IJZEN
NDERDAG
IJDAG en
TERDAG
Lel ïöoral op ilii adres,
EERSTE BLAD
AANBIEDINGEN
INORME KOOPJES
UIT ALLE AFD.
UUR EN ZATERDAG
JESLOTEN
Lg
:rs,
rt
en
MIMOSA-DROPPELS,
.DE SALAMANDER
Vraagt ons Adyertentie-tarlef
OIMBOQN'S
JlfANOL
ZATERDAG
12 DECEMBER 1931
14e jaargang. - n°. 12
feuilleton.
De Jacht op het Rossige Paard.
ROTTERDAM
240
niddags
Ik,
per ver-
Jirtijen
jjppen,
tchijf-
I ploe-
|etuig,
BREUKBANDEN I
alle soorten met en zonderveer I
GENEESMIDDELEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen-
ziekten, enz.
SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,— per flacon.
Vraagt onze bekende
ter regeling v. d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd.
Al onze goederen worden onder volle
garantie verkocht. Niet goed, geld
terug.
Wiel op liet adres:
Kipstraat 59, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
Schoone volle lichaamsvormen dooi
onze Oostersche krachtpillen, een
Gulden per flacon van 80 pillen.
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIEN
van 16 regels tt
1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Week-revae.
Binnenland.
Waaneer de rusteloos voortschrijdende
techniek ons nieuwe mogelijkheden binnen
't bereik brengt en na een proeftijd van
experimenteeren alles van een leien dakje
gaat, dan denken we al heel spoedig of het
hoort zoo. Zoo ook met de Indië-vluchten
door de K.L.M. verzorgd.
Zondagavond kwam vanuit Indiê de Jobs
tijding door dat het Indie-retourvliegtuig
„Ooievaar',, Zondagmorgen op het vliegveld
Don Mang ten Noorden van Bangkok in een
start is verongelukt, waarbij de piloten
Wiersma en Van Onlangs en de boordwerk
tuigkundige Kotte zijn gedood, alsmede twee
der passagiers, terwijl de marconist Zadelhof
licht werd gekwetst en de passagier kol.
Brinsmead zwaar gewond.
Voor onze K.L.M. is deze ramp een ont
zettend zware slag. Niet minder dan drie
bekwame en toegewijde krachten van de
K.L.M. zijn in dienst van het jongste en
snelste vervoermiddel te Bangkok omgeko
men, drie jonge kerels! in de volle kracht
van hun leven en die hebben meegewerkt
om ons land een internationalen naam te
geven op het gebied der aviatiek. Omtrent
de juiste oorzaak der ramp wordt een nauw
keurig onderzoek ingesteld, doch vermoede
lijk is zulks te wjj'ten aan het open staan
van een luik voor de stuurcabine, waardoor
de machine zich niet van den grond heeft
kunnen oplichten.
Het bekende en verschrikkelijkstroopers-
drama te Echt heeft ook de verdwijning van
den 24-jarigen Rubroeks, welke sinds 24 Aug.
spoorloos was verdwenen, opgehelderd. Bjj
een onderzoek in de bosschen onder Echt
is het lijk van Rubroeks gevonden. Uit het
door Dr. Hulst ingestelde onderzoek is ge
bleken dat ook Rubroeks op lafhartige wijze
van korten afstand is neergeschoten en daar
na in de bosschen begraven. Sindsdien moet
de gearresteerde jachtopziener van E. dit
gedeelte der bosschen steeds hebben gemeden,
onder voorwendsel dat het toch geen wild
bevatte.
Te Winschoten zijn een aldaar wonende
reiziger en winkelier gearresteerd, in ver
band met het smokkelen van groote hoe
veelheden te Amsterdam gedrukte valsche
Duitsche tabaksbelasting-banderolles. Sedert
maanden was het den douane-autoriteiten
bekend, dat in ons land op groote schaal
valsche Duitsche tabaksbelasting-banderolles
werden (gedrukt en over de grens gesmok
keld. Een arrestatie te Papenburg in Duitsch-
land heeft de justitie op het spoor der schul
digen gebracht, waarna de arrestaties te
Winschoten zijn gevolgd en daarna de aan
houding van den te Amsterdam wonenden
drukke, welke de vervalschte banderolles
heeft gedrukt.
