1 DES PLAAT EERSTE BLAD MIDDELHARNIS mze reclame [burgerlijke Stand. HUISKJES APON RE-WATERVERF ste! ZATERDAG 20 JULI 1929 Officieele Mededeelingen. Tante Mietje Fietstochten PUROL A lad Lj .siroop. Geeft U op als Abonné. fstand tusschen ons land en degree. It door de bisamrat bewoonde gebied -schland is echter gelukkig zoo gr00t Iralsnog voor een binnendringen J tike wegen geen vrees behoeft te be- Het moet echter van het allerhoogst! geacht worden, dat geen bisamratten land worden ingevoerd, ook niet voor t van pelsdieren, omdat daai bij steeds bestaat voor ontsnapping. SOMMELSDIJK. Irtrouwd: Pieter Verbiest 32 j en ■Troost 27 j., beiden alhier. MELISSANT. renMarina, d. v. J. Tieleman C.Pz d. Houten, juwdC. v. d. Heide en D Overweel. eden: Mathijs van Immerzeel 44 i v. S, H. Brooshooft, iLEVOETSLUIS, van 6-12 Juli. ■od: Wijtske, d. van J. H. Hilboesen Vink. uwd: J. A. Kruijs 43 j. en W. J. 23 j, den Cornelia van Toledo 42 j ,echtg. J. den Broeder; Jakob Lugtenburg :htg. van H. Langendoen. NIEUWENHOORN. ten: Aletta Maria, d. v. J. M. de en L. A Lageweg; Willem, z v, gbeek en A v. d. Blink; Hugo,z.v' en burg en P. Barendregt. fvd: A. C. Kuyper en A. M v.Lien- |er en H v. Balen; L. A. v. d. Ban langendoen. Men lette vooral op den naam Sanapirin daar deze tabletten wettig beschermd zijn tegen namaak en vecvalsching. Prijs 40 en 75 ct'. Proefbui sj e s 25 ct. Apoth. ca Drogfetea. 4AF HET STATION |uct - Tel. 92,38 - ROTTERDAM rniturea Manchester Har1! en Bestuurstafellaken ld 1S32 ken boekhandel. Prijs per kwartaal f 1,- Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 1—6 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 gij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 11E JAARGANG. N°. 72 INENTING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Middelharnis brengen ter kennis, dat op Donderdag, 25 Juli. 1929 des namiddags 2 ure gelegenheid zal worden gegeven tot K0STHL00ZE INENTING OF HERINEN TING ten huize van Dr C. F. Arends, arts, al hier. Middelharnis, 16 Juli. 1929. De Secretaris, De Burgemeester, NIJGH. L. J DEN HOLLANDER. De ouders worden verzocht hun trouwboekje mede te brengen. W eek-revue. Binnenland. Uit de Indische cultures komen denlaat- sten tijd minder gunstige berichten. Het aantal aanslagen op assistenten blijft veel en veel te hoog, niettegenstaande de planters de oude grieven der koelies hebben wegge nomen. Ook de beruchte „klap", oorzaak van veel aanslagen komt weinig meer voor en ondanks dit gaat het in bepaalde streken in de verkeerde richting. De aanslag op me vrouw Landzaat, waarbij een volkomen on schuldige echtgenoote en moeder zonder eenige aanleiding is geslacht en haar kiDdje eenzelfde lot alleen is ontkomen door het kordate optreden der baboe, heeft naast ont roering een storm van verontwaardiging gewekt. De Delische dames hebben namens de Europeesche vrouwen en moeders zich in een petitionnement tot H. M. de Koningin gewend, waarin wordt verklaard dat het vertrouwen in de bescherming diep is ge schokt en wordt gesmeekt om interventie tot verandering van het bestaande regime ter voorkoming van bloedige conflicten tus schen assistenten en de arbeidersbevolking, die op weg is naar tuchteloosheid, welke conflicten onnoemlijk leed zullen aanbrengen. De Indische regeering is zeker niet lank moedig, doch haar taak is in dezen lang niet gemakkelijk Onverantwoordelijke elementen zaaien onrust onder de onontwikkelde massa en slechts een volkomen onderdrukking van dit gewroet kan het kwaad voorkomen. Dit geniepige gestook is niet alleen nadeeligec gevaarlijk voor de regeering, doch ook en vooral voor de inlandsche bevolking. De afgeloopen week is weer een brand en ongelukkenweek geworden. Aantal bran den en brandjes is legio, eveneens het aantal ongelukken. Het ernstige auto-ongeluk nabij Dordrecht heeft alleen aan drie jonge men- schenlevens een wreed einde gemaakt en tellen we alle ongelukken bij elkaar dan be draagt het aantal dooden minstens een tien tal. Het warmere weer, uitlokkend tot zwem men heeft ook eenige slachtoffers geëischt. Het is de gewone lugubere tol der zwem- genoegens. Het koopen op afbetaling schijnt nogë FEUILLETON. VRIJ BEWERKT NAAR EEN NOVELLE VAN J. O. L. MARUNIER. 