Producten
:lharnis
IsLet vooral op dit adres.
»ar.
EERSTE BLAD
DE SALAMANDER
n
STER-TABAK
3
B
MIMOSADROPPELS,
W"Let op het adres:
AM
ZATERDAG
22 FEBRUAR11930
feuilleton.
w. heimburg.
DOOR EENS ANDERS SCHULD.
mijnhardt'S
Wrijf Uw
pijnlijke spieren
erende weergave
Ontvangtoestel
navolgende groote
ps
Iing op Uw stop-
tisch uiterlijk zeer
jarfijne afstemming
feil
BREUKBANDEN JL
allesoorten meten zonderveer I
GENEESMIDDELEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen
ziekten, enz.
SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,— per flacon.
Vraagt onze bekende
ter regeling v. d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd.
Al onze goederen worden onder volte
garantie verkocht. Niet goed, geld
terug.
Kipstraat 59, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
Schoone voile lichaamsvormen door
onze Oosterscbe krachtpillen, een
Gulden per flacon van 80 pillen.
en
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,07'
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
12E JAARGANG. N°. 32
Week-revue.
Binnenland.
Te Amsterdam, waar als gevolg der pape
gaaienziekte twee personen zyn overleden
inmiddels heeft de regeering alle in- en
doorvoer van papegaaien verboden, ook uit
Afrika, is het aantal bewoners de 750 000
gepasseerd. Dit heugelijke feit, waarop reeds
langen tyd ongeduldig werd gewacht, doch
dat als gevolg van vry sterke schommelingen
in den loop der bevolking zoo lang op zich
heeft laten wachten, heeft do oföcieele
750.000ste Amsterdammer, Jan Nauta, ge
boren in de Korenbloemstraat tot een Am-
sterdamsche beroemdheid gemaakt.
De constateering wie nu eigeniyk wel de
750.000ste was, heeft nog al wat moeite
opgeleverd, doch nu dit gewichtige werk
met succes is bekroond, heeft de aangekon
digde stroom van geschenken, de verschei
denheid is te groot ea van te uiteenloopenden
aard om hier op te sommen, zich naar de
Koren bloerqstraat gericht, hetgeen voor het
betreffende geziD, waarvan de vader maar
eventjes vier jaar werkeloos is, een dubbele
vreugde beteekent. De jonge wereldburger
verkeert in blakenden welstand, is nog niet
geïnterviewd, doch over de rechten van dit
eerste intervieuw verwachten we eerdaags
bijzonderheden.
In onze Tweede Kamer ia de Indische
begrooting in behandeling genomen en b(j
het preseuteeren dezer Indische koek waren
er heel wat liefhebbers. Vroeger werd er
altfld geklaagd over het geringe aantal
Indische experts in de Kamer, doch als we
af mosten gaan op het groot aantal sprekers,
dan is dit vroegere tekort ruimschoots inge
haald, zeifs meer dan dat. Zelfs de heer
Wtjokoop, ontpopte zich als een kenner van
Nederland8Ch-Indi6, trachtte althans dien
indruk te wekken en had in ieder geval de
verdienste de voorzitter der Kamer tot een
paar nijdige hamertikken te noodzaken,
waardoor men op de perstribune voor insla
pen behoed werd.
De weg van het comité voor den vliegtocht
naar West-Indis gaat waarlpk niet over
rozen. Voor de fioancieeriDg van dezen
vliegtocht is in totaal een bedrag noodig van
60 000, waaraan tot heden nog ongeveer
8 mille ontbreekt.
De piloten, kapitein van Weerden Poelman
en luit. Onlangs, welke geheel belangeloos
dit pionierswerk willen verrichten, hopen
dat de heele onderneming met al de hieraan
verbonden voorbereidingen niet op het laatste
moment op dit betrekkelijk geringe bedrag
zal stranden, en dat ze nog dit voorjaar, de
meest geschikte tUd, kunnen vertrekken.
