gs-Uitverkoop
)OSTEN
EERSTE BLAD
f»
lUIZENenRATTEN
SETTING DER
Igenstraat 85-87
TERDAM
DVERTENTIE TARIEF.
DRAISijlA-vAN-VALKEMBURG'S*
e A --Ilevertram
PLUIMVEETEELT
ZIGEUNERBLOED.
LANGTUREN?
NIET NOODIG
KOOPT
EEN BRIL BIJ
HARTOGS&Z=
uitgevaardigd, waarin de voedselvoorziening
principieel opnieuw geregeld wordt. Dit de
creet is hierom interessant omdat erkend
wordt, dat de tot nu toe gevolgde regeling
inzake de voedselvoorziening heeft gefaald.
Dit gebied wordt gedecentraliseerd De zorg
voor de voedselvoorziening van de arbeiders
wordt overgedragen aan de fabrieksdirec
teuren, de bedryfsraden en aan een nieuwe
regelingscommissie als hoogste instantie.
Gestreefd zal er naar worden om de tegen
woordige speculaties en knoeieiyen onmoge
lijk te maken. De verordening bepaalt, dat
de staatsbedrijven, die tot nu toe levens
middelen verkochten, worden ontbonden en
alle bezittingen komen aan de bedrijfsraden,
die tezamen met de directeuren de voedsel
voorziening op zich nemen. Arbeiders, die
wegens overtredingen uit de bedrijven wor
den ontslagen, verliezen hun rechten op
voedselkaarten dn vrij wonen. Ten einde de
voedselvoorziening te verzekeren zal er een
bijzondere commissie van zes worden ge-4
vormd, die verantwoordelijk is voor het in
practljk brengen van de nieuwe regeling. De
rechten en volmachten van directeuren van
ondernemingen en fabrieken worden uitge
breid ten aanzien van de persoonlijde ver
antwoordelijkheid. De ten uitvoerlegging van
de nieuwe regeling staat onder toezicht van
de Comintern en de vakvereenigingen.
Deze nieuwe regeling bewijst dat Rusland
een harden Ginter tegemoet gaat. Ondanks
alle maatregelen schijnt het niet gelukt te
zijn de voedselvoorziening te regelen. Men
is er thans toe overgegaan om de levens
middelenvoorziening te onttrekken aan de
z.g. collectieve verantwoordelijkheid en ze
over te dragen aan de directeuren, de be
drijfsraden en de leden van de commissie
van zes.
Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit,
De Nederlandsche Industrie,
Hiermede dient gij Uw land
en bestrijdt gij de werkeloosheid.
MORGEN kunt U van muizen
en ratten verlost zijn! Gebruik
Rodent op de voorgeschreven
manier en het ongedierte zal
U niet langer benadeelen.
Koop direct een doos a 50 ct. of een
dubbele doos a 90 ct. O.a. bij alle
drogisten verkrijgbaar.
ONWEERSTAANBAAR VOOR
en TOEBOSCH
6,75
9,75
12,75
19,50
met
]9,50
fel,50
Jkens
I' van
4,25
itige
van
8,90
5 50
2,50
Prima matrasstel
2-persoons (wolvul
ling) van 25,-
17,50
Pluchette Overgordijnen met
beschilderde randen, thans
per paar voor 3,50
Mystère's in dfverse mooie
patronen, moeten weg, thans
vanaf0,98
Massief Eiken Kapstokken,
met geslepen spiegel, van
7,90 voor 4,50
van 6,voor 3,50
Wij hebben nog een groote
partij Wollen Dekens (2-per-.
soons) die door etaleeren iets
vuil zijn geworden. Thans
slechtsƒ3,50
Prima kwaliteit.
Massief Eiken Ligstoelen,
verstelbaar met 2 kussens.
Compleet5,75
(Geen beukenhout)
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,07s
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
W eek-revue.
Buitenland.
