EERSTE BLAD
STOOMBOOTDIENST
„Hotel-Restaurant SIMONS"
ZATERDAG
19 OCTOBER 1929
Dienstregeling
DOOR EENS ANDERS SCHULD.
öir-1 BOOM'S
Grossier: Firma A. L. VERBRUGGE, Middelharnis
LOGEEREN
BOERENViSCHMARKÏ12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
PIET SIMONS zorgt voorU!
voert tot hare verdediging aan, dat
iertig jaar daar geloopen heeft, het is
e pad, iedereen loopt er.
achte B. verklaart hetzelfde.
iord wordt de eigenaar J. K, 29 jaar,
eider te Middelharnis, en diens huis-
E. de G, die verdachten op dien
hebben zien loopen, terwijl het bordje
rboden toegang reeds was aangebracht.
O. M. meent, dat uit het getuigenver-
el is komen vast te staan, dat getuige
gerechtigd was den toegang daar te
ien, maar overigens vindt hij de zaak
00 weinig belang, dat hij verdachten
ehuldig verklaart, doch zonder opleg-
an straf. Yeroordeeling idem.
51 j., landbouwer te Middelharnis,
onder daartoe gerechtigd te zijn zyn
hebben laten loopen op grond van
ider.
lachte erkent het ten laste gelegde en
dat direct nadat het ter zijner kennisse
ebracht, hij de beesten heeft terugge
en zijn land voldoende omheind heeft.
en3 vindt hij het moeilijk verklaar-
dat Kastelein van deze kwestie een
ak heeft laten maken, en hij zou het
kunnen verklaren uit het feit, dat
lein boos geworden is, omdat verdach-
beiders, die in de nabijheid werkten,
izien hebben zonder de beesten terug
Te meer daar verdachte meermalen
fde ondervonden heeft met een stier
astelein.
.oord wordt getuige M. K. 86 j.,land-
:r te Nieuwe Tonge, die opmerkt, dat
1 van dergelijke feiten niet licht recht-
maken, maar het is getuige nu al
aal overkomen,
dachte zegt dan niet te kunnen be-
n waarom Kastelein hem dan nooit
gewaarschuwd heeft, dan had hij zijn
eerder afgeheind.
:ischt wordt 2 subs. 2 dagen hech-
Veroordeeling idem.
18 j., boerenknecht te Den Bommel,
uit baldadigheid met water gegooid
voorbij fietsende meisjes, waardoor er
an de fiets viel en haar knie en aan-
ht bezeerde.
dachte zegt niet uit baldadigheid, maar
jkheid gegooid te hebben,
t O. M. antwoordt: Dat is hier synoniem,
dat twee getuigen gehoord zijn, wordt
,chte veroordeeld tot 5 boete subs 5
hechtenis. De eisch was idem.
vader van verdachte was ook meege-
m en meende recht te hebben op ge-
ngeld, wat niet het geval bleek te zijn.
O.M. merkte op: Dat moet je voor de
sding van je kind maar over hebben.
_echt staat H. de B., 31 j te Middel-
is, wegens rijden zonder licht. Geëischt
lubs. 5 d. hechtenis. Yeroordeeling idem.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f if-
0,076
ADVERTENTIËN
van 16 regels - 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaapvragen
t 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
11E JAARGANG. - N°. 98
MIDDELÏIARNIS-ROTTERDAM v.v.
via VLAARDMGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 6 Oct. 1929
van Middellaarnis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelharnis 4.30 va. A.Vlaard. 7.00 va.»
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (ball. Zoo- en Feestd.)
V.Middelharnis 6.40 vm.A.Vlaard, 9.10vm.**
A.Rotterdam 10.00vm. A.Brlelle 10.25vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V.Rotterdam2.15nm. V.Vlaard.3.00ntu. f
A. Middelharnis 5.30 om.
Overige dagen (bell. Zoo- eo Feestd.)
Van O October t/m S November
en vanaf 12 Februari.
