n
ouwstoffen
len
Agenten gevraagd
VOLBEDA's Zaadhandel
WOENSDAG
5 NOVEMBER 1930
N°2
FEUILLETON.
OP EENZAMEN POST.
„De Slechte tijden!"
Ingezonden Stukken
het branden ontwikkelen zich de aroma-
vende stoffen. Het is derhalve te begrijpen,
het branden van Koffie Hag de nieesc
moderne methodes worden toegepast.
Niets wordt gedurende het branden aan
deze zuivere Hag-koffieboonen toege
voegd, want deze kostelijke koffiemelange
heef t
;een opmaken noodig door suiker of
kleurstoffen. Ingenieuze koelinstallaties
zorgen voor vlugge afkoeling der op hooge
temperatuur gebrande koffieboonen, om
alle aangename eigenschappen der koffie
behouden.
WIJ NOODIGEN U UIT
ictische proef te nemen, omdat wij weten,
>ef de laatste rest van twijfel zal overwin-
U deze heerlijke onschadelijke plantage-
fel, zonder te vertellen, dat het Hag is. U'
or de kans op suggestie uit. Vindt de zui-
smaak van Koffie Hag naast haar hygiëni-
:happen tegen onze verwachting in geen
1, dan garandeeren wij U, den betaalden
ets. per postwissel aan U terug te zenden*
in het origineele zakje met den hieron-
garantiebon rechtstreeks aan ons adres-
wordt.
1991 VOOR EEN PAKJE KOFFIE HAS
N.V. KOFFIS HAGMY~, AMSTERDAM
|k 87
leent.
In onze nieuwe prijscourant die in
December verschijnt, bieden wij aan:
plm. S00 soorten Groentezaden,
Landbouwzaden en Friesche
Klei-pootaardappelen.
600 soorten boomgewassen
en vaste planten.
350 soorten bloembollen.
600 soorten bloemzaden.
Vraagt onze verkoopsvoorwaarden
onder lett. B. G. 131 aan ons kantoor.
(letter en nummer vermelden)
DRACHTEN - Tel. 45 - Opger. 1850.
3. Tryptophaan
(200 x vergroot)
is, naar Sir Frederic
Hopkins (Nobelprijs
1929) heeft bevonden,
een buitengewoon
waardevolle stof, zon
de groei onmogelijk is.
Nevenstaande
foto toont U een ge
deelte van het Labo
ratorium, waarin het
preparaat vóór de
verzending wordt
gecontroleerd.
verfraaien, gezond houden,
n voorkomen, kan Siivikrin
Alvorens Uw geld nutteloos
e hoogte te stellen van deze
aren over de geheele wereld
chreven boekje is de vinding
it. Het bevat tal van raad-
mg. Doctoren zeggen, dat
en worden opgevolgd, kale
ieringen zouden behooren.
reed. Verlang het door in-
Wij zenden het U gratis
ting voor U en sluiten ter
krin bij. Knip dezen bon
lad niet meer terug. Uitstel
in
Rotterdam.
N verzoek ik U mij, zoo-
0 te zenden:
Hoofdhaar"
Siivikrin
toren
Ui Gebruikers
[lelijk Is, ichrijf het dan s.v.p.
ipier. Belden tn open envelop
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,07'
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1»per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
13E JAARGANG.
Een slecht voornemen.
Toen op 1 Januari 1921 de gedistilleord-
accjjns werd verdubbeld van ƒ150,— op
300,— per H.L. gedistilleerd van 50
sterkte voorspelden velen, dat dit zou
leiden tot een geweldige toeneming van de
smokkelarij en van den clandestienen aan
maak van gedistilleerd. En inderdaad bleek
de wetgever met deze geweldige acGjjns-
verhooging zijn doel vèr voorbijgeschoten te
hebben. Want wèl de hoeveelheid veraccijnsd
gedistilleerd daalde, maar niet het verbruik
van gedistilleerd. De accijnsopbrengst daalde
voortdurend, doch de smokkelarij met haar
demoraliseerende werking nam een steeds
grooteren omvang aan, en eveneens de clan
destiene aanmaak van gedistilleerd, tot groote
schade van de volksgezondheid.
