|P GEEN PRIJS l DIE WIJ VRAGEÜ VOOR DIT MASSIEF EIKEN WAAIER* AMEUBLEMENT MET LANGDURIGE GARANTIE SLECHT CH UITEN AKER S 2375.- - MIDDELHARNIS M. DE JAGER Westdijk, Middelharnis v«g WOENSDAG 4 FEBRUARI 1931 FLUISTERENDE BOOMEN. 'Veem Wybei>tf 3,~ 2,50 1,50 Leest „Onze Eilanden." de Vredenheim). Vierpolder9, 'sav. ds. Los. Zwartewaal, vrn. ds. Loran van Brielle. Heenvliet, vrn. ds. Midi van Charante. Abbenbroek, am. ds. Warners vau Geervliet. Oudenhoorn, vin. ds. Bons. (Doop. Extra col lecte Orgelfonds). GEREFORMEERDE KERK. Middelharnis, vm. en 's av. ds. Zeilstra. Melissant, vra. en 'sav. leeskerk Stellendam, vm. en 'sav. leeskerk. Ouddorp, vm. en nam. leeskerk. Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. De Lange. Den Bommel, vm. en 'sav. ds. Sehaafsma. Stad a.'t Haringvliet, vm. en 'sav. ds.De Graaft'. Hellevoetsluis, viu. ds. Westerhuis. Nieuw-Helvoet, 'sav. ds. Westerhuis. GEREFORMEERDE GEMEENTEN. Middelharnis, vm. en 's av. leeskerk. Dirksland, vm en 'sav. ds. De Blois. Herkingen. vm., nm. en 'sav. leeskerk. Ouddorp, vm. en 'sav. leeskerk. OUD-GEREFORMEERDE GEMEENTE. Stad aan 't Haringvliet, vm., nm. en 's av. leesk. DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Ouddorp, vm. en 's av. ds. Foppema. VERHURING BIJ INSCHRIJVING naar de Jaarlijksche Huursom. voor den tijd van vijf jaren, direct ingaande, van 5.13 20 H.A. (11 gem. 85 roeden Voornsche maat) Bouwland in den polder „Het Oudeland" te Middelharnis, ann Bolletjes Weg, Sectie B. nr. 1071, ten verzoeke van de fam. Den Raarste 'sGravenhage iDschry vings- biljetten in te leveren vóór of op 2 Februari 1981 ten kantore van Notaris VAN BUU- REN te Middelharnis. ROSESTRAAT 30 TEL. 1 <585 (OTTERDAM JIEUWE WILLYS SIX >Jlkl Do prijzen voor I93T beteekenen oon geweldige prijsverlaging. Overtuigt U op de R.A.I. van de roer bijzondere waarde, wolke U 'ot populairen prijs wordt geboden; loaf U door een proefrit de enor- 1 J( me kwaliteiten toonen van dezen wonderlijk snellen en soepelen fix in don prijs van oen vier. Gesloten modellen vanaf fior Goeree Overfiakkee ND 87 Personenwagen* MD 173 Vraehtwagenf Gedipl. DAMESKAPPER olidltelt, lllijkheid erU bert 45 Flakkee IJ, DDORP. Bobbed en Shingled Haarsnijden eiken dag van 2-5 uur. Woensdag en Zaterdag indien de gelegenheid daartoe is. Onze Damesbediende is eiken dag aanwezig van 9-12 (behalve Zaterdagmorgen) en 2-8 uur voor het Onduleeren. APARTE SALON Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,07' ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer IS cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 13E JAARGANG. - N°. 26 Onze Koloniale taak. Wel btj niemand zal eenig verzet ont moeten het standpunt onzer Regeering, dat het ten aanzien van Indië te volgen beleid gericht moet zijn op bevordering van de geestelijke en materieele belangen van Indiö, van de geestelijke, stoffelijke en politieke ontwikkeling der ingezetenen, waarvan ten slotte het verloop van de staatkundige ver houding de getrouwe afspiegeling zal moeten zijn. Terecht stelt de Regeering dan ook aan stonds ter zijde den eisch van onmiddellijke opheffing van den staatkundigen band tus- schen Nederland en Indië. Want het lijdt geen twijfel, dat het volgen van een zoodanige gedragslijn voor de verdere staatkundigeen economische ontwikkeling van Indië schro melijke gevolgen zou hebben; gevolgen die aan ieder, die iets van Indië begrijpt, helder voor den geest staan. De geschiedenis geeft tal van vermanende voorbeelden, en een Overheid die haar plicht verstaat, zal dan ook aan een zoodanige opheffing van dien band haar medewerking niet verleenen. Men kan ons Indië het best met een