Aj
BRONCHITIS
ABDUStROOP
Leest„Onze Eilanden"
hetNieuweModeblad
ïds bekend met ons
tl UUR
SYSTEEM
eigenaar
Qerkleeding
EERSTE BLAD
eenvoudig huren
mo's of Orgels
uit meer dan 300 stuks
DEKKER - GOES
ZATERDAG
23 November 1929
12e jaargang. - n°. 7
feuilleton.
DOOR EENS ANDERS SCHULD.
ijfla'i-Koïld
J weef
Uw
AKKER'5
Grossier: Firma A. L. VBRBRUGGb. Middelharnis
mcie
listen
ellen-
I door
eling
.My.
JtrsMS
}>zeg-
fenen
Itrijk
pdrag
page
|n het
van
Itrent
It wa
arken
lal de
In ge-
bchti-
wg van
miteits-
llland,
jmede
lozen-
hap pij
ftoodig
ptrici-
1 mo-
■reeni-
~b nder*
Jdrage
|n van
lagere
[ïchool-
le dier
■CO.
dan 30
liden. Bfj
Btselijkei
ferboden)
Of je, net ala wij, kunt loopen,
Of je zweeft of hangt of staat.
Heb je ooren, heb je oogen,
Heb je tanden, neus en mond?
Moet je werken voor je eten
Of is werken ongezond?
Hebben jullie daar ook Banken,
Gaan die ook naar onze maan
Krijgen jullie tractementen
Knabbelt men daar ook zoo aan?
Kennen jullie kunst daarboven,
Of ia 't daar ook koekendeeg?
Zfjh er sport-wellusteiiogen
Staat je schouwburg óók zoo leeg?
Moorden jullie ook zoo ijverig
Als ze hier op aarde doen?
Geven ze daar ook de boeven,
Bioscoop en staatspensioen?
Houden jullie conferenties?
Of heb jullie daar geen tijd?
O, dat doen wjj hier zoo dikwijls,
Daar zijn we den tel van kwijt.
Zijn er Kamers, is er Rijksdag?
Is 't daar ook zoo'n reuzekeet
Gooien ze daar ook met stoelen,
PakkeD ze mekaar daar beet?
Kennen jullie daar haaien?
Ik bedoel geen Fiscus hoor.
Gaan er vele Mars-bankieren
Met de Noorderzon vandoor?
Step je, boks je, gok je, fuif je,
Rij je in 'n autobus?
Zit je ia zoo'n menschenkraker,
Ook zoo veilig, ook zoo knus?
Kennen jullie echte Dichters?
Die zijn wij allang hier kwijt,
Enkelen staan op sterk water
Als 'n curiositeit.
Zijn er dienstboden te krjjgen?
Stuur er dan eens één op proef,
Want op aarde is 't misère!
Lui, brutaal en smerig, troef.
Hebben jullie ook 'n Leger?
Is er jicht of rheumatiek
Als de vrouwen zich daar verven,
Noemen ze dat daar dan „chique"?
Mars-bewoner, ik moet scheiden,
'k Wacht je antwoord af met smart,
Ik breek af nu met de vulpen,
Maar geloof me niet met 't hart.
FOEZEL.
waardoor U met
in 2| jaar tijd
volledig
van een onzer bekende
Verlaagde prijzen
Hng. 5 jaar garantie
ratis toezending der geïllustreerde Catalogi
Modellen van alle soorten kinder-
Meeding vindt U in Het Nieuwe
Modeblad, 't welk 2 x oer maand
verschijnt met twee uitvoerige
knippatronenbiaden. Gebreide pak
jes, gehaakte jurkjes, manteltjes,
sokjes, mutsjes enz, met volledige
brei-, haak- en telpatronen worden
geregeld gepubliceerd, zoowel voor
baby's, als voor jongens en meisjes
van één tot twaalf Jaar.
95 ets.pep kwartaal, ƒ1.25 Franco p.post
Zendt omgaand aan de UITCE-
VERS DEZER COURANT oen post
wissel van 95 cent9 (voor plaatsen,
waar deze courant slechts per oost
wordt bezorgd 1.25) en vermeldt
daarop: Voor abonnement Mode
blad
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,07°
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Week-revue.
Binnenland.
Niet zoodra loopt het tegen den winter,
of de diverse profeten komen in actie en
maken ons gelukkig met hun ongevraagde
voorspellingen. Tot heden betroffen het ge
lukkig alleen nog maar een bepaald soort
profeten, getrouwe klanten van den bakker,
die ons met alle geweld een strengen winter
voorspellen, zulks misschien tot groote
vreugde van den kolenboer.
