Tandarts BU1JS
ÏJLL-IIITTENBOGAARQ
lectriciteit
eau D. BLOKLAND
is verhuisd
HOFLAAN
Middelharnis.
Goeree-Overflakkee
1DDELHARNIS - Tel 91
s voor Dameshoeden
DORDRECHT
„BEDIENT U'T BEST"
ENTEN:
P. VIJFHUIZE
an, MIDDELHARNIS
ÜD1E-WATERVERF
Beste!
n eiken boekhandel.
WOENSDAG
23 JULI 1930
12e JAARGANG. - N°. 73
VERSLAGEN
FEUILLETON.
OP EENZAMEN POST.
sland, vm.ds. Van der Wal en'sav. leeskerk.
kingen, vm. en 'sav. dhr. Overweel.
jissant, vm. ds. Dekker en nm. leeskerk.
lendam, vm. en 'sav. dhr. Bouman.
dereede, nm. ds. Van der Wal.
dorp, vm. leeskerk en nm. ds. Van Ameide.
uwe Tonge, vm. leeskerk en's av. ds. Dekker,
'e Tonge, vm. ds. Vlasblom en 'sav.leeskerk.
gensplaat, vm. leeskerk en's av. ds. Polhuijs.
gstraat, vm. en nm. dhr. Vetter.
Bommel, vm. leeskerk en nm.ds. Vlasblom,
d aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhuys en
av. leeskerk.
levoetsluis, vm. ds. Timmer (Voorb. H.A.)
n 'sav. leeskerk.
uw-Helvoet, vm. ds. Los van Vierpolders.
uwenhoorn, vm. ds. de Voogd v. d. Straaten.
rpolders, vm. dhr. J. B. Cohen, ber. pred.
|e Wapserveen.
PROTESTANTENBOND,
elle, (Kerkstraat) vm. ds. Blokker uit
laardingen.
GEREFORMEERDE KERK.
delharnis, vm. en 's av. ds. Van Velzen.
llendam, vm. en's av. ds. Bouma.
ddorp, vm. en nm. leeskerk.
tgensplaat, vm. en 'sav. leeskerk.
n Bommel, vm. en 'sav. ds. Schaafsma.
d a. 't Haringvliet, vm. en's av. ds. De Graaff.
llevoetsluis, 's av. ds. Westerhuijs.
uw-Helvoet, vm. ds. Westerhuijs.
OUD-GEREFORMEERDE GEMEENTE,
d aan't Haringvliet, vm., nm. en's av. leesk.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN,
"delharnis, vm. en 's av. leeskerk.
ksland, vm. en's av. ds. De Blois.
rkingen, vm., nm. en 'sav. dhr. Honkoop
it Rotterdam.
aar
us-
ste
3
am
rant.
van Voorstraat Sommels-
dijk naar
LD
EM
Ir. G. 0. BOOM, electrotecbnisch en
werktuigkundig Ingenieur
Ir. N. BIEZEVELD, Civiel Ingenieur,
Raadgevende Ingenieurs.
Wilhelminastraat 47, Tel. 14531
ontwatering, sluis- en brugbouw, duikers,
egonderhoud en wegaanleg, uitbreidings-
Ingen. Toezicht op de uitvoering van
aande werken. Electricitettsvoorzlening
bouw, fabrieksinstallaties. Havens.
es. Regelmatige contröle op bemalings-,
Architectuur. Economische bedrijfs-
itrage, enz. Verlichting. Verwarming,
oorloopige besprekingen kosteloos.
a Gedempte Slaak 87
TERDAM
uweel, Gaasvormen vanaf 25 cent.
>ig HINDERHOEDEN,
d vervormen vanaf f 1.75,
wste modél weer terug.
51 WESTDIJK
ELHARNIS
het geheele Eiland
pgave en Begrooting
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,07s
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Verslag van de Spoedeischende ver
gadering van den Baad der Gemeente
Middelharnis op Vrijdag 18 Juli '30
dos namiddags halt drie uur.
Voorzitter Burgemeester den Hollander.
Afwezig Vogelaar.
De voorzitter opende de vergadering met
gebed, waarna de notulen der laatste ver
gadering werden gelezen en onveranderd
vastgesteld.
De voorzitter deelde mede dat deze ver
gadering speciaal was belegd in verband met
het ontvangen bericht van Ged. Staten in
zake het beroep van C. J. Dorsman c. s.
alhier tegen het raadsbesluit van 7 Nov.'29
waarby de gevraagde medewerking tot stich
ting eener Bijz. school voor Gewoon Lager
onderwijs alhier werd verleend.
