•ijd Sparta-Feyenoord Zt&kït S PRIJSVERLAGING EERSTE BLAD PREDIKBEURTEN. otterdam ASNYMPH" IGARETTEN, KOFFIE, DE S ARTIKELEN, BONS EN CHOCOLAAD, AN DORSSER, I TEL. 65 MIDDELHARNIS ADVERTENTIE TARIEF. WOENSDAG 23 DECEMBER 1931 Bericht. Nieuwjaarsgroet Op de historische plek. De Jacht op het Rossige Paard. Crisis-Comité Middelharnis. DRAISMA-VANVALKEMBURG'S- A -'I LEVERTRAM ZIEKENHUIS TE DIRKSLAND. Ingezonden Stukken Tegen M. K. ia procesverbaal opgemaakt tvegena het ï'Uden zonder licht. J. H. had het ongeluk zUn arm zoo- lanig te verwonden, dat geneeskundige hulp oodzakelijk was. Tot ouderling in de Ned. Herv. kerk gekozen de heer P. J. Bruggeman. BH de Arbeidsbemiddeling staan 32 werkloozen ingeschreven. Maandag werd door deurwaarder Groe- endljk, op vordering van den landeigenaar De Murean, wonende te België, op de boer derij van deu landbouwer Th. (3. Sogers, ühier, diens landbouwersinspan en de veld vruchten verkocht. Dat men hier ongevraagd ook solidair was bleek wel, doordat er niemand zelfs maar een bod deed. Alles werd door een persoon gekocht. De vijf paarden voor 100 per stuk, een dorschmachine compleet voor 500, een tractor voor 50, twee ploegen voor 10, twee rolblokken voor 10, een gras- maaimachine voor 10,250 ruiters voor 50, twee veerwagens voor 15,600 H.L. koepeen voor 300, een partij koepeen 1600 H.L. voor 3000,-, een partij koepeen 16oO H.L. 2S00, een partij voederbieten plm. 50 voer voor 200. De geheele verkoop was in een uur at'geloopen. Zondag 20 December 1931. NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK. Middelharnis, tui. ds. van Ameide en 'sav.dhr. Vetter. Sommelsd\jb, vm. leeskerk en's av.ds. van Asch. Dirksland, vm.ds. van der Walen 'sav.leeskerk. Herbingen, vm. en 'sav. dhr. O verweel. Stellendam, vm. en 's av. dhr. Bouman. Goedereede, 'sav. ds. van Ameide. Ouddorp. vm. leeskerk en nam. ds. van Ameide. Nieuwe Tonge, vm.leeskerk en nam. ds. Dekker. Oude Tonge. vm. leeskerk en'sav. ds.Polhuijs. Ooltgensplaat, vm. leesk. en 's av. ds.v.d. Wal. Langstraat, vm. dhr. Vetter. Den Bommel, vm. leeskerk en nm. ds. v. d. Wal. Stad aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en nm. leeskerk. GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 's av. ds. Zeilsira. Melissant. vm. en 's av. leeskerk. Stellendam, vm. en 's av. leeskerk. Ouddorp, vm. en nam. ds. van der Velde. Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. de LaDge. Den Bommel, vm. en 's av. ds Schaafsma. Stad a. 't Haringvliet, vm. en 'sav. ds. de Graaft. GEREFORMEERDE GEMEENTEN. Middelharnis, vm. en 'sav. leeskerk. Dirksland, vm. en 's av. leeskerk. Herkingen, vm., nm. en 'sav. leeskerk. Ouddorp, vm. en nm. leeskerk. DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Ouddorp, vm. ds. Foppema. CHR. GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 'sav. ds. v. d. Vegt uit Doesburg, wedstrijd zal de STOOMBOOT varen om voormiddag 7 uur van avonds 7 uur van ROTTERDAM De Direeteur, K. KRAAK. tigst en geheel naar genoegen bij: MIDDELHARNIS itk er [en en en sen thans f 1,25 per pond. Pasteitjes en Ragoutbroodjes stuk. Amandelbroodjes, vleesch- beignets 12 cent per stuk. en ruime sorteering voor het van Hors d'oeuvre, benevens 'tbestelling le klas oesters ver- cerzieken Ringers Cacao, choco- onbons. Ook slagroomgebakjes onon). Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,07' ADVERTENTIEN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorztraat Middelharnis. 14E JAARGANG. - N°. 