PELVEILINGEN
KATOGEN
w
landen"
Tandarts BLIJS
EERSTE BLAD
Mijiihardt's Kinderzalf
LING TE M1DDELHARN1S
het bestuur.
I 1932.
:hen.
ZITDAG
©rader c
ZATERDAG
9 JULI 1932
DE WILDERNIS OVERWONNEN.
Herinneringen.
[81 HEEREN - BAAI
Ingezonden Stukken
DE NAAM HARTOGS
Huiden, Leer, Wol, Diversen.
ROTTERDAM, 4 Juli. Vlas. (opgaaf van
de marktmeesters.) Aanvoer: 1700 kg. blauw,
schoon en 2500 kg. Hollandsch geel. Geen
prijzen, geen belangstelling, niets verkocht,
toestand zeer slecht Te lande zijn eenige
goede partijtjes voor matigen prtjs verkocht.
Granen, Heel, Oliën, enz,
ROTTERDAM, 4 Juli. Buitenlandsche
granen. (Bericht van de makelaars Hagen
beek Van der Schalk.) Stemming prijs
houdend.
Rogge 73/4 k. Zuid-Russische disp, 4,
Canada no. 2 disp. 3,95, id. stoomend
3,90, Amerik. no. 2 disp. 3,90, 76/7 k.
Bahia Blanca disp. f 4,05, 72/3 k. Duitsch/
Poolsche disp. J 4,25
Gerst. Canada no. 3 disp. 106, id. stoo
mend naar aankomst 101 100, Amerik.
no, 2 stoomend 99, 654 k.Zuid-Russische
disp. 107, 70 k. La Plata aangekomen
I 125, 65/6 k. id. disp. 112.
tsdag 12 Juli e.k. zal iederen Dins-
en Zaterdag, des voormiddags 9.30
'PELVEILING worden gehouden,
ad worden ook kisten aan niet-leden verstrekt,
veilingkantore te bekomen.
arlijksche
toezicht
Water-
lakkee"
estuur,
aris,
houdt vanaf 10 September
Donderdags te Dirksland, in
Hotel Polderman vanaf half 11
tot 4 uur.
Vrijdags te Oude Tonge, in
Hotel Van Veen vanaf hall 11
tot 4 uur.
Die dagen SPREEKUUR te MID-
DELHARNIS,'s morgens van half
9 tot 10 uur, 's avonds van 7
tot 8 uur.
met SANATOGEN.
spieren, krachtig bloed, sterke
- meer heeft een mensch waar-
noodig om zich dóór en dóór ge
voelen.
iarom eens eenigen tijd Sanatogen.
n bouwt nieuwe kracht op in lichaam
ren. Sanatogen voedt het bloed, het
spieren en verhoogt het weerstands-
van Uw zenuwen, omdat het de
fen van gezondheid: phosphor en
reerd melkeiwit, bevat. Sterk en ge-
ge, na eenige weken Sanatogen-
ermoeidheid of slapte volkomen over-
ïebben.
ACHTEN.
kwaaltjes, die uit verewakking der zenuv/cn
zooalslusteloosheid, maagbezwaren, clape-
rveuze hoofdpijnen en nog vele andere sneer,
met Sanatogen als sneeuw voor de zon, omdat
wen voedt en sterkt.
heden Sanatogen te gebruiken, de ver3ter-
oed zal zich weldra op Uw geheele gestel
n. Sanatogen zal U in korten tijd weer door
zond maken.
et Zenuwsterkend Voedsel.
theken en Drogisterijen vanaf f. I.— pe? bus.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f 1
0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting*
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
14E JAARGANG. - N°. 68
Week-revue.
Buitenland.
