Aj BRONCHITIS ABDUStROOP Leest„Onze Eilanden" hetNieuweModeblad ïds bekend met ons tl UUR SYSTEEM eigenaar Qerkleeding EERSTE BLAD eenvoudig huren mo's of Orgels uit meer dan 300 stuks DEKKER - GOES ZATERDAG 23 November 1929 12e jaargang. - n°. 7 feuilleton. DOOR EENS ANDERS SCHULD. ijfla'i-Koïld J weef Uw AKKER'5 Grossier: Firma A. L. VBRBRUGGb. Middelharnis mcie listen ellen- I door eling .My. JtrsMS }>zeg- fenen Itrijk pdrag page |n het van Itrent It wa arken lal de In ge- bchti- wg van miteits- llland, jmede lozen- hap pij ftoodig ptrici- 1 mo- ■reeni- ~b nder* Jdrage |n van lagere [ïchool- le dier ■CO. dan 30 liden. Bfj Btselijkei ferboden) Of je, net ala wij, kunt loopen, Of je zweeft of hangt of staat. Heb je ooren, heb je oogen, Heb je tanden, neus en mond? Moet je werken voor je eten Of is werken ongezond? Hebben jullie daar ook Banken, Gaan die ook naar onze maan Krijgen jullie tractementen Knabbelt men daar ook zoo aan? Kennen jullie kunst daarboven, Of ia 't daar ook koekendeeg? Zfjh er sport-wellusteiiogen Staat je schouwburg óók zoo leeg? Moorden jullie ook zoo ijverig Als ze hier op aarde doen? Geven ze daar ook de boeven, Bioscoop en staatspensioen? Houden jullie conferenties? Of heb jullie daar geen tijd? O, dat doen wjj hier zoo dikwijls, Daar zijn we den tel van kwijt. Zijn er Kamers, is er Rijksdag? Is 't daar ook zoo'n reuzekeet Gooien ze daar ook met stoelen, PakkeD ze mekaar daar beet? Kennen jullie daar haaien? Ik bedoel geen Fiscus hoor. Gaan er vele Mars-bankieren Met de Noorderzon vandoor? Step je, boks je, gok je, fuif je, Rij je in 'n autobus? Zit je ia zoo'n menschenkraker, Ook zoo veilig, ook zoo knus? Kennen jullie echte Dichters? Die zijn wij allang hier kwijt, Enkelen staan op sterk water Als 'n curiositeit. Zijn er dienstboden te krjjgen? Stuur er dan eens één op proef, Want op aarde is 't misère! Lui, brutaal en smerig, troef. Hebben jullie ook 'n Leger? Is er jicht of rheumatiek Als de vrouwen zich daar verven, Noemen ze dat daar dan „chique"? Mars-bewoner, ik moet scheiden, 'k Wacht je antwoord af met smart, Ik breek af nu met de vulpen, Maar geloof me niet met 't hart. FOEZEL. waardoor U met in 2| jaar tijd volledig van een onzer bekende Verlaagde prijzen Hng. 5 jaar garantie ratis toezending der geïllustreerde Catalogi Modellen van alle soorten kinder- Meeding vindt U in Het Nieuwe Modeblad, 't welk 2 x oer maand verschijnt met twee uitvoerige knippatronenbiaden. Gebreide pak jes, gehaakte jurkjes, manteltjes, sokjes, mutsjes enz, met volledige brei-, haak- en telpatronen worden geregeld gepubliceerd, zoowel voor baby's, als voor jongens en meisjes van één tot twaalf Jaar. 95 ets.pep kwartaal, ƒ1.25 Franco p.post Zendt omgaand aan de UITCE- VERS DEZER COURANT oen post wissel van 95 cent9 (voor plaatsen, waar deze courant slechts per oost wordt bezorgd 1.25) en vermeldt daarop: Voor abonnement Mode blad Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,07° ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. Week-revue. Binnenland. Niet zoodra loopt het tegen den winter, of de diverse profeten komen in actie en maken ons gelukkig met hun ongevraagde voorspellingen. Tot heden betroffen het ge lukkig alleen nog maar een bepaald soort profeten, getrouwe klanten van den bakker, die ons met alle geweld een strengen winter voorspellen, zulks misschien tot groote vreugde van den kolenboer. De liefhebbers van een robbertje vechten, hebben zich deze week wel geducht ge weerd. De vrouw in 't spel was oorzaak dat in 't zuiden en te Rotterdam het mes werd gehanteerd en wel op een dergelijk afdoende wijze, dat voor de levens der slachtoffers wordt gevreesd, terwijl in