EERSTE BLAD
>els!
ONZE
Bruidsportretten
S. VAN DER PLAAT
ZATERDAG
25 FEBRUARI 1933
De Economische werkzaamheden
van de Vereeniging voor Volken
bond en Vrede.
Uw Zenuwen
ZIGEUNERBLOED.
ingezonden Stukken
t
d I
Iader te geven. By confrontatie werd de
ngehoudene door mej. Van H. pertinent
i de aanrander herkend. Hy ia in de ka-
rce te Grave ingesloten en zal ter be-
tiikking van den officier van Justite te
in Boach worden gesteld.
1)E DIKSTE VROUW VAN llKT
KONINKRIJK.
Heer dan 182 kgr. l
iNa den diksten man van Belgis, een
juwer uit Brugge, die meer dan 200 kgr.
segt, te hebben ontdekt, wil de Brussel-
ie courant La Dernière Heure nu ook
ten wie de zwaarste vrouw van het
ninkryk ia. Waar aan dezen eigenaardigen
dstryd een premie van 500 francs is ver
sden heeft de redactie van het blad reeds
■scheidene portretten van mogeiyke „can-
laten" ontvangen. Tot nu toe is het een
>uw uit Turnhout die het wint. Zy is
jaar oud, meet 1 M. 67 en weegt niet
nder dan 182 kgr.
VEIUNGSBKKICHT
van Vrijdag 17 Februari 1933
Ier Coöp. Tuinbouw- en Veilingavereen.
„OOST VOORN E".
Bi J 0,50 tot ƒ3,— per 100 bos.
|ro 2,40 tot 9,— per 100 k.g.
tn (koe) 4,50 per 100 k g.
iteu 2,70 tot 3,30 per 100 k.g.
tlof 0,12 tot 0,17 per k.g.
sl (roode) 3,50 tot ƒ6,10 per lOOstuks.
Dl (savove) 2,80 tot 4,— per 100 st.
srenkool 0,24 tot 0,31 per krat.
m 1,50 tot 3,20 per 100 k.g.
lotten 2,tot 3,70 per 100 k.g.
'elappelen 0,15 tot 0,21 per k.g.
tkenperen 0,11 tot 0,25 per kg.
uiten 0,05 tot 0,20 per k.g.
lery 3,30 tot 4,20 per 100 bos.
ieieren netto 3,80 tot 4,— per 100.
iDe Eieren 3,20 per 100.
.anvoer 33942 stuks.
zijn onovertrefbaar:
- fijne kleur
keurige afwerking
Aanbevelend,
Hobbemastraat - Mlddelharnis
M2e atelier van-
al bet station
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,076
ADVERTËNTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels» elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
15E JAARGANG. - N°. 32
De „Vereeniging voor Volkenbond en
Vrede," die zich tot taak stelt de bekendheid
met en den arbeid van den Volkenbond in ons
land te populariseeren, beschikt o.a. over de
medewerking eener Economische Commissie.
Deze staat onder leiding van het oud-lid der
Tweede Kamer, thans Commissaris der Ko
ningin in Noord-Brabant, den Heer Mr. A. van
Rijckevorsel. Zij telt als leden bekende econo
men als Mej. van Dorp en de Heeren Ever
wijn, oud-Directeur der Nederlandsche Han
delmaatschappij, Dr. L. G. Kortenhorst, Secre
taris van de R. K. Werkgeversvereeniging,
P. J. J. Serrarens, Secretaris van de Inter
nationale der Christelijke Werklieden, Ch. i. J.
M. Weiter, oud Vice-President van den Raad
van Indië, Dr. F. M. Wibaut en anderen. De
Vereeniging heeft terecht begrepen, dat in den
tegenwoordigen tijd, dat in het bijzonder de
economische vraagstukken aller aandacht tot
zich trekken, aan het economisch herstel nim
mer voldoende aandacht kan worden gewijd.
