RKOOP
EERSTE BLAD
wmmmm
svm&w (gpjgpMiii mm- p*
ZATERDAG
18 FEBRUARI 1933
PLUIMVEETEELT
Tandarts DALSTRA
LANDBOUW
Bruidsportretten
S. VAN DER PLAAT
ZIGEUNERBLOED
TOESTELLEN
SPREKERS
KRICHTERS
TSTR OOM
RATEN
ENTRUM
MIDDELHARNIS
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTÊNTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent,
15E JAARGANG. - N°. 30
Westen de café's. En ondanks de malaise zijn in
een dergelijke stad altijd uitgaande menschen,
overal vroolijke muziek, dancings als de
Fernina en andere steeds vol, zelfs 's namid
dags is er al vaak geen plaats te krijgen op den
dansvloer. De vreemdeling merkt niets van de
malaise. Pas als men de menschen leert kennen
en de huiselijke omstandigheden van velen
hoort, gaat men begrijpen wat er achter dat
vroolijke, lustig levende masker van uitgaand
Berlijn voor droevigs verscholen gaat.
De Berlijner houdt ook van kippen en ko
nijnen! Niet minder dan 600.000 kippen worden
in de stad Berlijn gehouden, allemaal in kleine
tuintjes en plaatsjes en als men j.l. Zondag de
menschenmassa's gezien had die zich op de
tentoonstelling verdrongen, dan had men
direct begrepen hoe populair de kippen hier
zijn. Deze tentoonstelling trekt ondanks de
ongunstige tijden toch nog ongeveer 20 i 30.000
bezoekers per dag. De zaal der groote paarden
sportfeesten is tweemaal per dag uitverkocht
en bevat tweemaal per, dag 7000 bezoekers.
Wilt U een begrip krijgen van het tentoon
stellingsterrein? Ik heb met den directeur, die
daar over een staf van 140 vaste manschappen
en thans nog 70 losse er bij beschikt, bekeken
met het oog op een toekomstplan voor 1936.
Welnu, de groote zaal, die dit jaar niet in
gebruik is (vorig jaar wel) heeft eventjes 16.000
vierkante meter oppervlakte, n.l. 200 bij 80
meter. Daarop volgt een kleinere met 12.000
en dan nog een paar zaaltjes met tezamen
60.000 vierkante meter oppervlakte. Is dat
alles? Neen, dat zijn alleen maar de acht ten
toonstellingshallen. Daar tusschen ligt een
tentoonstellingsterrein van 70.000 vierkante
meter, dat aan den eenen kant afgesloten wordt
door een winkelgalerij van 650 meter lengte.
Nog boven dit alles uit steekt een soort Eifel-
toren van 138 M. hoogte, tevens gebruikt als
radiostation. Is U moe en duizelig van al die
bezienswaardigheden en uitgestrektheden, stap
dan even aan den voet van den toren in een
keurige lift en in no time zit U boven op den
toren in een prachtig restaurant, waar U alles
kunt krijgen wat U verlangt en waar men
door de spiegelruiten, die schuin staan, een
overweldigend schoon gezicht over de stad
Berlijn heeft.
Dat alles maakt een bezoek aan de Groene
Week-tentoonstelling tot iets onvergetelijks
en doet de menschen er heen stroomen. In de
ondergrondbaan staan de menschen als harin
gen in een ton gepakt en vooral in de rook-
coupé's is het om te bezwijmen. Doch ieder is
welgemoed en kalm en ordelijk trekt alles
naar de tentoonstelling en zoekt op wat hem
het beste lijkt. Groote zalen met jachttrofeeën,
hertengeweien, van alles op het gebied der
schietsport, zilveren bekers van jaren her van
schuttersverenigingen en dan de zaal waar de
Vereeniging „Cypria" te Berlijn gevestigd,
haar kippententoonstelling houdt. Niet minder
dan 4200 kippen en duiven zijn hier bijeen
gebracht op deze 60ste tentoonstelling der
Cypria. Duiven zijn er het meest, n.l. ongeveer
2300, daarop volgen ongeveer 1200 kippen, 500
krielen en een paar honderd ganzen en eenden.
