Van Spionnen en Spionnage.
BINNENLAND
Leest „Onze Eilanden".
ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 13 MEI 1933.
3
jeugd, zelfs al zjjn geen van beide voorhanden.
Nu weet ik wel, dat er heel veel tegen het
mantelcostuum te zeggen valt. Wat al klaag
zangen over rokken, die veel gauwer leeljjk
en versleten zijn dan het manteltje, esthe
tische bezwaren over de leeljjke „vlakver
deeling" om het zoo maar eens uit te
drukken in een donkere beneden-en een
lichte bovenhelft en, niet te
vergeten, het practische be
zwaar, dat men eigenlijk
nooit „gekleed" is, wanneer
men het manteltje aflegt.
En toch doet dit alles niets
aan het succes van het man
telpak af Heeft een vrouw,
die eenmaal op een bepaald
kleediugatuk haar zin heeft
gezet, zich ooit door welke
bezwaren ook, van do wijs
laten brengen? Zjj tracht
veel liever aan die bezwaren
tegemoet te komen, in dit
geval b.v. door bij het man
telcostuum twee gelijke rok
ten te nemen, zooals een
heer ook dikwijls twee pan
talons bij z(jn pak bestelt.
En verder vergeten wij zelf,
zoowel als ieder die ons ziet,
graag de minder mooie vlak-
verdeeling, wanneer we in
zoo'n snoezig modern blousje
gekleed z(jn.
Opvallend veel mantel
pakjes zijn op het oogenblik
van gestreepte stof gemaakt.
Deze strepen worden op
allerlei wijze toegepast en gecombineerd.
Men gebruikt ze in de lengte, in de breedte,
men zet reepen streepstofzóó aan elkaar dat
er een vischgraat ontstaat (hetgeen voor
namelijk voor de mouwen gebruikt wordt
Deze laatste vertoonen dikwijls het raglan-
model en loopen soms tot bijna aan deD hals
door. Het omgekeerde komt echter nog veel-
vuldiger voor: de schouders zijn doorkappen
verbreed, die over den bovenarm vallen.
Naargelang men het noodig heeft, smaller
of breeder in de schouders te schijnen, kan
men het eerste of het tweede maaksel kiezen.
Een vorigen keer vertelden we reeds, dat
men op het oogenblik de blouse graag, door
kleur en versieringen, met het mantelcos
tuum in overeenstemming brengt. Verder
houdt men van lichte blouses bij donkere
rokken en wat heel nieuw is van
donkergekleurde blouses bij lichte mantel-
costuums. Men neemt hiervoor speciaal ge
drapeerde modelletjes, die van voreD schuin
overkruist gesloten worden. De rechterzijde
van den hals is glad, de linkerzijde eindigt
in een lange slip die van voreD op de blouse
door een breede schuif wordt getrokken.
Schotsche stof wordt zeer veel als gar-
neeriDg gebruikt op de voorjaarsmantel
pakken. De eenvoudigste versiering in dit
genre bestaat b.v. in een liggend kraagje
met groote Schotsche strik en. onder aan de
mouwen, Schotsche manchetten.
Aardig zfln
ook mantel
pakjes met
driekwart
lange of hal
ve mouwen.
Meestal ver
vangt dan
de blouse
van genop
te, fleurigs
etof, het ont
brekende mouwdeel.
Aanlokkelijk zijn voor
ons, vrouwen, de tallooze
kleinigheden waarmede we
op 't oogenblik ons toilet
kunnen voltooien. De win
kels liggen er vol mee en
de keuze is moeilijk. Aller
liefste kleurige mutsjes
met bijpassende sjawls of
meer uitgebreide ensem
bles van hoedje, tasch,
sjawl en bandschoenen.
Zeer chic zijn handschoe
nen, die volmaakt met de
japon of het costuum over
eenkomen.
Vele dames brengen daarom een lapje van
de japonstof, wol, jersey, fluweel etc. naar
den handschoenenmaker, die er, in combi
natie met leer, een paar keurige handschoe
nen van fabriceert die een zeer persoonlijk
karakter dragen. Fijne handschoenen met
zeer breede, mooi bewerkte kappen zfln zeer
prijzig, onder de zes gulden kan men in dit
genre bijna niets krijgen. Geen wonder, dat
dames, die een beetje handig met de naald
weten om te gaan, trachten aan een paar
gewone handschoenen zelf zoo'n paar mooie
kappen te bevestigen - dikwijls met veel
succes. Misschien ontstaat er in dezen tijd
wel een nieuw spreekwoord: „Wie niet rijk
is, moet handig zyn..."
