JIJANOL
EERSTE BLAD
,RF
ST00MB00TDIENST
Dienstregeling
GIMDORM'4
ZATERDAG
2 JULI 1932
DE WILDERNIS OVERWONNEN.
Vreest geen Examen
Ingezonden Stukken
Leest „Onze Eilanden."
ezen laatfcten is zij gescheiden. Haar derde
uwelijt was eveneens een mislukkig aan-
ezien de echtgenoot reeds getrouwd bleek,
'oen zjjn bigamie uitkwam, vluchtte hij
et land uit. Van dien tijd af noemde de
rouw zich Lady Madeline Paget. Zfl was
vat men noemt een vrouw van de wereld,
[aar brood verdiende zjj door op ongeregelde
ijden werk te doen voor advocaten en der-
elijke. Een kennis van haar vertelde aan
e autoriteiten, dat zij dikwijls gezegd had,
at zij haar leven door zelfmoord zou eindi-
en. Den dag dat dit werkelijk gebeurde,
tuurde zij de dame, met wie zij haar kamer
het pension deelde, weg, met de mede-
eeling, dat zij de politie verwachtte „Waar
in dan", was natuurlijk de vraag van de
amergenoote. „Dat zul je wel zien als het
oover is", was het antwoord. De vriendin
vas zoo goed om een half uurtje boodschap-
len te gaan doen. Toen zij terugkwam rook
iet erg naar gas in de kamer.
VEILINGSBERICHT
van Vrijdag 24 Juni 1932
der Coöp. Tuinbouw- en Veilingsvereen.
„Oostvoorne".
Iropsla 0,50 tot ƒ3,— per 100 krop.
ostelein 0,06 tot 0,12 per k.g.
Aardappelen 5,80 tot 9,80 per 100 k g.
oters 4,50 tot 7,50 per 100 k.g.
Aardbeien 0,17 tot 0,39 per k.g.
lauwe druiven 0,88 tot 0,98 per k.g.
erziken 0,16 per stuk.
ponen groote 7,70 tot 11,10 per 100 k.g.
dubb. stam 53,- tot 60,- p. 100 k.g.
stoksuiker 59,— per 100 k.g.
stamsnij ƒ35, tot ƒ43,— p. 100 k.g.
stoksnij ƒ43,—tot ƒ51,—p. 100 k.g.
Tomaten A 31,10 per 100 k.g.
B 30,30 per 100 k.g.
C 32,— per 100 k.g.
CC 22,50 per 100 k.g.
bonken 0,25 per k.g.
iomkommers (w.) ƒ8,—t. ƒ20,—p. 100k.g.
een 6,— tot 17,— per 100 bos.
een 6,— tot 14,— per 100 k.g.
kroten 3,20 per 100 bos.
Bloemkool I ƒ4,50 tot ƒ11,— per 100 stuks.
II 1,20 tot ƒ6,— per lOOstuks.
Andijvie 1,10 per 100 krop.
Jien 2,40 per 100 k.g.
Sjalotten 1,80 tot 3,30 per 100 bos.
Ihabarber 1,60 per 100 bos.
Doperwten 0,14 tot 0,24 per k.g.
"eulen 0,22 tot 0,30 per k.g.
Witte Asperges 0,23 tot 0,30 per bos.
Blauwe 0,15 tot 0,22 per bos.
Selderij 1,80 per 100 bos.
Vipeieren netto 2,50 tot 2,SO per 100.
Vleine eieren 2,40 per 100.
AanAoer 49350.
MIDDELHARNIS-ROTTERDAM v.Y.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 22 Mei 1932
van Middelharnis
op Maandag en Dinsdag
(behalve Feestdagen*)
V. Middelharnis 4.30 vm. A. Vlaard. 7.00 vin.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feesid.)
V.Middelbarnis 6.40 vm.A. Vlaard.9.10vm.**
k. Rotterdam 10.00 vm. A. Brielle 10.30 vm.§
vaat Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
(behalve Feestdagen*)
V.Rotterdam2.15am. V.Vlaard.3.00nm. y
A. Middelbands 5.30 am.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
V. Rotterdam 3.15 am. V.Vlaard. 4.00nin tt
V. Brielle 2.25 nm.§[ A. Middelbands 6.30
In aansluiting op den trein van 7.19 vm.
en 7.11 vm. van Vlaardingen (Station).
