m
k"-
WOENSDAG
2 NOVEMBER 1932
VERSLAGEN
I
SN DEN GREEP DER WOESTIJN.
I
1
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f 1-
0,07s
1,20
0,20
ADVERTENTIËN
van 16 regels
Elke regel meer
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iedecen
Woensdag- en Zaterdagmorgen
Het wordt uitgegeven door
N.V. Uitgeversmaatscha-
„Onze Eilanden", Tel. l^jsscher. Af-
Jen
T op
middags
Voorstraat
Mi(1/el'8adering met
lvuutjtl laatste ver-
t onveranderd
15E JAARGANG.
N°. 1
1
VERSLAG van de Vergadering van den
Raad der gemeente SOMMELSDIJK,
op Donderdag 27 October 1932, des
namiddags 3 uur.
1 (Vervolg.)
De heer T. VAN DEN DOEL: Dan moet het
op het vastrecht gevonden worden.
De heer JOPPÈ vindt, dat B. en W. in een
volgende vergadering met een afgerond voor
stel" moeten komen.
Weth. MIJS zegt, dat B. en W. door den
heer Van Es beschuldigd worden aan deze
1 zaak niets te hebben gedaan. Maar dat is niet
juist. De Voorzitter is er in de vergaderingen
van de Emgo meermalen op bezig geweest. Als
er evenwel lantaarns uit moeten, dan zal dit
100 per stuk kosten. Ook is getracht om het
vastrecht naar beneden te krijgen. De toezeg
ging is verkregen, dat dit het eerste zal zijn, dat
naar beneden gaat. Gaat het vastrecht niet
naar beneden, dan kunnen we verder zien in
hoeverre er lantaarns uk kunnen. Dan ware te
bezien wat de kosten daarvan zullen wezen.
Hij geeft de voorkeur aan verlaging van het
vastrecht. Het systeem der lantaarnplaatsing
kan intact blijven, ook al moeten er lantaarns
uit. Dan zou b.v. voor die lantaarns geen vast
recht behoeven te worden betaald. De lantaarns
zelfs bleven dan staan, totdat ze in betere
tijden weer dienst konden doen. B. en W. zullen
trachten een voorstel te maken, dat door de
Emgo kan worden aanvaard.
De heer T. VAN DEN DOEL meende te
weten, dat het contract met de Emgo nog niet
geteekend is. Daar moet desnoods gebruik van
worden gemaakt.
De heer VAN ES: Dan moet degene, die
last heeft gegeven tot het plaatsen van de meer
dere lantaarns, de kosten van opruiming maar
betalen.
De heer JOPPE is' van oordeel, dat men de
Emgo te veel baas gelaten heeft. Daardoor zijn
er veel te veel lantaarns gekomen. We moeten
in elk geval zorgen, dat de straatverlichting
niet meer kost dan ƒ4000.
ingekomen zijn een viertal verzoeken om af
schrijving hondenbelasting t.a. Deze zullen t.z.t
nader ter tafel worden gebracht.
Medegedeeld worden een tweetal verzoeken
ran den heer Joh. de Korte, secretaris van de
afd. Middelharnis-Sommelsdijk van den Ned.
Bond van Arbeiders in het Landbouw-, Tuin-
oouw- en Zuivelbedrijf. Daarin wordt gevraagd
om in werking stelling der steunregeling; uit-
keering van steun over de wachtweek, welke
leden van werkloozenkassen moeten doorma
ken; toeslag op de uitkeeringen van de werk-
(oozenkas en eindelijk, de kolentoeslag, zooals
die door den Min. van Binnenl. Zaken wordt
toegestaan.
De VOORZITTER zegt, dat deze zaken
straks nog aan de orde komen en deze verzoeken
dus voor kennisgeving kunnen worden aange
nomen.
B. en W. bieden den Raad de gemeente-
ekening aan over 1931. Deze sluit met de
•olgende cijfers:
Gewone dienst: inkomsten 132.523,68, uit-
aven 125.767,55voordeelig saldo 6.765,13.
