bst„OnzeEi!anden"
E-ös»
Onze Eilanden
EERSTE BLAD
VICTOR IA-WATER
ZATERDAG
22 JULI 1933
V
TALMI.
|ens de opgraving van de stad Mohenjo
welke dateert uit 3000 voor Christus
a eenige studenten van een seminarie,
ruïnes onderzochten, in het stof een
ogde tarwe-aar, welke naar schatting
|dari 5000 jaar oud moest zijn.
namen hun vondst mee en zaaiden haar
den tuin van het seminarie.
:ekeren dag begon het zaad op te komen,
gewas groeide zeer snel en gaf buiten-
[n talrijke en sterke vruchten, zwaarder
oter dan van de bekende tarwesoorten.
de voortplanting ging in een ongekend
mpo.
geheel was zoo merkwaardig, dat men de
che autoriteiten ervan in kennis stelde
fcals wij reeds zeiden, heeft men thans
ïin opgevat de merkwaardige ontdekking
|ctief te maken door het zaad aan de
te gaan verkoopen.
IÏV1GE KOUDEGOLF IN TURKIJE.
Wolven vallen de menschen aan.
AN BOEL, 15 Juli. Midden in den
wordt Turkije thans geteisterd door een
|golf. Hongerige wolven dringen de
a van Anatolië binnen, verslinden het
Ivee en vallen ook grooter vee aan. Zelfs
Jenschen laten ze niet ongemoeid. De
koude heeft groote schade toegebracht
en oogst, die nagenoeg geheet is ver
mede ten gevolge van zware zandstor-
die gedurende de laatste dagen hebben
d.
DE PRINS VAN WALES DOET
EEN NOODLANDING.
prins van Wales had Woensdag beloofd
|:uwe pier en haveninrichting te Wey-
te Devon te openen, maar op het vast-
|de uur kwam een telefoontje melden dat
ins, die in zijn eigen vliegtuig van
n was gekomen, op 80 K.M. voor
|iouth een noodlanding had moeten doen
is slecht zicht en nu het laatste eind in
Jito zou afleggen. Met een goed half uur
iging is de officieele opening toen
ed.
IVIPAGNE TEGEN MISDADIGERS IN
AUSTRALIË.
r men meldt, zijn meer dan 2000 vuur-
Jen van misdadigers, die de politie de
zes maanden in beslag had genomen,
.M. buiten de kust in zee geworpen, als
enis van de intensieve campagne, welke
Iitie den laatsten tijd tegen de misdadi-
eeft ondernomen.
fr. V™wiiChZ/iSJet
verbiddelijkl9 n
vooral afdoend
fn van die hstige
Ivraag Uw droq/sf
r°x- Op Shell fox
Q vortr^A
one/j i
8 vertrouwen I
fende confróle van het labora-
te Amsterdam vervaardigd.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Week-revue.
Buitenland.
Wat walmend nagloeiend als een nacht
kaars loopt de economische wereldconferen
tie ten einde en reeds is officieel bepaald
dat zy 27 Juli zal indutten. De delegatie
leiders zullen alsdan de weinig aanlokkelijke
taak hebben nog eens het woord te voeren
en dan is de verdaging voor onbepaalden
tijd een voldongen feit, is de wereld een
groote teleurstelling rijker en is meer dan
ergens anders het vertrouwen in het nut van
internationale conferentie zwaar geschokt.
Ëen laatste sprankje optimisme blijkt men
te Londen nog te hebben behouden, wan
neer men een hoopvol ochtendgloren neemt
te ontdekken in de nevelige toekomst, dan
zal de ingeslapen conferentie opnieuw wor
den gewekt.
Voorloopig is daar geen haast bij, het ziet
er niet naar uit dat het gezonde verstand
spoedig terugkeert en men zal zich na de
dure lessen wel er voor wachten opnieuw
een lichtvaardigs hervatting door te zetten.
