtenissen van den wereldoorlog nooit nader had gestaan dan thans. De geest van 1914, aldus de minister, schijnt herboren. Onder den naam, „liet ont waken van een volk" woont men de'explosie bij van een overdreven nationalisme, dat duidelijk doet uitkomen, dat aan de Marne niet alleen twee legers tegenover elkaar ge staan hebben, maar twee beschouwingen, twee geestesrichtingen, twee aspecten des levens. Het is duidelijk dat thans evenals vroeger dezelfde wil tot hegemonie en imperialisme tot uiting komt. Frankrijk heeft derhalve jegens zichzelf den plicht sterk te blijven om den aanvaller den weg te versperren en eer- zuchtigen en avontuurlijken den moed te ont nemen. Te Nancy verklaarde maarschalk Pétain, dat het Fransche volk tegenover de gevallen soldaten tot inkeer moet komen en zich moet afvragen of het met het oog op de hoogste belangen des lands bereid is het persoonlijk egoïsme te onderdrukken en nogmaals, wanneer het moet, op te staan om den eigen grond te verdedigen. Commentaar is op dergelijke uitlatingen vrijwel overbodig. Het toont op ontstellende wijze aan hoe grondig de Europeesche atmos feer door wantrouwen is bedorven. Maar vol gens Berlijn zal dit alles aan het achterlijke buitenland te wijten zijn, waar men de ver heven doelstellingen der nationaal-socialisten opzettelijk verkeerd uitlegt, omdat deze buiten- landsche persorganen zich in handen van het Joden-kapitaal bevinden, pr. Göbbels, mi nister van propaganda, is zpo welwillend ge- weest dit weinig vriendelijke oordeel over de I buitenlandsche pers meermalen uit te spreken !en wanneer het in zijn kraam te pas mocht I komen, als het bijvoorbeeld tegen het arme en kleine Oostenrijk gaat, dan gaat het nog een weinig grover. intusschen krijgt ook Dollfuss in Oostenrijk fascistische aanvechtingen, eigenlijk heeft men die in Oostenrijk reeds lang, zou men alleen kunnen spreken van een meerhoofdige dicta tuur. Op de betooging van het vaderlandsche front dat ter gelegenheid van liet katholieke congres te Weenen is gehouden, heeft Dollfuss zijn nieuwen koers uiteengezet. Dolfuss wil niet weer naar het parlemantarisme terug, dat heeft afgedaan volgens hem, evenals het marxisme en het liberalisme. Oostenrijk moet naar Italiaansch voorbeeld een fascistische staat worden, doch hij wil zich met kracht tegen het nationaal-socialisme blijven ver zetten. In een bij uitstek katholiek land als Oostenrijk laat zich dat begrijpen. Het natio- naal-socia'isme zou de positie der kerk aan tasten en als goede katholieken wenschen Doll fuss en Starhemberg zulks met alle middelen FEUILLETON, Roman uit bet leven te Stockholm. door ERNST LUNDQUIST. Vertaald door F. LAHR Jr. (Nadruk verboden.) 21) Zij was in een melancholieke onverschilligheid geraakt, geheel vreemd aan haar natuur. Haar werk deed zij mechanisch. Er waren dagen, dat zij nauwelijks tien woorden sprak en een glimlach kwam nooit meer op haar lippen; het was alsof zij inwendig sliep; zij kon zelfs niet weenen. Maar dan kon zij zich plotseling met geweld uit haar beneveling wakker schudden en zich de bitterste zelfverwijten doen, omdat zij niet trachtte iets voor Olof te doen, om hem voort te helpen in zijn streven. Het was immers onverantwoorde lijk van haar om hier te loopen suffen, terwijl hij daar buiten onder vreemde, onverschillige men schen wanhopig moest zwoegen. Was het niet haar plicht, naar hem toe te reizen om lief en leed met hem te deelen, zoodat hij tenminste haar liefde tot troost en vergoeding had, wanneer het hem tegenliep? Maar wat, als zij dan niets te verdienen kreeg en zich niet zelf kon onderhouden, zoodat hij voor twee in plaats