school klasse vergelijken. Immers, het is een gebied, waarin een groot aantal ongelijke individuen, hier de verschillende volkeren, tezamenge- voegd leven en een staat moeten vormen. Welke moeilijkheden dit meebrengt, is in het oude Oostenrijk gebleken - en dan stond dit land cultureel hooger en was het homo gener dan Indië. Bovendien vertoont de ont wikkeling der individuen binnen de afzon derlijke volksgroepen zeer groote verschillen. Verschil van geloof maakt den toestand nog moeilijker, en in de laatste jaren komen daar bij nog de van buiten geïmporteerde denk beelden over vrijheid en zelfregeering Hier bij heeft Moskou de hand in het spel gehad, en eenige heethoofden hebben deze leuze overgenomen. Nu spreekt het vanzelf, dat vrijheid en zelfregeering tot de hoogste goederen der volkeren behooren. Maar het zou een belachelijke fout zijn, deze gevaar lijke zaken in handen te geven van volkeren, die ze niet gebruiken kunnen; men geeft aaD een kind toch ook geen vuurwapens in de hand. Wie vrijheid geeft aan hen, die daar mede niets kunnen beginnen, wil een regee ring uit bewaarschoolkinderen vormen. Men kan den toestand het bestaangeveD door de vraag te stellen, wat zou gebeuren als Nederland Indië zou loslaten. Nemen wij voor het oogenblik het onwaarschijnlijke aan, dat geen ander land dadelijk schepen en bezettingstroepen naar Indië zendt en dat dit aan zelfbestuur zou worden overgeleverd. Wie Indië ook maar eenigszins kant, beseft dat dit reusachtige rijk bij het vertrek van den laatsten Nederlandschen soldaat en plan ter zou ineenstorten. Het bestuursapparaat zou niet vervangen kunnen wordende haat tusschen de verschillende volkeren zou tot bloedige burgeroorlogen leiden;kortom, met één slag zou alles ineenstorten wat door eeuwen moeitevollen arbeid is opgebouwd. Daarin nu liggen de voornaamste redenen, waarom de vraag of Nederland het recht heeft, Indië los te laten, niet anders dan met een beslist neen! moet worden beant woord. Vooreerst omdat het prijsgeven van Indië tot niets anders zou leiden dan tot vervanging van Nederland door een anderen staat. Dat deze vervanging bovendien met de ernstigste verstoring van het wereld- evenwicht gepaard zou gaan, maakt dit des te gevaarlijker. Maar ook uit algemeen econo misch en ethisch oogpunt kan Nederland Indië niet aan zijn lot overlaten. Zou het tot een (voorloopig geheel ondenkbaar) zelf bestuur komen; zou Indië uit de wereld huishouding uitgeschakeld worden, dan zou dit onverdraaglijk zijn; terwijl het al zeer weinig ethisch zou zjjn, een samenstel van volkeren in den bodemloozen afgrond der onbeteugelde natuurinstincten te laten storten I Er bestaan twee opvattingen in Nederland omtrent de te volgen Indische politiek. De eene is die van de ethische richting, de andere die van den sterken arm. Ofschoon deze namen op zichzelf reeds duidelijk genoeg zfjn, moet toch vastgesteld worden, dat wij onder de politiek van den sterken arm geens zins een onderdrukkingspolitiek verstaan, maar eigenlijk alleen een scherpe hand. having van den bestaanden toestand, echter steeds verbonden met de zorg voor de cul- tureele en indeële verheffing van de inheem- schen. Met bezorgdheid hebben velen in Nederland gadegeslagen, dat de Nederlandsch- Indische Regeering wel eens te veel deed om het doel: zelfregeeriDg van Indië,nader te brengen. Men heeft o.a. de samenstelling van den Volksraad zoo gewijzigd, dat de Europeesehe meerderheid daaruit verdwenen is. In al dergelijke maatregelen ziet de pri mitieve Indonesiër niet anders dan zwakheid. De gevolgen zijn niet uitgebleven: het streven naar onafhankelijkheid is in Indië toegenomen. Weliswaar