Tandarts BU1JS ÏJLL-IIITTENBOGAARQ lectriciteit eau D. BLOKLAND is verhuisd HOFLAAN Middelharnis. Goeree-Overflakkee 1DDELHARNIS - Tel 91 s voor Dameshoeden DORDRECHT „BEDIENT U'T BEST" ENTEN: P. VIJFHUIZE an, MIDDELHARNIS ÜD1E-WATERVERF Beste! n eiken boekhandel. WOENSDAG 23 JULI 1930 12e JAARGANG. - N°. 73 VERSLAGEN FEUILLETON. OP EENZAMEN POST. sland, vm.ds. Van der Wal en'sav. leeskerk. kingen, vm. en 'sav. dhr. Overweel. jissant, vm. ds. Dekker en nm. leeskerk. lendam, vm. en 'sav. dhr. Bouman. dereede, nm. ds. Van der Wal. dorp, vm. leeskerk en nm. ds. Van Ameide. uwe Tonge, vm. leeskerk en's av. ds. Dekker, 'e Tonge, vm. ds. Vlasblom en 'sav.leeskerk. gensplaat, vm. leeskerk en's av. ds. Polhuijs. gstraat, vm. en nm. dhr. Vetter. Bommel, vm. leeskerk en nm.ds. Vlasblom, d aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhuys en av. leeskerk. levoetsluis, vm. ds. Timmer (Voorb. H.A.) n 'sav. leeskerk. uw-Helvoet, vm. ds. Los van Vierpolders. uwenhoorn, vm. ds. de Voogd v. d. Straaten. rpolders, vm. dhr. J. B. Cohen, ber. pred. |e Wapserveen. PROTESTANTENBOND, elle, (Kerkstraat) vm. ds. Blokker uit laardingen. GEREFORMEERDE KERK. delharnis, vm. en 's av. ds. Van Velzen. llendam, vm. en's av. ds. Bouma. ddorp, vm. en nm. leeskerk. tgensplaat, vm. en 'sav. leeskerk. n Bommel, vm. en 'sav. ds. Schaafsma. d a. 't Haringvliet, vm. en's av. ds. De Graaff. llevoetsluis, 's av. ds. Westerhuijs. uw-Helvoet, vm. ds. Westerhuijs. OUD-GEREFORMEERDE GEMEENTE, d aan't Haringvliet, vm., nm. en's av. leesk. GEREFORMEERDE GEMEENTEN, "delharnis, vm. en 's av. leeskerk. ksland, vm. en's av. ds. De Blois. rkingen, vm., nm. en 'sav. dhr. Honkoop it Rotterdam. aar us- ste 3 am rant. van Voorstraat Sommels- dijk naar LD EM Ir. G. 0. BOOM, electrotecbnisch en werktuigkundig Ingenieur Ir. N. BIEZEVELD, Civiel Ingenieur, Raadgevende Ingenieurs. Wilhelminastraat 47, Tel. 14531 ontwatering, sluis- en brugbouw, duikers, egonderhoud en wegaanleg, uitbreidings- Ingen. Toezicht op de uitvoering van aande werken. Electricitettsvoorzlening bouw, fabrieksinstallaties. Havens. es. Regelmatige contröle op bemalings-, Architectuur. Economische bedrijfs- itrage, enz. Verlichting. Verwarming, oorloopige besprekingen kosteloos. a Gedempte Slaak 87 TERDAM uweel, Gaasvormen vanaf 25 cent. >ig HINDERHOEDEN, d vervormen vanaf f 1.75, wste modél weer terug. 51 WESTDIJK ELHARNIS het geheele Eiland pgave en Begrooting Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,07s ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. Verslag van de Spoedeischende ver gadering van den Baad der Gemeente Middelharnis op Vrijdag 18 Juli '30 dos namiddags halt drie uur. Voorzitter Burgemeester den Hollander. Afwezig Vogelaar. De voorzitter opende de vergadering met gebed, waarna de notulen der laatste ver gadering werden gelezen en onveranderd vastgesteld. De voorzitter deelde mede dat deze ver gadering speciaal was belegd in verband met het ontvangen bericht van Ged. Staten in zake het beroep van C. J. Dorsman c. s. alhier tegen het raadsbesluit van 7 Nov.'29 waarby de gevraagde medewerking tot stich ting eener Bijz. school voor Gewoon Lager onderwijs alhier werd verleend. Voorzitter deelde mede dat 13 Jan. een onderzoek door B en W. heeft plaats ge had van de echtheid der handteekeningen en waarbij kwam vast te staan dat het kind van Langbroek de school te Sommels- dijk zal blij ven bezoeken en dat Vergeer inmiddels naar Rotterdam is vertrokken. B. en W. stellen den raad voor om geen af gevaardigde te zenden naar Ged. Staten wan neer dat beroep zal worden behandeld. Koese