rAN DIJ IC Leest „Onze Eilanden" Transpirerende Voeten, PREDIKBEURTEN. woon! lUTHANDEI. V.H. IDIE-WATERVERF teste WOENSDAG 10 AUGUSTUS 1932 14E JAARGANG. - N°. 77 Permanente Verkeersmisère op Goeree en Overflakkee. FEUILLETON. IN DEN GREEP DER WOESTIJN. BINNENLAND verleden: L, v. d. Slik, 49 jechtgenoote A. Struik. DIRKSLAND. ndertrouwd: Cornelia van der Kooyj.m. en Cornelia van den Roek, j d. 22 j. bhuwd: Johannes Hendrik Bestman j.m., en Wilhelmina Johanna Baart j.d. 26 j. STELLENDAM, gboren: Geertrui, d. van Joh. de Jong en Ilink; Elizabeth Jacoba, d.van J.L.van jjenbrugge en M. Spee. etrouwd: A. de Jager, 24 j. en A. v. d. ïwendijk, 21 j.; A. Grootenboer, 24j.en prinkman, 24 j. NIEUWE TONGE. bboren: Willempje, d. v. Joost Holleman "ohanna Koppenaal. ptrouwd: W. Kardux, 27 jaar enC.Tijl, par; S. Westdtjk, 24 jaar en M. Kievit, aar; Th. de Gast, 22 jaar en D. Breur, Jaar. rerleden: Pieternella Adriana Buijs, 17 overleden te 's-Hertogenbosch. DEN BOMMEL, fctrouwd: Leendert Mosselman, 21 jaar ornelia den Braber, 21 jaar. STAD AAN 'T HARINGVLIET. Iboren: Marinus, z. v. Frans van der en Aagje Saarloos; AbraKlijzina, d. v. i Vroegindewelj en Paulina BoomKors- z. v. Arie Wesdijk en Adriana Johanna Ferleden: Wijnand Jelier 1 maand z. v. gelis Jelier en Ljjntje Bresetta van der Zondag 7 Augustus 1932. EDERLANDSCH HERVORMDE KERK. lelharnis, vm. en 'sav. ds. Lammerik uit |ft. nelsdijk, vm. en 'sav. ds. v. Asch. •.land, vm. en 'sav. ds. v. d. Wal. ingen, vm. en 'sav. dhr. Overweel. sant, vm. en 'sav. ds. Bouw. Indam, vm. en 'sav. dhr. Bouman. Ireede, vm. ds. van Ameide. orp, vm. leeskerk en nam. ds. van Ameide. Jee Tonge, vm. leeskerk en 's av. ds. Dekker. Tonge, vm. ds. Verkerk en 's av. geen dienst ensplaat, vm. leeskerk en 's av. ds. Verkerk. [?traat, vm. en 'sav. dhr. Vetter. Bommel, vm. leeskerk en 'sav. ds.Polhuijs. lan't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en's av. pkerk. GEREFORMEERDE KERK. Ilharnis, vm. leeskerk en 's av. ds.Zeilstra. &ant, vm. en 's av. leeskerk. ndam, vm. en 's av. ds. Veder uit Utrecht, iorp, vm. ds. Zeilstra en nam. ds. Veder Utrecht. pnsplaat, vm. en 's av. ds. de Lange, pommel, vm. en 's av. ds. Schaafsma. 't Haringvliet, vm. en 's av. ds. de Graaff. f GEREFORMEERDE GEMEENTEN, ilharnis, vm. en 's av. leeskerk. land, vm. en 'sav. leeskerk. ngen, vm., nam. en 'sav. leeskerk. []>rp, vm. en nam. leeskerk. CHR. GEREFORMEERDE KERK. lharnis, vm. en 'sav. ds. De Bruin, emer. p. te Den Haag. DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Irp, geen dienst. ilplaten zijn or meer iso- board.Grooter gen vocht, hitte, sn condensatie rchtige aantal platen. Artistiek bewerking over- voud zelf en billijk ;r door: TIEIEFOOSn! S3 ïlken boekhandel. Prijs per kwartaal Losse nummers f 1- 0,07» ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. De gemoederen van de bewoners van Over flakkee zijn in den laatsten tijd weer in beweging gebracht door het verkeersvraag- stuk op en met het eiland. 