PELVEILINGEN KATOGEN w landen" Tandarts BLIJS EERSTE BLAD Mijiihardt's Kinderzalf LING TE M1DDELHARN1S het bestuur. I 1932. :hen. ZITDAG ©rader c ZATERDAG 9 JULI 1932 DE WILDERNIS OVERWONNEN. Herinneringen. [81 HEEREN - BAAI Ingezonden Stukken DE NAAM HARTOGS Huiden, Leer, Wol, Diversen. ROTTERDAM, 4 Juli. Vlas. (opgaaf van de marktmeesters.) Aanvoer: 1700 kg. blauw, schoon en 2500 kg. Hollandsch geel. Geen prijzen, geen belangstelling, niets verkocht, toestand zeer slecht Te lande zijn eenige goede partijtjes voor matigen prtjs verkocht. Granen, Heel, Oliën, enz, ROTTERDAM, 4 Juli. Buitenlandsche granen. (Bericht van de makelaars Hagen beek Van der Schalk.) Stemming prijs houdend. Rogge 73/4 k. Zuid-Russische disp, 4, Canada no. 2 disp. 3,95, id. stoomend 3,90, Amerik. no. 2 disp. 3,90, 76/7 k. Bahia Blanca disp. f 4,05, 72/3 k. Duitsch/ Poolsche disp. J 4,25 Gerst. Canada no. 3 disp. 106, id. stoo mend naar aankomst 101 100, Amerik. no, 2 stoomend 99, 654 k.Zuid-Russische disp. 107, 70 k. La Plata aangekomen I 125, 65/6 k. id. disp. 112. tsdag 12 Juli e.k. zal iederen Dins- en Zaterdag, des voormiddags 9.30 'PELVEILING worden gehouden, ad worden ook kisten aan niet-leden verstrekt, veilingkantore te bekomen. arlijksche toezicht Water- lakkee" estuur, aris, houdt vanaf 10 September Donderdags te Dirksland, in Hotel Polderman vanaf half 11 tot 4 uur. Vrijdags te Oude Tonge, in Hotel Van Veen vanaf hall 11 tot 4 uur. Die dagen SPREEKUUR te MID- DELHARNIS,'s morgens van half 9 tot 10 uur, 's avonds van 7 tot 8 uur. met SANATOGEN. spieren, krachtig bloed, sterke - meer heeft een mensch waar- noodig om zich dóór en dóór ge voelen. iarom eens eenigen tijd Sanatogen. n bouwt nieuwe kracht op in lichaam ren. Sanatogen voedt het bloed, het spieren en verhoogt het weerstands- van Uw zenuwen, omdat het de fen van gezondheid: phosphor en reerd melkeiwit, bevat. Sterk en ge- ge, na eenige weken Sanatogen- ermoeidheid of slapte volkomen over- ïebben. ACHTEN. kwaaltjes, die uit verewakking der zenuv/cn zooalslusteloosheid, maagbezwaren, clape- rveuze hoofdpijnen en nog vele andere sneer, met Sanatogen als sneeuw voor de zon, omdat wen voedt en sterkt. heden Sanatogen te gebruiken, de ver3ter- oed zal zich weldra op Uw geheele gestel n. Sanatogen zal U in korten tijd weer door zond maken. et Zenuwsterkend Voedsel. theken en Drogisterijen vanaf f. I.— pe? bus. Prijs per kwartaal Losse nummers f 1 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting* Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 14E JAARGANG. - N°. 68 Week-revue. Buitenland. Prof. dr. Nicholas Butler, president van de bekende Columbia-universiteit te New- York, heeft in de Amerikaansche club te Parijs een rede gehouden, waarin in vrij scherpe bewoordingen de vruchtelooze werk wijze van de onbekwame wereld-politici werden gekapitteld. Prof. Butler oefende critiek op de logheid van het regeerings- apparaat bij de democratisch bestuurde vol keren, waarbij hij als afschrikwekkend voor beeld in de eerste plaats de Vereenigde Staten noemde, welke traagheid een zoo groote belemmering vormt voor snel handelen in tijden als deze. Onze handen zijn gebonden door politieke gewoonten, die anderhalve eeuw oud zijn. Het lijkt wel, aldus prof, Butler, of de knapste koppen en de grootste karakters buiten het bestuur in de verschil lende landen zijn gehouden. "Wij hebben nog niet geleerd wat de grondbeginselen zijn van het leven in de nieuwe wereld van onderling afhankelijke volken. Wij zijn de laatstejaren getuige geweest van een herleving van het gewapende nationalisme, dat de vijand is van alles wat waarde heeft voor de wereld en dat de onmiddellijke en directe oorzaak was van den wereldoorlog. In een tijd van algemeene ontwrichting van het bedrijfsleven doen de