edikbeurten.
'IMBOGhPê
IfANOI
are Vrijwillige Verkooping
VIMERHOUT
AMBEIEN.
)E SALAMANDER JL
3IEL HOUSE
EL MOTORS
WOENSDAG
10 JULI 1929
11E JAARGANG. - N°. 69
it Onze Eilanden
FEUILLETON.
Tante Mietje
adag 7 Juli 1929.
DSCH HERVORMDE KERK.
Fm. en 'sav. dhr. Dekker uit
m. en 'sav. ds. Van Ameide.
i opgaaf.
dhr. Van Yperenen'sav.leesk.
ds. Polhuijs uit Stad.
en 'sav dhr. Bouman,
en opgaaf,
opgaaf.
vm. leesk. en nm.ds. v. Ameide.
n. ds. Vlasblom en 's av. leeskerk
ra. leeskerk en 's av. ds. Vlasblom
en nm. dhr. Vetter,
m. leesk. en 's av. dhr. v. Yperen.
ringvliet, vm. ds. Polhuijs en
vm. en 'sav. (doop)ds.Timmer.
vm. ds. Priester. (Bij derde
ra collecte.)
m. ds. de Voogd van derStraaten
i. Loran van Brielle.
ds. Los.
ds. Los.
ds. van Meurs van Hekelingen.
ds. Dierkens van Zuidland.
ds. Bons. (Doop. Extra col
ds.)
TESTANTENBOND.
aat) vm. Da. Poortman.
FORMEERDE KERK.
en 's av. ds. Van Velzen.
en 's av. ds. Koppe uit Groningen
n nm. leeskerk.
m. en 'sav. ds. de Lange,
m. en 's av. ds. Schaafsma.
ngvliet, vm. en 'sav. DeGraaff.
m. en 'sav. leeskerk.
vm. en 's av. leeskerk.
MEERDE GEMEENTEN.
:n 's av. leeskerk.
en 's av. ds. de Blois.
nm. en 'sav. leeskerk.
nam. leeskerk.
FORMEERDE GEMEENTE,
gvliet, vm.,nm.en'sav. leeskerk
ijgbaar bij alle Boekhandelaren
van
DDORP aan het tramstation
laandag 8 Juli 1929, des nam.
r (nieuwe tijd);
LLENDAM aan het tramstation
laandag 8 Juli 1929, des nam.
ir (nieuwe tijd);
THUIZEN aan het tramstation
ïinsdag 9 Juli 1929, des nam.
r (nieuwe tijd);
UWE TONQE aan het tram-
in op Woensdag 10 Juli 1929,
lam. 8 uur (nieuwe tijd);
■ISSANT aan het tramstation
onderdag 11 Juli 1929, des
8 uur (nieuwe tijd).
)eurwaarder GROENENDIJK.
DICAX.E GENEZING
dnekkigste Aambeien
genezen binnen enkele weken.
pstraat 59, R'dam I
goed, geld terug.
A. KOPPERS
BERGWEG 367 A
TELEFOON 43894 -
ROTTERDAM
Hoofdagent:
VOOR
TERDAM EN OMSTREKEN
tgebreid Service
IGTonze speciale conditiën.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Verkiezlngs-varia.
Hoewel nu eens niet direct de Chr. School
kwestie behandeld zal worden, zijn het toch
zaken, die er nauw verband mee houden. Daar
immers de Chr. Schoolactie inderdaad niets
anders is dan toekomst-politiek, zal men mij
wel veroorloven, ook even terzijde van den
hoofdweg een kijkje te nemen op het terrein
van de verschillende verkiezings-acties.
Wij hopen ons ook daar een oogenblikje te
amuseeren. Aan afwisseling ontbreekt het niet.
We zullen, als immer, ons uiterste best doen
objectief, dus zonder vooroordeel toe te zien,
ofschoon het natuurlijk niet kan uitblijven,
dat de ééne filmheld meer, de andere minder
de sympathie van het publiek zal oogsten;
dat hangt natuurlijk geheel af van de rol, welke
hij speelt.
"Een nauwkeurige beschouwing zou natuur
lijk te ver voeren en we zullen ons dus tevreden
moeten stellen met een kijkje in vogelvlucht.
