iRFLAKKEE" LEYS GROOTETENTOONSTELLING A EERSTE BLAD den trein fERKOOPINGEN. HTING tslng* van een con- t tentoonstellingterrein ionstelling, van 30 Sep- obera.s. Inlichtingen en ?en bij het secretariaat, !7c te Middelharnis. mer in het kantoor jiteits-Maatschappij Voorstraat 17 fen gratis HE-WATERVERF leste! ZATERDAG 16 AUGUSTUS 1930 12E JAARGANG. - N°. 80 Week-revue. FEUILLETON. OP EENZAMEN POST. ELECTRISCHE-KAPLAMPEN. KRONEN. STOFZUIGERS. APPARATEN. toegang vrij. R. S. STOKVIS ZONEN Demonstratie „ERRES-RADIO" STER-TABAK STER Buitengewone bijeenkomst. 2,20 tot 3,40 per 100 boa. bde) 2,80 per 100 stuk. voye) 5,80 per 100 stuk. o) f 3,- tot 13,- per 100 stuk, 3,80 tot 5,30 per 100 krop. i,40 tot ƒ4,— per 100 boa. an 0,11 tot 0,28 per k.g. elen 0,10 tot 0,46 per k.g. eren 0,04 tot 0,11 per k.g. .sperges 0,33 tot 0,41 per boa. 0,18 tot 0,23 per bos. 0,15 tot 0,38 per stuk. I (netto) 5,10 tot 5,30 per 100. (klein) 4,60 per 100. ^nvoer 25.000 stuks. bNSDAG, 13 AUGUSTUS 1930 bij des avonds 7 uur (Zomertijd) in jötel Spee te Sommelsdijk, van het met winkelhuis, schuur, schuurtje 3an den Binnenweg te Sommels- oebehoorende aan den Heer A. W. pk te 's-Gravenhage; benevens een tan den Oost dijk te Sommelsdijk den heer P. van der By te Middel- Notaris VAN BUUREN. 1NSDAG, 20 Augustus '30, by Inzet JNSDAG, 27 Augustus '30, b(j Afslag fs des namiddags 4 uur (z.t.) in het mits te Stad aan 't Haringvliet: mis met erf aan de Voorstraat te aan 't Haringvliet. Op Woensdag agustus 1930, des nam. 3 uur (z.t.) jteubilaire goederen, aan voormeld Ten verzoeke van de Erven van dhr. ppenaal. Notaris VAN BUUREN tering wordt bevorderd. Wrigley's na eiken maal tijd is een gezonde gewoonte. Doktoren en tandartsen bevestigen het. Twee soorten:deP.K., een zuivere pepermuntsmaak, -deSpearmint, een pittige kruizemuntsmaak. Slechts 5 cent per pakje - toch het allerfijnste wat bestaat. Iken boekhandel. Prijs per kwartaal f 1, I losse nummers 0,07® ADVERTENTIËN van 16 regels tt 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. Binnenland. Met voldoening en verlichting hebben we deze week kunnen constateeren, dat deAl- geuieene Nederlandsche Zuivelbond AN. Z.) de tegen Duitsche goederen ontketende boy cotbeweging heeft gestaakt, omdat de mis lukte Duitsch-Finsche onderhandelingen zijn mislukt en als gevolg daarvan het gevaar voor verhooging der botertarieven vooreerst is geweken. De A. N. Z. wenscht een af wachtende houding aan te nemen en in- tusschen met andere organisaties maatrege len van tegenweer bespreken, dit met het oog op het onzekere van do nab(je toekomst. De economische strijdbijl wordt dus tijde lijk begraven en hopelijk voor zeer langen tijd. Men kan slechts dankbaar zijn voor het bereikte resultaat, het middel is deugdelijk gebleken en bovendien is er in de Duitsche industrie een groeiend verzet te constateeren tegen het onzinnig ver doordrijven van Duitsche landbouwbelangen, hetgeen de kans op bestendiging van den vrede slechts kan vergrooten. Ook in ander opzicht kan de verijdelde poging van Berlijn om ons maar ais onmon dige kinderen in den hoek te trappen wan neer we toevallig voor de Duitsche laarzen staan, zijn nut hebben, doordat hun optreden een schitterende reclame is geweest voor de vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat", welke zeer verdienstelijke vereeniging reeds 15 jaren onafgebroken op de bres staat voor de voort brengselen van de Nederlandsche industrie. Jaarlijks gaan er voor veie millioenen aan orders naar het buitenland, die even goed en niet duurder in eigen land vervaardigd worden. Voor een niet gering deel vindt zulks zijn oorzaak in het feit, dat er ondanks alle voorlichting nog zeer velen totaal onbekend zijn met het kunnen der onder moeilijke omstandigheden gegroeide Nederlandsche in dustrie. Wat je ver haalt is lekker zegt de volksmond, in de oogen van sommigen staat het altijd nog erg gekleed om met het buiten land en de artikelen boven de Hollandsche te