omvat dit streven nog maar een klein deel der Indonesiërs, maar dit gedeelte roert zich krachtig, en is gevaarlijk omdat de geschiedenis bewezen heeft dat groote omwentelingen altijd slechts van een gedeelte van het volk zijn uitgegaan. Gelukkig heeft de Nederlandsch-Indische Regeering aan dit deel der bevolking een krachtig halttoegeroepen en daarmede doen blijken van haar vastberaden wil, om het Indische rijk niet zonder strijd over te geven aan een kleine maar gevaarlijke minderheid van heethoofden, die met hun onbezonnen maatregelen het land zouden voeren naar een afgrond, waaruit het zich eeuwenlang niet weer zou kunnen oprichten. Niemand beter dan de heer Albarda heeft de gevolgen van het verbreken van den band met Indië geschilderd, toen hij op 20 Decem ber 1928 in de Kamer verklaarde: „Als wij niet zeggen: nn, is het, omdat wij èn voor Indië en voor den wereldvrede het een gevaar en een ramp zouden achten, wanneer heden ten dage de band tusschen Indië en Nederland zou worden geslaagd of verbroken. Een loslaten of losscheuren van Indië, nu of onmiddellijk, zou Indië niet vrjjmaken, onmiddellijk, nu. Indië nu los laten, het zou zijn het ontketenen van de FEUILLETON. CECIL ADAIR VOOR NEDERLAND BEWERKT DOOR THEO DE WITTE. Geautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.) 8) Maar voelt u dan niet, dat altijd en altijd, tot het laatste einde toe, het werkelijk gouden leven voor ons ligt? sprak Barbara. Soms denk ik wel eens dat ik niet bedroefd, doch blij zal zijn, als ik den weg des levens geheel betreden zal hebben, als ik dichter bij de gouden poort zal zijn bij de deur die open zal gaan als de andere zich sluit de deur die voor iedereen ver open staat. Er kwam op zijn gezicht een uitdrukking van lichte verwondering. Kind, ben je niet te jong om nu ai over die dingen na te denken? Vindt u? Ik weet het niet. Wij doen niet alle maal even lang over den weg des levens. Ik heb een vriendin gehad, die even oud was als ik. Wij spraken graag over deze dingen. Zij heette Bar bara, zooals ik. De menschen vonden, dat wij wel wat op elkaar leken. Ik ontmoette haar vlak na den dood van mijn vader. Maar had hij mij niet gesproken over de deur, die weer open gaat als de andere zich sluit? Ik zag ze voor hem open gaan. Het scheen alsof hij er regelrecht door ging. In het licht! En ik voelde, dat ik alles had willen geven --Wybert vervangt het gorgel- drankje. Wybert beschermt U tegen verkoudheid en infectie Daarom dagelijks Wybert I (Adv.) imperialistische hartstochten, die elkaar de* buit zouden betwisten en zouden trachten zich van Iudië meester te maken. Indiö nu loslaten gesteld dat er heden een procla matie in de Kamer zou worden opgemaakt, dat Indiö vrjj zou worden gemaakt zou onmiddellijk verschillende Mogendheden in beweging brengen, die zouden trachten Indië als een wingewest te verwerven. Dat zou een wereldoorlog ontketenen, een wereld oorlog, die eindigen zou met een nieuwe bezetting van Indië door één of meer andere Mogendheden dan Nederland. Indië zou niet vrö worden". En verder: „Voor Nederland zou het ook een ramp zijn, natuurlyk. Het economische leven van Nederland is zoodanig vervlochten met dat van Indië, dat, wanneer die band plotseling werd verbroken, hier een economische crisis zou uitbreken, waardoor de arbeidersbevol king in een diepe zee van ellende zou wor den gestort. Maar dat mag niet overwegen. Overwegend moet zijn dit, dat voor Indië de gevolgen nog veel erger zouden zijn. Indië toch is nog niet in staat zich zelf te besturen, noch op staatkundig, noch op economisch gebied, op dit oogenblik. Het economische leven in Indië heeft niet zijn eigen