r
i
RDA
§sï
nze Eilanden
EERSTE BLAD
t U op als Abonné.
RDT'S 60c
iRDT'S 7*c
bietten
RDT'S 7CC
letten
abletten
RDT'S QAC
letten
sletten
ZATERDAG
7 JUNI 1930
FEUILLETON.
OP EENZAMEN POST.
Automobilist verblind.
MIJNH ARDT'S
STER-TABAK
LOGEEREN
PIET SIMONS zorgt voor U!
HHHI
der liefde „het begrij-
|n nimmer zoo verstoord op ande-
ivanneer w(j reden hebben om on-
te zfjn over ons eigen gedrag.
K.
3 altijd van oordeel is, dat hy niet
rde geschat wordt, loopt groot ge-
htj zich zeiven te hoog schat.
ij
Vol Volle Impri-
mé Zomer-Jopoa
«net de zoo eler
gaute ragpclleriae
en chique kloh^
volants* In alich
nieuwe groote,
moded essloQ
thans slechts
sloten.
326
RDT'S 60°
ioth.en Drogisten
n den naam
1IJNHARDT
briek^EISl^^^^
prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
12e JAARGANG. - N°61
BERICHT!
gf Wegens de invallende
pinksterdagen zal ons blad
WOENSDAG a.s.
niet verschijnen.
Week-revue.
Binnenland.
Een uitstapje van een aantal leerlingen
4ei Rijks Kweekschool te Haarlem, welke
een trip maakten door Zuid-Limburg en die
oa. de bekende rotswoningen van Geulen
bezochten, is op tragische wyze afgeloopen.
Nauwelijks hadden eenige leerlingen zich in
deze rotswoningen gewaagd, of door tot
beden nog onvoldoende opgehelderde oor
zaak kwam een eenige honderden K.G. zwaar
steenblok van eenige meters hoog naar be
neden rollen, een der leerlingen doodeiyk
kwetsende en vier andere min of meer ernstig
verwondde. Bekenden der streek was het be
kend dat het betreden van deze oude rots
woningen niet zonder gevaar was, hetgeen
hierbij wel op tragische wijze is bevestigd.
Een eveneens ernstige ramp heeft zich te
"ïtens in Friesland afgespeeld. De autobus
van den dienst Franeker-SneekisteYtens
in de Sneeker zeilvaart gereden, vraarby van
de 13 inzittenden drie op jammerlijke wijze
zjjn verdronken.
In het dorpje Ytens leidt de weg over een
ophaalbrug, die toen de autobus naderde,
open stond. De afsluitboom was gesloten,
doch naar het schijnt, heeft een jongen,
voordat de brug weer gesloten was, de af
sluitboom opgehaald. De chauffeur van de
bus, hierdoor misleid, een zich ter plaatse
bevindende heg belemmerde bovendien het
uitzicht, heeft daardoor het gevaar te laat
opgemerkt en was niet meer in staat een
tamp te voorkomen. De bus gleed door, sloeg
over den kop, door den schok werden de
chauffeur en 6 der passagiers eruit gewor
pen, hetgeen hun geluk is geworden, doch
de overige passagiers, veehandelaars en sla
gers, verdwenen met de bus in de diepte.
De slagers Terpstra, Van Smeden en Zonne
veld, allen gehuwd en vaders van groote ge
zinnen, zijn verdronken. Deze ondoordachte
kwajongensstreek heeft dus wel heel droeve
gevolgen gehad.
Het heeft er allen schijn van dat de radio
oorlog van 1930 niet alleen tot Nederland
beperkt.zal blflven, doch dat ook de Indische
luistervinken dit twijfelachtig voorrecht zul
len genieten.
Naar aanleiding namelijk van het advies
van den Radioraad inzake de N.V. Philips
Omroep Holland-Indie (Phohi), volgens welk
advies de V.A.RA., de N.C.R.V., de K.R.O.
en de V.P.R O. ook een deel van den zendtijd
zouden krijgen, heeft de raad van commis
sarissen der N.V. Phohi met algemeene stem
men besloten dat, mocht de minister het
advies van den Radioraad worden opgevolgd,
de aan de vennootschap behoorende zender
met ingang van 1 Juli a.s. buiten werking
te stellen.