Voorzitter deelde mede dat 13 Jan. een
onderzoek door B en W. heeft plaats ge
had van de echtheid der handteekeningen
en waarbij kwam vast te staan dat het
kind van Langbroek de school te Sommels-
dijk zal blij ven bezoeken en dat Vergeer
inmiddels naar Rotterdam is vertrokken.
B. en W. stellen den raad voor om geen af
gevaardigde te zenden naar Ged. Staten wan
neer dat beroep zal worden behandeld.
Koese zeide dat het niet veel zal baten
Echter zeide spreker niet te kunnen begrij
pen dat een burgemeester van een andere
gemeente als voorzitter van het schoolbe
stuur deze gemeente zoo op kosten kan jagen,
terwijl hij in zijn eigen gemeente geen kans
krijgt een Bijz. school te stichten.
Voorzitter: Daar hebben wij nu hier niets
mee te maken.
Het voorstel van B en W. werd aange-
genomen en daarna werd de vergadering
Algemeene Vergadering van den
Flakkeesehen Boerenbond teSommols-
dijk op Vrijdag 18 Juli des namiddags
3.30 uur,
Voorzitter G. C. van Schouwen.
De voorzitter opende de vergadering met
de volgende rede:
Mijne, Heeren.
Namens het bestuur van den Flakkee
sehen Boerenbond roep ik U, afgevaardigden
van de aangesloten afdeelingen, U persoon-1
l(jke leden en U leden onzer afdeelingen een
hartelijk welkom toe op onze jaarlyksche]
zomervergadering Het verheugt ons dat gfj
in zoo talrijke getale zijt opgekomen om
onze besprekingen mee te maken en zeker
niet in het minst, om aan te hooren de
inleidingen die zouden gegeven worden door
Mr. van Haastert en de heer Posthuma.
Helaas bericht de heer van Haastert op het
laatste oogenblik dat hij verhinderd is, en
kan ik alleen den heer Posthuma hartelijk
welkom in ons midden heeten.
Het kan wel niet anders M. H. of ook deze
vergadering staat in het teeken van dezen
tijd, de algemeene oeconomische depressie,
voor ons heel sterk uitkomende in de crisis,
die de akkerbouw speciaal, is bezig door te
maken. Na alles wat daarover in dag- en
en vakbladpers is geschreven, zult gy van
BOOTH TARKINGTON.
NAAR HET AMERIKAANSCH DOOR
HENRI VAN DE WEG.
(Geaul. uitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
25)
Toen de voorstelling eindigde, bevonden Johni
en Helen zich temidden van een dringende menigte,
welke hen scheidde van miss Briscoe en Lige. De
menschen drongen sterk op en hij zag haar ver-
bleeken. Hij begreep, hoe hulpeloos hij zich zou
voelen, als hij even klein was als zij, en niets anders
zou zien, dan duwende schouders, en ruggen, die
boven zijn hoofd elkander raakten. Met inspanning
van al zijn rkachten hield hij eenige ruimte voor
haar vrij. Het maakte hem gelukkig iets voor haar
te kunnen doen. Zij was zoo klein en toch maakten
zij den indruk, voldoende kracht en zelfbeheersching
te hebben om groote moeilijkheden te overwinnen.
Om er om te lachen zelfs, in weerwil van haar
bleekheid voelde hij zich niet zulk een beschermer,
ais hij zelf wel wenschte.
Harkless slaagde er in haar te brengen bij een
van de zware palen, welke het dak droegen. Toen
zette hij een van zijn handen tegen dien paal boven
haar hoofd en wist op deze wijze te voorkomen,
dat iemand haar lastig viel.
„Dank u wel, het was een vreeselijk oogenblik,"
zeide zij, hem dankbaar aankijkend.
mij niet verwachten, dat ik de oorzaken
van den toestand, waarin de landbouw te
dezer dagsn zich bevindt, aangeef. Het zou
boven mijn macht gaan en tot verschil van
meening kunnen aanleiding geven. Eén ding
weten wij, omdat wij het aan den lijve ge
voelen, dat de crisis er is, en ook, dat by
vroegere algemeene oeconomische inzinkin
gen, het steeds de akkerbouw was, waar de
crisis zich het eerst en daardoor het felst
deed voelen. Wij hebben in de achter ons
liggende hause periode, die voor buurstaten,
van buiten de verschrikkingen van een ge-
voerden oorlog gebleven, schier altijd volgt,
de waarde van de landerijen boven de ge
bruikswaarde zien stijgen en kunnen daarin
mogelijk één der vele oorzaken tot de huidige
depressie naspeuren.
