VROUWENHOEKJE BINNENLAND 2 ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 23 JULI 1932. op de openbare middelen gedaan, anderzijds slinkt bet volksvermogen onrustbarend ten gevolge van het opdrogen van verschillende welvaartsbronnen. Bij een optimistische be rekening van de daling van het belastbaar volksinkomen op ongeveer 30% worden geschat. Beziet men dan de uitgavencyfers alleen reeds van werkloozensteun, van openbare en particuliere armenzorg, van steunmaat regelen aan den landbouw en houdt men daarbij in bet oog wat aan rijks-, provincie- en gemeentebelasting moet worden opge bracht, dan kan geen redely k beoordeelaar ontkomen aan de klemmende noodzaak tot versobering en besnoeiing van de collectieve behoeften, waarin moet worden voorzien. Immers bij een dusdanige krimpende mid delenpositie dringt zich naar voren de zorg der overheid, die op de allereerste plaats haar helpend vermogen zooveel mogelijk ongeschonden wenscht te houden. Dit feit verplicht haar desnoods tot duren prijs te waken voor het financieel evenwicht harer zwaar belaste huishouding, hetgeen veron derstelt de meest doelmatige en sobere or ganisatie dier huishouding, de handhaving niet alleen van 's lands crediet-waardigheid, doch veeleer nog het voorkomen eener mas sale volks verarming. Waarschuwende voorbeelden voor de in flatie onzer munteenheid zijn er afdoende. Zij en de volksvertegenwoordiging, die tot de noodzakelijke besnoeiing genoopt wor den en de verantwoordelijkheid daarvoor dragen, weten deze pijnlijke taak verlicht door de erkende zakelijkheid van allen, wier inzicht hen in staat stelt de feiten te onder kennen, zooals deze in werkelijkheid zijn, Taak wordt er geklaagd, dat de regeering nog niet voldoende maatregelen ter bescher ming van het economische leven heeft ge nomen. Veelal openbaart zich daarby het bekende verschijnsel, dat de stuurmanskunst simpeler lijkt aan den wal, dan zij op de brug van het schip in waarheid is. Zware offers. Het uithoudingsvermogen van ons volk dat uit de geschiedenis blijkt, schenkt de regeering den moed om den moeilijken weg van versobering en doelmatige bezuiniging in te slaan. Nu de flnancieele toestand van rijk en gemeente zulks gebiedt, verstaat de overheid haar pynlijken plicht, offers,zware offers te verlangen. Zij betreurt het, dat zij noodgedwongen leed moet veroorzaken en teleurstelling wekken. Als de noodtoestand menscheiyk gevoel en harden plicht in conflict brengen, staat zelfs de maatregel, die tijdig erger leed voorkomt, al spoedig onder den schijn van harteloosheid. Dien schijn zelfs wyst de re geering met eerlijke overtuiging af, omdat zij met diep gevoeld meeleven beseft, welk leed die harde plicht voor velen medebrengt. Dit medegevoel geldt niet in het minst die groep jonge mannen, die de werkloosheid treft, en die de beste jaren buiten hun schuld in gedwongen ledigheid verloren doet gaan. Zoo ergens, dan doet hier de overmacht pijn!, die bruikbaren hand- en hoofdarbeid meedoogenloos afwijst. De, juist dezen en den komenden tyd, beheerschende vraag bltjfti zal dit moeilijke en veeleischende tijdsgewricht een klein of een groot geslacht vinden? Ons volk duldt geen blaam op de geschiedenis die het thans te maken heeft. Het is bereid zijn reserve aan dappere offergezindheid en saamhoorig- heid aan te spreken om zijn toekomst op herstel en opleving voor te bereiden. Met allen ernst, dien de tijd verlangt, klinke dan een beroep op allen, vooral op hen, die zijn geroepen de openbare meening voor te lichten en leiding te geven aan volksgroepen. Laat ons niet alleen de hoogste