zeide dat het niet veel zal baten Echter zeide spreker niet te kunnen begrij pen dat een burgemeester van een andere gemeente als voorzitter van het schoolbe stuur deze gemeente zoo op kosten kan jagen, terwijl hij in zijn eigen gemeente geen kans krijgt een Bijz. school te stichten. Voorzitter: Daar hebben wij nu hier niets mee te maken. Het voorstel van B en W. werd aange- genomen en daarna werd de vergadering Algemeene Vergadering van den Flakkeesehen Boerenbond teSommols- dijk op Vrijdag 18 Juli des namiddags 3.30 uur, Voorzitter G. C. van Schouwen. De voorzitter opende de vergadering met de volgende rede: Mijne, Heeren. Namens het bestuur van den Flakkee sehen Boerenbond roep ik U, afgevaardigden van de aangesloten afdeelingen, U persoon-1 l(jke leden en U leden onzer afdeelingen een hartelijk welkom toe op onze jaarlyksche] zomervergadering Het verheugt ons dat gfj in zoo talrijke getale zijt opgekomen om onze besprekingen mee te maken en zeker niet in het minst, om aan te hooren de inleidingen die zouden gegeven worden door Mr. van Haastert en de heer Posthuma. Helaas bericht de heer van Haastert op het laatste oogenblik dat hij verhinderd is, en kan ik alleen den heer Posthuma hartelijk welkom in ons midden heeten. Het kan wel niet anders M. H. of ook deze vergadering staat in het teeken van dezen tijd, de algemeene oeconomische depressie, voor ons heel sterk uitkomende in de crisis, die de akkerbouw speciaal, is bezig door te maken. Na alles wat daarover in dag- en en vakbladpers is geschreven, zult gy van BOOTH TARKINGTON. NAAR HET AMERIKAANSCH DOOR HENRI VAN DE WEG. (Geaul. uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.) 25) Toen de voorstelling eindigde, bevonden Johni en Helen zich temidden van een dringende menigte, welke hen scheidde van miss Briscoe en Lige. De menschen drongen sterk op en hij zag haar ver- bleeken. Hij begreep, hoe hulpeloos hij zich zou voelen, als hij even klein was als zij, en niets anders zou zien, dan duwende schouders, en ruggen, die boven zijn hoofd elkander raakten. Met inspanning van al zijn rkachten hield hij eenige ruimte voor haar vrij. Het maakte hem gelukkig iets voor haar te kunnen doen. Zij was zoo klein en toch maakten zij den indruk, voldoende kracht en zelfbeheersching te hebben om groote moeilijkheden te overwinnen. Om er om te lachen zelfs, in weerwil van haar bleekheid voelde hij zich niet zulk een beschermer, ais hij zelf wel wenschte. Harkless slaagde er in haar te brengen bij een van de zware palen, welke het dak droegen. Toen zette hij een van zijn handen tegen dien paal boven haar hoofd en wist op deze wijze te voorkomen, dat iemand haar lastig viel. „Dank u wel, het was een vreeselijk oogenblik," zeide zij, hem dankbaar aankijkend. mij niet verwachten, dat ik de oorzaken van den toestand, waarin de landbouw te dezer dagsn zich bevindt, aangeef. Het zou boven mijn macht gaan en tot verschil van meening kunnen aanleiding geven. Eén ding weten wij, omdat wij het aan den lijve ge voelen, dat de crisis er is, en ook, dat by vroegere algemeene oeconomische inzinkin gen, het steeds de akkerbouw was, waar de crisis zich het eerst en daardoor het felst deed voelen. Wij hebben in de achter ons liggende hause periode, die voor buurstaten, van buiten de verschrikkingen van een ge- voerden oorlog gebleven, schier altijd volgt, de waarde van de landerijen boven de ge bruikswaarde zien stijgen en kunnen daarin mogelijk één der vele oorzaken tot de huidige depressie naspeuren. Een nog grooter probleem, dan het opsporen van de oorzaken van een crisis, is evenwel de middelen aan