Kapitaaldienst: inkomsten 10.381,47, uit-
ven 10.206,47; voordeelig saldo 175,
De heer VAN ES constateert, dat we dit
c#
FEUILLETON.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG
(Geaut. uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
dam,
-crde
at de
?R\
Je plotselinge onthulling van het raadsel werd
ar een marteling, „ik had het niet noodig. Niet
jr mijzelf althans. Doch de zieke kinderen in
t. hospitaal leden tijdens die griepepidemie
peloos gebrek. Ik heb de cheque verzilverd en
s weggegeven."
,|e mocht er immers mee doen wat je wilde."
juist nietl Het was niet van mij. Maar ik wist
i raad voor die kinderen.
Lf- .'ij sprak haar niet tegen, doch liep naar het
slechter.-Toen hij zich omkeerde, keek hij haar
op een woriaehifjtaiy, ais de nood zoo hoog was,
ze noodig hebben, menéc^ Vben geholpen. Je hebt
uit haar te krijgen." nfakt mij gelukkig.
„Wat moet Newton meer in C hi' dc ™allnen,
dan ik. Ik heb de Indianen altijd eerlijk beha,ccn
Doch hij schijnt ook te doen in huiden, ziive, an"
zelfs in schapen. 'enk
Wat voor Weston geheimzinnig scheen, was vo1'^'
John zoo klaar als de dag. Drank was Newton
reclame voor den handel. Magdaline was te véCal
li
jaar dus 17.000,zijn ingeteerd. Er is
begonnen met een batig saldo van 23.000,—.
Met de gemeente-financiën staat het er dus
niet zoo mooi bij.
De VOORZITTER zegt, dat we nog dank
baar kunnen wezen als we naar andere ge
meenten kijken.
De lieer VAN ES; Des te meer reden om te
bezuinigen. We moeten zorgen, dat we niet
in dezelfde positie komen als de gemeenten
waarop de Voorzitter het oog heeft.
Mede wordt aangeboden de rekening der
gasfabriek over 1931.
De VOORZITTER zegt, dat straks een
commissie voor onderzoek der rekeningen zal
worden benoemd.
De gemeentebegrooting voor 1933 wordt
vervolgens aangeboden.
B. en W. stellen voor een wijziging van het
reglement voor de commissie voor de werk
lozenzorg, in dien zin, dat art. 2 van het
reglement wordt aangevuld met een 6e lid,
luidende: „De leden van de commissie moeten
hunne woonplaats hebben in de gemeente."
B. en W. stellen voor, dat deze aanvulling
geacht wordt in werking te zijn getreden op
29 Juli 1932.
De heer VAN ES zegt, dat door de afd.
Middelharnis-Sommelsdijk van den Ned. Bond
van Arbeiders in het Landbouw-, Tuinbouw-
en Zuivelbedrijf reeds een lid in de commissie
is aangewezen.
Weth. DIJKERS: De commissie bestaat
eigenlijk nog niet. De commissie begint haar
werk op een door B. en W. te bepalen datum.
De heer VAN ES noemt dit spijkers op laag
water zoeken. De heer Van der Kooij is door
genoemde afdeeling in de commissie benoemd.
Het is een alleszins eerlijk en stipt persoon.
Het eenige bezwaar is dus, dat hij te Middel-
harnis woont.
De VOORZITTER zegt, dat tegen den per
soon van den benoemde niet de minste be
zwaren zijn
De heer T. VAN DEN DOEL vindt het zeer
op zijn plaats, dat B. en W. met deze aan
vulling komen. Hij vindt het droevig, dat door
de afdeeling geen persoon is benoemd in deze
gemeente woonachtig.
Weth. DIJKERS zegt, dat het niet aangaat,
dat iemand uit een andere gemeente hier de
zaak komt regelen. B. en W. hadden stellig
verwacht, dat iemand uit de gemeente be
noemd zou worden. Dat dit niet in het regle
ment werd opgenomen geschiedde te goeder
trouw. Spr. neemt aan, dat ook de betrokken
afdeeling wellicht te goeder trouw is geweest.
