izeti FIE ;t publiek luitingen irzichtig- in blanke EERSTE BLAD '5 RflCHT 248 ZATERDAG 4 OCTOBER 1930 12E JAARGANG. - N°. 94 FEUILLETON. OP EENZAMEN POST. DRAISMAVANVALKEMBURG'S'' A ••ILEVÈRTRAA) Ingezonden Stukken Huiduitslag ;ANTOOR: FILIAAL: DEVENTER n SNIPPELINGSDIJK Electrotechnisch Installatiemateriaal Zwakstroom-artikelen Alle Philips' Fabrikaten .ATEURS WORDEN NVRAGE GAARNE IONDEN Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. Einde Zomertijd. In den nacht van ZATERDAG op ZON DAG zullen de klokken een uur worden opgehouden. Zondag treedt de oude tijd weer in werking. De klokken een uur achteruit draaien is slecht voor de uurwerken. Week-revue. Binnenland. Begunstigd door het traditioneele oranje- zonnetje heeft de Koninklijke familie j.l. Maandag een bezoek gebracht, alwaar de nijvere Maasstadbewoners zich beijverd heb ben de hooge gasten een hartelijke ontvangst te bereiden. Reeds voor den aankomst der Koninklijke gasten was de belangstelling van het publiek zóó groot, dat dit verkeersop stoppingen veroorzaakte, waardoor de bur gemeester zelf genoodzaakt was zich te voet naar bet station te begeven, wilde bfl tijdig ter begroeting op het perron aanwezig zijn. Het slot van dezen oranjedag was's avonds de feeërike feestverlichting op de rivier, waarbij de luide toejuichingen der massa overstemt werden door de machtige basge- luiden der op stroom liggende booten, waar door de trommelvliezen aan een ware kracht proef werden onderworpen. Terwijl half Rotterdam in feeststemming was, heeft zich in de Willebrordusstraat een gruwelijk moorddrama voltrokken. In ge noemde straat is de ecbtgenoote van den heer Maliepaard, handelaar in poetsartikelen, op beestachtige wijze door haar zwager, G. Maliepaard, arbeider te Oss, vermoord. De dader had den Zondag te Rotterdam door, gebracht, zulks in verband met een verjaar dag zijner moeder en heeft Maandagmorgen, onder het voorwendsel naar de grammofoon platen te komen kijken, de niets kwaads vermoedende vrouw van achteren met een byi overvallen en neergeslagen en zfln lugu ber misdrijf voltooid, door zijn slachtoffer diverse ernstige messteken toe te brengen. Daarop heeft de dader een kindje van 10 maanden, dat de moeder op de arm had, in een ledikant gelegd en heeft hij na forceering van een schrijfbureau, zich met een geld kistje, inhoudende 4000,— uit de voeten radio-ruzie kan voeren, meldt een bericht in het Handelsblad. Het hoofd der school aan de Asterweg heeft aan een meisje den igang tot de school ontzegd, aldus dit bericht, omdat ze een A.V.R.O. vlaggetje op het stuur had en dit niet wenschte te ver wijderen, althans de vader van dit meisje zich hiertegen verzette. Zelfs aan conferentie tusschen schoolhoofd, inspecteur L.O. en den vader kon dit aan waanzin grenzende conflict niet oplossen. Volgens den vader heeft het bewuste schoolhoofd nimmer bezwaar ge maakt tegen de toelating van jongens in A J.C.-uniform, zoodat deze paedagoog niet erg consequent is. Onze huisdokter was van een nieuwe ziekte, genaamd radio-kolder nog onkundig, doch wy gelooven dat ze binnenkort wel officieel ontdekt zal worden. Zooals onze lezers bekend zal zijn, heeft het communistische kamerlid Wijnkoop, na zijn verkiezing deemoedig het'hoofd voor Moskou gebogen, van welk feit genoemde afgevaardigde een korte verklaring in de Tweede Kamer heeft afgelegd. Deze ver klaring, met hoongeroep en uitroepen als „aftreden" ontvangen, moet blijkbaar als een parlementaire boetedoening worden aan gemerkt, hoewel wij de beteekenis hiervan niet kunnen begrijpen. Wjj hebben alleen begrepen dat vele kiezers van den heer Wijnkoop ontevreden zijn over dit alles, doch zulks kan den heer Wijnkoop natuurlijk niet bewegen tot aftreden. De moord ontdekt door een bezoek van een twaalfjarig nichtje, dat haar tante een bezoek bracht om een beloofde pop op te halen, werd vrjj spoedig ontdekt. Verschil lende aanwijzingen wezen G. M. als dader aan en dank zij het energiek optreden der politie werd deze reeds denzelfden avond te. 