landen al het mogelijke door het bouwen van tolmuren den handel nog meer hinderpalen in den weg te leggenis het wonder dat de wereld dan arm is? vraagt deze Amerikaansche professor. Het is alleen maar heel erg jammer dat deze wereld met de constateering dezer ar moede niet geholpen is. De geheele wereld heeft de gevolgen van de door de politici gemaakte fouten aan den lijve ondervonden en naar te vreezen staat, zullen wij zulks in de toekomst nog geruimen tijd onder vinden. Het is onbillijk dit alles op rekening der politici te willen boeken. Zeker hebben deze heeren daaraan voor een niet gering gedeelte schuld, doch ter hunner veronschul- diging kan worden aangevoerd, dat de in 1918 nog niet geheel opgetrokken kruit dampen er het hunne toe hebben bijgedragen het gezonde verstand te benevelen. Eerst langzamerhand heeft men nolens voléns leeren inzien dat er zeer groote blunders gemaakt zijn. Wanneer de politici niet door binnen- en buitenlandsche politieke invloeden vaak aan handen en voeten waren gebonden, dan zou men er zeker geen jaren over leu teren om afdoende maatregelen te nemen, opdat de gevolgen van de eertijds begane fouten tot een minimum zouden worden beperkt of zoo mogelijk opgeheven. Nimmer is dit zoo duidelijk aan het licht getreden als bij de onderhandelingen te Lau sanne. Alle deelnemers snakken naar een oplossing. Weken achtereen is er gepingeld. De Duitschers waren doodsbang meer te bieden dan de eigen binnenlandsche politieke toestand gedoogde en de Pranschen durfden het niet aan om met leege handen naar Parijs terug te keeren. Toch zal dit gebeuren om de eenvoudige redenen dat de Duitschers voor direct niets te bieden hebben, althans niet in geld. Het zal gaan zooals de Pransche minister van financiën bjj het begin der FEU ILLETQM. ZANE GREY Naar het Amerikaansch door HENRI VAN DE WEG (Qeaut. uitgave van ie N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.) conferentie opmerkte: W(j zullen Lausanne verlaten met leege zakken maar met de harten vol hoop. ■In ieder geval met leege zakken. Of de harten wel vol hoop zullen zyn, is aan twjjfel onderhevig. Bij het schrijven van dit over zicht is de conferentie te Lausanne in haar eindstadium, is de strijd om het eindcijfer wat Duitschland nog zal hebben op te bren gen, op papier althans, in vollen gang. Het is de finale om de worst. Na aanvankelijk 7 milliard te hebben ge- Sischt, hebben de Pranschen daarna 5 en nu 4 milliard gevraagd, waar tegenover een Duitsch aanbod staat van 2 6 milliard. Het verschil is dus te gering om daarop de conferentie te laten stranden. In dit eind stadium zijn de Engelschen, Pranschen en Italianen bij elkaar te brengen over de schulden van Italië en Frankrijk aan Enge land, dan de Duitschers tot de Pranschen of omgekeerd. Dinsdag, toen Herriot te Lausanne zijn zestigste verjaardag vierde, heeft een grap penmaker op komische wijze het gezanik over het door Duitschland te betalen bedrag bespottelijk gemaakt. Onder de talrijke ver- jaardagbrieven die de Pransche president dien dag ontving, was namelijk ook een brief die vijf milliard mark aan Duitsch bankpapier bevatte, zulks als een royale afdoening van het heele geval. Het waren echter bankbil jetten uit den krankzinnigen inflatietijd, toen buitenlanders met zeven vouwen in den nek te Berlijn plezier maakten en millioenen Duitschers den hongerdood nabij. Naar dien tijd verlangt niemand terug, durft niemand terug. Voor millioenen Duitschers is de toestand reeds nu bijna even erg als in den beruebten inflatietijd. Het ministerie Von Papen, dat zich met kunst en vliegwerk op de been moet houden, dat geduld wordt bij de gratie van Adolf Hitler, heeft op drastische wijze moeten bezuinigen en kan evenmin als Brü- ning slechts met noodverordeningen regee- ren. De