1 DES PLAAT
EERSTE BLAD
MIDDELHARNIS
mze reclame
[burgerlijke Stand.
HUISKJES APON
RE-WATERVERF
ste!
ZATERDAG
20 JULI 1929
Officieele Mededeelingen.
Tante Mietje
Fietstochten
PUROL
A lad Lj .siroop.
Geeft U op als Abonné.
fstand tusschen ons land en degree.
It door de bisamrat bewoonde gebied
-schland is echter gelukkig zoo gr00t
Iralsnog voor een binnendringen
J tike wegen geen vrees behoeft te be-
Het moet echter van het allerhoogst!
geacht worden, dat geen bisamratten
land worden ingevoerd, ook niet voor
t van pelsdieren, omdat daai bij steeds
bestaat voor ontsnapping.
SOMMELSDIJK.
Irtrouwd: Pieter Verbiest 32 j en
■Troost 27 j., beiden alhier.
MELISSANT.
renMarina, d. v. J. Tieleman C.Pz
d. Houten,
juwdC. v. d. Heide en D Overweel.
eden: Mathijs van Immerzeel 44 i
v. S, H. Brooshooft,
iLEVOETSLUIS, van 6-12 Juli.
■od: Wijtske, d. van J. H. Hilboesen
Vink.
uwd: J. A. Kruijs 43 j. en W. J.
23 j,
den Cornelia van Toledo 42 j ,echtg.
J. den Broeder; Jakob Lugtenburg
:htg. van H. Langendoen.
NIEUWENHOORN.
ten: Aletta Maria, d. v. J. M. de
en L. A Lageweg; Willem, z v,
gbeek en A v. d. Blink; Hugo,z.v'
en burg en P. Barendregt.
fvd: A. C. Kuyper en A. M v.Lien-
|er en H v. Balen; L. A. v. d. Ban
langendoen.
Men
lette
vooral op
den naam
Sanapirin
daar deze
tabletten wettig
beschermd zijn
tegen namaak
en vecvalsching.
Prijs 40 en 75 ct'.
Proefbui sj e s
25 ct.
Apoth. ca Drogfetea.
4AF HET STATION
|uct - Tel. 92,38 - ROTTERDAM
rniturea Manchester
Har1! en Bestuurstafellaken
ld 1S32
ken boekhandel.
Prijs per kwartaal f 1,-
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 1—6 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
gij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
11E JAARGANG. N°. 72
INENTING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Middelharnis brengen ter kennis, dat op
Donderdag, 25 Juli. 1929 des namiddags 2
ure gelegenheid zal worden gegeven tot
K0STHL00ZE INENTING OF HERINEN
TING ten huize van Dr C. F. Arends, arts, al
hier.
Middelharnis, 16 Juli. 1929.
De Secretaris, De Burgemeester,
NIJGH. L. J DEN HOLLANDER.
De ouders worden verzocht hun
trouwboekje mede te brengen.
W eek-revue.
Binnenland.
Uit de Indische cultures komen denlaat-
sten tijd minder gunstige berichten. Het
aantal aanslagen op assistenten blijft veel
en veel te hoog, niettegenstaande de planters
de oude grieven der koelies hebben wegge
nomen. Ook de beruchte „klap", oorzaak
van veel aanslagen komt weinig meer voor
en ondanks dit gaat het in bepaalde streken
in de verkeerde richting. De aanslag op me
vrouw Landzaat, waarbij een volkomen on
schuldige echtgenoote en moeder zonder
eenige aanleiding is geslacht en haar kiDdje
eenzelfde lot alleen is ontkomen door het
kordate optreden der baboe, heeft naast ont
roering een storm van verontwaardiging
gewekt.
De Delische dames hebben namens de
Europeesche vrouwen en moeders zich in
een petitionnement tot H. M. de Koningin
gewend, waarin wordt verklaard dat het
vertrouwen in de bescherming diep is ge
schokt en wordt gesmeekt om interventie
tot verandering van het bestaande regime
ter voorkoming van bloedige conflicten tus
schen assistenten en de arbeidersbevolking,
die op weg is naar tuchteloosheid, welke
conflicten onnoemlijk leed zullen aanbrengen.
De Indische regeering is zeker niet lank
moedig, doch haar taak is in dezen lang niet
gemakkelijk Onverantwoordelijke elementen
zaaien onrust onder de onontwikkelde massa
en slechts een volkomen onderdrukking van
dit gewroet kan het kwaad voorkomen. Dit
geniepige gestook is niet alleen nadeeligec
gevaarlijk voor de regeering, doch ook en
vooral voor de inlandsche bevolking.