De Londensche conferentie heeft intus-
schen alle records geslagen. Het was de
grootste conferentie ooit gehouden, zij was
het slechtst voorbereid en zy was een zoo
volslagen mogelijke mislukking. Het zal bij
de laatste bijeenkomst een waar kunststuk
zijn er nog wat goeds van te zeggen.
In tegenstelling met de leidende staats
lieden der meeste landen, welke een groot
gedeelte hunner tyd in trein, boot of vlieg
tuig doorbrengen voor het bijwonen der tal-
ryke conferenties, prefereert Mussolini nog
altijd rustig binnen de eigen landspalen te
blijven, zonder nochtans het noodzakelyke
contact met het buitenland te verliezen.
Hy krijgt regelmatig de diplomaten van
vele landen op bezoek, maar nog nimmer is
bet gaan en komen van politici te Rome
zoo druk geweest als het laatste jaar. Rome
is een politieke duiventil geworden, politieke
vogels van diverse pluimage stryken te Rome
neer en kirren er naar hartelust. Mac Donald
en Sir John Simon, verschillende Duitsche
ministers, Gömbüs, de Hongaarsche dictator
en Dollfuss, de Oostenrijksche Napoleon en
verschillende anderen zyn allen te Rome
geweest en de komst van nieuwe gasten
wordt verwacht. Er is actie genoeg te Rome.
Dezer dagen 13 ook het bekende vier-mogend-
heden-verdrag te Rome onderteekend met
de vertegenwoordigers van Frankrijk, Enge
land en Duitschland.
Bij deze toenemende bedry vigheid te Rome
valt voornamelijk de Fransch-Italiaansche
toenadering op. Het is nog niet zoo lang
geleden dat het tusschen Parijs en Rome
heel slecht boterde, maar vanaf het oogen-
blik dat Hitler in Duitschland de macht in
handen nam en meteen zijn handen naar
Oostenrijk uitstrekte, wisten Parys en Rome
elkander merkwaardig snel en goed te vin
den. Rome en Parys hebben in dit opzicht
gemeenschappelijke belangen, beiden zyn er
om geheel verschillende redenen niet op ge
brand dat de Duitschers Oostenryk opslok
ken en dit gemeenschappelyke doel heeft
meer dan iets anders deze duideiyke toe
nadering bevorderd.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
15E JAARGANG. - N°. 72
-
Voor Beriyn is deze oplevende Fransch-
Italiaansche samenwerking een erg bittere
pil. Al de vele bezoeken der Duitsche minis
ters te Rome hebben Mussolini niet van
standpunt kunnen doen veranderen, Italië
biyft staan op de onafhankeiykheid van
Oostenrijk en moet zelfs meermalen op kri
tieke momenten hebben gedreigd dat hy de
Oostenrykers een handje zou helpen by het
handhaven van de orde, wanneer de regee
ring Dollfuss zulks alleen niet meer af kan. I
Wat niettemin nog geen reden voor de
Duitschers is hun actie tegen de regeering
Dollfus te stoppen.
Geregeld wordt er via de radio vanuit
Milnchen tegen de Oostenryksche regeering
op grove manier gestookt en gehitst en wat
Weenen hierop teruggeeft is zeker evenmin
voor de poes. Het is lang geen onschuldig
spelletje, voor 1914 zou geen Europeesche
staatsman er zich aan gewaagd hebben, zou
trouwens slechts een onbeteekenend gedeelte
van wat zich in en vlak buiten de Oosten
rijksche grenzen afspeelt voldoende zyn ge
weest den oorlogsbrand te doen uitlaaien. In
dit opzicht zyn we dan toch werkeiyk vooruit
gegaan. De zenuwen zijn meer gestaald, het
minderwaardig gehits is wel niet verheffend,
maar kanonnengebulder zou nog heel wat
erger zijn.