We willen dan beginnen met de liberalen,
die behalve hun bekende leuzen, dezen keer
nog een militair buitenkansje hadden voor
hun pro-bewapenings-leuze, n.l. de overval in
de West. Met de N. R. Crt. aan de spits, zijn
kolommen, ja pagina's vol gekalkt om te
wijzen op de schromelijke verwaarloozing van
de West-Indische belangen door de Neder-
landsche regeereing.
Laten wij intusschen in ons geïsoleerd hoekje
aan de zee blijk geven, dat wij niet onverschil
lig zijn voor den koelen Noordzeewind, welke
voorkomt, dat onze hersenen door die berich
ten verhit worden.
't is immers duidelijk, dat, als men tegen
dergelijke extreme gevallen als in de West,
elk plekje wenschte te verzekeren, dit ongeveer
overeen zou komen met bijv. een huis zoo
danig tegen diverse gevaren te verzekeren
dat de premies nog meer zouden bedragen dan
het huis waard is.
En als zulke maatregelen eens consequent
doorgevoerd moesten worden ook in Oost-
Indië, dan kon Nederland z'n oorlogsbegroo-
ting wel op een milliard brengen. Een eigen
aardige opvatting in O. I. van dat geval in de
West, wordt gekenschetst door de volgende
dialoog:
ie Radja: Hadden wij in de 17e eeuw ook
maar zoo'n oorlogschip gehad, toen die water
geuzen kwamen om ons te onderwerpen.
2e Radja: Daar zouden we toen niet veel
aan gehad hebben vriend, want die kwamen
met zendelingen en snaps.
Ie R. Zendelingen en snaps, wat zijn dat?
2e R. Dat zijn bedwelmende middelen, als
je weer bijkomt, zit je d'r tusschen.
Als 2e groep komt voor de lens de S.D.A.P.,
de arbeiderspartij dus. Brutaal volkje, maar
ze komen er tenminste eerlijk voor uit waar het
hun om te doen is en schreeuwen het zoo mo
gelijk van de daken; hoor maar!
„Wij komen op voor de belangen van de
arbeiders van elke gezindte. Elke geloofs
overtuiging, van welken aard ook, is privaat
eigendom, daarmee bemoeien wij ons niet.
Alleen op staatkundig gebied rust op ons
allen de plicht onze economische positie te
verbeteren en met trots mogen wij op onze
resultaten bogen a.d.z. de ongevallen ver
zekering, ouderdomspensioen, 8 uren werkdag,
vacantietijd, hygiënische en veiligheidsmaat
regelen in fabrieken en werkplaatsen, afschaf
fing van den kinderarbeid, enz. enz.
En nu zijn we opweg naar de medezeggen
schap in de bedrijven, want niet alleen de
werkgever, maar ook de arbeider heeft er
belang bij, dat een bedrijf in stand blijft en dat
bij het beheer paal en perk worde gesteld aan
te groote willekeur, welke volgens de ervaring
tot excessen leiden kan.
Onze grootste tegenstanders, zeggen zij
verder, of liever tegenstanders mogen wij ze
eigenlijk niet noemen, daar bedoelde categorie
te onbewust is, om te breken met hun burger
lijke ideeën, hun heerediensten, menschenvrees
en oogendienarij, doch ze oefenen dan toch
een remmenden invloed uit op onzen voort
gang; het zijn dan in de eerste plaats zij, die
nog uit vrees voor de letterknechterij van
R. K. of sektarische pausen maar mee-
schelden, dat de S.D.A.P. ongeloof predikt;
verder de hoeden-proletariers, die in hun stand
of uit hoofde van hun betrekking wel eens met
een mijnheer mogen meepraten, en daardoor
in den waan komen, zich toch vooral niet op
één lijn te kunnen stellen met den arbeider, of
schoon zij verder in precies dezelfde economi
sche omstandigheden verkeeren. Verder zijn
er nog proletariërs, hetzij mèt of zonder hoed,
die in pijnlijken twijfel ronddwalen of onder
het lezen van Mattheus VI, vers 19 tot einde,
denken: „Zou dat nu ook voor den baas ge
schreven zijn?" Ook Jacobus V is niet bij
machte dezen twijfel op te heffen en zij
doezelen moeizaam verder.
Aldus de S.D.A.P.ers, ja, dat volk heeft
geweldig veel praats.
