Itf N. ZATERDAG 13 APRIL 1929 KËKSTE BLAD De slachtoffers der Wraak. Uit de periode der LiitstiaUelijke rechtspleging. MIJNHAgDT's Landbouw-Correspondentie. p met f 0.40 waar» iideerd haar ?ereld- Jdel in f 0.25 thuis veilig vaarste [ik een soort, f 0.32 rasch- \maak- stapels sschen die de f 0.25 nschen !der tot :hilder- email, raarde f 1.22 5CH1-D Prijs per kwartaal 1> Losse nummers 0,07' ADVERTENTIËN van 16 regels L20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,— per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden". Tel, Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 11E JAARGANG. - N°. 45 Week-revue. Binnenland. Ook de laatste droppels der Utrechtsche gift beker inzake de vervalschte documenten, wor den ons niet bespaard. Nadat de vervalsching der documenten gebleken is en bevestigd door de verklaring van onzen minister van Buiten- landsclie Zaken in de Eerste Kamer en nadat de Nederlandsche Journalistenkring getracht heeft dr. Ritter, hoofdredacteur van het Utrechtsch Dagblad te bewegen wat meer licht te brengen in deze duistere zaak, heeft deze treurige geschiedenis andermaal een on aangename wending genomen. Aanvankelijk heeft dr. Ritter geweigerd hier aan te voldoen, zich beroepende op het feit, dat hij niet vrijuit mocht spreken. De hierop gevolgde regeeringsverklaring, waarin gezegd wordt, dat, wat de regeering betreft, dr. Ritter vrijuit' mag spreken wat de documenten-kwes tie betreft, heeft dr. Ritter beantwoord met een zeer scherpen aanval in een open brief aan den minister-president, waarbij hij de regee ring beschuldigt van misleidende mededeelin- gen. Dr Ritter beschuldigt de regeering dat de door den heer Van Beuningen afgelegde ver klaring, dat hij direct nog indirect iets te maken heeft gehad met de publicatie in het Utrechtsch Dagblad en dat hij er part noch deel aan heeft gehad, alsook de verklaring van den minister van Buitenlandsche Zaken, dat de rol van den heer Van Beuningen zich heeft beperkt tot den aankoop der stukken alleen, beide pertinente onwaarheden zijn. Gelijktijdig heeft dr. Ritter aangedrongen op de instelling van een commissie van onpartijdige hoog staande mannen, teneinde deze meer en meer onverkwikkelijke geschiedenis te onderzoeken. Hierop heeft de regeering een weigerend antwoord gegeven. De regeering weigert een onderzoek naar de echtheid van het bekende document, omdat ze niet getwijfeld wil zien aan het woord van vreemde, bevriende regee ringen en tevens handhaaft zij de gewraakte verklaring dat de heer Van Beuningen zich alleen met den aankoop heeft belast. De ver klaringen zijn dus met elkaar in strijd. Gezien den ernst der beschuldigingen is het te wenschen, dat via den weg van ons parle ment nu eens eindelijk volkomen klaarheid kome in deze zaak. Met een hooghartige af wijzing zonder meer, kan en mag er in dezen niet worden volstaan. Om de maat der onthullingen zoo mogelijk heelemaal te doen overloopen, komt De Voor waarts met onthullingen over den moord te Giessen-Nieuwkerk, gepleegd in Augustus 1923, waarbij de spoorwegwachter Jacob de Jong, 400 meter van zijn woning, nabij de seinpaal vermoord werd gevonden. Voornamelijk op de verklaringen van het echtpaar K. zijn de ver dachten Teunissen en Klundert tot 15 jaar veroordeeld. Het echtpaar K. komt nu op deze verklaringen terug en beschuldigt zoowel poli tie als justitie van ongeoorloofde pressie, om hen te bewegen tot onware verklaringen, des tijds tijdens het onderzoek en tijdens de be handeling dezer moordzaak. De veroordeelden, die onschuldig heeten te zijn, zitten reeds 4 jaar. Een revisie-onderzoek is reeds bij den Hoogen Raad ingediend. Meerdere onthullin gen worden nog aangekondigd. Een prettige tijd tegenwoordig. Buitenland. Wat den heeren te Moskou ook