De Indische bladen, voor eenige dagen
reeds doodsbang voor een radiostrijd in Indiö,
waar ze niets van wilden weten, zitten er
door dit besluit reeds midden in. De drie
groote Indische omroepvereenigingen, Oost-,
Midden- en West-Java hebben telegrafisch
hun iustemming betuigd met het besluit van
commissarissen van Phohi, om liever den
zender buiten werking te stellen, dan hem
geheel of gedeeltelik uit te leveren voor
politieke doeleinden.
Wat slaan we in onze verdeelheid, in onze
onmacht tot eenheid weer eens een droevig
figuur in de oogen van het buitenland. We
doen onze betiteling van Chineezen van
Europa weer eens alle eer aan.
Te Gouda heeft zich by een drietal kin
deren beneden de zes jaar kinderverlamming
geopenbaard. Twee der kinderen zyn waar
schijnlijk besmet op school, de bewaarschool
der vereeniging „Tot Heil des Volks". Een
der kinderen is reeds overleden, terwijl de
toestand van de beide andere ernstig wordt
geacht. Op last van den burgemeester is
daarop de bedoelde bewaarschool gesloten,
alsook de Zondagsschool der zelfde vereeni
ging. De lokalen zijn ontsmet en maatregelen
ter voorkoming van uitbreiding der ziekte
zijn genomen.
Buitenland.
Zoo langzamerhand ondergaan we den
invloed der zomersche warmte, de vacanties
en daarmede de komkommertijd komen in
't zicht. Nog een paar weken en de bevoor
rechte stervelingen op dit ondermaansche
zoeken hun zomersche rustkwartieren weer
op, waar vaak meer zomer dan rust is, waar
de inspanning ontspanning heet en dU3 ont-
spannend werkt. De min of meer belangrijke
goden in de politiek zetten hun laatste spurt
in, vooral in Oostenrijk. Daar is de strijd
tusschen de leiders der burgerwacht en de
regeering nog in vollen gang, zulks tot groote
vreugde der socialisten, wetende, dat z(j de
lachende derde zullen zijn, indien de leiders
der Oostenrijksche burgerwachten in hun
aangekondigde fascistische politiek biijven
volharden. De Oostenrijksche industrie heeft
gemeend in dezen ook nog een handje mee
te helpen om de positie der burgerlijke par
tyen nog zwaarder te maken en bij monde
van Dr. Apold, directeur-generaal van
Alpine Montangesellschaft, de grootste onder
neming van Oostenrijk, is de regeering scherp
aangevallen. Dr. Apold verdedigde de houding
der burgerwachten, maaide de toekomst van
Oostenrijk in de donkerste kleuren af als
de regeering de huidige oeconomische politiek
blijft volgen en beweerde dat in dit laatste
geval ook een buitenlandsche leening geen
uitkomst kan brengen. Enkele uitdrukkingen
van Dr. Apold waren zelfs zoo scherp, dat
de Oostenrijksche bladen ze maar niet ver
meld hebben, doch de regeering voelde zich
zoo in haar wiek geschoten, dat ze onverwijld
in een officieel communiqué een stevigen aan
val tegen Dr. Apold ondernam, iets dat tot
dusver eigenlijk nog nimmer is vertoond.
Een groot deel der Oostenrijksche industri-
eelen hebben daarop de zyde van Dr.Apold
gekozen, betgeen bleek uit een door bun
gepubliceerde motie, waarin de houding van
Dr. Apold werd verdedigd, zoodat op 't oogen-
blik de Oostenrijksche regeering het met de
burgerwachten en met een groot gedeelte
der industrieelen aan den stok heeft. De
leiders der burgerwachten blazen door dezen
steun hoog van den toren en dezer dagen
hebben de heeren van al haar ambtenaren
de gelofte geeischt en verkregen ook, dat zij
in het vervolg niet meer aan het program
of het richtsnoer van een politieke party
zullen houden, maar dat slechts de oogmer
ken van de burgerwachten, (de omverwerping
van een burgerlyke regeering) voor hen bin
dend zullen zyn.