Onze lezeressen, die uitvoerig wen-
schen Ingelicht te worden over de laat
ste mode, zoowel voor dames als kin
deren, raden wi| dringend aan een
abonnement te nemen op „Het Nlenwe
Modeblad".
Hit nfterst pracflscbe Nederlandscbe
modetljdscbrllt, betwelk ook een schal
van gegevens biedt voor handwerken
In alle genres, Is bl| de uitgevers dezer
Courant tegen sterk geredneeerden prijs
verkrijgbaar.
De abonnementsprijs van Het Nlenwe
Modeblad, 2 maal per maand verschij
nende In 24 bladzijden met telkenmale
2 gratis knlppalronenbladen, bedraagt
slechts I 1,20 per kwartaal, Iranco per
post I 1.50.
(2e Serie).
IX.
Vergeefsche pogingen om in Zuid-Rusland door
te dringen.
Maar deze andere geschiedenis doet de vraag
rijzen of niet de raadselachtige Gravin heeft
woord gehouden. Waaruit dan weer zou zijn
af te leiden, dat zij een machtige organisatie
achter zich had, die zij, waar de Fransclien
niet van haar wilden weten, ter beschikking
van de Russen stelde. Al zou zij het echter
niet hebben gedaan, zoo is men geneigd op te
merken, dan was liet toch zeer twijfelachtig
of de expeditie, die Zuid-Rusland moest bin
nendringen, kans van slagen had geboden.
De expeditie werd ondernomen vanuit
Odessa. Einde Januari 1919 werd het Geal
lieerde front, bijkans uitsluitend door de
Franschen bezet, gebractit op een afstand
van meer dan 100 K.M. van de kust. Men
bedenke wel: in een vijandig land, ontbloot
van voorraden, ver verwijderd van het hoofd
kwartier, dus ver van de basis en van de be
schermende artillerie van de vloot. Een 70.000
man troepen, voornamelijk Franschen, maar
ook Grieken, Polen, Russische vrijwilligers
en zwarte troepen, trokken stoutmoedig
verder in het land, dat ook een Napoleon niet
had vermogen te overmeesteren. De verhalen,
die Robert Boucard ons gedocumenteerd doet
over dezen tocht, bewijzen, dat gedeelten van
het Afrikaansche leger, met niet anders dan
met hun zomeruitrusting waren gekleed, en
dat Grieksche eenheden, geschoeid slechts met
sandalen, door de sneeuw moestenjvoortrukken.
Men bedenke daarbij, dat een groot deel
dezer troepen in den wapenstilstand het
oogenblik had begroet, dat zij naar het Vader
land zouden kunnen terugkeeren. Niet slechts
Koloniale, doch ook moederlandsche infanterie
werd op de marsch gesteld om de steeds voort
durende vervolging van den vijand in het
binnenland te ondernemen. Kan het verbazen,
dat, gezien den vloedgolf van radicale stroo
mingen, die door geheel Europa ging, een
dezer infanterie-regimenten in verzet kwam;
de kreten van demobilisatie aanhief en mar
cheerde onder het zingen van liederen, die nu
niet bepaald tot de militaire behoorden.
Boucard spreekt dan ook met de meeste be
slistheid tegen, dat de rebellie, die zich al
spoedig van het expeditionaire corps zou
meester maken, op de vloot is begonnen;
integendeel, de troepen te land zijn begonnen
en de vloot heeft hun voorbeeld overgenomen.
Men houde daarbij rekening met den toe
stand, waarin de bevolking verkeerde en de
landstreken, die men betrad. Die bevolking
was slecht gevoed, had tientallen van jaren
onder den ergsten Czaristischen druk geleefd
en zag nu de bevrijding van dezen druk voor
zich. Maar zij verkeerde ook in vrees ten aan
zien van de wreedheden der Bolsjewieken, die
tot alle denkbare uitersten overgingen, wan
neer de Fransche troepen werden geholpen.