Prof. dr. Nicholas Butler, president van
de bekende Columbia-universiteit te New-
York, heeft in de Amerikaansche club te
Parijs een rede gehouden, waarin in vrij
scherpe bewoordingen de vruchtelooze werk
wijze van de onbekwame wereld-politici
werden gekapitteld. Prof. Butler oefende
critiek op de logheid van het regeerings-
apparaat bij de democratisch bestuurde vol
keren, waarbij hij als afschrikwekkend voor
beeld in de eerste plaats de Vereenigde Staten
noemde, welke traagheid een zoo groote
belemmering vormt voor snel handelen in
tijden als deze. Onze handen zijn gebonden
door politieke gewoonten, die anderhalve
eeuw oud zijn. Het lijkt wel, aldus prof,
Butler, of de knapste koppen en de grootste
karakters buiten het bestuur in de verschil
lende landen zijn gehouden. "Wij hebben nog
niet geleerd wat de grondbeginselen zijn van
het leven in de nieuwe wereld van onderling
afhankelijke volken. Wij zijn de laatstejaren
getuige geweest van een herleving van het
gewapende nationalisme, dat de vijand is
van alles wat waarde heeft voor de wereld
en dat de onmiddellijke en directe oorzaak
was van den wereldoorlog. In een tijd van
algemeene ontwrichting van het bedrijfsleven
doen de landen al het mogelijke door het
bouwen van tolmuren den handel nog meer
hinderpalen in den weg te leggenis het
wonder dat de wereld dan arm is? vraagt
deze Amerikaansche professor.
Het is alleen maar heel erg jammer dat
deze wereld met de constateering dezer ar
moede niet geholpen is. De geheele wereld
heeft de gevolgen van de door de politici
gemaakte fouten aan den lijve ondervonden
en naar te vreezen staat, zullen wij zulks
in de toekomst nog geruimen tijd onder
vinden. Het is onbillijk dit alles op rekening
der politici te willen boeken. Zeker hebben
deze heeren daaraan voor een niet gering
gedeelte schuld, doch ter hunner veronschul-
diging kan worden aangevoerd, dat de in
1918 nog niet geheel opgetrokken kruit
dampen er het hunne toe hebben bijgedragen
het gezonde verstand te benevelen. Eerst
langzamerhand heeft men nolens voléns
leeren inzien dat er zeer groote blunders
gemaakt zijn. Wanneer de politici niet door
binnen- en buitenlandsche politieke invloeden
vaak aan handen en voeten waren gebonden,
dan zou men er zeker geen jaren over leu
teren om afdoende maatregelen te nemen,
opdat de gevolgen van de eertijds begane
fouten tot een minimum zouden worden
beperkt of zoo mogelijk opgeheven.
Nimmer is dit zoo duidelijk aan het licht
getreden als bij de onderhandelingen te Lau
sanne. Alle deelnemers snakken naar een
oplossing. Weken achtereen is er gepingeld.
De Duitschers waren doodsbang meer te
bieden dan de eigen binnenlandsche politieke
toestand gedoogde en de Pranschen durfden
het niet aan om met leege handen naar
Parijs terug te keeren. Toch zal dit gebeuren
om de eenvoudige redenen dat de Duitschers
voor direct niets te bieden hebben, althans
niet in geld. Het zal gaan zooals de Pransche
minister van financiën bjj het begin der
FEU ILLETQM.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG
(Qeaut. uitgave van ie N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
conferentie opmerkte: W(j zullen Lausanne
verlaten met leege zakken maar met de
harten vol hoop.
■In ieder geval met leege zakken. Of de
harten wel vol hoop zullen zyn, is aan twjjfel
onderhevig. Bij het schrijven van dit over
zicht is de conferentie te Lausanne in haar
eindstadium, is de strijd om het eindcijfer
wat Duitschland nog zal hebben op te bren
gen, op papier althans, in vollen gang. Het
is de finale om de worst.
Na aanvankelijk 7 milliard te hebben ge-
Sischt, hebben de Pranschen daarna 5 en
nu 4 milliard gevraagd, waar tegenover een
Duitsch aanbod staat van 2 6 milliard. Het
verschil is dus te gering om daarop de
conferentie te laten stranden. In dit eind
stadium zijn de Engelschen, Pranschen en
Italianen bij elkaar te brengen over de
schulden van Italië en Frankrijk aan Enge
land, dan de Duitschers tot de Pranschen
of omgekeerd.