De afgeloopen week is weer een brand
en ongelukkenweek geworden. Aantal bran
den en brandjes is legio, eveneens het aantal
ongelukken. Het ernstige auto-ongeluk nabij
Dordrecht heeft alleen aan drie jonge men-
schenlevens een wreed einde gemaakt en
tellen we alle ongelukken bij elkaar dan be
draagt het aantal dooden minstens een tien
tal. Het warmere weer, uitlokkend tot zwem
men heeft ook eenige slachtoffers geëischt.
Het is de gewone lugubere tol der zwem-
genoegens.
Het koopen op afbetaling schijnt nogë
FEUILLETON.
VRIJ BEWERKT NAAR EEN NOVELLE VAN
J. O. L. MARUNIER.
5)
Mevrouw Roland zag haar ontsteld aan en rees
van haar stoel op. Zij kende al de zonderlingheden
der oude vrouw en hechtte dus weinig waarde aan
haar wijze om een zaak in te kleeden, doch nu
betrof het haar Louis, haar eenig kind.
„Mietje," zei mevrouw Roland, „in 's hemels
naam geen omwegen, zeg mij ronduit, wat er met
Louis gebeurd is. Waarom meen je, dat hij niet
bij Hermine zou wezen?"
Dat was een moeilijk oogenb/ik voor tante
Mietje.
„Zie je dan niet," vervolgde mevrouw Roland,
„dat je mij martelt met je stilzwijgen. Ik ga zelf
naar Hermine en zal me overtuigen of hij er is."
En mevrouw Roland maakte werkelijk aanstal
ten om het vertrek te verlaten.
Tante Mietje hield haar tegen.
„Blijf hier, 'tis beter dat ik het zeif doe. Ga
zitten, ik zal je alles vertellen. Blijf zoo bedaard
mogelijk."
Mevrouw Roland zette zich werktuigelijk neer.
..Louis heeft een arm meisje verleid
Mevrouw Roland maakte een gebaar om te wil
len spreken, doch de oude tante ging onmiddellijk
voort: „toen dat meisje hoorde, dat hij met een
makkelijker te gaan, dan algemeen wordt
vermoed. Een pientere Rotterdammer, labo-
reerende aan een schrale kas, een groote
dosis brutaliteit, kocht een auto ter waarde
van f 2000 op afbetaling. Voorwaarde ƒ700
als eerste termijn. Hij maakte een proefrit,
verkocht den wagen meteen voor 1600, be
taalde de 700 als eerste termijn en ge
bruikte de 900 als handelsgeld. Toen deze
op waren, werd hetzelfde kunstje nog eens
uitgehaald bij een anderen handelaar. Toen
ook hier het overschot was verdwenen meld
de de zondaar zich bij de politie. Eerstdaags
krijgt iemand met een kwartje op zak een
auto, een villa, een kelder vol champagne
en als laatste toegift een gratis en langdurig
verblijf in het staatshotel „De houten lepel",
onder de vaderlijke hoede der justitie. Straks
komt er ruimte te kort.
Buitenland.
De vacanties zijn er, de lang gewenschte
warmte of hitte is er ook, zoodat we dus het
begin van den komkommertijd zijn ingegaan.
De politieke goden trotseeren de warmte en
leggen dus een ijver aan den dag, welke men
bij zoo'n temperatuur niet verwacht zou
hebben.
Wat de heeren evenwel op het politieke
menu geplaatst hebben, is meerendeels oude
kost, oude kliekjes opnieuw opgewarmd,
zonder meer Parijs en Londen zijn het nog
altijd oneens waar de politieke conferentie
zal worden gehouden. De Engelscheregeering
heeft opnieuw te Parijs aangedrongen om
Londen als zoodanig te bepalen. Duitschland
heeft zich ook voor Londen verklaard, zoodat
Parijs zich hier zeer waarschijnlijk bij zal
hebben neer te leggen, zij het dan ook on
gaarne.
