•ijd Sparta-Feyenoord
Zt&kït
S PRIJSVERLAGING
EERSTE BLAD
PREDIKBEURTEN.
otterdam
ASNYMPH"
IGARETTEN,
KOFFIE,
DE S ARTIKELEN,
BONS EN CHOCOLAAD,
AN DORSSER,
I
TEL. 65 MIDDELHARNIS
ADVERTENTIE TARIEF.
WOENSDAG
23 DECEMBER 1931
Bericht.
Nieuwjaarsgroet
Op de historische plek.
De Jacht op het Rossige Paard.
Crisis-Comité
Middelharnis.
DRAISMA-VANVALKEMBURG'S-
A -'I LEVERTRAM
ZIEKENHUIS TE DIRKSLAND.
Ingezonden Stukken
Tegen M. K. ia procesverbaal opgemaakt
tvegena het ï'Uden zonder licht.
J. H. had het ongeluk zUn arm zoo-
lanig te verwonden, dat geneeskundige hulp
oodzakelijk was.
Tot ouderling in de Ned. Herv. kerk
gekozen de heer P. J. Bruggeman.
BH de Arbeidsbemiddeling staan 32
werkloozen ingeschreven.
Maandag werd door deurwaarder Groe-
endljk, op vordering van den landeigenaar
De Murean, wonende te België, op de boer
derij van deu landbouwer Th. (3. Sogers,
ühier, diens landbouwersinspan en de veld
vruchten verkocht.
Dat men hier ongevraagd ook solidair was
bleek wel, doordat er niemand zelfs maar
een bod deed. Alles werd door een persoon
gekocht. De vijf paarden voor 100 per stuk,
een dorschmachine compleet voor 500,
een tractor voor 50, twee ploegen voor
10, twee rolblokken voor 10, een gras-
maaimachine voor 10,250 ruiters voor 50,
twee veerwagens voor 15,600 H.L. koepeen
voor 300, een partij koepeen 1600 H.L.
voor 3000,-, een partij koepeen 16oO H.L.
2S00, een partij voederbieten plm. 50 voer
voor 200. De geheele verkoop was in een
uur at'geloopen.
Zondag 20 December 1931.
NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK.
Middelharnis, tui. ds. van Ameide en 'sav.dhr.
Vetter.
Sommelsd\jb, vm. leeskerk en's av.ds. van Asch.
Dirksland, vm.ds. van der Walen 'sav.leeskerk.
Herbingen, vm. en 'sav. dhr. O verweel.
Stellendam, vm. en 's av. dhr. Bouman.
Goedereede, 'sav. ds. van Ameide.
Ouddorp. vm. leeskerk en nam. ds. van Ameide.
Nieuwe Tonge, vm.leeskerk en nam. ds. Dekker.
Oude Tonge. vm. leeskerk en'sav. ds.Polhuijs.
Ooltgensplaat, vm. leesk. en 's av. ds.v.d. Wal.
Langstraat, vm. dhr. Vetter.
Den Bommel, vm. leeskerk en nm. ds. v. d. Wal.
Stad aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en nm.
leeskerk.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 's av. ds. Zeilsira.
Melissant. vm. en 's av. leeskerk.
Stellendam, vm. en 's av. leeskerk.
Ouddorp, vm. en nam. ds. van der Velde.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. de LaDge.
Den Bommel, vm. en 's av. ds Schaafsma.
Stad a. 't Haringvliet, vm. en 'sav. ds. de Graaft.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Middelharnis, vm. en 'sav. leeskerk.
Dirksland, vm. en 's av. leeskerk.
Herkingen, vm., nm. en 'sav. leeskerk.
Ouddorp, vm. en nm. leeskerk.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Ouddorp, vm. ds. Foppema.
CHR. GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. v. d. Vegt uit
Doesburg,
wedstrijd zal de STOOMBOOT
varen om voormiddag 7 uur van
avonds 7 uur van ROTTERDAM
De Direeteur,
K. KRAAK.
tigst en geheel naar genoegen bij:
MIDDELHARNIS
itk
er
[en
en
en
sen thans f 1,25 per pond.
Pasteitjes en Ragoutbroodjes
stuk.
Amandelbroodjes, vleesch-
beignets 12 cent per stuk.
en ruime sorteering voor het
van Hors d'oeuvre, benevens
'tbestelling le klas oesters ver-
cerzieken Ringers Cacao, choco-
onbons. Ook slagroomgebakjes
onon).