De liefhebbers van een robbertje vechten,
hebben zich deze week wel geducht ge
weerd. De vrouw in 't spel was oorzaak dat
in 't zuiden en te Rotterdam het mes werd
gehanteerd en wel op een dergelijk afdoende
wijze, dat voor de levens der slachtoffers
wordt gevreesd, terwijl in Limburg een jeug
dig knecht van een ongehuwden vrachtrijder,
dezen in verband met een kwestie over de
kapitale som van zestien gulden, overhoop
stak. En om de maat van deze droeve ge
beurtenissen helemaal vol te maken, wordt
vanuit Nijmegen gemeld, dat aldaar na een
heftige woordenwisseling een 72-jarige man
met een stoel is doodgeslagen. Indirecte
oorzaak was hier het feit, dat het middag
maal niet tijdig gereed was en waardoor de
dader tegen zijn vrouw begon uit te varen,
en waarbij het slachtoffer, die in dit gezin
zijn middagmaal gebruikt, voor de vrouw
party trok.
De Novemberstormen hebben de eerste
slachtoffers weer geeisoht. Bij de directie
der Halcyon-lijn te Rotterdam, werd het
telegrafisch bericht ontvangen van den ge
zagvoerder van het s.s. „Stad Vlaardingen"
meldende, dat tijdens stormweer nabij Nieuw
Schotland vier leden der bemanning over
boord zün geslagen en verdronken. Alle vier
zijn Nederlanders, wonende te Maassluis,
Vlaardingen en Rotterdam.
Een eveneens tragische gebeurtenis heeft
zich te Oegstgeest afgespeeld, waarbij twee
menschenlevens zijn te betreuren. Het echt
paar O. liep in de buurt hunner woning te
wandelen aan den Rtjnsburgerstraatweg, aan
den rechterkant van den weg. Btj het overste
ken naar links werden beiden door een losse
locomotief van de tram Leiden-Heemstede
gegrepen, met het noodlottig gevolg, dat de
man vrijwel direct werd gedood, terwijl de
vrouw kort na aankomst in het Academisch
Ziekenhuis te Leiden, eveneens overleed.
Met groote droefheid is in Katholieke
kringen kennis genomen van het plotseling
overlijden van Mgr. H. van de Wetering,
aartsbisschop van Utrecht. Het stoffelijk
overschot van den overleden kerkvorst is
onder zeer groote belangstelling te Utrecht
Schuurman van Rotterdamtijdelijkgeschorst.
Volgens „De Telegraaf" is door de Raad van
Toezicht in discipline voor de Orde van Ad
vocaten te Amsterdam, de bekende Amster-
damsche advocaat, Mr. Van Gigch Jr., in
verband met deze treurige geschiedenis even
eens voor den tjjd van tien maanden ge?
schorst, tegen welk besluit genoemde advo
caat inmiddels hooger beroep heeft aange-
teekend.
Buitenland.
Terwijl de Mexicanen een kalme verkie
zingsstrijd uitvechten omhet presidentschap,
welke kalme strijd, de Mexicanen berichten
noemen dit kalm en die kunnen het weten,
tot gevolg heeft gehad dat een geestverwant
van Calles werd gekozen en bij welke kalme
strijd dan toch in ieder geval een twintig
dooden zijn gevallen, mitsgaders tientallen
gewonden, werden in Pruisen gemeenteraads
verkiezingen gehoudeD, welke inderdaad een
kalm verloop hebben gehad. Doorgewinterde
fanatiekelingen hebben elkaar bij deze ge
legenheid wel hier en daar eens hardhandig
afgedroogd, een enkele keer eigenlijk wel een
beetje te hardhandig, o.a. te Dresden, waar
de communisten een socialist doodranselden
en te Berlijn waar de politie eenige honderden
heethoofden middels eenzame opsluiting tot
kalmte moest brengen, doch zulke kleinig
heden mag niet op gelet worden. Zoo lang
zamerhand raakt men hieraan in Duitschland
ook gewend en volgens verklaringen van de
politie is het erg meegevallen en is men
over het rustige verloop tevreden.
