EERSTE BLAD STER-TABAK ZATERDAG 1 MAART 1930 Week-revue. FEUILLETON. DOOR EENS ANDERS SCHULD. PUROL Uit de Historie van de Havens van Somtnelsdijk en Middelharnis. Prijs per kwartaal f 1» Losse nummers 0,07° ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienitaanvragen f 1,per plaataing tot een maximum van 10 regela, elke regel meer 15 cent. M3BC EMflDEH Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 12E JAARGANG. - N°. 34 Binnenland. Voor onze spoorwegen zette de week aller ongelukkigst in met een ernstige treinbot sing nabU Lage Zwaluwe, waarby de scbade zich gelukkig alleen tot het materieels be perkte. De ontsporing van een wagon op een wissel te Dordrecht schijnt het toch reeds drukke vervoer te Lage Zwaluwe te hebben overvoerd en aan een misverstand tusschen het bedienend personeel, een verkeerden wis selstand heeft de ramp veroorzaakt, moet deze ramp worden geweten. De schade is vry aanzienlijk, daar een zestal wagons totaal zyn vernield, terwijl negen andere wagons vry ernstig zyn beschadigd. Het personeel der op elkaar gereden kolentreinen, beide bestemd voor Botterdam, is met den schrik vrygekomen. Een zeer zonderling bericht komt uit West- maas, waarby byzonderheden worden ver meld omtrent de vreemde gedragsiyn van 'n lid van den gemeenteraad aldaar, die hoewel getrouwd en vader van eenige kinderen, het nochthans met zijn geweten in overeenstem ming kon brengen er nog een verloofde in Den Haag op na te houden. DezeHaagsche schoone kreeg argwaan en liet zulks biyken doch om dezen argwaan te doen verdwenen, nam deze Westmaassche Don Juan, gebruik makende van zyn positie als lid der gemeen teraad, van het gemeentehuis een formulier van een overlydensacte weg en bezigde dit als stuk van overtuiging, dat zyn lieve vrouw was overleden. Ook dit is verkeerd uitge- loopen, de Haagsche liet zich voor de tweede maal niet foppen en het einde van dit drama was een aanklacht by de politie, onder over legging der vervalschteoverlydensacte,mits gaders eenige brieven van de Westmaasschen edelachtbare, die noch edel, noch achtbaar handelde. Dat er volgens een bekend liedje wel eens een gladde ring in een vestzak ver. dwaalt, ia bekend, doch dat er zelfs een ver valschte overlydensacte bygesleept moet worden, is wel een heel droevig record. Het op sensatie beluste publiek heeft deze week ruimschoots gelegenheid gehad te ge nieten van lugubere moordzaken. Voor de Haagsche rechtbank stond' de vroegere stationschef der E. D. S. te Emmen terecht, als verdacht in de moordzaak op mevr. v. Qdem en tegen wien levenslange gevangenis straf werd geSischt, terwyi te Rotterdam voor de derde maal de moordzaak Lans is behandeld, waarby de vroegere procuratie houder der firma 20 jaar tegen zich eischte. Telkens is deze zaak opnieuw uitgesteld, omdat de instructie onvoldoende was en omdat de deskundigen het niet met elkaar eens konden worden en ook nu by de derde behandeling was er van overeenstemming onder de deskundigen al heel weinig te be speuren. Zoowel in de Haagsche moordzaak als by de moordzaak Lans, biy ven verdach ten tot het laatst hardnekkig ontkennen. De beruchte moordzaak in den polder vaD Blydorp, onder den rook van Rotterdam en waarby de tienjarige Marietje van Os op beestachtige wyze werd vermoord, is op het W. HEIMBURG. VERTALING VAN HERMINE. (Geautoriseerde uitgave van D. Bolle.) 57) Daarop ontwaakte ik eensklaps uit een diepen slaap; 't was alsof een hand mij liefkozend over het gelaat streek; een kille huivering voer mij door de leden! Het volgend oogenblik stond ik over eind, snelde naar de deur en trad over den drem pel. 