Terecht erkende de Minister van Finan
cien dan ook de gegrondheid van de klach
ten, door den bona-fiden kleinhandel en de
industrie meermalen in adressen tot uiting
gebracht. De Minister deelde mede, dat uit
de feiten allengs duidelijk naar voren was
getreden, dat de accijns destijds een zoo
danige verhooging had ondergaan, dat de
grens van het nuttig effect hiervan was
overschreden. Vandaar dat hij overeenkom
stig de eenparige conclusies van het rapport
der door hem ingestelde commissie ter over
weging van de vraag of verlaging van den
gedistilleerd-accijns nog moest worden ont
raden, en zoo neen, hoever in deze behoorde
te ga3n, een verlaging met 40 voorstelde,
daarbij met de commissie aannemende, dat
bij zulk een verlaging de winstmarge zoo
danig zou verminderen, dat een redelijke
kans bestond, dat het risico van het smok
kelen in verhouding tot de te behalen winst
te groot zou worden, zoodat na een korten
overgangstijd de smokkelarij op den toen-
maligen voet zou zijn verdwenen.
Aldus kwam de wet van 7 Februari 1929
tot stand, waarbij de accijns van 300,—
op ƒ180,— per H.L. van 50 sterkte werd
teruggebracht.
Gelijk een donderslag uit helderen hemel
kwam dan ook de mededeeling in de Mil-
lioenen-nota, dat de Minister van Financiën
het voornemen had voor te stellen, den ge-
distilleerd-accflns weder te verhoogen tot
200,— per H.L., aan welk voornemen uit
voering is gegeven door de indiening van
een wetsontwerp in dien zin op 17 Sep
tember j.l.
Er is veel overeenkomst met de periode
van een tiental jaren geleden. Ook toen
leefden wij in een crisistijd, en moest de
Minister van Financiën op middelen zinnen
om in de hoog opgevoerde uitgaven te voor
zien. In een zeer slechte beeldspraak heeft
indertijd een lid der Tweede Kamer den
gedistilleerd-accijns genoemd „de reddende
engel", waarop de Nederlandsche schatkist
drijft. Bij een hoogen accijns bljjkt echter
dagelijks, dat tengevolge van smokkelarij en
van frauduleus di3tilleeren, den Staat be
langrijke bedragen aan belasting ontgaan.
De nadeelen hiervan, ook voor de volksge
zondheid, zijn duidelijk. Er wordt niet zoo
vee) minder gedronken, maar een groot deel
van wat gedronken wordt is „bocht", ge
smokkeld van over de grenzen, dan wel
frauduleus in Nederland vervaardigd. Justitie
en politie zijn het er vrijwel over eens, dat
van alle gevallen van fraude slechts een zéér
klein deel wordt ontdekt. En ook in de
BOOTH TARKINGTON.
NAAR HET AMERIKAANSCH DOOR
HENRI VAN DE WEG.
(Geaut. uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
55)
Miss Hinsdale had den vorigen avond reeds een
vischje uitgeworpen in diezelfde richting. Hij had
echter geen bepaalde afspraak gemaakt. Nu ant
woordde hij
„U bent een volleerde buikspreker, maar mii
houdt u niet voor den gek!"
,,Wat bedoelt u, meneer?" klonk de verdraaide
stem.
„Spreek ik dan niet met miss Hinsdale?"
„Neen, meneer. Mag ik de dame, die het gevraagd
heeft, zeggen, dat u komt?"
„Goed, zeg dat maar." Hij hing het toestel op
en keerde terug naar zijn vriend. Natuurlijk een
grap van Clara Hinsdale," legde hij uit. „Je hebt
een geweldigen indruk op haar gemaakt. Juist door
met niemand te spreken, bracht je haar er toe te
denken, dat je épris bent van haar. Maar we gaan
vanavond dansen op de club. De menschen, die
iirer den heelen zomer blijven, bezweren je, dat het
in Rouen altijd koel is. Niemand van de ouderen
danst echter, behalve ik dan. Toch is het er niet
zoo heel vervelend. Wij zullen maar gaan."
kringen der intelligente drankbestrijders
heeft de overtuiging veld gewonnen, dat een
te hoog opgevoerde belasting zichzelve ver
nietigt, n.l. doordat de deur voor wetsont
duiking wijd wordt opengezet.