De Starhembergbladen in Oostenryk heb
ben in deze spannende dagen voor Oosten
ryk een overvloed van stof voor sensationeels
koppen, waarvan ze een wat al te overvloedig
gebruik maken. Met zichtbaar welbehagen
wroeten deze organen in familierelaties van
Adolf Hitler, die volgens de onthullingen
dezer bladen verwant zou zyn metdejood-
sche Hitlers in Polna. Bovendien zou volgens
deze onthullingen een te Weenen wonende
jood Otto Müller tot de ontdekking zyn ge
komen, dat hy en Adolf Hitler van één ge
meenschappelijke grootmoeder uit Polna
afstammen. Men slikke deze onthullingen
niet onmiddellijk voor zoete koek, al wordt
het dan ook waarschynlijk geacht dat de
familie Hitler, die in Oostenrijk woonde en
waaruit ook Adolf Hitler stamt, verwant is
met de joodsche Hitlers in Polna. Maar dat
de tegenstanders van Hitier hierover in hun
vuistje lachen is buiten twijfel.
list moet volgens de nazi's „met het hart
denken" en het bewustzijn gegeven worden
zoo te kunnen schrijven als het belang van
den staat het eischt.Dat wordtin werkeiyk-
heid een volslagen afbankeiykheid van de
bruine machthebbers. Er is nog plaats ge
noeg in de groote concentratiekampen, ook
al moeten daarin volgens schattingen 100.000
slachtoffers zyn opgesloten.
Tot besluit nog een enkel woord over den
eenzamen ontwapeningspelgrimHenderson,
de voorzitter der eveneens ingedutte ont
wapeningsconferentie. Deze blymoedige op
timist en volbloed socialist tracht door per-
sooniyk bezoek aan diverse hoofdsteden de
ontwapeningsconferentie weer een kans te
scheppen. Hij is te Parys geweest, te Rome
en eveneens te Berlijn. Van zyn resultaten
is niets bekend, maar te Beriyn moet het
hem toch wel heel zonderling te moede zijn
geweest. Mocht hij ook daar met zyn „hart"
hebben gedacht, dan zal hy wel zoo ver
standig zyn geweest niet hardop te denken
FEUILLETON.
Roman uit het leven te Stockholm.
door ERNST LUNDQUIST.
Vertaald door F. LAHR Jr.
Nadruk verboden.)
5)
De groothandelaar drong er op aan, dat zij hem
aan zou doen, opdat zij konden zien, hoe hij haar
stond, maar toen hij haar linkerhand nam en
probeerde hem om haar pols te doen naast den
zilveren armband, dien zij dien avond van Olof
had gekregen, trok zij schielijk terug en verklaarde,
dat zij onder geen voorwaarde wilde: twee naast
elkaar, dat was te veel, zij was geen boerenbruid....
en een aan iederen arm was smakeloos.
„Maar u kunt immers dien anderen eerst afdoen,
niet waar, dat doet u wel, voor mij?!"
Hij magnetiseerde haar met de oogen, zag er
zoo verliefd en ongelukkig uit, en smeekte en bad
op vleienden, zangerigen toon, terwijl juffrouw
Berger verontwaardigd in het midden bracht, dat
Karin natuurlijk niet zoo ondankbaar en onbeleefd
zou wezen, om zoo'n bescheiden wensch van den
innig goeden en vrijgevigen groothandelaar Janzén
niet te vervullen.
Een pijnlijke uitdrukking gleed over Karin's
gezicht; zij deed Olof's armband af, stopte dien
in haar zak en liet Janzén den anderen vastmaken.
Maar heel haar dankbaarheid en vreugde over zijn
geschenk was weg, zij verveelde zich en voelde
I11 Duitschland zelf heeft menigeen het
lachen heelemaal afgeleerd, de revolutie is
aldaar nog niet ten einde, ondanks de ver
klaring van Hitier dat zulks wèl het geval
is. De berichten over barbaarsche plagerijen
blijven nog steeds onverzwakt aanhouden,
een der recente gevallen is de arrestatie en
overbrenging naar een der vele concentratie
kampen van vijf familieleden van Scheide-
mann, ex-kanselier, omdat deze de vooraan
staande mannen der nationaal-socialisten in
een Amerikaansch blad zwaar zou hebben
beleedigd. Deze vijf onschuldigen moeten
dus boeten voor den in het buitenland ver
blijvenden Scheidemann, welke trouwensin
het bedoelde Amerikaansche blad geen ar
tikel moet hebben geschreven. De blinde
haat der nazi's tegen hun oude tegenstanders
kent eenvoudig geen grenzen.