van één te zorgen zon krijgen? De gedachte zoo een blok aan zijn been te kunnen worden, deed Jiaar met schrik deze vluchtige idee uit het hoofd zetten. Maar iets zou zij toch in ieder geval voor hem kunnen doen! Hoe lichtzinnig was zij geweest, dat zij dien nieuwen winterhoed voor elf kronen had gekocht, zij had nog heel goed haar ouden kunnen dragen, ofschoon het een feit was, dat dames, die een beetje met de mode meegingen, dat model niet meer op hadden. Elf kronen was toch geen kleinigheid... daarvoor zou hij mis schien een heel quantum Latijn en Grieksch hebben kunnen leeren. Wanneer zij eens trachtte hem op andere wijze geld te verschaffen? Zou zij niet een levensver zekering kunnen sluiten, op haar toilet bezuinigen om de premies te betalen en dan in couranten annonceeren, of haar niet een menschenvricnd een paar duizend kronen wilde leenen tegen goede rente en haar polis als waarborg? Dan zou Olof vijl en hamer voor goed kunnen laten rusten om kalm voor zijn examen te gaan werken. Maar ach, zij wist immers niet waar hij uithing; zonder hem te raadplegen kon zij zoo iets niet op touw zetten en een anderen raadsman had zij niet. Ofschoon, zij had altijd nog Janzén om raad te vragen Doch het stuitte haar, om met hem over dit onderwerp te spreken; het was immers Olof dien het gold en dat zou hij al dadelijk begrijpen, want voor haar eigen persoon had zij natuurlijk geen geld noodig. Neen, de groothandelaar was de laatste persoon om te raadplegen, waar het de toekomst van zijn mededinger betrof, Ten einde raad besloot zij zich tot haar moeder tc wenden. De verhouding tusschen moeder en dochter was sedert dc laatste verzoening in September voort durend uitmuntend geweest. Het was alsof beiden zich vast voorgenomen hadden haar heftige luimen te beletten. Het is een experiment waarvan de afloop niet te voorzien valt. In het land van Oom Sam experimenteert de regeering Roosevelt er alle dagen lustig en vroolijk op los, tot dusverre nog altijd met afwisselend succes. In totaal moeten nu twee miilioen werkgevers met 14 miilioen werk nemers onder de afgekondigde codes werken, doch de economische barometer moet wel in verschillende takken van bedrijf iets zijn ge stegen, in andere daarentegen weer gedaald. Voorstanders van inflatie hopen en verwachten dat Roosevelt op eefr inflatie zal aansturen, om aldus de tanende bedrijvigheid te prikkelen. Dit zou dan het laatste paardenmiddel zijn om uit het moeras te komen. De berichten uit Cuba luiden voor het nieuwe regime niet erg gunstig. In het buiten land heerschen woelingen, de nieuwe regeering heeft de grootste moeite om zich staande te houden, terwijl een dertigtal Amerikaansche oorlogsbodems een oogje in 't zeil houden. (Adv.) GROOTE ONSTSTEMMING OVER AARDAPPELSTEUNREGELING. Algemeen protest voorbereid. OLDENZAAL, 13 Sept. Een groote ontstemming heerscht er onder den boeren stand in deze omgeving over de regeling van staatswege, waarmee bedoeld is steun aan de aardappelverbouwers te verleenen. Met de belangen van den kleinen landbouwer en vooral van dien in Twente zegt men hier, is absoluut geen rekening gehouden. Groot bezwaar heeft men tegen de heffing. Deze bedraagt n.l. op een partij van 100 K.G. die in dezelfde gemeente vervoerd en verkocht wordt 2,42. Verkoopt een aardappelverbou wer b.v. tegen 5,25 ct. per K.G. aan een hande laar, dan is liet resultaat van de geheele als steun bedoelde regeling dat de landbouwer practisch slechts 3 ct. per K.G. ontvangt. De verbouwer moet van elke 1000 K.G., vóórdat hij nog één cent ontvangen heeft, eerst 21,70 aan heffing betalen! De ontstemming is zeer groot en er worden pogingen in het werk gesteld, om gedaan te krijgen, dat alle landbouworganisaties tegen een dergelijke regeling unaniem zullen pro testeeren. BESCHIKBAARSTELLING VAN AARDAPPELEN. 