Na ruim twee weken van toenemende
8paouiug heeft voo Hindenburg aan generaal
von Schleicher de vorming van een nieuw
presidenteel kabinet opgedragen. Von Papen
had te veel de partijen tegen zich in het
harnas gejaagd om nogmaals opnieuw met
de vorming van een Kabinet te worden be
last, waardoor von Schleicher de aangewezen
man werd. Het ministerie von Schleicher,
bestaande uit nagenoeg het geheeie ministerie
von Papen plus enkele nieuwe gezichten,
wacht geen gemakkelijke taak, hoewel het
er zeker van is heel wat minder fel te zullen
worden bestookt dan het ministerie von Pa
pen, dat enkel en alleen kon rekenen op den
onvoorwaardelljken steun der Hugenbergia-
nen.
Von Schleicher is steeds meer „de groote
man op den achtergrond" in het ministerie
von Papen gebleven, heeft, zich weinig vlj-
aoden gemaakt en was tot op zekere hoogte
by de aatiouaal-socialisten in de gunst. W-1
hebbea de uktiouaai-socialistische bladen on-
miudelyk met de daarvoor geijkte krachtter
men een felle oppositie tegen het kabinet
von Schleicher aangekondigd, dat hUD groote
Adolf geen rijkskanselier is geworden ligt
de nazi's nog altyd heel zwaar op de maag,
doch tijdens den eersten bijeenkomst van
den Rijssdag waren de nationaal-socialis-
tische afgevaardigden heel wat tammer dan
de felle artikeltn in hun persorganen en
daok zy deze houding krijgt von Schleicher
gelegenheid rustig tot begin Januari zijn
programma op te stellen, eDZ.
Geheel kalm is natuurlijk de eerste bijeen
komst van den Ryksdag niet verloopen. Dat
zou ook te mooi geweest zijn en wat te veel-
eischend voor de radicalen van rechts en
links. Een onbeduidend indicentje werd aan
leiding dat de communisten en nationaal-
socialisten handgemeen raakten en vroolyk
een robbertje knokten, Een paar builen en
schrammen of gekneusde ribben verhoogen
wel niet het aanzien van denRyksdag, maar
men raakt er aan gewoon.
De nieuwe rykskanselier, die in Juni als
rijksweerminister is opgenomen in het minis
terie voq Papen en die nu ook aan het hoofd
van dit departement blijft en dus over de
machtsmiddelen van den staat beschikt, zit
heel wat steviger dan von Papen. Denatio-
naal-socialisten hebben alle aanleiding wat
in te binden. Als ze het al te bont maken
wacht hen weinig goeds van deze gewapen
de hand en wanneer ze behoorlijk zoet zijn
zullen er ook voor hen wel de noodige sui
kerklontjes beschikbaar zijn. Eenige minis
terzetels en het bezetten van ambtenaars-
posten in Pruisen is nog wel zoo aanlokke
lijk als het zonder doel aansturen op het
uitlokken van een nieuwe Rijksdagontbin
ding en de daaraan vastzittende nieuwe ver
kiezingen. Het gunstig gety voor de natio-
naal-socialisten schynt te verloopen. By de
laatste verkiezingen in Thüringen, by voor
gaande verkiezingen is dit ook meer dan
eens duidelyk gebleken, hebben de nazi's
behooriyk voor den broek gehad en dit blijkt
het |meest afdoende middel te zyn hen tot
rede te brengen. Maar ook met deze voor-
loopige steun, welke het kabinet von Schlei
cher by het eerste optreden ondervindt biy-
ven er nog genoeg klemmen en voetangels
over en zal er heel wat stuurmanskunst
vereischt worden om alle gevaarlyke klippen
te ontzeilen.
De binnenlandsche zorgen der Duitsche
regeering wegen zwaarder dan de buiten-
landsche. Terwijl in de biunenlandsche poli
tiek een meer soepele houding van de regee
ring von Schleicher wordt verwacht, dit ook
op het gebied der contigenteeriog, is het
zeker dat von Schleicher evenals vou Papen
zal blijven vasthouden aan den Duitschen
panteitseisch voor wat bewapening betreft.
De vertegenwoordigers van Duitschlaud. Eu-
gelaud, Amerika, Frankrijk eri Italië hebben
te Genè/e hun eerste besprekingen over den
srand der ontwapeningskwestie gehouden en
hierbij valteea verblijdende toenadering tus-
schen het Duitsche en Fransche standpunt
te constateeren Duitschland verlangde voor
alles rechtsgelijkheid en Frankrijk veiligheid.
