EERSTE BLAD STOOMBOOTDIENST „Hotel-Restaurant SIMONS" ZATERDAG 19 OCTOBER 1929 Dienstregeling DOOR EENS ANDERS SCHULD. öir-1 BOOM'S Grossier: Firma A. L. VERBRUGGE, Middelharnis LOGEEREN BOERENViSCHMARKÏ12, bij de Groote Kerk te ROTTERDAM. PIET SIMONS zorgt voorU! voert tot hare verdediging aan, dat iertig jaar daar geloopen heeft, het is e pad, iedereen loopt er. achte B. verklaart hetzelfde. iord wordt de eigenaar J. K, 29 jaar, eider te Middelharnis, en diens huis- E. de G, die verdachten op dien hebben zien loopen, terwijl het bordje rboden toegang reeds was aangebracht. O. M. meent, dat uit het getuigenver- el is komen vast te staan, dat getuige gerechtigd was den toegang daar te ien, maar overigens vindt hij de zaak 00 weinig belang, dat hij verdachten ehuldig verklaart, doch zonder opleg- an straf. Yeroordeeling idem. 51 j., landbouwer te Middelharnis, onder daartoe gerechtigd te zijn zyn hebben laten loopen op grond van ider. lachte erkent het ten laste gelegde en dat direct nadat het ter zijner kennisse ebracht, hij de beesten heeft terugge en zijn land voldoende omheind heeft. en3 vindt hij het moeilijk verklaar- dat Kastelein van deze kwestie een ak heeft laten maken, en hij zou het kunnen verklaren uit het feit, dat lein boos geworden is, omdat verdach- beiders, die in de nabijheid werkten, izien hebben zonder de beesten terug Te meer daar verdachte meermalen fde ondervonden heeft met een stier astelein. .oord wordt getuige M. K. 86 j.,land- :r te Nieuwe Tonge, die opmerkt, dat 1 van dergelijke feiten niet licht recht- maken, maar het is getuige nu al aal overkomen, dachte zegt dan niet te kunnen be- n waarom Kastelein hem dan nooit gewaarschuwd heeft, dan had hij zijn eerder afgeheind. :ischt wordt 2 subs. 2 dagen hech- Veroordeeling idem. 18 j., boerenknecht te Den Bommel, uit baldadigheid met water gegooid voorbij fietsende meisjes, waardoor er an de fiets viel en haar knie en aan- ht bezeerde. dachte zegt niet uit baldadigheid, maar jkheid gegooid te hebben, t O. M. antwoordt: Dat is hier synoniem, dat twee getuigen gehoord zijn, wordt ,chte veroordeeld tot 5 boete subs 5 hechtenis. De eisch was idem. vader van verdachte was ook meege- m en meende recht te hebben op ge- ngeld, wat niet het geval bleek te zijn. O.M. merkte op: Dat moet je voor de sding van je kind maar over hebben. _echt staat H. de B., 31 j te Middel- is, wegens rijden zonder licht. Geëischt lubs. 5 d. hechtenis. Yeroordeeling idem. Prijs per kwartaal Losse nummers f if- 0,076 ADVERTENTIËN van 16 regels - 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaapvragen t 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 11E JAARGANG. - N°. 98 MIDDELÏIARNIS-ROTTERDAM v.v. via VLAARDMGEN s.s. „MIDDELHARNIS" aanvangende 6 Oct. 1929 van Middellaarnis op Maandag en Dinsdag V. Middelharnis 4.30 va. A.Vlaard. 7.00 va.» A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (ball. Zoo- en Feestd.) V.Middelharnis 6.40 vm.A.Vlaard, 9.10vm.** A.Rotterdam 10.00vm. A.Brlelle 10.25vm.§ van Rotterdam op Maandag en Dinsdag V.Rotterdam2.15nm. V.Vlaard.3.00ntu. f A. Middelharnis 5.30 om. Overige dagen (bell. Zoo- eo Feestd.) Van O October t/m S November en vanaf 12 Februari. V. Rotterdam 3.15 nm. V.Vlaard. 4.00 om ft V. Brlelle 2.25 nm.