izeti
FIE
;t publiek
luitingen
irzichtig-
in blanke
EERSTE BLAD
'5
RflCHT 248
ZATERDAG
4 OCTOBER 1930
12E JAARGANG. - N°. 94
FEUILLETON.
OP EENZAMEN POST.
DRAISMAVANVALKEMBURG'S''
A ••ILEVÈRTRAA)
Ingezonden Stukken
Huiduitslag
;ANTOOR:
FILIAAL:
DEVENTER n
SNIPPELINGSDIJK
Electrotechnisch Installatiemateriaal
Zwakstroom-artikelen
Alle Philips' Fabrikaten
.ATEURS WORDEN
NVRAGE GAARNE
IONDEN
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Einde Zomertijd.
In den nacht van ZATERDAG op ZON
DAG zullen de klokken een uur worden
opgehouden. Zondag treedt de oude
tijd weer in werking.
De klokken een uur achteruit draaien
is slecht voor de uurwerken.
Week-revue.
Binnenland.
Begunstigd door het traditioneele oranje-
zonnetje heeft de Koninklijke familie j.l.
Maandag een bezoek gebracht, alwaar de
nijvere Maasstadbewoners zich beijverd heb
ben de hooge gasten een hartelijke ontvangst
te bereiden. Reeds voor den aankomst der
Koninklijke gasten was de belangstelling van
het publiek zóó groot, dat dit verkeersop
stoppingen veroorzaakte, waardoor de bur
gemeester zelf genoodzaakt was zich te voet
naar bet station te begeven, wilde bfl tijdig
ter begroeting op het perron aanwezig zijn.
Het slot van dezen oranjedag was's avonds
de feeërike feestverlichting op de rivier,
waarbij de luide toejuichingen der massa
overstemt werden door de machtige basge-
luiden der op stroom liggende booten, waar
door de trommelvliezen aan een ware kracht
proef werden onderworpen.
Terwijl half Rotterdam in feeststemming
was, heeft zich in de Willebrordusstraat een
gruwelijk moorddrama voltrokken. In ge
noemde straat is de ecbtgenoote van den
heer Maliepaard, handelaar in poetsartikelen,
op beestachtige wijze door haar zwager,
G. Maliepaard, arbeider te Oss, vermoord.
De dader had den Zondag te Rotterdam door,
gebracht, zulks in verband met een verjaar
dag zijner moeder en heeft Maandagmorgen,
onder het voorwendsel naar de grammofoon
platen te komen kijken, de niets kwaads
vermoedende vrouw van achteren met een
byi overvallen en neergeslagen en zfln lugu
ber misdrijf voltooid, door zijn slachtoffer
diverse ernstige messteken toe te brengen.
Daarop heeft de dader een kindje van 10
maanden, dat de moeder op de arm had, in
een ledikant gelegd en heeft hij na forceering
van een schrijfbureau, zich met een geld
kistje, inhoudende 4000,— uit de voeten
radio-ruzie kan voeren, meldt een bericht
in het Handelsblad. Het hoofd der school
aan de Asterweg heeft aan een meisje den
igang tot de school ontzegd, aldus dit
bericht, omdat ze een A.V.R.O. vlaggetje op
het stuur had en dit niet wenschte te ver
wijderen, althans de vader van dit meisje
zich hiertegen verzette. Zelfs aan conferentie
tusschen schoolhoofd, inspecteur L.O. en den
vader kon dit aan waanzin grenzende conflict
niet oplossen. Volgens den vader heeft het
bewuste schoolhoofd nimmer bezwaar ge
maakt tegen de toelating van jongens in
A J.C.-uniform, zoodat deze paedagoog niet
erg consequent is. Onze huisdokter was van
een nieuwe ziekte, genaamd radio-kolder
nog onkundig, doch wy gelooven dat ze
binnenkort wel officieel ontdekt zal worden.
Zooals onze lezers bekend zal zijn, heeft
het communistische kamerlid Wijnkoop, na
zijn verkiezing deemoedig het'hoofd voor
Moskou gebogen, van welk feit genoemde
afgevaardigde een korte verklaring in de
Tweede Kamer heeft afgelegd. Deze ver
klaring, met hoongeroep en uitroepen als
„aftreden" ontvangen, moet blijkbaar als
een parlementaire boetedoening worden aan
gemerkt, hoewel wij de beteekenis hiervan
niet kunnen begrijpen. Wjj hebben alleen
begrepen dat vele kiezers van den heer
Wijnkoop ontevreden zijn over dit alles,
doch zulks kan den heer Wijnkoop natuurlijk
niet bewegen tot aftreden.