5) Mevrouw Roland zag haar ontsteld aan en rees van haar stoel op. Zij kende al de zonderlingheden der oude vrouw en hechtte dus weinig waarde aan haar wijze om een zaak in te kleeden, doch nu betrof het haar Louis, haar eenig kind. „Mietje," zei mevrouw Roland, „in 's hemels naam geen omwegen, zeg mij ronduit, wat er met Louis gebeurd is. Waarom meen je, dat hij niet bij Hermine zou wezen?" Dat was een moeilijk oogenb/ik voor tante Mietje. „Zie je dan niet," vervolgde mevrouw Roland, „dat je mij martelt met je stilzwijgen. Ik ga zelf naar Hermine en zal me overtuigen of hij er is." En mevrouw Roland maakte werkelijk aanstal ten om het vertrek te verlaten. Tante Mietje hield haar tegen. „Blijf hier, 'tis beter dat ik het zeif doe. Ga zitten, ik zal je alles vertellen. Blijf zoo bedaard mogelijk." Mevrouw Roland zette zich werktuigelijk neer. ..Louis heeft een arm meisje verleid Mevrouw Roland maakte een gebaar om te wil len spreken, doch de oude tante ging onmiddellijk voort: „toen dat meisje hoorde, dat hij met een makkelijker te gaan, dan algemeen wordt vermoed. Een pientere Rotterdammer, labo- reerende aan een schrale kas, een groote dosis brutaliteit, kocht een auto ter waarde van f 2000 op afbetaling. Voorwaarde ƒ700 als eerste termijn. Hij maakte een proefrit, verkocht den wagen meteen voor 1600, be taalde de 700 als eerste termijn en ge bruikte de 900 als handelsgeld. Toen deze op waren, werd hetzelfde kunstje nog eens uitgehaald bij een anderen handelaar. Toen ook hier het overschot was verdwenen meld de de zondaar zich bij de politie. Eerstdaags krijgt iemand met een kwartje op zak een auto, een villa, een kelder vol champagne en als laatste toegift een gratis en langdurig verblijf in het staatshotel „De houten lepel", onder de vaderlijke hoede der justitie. Straks komt er ruimte te kort. Buitenland. De vacanties zijn er, de lang gewenschte warmte of hitte is er ook, zoodat we dus het begin van den komkommertijd zijn ingegaan. De politieke goden trotseeren de warmte en leggen dus een ijver aan den dag, welke men bij zoo'n temperatuur niet verwacht zou hebben. Wat de heeren evenwel op het politieke menu geplaatst hebben, is meerendeels oude kost, oude kliekjes opnieuw opgewarmd, zonder meer Parijs en Londen zijn het nog altijd oneens waar de politieke conferentie zal worden gehouden. De Engelscheregeering heeft opnieuw te Parijs aangedrongen om Londen als zoodanig te bepalen. Duitschland heeft zich ook voor Londen verklaard, zoodat Parijs zich hier zeer waarschijnlijk bij zal hebben neer te leggen, zij het dan ook on gaarne. De ratificatie der schulden met Amerika is door Frankrijk nog steeds sleepende ge houden, de beslissing zal dezer dagen vallen en graag of niet, ook hierin zal Frankrijk bewilligen, omdat er geen andere weg is en weigering in de eerste plaats voor Frankrijk uitermate nadeelig zou zijn. Waarom er in den Franschen Staat nog zooveel tijd aan verknoeid wordt. Voor heel wat afgevaar digden zou dit een zeer pijnlijke gewetens vraag zijn, die ze liever ontwijken. Een deel der heeren hebben zich vroeger en tot voor kort al te beslist uitgesproken tegen ratifi catie, moeten nu hun inzichten geheel falen een