§ A. Middelbands 6.30 Van 6 November t/m 8 Februari V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00 om. t A. Middelharnis 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21 vm en 7.12 vm. van Vlaardlngen. In aansluiting op den trein van 9.21 vm. en 9.42 vm. van Vlaardlngen. t In aansluiting op den trelnvan (14.40) 2.40 en 14.51 (2.51 nm.) te Vlaardlngen ft In aansluiting op den trein van 15.40 (3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen. Te Vlaardlngen overstappen. AU Feestdagen zijn te beschouwen Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemehaartadag la Pinksterdag en de belde Kerotdecen. Ligplaats Boompjes tegenover Reederijstraat. Week-revtae. Binnenland. De eene ongelukkige tijding heeft de af- geloopen dagen de andere gevolgd. Onder Honselaarsdijk is een agent van politie uit Naaldwijk het slachtoffer geworden van een aanrijding met een auto van een graanhan delaar uit 's-öravenzande, onder Moergestel is een 25-jarige jachtopziener in de bosschen doodgeschoten gevonden, waarschijnlijk een daad van wraak van stroopers, terwijl heel Rotterdam nog in beroering is als gevolg van den iuguberen zedenmoord gepleegd in den polder Blljdorp, waar de tienjarige Maria van Os op beestachtige wijze door een tot heden nog onbekend gebleven beestmensch is vermoord. Misdrijven als deze behooren gelukkig tot de grootste zeldzaamheden in ons landje en direct na het bekend worden van den moord heeft de politie uitgebreide maatregelen tot opsporing van den vermoe- delijken dader getroffen. Er zijn talrijke ar restaties verricht, ieder spoor werd naarstig en nauwkeurig gevolgd, het publiek tracht de politie op alle mogelijke manieren te steunen, doch tot heden zijn de resultaten maar magertjes. Het onderzoek wordt met kracht voortgezet, er komen nog steeds nieuwe aanwijzingen binnen, doch hoe meer de tijd verstrijkt, des te zwaarder wordt het onderzoek. Het slachtoffer is onder ontzaglijke belang stelling, duizenden stonden langs den te vol gen route geschaard, te Rotterdam begraven. Indertijd is er van verschillende kanten gemopperd over het feit, dat aan het depar tement van defensie, minister Lambooy, nu burgemeester van Hilversum, de ambtenaren van het departement wegens de warmte dezen zomer een vrijen middag kregen. Hoe onverstandig is deze critiek wel geweest. Deze maatregel moet in den zomer veel vaker worden getroffen, want de departe mentsambtenaren in ons Haagje zijn zoo zwaar belast, althans eenigen, dat hun taak veel te zwaar is. De heeren raken zoo ver moeid, dat ze belangrijke officieele stukken niet eens op tijd kunnen doorgeven. Tusschen het gemeentebestuur van Nij megen en het departement van waterstaat waren onderhandelingen gaande over de toe komstige Waalbrug en tot groote verwon- dering bleven deze onderhandelingen steeds maar slepende. B(j de openstelling van de brug te Grave, waar de nieuwe Minister van Waterstaat tegenwoordig was, was de ge meente Nijmegen vertegenwoordigd door den loco-burgemeester. Deze bracht de hangende kwestie bij den minister ter sprake en hier- j bij bleek, dat de nieuwe bewindsman er ge heel onkundig van was, dat de gemeente Nijmegen reeds lang voorstellen over de nieuwe Waalbrug had ingediend. Deze docu menten hebben eenige maanden gelegen in |een mogelijk stoffig laadje van een ambte naar van het departement. De heeren moeten wat vaker naar Scheveningen, ze hebben het noodig. Nogmaals de critiek tegen den heer Lambooy waren ongegrond. FEUILLETON. W. HEIMBURG. VERTALING VAN HERMINE. Geautoriseerde uitgave van