Het voorstel van B. en W. wordt aan
genomen met de stem van den heer Van Es
tegen.
Daarna komt in behandeling de verordening
op de heffing van haven- en kaaigeld met de
verordening op de invoerdering daarvan.
De VOORZITTER licht toe, dat de nu gel
dende verordening is goedgekeurd tot 1 Januari
1933. Er zijn enkele wijzigingen in aangebracht
in verband met een Ministrieel schrijven.
De VOORZITTER doet mededeeling van
een verzoek van A. C. van Driel e.a. om grond
aan de Molenlaan in erfpacht.
B. en W. stellen voor aan A. C. van Driel,
Joh. van Driel, M. van Driel en J. Mackloet Jz.,
allen wonende alhier, in altijddurende erfpacht
uit te geven een perceel bouwgrond aan de
Molenlaan ten westen van den tuin van de fam.
De Graaf, tegen een jaarlijkschen erfpachts-
prijs van 8 ets. per M2 en op de gewone voor
waarden. Te bepalen ware, dat de grond moet
Zij snakte er naar hem tc laten merken, hoe vol
komen zij hem begreep, doch ze kon alleen uit
brengen: „Ik voel me niet gegriefd. Je liebt immers
geen kwaad bedoeld er mee. Ik kan liet terug
betalen. ik bezit zelf geld op het oogenblik. Zoo
even kreeg ik bericht, dat mijn vader is overleden
en mij een aanzienlijk bedrag heeft nagelaten."
„Nu mag ik niet ophouden," hield zij zichzelf
voor. „Ik moet hem pijn doen," en zonder er verder
bij te denken vervolgde zij: „Als ik een poos ge
leden zooveel geld had gehad zou afles anders zijn
geloopen. Nu is het misschien nog niet te laat.
Wilbur komt wei terug, als hij het hoort."
Zij praatte gejaagd verder om den tijd tc vullen,
doch de woorden vonden geen weerklank in haar
hart, dat verdoofd scheen van pijn. Een wonder
lijke gedachte kwam in haar op. Waarom zou ze
Wilbur niet laten roepen? Als geid hem niet terug
bracht zou niets ter wereld in staat zijn hem tot
haar te doen terugkecren. Kwatn hij niet, dan zou
ze weten, dat hij voor altijd uit haar leven was
heengegaan. Dan zouden het wachten, de angst,
de onzekerheid een einde nemen. Ze behoefde zich
zelf geen verwijten meer te maken, want Wilbur
zou zijn kans hebben vergooid. Hij moest gedwon
gen worden, zijn werkelijke bedoeling tc toonen.
Als hij terugkwam, zou zij om zijnentwille afstand
doen van alles. Kwam hij niet terug en al haar
denken concentreerde zich op de bede, dat hij niet
zou terugkeeren dan zou er voor haar ook nog
wel geluk zijn weggelegd. Ze voelde, dat John
haar aanstaarde, terwijl zij deze dingen overdacht.
„Wou je het hem laten weten?" vroeg John
ongcloovig.
Het werd of de koorts haar overviel.
„Ja, hij moet het weten 1 Hoe eerder hoe liever.
zijn bebouwd vóór 1 Januari 1935. Hierbij
zal de bijzondere voorwaarde moeten worden
gesteld, dat de grond moet worden bebouwd
met inachtneming van het in voorbereiding
zijnde uitbreidingsplan mét de daarbij be-
lioorende bebouwingsvoorschriften. Er zullen
vier aaneengebouwde burgerwoningen op den
grond worden gesticht.
De heer JOPPE: Het voorstel van B. en W.
luidt dus anders dan verzoekers vragen.
De VOORZITTER stemt dit toe.
De heer VAN ES kan zich niet met het voor
stel van B. en W. vereenigen. Spr. acht liet
niet wenscheliik om aldaar woningen te bouwen
met het voorfront gekeerd naar de erven van
de woningen aan de Hofstraat.