't Was hier binnen doodstil; de kaarsen op de kandelaars flikkerden in den wind; die door het open venster binnenkwam. Een geweldige angst maakte zich van mij meester en ik durfde geen stap verder gaan. Vóór mama's bed knielde een man, het aangezicht in de deken verborgen, de handen wanhopig in het haar geslagen; en mama heel stil, het hoofd zoo vreemd achterover gezonken, de oogen half geopend, en och, zoo'n strakke, wan hopige uitdrukking in haar wezenstrekken! De man stond op en liep mij voorbij, zonder mij te zien geloof ik. Langzaam naderde ik het bed. „Mama!" zeide ik zacht. „Mama, slaapt ge?" Ja, zij sliep. Zonder een traan te vergieten, zonder de han den te vouwen, zonder eigenlijk te weten, wat ik deed, ging ik met waggelende schreden naar be- doode punt gekomen. De rechtbank heeft de voorloopige hechtenis tegen Willen Visser, verdachte van dezen moord, niet verder ver lengd. Gezien de vele moeiten en den ernst van het feit, valt het te betreuren dat er in dit lugubere drama tot heden zoo weinig succes is bereikt. De lange ry van ingestelde commissies groeit nog voortdurend aan, al merkt de buitenstander dan ook weinig van al deze door de regeering benoemde commissies. De resultaten worden neergelegd in lijvige rap porten, door weinigen gelezen en daarmede is de zaak vaak afgeloopen. Nu ook in ons land het koopen op de pof steeds grootere afmetingen aanneemt, heeft de minister vaü Justitie een commissie van onderzoek inge steld om te komen tot een wettelijke rege ling van het afbetalingssysteem. Zoo gauw hebt U kou gevat, lastig zijn de ge volgen. Neem steeds een paar Wybert-tabletten. (Adv.) De Fransche regeeringscrisis, op snelle en onverwachte wijze opgelost door de vorming van het kabinet Chautemps, een linksch burgerlijk minderheidskabinet, welk kabinet mocht rekenen op de welwillende medewer king der socialisten, is op nog snellere wyze geduikeld, door by haar eerste optreden voor de Kamer te duikelen over een door de radicalen ingediende motie van vertrouwen, waarby het kabinet Chautemps, waarvan eventjes 12 ministers tot de radicalen be hoorden, reeds 4 dagen na de geboorte een ontydig einde vond. Er waren niet minder dan drie tellingen noodig om dit resultaat te constateeren en by de derde telling bleek dan dat de regeering met 277 tegen 292 stemmen in de minderheid was gebleven. Na de mededeeling van dit resultaat ver lieten de leden der regeering de zaal en een half uur later bood Chautemps aan den pre sident Doumergue het ontslag van het kabi net aan. Erg veel plezier hebben de radicalen van dit vierdaagsche ministerie niet gehad en een record is deze levensduur van dit het gevallen ministerie Chautemps is het even min. Herriot is in dit opzicht nog altyd ongeslagen kampioen, want deze fabriceerde in 1926 een kabinet dat slechts twee dagen oud werd. De groote vraag is nu maar wie nu aan bod zal komen. Er is een beetje haast bij. er zyn belangryke internationale conferen ties gaande, zoodat alleen om deze redenen een spoedige oplossing der crisis gewenscht is. Voor de Londensche vlootconferentie be- teekent dit een gedwongen verlenging van de vacantieweek. Men begint zich te Londen zichtbaar te vervelen, de Amerikanen od Japanners krygen heimwee, zouden ook graag eens overwippen naar hun vaderland, indien neden. De dienstboden stonden in de gang en zagen mij medelijdend aan. Olga Selman kwam mij met ontsteld gelaat tegemoet, maar ik keerde haar den rug toe. Robert stond bij het venster inmijn kleine zitkamer; hij keerde zich om en breidde zwijgend de armen uit, alsof hij wilde zeg gen: „Kom hier, ik wil alles voor je zijn, vader, moeder, huis en hof, alles „Mama is dood!" zeide ik en liep hem voorbij. Hij liet de armen zin ken en zag mij bedroefd na. Ik nam een doek, sloeg dien huiverend om en zette mij in den leunstoel bij de kachel. In mijn binnenste was alles verstijfd en dood. Zoo zaten wij in de koude kamer, op dien winteravond, hij en ik. „Mama is dood, ik dank je voor je medelijden nu behoeft gij niemand meer te ontzien. Vaar wel!" had ik tot hem moeten zeggen; maar 't was mij onmogelijk een woord uit te brengen. Eindelijk kwam de nicht met bleek, ingevallen gelaat. Toen zij mij zag, keerde zij zich om en wischte zich de tranen uit de oogen. „God heeft je veel ontnomen. Annelise!" Daarop wenkte zij haar neef om haar te volgen en zacht betraden beiden het aangrenzend vertrek. Ik hoorde hen fluisteren en de nicht van tijd tot tijd snikken. En op eens sprong ik op en liep de kamer uit; ik wilde weg, weg uit het huis van dien afschuwelijken man. Werktuiglijk trok in den