Een der te Amsterdam gevestigde kleinere
bankinstellingen, n.l.De Nationale Emissie-
bank heeft de lokketten moeten sluiten en
heeft surséance van betaling aangevraagd.
ZANE GREY
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG
Geautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle).
26)
„Hall verkeerden canyon gepakt," legde Modoc
uit. „Hij denken heele bende schieten om hem te
vangen. Daarom hij nemen kleinen canyon. Geen
uitgang voor Mule Deer Lake meer dan twintig
mijl. Onbegaanbaar, vooral voor paarden en geen
water, geen gras. Hall beter af als hij bereiken
Mule Deer Lake. Hij niet durven. Moet water
halen in Modoc grotten. Wij hem vangen als
paarden."
Ben had den Modoc nooit zoolang achtereen aan
het woord gehoord.
„Eén kerel van Hall kreupel," ging Modoc voort,
„jelui hem raken; Hij achterblijven. Mij zien en
schreeuwen en dan weer voortmaken. Maar hij niet
opschieten. Wij gauw gaan. Extra paarden, hoop
water, hoop haver."
„Modoc, jij en ik behooren tot denzelfden stam
van spoorzoekers," zeide Nevada, „wij zullen die
bende dag noch nacht met rust Izten."
„Laten we de rest van de paarden hier?" vroeg
Ben. „Dat staat mij eigenlijk niet aan."
„Mij ook niet, maar het kan niet anders, Ben.
Veel risico is er niet aan verbonden in deze buurt.
Dit is het zooveelste slachtoffer, of, wat niet
te wenschen ware, dit maakt weer zoovele
slachtoffers.
Buitenland.
„Ik ben bereid de particuliere schulden van
Duitschland als koopman te erkennen. Als
wü de macht in handen hebben zullen wij
het ultimatum stellen of Duitschland de
particuliere schulden of de herstellasten zal
betalen. Beide te betalen is onmogelijk en
hierbij komt niet eens de goede wil ter
25, 45 en 65 ets.
werkt als
gorgelen
et voorkomt verkoudheid.
(Adv.)
Ik zal Biackie vastbinden op een mooi stukje gras
in de buurt van het water. Dan scharrelen de
andere paarden wel in de buurt."
Binnen het uur zaten de mannen weer in het
zadel en trokken zij verder, onder leiding van
Modoc, terwijl Ben en Nevada zorgden voor de
pakpaarden. Ze hadden twee groote waterzakken
voor de paarden bij zich en een kleine voor eigen
gebruik. De uren vlogen om. Toen het dag werd,
vond Ben zichzelf in de woestijnachtige omgeving,
waar Mule Deer Lake glinsterde, als het oog van
een duivel.
Zij merkten, dat het Hall moeite kostte zijn weg
te vinden. Zelfs een knap spoorzoeker zou er
moeite mee gehad hebben, doch de Indiaan verloor
hun spoor geen oogenblik.
„Kreupel man niet rijden als zijn vrienden,"
zeide Modoc, wijzend naar een onregelmatig ge
vormd spoor. „Hij niet durven. Hij sporen maken."
In den den loop van den middag wachtte Modoc,
die ver vooruit was gereden, zijn metgezellen op.
Toen zij hem bereikten, kondigde hij aan: „Ik hen
zien. Zij langzaam rijden. Gewonde man bijna
vallen. Zij halt houden bij eerste grot, waar water.
Ik weten."
„Hoe ver is dat nog, Modoc?" vroeg Ben.
„Heel eind loopen, kort eind rijden," antwoord
de Modoc. „Wij loopen. Gden geluid maken. Goed
uitkijken."