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,07'
ADVERTENTIEN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorztraat Middelharnis.
14E JAARGANG. - N°. 15
Oudejaarsavond verschijnt
hel volgend nummer van
ons blad.
De Uitgeefster
In het Nieuwjaarsnumiuer kan
ieder, die dit wenscht, aan Familie,
Vrienden en bekenden zijn
brengen De prijs van zulk eene advertentie
niet grooter dan 5 regels bedraagt 0,50,
elke regel meer 10 ceDt.
Wij verzoeken deze zoo spoedig moge
lijk op te geven. De agenten zullen U dezer
dagen bezoeken.
Ook brievengaarders en boekhandelaren
zullen gaarne Uw advertenties doorgeven
aan ons. De Administratie.
Kerstmis in Bethlehem.
Wanneer men in de kerken der Noorde
lijke landen den stal van Bethlehemjziet op
gesteld, zou men daaruit den indruk kunnen
krijgen, dat Bethlehem in het Noordwesten
van Europa ligt. De sneeuw ontbreekt haast
nooit, evenmin als dennen, trapgeveltjes,
enz. op den achtergrond. De stal zelf met
vakwerk van balken en een strooien dak
vormt een vreemde tegenstelling met de
gestalten van de H. Familie, de herders en
de Wijzen uit het Oosten, die Oostersche
kleeding dragen. Hetzelfde kan gezegd wor
den van de schilderijen van alle eeuwen.
Geheel en al verwonderlijk is het niet, want
als wij kerstmis vieren, is het winter. Den-
neboomen en eenzaam gelegen huisje, dik
onder de sneeuw, behooren bij het landschap.
Het duidelijkst is dat te zien bij den meest
primitieven vorm van uitbeelding: de Kerst
prentbriefkaarten. Sneeuw en dennen behoo
ren nu eenmaal bij de Kerststemming; op
andere wijze kan men de eenvoudige men-
schen niet in die stemming brengen.
Vandaar dan ook de geweldige teleurstel
ling, die velen ondervinden, wanneer zij het
Kerstfeest vieren op historische plek. Hun
Kerststemming blijkt niet te scheiden van
sneeuw en dennen. In Palestina heerscht nu
eenmaal een ander klimaat, wat ten gevolge
heeft, dat de levensomstandigheden, de ge
woonten, de menschen zelf er anders zijn
en... dat er geen dennen groeien en geen
sneeuw op de velden ligt. Ook in December
brandt de zon fel op den uitgedroogden
grond en de Kerststemming, die men hier
vindt, staat geheel los van de sneeuw en
dennen. In Zuid-Afrika, in Californië en op
de Philippijnen kan men misschien nog een
Kerststemming opwekken met de „tradi-
ticneele" middelen, doch in Bethlehem zelf
gaat dat niet. Daar ondervindt men de vreug
de om de geboorte van den Zaligmaker on
vermengd, of men gevoelt een volslagen
leegte.
Bethlehem is een aardig stadje, bekoor-
FEUILLETON.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG
(iQeautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle).
29)
Elk stuk kwam terecht in het water. Ben was er
zeker van, dat geen mensch er in slagen zou langs
dezen weg te ontsnappen zonder hulp van buiten
en dit stelde hem gerust. Het gevaar, dat hij ge-
loopen had, was in elk geval het resultaat meer dan
waard.
Hij bleef nog een tijdlang zitten om scherp te
kunnen luisteren. Weer voelde hij den koelen wind,
den geur met zich brengend van lava. Doodschc
stilte heerschte en de duisternis was zóó diep, dat
Ben vreesde er gek van te zullen worden. Bijna een
uur bleef hij wachten; toen kroop hij voorzichtig
achteruit naar den uitgang.
Zoodra hij eenmaal weer buiten stond, in het
zonlicht, en onder den blauwen hemel, voelde hij
zich dankbaarder dan ooit. Hij beklaagde Hall en
diens mannen.
Terug in het kamp waren Nevada's eerste woor
den' „Kon je nog langer uitblijven?"
„Ik ben in een grot gekropen," vertelde Ben.