volkomen zwenking maken en maar weinigen bezitten den moed daar rond voor uit te komen. Zoo'n zwenking moet verklaard of liever niet verklaard worden en daarom begraven de heeren elkander onder zoo'n nutteloozen woordenstroom, dat de Fransche belastingbetaler, alias kiezer er beu van wordt en genoeglijk inslaapt. Dan ismeteen het geschikte moment gekomen, wordt er gestemd en gaan de heeren welgemoed en voldaan met vacantie. Ook de Duitschers blijven ondanks de warmte zeer actief in het klagen tegen de te Parijs aangegane verplichtingen. Dit Duit- sche klaagliedje is nu wel voldoende bekend en verliest steeds meer van de eerste be koring. Het wordt tijd ze te Berlijn naar een popolairder refreintje gaan uitzien. Dezer dagen genoot Berlijn van hetspiou- nageproces-Orlow, voorheen rechter van in structie in Rusland. Duizenden Russische uitgewekenen hebben destijds hun vermogen ander ging trouwen, bezweek zij bijna onder haar verdriet. Haar moeder had zij vroeg verloren, 't arme kind, en haar vader...." „Kees de timmerman!" viel mevrouw Roland haar ontsteld in de rede, alsof haar plotseling een licht opging. De oude knikte treurig en vervolgde: „in haar wanhoop bekende zij alles aan haar vader. Kees is driftig, opvliegend; zijn dochter en zijn eer zijn zijn grootste schat. Toen liep Kees naar Louis, ze hadden een hevigen woordenstrijd, waarvan het einde was, dat Louis den timmerman verraderlijk van de trappen wierp „Louis! hij!een moordenaar!" gilde me vrouw Roland, „onmogelijk, onmogelijk!" Bewusteloos zonk zij in haar stoei neer. Die schok was voor het moederhart te zwaar. Toen mevrouw Roland weer tot zich zelve kwam, greep zij tante Mietje's beide handen, zag haar met een onbeschrijfelijke uitdrukking van zieleleed „Zeg me alles, alles; zeg me waar hij is „Zusterlief, ik heb Louis voorloopig 't huis doen verlaten, omdat ik begreep dat vóór alles, zijn eer en de naam onzer familie gered moesten worden. Later kan hij terugkomen. Wat Hermine Lande betreft, deze behooren we onmiddellijk in te lich ten. Laat dat aan mij over, ik zal trachten dit omzichtig en met overleg te doen. Zie, is 't geen groote troost, dat Kees niet dood is en er hoop op zijn behoud bestaat. Laten we geen moed ver liezen, maar alles in 't werk stellen om de zaak geheim te houden." Zoo sprak de oude tante en 't scheen alsof ze een ander mensch geworden was, zulk een geest kracht ontwikkelde ze in deze treurige zaak. De stille, stroeve in zichzelf gekeerde vrouw was deel- door het communisme verspeeld, koesteren ook deswege een grondigen hekel tegen den heilstaat en Orlow maakt hierop geen uit zondering. Zy'n haat tegen de communisten heeft Orlow uitstekend productief gemaakt. Hij richtte te Berlijn een spionnage-bureau op en leverde alle mogelijke valsche en geheime documenten (eigen fabrikaat na tuurlijk) en was specialist in zoogenaamde geheime Russische documenten. Hij deed dit met ongekende handigheid en zyn zaakjes marcheerden nog beter dan een loterij- zwendeltje. Vooral de geheime Russische documenten waren destijds een veel gevraagd artikel en hiervan trok Orlow handig partij. Hij was evenwel zoo stom den Amerikaan- schen senator Borah te beschuldigen dat deze door Moskou was omgekocht. Hoewel met tegenzin, moest hy hierom worden vervolgd. Wat er tijdens de behandeling van dit proces aan het licht is gekomen, is voor het Prui sische commissariaat vau orde eenvoudig blameerend. De leidende kopstukken hiervan vlogen er geweldig in, hebben geregeld met Orlow in relatie gestaan, geloofden alles wat deze Rus hun te slikken gaf en betaalden hem vorstelijk. Hij kreeg zelfs een vaste en niet geringe toelage voor al zijn leugens. Aan dit lucratieve baantje is