De moord ontdekt door een bezoek van
een twaalfjarig nichtje, dat haar tante een
bezoek bracht om een beloofde pop op te
halen, werd vrjj spoedig ontdekt. Verschil
lende aanwijzingen wezen G. M. als dader
aan en dank zij het energiek optreden der
politie werd deze reeds denzelfden avond
te. 's-Hertogenbosch gearresteerd, toen hij
aldaar arriveerde en in den trein voor Oss
wilde overstappen. In zijn koffertje bevond
zich het gestolen geldkistje met inhoud,
benevens de bebloede bijl. De dader was ge
huwd en vroeger als knecht b\j zijn broeder
gewerkt hebbende, doch wegens oneerlijk
heid ontslagen, heeft een volledige beken
tenis afgelegd.
Tot
zonderlinge conflicten onze
„Laat de wereld zich niet bedriegen.
Duitschland wordt bf weer een vrije natie,
óf het wanhoopt aan de toekomst en wordt
in de armen van het bolsjewisme gedreven.
Dit is geen frase, geen bedreiging, geen
voorspelling, doch slechts het constateeren
van een feit".
Aldus begint een artikel in een der Ame-
rikaansche Hearstbladen, geschreven door
Adolf Hitler, de ex-schilder van beroep,.ter
onzaliger ure in de politiek verzeild geraakt
en nu leider der Duitsche nationaal-socia-
listen, kortweg Nazi's genoemd.
Verder betoogt Hitier, dat de verantwoor
delijkheid hiervoor ligt bij de staten, die
Duitschland de onmogelijke vredesvoorwaar
den en de ondragelijke lasten hebben opge
drongen en dat de uitslag der Rijksdagver
kiezingen een signaal voor de naderende
opstandigheid der Duitsche ziel is.
„Het verdrag van Versailles, aldus Hitier,
heeft Duitschland onderworpen aan een dom
me en lompe operatie, en de patiënt ver
keert thans in een gevaarlijken staat van
bloedvergiftiging. Genezing kan slechts ko
men wanneer de wonden weer worden ge
opend en de eigenlijke oorzaken van de
ziekte worden weggenomen. De nationaal-
socialisten eischen herziening van het ver
drag van Versailles en van het Young-plan
en teruggave van den Poolschen Corridor.
De republikeinen trachten het steeds sterker
wordende gevoel van verontwaardiging bij
bet volk te onderdrukken. Maar de slag, die
deze partijen bij de afgeloopon verkiezingen
gekregen hebben, is nog niets, vergeleken
bij den slag, die hun nog te wachten staat".
Na verklaard te hebben, dat op zijn laatst
binnen anderhalf jaar nieuwe verkiezingen
gehouden worden, vervolgt Hitier:
„Anderen mogen misschien geweld gebrui-
BOOTH TARKINGTON.
NAAR HET AMER1KAANSCH DOOR
HENRI VAN DE WEG.
(iOeautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
ken om ons het overnemen van de macht
te beletten, doch wij denken aan geen Putch
(revolutie). De verkiezingen hebben ons den
weg naar de macht gewezen, Het slot van
dit artikel luidt:
Gij kunt Duitschland niet ten gronde
richten of bolsjeweeren en tegelijkertijd ge
looven, dat het overige Europa daardoor on
aangetast zal blijven. Mijn vertrouwen in
het Duitsche volk is onbegrensd, zyn vrij
heid, mjjn doel".
Ziedaar de politieke geloofsbelijdenis van
den leider der nationaal-socialisteil in den
meest aantrekkelijken vorm. Wat Hitier
hierin verkondigt, wordt door 316 afgevaar
digden van de 577 leden tellenden Rijksdag
er is nog een communist bijgekomen
geheel of gedeeltelijk onderschreven en de
resteerende 261 zullen in hun hart ook heel
wat van dit alles onderschrij ven, doch ver-
keeren in de onaangename positie, van hun
hart min of meer een moordkuil te moeten
maken.