„Ik heb nu de zekerheid, dat Hall en zijn bende
er nog zijn."
lyker dan andore dorpjes in Palestina, doch
geheel en al Oostersch. Tusschen de vele
Joden en Mohammedanen wonen wel een
aantal Christenen, doch deze komen in land
aard, karakter en gewoonten meer met de
Arabieren overeen dan met de West-Euro-
peesche volkeren. Hun Christendom is ook
anders dan het onze: wilder, fanatieker. Zjj
hebben onafgebroken voor hun geloof moeten
strijden en dat niet alleen met geestelijke
wapenen. Ook tusschen de Christenen onder
ling is het niet alles pais en vree. De kerk
boven de grot, waarin Jezus volgens de plaat
selijke overlevering geboren zouzjjn, behoort
aan drie groepen: Roomsch- en Grieksch-
Katholieken en Armeniërs, Niet alleen zijn
de tijden der verschillende godsdienstoefe
ningen nauwkeurig geregeld, doch ook de
kerk en zelfs de kleine grot zjjn verdeeld
in stukken, die aan de verschillende kerken
toebehooren. Bij de verdeeling zijn er eenige
gedeelten overgeschoten, die niemand toe
behooren en daarom ook door niemand
schoongehouden worden. Ze zien er dan ook
naar uit.
Hierover kan men zich nog gemakkelijker
heenzetten dan over het feit, dat de gods
dienstoefeningen elk oogenblik aanleiding
kunnen geven tot krakeel. Als er een beetje
te lang over de plechtigheden wordt geda;
als bij ongeluk usensiliën van een andere
kerk worden gebruikt, over haar „terrein"
wordt geloopen of gereserveerde plaatsen
van haar leden worden ingenomen, dreigt
er dadelijk een gevecht. Tusschen de geloo-
vigen bevinden zich dan ook de noodige
politieagenten; vroeger werd de orde
handhaafd' door Turksche soldaten. Er is
echter ook iets ontroerends in het gezicht
van de dicht opeengepakte menigte. Monnik
ken, pelgrims in Europeesche kleeding, man
nen met naakte beenen in Arabische kleeding
vrouwen met helmachtige hoofdtooien en
mannen met tulbanden. Een zeer heterogeen
gezelschap, doch alleen geloovigen, die bereid
zijn voor hun geloof te strijden en als het
zoo uitkomt, in dien strijd gedood of gewond
te worden.
Doos 30-60,Tube 80ct.
Bij Apoth.en Drogisten
(Adv.)
Onder presidium van Burgemeester den
Hollander te Middelharnis, vergaderden
Vrijdag de opgeroepenen tot het oprichten
van een plaatselijk crisis-comité.
Bijna alle genoodigden gaven aan dep op
roep gehoor, zoodat ongeveer 35 personen
bijéén waren.
De Voorzitter, Burgem. den Hollander,
zette uiteen, dat het comité zijn arbeid
hoofdzakelijk op de twee volgende punten
zal concentreeren:
„Natuurlijk. Reken maar, dat we binnenkort
van ze zullen hooren."
Ben loste den volgenden morgen Modoc af, zoo
dra de dag begon te schemeren.
„Kameraad, ik hoor loopen beneden," fluisterde
Nevada.
Ben had geen tijd om uiting te geven aan zijn
blijdschap. Uit de diepte van de grot klonk een
gejaagde stem: „Hoila daar!"
„Goeie morgen, Bill!" schreeuwde Nevada, ter
wijl hij zijn geweer greep en over den rand tuurde.
„Zitten jelui daar nog?"
„Zoo zeker als mijn kogels. Wij beginnen nou
pas goed wacht te houden."
„Wel vervloekt! We gaan dood van den honger.
V/at zijn je voorwaarden?"
„Geen voorwaarden, Bill! Kom naar buiten,
één voor één, gooi je wapens weg en de handen
omhoog."
„Beloof je niet te schieten?" vroeg de heesche
stem uit de grot.
„Natuurlijk. Tenzij je streken probeert uit te
halen," antwoordde Nevada.
„Hebben jelui eten?"
„Wat dacht je dan? Biefstuk met gebakken
aardappelen, koffie met suiker en slagroom en
appeltaart toe!"
„Lieg maar niet langer!" schreeuwde Hall ge
jaagder nog dan eerst. „We géven ons over!"
Ben ontdekte een gestalte, in weike hij weldra
den stoeren bandietenicider herkende.