nu een einde gekomen, want Orlow krijgt eenige maanden staatslogies en den Ambtenaren is verboden verder met spionnen in verbinding te treden, althans officieel. Of er officieus ook de hand aan gehouden zal worden is iets anders. Eerstdaags krijgen we nog een interessant proces in Berlijn. Het 8 Uhr Abent blatt heeft onthuld, dat het Duitsche Rijksweer- ministerie 50 000 paardenzadels heeft ge kocht, terwijl er maar 17.000 paarden zijn. Tot overmaat van ramp, aldus deze onthul lingen, deugen deze zadels niet eens. Natuur lijk wordt het ontkend en gedreigd met een proces. Indertijd kwam het Berlinner Tage- blatt met onthullingen over 17 wagons ge weermunitie met behulp van officieren ver donkeremaand en het hierop gevolgde proces leverde geen enkel resultaat op Voor eenige jaren hadden wij het voorrecht een militaire mot te bezitten die voor tonnen aan ijzer, hout en kleeren verslond. We willen hopen dat dit kostbare beestje gestorven is en zoo niet, dan schijnt het raadzaam het een Duitsch visum te geven, zeer tot genoegen der betrokken personen voor den eetlust van dit beesje te kunnen instaan. De Russen zijn heviglijk verbolgen op de Chineezen en hun verbittering is gemakkelijk te begrijpen. De Chineezen hebben namelijk bezit genomen van de Chineesche Ooster spoorweg, een belangrijke spoorwegverbin ding in Mantsjoerye, de verbinding Trans- siberischen spoorweg en China. Deze spoor weg wordt door de Sowjet-Unie en China gezamenlijk geëxploiteerd, doch sinds gerui- men tijd was het bestuur in Russische han den. De regeering van Mantsjoerije heeft op last van Nanking den spoorweg in bezit ge- Het Doorzitten bij Wielrijden, een door de zon verbrande Huid, Schrijnen en Smetten verzacht en geneest men met Doos 30, 60, Tube 80 ct. (Adv.) nemend, troostend en overredend geworden, zij besefte den hulpeloozen toestand van haar schoon zuster en voelde dat zij nu onmisbaar werd en als handelend persoon moest optreden. Toen mevrouw Roland wat bedaarder was ge worden, meende tante Mietje dat het tijd werd om de arme Hermine Lande niet langer omtrent haar aanstaande in 't onzekere te laten. „Ga gerust, Mietjedoe zooals het je goeddunkt,' sprak mevrouw Roland, die onder den verplette renden slag zich tot niets in staat gevoelde, die arme, arme Herminaen de beklagenswaardige moeder bedekte 't gelaat met haar handen. Tante Mietje verliet het vertrek en stapte in om zich naar de familie Lande te begeven. IV. De groote mailstoomer was op 't punt haar lig plaats te verlaten. Het kabbelend rivierwater klotste en spatte dartel tegen het rank gebouwde gevaarte, dat binnen weinig oogenblikken den gladden waterspiegel voor de schuimende zeegol ven zou verwisselen; lustig wierpen de schoor- steenen stoom en rookwolkjes omhoog, terwijl de middagzon op 't blinkend geschuurd koperwerk fonkelende lichten wierp. Men scheen nog druk bezig met laden. Manden, kisten en pakken, door allerlei voertuigen aan gebracht, werden achtereenvolgens door de haastig zwoegende bootwerkers door middel van krachtige kranen opgeheschen en ingeladen. Het was een woelig leven, een beweging, waarbij de een den ander in haast bijna verdrong. Aan de haven stonden allerlei groepen die bij nomen, de voornaamste Russische beambten ontslagen en de vakvereeniging der spoor wegbeambten ontbonden. Ter rechtvaardi ging dezer hardhandige maatregelen voert Nanking aan, dat Moskou een groot deel der baten heeft aangewend voor ongeoorloof de propaganda en daardoor de veiligheid van den Chineeschen staat in gevaar brengt. Zulks is in strijd met de Chineesch-Russische overeenkomst van 1924, waarbij partijen zich hebben verbonden den spoorweg alleen voor handelsdoeleinden te gebruiken. De Russische