Limburg een jeug dig knecht van een ongehuwden vrachtrijder, dezen in verband met een kwestie over de kapitale som van zestien gulden, overhoop stak. En om de maat van deze droeve ge beurtenissen helemaal vol te maken, wordt vanuit Nijmegen gemeld, dat aldaar na een heftige woordenwisseling een 72-jarige man met een stoel is doodgeslagen. Indirecte oorzaak was hier het feit, dat het middag maal niet tijdig gereed was en waardoor de dader tegen zijn vrouw begon uit te varen, en waarbij het slachtoffer, die in dit gezin zijn middagmaal gebruikt, voor de vrouw party trok. De Novemberstormen hebben de eerste slachtoffers weer geeisoht. Bij de directie der Halcyon-lijn te Rotterdam, werd het telegrafisch bericht ontvangen van den ge zagvoerder van het s.s. „Stad Vlaardingen" meldende, dat tijdens stormweer nabij Nieuw Schotland vier leden der bemanning over boord zün geslagen en verdronken. Alle vier zijn Nederlanders, wonende te Maassluis, Vlaardingen en Rotterdam. Een eveneens tragische gebeurtenis heeft zich te Oegstgeest afgespeeld, waarbij twee menschenlevens zijn te betreuren. Het echt paar O. liep in de buurt hunner woning te wandelen aan den Rtjnsburgerstraatweg, aan den rechterkant van den weg. Btj het overste ken naar links werden beiden door een losse locomotief van de tram Leiden-Heemstede gegrepen, met het noodlottig gevolg, dat de man vrijwel direct werd gedood, terwijl de vrouw kort na aankomst in het Academisch Ziekenhuis te Leiden, eveneens overleed. Met groote droefheid is in Katholieke kringen kennis genomen van het plotseling overlijden van Mgr. H. van de Wetering, aartsbisschop van Utrecht. Het stoffelijk overschot van den overleden kerkvorst is onder zeer groote belangstelling te Utrecht Schuurman van Rotterdamtijdelijkgeschorst. Volgens „De Telegraaf" is door de Raad van Toezicht in discipline voor de Orde van Ad vocaten te Amsterdam, de bekende Amster- damsche advocaat, Mr. Van Gigch Jr., in verband met deze treurige geschiedenis even eens voor den tjjd van tien maanden ge? schorst, tegen welk besluit genoemde advo caat inmiddels hooger beroep heeft aange- teekend. Buitenland. Terwijl de Mexicanen een kalme verkie zingsstrijd uitvechten omhet presidentschap, welke kalme strijd, de Mexicanen berichten noemen dit kalm en die kunnen het weten, tot gevolg heeft gehad dat een geestverwant van Calles werd gekozen en bij welke kalme strijd dan toch in ieder geval een twintig dooden zijn gevallen, mitsgaders tientallen gewonden, werden in Pruisen gemeenteraads verkiezingen gehoudeD, welke inderdaad een kalm verloop hebben gehad. Doorgewinterde fanatiekelingen hebben elkaar bij deze ge legenheid wel hier en daar eens hardhandig afgedroogd, een enkele keer eigenlijk wel een beetje te hardhandig, o.a. te Dresden, waar de communisten een socialist doodranselden en te Berlijn waar de politie eenige honderden heethoofden middels eenzame opsluiting tot kalmte moest brengen, doch zulke kleinig heden mag niet op gelet worden. Zoo lang zamerhand raakt men hieraan in Duitschland ook gewend en volgens verklaringen van de politie is het erg meegevallen en is men over het rustige verloop tevreden. De politieke partijen zijn evenwel over den uitslag niet geheel en al tevreden. De vorige week waren reeds te Lubeck verkie zingen gehouden, waarbij sociaalsdemocraten en nationaal-socialisten, fellere tegenstanders is niet denkbaar, met de winst gingen strij ken, in de gehouden verkiezingen in Pruisen geven over het algemeen eenzelfde beeld, met uitzondering van Berlijn, waar de soci alisten een geduchte veer moesten laten en van 73 zetels op 65 terugvielen, terwijl hier de communisten van 43 zetels opklommen