Wederom leven wij in een crisistijd, en
nu de oude opbrengst van 45 millioen is
gedaald tot ongeveer 37 millioen gulden,
moet de schroef wat worden aangedraaid.
En dat terwijl de Minister erkent, dat de
smokkelarij en de clandestiene bereiding
practisch z(jn opgehouden. Hierin ligt de
erkentenis opgesloten, dat bij de vorige ver
hooging een deel van het debiet van de
bona fide fabrikanten, tusschen- en klein
handelaren door dezen overheidsmaatregel
aan den smokkelhandel en aan clandestiene
producenten was prijsgegeven. Degenen, die
den accijns op gedistilleerd willen ontdui
ken, krijgen nu weer een goede kans.
Inderdaad mag het een slecht voornemen
worden genoemd, waaraan de Minister in
dit wetsontwerp uitvoering wil geven. Moge
onze Volksvertegenwoordiging, in het belang
der volksgezondheid, de opgedane ervaring
in de practijk beter ter harte nemen!
Bram, een kromme keuterboer,
Heeft door 't harde werken
Op z'n rug een bult of knoer,
Krom vereelte vlerken.
Bram, de kromme keuterboer,
Was reeds jong gaan trouwen.
Maakte nooit zijn centen poer,
Ging z'in 'tlaadje sjouwen.
Bram, de kromme keuterboer,
Was dus jong gaan sparen,
Bram, die in zijn jeugd al zwoer
Akkers te vergaren.
Bram zjjn potje groeit steeds door,
Bram bracht achttienhonderd
Beneficie op 't kantoor,
Bram keek zelf verwonderd.
Brampje zag zich zelf al boer,
Landt... dat was zijn streven,
'tWas voor hem dan ook geen toer
Om van 'tland te leven.
Bram teelt uien uit den treuren
Hij teelt peentjes, rood en fijn,
Bram had werk met geld te beuren,
Bram droomt millionnair te zijn.
Brampje dacht, 'tis ook geen wonder,
Da 'k nu in de duiten roer,
Nooit nam ik toch iets bijzonders
Waar mijn buidel kwaad bij voer.
'kHeb gezwoegd bij zonnewarmte,
Neus en ooren schier verbrand,
'k Heb gerild tot in 't gedarmte,
Als de storm joeg over 'tland.
Ik kan gerust, dacht Bram, toch hopen
Op een goeie ouwe dag,
't Zal wel vreemd toch moeten loopen
Als 'k niet rentenieren mag.
Arme BramH! Deez' slechte jaren
Slokken heel zijn spaarpot op.
Heel je leven, zwoegen, sparen,
Nu ellende aan je kop.
Vele vruchten, maar geen waarde,
Kromden Brampjes rug nog meer.
Bram z(jn hoofd neigt sterk ter aarde,
Bram zit bij de pakken neer.
„Ga je gang, Tom. Het lijkt me ook niet onge
zellig, maar.
„Maar wat."
„Vin-je het heel erg alleen te gaan? Ik blijf liever
in de serre zitten. Dan kom ik misschien er toe
eens wat te lezen."
„Als jij thuis blijft, ga ik natuurlijk ook niet. Ik
heb stellig in geen drie maanden gedanst; het Jijkt
me wel aardig m'n becnen weer eens te roeren,
maar.
„Dan ga ik mee." Harkiess verklaarde zich on
middellijk bereid, hoewel hij klaarblijkelijk niet
den minsten lust had. Tom begon reeds spijt te
krijgen van zijn aandringen.
Zij reden langs de weiden, waar de nevel begon
op te trekken. Boven hun hoofd twinkelden de
sterren. Miss Hinsdale stond in de hall van het
clubgebouw al op hen te wachten, knap en groot.