's-Hertogenbosch gearresteerd, toen hij aldaar arriveerde en in den trein voor Oss wilde overstappen. In zijn koffertje bevond zich het gestolen geldkistje met inhoud, benevens de bebloede bijl. De dader was ge huwd en vroeger als knecht b\j zijn broeder gewerkt hebbende, doch wegens oneerlijk heid ontslagen, heeft een volledige beken tenis afgelegd. Tot zonderlinge conflicten onze „Laat de wereld zich niet bedriegen. Duitschland wordt bf weer een vrije natie, óf het wanhoopt aan de toekomst en wordt in de armen van het bolsjewisme gedreven. Dit is geen frase, geen bedreiging, geen voorspelling, doch slechts het constateeren van een feit". Aldus begint een artikel in een der Ame- rikaansche Hearstbladen, geschreven door Adolf Hitler, de ex-schilder van beroep,.ter onzaliger ure in de politiek verzeild geraakt en nu leider der Duitsche nationaal-socia- listen, kortweg Nazi's genoemd. Verder betoogt Hitier, dat de verantwoor delijkheid hiervoor ligt bij de staten, die Duitschland de onmogelijke vredesvoorwaar den en de ondragelijke lasten hebben opge drongen en dat de uitslag der Rijksdagver kiezingen een signaal voor de naderende opstandigheid der Duitsche ziel is. „Het verdrag van Versailles, aldus Hitier, heeft Duitschland onderworpen aan een dom me en lompe operatie, en de patiënt ver keert thans in een gevaarlijken staat van bloedvergiftiging. Genezing kan slechts ko men wanneer de wonden weer worden ge opend en de eigenlijke oorzaken van de ziekte worden weggenomen. De nationaal- socialisten eischen herziening van het ver drag van Versailles en van het Young-plan en teruggave van den Poolschen Corridor. De republikeinen trachten het steeds sterker wordende gevoel van verontwaardiging bij bet volk te onderdrukken. Maar de slag, die deze partijen bij de afgeloopon verkiezingen gekregen hebben, is nog niets, vergeleken bij den slag, die hun nog te wachten staat". Na verklaard te hebben, dat op zijn laatst binnen anderhalf jaar nieuwe verkiezingen gehouden worden, vervolgt Hitier: „Anderen mogen misschien geweld gebrui- BOOTH TARKINGTON. NAAR HET AMER1KAANSCH DOOR HENRI VAN DE WEG. (iOeautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.) ken om ons het overnemen van de macht te beletten, doch wij denken aan geen Putch (revolutie). De verkiezingen hebben ons den weg naar de macht gewezen, Het slot van dit artikel luidt: Gij kunt Duitschland niet ten gronde richten of bolsjeweeren en tegelijkertijd ge looven, dat het overige Europa daardoor on aangetast zal blijven. Mijn vertrouwen in het Duitsche volk is onbegrensd, zyn vrij heid, mjjn doel". Ziedaar de politieke geloofsbelijdenis van den leider der nationaal-socialisteil in den meest aantrekkelijken vorm. Wat Hitier hierin verkondigt, wordt door 316 afgevaar digden van de 577 leden tellenden Rijksdag er is nog een communist bijgekomen geheel of gedeeltelijk onderschreven en de resteerende 261 zullen in hun hart ook heel wat van dit alles onderschrij ven, doch ver- keeren in de onaangename positie, van hun hart min of meer een moordkuil te moeten maken. Brüning en zijn in aantal geslonken vrien den hebben trouwens wel wat anders te doen dan zich overgeven aan schoonklinkende toekomstmuziek, die misschien te gelegener tijd wel in vervulling kan gaan, doch waarop direct geen uitzicht bestaat. Vooreerst moe ten de gaten der begrooting