D
STOONIBOOTDIENST
Boerenleenbank
EERSTE BLAD
enrijaen
Dienstregeling
Fs
sdljli
ZATERDAG
9 FEBRUARI 1929
ROSA MARINA
Ie Hollandsche sport
bij uitnemendheid, maakt
longerig en doet ons
Verlangen naar een stevi-
gen Hollandschen pot.
Ja zoo n maaltijd, klaar
gemaakt met een flinken
duit Blue Band, gevoelt
ge Uw krachten hernieu
wen en kunt er weer tegen
/oor den volgenden dag.
M1DDELHARN1S-R0TTERDAM V.V.
via VLAARD1NGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aaravangende 7 Oct, 1928
van Mlddelharnis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelbands 4.30 vm A Viaard. 7.00 va.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beh Zon- en Feestd.)
V Middelharnis 6 40 vm.A.Viaard 9 lOvm
A. Rotterdam 10 00 vm A. Brielle 10.20 vnj.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V Rotterdam 2 15 nm V. Viaard. 3.00 nm. f
A Middelbands 5.30 nm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
Van 7 October I'm 3 November
en van«l 10 Februari.
V. Rotterdam 3 00 nm V.Viaard 3 55nm ff
V Brielle 2.25 nra.§ A Middelbamis 6 20
Van 4 November t/m 9 Februari
V. Rotterdam 2 15 nm. V. Viaard. 3 00 nm. f
A. Middelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm
en 7.12 vm. van Vlaardlngen.
In aansluiting op den trein van 9.21 vm.
en 9.42 vm. van Vlaardlngen.
f In aansluiting op den trein van 14.40
(2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardlngen
ft In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) »e Vlaardlngen.
Te Vlaardlngen overstappen.
Op Zaterdag 1 25 n.m.
Al» Feestdagen njn te bcechouwen
WUuwlaaridig, 3« Paaacbdag, Hemelt tarttdag
- - - K.M- V pret dn v af)
O» Dlnb»t»f()««
IN
>88.
nis
Hk»
n van
jraak
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederijstraat.
Middelharnis-Sommelsdijk
De bank leent gelden aan leden
tegen 4.6 's jaars Zli neemt
gelden op tegen 3.84 °/0 's jaa s, ook
van nlet-leden Voorschotten kunnen
dagelijks aangevraagd worden bij een
der leden van het Bestuur
Gelegenheid tot inbrengen en
terugbetaling van gelden eiken Maan
dagavond en Vrijdagavond van 68
uur ten huize van den kassier
0. JOPPE Cz. te Sommelsdijk
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
11E JAARGANG. - N°. 28
Week-revtte.
Binnenland.
Onder zeer groote belangstelling is liet stof
felijk overschot van Dr. Willem Royaards te
Amsterdam uitgeleide gedaan. In den Stads
schouwburg heerschte een plechtige stilte,
waren de lampen met rouwfloers omhangen en
waren op verschillende plaatsen rouw-drape-
rieën aangebracht. Talrijke artisten, letter
kundigen, kunstenaars en bekende figuren uit
intellectueele kringen waren aanwezig, terwijl
eveneens de regeering en het gemeentebestuur
van Amsterdam waren vertegenwoordigd.
Door den ingevallen dooi was alle winterglorie
verdwenen, hingen de vlaggen slap en moede
loos neer, omhulde een droefgeestige atmosfeer
alles in een troosteloos gewaad. Zwijgend
stonden duizenden de uitvaart bij te wonen.
Na een korte, treffende plechtigheid in den
Stadsschouwburg, werd het stoffelijk overschot
van den grooten kunstenaar uitgedragen. Het
verkeer op liet Leidsche plein was nagenoeg
stopgezet. Onder een eerbiedige stilte werd de
kist in den auto geschoven en voorafgegaan
door twee auto's, met bloemstukken, er waren
er meer dan honderd, zoowel uit binnen- als
buitenland, zette de stoet zich langzaam in
beweging. Langs de geheele route stonden
drommen menschen dit droevige schouwspel
gade te slaan.
