HUjttUacdi's Poeders
v£tdcifV£H cdle fUfHen,
I?!
f
PREDIKBEURTEN.
jnenkeling, Nu onder ieders bereik
p. nieuwland
ERT
:n
gge
aambeien.
DE SALAMANDER i
WOENSDAG
10 MEI 1933
ZIGEUNERBLOED.
Vijftig jaar A. N.W. B.
Zwervers doelman een blunder en't is'2—0.
dierna doelpunt V.I O.S midvoor de onspor
tieve manier het 8 doelpunt door een aan
'.I OS. toegekende strafschop in te koge
len. Nog eenmaal weet V.I.OS 't nette
vinden en wint dus niet 4-0 van Zwervers
De uitslag van de j 1 gehouden wedvlucht
lis gelost te St. Catrien Wavre le 9.45 uur.
Aank. eerste duif 1052.8, laatste 11.17 89.
De prezen waren als volgt: le, 2e, 6e, 10e
en 13e prijs, P. Mast; 3e en 7e prijs, Ant.
Polak; 4e, Ue, 14e en 15e prijs, J Kwaker-
|naat Meyer; 5e, Se en 9e prijs, Joh. du Pree.
1) Noot van den sport-redacteur.
We kuunen deze opvatting in geen enkel
I opzicht deelen 1 Juist het expres naast schieten
van een strafschop is onsportief Wil men
een toegekende strafschop niet benutten, zoo
schiete men zacht in de handen van den
doelverdediger!
Flakkee kampioen!
Van ganscher harte geluk gewenscht
Geel-Blauw I! De prestatie met zoo'n elftal,
of liever, met zoo'n twintigtal,spreekt voor
zichzelf. Altijd heb ik met de vereeniging
meegeleefd, de club van Leen was een deel
van mijn eigen leven, die van Katje is het.
Jammer is het echter dat spelers als Leen
van Keetje, Pen, Boom, Baajj en nog tal
van anderen, uit de voetbalwereld verdwij
nen, zoodra ze de schoenen aan de overbe
kende - en bij Flakkee gevreesde - wilgen
hangen.
Zoo flauwtjes herinnert men zich nog zoo
iets. Een enkele wedstrijd „leeft" nog.
Aanhang van Geel-Blauw, denk later nog
eens aan den R.V.B terug 111
Een lid wordt, als hy goed speelt, toege
juicht, gelauwerd, bewierookt, maar als by
eeDS een wedstryd uit vorm is. uitge-tlo-ten.
Zondag by den wedstryd DOS - UV V.
was de Bruyn, de midvoor van ÜV.V. zoo
gelukkig om in. het begin een doelpunt te
maken.
Alle supporters waren gek van vreugde,
ze konden wel huilen van pleizier „Hi1 kon
toch zoo voetballen hè, die de Bruijn."
Toen hy even later eenige moeilijke kan
sen miste riep een U.V.V.-supporter, die
naast me stond:
„Hei, de Bruyn, gaot 'er maor uut, 'tis
niks mit je!"
Zie, Flakkee-supporters, dat is ook by
Geel Blauw, dat moet er ultl 1 Dat past een
KJl.V.B.-ploeg niet 11 GEEL-BLAUW.
Zondag 7 Mei 1933.
NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK.
Middelhamis, vm. en 'sav. ds. YVeslra Hoek-
zema uit Mgosheerenland.
Sommelsdijk, vm. leeskerk en 'sav.ds. v. Ascfa.
Dirksland, vm. en 'sav. ds. v. d. Wal.
HerkingeD, vm. en 'sav. dhr. Overweel.
Melfssant. vm. en 'sav. ds Bouw,
Stellendam, vm. en 'sav. dhr Bouman.
Goedereede, vm. ds. Verkerk.
Ouddorp, vin. leeskerk en nam. ds. v. Ameide.
Nieuwe Tonge, vm. ds. v. Asch, 's av. dhr. Vetter.