Onbevreesd kwam de man naar buiten, zijn ge
weer bij den loop vasthoudend.
Toen hij eenmaal buiten was, wierp hij het wapen
van zich. Blootshoofds, vuil en vermoeid zag hij
er uit na de ellende van die wekenlange belegering.
A. Aanvullende en opheffende steun, aan
hen, die tengevolge van crisisverschjjn
selen in moeilijkheden verkeeren en
in wier nood door instellingen van
Weldadigheid of andere in deze ge
meente werkende Organisaties niet
of niet in voldoende mate kan worden
voorzien.
B. Aanvullende steun vooral in natura,
aan ondersteunde werkloozen, in wier
gezinnen ernstige behoefte aan klee
ding, schoeisel, beddegoed e.d. bestaat.
De Voorzitter deelde mede, dat voor dit
doel reeds een klein stam kapitaaltje aan
wezig was, n.l. ruim 300 gulden, zijnde de
helft van het winst-overschot van de „Lo-
terlj-vereenigingSommelsdijk-Middelharnis"
welke som aan het crisis-comité is toege
dacht.
Besloten werd van dit bedrag, aan gezin
nen die een prooi zijn van groote armoede,
een kerstgave uit te reiken.
Verder werden nog breedvoerige bespre
kingen gehouden en verschillende voorstellen
te berde gebracht, die echter geen doorgang
vonden, gezien de meeningen eenigszins
verdeeld waren en de tijd bovendien te be
perkt was om tot een algeheele, afdoende
regeling te geraken.
Daartoe zou Zaterdag de vergadering op
nieuw bijeenkomen.
Deze vergadering van Zaterdagmiddag j.l.
stond wederom in het teeken van flinke
belangstelling.
Allereerst werden de commissies benoemd
en een Bestuur gekozen, in den volgenden
lijve:
Burgemeester L. J. den Hollander, Voorz.;
Notaris van Buuren, Waarn. Voorz.; H. A.
v. d. Meer, Secretaris en Mevr. Timmers,
Penningmeesteresse.
Benoemd werd een commissie van uit
voering, bestaande uit leden van den Mo
dernen en Christelijken Landarbeidersbond,
Modernen en Chr. Bouwvakarbeidersbond,
de Wethouders, eenige werkgevers enz.
Een hulpcommissie, bestaande uit een
Damescomité en heeren Hoofden der diverse
scholen. Verder een adviescommissie, meest
bestaande uit leden der diaconieën uit de
diverse kerkgroepen.
Aangenomen werd, dat het Dames-comité
een rondgang in de gemeente zal
houden tot inzamelen van gelden.
Wij wekken onze lezers op, wanneer deze
dames Btraks aan de deur komen, zich dan
niet onbetuigd te laten, maar, waar zooveel
stoffelijke ellende ook in onze gemeente ge
vonden wordt, naar vermogen een gave te
offeren, of voor een maandelijksche bijdrage
te teekenen.
Als men rekent, dat nu reeds dagelijks
meer dan 100 werkloozen in onze gemeente
komen stempelen, kan men wel nagaan,dat
in veie gezinnen nijpende armoede gevonden
wordt. De penningmeesteresse. Mevrouw
v LEEUWARDEN -O",
(Adv.)
„Zoo zoo, Bill!" riep Nevada; „ga een beetje
naar rechts. Nou je handjes omhoog. Zie zoo, roep
nou je mannetjes maar; één voor één.
Niet voor Ben zich te paard bevond te midden
van de bandieten, gunde hij zich een oogenblik
den tijd om eraan te denken, welke wonderlijke
gevolgen deze goedgeslaagde onderneming zou
hebben. Nu durfde hij weer denken aan Ina, aan
de kostelijke belooning, die zij hem voor dit werk
zou geven. Nu bestond er kans den sluwen Setter
te ontmaskeren! Ina's vader zou merken, uit wat
voor hout de verloofde van zijn dochter was ge
sneden! Hij zou zijn eigen vader kunnen ontmoeten
zonder zich te schamen of spijt te hebben. De belofte
aan zijn moeder had hij gehouden.
Al deze gedachten bestormden hem, terwijl hij
reed in het bosch. Zijn geest vond geen rust, al
deed hij zijn plicht tegenover zijn kameraden.