mag ont breken, handigheid om van de omstandig heden partij te trekken zeker niet. Een dele gatie van Engeische industrieeien en handels lui, dat Rusland bezoekt teneinde te trachten meer zaken met Rusland te doen, is met open armen door de Russen ontvangen. Volgens een afgelegde verklaring dezer Engelschen te Mós kou, hebben ze reeds kort nu hun aankomst een vrij gunstigen indruk van den economi- schen opbouw van Rusland gekregen. In deze verklaring zeggen de heeren o.a.: „Ons bezoek belooft reeds vruchten te dra gen. Door de steigers die opgetrokken zijn om de economische en industrieele reconstructie van de sovjet-unie, kunnen we reeds het ge weldige gebouw onderscheiden, voor den ver deren bouw waarvan de Engeische industrie en het Engeische kapitaal, zoo'n nuttige en voordeelige rol kunnen spelen. Wij begrijpen uitstekend, dat de Engelsch-Russische handel alleen een wijde vlucht kan nemen, als een economische grondslag gevonden wordt, die u de poorten ontsluit van de Engeische geld markt. Er staan nog veel meer aangename dingen voor de Russen in deze verklaring, zoodat het geheel wel een aangenamen indruk te Moskou moet maken. En daar was het ook om be gonnen. Die nieuwe relaties wenscht aan te knoopen, of bestaande uit te breiden, die zet zijn beste beentje voor, is schentig met toe komstmuziek, zelfs al is het de bedoeling, dat een groot deel toekomstmuziek zal blijven. De Engelschen hunkeren naar uitbreiding hunner zaken met Rusland, mits de economische voor waarden dit mogelijk maken. Pjatakof, ondervoorzitter van de Russische staatsbank, heeft de Engelschen in een uit voerige rede een overzicht gegeven, van den invloed, welke het afbreken van de diploma tieke betrekkingen tusschen Engeland en Rus land op het handelsverkeer tusschen beide landen gehad heeft. Pjatakof ontwikkelde de perspectieven van de ontwikkeling van de sovjet-unie. Het door hem opgehangen beeld der economischen opbloei, geeft een zeer gun stig beeld van Rusland. En om de op voor deelige zaken beluste Engelschen nog wat extra te animeeren, deelde hij mede, dat Rus land in staat is, indien voor beide zijden een bevredigend financieringsplan op te maken is, om tot een bedrag van 150 millioen pond aan orders te plaatsen en dat het zelfde mogelijk is dit te verhoogen tot 200 millioen pond. Dat alles ziet er heel aanlokkelijk uit en menig Engelschman zou er van watertanden. De geestdrift wordt evenwel niet weinig bekoeld door wat nu volgt. Pjatakof besloot n.I.„En breede econo mische samenwerking van Engeland met de zich ontwikkelende sovjethuishouding is alleen mogelijk bij herstel van de normale diploma tieke betrekkingen tusschen onze regeeringen. Deze voorwaarde weegt aanmerkelijk zwaar der dan de kwestie van crediet. De Engeische fabrikant, handelaar en bankier, die met graagte meer zaken met Rusland willen doen, wat opleving zou kunnen brengen en krachtig kunnen bijdragen tot bestrijding der werke loosheid, hebben niet te beslissen over een herstel der diplomatieke betrekkingen. En op FEU1 LLETON. (UIT HET DUITSCH.) L 8) „Ha! een geheim!" riep Rudenzi uit. „En gij klapt uit de schoof?" „Daarover werd mij het zwijgen niet opgelegd. De geheeie zaak doet zich zelden voor en kon misschien als tot uw vak behoorende, beschouwd mogen worden. Assessor." „Verhaal dan toch!" beval deze met ambtelijk ongeduld. -Mijn patient moet gevallen zijn en zich daarbij gewond hebben hij zelf beweert echter, dat hij met gevallen, maar op een onverklaarbare wijze gewond geworden was." Bj deze woorden plaatste Eduard zijn glas op de tafel en staarde den dokter uitvorschend aan. "w" sPreek* u dokter?" vroeg hij plotseling. „Wie is niet gevallen, wie werd op onverklaarbare wijze gewond?" «Me immers reeds dat ik over den naam