In aansluiting op den trein van 9.19 vm.
en 9.38 vm. van Vlaardingen (Station),
f In aansluiting op den trein van 14.38
(2.38 n m.) en 14.50 (2.50 nm.) te Vlaar
dingen (Station).
ft ln aansluiting op den trein van 15.38
(3.38 nm.) en 15.51 (3.51 nm.) te Vlaar
dingen (Station).
Op Zaterdag 1.25 n.m.
Alleen op Zaterdag.
Te Vlaardingen overstappen.
Al« Feestdagen zijn te beschouwen:
Wlenwjnaredag, 2e Paascbdag, Hemelvaartsdag
9a Pinkoterdeg en de beide Kerstdagen.
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederijstraat.
L
taamsTA
LAAT NIET LOS 7
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
Prijs per kwartaal f 1>
Losse nummers 0,07"
ADVERTENTIËN
van 1—6 regels 1>20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
'■VmSmr
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
14E JAARGANG. - N°. 66
Week-revue.
Buitenland.
De allergoedkoopste griezellectuur van
dezen tijd is een Duitsch dagblad. Voor
weinig centen krijgt men dan zoowel in de
ochtend- ais in de avondeditie een keur van
verslagen over bloedige botsingen tusschen
communisten en nazi's, dan wel tusschen
nazi's en socialisten.
Er gaat geen dag in Duitschland voorbij
zonder dat er in meerdere plaatsen een stevig
robbertje wordt gevochten eD we] zóó stevig,
dat er veelal enkele dooden en zeer vele
gewonden vallen. De kleine burgeroorlog is
weer in vollen omvang losgebarsten, neemt
nog schier dagelijks in hevigheid toe en zal
zeker voor de aangekondigde Rijksdagver
kiezingen niet iuwen.
De regeering Von Papen en zjjn weinige
vrienden z(jn dus op het oogenblik niet voor
hun plezier op de wereld, integendeel. De
moeilijkheden waarmede dit kabinet te kam
pen heeft worden met den dag zwaarder en
talrijker en er hoeft niet veel meer bij te
komen om het onder den last te doen be
zwijken. Voor de partijen van links heeft dit
kabinet een te veel naar rechts georienteerden
koers en wanneer Von Papen te Lausanne
zich een weinig inschikkelijk toont, brult
oogenblikkelijk alles wat zich in Duitschland
nationalistisch noemt dat er te Lausanne
lang niet krachtig genoeg wordt opgetreden.
Ook de nationaal-socialisten, die in den
grond van hun hart dit ministerie Von Papen
toch zoo dankbaar moesten zijn, toonen zich
ontevreden en lang niet malsch ontevreden
zelfs. Tevreden en dankbaar moesten de
nazi's Von Papen ztjn, dat hij te Lausanne
op waarlijk niet onverdienstelijke wtjze pro
beert de belangen van Duitschland op tacti
sche wijze te behartigen, dankbaar ook om
dat het dit ministerie is dat den heeren
weer toestaat in hun keurige nieuwe uniform
te verschijnen, dat ze in den verkiezingsstrijd
volle vrijheid zullen hebben, enz. enz.
Maar dankbaarheid is nimmer de grootste
deugd van dejHitlerianen geweest. Dr.Goeb-
bels, de bekende Berlijnsche leider der nazi's,
heeft tenminste in een in het sportpaleis
uitgesproken rede een stevige aanval op de
regeering ondernomen. Dr. Goebbels heeft
zich in het sportpaleis gehaast zijn hoorders
te vertellen, dat het kabinet Von Papen niets
met de nationaal-socialisten uitstaande heeft
en alleen verantwoordelijk is voor zijn poli
tiek. Nationaal-socialistische politiek, aldus
Goebbels, kan uitsluitend door nationaal-
socialisten worden gemaakt, maar niet door
mannen die met hen sympathiseeren. Een
nationaal-socialistisch kabinet zou niet dagen
lang geaarzeld hebben alvorens over te gaan
tot ontbinding van den Rijksdag en niet
veertien dagen hebben gewacht met de op
heffing van het S.A.-verbod. Een dergelijk
kabinet zou dit met één pennestreek hebben
gedaan. Evenmin zouden de nationaal-socia
listen veertien dagen noodig hebben gehad
om het „Zuid-Duitsche marxistische separa-
tische canaille" klein tekrjjgen Het zou een
bedenktijd van vijf minuten hebben gekregen
en als het dan niet ja zou hebben gezegd,
zou de uitzonderingstoestand zijn geprocla
meerd. Dergelijk tuig moet meu de vuist
FEUILLETON.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEO
(Geaut. uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
44)
„Sinds zij niet hooger reikte dan mijn knie. Er
is een tijd geweest, toen ik op het punt stond mij te
laten opnemen in de familie Zane, maar ik was een
krankzinnige vechter en zweeg, tot ik wist, dat het
te iaat was om nog te spreken. Praat er maar niet
meer over. Ik heb het alleen verteld voor jou."