natuur lijke ontwikkeling gehad; in Indië is het kapitalisme niet organisch gegroeid, het is er van buiten geïmporteerd en daarmede zijn de geestelijke krachten van de bevolking zelf niet evenredig gegroeid; die geestelijke krachten zijn ook geïmporteerd. De groote bedrijven, die de basis vormen van het eco nomische leven, de bedrijven van vervoer en verkeer, de plantages, de mijnen, de fabrie ken, zij worden niet door Inlanders geleid en zjj kunnen ook nu nog niet door de inheemsche bevolking worden geleid. Dat staat alles nog onder Europeesehe leiding, en bekwame, deskundige leiding kan men niet missen voor die bedrijven. Dat heeft men in Rusland ondervonden, waar men korten tijd getracht heeft, het buiten intel- lectueelen te stellen, maar kort daarna heeft men ze verzocht alsjeblieft toch terug te komen. De communisten konden wel een bedrijf leiden zoolang het stilstond, maar als het moest loopen, moesten daarvoor ge studeerde en geschoolde krachten komen, natuurlijk. Zoo kan men geen ander gevolg zien van een plotselinge verbreking van den band tusschen Nederland en Indië, op dit oogen blik, dan een economische ontreddering van Indië, waarvan de Inlandsche bevolking het slachtoffer zou zijn. Maar ook een staatkundige chaos zou het gevolg zijn. Er zou komen een herstel van oude, despotische, feodale toestanden, vooral in de buitengewesten, en zelfs, geloof ik, in verschiliende deelen van Java. Er zouden toestanden ontstaan, die met de tegenwoor dige nog niet te vergelijken zouden zijn. Er is dus niet de mogelijkheid van een onmiddellijke bevrijding van Indië, die is niet te volbrengen met een enkele proclamatie of met een enkel besluit. Die kan niet ge schieden, nu, op ditoogenblik. De bevrijding moet zijn het werk van een tijdperk van overgang, waarin de inheemsche krachten moeten worden gevormd en de inheemsche organisaties tot ontwikkeling worden ge bracht, die ten slotte de leiding van het staatkundige en economische leven van Indië zullen overnemen". om met hem naar die andere wereld te mogen gaan. Dat alles vertelde ik aan Barbara. Wij spraken er dikwijls over, in de dagen, toen niemand wist, wat de toekomst brengen zou. Zij heette Barbara Nicholson. Hij draaide zich half om. Barbara Nicholson? Ja, dien naam ken ik, zoo heette een nichtje van mc. 't Zal me benieuwen waar die nu zal zitten? Zij is dood, zei Barbara met doffe stem. Hij staakte zijn wandeling en bleef haar aan kijken. Er was iets in Barbara's gelaat, dat hem ernstig de tweede vraag deed stellen Weet je ook, hoe zij stierf? Neen, wist ik het maar. Ik vermoed, dat zij door een of anderen Duitscher vermoord is, maar ik ben er nooit achter kunnen komen, hoe het in elkaar zat. Was u dan niet bij haar toen zij stierf? Neen, ik kwam toen weer terug van Parijs, waar mijn vader gestorven was. Op het Chateau Ixotel, waar ik langs kwam, was er hard hulp noodig en ik bleef er twee weken. Toen ging ik terug naar madame de Rastignac. Maar Barbara bleef cr achter, om eenige gewonden te verplegen. Slechts gedurende enkele uren viel het in handen der Duitschers; toen wierpen de Engelschen hen er weer uit. Maar vóór dat gebeurde, werd Barbara gedood. Er viel een stilte tusschen hen, die eindelijk gebroken werd door de vroolijke stem van Natalie, die Barbara riep om naar de vliegende visschen te komen zien. Dö Verordering op de Begrafeuisrechten te OUDE TONGE, die vorige week is vastgesteld, luidde als volgt, wat betreft de te heffen bedragen: Binnen de bebouwde kom: Twee paarden, le klas 2e 3e Een paard, le 2e n n 3e Buiten de bebouwde kom: Twee paarden, le klas 2e 3e Een paard, le a a 2e 3e W anneer de begrafenis niet op tijd plaats beeft, wachten per uur Buiten de gemeente. Ooltgensplaat den Bommel Langstraat Achthuizen Stad aan 't Haringvliet Middelharnis (boot) Oude Tonge (tramstation) Manschappen bij de lijkkoets. le klas6 x 2e 6 x 2e 6 X Alge- meene R. K. begraafplaats. Paarden en voerman. 