28 Juli j.i. is de door Gedeputeerde Staten ingestelde Com missie tot Onderzoek van het Verkeersvraag- stuk op Goeree en Overflakkee in Middel harnis geweest en heeft zich daar van ver schillende zijden laten inlichten over de huidige toestanden en over gewenschte ver beteringen. In de plaatselijke bladen zijn deze toestanden gehekeld en werden ook aanwijzingen gedaan, die tot oplossing van de verkeersmisère zouden kunnen leiden. Laten we de feiten onder oogen zien. Het geheele verkeer op Goeree en Overflakkee is in handen van de R.T.M. (Rotterdamsche Tramweg-Mij.), op eenige kleine uitzonde ringen na. Op het geheele eiland, dat 50 K M. lang is, 13 dorpen met samen 30.000 zielen telt, onderhoudt de R.T.M. slechts één veer boot, van Middelharnis-haven naar Helle- voetsluis. Slechts enkele malen per dag vaart die boot en is dan nog zeer beperkt in het meenemen van auto's, waarvoor z(j bovendien nog prijzen vraagt van ƒ6,— tot 10,— enkele reis luxe wagen. Geen won der, dat van die boot al eerder geschreven werd, dat zij statig en plechtig, haast aristo cratisch die vaart onderhoudt. Haar houding is ook zeer gerechtvaardigd, daar zij zich almachtig gevoelt; alles wat het eiland wil verlaten moet van haar diensten gebruik maken en... dat laat zij zich goed betalen". Op zichzelf is deze boot goed, vertrouwd en zeewaardig, wat vooral 's winters btj storm weer een belangrijke factor is. Twee hoofdzaken mankeeren haar echter: de heen-en-weerdienst en goedkoop auto- tarief. Op den dienst zelf zijn meer aanmer kingen te" maken, aanmerkingen, die bij het reizend publiek reden tot groote klachten hebben gegeven. Zoo is het meermalen voor gekomen, dat op marktdagen in Rotterdam groote veetransporten plaats hadden naar Flakkee en dit juist met de tramboot, met denzelfden dienst als voor passagiers Nadat de passagiers op de boot gestapt waren en gewoon in de kajuiten opgesloten, werden de gangboorden vol vee gestuwd. Het kostte natuurlijk veel tijd om in Hellevoetsluis dat vee bij aankomst op de boot te drijven en als de boot in Middelharnis-haven arriveerde moesten eerst de koeien worden gelost, al vorens de passagiers de boot konden ver laten en men moet niet vragen hoe?... want de koebeesten laten ruimschootsbljjk van aanwezigheid achter... Moeten passa giers zich deze behandelingen laten welge vallen 1 Een storm van verontwaardiging en protest ging op, maar.een volgende week was het opnieuw zoo. De R.T.M. stoort zich niet aan de reizigers, laten zjj blij zijn mee te kunnen; vee en goederen hebben meer de aandacht van de directie. Zoo ook het autoverkeer met die boot. Dat is eveneens ten hemel schreiend. Vorig jaar kwam het voor, dat een verhuis- auto uit Putte (N. Br.) in Hellevoetsluis kwam om te worden overgezet naar Flakkee. Op zichzelf is de reis van Putte naar Hel levoetsluis niet voor de poes. De auto ondernemer was in de meening van Dintel- oord naar Ooltgensplaat een gelegenheid te ZANE GREY Naar het Amerikaansch door HENRI VAN "DE WEG Geautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.) 4) ,,Je kunt hier eigenlijk niet buiten een paard," merkte Curry op, zoodra zij goed en wel in den auto zaten. „Als je hier malheur krijgt met een motor moet je wachten tof er toevallig een Indiaan langs komt. En dan kun je er nog zeker van zijn, dat je op een verschrikkelijke manier wordt afgezet. Indianen trekken altijd aan het langste eind. Een paard komt, waar een auto geen toegang heeft. Zeker, het dier kan een poot breken onderweg, maar als je het lang hebt bereden, zal het nog zijn best doen om zoo gauw mogelijk dood te gaan." „Maar u weet, hoe ellendig dat is, mijnheer Curry," zeide Mary op zachten toon. „Inderdaad." Voor een oogenblik stond Katherine perplex, in den blik, dien zij wisselden, schuilde dieper beteekenis dan in woorden; het werd voor haar een incident, waaruit ze meende te mogen op maken, dat er tusschen haar reisgenooten meer bestond dan een toevallige kennismaking. Haar veronderstelling verwierp zij als