Een nog grooter probleem, dan het opsporen
van de oorzaken van een crisis, is evenwel
de middelen aan te geven, waardoor ze zou
kunnen worden opgelost of al thans aanzien
lijk verzacht. Evenals bij een verkoudheids-
epidemie, griep of influenza, abdijsiroop en
dergelijke middelen warm worden aanbe
volen, ontbreekt het ook thans niet aan
goede raadgevingen van vele zijden om het
met dit en met dat eens te probeeren.
Verandering van cultuur is gezegd, overgaan
van den land- tot den tuinbouw, omzetting
van bouw- in weiland, bloembollenteelt en
meer andere middelen zijn aanbevolen.
Mijns inziens, middelen b la abdijsiroop,
maar niet zoo ongevaarlijk. Ook in grooter
lijn, zijn middelen aangegeven, door hulp
van den Staat in te roepen om het ergste
leed verzacht te krijgen, en niemand zal
willen ontkennen, dat wanneer een zoo groote
en belangrijke tak van volksbestaan als den
landbouw in ernstige verdrukking komt,
daartoe geen aanleiding zou bestaan. Over
de mogelijkheden, afgezien van de wensche-
lykheden zal ik thans niet uitweiden. Een
nadere vergadering met de afgevaardigden
der afdeelingen nadat z(j in eigen kring
deze materie zullen behandeld hebben zal
rnjj daar zeker aanleiding toe geven. De
geheele georganiseerde Nederlandscbe land
bouw is thans Da herhaald gepleegd overleg,
gereed gekomen met het samenstellen van
een gemeenschappelijk urgentie-program,
dat aangeeft wat de regeering zou kunnen
en moeten doen om in den bestaanden nood
toestand verbetering te brengen. Het woord
is thans aan de regeering, aan ons het af
wachten, maar daarom niet het stilzitten.
De organisaties zuilen, nu het gemeenschap
pelijk leed tot samenvoegen en byéénscharen
aanleiding geeft, op hun post moeten zyn
om leiding aan iedere beweging te geven en
de positie der organisatie te versterken.
Teveel is in de laatste jaren de idee bij
ons gevestigd, al zou de Nederlandsche land
bouw vrij wel aan de spits staan van den
landbouw in de Europeesche cultuurstaten.
Hoe eervol onze positie ook moge zyn,
kunnen niet te min nog talrjjke gebreken
worden aangewezen en zijn nog vele ver
beteringen mogelijk. Wat toch is nog niet
te bereiken met gecentraliseerden in- zoowel
als wkoop, wat is er nog niet te doen aan
gelijkmatige en goede sorteering van onze
producten, wat nog niet aan goede en ge-
wenschte aflevering en verpakking. In al
deze zaken bereikt 'de eenling niets, kan
niets bereiken, maar te zamen en in ver-
eeniging vormen zij een machtigen factor om
doelbewust het bereikbare na te streven.
„Doe dat asjeblieft niet," fluisterde hij.
„Wat doe ik dan?"
„Zoo kijken."
De uitdrukking van haar oogen veranderde niet.
„Jongen, jongen," zeide zij, „ik zou bijna denken,
dat je bang bent van een paar meisjesoogen." De
menigte drong langs hen heen, rumoerend en ru
zieend, maar zij stonden bij elkaar zonder op iets
te letten. Hij zou het oogenblik, waarop zij leunde
tegen dezen blauw geschilderden mast, de grijze
oogen tot hem opgeslagen en de wangen overbloosd,
niet licht vergeten. Zooals zij er nu uitzag, was zij
ook op hem toegevlogen, dien nacht, toen de scha
dnwen beefden over den landweg. Iets in haar voor
komen deed tranen branden in zijn oogen. Zij voel
de het, haar hand hief zich naar haar oogen en haar
gelaat wendde zich af. Beiden zwegen.
Zij waren sinds den vroegen morgen bij elkander
geweest. Plattville was trots op hem. Hoe dikwijls
had men hem niet met welbehagen nagestaard en
hoeveel monden hadden wel een opmerking ge
fluisterd, al was men tactvoller dan mr. Bard-
loch, voorzichtig genoeg om te zorgen, dat hij
het met hoorde.