In versneld tempo werd van Amsterdam naar
Haarlem gereden, ook hier nog even een tref
fende huldiging en voort ging het naar Wester-
veld, waar de begrafenis plaats had. Een schat
van bloemen dekte de baar, vulde de groeve tot
den rand. Namens H.M. de Koningin legde
Jhr. A. W. O. van Riemsdijk eveneens een
krans neer. Het is een treffende huldiging
geworden, den grooten kunstenaar en strijder
waardig.
Buitenland.
De latere berichten over den mislukten
revolutiepoging, door ontevreden artillerie
officieren in Spanje ondernemen, doen duide
lijk blijken, dat de situatie voor de regeering
veel hachelijker is geweest, dan de eerste spaar
zame berichten wel deden vermoeden. Slechts
een gering dee'. dezer berichten werden door
gelaten en het is begrijpelijk, dat dit gedeelte
eerst naar alle regelen der kunst behoorlijk
werd gekleurd. De opstand is te Ciudul Reai
begonnen, waar ruim 30 officieren en 500
minderen aan het muiten sloegen en het be
stuur der stad in handen namen. Via Parijs
en Portugal was de regeering twee dagen van
te voren reeds gewaarschuwd en wist Primo
de Rivera dat er onlusten op komst waren. Het
is de bedoeling der opstandelingen geweest,
dat de meeste garnizoenen op denzelfden dag
in verzet zouden komen, terwijl eveneens de
vluot zich bij deze beweging zou aansluiten.
Het snelle ingrijpen der regeering heeft de
zaak onderdrukt en de verschillende kopstuk
ken zuchten reeds achter stevige deuren en
tralies. Een speciaal ingestelde rechtbank zal
de schuldigen berechten. Eenigen zijn reeds
ter dood veroordeeld. Behalvt verschillende
officieren, bevinden zich drie oud-ininisters in
arrest. Primo de Rivera, die eerst aankondigde
dat hij genade voor recht zou laten gelden, is
nadien blijkbaar geheeL van opinie veranderd
en heeft de koning een reeks zeer strenge maat
regelen ter teekening voorgelegd. Al deze
maatregelen hebben uitsluitend ten doel de
teugels nog strakker aan te halen en het de
oppositie moeilijker te maken, in het organi-
seeren van nieuwe pogingen tot omverwerping
der dicratuur. Primo de Rivera is bovendien
zeer ontevreden over de pers, aangezien deze
hem in de spannende dagen zoo weinig of
geheel niet heeft gesteund. Ook de bladen
hebben met de nieuwe, strengere bepalingen
te maken, want hierbij wordt bepaald, dat ze
gratis een deel van hun ruimte ter beschikking
van de regeering moeten stellen, voor het doen
van officieele berichten. Dat wordt dus een
gratis reclame.
Eenigen tijd voor deze laatste herrie heeft
Primo de Rivera reeds doorgedreven, dat
leden der rechterlijke macht, die onbekwaam
zijn, lees hiervoor die tot de oppositie belmo
ren, ontslagen konden worden. Nu is hij nog
een stap verder gegaan en is onbekwamheid
of openbaar verzet niet eens meer noodig,
om ontslagen te worden. In de nieuwe maat
regelen is namelijk bepaald, dat iedere Ambte
naar die zich in het openbaar ongunstig over
de dictatuur uitlaat, op staanden voet ont
slagen zal worden.
Door al deze maatregelen hoopt Primo de
Rivera zijn geschokte positie te herstellen
Dat zijn gezag een ernstige knak heeft gekregen
valt niet te ontkennen. De nu door hem afge
kondigde maatregelen zijn allerminst geschikt
de ontevredenheid te doen luwen. Ook over de
strenge straffen heerscht groote ontevreden
heid. En hoe meer de regeering de teugels
stak aanhaalt, hoe meer de veiligheidsklep
verstopt wordt, hoe grooter in het verborgen
de binnenlandsche gisting. Onherroepelijk
moet zulks tot nieuwe actie der oppositie voe
ren en het is uitermate twijfelachtig, of de uit
slag voor Prima de Rivera dan ook weer zoo
gunstig zal zijn.