Zij schoten slechts langzaam op, niet omdat de
paarden niet vlug vooruit konden, maar met het
oog op den nog steeds ernstig gewonden bandiet.
Toen het dag werd, naderde de ruiterstoet de ranch
van Ben. Ze trokken langs de verlaten weide en
de bevroren rivier. Alle deuren van de schuren
en de hekken van de weide stonden open. Ben was
op het punt woedend uit tc barsten, toen hij Modoc
zich zag oprichten in de stijgbeugels, als wilde hij
uitkijken over het nicer; doch het volgende oogen
blik dook de Indiaan diep over zijn paard. Ben,
die iets ongewoons voorvoelde, reed, gevolgd door
de bandieten, in galop naar Modoc. Ook Nevada
tuurde uit over het meer.
„Wat is er aan de hand?" vroeg Ben,
De rossige hengst ginds qp ijs," antwoordde de
Indiaan.
Voorgevel van het Van Weel Ziekenhuis. Diaconaal Ziekenhuis te Dirksland.
Deze gevel komt naar den Stationsweg, terwijl de hoofdingang aan de Noordzijde naar
de tramlijn zal komen. Ontwerp, waarnaar de aanbesteding door het Architecten-Bureau
Hanrath te Hilversum is uitgeschreven.
Timmers, zal dan ook iedere gift, hoe klein
ook, zeer op prijs stellen.
Het comité besloot een kerstgave aan de
meest behoeftigen uit te reiken, waarvoor
bons zullen worden verstrekt. De gave zal
bestaan in:
1 mud kolen:
1 pond boter;
eenige ponden spek;
1 pond suiker.
Ten slotte richtte de Voorz. een vraag tot
Dr. C. v. d Pol, Directeur der R.H.B.S. of
de mogelijkheid bestond, om de werklooze
jongelui eenige nuttige afleiding te bezorgen,
in het houden van lezingen, of het les geven
in schaken, enz.
Het Nationaal Crisis-Comité, (waarvan de
plaatselijke comité's onderdeel zijn) dringt
hierop ter voorziening aan, om de jeugdige
werkloozen voor moreelen ondergang te be
hoeden.
Dr. v. d. Pol zeide toe, zich in verbinding
te zullen stellen, met andere onderwijskrach
ten, en beloofde, wanneer er onder de jon
gelui ambitie voor bestond, zjjn steun niet
te zullen onthouden.
Hierna werd de vergadering gesloten.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Mijnheer de Redacteur.
Mijn antwoord aan dokter Van Gelder.
In uw blad van 5 Dec. 1.1. kwam een artikel
voor van dokter Van Gelder te Nieuwe
Tonge, waarin ik aan de kaak gesteld word
als iemand, die dingen beweert, welke kant
noch wal raken.
Door omstandigheden in mpn gezin was
ik verhinderd daarop dadelijk te antwoorden.
Het zeer lange artikel bestaat uit een geringe
hoeveelheid feitenmateriaal en veel franje
Allereerst de feitenMijn bewering steunde
op cijfers betreffende de zuigelingensterfte
voor enkele jaren (ik meen 1926 en 1927)
welke ik ter inzage kreeg en waarvan ik de
globale getallen had onthouden. Nu is mij
gebleken, dat deze jaren een al te ongunstig
beeld voor Middelharnis en Nieuwe Tonge
gaven. Dit vindt zijn oorzaak in de geweldige
schommelingen, welke deze getallen ver-
toonen, als men ze op een klein aantal in
woners en per jaar beschouwt. Maar dezelfde
oorzaak maakt, dat de cijfers van dokter
Van Gelder een te gunstig beeld geven voor
de beide genoemde gemeenten.
Immers de sterfte beneden het jaar per
100 levend geborenen was in het tijdperk
1919 1923 voor Rotterdam 5,50, Middelhar
nis 7,86 en Nieuwe Tonge 11,64. Voor het
tijdperk 1924 1928 worden deze getallen:
Rotterdam 4,56, Middelharnis 3,30 en Nieuwe
Tonge 5,77. Nemen we nu de gemiddelden
over het 10 jarig tijdvak 1919-1928 (en dit
is de zuiverste maatstaf) dan zijn deze voor
Rotterdam 5,03 Middelharnis 5,58 en Nieuwe
Tonge 8,71. 'tSpijt me voorU,dokter,maar
uw geliefd Nieuwe Tonge komt er nog altijd
het slechtste af!