De ratificatie der schulden met Amerika
is door Frankrijk nog steeds sleepende ge
houden, de beslissing zal dezer dagen vallen
en graag of niet, ook hierin zal Frankrijk
bewilligen, omdat er geen andere weg is en
weigering in de eerste plaats voor Frankrijk
uitermate nadeelig zou zijn. Waarom er in
den Franschen Staat nog zooveel tijd aan
verknoeid wordt. Voor heel wat afgevaar
digden zou dit een zeer pijnlijke gewetens
vraag zijn, die ze liever ontwijken. Een deel
der heeren hebben zich vroeger en tot voor
kort al te beslist uitgesproken tegen ratifi
catie, moeten nu hun inzichten geheel falen
een volkomen zwenking maken en maar
weinigen bezitten den moed daar rond voor
uit te komen. Zoo'n zwenking moet verklaard
of liever niet verklaard worden en daarom
begraven de heeren elkander onder zoo'n
nutteloozen woordenstroom, dat de Fransche
belastingbetaler, alias kiezer er beu van
wordt en genoeglijk inslaapt. Dan ismeteen
het geschikte moment gekomen, wordt er
gestemd en gaan de heeren welgemoed en
voldaan met vacantie.
Ook de Duitschers blijven ondanks de
warmte zeer actief in het klagen tegen de
te Parijs aangegane verplichtingen. Dit Duit-
sche klaagliedje is nu wel voldoende bekend
en verliest steeds meer van de eerste be
koring. Het wordt tijd ze te Berlijn naar een
popolairder refreintje gaan uitzien.
Dezer dagen genoot Berlijn van hetspiou-
nageproces-Orlow, voorheen rechter van in
structie in Rusland. Duizenden Russische
uitgewekenen hebben destijds hun vermogen
ander ging trouwen, bezweek zij bijna onder haar
verdriet. Haar moeder had zij vroeg verloren,
't arme kind, en haar vader...."
„Kees de timmerman!" viel mevrouw Roland
haar ontsteld in de rede, alsof haar plotseling een
licht opging.
De oude knikte treurig en vervolgde: „in haar
wanhoop bekende zij alles aan haar vader. Kees
is driftig, opvliegend; zijn dochter en zijn eer zijn
zijn grootste schat. Toen liep Kees naar Louis,
ze hadden een hevigen woordenstrijd, waarvan het
einde was, dat Louis den timmerman verraderlijk
van de trappen wierp
„Louis! hij!een moordenaar!" gilde me
vrouw Roland, „onmogelijk, onmogelijk!"
Bewusteloos zonk zij in haar stoei neer. Die
schok was voor het moederhart te zwaar.
Toen mevrouw Roland weer tot zich zelve kwam,
greep zij tante Mietje's beide handen, zag haar
met een onbeschrijfelijke uitdrukking van zieleleed
„Zeg me alles, alles; zeg me waar hij is
„Zusterlief, ik heb Louis voorloopig 't huis doen
verlaten, omdat ik begreep dat vóór alles, zijn eer
en de naam onzer familie gered moesten worden.
Later kan hij terugkomen. Wat Hermine Lande
betreft, deze behooren we onmiddellijk in te lich
ten. Laat dat aan mij over, ik zal trachten dit
omzichtig en met overleg te doen. Zie, is 't geen
groote troost, dat Kees niet dood is en er hoop
op zijn behoud bestaat. Laten we geen moed ver
liezen, maar alles in 't werk stellen om de zaak
geheim te houden."
Zoo sprak de oude tante en 't scheen alsof ze
een ander mensch geworden was, zulk een geest
kracht ontwikkelde ze in deze treurige zaak. De
stille, stroeve in zichzelf gekeerde vrouw was deel-
door het communisme verspeeld, koesteren
ook deswege een grondigen hekel tegen den
heilstaat en Orlow maakt hierop geen uit
zondering. Zy'n haat tegen de communisten
heeft Orlow uitstekend productief gemaakt.
Hij richtte te Berlijn een spionnage-bureau
op en leverde alle mogelijke valsche en
geheime documenten (eigen fabrikaat na
tuurlijk) en was specialist in zoogenaamde
geheime Russische documenten. Hij deed dit
met ongekende handigheid en zyn zaakjes
marcheerden nog beter dan een loterij-
zwendeltje. Vooral de geheime Russische
documenten waren destijds een veel gevraagd
artikel en hiervan trok Orlow handig partij.
Hij was evenwel zoo stom den Amerikaan-
schen senator Borah te beschuldigen dat deze
door Moskou was omgekocht. Hoewel met
tegenzin, moest hy hierom worden vervolgd.
