iRFLAKKEE"
LEYS
GROOTETENTOONSTELLING
A
EERSTE BLAD
den trein
fERKOOPINGEN.
HTING
tslng* van een con-
t tentoonstellingterrein
ionstelling, van 30 Sep-
obera.s. Inlichtingen en
?en bij het secretariaat,
!7c te Middelharnis.
mer in het kantoor
jiteits-Maatschappij
Voorstraat 17
fen gratis
HE-WATERVERF
leste!
ZATERDAG
16 AUGUSTUS 1930
12E JAARGANG. - N°. 80
Week-revue.
FEUILLETON.
OP EENZAMEN POST.
ELECTRISCHE-KAPLAMPEN.
KRONEN.
STOFZUIGERS.
APPARATEN.
toegang vrij.
R. S. STOKVIS ZONEN
Demonstratie „ERRES-RADIO"
STER-TABAK
STER
Buitengewone bijeenkomst.
2,20 tot 3,40 per 100 boa.
bde) 2,80 per 100 stuk.
voye) 5,80 per 100 stuk.
o) f 3,- tot 13,- per 100 stuk,
3,80 tot 5,30 per 100 krop.
i,40 tot ƒ4,— per 100 boa.
an 0,11 tot 0,28 per k.g.
elen 0,10 tot 0,46 per k.g.
eren 0,04 tot 0,11 per k.g.
.sperges 0,33 tot 0,41 per boa.
0,18 tot 0,23 per bos.
0,15 tot 0,38 per stuk.
I (netto) 5,10 tot 5,30 per 100.
(klein) 4,60 per 100.
^nvoer 25.000 stuks.
bNSDAG, 13 AUGUSTUS 1930 bij
des avonds 7 uur (Zomertijd) in
jötel Spee te Sommelsdijk, van het
met winkelhuis, schuur, schuurtje
3an den Binnenweg te Sommels-
oebehoorende aan den Heer A. W.
pk te 's-Gravenhage; benevens een
tan den Oost dijk te Sommelsdijk
den heer P. van der By te Middel-
Notaris VAN BUUREN.
1NSDAG, 20 Augustus '30, by Inzet
JNSDAG, 27 Augustus '30, b(j Afslag
fs des namiddags 4 uur (z.t.) in het
mits te Stad aan 't Haringvliet:
mis met erf aan de Voorstraat te
aan 't Haringvliet. Op Woensdag
agustus 1930, des nam. 3 uur (z.t.)
jteubilaire goederen, aan voormeld
Ten verzoeke van de Erven van dhr.
ppenaal. Notaris VAN BUUREN
tering wordt bevorderd.
Wrigley's na eiken maal
tijd is een gezonde
gewoonte. Doktoren en
tandartsen bevestigen het.
Twee soorten:deP.K., een
zuivere pepermuntsmaak,
-deSpearmint, een pittige
kruizemuntsmaak. Slechts
5 cent per pakje - toch het
allerfijnste wat bestaat.
Iken boekhandel.
Prijs per kwartaal f 1,
I losse nummers 0,07®
ADVERTENTIËN
van 16 regels tt 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Binnenland.
Met voldoening en verlichting hebben we
deze week kunnen constateeren, dat deAl-
geuieene Nederlandsche Zuivelbond AN. Z.)
de tegen Duitsche goederen ontketende boy
cotbeweging heeft gestaakt, omdat de mis
lukte Duitsch-Finsche onderhandelingen zijn
mislukt en als gevolg daarvan het gevaar
voor verhooging der botertarieven vooreerst
is geweken. De A. N. Z. wenscht een af
wachtende houding aan te nemen en in-
tusschen met andere organisaties maatrege
len van tegenweer bespreken, dit met het
oog op het onzekere van do nab(je toekomst.
De economische strijdbijl wordt dus tijde
lijk begraven en hopelijk voor zeer langen
tijd. Men kan slechts dankbaar zijn voor het
bereikte resultaat, het middel is deugdelijk
gebleken en bovendien is er in de Duitsche
industrie een groeiend verzet te constateeren
tegen het onzinnig ver doordrijven van
Duitsche landbouwbelangen, hetgeen de kans
op bestendiging van den vrede slechts kan
vergrooten.