Deze twee beginselen zulien nu gelijkkelyk
worden erkeüd. Dit is nog maar een klein
stapje in de goede richting, de nadere uit
werking dezer twee beginselen moet nog
volgen en dit zal nog heel wat strijd kosten,
doch het brengt het gestrande ontwapenings-
scheepje weer vlot en dat is reeds meer doll
de vele pessimisten verwachtten.
Onderwyi de Japanners een verwoede
militaire actie in Mantsjoerije ontwikkelen
om de Mantsjoerysche bandieten, dat deze
menschen vechten voor den dierbaarste rech
ten maakt ze in de oogen der Japanners
toch bandieten, zit de buitengewone Volken
bondsvergadering in figuuriyken zin met de
handen in het haar by de behandeling van het
Lytton-rapport. Tot nu toe hebben de ver
tegenwoordigers der kleinere staten ferm en
flink van zich afgebeten, doch de groote
oroers houden zich koest. Mantsjoerije ligt
ook zoo'n vreeselijk eind weg, ieder heeft
aan zfjn eigen zorgen genoeg en zelfs de
Japanners maken op het oogenblik te Genève
den indruk, alsof ze een minder scherp
standpunt innemen. Ook de weerbarstige
Japs hebben evengoed hun zorgen,evengoed
als het vermoeide Westen
(Adv.)
FE UiLLETON.
Het schuldenprobleem, de nachtmerrie dei
leidende staatslieden, is nog geen stap nadei
tot de oplossing gebracht. Amerika is even
min gezwicht na een tweede nota door En
geland, Frankrijk en de andere staten aan
Washington gezonden.
In de jaarlijksche boodschap van Hoover
aan het Congres, wordt het verzoek van de
geallieerde schuldenaren van de hand ge
wezen met de motiveering, dat vertrouwen
en vriendschap slechts dan kunnen blijven
gehandhaafd, wanneer men de verdragen
trouw nakomt. Tevens wordt in deze bood
schap verklaard, dat aan de debiteuren is
medegedeeld, dat hij het Congreswegen zal
aanbevelen, waarlangs desnoods tijdelijke
transfermoeilijbheden in verband met de
Decemberbetalingen zouden kunnen worden
opgeheven. Maar teveDS deelt Hoover mede
dat de onderhandelingen met de geallieerden
nog voortduren en wordt een speciale bood
schap aangekondigd, die de kwestie der oor
logsschulden uitvoeriger zal behandelen.
Voor de Europeesche schuldenaren is dit
voorloopig een schrale troost. Mac Donald
is speciaal voor het schuldenprobleem van
Genéve met Herriot naar Parijs getrokken,
waar ook de Engelsche minister van finan
ciën vanuit Londen naar toe is gereisd. De
publieke opinie in Frankryb is hevig gekant
tegen betaling der per 15 December verval
lende termijn en de Franschen zouden niets
liever willen dan dat Engeland zou weigeren
om te betalen en nog aaDgenamer zou het
de Franschen zijn wanneer ook de Italianen
zich bfi het eenheidsfront van Frairschen
en Engelschen hadden aangesloten, althans
met de Franschen en de Engelschen hier
over overleg hadden gepleegd. Nu voelt men
zich te Parijs niet erg prettig en vreest
bovendien dat de Engelsche regeering zich
niet door Herriot zal laten ompraten en
beelemaal niet tot het vormen van een
eenheidsfront is te bewegen.
CH. GARVICE
Uit het Engelsch door
HENRI VAN DE WEG.
Geaut. Uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.
2)
„Strakjes," zeide Marion glimlachend. „Thomp
son zegt, dat lord Northbridge zoo trotsch cn
gelukkig is als een koning. De graaf heeft de be
dienden uitgenoodigd te drinken op de gezondheid
van mylady en zijn zoon en erfgenaam."
