A DE SALAMANDERA M mm EERSTE BLAD p PREDIKBEURTEN. a TT IV v DAMES Gimborn's Studie Waterverf de beste DONDERDAG 31 DECEMBER 1931 BPS MIJN HAR DT'S Bij den ingang van het Nieuwe Jaar. De Jacht op het Rossige Paard. met vVybert Ingezonden Stukken volle lannen jaren igiers. plan. zou. en we 1 zit. at dit ddoch e kun daar plaats sprake zjjn en het ongeloot in de plannen van de directie zegevieren. Immers wie heeft definitief geloof gehecht aan de opheffing? Flakkee kan en zal niet gelooven in die bedreiging, de lokaliteit moet eerst zien, wil zy kunnen gelooven. SOMMELSDIJK. Door het raadslid H. v. Es alhier zjjn tot het College van Burge meester en Wethouders de volgende vragen gericht met verzoek deze voor 1 Januari a.s. te willen beantwoorden: 1. Is het juist dat Burgemeester en Wet houders van meening zfjn, dat de be staande reehtstreeksclie verbinding van het verkeer van den Oostdp naar den Langeweg en omgekeerd, wat het voet gangersverkeer betreft behoorlijk kan plaats hebben van en op een trap en het overige verkeer verscheidene Meters kan worden omgelegd? 2. Zoo ja, dan verzoekt ondergeteekende U de inwoners van Sommelsdjjk per bekend making uit te noodigen eventueels be zwaren tegen de sub 1 bedoelde verande ring ten gemeentehuize op te geven voor 10 Januari 1932. Vrijdag 25 December (le Kerstdag). NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK. Middelharnis, vm. leeskerk en 's av. ds. v. d. Wal. Sommelsdijk, 'sav. ds. van Asch. Dirksland, vm. ds. Van der Wal en's av.leeskerk. Herkingen, vm. en 's av. dhr. Overweel. Melissant, nam. ds. Polhuijs. Stellendam, vm. en 's av. dhr. Bouman. Goedereede, vm. ds. Van Asch. Ouddorp, vm. leeskerk en nam. ds. Van Ameide. Nieuwe Tonge, vm. leeskerk en nam. ds Dekker. Oude Tonge, vm. ds. Van Ameide en 's av. dhr. Vetter. Ooltgensplaat, vm. leeskerk en 'sav. ds. Dekker. Langstraat, vm. dhr. Vetter. Den Bommel, vm. ds. Dekker en 'sav. leeskerk. Stad aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en nam. leeskerk. GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 's av. ds. Zeilstra. Melissant, vm. en 's av. leeskerk. Stellendam, vm. en 'sav. leeskerk. Ouddorp, vm. en nam. leeskerk. Ooltgensplaat, vm. en 's av. ds. de Lange. Den Bommel, vm. en 's av. ds. Schaafsma. Stad aan 't Haringvliet, vm en nam. ds. De Graaff. Zaterdag 26 December (2e Kerstdag). IN BIJNA ALLE KEKKEN V.M. DIENST. Zondag 27 December 1931. NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK. Middelharnis, vm ds. Dekker en 's av.leeskerk. Sommelsdijk, vm. leeskerk en'sav.ds. van Asch. Dirksland, vm. leeskerk en 's av. ds. van der Wal. Herkingen, vm. dhr. Overweel. Melissant, vm. ds. van Ameide. Stellendam, vm. en 's av dhr. Bouman. Goedereede, nam. ds. Polhuijs. Ouddorp, vm. leeskerk en nam. ds. van Ameide. Nieuwe Tonge, vm.leeskerk en nam. ds. Dekker. Oude Tonge, vm.ds.v. d. Wal, 'sav.geen dienst. Ooltgensplaat, vm. ds. v. Asch en 's av. leeskerk, Laügstraat, vm. dhr. Vetter. Den Bommel, vm. leeskerk en nm. dhr. O verweel. Stad aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhujjs en nm, leeskerk, PROTESTANTENBOND. Sommelsdijk (Langeweg), 's avonds 7 uur ds. C. Brinkerink (Kerstpreek) uit Oostvoorne. GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 's av. ds. Zeilstra. Melissant. vm. en 's av. leeskerk. Stellendam, vm. en 's av. leeskerk. Ouddorp, vm. en nam. leeskerk. Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. de Laüge. Den Bommel, vm. en 's av. ds Schaafsma. Stad a. 