De opbrengst van de Rijksmiddelen over
de maand Januari '30 is b(j Januari '29 on
geveer een negen ton achter gebleven, zoodat
de nagenoeg voortdurend stijgende ltjn van
inkomsten is onderbroken. Uit dit alles mag
evenwel geen voorbarige conclusies worden
getrokken, in de eerste plaats kan de schat
kist een stootje verdragen en verder is onze
flnancieele positie volkomen gezond.
VERTALING VAN HERMINE.
(iGeautoriseerde uitgave van D. Bolle.)
55)
Thans opende Wolmeijer even de deur, misschien
om rond te kijken of er iemand in de nabijheid
was. „Wel zoo!" hernam hij daarop vrij kalm, ter
wijl hij haar op een kier liet staan, „wie zegt dat?"
„Straks vond ik den armband op mijn kamer met
een kaartje van Annelise, waarop ze mij meedeelt,
dat haar bij vergissing iets bezorgd is, wat zij zich
haast den afzender terug te sturen. Als zij mijn
adres had geweten, zou zij dit terstond gedaan
hebben."
Wolmeijer antwoordde niet; hij vloekte binnens
monds.
„Ik heb nu besloten mij in dit treurig feit te
schikken," ging Brankwitz voort, „ik laat u uwe
dochter behouden, maar verzoek u mij mijn kapi
taal uit te betalen."
„Wat meent ge?" vroeg Wolmeijer. „Welk kapi
taal?"
„Annelise blijkt bij slot van rekening niet voor
mij geschikt, maar de vijftigduizend zijn dit ten
allen tijde."
„Vijftigduizend gulden?"
„Minder zoudt ge haar toch niet meegegeven
Het Fransche ministerie Tardieu, men
zou zonder overdrijving ook kunnen spreken
van het reis-ministerie Tardieu, is tijdens
haar Londensch uitstapje, zulks in verband
met de vlootconferentie aldaar, geduikeld
ten gevolge van den oogunstigen uitslag van
een stemming in de Fransche Kamer over
een amendement betreifende vrijstelling van
een bepaalde catagorie van belastingplich
tigen, welk amendement de minister van
financiën, Cheroo, niet wenschte te aanvaar
den. Het heele amendement waarom het
hier ging, betrof de gehuwde vrouwen die
minder dan 20.000 francs verdienden vrij
dom van belasting te verleenen, mits de
mannen dezer vrouwen voor minstens een
geljjk inkomen wèl belastiDg betaalden. De
kosten van dit amendement werden becij
ferd en Cheron verklaarde dit bedrag niet
te kunnen missen, ondanks het feit dat de
Fransche schatkist zich in een blakenden
welstand mag verheugen en deze 60 mil-
lioen fraDcs weinig meer beteekende dan een
droppel in een emmer water. Toen ondanks
het verzet van Cheron het amendement bleef
gehandhaafd stelde de minister de kwestie
van vertrouwen, waarbij hs regeering met
286-281 de nederlaag leed.
Dit alles speelde zich af tijdens de afwe
zigheid van Tardieu, welke wegens een
keelaandoening het bed moest houden, hij
was weer even van Londen naar Parijs
overgewipt, en die door deze ziekte zijn
minister van financiën niet te hulp kon
komen. Br was in de kamer een sterke
strooming merkbaar voor belastingverlaging,
zich reeds voor het vallen der regeering
uitend in talrijke aanvallen op het beleid
van Cheron. Te Rotterdam gaat een blijspel
getiteld „Hier was een man noodig" te
Parijs voltrok zich in de Kamer een poli
tiek drama, omdat op het beslissende mo
ment „de man" ontbrak
En deswege is er in Parijs veel misbaar
roepen verschillende bladen om een spoe
dige oplossing der crisis, liefst met Tardieu
weer als premier, anderen betoogen de nood
zakelijkheid van een 13e kabinet Briand.
waar de laatste niet veel trek in moet heb
ben, 13 is ook zoo'n ongelukkig cijfer en
de vuile wasch te Londen moet ook nog
gedaan worden, doch een 2e kabinet Tardieu
schflnt wel de meeste kans van slagen te
hebben, waarb(j het kabinet dan nagenoeg
ongewijzigd opnieuw zou moeten optreden,
Cheron dan uitgezonderd.