beer is geweldig kwaad, gromt, dreigt met nog erger dingen en trekt reeds troepen aan de grens van Mantsjoerije samen. Gelijktijdig heeft Moskou evenwel verklaard door onderhandelingen dit conflict op te lossen. Een oorlog is een kostbare geschiedenis, de Chineezen zijn even onschul dig als altijd en hebben zich bereid verklaard aan de Russische wenschen tegemoet te komen. Het zal dus wel met een sisser af- loopen. Haasten doet een Chinees zich niet graag, alle goede dingen komen immers langzaam en in China slaan ze hierin een record. Gelukkig is een Russische beer van nature ook niet overmatig vlug. vers en paften de agenten als honden neer. Neerstortend wist een der agenten een der daders nog neer te schieten, terwijl de ander ontkwam. Op den neergeschoten Bulgaar werd een parabellumrevolver gevonden met twee gevulde patroontasschen, twee hand granaten van het soort waarmede het Bul- gaarsche leger is uitgerust, benevens twee bommen van Duitsche afkomst. Een wande lend arsenaal dus. De verstandhouding is hierdoor nog meer vertroebeld. Dat voort durend vuurtjestoken in zoo'n brandbaar hoekje is een zeer gevaarlijke liefhebberij. Het kabinet Maniu in Roemenie heeft zich weten te handhaven, ondanks de tegen werking der liberalen. De strijd gaat hard tegen hard en Maniu heeft in de Kamer eens geducht tegen zyn tegenstanders van leer getrokken. Hij gaf een overzicht van de treurige erfenis der liberalen en hing hiervan een beeld op, dat werkelijk niet aanlokkelijk kan heeten. Vooral bij de spoorwegen moet het enorm zjjn. Pas na maanden hard wer ken is men er in geslaagd vast te stellen, hoe groot de schulden wel waren. Contröle INGEZONDEN MEDEDEELING. nnci, los die taaie Uw ade*r>V-»c •sUjnr» Op, -/erriuiro linq met AK^er'S (Adv. in Blokschrift) De bitterheid van Moskou over dit ernstige incident wordt lichtelyk getemperd door het feit, dat de Engelsche regeering eindelijk de eerste stappen heeft verricht, om een her vatting der relaties mogelijk te maken. De onderhandelingen vangen dezer dagen aan, of juister gezegd, zijn reeds begonnen. In het Sowjet-paradijs is het anders lang geen rozen-paradijs. Daar zitten heel wat stekels en brandnetels in. Vrij geregeld krij gen we een opsomming van grootere en klei nere schandaalties. De Krasnaja Gezeta te Leningrad geeft bijzonderheden overpolitie- schandalen. Een deel der agenten wist onder dreigementen kleine winkeliers geregeld af te zetten en verschillende volgelingen van den Heiligen Hermandad zijn liefhebbers van een hartige oorlam. Een brigadier moet zich meer dan eens aan ergelijke openbare dronken schap hebben schuldig gemaakt en hierover gerapporteerd, kreeg de man geen straf Zijn commissaris hield ook wel van een neutje, richtte met den bewusten brigadier woeste drinkgelagen aan en was in zijn dienst vaker dronken dan nuchter. Geen wonder dat het blad op sterk ingrijpen aandringt. Op den Balkan is het nog altyd hopeloos mis. Aan de Joegoslavisch-Bulgaarsche grens hebben zich opnieuw bloedige incidenten voorgedaan. Twee Joegoslavische agenten hielden nabij de grens twee vreemdelingen aan voor onderzoek hunner papieren. Deze vreemdelingen, Bulgaren, trokken hun revol- 't afvaren der stoomboot tegenwoordig wilden en moesten zijn. Hier zag men bloedverwanten en bekenden der passagiers, die dezen voortdurend toeknikten en soms een hartelijk woord toeriepen, handelsbedien den die een wakend oog hielden op de laatste inladingen, enz. Daar trad de kapitein 't plankier op, de sjouwerlui verlieten de boot, de roerganger begaf zich naar zijn post en de matrozen maakten de zware trossen reeds los, toen een chique ge- k/eede jonge man haastig, doch behoedzaam in 't rond glurende, over