Waar dit alles op moet uitloopen laat zich
niet voorspellen, maar erg hoopvol is dit
alles niet. De burgerlijke partyen, die de bur
gerwachten mede hebben opgericht, komen
nu door haar eigen beschermers in een heel
gevaariyke positie en de kans is heel groot,
dat by de eerstvolgende verkiezingen in Oos-
tenryk de burgerwachten met eigen Candida-
ten zullen uitkomen, hetgeen verschillende
partyen en vooral de christeiyk socialen de
klappen zullen krygen. En zoo zyn de bur
gerwachten momenteel de beste propagandis
ten voor de belangen der sociaal-democraten.
BOOTH TARKINGTON.
naar het amerikaansch door
henri van de weg.
Geautuitgave van de N. V. Uitgeverij P. D. Bolle.)
13)
Toen hij wegging, keek William Todd hem na.
Dan stond hij op en volgde den journalist. Uit het
donker rees, tusschen het onkruid, een kleine ge
stalte eveneens overeind, welke geruischloos achter
William aansloop. Deze liep in zijn hemdsmouwen,
het vest los. Op den hoek ontmoette mr. Todd een
kennis, die heen en weer liep voor zijn woning, een
schreeuwend kind in de armen. De man was even
blijven staan, om Harkless na te kijken.
„Waar gaat het heen, William," vroeg de man
met het kind.
„Naar Briscoe," antwoordde William zonder
meer zijn weg vervolgend.
„Dat dacht ik wel," luidde het commentaar van
den ander tegen zijn echtgenoote die in de deur
stond. „Ik verwachtte het, sinds ik die dame gister
avond op de vergadering zag."
De vrouw stond op. „Zeg, Bill Todd!" riep zij,
-wat heb je daar op je vest zitten?" William bleef
staan en bracht de hand naar zijn rug, waar een
Papiertje bleek te zijn vastgespeld. De vrouw liep
haar hem toe en maakte het los. Er stond iets op
Op den straatweg naar H. reed een auto, waarin
niemand zat dan de chauffeur, van den weg af
en het weiland in. Eerst dacht men aan drank
misbruik, toen aan een defect in de stuurinrich
ting, totdat eindelijk bleek dat de chauffeur ver
blind was door een wasch die daar te drogen
hing en die behandeld was met .Ozil" Zeeppoeder
van slechts 10 ets. per pakje. (Adv.)
geschreven. Zij namen het mee naar het licht, dat
in de gang viel en ontcijferden:
„meHeer,
Vollig harkels mar Goet wij kreige hem tog
Hij Heev geen 3 dage te Leeve
me kome in wid.
„Wat denk jij er van William?" vroeg de man
met het kind, ongerust, maar zijn vrouw duwde
den jongeman met een heftige beweging weg.
„Zij zijn er toe in staat ook," riep zij. „Haast je,
Bill Todd! Verlies hem geen oogen blik uit het oog."
HOOFDSTUK V
DE VERSCHIJNING.
De straat, waaraan het Palace Hotel stond ge
bouwd, vormde de zuidelijke zijde van het plein
en liep in westelijke richting naar den rand van
de stad. Dan boog zij over een afstand van een
kwart mijl naar het zuiden af en vervolgens weer
in westelijke richting. Niet ver van deze tweede
bocht stond, vlak aan den weg, het best gebouwde
huis van Carlow County. Het zag er gezellig uit
met zijn rood steenen muren, die oprezen tusschen
de struiken, terwijl een breede serre over de ge-
heele lengte van het huis was gebouwd. Bij de
voordeur stonden geraniums en wilde wingerd
rankte omhoog tegen de serre. Achter het huis was
een kleine beschaduwde boomgaard, terwijl verder
op een bloementuin was aangelegd, die zich uit
strekte tot de oevers van een beekje. Daar was een
rustiek zitje gemaakt.