V. Rotterdam 3.15 nm. V.Vlaard. 4.00 om ft
V. Brlelle 2.25 nm.§ A. Middelbands 6.30
Van 6 November t/m 8 Februari
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00 om. t
A. Middelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm
en 7.12 vm. van Vlaardlngen.
In aansluiting op den trein van 9.21 vm.
en 9.42 vm. van Vlaardlngen.
t In aansluiting op den trelnvan (14.40)
2.40 en 14.51 (2.51 nm.) te Vlaardlngen
ft In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen.
Te Vlaardlngen overstappen.
AU Feestdagen zijn te beschouwen
Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemehaartadag
la Pinksterdag en de belde Kerotdecen.
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederijstraat.
Week-revtae.
Binnenland.
De eene ongelukkige tijding heeft de af-
geloopen dagen de andere gevolgd. Onder
Honselaarsdijk is een agent van politie uit
Naaldwijk het slachtoffer geworden van een
aanrijding met een auto van een graanhan
delaar uit 's-öravenzande, onder Moergestel
is een 25-jarige jachtopziener in de bosschen
doodgeschoten gevonden, waarschijnlijk een
daad van wraak van stroopers, terwijl heel
Rotterdam nog in beroering is als gevolg
van den iuguberen zedenmoord gepleegd in
den polder Blljdorp, waar de tienjarige Maria
van Os op beestachtige wijze door een tot
heden nog onbekend gebleven beestmensch
is vermoord. Misdrijven als deze behooren
gelukkig tot de grootste zeldzaamheden in
ons landje en direct na het bekend worden
van den moord heeft de politie uitgebreide
maatregelen tot opsporing van den vermoe-
delijken dader getroffen. Er zijn talrijke ar
restaties verricht, ieder spoor werd naarstig
en nauwkeurig gevolgd, het publiek tracht
de politie op alle mogelijke manieren te
steunen, doch tot heden zijn de resultaten
maar magertjes. Het onderzoek wordt met
kracht voortgezet, er komen nog steeds
nieuwe aanwijzingen binnen, doch hoe meer
de tijd verstrijkt, des te zwaarder wordt het
onderzoek.
Het slachtoffer is onder ontzaglijke belang
stelling, duizenden stonden langs den te vol
gen route geschaard, te Rotterdam begraven.
Indertijd is er van verschillende kanten
gemopperd over het feit, dat aan het depar
tement van defensie, minister Lambooy, nu
burgemeester van Hilversum, de ambtenaren
van het departement wegens de warmte
dezen zomer een vrijen middag kregen. Hoe
onverstandig is deze critiek wel geweest.
Deze maatregel moet in den zomer veel
vaker worden getroffen, want de departe
mentsambtenaren in ons Haagje zijn zoo
zwaar belast, althans eenigen, dat hun taak
veel te zwaar is. De heeren raken zoo ver
moeid, dat ze belangrijke officieele stukken
niet eens op tijd kunnen doorgeven.
Tusschen het gemeentebestuur van Nij
megen en het departement van waterstaat
waren onderhandelingen gaande over de toe
komstige Waalbrug en tot groote verwon-
dering bleven deze onderhandelingen steeds
maar slepende. B(j de openstelling van de
brug te Grave, waar de nieuwe Minister van
Waterstaat tegenwoordig was, was de ge
meente Nijmegen vertegenwoordigd door den
loco-burgemeester. Deze bracht de hangende
kwestie bij den minister ter sprake en hier-
j bij bleek, dat de nieuwe bewindsman er ge
heel onkundig van was, dat de gemeente
Nijmegen reeds lang voorstellen over de
nieuwe Waalbrug had ingediend. Deze docu
menten hebben eenige maanden gelegen in
|een mogelijk stoffig laadje van een ambte
naar van het departement. De heeren moeten
wat vaker naar Scheveningen, ze hebben het
noodig. Nogmaals de critiek tegen den heer
Lambooy waren ongegrond.
FEUILLETON.
W. HEIMBURG.
VERTALING VAN HERMINE.
Geautoriseerde uitgave van D. Bolle.)
