TOGEN
EERSTE BLAD
4UIZEN*nRATTE
Transpireerende Voeten,
latögen gebruiken,
mijn Zenuwen
ïeter zijn
ZATERDAG
27 AUGUSTUS 1932
IN DEN GREEP DER WOESTIJN.
DE IEPENZIEKTE.
Flakkee ziet toe!
Mijnheer de Redacteur.
Met belangstelling las ik in Uw blad van
latei-dag j.l. tiet ingezonden stuk door eenige
autoverhuurders.
Naar aanleiding hiervan heb ik m(j af
gevraagd, wie heeit de hand hierin gehad
sn dienen genoemde autoverhuurders deze
zaak niet verder te onderzoeken of hier
Iwerkelijk sprake is van bevoorrechting. Het
|kan toch evengoed een noodzakelijkheid
zijn, dan b.v. een vrienden-of wederdienst?
Indien het laatste het geval mocht zijn,
Idan dient den verantwoordelijken persoon
(zonder onderscheid van functie, onverschillig
of hij jongste bediende, voorzitter of president
commissaris is, terdege in een open brief
laan zijn verstand gebracht te worden dat
(dergelijke excessen in den tegenwoordigen
itijd niet zonder meer kunnen worden toe
gelaten. Flakkee dient toe te zien op de daden
;van hun vertrouwensmannen, hen te wijzen
jop wat plicht en recht is en hun contro-
lleerend lichaam, d.i. de Provincie, van on-
Itoelaatbare dingen op de hoogte te houden.
Een gelukkig initiatief nam hierin de
(Neringdoende Middenstandsvereeniging te
IMiddelharnis, door te ijveren voor Flakkee-
|sche werkkrachten en Ned. Fabrikaat.
Ook lazen wij in Onze Eilanden van 13 Juli
1932 een ingezonden stuk van een belang
hebbende, waarin de voorziening in de func
tionarissen van de E.M.6 O. werd besproken.
Hierover echter t.z.t. Wat in het vat zit ver
huurt niet. Dezen keer volsta ik met het
lbovenstaande.
U mijnheer de Redacteur dankend voor
|de verleende plaatsruimte.
CRITICUS.
Flakkee 20/8 '32.
Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit,
De Nederlandsche Industrie,
Hiermede dient gij Uw land
En bestrijdt gij de werkeloosheid.
MORGEN kunt U van muizen
en ratten verlost zijnGebruik
Rodent op de voorgeschreven
manier en het ongedierte zal
U niet langer benadeelen.
Koop direct een doos a 50 ct. of een
dubbele doos a 90 ct. O.a. bij alle
drogisten verkrijgbaar.
ONWEERSTAANBAAR VOOR
ser inspanning kost dan vroe-
diger vermoeid zijt en kleine
.rikkelbaar maken, neem dan
iit Uw lichaams- en zenuw-
|rken met Sanatogen.
t juist die stoffen toe phos-
infe die noodig zijn ortj de
2d en zenuwen te voeden,
'w vroegere weerstandsver-
n tijd terugkrijgt,
riijnsche Prof. Dr. Eulenburg
atogen meer en meer voor, om-
er uitzondering op den langen
tdragen wordt en snel en deug-
toeneming der krachten en
eterschap bijdraagt'
n een bus Sanatogen en ge
pterker en gezonder voelen.
iuwsterkend Voedsel
alle Apotheker» en Drogisterijen
.nol 1.— per bus.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van I6 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
14e JAARGANG. - Nü. 82
Week-revue.
Buitenland.
„Ordnung muss sein." Dit „ordnung muss
sein" werd vroeger iederen Duitscher met den
paplepel zoovele malen toegediend, dat iedere
Michiel daarvan tot in hart en nieren was
doordrongen en zich dienovereenkomstig op
lateren leeftijd gedroeg. Althans tot en met
den grooten wereldoorlog, nadien werd het
minder, ging het met het Duitsche volk in
alle opzichten steeds meer bergaf, ook met
het „ordnung muss sein", kwam geleidelijk
een groeiend verzet en daarna de chaos van
thans.