De aandachtige lezer bemerktintusschen,
dat de waarheid in het midden ligt en ik
zou dan ook den heer Van Gelder dankbaar
zijn voor de aangebrachte rectificatie, als
bij daartoe een minder aangename manier
had gekozen.
Met dat al blijft mijn betoog recht over
eind staaD. Immers onze dokter geeft zelf
Zorg dagelijks voor Uw
keel - gorgel droog met
het behoort tot de hygiëne,
nèt als 't poetsen van Uw
tanden!
Alléén in origineele doozen 25, 45 en 65 ets.
(Adv),
„California Red? Op het ijs?" schreeuwde Ben.
„Zoo vast als 'n huis, kameraad," bevestigde
Nevada. „Hij heeft maar zes paarden bij zich. Het
meer is bevroren, uitgezonderd een wak in het
midden. De beesten hebben dorst. Kijk maar."j
Zich oprichtend tuurde Ben in de aangegeven
richting. Het Wilde Ganzenmeer was overdekt met
een ijskorst, waartusschen hier en daar dor gras
te voorschijn kwam. Ver weg, misschien twee
mijlen, ontdekte hij de paarden. Ze waren wild,1
doch hij herkende onmiddellijk den prachtigen
vorm, de vliegende manen van California Red.
Het dier dronk niet; zelfs op dien afstand zag Ben
den wilden kop hoog opgericht.
„Nevada, let op Hall!" commandeerde Ben.
Hij rukte aan de riemen, waarmede zijn kijker
aan het zadel was vastgemaakt en bracht die voor
de oogen, maar zijn handen trilden zoo, dat hij
slechts vage figuren onderscheidde. Hij moest
moeite doen, om zijn zelfbeheersching tc herwin-
nen, voor hij er in slaagde, California Red scherp
op te nemen.
Rossig was het paard, als een vlam, doch wilder
dan een bergschaap, groot en sterk, gespierd en
lenig als een volbloed renpaard. Terwijl de dieren
uit zijn troep dronken, stond hij op den uitkijk.
De droogte had hem wel tot het uiterste gebracht.
Ben wist niet, wat hij moest beginnen. Welk een
ironie van het noodlot!*Doch het volgend moment
besefte hij, dat, wat het ook kosten mocht, deze
gelegenheid niet ongebruikt zou mogen voorbij
gaan. Het was of er iets in hem knapte. Met de
snelheid van een panter vloog hij uit het zadel en
op Nevada toe. I
„We hebben hier vier man. Met ons drieën er
bij zijn wij dus met ons zevenen." 1
„Zeg Ben je wou toch niet.
„Natuurlijk!" hernam Ben grimmig. „Ik moet
dat rossige paard hebben. Wil jullie me helpen?"
„Wat dacht je wel!" riep Nevada heftig, terwijl
zijn gebronsd gelaat donkerrood werd.
„Ik heb je nooit herinnerd aan wat ik voor je
gedaan heb," ging Ben onbarmhartig voort, „maar
nu doe ik het."
„Je bent volslagen idioot," schreeuwde Nevada.
„Ik zal je helpen, maar ik vergeef het je nooit."
„Maak dan de lasso's los," commandeerde Ben.
Hij trok zijn mes en liep op Hall toe.
„Hall, er is een wilde hengst op het ijs, dien ik
sinds jaren heb gejaagd. Als ik beloof, je vrij te
laten en je mannen ook, wil je dan helpen hem te
vangen?"
Hall boog zijn ruigen kop naar voren en keek
Ben strak aan, als geloofde hij zijn ooren niet.
„Natuurlijk wil ik dat!" stentorde hij.
Zonder verder een woord tc wisselen, sneed Ben
de boeien los, hetgeen hij ook voor de volgende ban
dieten deed.
„Jij kan wel hier blijven," zeide hij tot den
gewonde.
„A's je het goed vindt, graag," antwoordde de
man blij. „Ik kan moeilijk hard rijden, maar schreeu
wen zal ik! Ik heb wel eens meer op wilde paarden
gejaagd."
Ben snelde terug naar zijn paard, knoopte z'n
lasso los en nam het dier alle onnoodige bagage af.
De bandieten stegen een oogenblik "af, om hun
beenen te kunnen uitstrekken.
(Wordt vervolgd*)