De VOORZITTER weet, dat de heer Van
Es daar liever een smal straatje zag. Maar
hij acht dit niet gewenscht.
De heer VAN ES vraagt wie er zal willen
bouwen als de woningen met het voorfront
naar de erven van de bedoelde woningen moet
zijn gekeerd.
DE VOORZITTER zegt, dat wijziging in
het ontwerp uitbreidingsplan groote moeilijk
heden oplevert. Het moet weer naar de Pro
vinciale commissie voor de uitbreidingsplannen
en naar de Gezondheidscommissie. En nu is de
zaak zoo ver, dat de plannen in een volgende
vergadering ter vaststelling zouden kunnen
worden aangeboden.
De heer VAN ES vindt dat men dat beter
kan doen, dan de zaak bederven.
Weth. DIJKERS zegt, dat deze zaak royaal
moet worden opgevat, anders wordt zij be
dorven. Spr. heeft liever, dat de achtergelegen
grond onbebouwd blijft, dan dat er een dwars
straatje komt. We moeten niet iedere vier
kante centimeter willen bebouwen, daar krijg
je geen liefhebbers voor.
De heer VAN ES: Voor het bouwen van
woningen aan het door hem bedoelde dwars
straatje krijg je wel liefhebbers.
De heer SLIS informeert of de aanvragers
van den grond accoord ga,an met het bouwplan.
Weth. DIJKERS vii' c, dat niet moet wor
den toegestaan te bouwen zooals de aanvragers
willen. Nu hebben we een ontwerp-uitbreidings-
pian en nu komt er al een idee: er zou daar
een dwarsstraatje moeten komen.
De VOORZITTER constateert, dat het hier
op neer "zou komen, dat ten slotte de bouwers
ouden gaan bepalen hoe er moet worden
gebouwd. Hij vindt dit geen manier.
Weth. DIJKERS deelt mede, dat de aan
vragers bij hem zijn geweest. Toen hebben ze
hetzelfde idee ontwikkeld als de heer Van Es,
maar spr. heeft tegenover hen verklaard, dat
hij zich aan het uitbreidingsplan wenseht te
houden. Vervolgens zijn de aanvragers naar
den heer Van Es gegaan en die is nu hier hun
tolk.
Wetii. MiJS herinnert aan de geschiedenis
van het bouwteriein aan den Dorpsweg. Bur
gemeester Bouman heeft indertijd een des
kundige in den arm genomen om een bouwplan
voor dat terrein vast te stellen. In den Raad
is men toen daaraan aan het prutsen gegaan
te lang mee dien grond zijn blijven zitten. Het
is er in vele opzichten nu geen ideale toestand.
Als iedereen aan zoo'n plan gaat prutsen,
krijgen we geen geheel.
De heer VAN ES zegt, dat het hier een
afzonderlijk hoekje grond betreft, dat buiten
het uitbreidingsplan staat.
De VOORZITTER waarschuwt er tegen niet
eigendunkelijk te werk te gaan. Het "plan is
door bevoegde menschen in elkander gezet,
ik moet zien, hoeveel hij om mij geeftJe hebt
altijd gezegd, dat je mij wilt helpen. Ik zal je nu
een kans geven." Haar stem klonk als een schreeuw.
„Breng een brief van mij aan Wilbur."
John sprong overeind. „Ben je gek? Wou je
dien man terugkoopen?"
Wat klonk dat vreeseiijkEn toch, het was waar.
Zij probeerde hem terug tc koopen in de hoop,
op die manier van hem tc worden verlost, „je
drukt het wei wreed uit, ntaar liet is zoo," zeide ze.
„Als hij kan worden teruggekocht, zal ik..."
Zij zweeg plotseling, want John begon wreed
te lachen. Zijn gelaat was vertrokken, toen hij
hernam: „Hij is natuurlijk te koop. Hij komt wel
terug, als je hem maar betaalt, idem zooveel voor
plezier een man te hebben! Groote goden! Jij!