En dat het op het oogenblik in Duitsch-
land betrekkelijk kalmpjes toegaat is niet
een gevolg van het instinctmatig gevoel dat
iedere Duitscher voor orde eu gezag heeft,
doch alleen omdat de radicale elementen
plotseling door een zeer streng vonnis er op
bandhandige wijze aan worden herinnerd,
dat er nog altijd een laatste schim van
„ordnung muss sein" is overgebleven en
dat de zwakke regeering Von Papen, tot
voor kort doodsbenauwd om het bij de nazi's
te bederven, nu stevig gaat optreden tot
iederen, onverschillig van welke richting,
die het waagt brutaalweg alles en iedereen
te trotseeren, zich gedraagt alsof er geen
wet en geen gezag meer bestaat.
Voor de buitengewone rechtbank te Beuthen
hebben vijf jeugdige nationaal-socialisten te
recht gestaan. Deze vijf jonge menschen,
opgehitst door hun leiders, hebben in het
holst van den nacht zich met geweld toe
gang verschaft tot de krotwoning van een
oude en arme weduwe met haar twee zoons,
hebben den communistischen zoon aan de
beenen uit zijn bed getrokken en deze on
gelukkige daarna op den grond op zoo'n
beestachtige wijze mishandeld dat de dood
onmiddellijk intrad. Deze laffe helden, na te
voren door alcohol in de gewenschte helden
stemming te zijn gebracht, flebben hun slacht
offer met de scherpe punt van een biljardqueu
ettelijke malen in het gezicht gestoken,
daarna met de hakken hunner laarzen hem
de strot afgetrapt en hem vervolgens nog
op revolverpratonen onthaald.
Deze gruwelijke en weerzinwekkende daad
is gepleegd onmiddellijk na het afkondigen
der verscherpte maatregelen tegen terrorisme
en deswege moesten de vijf schuldige nazi's
voor de buitengewone rechtbank te Beuthen
terecht staan, welke allen ter dood heeft
veroordeeld.
Dit strenge vonnis heeft er voor een oogen
blik goed de schrik ingebracht. De nationaal-
socialisten echter zijn hevig verontwaardigd
en in hnn verblinde woede fulmineeren de
nazi's hevig tegen de regeering.
In de Völkische Beobachter publiceert
Hitier een manifest, waarin hp op ongewoon
scherpen toon tegen het vonnis van Beuthen
protesteert en tevens feilen strijd tegen de
regeering aankondigt.
„Door deze daad, aldus Hitier, i3 onze
houding tegenover dit „nationaal kabinet"
bepaald. Al moge de hemel de eene plaag
na de andere over ons doen komen, wjj zullen
weten af te rekenen met deze regeering, vol
executies voor onze medestrijders. Gezien
dit afschuwelijke bloedvonnis kennen wij
FEUILLETON.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG
Oeautuilsave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
Twee van deze waren, als de meeste Indiaan-
sche paarden, kleine pinto's, doch het derde
bleek een groote hengst.
„Deze hee) lastig, maar soms gewillig," merkte
de Indiaan op, omtrent een der pinto's en uit zijn
gebaren bleek, dat hij het moeilijk te berijden dier
had bestemd voor Wilbur. Het was echter op
Wilbur's voorstel, dat Mary het lastige paard
besteeg, terwijl hijzelf den hengst nam en de tweede
pinto aan Katherine toewees.
Vroeger in Taho had Wilbur al eens zijn afschuw
uitgedrukt over die Indiaansche paarden, net
groote ratten, die van een man een dwerg maken.
Klaarblijkelijk wilde hij onder geen voorwaarde
een dwaas figuur maken en riskeerde hij liever de
veiligheid van zijn vrouw. De hengst kwam boven
dien zijn arrogant optreden ten goede en zou hem
gelegenheid geven, den indruk te maken van een
uitstekend ruiter.
Terwijl zij voortreden langs het slingerde berg
pad verbleekten de sterrende grijze schemer deed
den nacht voor zich vluchten en hulde de woestijn
in een vaal light. De paarden hadden geen vaste
nog slechts één doelstrijd en nog eens strijd 1
Wfj zullen het begrip „nationaal" ontdoen
van de boeien, die bet vonnis van Beuthen
ten overstaan van het nationaal Duitschland
heeft gedemonstreerd. Von Papen heeft door
dit vonnis zijn naam met het bloed van
nationale strijders in de geschiedboeken ver
eeuwigd. Maar het zaad, dat hieruit zal ont
kiemen, zal eens niet meer door straffen
kunnen worden onderdrukt. De strijd om
het leven van onze vijf medestanders is
begonnen.
