i +DE SAlfTODERi URIEPILLEN PREDIKBEURTEN. «fDAMES 4s HOFNAR SIGAREN VERBRUGGE WITTE WINKEL13 WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1931 FLUISTERENDE BOOMEN. ,ahd£n\ Land- en Tuinbouw eu wanneer wy daarnaast zien, dat rapitaalvorming te wenschen laat, dat astingen een ongehoorde hoogte heb- ereikt en dat de werkeloosheid over- ;end groot is, dan komen wy tot de liging, dat er lekken zyu, waardoor on- lv&art wegvloeit. van die lekken is, dat wij onzo inkom- liet goed besteden. Dat wy niet altijd nnenslands voortgebrachte koopen als iet het buitenlandsche kan uiededin- Hoeveel werkloozen zouden te werk m gesteld in het moreel en economisch van geheel Nederland, indien alle Ne- ïders allereerst trachtten Nederlandse h aat te koopen? Zondag 6 September 1931. DERLANDSCH HERVORMDE KERK. lharois, tui. en 's av. dhr. Dijkman uit elsdijk, vm.leeskerk en 'sav. ds. van Aseh. and. vm. ds. van der Walen 'savleeskerk. ugeu, vm. en 'sav. ilhr. Overweel. ant, nam. ds. Vlasblom, dam, vm. en 's av. dhr. Bouman. reede, vm. ds. Dekker, irp. vm. en nam. ds. van Aineide. e Tonge, vm. leeskerk. en nam. ds. Dekker. Tonge. vm.ds Vlasblom en'sav.leeskerk. nsplaat, vm. dhr. Mulder uit R'dara en ds v. d Wal. traat, vm. en 'sav. dhr. Vetter, tommei, vm. ds. v. Asch en'sav. leeskerk. an 'i Haring vliet, vm en 's av. ds. Polhuijs. oetsluis, vin ds. Loran van Brielle. Helvoet, vm.ds. v. Meurs van Hekelingen, enhoorn, vm. ds. Brinkerink van Oost- l"je op) vm. ds. Brinkerink uit Ooslvoorne. oorne, geen dienst. Kerkelijke Vereeniging 'sav. ds.Brinke van Oostvoorne. te waal. vm. ds. Brink, vliet, vm. ds Moll van Charante. LUTHERSCHE KERK. voelsluis, 'sav. ds. Schmidt. GEREFORMEERDE KERK. ïlharnis, vm. en 's av. «Is. Zeilstra. sant. vm. en 'sav. leeskerk. ndam, vm. en 'sav. leeskerk. orp, vin. en nam. leeskerk. ensplaat, vm, en 'sav. ds. De Lange. Bommel, vm en 's av. ds Schaafsma. a. 't Haringvliet, vin. en 's av. ds de Graaft', voetsluis, vm. en 'sav. ds. Westerhuijs. Helvoet, geen dienst. GEREFORMEERDE GEMEENTEN, elharnis, vm. en 's av. leeskerk. >land, vm. en 's av. ds. De Blois. ingen. vm., nm. en 's av. leeskerk. orp, vm. en nm. leeskerk. DOOPSGEZINDE GEMEENTE, orp, vra. ds. Foppema. Vraagt onze pillen en druppels ter rege ling v. d. bloedsomloop, door H.H. Doc toren aanbevolen, beslist onschadelijk voor de gezondheid. Alleen bij ons Is sncces verzekerd. Vraagt ons boekje met talrijke al- beeldingen met duidelijke en vol ledige inlichtingen in blanco ge sloten Convert met 25 cents insluiten aan postzegels. Wacht O voor misleiding of teleur stelling. Koopt in zaken waar U zeker van kan zijn vakkundig en succesvol geholpen te worden, en niet door min derwaardige namaak op de lange baan geschoven te worden. WIJ zijn vanonds bekend het soliedste adres. Let daar vooral op. Kipstraat 59. Rotterdam Vraagt gratis inlichtingen of prijscourant. verkrijgbaar voor winkeliers bij MIDDEL HARNIS De Centrale Proeftuin voor Goeree en Overflakkee te rVÏIddeiharnls (Langeweg) is op eiken werkdag voor belangstel lenden GRATIS TOEGANKELIJK. Desgewenscht geeft de tuinman alle inlichtingen, die mochten worden ver- «ned tegen BEDWATEREN Spoedige radicale genezing. Wanneer alle andere middelen falen, helpen Uriepillen nog Haagscheveer 6a - Rotterdam Prijs per kwartaal Losse nummers ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 13e JAARGANG. - N°. 