Wat er tijdens de behandeling van dit proces
aan het licht is gekomen, is voor het Prui
sische commissariaat vau orde eenvoudig
blameerend. De leidende kopstukken hiervan
vlogen er geweldig in, hebben geregeld met
Orlow in relatie gestaan, geloofden alles wat
deze Rus hun te slikken gaf en betaalden
hem vorstelijk. Hij kreeg zelfs een vaste en
niet geringe toelage voor al zijn leugens.
Aan dit lucratieve baantje is nu een einde
gekomen, want Orlow krijgt eenige maanden
staatslogies en den Ambtenaren is verboden
verder met spionnen in verbinding te treden,
althans officieel. Of er officieus ook de hand
aan gehouden zal worden is iets anders.
Eerstdaags krijgen we nog een interessant
proces in Berlijn. Het 8 Uhr Abent blatt
heeft onthuld, dat het Duitsche Rijksweer-
ministerie 50 000 paardenzadels heeft ge
kocht, terwijl er maar 17.000 paarden zijn.
Tot overmaat van ramp, aldus deze onthul
lingen, deugen deze zadels niet eens. Natuur
lijk wordt het ontkend en gedreigd met een
proces. Indertijd kwam het Berlinner Tage-
blatt met onthullingen over 17 wagons ge
weermunitie met behulp van officieren ver
donkeremaand en het hierop gevolgde proces
leverde geen enkel resultaat op Voor eenige
jaren hadden wij het voorrecht een militaire
mot te bezitten die voor tonnen aan ijzer,
hout en kleeren verslond. We willen hopen
dat dit kostbare beestje gestorven is en zoo
niet, dan schijnt het raadzaam het een
Duitsch visum te geven, zeer tot genoegen
der betrokken personen voor den eetlust van
dit beesje te kunnen instaan.
De Russen zijn heviglijk verbolgen op de
Chineezen en hun verbittering is gemakkelijk
te begrijpen. De Chineezen hebben namelijk
bezit genomen van de Chineesche Ooster
spoorweg, een belangrijke spoorwegverbin
ding in Mantsjoerye, de verbinding Trans-
siberischen spoorweg en China. Deze spoor
weg wordt door de Sowjet-Unie en China
gezamenlijk geëxploiteerd, doch sinds gerui-
men tijd was het bestuur in Russische han
den. De regeering van Mantsjoerije heeft op
last van Nanking den spoorweg in bezit ge-
Het Doorzitten bij Wielrijden, een door
de zon verbrande Huid, Schrijnen en
Smetten verzacht en geneest men met
Doos 30, 60, Tube 80 ct.
(Adv.)
nemend, troostend en overredend geworden, zij
besefte den hulpeloozen toestand van haar schoon
zuster en voelde dat zij nu onmisbaar werd en
als handelend persoon moest optreden.
Toen mevrouw Roland wat bedaarder was ge
worden, meende tante Mietje dat het tijd werd
om de arme Hermine Lande niet langer omtrent
haar aanstaande in 't onzekere te laten.
„Ga gerust, Mietjedoe zooals het je goeddunkt,'
sprak mevrouw Roland, die onder den verplette
renden slag zich tot niets in staat gevoelde, die
arme, arme Herminaen de beklagenswaardige
moeder bedekte 't gelaat met haar handen.
Tante Mietje verliet het vertrek en stapte in
om zich naar de familie Lande te begeven.
IV.
De groote mailstoomer was op 't punt haar lig
plaats te verlaten. Het kabbelend rivierwater
klotste en spatte dartel tegen het rank gebouwde
gevaarte, dat binnen weinig oogenblikken den
gladden waterspiegel voor de schuimende zeegol
ven zou verwisselen; lustig wierpen de schoor-
steenen stoom en rookwolkjes omhoog, terwijl de
middagzon op 't blinkend geschuurd koperwerk
fonkelende lichten wierp.
Men scheen nog druk bezig met laden. Manden,
kisten en pakken, door allerlei voertuigen aan
gebracht, werden achtereenvolgens door de haastig
zwoegende bootwerkers door middel van krachtige
kranen opgeheschen en ingeladen. Het was een
woelig leven, een beweging, waarbij de een den
ander in haast bijna verdrong.
Aan de haven stonden allerlei groepen die bij
nomen, de voornaamste Russische beambten
ontslagen en de vakvereeniging der spoor
wegbeambten ontbonden. Ter rechtvaardi
ging dezer hardhandige maatregelen voert
Nanking aan, dat Moskou een groot deel
der baten heeft aangewend voor ongeoorloof
de propaganda en daardoor de veiligheid van
den Chineeschen staat in gevaar brengt.