ongepast, maar toch wenschte zij den aard van hun vriend schap nader te kennen. Eerst nu viel het Katherine vinden om naar Flakkee overgezet te worden, doch bü de onmogelijkheid daarvan moest hij over de bijzonder slechte en gevaarlijke wegen naar Hellevoetsluis, wat bovendien een groot offer vergde aan tijden geld. Ver schillende ponten toch moeten gepasseerd worden alvorens men dien uithoek Helle voetsluis bereikt heeft. Maar eindelijk was dan toch die reis volbracht en kon de ver huiswagen op de trambóot naar Flakkee rijden. Het was wel wonder, dat hem het genoegen bespaard bleef een beurte te moe ten wachten, want is er een andere groote auto voor, die niet onder de aehterkap op de boot geschoven kan worden, op de manier zooals dat met de Fordjes gebeurt, dan kan men zijn morgen of middag spandeeren om op zijn gemak de vestingwerken van Helle voetsluis te gaan bewonderen. De prijs voor den overtocht naar Middelharnis-haven,een half uurtje varen, bedraagt voor een der- gelijken wagen 25,-Stom|van verbazing is men bij het vernemen van dergelijke véertavieven, maar ja, bij een monopolistisch bedrijf kan men zich dergelijke tarieven veroorloven. De verhuisauto was bestemd voor Ouddorp. Na hier zoo spoedig mogelijk de zaken afgewikkeld te hebben werd naar Middelharnis-haven terug gereden om de laatste boot naar Hellevoetsluis te kunnen halen. Het geluk was weer dienstig, er was geen andere wagen voor en de vrachtwagen kon op teeken van den kapitein op de boot rijden. Half op de brug zijnde werd echter het stop-teeken gegeven, want men had van de boot de ziekenauto zien aankomen. Het was vroeger meer voorgekomen, dat patiënten, die naar een ziekenhuis in Rot terdam vervoerd moesten worden, per auto op het nippertje bij de boot aankomende, niet meer mee konden worden genomen, doch den laatsten tjid verleent men aan de ziekenauto voorrang, ook al zijn andere groote wagens eerder ter plaatse. Men moet zich nl. indenken, dat in de breedte van de boot slechts één auto geplaatst kan worden. Zooals straks werd opgemerkt kunnen kleine en lage wagens op het achterdek onder de overkapping geschoven worden. Met de ziekenauto kan dat niet, daar diens kap te hoog is en evenmin kan dat met een ver huiswagen of groote vrachtauto. Het is te begrijpen, dat een dispuut ontstond tusschen den expediteur en den chauffeur van den ziekenwagen. De eerste stond slechts een paar meter van de boot op de brug, zou achteruit moeten rijden om plaats te maken voor den ziekenwagen. Op zichzelf is dat niets bijzonders, doch men moet begrijpen, dat het de laatste dienst van de tramboot was naar Hellevoet, dat het den expediteur den heelen dag al niet naar den vleeze was gegaan; zijn geweldig omslagtige reis van Putte naar Flakkee, zijn tijdverlies en boven dien de buitensporig hooge voerkosten, om dan bij slot van rekening nog voor oogen te hebben gedwongen te zijn op het eiland te overnachten, om pas den volgenden dag huiswaarts te kunnen keeren, terwijl dan die dag ook grootendeels als verloren moest worden beschouwd. Aan den anderen kant was daar de patiënt, die beslist naar het ziekenhuis moest. Na veel wikken en wegen werd de knoop doorgehakt en bleef de ver huiswagen achter op kosten van den patiënt. Is het wonder, dat men op Flakkee klaagt en mort over dergelijke toestanden?! Als het een heen-en-weerdienst van de tramboot op, dat de onverstoorbare Wilbur zoo verwoed was geweest, toen hij over Curry sprak met zijn vrouw. Het was Curry, die ten