Zwijgend keken Ben en Nevada toe, toen de
slanke gestalte van den Indiaan tusschcn de
struiken verdween. Hij maakte niet meer geluid
dan een vogel en kon zich altijd dadelijk ver
bergen. Toen hij een paar honderd meter vooruit
was, reden Ben en Nevada langzaam voort, hem
voortdurend in het oog houdend. Zoo bestegen zij
Deze woorden zijn uitgesproken door Adolf
Hitler in een intervieuw te Berlijn tegen
over enkele aldaar gevestigde Engelsche en
Amerikaansche journalisten. Dit intervieuw
is in menig opzicht merkwaardig. Adolf Hit-
Ier, tot voor betrekkelijk korten tijd een
geheel onbeteekenend manneke en nu de
machtigste leider der grootste partij in
Duitschland,presenteert zich in dit intervieuw
min of meer als de toekomstige leider der
Duitsche politiek, als de op den drempel
staande en verzoekt alvast om de gunst en
klandizie. Gelijktijdig maakt Hitlers perschef
Rosenberg een uitstapje naar Londen, Parijs
en naar Rome, niet voor zijn genoegen natuur
lijk, doch enkel en alleen om stemming voor
Hitier te maken, hetgeen nietandersmogelijk
is dan door de voorstelling te wekken dat
de regeering Brüning op zijn laatste beenen
loopt en op het punt staat voor de nationaal-
soeialisten plaats te maken.
Dat de regeering Brüning er zwakjes voor
staat is zeker en dat ze hoe langer hoe meer
onpopulair wordt eveneens. De regeering
Brüning is genoodzaakt de eene noodverorde
ning na den andere af te kondigen en de
jongste noodverordening waarmede deDuit-
schers deze week gelukkig zijn gemaakt, dit
heet nu het laatste en tevens het zwaarste
offer, zal er zeker niet toe bijdragen om de
positie der regeering te versterken, Deze
nieuwe noodverordeningis een aaneenschake
ling van paardemiddelen om de kop boven
water te houden en heeft ten doel een al-
geheele prijsverlaging, verlaging van den
rentevoet, enz. enz. en het in evenwicht
brengen der begrooting mogelijk te maken.
Een rijkscommissaris voor de prijsverlaging
zal verstrekkende bevoegdheden krijgen. De
tarieven voor het goederenverkeer zullen van
5 tot 25 worden verlaagd, ook de tarieven
der posterijen, voor gas, water en electriciteit
zullen worden verlaagd. De rentevoet van
leeningen en hypotheken wordt naar beneden
gedrukt, de ambtenaren zullen opnieuw een
verlaging van 9 moeten slikken, dit is
nu reeds de vierde maal dat deze aan hun
schamel jasje worden getrokken, doch ook
de loonen en salarissen in het particuliere
bedrijfsleven zal in beginsel tot het peil van
10 Jan. 1928 worden gedrukt. De belasting
op den omzet wordt verhoogd en de reeds
voor het gebied van de Oosthulp gelden
bescherming tegen executie wordt tot het
geheele rijk uitgebreid.
Teneinde beter in staat te zijn de orde te
handhaven, zal een algemeen uniformverbod
voor alle politieke partijen en organisaties
worden ingesteld en voor den t(jd van 20
December tot 3 Januari wordt een algemeene
godsvrede geproclameerd en zijn alle politieke
vergaderingen en elke propaganda door affi
ches, circulaires enz. verboden, In een indruk
wekkende en kalm voorgedragen rede heeft
Dr. Brüning een toelichting gegeven op al
deze buitengewone harde maatregelen en
daarbij een laatste beroep op het Duitsche
volk gedaan. In deze rede heeft Brüning
tevens een aan duideHjkheid niets te wen
schen overlatend waarschuwend geluid tot
uiterst rechts laten hooren. Sprekend over
de toenemende actie dernationaal-socialisten
merkte Brüning op:
„Er bestaat in Duitschland geen ander
macht dan de wettige r(jksregeering en deze
regeering zal niet dulden, dat het volk in
twee vijandige kampen gescheiden wordt.
De leider der nat. soc. heeft verklaard dat
z(jn partjj slechts langs wettelijken weg de
regeeringsmacht veroveren wil, maar de hef
tige uitbarstingen van zijn volgelingen en de
openlijke ophitsing tegen de gestelde mach
ten vormen geen weg der legaliteit meer.