doek dichter om de schouders en betrad de kille, reeds in schemering gehulde gang. Juist sloeg de klok zes. En hier stond de freule, en toen zij mij zag, hulde zij mij in de plooien van haar wijden mantel. „Mijn arm kind," zeide zij, „nu behoort ge thuis bij mij. Kom, wij willen nog eens naar je moeder gaan, en dan gaat gij voor goed met mij mede." de afstand dit toelieten. In deze atmosfeer van verveling doken hardnekkige geruchten op over het mislukken der conferentie en dat men reeds druk bezig was uit te zien naar oen passende begrafenis. Onder de vrienden van Baldwin, de En- gelsche conservatieven, heerscht in ieder geval een minder opgewekte stemming, om dat de pogingen van Lord Beverbrook, by- gestaan door Lord Rother, mitsgaders een groot aantal conservatieve kiezers zyn over gegaan tot het oprichten van een nieuwe politieke party, de Vereenigde Ryksparty. Hoe meer deze nieuwe party groeit, des te grooter de ongerustheid onder de conser vatieven van Baldwin, terwyi de Labour- regeering naar aanleiding van deze scheuring wel een weinig leedvermaak zal koesteren. De conservatieven zyn hun machtige tegen standers, doch door deze scheuring zullen dezen zich nog wel eens extra bedenken alvorens een eventueele regeeringscrisis uit te lokken, hetgeen verkiezingen tot gevolg zou hebben. By dit laatste zou dan wel eens kunnen biyken dat de Vereenigde Rijksparty over veel meer aanhang onder de conserva tieven zou kunnen ^beschikken, dan Baldwin en zyn vrienden wel willen toegeven. Terwyi men in Frankryk in lange artikelen de huidige politieke constellatie van het land een critiek onderwerpt en ach en wee roept om een kabinetsformateur, bekwaam en in staat om een hechter ministerie te fabriceeren, men te Londen alle moeite doet de conferentie zoo voordeelig mogelijk voor te stellen, maakte Schöber, de Oostenrij ksche bondskanselier een uitstapje naar Rome en daarna naar Berlyn. Italië heeft Oostenrijk op de Haagsche conferentie zoo braaf ge holpen, dat dit werkelijk wel een bezoek waard was en Mussolini heeft zijn uiterste best gedaan om Schöber een harteiyke ont vangst te bereiden, in welke poging hij vol komen geslaagd mag heeten. Dit bezoek aan Rome is bezegeld met het sluiten van een vriendschaps- en arbitragevercy-ag, waarvan als een indirect uitvloeisel de Duitsch spre kende Zuid-tirolers, die zich verzet hadden tegen de pogingen van Mussolini om hen in den korsten tyd volkomen te veritaliani- seeren en die deswege zooveel jaren staats- logies kregen, amnestie is verleend. Te Berlyn was de ontvangst van Schöber niet minder harteiyk en ook hier heeft dit bezoek resultaten gehad, althans Schöber is hierovèr tevreden. Voor zyn vertrek uit Ber lyn verklaarde hy tegenover een vertegen woordiger van het Weensche oföcleele pers bureau, dat de verwachtingen, die hy van net bezoek had gehad, volkomen waren ver vuld. Schöber en met hem deOostenrykers, Kunnen over deze uitstapjes dus volkomen content zyn en zyn dit dan ook volkomen, doch een deel der Fransche pers is over deze uitstapjes van Schöber naar Rome en Berlyn minder content. Hier wordt het voorgesteld of de Fransche belangen in Midden-Europa (Joegoslavië) in gevaar komen, ondanks alle geruststellende verklaringen van Weenen dat men aldaar slechts de meeste vriend- schappelyke bedoelingen heeft, ook tegen over Frankryk. Om deze gunstige bedoelin gen nog beter naar voren te brengen, moet zelfs overwogen worden, dat Schöber ook ian Parijs en Londen een bezoek zal bren gen. Te Londen heeft men voor zoo'n bezoek op 't oogenblik wel tyd, te Parijs is men nog niet klaar met een nieuw ministerie en zelfs als dit in elkaar is gezet, dan nog moet worden afgewacht of het niet weer een vier daagsche baby is. Te Genève, waar de tarief-conferentie een wanhopigen stryd voert, zonder veel kans op ook maar het geringste succes, zoodat er voorloopig van verlaging der tariefmuren hoogstens in theorie sprake zal zyn, heeft men zyn toevlucht moeten nemen tot de instelling van twee subcommissies, waar door in ieder geval een direct mislukken is voorkomen, althans wat den schyn