slotte een lange stilte onderbrak: „U zult wel door elkaar geschud wor den in den Duivelskloof, juffrouw Winfield. Wij laten in deze streek auto's zonderlinge toeren ver- verrichten, maar dat kan nu eenmaal niet anders." ,,U maakt mij toch niet bang," zeide Katherine! „Zelfs niet met dien canyon." Zij keek naar den weg, die voor hen lag. Zou achter de helling, tegen welke zij thans opreden, een kloof gapen? Zij boog zich meer naar voren. In den stillen, mysterieusen nacht vloog dc wagen voort. Alleen de sterren fonkelden. Zij bereikten spoedig een diepe zwarte kioof, een donkeren put, waarin ai'es scheen te verzinken. Duivelskloof, inderdaad! „Gaan wij daarin... met dezen wagen," riep Katherine ongeloovig uit. „Als we het niet doen, bereiken we Leupp niet vcor er een brug gebouwd is," antwoordde Curry rustig. „Maar u zult wel een beetje heen en weer geschud worden." Katherine zocht steun voor haar voeten, op zich' zelf reeds een gevaarlijke beweging omdat zij in het donker de debrouiiiage niet kon zien, en spreid de de armen uit achter Curry en Mary,- om zich beter te kunnen vasthouden. Mary bleef volkomen rustig zitten. Canyons hadden voor haar geen ver schrikking meer. De sterke zoeklichten maakten den gevaarlijken weg zichtbaar over eenigen afstand, maar verderop gaapte de bodemlooze, zwarte diepte. Telkens rees plotselinge een zwarte muur voor hen op, dan maakte de wagen een bocht om verder te snorren was, zou het zoo'n tijdverlies niet z(ju als men direct niet met de boot mee kon. Het gebeurt bij ponten ook wel, dat men op de volgende beurt moet wachten, maar hier is het overdag nog een tijdverlies van ongeveer vier uren. Verschillende keeren is het voor gevallen, dat menschen, die naar Flakkee gingen hij plaatsgebrek den ochtend of den middag in Hellevoetsluis konden doorbren gen, omgekeerd op Flakkee, dat 's avonds de auto moest blijven staan, men zelfs ais passagier wel mee kon om dan den volgenden morgen met de eerste boot de auto te gaan halen. Als er een twintigtal auto's met de boot mee konden, zouden die gevallen tot een minimum beperkt blijven, doch nu er hoogstens een stuk of 6 meegenomen kunnen worden en dan moet het grootste aantal nog kleine wagentjes zijn, nu lijken zulke toe standen toch zeker nergens op?! Zooals gezegd, zou eên gewone heen-en- weer-dienst al veel kunnen verheipen, Ge passeerde voorjaar was er sprake van, dat zoo'n dienst 1 Mei'32 ingesteld zou worden, maar de datum verstreek en alles bleef bij het oude. Zoo vele maleu al gingeu geruchten over in aantocht zijnde verbeteringen,maar steeds werd het Flakkeesche publiek blij gemaakt met een doode musch. Is het wonder, dat men daar alles doet om de aandacht op de middeleeuwsche toestanden gevestigd te krijgen?! In het plan Rijckevorsel was sprake de boot meer geschikt te maken voor het vervoer van auto's, door de kajuit der tweede klas met postkamer weg te breken. Hierdoor zou ontegenzeglijk een mooie ruimte vrjj komen voor auto's, doch aan den anderen kant zou men de tweede klas passagiers ten zeerste ontrieven. Misschien, dat niet de heele tweede klaskajuit zou behoeven te verdwij nen, dat men met een gedeeltelijke verwij dering kon volstaan en als men dan de over kappingen op het voor- en achterschip weg haalde, kwam er ook veel ruimte vrij. Deze statige, aristocratische tramboot is het dan, die de verbinding met Flakkee mat den vasten wal onderhoudt en het kan niet gezegd worden, dat zij dit tot volle tevreden heid der eilandbewoners