levensstandaard is in Duitschland tot een ongekend laag peil gedaald, de op gelegde belastingen zijn ontzettend zwaar en de toestand van de industrie wordt m6t den dag moeilijker. Vergeleken bij verleden jaar is het werkeloozencijfer ongeveer één millioen hooger en zal er dit jaar voor werke- loozenondersteuning ongeveer 3J milliard mark noodig zijn. Dit zijn cijfers die tot nadenken stemmen. En lichtpunten zijn voor de Duitschers op het oogenblik nergens te ontdekken. Ook wanneer Lausanne voor Duitschland een nog gunstiger resultaat brengt dan zelfs de grootste optimist durft verwachten, dan nog zal Duitschland gebukt blijven gaan onder een berg van zorgen en moeiten en zullen ook de alleruiterste krach ten in het geweer moeten komen om door deze verschrikkelijke crisis heen (.e worstelen. 46 Alles, wat de woudlooper verlangde te weten, was slechts, of Wetzel de achtervolging nog vol hield. Hij besteeg den tweeden heuvel, waar het paardenspoor gebroken werd door een berken- boschje. Hier, op den harden bodem, was geen enkel bewijs te vinden voor de aanwezigheid van zijn vriend. Tusschen het kreupelhout hield Jo nathan halt. Dit plotselinge verdwijnen van Wetzel wees er op, dat hij een hinderlaag vreesde en een grooten omweg had gemaakt. Jonathan's oogen zochten de omgeving af. Geen boschje, geen gevallen boom, noch een rotspartij, waarvan de Indianen zoo gaarne gebruik maken voor een hinderlaag, was te zien. De roodhuiden zochten altijd dicht struikgewas, een hoi in de rotsen of een begroeide inzinking van het terrein uit, om hun vervolger af te wachten. Jarenlange ervaring had den woudlooper geleerd, dergelijke punten onmiddellijk te onderkennen. Een eindweegs voorbij den heuvel, kwam Jo nathan aan het begin van een helling, dicht be groeid, waar groote rotsen verspreid lagen. Een van deze droeg een kroon van struiken. Dit was Een geslaagd Lausanne, beteekent voor Duitschland en de rest der wereld, dat een der vele slagboomen welke een herstel uit sluiten, uit'den wegzjjn geruimd.Daarnaast blijven er dan nog vele slagboomen over, welke eveneens opgeheven moeten worden, voor en aleer handel en industrie zich zal kunnen herstellen. Terwijl de Duitschers zich overigens tevre den stellen met de twijfelachtige genoegens der op handen zijnde verkiezingen, waarbij dagelijks revolvers kraken en dolkmessen bij straatgevechten hnn verraderlijk werk doen, komen uit Frankrijk berichten over de mogelijkheid van een regeeringscrisis. De positie van het ministerie Herriot is tamelijk zwakjes, vooral nu een gedeelte zijner eigen aanhangers heel erg ontevreden is over zjjn tot nu toe gevolgde politiek en over de aangekondigde bezuinigingsmaat regelen. Tan je vrienden moet je het maar hebben, Deze ontevreden geestverwanten verwijten Herriot dat hij geen voldoende rekening houdt met den uitslag der jongste verkiezingen in Frankrijk en eischen een meer naar links georienteerde koers. Door even van Lausanne naar Parijs over te wip pen heeft Herriot deze dreigende paleis revolutie in eigen gelederen tijdelijk weten te bezweren, doch daarmede is het gevaar nog geenzins definitief afgewend. De Zuid-Amerikaansche republiek Chili handhaaft het record wat het aantal revo luties betreft. Tot einde Juni waren het er totaal zes en Juli heeft ingezet met de zevende. Wat een prachtige leerschool voor onzen held David. ÜSoegf©r ©BI Hind lachen beiden van tevredenheid, wanneer de roode, ontstoken of gesmette plekken van baby's huidje zijn ingewreven met Doos 25, tube 40 ct. Bij Uw Drogist. (Adv.) Gewestelijke Tarwe-Organisaties Noord- en Zuid-Holland. De Besturen der Tarwe-Organisaties voor Noord- en Zuid-Holland brengen ter kennis van belanghebbenden, dat er in de laatste weken nog enkele tarwetelers zijn geweest, welke zich niet tijdig met