Zulks is in strijd met de Chineesch-Russische
overeenkomst van 1924, waarbij partijen zich
hebben verbonden den spoorweg alleen voor
handelsdoeleinden te gebruiken.
De Russische beer is geweldig kwaad,
gromt, dreigt met nog erger dingen en trekt
reeds troepen aan de grens van Mantsjoerije
samen. Gelijktijdig heeft Moskou evenwel
verklaard door onderhandelingen dit conflict
op te lossen. Een oorlog is een kostbare
geschiedenis, de Chineezen zijn even onschul
dig als altijd en hebben zich bereid verklaard
aan de Russische wenschen tegemoet te
komen. Het zal dus wel met een sisser af-
loopen. Haasten doet een Chinees zich niet
graag, alle goede dingen komen immers
langzaam en in China slaan ze hierin een
record. Gelukkig is een Russische beer van
nature ook niet overmatig vlug.
vers en paften de agenten als honden neer.
Neerstortend wist een der agenten een der
daders nog neer te schieten, terwijl de ander
ontkwam. Op den neergeschoten Bulgaar
werd een parabellumrevolver gevonden met
twee gevulde patroontasschen, twee hand
granaten van het soort waarmede het Bul-
gaarsche leger is uitgerust, benevens twee
bommen van Duitsche afkomst. Een wande
lend arsenaal dus. De verstandhouding is
hierdoor nog meer vertroebeld. Dat voort
durend vuurtjestoken in zoo'n brandbaar
hoekje is een zeer gevaarlijke liefhebberij.
Het kabinet Maniu in Roemenie heeft
zich weten te handhaven, ondanks de tegen
werking der liberalen. De strijd gaat hard
tegen hard en Maniu heeft in de Kamer eens
geducht tegen zyn tegenstanders van leer
getrokken. Hij gaf een overzicht van de
treurige erfenis der liberalen en hing hiervan
een beeld op, dat werkelijk niet aanlokkelijk
kan heeten. Vooral bij de spoorwegen moet
het enorm zjjn. Pas na maanden hard wer
ken is men er in geslaagd vast te stellen,
hoe groot de schulden wel waren. Contröle
INGEZONDEN MEDEDEELING.
nnci,
los die taaie
Uw ade*r>V-»c
•sUjnr» Op, -/erriuiro
linq met AK^er'S
(Adv. in Blokschrift)
De bitterheid van Moskou over dit ernstige
incident wordt lichtelyk getemperd door het
feit, dat de Engelsche regeering eindelijk de
eerste stappen heeft verricht, om een her
vatting der relaties mogelijk te maken. De
onderhandelingen vangen dezer dagen aan,
of juister gezegd, zijn reeds begonnen.
In het Sowjet-paradijs is het anders lang
geen rozen-paradijs. Daar zitten heel wat
stekels en brandnetels in. Vrij geregeld krij
gen we een opsomming van grootere en klei
nere schandaalties. De Krasnaja Gezeta te
Leningrad geeft bijzonderheden overpolitie-
schandalen. Een deel der agenten wist onder
dreigementen kleine winkeliers geregeld af
te zetten en verschillende volgelingen van den
Heiligen Hermandad zijn liefhebbers van een
hartige oorlam. Een brigadier moet zich meer
dan eens aan ergelijke openbare dronken
schap hebben schuldig gemaakt en hierover
gerapporteerd, kreeg de man geen straf Zijn
commissaris hield ook wel van een neutje,
richtte met den bewusten brigadier woeste
drinkgelagen aan en was in zijn dienst vaker
dronken dan nuchter. Geen wonder dat het
blad op sterk ingrijpen aandringt.
Op den Balkan is het nog altyd hopeloos
mis. Aan de Joegoslavisch-Bulgaarsche grens
hebben zich opnieuw bloedige incidenten
voorgedaan. Twee Joegoslavische agenten
hielden nabij de grens twee vreemdelingen
aan voor onderzoek hunner papieren. Deze
vreemdelingen, Bulgaren, trokken hun revol-
't afvaren der stoomboot tegenwoordig wilden en
moesten zijn.
Hier zag men bloedverwanten en bekenden der
passagiers, die dezen voortdurend toeknikten en
soms een hartelijk woord toeriepen, handelsbedien
den die een wakend oog hielden op de laatste
inladingen, enz. Daar trad de kapitein 't plankier
op, de sjouwerlui verlieten de boot, de roerganger
begaf zich naar zijn post en de matrozen maakten
de zware trossen reeds los, toen een chique ge-
k/eede jonge man haastig, doch behoedzaam in
't rond glurende, over de loopbrug sloop, zich
onder de talrijke passagiers mengde en onmiddellijk
daarop door wuiven alles in 't werk stelde om niet
op te vallen.