Reeds in 1927, toen de Economische Confe
rentie van den Volkenbond, die zoo groote
verwachtingen opwekte, doch niet volbracht,
doordat de leden van den Volkenbond zich
aan hare uitspraken niet stoorden, bijeen
kwam, stelde deze Vereeniging eene Commis
sie samen onder leiding van wijlen Prof. Treub,
welker voornaamste doel was een geschriftje
te ontwerpen en te verspreiden, dat den ge
middelden leek zou in staat stellen niet slechts
de taak van deze Conferentie te begrijpen,
doch ook de moeilijkheden, waarvoor zij was
geplaatst. Ook thans ligt zoodanig streven,
ziet men de mededeelingen in haar orgaan, in
het voornemen. En vooral thans is daartoe
alle aanleiding. De economische toestand is
uitermate moeilijk en verward, dat weet een
ieder. Die moeilijkheden hangen nauw samen
met bijv. het vraagstuk van herstel- en oor
logsschulden, dat wel op den weg naar oplos
sing is, doch slechts ten halve. Die moeilijk
heden zijn mede ontstaan door de steeds hoo-
ger geworden tolmuren, die ons destijds, in
1930 ter Volkenbondstentoonstelling te 's-Gra-
venhage, op zeer ingenieuze wijze zijn uit
gebeeld. Maar hoe die moeilijkheden in elkan
der grijpen, en wat er gedaan moet worden om
ze op te lossen, welke leek weet het, ook al
prr ten velen erover met een gezag, dat anders
zou doen veronderstellen?
Als de bovengenoemde Vereeniging erin
slaagt een objectief en overzichtelijk geschrif-
je samen te stellen, dat niet alleen de beteeke-
nis der aanstaande Economische Wereld
conferentie in het licht stelt, maar ook eens
uiteenzet om welke vraagstukken het daarbij
gaat, zij zal ongetwijfeld genoegen van dit
werk beleven, en zij zal er toe bijdragen, dat
niet slechts in de direct belanghebbende
kringen, doch door het geheele volk begrepen
wordt om welke groote waarden het te Lon
den zal gaan.
Er is te meer aanleiding om op dit streven
de aandacht te vestigen nu de Commissie van
Voorbereiding voor de Economische Wereld
conferentie onder leiding van den President
der Nederlandsche Bank Mr. L. J. A. Trip,
hare werkzaamheden heeft voleindigd en een
agenda met uitvoerige toelichting aan den
Raad van den Volkenbond heeft aangeboden.
Geheel in overeenstemming met wat ter Con
ferentie te Lausanne werd voorgesteld, bestaat
deze agenda uit een financieel en een econo
misch gedeelte. Maar de daarop ietwat naieve-
lijk ingeschreven vraagstukken zijn thans des
kundig geformuleerd en belicht; toonen ook
den onderlingen samenhang, die voor alles
niet mag ontbreken.
Wat het financieele betreft zijn de punten
waarom het gaat de muntpolitiek en de daar
mede verband houdende credietpolitiek, waar
bij het herstel van den gouden standaard een
overwegende plaats inneemt; het herstel van
het evenwicht tusschen verkoops- en kost
prijzen en het herstel van de kapitaalbeweging.
Wat het economische aangaat betreffen zij de
beperking van den internationalen handel, de
oorzaken en de gevolgen; de tariefpolitiek en
de handelsverdragpolitiek, en tenslotte de
organisatie van de voortbrenging en van den
ruilhandel. Dat bij de tariefpolitiek de tol
muren, en bij de handelsverdragspolitiek de
meest-begunstigingsclausule zijn begrepen,
spreekt wel evenzeer vanzelf ai dat onder de
organisatie van de voortbrenging en den ruil
handel vraagstukken als die van economische
en industrieele kartellen, graan en andere
voortbrengselen en verkeerskwesties zijn op
genomen. Het is dus niet slechts een omvang
rijk, maar ook een belangrijk programma, dat
de Commissie-Trip heeft ontwikkeld.
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mijnhardt's Zenwwtahletter»
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
(Adv.)
FEUILLETON.
CH. GARVICE
Uit het Engelsch door
HENRI VAN DE WEG.