De politieke partijen zijn evenwel over
den uitslag niet geheel en al tevreden. De
vorige week waren reeds te Lubeck verkie
zingen gehouden, waarbij sociaalsdemocraten
en nationaal-socialisten, fellere tegenstanders
is niet denkbaar, met de winst gingen strij
ken, in de gehouden verkiezingen in Pruisen
geven over het algemeen eenzelfde beeld,
met uitzondering van Berlijn, waar de soci
alisten een geduchte veer moesten laten en
van 73 zetels op 65 terugvielen, terwijl hier
de communisten van 43 zetels opklommen
tot 56. Ook hier waren het de Duitsch-nati-
onalen die gehavend uit den strijd kwamen,
zooals vry'wel overal elders en die van 47 op
40 zetels kwamen. De verloren zetels der
Duitsch-nationalen werden gewonnen door
de nationaal-socialisten, de volgelingen van
Hittler, die aardig op wegztjn om de talrijke
ontevreden Duitsch-nationalen op te slokken
en die dit mogelijke eens geheel en al zullen
doen, indien de huidige Hugenbergkoers op
denzelfden voet wordt voortgezet, waarvoor
intusschen weinig kans bestaat, zulks in ver
band met de steeds meer aan den dag tredende
ontevredenheid hierover. Momenteel zitten
de Duitsch-nationalen met een zware ver
kiezingskater in de maag, die zich met de
bekende haring alleen niet laat verdrijven.
De heeren hebben den tyd tot 22 December
om op verhaal te komen en zich te preparee
ren op eennieuwenederlaag.hetreferendum
over het Young-plan, dat door den rijks
minister van binnenlandsche zaken op 22
December is bepaald.
"Wjj klagen er wel eens over dat bjj ons
het aantal politieke part jj en zoo schrikbarend
groot is, doch de Duitschers gaan eveneens
aan dit euvel mank. Bjj deze gehouden ver
kiezingen waren er te Berlijn maar eventjes
21 partjjen aan bod, waarvan de kleinste
maar 13 stemmen haalde. Dit was de Links-
radicale anticorruptiepartjj, in het leven ge
roepen door een twintigtal onderteekenaars,
meer is niet noodig, doch waarvan 7 dezer
oprichters in gebreke bleven zelfs op hun
nieuwe partij te stemmen. In verband met
het beruchte Sklarekschandaal scheen zoo'n
party in Berljjn overigens geen overbodige
weelde.
Tot slot nog iets over het laatste staartje
van het bekende Veendammerdrama. Zooals
de lezer zich nog wel zal herinneren, is in
verband met deze moderne tonnen-dans Mr.
W. HEIMBURG.
VERTALING VAN HERMINE.
(Geautoriseerde uitgave van D. Bolle.)
30)
Ik voelde dat ik tot achter de ooren kleurde. „Ik
heb nog nooit aan zoo iets gedacht," stamelde ik.
Maar plotseling stond mij een portret voor den
geest, het portret van een grooten, knappen man
met een trouwhartige uitdrukking in de oogen en
iets fiers in zijn voorkomen, zooals een meisje,
zelfs het allerverstandigste, zich heimelijk den
éénen uitverkorene voorstelt; een portret, dat
bitter weinig geleek op dien flauwen Brankwitz
met zijn monocle voor het oog en zijn door zijn
haar gegroeid hoofd.
„Zulk een ongegronde afwijzing neem ik niet
aan," zeide hij, terwijl hij nu ook zijn laatste restje
vriendelijkheid liet varen; „de omstandigheden
zijn er niet naar. Als je voogd heb ik recht je toe
komst te verzekeren en zulke vooruitzichten als
nu doen zich niet licht een tweede maal op. Ik zeg
je dan bij deze, dat die verloving vvenschelijk, ja,
zelfs noodzakelijk is. Ik laat je den tijd tot over
morgen om tegen te stribbelen tot overmorgen
middag, verstaat ge? Dan verzoek ik een toe
stemmend antwoord een kort, afdoend ja! Ik
heb volstrekt geen zin mij met lange en kinder
Duizenden dezer arme stakkers zijn nog
op weg naar hun voormalig vaderland, hun
voorouders zijn voor ongeveer 150 jaar reeds
naar Rusland getrokken, doch worden te
Moskou opgehouden. Deze uittocht is een
heel slechte reclame voor Moskou en hoe
minder de wereld van deze uitgekleede
stumperds ziet, des te aangenamer is dit den
heeren.
Voor de te Kiel aangekomen vluchtelingen
heeft het Duitsche Roode Kruis en eenige
andere sociale organisaties een hulpactie
georganiseerd en ten behoeve hiervan een
manifest gepubliceerd, waarin o. a. wordt
INGEZONDEN MEDEDEELING.
achtige redeneeringen in te laten. Goedennacht!