tot 56. Ook hier waren het de Duitsch-nati- onalen die gehavend uit den strijd kwamen, zooals vry'wel overal elders en die van 47 op 40 zetels kwamen. De verloren zetels der Duitsch-nationalen werden gewonnen door de nationaal-socialisten, de volgelingen van Hittler, die aardig op wegztjn om de talrijke ontevreden Duitsch-nationalen op te slokken en die dit mogelijke eens geheel en al zullen doen, indien de huidige Hugenbergkoers op denzelfden voet wordt voortgezet, waarvoor intusschen weinig kans bestaat, zulks in ver band met de steeds meer aan den dag tredende ontevredenheid hierover. Momenteel zitten de Duitsch-nationalen met een zware ver kiezingskater in de maag, die zich met de bekende haring alleen niet laat verdrijven. De heeren hebben den tyd tot 22 December om op verhaal te komen en zich te preparee ren op eennieuwenederlaag.hetreferendum over het Young-plan, dat door den rijks minister van binnenlandsche zaken op 22 December is bepaald. "Wjj klagen er wel eens over dat bjj ons het aantal politieke part jj en zoo schrikbarend groot is, doch de Duitschers gaan eveneens aan dit euvel mank. Bjj deze gehouden ver kiezingen waren er te Berlijn maar eventjes 21 partjjen aan bod, waarvan de kleinste maar 13 stemmen haalde. Dit was de Links- radicale anticorruptiepartjj, in het leven ge roepen door een twintigtal onderteekenaars, meer is niet noodig, doch waarvan 7 dezer oprichters in gebreke bleven zelfs op hun nieuwe partij te stemmen. In verband met het beruchte Sklarekschandaal scheen zoo'n party in Berljjn overigens geen overbodige weelde. Tot slot nog iets over het laatste staartje van het bekende Veendammerdrama. Zooals de lezer zich nog wel zal herinneren, is in verband met deze moderne tonnen-dans Mr. W. HEIMBURG. VERTALING VAN HERMINE. (Geautoriseerde uitgave van D. Bolle.) 30) Ik voelde dat ik tot achter de ooren kleurde. „Ik heb nog nooit aan zoo iets gedacht," stamelde ik. Maar plotseling stond mij een portret voor den geest, het portret van een grooten, knappen man met een trouwhartige uitdrukking in de oogen en iets fiers in zijn voorkomen, zooals een meisje, zelfs het allerverstandigste, zich heimelijk den éénen uitverkorene voorstelt; een portret, dat bitter weinig geleek op dien flauwen Brankwitz met zijn monocle voor het oog en zijn door zijn haar gegroeid hoofd. „Zulk een ongegronde afwijzing neem ik niet aan," zeide hij, terwijl hij nu ook zijn laatste restje vriendelijkheid liet varen; „de omstandigheden zijn er niet naar. Als je voogd heb ik recht je toe komst te verzekeren en zulke vooruitzichten als nu doen zich niet licht een tweede maal op. Ik zeg je dan bij deze, dat die verloving vvenschelijk, ja, zelfs noodzakelijk is. Ik laat je den tijd tot over morgen om tegen te stribbelen tot overmorgen middag, verstaat ge? Dan verzoek ik een toe stemmend antwoord een kort, afdoend ja! Ik heb volstrekt geen zin mij met lange en kinder Duizenden dezer arme stakkers zijn nog op weg naar hun voormalig vaderland, hun voorouders zijn voor ongeveer 150 jaar reeds naar Rusland getrokken, doch worden te Moskou opgehouden. Deze uittocht is een heel slechte reclame voor Moskou en hoe minder de wereld van deze uitgekleede stumperds ziet, des te aangenamer is dit den heeren. Voor de te Kiel aangekomen vluchtelingen heeft het Duitsche Roode Kruis en eenige andere sociale organisaties een hulpactie georganiseerd en ten behoeve hiervan een manifest gepubliceerd, waarin o. a. wordt INGEZONDEN MEDEDEELING. achtige redeneeringen in te laten. Goedennacht! Toen de deur achter hem in het slot was gevallen, bleef ik roerloos zitten. Onwillekeurig gevoelde ik, dat hier een macht in het spel was, die sterker was dan ik, en een wanhopige angst maakte zich van mij meester. Mijnheer van Brankwitz had den raad van zijn zuster gevolgd en dit was nu de uitslag! Wat zou ik doen? Konden ze mij dwingen? Maar neen, zelfs nog voor het altaar in de kerk zou ik roepen: „Ik wil niet! Ik wil niet!" Hoe akelig was dat alles! O, was de nicht ten minste.maar hier! 