86 Amerika en Europa. Het wordt t(jd, dat ouze taal nieuwe woor den geel't voor de verschillende begrippen, die worden samengevat in de uitdrukking „vrede'1 en die bitter weinig met elkaar ge meen hebben. Op dit oogenblik is er vrede in den zin, dat actief wapengeweld ontbreekt, er is geen oorlog, er is passieve vrede. Maar ia dit nu het begrip, dat reeds in de laatste jaren van den wereldoorlog de zedelyke recht vaardiging heette van den grootsten men- schenmoord, dien de wereld ooit gekend heeft, toen men ous voorhield, dat de strijd ging om de vernietiging van den oorlog zeiven, dat de menschonoffers niet vergeefs werden ge bracht, doch dienden om Wilson's hooge idealèn van wereldvrede in vervulling te doen gaan? Ieder onzer heeft het gevoel te leven in een pauze tussctaen verschillende bedrij ven van oorlog in, eiken morgen versvacht men, dat de courant het begin zal melden van nieuwe conflicten, inen weet niet waar of hoe, maar het bewustzijn leeft, dat de oorlog latent is; er is oorlogsspanning. De oorlog, die naar Wilson's voorspelling dood zou zijn, ligt slechts in een onrustigen slaap; wee de menschheid, wee Europa, als hij ontwaken mocht. En de menschheid ziet en beseft de feiten... en wacht af. Waarop wacht men? Op nieuwe conferenties, op het ineenstorten van Duitschland, op inzakking van de Fran- sche politiek? Moet hieruit de actieve vre destoestand, de Wilson-vrede, geboren wor den of is ons ideaal al zoover teruggezakt, dat onze hoogste verwachting is, dat Europa door één groep zal worden beheerscht of als maximum geluk het evenwicht der machten, zboals wij dat kenden vöör 1914? Het vraagstuk van de schadevergoedingen, waarom indertyd de stille strijd in Koer-en Kijngebied zich heeft bewogen, heeft vele jaren Amerika onberoerd gelaten. Gelukkig is er een kentering te bespeuren in de hou ding, door de Vereenigde Staten van Noord- Amerika tegenover Europa in den loop der laatste jaren aangenomen. In het eerst, nadat de toetreding tot den Volkenbond was afgestuit op het verzet van die Yankees, welke Europa liefst in eigen vet lieten gaar koken, was geheelonthouding het parool- Op den duur zag men te Washington ech ter wel in, dat een dergelijk systeem niet vol te houden was. Zoo ontstond bet instituut der Amerikaansche „waarnemers." Nog een stap verder, en de Unie bleek be reid op bepaaide punten van Volkenbonds- werk tot actieve deelneming over te gaan. En thans is men reeds zoover gevorderd, dat Uncle Sam heeft besloten tot het herstel van Europa mede te werken. Sneller dan menigeen vermoed of gehoopt heeft, is dus tot heden de ommekeer in de houdiDg van Washington geweest, een hou ding, die dit mag wel naar voren worden FEUILLETON. CECIL ADAIR VOOR NEDERLAND BEWERKT DOOR THEO DE WITTE. (Geaut. uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.) 68) Hij had haar lief! Zij wist het. En zij,hield van hem; zoo zelfs, dat de grootte en kracht van haar liefde haar soms bang maakten. En toch durfde zij nauv/elijks denken wat het resultaat van dez- wederzijdsche liefde zou worden. Want hij liep nog altijd met het vreeselijke idee fixe rond dat hij een uitgestootene was die gedoemd was alleen op zijn dood te wachten. Hoelang zou die beklemmende gedachte zijn geluk en het hare nog in den weg staan? Ze had zich in hem vast gezet onder omstandigheden, dat de geest van den mensch vreemde en verschrikkelijke schokken krijgt te doorstaan. Niet zelden werd de citadel van het verstand bij dergelijke gelegenheden geheel door elkaar geschud. En was de geest zelf niet uit zijn hengsel gelicht, dan kwamen dikwijls ziekelijke nevenoorzaken den toestand ver-ergeren Zij had op dit gebied te droeve ervaringen meege maakt. Zij had meermalen mannen opgepast die vreeselijk geleden hadden door de verschrik kelijke angsten, die zij hadden uitgestaan. Maar wat een vernieling had het verleden bij dezen man aangericht. Want achter hem stond steeds het fantoom van de vrouw, die hij gedood had. Hij had het geluk niet gezien, dat in haar vredige oogen lag en niet de milde stem gehoord, die gezegd had: Zorg, dat hij het alles juist inziet doe hem alles begrijpen! Daar stond hij! Hij stond naar het