Tom Martin, nog steeds gezeten op zijn hoogen
zetel, zag hen staan bij den mast en bleef hen van
onder zijn breed geranden hoed gadeslaan. Het zal
wel drie of vier duizend jaar geleden zijn, sinds ik
jong was, zuchtte hij. Zijn hoed nog verder over
de oogen trekkend, mompelde hij„ik heb eigenlijk
niet het recht zoo naar hen te kijken." Hij stond
op en zuchtte weer: „Marie, het is dikwijls heel
eenzaam, je zult het wei vervelend vinden op mij
te wachten,al van '64 af. Misschien ken je hem nu
ook en zijn je gedachten milder dan ze ooit voor mij
zijn geweest." Marie was zijn overleden vrouw.
Wij zelf hebben tot onze uiterste krachten
mee te werken, om de moeilijkheden waarin
wij ons bevinden het hoofd te bieden in de
overtuiging dat overheidshulp als crisissteun
geen voortdurende staatszorg kan zijn. Willen
wij echter, door den nood der tjjden daartoe
gedrongen bij de regeering iets bereiken, dan
is het noodig dat ons de oude zegswijze voor
oogen staat. Eén voor allen en allen voor
één. Dan dienen wij ons bewust te worden,
dat alles wat ons scheidt en verdeelt, dient
op zij te worden gezet, om als één stand,
als één klasse gezamentlijk op te komen
voor datgene wat wij zien als ons goed recht
als Nederlandsche staatsburgers. Het verslag
door den Secretaris opgemaakt, geeft een
overzicht van hetgeen door uw bestuur is
gedaan om in het algemeen boerenbelang
werkzaam te zijn zoodat mijnerzijds, daar
naar kan verwezen worden. Ten opzichte
van onze bemoeiingen inzake het mond- en
klauwzeer, wil ik een uitzondering maken
en deze zaak wel even nader onder de aan
dacht brengen, overtuigd als ik ben dat en
kelen zich door een dergelyken maatregel
altijd gedupeerd gevoelen, terwijl anderen,
in hoofdzaak de veehandelaars dit ook inder
daad zijn.
Moge gij allen echter bedenken, wat een
algemeene ramp het zou zijn, indien het
weinige vee dat momenteel op ons eiland
voorkomt, door de ziekte, die zich thans in
zeer ernstigen vorm openbaart, werd aange
tast. Wij doen dan ook nogmaals een beroep
op U allen, om niet door aankoop van frau
duleus ingevoerd vee, gelegenheid te bieden,
dat de ziekte gemakkelijk kan worden ge
ïmporteerd. Waar de tyd dringt, ten op
zichte van de inleidingen van de Heeren
van Haastert en Posthuma zal ik niet lan
ger uw aandacht vragen. Ik verzoek U de
huishoudelijke aangelegenheden niet meer
tijd in beslag te doen nemen, dan bepaald
noodig is en mij de leiding gemakkelijk te
maken. Met den hartelijken wensch, dat
deze bijeenkomst bevorderlijk moge zijn
voor het saamhoorigheidsgevoel, dat in deze
benarde tijden ons dient te bezielen, om door
eendrachtige samenwerking, zorg op te hef
fen en heil te brengen aan den Flakkeesehen
landbouw, open ik deze vergadering.
Daarna werden de notulen onveranderd
goedgekeurd.
Bij de ingekomen stukken deed de voor
zitter mededeeling dat de heer van Haastert
verhinderd was hier aanwezig te zijn wegens
een klein ongeval, hem overkomen.
De rekening over het jaar '29-'30 werd
vastgesteld met een nadeelig slot van ƒ216,59.
De voorzitter deed de mededeeling dat
het verlies ontstaan is door het nifct ontvan
gen van een geraamden post ad. 200,—
wegens verkoop van aardappelen in het
voorjaar van '29.
Da Lint vroeg of die vordering ingesteld
werd tegen den nalatigen debiteur.
Voorzitter zeide daartoe stappen te zullen
doen.
Daarna werd door den secretaris verslag
uitgebracht over het afgeloopen jaar dat
luidde als volgt:
Mochten wij het vorig Jaarverslag met
zeker optimisme vaststellen, thans schfjnt
de toestand zooal niet somber, dan toch
niet optimistisch, om zonder zorg te zijn
voor de gevolgen van deze wereldcrisis.