Oude Tooge, vm. ds- Remme en 's av. ds. Verkerk
Ooltgensplaat, vm. ds. v. Ameide/s av. ds; Remme
Langstraat, vm. dhr. Vetten
Den Bommel, vm. leeskerk en's av ds.Polhuijs.
Stad aan't Haringvliet, vm. ds. Polhuys en nam.
leeskerk.
VEREENIGING VAN VRIJZ. HERVORMDEN.
Sommelsdijk (Langeweg), voormiddags 10 uur
ds. G. J. W. Oldeman, pred. te Delft.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. Zeilstra.
Ooltgensplaat, vm. leeskerk, 'sav. ds Scbaafsma.
Den Bommel, vm ds.Schaafsma,'sav.leeskerk.
Stad a.'t Haringvliet, vm.en 'sav. ds. deGraaff.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Middelharnis, vm. en 'sav. leeskerk.
Dirksland, vm. en 'sav. ds. de Blois.
CHR. GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 's av. ds Laman.
Wij kunnen U thans
aanbieden
1 Cassette met 6 roestvrije tafel
en 6 dito dessertmessen met fraai
Galolitt heftf 4,95
1 Cassette idem plus 6 fruitmessen
met im. hoorn heft f 9,50
1 Cassette, 21-deelig, bestaande
uit 6 tafel-, 6 dessert-, 6 fruitmessen,
1 broodzaag, 1 voorsnijmes en dito
vork, prima kwaliteit. f 12,
tes zijn door haar mooie ult-
:onder geschikt voor Cadeau
tl MIDDELHARNIS
ikellers bij
RNIS
RADICALE GENEZING
de hardnekkigste Aambeien
kunt U genezen binnen enkele weken.
Klpatraat 59, R'dam
Prijs per kwartaal f 1»
Losse nummers 0,075
ADVERTËNTIËN
van 1-6 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Diens taan vragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
15E JAARGANG. - N°. 52
De llnion der Volkenbonds-
vereenigtngen.
Sedert de oprichting van den Volkenbond
in 1919 bestaan, naar het Engelsche voorbeeld,
in de verschillende landen afzonderlijke Vol-
kenbondsvereenigingen. De Engelsche is de
eerste en de krachtigste gebleven; zij telt om
streeks een millioen leden, die verdeeld zijn
over twee duizend afdeelingen in geheel liet
Koninkrijk. Maar, al hebben andere landen
dit voorbeeld niet op gelijke wijze kunnen
volgen, Volkenbondsvereenigiugen bestaan,
met uitzondering van Zuid-Amerika, in alle
landen, die lid zijn van den Volkenbond en
ook in de enkele landen, die nog niet tot de
leden behooren. Zulk een Nederlandsche ver
eeniging is de Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede, gevestigd te 's-Gravenhage, in dezen
vorm bestaande sedert 1919, al onderscheidt
zij zich in zooverre van andere nationale Vol-
kenbondsvereenigingen, dat zij tegelijk de tra
dities van „Vrede door Recht" (19011919)
en den Algemeenen Nederlandschen Vredes-
bond (18711901) heeft voortgezet en dus
ook tegelijk Vereeniging van algemeen paci-
fistischen aard is, al is zij allereerst Volken-
fwmfsvereeniging.
Van den aanvang af is de noodzakelijkheid
gevoeld, dat deze nationale Volkenbondsver-
eenigingen zich zouden aansluiten. Aanvanke
lijk kwamen de eerst gevestigde, de Engelsche,
Fransche en italiaansche samen, doch reeds
in December 1919 vereenigden de Votken-
bondsvereenigingen in de in den oorlog neu
traal gebleven landen zich met deze, en korten
tijd daarna traden ook de Duitsche, de Oosten-
rijksche, de Bulgaarsche, de Hongaarsche en,
doch zulks eerst later, de Turksche Volken-
bondsvereenigingen tot deze internationale
organisatie toe. Officieel heet zij „Union Inter
nationale des Associations pour la Société des
Nations". Zij is van den aanvang af gevestigd
te Brussel; aan haar hoofd staat als Secretaris-
Generaal Prof. Ruyssen, vroeger hoogleeraar
te Bordeaux, die door een Engelschen en een
Duitschen secretaris wordt terzijde gestaan.