Te Londen zit men met de Fransche crisis
een beetje in de maag, want hierdoor wordt
het langzame tempo nog meer vertraagd,
indien dit laatste ten minste mogelijk is.
Van de Fran3chen is alleen de minister van
marine nog te Londen, de andere Fransche
ministers waren te Parijs en keeren niet
voor de oplossing der crisis terug, welke
voorioopig de rol van zwijgende waarnemer
vervult. Men hoopt te Londen op een spoe
dige oplossing der Fransche crisis, hetgeen
dan ook zeer waarschijnlijk moeten wor
den geacht en bovendien hoopt men te Lon
den ook nog altijd op den goeden afloop
der vlootconferentie, hetgeen onder ons ge
zegd en gezwegen minder waarschijnlijk
moet worden geacht. Dat laatste is heel erg
jammer, buitengewoon jammer zelfs, doch
de vooruitzichten zijn inderdaad weinig
hebben, oom!"
„Zijt ge doll Ge weet toch wel de vooruitzichten
van mijn vrouw?"
„O jal Ik feliciteer u van harte. Wat overigens
mijn dolheid betreft, die zult ge leeren kennen. Tot
dusver waarde oom, hebt gij alleen nog maareenig
blijk van krankzinnigheid gegeven?"
„Hoe zoo?"
„Ge stuurt de nicht naar den molen, ge laat ook
het meisje hier weken achtereen blijven en schijnt
vergeten te hebben, dat elke steen daar tegen u
van die oude geschiedenis getuigt. En alsof dit
nog niet genoeg was, laat ge haar ook daar, terwijl
de jonge Nordman in eigen persoon opduikt, de
lieveling van uw nicht, het algemeen betreurde
offer van het voorgevallene."
„Balt, die lammeling!"
„Wees maar niet zoo vlug met uw oordeel! Hij
zou stellig gaarne bereid zijn een vijftigduizend
gulden te betalen voor zekere papieren, die hij nu
juist goed kan gebruiken om de vlekken te ver
wijderen, die op zijn naam kleven."
„Ge ijltVijftigduizend guldenWilt ge daarmee
zeggen, dat de papieren voor dien prijs ter mijner
beschikking staan?"
„Ja."
„Dat's mij te duur, vriendje Stel je eischen
niet zoo hoog!"
„Geen cent minder!"
„En als ik je dan zeg; houd je papieren en loop
naar den drommel!"
„Dan zal ik 't doen, maar ga rechtstreeks naar
Robert Nordman te Halte en zeg: „Lees dezen
brief eens van mijnheer Wolmeijer aan mijn over
leden vader!" Ik behoef hem maar dien eenen
te geven, waarin staat: „Mijn waarde Brankwitz.
hoopvol. Wat is er tot heden te Londen
gebeurd, behalve het uitspreken van vrien
delijke redevoeringen, het verzenden over
en weer tusschen de grootere en mindere
goden dan 60.000 kaartjes, er bestaat een
apart bureau voor dit belangrijke werk, en
het verslaan van idem zooveel diners en het
zoeken van vermakelijkheden, de gevallen
Fransche minister-president vroeg de jour
nalisten op een goeden dag naar gedres
seerde olifanten in Londen en wat natuur
lijk het belangrijkst is, het zoeken naar een
oplossing der diverse vraagstukken. Bij dn
laatste is men ontdaan van alle fraDjes geen
stap nader gekomen, nuchter beschouwd
misschien nog verder af dan ooit, hoewel
er ook gunstige teekens zijn waar te nemen.
Ben dezer gunstige teekens rs een onder
houd tusschen Franschen, Amerikanen en
Bngelschen geweest, waarbij de twee laatsten
Tardieu hebben trachten te bewegen wat
water door zijn wat al te sterken vlootwijn
te doen, hetgeen hij evenwel hardnekkig
heeft geweigerd, tenzij de Engelschen en
Amerikanen bereid waren tegenover een ver
mindering der Fransche maritieme eischen
nieuwe waarborgen te willen geven, wat
evenwel is geweigerd. Hierbij is toen vrl)
stormachtig toegegaan en Stimson, de leider
der Amerikaansche delegatie moet zelfs bet
vertrek verlaten hebben, alvorens het onder
houd als geëindigd kon worden beschouwd.