Toen de deur achter hem in het slot was gevallen,
bleef ik roerloos zitten. Onwillekeurig gevoelde ik,
dat hier een macht in het spel was, die sterker was
dan ik, en een wanhopige angst maakte zich van
mij meester. Mijnheer van Brankwitz had den raad
van zijn zuster gevolgd en dit was nu de uitslag!
Wat zou ik doen? Konden ze mij dwingen? Maar
neen, zelfs nog voor het altaar in de kerk zou ik
roepen: „Ik wil niet! Ik wil niet!" Hoe akelig was
dat alles! O, was de nicht ten minste.maar hier!
't Sloeg elf uur, toen ik eenig geritsel aan mijn
deur hoorde en mama bij mij kwam. Ik zat nog
altijd te beven van angst in het diepst van mijn
hart was ik even benauwd, even gevoelig als andere
jonge meisjes. „Och, mama, mama!" stamelde ik.
Zij zag er bleek en moe uit, toen ze daar voor mij
zat. „Zijt gij nog zoo vlijtig?" vroeg zij. „Waarom
zijt ge ons niet goedennacht komen zeggen?"
„Weet gij dan niets?" had ik bijna uitgeroepen.
Maar met geweld drong ik alles terug, wat mij op
de lippen lag, daar zij niets scheen te weten. En
waarom waarom zou ik haar zorgen nog ver
meerderen? „Och ja," bracht ik stamelend uit,
„'t is waar, maar ik voelde mij zoo moe na die
bruiloftsdrukte en en ik ben tegenwoordig toch
zooveel op de been."
„Ja, wij zijn aan dat drukke leven niet gewend,
Annelise."
„Ik zou zoo graag eens heel, héél stil zitten, mama
eens niemand zien."
„Och, kind, gij zijt nog zoo jong; geniet je jeugd
toch! Die enkele jaren gaan zoo gauw voorbij, en
dan Gij zaagt er zoö goed uit in die "gele japon
met dien rooden krans van anemonen in het haarl
Olga zeide 't ook; zij wilde je nog even goedennacht
De Sovjet-dictatuur ia Rusland
steeds meer plaats voor een dictatuur-Stalin.
Deze Stalin regeert met ijzeren hand in de
heilstaat, zetter vergeet vooral de letter „i"
niet, en alles wat niet voldoende naar zyn
pypen wil dansen, gaat onverbiddelijk de
laan uit. Na de afzetting van Trotski is du
Boecharin uit al zijn functies ontzet en eenige
van zijn vrienden is eveneens aangezegd,
dat ze meer dan voorheen met de wenscheD
en bevelen van Stalin hebben rekening te
houden.
Extremistische politiek viert momenteel
in Rusland hoogty en zelfs buitenlandsche
journalisten, die niet genegen zijn alle toe
standen in Rusland door de gekleurde brille-
glazen van Stalin te zien en dienovereenkom
stig naar het buitenland over te seinen, wordt
het verblijf in Rusland ontzegd.
Paul Scheffer, een bekend Duitsch jour
nalist van het Berliner Tageblatt, die reeds
vier jaar zijn blad over de Russische toe
standen vanuit Moskou trachtte in te lichten,
mag ingevolge een besluit der Moskousche
heeren van een verlof naar Duitschland niet
meer naar Rusland terugkeeren. Deze be
kwame en onkreukbare journalist hield er
een eigen meening op na, had den moed
het goede doch tevens het verkeerde te be
lichten en dit laatste is taboe in Rusland.
een paar Wybert-
tabletten! Zij bescher
men tegen verkoud
heid en infectie.
(Adv.)
Van dit laatste moeten de heeren in Moskou
niets hebben, omdat zulks strijdig kan zyn
met de belangen der heilstaat. Moskou wil
de wereld verder uitsluitend laten zien door
gekleurde partijglazen en voor de rest zal
de Russische revolutie zich achter de cou
lissen afspelen.
Dat de toestanden in Rusland nog ver van
rooskleurig zijn, de uitdrukking is meer dan
zacht, hebben we deze week kunnen verne
men uit de berichten over de uitgeweken
Duitsche boeren, waarvan er een honderd
families van alles beroofd, uitgehongerd eh
in lompen gehuld, te Kiel zijn aangekomen.
komen zeggen, Annelise. Ik had gedacht haar hier
te zullen vinden."
„Mijn hemel, ben ik dan nergens meer veilig
voor die menschen?" mompelde ik.
„Annelise, wees toch wat minder onbeleefd!"
klaagde zij. „Hoe komt ge toch aan die stugheid?