15 Oudejaarsavond verschijnt hel volgend nummer van ons blad. De Uitgeefster In het Nieuwjaarsnumiuer kan ieder, die dit wenscht, aan Familie, Vrienden en bekenden zijn brengen De prijs van zulk eene advertentie niet grooter dan 5 regels bedraagt 0,50, elke regel meer 10 ceDt. Wij verzoeken deze zoo spoedig moge lijk op te geven. De agenten zullen U dezer dagen bezoeken. Ook brievengaarders en boekhandelaren zullen gaarne Uw advertenties doorgeven aan ons. De Administratie. Kerstmis in Bethlehem. Wanneer men in de kerken der Noorde lijke landen den stal van Bethlehemjziet op gesteld, zou men daaruit den indruk kunnen krijgen, dat Bethlehem in het Noordwesten van Europa ligt. De sneeuw ontbreekt haast nooit, evenmin als dennen, trapgeveltjes, enz. op den achtergrond. De stal zelf met vakwerk van balken en een strooien dak vormt een vreemde tegenstelling met de gestalten van de H. Familie, de herders en de Wijzen uit het Oosten, die Oostersche kleeding dragen. Hetzelfde kan gezegd wor den van de schilderijen van alle eeuwen. Geheel en al verwonderlijk is het niet, want als wij kerstmis vieren, is het winter. Den- neboomen en eenzaam gelegen huisje, dik onder de sneeuw, behooren bij het landschap. Het duidelijkst is dat te zien bij den meest primitieven vorm van uitbeelding: de Kerst prentbriefkaarten. Sneeuw en dennen behoo ren nu eenmaal bij de Kerststemming; op andere wijze kan men de eenvoudige men- schen niet in die stemming brengen. Vandaar dan ook de geweldige teleurstel ling, die velen ondervinden, wanneer zij het Kerstfeest vieren op historische plek. Hun Kerststemming blijkt niet te scheiden van sneeuw en dennen. In Palestina heerscht nu eenmaal een ander klimaat, wat ten gevolge heeft, dat de levensomstandigheden, de ge woonten, de menschen zelf er anders zijn en... dat er geen dennen groeien en geen sneeuw op de velden ligt. Ook in December brandt de zon fel op den uitgedroogden grond en de Kerststemming, die men hier vindt, staat geheel los van de sneeuw en dennen. In Zuid-Afrika, in Californië en op de Philippijnen kan men misschien nog een Kerststemming opwekken met de „tradi- ticneele" middelen, doch in Bethlehem zelf gaat dat niet. Daar ondervindt men de vreug de om de geboorte van den Zaligmaker on vermengd, of men gevoelt een volslagen leegte. Bethlehem is een aardig stadje, bekoor- FEUILLETON. ZANE GREY Naar het Amerikaansch door HENRI VAN DE WEG (iQeautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle). 29) Elk stuk kwam terecht in het water. Ben was er zeker van, dat geen mensch er in slagen zou langs dezen weg te ontsnappen zonder hulp van buiten en dit stelde hem gerust. Het gevaar, dat hij ge- loopen had, was in elk geval het resultaat meer dan waard. Hij bleef nog een tijdlang zitten om scherp te kunnen luisteren. Weer voelde hij den koelen wind, den geur met zich brengend van lava. Doodschc stilte heerschte en de duisternis was zóó diep, dat Ben vreesde er gek van te zullen worden. Bijna een uur bleef hij wachten; toen kroop hij voorzichtig achteruit naar den uitgang. Zoodra hij eenmaal weer buiten stond, in het zonlicht, en onder den blauwen hemel, voelde hij zich dankbaarder dan ooit. Hij beklaagde Hall en diens mannen. Terug in het kamp waren Nevada's eerste woor den' „Kon je nog langer uitblijven?" „Ik ben in een grot gekropen," vertelde Ben. „Ik heb nu de zekerheid, dat Hall en zijn bende er nog zijn." lyker dan andore dorpjes in Palestina, doch geheel en al Oostersch. Tusschen de vele