7,- 6,- 6,— 5,50 4,50 3,50 9,50 8,50 7,50 8,- 7,- 6,- 5,- 17,— 14,50 17, 14,50 14,50 12,50 5,- 10,- 8,50 7,- 8,50 7,- 5,50 12,60 11, 9,50 11,— 9,50 8,- 5,- 17,— 14,50 17,- 14,50 14,50 12,50 5,- 2,50 1,50 12,- Lijkkoets huur. 12,- 6,- 12,- 6,- 3,- 12,— 6,- 12,- 12,- 12,- 12,- IV XI. Barbara Nicholson! Het was de laatste avond aan boord. De schipper had hen verteld, dat hij bij het aanbreken van den volgenden morgen het anker hoopte te laten vallen in de kleine baai van Areola. Natalie was druk in de weer met het inpakken van haar eigen en haar vaders spullen, druk tegen hem babbelend en honderd-uit plannen makend voor het nieuwe leven, dat den volgenden morgen zou beginnen in een land van zon en kleuren. Zij had gehoord van de bloemen, de sinaasappel- tuinen, de mooie heuvels er achter, de zonsonder gangen en den mooien morgenstond. Zij bekom merde zich niet om dc détails; maar zij tooverde zich in haar geest een regenboogwereld van kleur en licht. Haar vroolijke lach klingelde voortdurend door de stilte van de zomerschemering. Maar Barbara zat met haar reisgezel op den boeg van het kleine schip, terwijl zij keek naar het zilveren zog in de maanvcrlichte zee, en het plechtig glinsteren van de maan in de donker- violette lucht. Toen sir Horace den naam van Barbara Nichol son uitsprak, keerde Barbara zich om en keek hem aan. Dacht u aan haar? Ik heb veel aan haar gedacht. Het is zeer goed mogelijk, dat zij dc dochter van m'n neef is. Ik had twee of drie neven, die allen zeer veel jonger dan ik waren. Mijn leven maakte corres pondentie onmogelijk. Langzamerhand verloor ik hen uit het oog. Op 'n goeden dag vernam ik, dat er een getrouwd was. Ik herinner mij, dat ik hem een tijgervel heb gezonden. VERSLAG Onderling Begrafenisfonds te Middelharnis. Het Onderling Begrafenisfonds hield j.l. Vrydag zijn jaarlijksche vergadering in het café van dhr. Pape. De bijeenkomst werd door den voorzitter geopend, waarna de no tulen werden gelezen, goedgekeurd en getee- kend. De rekening over 1930 is als volgt: Ontvangsten. Contributie der leden6552,79$ Entreegelden28,50 Rente van 10.000 N.W.S. 450,- Boerenleenbank 248,76 hypotheek55,— schuldbekentenissen317,06 Landpachten858,26 Diversen2,50 Totaal 8512,87$ Uitgaven. Uitkeering by overlijden 2826,50 Salarissen en presentiegelden 612,66 Drukwerk, porto's en schryf- behoeften118,16 Onkosten algemeens- en bestuurs vergaderingen enz194,05 Bodeloon en premies218,65 Onkosten, belastingen169,26$ Kosten wegens uitvoering der wet 185,23 Safehuur en diversen87,80 Totaal 4412,31$ Saldo over 1930 aldus f 4100,56, met nog 41,81 waardevermeerdering by hertaxatie. Bezittingen op 31 December 1930. Boerenleenbank6601,32 Waarde der landery'en Effecten Nederland 1917 Schuldbekentenissen Hypotheek Kasgelden 14620,- 10000,- 10000,- 1075,- 702,71 Totaal ƒ42999,03 Dat was Barbara's vader! zei het meisje plotseling. Zij droeg altijd een halsketting van tijgerklauwtjes. Dat zond ik voor zijn vrouw. Ja, haar moeder. Dat vertelde zij me. Van een gedeelte van het vel had zij een haardkleed gemaakt. Zij vertelde me, dat een neef van haar vader den tijger geschoten had en de huid en de klauwen naar hem had gestuurd als huwelijks cadeau. En dat was U. Het schijnt zoo... Barbara Nicholson... vreemd! Heeft ze nooit iets van haar ouders ver teld? Zij waren alle twee dood. Influenza, vóór den oorlog. Zij