de loopbrug sloop, zich onder de talrijke passagiers mengde en onmiddellijk daarop door wuiven alles in 't werk stelde om niet op te vallen. Het was Louis Roland. Half waanzinnig van angst had hij het huis verlaten en instinctmatig was hij langs afgelegen straten de stad ontvlucht. De voorvallen waren elkander zoo snel opgevolgd, dat hij nauwelijks tijd had over zijn toestand na te denken, doch het bewustzijn zijner schuld, de zekerheid dat zijn misdrijf ontdekt was, hadden hem op zelfbehoud bedacht doen zijn. Met gebogen hoofd en de hoed diep in 't gezicht getrokken, vlood de dandy van gisteren heen, nu en dan angstig rondziende of de politie hem niet op de hielen zat. Zoo was hij aan de haven gekomen, waar een gelukkig toeval wilde dat juist een boot naar Amerika zou vertrekken. Het laatste signaal klonk, de schroeven kwamen in beweging, hoeden en zakdoeken wuifden van den wal en weldra lag de stad, door den snelle gang der boot, voor de passagiers op 't dek, als in een nevel gehuld. „Voor het oogenblik gered!" zuchtte Louis, doch nu moet ik verder zorgen en de kapitein op de der loonlijsten bracht aan het licht, dat er ruim 2000 personen waren, die nooit iets anders hadden gedaan dan het opstrijken van hun traetement. Dat waren vriendjes der politieke tinnegieters, die op een derge lijke wijze voor hun vriendschap werden beloond. In de Britsche katoenindustrie hangt de vrede aan een heel dun draadje. De positie dezer belangryke industrie, waarbij direct een half millioen arbeiders zijn betrokken is sinds geruimen tijd achteruitgaande en reeds tjjdens het kabinet Baldwin is met moeite een conflict voorkomen. Destijds ver langden de fabrikanten 12£ loonsverlaging en verlenging der werkweek van 48 tot 52 uur. Baldwin gaf toen den raad het te zoeken in een grondige bedrijfsorganisatie, doch hiervan is tot heden niets gekomen. Op nieuw wordt een loonsverlaging van 12£ gevraagd De arbeiders hebben dezeeischen met groote meerderheid verworpen, zoodat, daar beide partijen niet genegen zijn toe te geven, een staking dreigt. De hoop om een botsing te voorkomen is andermaal op de regeering gevestigd, want zelfs een korte staking zou gunstig voor Engeland kunnen zijn. Een erg gemakkelijke taak zal het voor miss Bonfield, de nieuwe Engelsche minister van Arbeid, niet zijn. een of andere wijze mijn plotselinge komst op deze boot verklaren." Hij vervoegde zich bij den gezagvoerder van 't schip en verzocht dezen in zijn hut te mogen spreken. „Kapitein," zoo ving hij met een beleefde bui ging aan: „Ik ben zeker de onbeschaamdste passa gier van uw geheele schip; ik heb nog plaats ge nomen, noch iemand uwer administratie van mijn komst verwittigd, maar straks, bij 't afvaren, ben ik stil op 't dek geslopen en heb mij onder de andere passagiers gemengd. Ik vraag u verschoo ning voor die handeling en voel mij verplicht u daaromtrent opheldering te geven. Mijn naam is Louis Roland, zoon van de firma Roland, u zeer waarschijnlijk bekend. Ik heb het ongeluk gehad in een tweegevecht mijn tegenstander doodelijk te kwetsen en ben uit angst voor een gerechtelijke vervolging, onmiddellijk op uw schip gevlucht. Mijn vrijheid is dus in uw handen, doch ik ver trouw op uw bescheidenheid en medewerking en verzoek u dringend mijn geheim voor de equipage en de passagiers te bewaren." De kapitein der boot, een trouwe, ronde zeeman, zag hem met zijn eerlijke blauwe oogen in 't gelaat en antwoordde: „al was het alleen om den naam uws vaders, mijnheer Roland, zou ik u gaarne van dienst willen zijn. Van mijn stilzwijgendheid kunt u verzekerd zijn en voorts is mijn garderobe ter uwer beschikking." Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1929 | | pagina 1