Jonathan zat in diep gepeins verzonken en
bleef zeijgend voor zich uit staren.
„Maar om op ons uitgangspunt terug te komen,"
ging Wetzel voort, „we hoeven het niet al te donker
in te zien. Je kunt het immers nooit weten. De
kans bestaat in elk geval, dat ze ons niet verwachte.
Ik heb nog nooit van te voren gezegd, wat mijn
plannen waren, zelfs niet tegen jou, maar als ik
ongedeerd midden tusschen die bende kom, hak
ik ze allemaal in de pan."
De oogen van den reusachtigen woudlooper
fonkelden. Hij balde zijn vuisten.
„Het is ellendig, Lew. Het is ellendig. Kan het
niet anders?"
„Het kan niet anders."
„Dan zal ik het doen, omdat ik voor jou het
zelfde zou doen. Ik zal het doen, omdat ik van
onder den neus houden. Een regeering,
welke niet weet wat ze met haar macht
moet beginnen, verdient dat ze weder ten
val wordt gebracht.
Dat klinkt niet b(Jster vriendelijk. De
nationaal-socialisten slaan graag wat hard
op de groote trom en nu er verkiezingen
op komst ztjn, slaat dr. Goebbels van louter
vreugde de kalfsvellen van zijn reclametrom
stuk. De nazi's verwachten namelijk niets
meer of minder dan dat ze bij de komende
verkiezingen, zooal niet de volstrekte meer
derheid, toch zooveel zetels te zullen ver
overen, dat ze vrijwel het heft in handen
zullen hebben. Dan hopen de heeren op de
groote af rekening met hun tegenstanders.
Zoo zonder slag of stoot zullen de laatsten
zich niet door de nazi's laten afmaken.
Crzesinski, de sociaal-democratische hoofd
commissaris van politie te Berlijn, heeft te
Maagdenburg gesproken en daarbij o.m. ge
zegd: De nationaal-socialisten meenen weldra
hun doel te zullen bereiken. Dr. Goebbels
heeft verklaard, „het recht op de straat"
te zullen nemen; hiertegenover verzeker ik
dat de politie en de straatmacht paraat zjjn
en dat de stormafdeelingen in Pruisen het
onderspit zullen delven. Als de stormafdee
lingen de straat willen veroveren, zal voor
alle staatsburgers, dus ook voor het ijzeren
front, het recht tot zelfverdediging gelden.
Uitdrukkelijk verklaar ik, dat van dien dag
af geen stormafdeelingen meer zullen bestaan.
De pogingen om door intrekking van het
uniformverbod een zoogenaamd onrecht
jegens Hitier te herstellen, heeft aanleiding
gegeven tot moord en talrijke daden van
geweld. Bovendien heeft men pogingen on
dernomen het rijk op een tot nu toe onge
kende wijze in gevaar te brengen. Nu zij er
niet in geslaagd zijn Pruisen te veroveren,
eischen de nationaal-socialisten de uniform
voor elk land op. In de eerste plaats hopen
zij hierdoor b(J de verkiezingen van 31 Juli
een ongekende terrorisme te kunnen uit
oefenen. Daartegen moeten en zullen wij ons
verzetten. Ik hoop dat men mtj ook ditmaal
niet verkeerd zal verstaan, ik wil alleen een
waarschuwend woord richten tot alle regee
ringen en alle autoriteiten en niet het minst
tot den rijkspresident, in wiens omgeving
in den jongsten tijd klaarblijkelijk personen
werkzaam waren, welke geen goeden invloed
op het staatshoofd uitoefenen.