Dinsdag, toen Herriot te Lausanne zijn
zestigste verjaardag vierde, heeft een grap
penmaker op komische wijze het gezanik
over het door Duitschland te betalen bedrag
bespottelijk gemaakt. Onder de talrijke ver-
jaardagbrieven die de Pransche president dien
dag ontving, was namelijk ook een brief die
vijf milliard mark aan Duitsch bankpapier
bevatte, zulks als een royale afdoening van
het heele geval. Het waren echter bankbil
jetten uit den krankzinnigen inflatietijd, toen
buitenlanders met zeven vouwen in den nek
te Berlijn plezier maakten en millioenen
Duitschers den hongerdood nabij.
Naar dien tijd verlangt niemand terug,
durft niemand terug.
Voor millioenen Duitschers is de toestand
reeds nu bijna even erg als in den beruebten
inflatietijd. Het ministerie Von Papen, dat
zich met kunst en vliegwerk op de been
moet houden, dat geduld wordt bij de gratie
van Adolf Hitler, heeft op drastische wijze
moeten bezuinigen en kan evenmin als Brü-
ning slechts met noodverordeningen regee-
ren. De levensstandaard is in Duitschland
tot een ongekend laag peil gedaald, de op
gelegde belastingen zijn ontzettend zwaar
en de toestand van de industrie wordt m6t
den dag moeilijker. Vergeleken bij verleden
jaar is het werkeloozencijfer ongeveer één
millioen hooger en zal er dit jaar voor werke-
loozenondersteuning ongeveer 3J milliard
mark noodig zijn. Dit zijn cijfers die tot
nadenken stemmen. En lichtpunten zijn voor
de Duitschers op het oogenblik nergens te
ontdekken. Ook wanneer Lausanne voor
Duitschland een nog gunstiger resultaat
brengt dan zelfs de grootste optimist durft
verwachten, dan nog zal Duitschland gebukt
blijven gaan onder een berg van zorgen en
moeiten en zullen ook de alleruiterste krach
ten in het geweer moeten komen om door
deze verschrikkelijke crisis heen (.e worstelen.
46
Alles, wat de woudlooper verlangde te weten,
was slechts, of Wetzel de achtervolging nog vol
hield. Hij besteeg den tweeden heuvel, waar het
paardenspoor gebroken werd door een berken-
boschje. Hier, op den harden bodem, was geen
enkel bewijs te vinden voor de aanwezigheid van
zijn vriend. Tusschen het kreupelhout hield Jo
nathan halt. Dit plotselinge verdwijnen van Wetzel
wees er op, dat hij een hinderlaag vreesde en een
grooten omweg had gemaakt.
Jonathan's oogen zochten de omgeving af. Geen
boschje, geen gevallen boom, noch een rotspartij,
waarvan de Indianen zoo gaarne gebruik maken
voor een hinderlaag, was te zien. De roodhuiden
zochten altijd dicht struikgewas, een hoi in de
rotsen of een begroeide inzinking van het terrein
uit, om hun vervolger af te wachten. Jarenlange
ervaring had den woudlooper geleerd, dergelijke
punten onmiddellijk te onderkennen.
Een eindweegs voorbij den heuvel, kwam Jo
nathan aan het begin van een helling, dicht be
groeid, waar groote rotsen verspreid lagen. Een
van deze droeg een kroon van struiken. Dit was
Een geslaagd Lausanne, beteekent voor
Duitschland en de rest der wereld, dat een
der vele slagboomen welke een herstel uit
sluiten, uit'den wegzjjn geruimd.Daarnaast
blijven er dan nog vele slagboomen over,
welke eveneens opgeheven moeten worden,
voor en aleer handel en industrie zich zal
kunnen herstellen.