Onder de kippen zijn de volgende rassen met
de daarachter gevoegde cijfers vertegenwoor
digd: Leghorns 165, Rhode Island Reds 130,
Wyandottes 125, Plymouth Rocks 100, Barne
velders 90, Welsummers 90, Minorca's 80 en
dan volgen een massa rassen met kleiner
cijfers. We zien dus dat onze Barnevelders en
Welsummers ook aardig vertegenwoordigd
zijn. Trouwens op een kleine eiertentoonstel-
ling, die ook in de zaal aanwezig is, lagen ver
schillende schotels met een dozijn mooie,
donkere, groote Barnevelder eieren. Eigen
aardig is het feit dat ondanks al het gejammer
over de vernietiging van den pluimveestapel
door de hooge voederprijzen en de concurrentie
met de buitenlandsche eieren de Duitsche
pluimveestapel in 1932 niet sterk afgenomen
is, al hebben de eigenlijke pluimvee-farms een
leelijken duw gehad. De cijfers der pluimvee
tellingen bedroegen in millioenen stuks:
Ganzen. Eenden. Kippen.
1 Dec. 1930 6246 3882 69.908
1 Dec. 1931 5685 3540 67.964
1 Dec. 1932 5785 3523 68.719
Hoe verklaart men nu deze eigenaardige
resultaten?
Tenslotte nog even over heel wat anders. Er
begint al weer leelijk veel pullorum onder de
jonge kuikens te heerschen en daardoor wordt
thans reeds enorme schade geleden. Ik kom
hierop binnenkort volledig terug doch wil
thans alleen volstaan met een korten raad.
Koop Uw kuikens en broedeieren bij fokkers
die aangesloten zijn bij de Landelijk Georga
niseerde Pullorum Bestrijding. Zelfs in dat
geval hebt gij nog geen 100 zekerheid of
garantie, maar in elk geval toch de meeste kans
materiaal te krijgen dat onder controle en
door deskundigen op pullorum onderzocht is.
Er wordt heel wat geadverteerd omtrent
pullorumbestrijding, doch neem thans mijn
raad aan, pullorumonderzoek dat niet door
deskundigen geschiedt is lang niet zoo be
trouwbaar. Wendt U verder voor den aankoop
van kuikens tot fokkers van naam, de massa
producten die de centrale broederijen afleveren
kunnen heel goed zijn, maar het gevaar voor
enorme sterfte aan pullorum is daarbij ook
het grootst. In ons land is mij op het oogenblik
geen bestrijdingssysteem bekend dat den
kooper van massaproducten voor pullorum
vrijwaart. Bedenk dat pullorum een ziekte is
die pas bij den kooper voor den dag komt en
dat alle gereclameer achteraf doorgaans op
niets uitloopt.
Dr. te Hennepe.
Week-revue.
Buitenland.
In de geheele internationale politiek valt
een verhoogde onrust te constateeren. Heel
de atmosfeer is met groeiend wantrouwen
vervuld en dezer dagen merkte Harriot op,
dat niet de fluancieele en economische crisis,
doch hét algeheele politieke aspect van Euro
pa en van geheel de wereld op het oogenblik
de ernstigste bezorgdheid baart.
Er wordt in en buiten Europa wat al te
ilverig met vuur gespeeld in de onmiddellijke
uabfjheid van kruitmagazijnen en al deze
gevaarlijke stemmenmakery is niet van ge
vaar outbloot Hoe geprikkeld de stemming
wel is blijkt uit de hevige reactie overeen
intervieuw dat een medewerker van het
Engeische blad „Sunday Express" heeft ge
had met Adolf Hitler.
In dit gesprek heeft Hitler o.m. verklaard,
dat Duitschland zijn deel aan de ontwape
ning heeft bijgedragen en dat Frankrijk in
ozelfde mate zal moeten ontwapenen of dat
anders Duitschland gelijkgesteld zal moeten
worden, mitsgaders dat de door het verdrag
an Versailles geschapen onrechtvaardig
heden dienen te verdwijnen.