Immers is het voorjaar van 1929 ingezet
met een buitengewone prijsdaling, welke
„Zie je dien ottden man daar?" vroeg Helen,
wijzend in de richting van Martin. „Hem zou ik
graag eens ontmoeten."
„Dat is Tom Martin."
„Ik weet het."
„Het spijt me verbazend, dat ze zoo geschreeuwd
hebben. Voor een vreemdeling als u moet het wel
onaangenaam zijn geweest. Probeer maar me te ver
geven, dat ik u in die onaangename situatie bracht."
„Het was juist grappig. Het klonk zoo gemoede
lijk en die oude schreeuwde met zooveel vuur.
Weet u wel," ging zijvoort, „dat ik mij heel weinig
vreemdelinge voel hier in Plattville. ik begin echt
thuis te raken, al ken ik de menschen pas twee
dagen."
Een wonderlijke vreugde kwam over hem. Hij
had iedereen de hand willen drukken, had kunnen
vertellen, dat het leven in deze stad algeheele vol
doening schonk, nu zij in enkele dagen tijds van
zijn omgeving was gaan houden!
Toen zij hem op weg naar huis vertelde, de meeste
zijner artikelen in „Herald" te hebben gelezen
scheelde het weinig, of hij had de paarden in een
heg gestuurd. Van dat oogenblik af liet hij de dieren
stapvoets gaan en redeneerden zij met elkander over
Tom Meredith en over boeken en muziek.
Mr. Fisbee stond in den tuin te praten met rech
ter Briscoe. Zoodra zij voorreden, sprong Helen,
nog voor de paarden stilstonden, uit het rijtuig
om met uitgestoken handen den ouden man te
begroeten. Hij keek verlegen op en schudde haar
de hand. Daarop haalde hij een telegram uit den
zak, dat hij haar overhandigde. Zij scheen er weinig
belang in te stellen, want ze bleef zijn hand vast
houden, inplaats van het telegram te openen.
„O die ouwe kerelsl" bromde Harkless voor zich
tot nu toe ia blijven aanhouden.
Het aantal Afdeelingen bleef stationnair,
doch door de oprichting van een Afdeeling
van den Ohristeltjken Boeren- en Tuinders-
bond, verloren wy een 3-tal persoonlijke
leden, zoodat dit aantal terugliep tot 37. Wij
betreuren deze afscheiding in hooge mate,
nu zij juist valt in dit voor den Flakkeesehen
landbouw zoo hachelijk tijdsgewricht, en in
plaats van scheuring en afscheiding een zeer
nauwe aaneensluiting van alle boeren aller
noodzakelijkst is. Moge het voor de Vereeni-
gingen in Flakkee, welke nog van verre
staan en de vruchten mede plukken van
deze rustelooze pogingen om Flakkee niet
al te zeer te doen lijden van deze crisis, de
oogen openen voor het gevaar dat tweedracht
onze actie verzwakt.
Wanneer wij nu nog vermelden dat de
tongblaar onB uit zelfverdediging noopte om
de Regeering te verzoeken den invoer van
herkauwende dieren en varkens te verbieden
in Flakkee, waarvoor wij van deze plaats
Zijne Exc. Minister Ruys de Beerenbrouck
dank betuigen voor zijne welwillendheid ten
onzen opzichte, dan meenen wy reden te
over te hebben om de toekomst niet al te
rooskleurig in te zien. Een en ander gaf aan
leiding tot menigvuldige vergaderingen en
conferenties.
Op onze zomervergadering hadden wij het
genoegen onzen Inspecteur van het Land
bouwonderwijs aan U te mogen voorstellen,
terwijl de Heer Ir. Huisman een schets
gaf van een te wachten werkloosheidsver
zekering, welke met de reeds bestaande
sociale voorzorgen, onzen landbouw den nek
slag zal geven tegen onze buitenlandsche
collega's.