en de betrekking van mijn patient voor het oogen- otik nog geen opheldering kan geven," antwoordde de dokter. „Zoo! Ik begrijp u, ik begrijp u. Dat is een gun- stig toeval wat beweert de man?" „Dat hij op onverklaarbare wijze gewond werd." „Eu gelooft u dat?" zijn minst genomen is het twijfelachtig of de Engeische regeering tot dezen stap is te be wegen. Zoodra de Engeische delegatie weer thuis is, zal er een uitvoerig rapport dezer commissie verschijnen en vooral Labour zal daar ver langend naar uitzien. Mac Donald, die destijds diplomatieke betrekkingen met Rusland heeft aangeknoopt, welke later weer onder leiding der conservatieven zijn verbrokenwegens ge heime ondermijning van het Britsche gezag, is nog altijd een voorstander van hervatting der diplomatieke betrekkingen met Moskou. Nu de politieken veldtocht is begonnen, zal Labour met graagte den troef uitspelen, daarbij geruggesteund door de voorloopige verklarin gen der delegatie, dat aanknoopen der diplo matieke betrekkingen met Moskou de werke loosheid zal helpen bestrijden, enz. Alle drie partijen beschikken nu over een aanlokkelijke verkiezingsleus. De liberalen snoeven op de groote plannen van Lloyd George, welke reeds het grootste gedeelte hunner glorie verloren hebben, de conservatieven wijzen met trots op een kunstmatig verwekt overschot van 18 mil lioen pond sterling en Labour komt het oude paardje van het aankoopen van handels betrekkingen aandraven. De oplossing van al deze verkiezingsbeloften is een kwestie van later zorg. Nu we toch van Moskou op den terugtocht zijn naar Engeland, kunnen we meteen even in Polen rondneuzen. Op politiek gebied is men in Polen voor geen kleinigheid vervaard en de Poolsche Landdag heeft reeds lang een minder gunstige reputatie. De Poolsche Landdag, bestaande uit 44 leden, telt hoogstens 160 aanhangers van Pli soedski, de militaire held van Polen, en on danks deze minderheid regeert het kabinet Batel, een strooman van Piisoedski. In het ministerie Bartel heeft Piisoedski zitting als minister van oorlog. De meerderheid van den Landdag, hoewel innerlijk sterk verdeeld, vormt ondanks deze verdeeldheid meer dan eens een aaneengesloten front tegen het kabi net, met het gevolg, dat Bartel-Pilsoedski de nederlaag moeten slikken. Dat verdraagt een houwdegen als Piisoedski zeer slecht. Het werkt op hem als een roode lap op een dolle stier, zoo mogelijk zelfs nog erger. Zijn minister van financiën, het budgetrecht aan zijn laars lappend, heeft zijn begrooting met eventjes ruim 150 millioen gulden overschreden en daarom heeft de Landdag besloten hem voor het Staatsgerechtshof te brengen. Piisoedski, die ziek is, tracht zijn minister te verdedigen, beschuldigt het parlement van alles wat leelijk is, noemt het een opvoedignsgesticht voor tuchteloosheid en hoogverraad, een instelling die doet denken aan een kooi boosaardige apen, die zich zelfs niet de moeite willen geven op de menschen te gelijken. Dit zijn nog maar zijn meest onschuldige uitdrukkingen, welke meer aan de kazerne dan aan het parlement doen denken. Bij zoo'n Poolsche uitbarsting van woede vergeleken, zijn de heibeltjes en gebbetjes in onze politieke college's onschuldig „Waarom had ik daaraan moeten twijfelen," hernam Boltman met bevreemding. „De verdere loop der zaak bewees toch dat hij gelijk had. Volgens den aard der wonde geloof ik dat er een schelmenstreek in het spel is, dien de beklagens waardige man op edelmoedige wijze met den sluier van het geheim bedekken wil." „Een schelmstuk?" herhaalde Eduard met een kort, bijna onmerkbaar lachje, hoewel een on rustige stemming zich op zijn geheeie wezen uit drukte. „Ja," verzekerde de dokter, door deze betwij feling tot een afdoende verzekering genoodzaakt. „Ja, een schelmstuk mijnheer