's-GRAVENHAGE, 13 Sept. De beer Bakker heeft aan den minister van Economi sche Zaken gevraagd of deze niet van oordeel in bedwang te houden. Overigens was Karin zoo in beslag genomen door haar kommer en verdriet, dat de kleine dagelijksche onaangenaamheden geen indruk op haar maakten. Zij was oprecht en mededeelzaam van aard, en wat was er na tuurlijker, dan dat Karin zich met haar bezorgd heid voor Olof tot haar moeder wendde, nu deze geheel had opgehouden met kwaad van hem te spreken. Zij schonk haar langzamerhand haar hecle vertrouwen cn was al blij, als zij haar hart maar kon luchten; zij merkte nauwelijks of moeder antwoordde of niet. Ware zij wat achterdochtiger geweest, dan zou haar de gretigheid, waarmede juffrouw Berger ieder woord over Olof van dc lippen harcr dochter opving, niet zijn ontgaan. Na ieder bezoek in dc Trebackarlangstraat deelde Karin getrouw mede wat zij over Olof had gehoord cn Jict was eigen aardig genoeg, dat moeder, die anders zoo zelden uitging, na zoo'n vertrouwelijk gesprek met haar dochter geregeld naar de stad moest cn dan op zijn minst een paar uren wegbleef. Maar Karin had daar geen erg in cn voedde geen achterdocht. In dc zwaar gedrukte stemming waarin zij ver keerde, deed het haar werkelijk goed, bejegend tc worden met een aandoenlijke vriendelijkheid, als die, welke moederen de „goéde groothandelaar" haar bewezen. Zonder haar te bejammeren cn tc beklagen, deden zij toch alles om haar het leven zoo dragelijk mogelijk te maken. Janzén kwam minstens eens in de weck, bleef dan een uur of wat babbelen en zette daarbij zijn beste beentje voor. Weliswaar kon hij zijn belachelijke eigen aardigheden niet afleggen, ging hij met voorliefde zoo zitten, dat hij voordurend in den spiegel kon i kijken, en trakteerde hij al te gul op „Het beeld is, dat de door de regeering ingestelde regeling, tot afzet van aardappelen, aan de binnen landsche consumenten, zoowel bij dezen als bij de aardappelproducenten aanleiding zal geven tot groote ontevredenheid, aangezien aan laatstgenoemden ondanks de groote kosten, cn de verliezen door uitschot van aardappelen, slechts een zeer klein gedeelte van den prijs, welke door de consumenten voor de aard appelen moeten worden betaald, ten goede komt, en eerstgenoemden een bij uitstek hoo- gen prijs voor dit product hebben moeten besteden. Zou het niet gewenscht en noodzakelijk zijn om nader een regeling te overwegen, waarbij met minder ambtelijke bemoeiingen, en re- geeringsapparaten welke uit de huidige rege ling noodwendig voortvloeien, met de daaraan verbonden kosten, den verbouwers een behoor lijke prijs voor hun aardappelen gegarandeerd zou kunnen worden en dat met veel geringer verschil tusschen den productie- en consump tieprijs, dan bij de bestaande regeling het geval is? Vreest de minister niet, zoo vraagt de heer Bakker, dat met handhaving van de voor con sumptieaardappelen aangegeven maat, in het voorjaar van 1934 een tekort aan dit product zal ontstaan, of dat de prijzen daarvan voor de consumenten zeer hoog zullen worden? Zou de minister ook zoodanige maatregelen willen bevorderen, dat de uitstekend voor menschelijk gebruik geschikte uitgezeefde aard appelen beschikbaar kunnen worden gesteld tegen uiterst lage prijzen voor groote en be hoeftige gezinnen, alsmede voor werkloozen, en arbeiders welke bij de werkverschaffing te werk gesteld zijn? DE KINDERZIEKTEN VAN DE AARDAPPELSTEUNREGELING Een ingrijpende