Dit ailes klinkt duidelijk, er is geen woord
Pransch bij. Wanneer wij koele en nuchtere
Nederlanders zulke uitlatingen onder de
oogen krijgen, dan welt onwillekeurig de
vraag naar bovenHoelang zal het in Duitsch
land nog rustig blijven, wanneer zal daar
de bom barsten? Zullen de verkiezingen nog
als veiligheidskleppen werken, waardoor de
politieke stoom wordt afgeblazen? Politieke
kemphanen slaan niet zoo hard als hun ge
schreeuw zou doen vermoeden. Ook in
Duitschland zijn er politieke tinnegieters die
liever om een glaasje water vragen dan op
een gevaarlijke barricade te staan. Midden
in deze politieke branding staat een wankel
want er is een middel dat U kalm houdt en
waardoor Uw geest helder blijft.
Mijnhardt's Zenuwtabletten behoeden U voor
zenuwachtigheid. Ze zijn verkrijgbaar in kokers
van 75 ct. bij Apoth. en Drogisten.
(Adv.)
haar houd, maar God weet, hoe moeilijk het me
valt."
„Dan is het goed," antwoordde Wetzel, met
blijdschap in zijn stem. „Ik begrijp best, hoe moei
lijk het je valt, mij alleen te laten. Als we het
samen overleven, kom ik jou en Helen dikwijls
genoeg opzoeken. Als jij het overleeft en ik niet,
denk dan zoo nu en dan nog eens terug aan den
tijd, toen wij samen rondzwierven. Als de herfst
komt en de blaren vallen, vergeet dan niet, dat
die neerdwarrelen op mijn graf." De schemering
verdiepte zich. In het westen doofde de roode gloed.
Langzaam dreef over de donkere boomen een glans
van zilver. De maan ging op. Het uur was gekomen.
De woudloopers knoopten hun jassen dicht,
namen de bijlen in de hand en keken hun geweer
na. Wetzel's gelaat was bleek, toen hij de uit
gestoken hand van zijn vriend drukte.
Toen liet hij zich voorover vallen, legde zijn
geweer in goede positie en begon te kruipen.
Jonathan volgde hem op den voet.
Langzaam niaar regelmatig slopen zij voort.
Minuut na minuut. De hazelstruiken boven hen
prijkten nog in hun herfsttooi. De grond was hier
nog niet bezaaid met bladeren, wat hun goed te
stade kwam. Het ritselen van hun kieeren over
den grond klonk als het zooeven van den wind
door de struiken.
De maan ging op boven de boomen en nog steeds
kroop Wetzel gestadig vooruit.
Een uil, eenzame schildwacht in den nacht,
schreeuwde zijn eenzaamheid uit. Zelfs hij ont
waarde niet die voortsluipende gestalten. Jonathan
voelde mos onder zich. Hij was nu in het bosch
onder de boomen. Zij waren het struikgewas al
voorbij.
kabinet, dat voorbestemd is om te gelegener
tijd als zondebok de politieke woestijn te
worden ingezonden.
Von Papen heeft te Berlijn verslag uit
gebracht van zijn besprekingen met Herriot.
Deze eerste besprekingen lieten zich gunstig
aanzien. De begin dezer week hervatte be
sprekingen te Lausanne zijn hopeloos vast-
geloopen. Mac Donald heeft getracht de zaak
weer op gang te brengen. De toestand en
de berichten over Lausanne zijn dusdanig
verward, dat een geregeld verslag niet mo
gelijk is. Alleen is het zeker dat er hard
wordt gewerkt. Lausanne en Genève worden
overstroomd met plannen en voorstellen. De
Amerikanen hebben een verstrekkend voor
stel tot vermindering der bewapening inge
diend, de Engelschen laten doorschemeren
dat ze eveneens een verstrekkend voorstel
tot vermindering der bewapening zullen in
dienen, zoodat het gevaar werkelijk niet ge
ring is, dat alle goede voornemens in een
zee van plannen gaat verdrinken. De Fran-
schen vonden alvast het Amerikaansche
voorstel onaannemelijk en deden het subiet
de das om en wanneer de Engelschen weer
even radicale voorstellen als de Amerikaan
sche zullen doen, dan is het zeker dat Parijs
ook deze verwerpt. Met de ontwapening gaat
het dus nog heeiemaal niet, de ruzie over
de herstelbetalingen te Lausanne wordt nog
altijd op den ouden voet voortgezet. Er ztjn
zelfs pessimistische berichten over een mo
gelijke verdaging, lees mislukking.