De hevige agitatie tegen dit vonnis zal
het de Duitsche regeering niet gemakke
lijker maken om in dit geval genade voor
recht te laten gaan en, zooals door zeer
velen wordt verwacht, de uitgesproken dood
straf te veranderen in levenslang. Na aide
dreigementen der nazi's z3l een eventueele
gratie voor de veroordeelden den indruk
wekken of de regeering voor de dreigemen
ten van Hitier gaat wijken en de commu
nisten zullen hierin een dankbaar object
vinden om tegen de regeering te ageeren.
Dat het de Duitsche regeering waarlijk
ernst is in haar strijd tegen terrorisme
blijkt zonneklaar uit een nieuw proclamatie
van Von Papen, waarin o.m. staat:
„Gedwongen door de gewelddadigheden tij
dens den binnenlandschen politieken strijd,
welke het aanzien van het Duitsche rijk
ten zeerste in gevaar brengen, heeft de rjjks-
president, op voorstel van derijksregeering,
de strengste straffen op politieke terreur
daden gesteld. Van het oogenblik af, dat
deze verordening van kracht is geworden,
moet zij ook in gelijke mate tegen iedereen,
die in strfl'd met het recht en de wet han
delt, zonder aanzien van partij of persoon,
toegepast worden. De rijksregeering zal zoo
noodig van alle machtsmiddelen van den
staat gebruik maken, om de voorschriften
van het recht onpartijdig uit te voeren en
zg zal niet dulden, dat zich de een af andere
partij tegen haar maatregelen verzet. Even
min zal zich de Pruisische regeering door
druk van politieke zijde laten beïnvloeden hij
het verplichte onderzoek van de vraag, of
z(j van haar recht inzake de te Beuthen
gevelde doodvonnissen gebruik maken kan.
De hartstochtelijke verwijten, die in het
openbaar in verband met die vonnissen
worden geuit, zouden zich moeten richten
tegen de aanstichters van de bloedige ge
beurtenissen en niet tegen het staatsbestuur,
dat in het belang van het algemeen tot
dergelijke scherpere maatregelen moest over
gaan. De rijksregeeriDg zal weten wat haar
te doen staat, tegenover elke poging, om
de beginselen van een zich op het recht
baseerenden staat te vervalschen en de po
litieke hartstochten tot nieuwe onlusten te
prikkelen."
Tusschen nazi's en de regeering Von Pa
pen is het hopeloos mis, beide partij en staan
grimmiger dan ooit tegenover elkaar en
dientengevolge neemt de spanning in Duitsch
land toe. Het vonnis van Beuthen heeft de
neiging tot gewelddadig handelen bij een
deel der nationaal-socialisten in belangrijke
mate versterkt, een gevaarlijke neiging, die
bovendien versterkt wordt door de bij de
laatste verkiezingen opgedane wetenschap,
dat Hitier langs parlementairen weg niet
aan de macht kan komen, althans binnen
afzienbaven tijd nog niet. Zal het vonnis
van Beuthen de aanleiding worden tot een
staatsgreep van ongeduldige nazi's? Niemand
hand noodig. Zij klommen rustig verder. De
staarten zwaaiden, de koppen bewogen op hef
rythnle van hun gang. Zij kwamen bij een twee
sprong in het pad, die overbodig mocht heeten,
omdat beide wegen leidden naar het Indiaansche
dorp. Wilbur koos het steilste en ruwste pad langs
moeilijk begaanbare klippen. Achter den laatsten
klip verrezen de omtrekken van Oraibi. Een dorp
was het, dat één scheen te zijn met de lotsen. Wat
uit de verte doorgangen geleken in de bergwanden
bleken terrassen, regelmatig, alsof er huizen
stonden, het een telkens een verdieping hooger
dan het andere. Al scheen Oraibi, nu het donker
en dreigend afstak tegen den hemel een geweldige
vesting, toch woonde er een vredelievende; huise
lijke en vooral godsdienstige indianenstam. De
inwoners waren nu allen bijeen op de rotsen;
mannen en vrouwen, jongens en meisjes en zelfs
de kleine kinderen, die nog niet in staat waren
voor zichzelf te zorgen. Alle mannen d.oegen het
typische fluweel, dat bij de Navajo's zoozeer in
trek is.