Wij beiden, papa en ik, we zijn je nooit daarin
voorgegaan."
„Hoe? Dat weet ik niet, mama. Maar mijn tong
is mijn eenig wapen en mijn eenige kracht."
„Dat klinkt, alsof gij allerlei aanvallen te ver
duren hebt. En niemand doet je toch iets, Annelise
jou toch niet!"
Zij stond zuchtend op. „Goedennacht, kind! Sta
morgen wat vroolijker op dan ge nu gaat slapen."
„Goedennacht, mama!"
Ik ging tot in de voorkamer met haar mede en
zag haar na, terwijl zij de gang doorstapte en op de
wenteltrap in den toren verdween. Zij liep met
gebogen hoofd, blijkbaar nog diep bekommerd
over haar koppig, ongehoorzaam kind.
„Aha!" klonk nu de hooge stem van Olga Selman
door de gang, terwijl haar blond hoofd zich om de
reet van een deur aan de tegenovergestelde zijde
vertoonde, „zijt gij nog wakker, Anenlise? Ik kom
even bij je, ik moet je nog goedennacht zeggen."
Zij verdween een paar seconden en kwam daarop,
een doek over haar wit theatraal négligé werpend,
dwars de gang over naar mij toe.
„Mag ik binnenkomen?" Ik zeide niet: „Alsje
blieft!" maar trad langzaam achteruit en zij
volgde mij.
„O, is dit je kamer? Hoe gezellig! Hoe verrukke
lijk ouderwetsch! Zoo zag 't er ook uit bij mijn
schoonmoeder; aardig om eens te zien, maar niet
voor lan g niet waar?" Zij plaatste zich met
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Zorg ervoor, dat Uw aandoening der
luchtpijpen (bronches), die Ge kunt
herkennen aan een piepende, pijnlijke
ademhaling en een diepen, blaffenden
en pijnlijken hoest, niet slepend wordt.
Vergeet nooit, hoe dicht de bronchitis
de ontstekingskiemen bij de teere longen
brengt. Wapen Uw slijmvliezen tegen
de aanvallen der bacteriën door ze
te versterken met de uit het sap van
versche geneeskrachtige kruiden berei
de Akkers Abdijsiroop. Deze helpt U
het vastzittende slijm oplossen en ver
lost U van een pijnlijken hoest, die
Uw luchtwegen zou vernielen als ge
niet tijdig Uw toevlucht nam tot de
geneeskrachtige en toch onschadelijke
Voorde Borst.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
P«r koker: f 1.50, f £75, f 4.50
Duizenden Duitsche boeren zijn door hon
ger, economische nood en tijdsomstandig
heden van hun grond in Siberië verdreven.
Een Duitsche „Hungerwanderung" is in
Rusland begonnen. Bij Moskou hebben zich
10.000 van hun middel van bestaan beroofde
Duitsche boeren verzameld, om over Duitsch
land naar Canada te imigreeren. In weerwil
van den ernstigen economischen nood in het
eigen land, wordt het Duitsche volk opge
roepen by te dragen tot een geldinzameling
voor zijn vreeseitjk bezochte broederen.
Nuchtere menschen hebben zich een heil
staat zeer waarschijniyk anders voorgesteld.
haar lorgnet voor papa's portret.
„Ik verlang niets beters," antwoordde ik, bij
mijzelve denkende: wat wil ze toch? Zij keerde
zich om, keek mij onderzoekend aan of ik op het
portret geleek, schudde ontkennend het hoog
gefrizeerde hoofd, waar het goudstof nog op het
welriekende haar glinsterde, dat zij, om den rooden
gloed te verhoogen, ter eere van het bruilofts
feest daarop had gestrooid, en zeide: „Ge lijkt niets
op hem."
„Dat weet ik wel."
„Mag ik even gaan zitten!" riep zij, in een leun
stoel neervallende. „Laten we een beetje babbelen!
In dit afgelegen nest gaat men al met de kippen op
stok, en ik ben gewoon pas om tien uur wakker
te worden. Wel, kinderen, wat zijt ge hier nog
burgerlijk eenvoudig! O foei, die bruiloft, die toi
letten de moeder van de bruid aan het hoofd
en dan die goede freule Degenberg! De eenige
•cht elegante verschijning van jou en mij-
zelve spreek ik niet was de bruid; zij zag er
vorstelijk, waarlijk vorstelijk uit! Ze had maar
niet zoo'n melancholiek gezicht moeten trekken,
alsof ze begraven werd in plaats van getrouwd."