eischen stellen aan de vorming van eigen inzicht en oordeel waar het thans meer dan ooit de moeilijkste en verwikkeldste vraag stukken betreft, doch laat ons bovendien iedere eenzydigheid afleggen, „zonder oog kleppen door het leven gaan" en beseffen den gewetensplicht, dat onze voorlichting op zuivere en volledige documentatie be ruste I Laat men doorzicht en ordelijkheid be trachten bij het tot uiting brengen van wat de bevolking te zeggen en te wenschen heeft, niet van wat haar in strijd met de feiten wordt opgedrongen 1 Met het vertrouwen in die, van burgerzin getuigende medewerking, weet de overheid haar moeiiyke taak verlicht en houdt zy hare schouders recht onder den zwaren tyd, omdat zy op Gods kracht en steun mag rekenen. Na liet hooien. Vroeger trok men zich van het grasland na het hooien niet veel meer aan. Welis waar werd nog wel een beestje op de na- etting gejaagd, of oogstte men nog een erbarmelijke, tweede snede, feitelijk be schouwde men wat na de eerste snede ge haald werd als toegift. Men maaide ook laat, om van de slecht verzorgde, gebrekkig of onbemeste perceelen, nog een dragelijk be schot te verkrijgen, Dit late maaien had dan echter weer tot gevolg, dat de kwaliteit van het hooi veel te wenschen overliet. Om aan het grasland na het hooien nog eens een stikstofgift toe te dienen werd niet gedacht. Waar trouwens, in 't voorjaar, ook geen kali- en fosforzuurbemesting werd gegeven, zou dit in vele gevallen weinig uitwerking gehad hebben. De Taatste jaren is ook hierin een groote verandering gekomen. Meer en meer gi men inzien, dat ook het grasgewas, even goed als onze andere cultuurgewassen ver zorgd dient te worden, om een zoo hoog mogelijk rendement van het grasland te ver kregen. Niet alleen de verpleging van het grasgewas is veel beter geworden, maar ook in keuze en samenstelling van zaaizaadmeng sels, waar het kunstweiden betreft, is een sterke vooruitgang waar te nemen. Maar bovenal is men gaan inzien, dat door een doelmatige bemesting veel en veel meer en beter hooi en gras geoogst kan worden. Men bemerkte, dat vooral de stikstof hier een groote rol speelde tot het verkrijgen van gras en hooi met een hoog gehalte van ge makkelijk verteerbaar eiwit. Door in het voorjaar, behalve met fosforzuur en kali te bemesten, ook de kalksalpeterzak goed aan te spreken, kan men een veel zwaardere snede gras oogsten en bovendien ban deze arbeid ook veel vroeger verricht worden. En zie, door dit vroege maaien verkrijgt men hooi met de waardevolle, verteerbare eiwit stof, de aspardgine, door laat te maaien ver andert deze in de bijna waardelooze slecht verteerbare nuclëine. Het voordeel van vroeg maaien is dus wel zeer groot. Maar ook ver lengt men den groeitjjd er mede voor een tweede snede of vermeerdert men het aan tal weidedagen als het nagras voor weide moet dienen. De tweede snede ban dan weer als waardevol jong gras, vroeger gemaaid worden en is men daardoor ook meer ver zekerd dat het hooi in goede conditie in schuur of berg komt. Het zal dan echter aan te bevelen zfjn, nu, na de eerste snede, een stikstofgift toe te dienen. Welke stikstofmeststof? Wij spraken boven reeds van den kalksalpeterzak en heb ben dit gedaan omdat de practyk geleerd heeft, dat deze stikstofmeststof zich hiervoor bij uitstek leent, zoodat het bijna vanzelf spreekt, deze meststof hiervoor uit te kiezen. Kalksalpeter is een snel werkende stikstof meststof, zelfs bij een droge weersgesteld heid wordt het gras spoedig tot groei aan gezet. Door dezen snellen nagroei van de afgemaaide of afgeweide grassen, wordt de bodem sneller bedekt of beschaduwd en is het gevaar voor uitdrogen geringer. Het bedrag, dat men aan stikstof uitgeeft, wordt in den zomer bijzonder snel in geld omgezet: allereerst dus in gras, dan in melk, dan weer in geld. In den zomer geeft de Kalksalpeter IG in 3 h 4 weken weer nieuw gras- een week later is dit gras by een goede beweiding reeds in melk omgezet. 