Dan komen we aan de partijen, die van den
kansel hun pantser ontvangen, om beveiligd
te zijn tegen de zondige invloeden der onge-
loovigen, doch tevens wordt daarbij hun geest
ompantserd en sluit dus elke ontwikkeling
uit, in welke richting ook. Dit zijn wel de moei
lijkst te volgen, de meest onbegrijpelijke
groepen.
Ofschoon ik wil gelooven, dat menig streven
van welke sekte danook, goed bedoeld is,
ontkomt bijna geen enkele aan de verdenking,
bekrompen van geest te zijn of dit althans
voor te wenden en tevens de bedoeling te
hebben om ook den geest van anderen binnen
bepaalde grenzen te houden.
Dat de sekten zelf onophoudelijk strijd
voeren in eigen kamp over de belachelijkste
kleinzieligheden, schijnt geoorloofd, doch dat
anderen zich bqven dat bekrompen gedoe
verheffen, o wee, dat kwalificeert hen onmid-
deiijk tot ongeloovigen.
Voortdurend wordt in het kamp geklaagd
over de onkunde omtrent den inhoud van de
Schrift. De ernstige studie van het Woord
voorkomt immers, dat de geest gelegenheid
zal krijgen zich ook op ander gebied te ont
wikkelen, en dat is juist, wat de sektariërs
voo r hun politieke oogmerken noodig hebben.
Een pamfletje bijv. dat kennelijk méér het
doel heeft reclame te maken voor een brochure,
dan wel voor de verkiezing, roept zijn hervormd
gereformeerden op ons eiland toe: „Ontwaakt."
Dat is natuurlijk satiriek, 't is nu duidelijk
genoeg, dat alle sektarische politiek erop ge
richt is, het volk slaapmiddelen toe te dienen.
Dan vervolgt het pamflet verontwaardigd:
„Moeten wij ons nog langer laten gebruiken als
Houthakkers en Waterputters
Dat is stellig eigen fabrikaat, 't klinkt althans
oer-origineel. Overigens verbaast deze revolu
tionaire toon van die zijde. Moet men niet
geduldig de verdrukking dragen, 't is toch niet
onze wil, die zal geschieden? Op deze manier
morren, dat is alleen die rooie ongeloovigen
VRIJ BEWERKT NAAR EEN NOVELLE VAN
J. O. L. MARUNIER.
2)
Tante Mietje was de eigen zuster van den over
leden heer Roland, als de oudste had zij zich reeds
vroeg een zeker gezag over haar broeder aange
matigd, en toen deze, nog ongetrouwd, 't groote
huis der firma bewoonde, had zij de huishouding
met aristocratische macht gevoerd. Na het huwe
lijk van haar broeder bleef zij in haar rechten
gehandhaafd, om de eenvoudige reden, dat me
vrouw Roland niets aangenamer was, dan de
teugels van het prozaïsche huishoudelijk bewind
in handen der zuster/te laten. Aan tante Mietje
bleef de volkomen heerschappij over keuken en
kelder, zolder en wasch, mevrouw behield voor
zich den gemakkelijken stoel om te mijmeren of
te praten, haar kaptafel, salon en boudoir.
Bovendien hadden beide vrouwen instinctmatig
gevoeld dat tusschen haar alle vertrouwelijke om
gang ondenkbaar was; mevrouw Roland bleef
altijd jong en levenslustig van hart en tante Mietje
was ongetwijfeld op vijf-en-veertigjarigen leeftijd
ter wereld verschenen, om in haar eeuwig zwarten
japon met de zware sleutelbos op zij, haar zwarte
muts en geel, gerimpeld gelaat, de schrik der
dienstboden en de bloedraad hunner misdrijven
te zijn. Het minste verzuim werd dan ook steeds
geoorloofd.
Het koopt en leest herinnert mij aan een boot
werkersstaking te R'dam, toen klonk het door
heel de stad
„Koopt en leest, de Rotterdamsche politie of
de Hollandsche kozakken aan het werk, kost
maar 2 cent."
Natuurlijk wordt er ook nog de leer onzer
Vaderen weer verheerlijkt. Daarbij dacht de
schrijver zeker aan den moord op Johan v.