prefereeren. Het is een algemeen en nationaal belang waar mogelijk de Nederlandsche industrie te steunen en dat dit begrip mede door Berlijn is aangewakkerd, zij het dan ook ongewild, daarvoor kunnen we de Duitsöhers erg dank baar zijn. Reeds te vaak en tot schade der Nederlandsche portemonnaie is de Neder landsche industrie op onrechtvaardige wijze ten achter gesteld by de buitenlandsche. Een der laatste daden onzer regeering voor bet zomerreces was het suikerwetje, dat onze bietenbouwers een riem onder het moede- looze hart moest steken. Per suikerpot kan men veel zoet houden, doch nu ztjn de andere groepen van onzen landbouw ontevreden en verlangen ook zij om beschermende maat regelen, hetgeen trouwens niet achterwege kon blijven. Het Kon. Nederlandsch Landbouw-Comité heeft zich per adres tot den minister van binnenlandsche zaken en landbouw gewend, verzoekende van regeeringswege bekend te willen maken, dat ernstig wordt overwogen maatregelen te treffen om de tarwebouwers te helpen. Waarom er in dezen alleen voor de belangen van de tarweboeren wordt op gekomen is ons geheel en al onbegrijpelijk. Daargelaten de geringe kans of de regeering bereid en in staat is den Nederlandschen land bouw in z(jn moeilijken strjjd meer dan een paar zeer bedenkelijke krukken aan te bieden, is de toestand der meerendeels zeer arme zandboeren veel bedenkelijker en zouden deze aardappel- en roggeboertjes op grond daarvan daarvan toch zeker ook voor steun in aanmerking komen. Over de geheelelinie zjjn de vooruitzichten voor den landbouw slecht en het is dwaasheid dit geheel in af gebakende groepjes te gaan onderscheiden. En wie zouden niet na den landbouw met de bedelnap naar den Haag rennen, indien daar een goedgeefsehe Sint-Nicolaas maar pro- tectie-cadeautjes ronddeelde. baftige stam van de Noordgrens van Britsch- Indie, een voor de Britten zeer onaangename positie geschapen. Vanouds is de NoordwestelUke grens van Britsch-Indie altijd de meest kwesbare plek geweest en meer dan bun wel lief was, hebben de Engelschen hier vaak en stevig van leer moeten trekken om ondernomen rooftochten van de daar wonende stammen op Britsch gebied te beletten. Ditmaal be treft het echter meer dan een gewone roof overval en hebben een tienduizend weibe- wapende Afridis de Noordwestelijke grens overschreden en hun eerste aanval tegen Pasbawar, de hoofdstad der Noordoostelijke provincie, ondernomen. De eerste berichten over dit optreden der Afridis luidde vrjj onschuldig, doch weldra werden ze minder optimistisch, al doet de Engelsche draadlooze dienst dan ook alles om INGEZONDEN MEDEDEELING. BOOTH TARKINGTON. NAAR HET AMERIKAANSCH DOOR HENRI VAN DE WEG. (Geaut. uitgave van de N.V. Uitgeverij P. D. Bolle.) 32) Op het plein werd een vergadering gehouden, waar Warren Smith, die van de trap van het café een toespraak hield, waarschuwde voorzichtig te zijn. Booze kreten en tegenspraak waren het ant woord, maar hij had zijn stem nog wat uitgezet en er op aangedrongen, geen domme dingen te doen. „We weten immers nog niets," zeide hij. „Het staat niet vast dat de „Witkappen" er iets mee te maken hebben, zelfs al mocht blijken, dat Harkless een ongeluk heeft gehad." Hij verklaarde te spreken namens Harkless. Niets zou dezen onaangenamer zijn, dan min achting voor de wet. Er moest recht gedaan worden. „Ja, dat moet ook," schreeuwde een man, die een ossenzweep boven zijn hoofd zwaaide. „En terwijl jij hier staat te kletsen, ligt hij misschien als een hond in het bosch, vol lood geschoten door kerels, tegen wie jij nooit een hand hebt uitgestoken omdat je hun stem noodig had voor je benoeming als rondtrekkend rechter! Wat hebben wij hier te maken! Wat schieten wij ermee op, nog langer naar jou te luisteren?" Joelend klonk de instemming met deze woorden, VAN 26 t/m 30 AUGUSTUS 1930 IN DE CONCERTZAAL VAN HOTEL „MEIJER" MIDDELHARNIS DE TENTOONSTELLING IS DEN GEHEELEN DAG GEOPEND TOT DES AVONDS 11 UUR. N.V. HANDEL-MIJ. TOONZALEN ROTTERDAM, WESTZEEDIJK 