Ook in ander opzicht kan de verijdelde
poging van Berlijn om ons maar ais onmon
dige kinderen in den hoek te trappen wan
neer we toevallig voor de Duitsche laarzen
staan, zijn nut hebben, doordat hun optreden
een schitterende reclame is geweest voor de
vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat", welke
zeer verdienstelijke vereeniging reeds 15 jaren
onafgebroken op de bres staat voor de voort
brengselen van de Nederlandsche industrie.
Jaarlijks gaan er voor veie millioenen aan
orders naar het buitenland, die even goed
en niet duurder in eigen land vervaardigd
worden. Voor een niet gering deel vindt zulks
zijn oorzaak in het feit, dat er ondanks alle
voorlichting nog zeer velen totaal onbekend
zijn met het kunnen der onder moeilijke
omstandigheden gegroeide Nederlandsche in
dustrie. Wat je ver haalt is lekker zegt de
volksmond, in de oogen van sommigen staat
het altijd nog erg gekleed om met het buiten
land en de artikelen boven de Hollandsche
te prefereeren.
Het is een algemeen en nationaal belang
waar mogelijk de Nederlandsche industrie te
steunen en dat dit begrip mede door Berlijn
is aangewakkerd, zij het dan ook ongewild,
daarvoor kunnen we de Duitsöhers erg dank
baar zijn. Reeds te vaak en tot schade der
Nederlandsche portemonnaie is de Neder
landsche industrie op onrechtvaardige wijze
ten achter gesteld by de buitenlandsche.
Een der laatste daden onzer regeering voor
bet zomerreces was het suikerwetje, dat onze
bietenbouwers een riem onder het moede-
looze hart moest steken. Per suikerpot kan
men veel zoet houden, doch nu ztjn de andere
groepen van onzen landbouw ontevreden en
verlangen ook zij om beschermende maat
regelen, hetgeen trouwens niet achterwege
kon blijven.
Het Kon. Nederlandsch Landbouw-Comité
heeft zich per adres tot den minister van
binnenlandsche zaken en landbouw gewend,
verzoekende van regeeringswege bekend te
willen maken, dat ernstig wordt overwogen
maatregelen te treffen om de tarwebouwers
te helpen. Waarom er in dezen alleen voor
de belangen van de tarweboeren wordt op
gekomen is ons geheel en al onbegrijpelijk.
Daargelaten de geringe kans of de regeering
bereid en in staat is den Nederlandschen land
bouw in z(jn moeilijken strjjd meer dan een
paar zeer bedenkelijke krukken aan te bieden,
is de toestand der meerendeels zeer arme
zandboeren veel bedenkelijker en zouden
deze aardappel- en roggeboertjes op grond
daarvan daarvan toch zeker ook voor steun
in aanmerking komen. Over de geheelelinie
zjjn de vooruitzichten voor den landbouw
slecht en het is dwaasheid dit geheel in af
gebakende groepjes te gaan onderscheiden.
En wie zouden niet na den landbouw met de
bedelnap naar den Haag rennen, indien daar
een goedgeefsehe Sint-Nicolaas maar pro-
tectie-cadeautjes ronddeelde.
baftige stam van de Noordgrens van Britsch-
Indie, een voor de Britten zeer onaangename
positie geschapen.
Vanouds is de NoordwestelUke grens van
Britsch-Indie altijd de meest kwesbare plek
geweest en meer dan bun wel lief was,
hebben de Engelschen hier vaak en stevig
van leer moeten trekken om ondernomen
rooftochten van de daar wonende stammen
op Britsch gebied te beletten. Ditmaal be
treft het echter meer dan een gewone roof
overval en hebben een tienduizend weibe-
wapende Afridis de Noordwestelijke grens
overschreden en hun eerste aanval tegen
Pasbawar, de hoofdstad der Noordoostelijke
provincie, ondernomen.