Oldenbarneveldt en de Gebrs. de Wit en de
christelijke behandeling van Hugo de Groot.
Ja, aan die Vaderen kunnen we een voor
beeld nemen.
Dan komt de onderteekening: Een lezer van
bovengenoemde brochure.
En foei, dadelijk kwam weer die leelijke
achterdocht bij me op, of n.l. die eenige lezer
niet tevens de schrijver kon zijn, toen hij z'n
woordenschat nog eens nalas?
De zwarte pers op Flakkee heeft het ook
al niet naar den zin en klaagt:
De aanwinst van deze partij van liet ongeloof
(S.D. A.P.) is zeer te betreuren.
Eigenaardig toch, dat alles, wat niet tot
hun sekte behoort, ongeloovig is.
Dat de domme massa zich toch immer nog
laat bedotten met deze bedriegelijke theorie.
Wat hebben de staatkundige belangen nu te
maken met het geloof.
Moet dan bijv. een arbeider, wiens econo
misch belang het is, de positie der arbeiders
te verbeteren, een dominé in de 2e kamer
helpen, die misschien de belangen van zijn
tegenstander voorstaat? Kan hij niet even goed
de belangen van de arbeidersgroep voorstaan
en tóch gelooven?
Natuurlijk, kan dat, zijn individueele geloofs
overtuiging staat de behartiging van zijn econo
mische belangen absoluut niet in den weg.
Doch het is juist de krijgslist der sekten om
de begrippen geloof en politiek zóó voor te
stellen, alsof zij onvoorwaardelijk parallel
moeten loopen, en op die truc vliegt het sek
tarische stemvee erin. En met deze middelen
ontzien zich zelfs dominé's niet een zetel te
veroveren in het parlement, voorwaar een
eerzame post.
Bij de R. K. is het natuurlijk evenzoo, alleen
kunnen daar de arbeiders, behalve dan hun
onwetendheid, nog de verontschuldiging aan
voeren, dat de kerk meer dwang op hen kan
uitoefenen o.a. door kerkelijke formaliteiten,
als bijv. de biecht, de vergeving der zonden en
de ban.
Wat betreuren de sektariërs het wel, dat de
protestantie deze machtsmiddelen heeft afge
schaft; wat zouden ze daèr een plezier van
kunnen hebben, maar er is weer hoop, flink
sekte-scholen stichten, dan groeien de Kersti-
anen in de kamer en dan komt het wel in orce.
Dan krijgen we ook weer de doodstraf, snel
vuurkanonnen, afschaffing van leerplicht en
vaccinatie-plicht. Dus kan het kind weer met
z'n achtste jaar aan het werken dus weer wat
bekort worden op 't loon van den arbeider.
Hoerah! dan krijgen we weer den gulden
tijd van die verheerlijkte vaderen, dan gaan
we weer oorlog voeren, dat is immers een straffe
Gods, en daar Hij schijnbaar niet bij machte is
de menschheid op andere wijze voldoende te
straffen, moeten we Hem daarbij noodzakelijk
een handje helpen en de sektariërs voelen
zich natuurlijk geroepen, de eerste hulp te ver-
leenen niet alleen, neen, zelfs als God nalatig
mocht blijven in het toepassen dezer straf
maatregelen dan zullen zij het zelf wel doen.
Zij, die eenigermate de schoolactie gevolgd
door haar opgemerkt en bestraft en de overtuiging
daarvan hield de dienstboden zoodanig in toom,
dat het huis voortdurend in de beste orde was en
men moeilijk een beter ingerichte huishouding kon
aanwijzen.
Ofschoon de grillige erftante dus, als een vrou
welijke Vidocq, de geringste verzuimen der dienst
boden betrapte en zich aan 't verkeer met de
buitenwereld geheel onttrokken had, bezat zij
echter te groote nieuwsgierigheid om niet alles te
willen vernemen wat daar buiten omging. Zij had
hierin voorzien, door zekeren Kees, een timmer
man, in haar bescherming te nemen en zijn ver
tellingen bedekt en behendig aan te moedigen.