te geven, waardoor ze zou kunnen worden opgelost of al thans aanzien lijk verzacht. Evenals bij een verkoudheids- epidemie, griep of influenza, abdijsiroop en dergelijke middelen warm worden aanbe volen, ontbreekt het ook thans niet aan goede raadgevingen van vele zijden om het met dit en met dat eens te probeeren. Verandering van cultuur is gezegd, overgaan van den land- tot den tuinbouw, omzetting van bouw- in weiland, bloembollenteelt en meer andere middelen zijn aanbevolen. Mijns inziens, middelen b la abdijsiroop, maar niet zoo ongevaarlijk. Ook in grooter lijn, zijn middelen aangegeven, door hulp van den Staat in te roepen om het ergste leed verzacht te krijgen, en niemand zal willen ontkennen, dat wanneer een zoo groote en belangrijke tak van volksbestaan als den landbouw in ernstige verdrukking komt, daartoe geen aanleiding zou bestaan. Over de mogelijkheden, afgezien van de wensche- lykheden zal ik thans niet uitweiden. Een nadere vergadering met de afgevaardigden der afdeelingen nadat z(j in eigen kring deze materie zullen behandeld hebben zal rnjj daar zeker aanleiding toe geven. De geheele georganiseerde Nederlandscbe land bouw is thans Da herhaald gepleegd overleg, gereed gekomen met het samenstellen van een gemeenschappelijk urgentie-program, dat aangeeft wat de regeering zou kunnen en moeten doen om in den bestaanden nood toestand verbetering te brengen. Het woord is thans aan de regeering, aan ons het af wachten, maar daarom niet het stilzitten. De organisaties zuilen, nu het gemeenschap pelijk leed tot samenvoegen en byéénscharen aanleiding geeft, op hun post moeten zyn om leiding aan iedere beweging te geven en de positie der organisatie te versterken. Teveel is in de laatste jaren de idee bij ons gevestigd, al zou de Nederlandsche land bouw vrij wel aan de spits staan van den landbouw in de Europeesche cultuurstaten. Hoe eervol onze positie ook moge zyn, kunnen niet te min nog talrjjke gebreken worden aangewezen en zijn nog vele ver beteringen mogelijk. Wat toch is nog niet te bereiken met gecentraliseerden in- zoowel als wkoop, wat is er nog niet te doen aan gelijkmatige en goede sorteering van onze producten, wat nog niet aan goede en ge- wenschte aflevering en verpakking. In al deze zaken bereikt 'de eenling niets, kan niets bereiken, maar te zamen en in ver- eeniging vormen zij een machtigen factor om doelbewust het bereikbare na te streven. „Doe dat asjeblieft niet," fluisterde hij. „Wat doe ik dan?" „Zoo kijken." De uitdrukking van haar oogen veranderde niet. „Jongen, jongen," zeide zij, „ik zou bijna denken, dat je bang bent van een paar meisjesoogen." De menigte drong langs hen heen, rumoerend en ru zieend, maar zij stonden bij elkaar zonder op iets te letten. Hij zou het oogenblik, waarop zij leunde tegen dezen blauw geschilderden mast, de grijze oogen tot hem opgeslagen en de wangen overbloosd, niet licht vergeten. Zooals zij er nu uitzag, was zij ook op hem toegevlogen, dien nacht, toen de scha dnwen beefden over den landweg. Iets in haar voor komen deed tranen branden in zijn oogen. Zij voel de het, haar hand hief zich naar haar oogen en haar gelaat wendde zich af. Beiden zwegen. Zij waren sinds den vroegen morgen bij elkander geweest. Plattville was trots op hem. Hoe dikwijls had men hem niet met welbehagen nagestaard en hoeveel monden hadden wel een opmerking ge fluisterd, al was men tactvoller dan mr. Bard- loch, voorzichtig genoeg om te zorgen, dat hij het met hoorde. Tom Martin, nog steeds gezeten op zijn hoogen zetel, zag hen staan bij den mast en bleef hen van onder zijn breed geranden hoed