Ten opzichte van den Poolschen corridor ver
klaarde Hitier dat deze aan Duitschland moet
worden teruggegeven en dat deze kwestie
zoo spoedig mogelijk dient opgelost te wor
den en dat Duitschland evenals de andere
landen koloniën noodig heeft.
Interessant was vooral wat Hitier opmerk
te over een eventueelen terugkeer van de
Hohenzollern. Er kon volgens Hitier niet in
het minst sprake zijn van een terugkeer van
de Hohenzollern, dit onderwerp zou een on
dragelijke verdeeldheid zaaien tusschen de
partyen.
Dit zy'n slechts de voornaamste punten
van dit intervieuw, waarover de Fransche
en niet minder de Poolscbe pers heftig ver
bolgen z(jn. De algemeene rapporteur der
Poolsche begrooting heeft in antwoord hier
op reeds in de Poolsche Sejm verklaard,
dat het Poolsche antwoord aan Duitschland
slechts hetzelfde kon zijn als dat van Leo-
nida3 by Thermopylae: „Kom en haal ze."
In meerdere Poolsche dagbladen slaat men
een niet minder scherpen toon aan en wordt
gezegd dat de openbare meening in Polen
eensgezind en vastbesloten is de onaantast
baarheid van het Poolsche territorium te
verdedigen en dat niet anders dan na een
oorlog gebied zal worden afgestaan.
Deze ongewone verbolgenheid over de uit
latingen van Hitler is alleen te verklaren
als een gevolg van ernstige geprikkeldheid.
Wat Hitier hier heeft verkondigd is heele-
tnaal niet nieuw, ook wat den eisch van de
teruggave van den Poolschen corridor be
treft. Meerdere Duitsche rijkskanseliers heb
ben voor hem hetzelfde gedaan, doch als
gevolg van deze woedende uitvallen schijnt
de groote en dappere Adolf zelf een weinig
geschrokken te zijn en doet hU moeite zijn
woorden zooveel mogelijk te verzachten.
Deze weinig moedige houding is te be
grijpen. Onder de huidige omstandigheden
kan de Duitsche regeering er heelemaal geen
belang b(j hebben een deel van het buiten
land tegen zich in bet harna3 te jagen. Het
In Amerika w^et men ook over zorgen
mee te praten, men rolt daar van de eene
zorg in de andere en van een verbetering,
hoe vaak ook reeds voorspeld, valt niets te
ontdekken. Volgens de laatste gegevens heb
ben de Vereenigde Staten op het oogenblik
niet minder dan 17 millioen werkloozen,
deels trekkend als bedelaar van plaats tot
plaats en aangewezen op liefdadigheid. Boven
dien zyn er na Januari per week gemiddeld
een veertig kleinere banken op de flacon
gegaan, dit is minder dan voorheen doch
altijd nog juist veertig teveel en heeft men
deze week in den eertijds rijken staat Michigan
een bankenmoratorium voor 8 dagen moeten
afkondigen, teneinde een algeheele debacle
te voorkomen. Als gevolg hiervan hebben
in totaal 500 grootere en kleinere banken
in Michigan hun loketten gesloten.
Ook de Amerikaansche landbouw zit, even
als elders, leelijk op zwart zaad, we bedoelen
in figuurlijken zin dan, zulks als gevolg van
de ongekend lage prijzen hunner producten.
De vertegenwoordigers v. d. landbouw in het
Amerikaansche congres betoogen dat de
hooge waarde van den gouddollar den uit
voer belemmert en dringen daarom op in
flatie aan. Tevens wijzen ze met nadruk op
het gevaar, dat tenzij er spoedig hulp komt,
er onlusten, ja wellicht revolutie in de land-
bouwstaten zal uitbreken.
Oom Sam kan zijn plezier dus heel best
op, heeft meer dan zorgen genoeg met de
vuile wasch in eigen huis en bovendien
komen de Japanners hem ook nog plagen.