Geaut. Uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.
22)
„Ik moest dat zigeunerskamp maar eens gaan
opzoeken," zeide hij bij zichzelf. „De rest van de
bende zal wel uit de buurt zijn, en als dat oude
wijf me niet ziet, heb ik kans op succes dat kind
is de moeite waard; Vee haalt niet bij haar."
Hij onderdrukte een geeuw en ondernam ver
veeld den tocht naar het kamp der zigeuners.
Het zou hem moeilijk zijn gevallen een minder
gunstig oogenblik voor zijn bezoek te vinden.
Den vorigen avond, tegen den tijd dat Tazoni
thuis zou komen, had Maya de wacht voor zijn
tent uitgespreid, enkele boeken gereed gelegd en
200 de komst van den man, van wien zij boven
alles hield, afgewacht. Toen de klok van North-
bridge Hall zes uur sloeg, was hij er nog niet, hoe
wel hij altijd precies op tijd was. Maya begon zich
ongerust te voelen.
Het werd zeven uur en nog kwam hij niet. De
anderen waren teruggekeerd in het kamp en wacht
ten rustig op het avondeten, door Martha gereed
gemaakt. Zij waren goed geluimd, want er was
werk in overvloed. Slechts zoo nu en dan tuurden
2ij naar het bosch in de hoop Tazoni te zien ver
fijnen.
Nu begrijpe men goed, dat de leden der
Commissie-Trip eerste klas deskundigen waren,
maar zonder uitvoerend gezag. Politieke be-
teekenis heeft men aan hun arbeid niet willen
geven. Dat heeft hun echter juist de vrijheid
geschonken om hun stem onverbiddelijk te
doen hooren. Een herstel van de economische
bedrijvigheid, zoo hebben zij in de toelichting
van de agenda opgemerkt, zal slechts schuch
ter en van beperkten omvang kunnen zijn,
indien men niet ernstige maatregelen van her
stel zou treffen. De verdedigende maatregelen
van economischen aard, die dikwijls zijn op
gelegd door niet te ontwijken noodzakelijk
heid van monetairen en financieelen aard, zijn
tenslotte uitgeloopen op een werkelijken toe
stand van economischen oorlog. Het program,
door de Commissie opgesteld, is dan ook een
program van economische ontwapening. Te
Lausanne acht de Commissie een wapen
stilstand geteekend; de Conferentie te Londen
moet het vredesverdrag uitwerken. Indien
deze beslissende onderneming zal mislukken,
zal men zich er aan blootstellen alle volkeren
van de wereld het ideaal van autarkie (zelfhelp
in den ruimsten vorm) te zien aannemen, dat
niet zal nalaten den economischen vooruit
gang te verlammen. Een dergelijke keuze zou
den geheelen internationalen financieelen bouw
in zijn grondslagen aan het wankelen brengen.
Het is heel gemakkelijk om de schouders op
te halen voor het onvermogen van den Volken
bond. Daarmede echter komt geen mensch en
geen volk verder. Slechts door de internatio
nale samenwerking, die in hoogste instantie in
Plotseling kwam deze te voorschijn, doch zijn
stap verschilde hemelsbreed van anders. Toen hij
trad in den gloed van het vuur, zag men aan hem,
dat er iets gebeurd was. Zijn gelaat was met bloed
bedekt, een diepe snede vertoonde zich op zijn
voorhoofd, terwijl zijn rechterarm machteloos neer
hing.
De mannen vlogen overeind. Had iemand hem
durven aanvallen? Geen hunner uitte de woorden,
maar de gebalde vuisten spraken meer, dan duizend
eeden van wraak.
Tazoni begreep het en met een zwakken glim
lach stak hij zijn rechterhand op. „Het heeft niets
te beteekenen," zeide hij. „Ga rustig door met eten,
ik heb een ongelukje gehad."
Zij gehoorzaamden met merkbaren tegenzin,
doch één hunner, nieuwsgieriger dan de anderen,
vroeg
„Wat voor ongeluk?"