't Sloeg elf uur, toen ik eenig geritsel aan mijn deur hoorde en mama bij mij kwam. Ik zat nog altijd te beven van angst in het diepst van mijn hart was ik even benauwd, even gevoelig als andere jonge meisjes. „Och, mama, mama!" stamelde ik. Zij zag er bleek en moe uit, toen ze daar voor mij zat. „Zijt gij nog zoo vlijtig?" vroeg zij. „Waarom zijt ge ons niet goedennacht komen zeggen?" „Weet gij dan niets?" had ik bijna uitgeroepen. Maar met geweld drong ik alles terug, wat mij op de lippen lag, daar zij niets scheen te weten. En waarom waarom zou ik haar zorgen nog ver meerderen? „Och ja," bracht ik stamelend uit, „'t is waar, maar ik voelde mij zoo moe na die bruiloftsdrukte en en ik ben tegenwoordig toch zooveel op de been." „Ja, wij zijn aan dat drukke leven niet gewend, Annelise." „Ik zou zoo graag eens heel, héél stil zitten, mama eens niemand zien." „Och, kind, gij zijt nog zoo jong; geniet je jeugd toch! Die enkele jaren gaan zoo gauw voorbij, en dan Gij zaagt er zoö goed uit in die "gele japon met dien rooden krans van anemonen in het haarl Olga zeide 't ook; zij wilde je nog even goedennacht De Sovjet-dictatuur ia Rusland steeds meer plaats voor een dictatuur-Stalin. Deze Stalin regeert met ijzeren hand in de heilstaat, zetter vergeet vooral de letter „i" niet, en alles wat niet voldoende naar zyn pypen wil dansen, gaat onverbiddelijk de laan uit. Na de afzetting van Trotski is du Boecharin uit al zijn functies ontzet en eenige van zijn vrienden is eveneens aangezegd, dat ze meer dan voorheen met de wenscheD en bevelen van Stalin hebben rekening te houden. Extremistische politiek viert momenteel in Rusland hoogty en zelfs buitenlandsche journalisten, die niet genegen zijn alle toe standen in Rusland door de gekleurde brille- glazen van Stalin te zien en dienovereenkom stig naar het buitenland over te seinen, wordt het verblijf in Rusland ontzegd. Paul Scheffer, een bekend Duitsch jour nalist van het Berliner Tageblatt, die reeds vier jaar zijn blad over de Russische toe standen vanuit Moskou trachtte in te lichten, mag ingevolge een besluit der Moskousche heeren van een verlof naar Duitschland niet meer naar Rusland terugkeeren. Deze be kwame en onkreukbare journalist hield er een eigen meening op na, had den moed het goede doch tevens het verkeerde te be lichten en dit laatste is taboe in Rusland. een paar Wybert- tabletten! Zij bescher men tegen verkoud heid en infectie. (Adv.) Van dit laatste moeten de heeren in Moskou niets hebben, omdat zulks strijdig kan zyn met de belangen der heilstaat. Moskou wil de wereld verder uitsluitend laten zien door gekleurde partijglazen en voor de rest zal de Russische revolutie zich achter de cou lissen afspelen. Dat de toestanden in Rusland nog ver van rooskleurig zijn, de uitdrukking is meer dan zacht, hebben we deze week kunnen verne men uit de berichten over de uitgeweken Duitsche boeren, waarvan er een honderd families van alles beroofd, uitgehongerd eh in lompen gehuld, te Kiel zijn aangekomen. komen zeggen, Annelise. Ik had gedacht haar hier te zullen vinden." „Mijn hemel, ben ik dan nergens meer veilig voor die menschen?" mompelde ik. „Annelise, wees toch wat minder onbeleefd!" klaagde zij. „Hoe komt ge toch aan die stugheid? Wij beiden, papa en ik, we zijn je nooit daarin voorgegaan." „Hoe? Dat weet ik