1 h 2 weken later heeft men het geld, aan kalksalpeter IG be steed, weer met winst terug. Dat geld kan men dus gedurende den weidetljd meerdere malen op dezelfde wijze met voordeel op het weiland gebruiken. Men mest dus met Kalk salpeter IG direct wanneer een kamp na het hooien of omweiden is vry gekomen. Ten slotte wijzen wij nog op een indirect voordeel, wat door een bemesting met kalk salpeter IG wordt bereikt, n.l. dat de zode versterkt wordt, wat van groot belang is voor het volgende jaar. Alles samenvattend kunnen wij dus zeggen, dat door het grasland te bemesten, naast fosforzuur en kalimeststoffen, met Kalksal peter IG, vroeg gemaaid kan worden, dat door een of meer giften dezer meststof, een prima naweide verkregen wordt of een twee de snede puik hooi, wat heel wat duur kracht voer zal vervangen. PARI JSCHE MODEBRIEF WAT DAMES A AN HET STRAND DRAGEN- Veel wit en felle tinten. Groote hoeden. De zee is de meeBt grootsche uiting der natuur. Dat zou men echter niet zeggen, wanneer men het strandleven gadeslaat. Dan telt de schoonheid der zee niet veel. Het is immers veel interessanter in een aardig pakje op een bontgekleurd badmatje te zitten en naar elkaar te kijken dan naar de zee. De heer lijke frissehe zeelucht wordt verstikt door sigarettendamp. Het eeuwige geruisch der golven gaat onder in de muziek van jazz band. De meeste menschen konden evengoed in een salon zitten met goed geschilderde decors van strand en zee. Toch ben ik niet tegen het strandleven. Velen, die den geheelen winter binnenshuis hebben doorgebracht krijgen nu tenminste eens volop licht en zon. En misschien dringt toch nu en dan, tusschen de flir tations en cock tails door, iets van de oneindige schoonheid der zee tot ze door. Als men maar een gedeelte van het strand stil en vry laat voor degenen, die de zee nog op an dere wijze genie ten willen. Aan het strand wordt vooral veel wit ge- agen, toiletjes van wit flanel en witte kasha op koele dagen van wit linnen wan neer het warm is. De meest modieuss stof voor strandjaponnenis echter wit zijden piqué, met een- korte bolero van ouranje wol. Want bij wit worden sterke telle tipten genomen en alle zoete smeltende fondantkleurtjes zijn op het oogenblik gelukkig niet in de smaak. Want, al mogen ze snoezig staan in salon of balzaal, aan het strand zijn ze minder op hun plaats. Bij een eenvoudige witte jurk knoopt men ook wel een sterk gekleurde ceintuur om de heupen en werpt een shawl van dezelfde tint om de schouders. Daarby dan een heel groote hoed van linnen of raffia, openge werkte sandaaltjes of gekleurde houten klompjes aan de voeten en het strand- toilet is compleet. In plaats van wit neemt men ook dikwijls twee sterke kleuren tezamen, een hemels blauwe japon met een koperkleurige bolero, jasjes in felrood, groen of blauw, op con- trasteerende japonnen, enz. Het doet een beetje vreemd, een weinig excentriek, maar dat is op het oogenblik juist zeer gewild. Een origineel strandcos- tuumpje is b.v. een witte rok, hoog opge knoopt op een blouse in felgekleurde dwars- streepen. Hierbij een korte witte bolero, die van voren wijd open hangt en een heel groote hoed, met de streepstofovertrokken. Zooals ge ziet, behoeven we tegenwoordig