Plannen zijn aanhangig om den zetel van de
Union naar Genève te verleggen; deze plannen
zullen alleen ten uitvoer worden gebracht,
wanneer de daartoe noodige meerdere geld
middelen beschikbaar zijn. Dat zulks in dezen
tijd niet zoo gemakkelijk zal gaan, behoeft wel
nauwelijks betoog.
De Union komt eens per jaar in congres
samen; het vorig jaar geschiedde dit te Parijs;
n Juni a.s. zal dit te Montreux geschieden,
terwijl het Congres, dat de Union in 1928 te
's-Gravenhage hield, nog in veler herinnering
is. De Union wordt bestuurd door een Raad,
waarin alle vertegenwoordigde landen zitting
hebben; deze Raad komt in den regel in het
najaar afzonderlijk samen en vormt een klein
congres, dat ook alweer telkenmale in ver
schillende landen plaats heeft. De Raad en
het Secretariaat worden bijgestaan door een
viertal permanente commissiën, wier arbeid
respectievelijk betrekking heeft op politieke
en juridische aangelegenheden, op de minder
heden, op het economisch en sociaal werk en
op aangelegenheden betreffende opvoeding en
propaganda. In den regel vereenigen deze vier
permanente commissiën zich in het vroege
voorjaar te Brussel, tegelijk met het Bureau,
het Dagelijksch Bestuur uit den Raad, ten
einde de voorbereidingen te treffen voor het
aanstaande Congres. De Union heeft een wis
selend presidium; tevoren trad elk jaar een
nieuwe president op; thans geschiedt dit om
de twee jaren. De eerste President op wien
deze bepaling van toepassing werd, was onze
landgenoot, Mr. J. Limburg, te Zurich in 1929
tot President gekozen, die in 1931 tijdens de
Raadszitting te Perugia werd opgevolgd door
Lord Robert Cecil.
In den aanvang der vorige maand hebben
te Brussel de vergaderingen plaats gehad, die
dienden ter voorbereiding van het Congres,
dat, als l ven gezegd, binnenkort te Montreux
zal worden gehouden. Alle de vier permanente
commissiën vergaderden met het Bureau, ter
wijl ditmaal ook de Raad een enkele zitting
hield. Deze mag vooral daarom van belang
worden gerekend, wijl in deze Raadszitting
werd aangenomen eene resolutie,betrekking
hebbende op het Chineesch-Japansche geschil.
Op liet oogenblik, dat de Raad samenkwam,
was Japan's voornemen om uit den Volken
bond te treden, nog niet definitief geworden.
Vandaar, dat een deel dezer resolutie reeds
door de feiten is achterhaald. Maar zij blijft
van belang, omdat daarin de volledige instem
ming der openbare meening in de verschillende
landen wordt uitgesproken met de beginselen
blind voor bet feit, dat in tal van landen,
helaas ook voor een deel nog in ons land, de
openbare meening moet worden gewonnen
voor den Volkenbond. Niet, dit kan niet dui
delijk genoeg gezegd worden, om alles goed
te keuren wat de Volkenbond doet of nalaat;
neen, maar om kennis te verkrijgen van den
Volkenbond, zoodoende belangstelling te too-
nen in zijn werkzaamheden en daardoor mede
te werken, dat deze werkzaamheden gaan in
de goede, opbouwende richting. De Volken
bond is niet een werk van de jaren, maar een
werk van de tientallen jaren, zoo niet van de
eeuwen. Dat kan niet voldoende bedacht wor
den, wanneer men geneigd is tot critiek op
den Volkenbond, omdat deze niet „zoo spoe
dig" als men dat zou wenschen, de resultaten
geeft waarop de wereld inderdaad wacht!