den te velde staanden oogst hadden aangemeld en alsnog aansluiting hebben verzocht. Tot heden zijn deze nakomers aangeno men, doch de besturen vestigen er de aan dacht op, dat thans de contröle te velde zal beginnen en perceelen tarwe, welke niet mochten worden gecontroleerd, omdat zij niet op de lijsten voorkomen, moeilijk later alsnog kunnen worden aanvaard. Daar het vooral kleine telers zijn, welke nog steeds niets van de tarwewet schijnen te weten, zouden de besturen het zeer op prijs stellen, indien aangeslotenen, ieder in eigen omgeving vorenstaande waarschuwing bekend maken. Thans is ook weder de tijd aangebroken, dat in sommige streken van Noord- en Zuid-Holland tarwe te velde wordt verkocht. De besturen vestigen er de aandacht op, dat geen tarwe door de Organisatie zal worden aanvaard, welke te velde is gekocht, tenzij de verkooper zoowel als de kooper lid is of erkend handelaar en de koop ter kennis van het district wordt gebracht. Men ban hiervoor formulieren bij den districts secretaris bekomen. Bij verkoop via den notaris kan de notaris zijn bemiddeling tot het vervullen van eenige formaliteiten ver- leenen. Men verzuime niet zich vóór den koop of verkoop tot den districtssecretaris om nadere inlichtingen te wenden. Het plotseling overlijden van ex-Koning Manuel van Portugal herinnert ons aan de vele verande ringen die er in minder dan dertig jaren hebben plaats gehad. Als Koning- of Keizerrijken ver dwenen Portugal, Rusland, Duitschland, Grieken land, Spanje enz. en nog is er geen tevredenheid bij al die veranderingen. Waar gèèn verandering is en toch tevredenheid, dat is bij de gebruiksters van Bleekertjes Zeep en Zeeppoeder. De onver anderlijk goede kwaliteit (bij lagen prijs) brengt onherroepelijk tevredenheid. Neemt men daarbij in aanmerking dat de fabrikanten bovendien een soort spaarsysteem voor de huisvrouw hebben uitgedacht, dan koopt ieder die dat weet, nooit iets anders meer dan „Bleekertje". Voor elke veertig bons heeft men keus uit meer dan honderd artikelen, nuttig en degelijk, die een winkelwaarde van twee a drie gulden vertegenwoordigen. Spreek er eens met Uw winkelier over. U hebt 'tzóó! 21 (Adv.) Heerlijk en gezond. Natuurlijk Bronwater. Sedert 45 jaar het meest gevraagde tafelwater. In kwaliteit en smaak onovertroffen. Nederlatidsche Maatschappij, opgericht 1887. (Adv.) een plekje, zooals de roodhuiden kiezen voor een hinderlaag. Hij wist echter, dat Wetzel ontdekt zou hebben, als iemand zich daar zou hebben verborgen. Vlak bij deze rots WuS een tak af gebroken. Het spoor van de paarden liep er vlak langs. Zonder zich een oogenblik te bedenken, sprong Jonathan op de rots. Midden tusschen de struiken lag een Indiaan, het gelaat vertrokken door den doodsstrijd. Een kogelwond toonde de oorzaak van zijn dood. Jonathan onderzocht het geweer van den rood huid. Het was ontladen. De rots, de gebroken tak, de doode Indiaan, wiens geweer was afgeschoten, spraken voor zichzelf. Wetzel had de hinderlaag ontdekt. Hij was afgeweken van het spoor, had den roodhuid er toe gebracht te schieten en zoodra hij wist, waar de man zich verborgen hield, den aanval beantwoord. Behoedzamer nog dan eerst, zette Jonathan den tocht voort. In de nabijheid van de rotsen vond hij Wetzel's spoor terug. De avond begon reeds te vallen. Hij kon niet lang meer voortgaan, maar toch hoopte hij, zijn vriend, .voor het donker was, in te halen. Van tijd tot tijd iloot hij, doch het signaal bleef onbeantwoord. Tuen de paardensporen vrijwel onzichtbaar waren geworden in het donker, besloot Jonathan halt te houden. Hij floot nog eens, luider en scher per en wachtte, ingespannen luisterend. De diepe stilte van de wilde:nis werd plotseling verbroken door de verre, melancholieke melodie van een zanglijster. Het was het