507. Buitenland. Terwijl de Engelschen hun uiterste best doen om Gan Gandhi en z(|n aanhangers te bewegen aan de rondetafel-conferentie te Londen te doen deelnemen, welke pogingen tot heden nog steeds zjjn afgestuit op den onwil van Gandhi, of omdat John Buil volgens de Britsch-Indische nationalisten nog niet ver genoeg is gegaan in z(jn toe- schieteltjkheid, hebben de Afridis, een kr(jgs- de moed er in te houden. Men moet de be richten vanuit het betrokken gebied dan ook met groote reserve aanvaarden en er reke ning mede houden, dat heel dezer berichten behooriyk gekleurd z(jn. De aanval der Afridis kwam heelemaal niet onverwacht en de Britsch-Indische licht- macht, met den opmarsch der Afridis bekend, heeft hen met eenige duizenden bommen bepoeierd, zonder er evenwel in te bunnen slagen den opmarsch te kunnen ver(jdelen. De Afridis wisten op zeer handige w(jze deze luchtbombardementen zooveel mogelijk te ontwijken, door zich te splitsen in talrijke kleinere afdeelingen. Het is hen gelukt vrij wel ongehinderd tot Peshawar door te drin gen, welke stad een nagenoeg volkomen belegering doormaakt. De aldaar aanwezige Britsch-Indische troepen hebben de handen vol om de Afridis van het l(jf te houden en hebben zelfs op een gegeven niet kunnen beletten, dat de Afridis een militaire op slagplaats plunderden en alle telegraaf en telefoonverbindingen wisten te vernielen. Deze aanval der Afridis heet wel niet in verband te staan met de actie der nationalis ten, doch het is op zijn minst waarschijnlijk, dat de heerschende onrust in Britsch-IndiS hun oude rooflust heeft aangewakkerd. Vol gens andere berichten zou er wel verband bestaan met de actie der nationalisten en zouden propagandisten de Afridis hebben opgehitst, of ziet men ook hierin weer de hand van Moskou, dat altijd daar aanwezig is, waar een brok Westersche cultuur en gezag te vernietiken valt. Voor de Britten is de toestand in en om Beshawar ver van aangenaam, terwijl boven dien de machtige stammen Mohmands en Mabsude eveneens teekenen van onrust geven. Naarmate de Afridis succes boeken wordt de kans op een stevige grensoorlog grooter. Wie straks op de rondetafel-conferentie in het St. Jamespaleis te Londen de Britsch- Indische Congrespart(j zullen vertegenwoor digen is nog niet beslist. De voornaamste kopstukken genieten nog altyd ongevraagd staatlogies, hoewel de naast een uitstekende behandeling praktisch ook nog de sleutel der eigen cel in handen hebben. John Buil doet alle moeite hen te bewegen naar Londen te gaan en zoodra Gandhi en de zijnen zich hiertoe bereid verklaren, zal de gevangenis deur wagenwijd open staan. De Duitschers hebben bij al hen misère, er zijn pessimisten die beweren dat de groote misère in Duitscbiand nog komen moet en komen zal, aanleiding en moed kunnen vin den tot hoch-geroep, zulks naar aanleidingder elfde viering van de grondwet van Weimar, de grondpeiler der Duitsche republiek. Vooral te Berlijn was de belangstelling enorm, ter- wyi tevens vanuit andere groote centra'i berichten komen over geestdriftige feest viering van het grondwetsfeest. In het gebouw van den Duitscben.Rijks dag heeft een plechtige herdenking plaats gehad, waarbij Dr. Wirth en Rijkskanselier Brüning het woord hebben gevoerd. In deze redevoering van Dr. Wirth werd nog eens extra de zegeningen van een demo cratische grondwet naar voren gebracht, of de huidige situatie in Duitschland nu wel zoo erg democratisch is laten we maar on besproken, terwijl rykskanselier Brüning na En waarschijnlijk zou men onmiddellijk zijn over gegaan tot den aanval op de „Witkappen", als niet een gerucht plotseling ware rondgefluisterd. Bin nen enkele minuten werd het overal besproken. Het bericht kwam, dat de beide spelers hun ge vangenis hadden weten te verbreken en beschermd door den stormwaren ontvlucht. Men herinnerde zich hun bedreigingen. Zij hadden herhaaldelijk gezworen, ten overstaan van Bardiock en den sheriff, dat zij den man, die