VENTVERORDENING.
Aart de Gemeentebesturen in het
district der Kamer.
Hoewel het aan onze Kamer bekend is, dat
in vele gemeenten tot haar district behoorende
Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist
(Adv.)
van het rapport der buitengewone Assemblée,
en wordt vastgehouden aan het standpunt, I
dat door den Volkenbond terzake van Japan's
optreden moet worden ingenomen. Dit heeft
niets te maken met het minder of meer ge
rechtvaardigd optreden van Japan tegenover
de rooverbenden in Mandschoerije, maar houdt
uitsluitend rekening met het feit, dat zoowel
het Grondverdrag van den Volkenbond als het
Pact van Parijs door Japan zijn overtreden
en dat dit aan Japan duidelijk dient te worden
gemaakt. i
De Economische Commissie onderscheidde
zich in deze zitting door bijzondere activiteit.
De Nederlandsche delegatie in deze Commissie
vond aanleiding om een urgentie-voorstel te
doen behandelen, waarin nog eens gezegd
wordt, dat de economische vraagstukken het
allereerst de aandacht van den Volkenbond
eischen. In deze resolutie, die met algemeene
stemmen werd aangenomen, en, gelijk ook in
Nederland is geschied, in alle landen ter kennis
van de regeeringen is gebracht, wordt het
nijpende van het economische en financieele
vraagstuk naar voren gebracht en de meening
j geuit, dat spoedig tot beslissingen moet worden
gekomen, die in opbouwende richting gaan.
Het is te hopen, dat deze bijdrage aan de stem
van het verstand en het practisch inzicht,
gevoegd bij de reeds vele stemmen, die op dit
gebied zijn vernomen, niet zal nalaten eenigen
invloed uit te oefenen,
i De zittingen dezer commissiën hebben ook
j nu reeds doen zien, dat het aan voorstellen
I en initiatieven voor het Congres te Montreux
niet zal ontbreken. Tal van vraagstukken, zoo-
I wel op politiek-juridisch terrein liggend als op
dat der minderheden, zullen aan de orde wor
den gesteld, maar ook vraagstukken van pro
paganda en opvoeding. Want de Union is niet
FEUILLSTON
CH. GARVICE
Uit het Engelsch door
HENRI VAN DE WEG.
Geaut. Uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.
42)
Nauwelijks was hij vertrokken, of Judy Slade
verzond het volgende telegram:
„Hij is in de stad. Dineert hier morgenavond.
Jk verwacht je.
Judy."
Nadat het verzonden was, bleef zij lang in een
van de makkelijke stoelen zitten peinzen, het hoofd
rustend op de saamgevouwen handen.
Raymond ontwaakte den volgenden morgen
weinig vroolijk gestemd, want hij had een vroo-
lijken avond doorgebracht met een paar vrienden,
wat hem met hoofdpijn deed ontwaken. Zijn eerste
werk was naar de telefoon te loopen, om de
„Cottage" op te bellen, nieuwsgierig als hij was,
hoe het met Maya zou zijn.
Een vriendelijk uitziend oud heertje, toevallig
vlak bij de telefoon gezeten, kon niet helpen, dat
hij, wat er gesproken werd, woord voor woord
verstond.
„Mag ik 245 Bramfield."
„Met de „Cottage"? Hier is lord Raymond.
Hoe maakt zij het?"
„Wat zeg je, ik kan je niet verstaan hoe?"
„Weg!"
Een vloek volgde, hetgeen het vriendelijke oude
heertje verschrikt deed opkijken.
„Wat zeg je?" vroeg lord Raymond weer. „Gis
teravond. Politie? Ja nee laat het kind
schieten."
De telefoon werd neergesmakt en lord Raymond
verwijderde zich uit de telefooncel met een gezicht
als een onweerswolk.