maatregel Aan de uitvoering hapert nog al iets De landbouw-medewerker uit de Veen koloniën schrijft aan de Tel.; Van de serie maatregelen, genomen ingevolge de Landbouwcrisiswet, is de consumptie steunregeling het Crisisaardappelbesluit één der meest ingerijpende. De bedoeling van het besluit is evenals bij andere land- en tuinbouwproducten, den con sument dermate te belasten, dat de producent zijn productiekosten zooveel mogelijk kan dek ken. Het middel daartoe is het vrije vervoer te verbieden, de vervoervergunningen ter be schikking te stellen tegen betaling van den accijns, die gestort wordt in een fonds, waar uit den producent voorloopig drie vierde van een vast te stellen richtprijs wordt betaald. Het achtergehouden deel zal zoo noodig dienst baar gemaakt worden om de onverkoopbare voorraden te steunen. De consumptie-aardappelregeling is ingrij pend, omdat het ons voornaamste volksvoed- sel betreft. In dat licht bezien moet de regeling iets langer proefdraaien wil zij zich vlot bij de practijk hebben aangepast, dan b.v. bij tarwe, waar de bepalingen over grootere schijven loopen. Bovendien moet als elke andere regeling ook deze kinderziekten door maken. Tal van moeilijkheden doen zich voor, Men kent niet alleen landbouwerd en hande laren, maar ook teler-handelaar en teler-venter. De détailliandel is bij een voluminieus product als aardappelen, dat dagelijks op de tafel ver schijnt, uiterst vertakt en de aardappelen wor den in kleine hoeveelheden vervoerd en gevent. der roos" en „De vraag der bruid", maar daar tegenover stond, dat hij werkelijk onvermoeid was om Karin op te monteren. Hij vertelde* vroolijke reisavonturen, die af en toe wel eens aan jict minder fatsoenlijke grensden, maar Karin was niet preutsch uitgevallen. Janzén droeg bovendien zijn verhalen zoo komiek en gewichtig voor, pauseerde af en toe met zoo'n grotesk gebarenspel, dat Karin wel moest lachen en dan was hij zoo blij en dank baar, dat zij zich onwillekeurig welwillender jegens hem gestemd voelde. Sedert hij zijn rol van ver liefd aanbidder had laten varen, kon zij hem trouwens al veel beter zetten cn zij betrapte er zich in den laatsten tijd zelfs ecnige malen op, dat zij hem, in navolging van haar moeder, „den goeden groothandelaar" noemde, wanneer zij over hem sprak. Gedurende den eersten tijd na het mislukte aanzoek, was hij karig met zijn visites geweest, maar sedert hij op eigen houtje het roode meubel trijp had gekozen en het werkelijk ernst werd met het salonkleed, dat Karin zou maken waarom zou zij eigenlijk weigeren? het was immers werk zoo goed als al het andere, alleen wat winst gevendcr, had hij een voorwendsel om vaker te komen en iederen keer had hij een zakje bonbons of vruchten voor Karin bij zich. Langzamerhand werden zijn geschenken van kostbaarder aard. Soms was het een kanten ruche, dan weer een zijden das of een album, dat hij in een winkelraam had zien liggen en „voor de aardigheid" had gekocht, en Karin moest dat alles wel dankbaar aannemen. Maar toen hij eens op een dag met dc stof voor een hecle japon aan kwam, prachtig mooi, beige met ingeweven bloemen van zijde werd zij bepaald boos en Intusschen zal liet loodje aan iederen zak van 50 K.G. dat voortaan vereischt is, de ge makkelijke quitantie voor den accijns kunnen zijn. De controle omvat ook de kwaliteit: het product wordt duurder en zoo zal de con sument ook goed gesorteerde waar ontvangen. Onverkoopbare voorraden zullen er hoogst waarschijnlijk zijn. De exportmogelijkheden zijn zoo ingekrompen, dat ernstig rekening gehouden kan worden met een overschot van 40 a 50 Van de richtprijzen kan gezegd