betreft. Deze subcommissies worden nu bekogeld met een berg papieren en reserves, zoodat de kans op een uitweg uit den doolhof der tariefkwesties er werkeiyk niet beter op is geworden. Afstappende van de Europeesche politieke gebeurtenissen, de alarmeerende berichten over plannen van Moskou om binnen korten tyd een oorlog te ontketenen, de Roemenen zouden als veiligheidsmaatregel reeds troe pen concentreeren langs de Bessarabische grenzen, verder latend voor wat ze zijn en ze slechts aanvaardend met een stevige korrel zout, vallen er in het buitenland eenige ernstige ongelukken te noteeren. Op het terrein van de Standard Oil te Elisabeth (New-Jersey) heeft een ontploffing plaats gehad, waardoor een tiental dooden zyn te betreuren, terwyi een groot aantal arbeiders min of meer ernstig is gewond. Te Athene eischte eveneens een ontplof fing negen dooden en dertien gewonden, terwyl te New-York door het breken van een kraan elf personen onder duizend ton neerstortende steenkool werden bedolven en gedood en bij een botsing tusschen twee treinen en een auto, eveneens in Amerika, 20 dooden tot gevolg had, terwyl een kleine honderd verwondingen opliepen. En nu we toch zoo dicht in de buurt zyn aangeland, moeten we tot slot nog een en ander vermelden van een uitgebroken op stand in de noordeiy'ke provincies der repu bliek San Domingo. Daar zijn verkiezingen op komst en men verwachtte dat de huidige president zich opnieuw candidaat zou laten stellen, hetgeen als de directe oorzaak van dit verzet moet worden beschouwd. De re bellen moeten zelfs aan de winnende hand zyn en rukken reeds op de hoofdstad aan. Erg bloedig verloopt deze revolutie gelukkig niet, het zou de aardigheid anders ook maar bederven en dat is niet de bedoeling. De halve republiek en de gewapende macht hiervan is reeds door de rebellen veroverd en dit alies is bereikt door hoogstens wat builen en schrammen uit te deelen. Als men de tieeren te Moskou eens uitnoodigde dez- humane manier van revolutie-spelen eens grondig te bestudeeren. Er zou veel voor te zeggen zijn. INGEZONDEN MEDEDEELING. Er is een zeker aantal niet- pijprookers, die meenen, dat het te veel moeite is om telkens een pijp te stoppen. Laat hen het eens probee- ren met Dan zullen zij het stoppen van een pijp niet langer lastig vinden, maar het be schouwen als voorberei ding tot een heerlijk genot. Ruwe Huid. Ruwe Handen Ruwe Lippen (Adv.) Anno 1800. Middelharnis en Somnielsdijk zijn twee gemeenten die aan de rivier liggen. Wij kunnen ons nu die toestand misschien erg vreemd indenken, maar moeten het dan ook niet zoo heel precies beschouwen alsof de rivier vlak langs, zooals nu bevoorbeeld het Haringvliet langs Stad en Den Bommel loopt, deze gemeente vloeide. Er is een groot gors, maar behalve de zomer kaden in de Galgeweitjes, zijn er geen andere beletselen voor het water om tot aan den West- dijk en Oostdijk van de bovengenoemde ge meenten te komen. Ondanks de slechte tijden we zijn dan in een heel ongunstigen tijd in't bizonder voor Middelharnis, wier visscherschepen telkens weer door de Engelschen worden prijsgemaakt worden er plannen gemaakt om deze gorzen in.te polderen. Maar daar zit heel wat aan vast. Immers de haven van Sommelsdijk loopt vanaf die gemeente, dwars door het Gorsland naar dezelfde uitmonding in 't Ha ringvliet als de Dirkslandsche Haven. Deze haven zal moeten verdwijnen1). Onder den drang van de toch niet tegen te houden inpoldering, gaat de gemeente Som melsdijk plannen maken voor een nieuwe Op de trap ontmoette ik mevrouw Selman in reiskostuum. Achter haar aan kwam Brankwitz en naast dezen mijn stiefvader, bijna onkenbaar geworden in dien éénen nacht: voorovergebogen, schuw en angstig, en zóó grijs van haar en baard als ik hem nog nooit had gezien. Hij wendde een zwakke poging aan om even beleefd te zijn als altijd. De freule wierp het hoofd in den nek en lette in het minst niet op hem. Groote ontsteltenis stond op zijn aangezicht te lezen; hij durfde ons niet volgen. Ik drukte nog eens een kus op mama's hand. De freule kon schreien, wanhopig schreienmijn oogen bleven