antwoord, waarop de woudlooper had gewacht. Enkele oogenblikken later klonk een nieuw ge fluit, dichter bij ditmaal, waarop hij antwoordde. De struiken werden terzijde gebogen en Wetzel werd zichtbaar. Zij drukten elkander zwijgend de hand. „Heb je vleesch?" fluisterde Wetzel. En toen Jonathan hem den knapzak overhandigde, ging hij voort: „Ik keek al naar je uit. Ben je veilig thuisgekomen met het meisje?" „Zonder een schram." De woudlooper liet blijken, hoe blij hij was met dit resultaat. „Hoe zijn Legget en Brandt ontsnapt?" „Als opgejaagde herten. Ze waren niet in te halen." „Hoeveel roodhuiden hebben zij hier ontmoet?" „Ze waren met hun zevenen, doch er is al een afgevallen. Ze zitten bij elkaar in de schuilplaats van Legget." „We zijn ei zeker niet ver van af?" „We zijn er vlak bij." Alsof er geen vijand in de nabijheid was, zoo rustig legden de woudloopers zich neer om te slapen. Zacht fluisterde de wind door de kale tak ken. Hoog aan den hemel straalden de sterren. In het diepst van het woud voelden deze mannen zich thuis. HOOFDSTUK XXII. In Legget's ruw getimmerde hut brandde een klein vuur, welks gloed viel op de beide bandieten en nog even de Indianen, die roerloos achter in de hut zaten, Het zien. Legget zag er woest uit; ongekende angst lichtte in zijn oogen. Brandt klemde zijn lippen op elkaar. „Veilig?" hoonde hij, „veilig? Net zoo veilig LOGICA. In één onzer provincieplaatsen veroordeelde het kantongerecht iemand, die met een driewieler in een straat had gereden, welke verboden was voorhandkarren 1 Het kantongerecht te X. is Niet zoo dikwijls in de war, Maar deed bnlangs toch de uitspraak: 'a Driewieler, dat is eenkar! Ja, daar staat U van te kijken Ik wist het ook waarlijk niet, Stérker noghet was een handkar! Wat zoo'n rechtbank al niet ziet! 't Ging hier dan, zoo moet U weten Om een bakfiets, ja da's waar, Maar.... een bakfiets en een handkar Dat verschilt wel van elkaar. Ieder dient om te vervoeren, Aangenomen, jaaccoord, Maar, dan is een slagersmand dus Iets dat tot de auto's hoort. Als een bakfiets is een handkar, Daar in beide wordt vervoerd, Kan een inbreker.... een muis zijn, Want.... op beide wordt geloerd! En een zwaluw is een kogel, Want ze fluiten in de lucht, Een ontploffing is een.... praatje, Want 't is allebeigerucht! f'ECHTE FRiESCHE 20-50 ct. per ons f oA(etpunten aa. voor Sriesch Aardewerk en Koperwerk. (Adv.) En een auto is een schoolbank Want, nietwaar, je zit erin, En, wanneer we zoo dan doorgaan Ishet einde, het begin! miim gyfrlS n—wB| (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.) Permanente verkeersmisère op Goeree en Overflakkee. Omtrent de verbinding van Plakkee met den vasten wal over den Ooltgensplaatschen steiger is nog meer te zeggen, dan ik hier over reeds in mijn vorige stukken gedaan heb. Dat ik steeds den nadruk op den stei ger gelegd heb heeft twee redenen, ten eerste een technische en ten tweede een economische. Over de technische reden heb ik vorige week het een en ander al gezegd, doch er moet me nog meer uit de pen, vooral juist omdat ik van plannen vernam over een veer- verbinding vanaf een punt in den Adriana Theodorapolder, meer naar den kant der Galatheesche Sluis. Ieder ingewijde zou hier tegen de ernstigste waarschuwingen hebben. In de eerste plaats is het vaarwater daar bij uitstek wispelturig. Kunstmatig wordt ge tracht de vaart langs den Plakkéeschen wal te brengen, de diepe vaargeul, de Carolina- geul ligt juist aan den anderen kant, onder den Brabantschen wal. Ik kan me niet be grijpen, waarom de betonning meer naar den Plakkeeschen kant stuurt, het kan zijn, omdat de Carolinageul te smal is 1 Her haaldelijk wijzigt zich het vaarwater bij Plakkee en er zou voortdurend toezicht van het loodswezen moeten zijn om de betonning goed te doen