't Haringvliet, vm. en'sav. ds de Graaff. GEREFORMEERDE GEMEENTEN. Middelharnis, vm. en 'sav. leeskerk. Dirksland, vm. en 's av. leeskerk. Herkingen, vm., nm. en 'sav. leeskerk. Ouddorp, vm- en nm. leeskerk. CHR. GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 's av. dhr. Laman uit Apeldoorn. DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Ouddorp, vra. ds. Foppema. op te letten, dres voor ;aretten, oïj, tdrog ten prooi. g nfipisaM •pj90A3Sjin naSujjpjsaq Vraagt onze pillen en druppels ter rege ling v. d. bloedsomloop, door H.H. Doc toren aanbevolen, beslist onschadelijk voor de gezondheid. Alleen bij ona Is succes verzekerd. Vraagt ons boekje met talrijke af beeldingen met duidelijke en vol ledige inlichtingen in blanco ge sloten Convert met 25 cents insluiten aan postzegels. Wacht U voor misleiding of teleursteliing. Koopt In zaken waar U zeker van kan zijn vakkundig en succesvol geholpen te worden, en niet door min derwaardige namaak op dc lange baan geschoven te worden. WIJ zijn vanouds bekend het soliedste adres. Let daar vooral op. 3 Kipstraat 59. Rotterdam Vraagt gratis Inlichtingen of prijscourant. Prijs per kwartaal Losse nummers ADVERTENTIEN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20. Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elite regel meer 15 cent. Uit 1 ii H Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 14E JAARGANG. - N°. 16 VAN KEBSTW1S TOT NIEUWJAAR. December is de maand van het scheidende jaar. De maand) van de levenswarmte en van den levens-weemoed; de maand van bet innige sterbende gezinslevende maand van de vergankelijkheid, van het afscheid. Zoodra de St. Nicolaas-viering voorby is, beginnen hulst en mistletoe op het naderende Kerst feest te wijzen. En allengs komen wij in die wondere stemming, welke de Kerststem ming is. Kerststemming, die op haarbeurt weer een overgang vormt naar de bespiege ling van den Oudejaarsavond. December neigt ten einde; wy staan weer op de grens. Het oude jaar is weer gewor den: herinnering. Blijde of droeve. Blyde en droeve. En het nieuwe is: verwachting. Een gunstig jaar was 1931 zeker niet, want er is nood op de wereld. Nood in al lerlei vorm en van allerlei aard. 1931 zal blijven het jaar van een der grootste eco nomische crises, die de wereld ooit hebben geteisterd. Inderdaad, somber is deze tyd, zeer som ber. Onze nijverheid, die zoo gaarne zou willen, onze handel, die steeds zooveel ver mocht, onze energieke land-en tuinbouwers, onze pittige Indische cultuurmenschen, zij allen worstelen tegen den loodzwaren druk van de benauwende wereldcrisis Beeds heeft de werkloosheid schrikbarende afmetingsn aangenomen; de werkers met hoofd en hand staan voor onafwendbare loonsverlagingen; de koopkracht van de massa vermindert zienderoogen, zeer ten nadeele van onzen wakkeren middenstand. En de politici heb ben de toekomst zelden zoo donker ingezien als tegenwoordig. En tbcb zullen de Kerstlichtjes weer ont stoken worden, tbch zullen wij weer in de Kerststemming zijn. Het Kerstfeest is nu eenmaal het feest van de „groote blijdschap die al den Volke wezen zal", waarop alle verschillen wegvallen, een ieder afziet van zichzelf en zijn eigenbelang en staart op het ideaal Kertavond is de avond van herinne ring en verbeeldinghet sprookje van schoon heid en dichterlijkheid In aller hart heerscht de blijdschap der innige genegenheid, in aller gemoed de verteedering en de blijdschap van het familieleven. Het is de avond van vrede in eigen huis, die menigmaal zoo gansch verschilt van de atmosfeer in den dageljjkschen werkkring. Is er du3 geen reden om het afgeloopen jaar „armen vol blijde bloemen" na te dra gen, toch is er reden voor optimisme. Zij, die gelooven, haasten niet. Achter al dat woelen en worstelen van de wereld zit toch de wil, om te komen tot opgang, tot rust en vrede. De menschheid is bezig, zich langs afgronden en hooge rotswanden den weg te banen naar den top van den berg. In den nood leeren wij beseffen, dat de vooruitgang slechts gediend wordt door wat ons bindt, en niet door wat ons scheidt; dat in den waren vrede