Joden en Mohammedanen wonen wel een aantal Christenen, doch deze komen in land aard, karakter en gewoonten meer met de Arabieren overeen dan met de West-Euro- peesche volkeren. Hun Christendom is ook anders dan het onze: wilder, fanatieker. Zjj hebben onafgebroken voor hun geloof moeten strijden en dat niet alleen met geestelijke wapenen. Ook tusschen de Christenen onder ling is het niet alles pais en vree. De kerk boven de grot, waarin Jezus volgens de plaat selijke overlevering geboren zouzjjn, behoort aan drie groepen: Roomsch- en Grieksch- Katholieken en Armeniërs, Niet alleen zijn de tijden der verschillende godsdienstoefe ningen nauwkeurig geregeld, doch ook de kerk en zelfs de kleine grot zjjn verdeeld in stukken, die aan de verschillende kerken toebehooren. Bij de verdeeling zijn er eenige gedeelten overgeschoten, die niemand toe behooren en daarom ook door niemand schoongehouden worden. Ze zien er dan ook naar uit. Hierover kan men zich nog gemakkelijker heenzetten dan over het feit, dat de gods dienstoefeningen elk oogenblik aanleiding kunnen geven tot krakeel. Als er een beetje te lang over de plechtigheden wordt geda; als bij ongeluk usensiliën van een andere kerk worden gebruikt, over haar „terrein" wordt geloopen of gereserveerde plaatsen van haar leden worden ingenomen, dreigt er dadelijk een gevecht. Tusschen de geloo- vigen bevinden zich dan ook de noodige politieagenten; vroeger werd de orde handhaafd' door Turksche soldaten. Er is echter ook iets ontroerends in het gezicht van de dicht opeengepakte menigte. Monnik ken, pelgrims in Europeesche kleeding, man nen met naakte beenen in Arabische kleeding vrouwen met helmachtige hoofdtooien en mannen met tulbanden. Een zeer heterogeen gezelschap, doch alleen geloovigen, die bereid zijn voor hun geloof te strijden en als het zoo uitkomt, in dien strijd gedood of gewond te worden. Doos 30-60,Tube 80ct. Bij Apoth.en Drogisten (Adv.) Onder presidium van Burgemeester den Hollander te Middelharnis, vergaderden Vrijdag de opgeroepenen tot het oprichten van een plaatselijk crisis-comité. Bijna alle genoodigden gaven aan dep op roep gehoor, zoodat ongeveer 35 personen bijéén waren. De Voorzitter, Burgem. den Hollander, zette uiteen, dat het comité zijn arbeid hoofdzakelijk op de twee volgende punten zal concentreeren: „Natuurlijk. Reken maar, dat we binnenkort van ze zullen hooren." Ben loste den volgenden morgen Modoc af, zoo dra de dag begon te schemeren. „Kameraad, ik hoor loopen beneden," fluisterde Nevada. Ben had geen tijd om uiting te geven aan zijn blijdschap. Uit de diepte van de grot klonk een gejaagde stem: „Hoila daar!" „Goeie morgen, Bill!" schreeuwde Nevada, ter wijl hij zijn geweer greep en over den rand tuurde. „Zitten jelui daar nog?" „Zoo zeker als mijn kogels. Wij beginnen nou pas goed wacht te houden." „Wel vervloekt! We gaan dood van den honger. V/at zijn je voorwaarden?" „Geen voorwaarden, Bill! Kom naar buiten, één voor één, gooi je wapens weg en de handen omhoog." „Beloof je niet te schieten?" vroeg de heesche stem uit de grot. „Natuurlijk. Tenzij je streken probeert uit te halen," antwoordde Nevada. „Hebben jelui eten?" „Wat dacht je dan? Biefstuk met gebakken aardappelen, koffie met suiker en slagroom en appeltaart toe!" „Lieg maar niet langer!" schreeuwde Hall ge jaagder nog dan eerst. „We géven ons over!" Ben ontdekte een gestalte, in weike hij weldra den stoeren bandietenicider herkende. Onbevreesd kwam de man naar buiten, zijn