Deze echte ruzie zouden we daD willen uit
leggen als een gunstig teeken, met deze be
perking evenwel, dat dit althans een begin
was van het eigenlijke werk, dat nog komeD
moet of niet komen zal. Deze berichten ovei
dit stormachtige onderhoud zijn later weer
tegengesproken, de heeren hebben volgens
deze tegenspraak heel vriendschappelijk zit
ten keuvelen, jawel, we gelooven het graag,
vreezen alleen dat nog meerdere zulke vrien
delijke keuvelpartijtjts de heele conferentie
aan een ontijdig einde zal helpen Er worden
nog geen plaatsen op de bootbesproken.de
dreigement-koffers zijn nog niet gepakt en
de heeren doen uiterlijk heel geuoegeljjk, al
zal deze uiterlijke schijn dan ook geen juiste
weerspiegeling zijn van wat er binnenkamers
leelt. Indien dit ook wèl zoo was, dan zouden
het geen echte diplomaten zijn.
Terwijl men te Parijs zoekende is naar
een nieuw ministerie, eveneens naar den
verdwenen Russischen generaal Koetjepof,
wiens verdwijning op rekening van Moskou
wordt geschreven, te Londen wat zit te
draaien met de duimen, zulks bij gebrek
aan wat anders en wat beters, legt men in
andere streken een geweldige activiteit aan
den dag.
De Russen zijn nog altijd geweldig actief
in hun actie tegen de verschillende kerken,
ondanks alle protesten hiertegen, welke Mos
kou kalmpjes aan z(Jn laars lapt, dit ook kan
doen omdat het beschaafde westen de handen
veel te vol heeft met zichzeif, en bovendien
ontkent Moskou alle beschuldigingen op dit
Zenuw-Tabletten75 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Bij Apoth. en Drogisten
(Adv),
Voorioopig heb ik rust. Nordman is onschadelijk
gemaakt. Ik geef je volmacht om tot honderd
duizend toe op het goed te bieden; de veiling is in
plaats van op Vrijdag den tienden, op Maandag
den dertienden bepaald, t.t. Wolmeijer."Daaruit
blijkt duidelijk genoeg, dunkt mij, dat gij toen
gezworen hebt niets meer te bezitten, waardoor je
zwager al zijn have en goed verloor, en dat die eed
valsch was. 't Raakt in ij n koude kleeren niet als
Nordman de zaak vervolgt mijn vader is dood
en ik kan elders wel iets op touw zetten met dat
geld voor dien brief. Van dat hondenleven hier
heb ik meer dan genoeg."
Mama liet de hand nu als met looden zwaarte
op mijn l\pofd rusten. Een oogenblik bleef 't stil
nevens ons, maar daarop hoorden wij een stoel
kantelen en een driftige mannensten,, roepen, alsof
twee menschen samen worstelden. „Otto, is dat
nu de belooning voor alles wat ik aan je gedaan
heb?" riep Wolmeijer.
Ik sprong waggelend overeind. Mama had mij
ijlings weggeduwd; ik hoorde hoe zij de kamer uit-
snelde. Nu wilde ik haar volgen, maar de deur
vloog al dreunend achter haar dicht. Ik hoorde
nog haar doordringend: ,,'t ls niet waar, Bernhard,
zeg dan toch dat 't niet waar is!" en daarop haar
lach een wilden, krampachtigen lach. Nooit zal
ik dien vergeten. Nu klonk de electrische bel door
het huis en vloog iemand mij vloekend voorbij;
in de duisternis, waaraan mijn oogen thans gewend
waren, herkende ik Brankwitz.
Vervolgens kwamen de bedienden met licht aan
snellen. En toen hoorde ik mijn stiefvader iemand
toespreken, aansporen, geruststellen en einde
lijk ging de nicht mij voorbij, de bezwijmde ge
stalte van mama op de armen en door het kamer-
gebied. Deze laatste ontkenningen zijn even
wel van zeer twijfelachtiger! aard.