KIEZERSLIJSTEN KAMER VAN KOOP
HANDEL EN FABRIEKEN.
Ingevolge de daarvoor gestelde bepalingen
liggen de lijsten van kiesgerechtigden voor
de Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Dordrecht en Omstreken van 1 tot en
met 14 Juli ter inzage, ter Secretarie van
iedere Gemeente binnen het gebied der
Kamer.
Tot en met 14 Juli is een ieder bevoegd
bij de Kamer verbetering van de door de
Kamer vastgestelde kiezerslijsten te vragen
op grond dat hijzelf of een ander in strijd
met de wet daarop voorkomt, niet voorkomt,
of verkeerd geplaatst is.
Veilinggeboorte.
In de bange oorlogsjaren
Toen de zee vol mijnen lag,
Toen d'alom gevreesde duikboot
Zelfs niet onze vloot ontzag,
Toen de Duitschers aan de grenzen
Smokkelaars vingen met een draad
Kreeg Holland, al was 'tonzydig,
Met het hongerspook te kwaad;
Toen de handel in ons landje
Zwaar belust was op O. W.,
Toen een molenaar in olie
En een smid in koffie dee,
Toen men onze vette koeien
Smokkelde in 't vreemde land,
Toen nam onze landsregeering
Den uitvoer in eigen hand.
Al dat smokkelen, dat verkwans'len
"Van wat hier zoo noodig was
Moest het uit zijn! Hongerlijden
Kwam in Holland niet te pas;
En zoo werd ook d'uienhandel
En de koepeen-koopmanschap
Dra van hoogerhand geregeld
En Flakkee kreeg toen al rap
Wetzel's moccassin drukte zacht tegen Jona
than's hoofd. Het eerste signaal. Jonathan kroop
iets naar voren en richtte zich op om zich heen
te kijken.
Hij bevond zich boven op een rots. Beneden
zich ontdekte hij donkere gestalten. Twee rood
huiden schreden geruischloos heen en weer. Tegen
een boom lag iemand in een deken gewikkeld.
Jonathan voelde zijn arm aanraken.
Het tweede signaal.
Langzaam bracht hij zijn geweer naar voren en
tegen den schouder. Toen rezen hij en Wetzel
overeind, alsof dezelfde spieren hun bewegingen
leidden.
Boven zijn hoofd knapte een twijg. Hij had in
het donker een laag hangenden tak niet gezien.
De Indiaansche schildwachten bleven plotseling
roerloos staan. Zij hadden iets gehoord, maar te
laat.
Toen oorverdoovend in de stilte van den nacht
beide geweren afgingen, vielen zij neer.
Jonathan vloog achter Wetzel aan naar be
neden. Zijn geschreeuw vermengde zich met Wet
zel's gillen om wraak. Als spookachtige gestalten
vielen de woudloopers op hun vijanden aan.
Een Indiaan sprong op en greep een wapen, maar
onder Jonathan's zwaren houw viel hij, om niet
weer op te staan. De woudlooper stapte over het
roerlooze lichaam heen. Een donkere gedaante
vloog naar de gevangene toe. Hij zwaaide een mes
in de hand, dat als zilver schitterde in het maan
licht. Zijn oorlogskreet klonk tegelijk met Helen's
schreeuw van wanhoop. Hij greep met een .hand
in heur lange haren, zijn arm ging omhoog; de
woudlooper voorkwam hem. Hij en de Indiaan
rolden over het mos. Een vreeselijke worsteling
Orders om hier in Meneersche
Vlug een veiling op te slaan
En dan zou de uienhandel
Minstens zoo geregeld gaan;
Maar... daar brak meteen de storm los:
„W(j, de boeren van Plakkee
„Laten ons niet ringelooren,
„Wij doen aan dat nieuws niet mee!"
'tWerd een strijd, een boerenoorlog,
Niemand vond het stelsel juist;
En toch bracht men z(jn producten
Zij 'tdan met gebalde vuist;
'kZal nu maar niet gaan verhalen
Hoe men knoeide hier en daar
Om op clandestiene wijze
Meer te krijgen voor zijn waar;
Op de veiling was 'teen drukte,
Men verzette met fatsoen
Jaarlijks een productenopbrengst
Van een dikke vijf millioen;
Voor de veiling was 'teen zaakje,
In een oogwenk had men daar
Tachtig mille in reserve
Voor het komend slechte jaar.