met name geen plaats is voor den klassenstrijd. In deze dagen naderen wij den geest van onderling vertrouwen, die allen doet doordringen van de waarheid, dat het belang van den een niet altijd de be dreiging van den ander vormt; dat zoovele FEUILLETON. belungen tenslotte parallel loopen. Ziedaar het „Vrede op Aarde" dat reeds oertyds ruischte door de ceders van den Libanon! Wanneer de klokken hetouds jaar uitluiden dan zijn wy ook vervuld van gedachten over ons eigen leven. Wat bracht het ons?Licht? Schaduw? Bloemen langs den weg?Rouw? Wie ouder wordt, leert het leven kennen in ztjn afwisselende verschijnselen. Zwaar en moeilijk vaak; een kruis met rozen. Maar: rozen dan toch, en troost van den arbeid. Want arbeid is het grootste geluk, dat de Schepper aan zyn schepselen gaf. Iu het leven blijft staande degene, die aan de kim de stijgende lichtlijnen ziet .Alleen hjj, die de Kerststemming van vrede en berusting blijvend in bet hart houdt, ziet aan de kim den lichtglans van een betere toekomst gloren. Voor hem zal dan het nieuwe jaar tot een zegen zijnl Op de grens staan we. Het oude jaar is weer: herinnering. Het nieuwe nog enkel: verwachting. Moge het ieder veel goeds brengen, en moge het bovenal onze worste lende wereld iets naderbij voeren tot den bergtop, waar de witte, zuivere sneeuw ligt, in het witte, zuivere licht: de vrede! Zenuw-Tabletten 75 ct Laxeer-Tabletten 60 ct Hoofdpijn-Tabletten 60 ct Bij Apoth. en Drogisten (Adv). Achter ons verdooft het licht van het Kerstfeest en voor ons ligt weer een nieuw jaar. Wat achter ons ligt, kennen wjj en velen zullen zich opgelucht voelen, dat dit jaar van moeite en leed achter den rug is en nog slechts in de herinnering bestaat. Het volgend jaar ligt echter in een schemerig duister; zelfs het begin van onzen weg door den nieuwen tijdkring kunnen wij slechts vaag onderscheiden en wij kunnen nog in het .geheel niet zien, waar wij ons over een jaar zullen bevinden. Wij begroeten elkaar wederkeerig met gelukwenschenwat zal daarvan verwezenlijkt worden? Zeker niet alles, doch wij nemen ons voor, althans van onzen kant te doen, wat wjj kunnen. Ons lot ligt zeker niet geheel en al, maar toch voor een niet onbelangrijk deel in onze hand en wanneer wij er het onze toe bijdragen, zal het lot ons ook niet geheel en al in den steek laten. Heeft het eigenlijk wel zin, de jaarswisse ling als een feest te vieren? De laatste dag van het oude jaar en de eerste van het nieuwe zijn toch in den grond der zaak dagen als alle andere? Wij zullen na Nieuwjaar ons werk weer voortzetten, waar wij in het oude jaar hadden afgebroken. Er ligt slechts een rustdag tusschen, doch dien hebben wij elke week al en bovendien komen wy er misschien in het geheel niet toe, op Nieuwjaarsdag uit te rusten, zooals wij graag zouden willen. Ook bij de jaarswisselingstaat het leven niet stil. Wij deelen slechts met onzen kalender den tijd in vakjes; wij zien de grenzen slechts, zoolang wij dit kunstmatig hulpmiddel hand haven. De stroom van den tijd kent geen 2ANE GREY Naar het Amerikaansch door HENRI VAN DE WEG Geautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle) 30) „En nou vooruit!" beval Ben. ..Nevada, neem twee man mee en ga naar links. Hou mij in het oog. Ik neem Hall mee en nog een man. Wij zullen de rivier oversteken. Modoc, jij blijft hier, totdat wij op onze plaatsen zijn aangekomen. Dan ga je er op los. Wij zullen Red langzaam omsingelen; zoodra het beest het op een loopen zet, glijden z'n pooten uit op het ijs. Dat zal hem den moed ont nemen voor de rest gaat het gemakkelijk genoeg." Nevada reed weg met twee mannen, terwijl Ben, na Hall en een van diens mannen bij zich te hebben geroepen, de rivier overstak. Het ijs kraakte, maar hield. Eenmaal aan dc overzijde, gaf Ben zijn paard de sporen