doet. Momenteel vaart zij alleen op de trams, die directe ver binding van en naar Rotterdam geven. Het vervoer van particuliere bussen, touringcars met reisgezelschappen of schoolkinderen is met de tramboot practisch onmogelijk. Ten eerste wat de plaatsruimte betreft, maar verder wordt men gewoon geweigerd, als de directie der R.T.M. eenigszins concurrentie ducht. Zij heeft het recht die bussen en andere publiekrechtelijke voertuigen vier dagen op te houden, of zoodanige moeilijkheden in den weg te leggen, dat vervoer met de boot uit gesloten is. (Wordt vervolgd). Handen en Oksels behandele men met Purolpoeder. Dit is het meest afdoende middel. In bussen van 45 en 60 ct. Alleen bij Apoth. en Drogisten. (Adv.) tot weer een andere rotsmuur den weg versperde. De auto zwaaide en schudde vervaarlijk, de rem men knarsten. Het werd Katherine of zij weggleed in een duiste ren afgrond. Zij rondden een gevaarlijken hoek en nu gleed de wagen tusschen rotsen voort, langs een steile helling. Vijftien minuten lang werden zij op angstwekkende wijze door elkaar geschud, totdat Curry plotseling op een k'ein plateau de remmen aanzette. Katherine slaakte een zucht van ver lichting. „Tot zoover ging het goed, maar wat moeten we nu doen?" vroeg zij. „We gaan direct weer verder, gansje" ant woordde Mary. „U kunt hier wel even uitstappen en een eindje loopen," deelde Curry mede. „Ik moet, voor we verder rijden eerst den weg even bekijken. Zoo nu en dan is die al te slecht en moet er eerst wat aan verbeterd worden." De gelijkmoedigheid, waar mede deze man sprak, over een vrijwel herculische taak, deed Katherine bewonderend glimlachen. „Mogen mevrouw Newton en ik meegaan?" „Natuurlijk, als u daar lust in hebt." Het gezelschap uit Chicago bedankte. Het was nog buiten adem over den al te avontuurlijken rit. Doch Mary liet zich de gelegenheid om dezen ont dekkingstocht mee te maken, niet ontnemen. Zij en Katherine klauterden den weg af, het schijnsel van Cury's lantaarn volgend. De zandige bodem van de kloof was niet breed en weldra kwamen zij bij de steile, tegenover gelegen helling. Katherine keek naar boven. Ver omhoog zag zij als een streep donkerblauw staal, den hemel, waarin koud de sterren fonkelden. De stilte, die om hen hing, werd benauwend. TEGEN EEN BOOM GEREDEN. De motorrijder op slag gedood, de duo passagier gewond. De 30-jarige V. en de 26-jarige F. K. vertrokken Zondagmorgen om 4 uur uit hun woonplaats, den Haag voor een motor tochtje naar familie van V. te Zwolle. Terwijl zij van ongeveer kwart voor 7 reden op den weg Ermelo-Veldwijk-Putten begon V., die de motor bestuurde, een praatje tegen K., die op de duo zat. Hij keerde zich half om, verloor daarbij d® macht over het stuur en reed met den motor eenige meters over den berm van den weg. De öuorijder greep daarop het stuur, wist een langs den weg staanden steenhoop te vermijden, doch kon niet verhinderen, dat hij met een volgenden steenhoop in botsing kwam. K. werd er overheen geslingerd en kwam er met een lichte verwonding boven het rechteroog af. V. echter kwam met het motorrijwiel terecht tegen een boom en bleef met ver brijzelden schedel liggen. Hij was op slag dood. Terwijl het lijk van V. nog langs den weg lag, arriveerden enkele familieleden uit Zwolle, die hun gasten tegemoet waren gegaan, zonder iets van het vreeselijke on geval af te weten. De bestuurder zou met een gang van meer dan 30 K.M. gereden hebben. EEN GEVAARLIJKE WEG. Wederom een ongeluk op den Meppelerstraatweg. De