Zij begroette hen allerhartelijkst.
„Wie denkt u, dat er binnen is?" vroeg zij.
„Hoe kunnen wij dat nu weten?" protesteerde
Meredith.
„lieten Sherwood!" was haar vroolijk antwoord.
„Stel mr. Harkiess maar direct aan haar voor, en
zorg, dat Macauly geen gelegenheid krijgt er met
haar vandoor te gaan.
XVI.
De kleine markiezin.
De heide vrienden liepen de balzaal door om haar
te zoekenhet orkest speelde, de aanwezigen draai
den gepaardalles fonkelde en schitterde. De dames
vertoonden zich in allerlei klcurschakeeringen en
Ik heb, zegt Bram, in goeie tijden
Altyd trouw de pacht betaald.
Ik hoef mezelf nu niet te vleien,
Al mijn plannen zijn gefaald.
B'k Ben nu arm, m'n kracht gebroken,"
Moppert Bram, 'tis nu te laat.
Hü dacht haast een sigaar te rooken,
Maar het wordt weer surrogaat.
Zoo is 't leven vaak, begrijp Jei
Veel ellende, vol van kwaad,
Evenals in Bram zijn pijpje,
Is het leven surrogaat.
D. M. d. R.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie. Stukken die
volgens het oordeel der Redactie niet aan den eisch van
uiterste beknoptheid voldoen, worden terzijde gelegd.
Kopie wordt niet teruggezonden.)
SALARISSEN GEMEENTE-AMBTENAREN
MIDDELHARNIS.
Mijnheer de Redacteur
De Gemeenteraad van Middelharnis heeft in
hare vergadering van Vrijdag 24 October 1930
besloten tot verlaging van de tractementen
met 5 voor de gemeente-ambtenaren met
een tracteinent van 1400,en daarboven,
door deze Ambtenaren 5 Weduwen- en
Weezenpensioen te laten betalen.
De berekening van de winst voor de ge
meente is foutief voorgesteld en is veel minder
als het Raadslid Koote doet voorkomen. Voor
het weduwen- en weezenpensioen behoeft niet
over het volle salaris betaald te worden, maar
slechts tot een zeker maximum. Wanneer men
voorstellen doet, laat men dan met juiste
gegevens voor den dag komen, opdat het pu
bliek niet een verkeerde voorstelling krijge.
Het is een salarisvermindering. Destijds zijn
de salarissen zoo vastgesteld dat dit zuiver
zou worden genoten. Dit was het voordeel voor
de gemeente, want dan behoefde de gemeente
geen pensioenpremie te betalen van de door
de Ambtenaren te betalen pensioenpremie.
B.v.Bij een tractement van 1000,moet
aan pensioenpremie betaald worden 8'/2 of
85,Liet men den ambtenaar het pensioen
betalen dan moest liet tractement op 1085,
worden vastgesteld, van welk bedrag de ge
meente pensioenspremie moest betalen. Be
taalde de gemeente het pensioen en stelde men
het tractement op 1000,vast, wat dus
in de praktijk voor den Ambtenaar hetzelfde
bleef, dan betaalde de gemeente slechts een
pensioenpremie over 1000,
Ook in deze heeft dus de begrootings-com-
missie gefaald. Het is dus wel degelijk een
vermindering van tractement.
Men verdedigde deze salarisvermiiidermg
let wel, met een bezwaard hart met te zeg
gen dat de ambtenaren crisiswinst maken.
Waar deze winst vandaan moet komen is
mij een raadsel.