'De Japanners hebben er blijkbaar genoeg
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door onze
abonné's worden gezonden aan Dr. te Hennepe, Dier
gaardesingel 96a te Rotterdam. Postzegel voor antwoord
insluiten en blad vermelden.
DE GROENE WEEK TE BERLIJN.
Wees voorzichtig met het koopen van Broed
eieren en kuikens.
Zooals ik reeds zeide is de Groene week voor
Duitschland een jaarlijksch terugkeerend feest
dat duizenden en duizenden uit het geheele
rijk naar Berlijn trekt. De groote zaken maken
extra reclame, ook op ons gebied. Ik zag in
een groote uitstallingsruimte een reuzenhen op
een berg eieren. Er viel een prijs te verdienen
door te raden hoeveel eieren er onder die hen
liggen.
Een andere zaak had ook een prijsraadsel
op kippen-gebied, n.l. een hen met veeren en
al en nu mocht men raden hoeveel veeren dat
beest op zijn lichaam had. Vermakelijk te
hooren hoe totaal verschillend de schattingen
waren en liepen van een paar honderd tot
honderdduizend! Lezer, hebt gij eenig idee
hoeveel veeren de lien had? Ik zou liet ook
niet geweten hebben en zeer zeker ook glad
mis geraden hebben. Het aantal was namelijk
8200!
Berlijn is een geweldige stad en het stads
beeld wordt door de nieuwere gebouwen op
eigenaardige wijze bcheerscht. In de buurt
van de Potsdammer Platz treft men nieuwe
gebouwen aan in den stijven nieuwen stijl die
imponeeren door luin verhoudingen. Neem
den Kathreiner wolkenkrabber, het Shell-
gebouw, liet nieuwe Columbushuis of in het
houdt vanaf 27 October ZITDAG
te OUDDORP iederen Don
der das van 12—4 uur in Hotel
AKERSHOEK-
Donderdags geen middag-
spreekuur te Middelharnis
EERSTE GOEDE AARDAPPEL-
ROOIMACHINE?
v
Beschrijving in Duitsch Landbouwblad.
Het oordeel van vakmenschen.
Jaren en jaren hebben een groot aantal
menschen er aan gewerkt om een werkelijk
goede machine te construeeren voor het
rooien van aardappels. Verscheiden soorten
zijn aangeboden en beproefd, doch alle wer
den „te licht" bevonden.
„De Veldbode" bevat thans een uit de
„Deutsche Landtfirtscbaftlicbe Presse"over
genomen beschrijving van een machine, van
de hand van een eigenaar van een ridder
goed in Pommeren, waarbij de redactie van
het Duitsche landbouwblad opmerkt, dat er
reeds zóó vaak is aangekondigd, dat de moei
lijkheden nu alle zijn overwonnen, dat. zij
aarzelde om het artikel op te nemen. Doch
een serieus onderzoek heeft haar de over
tuiging geschonken, dat al wel kan worden
gezegd, dat het vraagstuk voor niet al te
zijn onovertreSbaar
fijne kleur
keurige afwerking
Aanbevelend,
Hobbemastraat - Middelharnis
l^__| 2e atelier van- I jSXBjl
I S3 I af het station |«a™|
hand terug. Welk recht had Tazoni een dood
gewone zigeuner een smet te werpen op de eer
van iemand als Hubert Denville? Zij voelde zich
gekrenkt in haar standsgevoel en een oogenblik
vergat zij, dat ze Tazoni verlof had gegeven, de
woorden die haar kwetsten, uit te spreken.
„Ik weet al genoeg, dank u wel," zeide zij, met
iets van haar vroegeren trots, wat Tazoni verbaasd
deed opkijken.
„Het zou me spijten, als ik u beleedigd heb,"
antwoordde hij koel.
„Het kan moeilijk een belecdiging zijn, nu ik
het zelf uitlokte," ging zij voort. „Ik reken er op,
dat u goed voor Bess zult zorgen."
„Daar kunt u verzekerd van zijn," was het kalme
antwoord. „Binnen een week is het paard weer
terug."