gadeslaan. Het zal wel drie of vier duizend jaar geleden zijn, sinds ik jong was, zuchtte hij. Zijn hoed nog verder over de oogen trekkend, mompelde hij„ik heb eigenlijk niet het recht zoo naar hen te kijken." Hij stond op en zuchtte weer: „Marie, het is dikwijls heel eenzaam, je zult het wei vervelend vinden op mij te wachten,al van '64 af. Misschien ken je hem nu ook en zijn je gedachten milder dan ze ooit voor mij zijn geweest." Marie was zijn overleden vrouw. Wij zelf hebben tot onze uiterste krachten mee te werken, om de moeilijkheden waarin wij ons bevinden het hoofd te bieden in de overtuiging dat overheidshulp als crisissteun geen voortdurende staatszorg kan zijn. Willen wij echter, door den nood der tjjden daartoe gedrongen bij de regeering iets bereiken, dan is het noodig dat ons de oude zegswijze voor oogen staat. Eén voor allen en allen voor één. Dan dienen wij ons bewust te worden, dat alles wat ons scheidt en verdeelt, dient op zij te worden gezet, om als één stand, als één klasse gezamentlijk op te komen voor datgene wat wij zien als ons goed recht als Nederlandsche staatsburgers. Het verslag door den Secretaris opgemaakt, geeft een overzicht van hetgeen door uw bestuur is gedaan om in het algemeen boerenbelang werkzaam te zijn zoodat mijnerzijds, daar naar kan verwezen worden. Ten opzichte van onze bemoeiingen inzake het mond- en klauwzeer, wil ik een uitzondering maken en deze zaak wel even nader onder de aan dacht brengen, overtuigd als ik ben dat en kelen zich door een dergelyken maatregel altijd gedupeerd gevoelen, terwijl anderen, in hoofdzaak de veehandelaars dit ook inder daad zijn. Moge gij allen echter bedenken, wat een algemeene ramp het zou zijn, indien het weinige vee dat momenteel op ons eiland voorkomt, door de ziekte, die zich thans in zeer ernstigen vorm openbaart, werd aange tast. Wij doen dan ook nogmaals een beroep op U allen, om niet door aankoop van frau duleus ingevoerd vee, gelegenheid te bieden, dat de ziekte gemakkelijk kan worden ge ïmporteerd. Waar de tyd dringt, ten op zichte van de inleidingen van de Heeren van Haastert en Posthuma zal ik niet lan ger uw aandacht vragen. Ik verzoek U de huishoudelijke aangelegenheden niet meer tijd in beslag te doen nemen, dan bepaald noodig is en mij de leiding gemakkelijk te maken. Met den hartelijken wensch, dat deze bijeenkomst bevorderlijk moge zijn voor het saamhoorigheidsgevoel, dat in deze benarde tijden ons dient te bezielen, om door eendrachtige samenwerking, zorg op te hef fen en heil te brengen aan den Flakkeesehen landbouw, open ik deze vergadering. Daarna werden de notulen onveranderd goedgekeurd. Bij de ingekomen stukken deed de voor zitter mededeeling dat de heer van Haastert verhinderd was hier aanwezig te zijn wegens een klein ongeval, hem overkomen. De rekening over het jaar '29-'30 werd vastgesteld met een nadeelig slot van ƒ216,59. De voorzitter deed de mededeeling dat het verlies ontstaan is door het nifct ontvan gen van een geraamden post ad. 200,— wegens verkoop van aardappelen in het voorjaar van '29. Da Lint vroeg of die vordering ingesteld werd tegen den nalatigen debiteur. Voorzitter zeide daartoe stappen te zullen doen. Daarna werd door den secretaris verslag uitgebracht over het afgeloopen jaar dat luidde als volgt: Mochten wij het vorig Jaarverslag met zeker optimisme vaststellen, thans schfjnt de toestand zooal niet somber, dan toch niet optimistisch, om zonder zorg te zijn voor de gevolgen van deze wereldcrisis. Immers is het voorjaar van 1929 ingezet met een buitengewone prijsdaling, welke „Zie je dien ottden man