Uit uwen boezem ging een stem op om
onzen Oud-Voorzitter, den heer Jac. van der
Koogh te 's-Gravenhage te benoemen tot
eerelid, .hetwelk tot onze groote vreugde
spontaan werd goedgevonden. Wij roepen in
onze herinnering terug - Van der Koogh
zijn voorspelling op de Algem. Vergadering
den llden Juli 1912 te Herkingen gehouden
dat de landbouw stond te worden gezegend
met allerlei ingrjjpende en voor ons onbe
schutte bedrjjf 'e ^ure sociale verzekerings
wetten, waarvan wij nu de zegeningen er
varen. De ons omliggende landen nemen al
maar meer allerlei maatregelen om onzen
uitvoer te fnuiken, zoo ook o.a. door het
trekken van verboden kringen om plaatsen
waar de besmettelijke wratziekte zich open
baarde; te dezer zake richtten wij een ver
toog tot de Regeering.
Voorts waarschuwden wij de Regeering
voor de gevolgen van het expediteeren van
onrijpe uien, hetwelk tot gevolg had, dat
wy met tal van organisaties werden uitge-
noodigd op het Ministerie tot een bespre
king, waarvan het gevolg is geweest de
„Landbouwuitvoerwet". Wy vertrouwen dat
het met de uitvoering dezer wet belaste
orgaan de landbouw geiyk recht zal ver-
leenen als aan den tuinbouw is toegezegd.
Voor een betere en goedkoopere verbinding
met het Noorden des lands verleenden wij
onze medewerking.
Ter zake het initiatiefvoorstel Van den
Heuvel, verzochten wy de Eerste Kamer der
Staten-Generaal ze aan te nemen, hetwelk
helaas niet het geval mocht zijn.
Voorts verleenden wij onzen steun aan
het verzoek om Herkingen uit zijn afzon
dering te verlossen, door een autobus-onder
heen, terwijl hij de teugels overgaf aan den rechter.
„Zoo meteen kust hij haar nog." Maar juist toen
de journalist en mr. Willetts uit het gezicht waren
verdwenen, was het Helen die Fisbee een kus gaf.
„Zij blijven toch zeker den avond bij ons door-
bréngen," vroeg Briscoe, toen de jongelui den weg
opliepen.
„Lige zal wel moeten of hij wil of niet," lachte
Minnie. „Hij heeft vanavond de wacht over Har-
„Ik dacht, dat hij misschien liever naar de stad
terugging," meende de rechter.
Zijn dochter keek naar Helen, die het telegram
stond te lezen. „Ik weet zeker, dat hij niet lang blijft.
Hij vertrekt in elk geval als de maan opkomt."
De uitgever van de „Herald" kwam dien avond
niet vroeg voor zijn maaltijd. Het was donker,
toen hij zijn hotel bereikte en voor het eerst in de
geschiedenis van Plattville zat daar dien avond
een heer in sportcostuum daar aan tafel. Er was
niemand in de zaal, toen hij binnenkwam; de
andere gasten hadden reeds gegeten en Cynthia
had haar uitgaansavond, maar de eigenaar hield
hem gezelschap en babbelde, terwijl zijn gast at.
Er bestaat een portret van Henry Clay," merkte
La'ndis op, „waarin hij staat afgebeeld in jaquet.
Bódeffer beweert, dat het sprekend lijkt op u, al
bent u een beetje breeder gebouwd. De oude Wim-
by was vanavond nog hier," ging de man voort,
van onderwerp veranderend, „hij heeft lang op u
gewacht. Sinds dat relletje vanmorgen, heeft hij
getracht u te spreken te krijgen. Misschien hebt
u liet niet gezien, maar de kerel, die uw hoed af
sloeg, werd bijna in stukken gescheurd, voor hij zich
uit de voeten kon maken. Een paar van de jongens
herkenden in hem Skilletts van de „Witkappen
neming, waarvoor H.H. Ged. Staten der
Provincie Zuid-Holland van deze plaats dank
wordt betuigd.
Met de Hollandsche en andere Landbouw-
Maatschappyen voerden wy besprekingen
voor een beteren afzet der aardappelen, waar
van er midden Januari in Flakkee nog ruim
60000 H.L. voorradig waren.
Pogingen werden door ons aangewend om
buiten de kommen der gemeenten wonende
ingezetenen gelegenheid te bieden om aan
sluiting aan het waterleidingsnet.
Ook de pachtwetten hadden onze aandacht,
terwyi in een uitvoerig adres aan de Regee
ring de belangen der Flakkeesche pachters
en grondeigenaren werden aanbevolen.
Inzake den handel in peulvruchten, met
name Schokkers, namen wy deel aan een
te 's-Gravenhage gehouden conferentie, waar
van het resultaat later hopeiyk zal worden
gezien.