Om een enkel voorbeeld te noemen van de
wijze, waarop werd opgetreden. De stad
Kherson, tevoren door de roode troepen bezet,
werd door dezen ijlings ontruimd bij het
naderen van het expeditiecorps en de verge
zellende witte vrijwilligers. De vooraanstaande
communisten werden in hechtenis genomen,
en de Generale Staf van het bezettingsleger
plakte een uitnoodiging aan de ingezetenen
om het Sovjet-juk van zich af te schudden en
vrijwillig dienst te nemen tegen de Sovjet-
overheerscners. Honderden vrijwilligers meld
den zich aan; zij werden verzameld en onder
geleide van pijpers en tamboers gebracht naar
een kamp in de omgeving van de stad, waar zij
zouden worden geoefend en gehuisvest. Nie
mand heeft deze vrijwilligers ooit teruggezien.
Want zij zijn daar in koelen bloede gemuti
leerd, gemassacreerd door degenen, die hun
tot instructeurs zouden dienen en die in
werkelijkheid niet anders waren dan verborgen
agenten van de Russische Tcheka. De terug
tocht der Bolsjewieken was 'n schijnmanoeuvre
en geheel de dienstneming van sommige ele
menten een zuivere comedie teneinde de tegen
standers der revolutie te treffen, en deze
werden helaas maar al te goed getroffen.
Het kon aan de oogen van de bevelvoerende
leger- en marineautoriteiten niet verborgen
blijven, dat geheel de expeditie een ramp
dreigde te worden. Om dit te voorkomen,
besloot Admiraal Amet zich tot Parijs te
wenden teneinde de noodige versterkingen te
verkrijgen. Toen hem deze werden geweigerd,
en daartegenover de vijand zich krachtiger dan
tevoren toonde, overwon de Admiraal zichzelf
en telegrafeerde op dringende wijze aan Parijs
om toestemming te verkrijgen tot den terug
tocht van zijn troepen en zijn schepen, De toe
stand werd daarin naar waarheid geschilderd en
de terugtocht als 'n noodzakelijkheid genoemd,
wilde men een omvangrijke ramp voorkomen.
Dat men vol spanning het bericht van Parijs
afwachtte, wie zal het niet begrijpen? Eindelijk
kwam het de kortheid van het antwoord deed,
nog voordat het ontcijferd was, hopen, dat
het gunstig was. Maar toen de officieren van
den Staf net ontcijferde antwoord voor zich
hadden, moest de jongste zich opofferen om
het den Admiraal aan boord van den kruiser
Joan Bart over te brengen. Het luidde niet
anders dan: Herwin Uzelf; ik zeg: Herwin
Uzelf en wacht bevelen af. Toen moest al
spoedig het onherstelbare gebeuren. De strijd
diende hervat, en de voornaamste schepen van
het eskader kregen bevel om zich naar Sebas-
topol te begeven teneinde den voortgang van
den vijand te stuiten. Het ging zoo goed en
zoo kwaad als het ging. Maar nadat gedurende
een dag een gedeelte van Sebastopol was
gebombardeerd, kwamen de matrozen in
opstand. Het begon op de Joan Bart, waar de
vlag van den Admiraal woei; deze werd neer
gehaald en de roode vlag werd er ónder toe
juichingen van de op het strand en de kade
verzamelde opstandelingen voor in de plaats
geheschen. De matrozen van den kruiser
„France" volgden dit voorbeeld. Eenmaal
meester van de schepen en ook van de toe
stellen aan boord dier schepen, traden de op
standelingen onderling met elkander in ver
binding, en het behoeft niet gezegd te worden,
dat zoowel de positie als liet leven van den
Admiraal en zijn officieren in gevaar verkeerde.
Het moge zijn, dat te land, in Sebastopol, tal
van maritieme en continentale troepen aan
de orde getrouw bleven, dit^neemt niets weg
van het feit, dat de toestand erg genoeg was.
Hadden de officieren van liet Fransche eskader
niet een groote mate van vooral zedelijken
moed getoond, wie weet of de afloop iets beter
ware geweest dan die van Russische schepen
in de haven van Helsingfors, welker officieren
het eerst aan het roode oproer ten offer vielen.
Op den dag na den opstand, zagen de man
nen van de Jean Bart hun kapitein met ver
bazing, die spoedig meer werd dan verbazing,
de hut, waarin hij vrijwillig verblijf had ge
houden, 'verlaten en zich begeven naar dat
deel van het schip, waar de roode vlag uit
woei. Hij richtte op den gewonen toon het
bevel tot de verzamelde matrozen om de vlag
neer te halen en er de gewone Fransche vlag
voor in de plaats te stellen. Ontvangen inet
uitroepen van sarcasme, wendde hij zich tot de
matrozen; bezwoer hen na te denken wat zij
deden, en toen ook dit niet hielp, begaf hij zich
met vasten pas in de richting van de vlag.