De eerste berichten over dit optreden der
Afridis luidde vrjj onschuldig, doch weldra
werden ze minder optimistisch, al doet de
Engelsche draadlooze dienst dan ook alles om
INGEZONDEN MEDEDEELING.
BOOTH TARKINGTON.
NAAR HET AMERIKAANSCH DOOR
HENRI VAN DE WEG.
(Geaut. uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
32)
Op het plein werd een vergadering gehouden,
waar Warren Smith, die van de trap van het café
een toespraak hield, waarschuwde voorzichtig te
zijn. Booze kreten en tegenspraak waren het ant
woord, maar hij had zijn stem nog wat uitgezet en
er op aangedrongen, geen domme dingen te doen.
„We weten immers nog niets," zeide hij. „Het staat
niet vast dat de „Witkappen" er iets mee te maken
hebben, zelfs al mocht blijken, dat Harkless een
ongeluk heeft gehad." Hij verklaarde te spreken
namens Harkless.
Niets zou dezen onaangenamer zijn, dan min
achting voor de wet. Er moest recht gedaan worden.
„Ja, dat moet ook," schreeuwde een man, die
een ossenzweep boven zijn hoofd zwaaide. „En
terwijl jij hier staat te kletsen, ligt hij misschien
als een hond in het bosch, vol lood geschoten door
kerels, tegen wie jij nooit een hand hebt uitgestoken
omdat je hun stem noodig had voor je benoeming
als rondtrekkend rechter! Wat hebben wij hier te
maken! Wat schieten wij ermee op, nog langer naar
jou te luisteren?"
Joelend klonk de instemming met deze woorden,
VAN 26 t/m 30 AUGUSTUS 1930
IN DE CONCERTZAAL VAN HOTEL „MEIJER"
MIDDELHARNIS
DE TENTOONSTELLING IS DEN GEHEELEN DAG
GEOPEND TOT DES AVONDS 11 UUR.
N.V. HANDEL-MIJ.
TOONZALEN
ROTTERDAM, WESTZEEDIJK 507.
Buitenland.
Terwijl de Engelschen hun uiterste best
doen om Gan Gandhi en z(|n aanhangers te
bewegen aan de rondetafel-conferentie te
Londen te doen deelnemen, welke pogingen
tot heden nog steeds zjjn afgestuit op den
onwil van Gandhi, of omdat John Buil
volgens de Britsch-Indische nationalisten
nog niet ver genoeg is gegaan in z(jn toe-
schieteltjkheid, hebben de Afridis, een kr(jgs-
de moed er in te houden. Men moet de be
richten vanuit het betrokken gebied dan ook
met groote reserve aanvaarden en er reke
ning mede houden, dat heel dezer berichten
behooriyk gekleurd z(jn.
De aanval der Afridis kwam heelemaal
niet onverwacht en de Britsch-Indische licht-
macht, met den opmarsch der Afridis bekend,
heeft hen met eenige duizenden bommen
bepoeierd, zonder er evenwel in te bunnen
slagen den opmarsch te kunnen ver(jdelen.
De Afridis wisten op zeer handige w(jze
deze luchtbombardementen zooveel mogelijk
te ontwijken, door zich te splitsen in talrijke
kleinere afdeelingen. Het is hen gelukt vrij
wel ongehinderd tot Peshawar door te drin
gen, welke stad een nagenoeg volkomen
belegering doormaakt. De aldaar aanwezige
Britsch-Indische troepen hebben de handen
vol om de Afridis van het l(jf te houden en
hebben zelfs op een gegeven niet kunnen
beletten, dat de Afridis een militaire op
slagplaats plunderden en alle telegraaf en
telefoonverbindingen wisten te vernielen.