ge weer bij den loop vasthoudend. Toen hij eenmaal buiten was, wierp hij het wapen van zich. Blootshoofds, vuil en vermoeid zag hij er uit na de ellende van die wekenlange belegering. A. Aanvullende en opheffende steun, aan hen, die tengevolge van crisisverschjjn selen in moeilijkheden verkeeren en in wier nood door instellingen van Weldadigheid of andere in deze ge meente werkende Organisaties niet of niet in voldoende mate kan worden voorzien. B. Aanvullende steun vooral in natura, aan ondersteunde werkloozen, in wier gezinnen ernstige behoefte aan klee ding, schoeisel, beddegoed e.d. bestaat. De Voorzitter deelde mede, dat voor dit doel reeds een klein stam kapitaaltje aan wezig was, n.l. ruim 300 gulden, zijnde de helft van het winst-overschot van de „Lo- terlj-vereenigingSommelsdijk-Middelharnis" welke som aan het crisis-comité is toege dacht. Besloten werd van dit bedrag, aan gezin nen die een prooi zijn van groote armoede, een kerstgave uit te reiken. Verder werden nog breedvoerige bespre kingen gehouden en verschillende voorstellen te berde gebracht, die echter geen doorgang vonden, gezien de meeningen eenigszins verdeeld waren en de tijd bovendien te be perkt was om tot een algeheele, afdoende regeling te geraken. Daartoe zou Zaterdag de vergadering op nieuw bijeenkomen. Deze vergadering van Zaterdagmiddag j.l. stond wederom in het teeken van flinke belangstelling. Allereerst werden de commissies benoemd en een Bestuur gekozen, in den volgenden lijve: Burgemeester L. J. den Hollander, Voorz.; Notaris van Buuren, Waarn. Voorz.; H. A. v. d. Meer, Secretaris en Mevr. Timmers, Penningmeesteresse. Benoemd werd een commissie van uit voering, bestaande uit leden van den Mo dernen en Christelijken Landarbeidersbond, Modernen en Chr. Bouwvakarbeidersbond, de Wethouders, eenige werkgevers enz. Een hulpcommissie, bestaande uit een Damescomité en heeren Hoofden der diverse scholen. Verder een adviescommissie, meest bestaande uit leden der diaconieën uit de diverse kerkgroepen. Aangenomen werd, dat het Dames-comité een rondgang in de gemeente zal houden tot inzamelen van gelden. Wij wekken onze lezers op, wanneer deze dames Btraks aan de deur komen, zich dan niet onbetuigd te laten, maar, waar zooveel stoffelijke ellende ook in onze gemeente ge vonden wordt, naar vermogen een gave te offeren, of voor een maandelijksche bijdrage te teekenen. Als men rekent, dat nu reeds dagelijks meer dan 100 werkloozen in onze gemeente komen stempelen, kan men wel nagaan,dat in veie gezinnen nijpende armoede gevonden wordt. De penningmeesteresse. Mevrouw v LEEUWARDEN -O", (Adv.) „Zoo zoo, Bill!" riep Nevada; „ga een beetje naar rechts. Nou je handjes omhoog. Zie zoo, roep nou je mannetjes maar; één voor één. Niet voor Ben zich te paard bevond te midden van de bandieten, gunde hij zich een oogenblik den tijd om eraan te denken, welke wonderlijke gevolgen deze goedgeslaagde onderneming zou hebben. Nu durfde hij weer denken aan Ina, aan de kostelijke belooning, die zij hem voor dit werk zou geven. Nu bestond er kans den sluwen Setter te ontmaskeren! Ina's vader zou merken, uit wat voor hout de verloofde van zijn dochter was ge sneden! Hij zou zijn eigen vader kunnen ontmoeten zonder zich te schamen of spijt te hebben. De belofte aan zijn moeder had hij gehouden. Al deze gedachten bestormden hem, terwijl hij reed in het bosch. Zijn geest vond geen rust, al deed hij zijn plicht tegenover zijn kameraden. Zij schoten slechts langzaam