Wanneer dan nog bovendien personen naar
het buitenland gezonden worden, die daal
den indruk moeten wekken dat de Duitsche
regeering zwak is of voor den val staat, dan
zal deze regeering bewijzen, dat zij haar
plicht zal doen tot het laatste oogenblik, dat
zij paal en perk zal stellen aan politieke
vrijbuiterij."
(Adv.)
Verder vergadert te Berljjn een commissie
van internationale bankiers om te onderzoe
ken wat er gebeuren moet met de in Duitsch
land bevroren credieten, als de bekende „Stil
halten" voorbij is. Deze bankiers hebben tot
heden nog geen ruzie gemaakt, wel vreemd
voor een internationale bijeenkomst, doch de
heeren konden riet anders. Deze bankiers te
Berlijn hebben namelijk niets om ruzie over
te maken, weten in ieder geval nog niet of
het wel voldoende kluifjes van de bevroren
credieten zullen overschieten om een herrie
hierom loonend te maken.
Dit iaatste hangt namelijk geheel af van
hetgeen te Bazel wordt bekokstoofd, waar
een door de centrale banken van de voor
naamste by het plan-Young betrokken lan
den aangewezen commissie van deskundigen
zal onderzoeken of Duitschland nog in staat
is zijn uit het plan-Young voortvloeiende
verplichtingen te voldoen. Doet deze com
missie verstandig werk dan zal er voor de
te Berlijn vergaderende bankiers nog wel
een vet kluifje overschieten en gedragen de
heeren te Bazel zich niet verstandig, dan is
de tijd der vette kluifjes naar te vréezen
staat voor langen tijd geweest. De heeren
te Bazelzjjn onverstandig begonnen, n.l.met
te kibbelen over de benoeming van een voor
zitter. Als voorzitter is aangewezen een
Italiaan, terwijl ook de secretaris-generaal
een Italiaan is. De Amerikaansche vertegen
woordiger heeft beslist geweigerd het voor
zitterschap te aanvaarden. Het Dawes-plan
en het Young-plan hebben de Amerikanen
reeds onsterfelijken roem bezorgd (hm. hm
zoodat oom Sam het zonder de glorie van
een derde mislukking wel kan stellen.
Dit alles is een zeer krachtige taal van een
door en door zwakke regeering. Hitier heeft
zijn tenten reeds te Berlijn opgeslagen in
hotel „Der Kaiserhof". Zijn kamers zien uit op
het Wilhelm-plein, waaraan ook de werk
kamer van den Rijkskanselier Brüning op uit
ziet. Vandaag zijn Hitier nog twee anto-polen,
morgen misschien reeds collega's, of niet on
mogelijk zetelt Adolf Hitler straks op een
door President Hindenburg te ontruimen
presidenteelezetel. De tijd gaat snel, in menig
opzicht vaak te snel,
Minder snel daarentegen verloopen de tal
rijke elkaar opvolgende internationale con
ferentie en wat nog erger is, al deze con
ferenties van den laatsten tijd zijn nagenoeg
zonder uitzondering volslagen mislukt of
bieden een hopeloos vooruitzicht. Te Park's
vergadert nog altijd de Volkenbond over het
conflict in Mantsjoerije. Na weken achtereen
hun onmacht of onwil te hebben gedemon
streerd verlangen de heeren naar huis en vol
gens een der laatste berichten wordt naar een
geschikte uitvlucht gezocht om verdere pogin
gen te kunnen opgeven. Dat zou dan een
weinig verheffend slot zijn.
De te Londen gehouden „Round table
conferentie", waar de ingewikkelde Britsch-
Indische vraagstukken onder de loupe wer
den génomen, is ook op volslagen mislukking
uitgeloopen. De Engelsche regeering heeft
een eerbiedwekkende stapel studiemateriaal
in een stoffig archief te doen vergelen.
(Adv.)
de helling, totdat zij een punt bereikten, vanwaar
Modoc begon af te dalen. Weldra zag Ben de
donkere lavavelden, die scherp afstaken tegen de
prachtige bosschen, in hun sinistere verlatenheid.
Diepe putten, begroeid met struiken, toonden aan,
waar de lavavelden eindigden. Daar begon het
gebied van de grotten.