droog. Wij kwamen de trap weer af, juist toen het rijtuig met Olga's opgestapelde koffers en doozen wegreed. Weer ontmoetten wij mijn stiefvader en weer keek de freule den anderen kant uit; hij bleef met gebalde vuisten staan en keek ons na, maar deed geen moeite om mij terug te houden. „Ziezoo," zeide de freule, terwijl zij mij over den drempel van haar woning meer droeg dan leidde, „dit is nu je thuis, zoolang als ik leef al zal dit ook geen eeuwigheid meer duren. Maar voorloopig zijt ge hier toch geborgen, mijn arm gansje." Het eerste wat ik deed was, mij aan de ouder- wetsche schrijftafel te zetten en aan Robert te schrijven: „Mama is dood, en mij behoeft gij nu niet te ontzien. Ik dank je voor je medelijden, voor je edelmoedige, opofferende gezindheid. Dat alles heeft mij zoo verkwikt. Het beste wordt je toe- gewenscht door Annelise." Een vreeselijke tijd volgde. Ik lag een paar dagen met koorts te bed, slechts half bewust van wat er was voorgevallen. Ik gevoelde het verlies, dat mij had getroffen, in al zijn grootte en omvang, wis t dat ik niets meer op de wereld bezat en had toch niet kunnen zeggen wat mij was overkomen. Ik wilde mijn gedachten verzamelen, de spooksels van mijn verbeelding afweren, die zich grijnzend over mij heenbogen, maar voelde mij als verlamd. Telkens hoorde ik de stem van mama en wilde dan het bed uit naar haar toesnellen, maar werd vast gehouden en bleef dan weer machteloos liggen. Het eerst kwam ik tot bezinning door een diep, weer galmend geluid, dat het open venster van mijn kleine kamer binnendrong. Ik lag met open oogen en verwonderde mij wat 't zou wezen. Och, 't wa ren de klokken Wanneer had ik ze ook zoo ernstig en zoo plechtig hooren luiden? Toen papa begraven werd „Mama!" mompelde ik en zonk machteloos ach terover. De oude Josephine, die bij het venster stond keerde zich om en zag mij met haar roodgeweende oogen verschrikt aan. „De freule is niet thuis, freule hebt ge iets noodig? Wilt ge iets drinken?' „Neen, dankje. Kunt gij op het kerkhof zien, Josephine?" „Ja wel," zeide zij, „maar—" liet zij er aarzelend op 'volgen, „maar er is niets te zien." „Ja, er is wel iets te zien Mama wordt be graven." „O, freule, houd u toch rustig," hernam zij schielijk het venster sluitende, daar de stemmen van het zingende kinderkoor nu duidelijk tot mij doordrongen: „Zij zullen rustig slapen." O, hoe gunde ik haar die rust nevens papa Ze zouden haar immers wel naast papa begraven hebben? Ik vouwde de handen en een vreedzame,, een plechtige stemming kwam over mij, het zalig gevoel van he.t liefste dat men bezit voor schande en pijn behoed te zien, boven alle ellende ver heven te weten. 't Was hier zoo rustig en kalm; boven de latafel een groot staalgravure. Christus op de onstui mige zee staande, reikt een zinkenden discipel de hand; een antieke hangklok, op welker wijzerplaat bij het slaan van het volle uur een figuur tevoor schijn kwam, die mij altijd heimelijken angst had aangejaagd en die ik eerst nu begreep de dood met zijn zeis, die hij oplichtte bij elk uur dat hij sloeg. „Eén van allen is het uwe," stond tusschen de sierlijke krullen op de metalen plaat. De dood had voor mij niets akeligs meer, hij scheen mij nu het volle rechte slotakkoord toe van het harde, verwarde muziekstuk, dat wij leven noemen, een akkoord, waarin alle dissonnanten zoo zacht, zoo verzoenend samensmelten vrede, rust, eeuwige rust! De freule kwam thuis en trad aan mijn bedzij had een paar klimopbladeren meegebracht. De lange, zwarte gestalte met de krippen sluier en het betraande gelaat boog zich over mij heen. ,,Nu zijt ge m ij n kind, Annelise. Wij blijven bij elkander; ge zult zien, dat gaat best." Ik kuste haar stil de hand. Zij ging heen om hoed en mantel af te leggen, en kwam toen terug en zette zich aan mijn bed. Josephine bracht haar een kop warme koffie. Zij zeide niets, maar zag mij slechts vorschend aan. ..Tante, ik ben heel wel, ik kan mij nu alles herinneren," zeide ik eindelijk. „Zeg mij eens mama ligt toch immers wel naast papa?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1930 | | pagina 1