sis
Doch om ernstige ontevredenheid en felle
oppositie te zien, is het niet noodig ver van huis
te gaan. De verhouding in België tusschen Vla
ming en Waal laat heel wat de wensclien over
en kan moeilijkheid onder hartelijk gerekend
worden. Deze toestand baart Brussel heel wat
zorg en wordt niet van koers veranderd, dan
ziet het er naar uit, dat het daar nog veel erger
zal worden. Dr. Borms, na een tienjarig gevan
genisschap in vrijheid gesteld, betiteld als de
ongekroonde koning van Vlaanderen, voor
stander van een vrij onafhankelijk Vlaanderen,
met als ideaal aangesloten bij Nederland, het
zoogenaamde Groot-Nederland, schijnt on
danks zijn langdurig verblijf in de gevangenis
niets van zijn strijdlust te hebben ingeboet. Te
Antwerpen is de invrijheidstelling van Borms
geestdriftig gevierd en hebben zijn medestan
ders hem op waarlijk grootsche wijze gehuldigd.
Hoe fel de tegenstanders in België tegenover
elkaar staan, daarvan geven ons de verschil
lende redevoeringen gedurende deze huldiging
een duidelijk bewijs.
Dr. Borms kondigde in zijn rede o.a. aan:
FEUI LLETON.
DOOR
MELATI VAN JAVA.
45)
Er was dan één gedachte noodig, die hij uit het
diepst zijner herinnering moest opdelven, waardoor
hij met geweld aan zijn gevoel het zwijgen kon
opleggen.
De avonden waren het aangenaamste, dan werd
er gelezen, gesproken, vertaald; de dokter had
alle stelselmatige studie verbannen, en toch kreeg
alles zijn beurt; hij had vooral ten doel haar te
ontwikkelen. Daarom las hij met haar de voor
naamste meesterstukken van alle volkeren of ten
minste gedeelten daarvan. Door zijn aanwijzingen
leerde zij de schoonheid daarvan begrijpen en
waardeeren; haar fijn gevoel wees haar echter
meestal den weg. Zij huilde of lachte dikwijls om
een enkel woord, of riep in verrukking uit: „O,
wat is dat mooi!"
Vooral van kunst wilde de dokter, dat zij op
de hoogte zou raken; zij moest de namen en de
richting kennen de voornaamste schilders en hun
schoien; hij liet haar afbeeldingen van hun werken
zien, legde haar uit wat de jongeren zochten te
bereiken en wat het streven der ouderen was, en
zij luisterde aandachtig en verraste hem door haar
puntige opmerkingen ,haar vlug begrip.
Dikwijls ontsponnen zich uit het gehoorde of
INGEZONDEN MEDEDEELING-
Bij Griep en Gevatte koude
Sanapirin-tabletten, Buisje 75, 40, 25 ct.
Bij Hoesten en Bronchitis
Anga siroop. Flacons van 1 gld en f 1.75
Bij Apoth. en Drogisten.
„Vlaanderen den Vlaming met als ideaal
Groot-Nederland. Het minimum onzer eischen
is een zelfstandig bestuur voor Vlaanderen."
Een groote betooging, waaraan naar schatting
door ongeveer een 15000 deelnemers werd
deelgenomen, besloot deze huldiging. Tijdens
de vergadering en eveneens tijdens de betoo
ging hoorde mén kreten van: „Voor Vlaan
deren alles, voor Melchikske nikske" en
„Vliegt de Blauwvoet, storm op zee." inci
denten hebben zich gelukkig niet voorgedaanen
alles had een ordelijk en rustig verloop. Een
groote politiemacht was op de been, doch be
hoefde niet op te treden. De gedeeltelijke
amnestie, waarover in de Belgische Kamer zoo
hartstochtelijk is gedebatteerd en die zijn uit-
geloopen op een aantal uitgevaardiged cle-
mentie-maatregelen hebben geen verbroede
ring gebracht, eerder het tegendeel. Lang is
Brussel doof gebleven voor al de grieven en
wenschen der Vlamingen, met als gevolg
steeds meer verbittering en steeds meer ver
wijdering.