Katherine en Mary stegen af en Wilbur bracht
de paarden weg; hij kwam spoedig terug. Hanley
groette hen uit de verte. Curry, die de Westons
vergezelde, hield zich een oogenblik bezig met de
paarden en even later voegde zich iemand bij hen,
van wien Katheine dacht, dat het Weston zelf
moest zijn.
Mary begon uit te leggen, wat er ging gebeuren.
De start voor de ren was in het dal, zoodat een
afstand van twee mijlen moest worden afgelegd,
welke eindigde bij de rotsen. Zoodra de zon ver
scheen boven den horizon zouden de mannen den
strijd aanvangen. Op een afstand van een kwart
mijl langs den met staken afgepaalden weg stonden
ban daaromtrent iets zeggen. In Duitsch
land is alles mogelijk en wat de gevolgen
daarvan zouden zijn is eenvoudig niet te
overzien. De heer Yon Papen, die dr. Bru-
ning op zoo weinig elegante wijze beentje
lichtte, heeft tot nu toe nog niets anders
weten te bereiken dan een steeds toene
mende spanning en wordt met het uur, met
de minuut, steeds meer aangewezen op de
steun der bajonetten van de rjjksweer om
zich te handhaven. Maar zal deze rijksweer,
waarvan velen sympatiseeren met Hitier,
ten volle betrouwbaar blijken, wanneerHitler
naar de macht mocht willen grijpen? Dit
is op z'n minst twijfelachtig. Maar wat niet
twijfelachtig is, is dat de regeering Von
Papen, wanneer het zich eind Augustus aan
den nieuwen Rijksdag moet voorstellen, niet
op een meerderheid zal kunnen rekenen.
Waarlijk, de heer Von Papen kan zijn ge
noegen op het oogenblik wel op en heeft
intusschen wel geleerd, dat het baantje van
rijkskaneiier onder de tegenwoordige om
standigheden lang niet zoo gemakkelijk is.
Handen en Oksels behandele men met
Purolpoeder. Dit is het meest afdoende
middel. In bussen van 45 en 60 ct.
ABleera bij Apoth. en Drogisten.
(Adv,)
ii.
HET ZIEKTEBEELD EN DE OORZAAK.
In dezen tijd van het jaar ziet men in de
steden en langs de wegen weer vele zieke
en doode iepen. Die boomen zien er uit,
alsof ze verbrand zijn of van droogte te lijden
hebben. De jonge takjes worden slap en bui
gen om, de bladeren verschrompelen, wor
den bruin en vallen ten slotte af. Alleen de
jongste bladeren blijven als bruine vlaggetjes
aan de omgebogen takjes hangen. Meestal
ziet men het verdorren van de bladeren in
den top van den boom beginnen. Soms is
slechts een gedeelte van den boom aange
tast, terwijl de rest nog groen blijft. Dik
wijls ziet men, dat zich aan den stam groene
scheuten vormen, terwijl de kroon reeds
zwaar ziek is.
De oorzaak van deze ziekte is een zwam,
Grapbium ulmi. Door de werking van deze
zwam wordt de watertoevoer van de wortels
naar de kroon belemmerd. Daardoor ziet een
aangetaste boom er uit, alsof hij verdroogt.
Snijdt men een tak af van zoo'n zieken iep,
dan ziet men op de sneevlakte bruine stip
pen in het jonge hout. Trekt men de schors
van een tak, dan kan men dikwijls in het
hout onregelmatige, bruine strepen opmer
ken. Deze bruine verkleuringen zijn het ge
volg van de aantasting door Graphium ulmi.
De ziekte is besmettelijk. Is van een rij
iepen er eenmaal één aangetast, dan ziet
men in vele gevallen, dat het volgend jaar
zijn naaste buren ziek worden. Vooral boo
men op den leeftijd van 15 40 jaar hebben
veel van de ziekte te lijden. In kweekerijen,
waar meestal jongere boomen staan, ziet
men de ziekte weinig. Is een iep eenmaal
aangetast, dan geneest hij sleGhts zelden.