SMXErPAS»
LAAT NIET EOS
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
20)
Toen ik weigerde om de zoolang beraamde
reis voor mijn gezondheid te ondernemen, schonk
.hij mij een beelderig ponywagentje, om in de
gelegenheid te zijn eiken dag zooveel mogelijk
frissche lucht tc scheppen, en op een goeden dag
jstond er een nieuwe, prachtige pianino in mijn
'kamer. Gelukkig was de oude er naast blijven
!staan, en ook de pony maakte ik 't niet lastig.
Geheel Westenberg hield de oogen op de nieuwe
huishouding van de jonge mevrouw Wolmeijer
gevestigd, en waar ik mij vertoonde, hoorde ik het
fabelachtig geluk roemen, dat mama ten deel was
jgevallen.- Zelfs tante Eegenberg raakte verzoend
Smet de manieren van den man en vond dat „Leen"
^liern al terdege gedresseerd had, zoodat ik ten slotte
met mijn gevoelen, met mijn koelheid te midden
(van al die andere menschen als een witte raaf
.bverbleef. Mama's bezorgde blikken zeiden mij,
dat dit haar innig griefde.
Ja, maar was zij waarlijk gelukkig? Aan den
:enen kant gaf de mogelijkheid dat zij 't was mij
ust, aan den anderen vond ik 't een onuitstaan-
)are gedachte, dat zij met dien man tevreden
De aangekondigde Zeppelintocht, welke
Zondag boven ons land heeft plaats gehad,
weersgesteldheid had den tocht opnieuw
doen uitstellen, is een geweldige trionftocht
boven ons land geworden. Met bewondering
en ontzag is de groote metalen vogel, die
statig als een groote visch door het lucht
ruim dreef, begroet.
Deze tocht op Zondag heeft in verschil
lende kringen ernstige ontstemming gewekt
en het Tweede-Kamerlid, de heer Heemskerk,
heeft hierin aanleiding gevonden schriftelijke
vragen hierover tot den Minister van Water
staat te richten. De eerste piloten waren
waaghalzen, zijn voor krankzinnig en erger
nog versleten en deze eerste Zeppelintocht
boven ons land is als een schending der
Zondagsheiliging door den heer Heemskerk
beschouwd. Oorspronkelijk was het de be
doeling den tocht op Donderdag te houden,
zoodat er dan van kwetsing van godsdien
stige gevoelens geen sprake was geweest,
zoodat het verwijt wel eenigzins overdreven
schijnt. Wat nu als een schending der Zon
dagsheiliging wordt aangemerkt, zal waar
schijnlijk reeds binnen korten tyd als de ge
woonste zaak ter wereld worden beschouwd
en als net tien- of twintigjarig bestaan van
geregelde Zeppeiin-vliegdiensten zal worden
herdacht, dan zullen Zondagsvluchten even
vanzelfsprekend worden aanvaard als tegen
woordig de boot- en treindiensten.
is nat
J weer
?een paar Wybert-
tabletten! Zij bescher
men tegen verkoud
heid en infectie.
(Adv.)
Buitenland.
Hugenberg en Seldte, beiden Duitsch-na-
tionaal en felle tegenstanders der verzoe
ningspolitiek, laten geen middel ongebruikt
om hiertegen te ageeren. De heeren hebben
een wetsontwerp ingediend om te komen
tot een „Volksbegebren", een volkspetitie,
waarbij de lezers zich zullen uitspreken voor
of tegen da Haagsche conferentie, enz. enz.
De stemming over dit volksbegehren is be
paald van 16 tot 29 October, zoodat de strijd
reeds is begonnen. Wordt bij deze stemming
geen 4 millioen stemmen voor deze volks
petitie uitgebracht, dan wordt dit Duitsch-
nationale-reclamepaardje meteen weer op
stal gezet, hetgeen gezien de heerschende
stemming in Duitschland zoo goed als zeker
mag worden beschouwd.