Ook van Nederlandsche zijde is er bij de
huldiging van Dr. Borms belangstelling aan
den dag gelegd. Ook wij tellen hier voorstan
ders van Groot-Nederland. Men kan sympa
thie hebben voor de Vlamingen en hun actie,
doch dan klijkt het ons toch ten eenen male
onjuist, zich te gaan bemoeien met interne,
ernstige aangelegenheden van België. Omge
keerd dulden wij geen inmenging in eigen
interne aangelegenheden en dus is het 'n plicht
ons in alle opzichten te onthouden van alles,
wat naar inmenging zweeft.
Vanuit alle oorden der wereld komen de
berichten binnen over de strenge koude der
afgeloopen dagen en de moeilijkheden hiermede
gepaard gaande.
De Duitsfhers zijn nog altijd bezig over de
vorming der groote coalitie, waarin ze nog
maar altijd niet kunnen slagen. Om beurten
vragen de partijen over, de berichten over
gunstige en minder gunstige kansen wisselen
elkaar af, doch een dwfinitieve oplossing laat
nog altijd op zich wachten.
Verder doen de Duitschers hun uiterste
best in het lanceeren van ongunstige berichten
over de moeilijkheden der landbouw, midden
stand en de beurs. Een groot deel der industrie
sluit zich graag bij al deze jammerklachten aan.
De bedoeling van een en ander is duidelijk. De
toestand is in menig opzicht wol onbevredi
gend en men vreest dat het gunstige rapport
van Parker Gilbert, de financieele experts
wat al te royaal zal maken, als het om de
Duitsche marken zal gaan. Daarom klaaglie
deren in alle toonaarden, liefst met uien in de
hand om tranen te verwekken.
Het wil ons toeschijnen, dat de Duitschers
wat te vroeg inzetten met hun tranen-con-
cert en dat ze verstandiger doen daarmee te
wachten, tot na de besprekingen te Parijs.
Zeer waarschijnlijk komen de waterlanders dan
wel voor den dag zonder de steun der uien,
waarop een Duitscher anders nog al verzot
is, op de uien natuurlijk, en die ze dus voor
nuttiger en betere doeleinden kunnen ge
bruiken.
De Russen daarentegen storten ondanks
hun benarde omstandigheden vreugdetranen,
een weelde, die ze zich daar anders zeer zeld
zaam kunnen veroorlooven. Trotski, de ver
bannen leider, omdat hij volgens zijn tegen-
geziene gesprekken over de hoogste en belang
rijkste onderwerpen. Rose-Marie vertelde open
hartig alles wat ooit in haar was omgegaan en
volgde gemakkelijk haar meester in de hooge
vlucht zijner gedachten; de uren vlogen om en
het werd dikwijls middernacht voordat zij weer
tot de aarde terugkeerden.
„Wat Jeert u mij alles goed inzien!" riep zij
opgetogen uit; „hoe heel anders beschouw ik nu
de menschen en de wereld dan vroeger," en haar
vroolijkheid kwam weer boven. „Wat zouden Rika
en Daatje zeggen als zij de wijze dingen hoorden
waarover Marie het nu heeft."
Hij liet haar ook opstellen maken en hierin had
haar phantasie vrij spel; als het ware stap voor
stap kon hij de vorderingen nagaan, die de ont
wikkeling van haar geest maakte, en voor alles
trof hem haar reine ziel, de hooge, edele eigen
waarde, vyaarvan haar denkbeelden getuigden. De
woorden en gedachten vloeiden uit haar pen; zij
vond als van zelf, met een aangeboren smaak en
goed oordeel, sierlijke wendingen, fraaie beelden,
geestige invallen. Haar zoo lang gesloten ziel, die
in de laagste en meest alledaagsche zorgen had
moeten verkeeren, opende zich nu eensklaps voor
alles wat schoon en edel was, en zij kwam tot
vollen bloei.