„Hollende paarden en een onhandig koetsier,"
antwoordde Tazoni kortaf. Hij liep naar zijn tent
in de hoop Maya te kunnen vermijden.
Doch zij had zijn voetstappen herkend en snelde
hem tegemoet. „Tazoni, wat is er gebeurd?" vroeg
zij angstig, zoodra ze zijn met bloed bevlekt gelaat
zag.
Het had geen zin haar te verzekeren, dat het
niets te beteekenen had. Zonder te letten op zijn
onverschilligheid bracht zij de vacht in de tent,
hielp hem zijn jas uittrekken en waschte zijn ge
zicht, zoodra een van de mannen water had ge
bracht. Toen zij zijn arm onderzocht, schrok zij
opnieuw. Hij kreunde, zoodra zij hem aanraakte.
„Ik geloof, dat die noga! leelijk geraakt is,"
zeide Tazoni.
Zonder iets te zeggen stond fiz op en riep
den Volkenbond is belichaamd, te versterken,
geraakt men tot oplossingen, die wellicht in
staat zijn over de geweldige moeilijkheden van
het oogenblik heen te komen.
De Centrale Proeftuin.
Dinsdag hield de Vereeniging „Centrale
Proeftuin voor Goeree en Overflakkee" haar
algemeene vergadering in Hotel Spee te Som-
raelsdijk.
De Voorzitter, de heer A. A/Mijs, opende
deze vergadering, waarna de notuelen der
laatste vergadering werden gelezen en vast
gesteld.
Daarna werd door den Penningmeester ver
slag van den toestand der finantiën uitgebracht
waarvan wij hieronder de Exploitatierekening
van den tuin als het voornaamste laten volgen
Exploitatierekening van den Tuin over het jaar 1932
de rekening over 1933 werden benoemd de
heeren H. v. Es en J. Slis en tot pl.vervangers
de heeren G. van Eek en H. van der Meide.
Voor rondvraag was geen interesse.
Daarna werd het woord gegeven aan den
heer Smits voor het houden van een lezing
over „Wat onderwijs vermag bij Land- en
Tuinbouw". Spr. begon met erop te wijzen dat
het Landbouwonderwijs eigenlijk de schakel
is voor het populariseeren van het Landbouw-
wetenschappelijk onderzoek. Het landbouw
onderwijs is eigenlijk eenerzijds de dienst
knecht van het wetenschappelijk onderzoek
en anderzijds die van de landbouwers. Spr.
releveerde daarna wat het wetenschappelijk
onderzoek heeft bereikt en den strijd dien het
gehad heeft dit onderzoek en wetenschap daar
van den landbouwers bij te brengen. Daarna
werd stil gestaan bij het wisselen van de be-
Loonen vast personeel
f
2498,05
209,29
Zaden, planten, boomen enz.
434,43
Tuinb. en Gereedsch
274,53
29,95
Onderhoudskosten
219,36
98,97
Advertentiekosten
16,30
Huur van den Tuin
150,10
99,44
Verzekeringspremies
142,26
68,—
Diverse uitgaven
8,99
Afschrijving op kas No. 4
500,—
Nog te beialen:
180,—
150,—
5079,67
Opbrengst van den Tuin
Restitutie Pacht '31
Diverse ontvangsten
Nadeeiig Saldo
4023,48
22,50
5,15
1018,54
5079,67
De Verlies en winstrekening sluit in totaal
met een nadeeiig saldo van f 2016,08.
De Commissie van onderzoek adviseerde bij
monde van den heer van Es tot goedkeuring.
De Voorzitter dankte den Penningmeester
voor zijn gehouden beheer.
De heer van Es merkte nog op dat er nog
steeds te ontvangen staat een bedrag van
135,van donaties, en wat de oorzaak was
dat deze nog niet ontvangen zijn.
De Penningmeester zeide dat dit een zaak
was tusschen den heer van Paasschen en den
vorigen penningmeester.
De Voorzitter merkte op dat dit een eigen
aardige geschiedenis is en men het beste doet
dit bedrag maar te laten staan op de balans.