von Rohl, want nadat wij op aandringen van den vreemdeling zijn wond opnieuw onderzocht en geopend hadden, vonden wij, zeer diep doorgedrongen en nabij de edele organen, een kogel!" Een algemeen uitroep van verbazing, alleen Eduard bleef sprakeloos. Gedurende eenige secon den drukte zijn gezicht de sporen van een vreese- iijke angst uit. Ettelijke malen verbleekte hij om spoedig weer te blozen; onmiddellijk beheerschte hij zich en schudde met alle kenteekenen van ongeloof het hoofd. „U schijnt het feit te willen betwijfelen," sprak de dokter geraakt. Hij voelde in een der zakken van zijn jas, haalde een papier te voorschijn en maakte het langzaam open. „Hier is de kogel, bent u nu overtuigd?" Eduard greep haastig den kogel. Waarom beefde zijn hand zoo toen hij hem opnam? Waarom maakte hij in zijn zichtbare spanning een gebaar om hem ongemerkt in zijn zak te laten glijden? Na een onderzoekenden blik op den kogel ge worpen te hebben, gaf hij hem, even alsof deze h-iitS£lcIxkmA neetfiijnj (Adv. kinderspel. Inderdaad lijkt het ook wel eens op kinderspel, alleen wat minder onschuldig en met een beetje wrange smaak. Ook Oostenrijk geniet momenteel van een plotseling ingetreden cirsis en ook hier worden de tegenstellingen danig aangescherpt. Naar aanleiding van de wijziging der huurwetten (verhoogingen) en bevordering van woning bouw door den staat, waarover geen overeen stemming viel te bereiken, heeft Dr. Seipe] zijn ontslag gevraagd en met hem alle leden van zijn kabinet, Oogenschijnlijkis dit de oor zaak van dit aftreden, in werkelijkheid liggen de oorzaken elders. Dr. Seipe], een zeer be kwaam staatsman, behoorende tot de rechter vleugel der Katholieke Staatspartij, heeft een zwaren strijd moeten strijden tegen de sociaal democraten. Over en weer is deze strijd zeer scherp gestreden. De linkervleugel zijner eigen partij verlangt een meer soepel optreden tegen de sociaal-democraten en een straffer optreden tegen de fascistische Heimwehre, waardoor de democratie, althans volgens de linker vleugel, wordt bedreigd in Oostenrijk. Dr. Seipel heeft verklaard in te zien, dat zijn persoon als een belemmering voor de verdere ontwikkeling des lands wordt beschouwd, en is hierom gegaan. De socialisten hebben zich bereid verklaard deel te nemen aan de nieuw te vormen regee. ring, mits deze door meer gematigde personen worden geleid. De tot heden gevoerde onder handelingen hebben weinig resultaat opge leverd, al worden natuurlijk reeds verschil lende candidaten voor het kanseliersschap ge noemd. Op het congres der christelijk-sociaie partij, heeft dr. Steidle, den bondsleider der burgerwachten aangedrongen, om de sociaal democraten de gelegenheid te geven, hun be reidwilligheid te bewijzen tot vruchtbaar mede werken in het parlement. Tegelijkertijd liet dr. Pfriemer, de tweede leider der burgerwachten, in een rede te Vil lach een geheel ander geluid hooren. Hij er kende het bestaan van twee stroomingen in de burgerwachten, een radicale en een gematigde. Pfriemer, als radicaal drong aan op een op- marsch naar het roode Weenen. De verovering, aldus Pfriemer, moet volkomen zijn en kan alleen geschieden met de wapens in de hand. Gelukkig maar dat blaffende honden niet zoo spoedig bijten. Ook zonder bloedvergieten is hier een oplossing mogelijk, zoowel zonder als met de medewerking der sociaal-democraten. De mogelijkheid is geenszins uitgesloten, dat dr. Seipel nogmaals de teugels in handen zal nemen. Gedurende de Paaschvacantie heeft Cham berlain met Mussolini geconfereerd en naar de resultaten hiervan, was vooral de Fransche pers erg nieuwsgierig. Uit de spaarzaam ver strekte berichten blijkt, dat Chamberlain in de rol van vriendelijk bemiddelaar is opgetre den, teneinde wat meer schot te brengen