Het Engelsche Labourkabinet voelt zich
al evenmin gelukkig, al zyn alle conservatieve
aanvallen dan ook gemakkelijk afgeslagen.
Nog eenige van zulke overwinningen en de
regeering gaat er aan ten gronde, tenzy er
van koers veranderd wordt. Dit laatste
schynt nu het geval te zyn, tenminste mi
nister Thomas zal zyn tegenwoordige porte.
feuille verwisselen voor die der dominions,
terwyi nog enkele andere aanwyzigingen op
het programma staan. Dat de conservatieven
hierover eenig leedvermaak hadden is gemak-
keiyk te begrypen.
Minder begrijpelijk daarentegen was het
verzet der conservatieven tegen het nieuwe
onderwys-ontwerp, dat thans in het Lagerhuis
in behandeling is en dat den sehoolgaanden
leeftyd van 14 tot 15 jaar verhoogt. Dit verzet
is hierom zoo onbegrypeiyk, omdat Labour
met deze voorsteilen komt met de inlossing
van een harer verkiezingsbeloften en dat ook
de conservatieven voor de verkiezingen de
massa met nagenoeg dezelfde beloften heb
ben gepaaid.
Men raakt wat vergeetachtig by plotseling
opkomende warmte en bovendien hebben
verkiezingsbeloften de kenmerkende eigen
aardigheid, dat ze vaak en met graagte
worden vergeten, ook in Engeland. Waarlijk,
dit weinig verheffende kunstje verstaan de
Labour niet alleen.
Van al de andere zorgen der Labourre-
geering nog iets over Britsch-Indië, waar
het nog lang niet rustig is, waar nu zoo
ongeveer een 5000 leiders en leidertjes zich
in het genot van staatslogies kunnen ver
heugen, waar het totaal aantal dooden reeds
eenige honderden bedraagt en het aantal
gewonden tegen de twee duizend. Niettemin
biyft men te Londen optimist, verwacht
Bij de eerste bocht van den weg, waar deze de stad
verliet, en een gewone landweg werd, liep een
paadje tusschen de velden door naar de weiden,
tegenover het groote huis.
John Harkless leunde tegen het hek. De maan
stond vol aan den hemel en deed de sterren ver-
bleeken. Weiden en bosschen lagen' in diepe rust,
overstraald door de sprookjespracht van den laten
Juni-avond. Soms als men staat voor de eindelooze
uitgestrektheid van een vlakte, krijgt men het
gevoel of de heeie aarde open ligt voor den mensch.
Dezen avond scheen het zoo te zijn nu in de diepe
stilte de wereld wegdroomde. Doch door de lucht
kwam geruisch als van een goddelijke melodie. Het
drong door de open vensters. Binnenshuis sloeg
iemand een accoord aan en klonk de stem van een
vrouw. John Harkless leunde tegen het hek en
luisterde met open mond.
„Leise ilehen meine Lieder, durch die Nacht
zu dir."
God zond Manna aan de kinderen Israels in de
woestijn. Harkless was vijf jaar in Piattville ge
weest voor een vrouwenstem Schubert's lied voor
hem zong, terwijl hij stond te luisteren, de oogen
in een mist van ontroering, gericht op het groote
gelaat van de maan.
Hoe lang was het nu al geleden sedert hij had
hooren' zingen of gesproken had over andere mu
ziek, dan die van het Harmoniegezelschap in Plat-
ville. Muziek, waarvan hij hield, deed altijd her
inneringen rijzen aan vroeger. Dezen avond vlogen
zijn gedachten terug naar den laatsten Junidag
zeven jaren geleden; naar een morgen, toen de
golven schitterden in de zon en hij zat in de boot,
welke een vroolijk gezelschap van den schoener aan
men dat de heele beweging steeds meer zal
verloopen en is men niet weinig tevreden
over politie en troepen, welke zich tot heden
voldoende betrouwbaar hebben getoond.