Bovendien zitten de tegenstanders van
Hugenberg ook niet stil en aan den voor®
avond der aanvangende stemming hebben
een groot aantal bekende persoonlijkheden,
o.w. alle leden van het rijkskabinet, presi
denten van Duiische bondstaten, regeerings-
commissarissen, hoogleeraren aan Duitsche
universiteiten, burgemeesters van groote
Duitsche steden, ministers van Pruisen, in-
dustrieelen, enz. enz. een tegen de volkspe
titie gerichte oproep tot het Duitsche volk
gericht. Hierin wordt gezegd, dat op het
tijdperk, waarin de overwinnaars in den
wereldoorlog Duitschland met geweld hun
zou kunnen zijn en soms, als zij 's avonds, hoewel
thans zelden genoeg, beneden kwam om evenals
vroeger eenige oogenblikken bij mijn bed te zitten,
betrapte ik mijzelve, terwijl ik haar zwijgend aan
staarde om dat raadsel te doorgronden. Eens
scheen 't mij toe, dat zij geschreid had, maar de
moed ontbrak mij om 't haar te vragen. Zij klaagde
nooit waarover zou zij 't ook gedaan hebben? Zij
bezat immers alles, wat het hart van een vrouw
maar kan begeeren; doch 't hinderde mij dat zij
zoo tevreden was.
„Hij is heel goed!" zeide zij eens, toen ik haar
over haar huishoudboek gebogen vond rekenen
was altijd haar zwakke zijde geweest om een
fout, die zij gemaakt had, op het spoor te komen.
„Hij heeft zooveel geduid met mij."
Op dit oogenblik keek hij om het hoekje van de
deur en lachte toen hij haar zoo druk bezig zag.
„Ja, ja," riep hij, „ge zijt nu de vrouw van een
koopman! Ge moet nu anders boekhouden dan
vroeger."
„Laat mij dat werk doen, mama!" zeide ik be
daard, en van dien dag af hielp ik haar boekhouden.
Zij kwam dan beneden bij mij zitten en als wij niet
rekenden, babbelden wij samen evenals in ouden
tijd; en soms kwam ik boven bij haar in haar
toiletkamer, terwijl zij zich in zijde of fluweel
kleedde, daar zij nu 's middógs en 's namiddags
hun eerste bezoeken aflegden en mama er moest
uitzien, zooals een mevrouw Wolmeijer paste.
Later kwamen de contravisites, waarbij mijn
tegenwoordigheid verlangd werd, en toen dit voor
bij was, hervatte de heer des-huizes zijn oude
levenswijs, dat wil zeggen, woonde hij de raads
vergaderingen weer bij, ging eiken dag tweemaal
naar de sociteitZondags naar de kerk, en Woens-
wil trachten op te leggen, een tijdperk van
onderhandeling en toenadering is gevolgd,
als gevolg waarvan Duitschland zijn positie
onder de volkeren heeft kunnen hernemen
en zeker is van een spoedige ontruiming
van her Rijnland, terwijl onderhandelingen
zijn aangeknoopt met het doel het Saarge-
bied met Duitschland te hereenigen. Nu
wordt van bepaalde zijde verlangd, om deze
politiek van toenadering te staken. Van
Duitschland wordt verlangd zich te onttrek
ken aan de te Den Haag bereikte overeen
komsten en zich te houden aan de bepa
lingen van het plan Dawes, welke onmoge
lijk vervuld kunnen worden, ten einde aldus
een financieele ramp teweeg te brengen.
Geen Duitschers, die het wel meent met
zijn vaderland kan een dergelijke actie
steunen, doch niettemin hebben de leiders
der actie een wetsontwerp ingediend, waar
in elke Duitscher die voorstander is van
toenaderingspolitiek, als landverrader wordt
bestempeld. Het Duitsche volk heeft thans
te kiezen tusschen verstand en waanzin.
Zij die de herwording van Duitschland niet
willen belemmeren zullen aan de actie ten
gunste van het referendum niet deelnemen
wie zijn handteekeniDg onder de petitie
plaatst bevordert de verdeeldheid en de
knechting van het Duitsche volk.