Wèl kan het een aantal jaren duren, vóór
hij dood gaat.
In het voorjaar is van de ziekte weinig
Indiaansche meisjes gereed om de leden van den
stam tot meerdere spoed aan te zetten. Men kon
die meisjes reeds duidelijk onderscheiden in den
dagenden morgen, terwijl heel in de verte de
deelnemers bijeen stonden. Er zouden ten hoogste
twaalf mededingers zijn. Niet ver van den start
stond een priester met een zakje koren, dat de
gene, die de-leiding nam, van hem zou overnemen
en met zich voeren, totdat een sneller Iooper het
hem onder het passeeren zou afhandig maken. Wie
den westrijd won mocht van de meisjes uit den
stam tot bruid kiezen, wie hij wilde.
Iedereen wachtte in spanning op liet opgaan van
de zon. Het groote oogenblik kwam weldra rood
goud dook ze op boven den saffranen horizon, een
vurige schijf werd het die de wereld deed uit
barsten in kleuren. Tegelijkertijd klonk een kreet;
een koor van schrille uitroepen volgde. De race
begon. De kleine stippen bewogen zich in gesloten
formatie. Geruimen tijd behield een der renners de
leiding, maar tenslotte passeerde hem iemand met
hoog opgeheven arm. Een derde wist naar voren te
komen, hij werd tweede, won op dengene, die de
leiding had en passeerde. De meisjes, die d
mannen opjoegen, holden een eindsweegs mede, al
bleven zij weldra ver achter. De voorste Indiaan
'had nu onbetwistbaar de leiding en te oordeeien
naar de uitroepen, die uit de menigte opklonken,
was degene, die de meeste kans had om de over
winning te behalen, favoriet ook. Maar het moei
lijkste gedeelte van den weg lag nog voor hem; het
vrijwel onbegaanbare voetpad naar den top van de
rotsen, dat in snellen pas diende te worden ge
nomen.
Toen de loopers bij den voet van de rotsen
kwamen, geraakten zij uit het gezicht. De menigte
te bemerken. Vele zieke boomen zijn dan
niet van gezonde te onderscheiden. Het duurt
tot ongeveer midden Juni, vóór de ziekte
verschijnselen weer vallen waar te nemen.
De boomen worden op iedere grondsoort
evenzeer aangetast, men vindt de ziekte dus
op de klei, zoowel als op het zand, op zwaren
en op lichten grond.
Natuurlijk lijden niet alle zieke iepen aan
„de" iepenziekte. Er zijn nog andere ziekten
van iepen bekend. Deze zijn echter van zeer
weinig beteekenis. Nagenoeg alle zieke iepen,
die men op het oogenblik ziet, zijn slacht
offers van „de" iepenziekte, dus van de zwam
Graphium ulmi.
Verslag van de vergadering van den
Raad der gemeente Ooltgensplaat,
op Dinsdag 23 Augustus 1932 des
namiddags 4 uur.
Voorzitter Burgemeester Donkersloot.
Afwezig met kennisgeving de heer Van
Nieuwenhuijze.
De Voorzitter opent de vergadering, waarna
de notulen van de laatste vergadering wor
den gelezen en onveranderd goedgekeurd.
Ingekomen stukken:
De rekening van het Vleeschkeurings-
bedrljf, waaruit bleek, dat deze gemeente
een winstuitkeering over 1931 genoot van
77,27.
De goedkeuring van Ged. Staten over de
verordening tot heffing van 100 opcenten
op de gemeentefondsbelasting.
Bericht van het Ministerie van Arbeid,
waarbjj mededeeling werd gedaaD, dat aan
subsidie over het tweede kwartaal van de
werkeloosheidsverzekeringbetaald moet wor
den 450,
Het rapport van den Keuringsdienst van
Waren over het tweede kwartaal.
Een schrijven van de N.V. Industrieels
Maatschappij „Mabeg" te Utrecht inzake het
verlengen van de buizen van de waterleiding
voor Flakkee naar de gorzen. De kosten van
deze verlenging zullen bedragen ƒ10.800,-.
De Voorzitter deelde mede dat het niet
onwaarschijnlijk is dat nu nog lOperceelen
kunnen worden aangesloten, terwijl het
waterverbruik op de gorzen ongeveer ƒ600,—
zal opbrengen.