en galoppeerde hij langs den westelijken oever van het meer, zorgend, dat de wilde paarden hem niet konden zien. Zoodra hij ver genoeg gevorderd was, reed hij op het meer toe. Weldra zag hij Nevada aan de overzijde in het gezicht komen cn een blik ter zijde overtuigde hem, dat Modoc en diens mannen bij den oorsprong van 'de rivier hun tocht aanvingen. California Red, die zich een mijl ver op het ijs had gewaagd, kwam in de richting van Ben. Hij draafde rustig, doch met eiken stap gleed hij uit, Zijn rossige manen woeien op in den wind. De zes paarden waren een heel eind achter. Toen het paard Ben zag, hinnikte het luid, en keerde zich om. Een val was het eerste resultaat. Het dier probeerde op te staan, maar zijn gladde hoeven konden hem niet houden en het viel opnieuw. „Arme stakker!" schreeuwde Ben. „Het is geen eerlijke partij, maar ik heb je ik heb je 1" De andere wilde paarden keerden zich om en lieten den hengst alleen. Het dier slaagde er in overeind te komen en wendde zich nu in de rich ting van zijn troep. Maar galoppecren durfde het niet meer. Bij eiken tred gleden z'n pooten onder hem weg. Ben hoorde zijn helpers schreeuwen. Zij joegen hun paarden langs den zandigen oever in de richting van het ijs. Een van de andere wilde paarden gleed uit en weldra nog een. Het was den dieren bijna onmogelijk overeind te komen. Telkens vielen zij. Intusschen reed Ben naar het meer, zoo snel als zijn paard maar kon. Hall's zware stem klonk boven alles uit; het genot van de jacht maakte zich mees ter van den bandiet. Ben breekte het ijs. De scherp gezette hoeven van zijn paard trapten aanvankelijk het ijs stuk, maar coen hij verder kwam, hield het. Ben hield zijn dier in om te wachten tot de mannen zich zou den hebben verspreid. Nevada was nu al een heel eind op het ijs en had den westelijken doorgang voor de paarden afgesloten. Weldra vormden de achterste ruiters eeti halven cirkel, terwijl het open wak in het midden van het meer den kring sloot. California Red wendde zich om, omdat de door gang, waar Nevada zich vertoonde, smal werd. grenzen en geen stilstand en wy dry ven or onverbiddelijk op voort, doch niet als een willoos stuk wrakhout, maar als denkende menschên, die zich in meerdere of mindere mate bewust zyn van dat tydperk der wereld geschiedenis, dat zy mede belevenDatstukje van de wereldgeschiedenis is voor ons heider verlicht en zoowel het verleden als de toe komst zijn duister, doch dat verleden en die toekomst moeten ook ons met hoop en werk kracht bezielen. Hoe ingewikkelder het arbeidsveld van den modernen mensch wordt, hoe minder invloed dag en nacht, zomer en winter erop hebben, doch de behoefte aan een groot, alles regelend rythme blijft bestaan. Het is een behoefte, die uit het diepste van ons wezen voorkomt, zooals wij moeten waken en slapen, zooals wij op gezette tyden moeten eten en drinken. Wij moeten ook periodiek nadenken over ons leven en ons werk. Juist omdat wy niet als een willoos stuk wrakhout op den stroom van den tijd meedreven, omdat wy allen een doel nastreven, een ver doel of een nabij, omdat wy onze wilskracht bezitten, die wij gebruiken om ons doel te bereikeD, daarom hebben wij temidden van alle rustelooze bedrijvigheid rustpoozen noodig, de rust dagen aan het begin der weken en ook de rustdagen aan het begin van de jaren. Vooral de laatste stellen ons in de gelegenheid om na te denken over ons doel en over de wijze, waarop wy dit denken te bereiken, over de punten, waarop wij onze energie moeten richten om met de ons gegeven krachten zooveel mogelijk te bereiken. Als er geen jaren waren ingesteld door de natuur, zouden wij ze zelf moeten invoeren om ons werk met overleg te kunnen verdeelen en op het doel en de doelmatigheid ervan acht te slaan. Dat is de grootste beteekenis van