in de hervatting der sinds November sleepende Fransch-Italiaansche onderhandelingen en dat hij tevens getracht heeft de'vorming van een eenheidsfront van de vroegere oorlogsbond- genooten in het herstelvraagstuk te bevor deren. Noodig is dit wei, want het wordt hoe langer hoe meer duidelijk, dat Duitschland nooit in staat zai zijn de geweldige bedragen op te brengen, dan voor den aanvang der onderhandelingen te Parijs wel werd aan genomen. Langzaam maar zeker dringt dit in zijn hand brandde, terug en fluisterde nauwe lijks hoorbaar: „Onbegrijpelijk!" „Veroorloof mij nu ook een opmerking, waarde dokter," sprak Rudenzi. „Een kogel kan door een worp toch geen ernstige wond maken, zij moet dus op den patient zijn afgeschoten." „Een schot knalt gewoonlijk en zulk een slag zou men gehoord hebben," voegde Eduard op sluwe wijze daarbij. Met bevreemding richtte de dokter zijn oog vast op dat van Eduard. „Heb ik u gezegd dat de ver wonde volstrekt geen gedruisch, hetwelk op een schot geleek gehoord heeft, ik wist niet dat een dergelijke verklaring van mijn lippen gevloeid was. Overigens scheen de vreemdeling zich zeer goed met dat denkbeeld te kunnen vereenigen, dat een kogel zonder knal hem zoo zwaar verwond heeft." Eduards blik werd helder hij zag den dokter aan, alsof een denkbeeld bij hem opkwam snel bracht hij zijn hand aan het voorhoofd en streek het haar weg al zijn gebaren veranderden, zijn voorkomen nam meer uitdrukking aan, nu hij zich in herinneringen verdiepte. Een oogenblik bleef hij sprakeloos, terwijl het gesprek over het noodlottige onderwerp vervolgd werd. Een koorts achtige onrust begon zich meer en meer van hem meester te maken. Met eenig geraas richtte hij zich plotseling op, zag doordringend op de aanwezigen neer en zeide bedaard: „Mijne Heeren, veront schuldig mij dat ik mij wegens omstandigheden, die ik u niet kan verklaren, verwijder. Ik moet weg! Geen enkele minuut mag ik aarzelen om een opheldering van deze zeldzame gebeurtenis moge lijk te maken." „Waar wil je heen, beste von Rohl?" vroeg Rudenzi deelnemend, „Wat maakt je ongerust?" INGEZONDEN MEDEDEELING. werken zonder kramp of piji Doos 60 cent. „Geen woord mag daarover gewisseld worden, alvorens ik geen vaste overtuiging gekregen heb het geluk van een mensch hangt daarvan af. Vaarwel! Binnen eenige dagen hoop ik terug te keeren!" Hij maakte een buiging en verdween. „Zonderling!" sprak Boltmann, hem in ge dachten nastarende. „Zou mijnheer von Rohl niet in verband te brengen zijn met den vreemdsoortigen kogel van den verwonde?" vroeg Schladen, geheimzinnig glimlachende. „Ik vermoed dat de vreemdeling zijn halve broe der is, dien hij op een avond voor half krank zinnig verklaarde," hernam de dokter. „Ja> ja>" r'ep Schladen uit, terwijl hij zich ver heugd de handen wreef; het schijnt dat wij den sleutel van een intrigue gevonden hebben." „Mijne Heeren, ik verzoek u op uw eerewoord te zwijgen, totdat wij betere gronden voor onze vermoedens hebben," sprak majoor Rudenzi ern stig. „De heer von Rohl gaf ons een goed voorbeeld, door bij het scheiden te zeggen: „geen woord mag hierover gesproken worden, alvorens ik niet tot een overtuiging geraakt ben" viel de Assessor in de rede. „Alles zal zich wel schikken, wanneer vriend Rohl weer hier komt". Met deze woorden sloot majoor Rudenzi de debatten, gespte zijn degen aan en verliet met een beleefden groet het vertrek. Dokter Boltman volgde hem op den voet. Een onweerstaanbaar verlangen dreef hem aan, zich naar het huis van den medicinaalraad te begeven om te vragen of von Rohl daar geweest was! Was zulks een bewijs voor of tegen de vermoedens van Boltman. Behoorde deze jonge man mis- eindelijk door en met een min of meer zuur gezicht, wordt er een toontje lager gezongen, behalve