Doch wat Kees ook voor belangrijk nieuws
mocht gehoord of afgeluisterd hebben, aan welke
schrikbarende verzuimen zich een of andere dienst
bode ook schuldig was, op Vrijdag was tante Mietje
voor niemand te spreken. Dat was haar ongeluks
dag. Op Vrijdag was haar moeder gestorven, op
Vrijdag was haar eenige zuster ten gevolge van
een noodiottigen val van de trappen bezweken,
op Vrijdag had zij haar onvergetelijken vetten
Azor verloren, op Vrijdag had het huis Roland
dien gevoeligen slag getroffen, kortom zij be
schouwde dien als den noodiottigen dag haars
levens en bracht dien steeds op haar kamer door.
Op dien dag verkoos zij door niemand, om welke
reden ook, gestoord te worden, en waagden me
vrouw Roland, noch zelfs Louis op dat bevel
inbreuk te maken.
II.
De prachtige bronzen pendule sloeg statig elf
uur toen Louis Roland den sierlijken salon van
hebben, zullen nu uit de hier gebruikte zin
speling, zelfs na oppervlakkige beschouwing
wel inzien, wat het oogmerk en welke de vruch
ten zijn van de sekte-scholen, ofschoon men
zich maar op het ergste moet voorbereiden,
daar de sektarische acrobatiek elke verrassing
mogelijk maakt.
De protesten zullen eerst komen, als de
belastingbiljetten afkomen, doch dan is het
te laat.
A. P.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Spierpyrw
Sl-Ljv'e öpï&ren
do.delyK^wrLjv'en mat Uel
eenige middel cLcxt tok
diep in Llw -spieren door?
dr'i ngt en Li ónel Weer
len'^g macJ(t AKK^r's
Klooslcnbalsern.
,Ce«
qot
1 Fpetf
(Adv. in Blokschrift)
het ouderlijk huis betrad.
„Maar Louis! wat zijn toch verliefde harten,
't Slaat elf uur en mijnheer staat reeds in bruigoms
toilet gereed. Is 't om je eens door je moeder te
laten bewonderen, hé bedorven jongen? Kom dan
in dezen stoel zitten, Louis lief, dan kunnen we
eens vertrouwelijk praten."
Mevrouw wees een stoel aan in de nabijheid der
hare, waarin zij op behagelijke wijze in een pracht-
werkje had zitten bladeren. Doch Louis veront
schuldigde zich, wierp snel een blik van zelf
voldoening in den spiegel en legde de laatste hand
aan zijn toilet.
Het moederlijk oog rustte intusschen met innig
welgevallen op haar rijzigen zoon, wiens slanke
leest door dit meer sluitend toilet nog beter uit
kwam en wiens mannelijk, gedistingeerd voor
komen haar zoo treffend aan zijn vader herinnerde.
De deur werd geopend en een knecht overhan
digde zijn jongen meester een pakket. Snel opende
Louis dit, wierp wederom een blik op de pendule
en liep het vertrek onrustig op en neer.
„Die tijd, die tijd! Hij heeft vleugels als we zijn
gang zouden willen stremmen en
„Maar Louis, je kunt toch niet om elf uur bij
je bruid vertoonen. Ze moet toch toilet maken.
Wat heb je daar voor een pakket ontvangen?"
„Och ma, mijn buitenlandsche pas voor ons
huwelijksreisje," antwoordde Louis half knorrig
en half verlegen, terwijl hij zich met de armen
over elkaar geslagen tegen den schoorsteen plaatste
„Ha, ha!" liet mevrouw Roland zich lachend
achterover in haar stoel vallen. „De eerste bruids
dag is amper aangebroken en de buitenlandsche
pas voor de huwelijksreis is al gereed. Ik dac
dat het je bedoeling was pas over acht dag
Ons Vrouwenhoekje.
Het Verduurzamen van zomergroenten
en vruchten.
De wijzen, waarop ooft en vruchten kunnen
worden verduurzaamd, zijn de volgende:
1°. door stereliseeren (hetgeen in de huis
houding geschiedt in flesschen).
2°. door inkoken met suiker.
3°. door inleggen met azijn.
4°. door inmaken met zout.
5°. door drogen.
Stereliseeren nu wil zeggen: het dooden der
aanwezige bacteriën die het bederf veroor
zaken en verhinderen, dat nieuwe bacteriën
toetreden. Deze tweeledige werking geschiedt
door de glazen met hun inhoud aan een be
paalden hittegraad bloot te stellen. De hitte-
graad doodt de bacteriën en zorgt tegelijker
tijd voor luchtdichte afsluiting van de glazen.