Deze aanval der Afridis heet wel niet in
verband te staan met de actie der nationalis
ten, doch het is op zijn minst waarschijnlijk,
dat de heerschende onrust in Britsch-IndiS
hun oude rooflust heeft aangewakkerd. Vol
gens andere berichten zou er wel verband
bestaan met de actie der nationalisten en
zouden propagandisten de Afridis hebben
opgehitst, of ziet men ook hierin weer de
hand van Moskou, dat altijd daar aanwezig
is, waar een brok Westersche cultuur en
gezag te vernietiken valt.
Voor de Britten is de toestand in en om
Beshawar ver van aangenaam, terwijl boven
dien de machtige stammen Mohmands en
Mabsude eveneens teekenen van onrust
geven. Naarmate de Afridis succes boeken
wordt de kans op een stevige grensoorlog
grooter.
Wie straks op de rondetafel-conferentie
in het St. Jamespaleis te Londen de Britsch-
Indische Congrespart(j zullen vertegenwoor
digen is nog niet beslist. De voornaamste
kopstukken genieten nog altyd ongevraagd
staatlogies, hoewel de naast een uitstekende
behandeling praktisch ook nog de sleutel
der eigen cel in handen hebben. John Buil
doet alle moeite hen te bewegen naar Londen
te gaan en zoodra Gandhi en de zijnen zich
hiertoe bereid verklaren, zal de gevangenis
deur wagenwijd open staan.
De Duitschers hebben bij al hen misère,
er zijn pessimisten die beweren dat de groote
misère in Duitscbiand nog komen moet en
komen zal, aanleiding en moed kunnen vin
den tot hoch-geroep, zulks naar aanleidingder
elfde viering van de grondwet van Weimar,
de grondpeiler der Duitsche republiek. Vooral
te Berlijn was de belangstelling enorm, ter-
wyi tevens vanuit andere groote centra'i
berichten komen over geestdriftige feest
viering van het grondwetsfeest.
In het gebouw van den Duitscben.Rijks
dag heeft een plechtige herdenking plaats
gehad, waarbij Dr. Wirth en Rijkskanselier
Brüning het woord hebben gevoerd. In
deze redevoering van Dr. Wirth werd nog
eens extra de zegeningen van een demo
cratische grondwet naar voren gebracht, of
de huidige situatie in Duitschland nu wel
zoo erg democratisch is laten we maar on
besproken, terwijl rykskanselier Brüning na
En waarschijnlijk zou men onmiddellijk zijn over
gegaan tot den aanval op de „Witkappen", als niet
een gerucht plotseling ware rondgefluisterd. Bin
nen enkele minuten werd het overal besproken.
Het bericht kwam, dat de beide spelers hun ge
vangenis hadden weten te verbreken en beschermd
door den stormwaren ontvlucht. Men herinnerde
zich hun bedreigingen. Zij hadden herhaaldelijk
gezworen, ten overstaan van Bardiock en den
sheriff, dat zij den man, die hun dwong de winst af
te geven, we] zouden krijgen. De officier van justi
tie, die onmiddellijk inzag van hoeveel beteekenis
deze complicatie kon zijn en begreep, dat de menig
te, wat het mocht kosten, weerhouden moest wor
den van overijlde daden, riep Horner naar voren
en deed dezen openlijk verklaren, dat de gevange
nen inderdaad waren ontvlucht, hoe laat dat wist
hij niet precies, doch waarschijnlijk, toen het nood
weer losbarstte.
„Nu zie je," schreeuwde de openbare aanklager,
„wij hebben nog geen enkel bewijs tegen de „Wit
kappen". Als onzen vriend iets is overkomen, zijn
die bandieten waarschijnlijk verantwoordelijk. Zij
ontsnapten tijdig genoeg om het te doen en iedereen
weet, dat zij op hem loerden. Wij' moeten voor
zichtig zijn, stadgenootenl Horner staat reeds in
telegrafische verbinding met de omliggende steden
en voor vanavond hebben we die kerels te pakken!
Beheersch je en ga rustig naar huis." Hij zag, dat
zijn woorden (behalve die, welke den raad gaven,
om naar huis te gaan want niemand ging naar
huis) indruk maakten. De menigte begon te rede
neeren en te argumenteeren, luider en luider. De
gezichten waren geslagen van ontzetting en over
schaduwd van een woede, die onheil voorspelde.