„Zijn zoon en erfgenaam," herhaalde lady
Northbridge fluisterend. „Zou ik hem groot zien
worden, Marion? Ik heb het gevoel of het leven
uit mij is weggevloeid, ik, ik weet niet precies
hoe ik het moet zeggen, ik weet niet, of..."
„Foei, mylady! Foei!" viel Marion haar in de
rede, zoodra zij merkte, dat lady Northbridge
zich overgaf aan sombere gedachten. „U mag zich
vooral geen zorgen maken. Denk toch aan uw
kleinen lord Raymond; u moet om zijnentwil uw
best doen beter te worden."
„Dat weet ik wel, want als ik niet beter word,
zou er niemand zijn om op mijn jongen te passen.
Absoluut niemand! Ik ben zijn moeder."
Lady Northbridge toonde zich zeer opgewonden
Marion had groote moeite haar te kalmeeren.
,U weet toch wel, dat ik op hem zou passen,
als op mijn eigen jongen. Doch we behoeven1
immers niet aan zoo iets te denken. U zult eens
*ien, hoe spoedig u weer op de been bent."
De dokter, die bij het bed kwam, vermaande
haar zich rustig te houden en toen de jonge
moeder wat kalmer werd, zeide hij:
„Lady Northbridge, ik zou u willen raden uw
zoon door juffrouw Smcaton te laten voeden. U
zult er zelf niet sterk genoeg voor zijn en zij heeft
bewezen de zorg op zich te kunnen nemen."
„Dat is heel vriendelijk van je, Marion, maar
ik zou mijn kleinen jongen liefst voor mijzelf
hebben," antwoordde lady Northbridge, droevig
voor zich uitstarend.
„Ik zal heusch goed op hem passen, mylady,"
antwoordde Marion vlug.
„Daar twijfel ik ook geen oogenblik aan, Marion.
Ik ben er zeker van dat mijn baby niet aan be
kwamer handen kan worden toevertrouwd."
De deur ging open en lord Northbridge kwam
op zijn tccncn de kamer binnen. Hij was veel
ouder dan zijn echtgcnoote, maar de rimpels op
zijn gelaat schenen door het geluk te zijn glad
gestreken. Marion en de dokter trokken zich be
scheiden terug naar de andere zijde van het ver
trek om man cn vrouw dit samenzijn ongestoord
te geven.
„Liefste," zeide lord Northbridge tccder, ter
wijl hij de doorschijnend witte handen van zijn
vrouw kuste, „ik ben zoo blij, dat het achter den
rug is. Mag ik nu mijn jongen ceris zien?" Trotsch
glimlachend trok lady Northbridge de dekens weg
van het kleine gezicht naast haar en zich buigend
over het schepseltje naast de moeder kuste de
graaf het op het blanke kopje. Toen gaf hij het
terug aan de moeder. Zijn oogen glinsterden van
tranen. „Mijn jongen," was alles wat hij zeide,
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door onze
abonné's worden gezonden aan Dr. te Hennepe, Dier
gaardesingel 96a te Rotterdam. Postzegel voor antwoord,
insluiten en blad vermelden.
Vleugellamheid der Duiven.
De door oos beschreven duiven-ziekte
wordt veroorzaakt door een soort typhus-
bacil uit de groote groep der typhus acntige
baciüen. De bacillen uit döze groep zijn over
het algemeen zeer kwaadaardig voor ver
schillende diersoorten en ook voor deD
mensch, al heeft feitelijk iedere diersoort
zyn eigen .bacil. Het is wel eens goed om1
hiervan wat meer te weten daar wij her
haaldelijk lezen van ziektegevallen bij den
mensch door deze bacillen veroorzaakt.
Bij den mensch dan veroorzaakt zij ver
schillende vleeschvergiftigingen en voedsel
vergiftigingen, die meestal zich uiten in
hevige benauwdheid, braken, diarrhee. Bij
paarden veroorzaken bacillen uit dezelfde
groep abortus, bij kalveren darmontsteking,
bij varkens heeten ze pest-bacillen, wat er
dus wel op wijst dat ze bij deze diersoort
ook een kwaadaardig karakter hebben. Bij
kippen en kuikens vinden we de pullorum-
bacil en de bacil der Kleinsche ziekte die
in deze groep thuis hooren en bij duiven, een
den en vele andere watervogels en kamer
vogels veroorzaken ze ook doodelijke ziekten.