bijblijven. Een ernstige schip breuk hebben we er gepasseerden winter meegemaakt; het ligt ons allen nog wel versch in het geheugen, toen een jongeman en vrouw daar om het leven zijn gekomen. De oorzaak zat inde ondiepte van het water, de betonning gaf de vaargeul niet goed aan, daardoor strandde het schip met het be kende noodlottig gevolg. Na dit ongeval werd door een rijksboot „de Kil"gepatrouil leerd om onbekenden te waarschuwen. Toch wel bewijs voldoende van den slechten toe stand van het vaarwater en dit natuurlijk vooral bij eb. In de tweede plaats is het juist daar een der gevaarlijkste plaatsen om een veerdienst in te stellen. Uitloopers van zandbanken geven talrijke ondiepe plaatsen, IS UW GARANTIE VOOR HET ALLERBESTE (Adv.) als gisterennacht, toen die tijgers ons overrompel den en wij als lafaards er van door gingen. Ik zou het daar hebben uitgevochten, als jij er niet was geweest." „Die WetzeJ is stapel krankzinnig. Wat ik je zeg!" bromde Legget. „Ik heb genoeg meegemaakt om te weten, dat ik niet bang ben, maar tegen een gek kan ik niet op. Hij slachtte de Indianen af." „Hij is net zoo gek als jij en ik," verklaardde Brandt. „Ik weet er alles van. Dat kreunen en schreeuwen is een kwestie van taktiek. Hij weet, dat de Indianen bijgeloovig zijn en bang worden, zoodra hij hen op die manier aanvalt. Had maar gedaan, wat ik zei. We hebben de kans gehad om Zane onschadelijk te maken. Allleen zou Wet zel het nooit tegen ons hebben opgenomen. Nu ben ik dat kind kwijt en staan we voor het gevaar, dat ze ons hier insluiten." „Je gelooft toch niet, dat ze ons zullen op sporen?" „Ze zijn te handig jm vee! risico op zich te ne men. En toch zullen zij iets doen, waar wij niet op berekend zijn. Zane is hier geweest als gevange ne; hij heeft om zich heen gekeken en weet zich drommels goed te herinneien, hoe hij er weer moet komen.' „Zane is terug naar Fort Henry met het meisje. We kunnen ons hier verdedigen, hoe sterk de troep ook is, die op ons aanvalt." „Eb Zane stuurt geen menschen tegen ons uit!" schreeuwde Brandt hartstochtelijk. „Begrijp toch, Legget, dat we niet te doen hebben met soldaten, pioniers of jagers, maar met woudloopers. Man, begrijp toch, met woudloopers 1 Die zijn' in deze omgeving geworden, tot wat ze zijn. Ze zijn voor 1 dea baarlijken duivel niet bang en vlug als herten. Je kunt ze niet zien en je kunt ze niet opsporen. Zij snuiten een kaars met een kogel. Ik heb het Zane drie keei zien doen. Wetzel heeft nog nooit een lading kruit verspild. Je kunt hen niet in een hinderlaag lokken, je kunt ze niet van je afschud den. Het zijn vampiers." „We kunnen vannacht in alle stilte er tusschen uit gaan," stelde Legget voor. „Daar wachten ze juist op. Als het licht wordt, volgen ze ons. We moeten hier blijven en vechten, zoolang we kunnen, doch reken er op, dat ze ons krijgen! Als een van ons zijn neus buiten de deur steekt, zoodra het licht is, wordt die afgeschoten." „Je bent nijdig en je durft niet meer," verweet Legget hem woest. „Je bent natuurlijk nijdig, om dat ik lief heb gedaan tegen dat kind." Brandt keek zijn medeplichtige kwaadaardig aan. Zijn sterke handen balden zich tot vuisten en verrieden de woede, die hem overmeesterde. Maar zorgvuldig betastte hij het verband om zijn wond. „Ik ben te zwak om iets te beginnen," be tuigde hij spijtig. „Als het weer begint te bloeden, loopt het mis." Degenen, die zich in de hut bevonden, werden rustig. De bandiet boog zijn ruigen kop en leunde tegen den stapel hout. Ook Brandt had behoefte aan rust en weldra waren beiden in slaap. Twee der aanwezige Indianen slopen naar buiten en lieten de deur achter zich open. Het vuur gloeide nog flauw na. Buiten klonk het geklater van een waterval. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1932 | | pagina 1