onneeri II ep Onze Eilanden. STOOMBOOTDIENST EERSTE BLAD 4 0 ASTHMA ABDU5IR00P Adverteert in ..Onze Eilanden" eiMDORM'S f IfANOL Diersstreg"e!aïTg" ZATERDAG 19 JANUARI 1929 ROSA MAR8NA PUROL er ©p! I trger dan KLCETRkSU LAAT NIET LOS ankelijk verdacht men de zuster der ver- de, die met deze in onmin leefde over een iskwestie; doch de verdachte kon een af- de alibi opgeven en bewijzen, nader onderzoek viel liet de politie nu at de op den grond liggende stuks linnen vingerafdrukken van opmerkelijke kleine en vertoonden, en wel niet van één maar drie personen. Verder kwam men te n, dat de onderwijzeres bij haar leerlingen es van 12 tot 14 jaar, niet bemind was oor dezen om haar strengheid zeer ge- id werd. isporingen in de klasse leverden nu dit taat op, dat miss Prehorst den dag van dood drie meisjes, resp. 13, 13 en 14 jaar zwaar strafwerk had opgegeven wegens ernstig vergrijp. De onderwijzeres was licht, den grond voor dit strafwerk aan hoofd der school schriftelijk bekend te n. Dit rapport, schreef zij meestal na oltijd in haar woning, om het dan den vol- en dag aan het hoofd ter hand te stellen, vas de onderwijzeres den bewusten dag om r 's middags nog gezien, d.w.z. op een ent dat zij het rapport a) moet hebben ireven. Het rapport werd in de woning r niet gevonden en het hoofd had h et nog niet. i drie meisjes werden nu aan een streng oor onderworpen, en bekenden na lang en, den moord te hebben gepleegd. Zij n bang voor de gevolgen, die zij thuis van slechte rapport zouden ondervinden. Ge- mlijk waren zij toen tegen zeven uur naar oning der onderwijzeres gegaan, om deze rzoeken, het vergrijp niet over te brieven. Prehorst had dit verzoek niet alleen afge- n, maar de meisjes zelfs uitgelachen. In angst greep toen de 13-jarige Betsy I olson een op tafel liggend, zeer scherp nes en sloeg daarmede de onderwijzeres n den hals; de slagader werd geraakt en de lukkige stortte neer. Daar op sneden de ;jes de nog levende vrouw het hoofd af. loorzochten alle kasten tot zij het rapport len, dat zij verbrandden; reinigden zich bloed en wisten het huis ongemerkt te ver- Na deze bekentenis is het drietal jeugdige rdenaressen in arrest gesteld. iiiiiiijimiiiiumiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiJiiiiuiHiiiimLUQiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiEiiiiiiiiiiiunui MIDDELHARNIS-ROTTERDAM v.v. via VLAAR8INGEN s.s. „MIDOELSAHNÏS" aanvangende 7 Oct, 1928 vara Midcie&fia.irfi&© op Maandag en Dinsdag V. Middelharnis 4.30 vm A Viaard. 7.00 vm." A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (beb Zoo- en Feestd.) V Middelharnis 6 40 vm.A.Viaard 9 lüvm A. Rotterdam 10 00 vm A. Brielle 10.20 vm.§ vara Rotterdam op Maandag en Dinsdag V. Rotterdam 2.15 om V. Viaard. 3.00om. t A. Middelharnis 5.30 nm. Gve*~2ge dagen (beh. Zon- en Feestd.) Van 7 October t/m 3 November en vanai 10 Februari. V. Rotterdam 3 00 nra V.Viaard 3 55nm ft V Brielle 2.25 om.§ A. Middelharnis 6 20 Van 4 November t/m 9 Februari V. Rotterdam 2 15 nm. V. Viaard. 3.00 em. f A. Middelharnis 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21 vm en 7.12 vm. van Vlaardingen. In aansluiting op den trein van 9.21 vm. en 9.42 vm. van Vlaardingen. f In aansluiting op den trein van 14.40 (2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardingen. ft In aansluiting op den trein van 15.40 (3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardingen. Te Vlaardingen overstappen. Op Zaterdag 1.25 n.m. Als Feestdagen zijn te beichouwen: Nieuwjaarsdag, 2a Paascbdag, Heaiehaartidag 1o PlokitêrRi; os do helde Kerstdagen. Ligplaats Boompjes tegenover Reederijstraat. Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,076 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 11E JAARGANG. - N°. 22 Week-revtte. Binnenland. In de Ind. Crt. lazen we een kort berichtje dat eenigzins pijnlijk aandeed. De verhouding in Indië tusschen blank en bruin, laten den laatsten tijd nogal een en ander te wenschen. Onverantwoordelijke elementen zetten de be volking tegen ons gezag op en met allerlei kunstgrepen en zoet gefluit trachten propa gandisten de kloof tusschen blank en bruin te verbreeden. Onder deze omstandigheden is het dus meer dan ooit gewenscht, dat elke vermeende grief wordt voorkomen. Er zijn evenwel ook in Indië nog altijd Europeanen, die op dit punt al een heel treurig voorbeeld geven. Het be richt van de Ind. Crt. bewijst dit. Te Malang begaf een hoog geplaatst en be gaafd Inlandsch Ambtenaar zich naar een der eerste coiffeurszaken, met het kennelijk doel zich van zijn overtollige haren te laten ontdoen. Evenwel werd hem hoewel zeer beleefd, de toegang geweigerd. Op zijn verwonderde vraag waarom, luidde het antwoord: „Wij zijn bang onze Europeesche klanten te ver liezen." Deze inlandsche ambtenaar had na tuurlijk reeds meer dan zijn maag vol en zonder zich te legimitimeeren, vertrok hij. Terecht merkt de Ind. Crt. op: Ondanks alle pogingen om de kloof tusshen Oost en West te over bruggen, schijnen sommige catagorieën van personen, zelfs in den beschaafden inheemsche nog steeds den mindere te zien. Zoo zelfs, dat dat men hem niet waardig keurt, zijn haar in een behoorlijke coiffeurszaak te doen knippen. •Voor ons is het beschamend dat er in Indieë blanken rondloopen, welke blijkens dit bericht een heel stuk lager staan in ontwikkeling en beschaving, dan menige bruine broeder aldaar. Terwijl wij dit neerschrijven is Liebermann, de hoofdpersoon van het Veendammer-drama op weg naar ons vaderland, onder geleide van twee Haagsche inspecteurs van politie. Als we de berichten van zijn Finschen verdediger mogen gelooven, dan is het met de financiën van Liebermann niet rooskleurig gesteld en zijn de bedoelingen van dezen man nimmer zoo kwaad geweest, als oogenschijnlijk wel lijkt. Mogelijk dat bij de behandeling nog meer licht zal komen in dit drama en mogelijk is het ook, dat er enkelen in ons land gevonden worden, welke liever geen herhaling van dit proces zouden hebben gezien. Voorloopig zijn wij van de onschuldige bedoelingen allerminst over tuigd. Welke Hollandsche advocaat Lieber mann zal verdedigen, wordt tot heden nog geheim gehouden, De Rotterdamsche gemeenteraad heeft een zeer belangrijk besluit genomen en met 2613 stemmen is het groote annexatieplan goed gekeurd. Warm hebben de voor- en tegen standers hierover gedebatteerd, van alle mo gelijke en ook onmogelijke standpunt is dit vraagstuk onder de loup genomen, met boven genoemd resultaat. Door den voortdurenden groei van Rotterdam is er een nijpende nood zaak tot annexatie en het aangenomen voor stel beoogt niets minder van een uitbreiding van 12 duizend H.A. of wel 2 maal de tegen woordige oppervlakte der gemeente. Niet minder dan 8 gemeenten zullen geheel en negen gedeeltelijk volgens dit plan door Rotterdam worden opgeslokt, waardoor hej aantal inwoners der nijver Maasstad met een enkele honderd duizend zal stijgen. Een verdere uitbrijding der omvangrijke havenwerken wordt hierdoor