gestopt worden, welke inmiddels reeds tot 900 millioenzijn aangegroeid. Om dit alles te dekken zijn Ingrijpende bezuinigingen noodig en eindelijk de groote lijnen van deze bezuiniging aan gegeven. Er zal over de geheele linie verla ging van salarissen plaats hebben, begin- nende vanaf de ambtenaren boven een inko men van 1500 mark met 6 en stijgende tot de hoogste salarissen van rijkspresident, rijkskanselier, ministers en afgevaardigden met 20 Er zal een vereenvoudiging van het belasting-systeem komen, terwijl de werkeloozen-verzekering zal worden bestre den uit verhoogde bijdragen van werkgevers en werknemers, welke verhooging 2 zal bedragen. Dit zijn in hoofdzaak de plannen der ring om het financieel evenwicht te herstel len. Deze maatregelen, hoe noodzakelijk ook, zijn als alle andere bezuinigingsmaatregelen, ver van populair en het staat nog te bezien, of er wel een meerderheid voor te vinden is en of met name de sociaal-democraten genegen zijn dit alles te slikken. Zeer aantrekkelijk daarentegen zijn de plannen der huidige regeering wat de regeling van den woningbouw betreft. In het belas tingjaar 1931 zullen volgens deze plannen 215 000 woningen gebouwd worden, waarvan 165.000 kleine woningen uit de opbrengst van de woninghuurbelastiDg en 50.000 met nieuw kapitaal. Snel en doortastend optraden is voor Duitschland een gebiedende eisch, want ieder gevolg van misère kweekte nieuwe groepen van moedeloozen, die bij uiterst links of uiterst rechts met open armen worden ontvangen. T"-LEEUWARDEN-e' Het aantal werkeloozen heeft nu da drie millioen bereikt en regelmatig worden nieuwe ontslagen gemeld. In Oostenrijk hebben oogenschljnlijk onbe duidende kibbelpartytjes tot het heengaan van bondskanselier Schober en zijn kabinet geleid. De directe oorzaak voor dit alles was de kwestie—Strafella, de jeugdige wethouder uit Graz, caudidaat voor den binnenkort open komenden post van president-commissaris der bondsspoorwegengeprotegeerd door Vau- goin, vice-kanselier en minister van oorlog in het kabinet Schober en tevens leider der Christelijk socialen. De Arbeiterszeitunghad verschillende ernstige beschuldigingen tegen Strafella ingebracht, waarop deze tegen ge noemd blad een vervolging liet instellen. Hangende dit proces, waaruit Strafella lang niet brandschoon te voorschijn is gekomen, weigerde Schober Strafella te benoemen en het einde dezer onverkwikkelijke geschiede nis was, dat Schober zijn biezen nam. De eigenlijke oorzaak is evenwel, dat Schober, partijloos en strikt neutraal, in de oogen van Vaugoin, een fel anti-sociaal-democraat, lang niet streng genoeg tegen het roode gevaar optrad en dat Vaugoin en zijn vrien den der fascistisch getinte burgerwacht het oogenblik gekomen achten dit roode varkentje zelf eenB te wasschen. Vaugoin heeft inmid dels een nieuw ministerie gevormd, de Groot- Duitschers en Plattelanders hebben voor de eer en het genoegen bedankt hierin zitting te nemen, zoodat dit ministerie niet over een voldoende meerderheid beschikt. Half November worden daarom reeds verkiezingen verwacht, een twijfelachtig voorrecht voor het arme Oostenrijk, dat woelige dagen tege moet gaat, nu de kalme en bezadigde Schober niet langer als stootblok fungeert... Het bovenstaande heeft zooveel ruimte in beslag genomen, dat we voor 't verdere nieuws met een korte opsomming moeten volstaan. In Praag hebben ernstige anti-Duitsche betoogingen plaats gehad, alle Duitsche films in de bioscopen zijn van het programma afgevoerd, doch het meerendeel der schree- werige herriemakers waren wat ai te heet- -bakerde jeugdige betoogers. In Polen zet Pilsoedski zijn voorbereidin gen voor de komende verkiezingen voort, een zoo