Zooais we hierboven al reeds bespraken,
verliest elk product dat wordt verduurzaamd
iets van zijn waarde, maar dit verlies zal bij
het stereliseeren niet overmatig groot zijn, ais
het maar zaakkundig geschiedt. De voor
namelijk in groenten voorkomende vitamine
soort kan een sterelisatie-proces best verdragen
soort kan een sterelisatie-proces best ver
dragen, maar wel kan het gehalte der vita
minen (vitaminen zijn noodzakelijke levens
stoffen) sterk achteruitgaan, zelfs nul worden
door verkeerde behandeling. De vitaminen
zijn oplosbaar, komen dus voor in de planten
sappen en niet in de vaste bestanddeelen en
nog maar al te vaak worden spinazie, andijvie,
sla, postelein enz. hetzij met te veel water op
het vuur gezet, hetzij zelfs afgekookt en het
vocht er van weggeworepen. Eet men dan nog
alleen de overgebleven vaste bestanddeelen,
dan dient men te weten dat dit luxe-kost is
in den slechtsten zin van het woord, want
eenig voordeel heeft het lichaam er niet van.
Wie stereiiseert dient er voor te zorgen dat in
de eerste plaats de waarde van het voedsel be
houden blijft door volumineuze groenten bij
kleine hoeveelheden te doen smelten, waardoor
de volgende portie kan gekookt worden in het
nat van de voorgaande. Is ondanks alles de
hoeveelheid vocht toch te groot om in de
flesschen te bergen, dan kan het enkele vocht
worden gestereliseerd en gebruikt worden voor
soepen. Wie groentertsap wegwerpt maakt
zich schuldig aan schromelijke verkwisting!
Van een glas, waarin men gestereliseerd
ooft of fruit zai bewaren, moet men verlangen,
dat het gemakkelijk en goed kan worden
schoon gemaakt, daar het minste stofje mis
lukking ten gevolge kan hebben. Elk glas is
voor ieder product geschikt. Na te zijn schoon
gemaakt met sodawater, kunnen ze altijd
weer opnieuw gebruikt worden voor een ander
soort groente of ooft, dan ze de eerste maal
bevatten. De glazen sluiten met een bijpassend
deksel en gummiring, voor zoover het betreft
de glazen die gebruikt worden bij een speciaal
stereliseer-toestel, waaromtrent men in ieder
magazijn van huishoudelijke artikelen alle
gewenschte inlichtingen kan krijgen.
Ook in een gewone pan of ketel met kurk-
flesschen kan men stereliseeren en met een
beetje kennis van zaken ook zeer goed in de
moderne ovens der gasfornuizen, waarom
trent de betreffende firma's alle inlichtingen
en gegevens verstrekken.
De flesschen moeten echter wijde halzen
hebben en de kurken vooraf een kwartier
worden uitgekookt. Zijn de flesschen dan ge
vuld met ooft of fruit, dan wordt de kurk met
een kruistouw of dun ijzerdraad op den hals
van de flesch gebonden. Dit geschiedt op de
volgende wijze: het ijzerdraad, touw of bind
garen wordt eerst om den dikken rand boven
aan de fleschhals gewonden en dan van twee
zijden over de kurk stevig aangetrokken en
omgebogen of geknoopt. Dit zorgvuldig bin
den is noodig, daar anders de kurken onder het
verhitten rijzen of zejfs geheel uit de halzen
springen. Leg na het sluiten der flesschen op
den bodem van de pan of den ketel een rooster
van houten latjes, zet daar de glazen op, vul
met lauw water bij en laat dit langzaam ver
hitten. Zoodra de thermometer (voor slechts
75 ets. in huls te bekomen) de vereischte
temperatuur aangeeft, begint de sterelisatie-
duur. Mocht, wanneer de flesschen uit het
water komen, de kurk toch een eind de hoogte
zijn ingegaan, dan wordt deze terstond er in
geduwd. Daarna wordt in een ijzeren pan wat
lak gesmolten tot dit vloeibaar is en vervol
gens de bovenkant van de flesch hier in ge
doopt, zoodat het lak goed om de kurk heen-
sluit. Nadat de lak is koud geworden, word
dezelfde bewerking nog eens herhaald. Zijn er
geen gaatjes meer in de lak te zien, dan is de
flesch luchtdicht afgesloten.