Die bloei deelde zich ook aan haar uiterlijk
mede; altijd was Rose-Marie een aardig, lief meisje
geweest, nu werd zij bijna plotseling een schoone
vrouw; haar gestalte werd voller en scheen langer,
haar gang veerkrachtiger, haar oogen schenen nog
meer dan vroeger het vermogen te hebben alle
aandoeningen harer ziel uit te spreken, maar er
was nu iets in van een edeler vlam, een hooger
leven dat haar bezielde en vervulde. De dokter
standers niet zuiver in de leer is, gaat zijn onge
lukkig vaderland verlaten en verhuist naar
Turkije. Het heeft heel wat voeten in de aarde
gehad om hem kwijt te worden, want de lief
hebberij om hem te ontvangen was niet bijster
groot. Na veel moeite is de Sovjet er in ge
slaagd een Tursch visum voor Trotski machtig
te worden en de heeren zijn wat lekker, dat ze
een gevaarlijk tegenstander kwijt raken. De
aanhangers van Trotski waren de laatste
maanden zeer actief en de Sovjet moets steeds
strenger optreden om de situatie meester te
blijven. Zijn ballingschap maakte Trotski
bovendien tot een martelaar en zulks was even
eens ongewenscht. En nu naar het buitenland
gaat hoopt men, dat zijn invloed veel geringer
zal worden en dat zijn aanhangers wat tammer
zullen zijn. Er zijn de laatste weken eenige
honderden aanhangers van hem gearresteerd
en opgesloten. Desondanks blijft de toestand
daar zeer precair.
Wat de ontwikkeling van den toestand in
Afganistan betreft, waar de Russen groote
activiteit aan den dag leggen, ook daar zijn
hun kansen eenigszins verbeterd. Zooals be
kend, zijn Aman Oellah en Moskou beste
maatjes en nu de kansen van Alinan Oellah
aanmerkelijk zijn gestegen, zijn ook hun kansen
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Rheumaüek
De pijn is te verzachten,
het lijden te verminderen!
Wacht niet tot de kwaal ver
ergert, masseer direct met
KLOOSTERBALSEM
^verzacht verrassend^
snel.
vliegtuigen de Engelsche onderdanen in vei
ligheid gebracht. Mocht Aman Oellah er in
slagen zijn tegenstanders te verslaan, dan zal
de verhouding tusschen hem en Londen wel
niet erg hartelijk zijn. En was dit maar de
eenigste zorg van Londen.
INGEZON )h.N MtDi.Ui tl i G
t/Mi cpuep ck&igZ,:
c/itiwn. in. dcoxcn. t/5e*.<55ié
Landbouw
W,Geen goud
zoo goed"
zag met voldoening en blijdschap de verandering,
die In haar omging.
„Het zal niet lang meer duren, of zij zal, wanneer
Frank haar in de „wereld" brengt, furore maken,"
dacht hij. „Zou de tijd nog niet gekomen zijn hem
te roepen? Wat zal ik in 's hemels naam haar nog
meer leeren? Wat zij nog niet weet, dat leert
haar eigen instinct wel."
Maar toch aarzelde hij. Uit zelfzucht misschien.
Wanneer zij wegging, dan werd het weer doodsch
en mistig rondom hem; dan was het of hij zijn
groot zeeraam sloot en alle Jicht en glans uit zijn
kamer verbande.
In het dorp werd Rose-Marie ook spoedig popu
lair; hij moest er om lachen zooals zij op de hoogte
raakte van alle familiezaken en belangen der
visschers; zij wist altijd welke botters uit waren,
welke terugkwamen; zij kookte voor de zieke
vrouwen; zij leerde de meisjes haken en breien,
de jongens nieuwe knoopsteken voor.hun netten,
's Avonds als de dokter thuiskwam, had zij altijd
allerlei nieuwtjes te vertellen; deze had dit gezegd,
dien was dat overkomen. Zij was hier geweest en
daar en overal had zij wat opgevangen. Over
Frank en haar toekomstig leven naast hem sprak
zij als over iets, dat nog in het zeer verre verschiet
lag; telkens zeide zij dan zeer onbevangen en
natuurlijk: „Later zal ik het Frank wel eens
leeren," of: „nu weet ik wel wat Frank bedoelt,
en dan zal ik hem weten te antwoorden. Hij zal
het immers prettig vinden, gelooft u niet, oom,
als ik met hem over alles en nog wat zal kunnen
praten?"