Terwijl de Duitschers zich overigens tevre
den stellen met de twijfelachtige genoegens
der op handen zijnde verkiezingen, waarbij
dagelijks revolvers kraken en dolkmessen
bij straatgevechten hnn verraderlijk werk
doen, komen uit Frankrijk berichten over
de mogelijkheid van een regeeringscrisis.
De positie van het ministerie Herriot is
tamelijk zwakjes, vooral nu een gedeelte
zijner eigen aanhangers heel erg ontevreden
is over zjjn tot nu toe gevolgde politiek en
over de aangekondigde bezuinigingsmaat
regelen. Tan je vrienden moet je het maar
hebben, Deze ontevreden geestverwanten
verwijten Herriot dat hij geen voldoende
rekening houdt met den uitslag der jongste
verkiezingen in Frankrijk en eischen een
meer naar links georienteerde koers. Door
even van Lausanne naar Parijs over te wip
pen heeft Herriot deze dreigende paleis
revolutie in eigen gelederen tijdelijk weten
te bezweren, doch daarmede is het gevaar
nog geenzins definitief afgewend.
De Zuid-Amerikaansche republiek Chili
handhaaft het record wat het aantal revo
luties betreft. Tot einde Juni waren het er
totaal zes en Juli heeft ingezet met de
zevende. Wat een prachtige leerschool voor
onzen held David.
ÜSoegf©r ©BI Hind
lachen beiden van tevredenheid, wanneer de
roode, ontstoken of gesmette plekken van
baby's huidje zijn ingewreven met
Doos 25, tube 40 ct. Bij Uw Drogist.
(Adv.)
Gewestelijke Tarwe-Organisaties
Noord- en Zuid-Holland.
De Besturen der Tarwe-Organisaties voor
Noord- en Zuid-Holland brengen ter kennis
van belanghebbenden, dat er in de laatste
weken nog enkele tarwetelers zijn geweest,
welke zich niet tijdig met den te velde
staanden oogst hadden aangemeld en alsnog
aansluiting hebben verzocht.
Tot heden zijn deze nakomers aangeno
men, doch de besturen vestigen er de aan
dacht op, dat thans de contröle te velde zal
beginnen en perceelen tarwe, welke niet
mochten worden gecontroleerd, omdat zij
niet op de lijsten voorkomen, moeilijk later
alsnog kunnen worden aanvaard.
Daar het vooral kleine telers zijn, welke
nog steeds niets van de tarwewet schijnen
te weten, zouden de besturen het zeer op
prijs stellen, indien aangeslotenen, ieder in
eigen omgeving vorenstaande waarschuwing
bekend maken.
Thans is ook weder de tijd aangebroken,
dat in sommige streken van Noord- en
Zuid-Holland tarwe te velde wordt verkocht.
De besturen vestigen er de aandacht op,
dat geen tarwe door de Organisatie zal
worden aanvaard, welke te velde is gekocht,
tenzij de verkooper zoowel als de kooper
lid is of erkend handelaar en de koop ter
kennis van het district wordt gebracht. Men
ban hiervoor formulieren bij den districts
secretaris bekomen. Bij verkoop via den
notaris kan de notaris zijn bemiddeling tot
het vervullen van eenige formaliteiten ver-
leenen.
Men verzuime niet zich vóór den koop of
verkoop tot den districtssecretaris om nadere
inlichtingen te wenden.
Het plotseling overlijden van ex-Koning Manuel
van Portugal herinnert ons aan de vele verande
ringen die er in minder dan dertig jaren hebben
plaats gehad. Als Koning- of Keizerrijken ver
dwenen Portugal, Rusland, Duitschland, Grieken
land, Spanje enz. en nog is er geen tevredenheid
bij al die veranderingen. Waar gèèn verandering
is en toch tevredenheid, dat is bij de gebruiksters
van Bleekertjes Zeep en Zeeppoeder. De onver
anderlijk goede kwaliteit (bij lagen prijs) brengt
onherroepelijk tevredenheid. Neemt men daarbij in
aanmerking dat de fabrikanten bovendien een soort
spaarsysteem voor de huisvrouw hebben uitgedacht,
dan koopt ieder die dat weet, nooit iets anders
meer dan „Bleekertje". Voor elke veertig bons heeft
men keus uit meer dan honderd artikelen, nuttig
en degelijk, die een winkelwaarde van twee a drie
gulden vertegenwoordigen. Spreek er eens met
Uw winkelier over. U hebt 'tzóó!