De Grieken, nauwelijks bekomen van hun
geestdriftige onafhaDkeiykheidsfeesten, zulks
in verband met het herdenken van het 100-
jarig bestaan der Grieksche onafhankelijk
heid, sturen berichten de wereld in over een
ontdekte samenzwering, ten doel hebbende
een revolutie te ontketenen in Griekenland
en daarna in den geheelen Balkan In ver
band hiermede zijn er volgens deze berich
ten talrijke arrestaties verricht, waarbij zeer
veel bezwarend materiaal in beslag moet zijn
genomen, waaruit moet blijken dat ook bier
de hand van Moskou leiding en dubbeltjes
verschafte. Nu ls de Balkan ook zonder Rus
sische inmenging reeds gevaarlijk genoeg, te
gevaarlijk zelfs, hetgeen het roeren in deze
hoek des te meer ODgewenscht maakt, doch
bovendien hebben ze op den Balkan heusch
geen onderricht noodig in het verwekken en
organiseeren van revoluties en dergelijke.
Daarvoor hebben ze daar een veel te goede
leerschool gehad en beschikken ze over meer
dan voldoende ervaring op dit gebied.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
[en stramme gewrichten, verdrijf 1
die afmattende pijnen van rheu- j
matiek en spit met de beroemdej
AKKER'»
KLOOSTERBALSEM A
w verzacht verrassend^
snel.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Ondertusschen hebben de Cbineezen zoo
ongeveer hun 8785ste burgeroorlog weer in
gezet, hebben ze in Brazilië den verkiezings
strijd op de bekende lustige wijze vervolgd,
waarbij ze reeds gekomen zijn tot een 50
dooden en een vrij groot aantal gewonden.
Zoo'n verkiezing in Zuid-Amerika schijnt
een ouderwetsche publieke vermakelijkheid,
zoo ongeveer als een vroegere kermis, waar
men elkaar ook graag eens voor de aardig
heid de huid inkerfde. Gezien de groote
animo die er voor deze twijfelachtige sport
in Brazilië bestaat kunnen we veilig aan
nemen dat er nog meer zulke heldendaden
worden verricht.
In Spanje is nog weinig ontspanning in
getreden, er wordt alleen wat luider om de
republiek geroepen, in België wordt nu ook
van Waalsche kant op scheiding van België
aangedrongen. Het aantal hiervan is nog ge
ring, doch niettemin klinkt dat niet erg
jubelachtig, terwijl de Italianen van verba
zing de oogen zullen hebben uitgewreven
bij het lezen van het rapport over den be
kenden mislukten Pooltocht van generaal
Nobile, indien ze dit rapport althans onder
de oogen krijgen. Hierin wordt niets minder
gezegd dao dat Nobile niet eens de noodige
diploma's bezat als bestuurder van lucht
schepen, dat de organisatie absoluut onvol
doende was, dat op lichtzinnige wijze Nobile
deskundige adviezen heeft genegeerd en dat
de laatste blijk heeft gegeven van zeer twij-
meisje geholpen.
„Mevrouw! Lieve mevrouw!" murmelde de
nicht. „Beste mevrouw!"
Op mij lette niemand.
Nu wist ik 't mijn stiefvader had een meineed
op zijn geweten. Ik beefde van het hoofd tot de
voeten. Robert's vader had hij met dien eed aan
den rand van het verderf gebracht, zijn vrouw in
het graf, zijn neef in den vreemde gedreven, en nu
breidde die vloek zich ook uit over ons, over mijn
arme moeder en mij!
In huis was 't plotseling doodstil geworden. Men
had mij van mama's legerstede verwijderd, tegen
mijn zin, wel is waar, maar een paar woorden van
de nicht hadden mij overtuigd dat ik gaan moest.
Brankwitz was onzichtbaar geworden. Olga Sel-
man lag in haar eigen kamer een roman te lezen
en liet zich van tijd tot tijd door het kamermeisje
op de hoogte van de omstandigheden brengen. Mijn
stiefvader liep gejaagd en rusteloos zijn vertrek op
en neer. Knechts waren in de stad rondgezonden
om de partij af te zeggen en de dokter was al sedert
verscheidene uren bij mama.