Toen hij verdwenen was, stond het oude
heertje op.
„Ik dacht wel, dat het jongmensch iets te maken
had met de verdwijning van dat zigeunermeisje,"
mompelde hij voor zich heen.
Denkend over de ontsnapping van Maya, begon
lord Raymond zich meer en meer ongerust te
voelen; als de politie in de zaak gemengd werd,
kon hij rekenen op gevangenisstraf wegens ont
voering en hij was bang, dat de justitie dan van
meer op de hoogte zou komen. „Er is niets meer
aan te doen," hield hij zichzelf voor en weldra
probeerde hij weer de sombere gedachten van
zich af te zetten door een aantal brandy-soda's,
totdat het tijd werd zich te kleeden voor het
j dinertje bij miss Slade.
Judy wachtte hem reeds in haar gezellige kanier
en verwelkomde hem zoo hartelijk, dat hij zijn
moeilijkheden vergat. Hij vond haar veel liever
I dan Veronica, vooral nu het zachte licht op haar
gelaat viel, maar Veronica had geld en zou zijn
positie veilig stellen want hij raakte meer en
meer overtuigd omtrent de waarheid van het
geen Luke Smeaton hem had verteld.
Een oude dame kwam binnen en werd voor
gesteld als nicht Penelope. Zij maakte een op
merking over het weer en informeerde naar
Veronica, doch een booze blik van Judy legde
het venten aan geene bijzondere beperkende
voorwaarden is gebonden, is haar toch, door
de ervaringen in enkele andere gemeenten op
gedaan, de wenschelijkheid gebleken de nor
men aan te geven, die bij een regeling op dit
punt, naar hare meening, in acht moeten
worden genomen.
Ventverordeningen zullen als regel kunnen
worden gemotiveerd door de noodzakelijkheid
van de handhaving der openbare orde. Op
deze wijze zal het dus ook mogelijk zijn ver
kapte bedelarij binnen de gemeenten te weren.
Hiermede is dan echter tevens de grens der
geoorloofde beperking van de vrijheid in den
straathandel gegeven en deze wordt zonder
twijfel belangrijk overschreden indien met een
ventverordening beoogd wordt te bereiken de
belemmering van den vrijen handel uit andere
gemeenten. De zekerheid bestaat dan, dat
tusschen naburige gemeenten een tarieven-
oorlog ontbrandt door het vorderen van steeds
hoogere legesgelden voor de afgifte van een
ventvergunning, waardoor deze leges tot een
drukkende belasting uitgroeien, tot schade van
den loyalen handel. Zoowel doel als middel
komen onze Kamer weinig verkieselijk voor.
Verbetering in den op enkele plaatsen be-
staanden toestand zou naar de meening onzer
Kamer kunnen worden verkregen door op
neming van de bepaling in de ventverordenin
gen, dat een ventvergunning niet behoeft te
worden aangevraagd door personen, die voor
zien zijn van een bewijs van het hoofd der
politie hunner woonplaats, dat zij aldaar een
gevestigde winkelnering uitoefenen.
Op deze wijze zou worden bereikt, dat de
openbare orde bleef verzekerd zonder dat de
handel meer dan noodig werd belemmerd.
Derhalve zal onze Kamer het op prijs stellen
te mogen vernemen of een gelijke of overeen
komstige clausule als hierboven omschreven
reeds in een eventueele ventverordening uwer
Gemeente voorkomt en zoo neen of uw Bestuur
bereid is een daartoe strekkend voorstel aan
den Gemeenteraad voor te leggen.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Dordrecht e.o.,
C. J. van Helden, Voorzitter.
G. J. van Oostveen, Secretaris.
i.
Kranige jongens
Zooals reeds bekend is geworden, zal het
op 1 Juli van dit jaar vijftig jaar geleden
zijn, dat de A. N. W. B.-Toeristenbond voor
Nederland werd opgericht.
Vijftig jaar!