Waar echter de aanbesteding van de buizen
ongeveer 183.000, - beneden de begrootiDg
is gebleven en ook de aanbesteding van het
graafwerk, alsmede het leggen der buizen,
zal de stichting hoogstwaarschijnlijk wel
medewerken dat deze kleine uitbreiding voor
rekening van de stichting gebeurt.
B. en W. stelden mitsdien voor deze zaak
alsnog aan te houden totdat dit in de stich
tingsvergadering in behandeling is geweest.
Verder waren nog ingekomen de goed
keuringen van Ged. Staten over genomen
raadsbesluiten.
Van de „Mabeg" was een winstoverzicht
ingekomen over de maanden Maarten April.
Het verlies bedroeg slechts ƒ2189, het-
geen veel minder is in vergelijking met
voorgaande jaren.
Vaststellinggemeenterekening dienst 1931.
Da commissie van onderzoek, bestaande
snelde naar het eindpunt om een beter overzicht te
hebben van den strijd. Plotseling werd een Indiaan
zichtbaar, die het zakje koren droeg. Hij was
naakt, uitgezonderd den breeden gordelriem en
mocassins en zijn bronzen lichaam glansde van het
zweet. Zijn gezicht stond als een masker. De
oogen staarden wijd open en de lippen waren ver
trokken tot een lachje van pijn en triomf. Op
nieuw klonk geljuich uit de menigte. Andere
naakte gestalten verschenen, maar zij waren niet
in staat den leider in te halen. Diens snelle voeten
droegen hem over puntige rotsen tusschen de
cactusdoornen door. Kreten van aanmoediging
klonken allerwegen. Meisjes bogen, zoo ver zij
konden, over de rots heen, als wilden zij hem naar
boven trekken. Hij sprong over een rotsblok.
Kleine steenen rolden onder zijn voeten weg. Op
wonderbaarlijke wijze wist hij een val te voor
komen en weidra bereikte hij het laatste gedeelte,
waar niets hem in zijn snelheid zou belemmeren.
Een honderd meter nog. Toen was hij bij de wach
tende meisjes, die met korenaren wuifden; de
moeilijk bevochten overwinning was behaald. Nu
brak een waar pandemomium los. De Indiaansche
meisjes omzwermden hem en trachtten het kost
bare zakje te bemachtigen. Den prijs hoog boven
het hoofd houdend, verdedigde hij zich met zijn
rechterarm, totdat een rank figuurtje in zijn na
bijheid was gekomen en met een juichkreet liet
hij het koren vallen in haar opgeheven handen. De
overwinnaar had zijn keus gedaan.
Zoodra de andere loopers de rotsen bereikten,
renden zij op de meisjes toe, als verwachtten zij een
ontvangst als ook de winnaar had genoten; zij
vochten wanhopig tegen de aanvallen, alsof ver
lies hun geheele toekomst zou bederven en schreeuw
uit de heeren Vermaas, Brinkman en Van
Es, hadden deze nagezien en adviseerden tot
voorloopige vaststelling. Deze bedroeg in ont
vang 139.295,89 en in uitgaaf ƒ144.250,08,
alzoo een nadeelig saldo van 4954,19.
In kapitaaldienst met een ontvang van
17551,52 en in uitgaaf met 27071,33,
alzoo een nadeelig saldo van 9519,81.
De Voorzitter zeide dat het nadeelig saldo
in den kapitaaldienst eigenlijk niets te be-
teekenen had daar dit ontstaan is dooreen
boeking die pas in het andere jaar kan plaats
hebben wegens een leening die dit jaar ge
sloten is.
Ook de rekening geeft, na een ingekomen
brief van Ged. Staten een lager nadeelig
saldo aan van 303,65, omdat dit niet in
de rekening '30, doch in die van '31 moest
komen.
Daarna had de heer Brinkman nog enkele
opmerkingen van ondergeschikten aard die
door den Voorzitter werden beantwoord.
De rekening van het Algemeen Armbe
stuur bedroeg in ontvang 16811,22J, in
uitgaaf 15181,33/, alzoo een voordeelig
saldo van 1629,89.