Oud en Nieuw vieren: de menschheid vindt daar haar groote, algemeene tij dsindeeling, waarop niet slechts het werk der afzonderiyke men- schen, doch het werk der geheele menschheid is ingesteld. Er komt een oogenblik van rust temidden van de rusteloos draaiende machi nes. Dit oogenblik hebben wy noodig om ons te bezinnen over datgene, wat wy gedaan hebben en over datgene, wat wy nog willen doen. De herinneringen uit het verleden zijn meer dan beelden, die langzaam verbleeken Zij leeren en waarschuwen ons en zyn daarom goede kameraden, ook in het nieuwe jaar. Uit het verleden willen wij vasthouden, wat blijvende waarde heeft, waarde voor de toe komst of zelfs waarde voor de eeuwigheid. Dan verliezen wy dat gevoel van angstige onzekerheid; dan gaan wij niet met gevaar lijke illusies het nieuwe jaar tegemoet. Hoe duidelijker wy ons den reeds afgelegden weg voor den geest stellen, hoe duideiyker wij ook inzien, waar wy thans staan en daaruit kunnen wy onze gevolgtrekkingen maken voor de toekomst. Dit rekenschap geven aan zichzelf is een ernstige zaak. Laten wy het nieuwe jaar tegemoetgaan, vervuld van dezen ernst, die de jaarswisselingen maakt tot gewyde rustpunten in het vergankelijke leven. Dan zal in dezen veelbewogen tijd ook deze Nieuwjaarsdag zijn bijzondere beteeke nis behouden. (Nadruk verboden.) Hier begint het Voorkom! Gorgel droog Zoodra hij zich naar het westen keerde, maakte Modoc troepje wat meer ruimte om de andere wilde paarden doör te laten. De dieren renden, gleden uit, vielen, maar wisten hun vrijheid te behouden. De hengst bevond zich nu met slechts twee wilde paarden op het ijs. Het dier was enorm in het nadeel gekomen. Zijn wildheid, zijn wonder lijke snelheid, hadden geen nut. De ruiters sloten hem in. Nevada reed voort, tot hij kwam tusschen Red en het open water. Nog een van de wilde paarden ontsnapte. „Insluiten! Voorzichtig!" schreeuwde Ben, ter wijl hij zijn lasso zwaaide. Het volgende oogenblik handelden de jagers met krankzinnige snelheid. De uitkomst stond vast. De groote hengst sloeg op hol. Daar had Ben op gewacht. Want nu Red op het spiegelgladde ijs probeerde weg te rennen was zijn lot bezegeld. Angstig hinnikte het dier, als protesteerde het tegen den vlucht van zijn troep. „Insluiten, Modoc 1" schreeuwde Ben. „Jij ook, Nevada aan den anderen kant. Houdt hem in den driehoek. En nou vooruit 1 Schreeuwen! Houdt hem tegen als hij overeind komt!" Het rossige paard waagde een laatste poging. Schitterend was zijn sprong. Hij slaagde er nog in, eenige sprongen te doen, hoewel zijn pooten tel kens onder hem weg gleden. Recht op Ben kwam hij af. Het schuim om zijn bek; zijn hoeven raakten het ijs als pistoolschoten. Het leek een oogenblik, of zijn woestheid hem in staat stelde zelfs het ijs te overwinnen. Want hij vloog vooruit en zijn snelheid nam toe. Toen gleden zijn pooten weg en met een schreeuw van angst viel het dier op zijn flank. Toen hij nog een oogenblik voortgleed over het (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Geachte Redactie, Mogen wy s.v.p. een plaatsje in uw ge ëerd blad voor het volgende, waarvoor onzen vriendelyken dank. Zooals ondergeteekenden vernemen zal men in het vervolg na de afgraving van het Zandpad eerst een flinke trap moeten be klimmen om van den Langeweg op den Oostdijk te Sommelsdijk te kunnen komen. Is men fietsrijder of vervoert men een hand kar, kruiwagens of wat ook, dan moet men eerst een omweg maken van 60 70 meter om den Langeweg te kunnen bereiken. Is het gemeentebestuur van Sommelsdijk zich wel bewust wat een last dat zal veroorza ken? O.i. niet. En hoe zal het staan met de veiligheid van het verkeer na de ver andering. 