(Wordt vervolgd.)
I I
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Permanente yerkeersmisère
op Goeree en Overflakkee.
M(jn Ingezonden Stuk van vorige
behoeft nog een vervolg. Dezen keer wil ik
weer alleen de aandacht op den Ooltgens-
plaatschen steiger gevestigd houden. Ik gaf
reeds aan, hoe schitterend daarover de ver
binding in vroeger jaren met den vasten
wal was, hoe vele booten den steiger aan
deden en hoe tegenwoordig de steiger in
de modder zit. Ik blijf dan ook bij hetgeen
ik reeds eerder zei: Wil men van den stei
ger een goede aanlegplaats maken, dan moet
deze ongeveer 600 Meter verder doorgetrok
ken worden. Als verklaring hiervoor heb ik
het volgende: De rivieren Volkerak en Ha
ringvliet zijn veel te breed om al het water
in stroom te houden. Bij vloed staat het
water in Hellegat en Volkerak Ik 2 uur
stil en heeft op die uitgestrekte vlakte ge
legenheid tot bezinken. Het is heel natuurlijk,
dat er zich dan zandbanken vormen, er is
veel te veel ruimte. Midden in die water
vlakte is nog een geul op behoorlijke diepte,
doch door allerlei natuurlijke omstandigheden
wijzigt die geul zich herhaaldelijk; ook al
omdat er ruimte voldoende is. Door het
uitbrengen van strekdammen zou men eigen
lijk dien stroom moeten beteugelen. Het
doortrekken van den steiger zou al zoo'n
strekdam zijn. Ook links en rechts van den
steiger zouden dan dammen de rivier in
getrokken moeten worden, om zoodoende
een nauwere geul te krijgen waar het water
door stroomt. Door de kracht van eb en vloed
wordt die geul dan wel op diepte gehouden.
Voor den steiger ligt midden in de rivier een
kolossale zandbank, de kant van den steiger,
de eene kant dus van de zandbank is zeer
ondiep, aan den anderen kant der zandbank
is een onregelmatig diep vaarwater. Damt
men dus die eene ondiepe geul af, dan zal
de geheele stroom door de andere geul gaan
ontstond. Een doffe slag werd gehoord en de
woudlooper alleen kwam overeind.
Hij tiide Helen op, alsof ze een kind was en
verdween tusschen de struiken. Achter hem klonk
luider en dreigender het rumoer van den strijd.
Boven de kreten der Indianen en het woeste
schreeuwen van Legget, klonk het dreunende
gekreun van Wetsel. Geschoten werd er niet;
slechts doffe slagen getuigden van de vreeselijke
worsteling.
Jonathan snelde door liet woud, de open plekken
zooveel mogelijk vermijdend. De schrille kreten
achter hem klonken zachter en zachter. Lang
zamerhand stierven ook die weg en het bosch was
stil als te voren.
HOOFDSTUK XXI.
Den volgenden morgen, toen de mist optrok
onder de warme stralen van de zon, meerde
Jonathan Zane zijn cano tegen den steilen oever
bij Fort Henry. Een pionier, wiens aandacht werd
getrokken door het „Hallo" van den woudlooper
liep naar den rand van de klippen en maakte
onmiddellijk alarm. Onder de haastige in het bruin
gekleede gestalten, die kwamen toeloopen op zijn
roep, was kolonel Zane een der eersten.
„Jack is terug, kolonel, en hij heeft haar bij
zich!" riep een hunner.
Toen de stoere kolonel de klip bereikte, zag hij,
hoe zijn broer naar boven klauterde, een doods
bleek meisje in de armen.
„En?" vroeg hij, terwijl hij Jonathan bezorgd
aankeek. Er was in zijn manier van doen niets,
dat wees op vriendelijkheid of medelijden. Het
(Adv.j
en die vanzelfsprekend wel uitgraven. Te
berekenen zou z(j n hoeveel waterverplaatsing
er door de nauwere geul zou plaats hebben
en welke kracht de stroom dan wel bij eb
en vloed zou hebben. Dit zijn natuurlijk
technische kwesties. Men moet niet denken
aan een eenvoudig werk, want zooals ik in
mijn vorig artikel reeds zei, is de stroom
bijzonder lastig en willekeurig. Het lijkt
mij echter om Flakkee aan een goede ver
bindingsplaats met den vasten wal te helpen
via Ooltgensplaat, de eenige oplossing.