door de Duitschers. De Engelschen hebben deze week nog een extra teleurstelling. De toestand in Britsch, Indië, waar de commissie Simon de opgewon den gemoederen wat zou kalmeeren, de natio nalisten dringen hier op veel grootere zelf- standigdeid aan terwijl de communisten heibel verwekken, heeft zich een daad van ernstig terrorisme voorgedaan. Om de wetgevende vergadering te Nieuw-Dehli vrees aan te jagen, op het oogenblik dat het parlement de be krachtiging van een nieuwe wet tot verzeke ring van de openbare veiligheid behandelde ten doel hebbende alle niet-Indische drijvers en voornamelijk Engeische communisten te deporteeren, hebben twee extremisten bom men geworpen in het parlement. Eenige afge vaardigden werden gewond. De daders gaven zich vrijwillig aan de politie over. Waar de invloed van Moskou aan dit voorval niet ge heel vreemd is, zal dit niet animeerend wer ken, wat betreft het weder hervatten der diplo matieke betrekkingen met Moskou. In verband met ons bezoek aan den Inspec teur te Hellevoetsluis, kunnen wii, na onze operatie met den heer Braat, volstaan met de korte mededeeling, dat het plaats gehad heb bende onderhoud ons in alle opzichten heeft voldaan en de correctheid niets te wenschen overliet. Uit hoofde van zijn positie, kunnen wij van den Inspecteur niet verlangen, dat hij een be paald bureau aanbeveelt, doch zeer stellig konden wij uit het gesprek afleiden, dat hij met ons streven sympathiseert en hij hoopt dan ook op een aangename samenwerking. Alzoo meenen wij, dat de voorbereidende maatregelen hiermee zijn geëindigd en op één na alle voorwaarden aanwezig zijn voor het goed functioneeren van het Centraal Bureau, n.L: een doelmatig systeem, de sympathie van den Inspecteur, de aangetoonde noodzake lijkheid om te administreeren, geringe kosten, een in de toekomst sterkere positie tegenover eventueel onbillijke aanslagen. Die ééne voorwaarde, die wij reserveerden is nu nog de medewerking van den landbouwer zélf. Is echter deze onwil de eenige oorzaak van het niet-slagen, dan beklage zich ook nie mand en zal hij genoegen moeten nemen als de Inspecteur zijn aanslag begrondt op het normen-systeem. De ether bracht ons Maandagavond een lezing van den heer Tanninga, dir. van het Coop. Centrale Landbouw-boekh.-bureau in Friesland; Woensdagavond een lezing van schien tot die vreemdsoortige wezens, welke door hun eigen dwaasheden de grenzen der boosheid naderen en met betrekking tot hun eigen toestand, leven en welvaart hunner medemenschen gering schatten? Zijn verschijning rechtvaardigde deze vermoe dens. Zijn tegenzin, zijn altijd opposante scherts, zijn lichtvaardige beschouwingen over plicht en recht, zijn ijdelheid, zijn dwaze geldverspilling dit alles deed vermoeden, dat men hier met een dier ondoorgrondelijke karakters te doen had, welk voor booze woorden kracht en sterkte en in de uitoefening van zedelijke voorschriften, gewoonlijk zwakheid aan den dag leggen. VI. Eduard von Rohl had onmiddelijk de stad ver laten en zich door middel van een rijtuig naar Ammerbach begeven. De energie, waarmee hij zijn plotseling genomen besluit ten uitvoer begon te leggen, deed zien, dat hij zoowel tot het goede als voor het kwade meer kracht bezat, dan men van zijn lichtzinnigheid verwachten zou. Zich niet bekommerende om het oordeel der bekenden, reed hij naar het dorp, hetwelk hij als zijn geboorte plaats kon beschouwen. Wijl in het begin niets zijn bijzondere opmerkzaamheid vroeg, gaf hij zich aan zijn droomen over, welke hem bijna aan het sluimeren brachten. Nadat hij verscheidene mijlen had afgelegd, veranderde het landschap en Eduard schonk aan de zich voordoende be koorlijkheden, meer aandacht. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1929 | | pagina 1