De Franschen werden deze week opge-
schrikt, nu eens niet door een bulderrede
van Mussolini, die nu gelukkig van zijn ge
vaariyke praatziekte genezen is, doch door
de ontsporing van de sneltrein Parys-Mar-
seille-Nice, welke op ongeveer 400 M. afstand
van het station Montereau ontspoorde en
waarby zeven passagiers werden gedood en
dertig min of meer ernstig gewond.
Het onderzoek naar de oorzaak dezer ramp
heeft de verdenking opgewekt, dat het onge
luk aan opzet te wyten is en daarom trekken
de Fransche bladen de conclusie, dat dit wel
het werk der communisten zal zyn, omdat
bekend was dat de minister-president Tardieu
zich met deze trein naar Dyon zou begeven
voor het uitspreken van een politieke rede.
Gelukkig voor Tardieu heeft deze eerder
kunnen vertrekken dan de oorspronkelyke
bedoeling was, hetgeen evenwel slechts aan
ingewyden bekend was. De ontsporing van den
trein is veroorzaakt door de aanwezigheid
van een lorrie op de rails. Korten tyd voor
het ongeluk is een andere trein dezelfde
plaats gepasseerd en vermoed wordt, dat
nadien de lorrie op de rails is geplaatst.
Het onderzoek is nog in vollen gang.
In Duitschland zit men in politiek opzicht
reeds in de komkommerdagen. Er heerscht
een ongekende verdraagzaamheid aan den
dag en alleen de communisten en nationaal-
socialisten maken hierop een uitzondering.
Dit zyn twee groepen die het niet zonder
de groote publieke trom kunnen stellen,
vandaar hun voortdurend gebrul. Voor de
afwisseling tuigen ze elkaar af en toe eens
behooriyk af, hetgeen overigens een zeer
onschuldig vermaak voor deze heeren zou
zyn, ware het, dat ze het wat al te hard
handig doen.
De Rijksregeering vecht eveneens een
robbertje tegen de nationaal-socialisten, tegen
den Thuringschen minister van Binnenland-
sche Zaken Frick, omdat deze laatste heele-
maal niet geneigd is naar de vaderiyke raad
gevingen van Beriyn te luisteren, integen
deel, al deze wyze raadgevingen volkomen
negeert, alle zoete woorden en bedreigingen
ten spyt.
Minister Frick is nationaal-socialist in
hart eo. nieren, ja zelfs nog veel erger, houdt
er zeer radicale manieren op na om zyn
geestverwanten aan baantjes te helpen,
vooral by de politie en koestert zoo'n ver-
schrikkeiyken haat tegen alles wat Jood is,
dat hy zulks af en toe eens ongezouten
moet luchten.
Niettemin schijnt hy bevreesd dat zulks
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct
Zenuw-Tabletten 75 ct
Staal-Tabletten 90 ct
Maag-Tabletten 75 ct
Bij Apoth. en Drogisten
(Adv).
land had gebracht in Winter Harbor.
Het was zijn gelukkigste dag geweest voor hij de
maatschappij introk en een mislukking werd. Nu
zag hij het weer voor zich, als ware het gisteren
gebeurd. Nooit had zijn herinnering hem zoo dui
delijk voor den geest gestaan. Miss Van Skuyt had
naast hem gezeten met haar prachtige rozen. Wat
zou er van haar geworden zijn? Hij zag de groote
groep kennissen, die op hun aankomst stond te
wachten en de veie klasgenooten, die plotseling
een luid gejuich hadden aangeheven te zijner eer-
wat zag hij de gezichten van al degenen, die uit
zijn leven waren gegaan toch duidelijk! Het pret
tigste van allen was Tom Meredith geweest, zijn
clubgenoot en intieme vriend, de slanke midden
voor; hij zag nog, hoe Tom den mond open sperde
voor een nieuwe reeks toejuichingen. Telkens klonk
het opnieuw, Harkless! HarklessI Er scheen geen
eind aan te komen. In die dagen zag iedereen en
vooral zijn klasgenooten een aanstaand minister in
hem: Het orkest van het Casino speelde tallooze
fanfares.