Tenslotte vermeld ik nog even dat ze ook
bij muizen en ratten besmettelijke ziekten
veroorzaken en zelfs gebruikt worden om
deze dieren te verdelgen Men legt by deze
methode stukjes brood neer gedrenkt in
culturen der para-typhus-bacillen, zooals de
bacteriën uit deze troep heeten. De dieren
die er van eten worden ziek en besmetten
weer anderen Bij muizen gaat de methode
goed op, bij ratten lang niet altyd, omdat
veel ratten ongevoelig zijn. Maar dat deze
bacillen al jaren en jarenlang gebruikt wor
den om muizen en ratten te verdelgen en
er geen gevallen bekend zijn in ons land,
dat er ooit iemand ziek van is geworden,
is wel een bewys dat deze bacillen alleen
voor bepaalde diersoorten gevaarlijk zija.
Er worden ook jaarlijks duizenden eieren
opgegeten waar wel pullorumbacillen in
zullen zitten en ook hierbij hoort men nooit
van gevaren voor den mensch.
Als regel kunnen we dus zeggen dat de
para-typhus-bacillen alleen schadelijk zyn
voor een bepaalde diersoort, maar jammer
genoeg mogen we dit niet als algemeene
wet aannemen, want.... de duif herbergt
ou juist een soort para-typhus-bacillen die
wèl voor den mensch gevaariyk zijn en ook
eenden eD ganzen herbergen voor den mensch
gevaarlyke bacillen. Mogelijk dat de bacil
waaiaau talryke onschuldige kanarie-pietjes
sneuvelen ook schadelijk voor den mensch
«an zijn, evenals de para-typhus-bacil der
papagaaienziekte.
We hebben by de para-typhus-bacillen
dus met kwad« rakkers te maken en voor
zichtigheid is altyd gewenscht. Een heel
sterk geval heeft zich onlaDgs in den Haag
voorgedaan, waar een militaire kok voor de
manschappen een honderdtal duiveneieren
in een sooit pudding verwerkte Spoedig na
net diner werden er manschappen ziek en
's nachts waren er niet minder dan 20 on
gesteld, waarvan er een tweetal weken ziek
bleven. Er zijn ook gevallen bekend dat
menschen na het eten van eendeneieren
ernstig ongesteld werden, terwijl vleesch-
vergiftiging na het eten van ganzenborstiD
Duitschland, waar dit gerecht populair is,
veel voorkomt.
Welnu, deze voor den mensch gevaarlijke
para-fyphus-bacil veroorzaakt by duiven
groote sterfte en ook vleugellamheid waar
door vliegduiven waardeloos worden is al
erg genoeg, maar zoodra er sprake is van
consumptie-duiven, zooals in Frankrijk, dan
wordt het gevaar nog grooter.
Hoe verloopt nu de ziekte? Uit de brieven
die ik de vorige week gaf weten we het
feitelijk al. In hoofdzaak kan men twee vor
men onderscheiden:
le. De snel verloopende vorm, de duiven
zijn zoo gezond, zoo dood of een halven dag
iziek. De eigenaar denkt meestal aan ver-
giftiging.
2e. De duiven teren langzamerhand uit,
I de kam van het borstbeen steekt scherp uit
j als men de borst betast. Heel vaak begint
deze vorm met opzwelling van een of meer
gewrichten van den vleugel of van de pooten.
De dieren loopen dan kreupel of houden een
vleugel stijf en kunnen natuurlijk niet meer
vliegen.
Beide vormen van ziekte werden reeds in
1895 in Amerika beschreven en in 1913 werd
zy geconstateerd in Duitschland bij postdui
ven van het leger In ons land werd zij aaD
de Rljksseruminrichting voor het eerst in
1920 geconstateerd en daarna feitelijk in elk
jaar, het eene jaar meer dan het andere. De
ziekte heeft neiging zich uit te breiden en
een collega bacterioloog in Alfort bij Parijs
onderzocht in 1930 en 1931 niet minder dan
700 gevallen by duiven.