Is het brood, dat in verhouding tot de tarwe
en meelprijzen op de halve waarde zou moeten
staan; het spek, dat in verhouding tot de
huidige marktprijzen J/3 lager in prijs kon zijn;
zijn de kruidenierswaren en andere levens
middelen, alsmede de huishuren zooveel goed-
kooper geworden, dat men van een winst kan
spreken. Immers neen. Alles wordt kunstmatig
wisselden telkens van plaats, om het oog maar geen
rust te gunnen. Plotseling voelde John zijn hart
bonzen, alsof hij weer, een kind, onverwachts stond
voor dén kerstboom. Meredith constateerde eens
klaps, dat zijn vriend veranderde als een blad aan
den boom. Twee felroode plekken gloeiden op zijn
wangen; hij richtte het hoofd op, trok de schou
ders naar achteren, als moest hij zich een heerscher
toonen bewust van zijn macht. Miss Hinsdale vond
Het juiste woord. Een vermoeid, gebogen man
één woord en waarlijk de beroemde John Har
kiess sterk en groot als vroeger, maar gerijpt door
de ervaringen, stond weer in hun midden. De
menschen maakten ruim baan en fluisterden,
toen de twee mannen passeerden. Het was in jaren
niet gebeurd, dat John Harkiess zich het middel
punt voelde van een opgetogen publick; alles
scheen onwezenlijk. Het gordijn zou wel weer vallen
en dan was de droom weer voorbij. De wereld
werd als een kalcidoscoop van kleuren, wit en geel
en purper, een kleur van mooie toiletjes, losjes over
de schouders gedragen. Het dansen gaf iets exotisch
aan de zaai; het hoorde bij de muren, beschilderd
als die waren met bosschen in de pracht van den
herfst. De avond was koel en de lucht vol geur en
klank.
Zij keken vluchtig in de verschillende kamers,
waar zij zich echter niet bevond en liepen toen naar
buiten zonder een woord te wisselen. Harkiess
begon zich moe te voelen, al kon Tom hem bijna
niet bijhouden. Op de veranda waar kleine schemer
lampjes stonden en menschen in groepjes zaten te
praten, was zij ook niet. Op liet terras, waar lam
pions fantastisch schimmerden, oranje cn groen,
tegen den donkeren hemel, wandelden paartjes
heen cn weer. De jongelui bleven op het bordes
hoog in prijs gehouden.
Mogeiijk dat de kleeding wat goedkooper is
geworden, maar dit legt bij een ambtenaar
zoo weinig gewicht in de schaal, dat daarop
geen winst te maken is, waaruit de 5 salaris
verlaging kan worden bestreden.
De verlaging wordt genomen van de tracte
menten boven 1400,De regeling komt
dan hierop neer dat de Burgemeester, Secre
taris, Ontvanger, Ambtenaar en Bode ter
Secretarie, 2 politie-agenten en concierge van
de Openbare Scholen het kind van de rekening
worden. Waarom dat? Is dat vrindjesbevoor-
rechting of stemmenkooperij voor de a.s. ge
meenteraadsverkiezing? Wanneer er sprake is
van het maken van crisiswinst, dan wordt dat
toch evengoed gedaan door een ambtenaar
met een tractement van 1390,als een
ambtenaar met 1400,De onbillijkheid
van het besluit springt hier wel zeer duidelijk
in het oog.
Wanneer de financieele toestand van de
gemeente werkleijk zoo is (de rekening over
1929 wijst een winst aan van f 19.000,of
de malaise in den landbouw of de crisis maakt
het noodzakelijk dat er bezuinigd moet worden
of met beleid geregeerd, laat men dan dadelijk
liet mes er diep insteken en laat men dan van
meet af beginnen en allereerst nagaan wat er
op de begrooting kan worden bezuinigd, wat
er in de gemeente onnut besteed wordt en alle
uitgaven die niet direct noodig zijn schrappen.
De Gemeenteraad heeft dit nagelaten. Op de
begrooting die voor 1931 een uitgaaf van
ƒ219.000,aangeeft, 10.000,hooger is
dan in 1930 dit is zeker ook bezuiniging
is door niemand eenig critiek geoefend. Niet
eene post is uitgevallen of zeifs maar bespro
ken. Alleen de verlaging met 5 tractement
voor een klein gedeelte van de gemeente
ambtenaren zal de gemeente voor ondergang
redden en de boeren door de crisis heen helpen.
Het bezwaarde gemoed en de slapelooze
nachten van de begrootingscommissie over het
welzijn van de ambtenaren heeft deze com
missie zeker zoo overstuur gemaakt dat de
overige posten van de gebrooting van geen
belang meer waren.