21 (Adv.)
Heerlijk en gezond. Natuurlijk Bronwater.
Sedert 45 jaar het meest gevraagde tafelwater.
In kwaliteit en smaak onovertroffen.
Nederlatidsche Maatschappij, opgericht 1887.
(Adv.)
een plekje, zooals de roodhuiden kiezen voor een
hinderlaag. Hij wist echter, dat Wetzel ontdekt
zou hebben, als iemand zich daar zou hebben
verborgen. Vlak bij deze rots WuS een tak af
gebroken. Het spoor van de paarden liep er vlak
langs.
Zonder zich een oogenblik te bedenken, sprong
Jonathan op de rots. Midden tusschen de struiken
lag een Indiaan, het gelaat vertrokken door den
doodsstrijd. Een kogelwond toonde de oorzaak
van zijn dood.
Jonathan onderzocht het geweer van den rood
huid. Het was ontladen. De rots, de gebroken tak,
de doode Indiaan, wiens geweer was afgeschoten,
spraken voor zichzelf. Wetzel had de hinderlaag
ontdekt. Hij was afgeweken van het spoor, had
den roodhuid er toe gebracht te schieten en zoodra
hij wist, waar de man zich verborgen hield, den
aanval beantwoord.
Behoedzamer nog dan eerst, zette Jonathan den
tocht voort. In de nabijheid van de rotsen vond
hij Wetzel's spoor terug. De avond begon reeds te
vallen. Hij kon niet lang meer voortgaan, maar
toch hoopte hij, zijn vriend, .voor het donker was,
in te halen. Van tijd tot tijd iloot hij, doch het
signaal bleef onbeantwoord.
Tuen de paardensporen vrijwel onzichtbaar
waren geworden in het donker, besloot Jonathan
halt te houden. Hij floot nog eens, luider en scher
per en wachtte, ingespannen luisterend. De diepe
stilte van de wilde:nis werd plotseling verbroken
door de verre, melancholieke melodie van een
zanglijster. Het was het antwoord, waarop de
woudlooper had gewacht.
Enkele oogenblikken later klonk een nieuw ge
fluit, dichter bij ditmaal, waarop hij antwoordde.
De struiken werden terzijde gebogen en Wetzel
werd zichtbaar. Zij drukten elkander zwijgend de
hand.
„Heb je vleesch?" fluisterde Wetzel. En toen
Jonathan hem den knapzak overhandigde, ging
hij voort: „Ik keek al naar je uit. Ben je veilig
thuisgekomen met het meisje?"
„Zonder een schram."
De woudlooper liet blijken, hoe blij hij was met
dit resultaat.
„Hoe zijn Legget en Brandt ontsnapt?"
„Als opgejaagde herten. Ze waren niet in te
halen."
„Hoeveel roodhuiden hebben zij hier ontmoet?"
„Ze waren met hun zevenen, doch er is al een
afgevallen. Ze zitten bij elkaar in de schuilplaats
van Legget."
„We zijn ei zeker niet ver van af?"
„We zijn er vlak bij."
Alsof er geen vijand in de nabijheid was, zoo
rustig legden de woudloopers zich neer om te
slapen. Zacht fluisterde de wind door de kale tak
ken. Hoog aan den hemel straalden de sterren.
In het diepst van het woud voelden deze mannen
zich thuis.
HOOFDSTUK XXII.