Mr. Ephraim Watts, ondanks alle consternatie
even zorgvuldig gekleed als den vorigen dag, kwam
bij den officier van justitie staan en maakte een
gebiedende beweging met de hand. Men luisterde
onmiddellijk, want aan zijn eerbied voor de wet
geloofde men minder dan aan zijn gebrek aan eer
bied er voor. Men wist in hem een man, die voor
niets terugdeinsde. De menigte had behoefte aan
een wanhopig advies, dwars tegen de wetten in en
hield zich nu rustig om het te hooren. Hij sprak op
zijn gewone, kalme manier.
„Heeren, het komt mij voor, dat mr. Smith en
mr. Ribshaw," (hij wees op den man met de ossen-
zweep) „beiden gelijk hebben. Wat hebben wij hier
eigenlijk te maken? Het eenige wat wij móeten
weten is, wat mr. Harkless is overkomen. Nu ziet
het er naar uit, dat die spelers het gedaan hebben.
Laten wij uitvinden, of dat het gevai is. Zoek die
kerels op I Zoodra er iets met zekerheid bekend word
zal de fabrieksfluit van Hibbard drie keer fluiten.
Wacht daar op. Dan.hij eindigde met een
nauwelijks merkbaar glimlachje aan het adres van
den officier van justitie „dan zullen wij besluiten,
wat er gebeuren moet!"
Het dorp van de „Witkappen" lag dien morgen
in de zon een donkere vlek. De smidse was ver
laten, de kroeg gesloten, de weg eenzaam; de ver
zakte hutten stonden in den modder terwijl geen
kinderen of oude menschen in de buurt waren.
Het land lag verlaten en de vermolmde vensters,
langs welke nauwkeurig zoekende ruiters van tijd
tot tijd galoppeerden, onder het uiten van hard-
grondige vloeken, verrieden geen tceken van leven.
Eens toen de sheriff er alleen langs reed, grauwde
een zwarte hond, meer wolf dan hond, uit
zijn hol en jankend vloog het dier achteruit, met
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Zoo'n vroolijke Oom valt
bij de neefjes zeer in den
smaak. Veel van zijn opge
wektheid is te danken aan
zijn pijp
Dat weten de jongens nog
niet, maar later zullen ook
zij dit ontdekken en trouwe
rookers van Ster-tabak
worden.
aanhaling der in de Duitsche grondwet
staande woorden „Zur deutschen Einheit,
zur deutschen Freiheit" een beroep op ieders
medewerking in deze moeiiyke tjjden deed
gevoelen. By den strijd om de verkiezingen,
aldus Brüning, moeten w(j ons als broeders
De Geamalgameerde Slagersvereeniglngen van
Groot-Brittanje en Ierland hielden onlangs hun
jaarvergadering waar de verschillende afgevaardig
den rapport uitbrachten. Een slimme Schot uit
Aberdeen rapporteerde dat de witte jasjes het best
en goedkoopst schoon te krijgen zijn met 10 ets.
Zeeppoeder „Ozil" van Wigleven, Rotterdam.
(Adv.)
Deze wensch van den rijkskanselier is
niet geheel overbodig, want nog altijd is de
broederlftkheid in Duitschland ten eenen
male zoek en het ziet er niet naar uit dat
in de eerste weken zal verbeteren. De or
ganen der communisten en nationaal-socia-
listen houden een waanzinnigen wedstrijd
in het uitbraken van de meest ongehoorde
verwenschingen aan het adres hunner tegen
standers en hebben het in de kunst van
schelden dermate ver gebracht, dat het niet
al te lieflijk geknetter van zeker visch-
vrouwtje hierbij vergeleken slechts melo
dieus nachtegaalgekweel is.