Men zal daarmede toch niet tot een einde
komen.
Vastgesteld werd de begrooting voor het
jaar 1933, welke raming een tekort aangeeft
van 500,Spreker hoopte dat de bedragen
in raming niet overschreden zullen worden. De
resultaten van den tuin zijn weliswaar niet
zoo bevredigend; daar kan echter noch de
tuinman, noch het bestuur iets aan doen, dat
moeten wij alleen schuiven op de droeve tijds
omstandigheden.
Tot bestuursleden werden daarna herkozen
de heeren A. W. Keijzer, A. A. Mijs en W.
Witte. In de vacature ontstaan door het be
danken van den heer Ding. Slis werd na drie
stemmingen gekozen de heer van Paasschen.
Het uitgebrachte jaarverslag werd daarna
vastgesteld.
Tot leden van de commissie tot nazien van
Martha, die den arm onderzocht en de vrees van
Tazoni bevestigde.
„Ik zal Zilla halen," zeide de oude vrouw on
middellijk, „die moet je dadelijk verbinden."
Zilla was een kleine zigeunerin met groote don
kere oogen. Haar bekwaamheid in wondbehande-
iing was beroemd onder haar stamgenooten en men
beweerde, dat geen enkel dokter zoo goed gebroken
armen en beenen kon zetten als zij. Handig ver
bond zij den arm van Tazoni. Nadat hij getracht
had wat soep te nuttigen, die Maya speciaal voor
hem had gekookt, probeerde hij te slapen.
Zoodra alles rustig was en de sterren straalden
hoog boven het verlaten kampvuur, werd liet gor
dijn van Maya's tent opzij geschoven en stapte
zij naar buiten. Geruischloos sloop zij naar Tazoni's
tent en luisterde. Het was, zooals zij had ver
wacht; hij sliep niet, maar woelde voortdurend
heen en weer. Zoo nu en dan mompelde hij onver
staanbare klanken. Maya verstond iets van paar
den, scherpe bocht en gebroken nek.
Eensklaps, na een lange stilte, zoodat zij reeds
hoopte, dat hij in slaap zou zijn gevallen, hoorde
zij den naam van een vrouw noemen. Zij kon zich
niet vergissen, want opnieuw werd die naam geuit.
„Veronical Veronica!"
Als verdoofd van pijn sloot zij de oogen. Dat
moest de reden zijn van zijn sombere buien. Hij
was verliefd, en dat op een koele, trotsche vrouw,
die hem alleen maar verdriet en leed zou brengen.
Hartstochtelijke jalouzic maakte zich van haar
meester, toen zij terugkroop naar den ingang van
haar eigen tent, waar zij bicef zitten tot de dage
raad aanbrak.
Den geheelen nacht duurde het ijlen voort.
Tazoni viel niet in slaap voor de zon hoog aan
mestingsleer, vanaf den tijd dat de Romeinen
den wisselbouw uitoefenden tot heden ten
dage. Ook de veredeling der gewassen werd
behandeld om ten slotte te eindigen met de
behandeling van de chem, bemestingsleer van
heden ten dage. Met aandacht werd deze rede
gevolgd en het was wel jammer dat er zoo
weinig belangstelling voor deze lezing was.
Daarna sloot de Voorzitter met een woord
van dank aan den geachten spreker deze bij
eenkomst.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur
In mijn artikel van Zaterdag 18 Febr. heb
ik U aangetoond, dat de onderwijzer van de
Openbare school in alle opzichten er'voor waken
moet, dat iemand niet in zijn godsdienstige op
vattingen gekrenkt wordt. Dit artikel geldt
alleen voor de Openbare school.
En hoe staat het met de Bijzondere schooi?
in werkelijkheid is het doel der kerkelijke
scholen dit: de kinderen te vormen tot trouwe
volgelingen van een bepaalde kerk. Het is niet
te ontkennen, dat de bijzondere confessioneeie
scholen geheel een propaganda-instituut zijn
van de kerk. Verreweg het grootste deel dier
scholen staat direct of indirect onder de macht
den hemel stond. De mannen vertrokken naar hun
werk. Maya eischte stilte in het kamp, opdat geen
geruisch Tazoni zou storen in zijn rust.