Idem van de Bewaarschool. Deze sloot in
ontvang met 2745,- en in uitgaaf op
2520,30, alzoo een voordeelig saldo van
223,02.
Al deze rekeningen werden goedgekeurd
en vastgesteld.
De Voorzitter dankte de commissie voor
het vele werk gedaan, deelde verder nog
mede dat het nadeelig saldo niet was ont
staan door meerdere uitgaven doch door de
mindere ontvangst dan de raming is geweest.
Het havengeld heeft minder opgebracht
3500,-, het weegloon 1700,-, de huur
van weitjes 1070,— en de opcenten op de
R.l.-Belasting 935,—, alzoo te zamen een
minderen ontvang op deze 4 posten van
7205,-.
Brinkman zeide dat door hem een mandaat
was aangetroffen waarop vermeld stond een
bedrag van 15,— voor consumptie uitge
deeld bij den brand van Van Oorschot.
Spreker zag gaarne dat de consumpties
niet meer werden verstrekt, doch dat deze
uitgave in het loon verdisconteerd werd.
Voorzitter zeide dat de raad dan liever
moet beslissen het verschaffen van consump
tie geheel af te schaffen.
Alzoo werd daarna besloten.
Het suppletoir Kohier Hondenbelasting
werd vastgesteld op 38,
Van B. van Veen was een verzoek ont
vangen om ontheffing van zijn aanslag in
de Hondenbelasting. Voorzitter zeide dat
ontheffing ingevolge de verordening niet ge
geven kan worden en stelde daarom voor
hierop afwijzend te beschikken.
Alzoo werd besloten.
Op verzoek van Ged. Staten werd de ge
meente-rekening 1930 nog met af- en over
schrijvingen gewijzigd.
Op voorstel van Ged. Staten werd de Politie
verordening gewijzigd. Door een bijvoeging
werden de bepalingen geldende de Provin
ciale wegen van onwaarde verklaard omdat
daarvoor een wegenreglement is gekomen.
De gemeente-begrooting dienstjaar 1932
werd met af- en'overschrijving gewijzigd.
Naar aanleiding van de vraag van het
raadslid Van Nieuwenhuijze heeft de voor
zitter een onderzoek ingesteld naar de moge
lijkheid om in de Langstraat een bewaar
school te stichten.
den van vreugde, wanneer het voorwerp van hun
verlangen in de nabijheid kwam romantiek scheen
in Oraibi nog niet verboden.
Omringd als hij was door kennissen, zag Wilbur
zich wel genoopt, welwillend op te treden. Hij
moest kennis maken met de mesjes Blakely, met
den professor en diens zuster praten, zoo goed als
met mevrouw Weston, die haar echtgenoot en
haar gasten kwam voorstellen. Katherine stelde
onmiddellijk veel belang in den heer Weston. Hij
was het type van den woestijngids, zooals zij zich
altijd had voorgesteld, stevig gebouwd en slank,
met een gelaat, dat getuigde van hard werken en
aandurven van de moeilijkheden. Onder de gasten
waren verschillende artisten, waaronder ook een
teekenaar eu diens vrouw. Het begon er op te
lijken, dat in de woestijn iedereen neiging had, on
middellijk te zeggen welk beroep hij uitoefende.
Katherine miste Curry en Hanley. Niet bij
machte zich te verklaren, waarom zij er niet
waren, koesterde zij de fantastische hoop, dat zij
hier of daar aan het boksen zouden zijn, waarbij
Hanley er natuurlijk het slechts moest afkomen.
Hanley droeg dc schuld aan de nieuwe moeilijk
heden, waaronder Mary gebukt ging, bedacht zij;
aan den voortdurenden angst vooral, weiken Mary
scheen te willen verbergen 'onder gemaakte
vroolijkheid. Wilbur zelf kon hiervoor niet in de
eerste plaats aansprakelijk worden gesteld. Hij
was zwak van karakter en kneedbaar in de handen
van iemand als Hanley. Katherine wilde niet al
haar geioof in hem verliezen, zoolang hij althans
nog één deugd had, dat hij nooit misbruik maakte
van alcohol. Of vergiste zij zich? Twijfelde Mary
wellicht zelf, na hetgeen er den vorigen avond
was gebeurd? (Wordt vervolgd).