Het was Louis Roland. Half waanzinnig van
angst had hij het huis verlaten en instinctmatig
was hij langs afgelegen straten de stad ontvlucht.
De voorvallen waren elkander zoo snel opgevolgd,
dat hij nauwelijks tijd had over zijn toestand na
te denken, doch het bewustzijn zijner schuld, de
zekerheid dat zijn misdrijf ontdekt was, hadden
hem op zelfbehoud bedacht doen zijn. Met gebogen
hoofd en de hoed diep in 't gezicht getrokken,
vlood de dandy van gisteren heen, nu en dan
angstig rondziende of de politie hem niet op de
hielen zat. Zoo was hij aan de haven gekomen,
waar een gelukkig toeval wilde dat juist een boot
naar Amerika zou vertrekken.
Het laatste signaal klonk, de schroeven kwamen
in beweging, hoeden en zakdoeken wuifden van
den wal en weldra lag de stad, door den snelle
gang der boot, voor de passagiers op 't dek, als
in een nevel gehuld.
„Voor het oogenblik gered!" zuchtte Louis, doch
nu moet ik verder zorgen en de kapitein op de
der loonlijsten bracht aan het licht, dat er
ruim 2000 personen waren, die nooit iets
anders hadden gedaan dan het opstrijken
van hun traetement. Dat waren vriendjes
der politieke tinnegieters, die op een derge
lijke wijze voor hun vriendschap werden
beloond.
In de Britsche katoenindustrie hangt de
vrede aan een heel dun draadje. De positie
dezer belangryke industrie, waarbij direct
een half millioen arbeiders zijn betrokken
is sinds geruimen tijd achteruitgaande en
reeds tjjdens het kabinet Baldwin is met
moeite een conflict voorkomen. Destijds ver
langden de fabrikanten 12£ loonsverlaging
en verlenging der werkweek van 48 tot 52
uur. Baldwin gaf toen den raad het te zoeken
in een grondige bedrijfsorganisatie, doch
hiervan is tot heden niets gekomen. Op
nieuw wordt een loonsverlaging van 12£
gevraagd De arbeiders hebben dezeeischen
met groote meerderheid verworpen, zoodat,
daar beide partijen niet genegen zijn toe te
geven, een staking dreigt. De hoop om een
botsing te voorkomen is andermaal op de
regeering gevestigd, want zelfs een korte
staking zou gunstig voor Engeland kunnen
zijn. Een erg gemakkelijke taak zal het voor
miss Bonfield, de nieuwe Engelsche minister
van Arbeid, niet zijn.
een of andere wijze mijn plotselinge komst op deze
boot verklaren."
Hij vervoegde zich bij den gezagvoerder van
't schip en verzocht dezen in zijn hut te mogen
spreken.
„Kapitein," zoo ving hij met een beleefde bui
ging aan: „Ik ben zeker de onbeschaamdste passa
gier van uw geheele schip; ik heb nog plaats ge
nomen, noch iemand uwer administratie van mijn
komst verwittigd, maar straks, bij 't afvaren, ben
ik stil op 't dek geslopen en heb mij onder de
andere passagiers gemengd. Ik vraag u verschoo
ning voor die handeling en voel mij verplicht u
daaromtrent opheldering te geven. Mijn naam is
Louis Roland, zoon van de firma Roland, u zeer
waarschijnlijk bekend. Ik heb het ongeluk gehad
in een tweegevecht mijn tegenstander doodelijk
te kwetsen en ben uit angst voor een gerechtelijke
vervolging, onmiddellijk op uw schip gevlucht.
Mijn vrijheid is dus in uw handen, doch ik ver
trouw op uw bescheidenheid en medewerking en
verzoek u dringend mijn geheim voor de equipage
en de passagiers te bewaren."
De kapitein der boot, een trouwe, ronde zeeman,
zag hem met zijn eerlijke blauwe oogen in 't gelaat
en antwoordde: „al was het alleen om den naam
uws vaders, mijnheer Roland, zou ik u gaarne van
dienst willen zijn. Van mijn stilzwijgendheid kunt
u verzekerd zijn en voorts is mijn garderobe ter
uwer beschikking."
Wordt vervolgd.