Omtrent den wegenaanleg op ons eiland ver
nam ik, dat met den Plaatschen Langeweg
gewacht werd tot die kwestie van veerver-
binding zou zijn opgelost. Er moet dan
sprake van zijn, dat de Plaatsche Langeweg
een heel andere route zou nemen en wel
naar een plaats in een buitenpolder, recht
tegenover Dinteloord. Men zou dan van Din-
teloord naar Flakkee maar een pont in de
vaart hebben te stellen en.klaar de veer-
verbinding. Zoo eenvoudig is dat echter niet,
gesteld al, dat dit een werkelijk plan zou
zjjn, want ten eerste heeft men dan een zeer
kostbaren weg, voor aanleg waarvan veel
land zou moeten worden onteigend, goed en
duur land. Dat op zichzelf genomen, zou nog
goed te praten zijn, indien men er dan van
verzekerd was een goede veerverbinding met
Brabant te hebben, doch juist dit laatste
betwijfel ik ten sterkste. Momenteel is de
toestand van het vaarwater daar ter plaatse
al precies als in Volkerak en Hellegat, vol
zandbanken. Kon men maar van Dinteloord
naar Flakkee regelrecht oversteken, dan ging
het prachtig, doch men heeft kilometers om
zandbanken heen te varen alvorens zijn doel
te bereiken. Ik hoop dan ook maar, dat de
Commissie voor Onderzoek hier niet op in
zal gaan, want dit zou een vierde fiasco
worden in het stroomgebied Volkerak:—
Hellegat. Wat ik den leden dier Commissie
zou willen aanraden is dit: Op een mooien
zomersshen middag bij laag water eens met
den Ooltgensplaatschen veerschipper een
motorboottochtje door het stroomgebied te
maken en zijn licht eens op te steken bij
de schippersmenschen, die hun heele leven
aan de rivier gesleten hebben en diverse
nukken en grillen van de rivier hebben
meegemaakt. De veerschippers weten welk
een belang er is bij een goede verbinding
over den Ooltgensplaatschen steiger, zij heb
ben vroeger de goede tijden meegemaakt
én hooren nu dagelijks de klachten van
het reizend publiek. H.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniM
KLOKKEN, PENDULES, BAROMETERS
geleverd door de
Fa. E. HARTOGS ZN. Middelharnis
voldoen aan de hoogste eischen.
Prijzen belangrijk lager dan elders.
(Adv.)
grimmige, wraakzuchtige in zijn optreden toonde
duidelijk aan, hoezeer hij hetzelfde bloed in de
aderen had als de woudlooper.
„Help een handje," zeide Jonathan. „Voor zoo
ver ik kan nagaan, is zij ongedeerd."
Zij droegen Helen naar de hut van kolonel Zane.
De vrouwen uit de nederzetting gingen terzijde,
toen zij langs kwamen en keken elkander ongerust
aan, doch niemand sprak. Zij wisten, hoe tragisch
het was, als een ontvoerd meisje werd terugge
bracht naar de nederzetting.
„Laat iemand Sheppard halen," beval kolonel
Zane, toen zij de hut bereikten. Betty, die in dc
huiskamer zat, vloog op en riep uit: „O Eb, Eb!
Je wilt toch niet zeggen dat zij..."
„Nee, nee, Bets, maakt je niet bezorgd. Waar is
mijn vrouw? Bess, hier is werk voor je."
De kolonel gaf Helen over in de teedere zorgen
van zijn vrouw en zuster en volgde Jonathan naar
een ander vertrek.
„Ik stond op het punt om te gaan ontbijten,
toen ik hoorde roepen," begon hij. „Je kunt met
een meeëeten, Jack."
Zij aten zwijgend. Uit de huiskamer klonk ge
jaagd fluisteren, een zwakke stem, gevolgd door
een vroolijken uitroep van Betty. Even later hoor
den zij zware voetstappen; Sheppard kwam bin
nen, te ontroerd om woorden van dank te kunnen
vinden.
„Waar is Wetzel?" vroeg kolonel Zane. Een
beweging van den woudlooper toonde aan, dat
hij het niet wist.
„Waar heb je hem achtergelaten?"
(Wordt vervolgd).
1