„Ben, ze zullen het niet makkelijk hebben,"
fluisterde Nevada. „Reken maar, dat de Indiaan
hen al ziet. Ik ga direct schieten."
„Schiet niet, voor ik het je zeg."
„Wel vervloekt, kerel 1 Je kon het wel eens een
week te laat zeggen. Ik ben gewoon om een beetje
vlug te schieten."
„Ssssst..." fluisterde Ben, terwijl hij Nevada
bij den arm greep.
„Modoc maakt gebaren. Hij wil, dat wij onze
paarden vastbinden en naar hem toekomen."
Nevada was reeds uit het zadel gesprongen en
bond den halster vast aan een boom. Ben volgde
dit voorbeeldvervolgens bonden zij de pakpaarden
en het dier van Modoc vast. Ben hijgde, toen hij
den Indiaan bereikte.
„Ik kelder kennen," fluisterde Modoc, wijzend
naar een met struiken begroeide inzinking van het
terrein, geen vijftig meter van hen verwijderd.
„Weinig water. Grot diep. Andere uitgang ver."
De Indiaan maakte niet gebaren duidelijk, dat de
uitgang van de grot zich in het bosch bevond aan
de ovcizijde van de helling. „Hall niet gauw daar."
„Zijn zij binnen?" vroeg Ben; het hart bonsde
hem in de keel.
„Ja. Gewonde man zich vasthouden. Zij er nu
zijn. Paarden drinken. Die komen voor gras
hard loopen hen tegenhouden."
„Nou praat je weer naar mijn hart, Indiaan 1"
GEEL 30 ct.
GROEN 35Ct.
ROOD 40 Ct.
per'Apond
Cjvedkvope fTöbak f
(Adv).
VERSLAG van de Vergadering van
den Raad der gemeente SOMMELS-
DIJK, op Dinsdag 8 December des
namiddags 2 uur.
Voorzitter Burgemeester Den Hollander.
Alle leden tegenwoordig. Veel belangstelling
op de publieke tribune.
De Voorzitter opende de vergadering met
gebed, waarna de notulen der laatste ver
gadering werden gelezen en onveranderd
goedgekeurd.
Ingekomen stukken:
Ingekomen is een schrijven van Ged.
Staten waarbij enkele raadsbesluiten worden
goedgekeurd.
Enkele aanmerkingen van administratie
ven aard op de gemeenterekening 1929 zijn
ingekomen.
Goedgunstig wordt beschikt op enkele aan
vragen om waterleidingsbuizen te mogen
leggen.
De heer Van Es zou B. en W. machtiging
willen geven om te zorgen, dat er maar niet
gegraven wordt zooals ze willen.
De Voorzitter heeft hiertegen geen be
zwaar. Er zou kennis gegeven kunnen wor
den aan den gemeente-opzichter.
De heer Van Es zou het recht aan B. en
W. willen geven om eventueels aanwijzingen
te geven.
Aldus wordt besloten.
Verschillende gemeenten berichten, dat zij
de Sommelsdijksche motie betreffende water
leiding voor kennisgeving hebben aange
nomen.
Verschillende gemeenten berichten de be
noeming of herbenoeming van leden in het
bestuur der waterleiding.
De heer J. Blok bedankt als lid der werk-
loozencommissie.
De heer J. Mackloet vraagt een erfpacht
van grond aan de Ringstraat te Sommeisdtjk,
waar dezelfde soort woningen zullen worden
gebouwd als van Van Driel.
Wordt ter afdoening aan B. en W. ge
geven, daar het pas is ingekomen.
B. en W. krijgen machtiging tot wijzigiDg
van de gemeentebegrooting 1931.
Aan de orde is de vaststelling der ver
ordeningen op de beffing en invordering van
besmettelijke ziektengelden.
Her verhaal der kosten wordt als volgt
voorgesteld door B. en W.Inkomens van
1500 tot 2000, 25 2000 tot/r3000,
50 3000 tot 4000, het volle bedrag.
Verpleeggelden enz. 2,90 per dag, on- en
minvermogenden gratis. Voor vervoer van
patiënten 30 cent per K.M.
Conform wordt met algemeene stemmen
besloten.