Wanneer men op de begrooting heeft be
zuinigd wat bezuinigd kan worden en alle
onnutte uitgaven heeft geschrapt en men dan
nog de begrooting niet sluitend kan krijgen,
dan gaat men bezuinigen op de tractementen
niet op een klein deel maar op alle
tractementen, maar om te laten zien dat men
wat voelt voor de gemeenschap, dan gaat men
allereerst afschaffen de presentiegelden die men
zelf in den zak steekt, afschaffen het rooken
van dure sigaren, het drinken van thee, bier
eri wijn ten koste van de gemeenschap. Hier
door bewijst men dat men niet eenzijdig wil
bezuinigen, dat men den ernst der tijden voelt
en dat men wal over heeft voor de gemeen
schap'en dat men het lidmaatschap van den
Raad en van eventueele andere Commissie»
niet heeft aanvaard terwilie van de presentie
gelden, maar uit liefde tot de zaak. Men doe
niet zooals Raadslid de Lint die in dezelfde
vergadering waarin de tractementen van de
ambtenaren worden verlaagd, met klem op
komt tegen afschaffing van het presentiegeld
dat hij zélf als Regent van het Weeshuis ver
dient, is dit niet inconsequent en geeft dit
geen blijk dat men de betrekkingen die men
bekleed ook of in hoofdzaak bekleedt terwilie
van het financieel voordeel dat er in zit.
Waar de Raad de bezuiniging toepast op
een klein deel der hoogere ambtenaren, zich
Uwe vraag, Mijne Heeren,
is gemakkelijk te beantwoorden. Het komt
er alleen op aan, of U den woed heeft, met
de oude sleur te breken. U heeft het
altijd over de zenuwsloopendc werkzaam*
heden op de beurs, op kantoor en op reis.
Niettemin meent U uw zenuwen overdag
herhaaldelijk nog een extra zweepslag te
moeten geven. Hier een kopje koffie, daar
een kopje thee, steeds weer en steeds meer
coffeïne.
Waarom gebruikt U geen Koffie Hag?
Deze heerlijke plantagekoffic is gegaran
deerd coffeïnevrij, heeft geen prikkelende
uitwerking op hart en zenuwen en berooft
U vooral niet van een gezonde verkwik
kende nachtrust.
Zie zoo, nu weet U het geheim van
mijn gezondheid, mijn kalmte en zelf-
beheersching.
(Adv.)
staan. Zij was er niet.
„Wij moeten nog maar eens in de balzaal
kijken," merkte Tom op, spijtig zijn metgezel aan
kijkend. John draaide zich om en weer liepen zij
naar binnen.
Hij was van haar weggegaan, toen de storm loeide
over hen heen en de bliksem flitste; in de scheme
ring van het feest zag hij haar terug. De dans was
juist geëindigd en zij stond tusschen een groepje
jongelui, die zich om haar hadden verzameld. Hij
zag hèór alleen. Zij stond daar, de armen vol
bloemen, een stralend middelpunt van licht en
vroolijkheid. Ook Meredith bleef staan met een
uitroep van verbazing. Zij was letterlijk nooit de
zelfde. Hij herinnerde zich nu, hoe telkens na een
korte afwezigheid haar schoonheid met nieuwe
bekoring over hem kwam. Ditmaal sterker nog dan
anders, want zij was bekoorlijker om te zien, dan
ooit.
„Geen wonder!" riep hij, maar Harkiess begreep
hem niet. Toen zij zich een weg baande tusschen
de anderen door, bemerkte Meredith, dat ook zij
het middelpunt waren geworden van groepjes jon
gelui, die van alle kanten naderden, nu de wals
was geëindigd, cn een partner zochten voor den
volgenden dans. Harkiess was zich alleen bewust,
dat zij voor hem stond. Hij was bang, dat iemand
zou merken, hoe hij beefde en verheugde zich
erover, dat het rumoer van stemmen tenminste
het bonzen van zijn hart onhoorbaar maakte. Zij
zag hem naderen en knikte hem vroolijk toe, pre
cies op dezelfde manier, als zij een half dozijn
anderen had toegeknikt. Deze vriendelijkheid deed
hem pijn.