niet meer op den carnavalstij d te'wachten om er eens fantastisch en vreemd uit te zien, het strand biedt ons daar in den zomer alle gelegenheid toe. Behalve de groote hoeden die soms aller aardigst van opengewerkt materiaal zyn ver vaardigd, is de ideale strandhoed het kleine baretje. Dat staat pittig en toont geen nei ging tot afwaaien. Men kiest het in de kleur van de bolero of het korte jasje, dat er, met z'n koperen of vergulde knoopen, zoo fleurig en sportief uitziet. En daarom ook speciaal een dracht is voor meisjes en jonge vrouwen, terwijl de oudere dames er zich maarliever van onthouden moeten. Voor haar bestaat er op het oogenblik zoo'n groote verschei denheid in passende, smaakvolle modellen, dat ze heusch niet naar kleeding voor de jeugd behoeven te grijpen. Wie van de zee genieten wil, heeft natuur lijk ook een badpak en badmantel noodig. Badmantels komen voornameiyk in drie modellen voor, als cape, als peignoir en als een soort wikkelmantel. Ze zijn gewoonlijk van zachte, soepele badstof gemaakt. Men houdt op het oogenblik van effen mantels in sterke tint ofwel veelkleurig bedrukt in motiefjes die aan de scheepvaart ontleend zijn. Volgens de laatste mode zijn de bad pakjes vrij donker van kleur, zwart, donker bruin, donkerblauw enz. maar verlevendigd door borduurseltjes of ingezette motiefjes in wit, roze, lichtblauw, rood of groen. WILHELMINE. Onze lezeressen, die uitvoerig wen- scben Ingelicht te worden over de laat ste mode, zoowel voor dames als kin deren, raden wij dringend aan een abonnement te nemen op „Het Nieuwe Modeblad". Dit uiterst pracllsche Nederlandscbe modelljdschrill, hetwelk ook een schat van gegevens biedt voor bandwerken ln alle genres, Is bfj de altgevers dezer Courant tegen sterk gerednceerden prils verkrijgbaar. De abonnementsprijs van Hel Nieuwe Modeblad, 2 maal per maand verschij nende ln 20 bladzijden met telkenmale 2 gratis knippatronenbladen, bedraagt slechts I 1,20 per kwartaal, Iranco per post 1 1,50. AANSLAG OP EEN VROUW TE NIJMEGEN. Door haar man met een mes gestoken. NIJMEGEN, 19 Juli. Hedenmorgen om streeks twaalf uur heeft in de Van Diemer- broeckstraat alhier een steekpartij plaats gehad, waarbij de 27-jarige S. zijn echtge- noote, die hem had verlaten, door messteken ernstig heeft gewond. Het echtpaar is afkomstig uit Nijmegen, doch woonde te Schiedam, waar de man werkloos was. Woensdagmorgen j.l. heeft de vrouw haar echtgenoot verlaten om naar haar ouder? te Nijmegen terug te keeren. Zaterdag is ook de man naar Nymegen ge komen om te probeeren een verzoening tot stand te brengen. De meubels zond hij voor uit. Vanmorgen nu begaf het echtpaar zich naar het station om de meubels te gaan afhalen. Daar deze echter aan de ouders van mej. S. geadresseerd waren, konden zy ze niet in ontvangst nemen. Het tweetal keerde daarop huiswaarts en onderweg verklaarde de vrouw niet meer met S. te kunnen samen leven. Deze ontstak daarop in zoo'n hevige woede, dat hy nabij het tramhuisje in de Van Diemerbroeckstraat zijn vrouw bij de keel greep, een mes uit zijn zak te voorschijn haaide en haar daarmede een viertalsteken in het hoofd en een steek in den linkerboven arm toebracht. Hevig bloedend zeeg de vrouw, die luid om hulp riep, ineen. Op haar hulpgeroep snelden voorbijgangers toe, die den man weldra overmeesterden. Een genees heer was spoedig op de plaats van den aanslag aanwezig en verbond de deerlijk gewonde vrouw. De echtgenoot meldde zich op het politie bureau, waar hij in arrest werd gesteld. De vrouw werd per politieauto naar het bureau overgebracht. Na verhoord