Ik zat alleen in mijn kamer. Wat ik dacht en
gevoelde, weet ik niet meer; alleen dit ééne stond
mij helder en duidelijk voor den geest: de zeker
heid, dat mama sterven, dat zij mij verlaten had.
Ik was wanhopig bedroefd, maar kon niet schreien.
Goede god, uw wil geschiede! dacht ik. Wat doet
zij op de wereld, die niets anders dan verdriet en
ellende voor haar heeft? Maar neem mij ook mee,
ik smeek 't u! Dit laatste herhaalde ik steeds half
luid. Ik smeek 't u! Ik smeek 't u! Allerlei vreese-
Iijke gedachten martelden mij, ik zag Wolmeijer
gevangengenomen en weggevoerd, zag het geheele
voorplein vol menschen, vol nare, meesmuilende
Zulk een geestdrift werkt
aanstekelijk! Wie vroeger
een pijp rookte uit sleur zal
na kennismaking met
enthousiast uitroepen: „Ik
wist niet dat er in een pijp
Ster-tabak zulk een wereld
van genot verscholen lag!"
felaehtigen moed, toen hfj zich het eerst
liet redden. Dit moet namelijk niet op aan
dringen der bemanning zijn geschied, zooals
het eerst is voorgesteld, doch generaal Nobile
moet hierop zelf hebben aangedrongen.
OPENBARE VERGADERING van den
Raad der gemeente U KL LEV O ET-
SLUIS, op Vrijdag 14 Februari, des
namiddags 8 uur ten Raadhuize.
Voorzitten de Burgemeester.
Secretarisi de heer F. J. Swart.
Alle leden zijn aan wezig, met uitzondering
van den heer van Wijn, die wegens ziekte
de vergadering niet ban bijwonen.
Na opening spreekt de Voorzitter de vol
gende rede uit:
Mijne Heeren\
Waar gij heden voor de eerste maal in
het nieuw begonnen jaar zijt bij een gt kom en
om die besluiten te nemen en zaken te be
handelen, welke volgens de wet door „den
Gemeenteraad" moeten worden vastgesteld,
wil ik, de goede gewoonte getrouw, U allen
een gelukkig en gezegend jaar toewenscben
voor U en Uw gezin, en daarbij de hoop
menschen, die mama en mij met de vingers na
wezen en zeiden: „Kijk, die hebben mee van dat
gestolen goed geteerd!" een denkbeeld, dat mij
van mijn stoel deed opspringen en de kamer op
en neer loopen. Laat ons samen sterven, goede God
Niemand bekommerde zich om mij, en mijn ver
beelding tooverde mij steeds afgrijselijke dingen
voor oogen. De freule was al gevlucht, toen zij door
het weinige wat zij hoorde de zekerheid had ver
kregen dat Brankwitz de „oplichter" was van wien
haar neef had gesproken, en Wolmeijer zijn com
pagnon.
En dit was nog niet eens het ergste! O, ik zou
geheel alleen achterblijven, als mama was heen
gegaan, ook de freule zou mij aan mijn lot over
laten
En die huiveringwekkende stilte! Zacht sloop
ik door de voorkamer en keek eens rond in de
gang. Er brandde een lamp en in dat matte schijn
sel grijnsden mij de lachende maskers uit het den-
negroen als geesten aan. Als de nicht toch maar
bij mij was! Wist ik maar hoe 't boven was ge
steld! En op eens schoot mij Knoopen-Martha te
binnen, toen zij zoo wanhopig den man aanklaagde,
die haar in den dood dreef en dacht ik aan een
graf in de bergen van Thuringen. Schuld, schuld,
waarheen ik de oogen wendde, zware, vreeseüjke
schuld!
Ik zat op den drempel van de kamerdeur neer
gehurkt, op berichten wachtende hoe 't verder
met mama ging. 't Was koud in de gang en zóó
stil in het geheele huis, alsof 't reeds een doode
bevatte.
(Wordt vervolgd).