Een menschenleeftijd, waarin zoo duide
lijk is aangetoond, dat arbeid jong en frisch
houdt, krachtig en doelbewust. Want, ondanks
de vijftig jaren, welke de A, N. W. B. torst,
is hij in zijn arbeid, in al zijn uitingen naar
buiten een organisatie gebleven, waarin het
jeugdig vuur en de overtuigde geestdrift voor
haar idealen onverminderd zijn gebleven.
Wanneer wij terugzien op haar eervol ver
leden, dan blijkt weer eens duidelijk, van welk
belang de vorming van het jonge, wordende
geslacht is.
Dit jonge geslacht, eenmaal tot rijpheid
gekomen, zal de moeilijke, verantwoordelijke
en eervolle taak in gezin en maatschappij van
de ouderen en heengeganen moeten overnemen
en voortzetten.
Zal het hiertoe in staat zijn, dan is vroeg
tijdig ontwakende belangstelling voor een of
ander ideaal onontbeerlijk, want de strijd om
dit te bereiken schoolt den geest, kweekt zelf
respect en vertrouwen, gevoel van saam-
hoorigheid en eensgezindheid.
De jongens, die den A.N.W.B. oprichtten,
hèdden een ideaal, hetwelk voor hen het kom
pas was, dat den te volgen weg wees. Zij
ondervonden en aanvaardden ook de waar
heid, dat de weg tot slagen door moeilijkheden
gaat en men door onverpoosden, eervollen
strijd groot wordt.
Deze jonge menschen, van wie velen niet
ouder waren dan 16 a 17 jaar, slechts enkelen
boven de 20, waren doordrongen van de
groote beteekenis van het zich eendrachtig
geven aan een taak, welke, zoowel individueel
als voor hen gezamenlijk, van practischen,
maatschappelijken en ideëelen aard was.
Zij waren de pioniers, die rusteloos voort
arbeidden en na het bereiken van het eerste
ideaal zich een volgend kozen, dat zij met
I toenemend élan nastreefden,
j Met hun werk, dat steeds grooter en om
vangrijker werd, in beteekenis won en meer
j en meer aandacht trok en waardeering ge-
noot, groeiden zij op tot bruikbare staats-
1 burgers, door hun ervaringen beseffend, dat
,in eenheid en eensgezindheid de geheime
.kracht ligt besloten, welke bindt en niet
scheidt.
Zoo groeide het werk van den A. N. W. B.,
dank zij het onverpoosde werk der pioniers,
waarvan velen thans vergrijsd zijn en anderen
door jongeren werden opgevolgd. Die ouden,
van wie de voorzitter, de heer Edo J. Bergsma,
bijna 49 jaar aan het hoofd der vereeniging
haar het zwijgen op.
Lord Raymond's stemming zakte weer, toen
Hubert Denville werd aangekondigd en deze
binnenkwam.
„Ik wist niet, dat jij in de stad was, Raymond,"
riep hij uit.
j „Alsof ik het van jou wel wist!" antwoordde
Raymond de hand uitstekend zonder op te staan;
jaloersch vermoedde hij iets van vriendschap
tusschen Denville en Judy Slade.
De eetkamer bleek nog fijner van inrichting
dan het vertrek, waarin zij hadden gezeten. Het
j diner was uitstekend, terwijl Judy gezeiiig bab-
belde en hem weldra weer In een goed humeur
wist te brengen.
„Je kiest je eigen wijn zeker niet," merkte hij
op, terwijl hij het glas aan zijn lippen bracht.
„Die is te goed om door een vrouw te zijn uit-
gezocht."
i „Maar dat wel," glimlachte Judy.