pas beëin digde werk te zien en bemerkte de eerste oogen- blikken niet, dat zij hem naderde. Naast hem stonden dt' twee groote honden, die, toen zij Barbara's komst bemerkt hadden haar met hun groote staarten welkom heetten, zonder echter van hun plaats te gaan. Edgar keek plotseling op, nam zijn hoed af ten gebracht - meer getuigt voor het gezond staatkundig verstand van het Amerikaansche volk, dan het negatieve besluit, waarmee het zichzelf destijds, toen het tenslotte niet be reid bleek den nobeleu strijder en leider Wil son te volgen, een geduchten klap in het aan gezicht gaf! Waarop moet men bij het koopen van huisbrand letten? Voor velen is het elk jaar weer opnieuw een puzzle, welke brandstof zij voor den komenden winter zullen koopen. En tegen woordig, nu de zomerinslag van brandstoffen op zoo groote schaal is toegenomen, doet dit vraagstuk zich dus al reeds in den zomer voor. Trouwens, het is niet alleen de lagere prijs van den huisbrand welke totinkoopen gedurende den zomer aanspoort, doch tevens het feit dat men den huisbrand in de zomer maanden dikwijls beter verzorgd thuis krijgt dan in den winter, omdat de anthraciet bij het vervoer in den wagon 's zomers veel minder te lijden heeft dan 's winters. De aangewezen brandstof voor kachels en haarden is wat de soort betreft anthraciet, omdat deze tengevolge van haar laag gas- gehalte met het minste rook en roet ver brandt, terwijl zij het vermogen bezit om èn heel zachtjes te branden èn een heel felle hitte te geven, zoodat men de hoeveel heid warmte welke een met anthraciet ge stookte kachel afstaat nauwkeurig kan aan passen aan de behoefte. Maar aangezien er meer soorten kolen bestaan (vetkolen en vlamkolen, welke voor huisbrand ongeschikt zijn), moet iedereen, die anthraciet koopt, er dus zeker van zijn ook werkelijk anthra ciet te ontvangen en geen andere soort. Want wie een andere soort thuis krijgt, sukkelt niet alleen den geheelen winter met kolen, welke voor zijn haard of kachel on geschikt zijn, doch hy betaalt bovendien veel te veel, omdat de prijs van de andere soorten belangrijk lager is dan van anthra ciet. En het zou gezien den goeden naam, welken de brandstoffenhandel zich langza merhand in ons land weet te verwerven, heelemaal niet noodig zijn op de mogelijk heid van zulk een bedrog met de soort te wijzen, ware het niet dat er nog steeds zgn. scharrelaars aan den weg zijn, die trachten door het leveren van onbruikbare soorteü een extra winstje binnen te halen. Voort durend hoort men nog weer van koopers, die er op deze manier zijn iogeloopen. Ge lukkig werken deze knoeiers meestal zonder vaste woonplaats, zoodat het heel gemak kelijk is zich te beveiligen tegen dit bedrog door den huisbrand te koopen bij een ge- vestigden handelaar. Elke solide brandstof- fenhandelaar, die er op gesteld is den naam van zijn zaak hoog te houden, zal bij het verkoopen van anthraciet ook werkelijk anthraciet leveren, terwijl men bovendien, indien men aan de soort twijfelt, altijd by groet en zij meende een vluchtigen blos over zijn gebronsd gezicht te zien trekken. Ook zij bloosde en de losgeraakte haarvlechten zetten haar door den wind gloeiend gezicht in een blonde nimbus. De zachte golvingen in haar ree-kleurige japon deden haar jonge lenige gestalte nog duidelijker uitkomen. Haar oogen schitterden. Zij gaven geen hand, maar keken elkander even in de oogen. Een sterke electrische stroom scheen door beiden te gaan. U bent alleen? zei hij. Ja. Sir Horace werd naar de stad geroepen; en Foch heeft zijn poot verstuikt. Hij houdt nu de wacht bij monsieur Bertrand en Lady Nicholson. Barbara moest even lachen. Ik ben nog niet heele maal aan die nieuwen titel gewend geraakt. Zij blijft voor mij nog steeds nicht Eulalie. Maar is het niet heerlijk ze