De winter ging om en de lente brak aan; er
trilde een weelde door de lucht, waarvan Rose-
Marie zich geen rekenschap kon geven. Zij ging
aanmerkelijke verbeterd, terwijl de Engelsche
positie aldaar niet bepaald aangenaam begint
te worden. Oogenschijnlijk is de strijd in Afga
nistan een strijd tusschen voor- en tegenstan
ders van hervormingen, doch in werkelijkheid
is het voornamelijk een strijd tusschen Moskou
eenerzijds en Engeland anderzijds, met als
inzet den strijd om Azië. Wat zich daar tot
heden heeft afgespeeld is niet anders dan een
voorspel van het groote spel, dat nu nog
achter de schermen wordt voorbereid en waar
bij van weerskanten de uiterste krachten
worden ingespannen.
Aman Oellah, die eerst afstand heeft ge
daan en die opnieuw zijn aanspraken op den
troon doet gelden, is reeds weer door Turkije
en de Sovjet erkend. Engeland wenscht hem
niet eerder te erkennen, dan wanneer het
geheele Afgaansche volk hem opnieuw qls zoo
danig wenscht en erkend.
De oudste zoon van Aman Oellah, die in
Parijs studeerde, is via Berlijn op last van zijn
vader naar Moskou vertrokken, teneinde daar
nieuwe orders af te wachten. Volgens de ver
klaringen van den prins, zal hij zijn vader
steunen in den strijd en zal hij pas naar Europa
terugkeeren, zoodra de binnenlandsche toe
stand van Afganistan zuls gedoogt. De Engel
sche regeering heeft door midel van leger-
met de visscherskinderen uit om lelietjes der dalen
te plukken in een bosch, diep tusschen de duinen;
zij stoeide en lachte met hen als ware zij zelf nog
een kind. Dat zij getrouwd was en dat haar man
op haar wachtte, scheen zij zich nauwelijks meer
te herinneren; zij gevoelde zich zoo jong, zoo
blijde, zoo gelukkig; het was of zij nu eerst wist,
wat het was gelukkig te zijn en te leven.
's Avonds kwamen zij terug, beladen met mei-
doorntakken en bouquetten van veldbloemen; zij
zag er dan zoo frisch, zoo blozend uit als ware
zij de lente zelf, die haar zegetocht hield over de
duinen en langs de zee.
Maar haar grootste'genot bleef het den dokter
te vergezellen op zijn tochten naar naburige dor
pen; dan was zij altijd gereed hem te volgen.
Soms wandelden zij uren lang, hetzij in het
goudgele strand, waar hun voeten diep in het zand
hun sporen nalieten, of tusschen de zilveren dui
nen. Dan zagen zij de zon, ondergaande in een
schitterende glorie, de golven omgetooverd in ge
smolten goud, het duingras overstrooid met don
kere robijnen; de duinen in de verte doken diep
weg in hun geelpaarse tinten, en als eindelijk de
zon in het water verdween, als een koning, die
zich in zijn slaapvertrek terugtrekt en nog enkele
oogenblikken zijn mantel met edelgesteenten be
strooid over de golven laat slepen, dan gebeurde
het dikwijls dat Rose-Marie's hart wegsmolt in
droefheid en blijdschap, een vreemd gevoel dat
haar deed jubelen en weenen tegelijk. En dan die
terugkeer, als de maan langzaam, heel langzaam
achter de duinen oprees, zoo stil, zacht en rustig
brandend als een reusachtige lamp van opaal,
hooger en hooger klom, blauwachtig staal op de
golven deed trillen en de duinen in tooverbergen
Uitslag proefvelden.
In 1928 werden aangelegd 2 proefvelden met
stikstofbemesting, en één met verschillende
zaaibreedte, die ons wel aardige gegevens ver
strekken.