'tls het best dat het gemeente bestuur van Sommelsdijk daar maar direct een post voor eerste hulp bij ongelukken vestigt; zijn de veranderingen bedoeld om de bevolking van Sommelsdijk te prikkelen? Zoo neen, wie is dan in staat de noodzake- kheid' voor die veranderingen waaronder misschien ook nog het laten zakken van een gedeelte van den Oostdijk aan ondergeteeken den te verklaren? Sommelsdijksche en niet Middelharnissche belangen moeten hier den doorslag geven. Wordt nog met Sommelsdijksche belangen gerekend? Indien niet, dan zal het hoog tijd Uw dw. dr. A. de MOOIJ, J. KRUIDER, Iz. ROETMAN, G. CAMPHENS, A. TROOST. Sommelsdijk, 23 Dec. 1931. Den WelEd. Heer P. DE VRIES. Als antwoord op Uw ingezonden stuk in 't vorige nummer van „Onze Eilanden" ver oorloof ik me op te merken, dat in de eerste plaats in mijn schrijven ging over de onjuist heid Uwer bewering, dat de zuigelingensterfte te Nieuwe Tonge en Middelharnis 3 resp. 2 maal zoo hoog was als die in Rotterdam. Deze onjuistheid handhaaf ik ook na lezing van Uw schrijven nog. U spreekt van weinig feitenmateriaal in myn stuk, maar dat was toch juist voldoende voor de zaak waar 't om ging en wat gaf U voor cijfermateriaal in Uw rede, om Uw bewering te staven en wat iu bovenstaand stuk? Uit myn cyfers bleek, dat in de laatste 5-jarige periode die sterfte te Nieuwe Touge en Middelharnis 3,5 was geweest en te Rotterdam 4,5 Daarmeê was Uw bewering volkomen onjuist gebleken. Nu gaat U in Uw stuk cijfers geven betrek king hebbende op vroegere perioden; dit behoort dus tot de geschiedenis en valt dus buiten 't punt in kwestie. Hadt U beweerd, dat nog niet zoo heel lang geleden de zuige lingensterfte hier in sommige perioden aan zienlijk hooger was dan in Rotterdam, dan zou niemand daarover gevallen zijn. Uw nieuwe bewering, dat in 1926 en'27 de zuigelingen sterfte in die Plakkeesche gemeenten toeval lig een al te ongunstig beeld gaven ten op- ijs, zijn pooten omhoog, schoot Ben's lasso door de lucht. De lus sloot zich om de voorpooten van Red en werd dichtgetrokken. Hoe juichten de mannen! California Red was in den lasso gevangen. Ben hield zijn paard in De groote hengst probeerde overeind te komen maar de lasso sloot zicli nauwer om zijn pooten en belette elke poging. Hij kon niet opstaan. Toen hij zijn prachtigen kop ophief, sloot de lasso van den Indiaan zich om zijn nek. De strijd was verloren. Nevada galoppeerde naderbij, de lasso in de hand, doodsbleek, maar met schitterende oogen. Kameraad, hij heeft ons geruïneerd, maar hij is het waard, zoo zeker als ik een zondaar ben!" jubelde hij. Ben keek, buiten zichzelf van verbazing, naar het hijgende paard. California Red lag hulpeloos, verslagen, van zijn onvergelijkelijke snelheid be roofd. „Zeg Ide!" schreeuwde Hall, terwijl hij Ben op den schouder klopte, „ik ben blij, dat je dat beest gevangen hebt. Je bent een kerel. Als ik tijd had, zou je ik nog graag het een en ander vertellen. Maar daarginds komen ruiters aan en daarom is het beter, dat wij er tusschen uit trekken. HOOFDSTUK XIV. Dag na dag verliep, terwijl Ina op dc ranch van Blaine hoopte op de terugkomst van haar vader. Ze was bang, dat Setter eerder zou komen, terwijl zij nog alleen was. Niet, dat zij bang voor hem was, zichte van Rotterdam berust ook op een ver gissing. In die jaren bedroeg ze n.l. voor Middelharnis en Nieuwe Tonge 3,3 4,3 tegen 5 in Rotterdam; de eerste cyfers zijn dus juist zeer gunstigI We zouden dus de cyfers, die U geeft en die ik op 't oogenblik wegens gebrek aan gegevens niet beoordeelen kan, verder geheel onbesproken kunnen laten als voor de zaak, waarover 't gaat niet ter zake doende, maar 'k wil er toch wel op wyzen, dat U toch eigenaardige en willekeu rige grepen daarmee gedaan hebt. De gewone, goede manier is de sterftecyfers te vergelij ken door ze te geven telkens over een 5-jarig tijdvak, zooals ik gedaan heb over 1926/30. U hebt echter de