te zijn is zij naar haar woning vervoerd. De steken zijn met zulk een kracht toege bracht, dat van het mes, een knipmes, de punt geheel is omgebogen. PAARDEN ZONDER DRINKEN. De politie heeft te Middelburg procesver baal opgemaakt tegen een landbouwer, die twee in de weide loopende paarden gedurende een paar weken, waarin eenige zeer warme dagen vielen, zonder drinken liet. De dieren, gekweld door dorst, vernielden het hek van de weide en renden naar een andere weide, waar een drinkensbak stond. INCIDENT AAN DE GRENS BIJ DENEKAMP. Met den gummistok geslagen. OLDENZAAL, 19 Jnli. In de naburige grensplaats Nordhorn hebben de laatste dagen hevige vechtpartijen plaats gehad tusschen communisten en nationaal-socia- iisten, waarbij eenige personen zwaar ge wond zijn. In verband hiermede is de politie macht aanmerkelijk uitgebreid. Toen nu de Nederlandsche arbeiders, die in Nordhorn werken, zich gistermorgen, zoo als gewoonlijk te voet, per flets of per auto bus naar hun werk begaven, werden zij aan de grens opgewacht door een groote menigte communisten. Deze wilden hen overhalen niet in de fabrieken te gaan zulks naar aan leidingvan een aangekondigde loonsverlaging van 5 Bij de fabrieken aangekomen, troffen de Nederlanders daar een groote politiemacht aan, die zonder vorm van proces met den gummistok op de arbeiders insloeg en hen de fabrieken indreef of op de vlucht joeg. Velen sprongen weer in de autobussen, waar mede zij gekomen waren om daarmede in allerijl naar de grens terug te rijden. Onge lukkiger waren degenen er aan toe, die te voet of per rijwiel waren gekomen. Zij wer den zonder ophouden door de Duitsche po litiebeambten achtervolgd en wie zich ver wonderd of onwillig toonde, werd meedoo genloos met den gummistok bewerkt. Een arbeider, die den ketting van zijn rijwiel verloor, werd zoo toegetakeld, dat hy geheel met builen overdekt thuis kwam. Een meisje, dat van haar rijwiel viel, kreeg een slag met den gummistok op het hoofd. De achter volging duurde tot de grens bereikt was en zelfs op Nederlandsch gebied werd een arbeider in een sloot geslagen. De toestand van dezen man was van dien aard, dat hij zich onder geneeskundige behandeling moest stellen. De burgemeester van Denekamp, de heer J. Wynia, heeft zich onmiddellijk voor een nader onderzoek naar de grens begeven. Algemeen wordt vermoed, dat het toevoe gen van vreemde beambten aan de politie, die met de plaatselyke omstandigheden in Nordhorn niet bekend zyn, tot dit onaan gename incident heeft geleid. Ook de opge wonden toestand, waarin de politie verkeerde na de ernstige ongeregeldheden, is vermoe delijk aan dit krasse optreden niet vreemd. In de anders zoo rustige fabrieksstad heerscht een zeer opgewonden stemming. Eenige jaren geleden heeft een groot aantal arbei ders uit het Roergebied zich te Nordhorn gevestigd in een bepaalde fabriekswijk, ge naamd „Neu Berlin". Het schijnt nu dat in deze wijk veel oproerige elementen wonen, die voortdurend onrust stoken. DeSchupo's treden daarom bijzonder streng op en stellen vele personen in arrest. Vrouwen wier man nen in hechtenis zijn, brengen haar kinderen naar de politiebureaus en laten ze daar een voudig achter. De Schupo's dulden geen tal men voor de fabriekspoorten en slaan er terstond met den gummistok op los. Vele arbeiders en arbeidsters doen niet te contro- ieeren verhalen dat zy met geweld in de fabrieken zijn gedreven. BRAND IN DE COKESFABRIEK TE SLUISKIL. Spoedig bedwongen. Door het warmloopen van een motor ge raakte Woensdagavond de transportband van den kolentoren op de cokesfabriek te Sluis