De para-typhus-bacillen komen by het
snelle verloop der ziekte in het bloed en
allerlei organen voor, ook in de eierstokken
en kunnen zoodoende in de dooiers der eieren
komen, net als de pullorumbesmetting der
hennen. By het sleepend verloop bevinden
de bacillen zich in de gewrichten, vormen
daar een ontsteking, vaak met ettervorming.
Nu kunnen we dus opeens begrijpen hoe
verbazend dom en gevaariyk het advies van
den apotheker was, waarover ik de vorige
week schreef. Maakt men de zieke gewrichten
open zooals hij aaniaadde, dan loopt men
kans zich zelf zeer ernstig met typhus te
besmetten en er is bovendien geen sprake
van dat men het gewricht op deze manier
zou kunnen genezen. Net zoo min geneest
men zoo'n ziek gewricht met zalfjes-smeer-
deiy.
Wat dan te doen? By sterfte onder duiven
direct opsturen ter onderzoek naar de Rijks-
seruminrichting Is de ziekte geconstateerd
daD alle zieke duiven onmiddeliy k vernietigen
en hok en drinkbakken enz grondig ont
smetten. De overgebleven duiven moeten
onderzocht worden of ze de smetstof in haar
lichaam dragen. Dit kan de dierenarts doen
door een paar druppels bloed uit de vleugel
ader te nemen en te laten onderzoeken.
Alle smetstofdraagsters moeten eveneens
direct vernietigd worden.
De overgebleven gezonde dieren kan men
in laten enten teneinde ze minder gevoelig
voor latere besmettiDg te maken. We weten
dus nu dat de schynbaar onschuldige duifjes
een heel gevaarlijke smetstof voor den mensch
kunnen bevatten en dat we in gevallen van
gewrichtsziekten bij duiven zeer voorzichtig
moeten zijn Vleugellamheid is in elk opzicht
een gevaarlyke ziekte.
Dr. TE HENNEPE.
terwijl hij zich heenboog over zijn jonge vrouw
„Ik ben zoo blij, dat jij gelukkig bent, Arthur,'
fluisterde zij en luider ging zij voort, „Marion
zegt, dat hij even groot is, als haar jongen en die
is al een maand."
Lord Northbridge wendde zich glimlachend tot
Marion, toen deze weer bij het bed kwam.
„Mariön, ik heb beelemaal niet meer gedacht
aan jou zoontje. H j maakt het toch goed?"
„De kinderen zullen voeusterbroeders zijn,
Arthur," zeide lady Northbridge.
Gedurende de fractie van een oogenblik scheen
er een schaduw te glijden over het gelaat van den
edelman, maar de dokter trad snel naderbij.
„Lady Northbridge zal waarschijnlijk niet sterk
genoeg zijn, om zelf de zorg voor het kind op zich
te nemen," legde hij uit.
„O ja, natuurlijk," antwoordde de graaf, „wij
moeten in alle opzichten het beste zoeken voor
lady Northbridge." Hij boog zich weder over zijn
vrouw heen cn, terwijl hun oogen elkander zoch
ten, zeide hij:
„Ik ben blij, dat je vooruit gaat, liefste. Ik heb
je zoo gemist."
Lady Northbridge zag doodsbleek, nu de op
winding, veroorzaakt door de komst van haar
echtgenoot, begon te luwen.
„Neem mij in je armen, Arthur," fluisterde zij,
„dan kan ik slapen." De dokter drong met een
veelzeggend gebaar bij lord Northbridge aan te
doen, zooals hem werd gevraagd en Marion nam
de baby weg, opdat deze dc rust van zijn moeder
niet zou storen. Zij sloop naar de aangrenzende
kamer en hoorde nog juist lady Northbridge
fluisteren
„Arthur, ik ben zoo moe, zoo moe."
Victoria-YV ater.