Brüning en zijn in aantal geslonken vrien
den hebben trouwens wel wat anders te
doen dan zich overgeven aan schoonklinkende
toekomstmuziek, die misschien te gelegener
tijd wel in vervulling kan gaan, doch waarop
direct geen uitzicht bestaat. Vooreerst moe
ten de gaten der begrooting gestopt worden,
welke inmiddels reeds tot 900 millioenzijn
aangegroeid. Om dit alles te dekken zijn
Ingrijpende bezuinigingen noodig en eindelijk
de groote lijnen van deze bezuiniging aan
gegeven. Er zal over de geheele linie verla
ging van salarissen plaats hebben, begin-
nende vanaf de ambtenaren boven een inko
men van 1500 mark met 6 en stijgende
tot de hoogste salarissen van rijkspresident,
rijkskanselier, ministers en afgevaardigden
met 20 Er zal een vereenvoudiging van
het belasting-systeem komen, terwijl de
werkeloozen-verzekering zal worden bestre
den uit verhoogde bijdragen van werkgevers
en werknemers, welke verhooging 2 zal
bedragen.
Dit zijn in hoofdzaak de plannen der
ring om het financieel evenwicht te herstel
len. Deze maatregelen, hoe noodzakelijk ook,
zijn als alle andere bezuinigingsmaatregelen,
ver van populair en het staat nog te bezien,
of er wel een meerderheid voor te vinden
is en of met name de sociaal-democraten
genegen zijn dit alles te slikken.
Zeer aantrekkelijk daarentegen zijn de
plannen der huidige regeering wat de regeling
van den woningbouw betreft. In het belas
tingjaar 1931 zullen volgens deze plannen
215 000 woningen gebouwd worden, waarvan
165.000 kleine woningen uit de opbrengst
van de woninghuurbelastiDg en 50.000 met
nieuw kapitaal.
Snel en doortastend optraden is voor
Duitschland een gebiedende eisch, want ieder
gevolg van misère kweekte nieuwe groepen
van moedeloozen, die bij uiterst links of uiterst
rechts met open armen worden ontvangen.
T"-LEEUWARDEN-e'
Het aantal werkeloozen heeft nu da drie
millioen bereikt en regelmatig worden nieuwe
ontslagen gemeld.
In Oostenrijk hebben oogenschljnlijk onbe
duidende kibbelpartytjes tot het heengaan
van bondskanselier Schober en zijn kabinet
geleid. De directe oorzaak voor dit alles was
de kwestie—Strafella, de jeugdige wethouder
uit Graz, caudidaat voor den binnenkort open
komenden post van president-commissaris
der bondsspoorwegengeprotegeerd door Vau-
goin, vice-kanselier en minister van oorlog
in het kabinet Schober en tevens leider der
Christelijk socialen. De Arbeiterszeitunghad
verschillende ernstige beschuldigingen tegen
Strafella ingebracht, waarop deze tegen ge
noemd blad een vervolging liet instellen.
Hangende dit proces, waaruit Strafella lang
niet brandschoon te voorschijn is gekomen,
weigerde Schober Strafella te benoemen en
het einde dezer onverkwikkelijke geschiede
nis was, dat Schober zijn biezen nam. De
eigenlijke oorzaak is evenwel, dat Schober,
partijloos en strikt neutraal, in de oogen
van Vaugoin, een fel anti-sociaal-democraat,
lang niet streng genoeg tegen het roode
gevaar optrad en dat Vaugoin en zijn vrien
den der fascistisch getinte burgerwacht het
oogenblik gekomen achten dit roode varkentje
zelf eenB te wasschen. Vaugoin heeft inmid
dels een nieuw ministerie gevormd, de Groot-
Duitschers en Plattelanders hebben voor de
eer en het genoegen bedankt hierin zitting
te nemen, zoodat dit ministerie niet over
een voldoende meerderheid beschikt. Half
November worden daarom reeds verkiezingen
verwacht, een twijfelachtig voorrecht voor
het arme Oostenrijk, dat woelige dagen tege
moet gaat, nu de kalme en bezadigde Schober
niet langer als stootblok fungeert...
Het bovenstaande heeft zooveel ruimte in
beslag genomen, dat we voor 't verdere
nieuws met een korte opsomming moeten
volstaan.
In Praag hebben ernstige anti-Duitsche
betoogingen plaats gehad, alle Duitsche films
in de bioscopen zijn van het programma
afgevoerd, doch het meerendeel der schree-
werige herriemakers waren wat ai te heet-
-bakerde jeugdige betoogers.