De matrozen schenen geneigd hem den weg
te versperren, maar toen hij, vast voorwaarts
gaande, commandeerde, dat zij de rijen zouden
openen, was er eigenlijk niemand, die hem
durfde weerstreven. De roode vlag ging
neer; de Fransche vlag woei spoedig weer.
Toen kwam het oogenblik dat de bemanning
zich rekenschap gaf van de zedelijke overmacht
van dezen eenen man, die met slechts een
valide hand ter beschikking, dit stoute stuk
had aangedurfd en hen allen overheerscht.
En dezelfde mannen, die nog kort tevoren
hadden geroepen: ter dood met de officieren,
zij hieven nu den kreet aan: Leve de Comman
dant.
Admiraal Amet toonde zich in deze moeilijke
dagen volkomen berekend voor de positie,
waarin hij zoo plotseling was geplaatst. Men
wist, dat hij een vastbesloten- karakter had;
wist ook, dat hij geen enkele daad van oneer1
zou begaan. Toen, twee dagen na de muiterij,
een geleide resolute tirailleurs van het land
leger onder bevel van een Kolonel zich aan het
Admiraalschip vervoegde, vond het geen
matrozen, geen dienst. De Kolonel zeide
Admiraal Amet, dat zijn troepen volkomen
waren te vertrouwen. Zijn Senegaleezen waren
bereid de Jean Bart te bezetten en de beman
ning in hechtenis te nemen, zoodat de ver
diende straffen daaraan konden worden vol
trokken. Maar Admiraal Amet weigerde.
Zijn mannen hadden slechts tijdelijk het
hoofd verloren, opgestookt door enkele rad
draaiers, die natuurlijk hun straf niet mochten
ontloopen. Met eigen hand wilde de Admiraal
de orde herstellen, want hij bleef vertrouwen in
zijn matrozen behouden. Niets mocht op of
tegen de vloot ondernomen worden zonder
een schriftelijk door hem onderteekend bevel;
hij liep liever het gevaar te worden beleedigd,
desnoods bedreigd, dan troepen en dan nog
wel Afrikaansche troepen aan boord toe te
laten. En toen enkele uren daarna een sloep
van den Engelschen Admiraal, die onder de
bevelen van Admiraal Amet was geplaatst van
dezen het bericht kwam brengen, dat ook hij
ter beschikking van zijn Franschen collega
stond om de orde aan boord te herstellen, werd
ook dit aanbod in dank afgewezen. Het mag
tegenover een opstandige bemanning gewaagd
lijken, Admiraal Amet waagde het, terwiile
van zijn vlag, terwiile van zijn matrozen.
Want deze kwamen inderdaad spoedig tot
bezinning. Zij hadden zich tijdelijk vrij ge
maakt van de banden, waarin de dienst hen
hield, maar waren wellicht niet reeds vanuit
Constantinopel de troepen en schepen onderweg
om hen te straffen? En zoo dit niet het geval
was, moest die straf dan toch niet na eenigen
tijd komen? Zoo kwam al spoedig de bezinning
al waren de Admiraal en zijn officieren het
daarover eens, dat de aanstokers ernstig
dienden gestraft. Die aanstokers moesten zich
aan boord van de „France" bevinden, en ten
einde deze te verwijderen, werd aan dit schip
bevel gegeven om de terugreis naar Toulon
te ondernemen. Wilde liet evenwel die terug
reis aanvaarden en volbrengen, dan dienden
de officieren, die aan boord van het schip op
gesloten waren, te worden bevrijd; dan dien
den ook de orders, door deze officieren gegeven,
te worden opgevolgd. Het noodige werd gedaan
teneinde te voorkomen, dat tegen de bevelen
van de officieren in kon worden gehandeld.
De route zou rechtstreeks naar Frankrijk zijn;
een Britsch kruiser begeleidde de „France" tot
in de monding van den Bosporus om te voor
komen, dat de „France" neiging zou vertoonen
te landen, en ook de basis te Constantinopel
ontving draadloos de noodige instructie.