hun dwong de winst af te geven, we] zouden krijgen. De officier van justi tie, die onmiddellijk inzag van hoeveel beteekenis deze complicatie kon zijn en begreep, dat de menig te, wat het mocht kosten, weerhouden moest wor den van overijlde daden, riep Horner naar voren en deed dezen openlijk verklaren, dat de gevange nen inderdaad waren ontvlucht, hoe laat dat wist hij niet precies, doch waarschijnlijk, toen het nood weer losbarstte. „Nu zie je," schreeuwde de openbare aanklager, „wij hebben nog geen enkel bewijs tegen de „Wit kappen". Als onzen vriend iets is overkomen, zijn die bandieten waarschijnlijk verantwoordelijk. Zij ontsnapten tijdig genoeg om het te doen en iedereen weet, dat zij op hem loerden. Wij' moeten voor zichtig zijn, stadgenootenl Horner staat reeds in telegrafische verbinding met de omliggende steden en voor vanavond hebben we die kerels te pakken! Beheersch je en ga rustig naar huis." Hij zag, dat zijn woorden (behalve die, welke den raad gaven, om naar huis te gaan want niemand ging naar huis) indruk maakten. De menigte begon te rede neeren en te argumenteeren, luider en luider. De gezichten waren geslagen van ontzetting en over schaduwd van een woede, die onheil voorspelde. Mr. Ephraim Watts, ondanks alle consternatie even zorgvuldig gekleed als den vorigen dag, kwam bij den officier van justitie staan en maakte een gebiedende beweging met de hand. Men luisterde onmiddellijk, want aan zijn eerbied voor de wet geloofde men minder dan aan zijn gebrek aan eer bied er voor. Men wist in hem een man, die voor niets terugdeinsde. De menigte had behoefte aan een wanhopig advies, dwars tegen de wetten in en hield zich nu rustig om het te hooren. Hij sprak op zijn gewone, kalme manier. „Heeren, het komt mij voor, dat mr. Smith en mr. Ribshaw," (hij wees op den man met de ossen- zweep) „beiden gelijk hebben. Wat hebben wij hier eigenlijk te maken? Het eenige wat wij móeten weten is, wat mr. Harkless is overkomen. Nu ziet het er naar uit, dat die spelers het gedaan hebben. Laten wij uitvinden, of dat het gevai is. Zoek die kerels op I Zoodra er iets met zekerheid bekend word zal de fabrieksfluit van Hibbard drie keer fluiten. Wacht daar op. Dan.hij eindigde met een nauwelijks merkbaar glimlachje aan het adres van den officier van justitie „dan zullen wij besluiten, wat er gebeuren moet!" Het dorp van de „Witkappen" lag dien morgen in de zon een donkere vlek. De smidse was ver laten, de kroeg gesloten, de weg eenzaam; de ver zakte hutten stonden in den modder terwijl geen kinderen of oude menschen in de buurt waren. Het land lag verlaten en de vermolmde vensters, langs welke nauwkeurig zoekende ruiters van tijd tot tijd galoppeerden, onder het uiten van hard- grondige vloeken, verrieden geen tceken van leven. Eens toen de sheriff er alleen langs reed, grauwde een zwarte hond, meer wolf dan hond, uit zijn hol en jankend vloog het dier achteruit, met INGEZONDEN MEDEDEELING. Zoo'n vroolijke Oom valt bij de neefjes zeer in den smaak. Veel van zijn opge wektheid is te danken aan zijn pijp Dat weten de jongens nog niet, maar later zullen ook zij dit ontdekken en trouwe rookers van Ster-tabak worden. aanhaling der in de Duitsche grondwet staande woorden „Zur deutschen Einheit, zur deutschen Freiheit" een beroep op ieders medewerking in deze moeiiyke tjjden deed gevoelen. By den strijd om de verkiezingen, aldus Brüning, moeten w(j ons als broeders De Geamalgameerde Slagersvereeniglngen van Groot-Brittanje en Ierland hielden onlangs hun jaarvergadering waar de verschillende afgevaardig den rapport uitbrachten. Een slimme Schot uit Aberdeen rapporteerde dat de witte jasjes het best en goedkoopst schoon te krijgen zijn met 10 ets. Zeeppoeder „Ozil" van Wigleven, Rotterdam. (Adv.) Deze wensch van den rijkskanselier is niet geheel overbodig, want nog altijd is de broederlftkheid in Duitschland ten eenen male zoek en het ziet er niet naar uit dat in de eerste weken zal verbeteren. De or