nu zoo dicht bij elkander te zien? Hij sprak niets ten antwoord; maar zij voelde zijn stilte tot haar doortrillen. Hij keek weer vol belangstelling naar den stevigen dam, die den stroom van de neerdonderende watermassa's moest regelen. Hij houdt het prachtig, zei hij. Fijn! Sir Horace zal blij zijn, als ik het hem straks vertel. Wat een prachtige morgen, anders! Je kunt de lucht drinken! Het is als gekristaliseerd ijs uit gouden schalen! Kijk eens naar de sma ragden bergtoppen en het schuim en het jade in het water! Wat is de wereld toch mooi en heerlijk! Willen we een wandeling maken naar den bergpas? vroeg hij. Voordat zij nog een antwoord uit kon spreken had het licht in haar oogen reeds verraden, hoe heerlijk zij dat aanbod vond. O, graag! Ik ben er genwoonweg dol op! Hebt U stevige schoenen aan? In orde. Dan zullen wc samen eens een flinke klimpartij maken. Zooals je zegt, een prachtmorgen. De weg was hier en daar steil, en van tijd tot tijd verbazend glad. Hij ging voortdurend voor, maar draaide zich telkens om en bij moeilijke stukken bood hij haar den steun van zijn stevige handen meestal dc linker, merkte zij op om haar in het klimmen behulpzaam te zijn. Ze spra ken weinig. Zij voelde, dat zij geen behoefte aan woorden had. Het heerlijkste tusschcn hen was den leverancier kan reclameeren. Want voor iemand met eenige routine is het gedrag van anthraciet in het vuur voldoende karak teristiek. Immers, anthraciet verbrandt met een betrekkelyk. korte vlam geheel los van elkaar. Bakken de enkele stukken aan elkaar vast, dan heeft men te doen met vette kolen. Verbranden zij los van elkander doch met zeer lange vlammen dan zyn gasvlamkolen geleverd. Wij willen er nog uitdrukkeiyk op wijzen dat de factor waarnaar men vroeger dikwerf anthraciet beoordeelde, n.l. de glans, onvol doende is. Wanneer een partij anthraciet bij vochtig weer wordt verzonden, zien de stukjes door aanklevend stof dikwijls dof, terwijl er ook anthracieten zyn, die heelemaal geen glans vertoonen. Men hechte dus aan dezen glans geen waarde. Behalve op de soort van den huisbrand, welke de geschiktheid voor kachels en haarden bepaalt, moet men ook letten op de kwaliteit, d.i. het aschgehalte, omdat hiervan het warmtegevend vermogen van anthraciet afhankelijk is. Het is altijd het voordeeligst om die anthraciet te stoken welke het laagste aschgehalte bevat. Ook dit kan men echter op het oog niet beoor- deelen. Het aschgehalte van een party anthraciet kan men alleen controleeren door een bepaalde hoeveelheid te verstoken en te controleeren hoeveel asch hierby overblijft. Aan den anderen kant wordt het over- groote deel der anthraciet tegenwoordig met goede kwaliteit, d.i. een zeer laag asch gehalte afgeleverd, omdat vooral de groote mijnen bijzondere aandacht besteden aan het boven den grond verwerken van hun anthraciet. In de waschbassins wordt het aschgehalte der anthraciet, dat van de ruw gedolven kolen c.a. 15 bedraagt, tot c.a 4 a 5% verlaagd, zoodat het warmtegevend vermogen met ongeveer 10% toeneemt en men bovendien bij zulke goed verzorgde anthraciet veel minder last heeft van asch, die de roosterspleten verstopt. (Adv.) Het Vijfjaren-Plan in Rusland, n Uit het geschrift van den heer Parbman krijgt men den indruk, dat er in Rusland hard wordt gewerkt, dank zij een schrik barende propaganda voor een geestdriftiger toewijding aan de arbeiders. Alle methoden en leuzen, die maar dienstig zijn om dezeo geest van arbeid en toewijding te doen door dringen lof en blaam, onderscheidingen intimidatie, pressie, zoowel als het zich beroepen op den nationalen trots der arbeiders al deze metboden worden om juist deze stilte. Zij sprak haar van een groote overeenstemming van gedachten, een samengaan van ziel en ziel, die door woorden