Raymond kon echter niet lang over dit onder-
werp doorgaan, want het lag in Denville's bedoe
ling, het plan. dat hij met miss Slade besproken
had dien nacnt op Dartworth Manor, zoo spoedig
mogelijk tot uitvoering te brengen,
j Nicht Penelope trok zich na het dessert terug
j en Judy bracht koffie in fijne porccleinen kopjes,
zoo lieftallig, dat zij lord Raymond geheel en al
veroverde.
j Maar Denville wist te bewerken, dat Raymond
met hem meeging naar zijn club en beide mannen
namen afscheid van hun gastvrouw.
„Zouden wc niet loopen?" stelde Denville voor,
zoodra zij buiten kwamen. Raymond stemde toe
1 en nu begon Denville den aanval, dien hij reeds
zoo lang in den zin had.
„Aardige kamers heeft zij," leidde hij het ge
sprek in.
„Veel beter dan wij op die oude landhuizen,"
was het antwoord. „Zij schijnt veel geld te hebben,
anders zou ze zoo niet kunnen wonen."
„Dat valt nog al mee," antwoordde Denville.
„Hoe gaat het met je zigeunerinnetje?"
„Die kat is weggeloopen," vloekte Raymond.
Denville dankte zijn goed gesternte, nu het
hem gelukt was den chèque van lord Raymond
te verzilveren, vóór het meisje wist te ontsnappen
wat hij haar allerminst kwalijk kon nemen.
„Hoe is haar dat gelukt?" vroeg hij.
„Weet ik het? Ik kreeg de boodschap per tele
foon en toen had ik er meteen genoeg van."
„Hoe bedoel je dat? Toch niet van de liefde?"
Op dit oogenblik stootte Denville zijn metgezel
aan. „Je wilt toch niet zeggen, dat je niet een
beetje op Judy Slade gesteld bent! Zij is in elk
geval dol op jou."
„Zou je denken?" vroeg Raymond, wiens per
soonlijke ijdelheid getroffen werd.
„Dat kun je haar toch wel aanzien."
„Zou jc heusch denken?" herhaalde lord Ray
mond. „Het is in elk geval een aardig kindje;
zij heeft een behoorlijken smaak en weet het een
man gezellig te maken. Maar ik kan haar immers
niet trouwen," voegde hij er aan toe.
„Wie praat daar nu over," kwam het bemoedi
gende antwoord. „Je kunt het immers wel voor
elkaar brengen zonder huwelijk."
„Ik heb voorloopig genoeg van ontvoeringen,"
klonk het met tegenzin. „Ik veronderstel trouwens,
dat Judy Slade tc handig is om mij te nemen
zonder huwelijk. Ik kan haar onmogelijk ongelijk
geven."
staat, de heer G. A. Pos 40 jaar deel heeft
uitgemaakt van het Dagelijksch Bestuur, het
pas afgetreden lid van dit college, thans eere
lid, de heer J. C. Redelé, 36 jaar om ons
tot dit drietal te bepalen hebben nimmer
den arbeid als een last, doch immer als een
lust beschouwd. Zij hebben met zooveel
anderen van den beginne af hun levensperiode
in den Bond beschouwd als een praeludium tot
grootere uitbreiding en volmaking door ande
ren van hetgeen door hen tot stand was ge
bracht.
Zonder de gezonde eigenschappen van deze
gave jonge menschen zou de A. N. W. B. nooit
geworden zijn de krachtige, stuwende ver
eeniging, welke een zegen is geworden voor
ons land en ons volk, want men mag zeggen,
dat de Bonds belangen in den waren zin Volks
belangen zijn geworden.
Een terugblik.
De voorgeschiedenis der oprichting van den
Bond gaan we voorbij.
De oprichting zelve op 1 Juli 1883 had ten
doel het vélocipède-rijden in Nederland, dat
zich, door gemis aan centrale organisatie, niet
in gelijke mate had ontwikkeld als in andere
landen van Europa, op alle mogelijke wijzen
te bevorderen en te gerieven door: a. ten
minste eenmaal per jaar een wedstrijd in het
rijden op vélocipèdes, uitsluitend voor ama
teur-rijders, te houden; b. het toeren in Neder
land te ondersteunen en uit te breiden door
benoeming van vertegenwoordigers van den
Bond in groote steden, het drukken van kaar
ten voor het gebruik door vélocipèdisten, enz.
c. het verkeer tusschen verschillende clubs
onderling te vergemakkelijken; d. de rechten
van vélocipèdisten te handhaven; e. vélocipè-
clubs in steden, waar ze niet bestonden, op
te richten.