Heeft de Soldatenraad aan boord van de
„France" iets begrepen van de bedoeling, die
bij het vertrek naar Toulon voorzat? Zooveel
is zeker, deze heeft geprobeerd onderhande
laars naar den Admiraal te zenden, maar dit
had weinig gevolg, want nauwelijks waren
die onderhandelaars aan boord van de Jean
Bart gekomen, of zij dienden het schip ook
weer te verlaten.
De terugreis van de „France" bracht van
zelf het einde van de zoo lichtzinnig begonnen
muiterij. De officieren, die met den ietwat
zonderlingen titel van raadgevers tot de be
wegingen van het schip, die zij natuurlijk
commandeerden, waren toegelaten, verkregen
meer gezag naarmate de kusten van Frankrijk
in het zicht kwamen. De „France" werd naar
Bizcrta gedirigeerd; daar zou zij zich ter be
schikking van den maritiemen Prefect hebben
te stellen, terwijl de helft der bemanning bij
aankomst met verlof kon gaan. Hoe dit bevel
diende te worden opgevat, bleek al spoedig
bij aankomst. De noodige maatregelen waren
genomen, en de a,inleggers van deze muiterij
kregen de straffen, die zij uiteraard verdiend
hadden. Ongeveer 28 onder hen werden tot
straffen boven de vijf jaren veroordeeld, maar
ook de commandant van een der schepen, die
dit aan zijn muitende matrozen had overge
laten, stond voor den krijgsraad terecht.
Een officier-machinist die met de muiters
gemcene zaken had gemaakt, werd te Gallatz
in hechtenis genomen op het oogenblik, dat
hij op het punt stond naar de Russen te vluch
ten. Aan boord van den kruiser Waldeck
Rousseau gebracht om naar Frankrijk te
worden getransporteerd, slaagde hij in een
poging om de bemanning van dit schip tegen
de officieren op te zetten. De Schout bij Nacht,
die aan boord van dit schip was, toonde zich
bereid, teneinde aan de bedreiging zijner
matrozen te voldoen, de terugreis naar Frank
rijk te ondernemen. Admiraal Amet aarzelde,
nadat hij dit vernomen had, niet lang; de
bedoelde Schout bij Nacht ontving bevel zijn
commando over te geven en werd door een
torpedojager opgenomen om naar Constanti
nopel te worden teruggebracht.
DE KONINGIN RICHT ZICH TOT HET
NED. VOLK.
De Vader des Vaderlands leeft nog
steeds in ons liart voort.
Nu de herdenking van den 24sten April
zoowel hier te lande als iD het R(jk buiten
Europa en bij onze landgenooten in den
vreemde tot het verleden behoort, wensch
ik tot allen een enkel woord te richten.
Waar ontelbare scharen uit verschillende
uiteenloopende deelen der bevolking zich als
leden van een groot gezin vereenigden om
de figuur van den Vader des Vaderlands, is
op treffende wijze gebleken dat h(j voor ons
allen geen nevelige historische persoon uit
een ver verleden is, doch daadwerkelijk in
ons hart voortleeft. Deze aanhankelijkheid
en verèering is onafscheidelijk verbonden met
onze verknochtheid aan de beginselen van
ons staatsbestel, waarvan hij zoo meesterlijk
de grondslagen gelegd heeft en welke in het
heden zooals in het verleden zoo uitnemend
bij onzen volksaard passen en een waarborg
voor de toekomst vormen.
Tijdens de herdenking toefden mijn ge
dachten menigmaal bij den langen worstel
strijd met zfln zware beproevingen, zoowel
door ieder persoonlijk als door ons geheele
volk met zooveel offervaardigheid en taaie
volharding gedragen, beproevingen, waarin
de leider van onze onafhankelijkheidsbewe
ging steeds getoond heeft met vaderlijke
bezorgdheid te deelen, bouwende op den
„potentaat der potentaten", onwrikbaar in
zijn geloof aan uitredding en betere tijden.
Een moeilijke weg en ontberingen zijn niet
te vermijden voor een volk in nood, dat zich
voor een betere toekomst wil aangorden. Met
bezorgdheid denk ik aan de ongunst der tijden,
waardoor alle deelen des Rijks getroffen zijn
en ik ben met deernis vervuld over den
zwaren druk en de moeilijk te brengen offers,
die een ieder opgelegd worden, een nood,
welke het wereldgebeuren om ons, buiten
ons toedoen, heeft in het leven geroepen. Ik
voel de bezieling en de kracht, die er van
dat verleden uitgaan, om ons door aanpassen,
taaie volharding en eensgezindheid, den greep
van den tijd te doen trotseeren en met den
Ijver en de wilskracht, die de omstandig
heden gebieden de handen ineen te slaan en
allen tezamen te offeren en te arbeiden voor,
wat God geve, eenmaal een betere toekomst
zal zijn.