ongeveer wil zeggen, dat hij blijft uitzien naar nieuwe candidaten voor een arrestatie en ruimte om ze op te bergen. Een motief is altijd wel te vinden. Te te Madrid gehouden republikeinBche betooging is kalm verloopen. Het aantal deelnemers was ongeveer 20.000 en veilig heidshalve had de regeering de troepen gecon signeerd en waren de noodige machinege weren opgesteld voor eventueele gebeurtenis een. De gehouden redevoeringen mochten niet per'radio worden uitgezonden, want ook zonder dit alles heeft Berenguer reeds de handen vol om de verzwakte troon van Alfonso overeind te houden. (Adv.) (Adv.) 46) Hij huwde haar, waarschijnlijk in over eenstemming met den wil van het noodlot Niet lang na de geboorte van hun eenig kind, een doch ter, werd hij benoemd tot professor in de archaeolo- gie aan een nieuwe universiteit, een van die in stellingen, welke dank zij een millionair in het leven worden geroepen. Zijn nieuwe taak bracht hem in een meer of minder chaotischen gemoedstoestand en jaren lang twijfelde hij aan zijn methode, zoo goed als hij onzeker was van de resultaten van zijn onderwijs. In dien twijfel school het geheim van den eenigen man, wiens verleden in Plattville on bekend was. Uit dien twijfel en uit zijn handelingen, daarmede verband houdend, volgden ook zijn val, de vijandschap met zijn familie, het verlies van zijn vrouw en de woede van zijn zuster Martha en haar echtgenoot, Henry Sherwood. De scheiding van zijn dochtertje was voor hem het moeilijkst te dragen. Want Fisbee had op de hem typeerende manier, zonder iemand te raadplegen hij placht er nooit aan te denken, en men veronderstelde, dat hij altijd vergat vrouw en kind te hebben al het geld, dat de banken voor hem bewaarden, aan de universiteit geschonken om een expeditie te finan cieren, welke nooit uitging. Een nieuwe rector mag nificus werd benoemd. Hij praatte met verschillen de menschen en koos een modem en practisch technicus; van de connectie met Fisbee werd niet meer gerept en met zijn geld werd een gebouw gesticht, waarin een instituut voor ingenieurs werd gevestigd. Fisbee kreeg ontslag en stond op straat zonder een cent. Zijn vrouw en haar familie deden geen moeite den man zonder verantwoordelijks- heidsgevoel te wijzen op zijn verplichtingen. Zij lieten hem alleen in zijn ongeluk. Teleurgesteld in haar verwachtingen stierf mrs. Fisbee, kort na de ontdekking, dat haar man alles had verspeeld. Maar voor zij stierf, verzorgde zij de toekomst van haar kind. Fisbee gaf Parker zijn eigen lezing over dit nood lottige gebeuren in zijn leevn. „Zie je, mr. Parker," vertelde hij, toen zij op een Zondagmiddag samen waren op het stoffige bureau van de „Herald", „zie je, mijn schoon zuster heeft misschien wel reden om niet zoo bij zonder op mij gesteld te zijn, laat ik zeggen, zelfs waarschijnlijk. Mijn vrouw had een aanzienlijk kapitaal, toen wij trouwden en dat moest ik be- heeren, al stelde ik er allerminst prijs op. Toen ik mijn geld gaf aan de universitiet, waaraan ik ver bonden was, voegde ik daarbij het geld, dat ik van haar onder mijn berusting had. Als professor had ik een aanzienlijk inkomen, zoodat wij geen oogenblik zorgen hadden over de toekomst. Bovendien had ik groot belang bij een uitstekende uitrusting van de expeditie. Expedities van een dergelijken om vang plegen zeer kostbaar te zijn en deze, die zeer belangrijke onderzoekingen zou doen, waarmede veel tijd gemoeid was, moest ongetwijfeld veel geld kosten. Nu nog ben ik er van overtuigd, dat wij zeer belangrijke kwesties omtrent de Babylonische zuilen zouden hebben opgelost, doch dit doet op het oogenblik niets ter zake. Ik vrees, dat ik van geldzaken weinig begrip had, want er