D. Bolle.) SMXErPAS» LAAT NIET EOS Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren 20) Toen ik weigerde om de zoolang beraamde reis voor mijn gezondheid te ondernemen, schonk .hij mij een beelderig ponywagentje, om in de gelegenheid te zijn eiken dag zooveel mogelijk frissche lucht tc scheppen, en op een goeden dag jstond er een nieuwe, prachtige pianino in mijn 'kamer. Gelukkig was de oude er naast blijven !staan, en ook de pony maakte ik 't niet lastig. Geheel Westenberg hield de oogen op de nieuwe huishouding van de jonge mevrouw Wolmeijer gevestigd, en waar ik mij vertoonde, hoorde ik het fabelachtig geluk roemen, dat mama ten deel was jgevallen.- Zelfs tante Eegenberg raakte verzoend Smet de manieren van den man en vond dat „Leen" ^liern al terdege gedresseerd had, zoodat ik ten slotte met mijn gevoelen, met mijn koelheid te midden (van al die andere menschen als een witte raaf .bverbleef. Mama's bezorgde blikken zeiden mij, dat dit haar innig griefde. Ja, maar was zij waarlijk gelukkig? Aan den :enen kant gaf de mogelijkheid dat zij 't was mij ust, aan den anderen vond ik 't een onuitstaan- )are gedachte, dat zij met dien man tevreden De aangekondigde Zeppelintocht, welke Zondag boven ons land heeft plaats gehad, weersgesteldheid had den tocht opnieuw doen uitstellen, is een geweldige trionftocht boven ons land geworden. Met bewondering en ontzag is de groote metalen vogel, die statig als een groote visch door het lucht ruim dreef, begroet. Deze tocht op Zondag heeft in verschil lende kringen ernstige ontstemming gewekt en het Tweede-Kamerlid, de heer Heemskerk, heeft hierin aanleiding gevonden schriftelijke vragen hierover tot den Minister van Water staat te richten. De eerste piloten waren waaghalzen, zijn voor krankzinnig en erger nog versleten en deze eerste Zeppelintocht boven ons land is als een schending der Zondagsheiliging door den heer Heemskerk beschouwd. Oorspronkelijk was het de be doeling den tocht op Donderdag te houden, zoodat er dan van kwetsing van godsdien stige gevoelens geen sprake was geweest, zoodat het verwijt wel eenigzins overdreven schijnt. Wat nu als een schending der Zon dagsheiliging wordt aangemerkt, zal waar schijnlijk reeds binnen korten tyd als de ge woonste zaak ter wereld worden beschouwd en als net tien- of twintigjarig bestaan van geregelde Zeppeiin-vliegdiensten zal worden herdacht, dan zullen Zondagsvluchten even vanzelfsprekend worden aanvaard als tegen woordig de boot- en treindiensten. is nat J weer ?een paar Wybert- tabletten! Zij bescher men tegen verkoud heid en infectie. (Adv.) Buitenland. Hugenberg en Seldte, beiden Duitsch-na- tionaal en felle tegenstanders der verzoe ningspolitiek, laten geen middel ongebruikt om hiertegen te ageeren. De heeren hebben een wetsontwerp ingediend om te komen tot een „Volksbegebren", een volkspetitie, waarbij de lezers zich zullen uitspreken voor of tegen da Haagsche conferentie, enz. enz. De stemming over dit volksbegehren is be paald van 16 tot 29 October, zoodat de strijd reeds is begonnen. Wordt bij deze stemming geen 4 millioen stemmen voor deze volks petitie uitgebracht, dan wordt dit Duitsch- nationale-reclamepaardje meteen weer op stal gezet, hetgeen gezien de heerschende stemming in Duitschland zoo goed als zeker mag worden beschouwd. Bovendien zitten de tegenstanders van Hugenberg ook niet stil en aan den voor® avond der aanvangende stemming hebben een groot