door den regenval spiegelgladde Mep- peler-straatweg heeft wederom een motor rijder slachtoffer gemaakt. De heer L. B., die met zijn motor uit de richting Meppel kwam, wilde Zondagavond plm. 8 uur een auto nabij de Marechausseekazerne te Zwolle passeeren. Tot zijn schrik schoof de auto plotseling dwars over den weg, waardoor de motorrijder den auto in de flank aanreed en door dezen tegen een boom teruggeworpen werd. De auto nam den vrij ernstig gewonden motorrijder op en bracht dezen naar de Marechausseekazerne, alwaar dr. Spanjaard spoedig verscheen en overbrenging naar het Sophia Ziekenhuis gelastte. GOED AFGELOOPEN. Autobus omlaag gestort, zonder dat een der inzittenden gewond werd. Zondagmorgen reed een autobus uit Utrecht, waarin een gezelschap van 30 dames en heeren was gezeten, met een vaart van 70 K.M. op den Hollen weg te Beek in de richting Mooi Nederland. In de bocht wilde de chauffeur stoppen, doch hierbij brak de handrem af, terwijl de voetrem weigerde. De chauffeur, die on gelukken voorzag, stuurde daarop den wagen op een heg aan. De bus ging er echter doorheen en stortte van een hoogte van 4 Meter naar beneden. "Wonder boven wonder kwamen alle in zittenden er zonder ongelukken af. De bus was zwaar beschadigd. Het plekje dat Curry zocht, was niet meer dan twee honderd voet tegen de helling op, maar de tocht erheen bleek uitermate vermoeiend. Kathe rine merkte, hoe smal de weg op dit punt was. Eene zware boomstam, door rotsblokken op zijn plaats gehouden, had den smallen doorrit iets ver breed. „Zoo moeten wc het juist hebben!" riep Curry vroolijk. „Wie dit gedaan heeft, deed een menschlievend werk. We kunnen veilig passeeren." Zoodra zij terugkeerden bij den auto, infor meerden de dames uit Chicago, ol het wel veilig was, in het donker langs dezen verschrikkelijken weg verder te rijden. Curry verzekerde hen, dat er geen oogenblik gevaar dreigde. „We konden het niet beter hebben. Dat plekje, waarover ik niet heelemaal gerust was, is uit een royale portemonnaie gerestaureerd." Aldus gerustgesteld namen de dames weer plaats en weldra reed de wagen verder, hijgend en knar send, stijgend langs de ontoegankelijke helling. Eén keer weigerde de motor; het was Katherine of haar hart stilstond van ontzetting. Pas toen Curry den wagen weer onder controle had, durfde zij spreken. Al haar hoop op de toekomst vestigde zij op het licht, dat straalde over den rand van de kloof. Daar zou zij veilig zijn voor peillooze af gronden, die haar deden huiveren. II. WILBUR'S HAAT De eerste indruk, die Katherine van Leupp kreeg, was die van een boomloos dorp, bestaande uit speelgoedhuisjes, lukraak op geel karton opgezet. IN EEN SLOOT GEREDEN. Motorrijder eu duo-passagier naar het ziekenhuis vervoerd. Zondagmorgen heeft te Montfoort een ernstig motorongeval plaats gehad. Een motor, komende uit de richting Rotterdam, waarop gezeten waren de bestuurder, de 32-jarige J. ter B. uit Rotterdam en een duopassagier, de 19-jarige L., eveneens uit Rotterdam, reed met een vaart bij het maken van een bocht in een sloot. Voorbij gangers brachten de drenkelingen op het droge. Per auto van den geneeskundigen dienst zfjn B. en L. naar de rijksklinieken te Utrecht vervoerd. Bij onderzoek bleek, dat de bestuurder een zware hersenschudding had bekomen. Zijn toestand is zeer zorg wekkend. De duopassagier heeft een arm- fractuur. De beide verongelukten waren op weg naar Utrecht. Uit een boom gevallen. Zondagmiddag omstreeks 12 uur is op