Deze oproep laat aan duidelijkheid niets
te wenschen over en zal Hugenberg zeer
waarschijnlijk in een slechte stemming heb
ben gebracht. Tegen den te vroeg ontslapen
Stresemann was Hugenberg een droeve, klein
zielige figuur, doch ook tegen den gelukkig
voortlevenden geest van dezen staatsman,
zal hij nog menigmaal zijn harde kop botsen
Het bekende en inmiddels berucht gewor
den schandaal Gebr. Sklarek werkt verder
ais een rollende sneeuwbal, het wordt steeds
omvangrijker. Steeds meer personen worden
in dit groote schandaal betrokken en de
ongelooflijkste staaltjes komen hierbij aan
het licht. Ook de directie der Berliner Stadt-
bank, welke aan Gebr. Sklarek maar eventjes
een tien millioen mark te veel hebben uit
betaald op vervalschte documenten, alsmede
opperburgemeester Böss, die momenteel op
kosten van Berlijn in Amerika rondtoert,
moeten hierbij een bedenkelijk rol hebben
vervuld. Mevrouw Böss moet een bontjas
ter waarde van 4 000 mark hebben geaccep
teerd voor 400 mark, welk bedrag evenwel
nooit is betaald, komt in meer families voor,
de dochters van den burgemeester kregen
voor 10 der waarde van de firma Gebr.
Sklarek schitterende rijpakken en Böss Jr.
was eveneens een goedkoope klant, die heele-
maal geen sou betaalde.
Do positie van Böss is dermate ondermy nd,
dat een verder aanblijven als opperburge
meester onmogelijk moet worden geacht.
Het wordt hem nu ook zwaar aangerekend,
dat hij terwijl Berlijn wegens geldgebrek
het uitvoeren van alle openbare werken heeft
moeten staken, een volkomen overbodige
reis naar Amerika onderneemt, kosten de
kleinigheid van 75 k 80 duizend mark, een
peulschilletje waar het hier de openbare kas
betreft. Dit reizen naar Amerika is in Ber-
lijnsche gemeenteraadskringen seder eenige
jaren zeer in trek, natuurlijk voor studiedoel
einden en op kosten der gemeente.
Gebr. Sklarek, hebben in de gevangenis
aanvankelijk nog geen slecht leventje gehad.
dagsavonds met mama naar het whistkransje, dat
zij met freule Degenberg, den postdirecteur van
Blessow en den oudsten predikant met hunne
vrouwen hadden.
Ik leefde onderwijl als een betooverde prinses
uit'de sprookjes met mijn oude nicht en peinsde
er over, hoe ik mijzelve zou kunnen verlossen;
want dat een ander dit zou doen, scheen mij een
onmogelijkheid toe. Ik wilde ook mijn vrijheid
slechts aan mijzelve te danken hebben en werkte
ijverig om mij in muziek en talen te volmaken.
Hier hadden ze mij toch niet noodig mama was
immers gelukkig!
Allengs was 't de tweede helft van November ge
worden en nu werden er bij ons aan huis toebereid
selen gemaakt tot dc ontvangst van logees
mijnheer van Brankwitz en zijne zuster. De nicht
had met haar oude beenen den ganschen dag trap
op, trap af geloopen, en haar uiterlijk was anders
dan anders twee donkerroode plekken brand
den haar op de magere wangen. Mama had na
tafel over hoofdpijn geklaagd en was niet in staat
om mijnheer Wolmeijer naar het station te ver
gezellen en de gasten mede af te halen. Ik zat in
mijn kamer, mij afslovende om een Franschen
brief te schrijven aan een denkbeeldig persoon,
toen mama binnentrad en mij aanspoorde om
toilet te maken. Vervolgens streelde zij mij de
wang en duwde mij een pakje in de hand.
„Van avond moest gij je daarmee eens mooi
maken, laathij je zeggen."
Die „hij" was mijnheer Wolmeijer; zóó noemde
zij hem altijd tegenover mij.
Ik opende het pakje. Een gouden medaillon in
den vorm van een hart, met kleine diamanten
bezet, glinsterde mij tegen.