aantal bekende persoonlijkheden, o.w. alle leden van het rijkskabinet, presi denten van Duiische bondstaten, regeerings- commissarissen, hoogleeraren aan Duitsche universiteiten, burgemeesters van groote Duitsche steden, ministers van Pruisen, in- dustrieelen, enz. enz. een tegen de volkspe titie gerichte oproep tot het Duitsche volk gericht. Hierin wordt gezegd, dat op het tijdperk, waarin de overwinnaars in den wereldoorlog Duitschland met geweld hun zou kunnen zijn en soms, als zij 's avonds, hoewel thans zelden genoeg, beneden kwam om evenals vroeger eenige oogenblikken bij mijn bed te zitten, betrapte ik mijzelve, terwijl ik haar zwijgend aan staarde om dat raadsel te doorgronden. Eens scheen 't mij toe, dat zij geschreid had, maar de moed ontbrak mij om 't haar te vragen. Zij klaagde nooit waarover zou zij 't ook gedaan hebben? Zij bezat immers alles, wat het hart van een vrouw maar kan begeeren; doch 't hinderde mij dat zij zoo tevreden was. „Hij is heel goed!" zeide zij eens, toen ik haar over haar huishoudboek gebogen vond rekenen was altijd haar zwakke zijde geweest om een fout, die zij gemaakt had, op het spoor te komen. „Hij heeft zooveel geduid met mij." Op dit oogenblik keek hij om het hoekje van de deur en lachte toen hij haar zoo druk bezig zag. „Ja, ja," riep hij, „ge zijt nu de vrouw van een koopman! Ge moet nu anders boekhouden dan vroeger." „Laat mij dat werk doen, mama!" zeide ik be daard, en van dien dag af hielp ik haar boekhouden. Zij kwam dan beneden bij mij zitten en als wij niet rekenden, babbelden wij samen evenals in ouden tijd; en soms kwam ik boven bij haar in haar toiletkamer, terwijl zij zich in zijde of fluweel kleedde, daar zij nu 's middógs en 's namiddags hun eerste bezoeken aflegden en mama er moest uitzien, zooals een mevrouw Wolmeijer paste. Later kwamen de contravisites, waarbij mijn tegenwoordigheid verlangd werd, en toen dit voor bij was, hervatte de heer des-huizes zijn oude levenswijs, dat wil zeggen, woonde hij de raads vergaderingen weer bij, ging eiken dag tweemaal naar de sociteitZondags naar de kerk, en Woens- wil trachten op te leggen, een tijdperk van onderhandeling en toenadering is gevolgd, als gevolg waarvan Duitschland zijn positie onder de volkeren heeft kunnen hernemen en zeker is van een spoedige ontruiming van her Rijnland, terwijl onderhandelingen zijn aangeknoopt met het doel het Saarge- bied met Duitschland te hereenigen. Nu wordt van bepaalde zijde verlangd, om deze politiek van toenadering te staken. Van Duitschland wordt verlangd zich te onttrek ken aan de te Den Haag bereikte overeen komsten en zich te houden aan de bepa lingen van het plan Dawes, welke onmoge lijk vervuld kunnen worden, ten einde aldus een financieele ramp teweeg te brengen. Geen Duitschers, die het wel meent met zijn vaderland kan een dergelijke actie steunen, doch niettemin hebben de leiders der actie een wetsontwerp ingediend, waar in elke Duitscher die voorstander is van toenaderingspolitiek, als landverrader wordt bestempeld. Het Duitsche volk heeft thans te kiezen tusschen verstand en waanzin. Zij die de herwording van Duitschland niet willen belemmeren zullen aan de actie ten gunste van het referendum niet deelnemen wie zijn handteekeniDg onder de petitie plaatst bevordert de verdeeldheid en de knechting van het Duitsche volk. Deze oproep laat aan duidelijkheid niets te wenschen over en zal Hugenberg zeer