Er waren meer aardige dames in de ruime kajuit
van het jacht, dan miss Van Skuyt, maar toen zij
aanlegden bij de pier, kwamen de meisjes en de
heeren aan boord, allen voortgestuwd door de stu
denten, die zich wilden meester maken van hun
held. Zij hieven hem op de schouders en droegen
hem naar het houten bordes bij het Casino. Nog
hoorde hij miss Van Skuyt zeggen: „Wijzijn er ai
aan gewend, wij hebben al eens eerder aangelegd,
op plaatsen, waar hij vrienden heeft IHij wor
stelde om vrij te komen maar de huldiging werd
voortgezet. De omstanders vertelden elkaar, „dat
is de jonge Harkless, de beroemde Harkless, zij
zijn dol op heml" Opmerkingen, waarom hij moest
Een pijprooker, die voor
het eerst kennis maakte
met
riep uit; „Had ik dat maar
eerder geweten!" Maar het
spreekwoord zegt; „Beter
laat dan nooit," en hij haalt
nu de schade weer in.
nog niet afdoende is en daarom heeft hy
onlangs bevolen dat de kinderen op school
moeten bidden, dat God zyn toorn over de
Joden zou uitstorten.
Dit laatste wordt Berlijn nog toch een
weinig te bar, de ryksminister broedt op
maatregelen tegen Frick, heeft hiervoor
steun gezocht bij alle andere ministers van
Binnenlandsche Zaken der Duitsche staten,
doch tot heden nog zonder het minste succes.
Frick kan het moeilyk op rekening van de
warmte schrijven, want reeds lang voordien
heeft hy zulke eigenaardige en bedenkelyke
teekenen van politieke verdraagzaamheid
gegeven. De kwaal is chronisch.
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
H
BQERENV1SCHIHARKT12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
(Adv.)
lachen al deden zij hem nog zoo plezier. Waarom
hij zoo populair was, had hij nooit begrepen; hij
was redacteur van het studentenblad en had een
beetje gedaan aan athletiek; voor het overige werd
hij onderscheiden om zijn werk op de colleges, zon
der dat hij zelf in staat was te begrijpen, wat er de
oorzaak van was. Op de een of andere manier had
men hem, in weerwil van zichzelf, de overtuiging
bijgebracht, dat de wereld aan zijn voeten lag;
dat hij'alles zou kunnen bereiken. Het viel hem
wel op, als de eerstejaars studenten bewonderend
naar hem keken, als de ouderen ruim baan maak
ten, om hem te laten passeeren, maar hij kon er
werkelijk niets aan doen, dat men hem beschouwde
als den besten van zijn tijd. Zoo zelfs, dat de naam
Harkless een tragedie werd op de universiteit. Hij
herinnerde zich, hoe men op hem was toegerend,
toen de sloep dien morgen meerde in Winter Har
bor, hoe de menschen hadden gelachen en gejuicht,
maar op den hoek van de serre was een kleine
gestalte weggeloopen, een jong meisje; zij holde
zoo snel haar beenen haar konden dragen.
„Pas toch op," zeide hij, toen de clubgenooten
hem weer neerzetten, „je maakt de menschen bang.
Tom Meredith was een oogenblik opgehouden met
schreeuwen, oin te antwoorden: „Mijn kleine nicht
krijgt het te kwaad. Zij heeft de minuten geteld,
om te weten, hoe lang het duurde, voor je zoudt
komen; over niets anders heeft ze gedacht of ge
sproken. Nu het groote moment er is, wordt het
haar te machtig."
(Wordt vervolgd).