Zij was dan ook niet weinig verbaasd en boos,
toen lord Raymond zich een weg zocht tusschen
de tenten. Zij vloog overeind en snelde den in
dringer tegemoet. Nog voor hij een woord kon
spreken, hij was trouwens veel te verbaasd, omdat
hij gemeend had, dat zij eerder voor hem zou
vluchten schreeuwde zij hem woedend toe
„Hoe durft u hier te komen I Maak om Gods wil
geen rumoer, want er is iemand ziek en hij slaapt
op het oogenblik. Ga direct weg!"
Zij zag doodsbleek en diepe kringen om haar
oogen toonden, hoe vermoeid zij was.
Lord Raymond begon tc lachen en wilde haar
naar zich toetrekken, doch het volgende oogenblik
deinsde hij achteruit.
Hij was een lafaard en hot zien van een kar
wats, die Maya in de hand hield, bekoelde het
verlangen om de kennismaking voort tc zetten.
„Er zal nog wel eens een tijd komen, dat je heel
graag beleefd zult zijn, meisje," zeide lord Ray
mond dreigend. Met deze woorden keerde hij zich
om en verliet het kamp.
Den volgenden dag kwam een groot aantal
gasten op Dartworth Manor aan, wier komst reeds
weken lang door een grooten staf van bedienden
was voorbereid.
Veronica had naar het zigeneurkamp willen
gaan om Tazoni op te zoeken en te vertellen, dat
zij hem had herkend en haar leven lang dankbaar
zou zijn voor den dienst, dien hij haar had be
wezen. Doch de onverwacht vroege komst van
enkele gasten belette haar dit plan ten uitvoer
en den invloed der kerk, wordt beheerscht door
den geest, die in deze kerk de heerschende is
en dient vooral, om de kerkelijke en kerkelijk-
politieke beginselen aan de kinderen in te
prenten.
Het noodwendig gevolg is, dat bij de leer
lingen een geest van vervreemding wordt ge
wekt ten opzichte van andersdenkenden, die zij
min of meer als minderwaardig gaan beschou
wen.
En vooral komt deze geest tot uiting bij de
behandeling van de Vaderlandsche Geschiede
nis op de bijzondere school. Zoo noodig wil ik
dit gaarne bewijzen, met vermelding van den
naam der boekjes, 'k Heb er meerdere in mijn
bezit, maar 'k vrees door aanhalingen uit ver
melde boekjes te langdradig te worden, zoodat
ik daarop momenteel niet verder zal ingaan.
Bestrijding van eikaars godsdienstige over
tuigingen in de school (let wel: alleen op de
bijzondere school) is schering en inslag. Wat
heeft men aan al die dogmata, die de kinderen
op de bijzondere school „ingeprent" worden,
't Is alleen „inprenten", meer niet. Op de bij
zondere school behandelt men den Bijbel vol
gens de letter, op de Openbare school onder
wijst men volgens den geest den Bijbel. Kan
er iemand bewijzen, dat het eerste beter is dan
het tweede? Ik ontken dit ten sterkste; in het
dagelijksche leven ziet men daarvan voorbeel
den voor 't grijpen!
'k Durf hier op te merken, dat de bijzondere
school de kinderkens niet spaart, als 't maar
met een godsdienstig tintje gekleurd is. Denkt
U, geachte lezer, eens goed na over het onder
staande, dat een bijzondere school niet
schroomt onder de oogen van leerlingen van
12 13 jaar te brengen:
„De werken des vleesches zijn nu openbaar,
welke zijn overspel, hoererij, onreinheid, on
tuchtigheid, afgoderij, venijngeving, vijand
schappen, twist, afgunstigheden, toorn, gekijf,
tweedracht, ketterijen, nijd, moord, dronken-
schappen, brasserijen, e.d."