Een klein staaltje der nationaal-socialisten,
achter wier vaandels een groot deel der
academisch gevormde jeugd zich heeft ge
schaard. In het Zuiden en Oosten van Ber
lijn trachtten 285 nationaal-socialisten een
propaganda-tocht te ondernemen, zonder
hiervoor vergunning te hebben aangevraagd.
Deswege gearresteerd en in massa opgeslo
ten in een aan de politie behoorend lokaal,
draaiden de heeren de waterkraan af en
verbroeiden alles in het lokaal wat maar
een heftigen grauw, toen de kolf van een geweer
geen seconde later met kracht op zijn kop terecht
kwam. Nadat de slag was gevallen, uitte het dier
geen geluid meer, het knipperde met zijn oogen en
viel.
De bandieten zouden ongetwijfeld door de ruiters
met salvo's zijn begroet, ware het niet, dat het
ontsnappen van Horner's gevangenen hun schuld
twijfelachtig had gemaakt. Naarmate de morgen
verstreek, namen de aanhangers van de theorie,
volgens welke de spelers Harkless hadden over
weldigd, in aantal toe. Er kwam een telegram uit
Rouen, meldende dat de politie een spoor van hen
had ontdekt. Men helde over tot de meening, dat
zij er in geslaagd waren Rouen te bereiken, ver
moedelijk, heette het, met den nachttrein, die om
een uur vertrok en op een zijspoor, een mijl noord
westelijk van de stad, dicht bij Briscoes huis enkele
ledige wagens had aangekoppeld. Tegen den middag
reed een groepje mannen naar den spoorweg om
daar het terrein te onderzoeken.
Met tweeën en drieën keerde de mannen naar
de stad terug om wat te eten, al bleef menigeen
zoeken in de bosschen, zonder zich rekenschap te
geven van den tijd. Elke greppel, elk boschje werd
afgezocht; het water van de beek, gezwollen door
de hevige regens werd voet voor voet afgetreden
Niets, geen spoor zelfs, werd ontdekt.
De gelagkamer van het hotel werd dien morgen
belegerd door mannen, die haastig waren terug
gekeerd en alvorens een nieuwen tochtte beginnen,
even daar aanliepen. De eigenaar, juist terug van
een moeilijken tocht, had whisky op tafel gezet,
en gaf vrij drinken.
„Hij was de beste, dien wij hadden, jongens,
merkte Landis op, terwijl hij de glazen volschonk.
Wij hadden hem al lang geleden als afgevaardigde
naar Washington moeten sturen; hij zou ons puik
hebben vertegenwoordigd, maar wie denkt er aan?
Wij lieten hem hier ploeteren, de stad tot bloei
brengen, zonder dankje te zeggen. Drinkt maar,
heeren," eindigde hij zijn toespraak, „ik heb van
daag niet het land aan een borrel alleen maar aan
Lige Willetts."
„Het was een beste vent," zeide William Todd,
wiens gezicht rood was maar niet van de whisky.
„Ik heb maar weinig hoop meer."
Shofield's Henry streek langzaam met de hand
over zijn oogen. „Hij was de eenige in de heele stad,
die mij niet voor den gek hield, als ik mijn best
deed," riep hij uit met toenemende ontroering.
„Menig vriendelijk woord kreeg ik van hem, als de
anderen lachten en spotten over mijnklok."
Shofield's Henry begon te schreien.
„Hij was zoo aardig met kinderen," zeide iemand.
„Altijd had hij iets voor ze en nooit gingen zij
zonder te lachen bij hem vandaan. Hij babbelde
meer met hen, dan met volwassenen."
„Ze kenden hem," voegde een ander er aan toe,
„misschien beter zelfs dan wij."
„Het is zoo leeg hier zonder hem," meende Ross
Shöfield, „wat moet er worden van de „Herald"
en van de partij? Er is niemand om de leiding over
te nemen; het ziet er naar uit, dat wij bij de ver
kiezingen klop zullen krijgen," concludeerde hij
hopeloos.
Dibb Zane trommelde met zijn vingers op tafel.
„Als hij niet terugkomt, doen wij beter te ver
huizen."
(Wordt vervolgd.)