1. Door den heer J. Koert te Sommelsdijk
werden erwten gezaaid op verschillende zaai
breedte. Dit om na te gaan, of wijdzaaien even
voordeelig, of voordeeliger is dan nauw zaaien
en tegelijk om het kwaad in de erwten te be
strijden, het rotten te voorkomen. De uit
komsten waren als volgt van veldjes van
gelijke grootte.
Rijbreedte. K.G. korrel. K.G. stroo.
40 c.M. 279 K.G. 275 K.G.
38 c.M. 278 K.G. 264 K.G.
36 c.M. 273 K.G. 250 K.G.
28 c.M. 265 K.G. 234 K.G.
Daar er geen of slechts weinig regen viel,
was er van rotting niets te bespeuren.
2. Bij Mej. Wed. Wisse, Dirkslandsche sas.
werd op suikerbieten gezaaid Ureum, Kalk-
salpeter en Chilisalpeter tegen 300 K.G.
chilisalpeter per gemet. De uitkomsten per
H.A. waren de volgende:
Ureum 35000 K.G. 17.8 suiker.
Kalksalpeter 28840 K.G. 17.3
Chili 35840 K.G. 17.5 "t
Daar de Ureum tegelijk met de andere
meststoffen is uitgezaaid, heeft die niet zijn
volle werking kunnen doen. Anders zou waar
schijnlijk de hoeveelheid bieten daar het
grootst zijn geweest.
3. Bij dezelfde. Ureum, Chilisalp. Kalk-
salp. en Nitrofoska op koepeen tegen 150
K.G. chili per gemet. De veldjes waren even
groot:
Chili2048 K.G.
Kalsalpeter2217 K.G.
Ureum2073 K.G.
Nitrofoska2262 K.G.
Onbemest1934 K.G.
De gunstige werking der nitrofoska schrijf ik
toe aan de meerdere kali die dit perceeltje
met de meststof ontvangen heeft.
Ook voor het komende seizoen zou onder-
geteekende gaarne zijn medewerking verleenen
bij het aanleggen van dergelijke proefvelden.
Voor stikstofbemesting wordt de stikstof
meststof gratis ter beschikking gesteld. Voor
kali bemestingsproeven, waar ik zeer op aan
dring, alles.
Proeven met verschillende zaaibreedte op
erwten en haver lijken me ook zeer nuttig.
C. Smits,
Hoofd Landbouwschool
Sommelsdijk.
van gesmolten zilver herschiep, wat was het dan
stil om hen heen, zoo stil dat het bijna heilig
schennis werd die stilte te verbreken door hun
stemmen. Dan nam Rose-Marie den arm van den
dokter; zij voelde zich een weinig vermoeid en zij
steunde op hem; het was zoo veilig zoo rustig op
zijn sterken arm te leunen, en hij liet haar begaan;
hij was in zijn eigen gedachten verdiept en gunde
haar gaarne dien steun.
Zwijgend gingen zij naast elkander voort, en de
visschers, die hen tegenkwamen, groetten vrien
delijk en soms fluisterden zij:
„Zou men niet zeggen, dat onze dokter en de
juffer man en vrouw waren; hij is nog lang niet
oud, zelfs niet bij zoo'n jonkheid."
Maar zij hoorden het niet; zij gaven zich over
aan het genoegen van hun samenzijn; voor Rose
was dit genoegen onvermengd; voor den dokter
verbitterd door een enkele herinnering, die hij
echter hoe langer hoe verder naar den achtergrond
verbande, zoover dat hij er nauwelijks meer aan
kon of wilde denken.
XXII.
De lente was dit jaar bijzonder vroeg en ge
makkelijk ingevallen; geen zware stormen hadden
haar voorafgegaan. Stil en vredig scheen de winter
zijn schepter te hebben overgegeven; de zon scheen
dag op dag, overal barstten de bladeren en knop
pen uit hun te krap geworden hulsel, overal
stroomde het leven in de bezielde en onbezielde
natuur.
„Neen, zoo'n lente heb ik nog nooit bijgewoond,"
riep Rose-Marie uit, „en u dan, oom?"
(Wordt vervolgd