waarschijnlijk in een slechte stemming heb ben gebracht. Tegen den te vroeg ontslapen Stresemann was Hugenberg een droeve, klein zielige figuur, doch ook tegen den gelukkig voortlevenden geest van dezen staatsman, zal hij nog menigmaal zijn harde kop botsen Het bekende en inmiddels berucht gewor den schandaal Gebr. Sklarek werkt verder ais een rollende sneeuwbal, het wordt steeds omvangrijker. Steeds meer personen worden in dit groote schandaal betrokken en de ongelooflijkste staaltjes komen hierbij aan het licht. Ook de directie der Berliner Stadt- bank, welke aan Gebr. Sklarek maar eventjes een tien millioen mark te veel hebben uit betaald op vervalschte documenten, alsmede opperburgemeester Böss, die momenteel op kosten van Berlijn in Amerika rondtoert, moeten hierbij een bedenkelijk rol hebben vervuld. Mevrouw Böss moet een bontjas ter waarde van 4 000 mark hebben geaccep teerd voor 400 mark, welk bedrag evenwel nooit is betaald, komt in meer families voor, de dochters van den burgemeester kregen voor 10 der waarde van de firma Gebr. Sklarek schitterende rijpakken en Böss Jr. was eveneens een goedkoope klant, die heele- maal geen sou betaalde. Do positie van Böss is dermate ondermy nd, dat een verder aanblijven als opperburge meester onmogelijk moet worden geacht. Het wordt hem nu ook zwaar aangerekend, dat hij terwijl Berlijn wegens geldgebrek het uitvoeren van alle openbare werken heeft moeten staken, een volkomen overbodige reis naar Amerika onderneemt, kosten de kleinigheid van 75 k 80 duizend mark, een peulschilletje waar het hier de openbare kas betreft. Dit reizen naar Amerika is in Ber- lijnsche gemeenteraadskringen seder eenige jaren zeer in trek, natuurlijk voor studiedoel einden en op kosten der gemeente. Gebr. Sklarek, hebben in de gevangenis aanvankelijk nog geen slecht leventje gehad. dagsavonds met mama naar het whistkransje, dat zij met freule Degenberg, den postdirecteur van Blessow en den oudsten predikant met hunne vrouwen hadden. Ik leefde onderwijl als een betooverde prinses uit'de sprookjes met mijn oude nicht en peinsde er over, hoe ik mijzelve zou kunnen verlossen; want dat een ander dit zou doen, scheen mij een onmogelijkheid toe. Ik wilde ook mijn vrijheid slechts aan mijzelve te danken hebben en werkte ijverig om mij in muziek en talen te volmaken. Hier hadden ze mij toch niet noodig mama was immers gelukkig! Allengs was 't de tweede helft van November ge worden en nu werden er bij ons aan huis toebereid selen gemaakt tot dc ontvangst van logees mijnheer van Brankwitz en zijne zuster. De nicht had met haar oude beenen den ganschen dag trap op, trap af geloopen, en haar uiterlijk was anders dan anders twee donkerroode plekken brand den haar op de magere wangen. Mama had na tafel over hoofdpijn geklaagd en was niet in staat om mijnheer Wolmeijer naar het station te ver gezellen en de gasten mede af te halen. Ik zat in mijn kamer, mij afslovende om een Franschen brief te schrijven aan een denkbeeldig persoon, toen mama binnentrad en mij aanspoorde om toilet te maken. Vervolgens streelde zij mij de wang en duwde mij een pakje in de hand. „Van avond moest gij je daarmee eens mooi maken, laathij je zeggen." Die „hij" was mijnheer Wolmeijer; zóó noemde zij hem altijd tegenover mij. Ik opende het pakje. Een gouden medaillon in den vorm van een hart, met kleine diamanten bezet, glinsterde mij tegen. De heeren hadden reeds het