De heeren hadden reeds het grootste deel
van het personeel omgekocht, beschikten
over groote geldsommen, ondanks het uit
gesproken faillissement, dronken in hun ge
dwongen staats verblijf een uitstekend glaasje
cognac en durfden kun gewezen boekhouder
er van hieruit nog schriftelijk op te wijzen,
dat het voor hem verstandig was niet te veel
los te laten, aangezien zij over de middelen
beschikten hem dit later in te peperen. Aan
dit .luxe-gevangenisleven is nu eveneens een
einde gemaakt en de justitie moet een goed
spoor hebben gevonden, waar een deel dei-
door Gebr. Sklarek in veiligheid gebrachte
duiten zijn gebleven.
Wat den naam betreft, telt Europa een
nieuw koninkrijk. Koning Alexander van
Yougo-Slavië heeft zijn volk met een nieuwe
bestuursindeeling gelukkig gemaakt en heeft
tevens afgekondigd dat zijn rijk voortaan
Zuid-Slavië zal heeten. Deze nieuwe bestuurs
indeeling beschept een negental provincies,
onder bestuur van een gouverneur met ver
strekkende volmachten, welke alleen aan
het ministerie verantwoording schuldig zijn.
Krachtens den koninklijken staatsgreep van
21 Januari is dit ministerie alleen gehoor
zaamheid aan den koning verschuldigd. Deze
nieuwe indeeling is al heel weinig enthou
siast ontvangen en vooral de Kroaten zijn
danig teleurgesteld. De Kroatische bladen
hebben de nieuwe bepalingen afgekondigd,
daarbij verschijnende in rouwrand en zonder
een woord van commentaar. Een Balkan zon
der sterke binnenlandsche beroeringen is
onmogelijk, een dergelijk ideale toestand zal
wel nimmer bereikt worden. Daarvoor zijn
de tegenstellingen daar te talrijk en is de
lust tot politieke kissehisserij te groot.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Doe er wat
Klooster balsem op
is het gewone gezegde, als men zich
heeft gesneden, gestooten, gebrand,
geklemd of geschramd. Die verzacht,
zuivert en er blijven géén litteekens.
Kloosterh&isem
Geen goud
zoo goed"
INGEZONDEN MEDEDEELING.
J
Hoe verder van huis, hoe roeriger het
wordt. In Afganistan heeft Habib Oellah
den strijd verloren en schijnt een broer van
Aman Oellah den Afgaanschen troon te zullen
bestijgen. Aman Oellah krijgt dus een kans
op een post als gezant.
In Palestina zijn de Arabieren nog altijd
in heftige beroering en is door hen de alge-
meene staking afgekondigd, aldus de Engel-
sche regeering opnieuw nieuwe zorgen
barend.
De clou van onrust is en blijft altijd nog
China. Generaal Peng die dezer dagen juist
voor de 489ste keer van richting is veran
derd, had openlijk de regeering te Nanking
afgezworen, doch schijnt nadien toch eenig
zins in de knel te komen. De officieele re
geering heeft volgens beproefd Chineesch
„Maar, waarom ,mama?" vroeg ik onwillekeurig.
„Hij meent 't zoo goed, hij wil je eens een ple
ziertje doen, aantwoordde zij. „Ge zult 't van
avond dragen, niet waar?" Bijna angstig keek zij
mij hierbij aan.
„Als gij daarop gesteld zijt, mama."
„Alsjeblieft!" zeide zij zacht.
Op dit oogenblik kwam nicht Hemel binnen, nog
rood en warm van haar werk in de keuken. Mama
wendde zich schielijk tot haar en stak haar de hand
toe. „Nicht, hij heeft 't niet zoo erg gemeend,"
fluisterde zij. Verbaasd zag ik beurtelings van de
eene naar de andere.
„Jawel, jawel!" mompelde de oude vrouw,
mama de hand drukkende. „En hij heeft gelijk ook
als men oud wordt, kan men zijn werk niet zoo
goed meer doen en God heeft 't zoo beschikt, dat
wij langzamerhand oud en suf worden Wol
meijer kan niets daaraan veranderen en hij zal
't ook eens ondervinden
„Niet zoo bitter zijn, nicht!"