slechts verstoord zou worden. Hij en zij samen in deze prachtige omgeving en alleen! Wat mocht zij meer van het leven verlangen! Het zou trouwens niet zoo erg gemakkelijk ge weest zijn om een geregeld gesprek te voeren, want overal om hen heen raasde liet neerstortende water. Langs de berghellingen hadden zich grootevc of kleinere watervallen gevormd. In Barbara's ooren zongen al die stemmen een groote zegezang. Wat was het leven toch oneindig goed! O, de pracht van de stralende zon en den helderen hemel! Zij wist niet, hoe dat vreemde trillen onder haar voeten begonnen was. Zij verloor haar evenweiht, dreigde te vallen en greep nog juist bijtijds de haar toegestoken hand. Het volgende oogenblik werd zij naar den kant van Vale geslingerd, en kon ze nog juist hoevast vinden aan een stevigen, jongen boom. De ernst in zijn gezicht trof haar. Opnieuw voelde zij den grond stevig schudden en een zwaar gerommel werd onder hun voeten hoor baar, dat zich mengde met liet ruischen van het water en dit spoedig overstemde. Zij begreep er niets van, voorvoelde alleen een groot gevaar. Wat is dat wat is dat? schreeuwde zij; en hij antwoordde rustig en duidelijk, met een ernstige stem: Een aardverschuiving. Dank God dat jc op den terugweg bent naar Clycina. Zijn scherpe blik wees haar naar een punt beneden hen en Barbara ontwaarde met een schrik, die haar instinctmatig weer zijn hand deed grijpen en die sterk deed omvatten, dat een groot stuk van den heuvel met een oorverdoovend lawaai naar beneden gleed, totdat het landschap zienderoogen zijn oude aanzien verloor en nieuwe vormen ont stonden. Het was verschrikkelijk om aan te hooren en even verschrikkelijk om aan te zien overal bruiste en spoot het water, dat vrij kwam of door liet vallende zand bedolven werd. Boomen kraak ten en met groot lawaai vielen brokken rotsen en houtmassa's naar beneden. Daarop volgde weer dat benauwde gevoel van dansende aarde onder hun voeten, rommelen van een aardbeving en het duidelijk gevoel van weg- beurten naarstiglijk aangewend. De heer P. zegt daarvan: „Op grond van myn eigen waarnemingen en van het bewys, dat door de fejteiyke waarnemingen wordt geleverd, moet ik zeggen, dat de beweging, al is ze nog in haar beginstadium, zéér verstrekkend is, dat de vroegere droomerigheid der Rus sische arbeiders plaats kon maken voor een daadkrachtige levenshouding, dat er meer intensief werk wordt verricht in de fabrieken en op de akkers, daarvan ben ik oprecht overtuigd." Wel schijnt het den heer P., dat dit tempo te koortsachtig is, om te worden volgehouden. Allerlei belooningen en prijzen worden uitgereikt aan de meest presteerende bedrijven, b.v. geld voor het bouwen van woningen, voor recreatiezalen en voor studiereizen. „Het tempo van den arbeid", aldus de heer P., „is de uitdrukking van de verrukking, die Jong-Rusland gevoelt, bij de plotselinge ontdekking van de ont zaglijke hulpbronnen des lands, die tot nu toe ongebruikt waren gelaten. De jongste generatie is hiervan ten diepste doordrongen en gelooft dat het vyfjaar-plan de poorten opent voor een nieuw tijdperk." De economische toestand in Kusland is diametraal tegengesteld aan die in het overige deel van de wereld. De vraag naar goederen is daar veel grooter dan het aanbod. Afzet- moeiltjkheden zijn er niet. De producenten hebben geen moeite te doen, om koopers te vinden, maar hebben moeite om hen weg te houden. Terwijl wij hier van „overpro ductie" spreken. Inderdaad een eigenaardige tegenstelling in de oorzaken waarvan wy ons niet zullen verdiepen. Alleen moet ons de opmerking van het hart, dat het gaande weg tijd wordt om met Rusland eens weer zaken te gaan doen om een deel'van onze „overtollige" goederen af te zetten. Het zijn vooral de boeren, die goederen vragen,heel anders