„Misschien had zij wel reden daartoe en was
't zoo'n soort van begrafenis voor haar," zeide ik.
„O foei!" riep de blozende vrouw. „Dat's zoo
iets als het versje van Heine! Hoe luidt dat ook
weer?" Zij knipte met de vingers, maar kon er
niet op komen,,'t was zoo iets van een gestorven
liefde en een doodkist. Ja, dat was in dien tijd zoo
de mode, maar nu niet meer. Als men een man
trouwt, dien men niet liefheeft, is alles nog lang
niet verloren. Ik ben zelve een voorbeeld daar
van ik nam ook een man, die mij niets kon
schelen. Een ander, dien ik liefhad, bezat geen
meer zooals op den ontvangdag by voorbeeld
van Kretensky, den Sovjet-gezant te Berlijn,
ter gelegenheid van het 12-jarig jubileum,
by welke gelegenheid de champagne stroom-:
de en de tafels haast bezweken onder de
stapels kaviaar en andere delicatessen. Vol-;
gens Duitsche bladen kan men zich niet
herinneren ooit zoo'n rijke ontvangst te
hebben bygewoond, zelfs niet by een gezant
van het meest kapitalistische land. Niette
min, de Russische kameraden werden op
dezen heuglyken dag niet vergeten en konden
na uren wachten 100 gram vleesch extra
ontvangen, doch volgens het Russische blad
de Prawda, werd deze royale smulparty
bedorven door het feit, dat het verstrekte
vleesch ondeugdeiyk was.
Onze zuideiyke buren, welke zich opmaken
om in 1930 het lOü-jarig bestaan van België
luisterryk te herdenken, voeren momenteel
een moeilyken strijd over de bekende Vlaam-
sche kwestie, een oude en gevaarlyke etter
buil, dat al heel wat narigheid heeft gebracht
en misschien nog zal brengen. Het katho
lieke—liberale kabinet Jasper, by de laatste
verkiezingen versterkt uit den stryd te voor
schijn getreden, maakt een moeiiyke tyd
door. By deze laatste verkiezingen is vooral
de groote winst der Vlaamsche nationalisten
opgevallen, zulks voornameiyk ten koste
der katholieken. Jasper zelf is voorstander
van inwilliging van een groot deel van het
Vlaamsche verlanglijstje, doch de liberalen
willen hiervan heel weinig weten. Waarde
ontevredenheid in Vlaanderen steeds toe
neemt en waar ook de Vlaamsche katho
lieken met kracht op inwilliging der Vlaam
sche eischen biyven aandringen, zit Jasper
tusschen twee heete vuren. Als de liberalen
niet bakzeil halen, is een crisis niet te ver*
myden. Terwyi dit geschreven wordt, doen
de liberalen reeds wat water in hun afwy-
zend wijntje, doch deze verdunning is nog
niet sterk genoeg.
Terwijl als gevolg van de langdurige bur-
rooden cent en kon mij dus niet vragen. Wat zou
ik doen? Ik was verstandig en nam den rijken.
En de ander? Nu ja zij glimlachte, maar zonder
mij aan te zien, „wij bleven goede vrienden de
wereld is tegenwoordig nog al verdraagzaam op
dat punt, en mijn man was 't ook."
Ik keek haar vragend aan. Ik was veel te on
schuldig om den eigenlijken zin van haar woorden
te begrijpen, maar besefte toch, dat er een onge
zonde geest van die groote, weelderige vrouw uit
ging, die nu opstond en mij met haar glimlachje en
wonderlijk schitterende, groenachtige oogen op
zijde trad. „Ik zie, dat ge moe zijt, Annelise, ik
zal maar heengaan en dus een goedennacht! Ja ja,
't is waarlijk niet zoo ontzettend om getrouwd te
zijn," zeide zij, mij aan het oor trekkend, „en als
men 't verstandig aanlegt, begint men eerst recht
te leven, 't Is nu immers niet meer als in den tijd
van freule Degenberg, toen trouwen gelijkstond
met afstand te doen van jeugd en vreugd en vrij
heid neen, zóó denken wij er niet meer over en
de mannen ook niet Ge behoeft waarlijk niet
bang te zijn, gij, kleine, mooie wildzang! Goeden
nacht!"
Zij kuste mij vluchtig op het voorhoofd en
wendde zich ruischende naar de deur. Nog eens:
„Goedennacht!" en toen nog een kushand, en toen
was zij weg.
Wordt vervolgd.)