MeUendell (gem. Wassenaar) de 23-jarige Peller uit RotterÜam uit een boom gevallen. Hjj kwam daarbij terecht op een pedaal van een rijwiel, waardoor hij een paar ribben brak. Nadat dr. Baart de la Faille de eerste hulp had verleend, werd de patiënt per Roode Kruis-auto naar het Academisch Zie kenhuis te Leiden overgebracht. Hier bleek echter geen plaats te zijn, waarna hij werd vervoerd naar het Gem. Ziekenhuis aan den Bergweg te Rotterdam. TE VER IN ZEE. Twee jonge mannen redden twee vrouwen, die te ver in zee waren gegaan. Op het Stille Strand te Scheveningen hebben de strandbezoekers gisteren tegen twaalf uur angstige oogenblikken beleefd. Twee dames, die zich bij laag water in zee hadden begeven, raakten te ver van het strand. Door den stroom dreven zij af en kwamen zij: terecht aan het einde van een der golfbrekers. Een 25-jarige strandbezoeker zekere F. wonende in de Gallileïstraat te Den Haag begaf zich oogenblikkelijk in zee. Door dat zij te dicht bij den golfbreker waren afgedreven, kon hij de beide vrouwen moeilijk bereiken. Toch wist hij een van de dames te bereiken en vast te grijpen. Het bleek echter onmogelijk voor hem terug te keeren. Gelukkig hadden de bezoekers een reddinglijn gegrepen en de politiepost ge waarschuwd. Met een reddingslijn zijn zij tenslotte, doordat F. eerst de dame de lijn had omgedaan, naar het strand getrokken. Half weg liet F. die door vermoeienis uit geput was, de lijn los, doch gelukkig wisten zij hem spoedig te grijpen. De andere dame, die naar het scheen een goede ztvemster was, dreef om den golfbreker heen en werd daar gegrepen door een zekere W. De redder F. die bewusteloos was geraakt, en de beide dames werden naar de politiepost op het Stille Strand vervoerd. Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit, De Nederlandsche Industrie, Hiermede dient gij Uw land Eu bestrijdt gij de werkeloosheid. Maar de gebouwtjes namen grooter afmeting aan naarmate zij dichterbij kwamen. Groote, leege gebouwen waren het. „Scholen en magazijnen," vertelde Curry, wijzend op de grootste, welke er stonden, „maar nu zijn er geen kinderen. Het is vacantie. Ik denk, dat de onderwijzers ook weg zijn. Lenpp is een dood gat 's zomers." Zij reden voorbij deze gebouwen naar een vier kant steenen huis, waar licht brandde. Daar hielden zij stil. „Hallo!" schreeuwde Curry. „Is er iemand thuis?" „Ik kom al!" stentorde iemand binnen. Een man van reusachtigen lichaamsbouw kwam naar buiten om hen te begroeten. Hij was reeds op leeftijd en gebruind door het leven in de woestijn. Zijn gelaat gaf een prettigen indruk van zijn persoonlijkheid. „Hoe staat het leven?" riep bij op dreunenden toon. „Willen de dames en heeren vanacht hier logeeren?" Curry stelde den man voor aan zijn gezelschap. Jenkins heette hij en hij was vertcgenwoordigervan de regeering in Leupp. „Foei! Foei! En dat terwijl mijn vrouw in Taho is in plaats van hier, waar zij de dames zou kunnen bedienen!" Zijn teleurstelling deed zoo echt aan, dat Katherine medelijden met hem kreeg. Terwijl de dames aan Jenkins uitnoodiging om binnen te komen en zich wat te verfrisschen, ge volg gaven, vertelde Curry, wat er gebeurd was met den auto van Wilbur Newton. „Natuurlijk, ik zal hem een handje helpen," ver zekerde Jenkins. „Was hij van plan ergens een paar sporen te gaan opgraven? Dat is toch immers die dandy? Er zou in Arizona geen plaats zijn voor twee menschen van zijn soort." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1932 | | pagina 1