De Duitsche pers, overigens zoo gewillig
als een lam, zal nu ook nog worden verblijd
met een nieuwe perswet, waardoor de jour
nalisten onafhankelijk gemaakt zullen wor
den van de particulier-kapitalistische uit-
geversbelangen. De nieuwe Duitsche journa-
AAN DE TARWETELERS.
Koopen en vermalen van niet-erkende tarwe.
De Besturen der Tarwe-Organisaties voor
Noord-Holland en Zuid-Holland vestigen de
aandacht der tarwetelers nog eens op het feit,
dat het verboden is andere dan zelf verbouwde
tarwe van den laatsten oogst op het bedrijf te
hebben. De Organisaties kunnen schriftelijke
vergunning geven tot het koopen van tarwe
voor voederdoeleinden. Deze vergunning wordt
alleen afgegeven, indien de bedoelde tarwe,
ook al is deze gekleurd, is vermengd met gerst.
Het is voorgekomen, dat een tarweteler,
ondanks vorenstaande voorschriften, tarwe
heeft gekocht en voor eigen behoefte (bakken
van brood) heeft doen vermalen.
Teneinde iederen twijfel uit te sluiten zij
medegedeeld, dat zulks ten strengste is ver-1
boden, zoowel op grond van het tarwebesluit,
als op grond der voorschriften en Bestuurs
besluiten der Gewestelijke Tarwe-Organisaties.
Tegen overtredingen zal streng worden
opgetreden.
RASECHT PLANTGOED MET GARANTIE.
Eerste eisch ook voor den kweeker
van klein fruit. Zwarte-bes-
senteelt sprekend voorbeeld.
De laatste dag van de Wageningsche Land-
bouwweek is gewijd geweest aan de fruit
teelt. Er werden niet minder dan 10 referaten
gehouden. Ir. A. W. v. d. Plassche, te Goes,
opende de rij met een uitvoerig exposé over
de keuringen van klein fruit. Met deze
zich misnoegd met zichzelf en de heele wereld en
wenschte slechts zoo spoedig mogelijk weg te
komen en alleen te zijn op haar kamertje in de
Tyskbagarstraat.
Maar het zou nog een heelen tijd duren, voor
het uur van verlossing gekomen was. Na het
souper ging Groothandelaar Janzén aan de piano
zitten en zong met een krachtigcn bariton de eene
afgezaagde, sentimenteele romance na de andere,
zooals ,.Het beeld der roos", „Of ik je bemin" en
„In de lente der jeugd". De tonen waren sleepend
en te hard, met een belachelijk pathos, maar hij
zong zuiver en niet zonder een zekere voordracht,
zoodat men hem zou geloofd hebben, wanneer hij
vertelde dat muziek zijn alles op de wereld en hij
een van de steunpilaren van de groote en bekende
zangvereeniging Z.V. „Zingende Vrienden" was.
En zoo ging hij voort met zingen en zich zelf te
accompagneeren met eentonige, eigen gemaakte
accoorden, zoodat hij zelfs zijn gasten vergat;
maar toen hij zijn heele repertoire door was en
weer opnieuw met „Het beeld der roos" wilde
beginnen, stond Karin op en beweerde, dat zij
nu afscheid moesten nemen, het was bijna één
uur en zij moest den volgenden ochtend bijtijds
op. De groothandelaar scheidde noodc van zijn
„dal bij liefelijk daglicht", maar was een te beleefd
cavalier om tegenwerpingen te maken. De kelner
werd geroepen en ontving op in het oog loopende
wijze de betaling, zijn fooi en een joviaal tikje,
waarop het gezelschap den aftocht blies.