dan hier, waar de boer door de ma laise geen koopkracht heeft. Het niet kunnen voorzien in de vraag naar goederen is naast het tekort aan productie vermoedelijk grootendeels te wijten aan de groote staats'- inmenging. De staat is niet alleen producent inaar controleert alles, van de grondstoffen en het te werk stellen der arbeiders af tot de prijzen toe, de geldcirculatie, de loonen, de winstmarge's en de reserve's. Vermoede lijk ligt hier het zwakke punt der Sovjet- Unie. Dank zy de groote geestdrift zijn de aan vankelijke resultaten van het Vyfjarenplan zoo bevredigend, dat men thans zelfs propa geert, om het binnen 4 jaar te verwezenlij ken. De algemeene productie vermeerdering bedroeg het eerste jaar 23,4 of 2 meer, dan was voorzien. Sommige industrieën brachten een hoogere, andere een lagere pro ductie. Hier en daar was achteruitgang van kwaliteit, een gevoig mede hiervan, dat met niet voldoend geschoolde krachten moest worden gewerkt. Voor het tweede jaar had de Regeering het programma verhoogd van 21 op 31 Vooral de afgeloopen winter leverde vele moeiiykheden op en vermoede- ïyk zal de productie van het tweedejaar die van het eerste niet overtreffen. We zullen nu heel in 't kort stilstaan bij enkele industrieën. De metaalindustrie. De opbrengst 1929-1930 was in overeenstemming met hetoorspron- keiyk program, n.l. 46 millioen ton. Men doet vooral geweldige pogingen, om de kolenpro- ductie in het Donetsbekken te verhoogen. Bouwbedrijven. Het programma voor de stichting van fabrieken is wellicht het meest vermetele. De uitgaven, voor 1930, op 2331 millioen roebel begroot, zyn verhoogd op 3960 millioen. Het herziene plan kon niet worden uitgevoerd wegens gebrek aan ge schoolde krachten en bouwmaterialen. Een van de redenen is, dat slechts voor 5J van alle bouwwerken goedgekeurde bestekken en teekeningen bestaan. Petroleum. De opbrengst was nog ongev. 1.000.000 ton boven het verhoogde program. Electrische machinerieën. De productie der laatste 2 jaren doet de vooroorlogsche pro ductie in het niet verzinken, zoodat vergely- king niet wel mogelijk is. De Russische fa brieken leveren thans allerlei machine's, waartoe zij vroeger niet in staat waren, n.l. turbino's en dynamo's. De productie van landbouwmachines overtrof met 500 de vooroorlogsche. Lichte industrie. Hier is veel minder voor uitgang, soms achteruitgang, b.v. in katoen industrie. Andere industrieën bleven op vrij wel dezelfde hoogte, b.v. de vel- en linnen industrie; die der schoenen nam toe van 38 millioen paren in 1928 op 62 millioen in 1929, d.i. een styging met meer dan 60%. Groote moeilykheid leverde het verkrijgen van geschoold personeeler zijn op het oogen blik 500.000 ingenieurs en men vraagt 1.000.000. De leerplaats der middelbare scho len worden daarom verkort en flinke arbei ders zendt men naar korte scholingscursus sen om leidende krachten tekrygen. In een slotartikel zullen we het plan in de lrndbouw behandelen. Dit is interessant ge noeg, om daaraan nog een artikel te wyden. hm—«a i wim wüg| KECKING VAN AARDAPPELS TE VELDE EN KALIGERREE. „Het Kringblad", orgaan van de kring Hulst van de N.C.B. schrijft over dit onder werp: „Bij de keuring van aardappelvelden is het opgevallen, dat op de zwaardere gronden zooveel perceelen voorkomen, die kaligebrek vetoonen. Dit is dit Jaar al weer erger, dan het vorige jaar, zoodat men den indruk kry'gt, zakken. Zou die grootste overhangende massa zich direkt op hen komen storten? En als dat gebeurde wat dan? Als de juichkreet van een klaroenstoot, klonk haar het antwoord toe: Als we omkomen zullen we samen sterven! Wat deed Captain Vale nu? Hij had leeren leidsels, die hij voor geval van nood altijd bij zich droeg, ontrold. Het was een lange, stevige zweep uit rundleer gesneden en tegen het