jaren 1919 tot 1923 uit gezocht, die zich zoowel hier als in Sommels- dyk, Middelharnis en Oude Tonge hebben gekenmerkt door een ongewoon hooge zuige lingensterfte. In die jaren stierven in Nieuwe Tonge 26 zuigelingen, maar de 2 daaraan voorafgaande b.v. en de 2 daaraan volgende, in welke 4 jaren slechts 7 zuigelingen hier overleden, laat U wljselyk buiten beschou wing, omdat dit niet in Uw kraam te pas komt evenals het feit, dat volgens de gezond heidscommissie cijfers, die loopen van 1915 1930, dus in al die 16 jaren 49 zuigelingen gestorven zyn in Nieuwe Tonged.w.z.3per jaar. Uw bewering, dat Nieuwe Tonge er nog altijd 't slechtste afkomt, gaat dus alleen op in die eigenaardige gekozen perioden. Bovendien zou dit nog niet terzake dieneD, waarom het gaat. Maar zoodoende geeft men toch geen juist en objectief beeld van het verleden en daarom moet't toch te doen zijn. 't Zelfde geldt van het ook weer eenigszins eigenaardig gekozen tijdvak van 1919 tot 1928. Als men de zuigelingensterfte objectief in 't verledan wil vergelyken, dan zou men dit moeten doen b.v. van 1915 t/m 1925 en dit tijdvak ook weer in 3-vijijange tijd perken kunnen onderscheiden. Dit kan ik op 't oogenblik echter niet, omdat ik van Rotterdam slechts de cyfers over de laatste 5 jaren ontvangen heb, waarover het in de ons bezig houdende kwestie ging, en de cijfers van de gezondheidscommissie met de Flakkeesche geboorten betreft, slechts loopen van af 1922 tot 1931. 'kWil ook deze zaak gaarne nader onderzoeken en hoop dan hier over te zyner tijd te berichten. Tot zoover dan het zakeljjke statistische gedeelte. En nu dan over de z g. franje onzer beide stuk ken. De franje van myn stuk was wel dege lijk iu verband met den algemeenen gezond heidstoestand om vast te stellen, hoe deze is op 't oogenblik vergeleken met Rotterdam. Of Uw verder betoog, dat de algemeene ge- zondheidheidstoestand van ons eiland niet goed is, vergeleken met die van Rotterdam, overeind is blijven staan, zullen we nu maar aan 't oordeel der lezers overlaten. U be weerde, dat allerlei maatregelen noodig waren, om de algemeene gezondheid hier zoo goed te krijgenalsin Rotterdam,'en ik heb DRAlSfrlA-vAM-VALKErtBURG'S- A ■-! LEVERTRAM (Adv.) maar het zou de situatie al te moeilijk maken en bovendien alles werd zoo verschrikkelijk onzeker. Ze was er voor zich zelf niet van overtuigd, dat ze in staat zou zijn aan Setter te ontkomen. Zondags, tegen den middag, kwam Setter; Marvie bracht Ina de tijding. Ze wapende zich tegen het onvermijdelijke, hoewel het haar een ramp scheen. Moeder en Marvie konden haar toch ook beschermen en ze zou haar best doen, zooveel mogelijk bij hen in de buurt te blijven. Den volgenden morgen ging Ina naar het kan toortje in de hut, zooals haar gewoonte geweest was, sinds het vertrek van haar vader. Ze had het werk verricht, dat hij haar, zij het ook met tegen zin, had toegestaan cn wilde, wat er gebeurde, zich dezen arbeid niet laten ontnemen. Trouwens, er waren altijd cowboys in de nabijheid, zoodat het kantoor misschien de veiligste schuilplaats was. De lichte tent gaf in dat opzicht lang niet zooveel zekerheid. Ina zat voor de tafel van haar vader, de boeken voor zich en een pen in de hand, toen Setter in de deur verscheen. „Dag schatjc!" begon hij onhebbelijk. Ina keek niet op en gaf evenmin antwoord. Setter lachte en iets in zijn lach ontnam Ina bijna haar zelfbeheersching. Hij stapte dichter bij cn ging naast haar op tafel zitten. „Zou je mij niet eens gooien morgen wenschen?" ging hij vroolijk voort. „U niet," gaf zij ten antwoord, terwijl zij op stond. schijnbaar volkomen rustig. „Wat een scherp tongetje!" mompelde hij, ter wijl hij haar brutaal aankeek. „Wat scheelt je van morgen?" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1931 | | pagina 1