ganen der communisten en nationaal-socia- listen houden een waanzinnigen wedstrijd in het uitbraken van de meest ongehoorde verwenschingen aan het adres hunner tegen standers en hebben het in de kunst van schelden dermate ver gebracht, dat het niet al te lieflijk geknetter van zeker visch- vrouwtje hierbij vergeleken slechts melo dieus nachtegaalgekweel is. Een klein staaltje der nationaal-socialisten, achter wier vaandels een groot deel der academisch gevormde jeugd zich heeft ge schaard. In het Zuiden en Oosten van Ber lijn trachtten 285 nationaal-socialisten een propaganda-tocht te ondernemen, zonder hiervoor vergunning te hebben aangevraagd. Deswege gearresteerd en in massa opgeslo ten in een aan de politie behoorend lokaal, draaiden de heeren de waterkraan af en verbroeiden alles in het lokaal wat maar een heftigen grauw, toen de kolf van een geweer geen seconde later met kracht op zijn kop terecht kwam. Nadat de slag was gevallen, uitte het dier geen geluid meer, het knipperde met zijn oogen en viel. De bandieten zouden ongetwijfeld door de ruiters met salvo's zijn begroet, ware het niet, dat het ontsnappen van Horner's gevangenen hun schuld twijfelachtig had gemaakt. Naarmate de morgen verstreek, namen de aanhangers van de theorie, volgens welke de spelers Harkless hadden over weldigd, in aantal toe. Er kwam een telegram uit Rouen, meldende dat de politie een spoor van hen had ontdekt. Men helde over tot de meening, dat zij er in geslaagd waren Rouen te bereiken, ver moedelijk, heette het, met den nachttrein, die om een uur vertrok en op een zijspoor, een mijl noord westelijk van de stad, dicht bij Briscoes huis enkele ledige wagens had aangekoppeld. Tegen den middag reed een groepje mannen naar den spoorweg om daar het terrein te onderzoeken. Met tweeën en drieën keerde de mannen naar de stad terug om wat te eten, al bleef menigeen zoeken in de bosschen, zonder zich rekenschap te geven van den tijd. Elke greppel, elk boschje werd afgezocht; het water van de beek, gezwollen door de hevige regens werd voet voor voet afgetreden Niets, geen spoor zelfs, werd ontdekt. De gelagkamer van het hotel werd dien morgen belegerd door mannen, die haastig waren terug gekeerd en alvorens een nieuwen tochtte beginnen, even daar aanliepen. De eigenaar, juist terug van een moeilijken tocht, had whisky op tafel gezet, en gaf vrij drinken. „Hij was de beste, dien wij hadden, jongens, merkte Landis op, terwijl hij de glazen volschonk. Wij hadden hem al lang geleden als afgevaardigde naar Washington moeten sturen; hij zou ons puik hebben vertegenwoordigd, maar wie denkt er aan? Wij lieten hem hier ploeteren, de stad tot bloei brengen, zonder dankje te zeggen. Drinkt maar, heeren," eindigde hij zijn toespraak, „ik heb van daag niet het land aan een borrel alleen maar aan Lige Willetts." „Het was een beste vent," zeide William Todd, wiens gezicht rood was maar niet van de whisky. „Ik heb maar weinig hoop meer." Shofield's Henry streek langzaam met de hand over zijn oogen. „Hij was de eenige in de heele stad, die mij niet voor den gek hield, als ik mijn best deed," riep hij uit met toenemende ontroering. „Menig vriendelijk woord kreeg ik van hem, als de anderen lachten en spotten over mijnklok." Shofield's Henry begon te schreien. „Hij was zoo aardig met kinderen," zeide iemand. „Altijd had hij iets voor ze en nooit gingen zij zonder te lachen bij hem vandaan. Hij babbelde meer met hen, dan met volwassenen." „Ze kenden hem," voegde een ander er aan toe, „misschien beter zelfs dan wij." „Het is zoo leeg hier zonder hem," meende Ross Shöfield, „wat moet er worden van de „Herald" en van de partij? Er is niemand om de leiding over te nemen; het ziet er naar uit, dat wij bij de ver kiezingen klop zullen krijgen," concludeerde hij hopeloos. Dibb Zane trommelde met zijn vingers op tafel. „Als hij niet terugkomt, doen wij beter te ver huizen." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1930 | | pagina 1