Moge de viering, die achter ons ligt en de
daarbU opnieuw aan den dag getreden aan
hankelijkheid aan de figuur van den Vader
des Vaderlands en aan het werk, dat hij
heeft mogen tot stand brengen, blijken een
zegen voor ons allen te zjjn geweest.
WILHELMINA.
EEN WOONWAGEN AANGEREDEN.
Elf personen onder de overblijfselen
vandaan gehaald.
ROERMOND, 9 Mei. Hedenavond onge
veer kwart voor negen reed op den weg
Echt Roermond, ter hoogte van het kasteel
Hattem, een woonwagen, waarin 11 perso
nen gezeten waren. Op dat moment werd
de woonwagen, welke getrokken werd door
een paard, ingehaald door een autobus, be
stuurd door zekeren J. Smeets te Linnen.
Vermoedelijk door het slechte achterlicht
zag de bestuurder den woonwagen te laat.
Hij trachtte nog uit te wijken, doch mede
door de gladheid van den weg kon h(J een
aanrijding niet meer voorkomen od met een
snelheid van ongeveer 40 K.M. reed de bus
op den woonwagen van achteren in. De
woonwagen werd van den weg geslingerd
en kwam totaal vernield in de sloot aan den
kant van den weg terecht.
De inzittenden, behalve eenige oudere per
sonen waren eenige kinderen in den wagen,
moesten van onder de overblijfselen van den
woonwagen vandaan worden gehaald. Twee
kindereD, beiden jongens van ongeveer 10
jaar oud, waren er het ergst aan toe en
moesten met ernstige wonden per auto naar
het St. Laurentiusziekenhui8 te Roermond
worden overgebracht, waar zD ter verpleging
werden opgenomen. De woonwagenbewoners
bleken te zyn zekere familie Jager uit Geleen.
Een vrouw had eenige wonden in het gelaat
bekomen, terwijl de andere acht slachtoffers
er met lichte verwondingen, meerendeels
builen, lichte kneuzingeD en schrammen
afkwamen.
De chauffeur van de autobus was onmid
dellijk met een andere auto doorgereden1
naar Roermond, om daar de politie van het
gebeurde in kennis te stellen. Deze ging op
onderzoek uit, terw(j] geneeskundige hulp
eveneens spoedig ter plaatse was.
In de autobus had alleen de bestuurder
gezeten. De bus werd zwaar gehavend. De
chauffeur Smeets was op weg van Linnen
naar Roermond om daar arbeiders te halen
om deze naar hun werk te brengen.
Naar w(j nader vernemen, heeft een jongen
een been gebroken, terwijl de tweede ge
wonde knaap een schedelfractuur heeft op-
geloopen.
Volgens de verklaring van den chauffeur
reed de woonwagen geheel rechts van den
weg, doch hy had den woonwagen eerstop
het laatste moment ontdekt in verband met
het feit dat deze wagen geen groot achter
licht had. Voorop hing een gewone stal
lantaarn.
De politie van Roermond heeft proces
verbaal opgemaakt en stelt een nader onder
zoek in.
WAPENSMOKKELAARS BETRAPT.
Auto met 155 pistolen en 300 scherpe
patronen in beslag genomen.
's-GRA VENHAGE, 10 Mei. De Haagsche
politie is op het spoor gekomen van een
bende wapensmokkelaars, die den laatsten
tijd zich bezig hield met het smokkelen van
wapens en munitie uit België naar Nederland
om ze hier te verkoopen. Zoo was de politie
er achter gekomen, dat Zondag in Spoorwijk
een bezoek zou worden gebracht door een
aantal wapensmokkelaars om daar te trach
ten de smokkelwaar van de hand te doen.
Toen in een dar straten van Spoorwyk Zon
dag voor een perceel, waar een Duitscher
woonde, een auto stilhield en drie wapen
smokkelaars zich naar binnen begaven, trad
plotseling de politie naar voren en omsingelde
den auto, waarna eenige ambtenaren het
huis binnendrongen.