daar?" vroeg Helen, wijzend in de richting van Martin. „Hem zou ik graag eens ontmoeten." „Dat is Tom Martin." „Ik weet het." „Het spijt me verbazend, dat ze zoo geschreeuwd hebben. Voor een vreemdeling als u moet het wel onaangenaam zijn geweest. Probeer maar me te ver geven, dat ik u in die onaangename situatie bracht." „Het was juist grappig. Het klonk zoo gemoede lijk en die oude schreeuwde met zooveel vuur. Weet u wel," ging zijvoort, „dat ik mij heel weinig vreemdelinge voel hier in Plattville. ik begin echt thuis te raken, al ken ik de menschen pas twee dagen." Een wonderlijke vreugde kwam over hem. Hij had iedereen de hand willen drukken, had kunnen vertellen, dat het leven in deze stad algeheele vol doening schonk, nu zij in enkele dagen tijds van zijn omgeving was gaan houden! Toen zij hem op weg naar huis vertelde, de meeste zijner artikelen in „Herald" te hebben gelezen scheelde het weinig, of hij had de paarden in een heg gestuurd. Van dat oogenblik af liet hij de dieren stapvoets gaan en redeneerden zij met elkander over Tom Meredith en over boeken en muziek. Mr. Fisbee stond in den tuin te praten met rech ter Briscoe. Zoodra zij voorreden, sprong Helen, nog voor de paarden stilstonden, uit het rijtuig om met uitgestoken handen den ouden man te begroeten. Hij keek verlegen op en schudde haar de hand. Daarop haalde hij een telegram uit den zak, dat hij haar overhandigde. Zij scheen er weinig belang in te stellen, want ze bleef zijn hand vast houden, inplaats van het telegram te openen. „O die ouwe kerelsl" bromde Harkless voor zich tot nu toe ia blijven aanhouden. Het aantal Afdeelingen bleef stationnair, doch door de oprichting van een Afdeeling van den Ohristeltjken Boeren- en Tuinders- bond, verloren wy een 3-tal persoonlijke leden, zoodat dit aantal terugliep tot 37. Wij betreuren deze afscheiding in hooge mate, nu zij juist valt in dit voor den Flakkeesehen landbouw zoo hachelijk tijdsgewricht, en in plaats van scheuring en afscheiding een zeer nauwe aaneensluiting van alle boeren aller noodzakelijkst is. Moge het voor de Vereeni- gingen in Flakkee, welke nog van verre staan en de vruchten mede plukken van deze rustelooze pogingen om Flakkee niet al te zeer te doen lijden van deze crisis, de oogen openen voor het gevaar dat tweedracht onze actie verzwakt. Wanneer wij nu nog vermelden dat de tongblaar onB uit zelfverdediging noopte om de Regeering te verzoeken den invoer van herkauwende dieren en varkens te verbieden in Flakkee, waarvoor wij van deze plaats Zijne Exc. Minister Ruys de Beerenbrouck dank betuigen voor zijne welwillendheid ten onzen opzichte, dan meenen wy reden te over te hebben om de toekomst niet al te rooskleurig in te zien. Een en ander gaf aan leiding tot menigvuldige vergaderingen en conferenties. Op onze zomervergadering hadden wij het genoegen onzen Inspecteur van het Land bouwonderwijs aan U te mogen voorstellen, terwijl de Heer Ir. Huisman een schets gaf van een te wachten werkloosheidsver zekering, welke met de reeds bestaande sociale voorzorgen, onzen landbouw den nek slag zal geven tegen onze buitenlandsche collega's. Uit uwen boezem ging een stem op om onzen Oud-Voorzitter, den heer Jac. van der Koogh te 's-Gravenhage te benoemen tot eerelid, .hetwelk tot onze groote vreugde spontaan werd goedgevonden. Wij roepen in onze herinnering terug - Van der Koogh zijn voorspelling op de Algem. Vergadering den llden Juli 1912 te Herkingen gehouden dat de landbouw stond te worden gezegend met allerlei ingrjjpende en voor ons onbe schutte bedrjjf 'e ^ure sociale verzekerings wetten, waarvan wij nu de