grootste deel van het personeel omgekocht, beschikten over groote geldsommen, ondanks het uit gesproken faillissement, dronken in hun ge dwongen staats verblijf een uitstekend glaasje cognac en durfden kun gewezen boekhouder er van hieruit nog schriftelijk op te wijzen, dat het voor hem verstandig was niet te veel los te laten, aangezien zij over de middelen beschikten hem dit later in te peperen. Aan dit .luxe-gevangenisleven is nu eveneens een einde gemaakt en de justitie moet een goed spoor hebben gevonden, waar een deel dei- door Gebr. Sklarek in veiligheid gebrachte duiten zijn gebleven. Wat den naam betreft, telt Europa een nieuw koninkrijk. Koning Alexander van Yougo-Slavië heeft zijn volk met een nieuwe bestuursindeeling gelukkig gemaakt en heeft tevens afgekondigd dat zijn rijk voortaan Zuid-Slavië zal heeten. Deze nieuwe bestuurs indeeling beschept een negental provincies, onder bestuur van een gouverneur met ver strekkende volmachten, welke alleen aan het ministerie verantwoording schuldig zijn. Krachtens den koninklijken staatsgreep van 21 Januari is dit ministerie alleen gehoor zaamheid aan den koning verschuldigd. Deze nieuwe indeeling is al heel weinig enthou siast ontvangen en vooral de Kroaten zijn danig teleurgesteld. De Kroatische bladen hebben de nieuwe bepalingen afgekondigd, daarbij verschijnende in rouwrand en zonder een woord van commentaar. Een Balkan zon der sterke binnenlandsche beroeringen is onmogelijk, een dergelijk ideale toestand zal wel nimmer bereikt worden. Daarvoor zijn de tegenstellingen daar te talrijk en is de lust tot politieke kissehisserij te groot. INGEZONDEN MEDEDEELING. Doe er wat Klooster balsem op is het gewone gezegde, als men zich heeft gesneden, gestooten, gebrand, geklemd of geschramd. Die verzacht, zuivert en er blijven géén litteekens. Kloosterh&isem Geen goud zoo goed" INGEZONDEN MEDEDEELING. J Hoe verder van huis, hoe roeriger het wordt. In Afganistan heeft Habib Oellah den strijd verloren en schijnt een broer van Aman Oellah den Afgaanschen troon te zullen bestijgen. Aman Oellah krijgt dus een kans op een post als gezant. In Palestina zijn de Arabieren nog altijd in heftige beroering en is door hen de alge- meene staking afgekondigd, aldus de Engel- sche regeering opnieuw nieuwe zorgen barend. De clou van onrust is en blijft altijd nog China. Generaal Peng die dezer dagen juist voor de 489ste keer van richting is veran derd, had openlijk de regeering te Nanking afgezworen, doch schijnt nadien toch eenig zins in de knel te komen. De officieele re geering heeft volgens beproefd Chineesch „Maar, waarom ,mama?" vroeg ik onwillekeurig. „Hij meent 't zoo goed, hij wil je eens een ple ziertje doen, aantwoordde zij. „Ge zult 't van avond dragen, niet waar?" Bijna angstig keek zij mij hierbij aan. „Als gij daarop gesteld zijt, mama." „Alsjeblieft!" zeide zij zacht. Op dit oogenblik kwam nicht Hemel binnen, nog rood en warm van haar werk in de keuken. Mama wendde zich schielijk tot haar en stak haar de hand toe. „Nicht, hij heeft 't niet zoo erg gemeend," fluisterde zij. Verbaasd zag ik beurtelings van de eene naar de andere. „Jawel, jawel!" mompelde de oude vrouw, mama de hand drukkende. „En hij heeft gelijk ook als men oud wordt, kan men zijn werk niet zoo goed meer doen en God heeft 't zoo beschikt, dat wij langzamerhand oud en suf worden Wol meijer kan niets daaraan veranderen en hij zal 't ook eens