In den auto werden 155 automatische
pistolen en 300 scherpe patronen in beslag
genomen. In het bewuste perceel werden de
drie wapensmokkelaars, die drie Brabanders
bleken te zyn en de bewoner, een Duitscher,
in hechtenis genomen.
By een ingesteld onderzoek werd in de
woning verder niets verdachts gevonden. De
drie Brabanders en de Duitscbers werden
naar het hoofdbureau van politie overge
bracht, waar proces-verbaal werd opgemaakt.
De auto, de pistolen en de munitie zijn in
beslag genomen, Ingevolge de wettelijke
bepalingen konden de wapensmokkelaars
niet langer dan zes uur in hechtenis worden
gehouden en moesten daarna weer worden
vrijgelaten. De Duitscher, voor wien de
wapenzending bestemd was en die blijkbaar
hier zijn afnemers had, is de grens over
gebracht. De wapenen waren afkomstig uit
Luik.
Zooals men weet, is de wapenhandel in
België vrij. Vandaar dat men herhaaldelijk
probeert wapens van België naar Nederland
te smokkelen. Welke bedoeling de Duitscher
met den wapenverkoop had, is nog niet
uitgezocht.
Uit het verdere onderzoek is nog gebleken,
dat de drie Brabanders zich ook met den
botersmokkelhandel bezig houden. De boter
wordt in vrij groote partijen in België aan
gekocht, waarmede men bier een zoet winstje
weet te maken. Vermoedelijk zal de in beslag
genomen auto geconfiskeerd worden.
VOETBAL.
A.s. Zondag speelt Flakkee I thuis tegen
A.V.S. een oude competitie-tegenstandster,
van wie Flakkee in Rotterdam verloor met
2—1. A.V.S. staat bekend als een zeer spor
tieve en zeer sterke tegenstandster, die we
gaarne op het Flakkee-veld weer opnieuw
in actie zullen zien, We verwachten, vooral
nu de zenuwachtigheid van een winnen of
de kampioenskans is weg, er niet is, een
mooien en prettigen wedstrijd, waarnaar het
een genot is te k(jken.
Voor binnen- en buiten de lijners.
ii.
Hoe voetbal precies ontstaan is weten we
niet, weet niemand, maar het verhaal gaat,
dat reeds in de middeleeuwen een soort
balspal moet geweest zijn met doelen waar
doorheen een bal getrapt moest worden.
Dit spel werd in de straten gespeeld, de
straten, zooals ze toen waren, zonder asphalt-
wegen, zonder klinkersteenen of zoo iets
In Engeland kent men nog een Wall-spel,
waarbfi het doel een muur is en dat alleen
nog op de Engelsche kostschool Eton ge
speeld wordt en dat mogeiyk een over
blijfsel is van het oude voetbalspel, of een
broertje in andere gedaante van ons moderne
spel.
Het moderne voetbal dateert uit het mid
den van de vorige eeuw, toen men in Enge
land de onderscheiding heeft gemaakt tus-
schen voetbal en rugby. Voetbal en rugby
vereischen beide eenzelfde soort veld,
waarover we het thans alleen willen heb
ben, als inleiding voor de regels.
Het veld, dat voor voetbal vereischt wordt,
is heel wat mooier dan de straten der oude
middel-eeuwsche straat-voetballers of der
Wall-players uit Eton. Elk terrein is lang
niet voor voetbal geschikt, zooals de niet-
voetbaldeskundige denkt. Voetbal vraagt
juist een heel mooi veld, hoe mooier het
veld, hoe mooier het spel. Voetballers spre
ken dan ook van een terrein met effect, of
een ideaal terrein zonder effect, wat een
geheel vlak terrein is, zonder kleine ver
hevenheden, zonder greppels, zonder heuvel
tjes. Ai deze oneffenheden hebben een ge
weldigen invloed op het stuiten van den
bai, op het doorschieten in zyn gang, op
de regelmatigheid van den toesnellenden
voorzet. Aangezien elke onderbreking in den
gang van een voetbal voor een speler een
onzekerheid van bespelen beteekent, zullen
juist op mooie, geheel vlakke velden fraai
-el geleverd kunnen worden.
Het terrein zelf moet niet alleen geheel
vlak zjjn, maar begroeid met kort gras.