zegeningen er varen. De ons omliggende landen nemen al maar meer allerlei maatregelen om onzen uitvoer te fnuiken, zoo ook o.a. door het trekken van verboden kringen om plaatsen waar de besmettelijke wratziekte zich open baarde; te dezer zake richtten wij een ver toog tot de Regeering. Voorts waarschuwden wij de Regeering voor de gevolgen van het expediteeren van onrijpe uien, hetwelk tot gevolg had, dat wy met tal van organisaties werden uitge- noodigd op het Ministerie tot een bespre king, waarvan het gevolg is geweest de „Landbouwuitvoerwet". Wy vertrouwen dat het met de uitvoering dezer wet belaste orgaan de landbouw geiyk recht zal ver- leenen als aan den tuinbouw is toegezegd. Voor een betere en goedkoopere verbinding met het Noorden des lands verleenden wij onze medewerking. Ter zake het initiatiefvoorstel Van den Heuvel, verzochten wy de Eerste Kamer der Staten-Generaal ze aan te nemen, hetwelk helaas niet het geval mocht zijn. Voorts verleenden wij onzen steun aan het verzoek om Herkingen uit zijn afzon dering te verlossen, door een autobus-onder heen, terwijl hij de teugels overgaf aan den rechter. „Zoo meteen kust hij haar nog." Maar juist toen de journalist en mr. Willetts uit het gezicht waren verdwenen, was het Helen die Fisbee een kus gaf. „Zij blijven toch zeker den avond bij ons door- bréngen," vroeg Briscoe, toen de jongelui den weg opliepen. „Lige zal wel moeten of hij wil of niet," lachte Minnie. „Hij heeft vanavond de wacht over Har- „Ik dacht, dat hij misschien liever naar de stad terugging," meende de rechter. Zijn dochter keek naar Helen, die het telegram stond te lezen. „Ik weet zeker, dat hij niet lang blijft. Hij vertrekt in elk geval als de maan opkomt." De uitgever van de „Herald" kwam dien avond niet vroeg voor zijn maaltijd. Het was donker, toen hij zijn hotel bereikte en voor het eerst in de geschiedenis van Plattville zat daar dien avond een heer in sportcostuum daar aan tafel. Er was niemand in de zaal, toen hij binnenkwam; de andere gasten hadden reeds gegeten en Cynthia had haar uitgaansavond, maar de eigenaar hield hem gezelschap en babbelde, terwijl zijn gast at. Er bestaat een portret van Henry Clay," merkte La'ndis op, „waarin hij staat afgebeeld in jaquet. Bódeffer beweert, dat het sprekend lijkt op u, al bent u een beetje breeder gebouwd. De oude Wim- by was vanavond nog hier," ging de man voort, van onderwerp veranderend, „hij heeft lang op u gewacht. Sinds dat relletje vanmorgen, heeft hij getracht u te spreken te krijgen. Misschien hebt u liet niet gezien, maar de kerel, die uw hoed af sloeg, werd bijna in stukken gescheurd, voor hij zich uit de voeten kon maken. Een paar van de jongens herkenden in hem Skilletts van de „Witkappen neming, waarvoor H.H. Ged. Staten der Provincie Zuid-Holland van deze plaats dank wordt betuigd. Met de Hollandsche en andere Landbouw- Maatschappyen voerden wy besprekingen voor een beteren afzet der aardappelen, waar van er midden Januari in Flakkee nog ruim 60000 H.L. voorradig waren. Pogingen werden door ons aangewend om buiten de kommen der gemeenten wonende ingezetenen gelegenheid te bieden om aan sluiting aan het waterleidingsnet. Ook de pachtwetten hadden onze aandacht, terwyi in een uitvoerig adres aan de Regee ring de belangen der Flakkeesche pachters en grondeigenaren werden aanbevolen. Inzake den handel in peulvruchten, met name Schokkers, namen wy deel aan een te 's-Gravenhage gehouden conferentie, waar van het resultaat later hopeiyk zal worden gezien. De landbouwcrisis geeft ons voortdurende zorg, terwyi ons nog niet recht duideiyk is, op welke