worden, dat deze voor groep IV zand- en veenaardappelen zoo laag gesteld zijn, dat vermaling in de fabriek met den daarop vallenden steun, voor zoover toegestaan, even voordeelig is. Toch is er thans op afzet van Groep IV tegen hoogeren prijs (b.v. 1,75 per 100 K.G.) daar de klei- aardappelen door prijsstijging binnen het be reik van een kleinere groep komen. De accijns bedraagt eerstens 1 ct. per K.G. en tweedens maximaal nog 1 ct. In Amsterdam onze „duurste" stad wordt het maximum van 2 ets. bereikt, in de provincie minder. Dit tweede deel der heffing wordt nog nader be paald. Intusschen krijgt men sterk den indruk, dat de voorbereiding der regeling op 4 September niet beëindigd was. Aan de uitvoering hapert nogal iets. Het publiek beoordeelt een en ander nogal sceptisch. Ook dit is begrijpelijk: het leven wordt duurder, terwijl de verdiensten sterk zijn gedaald. Intusschen zal een ieder de richtprijzen voor den producent kunnen billijken. Dat het effect niet grooter kan zijn zit in de te groote pro ductie ten opzichte van de binnenlandsche consumptie en den export. In de toekomst zal men ook deze meer aan elkaar moeten aan passen door productiebeperking. DIE IDEAAL VIR WAT ONS STRY. DOOR Zijne Excellentie Dr. H. D. van Broekhuizen, Gezant der Unie van Zuid-Afrika bij het Nederlandsche Hof. Daar 's 'n nasie te lei Daar 's 'n stryd te stry Daar 's werk. Die toestand in Suid-Afrika word in 'n ar- tiekel in die Algemeen Handelsblad van 31 Augustus deur die korrespondent aldaar be spreek. Ek wil graag aan die lesend publiek van Nederland, wat belangstel in Suid-Afrika, die werkelike toestand duidelik maak, soos dit vandag bestaan. Die Nasionale partij liet op die Kongres om trent 15de Augustus, bygewoon deur 550 afgevaardigdes uit gans Transvaal, met 12 teenstemme besluit tot samesmelting met die Suid-Afrikaanse Party. Die besluit lui as volg; „Aangesien (1) die koalisie-ooreenkoms tus sen'die S.A.P. en N.P. „goedgekeur is deur die „verskillende kongresse van die N. P. in Suid- „Afrika, (2) die afgelope algemene verkiesing „aangetoon het dat die volk van Suid-Afrika „daarmee akkoord gaan, (3) die kongres van ,'mening is dat dit in die beste belang van die „volk van Suid-Afrika sal wees om van die 'koalisie-ooreenkoms oor te gaan tot same smelting van twee politieke partye, so besluit „die kongres van die Nasionale Party van vroeg met welk recht hij haar zulke cadeaux gaf? De arme kerel keek, alsof hij wonder wat voor kwaad had gedaan en stamelde, dat hij immers niemand anders op de wereld had om ze aan te geven, hij de arme kluizenaar, en toen Karin hem wat bedaarder verzocht de stof weer terug te nemen zij zou er in geen geval ooit gebruik van maken zei hij, dat ze in dat geval nlaar op den bodem van juffrouw Berger haar bureau lade moest blijven liggen; niets ter wereld kon hem bewegen iets terug te nemen, waarvan het gezicht alleen hem steeds aan een van de smarte lijkste oogenblikken van zijn leven zou herinneren. De volgende maal kwam hij evenmin met leege handen, maar nu was het een cadeau voor de moeder, een zijden theatersjaal, zooals zij zich steeds gewenscht had. Haar had hij den laatsten tijd van kleeding voorzien, geheel als een arme schoonmoeder, en zij was er verre van zwarigheden te maken. Zij pronkte tegenwoordig in nieuwe deftige toiletten, waarvan dc andere vrouwen in het huis stonden te kijken; weliswaar kreeg zij van Karin scherpe verwijten te hooren onidat zij dat alles maar aannam en geen karakter toonde, maar dat ging bij haar het eene oor in en het andere uit. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1933 | | pagina 1