op, niet omdat de paarden niet vlug vooruit konden, maar met het oog op den nog steeds ernstig gewonden bandiet. Toen het dag werd, naderde de ruiterstoet de ranch van Ben. Ze trokken langs de verlaten weide en de bevroren rivier. Alle deuren van de schuren en de hekken van de weide stonden open. Ben was op het punt woedend uit tc barsten, toen hij Modoc zich zag oprichten in de stijgbeugels, als wilde hij uitkijken over het nicer; doch het volgende oogen blik dook de Indiaan diep over zijn paard. Ben, die iets ongewoons voorvoelde, reed, gevolgd door de bandieten, in galop naar Modoc. Ook Nevada tuurde uit over het meer. „Wat is er aan de hand?" vroeg Ben, De rossige hengst ginds qp ijs," antwoordde de Indiaan. Voorgevel van het Van Weel Ziekenhuis. Diaconaal Ziekenhuis te Dirksland. Deze gevel komt naar den Stationsweg, terwijl de hoofdingang aan de Noordzijde naar de tramlijn zal komen. Ontwerp, waarnaar de aanbesteding door het Architecten-Bureau Hanrath te Hilversum is uitgeschreven. Timmers, zal dan ook iedere gift, hoe klein ook, zeer op prijs stellen. Het comité besloot een kerstgave aan de meest behoeftigen uit te reiken, waarvoor bons zullen worden verstrekt. De gave zal bestaan in: 1 mud kolen: 1 pond boter; eenige ponden spek; 1 pond suiker. Ten slotte richtte de Voorz. een vraag tot Dr. C. v. d Pol, Directeur der R.H.B.S. of de mogelijkheid bestond, om de werklooze jongelui eenige nuttige afleiding te bezorgen, in het houden van lezingen, of het les geven in schaken, enz. Het Nationaal Crisis-Comité, (waarvan de plaatselijke comité's onderdeel zijn) dringt hierop ter voorziening aan, om de jeugdige werkloozen voor moreelen ondergang te be hoeden. Dr. v. d. Pol zeide toe, zich in verbinding te zullen stellen, met andere onderwijskrach ten, en beloofde, wanneer er onder de jon gelui ambitie voor bestond, zjjn steun niet te zullen onthouden. Hierna werd de vergadering gesloten. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Mijnheer de Redacteur. Mijn antwoord aan dokter Van Gelder. In uw blad van 5 Dec. 1.1. kwam een artikel voor van dokter Van Gelder te Nieuwe Tonge, waarin ik aan de kaak gesteld word als iemand, die dingen beweert, welke kant noch wal raken. Door omstandigheden in mpn gezin was ik verhinderd daarop dadelijk te antwoorden. Het zeer lange artikel bestaat uit een geringe hoeveelheid feitenmateriaal en veel franje Allereerst de feitenMijn bewering steunde op cijfers betreffende de zuigelingensterfte voor enkele jaren (ik meen 1926 en 1927) welke ik ter inzage kreeg en waarvan ik de globale getallen had onthouden. Nu is mij gebleken, dat deze jaren een al te ongunstig beeld voor Middelharnis en Nieuwe Tonge gaven. Dit vindt zijn oorzaak in de geweldige schommelingen, welke deze getallen ver- toonen, als men ze op een klein aantal in woners en per jaar beschouwt. Maar dezelfde oorzaak maakt, dat de cijfers van dokter Van Gelder een te gunstig beeld geven voor de beide genoemde gemeenten. Immers de sterfte beneden het jaar per 100 levend geborenen was in het tijdperk 1919 1923 voor Rotterdam 5,50, Middelhar nis 7,86 en Nieuwe Tonge 11,64. Voor het tijdperk 1924 1928 worden deze getallen: Rotterdam 4,56, Middelharnis 3,30 en Nieuwe Tonge 5,77. Nemen we nu de gemiddelden over het 10 jarig tijdvak 1919-1928 (en dit is de zuiverste maatstaf) dan zijn deze voor Rotterdam 5,03 Middelharnis 5,58 en Nieuwe Tonge 8,71. 