niet, mama. Maar mijn tong is mijn eenig wapen en mijn eenige kracht." „Dat klinkt, alsof gij allerlei aanvallen te ver duren hebt. En niemand doet je toch iets, Annelise jou toch niet!" Zij stond zuchtend op. „Goedennacht, kind! Sta morgen wat vroolijker op dan ge nu gaat slapen." „Goedennacht, mama!" Ik ging tot in de voorkamer met haar mede en zag haar na, terwijl zij de gang doorstapte en op de wenteltrap in den toren verdween. Zij liep met gebogen hoofd, blijkbaar nog diep bekommerd over haar koppig, ongehoorzaam kind. „Aha!" klonk nu de hooge stem van Olga Selman door de gang, terwijl haar blond hoofd zich om de reet van een deur aan de tegenovergestelde zijde vertoonde, „zijt gij nog wakker, Anenlise? Ik kom even bij je, ik moet je nog goedennacht zeggen." Zij verdween een paar seconden en kwam daarop, een doek over haar wit theatraal négligé werpend, dwars de gang over naar mij toe. „Mag ik binnenkomen?" Ik zeide niet: „Alsje blieft!" maar trad langzaam achteruit en zij volgde mij. „O, is dit je kamer? Hoe gezellig! Hoe verrukke lijk ouderwetsch! Zoo zag 't er ook uit bij mijn schoonmoeder; aardig om eens te zien, maar niet voor lan g niet waar?" Zij plaatste zich met INGEZONDEN MEDEDEELING. Zorg ervoor, dat Uw aandoening der luchtpijpen (bronches), die Ge kunt herkennen aan een piepende, pijnlijke ademhaling en een diepen, blaffenden en pijnlijken hoest, niet slepend wordt. Vergeet nooit, hoe dicht de bronchitis de ontstekingskiemen bij de teere longen brengt. Wapen Uw slijmvliezen tegen de aanvallen der bacteriën door ze te versterken met de uit het sap van versche geneeskrachtige kruiden berei de Akkers Abdijsiroop. Deze helpt U het vastzittende slijm oplossen en ver lost U van een pijnlijken hoest, die Uw luchtwegen zou vernielen als ge niet tijdig Uw toevlucht nam tot de geneeskrachtige en toch onschadelijke Voorde Borst. INGEZONDEN MEDEDEELING. P«r koker: f 1.50, f £75, f 4.50 Duizenden Duitsche boeren zijn door hon ger, economische nood en tijdsomstandig heden van hun grond in Siberië verdreven. Een Duitsche „Hungerwanderung" is in Rusland begonnen. Bij Moskou hebben zich 10.000 van hun middel van bestaan beroofde Duitsche boeren verzameld, om over Duitsch land naar Canada te imigreeren. In weerwil van den ernstigen economischen nood in het eigen land, wordt het Duitsche volk opge roepen by te dragen tot een geldinzameling voor zijn vreeseitjk bezochte broederen. Nuchtere menschen hebben zich een heil staat zeer waarschijniyk anders voorgesteld. haar lorgnet voor papa's portret. „Ik verlang niets beters," antwoordde ik, bij mijzelve denkende: wat wil ze toch? Zij keerde zich om, keek mij onderzoekend aan of ik op het portret geleek, schudde ontkennend het hoog gefrizeerde hoofd, waar het goudstof nog op het welriekende haar glinsterde, dat zij, om den rooden gloed te verhoogen, ter eere van het bruilofts feest daarop had gestrooid, en zeide: „Ge lijkt niets op hem." „Dat weet ik wel." „Mag ik even gaan zitten!" riep zij, in een leun stoel neervallende. „Laten we een beetje babbelen! In dit afgelegen nest gaat men al met de kippen op stok, en ik ben gewoon pas om tien uur wakker te worden. Wel, kinderen, wat zijt ge hier nog burgerlijk eenvoudig! O foei, die bruiloft, die toi letten de moeder van de bruid aan het hoofd en dan die goede freule Degenberg! De eenige •cht elegante verschijning van jou en mij- zelve spreek ik niet was de bruid; zij zag er vorstelijk, waarlijk vorstelijk uit! Ze had maar niet zoo'n melancholiek gezicht moeten trekken, alsof ze begraven werd in plaats van getrouwd." „Misschien had zij wel reden daartoe en was 't zoo'n soort van begrafenis voor haar," zeide ik. „O