werden al leen mondelinge afspraken gemaakt en ik stelde niet de voorwaarde, dat het geld alleen zou worden beschikbaar gesteld, als mijn plannen voor de expeditie tot uitvoering kwamen. De menschen waren heel welwillend, maar wat moesten zij be ginnen. Een dergelijk instituut kan een schenking niet restitueeren en het lag nu eenmaal buiten het werkplan van een school voor techniek om een dergelijke expeditie uit te zenden." „Dat snap ik," merkte mr. Parker sympathiek op. Hij luisterde met intense belangstelling, be seffend, de eenige te zijn in Plattville, tegenover wien Fisbee deze vertrouwelijke mededeelingen deed. De oude man zou lang geleden zijn levens geschiedenis hebben verteld, als hij ooit met ande ren over zichzelf had gesproken. De pogingen van anderen, hem aan het praten te krijgen, gingen altijd ongemerkt aan hem voorbij. „Het was voor mijn vrouw een harde slag," ver volgde de oude man somber. „Ik kan niet ont kennen, dat haar verwijten even heftig waren, als haar teleurstelling oprecht was." Hij maakte van dit deel van zijn verhaal slechts met korte woorden melding, doch de intelligente Parker las tusschen de regels, hoe zwaar de arme mrs. Fisbee zich een en ander had aangetrokken. „Zij was nooit meer voor me als vroeger," vertelde de oudheidkundige verdrietig. „Nooit meer beschouwde zij mij als een man en sindsdien toonde zij zelfs besliste antipathie. Zij zond om haar zuster en verzocht die te zorgen voor ons dochtertje, ik was er niet practisch Wasch de aangedane plaatsen met warm water en Purolzeep en doe er dan wat Purol op, en bij jeukende of vocht-afscheidende uitslag en eczema bovendien nog wat Purolpoeder. Herhaal dit eiken dag, zoolang het noodig is. (Adv.) (Bulten verantwoordelijkheid der Redactie. Stukken die volgens het oordeel der Redactie niet aan den eisch van uiterste beknoptheid voldoen, worden terzijde gelegd. Kopie wordt niet teruggezonden.) Redactie Onze Eilanden M. H! In het 2e blad van uw No. van 27 Sept. neemt u een artikel over uit de „Tel.", waarin de directeur van een ongenoemd groot-winkel bedrijf zijn oordeel geeft over de vraag, of onze levensmiddelen te duur zijn. Wy zouden hierop geen aanmerking maken, indien hierin niet op een eenzijdige manier over de prijzen-regeling etc. der coöp. ver- bruiksvereenigingen een oordeel gegeven werd, wat naar niets lijkt. Ook de methode van cijfer-vergelijking gaat niet op, terwijl, zonder den naam van „een der grootste coöp. verbruiksvereenigin- gen hier te lande" te noemen, daaronder waar meteen een groot deel der coöp. ver- bruiksvereenigingen te rangschikken. 't Is best mogelyk, dat de door den direc teur van het ongenoemde groot-wiukel-bedryf bedoelde coöp. verbruiksvereenigingen met haar prij zen-regeling alleen staat en indien niet, gaat deze methode van cijfer-vergeiy- king niet op. We zien in het door u overgenomen artikel vermeld één enkele prijsnoteering van diverse artikelen, waaruit men de ge volgtrekking moet maken, dat in dit bedrijf alleen artikelen verkocht worden van één prgs en één kwaliteit. Is dit zoo, dan past het niet, daarop te laten volgen een prijsnoteering van de bedoelde coöp., waarin verschillende notee ringen voorkomen in verband met diverse kwaliteiten. En deze methode wordt dan nog eens dunnetjes overgedaan met vermelding van enkele éénheids-prijzen welke medio 1930 in verschillende kruidenierszaken golden. Dat op deze manier een gewild eenzydige vergelijking wordt gemaakt, behoeft niet nader te worden aangetoond. De directeur van het ongenoemde groot winkel-bedrijf gaf verder als zijn oordeel te kennen, dat de groote coöp. verbruiksver eenigingen „gedwongen zijn om de prijzen veel hooger te houden, omdat