En dat, terwijl ik evenveel eerbied voor jou had,
als voor mijn moeder! Die zou haar'lichaam en
haar ziel geen geweld aandofcii op die manier. Een
man terugkoopen, wiens liefde dood is en die, wie
weet, alleen geeft, 0111 hetgeen je hem nu gaat
voorspiegelen 1 Ben jij Mary wei? Dezelfde Mary,
die bij mij was, als de eenzaamheid van dc woestijn
ons omringde. Die al liet mooie, wat ik zag, door
leefde; die zoo volmaakt scheen, dat ik haar wilde
tianbidden op mijn knieën! Wat hen ik een dwaas,
een krankzinnige dwaas.maar het is mijn eigen
schuld. Ik dacht, dat je waart, wat jc nooit zult
kunnen zijn."
Mary was niet in staat zicli te bewegen. Ze kon
zelfs geen woord van protest uitbrengen. Ze was
ais iemand, die wacht op liet herbeginnen van een
spel, hoewel het scherm reeds lang is gevallen.
„Schrijf je brief dan," ging hij voort met harde
stem, het zwijgen onderbrekend, „ik zal dien wei
wegbrengen. Ik kom niet terug op, mijn belofte.
het is door den heer van Booven nagezien en
spr. vertrouwt, dat het nu wel zoo goed
mogelijk zal zijn.
De heer VAN ES vindt, dat het dwars
straatje, zooals hij dat bedoelt, een veel econo
mischer bebouwing geeft.
Weth. MIJS: Het kan gemakkelijk, dac de
voorgestelde wijziging aangebracht zou kunnen
worden zonder schade voor het geheel. Hij kan
dat niet bcoordeelen en de heer Van Es deed
ueter dit ook niet te doen. In principe is het
plan reeds eerder vastgesteld. Het is mogelijk,
dat er in de details nog een fout zit. Maar er
mag aan het plan niet geraakt worden dan in
overleg met de deskundigen. Misschien dat
advies van de deskundigen zou kunnen worden
ingewonnen.
De heer T. VAN DEN DOEL: Als we nu
den grond in erfpacht geven, dan kan dat niet
meer. De menschen willen met den bouw op
schieten, dat is ook van belang met het oog
op de werkloosheid.
De heer JOPPE wil met het oog op de werk
loosheid geen tijdverlies.
De heer SLIS heeft alleszins vertrouwen in
de deskundigen, die het plan in elkander heb
ben gezet.
De heer VAN ES: Het kan economischer.
Weth. DIJKERS: Dan kan met ieder stuk
grond. Maar dat is verkeerd. Laten we toch
vooral vasthouden aan het voorgestelde plan.
Spr. zegt dit, omdat hij Sommelsdijk liefheeft.
Er is vroeger reeds te veel verknoeid, dat moet
nu over zijn. We moeten niet kijken naar oogen-
blikkelijk voordeel. Het voorstel is één geheel.
Het uitbreidingsplan omvat de gronden te
zuiden en ten westen van de bebouwde kom
van het dorp van den Oudeiandschen dijk tot
aan den Langeweg. Een gedeelte er van kan
niét worden gewijzigd zonder dat het geheel
wordt aangetast.
De frer JOPPE: Laten B. en W. dan nog
eens overwegen.
De VOORZITTER wil het idee van den
heer Van Es nog wel eens met de deskundigen
bespreken.
Weth. DIJKERS wil vasthouden aan het
voorstel van B. en W.
Weth. MIJS is het met weth. Dijkers eens,
Vroeger werd net syteem gevolgd van breek
maar" af en bouw maar raak.
Weth. DIJKERS merkt nog op, dat het plan
neusch niet uit de lucht is komen vallen.
Het voorstel van B. en W. wordt aan
genomen met de stem van den heer Van Es
tegen.
Ingekomen is een verzoek van P. G. v. d.
Gijze om de petroleumbergplaats aan de haven-
dijk in huur te mogen hebben.