De heer Janzén verzocht de eer te mogen hebben
de dames naar huis tc geleiden en terwijl juffrouw
Berger hem den gehcelen weg met dankzeggingen
voor den buitengewoon gezeiiigen avond over
laadde, stapte hij zaïig als een god voort met de -
oude vrouw aan den rechter en Karin aan den
linkerarm, want zoo had hij het bepaald gewild,
met heesche stem zingende van „Of ik je bemin",
zoodat alle menschen, die zij op dat nachtelijk
uur nog ontmoetten, hen na bleven staan kijken
Toen Karin eindelijk op haar kamertje was,
slaakte zij een zucht van verlichting en wilde zich
gauw uitkleeden en naar bed gaan. Maar eerst
moest zij haar vcrjaarcadcaux wat nauwkeuriger
opnemen. Zij ging aan haar toilcttafcltje zitten
en liet de beide armbanden afwisselend in het
schijnsel van liet petroleumlampje schitteren. Zij
zat er zoo een heelen tijd naar tc kijken, en onder
zocht zc nauwkeurig van buiten en van binnen.
Eindelijk legde zij ze naast elkaar op tafel en
zeide halfluid tot zich zelf: „Die van den groot
handelaar is liet mooist, maar die van Olof is echt."
Toen begon zij langzaam haar schoenen los te
maken.
Dus was dc dag voorbij. Hij liet bij haar een
drukkend, onvoldaan gevoel achter en ontevreden
heid over zichzelf. Mijn God, was liet dan werkelijk
wel zoo'n feest om twintig jaar tc worden?
Het leven, dat nu voor haar was aangebroken
en haar wachtte aan gene zijde van den drempel,
dien zij-vandaag had overschreden, ach, liet scheen
haar zoo vreeselijk moeilijk en ingewikkeld....
nog veel erger dan de ingewikkeldste tapisserie,
want deed men er een verkeerden stap, dan kon
men de fout niet verbeteren door eenige steekjes
weer uit te halen. Toen zij daar zoo stond in haar
lange, witte nachtjapon, bezig iiaar dicht, zwart
haar tc vlechten, terwijl haar oogen verstrooid op
de beide armbanden onder de lamp rustten, kwam
er een zonderlinge gewaarwording over haar: het
was alsof een onweerstaanbare macht haar naar
keuringen wordt bedoeld de keuring van het
plantgoed, dus het materiaal dat door den
fruitteler van den boomkweeker voor uit
zetting wordt betrokken.
Schaft men ziek of niet soortecht mate
riaal aan dan beteekent dit schade voor den
fruitteler gedurende een reeks van jaren.
De laatste jaren heeft zich dit zeer duideiyk
by de kleinfruitteelt gedemonstreerd, waar
van de zwarte-bessenteelt al een zeer spre
kend voorbeeld is.
Gebleken is immers, dat verschillende van
de parasieten, waarvan de kleinfruitgewassen
te iyden hebben, bij het nemen van ver-
menigvuldigingamateriaal overgaan van de
moederplant op de nakomelingen.
Wordt dit materiaal zonder eenige zorg in
oude beplantingen verzameld, dus zonder het
toepassen van selectie, dan ontstaat de mo
gelijkheid, dat het materiaal reeds ziek is
voordat het in den boomgaard wordt uit
gezet.
Ook blykt bij onderzoek van bestaande
beplantingen en het op de kweekeryen aan
wezige vermenigvuldigingsmateriaal, dat het
met de zgn. rasechtheid niet altijd in orde is.
Bovendien zyn er tal van synoniemen, het
geen het handel drijven tusschen de boom
kweekers in de verschillende fruitcentra zeer
bemoeilijkt en tot allerlei klachten aanleiding
geeft.
Het streven van de tuinbouwkeuringen is
nu om op dit gebied betere toestanden te
scheppen.
Men hoopt daarmede te bereiken, dat de
fruitteler by de aanschaffing van plantgoed
dit voortaan kan doen onder garantie van
zijn organisatie, zooals dit ook bij de land
bouwgewassen het geval is.