Voorzitter der Vereeniging („De Neder-
landsch Vélocipèdisten Bond") werd de heer
C. H. Bingham, captain der Haagsche vélo-
cipèdeclub „De Ooievaar". Het ledental be
droeg op 20 Januari 1884, toen te Rotterdam
de eerste bestuursvergadering werd gehouden,
93 werkende leden en 103 niet-werkende leden.
In deze vergadering werd besloten den heer
E. J. Bergsma, te Leeuwarden, als hoofd
afgevaardigde voor district VI (Groningen
en Friesland) voor te stellen.
Nadat voorts het ontworpen reglement
grondig was nagezien, werd het den secretaris
ter hand gesteld, om het door een taalkundige
te doen redigeeren. Besloten werd nog, zoo
spoedig mogelijk een handboek uit te geven.
Afgevaardigden werden dringend uitgenoodigd
in alle steden van hun distrcit een consul te
benoemen, „alsook in alle steden en grootere
dorpen hotels, koffiehuizen en reparateurs te
noteeren." Ook werd hun verzocht de meest
nauwkeurige inlichtingen over de wegen in hun
district op te geven.
In deze korte vermelding herkent men reeds
enkele zaken welke, thans nog steeds de volle
belangstelling van het bestuur hebben.
Op^21 Sept. 1884 werd de heer Edo J.
Bergsma sis voorzitter gekozen.
In de „Staatscourant" van 5 en 6 Juli 1885,
no. 156, werden de Grondregelen van den
Bond opgenomen, en hiermede was de Alge
meene Nederlandsche Wielrijders Bond, gelijk
de naam toen reeds luidde, getreden in de rij
der groote vereenigingen. Althans men wilde
op grooteren voet voortgaan op het ingeslagen
pad.
„Kerel, als je mij toch niet hadt," hernam Den
ville. „Je kunt haar toch wel een huwelijk in het
geheiirri voorstellen. Er zijn redenen te over om
het zoo te arrangeeren."
„Maar de gevolgen blijven dezelfde, als een
openbaar huwelijk," mompelde lord Raymond.
„Je kunt een huwelijk arrangeeren, terwijl het
in werkelijkheid geen huwelijk is," insinueerde
Denville. „Probeer haar zoover te krijgen, dat ze
in het geheim met je trouwt en imiteer de geheele
geschiedenis."
Raymond schrok, maar het voorstel was inder
daad geschikt voor het karakter ais het zijne.
,,Dat zou prachtig zijn! Kerel, wat ben jij toch
een prachtvent! Het is te mooi, om het er niet
op te wagen." Plotseling keek hij zijn metgezel
achterdochtig aan.
„Waar is het jou om te doen?" vroeg hij plot
seling.
„Dat begrijp je best," antwoordde Denville met
een openhartigheid, die alle achterdocht deed ver
dwijnen. „Ik heb geld noodig. Als dit plannetje
lukt, zul je er wel geen bezwaar tegen hebben
een chèque te schrijven, laten we zeggen van
duizend pond."
„Ja," antwoordde Raymond, thans geheel ge
wonnen, „ik heb er wel duizend voor over."
„Betaalbaar op den ochtend van het huwelijk.
Huwelijk! Wat een bak!"
„Ja," stemde Raymond lachend toe. „Maar wie
moet dat zaakje in orde brengen? Als ik het zelf
moet doen, komt er niets van terecht."
(Wordt vervolgd).
I
Ie
he I
rd I
it- I
cl-
dc I
:en I
m-
fopi
Vi.il
eci