B. en W. stellen voor om deze bergplaats
aan v. d. Gijze te verhuren voor de som van
ƒ1,per week onder de volgende voor
waarden
ie. de vet huring geschiedt tot en met Maart
1933 en wordt gerekend te zijn ingegaan 12
September 1.1.;
2e. de huur zal telkens per maand moeten
worden betaald;
3e. de huurder zal moeten gedoogen, dat
in de bergplaats petroleum van derden of
materialenVan de gemeente worden geborgen
4e. de gemeente zal de huur met de week
kunnen doen eindigen, indien zij de bergplaats
soms zelf mocht noodig krijgen.
Het voorstel van B. en W. wordt aan
genomen.
De lieer S. J. Rienks vraagt ontslag als
hoofd der openbare lagere school, id der scliool-
Als je vindt, dat het het beste is, wat ik voor je
kan doen, dan zal het gebeuren."
„Het zal ook het laatste zijn," hoorde Mary
zichzelf zeggen.
„Zooals jc wilt. Ik ga nu weg. Ik zal wel iemand
sturen onl den brief, ik wenscli je het beste."
Hij had zijn hoed gegrepen en stond nu voor
haar. Zij rees overeind, onvast, de woedende uit
drukking van haar oogen toonde duidelijk, dat zij
geen vergiffenis had voor zijn onbeschaamdheid,
doch ondanks die boosheid hunkerde haar hart
naar hem.
Hij aarzelde, hijgend, als was hij doodmoe van
lichamelijke inspanning. Dc oogen kneep hij dicht
van pijn. Plotseling greep hij haar vast, sloten zijn
armen haar in knellenden greep. Zijn gezicht boog
zich tot liet hare, liet werd of zijn oogen vuur
schoten. Zij had geen macht zich tegen hem te
verzetten. Toen kuste hij haar, wild, brutaal, tel
kens en telkens weer. Zij wankelde, toen hij haar
van zich stootte.
„Ik heb mijn betaling vast vooruit genomen,"
schreeuwde hij hccsch. „Je ziet me nooit terug."
Ze keek lieiii na, toen iuj zich omdraaide. Even
later werd dc deur dichtgesmakt. Hij was heen
gegaan.
Mary voelde alles om zich heen wankelen. Toen
zij zich wilde vastgrijpen aan de tafel scheen ook
die weg te glippen. Zij schreeuwde den naam van
Curry, doch haar stem klonk vruchteloos in de
verlaten kamer.
Twee dagen later bereikten John en High-Co
's avonds den handelspost van Black Mc~sn. Het
gebouw scheen verlaten. Paarden noch. cowboys
waren er en geen chkclc indiaan doodde zijn tijd
commissie en lid der commissie tot wering.van
schoolverzuim.
B. en W. stellen voor de gevraagde ont
slagen eervol te verleenen onder dankzegging
voor de in die betrekking bewezen diensten.
Tevens deelen B. en W. mede, dat zij in
middels een oproeping hebben geplaatst in „De
Vacature", waarbij sollicitanten worden op
geroepen naar de vacature betrekking van
hoofd der school. Het bezit der akten Fransch
en Engelscli zal tot aanbeveling strekken.
Overeenkomstig het voorstel, van B. en W.
wordt besloten.
B. en W. stellen voor de benoeming van
Mej. Lambert als kweekelinge met akte aan
de openbaie lagere school, welke benoeming
31 October a.s. afloopt, te verlengen tot 30
April 1933. Dienovereenkomstio wordt be
sloten.
De VOORZITTER doet mededeeling van
een verzoek van de vereen, tot bevordering
van de verkrijging van onroerend goed door
landarbeiders „Sommelsdijk", gevestigd te
Sommelsdijk, om een voorschot groot 6600,
voor den aankoop van pim. 2 H.A. bouwland
in den polder de Oude Plaat voor uitgifte als
los land in pacht.
De heer E. VAN DEN DOEL vindt de koop
prijs nog al hoog. Daar staat tegenover, dat
het land gunstig gelegen is.
De VOORZITTER zegt, dat B. en W. op
hetzelfde standijunt staan.
De heer VAN ES: De koopprijs bedraagt
ongeveer 1500,per gemet. Voornsche maat.