Tazoni floot het paard, dat met tegenzin van
zijn meesteres scheidde, nam beleefd zijn muts
voor Veronica af en liep terug naar het kamp.
Het meisje bleef achter, boos en ontevreden over
zichzelf.
Toen zij op het punt stond naar huis te gaan,
viel haar oog op het doek, dat Tazoni verzuimd
had mee te nemen. Zij raapte het op en merkte,
dat onder cenigc verzen op het titelblad haar naam
stond Veronica.
Zij las, wat er geschreven was en toen zij het
boekje dichtklapte, blonken haaroogen van tranen.
Het hunkerend verlangen van dezen man, al zijn
zoeken naar schoonheid was neergelegd in deze
korte verzen.
Veronica keek in de richting, waar Tazoni ver
dwenen was en fluisterend kwam het van haar
lippen: „Als hij geen zigeuner was, had ik van
hem kunnen houden."
XIII.
Lord Raymond bezat de kalmte, den moed,
noch de kracht, welke noodig zijn om goed te
kunnen rijden, doch de weg naar de ruïne, waar
ditmaal zou worden gepicnict, was vrijwel één
recht stuk met uitzondering slechts van een scher
pen bocht en hij slaagde er in behoorlijk te mennen.
Het was een stralende dag. Lady Dartworth
was zelfs meegegaan, om een dagje in de vrije
natuur te vertoeven. Lord Raymond behield zijn
goed humeur, zoo lang zijn moeilijkheden hem
niet in de gedachten kwamenzijn succes om zelf
te kunnen rijden zonder ongelukken, vervulde hem
met vreugde.
Zoodra zij bij de ruïne kwamen, hielp hij de
lunch gereed maken, slechts zoo nu en dan één
van de bedienden uitvloekend, en het slot was
zelfs, dat hij alles, wat de anderen gedaan hadden,
opnieuw arrangeerde. Het gezelschap lunchte, ter
wijl dc paarden gelegenheid vonden te rusten.
„Wat een prachtig tochtje!" begon Judy Slade,
toen Raymond haar champagne inschonk. „Je
moet geen zenuwen hebben, om zoo'n span te
kunnen rijden."
Raymond glimlachte en voelde zich gevleid.
„Vind-je?" zeide hij. „Het is ook lang niet ieders
werk, vooral met dit span. Dc vandehandsche
merrie is bijna niet te houden, maar het is mij vrij
aardig gelukt. Denville zou het niet kunnen. Die
deugt niet voor zulke dingen."
„Misschien heb je gelijk," beaamde Hubert Den
ville verveeld.
Zijn houding tegenover Veronica dezen morgen,
nu hij haar voor het eerst zag sedert den avond,
waarop hij haar zoo sluw het hof had gemaakt,
gaf blijk van de oude onverschilligheid. Het zou
wist hij en toch scheen zij zich gekwetst te voelen
door zijn houding.
Onwillekeurig bleven zijn oogen rusten op haar.
Zij raadde wat hij wilde zeggen nog voor hij sprak.
Of hij haar de toekomst mocht voorspellen?
Lachend stak zij de hand uit. Haar hart bonsde,
toen zijn sterke vingers zich sloten om haar hand,
terwijl hij de lijnen in haar handpalm bestudeerde.
Er kwam een onbeschrijfelijke trek op zijn ge
laat en zij voelde, hoe de hand beefde, die haar
vasthield. Gedwongen om te spreken van louter
zenuwachtigheid over zijn zwijgen, zeide zij:
„Begint u als-'t-u-blieft. Ik ben erg nieuwsgierig,
al sta ik er wat sceptisch tegenover.
Veronica sloeg de oogen neer voor zijn blik, toen
hij begon:
„Ik zou willen, dat uw levenspad effen was en
makkelijk; rozen moesten bloeien, waar u uw
voeten zet.- U behoorde eigenlijk niet anders te
kennen dan geluk. Maar ik zie in uw hand, dat
er een wolk hangt over uw leven iets geheim
zinnigs een groot verdriet, zal ik nog meer
zeggen?"