In Legget's ruw getimmerde hut brandde een
klein vuur, welks gloed viel op de beide bandieten
en nog even de Indianen, die roerloos achter in de
hut zaten, Het zien. Legget zag er woest uit;
ongekende angst lichtte in zijn oogen. Brandt
klemde zijn lippen op elkaar.
„Veilig?" hoonde hij, „veilig? Net zoo veilig
LOGICA.
In één onzer provincieplaatsen
veroordeelde het kantongerecht
iemand, die met een driewieler
in een straat had gereden, welke
verboden was voorhandkarren 1
Het kantongerecht te X. is
Niet zoo dikwijls in de war,
Maar deed bnlangs toch de uitspraak:
'a Driewieler, dat is eenkar!
Ja, daar staat U van te kijken
Ik wist het ook waarlijk niet,
Stérker noghet was een handkar!
Wat zoo'n rechtbank al niet ziet!
't Ging hier dan, zoo moet U weten
Om een bakfiets, ja da's waar,
Maar.... een bakfiets en een handkar
Dat verschilt wel van elkaar.
Ieder dient om te vervoeren,
Aangenomen, jaaccoord,
Maar, dan is een slagersmand dus
Iets dat tot de auto's hoort.
Als een bakfiets is een handkar,
Daar in beide wordt vervoerd,
Kan een inbreker.... een muis zijn,
Want.... op beide wordt geloerd!
En een zwaluw is een kogel,
Want ze fluiten in de lucht,
Een ontploffing is een.... praatje,
Want 't is allebeigerucht!
f'ECHTE FRiESCHE
20-50 ct. per ons f
oA(etpunten aa. voor Sriesch Aardewerk en Koperwerk.
(Adv.)
En een auto is een schoolbank
Want, nietwaar, je zit erin,
En, wanneer we zoo dan doorgaan
Ishet einde, het begin!
miim gyfrlS n—wB|
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Permanente verkeersmisère
op Goeree en Overflakkee.
Omtrent de verbinding van Plakkee met
den vasten wal over den Ooltgensplaatschen
steiger is nog meer te zeggen, dan ik hier
over reeds in mijn vorige stukken gedaan
heb. Dat ik steeds den nadruk op den stei
ger gelegd heb heeft twee redenen, ten
eerste een technische en ten tweede een
economische.
Over de technische reden heb ik vorige
week het een en ander al gezegd, doch er
moet me nog meer uit de pen, vooral juist
omdat ik van plannen vernam over een veer-
verbinding vanaf een punt in den Adriana
Theodorapolder, meer naar den kant der
Galatheesche Sluis. Ieder ingewijde zou hier
tegen de ernstigste waarschuwingen hebben.
In de eerste plaats is het vaarwater daar bij
uitstek wispelturig. Kunstmatig wordt ge
tracht de vaart langs den Plakkéeschen wal
te brengen, de diepe vaargeul, de Carolina-
geul ligt juist aan den anderen kant, onder
den Brabantschen wal. Ik kan me niet be
grijpen, waarom de betonning meer naar
den Plakkeeschen kant stuurt, het kan zijn,
omdat de Carolinageul te smal is 1 Her
haaldelijk wijzigt zich het vaarwater bij
Plakkee en er zou voortdurend toezicht van
het loodswezen moeten zijn om de betonning
goed te doen bijblijven. Een ernstige schip
breuk hebben we er gepasseerden winter
meegemaakt; het ligt ons allen nog wel
versch in het geheugen, toen een jongeman
en vrouw daar om het leven zijn gekomen.
De oorzaak zat inde ondiepte van het water,
de betonning gaf de vaargeul niet goed aan,
daardoor strandde het schip met het be
kende noodlottig gevolg. Na dit ongeval
werd door een rijksboot „de Kil"gepatrouil
leerd om onbekenden te waarschuwen. Toch
wel bewijs voldoende van den slechten toe
stand van het vaarwater en dit natuurlijk
vooral bij eb. In de tweede plaats is het
juist daar een der gevaarlijkste plaatsen om
een veerdienst in te stellen. Uitloopers van
zandbanken geven talrijke ondiepe plaatsen,
IS UW GARANTIE
VOOR HET ALLERBESTE
(Adv.)
als gisterennacht, toen die tijgers ons overrompel
den en wij als lafaards er van door gingen. Ik zou
het daar hebben uitgevochten, als jij er niet was
geweest."