De landbouwcrisis geeft ons voortdurende
zorg, terwyi ons nog niet recht duideiyk is,
op welke wyze de Regeering onmiddellyke
hulp zou kunnen verleenen. Wij peinzen op
middelen om zonder Regeeringshulp ons
zeiven te helpen.
Ondanks de neiging van ons volk in zyn
geheel en van ons eiland in het bijzonder
om te verdeelen en te separeeren wat onaf
scheidelijk bij elkander behoort, gaan wy
voort om door goed gerucht en door kwaad
gerucht op onpartijdige en onbevooroordeelde
wijze de belangen van Flakkee en van onze
leden te dienen.
Onze financiën eisehen versterking nu
ondanks de lage contributie een drietal Ver-
eenigingen weigerachtig blyven om by onze
Centrale aan te sluiten.
Set Bestuur voornoemd:
De Secretaris, De Voorzitter,
A. W. KEIJZER. G. C. VAN SCHOUWEN.
Oude Tonge,
Herkingen,
19 Juli 1930.
Het bestuur stelde voor de contributie on
gewijzigd te handhaven.
De ontvang was begroot op f 765,46 de
uitgaaf het gemiddelde van het laatste jaar
of f 1097,75, dat sluit met een nadeelig saldo,
doch het Kalisyndycaat heeft een toezegging
gedaan van ongeveer hetzelfde bedrag voor
dat jaar, zoodat de begrooting dan sluit. Al-
zoo werd besloten.
Buth vroeg nog of er verschil in prys was,
tusschen de aanbesteding van de afdeelingen
apart en die van den Bond wat betreft de
kali.
Voorzitter deelde mede dat de Kali-mij.
die kans niet geeft in haar voorwaarden.
Besloten werd het bestuur [uit te laten
maken waar volgend jaar de jaarvergadering
gehouden zal worden.
Rondvraag.
Buth zeide dat het zeer goed gezien was
van het dagelijksch bestuur om Flakkee ge
sloten te krijgen voor invoer van vee in
verband met het mond en klauwzeer. Echter
trachten anderen dat verbod te ontduiken en
reeds is vee frauduleus ingevoerd. Gelukkig
is die poging deels verijdeld.
Heeft echter een Hoofd van de Gemeente
of Politie het recht by frauduleuzen invoer
dat vee direct af te maken ja of neen.
Voorzitter zeide daarover in audiëntie te
zyn geweest by den Minister die daarop de
grenzen heeft doen sluiten van ons eiland,
Zij hitsten de honden op hem aan. Hij heeft het vrij
benauwd gehad. Wimby beweert, dat de „Wit
kappen" driester optreden dan ooit en zei: „Zeg,
dat hij in de buurt van de stad blijft. Zij doen hun
uiterste best hem te vatten zegt hij, en wagen er
alles op. Ik heb hem gezegd, dat u er zich niet veel
van aantrekt, maar gelooft u niet, dat die kerels
gemeen genoeg zijn, om hun bedreigingen waar te
maken? Ik zeg maar zoo, mr. Harkless, de meesten
van ons maken zich ongerust."
De goede man was zoo bezorgd, dat hij, toen de
journalist zijn maaltijd had beëindigd en ver
trekken wilde, dezen dwong, te blijven tot mr. Wil
letts kwam, die dezen avond met het escorte was
belast. Toen Lige kwam (hij droeg een nieuwe rose
das) schols mr. Landis hem uit, in verband met zijn
laat komen en raadde hij hem dringend, den ander
geen oogenblik uit het oog te verliezen. Willets
antwoordde, dat men op hem kon vertrouwen en
beide jongelui vertrokken.
Harkless vroeg zich af, of zijn costuum niet te
veel afstak bij dat van zijn makker, al droeg hij
voor zijn dame het beste, dat hij bezat. Pijnlijk
genoeg was het, zich te moeten herinneren hoe hij
den vorigen avond gekleed ging en hoe in enkele
jaren tijds de mode veranderd was.
Lige liep druk te praten. Harkless antwoordde
slechts met ja en neen. De frissche avondlucht
werkte op hem als champagne; zijn tred was zoo
veerkrachtig, dat de lust hem bekroop, hard te
loopen. Terwijl Lige redeneerde over den mooien
stand van het koren, zuchtte hij plotseling zoo luid,
dat Willetts hem stom verbaasd aankeek. Harkless
glimlachte echter en stak de hand uit.
(Wordt vervolgd.)