zij anders het dividend Diet kunnen uitkeereD, waarop de leden altijd vast rekenen. De aangeslotenen by de coöperaties verwachten nu eenmaal de jaarüjksche uitkeering, doch zij vergeten, dat zij dit spaarpotje gemaakt hebben door veel te duur te betalen voor verscheiden gewone huishoudelijke artikelen. De coöpe ratie-klant betaald zijn dividend z i. dus dubbel en dwars zelf. De verbruiksvereeni- giögen zouden een geheel andere prijzen politiek kunnen volgen, wanneer zij niet aan die uitkeeringen vastzaten". genoeg voor, maar ik zal haar bijtende opmerkingen nu niet herhalen. Mijn schoonzuster, die zelf geen kinderen had, adopteerde de kleine op voorwaarde, dat ik afstand deed van al mijn rechten. Het meisje kreeg haar naam en zou in alles worden beschouwd als een dochter. Eens per jaar mocht ik haar zien in Rouen, ten huize van mijn zwager. Ik zou hebben geweigerd, doch mijn vrouw drong er in de laatste uren van haar leven zoo sterk op aan en iedereen beweerde, dat ik boete moest doen iedereen behalve het kleine meisje, dat reeds als kind sterk aan haar vader was gehecht. Ik bezat geen cent meer, mijn salaris werd niet langer uitbetaald, nadat ik tengevolge van de hou ding der universiteit en van mijn bloedverwanten ontslag had moeten nemen. Daarom deed ik af stand van het kind. Het maakt mijn vrouw het sterven lichter. Dat is ongeveer alles. Een van de collega's bezorgde mij hier een betrekking, welke ik ten slotte toch verloor, en eiken Nieuwsjaarsdag zocht ik mijn kleine meid op. Dit jaar wilde zij mij komen opzoeken, doch haar vrienden wisten haar te overtuigen, dat zij niet bij mij op mijn kamer bij mr. Tibbs zou kunnen logeeren. Het was allang haar bedoeling geweest, voortaan bij mij te komen. Ze vertelde het den eersten dag, dat zij hier was." De stem van den ouden man brak toen hij opmerk te: „Zij heeft een heel mooi karakter, mr. Parker." De meesterknecht knikte ontroerd. „Dat geloof ik, meneer," zeide hij. „Ik heb haar gezien. Je merkt dat onmiddellijk, als je een dame ziet; zij maakt den indruk van een hertogin, al houdt zij zich nooit .afzijdig van anderen en gedraagt zij zich zoo eenvoudig als men maar kan verlangen." „Zij is een echte dame," antwoordde Fisbee een voudig, „ik wilde haar aanbod niet accepteeren en verbood haar met nadruk zichzelf op te offeren, ik mocht immers niet goed vinden, dat zij haar ge makkelijk leventje, haar luxe bestaan opgaf voor mij. Want mijn familie is zeer welgesteld en zij moest kiezen tusschen hen of mij,waarschijnlijk, omdat men hoopte dan haar keus te beïnvloeden. Bovendien vond ik en zij ook dat zij hun alles was verschuldigd, al hield zij vol, dat ik zoo lang alleen was geweest, terwijl zij mij toch ook zooveel te danken had. Zij heeft een heel mooi karakter, mr. Parker." „Ik kan u wel zeggen," zeide Parker, na een oogenblik stilte, „dat de menschen hier buiten gewone waardeering zouden hebben voor uw hou ding, als zij alles wisten. Iedereen heeft zich al ver wonderd over.dat wil zeggen. Hij kon niet meer uit zijn woorden komen „dat wil zeggen, het zou nog zoo kwaad niet zijn, als we hier een dame op bureau hadden, ik zou er niet over spreken en Ross moet zich met zijn eigen werk bemoeien, tot de baas terugkomt. Het is overigens onze eenige kans. Als zij de „Herald" niet op zijn oude peil weet te houden, kan nie mand het." De oude man scheen hem niet te verstaan. „Ik heb haar offer niet willen aannemen voor me zelf," zeide hij peinzend. „Maar ik neem het nu aan, ter- wille van onzen vriend, terwille van mr. Hark less." „En terwille van de „Herald", voegde de mees terknecht eraan toe. (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1930 | | pagina 1