wyze de Regeering onmiddellyke hulp zou kunnen verleenen. Wij peinzen op middelen om zonder Regeeringshulp ons zeiven te helpen. Ondanks de neiging van ons volk in zyn geheel en van ons eiland in het bijzonder om te verdeelen en te separeeren wat onaf scheidelijk bij elkander behoort, gaan wy voort om door goed gerucht en door kwaad gerucht op onpartijdige en onbevooroordeelde wijze de belangen van Flakkee en van onze leden te dienen. Onze financiën eisehen versterking nu ondanks de lage contributie een drietal Ver- eenigingen weigerachtig blyven om by onze Centrale aan te sluiten. Set Bestuur voornoemd: De Secretaris, De Voorzitter, A. W. KEIJZER. G. C. VAN SCHOUWEN. Oude Tonge, Herkingen, 19 Juli 1930. Het bestuur stelde voor de contributie on gewijzigd te handhaven. De ontvang was begroot op f 765,46 de uitgaaf het gemiddelde van het laatste jaar of f 1097,75, dat sluit met een nadeelig saldo, doch het Kalisyndycaat heeft een toezegging gedaan van ongeveer hetzelfde bedrag voor dat jaar, zoodat de begrooting dan sluit. Al- zoo werd besloten. Buth vroeg nog of er verschil in prys was, tusschen de aanbesteding van de afdeelingen apart en die van den Bond wat betreft de kali. Voorzitter deelde mede dat de Kali-mij. die kans niet geeft in haar voorwaarden. Besloten werd het bestuur [uit te laten maken waar volgend jaar de jaarvergadering gehouden zal worden. Rondvraag. Buth zeide dat het zeer goed gezien was van het dagelijksch bestuur om Flakkee ge sloten te krijgen voor invoer van vee in verband met het mond en klauwzeer. Echter trachten anderen dat verbod te ontduiken en reeds is vee frauduleus ingevoerd. Gelukkig is die poging deels verijdeld. Heeft echter een Hoofd van de Gemeente of Politie het recht by frauduleuzen invoer dat vee direct af te maken ja of neen. Voorzitter zeide daarover in audiëntie te zyn geweest by den Minister die daarop de grenzen heeft doen sluiten van ons eiland, Zij hitsten de honden op hem aan. Hij heeft het vrij benauwd gehad. Wimby beweert, dat de „Wit kappen" driester optreden dan ooit en zei: „Zeg, dat hij in de buurt van de stad blijft. Zij doen hun uiterste best hem te vatten zegt hij, en wagen er alles op. Ik heb hem gezegd, dat u er zich niet veel van aantrekt, maar gelooft u niet, dat die kerels gemeen genoeg zijn, om hun bedreigingen waar te maken? Ik zeg maar zoo, mr. Harkless, de meesten van ons maken zich ongerust." De goede man was zoo bezorgd, dat hij, toen de journalist zijn maaltijd had beëindigd en ver trekken wilde, dezen dwong, te blijven tot mr. Wil letts kwam, die dezen avond met het escorte was belast. Toen Lige kwam (hij droeg een nieuwe rose das) schols mr. Landis hem uit, in verband met zijn laat komen en raadde hij hem dringend, den ander geen oogenblik uit het oog te verliezen. Willets antwoordde, dat men op hem kon vertrouwen en beide jongelui vertrokken. Harkless vroeg zich af, of zijn costuum niet te veel afstak bij dat van zijn makker, al droeg hij voor zijn dame het beste, dat hij bezat. Pijnlijk genoeg was het, zich te moeten herinneren hoe hij den vorigen avond gekleed ging en hoe in enkele jaren tijds de mode veranderd was. Lige liep druk te praten. Harkless antwoordde slechts met ja en neen. De frissche avondlucht werkte op hem als champagne; zijn tred was zoo veerkrachtig, dat de lust hem bekroop, hard te loopen. Terwijl Lige redeneerde over den mooien stand van het koren, zuchtte hij plotseling zoo luid, dat Willetts hem stom verbaasd aankeek. Harkless glimlachte echter en stak de hand uit. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1930 | | pagina 1