In Polen zet Pilsoedski zijn voorbereidin
gen voor de komende verkiezingen voort,
een zoo ongeveer wil zeggen, dat hij blijft
uitzien naar nieuwe candidaten voor een
arrestatie en ruimte om ze op te bergen.
Een motief is altijd wel te vinden.
Te te Madrid gehouden republikeinBche
betooging is kalm verloopen. Het aantal
deelnemers was ongeveer 20.000 en veilig
heidshalve had de regeering de troepen gecon
signeerd en waren de noodige machinege
weren opgesteld voor eventueele gebeurtenis
een. De gehouden redevoeringen mochten
niet per'radio worden uitgezonden, want
ook zonder dit alles heeft Berenguer reeds
de handen vol om de verzwakte troon van
Alfonso overeind te houden.
(Adv.)
(Adv.)
46)
Hij huwde haar, waarschijnlijk in over
eenstemming met den wil van het noodlot Niet
lang na de geboorte van hun eenig kind, een doch
ter, werd hij benoemd tot professor in de archaeolo-
gie aan een nieuwe universiteit, een van die in
stellingen, welke dank zij een millionair in het leven
worden geroepen. Zijn nieuwe taak bracht hem in
een meer of minder chaotischen gemoedstoestand
en jaren lang twijfelde hij aan zijn methode, zoo
goed als hij onzeker was van de resultaten van zijn
onderwijs. In dien twijfel school het geheim van
den eenigen man, wiens verleden in Plattville on
bekend was. Uit dien twijfel en uit zijn handelingen,
daarmede verband houdend, volgden ook zijn val,
de vijandschap met zijn familie, het verlies van
zijn vrouw en de woede van zijn zuster Martha en
haar echtgenoot, Henry Sherwood. De scheiding
van zijn dochtertje was voor hem het moeilijkst
te dragen. Want Fisbee had op de hem typeerende
manier, zonder iemand te raadplegen hij placht
er nooit aan te denken, en men veronderstelde, dat
hij altijd vergat vrouw en kind te hebben al het
geld, dat de banken voor hem bewaarden, aan de
universiteit geschonken om een expeditie te finan
cieren, welke nooit uitging. Een nieuwe rector mag
nificus werd benoemd. Hij praatte met verschillen
de menschen en koos een modem en practisch
technicus; van de connectie met Fisbee werd niet
meer gerept en met zijn geld werd een gebouw
gesticht, waarin een instituut voor ingenieurs werd
gevestigd. Fisbee kreeg ontslag en stond op straat
zonder een cent. Zijn vrouw en haar familie deden
geen moeite den man zonder verantwoordelijks-
heidsgevoel te wijzen op zijn verplichtingen. Zij
lieten hem alleen in zijn ongeluk. Teleurgesteld in
haar verwachtingen stierf mrs. Fisbee, kort na de
ontdekking, dat haar man alles had verspeeld.
Maar voor zij stierf, verzorgde zij de toekomst van
haar kind.
Fisbee gaf Parker zijn eigen lezing over dit nood
lottige gebeuren in zijn leevn.
„Zie je, mr. Parker," vertelde hij, toen zij op
een Zondagmiddag samen waren op het stoffige
bureau van de „Herald", „zie je, mijn schoon
zuster heeft misschien wel reden om niet zoo bij
zonder op mij gesteld te zijn, laat ik zeggen, zelfs
waarschijnlijk. Mijn vrouw had een aanzienlijk
kapitaal, toen wij trouwden en dat moest ik be-
heeren, al stelde ik er allerminst prijs op. Toen ik
mijn geld gaf aan de universitiet, waaraan ik ver
bonden was, voegde ik daarbij het geld, dat ik van
haar onder mijn berusting had. Als professor had ik
een aanzienlijk inkomen, zoodat wij geen oogenblik
zorgen hadden over de toekomst. Bovendien had
ik groot belang bij een uitstekende uitrusting van
de expeditie. Expedities van een dergelijken om
vang plegen zeer kostbaar te zijn en deze, die zeer
belangrijke onderzoekingen zou doen, waarmede
veel tijd gemoeid was, moest ongetwijfeld veel geld
kosten. Nu nog ben ik er van overtuigd, dat wij
zeer belangrijke kwesties omtrent de Babylonische
zuilen zouden hebben opgelost, doch dit doet op
het oogenblik niets ter zake. Ik vrees, dat ik van
geldzaken weinig begrip had, want er werden al
leen mondelinge afspraken gemaakt en ik stelde
niet de voorwaarde, dat het geld alleen zou worden
beschikbaar gesteld, als mijn plannen voor de
expeditie tot uitvoering kwamen. De menschen
waren heel welwillend, maar wat moesten zij be
ginnen. Een dergelijk instituut kan een schenking
niet restitueeren en het lag nu eenmaal buiten het
werkplan van een school voor techniek om een
dergelijke expeditie uit te zenden."