Conform het voorstel van B. en W. worden
vastgesteld de verordeningen op de heffing
en invordering van hondenbelasting.
De heer Schut meent dat de wet de moge
lijkheid stelt om ook bij de hondenbelasting
rekening te houden met de flnancieele draag
kracht der eigenaren. Het verwondert spr.,
dat er zoo maar een uniform tarief wordt
gesteld. Spr. stelt voor inkomens beneden
de 1500 op het tarief te laten en bij de
hoogere inkomens het nieuwe tarief toe te
passen.
De Voorzitter: Wemoeten rekening houden
met het verschil tusschen losloopende hon
den en die vast gehouden worden.
De heer Schut: Dat moet volgens de wet,
maar er is toch geen bezwaar tegen om de
lagere inkomens wat minder te laten betalen.
riep Nevada uit, terwijl hij zijn
„Hoever is die andere uitgang hier vandaan?
vroeg Ben.
„Ver, zij niet gauw komen daar. Ik zal eerder
zijn. Met rotsen afsluiten."
„Vooruit dan! Maar wees voorzichtig. Als ze
naar buiten komen, zullen wij hen tegenhouden."
De vlugge Indiaan snelde zoo overhaast weg, dat
Ben hem bijna niet bij kon houden. Ze kropen
tusschen de struiken door en gluurden in de grot.
Ben zag iavablokken liggen aan alle kanten.
Rechts van hem vertoonde zich een donkere
opening.
„Het laatste paard is al binnen" fluisterde
Nevada, die het eerst over den rand had gegluurd.
„Het is een moeilijk pad. Kijk eens naar dat pak
paard. Ben. Ze hebben niet genoeg bij zich om een
konijn een week lang in het leven te houden."
„Het is een schijntje," duisterde Ben terug;
„maar misschien hebben ze wel meer."
„Geen sprake van. Wat een dot van een kans
krijgen we. Zeg Ben Ide, luister eens." Nevada
veranderde plotseling van toon. „ik zie dien ge
wonden kerel niet. Misschien is hij een eind weg
gekropen. Maar ze kunnen hem natuurlijk niet
meeslepen tot bij liet water. Hij zal we! ergens in
de buurt liggen. Op het oogenblik gaan ze water
halen. Wij zullen de paarden opjagen. Paarden-
vlecsch is goed eten, weet je. Ik heb het wel meer
gedaan. Het is vrij zeker, dat de dieren het eerst
naar buiten komen. Laten we wachten; misschien
kunnen we die kerels tegenhouden. Doch daarvoor
zitten we hier niet op een geschikt plekje. We
kunnen probeeren door als razenden te schieten
de paarden op hot te jagen. Dan hebben we Hall
absoluut."
In de stilte, die volgde, hoorde Ben in de grot
gemompel van stemmen, even later gevolgd door
getrappel van paardenhoeven.
Na langen tijd werden de hoefslagen duidelijker.
Beu onderscheidde in het donker schaduwen. Zij
naderden. Toen draafden zes paarden over de ruwé
lava naar buiten, op het verweerde gesteente, waar
hun hoeven nauwelijks geluid maakten. Ben rilde,
toen een andere schaduw volgde. Het was een man,
kort, zwaar gebouwd, wiens gelaat werd over
schaduwd door een breedgeranden hoed.
„Zeg Bill," klonk een zwakke stem, vlak onder
de plaats, waar de beide mannen lagen, „ik heb
daar net iets gehoord."
„Wat is er aan de hand?" vroeg Hall, die op
hetzelfde oogenblik een revolver trok.
„Het lijkt wel of ik voetstappen hoor en fluiste
ren."
Plotseling kromde zich Nevada's lichaam, ais
maakte hij zich gereed om te springen.
„Handen omhoog!" stentorde hij.
Bill's antwoord kwam in den vorm van een
kogel en een vluggen sprong, die hem schotvrij
maakte. De kogel trof een tak boven Ben's hoofd
en iloot verder het bosch in. Nevada begon tc
schieten, zoo snel, als hij den trekker van zijn
Winchester kon overhalen. Modoc liet zijn zwaar
geweer knallen. De schoten werden uit de grot
beantwoord.
(Wordt vervolgd).