(Slot volgt).
naar het buitenland te gaan."
„Och ma, hernam Louis gemelijk, ik heb het
maar gedaan qm later geen last met die dingen
te hebben, en
Plotseling hield hij op en beiden zagen verbaasd
naar de geopende deur, waar zich tante Mietje
met haar afgemeten tred en stroef gelaat ver
toonde.
Tante Mietje, die op Vrijdag den salon binnen
trad, waarin zij zich slechts twee malen per jaar
vertoonde!
Moeder en zoon beseften dat er iets zeer belang
rijks moest hebben plaats gehad, dat tante zoo
danig van haar gewoonte deed afwijken.
Mevrouw Roland zag haar verschrikt aan.
„Wil je me spreken, Mietje?"
„Neen," antwoordde zij op afgemeten toon,
„maar er is iemand om Louis te spreken: Kees de
timmerman."
„Kees de timmerman!" herhaalde Louis, met
een minachtenden glimlach, zekere ontsteltenis
trachtende te Verbergen, „wat moet die hebben?"
Dat wist tante Mietje niet. Kees had zich door
geenerlei weigering der dienstboden iaten afwijzen,
maar volgehouden dat hij Louis afzonderlijk moest
spreken. Ofschoon tante Mietje zich op haar kamer
bevond, was haar die woordenwisseling ter oore
gekomen en had zij zich naar beneden begeven
om in persoon met Kees te spreken. Doch, welke
middelen tante's geprikkelde nieuwsgierigheid ook
in 't werk stelde om Kees zijn geheim te ontlokken,
'twas haar niet gelukt.
„Wat wil die kerel dan?" bromde Louis met
een gefronst voorhoofd, „mij te komen hinderen,
terwijl ik gereed sta om naar Hermine te rijden.
Och tante, wees zoo goed en vraag hem, even op
ECKENER OVER ZIJN WERELDREIS.
BERLIJN, 2 Juli. Dr. Eckener verklaar
de heden te Berlijn, in een onderhoud met een
vertegenwoordiger van de „Tempo", dat hij de
stellige verwachting koestert ,op 10 Augustus
a.s. met zijn luchtschip de voorgenomen reis
om de wereld te kunnen aanvaarden. De juiste
datum van het vertrek zal echter afhankelijk
zijn van het resultaat der proeftochten. Het
reisprogram is ongewijzigd gebleven. Eckener
is voornemens te Tokio, in Caiifornië en te
Lakehurst te landen. Vervolgens zal naar
Friedrichshafen worden teruggekeerd. Toe
bereidselen voor de landing zijn reeds overal
getroffen.
mijn kamer te komen?"
Tante Mietje verliet het vertrek, gevolgd door
Louis, die snel den trap naar zijn kamer opliep.
Mevrouw Roland bleef peinzend in haar stoel
zitten en kon zich niet verklaren waarom Kees
zoo nadrukkelijk en geheimzinnig verzocht had,
haar zoon alleen te spreken. Doch weldra hielden
haar gedachten zich met andere zaken bezig.
Toen Roland zich op zijn kamer alleen bevond,
zag hij doodsbleek. Zelfs scheen 't alsof hij een
oogenbiik wanhopend zijn handen wrong, doch
toen hij den zwaren tred van Kees hoorde, trachtte
hij zich zoo goed mogelijk te herstellen en een
koele, trotsche houding aan te nemen.
Er werd aan de deur geklopt en een breed
geschouderd man met een eerlijk, bruin gelaat
betrad het vertrek.
„Wel Kees, wat'is er van je dienst?" vroeg
Louis, den timmerman flink in de oogen ziende.
„Een woordje, mijnheer!" begon Kees, zijn pet
in beide handen nemende, terwijl hij zich scheen
in te spannen om bedaard te blijven. „Ik hoor dat
u gaat trouwen met juffrouw Lande, is dat waar,
meneer?"
„En wat gaat jou dat aan?" snauwde Louis hem
toe, terwijl hij 't hoofd trotsch achterover wierp
en den timmerman minachtend aanzag.
Wordt vervolgd.