'tSpijt me voorU,dokter,maar uw geliefd Nieuwe Tonge komt er nog altijd het slechtste af! De aandachtige lezer bemerktintusschen, dat de waarheid in het midden ligt en ik zou dan ook den heer Van Gelder dankbaar zijn voor de aangebrachte rectificatie, als bij daartoe een minder aangename manier had gekozen. Met dat al blijft mijn betoog recht over eind staaD. Immers onze dokter geeft zelf Zorg dagelijks voor Uw keel - gorgel droog met het behoort tot de hygiëne, nèt als 't poetsen van Uw tanden! Alléén in origineele doozen 25, 45 en 65 ets. (Adv), „California Red? Op het ijs?" schreeuwde Ben. „Zoo vast als 'n huis, kameraad," bevestigde Nevada. „Hij heeft maar zes paarden bij zich. Het meer is bevroren, uitgezonderd een wak in het midden. De beesten hebben dorst. Kijk maar."j Zich oprichtend tuurde Ben in de aangegeven richting. Het Wilde Ganzenmeer was overdekt met een ijskorst, waartusschen hier en daar dor gras te voorschijn kwam. Ver weg, misschien twee mijlen, ontdekte hij de paarden. Ze waren wild,1 doch hij herkende onmiddellijk den prachtigen vorm, de vliegende manen van California Red. Het dier dronk niet; zelfs op dien afstand zag Ben den wilden kop hoog opgericht. „Nevada, let op Hall!" commandeerde Ben. Hij rukte aan de riemen, waarmede zijn kijker aan het zadel was vastgemaakt en bracht die voor de oogen, maar zijn handen trilden zoo, dat hij slechts vage figuren onderscheidde. Hij moest moeite doen, om zijn zelfbeheersching tc herwin- nen, voor hij er in slaagde, California Red scherp op te nemen. Rossig was het paard, als een vlam, doch wilder dan een bergschaap, groot en sterk, gespierd en lenig als een volbloed renpaard. Terwijl de dieren uit zijn troep dronken, stond hij op den uitkijk. De droogte had hem wel tot het uiterste gebracht. Ben wist niet, wat hij moest beginnen. Welk een ironie van het noodlot!*Doch het volgend moment besefte hij, dat, wat het ook kosten mocht, deze gelegenheid niet ongebruikt zou mogen voorbij gaan. Het was of er iets in hem knapte. Met de snelheid van een panter vloog hij uit het zadel en op Nevada toe. I „We hebben hier vier man. Met ons drieën er bij zijn wij dus met ons zevenen." 1 „Zeg Ben je wou toch niet. „Natuurlijk!" hernam Ben grimmig. „Ik moet dat rossige paard hebben. Wil jullie me helpen?" „Wat dacht je wel!" riep Nevada heftig, terwijl zijn gebronsd gelaat donkerrood werd. „Ik heb je nooit herinnerd aan wat ik voor je gedaan heb," ging Ben onbarmhartig voort, „maar nu doe ik het." „Je bent volslagen idioot," schreeuwde Nevada. „Ik zal je helpen, maar ik vergeef het je nooit." „Maak dan de lasso's los," commandeerde Ben. Hij trok zijn mes en liep op Hall toe. „Hall, er is een wilde hengst op het ijs, dien ik sinds jaren heb gejaagd. Als ik beloof, je vrij te laten en je mannen ook, wil je dan helpen hem te vangen?" Hall boog zijn ruigen kop naar voren en keek Ben strak aan, als geloofde hij zijn ooren niet. „Natuurlijk wil ik dat!" stentorde hij. Zonder verder een woord tc wisselen, sneed Ben de boeien los, hetgeen hij ook voor de volgende ban dieten deed. „Jij kan wel hier blijven," zeide hij tot den gewonde. „A's je het goed vindt, graag," antwoordde de man blij. „Ik kan moeilijk hard rijden, maar schreeu wen zal ik! Ik heb wel eens meer op wilde paarden gejaagd." Ben snelde terug naar zijn paard, knoopte z'n lasso los en nam het dier alle onnoodige bagage af. De bandieten stegen een oogenblik "af, om hun beenen te kunnen uitstrekken. (Wordt vervolgd*)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1931 | | pagina 1