De heer E. VAN DEN DOEL: pim. ƒ3400,—
per bunder.
Weth. MIJS: Het land is bestemd voor land
arbeiders, woonachtig in de buurtschap Kra
lingen. Hij zou met genoegen mee willen wer
ken, maar een prijs van 3400,per H.A.
is in dezen tijd te hoog. Hij zou de vraag willen
stellen: heeft onder de gegeven omstandig
heden de vereeniging niet eens geïnformeerd
of er geen land te krijgen was voor een belang
rijk lagere som? De heer v. d. Doei spreekt
van gunstig gelegen, maar spr. kan dit niet
vinden. Het ligt aan het eind van een zeer
lange dreef en dat is ook van belang. Tot nog
toe zijn de arbeiders trouw in het betalen van
de pacht en hij hoopt, dat dit zoo moge blijven.
Maar als de tijden nog meer terugloopen heb
ben we daar geen waarborg voor."Ais het ver
keerd gaat dan zitten wé er mee. Als het land,
dat de vereeniging bezit, eens opgegeven werd,
dan zouden we zeker voor een tekort van
50.000,komen te zitten. Hij zou graag
de menschen ter wille zijn, maar op dezen
voet kan dat niet.
De heer E. VAN DEN DOEL merkt op,
dat de polderlasten in de Oude Plaat laag zijn.
De heer MIJS wil niet over de kwaliteit van
het land oordeeien.
De heer E. VAN DEN DOEL: De kwaliteit
is niet van het allerbeste, maar hij zal toch
voer het verzoek stemmen.
De heer SLiS: Wat zou het land bij pubiiekeh
verkoop opbrengen?
De heer E. VAN DEN DOEL: 1000,—.
Weth. MIJS zegt, dat liet inderdaad waar is,
dat niet alle land voor de vereen, geschikt is.
Weth. DIJKERS is geen iandbouwspecialist
en kan dus van liet land zelf niets zeggen.
Maar het is een feit, dat ais je land 'moet
koopen net als de vereeniging, je het lap t
de handen moet breken. Nu zegt de J?
het land is tc duur, maar daar sta.]'
dat het land gunstig gelegen is, zj
v. d. Doel zegt. De vereeniging
7
door in de nabijheid rond te
getrokken door licht in het magazL Jr >ging
binnen, en den eerste, dien zij zagS* Diet
zelf. „Ik dacht, dat jelui in ColoradV^-'en W.
hij uit. „Wat is er aan de hand? Hr^ ;iet kun-
jelui weggejaagd?'' „Uissie ad-
„Wij hadden zin m vacantie, r-f
High-Lo. „Werken doen we niet. Wc-'bceijei'*
God weet waarheen." de begroo-
Weston keek van den een naar d< zonder tot
niet voor goed?" vroeg hij.ontr.f te gaan. Zij
John staafde naar buiten ovmten op de per-
zich mijlen en nog eens mijlenyan 55 op 70,
oude zwerflust is wakker gewora-; "opgebouwd
blijven ter wille van al mijn vn" ^om-
maar je zou heel weinig nut v;»®^ QOj
„Praat niet zoo dwaas!" ric£,-
denkt toch niet, dat ik zoo
gelooven! Het wordt hoog tijd, d\ ^h\\-
voor jelui kookt." Hij liep naar «<-•* v
„Ma, 'maak eens eten klaar voor John\ oj* r>
Ze zijn teruggekomen."
Dc stem van mevrouw Weston klou^
andere deel van het erf.
„Fijn, dat m'n jongens weer thuis zijn
ze maar direct hier." fin
„Ga nu maar onmiddellijk." was Westor' van
mentaar, toen John al zijn protesten had 1
High-Lo nam zijn bagage van den gren her
schijnt hier een dooie boel te zijn." was
„De Indianen koopen op het oogei§5r hie??,,.,,,
dacht aanvankelijk, dat we van d<jF,p var ,IIIIIM
bij Sage Springs geen last zouden^
tot nu toe is het hier mis." SW e
i -
v ^elgk
"fes