foei!" riep de blozende vrouw. „Dat's zoo iets als het versje van Heine! Hoe luidt dat ook weer?" Zij knipte met de vingers, maar kon er niet op komen,,'t was zoo iets van een gestorven liefde en een doodkist. Ja, dat was in dien tijd zoo de mode, maar nu niet meer. Als men een man trouwt, dien men niet liefheeft, is alles nog lang niet verloren. Ik ben zelve een voorbeeld daar van ik nam ook een man, die mij niets kon schelen. Een ander, dien ik liefhad, bezat geen meer zooals op den ontvangdag by voorbeeld van Kretensky, den Sovjet-gezant te Berlijn, ter gelegenheid van het 12-jarig jubileum, by welke gelegenheid de champagne stroom-: de en de tafels haast bezweken onder de stapels kaviaar en andere delicatessen. Vol-; gens Duitsche bladen kan men zich niet herinneren ooit zoo'n rijke ontvangst te hebben bygewoond, zelfs niet by een gezant van het meest kapitalistische land. Niette min, de Russische kameraden werden op dezen heuglyken dag niet vergeten en konden na uren wachten 100 gram vleesch extra ontvangen, doch volgens het Russische blad de Prawda, werd deze royale smulparty bedorven door het feit, dat het verstrekte vleesch ondeugdeiyk was. Onze zuideiyke buren, welke zich opmaken om in 1930 het lOü-jarig bestaan van België luisterryk te herdenken, voeren momenteel een moeilyken strijd over de bekende Vlaam- sche kwestie, een oude en gevaarlyke etter buil, dat al heel wat narigheid heeft gebracht en misschien nog zal brengen. Het katho lieke—liberale kabinet Jasper, by de laatste verkiezingen versterkt uit den stryd te voor schijn getreden, maakt een moeiiyke tyd door. By deze laatste verkiezingen is vooral de groote winst der Vlaamsche nationalisten opgevallen, zulks voornameiyk ten koste der katholieken. Jasper zelf is voorstander van inwilliging van een groot deel van het Vlaamsche verlanglijstje, doch de liberalen willen hiervan heel weinig weten. Waarde ontevredenheid in Vlaanderen steeds toe neemt en waar ook de Vlaamsche katho lieken met kracht op inwilliging der Vlaam sche eischen biyven aandringen, zit Jasper tusschen twee heete vuren. Als de liberalen niet bakzeil halen, is een crisis niet te ver* myden. Terwyi dit geschreven wordt, doen de liberalen reeds wat water in hun afwy- zend wijntje, doch deze verdunning is nog niet sterk genoeg. Terwijl als gevolg van de langdurige bur- rooden cent en kon mij dus niet vragen. Wat zou ik doen? Ik was verstandig en nam den rijken. En de ander? Nu ja zij glimlachte, maar zonder mij aan te zien, „wij bleven goede vrienden de wereld is tegenwoordig nog al verdraagzaam op dat punt, en mijn man was 't ook." Ik keek haar vragend aan. Ik was veel te on schuldig om den eigenlijken zin van haar woorden te begrijpen, maar besefte toch, dat er een onge zonde geest van die groote, weelderige vrouw uit ging, die nu opstond en mij met haar glimlachje en wonderlijk schitterende, groenachtige oogen op zijde trad. „Ik zie, dat ge moe zijt, Annelise, ik zal maar heengaan en dus een goedennacht! Ja ja, 't is waarlijk niet zoo ontzettend om getrouwd te zijn," zeide zij, mij aan het oor trekkend, „en als men 't verstandig aanlegt, begint men eerst recht te leven, 't Is nu immers niet meer als in den tijd van freule Degenberg, toen trouwen gelijkstond met afstand te doen van jeugd en vreugd en vrij heid neen, zóó denken wij er niet meer over en de mannen ook niet Ge behoeft waarlijk niet bang te zijn, gij, kleine, mooie wildzang! Goeden nacht!" Zij kuste mij vluchtig op het voorhoofd en wendde zich ruischende naar de deur. Nog eens: „Goedennacht!" en toen nog een kushand, en toen was zij weg. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1929 | | pagina 1