„Dat snap ik," merkte mr. Parker sympathiek
op. Hij luisterde met intense belangstelling, be
seffend, de eenige te zijn in Plattville, tegenover
wien Fisbee deze vertrouwelijke mededeelingen
deed. De oude man zou lang geleden zijn levens
geschiedenis hebben verteld, als hij ooit met ande
ren over zichzelf had gesproken. De pogingen van
anderen, hem aan het praten te krijgen, gingen
altijd ongemerkt aan hem voorbij.
„Het was voor mijn vrouw een harde slag," ver
volgde de oude man somber. „Ik kan niet ont
kennen, dat haar verwijten even heftig waren, als
haar teleurstelling oprecht was." Hij maakte van
dit deel van zijn verhaal slechts met korte woorden
melding, doch de intelligente Parker las tusschen
de regels, hoe zwaar de arme mrs. Fisbee zich een
en ander had aangetrokken. „Zij was nooit meer
voor me als vroeger," vertelde de oudheidkundige
verdrietig. „Nooit meer beschouwde zij mij als een
man en sindsdien toonde zij zelfs besliste antipathie.
Zij zond om haar zuster en verzocht die te zorgen
voor ons dochtertje, ik was er niet practisch
Wasch de aangedane plaatsen met warm water
en Purolzeep en doe er dan wat Purol op,
en bij jeukende of vocht-afscheidende uitslag
en eczema bovendien nog wat Purolpoeder.
Herhaal dit eiken dag, zoolang het noodig is.
(Adv.)
(Bulten verantwoordelijkheid der Redactie. Stukken die
volgens het oordeel der Redactie niet aan den eisch van
uiterste beknoptheid voldoen, worden terzijde gelegd.
Kopie wordt niet teruggezonden.)
Redactie Onze Eilanden
M. H!
In het 2e blad van uw No. van 27 Sept.
neemt u een artikel over uit de „Tel.", waarin
de directeur van een ongenoemd groot-winkel
bedrijf zijn oordeel geeft over de vraag, of
onze levensmiddelen te duur zijn.
Wy zouden hierop geen aanmerking maken,
indien hierin niet op een eenzijdige manier
over de prijzen-regeling etc. der coöp. ver-
bruiksvereenigingen een oordeel gegeven
werd, wat naar niets lijkt.
Ook de methode van cijfer-vergelijking
gaat niet op, terwijl, zonder den naam van
„een der grootste coöp. verbruiksvereenigin-
gen hier te lande" te noemen, daaronder
waar meteen een groot deel der coöp. ver-
bruiksvereenigingen te rangschikken.
't Is best mogelyk, dat de door den direc
teur van het ongenoemde groot-wiukel-bedryf
bedoelde coöp. verbruiksvereenigingen met
haar prij zen-regeling alleen staat en indien
niet, gaat deze methode van cijfer-vergeiy-
king niet op.
We zien in het door u overgenomen
artikel vermeld één enkele prijsnoteering
van diverse artikelen, waaruit men de ge
volgtrekking moet maken, dat in dit bedrijf
alleen artikelen verkocht worden van één
prgs en één kwaliteit.
Is dit zoo, dan past het niet, daarop te
laten volgen een prijsnoteering van de
bedoelde coöp., waarin verschillende notee
ringen voorkomen in verband met diverse
kwaliteiten.
En deze methode wordt dan nog eens
dunnetjes overgedaan met vermelding van
enkele éénheids-prijzen welke medio 1930 in
verschillende kruidenierszaken golden.
Dat op deze manier een gewild eenzydige
vergelijking wordt gemaakt, behoeft niet
nader te worden aangetoond.