„Vertelt u als-'t-u-blieft, al wat ti ziet," zeide zij
haar trots omsloot haar als een mantel, hoewel zij
zich afvroeg, wat deze zigeuner van haar zou
weten.
„Ik zie u wandelen in den tuin van uw jeugd;
gelukkig is uw leven, geen wolk drijft voor dc zon.
Maar er komt een man, wiens verlangen naar geld
hem zelfzuchtig en begcerig maakt-. Zijn stem is
verleidelijk. Hij staat op het punt uw geluk voor
altijd te verwoesten."
Onmiddellijk begreep Veronica, dat hij haar
waarschuwde tegen Hubert Denville; de gedachte
i alleen reeds wekte verzet in haar en zij trok de
haar zeer zeker gegriefd hebben, wanneer haar
gedachten niet zoo vervuld waren geweest van
geheel andere dingen.
Na de lunch vroeg Denville of lady Dartworth
niet te moe was om naar de ruïne te wandelen.
Veronica en Judy Slade bleven achter met lord
Raymond, die geen lust toonde, de champagne
in den steek te laten.
Toen lady Dartworth en haar begeleider terug
keerden op het schaduwrijke plekje, waar zij had
den geluncht, was lord Raymond buitengewoon
opgewonden en had hij nog steeds het champagne
glas in de hand.
Dc luchkoffer was reeds gepakt; een van de
bedienden had reeds tweemaal gevraagd, of hij de
overgebleven champagne kon meenemen, doch
telkens werd hij uitgevloekt.
Hubert Denville keek Veronica veelzeggend aan,
doch zij sloeg de oogen neer, beleedigd als zij zich
voelde door het gedrag van den gastheer.
„Zeg kerel," begon Denville, Raymond op den
schouder kloppend, „wordt het geen tijd om te
gaan! De dames wachten."
„Wat vertel je me nou?" vroeg lord Raymond.
„Geen sprake van. We moeten nog wat champagne
drinken, vin-je ook niet, Judy?"
Miss Slade, die voelde, meer dan zij zag, dat de
oogen van lady Dartworth op haar gericht waren,
weigerde. Lord Raymond vulde echter zijn glas.
Hubert Denville gaf den stalknecht een teeken
de flesschen weg te nemen en dit noopte Raymond
tot opstaan. Een paar champagneflcsschcn lagen
waar hij had gezeten en met een dronkemans
lachje wierp hij zijn glas stuk; toen liep hij naar
het rijtuigje, zonder zich een oogenblik om de
dames te bekommeren. (Wordt vervolgd).
CH. GARVICE
(RUIKTE
N DE LAGE PRIJZEN
Uit het Engelsch door
HENRI VAN DE WEO.
Geaut. Uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.
„Ik ben blij, dat ik u zie, want ik moet u nog
betalen voor de ponies. Ik heb het geld bij me,
hier is het." Zij nam wat geld uit haar gouden
beursje en stak het hem toe. Terwijl Tazoni zijn
lippen op elkander klemde, stak hij de hand uit
om het in ontvangst te nemen. Zij gaf hem vijf
pond.
„Dat is veel te veel," verzette hij zich, terwijl
hij slechts twee goudstukken accepteerde en de
andere terug wilde geven.
„Wel nee, het is heusch niet te veel," antwoordde
Veronica schuchter, „ik.
„Neem u mij niet kwalijk," zeide hij op bedees-
den toon, „het is geen schande op een eerlijke
manier geld te verdienen. Dat doet iedereen, of
hij hoog of laaggeplaatst is in de maatschappij;
maar geld aannemen, dat niet verdiend is, ver
nedert een man. Wilt u het terugnemen en mij
vergeven, dat ik zoo spreek?"
Haar lippen trilden, toen zij aan zijn verzoek
voldeed. Een wonderlijke uitdrukking kwam in
de oogen van den man. Als hij het geld had be
houden, zou hij gedaald zijn in haar achting, dat