„Ik ben niet bitter, volstrekt niet! Als ik bitter
had willen worden, dan
Mama keerde langzaam het hoofd naar mij om.
„Nu, maak je van avond netjes," beval zij mij, „en
wees vriendelijk!" En toen ging zij heen, met loo-
men tred en er veel ouder uitziende dan anders,
ondanks haar sierlijke, bijna al te jeugdige japon.
„Wat is er voorgevallen, nicht?" vroeg ik be
zorgd, toen de deur zich achter haar sloot.
„Och, niets, wezenlijk niets," zeide zij op haar
oude, vriendelijke wijs. „Er zijn zoo van die dagen,
dat 't slecht weer is. Maak gij 't maar goed en zie
er van avond weer uit zooals gij er vroeger altijd
uitzaagt als een levend zonneschijntje dan
zal 't zich wel schikken."
recept getracht de ontevredenheid te onder
drukken, door onverwijld de waarde van
een ontevreden generaal eenige honderd?
duizende dollars hooger aan te slaan. Ze zou
er graag nog meer voor betalen, doch de
schatkist laat geen hoogere biedingen toe.
De strategie van Chineesche generaals is een
zeer bijzondere. De heeren hebben maling
aan wat blikken onderscheidingen, prefe-
reeren in de eerste plaats waardevolle dol
lars, laten zich desnoods zeven maal in de
week door een tegenstander omkoopen en
als er af en toe eens gevochten wordt, dan
blijven ze als echte generaals mijlen ver
achter het front.
Ter verhooging van de Chineesche feest
vreugde duurt op bescheiden schaal de Rus-
sisch-Chineesche oorlog nog altijd voort en
bij een der laatste gevechten heeten zelfs
aan beide zijden zware verliezen, men spreekt
van meer dan 1000 dooden, gevallen te zijn.
En deze Chineesche heksenketel noemden
wij vroeger op school nog wel Het Hemel-
sche Rijk. De Russische propaganda maakt
van deze voortdurende onrust een dankbaar
gebruik en zit heel genoeglijk in troebel
water te visschen en tot heden met merk
baar resultaat.
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
(Adv.)
Mama's voorkomen had mij bedroefder gestemd
dan ik mij in lang had gevoeld. Ze had gelijk: zij
kon vergen dat ik wat vriendelijker was. Met dit
goede voornemen in de zie!, begon ik mij zoo schie
lijk mogelijk te verkleeden, en toen ik klaar was,
ratelde ook het rijtuig over het voorplein en ging
ik naar buiten om ten pleziere van mama de
gasten te ontvangen. Frederik wierp het portier
juist open, toen ik op den drempel trad.
Een lispelende vrouwenstem klonk uit het rijtuig
„O, zelfs in het wit gekleede jonkvrouwen om mij
te ontvangen! Oom Wolmeijer, gij zijt toch éénig!
Altijd aardige invallen!"
Mijnheer Wolmeijer, die omkeek en mij gewaar
werd, lachte, terwijl hij een lange vrouwelijke ge
daante hielp uitstijgen. „Ja, dat's nu onze Anne-
lise, ons stijfkopje! Kom hier, Annelise, zoo geef
mevrouw maar een zoen zoo, zoo!"
Ik verzonk bijna in den wijden zijden mantel,
die zich nu uitbreidde, ik werd op eens omhelsd
en ademde een welriekende, met parchoeli ver
mengden geur in, die mij half bedwelmde.
„O, wat een lief poppetjeI" zeide dezelfde hooge
stem, „net een beeldje van Meiszner porselein
allerliefst!"
„Laat haar toch los, Olga!" riep nu een derde
persoon. „Ge zult haar nog doodrukken. Goeden
avond, freule, 't verheugt mij u in gezondheid terug
te zien, ge waart toen bij gelegenheid van de
bruiloft wat hm
(Wordt vervolgd)