Koolasch is uit den booze eigenlyk, al lykt
bet niet kwaad. Kort gras, geschoren. Men
zie maar eens het onderscheid tusschen een
prima veld als het Sparta-stadion in Rotter
dam en dat van een dorpsvereeniging, die
haar speelveld ook als oefen veld moet ge
bruiken! Het eerste terrein lokt en noodt
tot snel spelen, de bal loopt nauwkeurig
zoo de speler het wilde hebben en het kon
doen. Op een dorps-voetbalveld komen on
verwachte afwijkingen in den loop van den
toerollenden bal voor, die zeer nadeelig voor
het spel-gehalte zyn! En hoe grooter het
veld, hoe beter en mooier het spel.
Het grootste veld „kreeg" de volgende maten
119 meterlangen 91 meter breed, de kleinste
hebben voldoende aan 91 meter bij 46 meter,
maar dat is rykeiyk kort. Het spel op zulk
een veld is gedrongen, de spelers loopen te
veel in elkander, ze kunnen zich niet ont
plooien, omdat het veld geen „snelheid" toe
laat. Iedere voetbalclub moet er naar streven
het grootst mogefljke veld te krijgeD, en
liever het met het toelatende publiek op een
accoordje gooien om nog een paar meter
te winnen in breedte en lengte, dan het
veld bekorten! Elke meter meer lengte en
elke meter meer breedte beduidt een groote
winst, en in spel-qualiteit en in spelgenot,
'zoowel van spelers als voor toeschouwers I
Door den K.N.V.B. is nader bepaald, dat
de velden de volgende internationale maten
moeten hebben in afwijking van deze
regels: lengte 101 tot 110 meter, breedte
64 tot 73 meter! Alzoo |is het grootste
voetbalveld binnenlijns 110 meter
bij 73 meter!
Dat per slot het voetbalveld nog goed ge
draineerd moet zijn spreekt vanzelf, gladde
terreinen met plassen, die niet verzakken
kunnen zyn onaangenaam. Ze zorgen voor
te veel valpartijtjes en doen het spel afbreuk.
Het is aan te bevelen dat spelers, op
oogenblikken dat ze niets te doen hebben,
zelf de gelykmaking van het voetbalveld
helpen verzorgen, de molshoopen verwijde
ren, „putten" dichten, te hooge graspollen
wegsteken enz. Hebben zp per slot niet
zelf het meeste profijt van deze kleine, ge
zamenlijke moeite! J. B,
NIEUWE TONGE. N.T.V.V. I gaat Zater
dag op bezoek by Xerxes I. Laten we hopen,
dat ons elftal niet te onvolledig is.
Dit is een vriendschappelijke wedstryd.
Voor N.T.V.V. II is geen wedstrijd vastge
steld.
OUDE TONGE. A.s. Zaterdagavond 6 uur
speelt „Xerxes" op het terrein aan den Molen
weg een vriendschappelyke wedstrijd tegen
„N.T.V.V." van Nieuwe ToDge.
De voetbalvereeniging „Xerxes" heeft
zich met het Ie elftal aangesloten by den
Flakkeeschen voetbalbond.
DEN BOMMEL. Heden speelde V.I.O.S. I
alhier tegen het toer-elftal Nu of Nooit I,
uit spelers samengesteld van de N.V. Bato
uit 's-Gravenhage. Voor dezen wedstrijd was
een medaille uitgeloofd door N.O.N. I. Het
is een prettigen hoogstaanden strijd ge
worden, waarin beide partijen zich ten volle
gaven. De rust ging in met 11. Hoewel
na de rust met geestdrift werd begonnen,
brak het einde aan met een overwinning
van 3—1 voor V.I O.S. I.
STAD AAN 'T HARINGVLIET. Zaterdag
aanstaande wordt alhier een vriendschappe-
lyken wedstrijd gespeeld tusschen V.V. S. I
en Hercules I van Achthuizen.
V-
HEEMST^
(Adv.)
VERKOOPINGEN.
Op VRIJDAG 19 Mei 1933, 'snam. 3J uur. in
de Zaal van den heer Vermeulen te Dirks-
laud: Afslag van Twee Heerenhuizen aan
de Paulina van Weellaan, Vier Huizen aan
de Wernerlaan te Dirksland; Twee Huizen
aan den Nieuw Kraayerschen dyk te Me
lissant, alles in eigendom van den heer
J. P. Nieuwland te Dirksland, in diverse
perceelen en combinaties.
Notaris AKERMAN.