Evenals vorige jaren, geeft de N V Mij. tot
Exploitatie van de VICTORIA-BRON geves
tigd te Amsterdam, weder een zeer practi-
scben maandkalender uit, voorzien vaD eeni
ge reproducties van foto's, o a. van de op
380 Mtr. diepte ontspringende Bron te Ober-
latiDStein en van het bedrijf van deze be-
kende Nederlandsche Maatschappij, alsmede
een paar mooie stadsgezichten van Amster
dam, Rotterdam en Den Haag.
De duidelijke datumcflfers en een memo
randum voor het maken van kleine aantee-
keningen zullen dezen kalender, welke keurig
is uitgevoerd, zeer gewild maken, waardoor
hij ongetwijfeld een goede plaatsiDg zal ver
krijgen.
Een brok schoot Marion in de keel, terwijl zij
staarde op het bundeltje in haar armen.
„God, geef, dat zij blijft leven," bad zij in
stilte. Ze besefte volkomen, dat de dokter zich
ongerust maakte over den toestand van de jonge
moeder.
De kleine werd wakker en begon te schreien,
doch Marion slaagde er in, het kind opnieuw te
doen inslapen.
Na enkele oogcnblikken werd haar aandacht
getrokken, door gejaagd bewegen in de aangren
zende kamer, gevolgd door een onderdrukten
kreet. Marion bleef evenwel rustig zitten met het
slapende kind in de armen, overtuigd, dat men
wei roepen zou, als haar hulp noodig mocht zijn.
Onder geen voorwaarde zou zij lady Northbridge
willen storen, als deze sliep.
Maar weldra klonk gemompel van stemmen.
Even later trad dc dokter de kamer in en Marion
zag aan zijn gezicht, dat er iets zeer ernstigs
was gebeurd. Nog voor zij hem een vraag kon
stellen, begon hij op zachten toon:
„Ik moet u zeer tot mijn leedwezen medcdeelen,
dat lady Northbridge zooevcn is overleden."
Een maand later, kort na de lunch, reed een
rijtuig voor op dc Hall cn trad lord Northbridge,
zwaar in den rouw, naar buiten. Dc dood van
zijn echtgcnoote had hem diep getroffen. Hij ver
toonde zich na dc begrafenis nauwelijks meer in
gezelschap, doch nu riepen dringende zaken hem
naar Londen. Hij liet zijn jongen in de hoede
van Marion Smeaton. Doch dc jonge vrouw
voelde zich juist zeer ongerust over dc ziekte
van haar eigen kind. Diens toestand ging achter-1
uit cn daar men verwachtte, dat dc graaf minstens I
MIDDELHARNIS
veertien dagen afwezig zou blijven, en het perso
neel op de Hall aanmerkelijk was ingekrompen
zoodat niemand haar controleerde besloot
Marion op eigen verantwoording, lord Raymond
enkele dagen mee te nemen naar haar eigen
woning. Zoo gebeurde, dat de zoon en erfgenaam
van Northbridge Hall voor het eerst van zijn
leven het ouderlijk huis verliet.
HOOFDSTUK II.
De hut van Marion Smeaton stond op den rand
van de heide, die de bosschen van Northbridge
Hall begrensde.
Al werd het voor dc zigeuners reeds in die
dagen voortdurend moeilijker in hun levensonder
houd te voorzien, toch genoten zij nog van het
voorrecht, sinds onheuglijke tijden hun toegestaan,
in deze omgeving hun tenten te mogen opzetten,
hoe zeer ook de bewoners van een gehcele streek
er onder leden. Er was dan ook heel wat over
te doen geweest, toen Marion, dc kamenier van
lady Northbridge, huwde met één dezer zigeuners.
Luke Smeaton was groot en donker, het type
van een zigeuner. Het heette, dat hij nog nooit
had gewerkt, maar hij wist voor zich zelf en Marion
den kost op te halen, door zoo nu en dan zich
als houthakker tc verhuren. Hij behandelde zijn
vrouw niet slecht, al ging het gerucht wel, maar
had haar te verstaan gegeven, dat hij gehoor
zaamheid van haar verwachtte en trouw, terwijl
zij nimmer nieuwsgierig mocht zijn naar zijn per
soonlijke aangelegenheden.
(Wordt vervolgd)