Gal. 5 19—21.
En met een zuiver geweten(?) durft de
Redactie van de „Maas- en Scheldebode" dan
nog te schrijven:
„En dan zijn er nog domme ouders, die in
het openbaar onderwijs geen kwaad zien. Die
nog gelooven willen aan zekere „neutraliteit",
en die denken, dat een predikant in één cate
chisatieuurtje in de week en een Zondags
schoolonderwijzer in misschien twee uurtjes
per week kunnen goedmaken, wat het open
baar onderwijs in een kinderziel bederft!"
Op mijn vraag heeft de Redactie zich er
handig uitgered door te zeggen, dat ze zich
speciaal tot de orthodox-christelijke ouders
had gericht. Daaruit blijkt duidelijk, dat de
Redactie maar „klakkeloos" wat neerschrijft,
dit vanzelfsprekend niet wilde herroepen,
maar de zaak toen maar gauw wat verdraaid
heeft.
In verband met mijn uiteenzetting van art.
42 der L. O.-wet in mijn vorig artikel heb ik
ten duidelijkste aangetoond, "dat die ouders
absoluut geen kwaad in de Openbare school
hebben te zien. En bovendien, wie zegt, dat
er maar één catechisatieuurtje gegeven wordt?
Zoo dit wel geschiedt, dan ligt de fout öf bij
de ouders, die niet meer tijd voor hun kinderen
hebben gevraagd, öf bij de plaatselijke kerk öf
bij den plaatselijken godsdienstonderwijzer.
In art. 26 der L.'O.-wet staat duidelijk, dat
door het vrij geven van uitdrukkelijk in de
schooltijdregeling genoemde uren gezorgd
wordt, dat schoolgaande kinderen godsdienst-
-tl
'ie 4
MI
uit
i w<9
i O
iCM
e z,
/ybiw
in wa I
hersi
geeb.
i wed
19 u
al h
sB'oet k
Bjep M
dedal
isiotel
I VOOi
oleer#
#1
I meM
ovtr-l
5 ja;/
er iM
r.
i idem
verj
'den I
iurc^Ê
)rde
•den
van
ver-
ind
:re-
net
in- M
'en
:he I
ne M
ir- j I
ris
nt
in
Tt
t,
te brengende plichten als gastvrouw hielden haar
te zeer bezig.
Enkele dagen verliepen en zij zag noch hoorde
iets van Tazoni. Er werden autotochtjes gemaakt,
er werd gepicnict en gedanst, zoodat Veronica
klaagde nauwelijks tijd te hebben om adem te
halen.
Hubert Denville bleef langer in de stad, dan
oorspronkelijk zijn bedoeling" was, maar hij zou
terugkceren voor het bal, waarop tal van gasten
waren genoodigd, ongerekend degenen, die reeds
op de Manor logeerden.
Het had eenigen tijd geduurd voor lord Ray
mond den moed vond een bezoek te brengen aan
de Manor, na zijn uiterst onhebbelijke houding
gedurende het uitstapje. Toen hij kwam, verwel
komden lady Dartworth en Judy Slade hem harte
lijk, maar Veronica's houding was weinig aan
moedigend. Dit bracht hem er toe meer dan ooit
het gezelschap van Judy Slade, die gretig de
gelegenheid aangreep om hem te doen begrijpen,
dat zij ten volle waardeerde, waar Veronica slechts
verachting scheen te koesteren.
Op een'avond na het diner, enkele dagen voor
het aangekondigde bal, stelde Maddison, een kleine
Amerikaansche, de dochter van een millionair
plotseling voor, dat zij hun beenen eens zouden
gebruiken in plaats van ccn heelen avond te
bridgen. Judy Slade moest voor de piano plaats
nemen en een wals spelen, terwijl de anderen
begonnen te dansen.
Veronica had als partner Sir Harry Beriford
en voor zij het zich goed bewust was, draaide zij
reeds in snel rythme" door het groote vertrek.
(Wordt vervolgd).
I
,v<