ging naar Frankrijk als gouvernante, naar het Chateau Ixotel. Dat is alles wat ik ervan weet. Ik hield veel van Barbara. Ik hield erg, erg veel van haar. O, ik zou zoo graag willen weten, hoe zij precies gestorven isl Hoe weet je, dat zij zeker dood is? Madame schreef het me. Zij moesten vluch ten, nadat de Engelschen lien van de Duitschers bevrijd hadden. Het kasteel werd een van die ver schrikkelijke verwoeste gebieden, eerst door het eene leger bezet en dan door het andere. Zij gaf geen adres op. Flet briefje was met potlood, in haast geschreven. Zij wilde mc alleen maar laten weten, dat zij en haar kinderen in veiligheid waren. Maarzij vertelde me, dat Barbara dood was. Niets meer. Dat is juist het pijnlijke. O, ik wil weten, waar zij stierf en hoe. Maar nu geloof ik niet, dat ik het ooit te weten zal komen. Sir Horace zat voor zich uit te staren. Er kwam een waas voor zijn oogen. Strakke lijnen trokken zich in zijn gezicht. Hij sprak niet tot het meisje naast hem, maar zij voelde door haar heele wezen Met 40 tegen 28 stemmen gaf de verga dering haar afkeuring inzake de door het bestuur geschonken 20 korting op de huur van landerijen, wat voor de pachters een strop is, daar deze 20 alsnog door hen moet worden aangezuiverd. Er werd aange voerd dat de huurders niet zoo hoog hadden moeten inschryven. Dit najaar zijn de voorzitter van het be stuur met de voorzitter van de commissie van toezicht samen naar de Verzekerings kamer geweest om nog eenig uitstel van de door de wet gestelde eischen in verband met volledige ledenlijst en noodige reserve. Dit uitstel is gegeven tot half Maart, dan moet de boel in orde zijn. Bij loting werden voor Middelharnis aan gewezen voor ophaler van de contributie A. Verhage Kz., Ring; J. Verhage Jz Oost zijde; Jb. Koster Jz., Westzyde. Voor Som- melsdyk A. Krijgsman. In den loop van Februari zal stemming worden gehouden voor de vacatures, ont staan door de periodieke aftreding van bet bestuurslid Gt. van Eek en den commissaris Abr. Koote. Na nog een tijdje te hebben gepraat over een post op de rekening, werd de vergadering door den voorzitter gesloten. dat hij hevig bewogen werd door wisselend gevoel van medelijden en toorn. Je weet dus zeker, dat zij dood is? Ik geloof, dat ik daar zeer zeker van kan zijn. Madame had het woord „dood'' onderstreept. U weet hoeveel dingen er in dien tijd erger waren dan dood. Ik begreep, dat zij de bedoeling had, mij niet in het onzekere te laten. En ik heb geen reden om aan te nemen, dat zij mij wilde bedriegen. De man loosde een langen, diepen zucht, die hem scheen te verlichten. Laten wij het dan daar op houden. En dankbaar zijn voor die zekerheid. Mijn nichtje Barbara, die ik nooit gezien heb! Misschien zal ik nog eens het voorrecht hebben een andere Barbara in haar plaats te stellen. Ik heb practisch gesproken geen kennissen meer. Madame de Rastignax, mijn oude vriendin, vertelde mij dat U in hetzelfde geval verkeert. Wtllen wij neef en nicht voor elkander worden, hier in dit verre land? Neef en nicht behoeven niet altijd denzelfden naam te dragen; maar indien ik werkelijk een nichtje Barbara gehad heb, waarom zou een andere kleine Barbara haar plaats niet kunnen innemen? Hoe vriendelijk van u! zei ze zacht. Het is zoo heerlijk, zich niet heelemaal alleen te voelen in een vreemde plaats. Juist. Ik ga naa r een onbekende plaats. De Voorzienigheid heeft ons bij elkaar gebracht. Dus kunnen wij elkaar met een gerust geweten als familieleden beschouwen. Trouwens; als wij ver genoeg terug gaan, zijn wij toch allen van één bloed en één ras. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1931 | | pagina 1