ondervinden „Niet zoo bitter zijn, nicht!" „Ik ben niet bitter, volstrekt niet! Als ik bitter had willen worden, dan Mama keerde langzaam het hoofd naar mij om. „Nu, maak je van avond netjes," beval zij mij, „en wees vriendelijk!" En toen ging zij heen, met loo- men tred en er veel ouder uitziende dan anders, ondanks haar sierlijke, bijna al te jeugdige japon. „Wat is er voorgevallen, nicht?" vroeg ik be zorgd, toen de deur zich achter haar sloot. „Och, niets, wezenlijk niets," zeide zij op haar oude, vriendelijke wijs. „Er zijn zoo van die dagen, dat 't slecht weer is. Maak gij 't maar goed en zie er van avond weer uit zooals gij er vroeger altijd uitzaagt als een levend zonneschijntje dan zal 't zich wel schikken." recept getracht de ontevredenheid te onder drukken, door onverwijld de waarde van een ontevreden generaal eenige honderd? duizende dollars hooger aan te slaan. Ze zou er graag nog meer voor betalen, doch de schatkist laat geen hoogere biedingen toe. De strategie van Chineesche generaals is een zeer bijzondere. De heeren hebben maling aan wat blikken onderscheidingen, prefe- reeren in de eerste plaats waardevolle dol lars, laten zich desnoods zeven maal in de week door een tegenstander omkoopen en als er af en toe eens gevochten wordt, dan blijven ze als echte generaals mijlen ver achter het front. Ter verhooging van de Chineesche feest vreugde duurt op bescheiden schaal de Rus- sisch-Chineesche oorlog nog altijd voort en bij een der laatste gevechten heeten zelfs aan beide zijden zware verliezen, men spreekt van meer dan 1000 dooden, gevallen te zijn. En deze Chineesche heksenketel noemden wij vroeger op school nog wel Het Hemel- sche Rijk. De Russische propaganda maakt van deze voortdurende onrust een dankbaar gebruik en zit heel genoeglijk in troebel water te visschen en tot heden met merk baar resultaat. en het gebruiken van een middagmaal is een kwestie van vertrouwen. DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR UW VOOROUDERS DIT DEDEN. (Adv.) Mama's voorkomen had mij bedroefder gestemd dan ik mij in lang had gevoeld. Ze had gelijk: zij kon vergen dat ik wat vriendelijker was. Met dit goede voornemen in de zie!, begon ik mij zoo schie lijk mogelijk te verkleeden, en toen ik klaar was, ratelde ook het rijtuig over het voorplein en ging ik naar buiten om ten pleziere van mama de gasten te ontvangen. Frederik wierp het portier juist open, toen ik op den drempel trad. Een lispelende vrouwenstem klonk uit het rijtuig „O, zelfs in het wit gekleede jonkvrouwen om mij te ontvangen! Oom Wolmeijer, gij zijt toch éénig! Altijd aardige invallen!" Mijnheer Wolmeijer, die omkeek en mij gewaar werd, lachte, terwijl hij een lange vrouwelijke ge daante hielp uitstijgen. „Ja, dat's nu onze Anne- lise, ons stijfkopje! Kom hier, Annelise, zoo geef mevrouw maar een zoen zoo, zoo!" Ik verzonk bijna in den wijden zijden mantel, die zich nu uitbreidde, ik werd op eens omhelsd en ademde een welriekende, met parchoeli ver mengden geur in, die mij half bedwelmde. „O, wat een lief poppetjeI" zeide dezelfde hooge stem, „net een beeldje van Meiszner porselein allerliefst!" „Laat haar toch los, Olga!" riep nu een derde persoon. „Ge zult haar nog doodrukken. Goeden avond, freule, 't verheugt mij u in gezondheid terug te zien, ge waart toen bij gelegenheid van de bruiloft wat hm (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1929 | | pagina 1