De directeur van het ongenoemde groot
winkel-bedrijf gaf verder als zijn oordeel te
kennen, dat de groote coöp. verbruiksver
eenigingen „gedwongen zijn om de prijzen
veel hooger te houden, omdat zij anders het
dividend Diet kunnen uitkeereD, waarop de
leden altijd vast rekenen. De aangeslotenen
by de coöperaties verwachten nu eenmaal
de jaarüjksche uitkeering, doch zij vergeten,
dat zij dit spaarpotje gemaakt hebben door
veel te duur te betalen voor verscheiden
gewone huishoudelijke artikelen. De coöpe
ratie-klant betaald zijn dividend z i. dus
dubbel en dwars zelf. De verbruiksvereeni-
giögen zouden een geheel andere prijzen
politiek kunnen volgen, wanneer zij niet aan
die uitkeeringen vastzaten".
genoeg voor, maar ik zal haar bijtende opmerkingen
nu niet herhalen. Mijn schoonzuster, die zelf geen
kinderen had, adopteerde de kleine op voorwaarde,
dat ik afstand deed van al mijn rechten. Het meisje
kreeg haar naam en zou in alles worden beschouwd
als een dochter. Eens per jaar mocht ik haar zien
in Rouen, ten huize van mijn zwager.
Ik zou hebben geweigerd, doch mijn vrouw drong
er in de laatste uren van haar leven zoo sterk op
aan en iedereen beweerde, dat ik boete moest
doen iedereen behalve het kleine meisje, dat
reeds als kind sterk aan haar vader was gehecht.
Ik bezat geen cent meer, mijn salaris werd niet
langer uitbetaald, nadat ik tengevolge van de hou
ding der universiteit en van mijn bloedverwanten
ontslag had moeten nemen. Daarom deed ik af
stand van het kind. Het maakt mijn vrouw het
sterven lichter. Dat is ongeveer alles. Een van de
collega's bezorgde mij hier een betrekking, welke ik
ten slotte toch verloor, en eiken Nieuwsjaarsdag
zocht ik mijn kleine meid op. Dit jaar wilde zij mij
komen opzoeken, doch haar vrienden wisten haar
te overtuigen, dat zij niet bij mij op mijn kamer
bij mr. Tibbs zou kunnen logeeren. Het was allang
haar bedoeling geweest, voortaan bij mij te komen.
Ze vertelde het den eersten dag, dat zij hier was."
De stem van den ouden man brak toen hij opmerk
te: „Zij heeft een heel mooi karakter, mr.
Parker."
De meesterknecht knikte ontroerd. „Dat geloof
ik, meneer," zeide hij. „Ik heb haar gezien. Je
merkt dat onmiddellijk, als je een dame ziet; zij
maakt den indruk van een hertogin, al houdt zij
zich nooit .afzijdig van anderen en gedraagt zij zich
zoo eenvoudig als men maar kan verlangen."
„Zij is een echte dame," antwoordde Fisbee een
voudig, „ik wilde haar aanbod niet accepteeren en
verbood haar met nadruk zichzelf op te offeren,
ik mocht immers niet goed vinden, dat zij haar ge
makkelijk leventje, haar luxe bestaan opgaf voor
mij. Want mijn familie is zeer welgesteld en zij
moest kiezen tusschen hen of mij,waarschijnlijk,
omdat men hoopte dan haar keus te beïnvloeden.
Bovendien vond ik en zij ook dat zij hun
alles was verschuldigd, al hield zij vol, dat ik zoo
lang alleen was geweest, terwijl zij mij toch ook
zooveel te danken had. Zij heeft een heel mooi
karakter, mr. Parker."
„Ik kan u wel zeggen," zeide Parker, na een
oogenblik stilte, „dat de menschen hier buiten
gewone waardeering zouden hebben voor uw hou
ding, als zij alles wisten. Iedereen heeft zich al ver
wonderd over.dat wil zeggen.
Hij kon niet meer uit zijn woorden komen
„dat wil zeggen, het zou nog zoo kwaad niet zijn,
als we hier een dame op bureau hadden, ik zou
er niet over spreken en Ross moet zich met zijn
eigen werk bemoeien, tot de baas terugkomt. Het
is overigens onze eenige kans. Als zij de „Herald"
niet op zijn oude peil weet te houden, kan nie
mand het."
De oude man scheen hem niet te verstaan. „Ik
heb haar offer niet willen aannemen voor me zelf,"
zeide hij peinzend. „Maar ik neem het nu aan, ter-
wille van onzen vriend, terwille van mr. Hark less."
„En terwille van de „Herald", voegde de mees
terknecht eraan toe.
(Wordt vervolgd