Zij bood hem de hand en glimlachte conventioneel
beleefd. Hij werd heet en koud, niet het minst om
niet heeft vergewist of op de posten van de
begrooting niet bezuinigd kan worden, zelfs
nog nieuwe posten van presentiegelden toe
staat, zoo lijkt mij deze geschiedenis weer niets
anders dan een gelegenheid aangrijpen, den
Ambtenaar een trap te geven. Dit is trouwens
altijd het geval en wel inzonderheid bij den
Gemeenteraad van Middelharnis. In den oor
logstijd, toen iedereen, behalve de Ambtenaar,
geld als water verdiende, toen er gesmeten
werd met het geld en het geld geen waarde
had, heeft men ook de ambtenaren vergeten
en toen eindelijk is men, niet zonder heftig
protest en gescheld op de ambtenaren men
ging zeifs zoo ver dat men met de ambtenaren
het Haringvliet wilde dempen moeten
zwichten voor den eisch van hoogerhand en
heeft men de tractementen moeten brengen
op peil van den levensstandaard.
Men zal toch wel kunnen begrijpen dat met
al het gesol dat de gemeenteraad met de
tractementen van de Ambtenaren doet, de
waardeering die de gemeenteraad voor dc
Ambtenaren heeft, niet van die Ambtenaren
te verwachten is dat zij uit eigen beweging
het weduwen- en weezenpensioen uit eigen zak
zullen gaan betalen. Neen in dat geval nooit.
Maar wel zullen de ambtenaren dat doen.
wanneer er op de begrooting bezuinigd is dat
gene wat bezuinigd kan worden en wanneer
ook de gemeenteraadsleden in alles wat zij
doen bezuinigen en zij ook hun presentiegelden
enz. ten dienste van de gemeenschap aan de
gemeente zullen laten.
Dan is er van een eenzijdige bezuiniging
haar woorden „Wat prettig, u weer te ontmoeten,
mr. Harkiess! Wat ziet u cr goed uit! Hoe maken
onze vrienden in Plattville het? Ik moet noodig
weer eens een poosje met u babbelen. Hoe hebt
u mij hier toch kunnen vinden?" Nu keerde zij
zich van hem tol Meredith. ..Hoe staat het leven,
neef Tom? Ik heb den volgenden dans voor jou
bewaard." Toen, met vlotte woordjes tot degenen,
die zich om haar verdrongen, trok zij zich terug
een kleine markiezin.
„Neen, mr. Swift, u moet heusch komen bij het
begin van een dans, ik kan mijn dansen werkelijk
niet vooruit weggeven, dat is onmogelijk! Neen,
ik ga niet naar Mackainac. Hoe maakt u 't,
mr. Burlingham? Ja. dat schijnt een eeuw geleden.
Nee, dc volgende niet, ook niet de daarop vol
gende. Dag mr. Baird neen de volgende niet.
Neen mr. Swift, het gaat werkelijk niet.
Neefje, de muziek begint. Deze dans is voor ons.
Toen zij Meredith een arm gaf, nam een ander
haar bloemen over. Houding en gebaar van zijn
damejdeden Tom het ergste vreezen voor zijn vriend.
Alles ging haar zoo gemakkelijk en natuurlijk af.
zoo gewoon, alsof confidenties van een man haar
eigenlijk niet meer de moeite waard waren. Tom
vermoedde, dat Harkiess haar houding zou op
merken. even stellig als hij dengenc, die haar
bloemen in bewaring nam, zou herkennen. Zij be
gaven zich in de richting van de zaal, maar zij
wendde zich nog een oogenblik om. „Mr. Macauly,
u moet bepaald kennis maken met mr. Harkiess.
Wij laten hem achter in uw hoede, mits u er voor
zorgt, dat hij alle aardige meisjes uit dc zaal ont
moet. U weet precies, wat een man toekomt."
(Wordt vervolgd.)