kil in brand. De brand dreigde over te slaan naar de kolen in den toren. Door het snelle ingrijpen van de brandweer van Sluiskil, bij gestaan door die van Terneuzen, was de brand spoedig bedwongen. Het gelukte ook, die werklieden, die op den vyf-en-dertig meter hoogen toren werkzaam waren, te redden. De schade bepaalt zich tot den vernielden transportband en tot de, door de hitte ont zette machinerie, waarvan het herstel eenige dagen zal vorderen. Vermoedelijk zal het bedrijf geen stagnatie ondervinden. WERRLOOZENRELLETJES IN DEN HAAG Demonstranten weigeren zich naar de aan wijzingen van de politie te gedragen. Het werkloozen-strljdcomité had tegen Woensdagmiddag op de Prinsegracht een demonstratie georganiseerd. Eenige honder den werkloozen waren daar bijeen gekomen, en wenschten naar het Binnenhof te trekken, hetgeen door de politie niet werd toegestaan. Ook moesten op bevel van de politie ver schillende borden met opschriften worden verwijderd. Daarna werden de demonstranten door de talryk aanwezige politie over Brouwers gracht eu Zuid Buitensingel naar het Vaillant- plein geleid, waar de betoogers weigerden zich verder naar de leiding der politie te voegen en den door deze aangegeven weg te volgen. De politie verbood daarop om verder te trekken, hetgeen ernstige onge regeldheden tengevolge had. De politie veegde daarna met blanke sabei en gummistok het Vaillantplein en naaste omgeving schoon, waarbij harde klappen werden uitgedeeld. In ware paniekstemming vluchtten de aanwezigen de zijstraten en gangen en por tieken in, welke later ook door de politie werden ontruimd. Het bleef nog geruimen tyd hierna in deze omgeving zeer rumoerig. De Zuid Buitensingel is eenigea tijd door de politie afgezet. RUMOERIGHEID TE OVERSCHIE. De burgemeester vraagt assistentie in Rotterdam. ROTTERDAM, 20 Juli. Het is heden avond te Overschie warm toegegaan. De O.S.P.-ers hadden het vereenigingsgebouw willen huren, om daar een vergadering te beleggen tegen het plan-Weiter en tegen de politie-terreur. De eigenaar van het vereeni gingsgebouw had geweigerd deze organisatie het gebouw te verburen. Men wilde de ver gadering echter toch laten doorgaan. Er was evenwel geen vergunning verleend voor een openluchtmeeting en evenmin voor een open bare demonstratie. Bovendien had burge meester J. C. Baumann bericht gekregen, dat zoowel uit Den Haag, Delft als Rotter dam groepen O.S.P.-ers naar Overschie op trokken, om daar te demonstreeren. Daar hy zelf slechts over een politiemacht van zes man beschikt, heeft hij hulp ingeroepen van de militaire politie en de marechaussee. Weldra waren 26 man politietroepen onder bevel van een luitenant en tien man mare chaussee te Overschie. Inderdaad zijn van Rotterdam uit langs verschillende wegen verschillende groepen naar Overschie getrokken. De tactiek is toen geweest om deze vreemdelingen zoo spoedig mogelijk weder over de grens te verdrijven. Men heeft daartoe verschillende charges moeten ondernemen zoowel op den nieuwen weg Rotterdam-Overschie als in de richting van Delft. Herhaaldeiyk stuitte men daarby op verzet zoodat er rake klappen met gum mistok en sabel moesten worden uitgedeeld. Het hoofdkwartier was gevestigd in de woning van den burgemeester en vandaar uit werden verschillende troepen met den politieauto naar de bedreigde punten ge bracht. Zoo zijn zij o.a. gezonden in de richting van de hulpbrug over de Schie, naar de Blydorpbrug en naar de Oudendijksche Schiekade. Op al die punten stuitte men op groote groepen demonstranten, die weer in de richting werden gedreven van waaruit zy gekomen waren. Een troep fietsers, die uit Den Haag was gearriveerd werd overvallen en deze nam ijlings de vlucht met achter lating van de fietsen. Later heeft men den menschen toegestaan hun rijwielen weder terug te halen nadat de O S.P.