„Die WetzeJ is stapel krankzinnig. Wat ik je
zeg!" bromde Legget. „Ik heb genoeg meegemaakt
om te weten, dat ik niet bang ben, maar tegen
een gek kan ik niet op. Hij slachtte de Indianen af."
„Hij is net zoo gek als jij en ik," verklaardde
Brandt. „Ik weet er alles van. Dat kreunen en
schreeuwen is een kwestie van taktiek. Hij weet,
dat de Indianen bijgeloovig zijn en bang worden,
zoodra hij hen op die manier aanvalt. Had maar
gedaan, wat ik zei. We hebben de kans gehad
om Zane onschadelijk te maken. Allleen zou Wet
zel het nooit tegen ons hebben opgenomen. Nu
ben ik dat kind kwijt en staan we voor het gevaar,
dat ze ons hier insluiten."
„Je gelooft toch niet, dat ze ons zullen op
sporen?"
„Ze zijn te handig jm vee! risico op zich te ne
men. En toch zullen zij iets doen, waar wij niet
op berekend zijn. Zane is hier geweest als gevange
ne; hij heeft om zich heen gekeken en weet zich
drommels goed te herinneien, hoe hij er weer
moet komen.'
„Zane is terug naar Fort Henry met het meisje.
We kunnen ons hier verdedigen, hoe sterk de
troep ook is, die op ons aanvalt."
„Eb Zane stuurt geen menschen tegen ons uit!"
schreeuwde Brandt hartstochtelijk. „Begrijp toch,
Legget, dat we niet te doen hebben met soldaten,
pioniers of jagers, maar met woudloopers. Man,
begrijp toch, met woudloopers 1 Die zijn' in deze
omgeving geworden, tot wat ze zijn. Ze zijn voor
1 dea baarlijken duivel niet bang en vlug als herten.
Je kunt ze niet zien en je kunt ze niet opsporen.
Zij snuiten een kaars met een kogel. Ik heb het
Zane drie keei zien doen. Wetzel heeft nog nooit
een lading kruit verspild. Je kunt hen niet in een
hinderlaag lokken, je kunt ze niet van je afschud
den. Het zijn vampiers."
„We kunnen vannacht in alle stilte er tusschen
uit gaan," stelde Legget voor.
„Daar wachten ze juist op. Als het licht wordt,
volgen ze ons. We moeten hier blijven en vechten,
zoolang we kunnen, doch reken er op, dat ze ons
krijgen! Als een van ons zijn neus buiten de deur
steekt, zoodra het licht is, wordt die afgeschoten."
„Je bent nijdig en je durft niet meer," verweet
Legget hem woest. „Je bent natuurlijk nijdig, om
dat ik lief heb gedaan tegen dat kind."
Brandt keek zijn medeplichtige kwaadaardig
aan. Zijn sterke handen balden zich tot vuisten
en verrieden de woede, die hem overmeesterde.
Maar zorgvuldig betastte hij het verband om zijn
wond. „Ik ben te zwak om iets te beginnen," be
tuigde hij spijtig. „Als het weer begint te bloeden,
loopt het mis."
Degenen, die zich in de hut bevonden, werden
rustig. De bandiet boog zijn ruigen kop en leunde
tegen den stapel hout. Ook Brandt had behoefte
aan rust en weldra waren beiden in slaap. Twee
der aanwezige Indianen slopen naar buiten en
lieten de deur achter zich open. Het vuur gloeide
nog flauw na. Buiten klonk het geklater van een
waterval.
(Wordt vervolgd).