De noodzakelijkheid van een dergelyke
garantie is in de afgeloopen jaren aange
toond, omdat vooral in tijden van uitbreiding
van een bepaalde cultuur de vraag naar
plantgoed plotseling toeneemt. De enkele
goede partyen, aanwezig in goed gedreven
kweekerijen, zyn dan niet toereikend en de
leveranciers gaan dan dikwijls noodgedwon
gen er toe over om hun afnemers te be
dienen met materiaal, waarvan de herkomst
onzeker is, met alle gevolgen daaraan ver
bonden. De behoefte aan keuringen bestaat
reeds geruimen tijd, en is als zoodanig ook
gevoeld en tot uiting gekomen.
Het getuigt van den werkelyken wil om
deze keuriDgen tot bloei te brengen dat zij,
die zich op dit gebied bewegen, zich bereid
hebben verklaard, deze keuringen in te
richten naar het voorbeeld van de landbouw-
keuringen en dat zij zich willen scharen onder
den Nederlandschen Algemeenen Keurings
dienst (N.A.K.), wat van organisatorisch
standpunt gezien groote voordeelen biedt.
De N.A.K. is in verband daarmede er
reeds toe overgegaan een regelingscommissie
voor de tuinbouwkeuringen in te stellen en
de organisaties, die zich op dit gebied be
wegen, zijn reeds aangesloten.
Hoewel het wel in de lijn ligt van den 1
opzet, zal het in den aanvang nog niet overal
mogelyk zyn de keuringen te doen uitvoeren
door de gewestelyke keuringsdiensten van
den n.A.K. dooh wel zal hiernaar gestreefd
worden.
Hoewel begonnen is met de keuringen
voor het kleinfruit te regelen zijn in tusschen
ook voorschriften voor de pit- en steen
vruchten gereed gekomen en zullen binnen
kort ook de tuinbouwzaden volgen.
De regeling is dus gereed en men is aan
de uitvoering toe.
Het woord is nu aan de boomkweekers,
om de gewassen, die zij kweeken te doen
keuren, maar niet minder rust de plicht op
de fruittelers, om door het betalen van een
hoogeren prijs de betere kwaliteit van het
plantgoed te waardeeren, omdat alleen dan
de boomkweeker de kosten zal kunnen be
talen, die er nu eenmaal aan de keuring
verbonden zijn.
De „tarwe-vloo" te Kruisland.
In verschillende tarwevelden in de om
geving van Kruisland komen groen-gekleurde
springende insecten voor, welke men te voren
hier niet kende. De diertjes verschuilen zich
in jonge tarwe-aren en worden om hun
springende bewegingen door de bevolking
„tarwe-vloo" genoemd.
ZOMER-BEWAARPLAATS
VOOR EIEREN.
Droog, met heel weinig temperatuur
verschillen en verre van sterk
riekende stoffen.
Aan een ei mag letterlijk niets mankeeren.
Als men maar bedenkt, dat er iets aan
hapert, is de eetlust al weg.
Er zyn vooral drie dingen, die de duur
zaamheid der eieren schaden en wel:
Sterke temperatuurswisselingen: sterk
riekende stoffen in de nabijheid, afwisselend
weer.
Op menig bedrijf worden de eieren in een
koelen kelder bewaard. Ik kan me nog heel
goed herinneren, schrijft de expert Boshou
wers in „De Kleine Veeteelt", dat voor 20—25
jaren, toen ik in 't hartje van Brabant woon
de, de boerin ze overal in den kelder bewaarde,
nergens anders 1 Men dacht algemeen, dat
er geen betere bewaarplaats was. Van liever
lede is men ook daar tot betere inzichten
gekomen.
Wat gebeurt er, n.l. als eieren, in 6en
koelen kelder bewaard, overgebracht worden
Daar een vertrek, dat beduidend warmer is?
Of zooals nu waar bet bepaald heet is?
Dan gaan die eieren „zweeten", nat worden,
en dat is zeer schadelyk voer de houdbaarheid
er van.