-vlaggen er van verwijderd waren. Bij de Oudendijksche Schiekade heeft men een groote groep moeten verspreiden door te chargeeren. De voorste vluchtelingen richtten in allerijl een barricade op van steenen en planken, doch de politietroepen hebben die barricade spoedig weten op te ruimen en snelden de vluchtelingen na. Verschillende vluchtelingen sprongen met kleeren en al in de Schie en zwommen naar den overkant om zich in veiligheid te brengen. Men had nog mededeeling gekregen dat het huis van den burgemeester gebombardeerd zou worden, zoodat de woning van het hoofd der gemeente steeds onder bewaking van politietroepen is gebleven. De grootste moeite had men bij de hulpbrug van den nieuwen weg Overschie-Rotterdam. Daar ter plaatse toch heeft men verschillende sloppen, waar de vluchtelingen zich konden verbergen. Men heeft toen patrouilles ge zonden door de sloppen om de vluchtelingen daaruit te verdrijven. Tegen negen uur in den avond kon de com mandant rapporteeren, dat Overschie van de vreemde indringers gezuiverd was. Het spreekt vanzelf, dat in het anders zoo landelijke dorp deze militaire manoeuvres veel bekyks hadden en schier de geheele be volking aan de ramen en aan de deuren stond om de operaties te volgen. Daardoor is het ook voorgekomen, dat onschuldigen klappen opliepen. Tegen halftien was de rust te Overschie weergekeerd en kon het grootste aantal der hulptroepen weder huiswaarts keeren. Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit, De Nederlandsche industrie, Hiermede dient gij Uw land En bestrijdt gij de werkeloosheid. Waterschappen. Bij kon. besluit zijn benoemd: In de provincie Zuid-Holland: met ingang van 1 Juli tot dijkgraaf van den Woutrina- polder, K. A. van Beek te Melissant; tot heemraad van den polder Het West- Nieuwland C. Hameeteman Johzn, te Oud dorp; tot heemraad van den polder De Springert (gem. Ouddorp) C. Hameeteman voornoemd en tot heemraad van den polder Heenvliet J. van der Linde Lzn. en J. LangestraatLzn., te Heenvliet. NINI'S OFFER, Nini was een vrooljjk meisje van zeven jaar, een echt babbelkousje en spring in 't veldje met goudblonde krullen die zoo leuk konden meedansen als ze ergens heen holde en blauwe oogen, die altijd straalden of er een klein zonnetje in scheen. Natuurlijk hielden haar ouders heel veei van haar, niet alleen omdat zij er zoo aardig uitzag, maar vooral omdat zy dikwijls dingen deed waar door zy konden merken, dat zij een goed hartje had. Vond zij bijvoorbeeld een jong vogeltje dat nog niet goed vliegen kon of een poesje dat ergens klagend zat te miauwen, dan werd deze vondst haastig naar Moeder gebracht, die de arme zwervertjes een veilig plekje schonk in de groote, warme keuken. Soms werd de aanwist van al deze kleine kostgangers wel iets al te groot, maar dan wist Moeder ook al weer raad en werd er naar een ander goed kosthuis omgezien. Op deze wijze leerde Nini al heel vroeg voor het leed van anderen te voelen en zooveel mogelijk de helpende hand te bieden. In Nini's hartje namen naast deze bescherme- lingetjes ook haar poppen een groote plaats in. Haar Vader had op den ruimen zolder zelfs een poppenhuis getimmerd zóó groot, dat zij er zelf gemakkelijk in kon. Daar leefde zij heele middagen met haar uitge breide poppen-familie en had het dan zoo verbazend druk dat zij tegen etenstijd nog niet eens met de helft