eind was ze verdeeld in twee dunnere helften met een zeker- heidshaak, die aan den halsband van de honden bevestigd kon worden. Barbara zag hoe hij zoo snel mogelijk de twee smalle einden rond den boom wond en toen rond haar lichaam. Daarna haakte hij de twee haken aan elkaar zoodat zij nu stevig aan den boom vastzat, die een tamelijken omvang had. Sla er je armen omheen, zei hij. Het zal onze eenige kans op redding zijn als wij direkt onder hun puin bedolven worden maar de riem zal je wel van dienst zijn. Ik heb de haken zoo geplaatst dat je ze zelf weer los kunt maken, als je dat wil. Misschien ontsnappen wc aan de verschuiving, ik ben er niet zeker van. De honden begonnen onrustig te janken en keken hem vragend aan. Naar huis! sprak hij streng, naar huis en haal hulp. Vlug! Zij begrepen hem en schoten vooruit als twee donkere strepen. Zij zullen waarschijnlijk wel heelhuids thuis komen. Hun instinct helpt hen niet weinig. Dat is nu hun veilige gids, terwijl zij op hun beurt weer als gids zullen dienen om ons te helpen verlossen. Ha, daar komt liet al! Hou je stevig vastl Hij sloeg zijn armen om haar heen en bedekte haar gezicht door het tegen zijn eigen borst te drukken. Ze zag niets, maar voelde zich plotseling met een ruk naar boven geslingerd. Zij kreeg een gevoel van angst, zooals zij die nog nooit gekend had: de doodsangst. Zij schenen midden in een lawine van projectielen en verblindende, hccte stof te zijn. Een oogenblik stroomde een massa water over hen heen, dat daarna weer daalde. Dc grond begon te slippen, tc glijden, weg te zakken; en toen onstond er in de lucht een lawaai, dat haar terug deed denken aan het gedonder der kanonnen tijdens een bombardement. Vreeselijk? Ja, verschrikkelijker dan welk ang stig avontuur, dat zij in haar leven had meege maakt. Toch zong en klopte haar hart in harmonie met het geruisch en lawaai van water en grond. Zijn armen waren rond haar. Hij hield haar in zijn machtigen beschermenden greep. Die gedachte bleef tot liet allerlaatste oogenblik in haar wakker, zelfs toen zij al het andere uit haar bewustzijn voelde wegvloeien en zij telkens voor zich zelf herhaalde Is dit het einde? Is dit de sluitende deur? Dan moet er ook inderdaad een andere zijn grooter, wijder, schooner die zich nu voor jns gaat openen! Glijden, zakken, heffen en dalen! Zou die ver schrikkelijke tocht nooit ophouden. Hoe lang had het nu al geduurd dat over hen heen rollen van die botsende rotsblokken, die regens van kleinere steenen, en al dat akelige lawaai? Maar de span ning van de haar omgrijpende armen werd nooit minder. Zij hield de hare om den jongen boom ge slagen, die door zijn wortels een groote massa aarde meesleepte die telkens hun vallen brak. En hen ten slotte behoedde om in een ravijn neer te storten, van waaruit het geluid van kokend water telkens luider en luider werd, naarmate zij dien afgrond meer en meer naderden. Juist, toen Barbara's duizelig hoofd het bewust zijn van wat er om haar gebeurde begon te ver liezen, vertraagden zij hun vaart en werden de takken van den boom opgevangen in een wig vormige holte tusschcn twee groote rotsen. Daar hingen ze nu boven een groot ravijn, terwijl naast hen rotsen en boomen ais een vlugge bergstroom naar beneden stortten. Het geluid van al deze neerstortende voorwerpen echode onheilspellend vanuit de diepte tot hen terug. Barbara lag doodsbleek en afgemat en bijna bewusteloos over den stam. Nu bewezen de koorden hun goede diensten, want zijzelf had niet de macht meer, zich vast te houden. Ook Vale's armen be letten haar in de duizelingwekkende diepte neer te storten, zoolang de boom het houden zou. Maar ais hij losraakte, of doorzakte, of wegschoof? (Slot volgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1931 | | pagina 1