Over de geheele schaaloppervlakte ligt aan
den buitenkant der eieren een soort van
droge slijmlaag. Deze heeft een gewichtige
taak te verrichten, ze heeft een bederf
werende functie, net als de z.g. washuid by
het fruit,
Als de isolatie geschonden is, hebben aller-
OBERIANMSTCIM
Id kwaliteit onovertroffen
NEDERLANOSCHE MIJ. -
(Ingezonden Mededeeling)
natuurlijk bronwater
Opgericht IS87
het venster trok. Zij luisterde, maar hoorde niets.
Vlug blies ze nu de lamp uit en deed een sjaal
om, trok toen de rolgordijnen op en opende het
venster, om in de zachte atmosfeer van den April
nacht naar buiten tc leunen.
Daar beneden in de Artilleriestraat, die helder
door de maan verlicht was, zag zij een forsche,
mannelijke gestalte, breedgeschouderd en gehuld
in een langen mantel, het gezicht opgeheven naar
haar venster. Haar hart klopte hoorbaar, heel
haar zwartgallige stemming was verdwenen; zij
rekte zich uit het venster zoo ver zij kon en
fluisterde: „Olie!"
Hij nam den hoed af en wuifde dien tegen haar.
Ja, het was Olie; zij herkende zijn lichtblond
hoofdi Nu sprak hij en in dc doodsche stilte van
den nacht verstond zij ieder woord, ofschoon hij
zijn stem niet eehs verhief:
„Goeden nacht, Kasjal... Ik wilde je slechts
goeden nacht komen zeggen!"
En toen verwijderde hij zich langzaam, liet ge
zicht niet afwendende, en vóór hij den hoek om
sloeg, zwaaide hij nog eens met den hoed.
Het volgende oogenblik lag zij onder de dekens
met. gesloten oogen en dc armen over haar borst.
Het scheen haar alsof zij op dit oogenblik had
willen sterven, zóó gelukkig was zij, en de eene
traan na dc andere rolde van onder haar lange
wimpers, zonder dat zij het merkte...
Ja waarlijk, het was het heerlijkste op aarde
0111 twintig jaar tc zijn.
II.
Ofschoon Olof Rijde en Karin Berger neef en
nicht waren, kenden zij elkaar
pas een jaar.
Olof was geen geboren Stockholmer, zoon van
een doctor in de wijsbegeerte, die zeer bekend was
geweest, als translateur en medewerker, aan cou
ranten, doch overleed toen zijn zoon nauwelijks
vijftien jaar oud was zijn vrouw was hem reeds
lang voorgegaan en dezen geen andere erfenis
naliet, dan het armoedig meubilair van een paar
kaniers en een kleine collectie boeken. Dé verkoop
er van bracht zóó weinig op, dat het slechts toe
reikend was voor Olof's onderhoud en Schoolgeld
gedurende weinige jaren. Toen deze op school
naar de zevende klasse zou worden verplaatst,
Iwas hij van alle middelen ontbloot.
1 Zijn voogd, de redacteur Alberg, een van zijn
vaders vrienden, bad alles gedaan om geld voor
hem bij elkaar te krijgen om zijn studies te kunnen
voortzetten, maar Doctor Rijde was een lastig en
1 prikkelbaar heer geweest, die niet veel vrienden
had gehad en met de eene redactie na de andere
overhoop had gelegen; het bleek dan ook, dat
niemand er op gesteld was om verder iets te doen
voor den zoon, die, volgens het Hoofd zijner
school, zeer zeker een goed hoofd en bekwaam
heden bezat, maar daarentegen ook herhaaldelijk
wegens weerspannigheid tegenover zijn leeraren
gerapporteerd was. Daar er geen geld verschaft
kon worden, moest Olof met Kerstmis 1879 de
'school verlaten en trachten werk te vinden om
in zijn onderhoud te voorzien. Hij was toen juist
achttien jaar geworden en zag er uit als een jonge
j Viking met breede borst, en armen, die geschapen
I schenen om zware wapenen te hanteeren.
(Wordt vervolgd).