klaar was. De kamers werden telkens anders gemeubeld of moesten schoongemaakt worden; dan weer was er groote wasch of kon Lina, het keukenmeisje van de poppenfamilie het eten maar niet gaar krijgen in de keuken of was er een verjaarsbezoek met veel gasten en lastige kinderen die kibbelden en in den hoek gezet moesten worden, enz. enz. „Er kwam geen eind aan", zuchte Nini meer dan eens met een zorgelijk gezichtje, zooals zy het haar Moeder wel eens had zien doen. Maar het allerliefste was Nini in den grooten speelgoedwinkel van haar ouders, wanneer er kisten waren aangekomen met nieuwen voorraad. Dan liet zij haar poppen- villa geheel in den steek en besteedde al haar aandacht aan de prachtige nieuwe schatten die Vader voorzichtig uit houtwol en kartonnen omhulsels te voorschijn haalde, van prijzen voorzag en op de planken zette. Dan was zij een en al opgewondenheid en juichte en sprong zoo wild in het rond, dat Moeder telkens door de open deur kwam roepen: „Kind, houd toch op. Je maakt me gewoon doof". Er wordt wel eens gezegd dat kinderen wier ouders zélf een speelgoed winkel hebben, weinig belangstelling voelen voor al het schoone in den winkel, maar voor Nini geldt dat zeker niet. Voor haar was de winkel van haar Vader en Moeder een even groot paradijs als voor ieder ander kind. Op een dag hield de wagen van Van Gend en Loos stil voor de deur en twee extra zware kisten werden er uitgeladen. Het begon langzamerhand tijd te worden, dat de win keliers hun voorraad gingen aanvullen voor het komende St. Nicolaasfeest en Nini vond dit den prettigsten tijd van het geheele jaar. „Nu sta ik morgen vroeg op", hoorde zij Vader tegen Moeder zeggen toen zij hem 's avonds een nachtkus gaf, en dat knoopte zij goed in de ooren. Bij het eerste ratelen van den wekker, dat zij in haar kamertj, naast de slaapkamer van haar ouders heel goed kon hooren, was ook zij uit de veeren en kleedde zich zachtjes en vlug aan. Ze *7Aia 3nf frn Lil *-, n jubel Moet T| in e bij weg zat VOO( zat sche Hl haaif dan aan I d! Moe hooi te 1 haar naaJ graf de groc toon niet! dag Nin ma vei oog haa der toe! „bo noe de zorf wal haastte zich zóó, dat zij bijna vergat zich af te drogen, en een poging tot het maken van een scheiding in haar haren was een volkomen mislukking. Maar eindelijk was zij dan toch in haar jurk. „Wel heb ik ooit", zeide haar Vader verbaasd, toen ze met een stralend gezichtje de keuken binnenkwam, waar Moeder boter hammen smeerde voor de tafel. „Ik wou zou graag helpen", verklaarde Nini, haar armpjes om zijn hals slaande en hem een klinkenden kus gevende. „Dat moet dan maar" vond 'hij. Moeder ordende nog een en ander aan Nini's toilet en na het ontbijt togen alle drie naar de groote kisten in den winkei. Er volgden een paar uren van hard werken voor Vader en Moeder en eindelooze ver rukking voor Nini. Maar zij hielp ook mede en deed wat zij doen kon om haar ouders niet te veel in den weg te loopen en haalde en bracht gewillig wat zij haar vroegen. Toen dan ook alles opgeruimd en op zijn plaats gezet en schoongeveegd was, gaf Moeder Nini een kus en zeide „je hebt ons flink geholpen, Nineke. Nu mag je al vast voor je verjaardag een pop uitzoeken, die we voor je zullen wegleggen." Dat was een vreugde I Binnen twee weken was ze jarig, dus al te lang zou zij op haar geschenk niet behoeven te wachten. Met één sprong was zij by de plank waarop de pop zat met lange blonde krullen en een rose jurk aan rol kant. „Deze vind ik de liefste van allemaal", ra; an oo he mi 36

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1932 | | pagina 2