verzekerd geacht en niets gaat de Rotterdammers zoo aan het hart, dari de belangen der haven. Daarop is ieder Rotter dammer trots en daarop kan ook ieder Neder lander met recht trots zijn. Het college van B. en W. zal bij Ged. Staten de noodige stappen doen en verzoeken het noodige te verrichten. Met de uitvoering zijn nog heel wat jaartjes gemoeid en waarschijnlijk zal de geheele uit voering, als het daartoe komt, wel een jaar of zes duren. Buitenland. Aan het eind van ons vorig overzicht schre ven we, dat de strijd in Afganistan opnieuw ontbrand was, doch dat de toestand voor de regeering, in casu Aman Oellah niet zoo zorgelijk was. Eenige dagen nadat wij dit neer schreven kwamen de telegrammen, meldende, Aman Oelah zwicht en trekt alle ingevoerde hervormingen in. Deze berichten doen reeds vermoeden, dat de ontwikkeling der toestand voor hem zorgelijk begon te worden en dat als laatste redmiddel de intrekking der impo pulaire maatregelen aangreep. Ook dit heeft hem niet meer mogen baten en vlak daarop kwam dan ook reeds de officieele bevestiging, dat hij was afgetreden uit vaderlandschlie- vende en welwillende overwegingen en dat zijn oudere broeder, Inayal Oellah, hem als koning opvolgt. De betrekkingen met het buitenland zullen hierdoor niet worden ge stoord en in het land heerscht betrekkelijk rust. Deze tijding heeft te Londen voldoening en te Moskou vrij wat consternatie verwekt. Het doel van Moskou's politiek in Azië is, Turkije, Perzië en Afganistan samen te bren gen tot een anti-Britsch blok en het is bekend dat de afgetreden Aman Oellah heel aardig in het schuitje van Moskou zat en dat hij heel weinig voor Londen gevoelde. Zijn opvolger is een onvoorwaardelijk voorstander van het handhaven van het Mohammedaansche karak ter van Afganistan en Moskou heeft hiervan weinig te wachten, terwijl juist Londen de beste verwachtingen koestert. Volgens enkele berichten staat het nog niet eens definitief vast, dat Inayal Oellah de opvolger zal zijn. Aman Oellah heeft Kaboel per vliegtuig ver laten en zal waarschijnlijk in Europa vergetel heid zoeken. Verschillende Engelsche her inneren er nog eens aan, dat Aman Oellah meer dan eens heeft getoond niets te voelen FEUILLETON. DOOr MELATI VAN JAVA. 39) XVIII. Den volgenden morgen ging Frank op reis; hij had een slapeloozen nacht doorgeworsteld, iets wat hem nog nooit in zijn kamer was overkomen; hij moest nadenken, hij voelde dat hij een be slissing te nemen had, dat de omstandigheden hem in een vast net begonnen te omstrikken. Hij was gewoon met zijn zoogenaamde artistieke zorgeloos heid zich alle zorg en moeite van den hals te schuiven; zijn eenig grondbeginsel was: zijn kunst voor alles, het ander moest maar volgen zoo goed of kwaad het kon; nu echter zag hij duidelijk in dat zijn principes in botsing kwamen met de geheele buitenwereld. Nieuwe aandoeningen, nieuwe stemmen lieten zich in zijn binnenste hooren; hij voelde dat hij niet langer zooals vroeger, door de wereld kon dwalen met zijn schetsboek in de hand, zijn im pressies in het hoofd; nieuwe eischen deden zich voor, streng en onverbiddelijk. Hij verstond alles niet, zijn gedachten en gevoelens dwarrelden door een en slechts nu en dan doken er vage vormen uit op, en voor het eerst in zijn leven voelde hij er behoefte aan iemand om raad te vragen, zijn Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen en Uw Lippen schraal en pijnlijk; maar vooral ook bij brand- en snijwonden, ontvellingen en allerlei huidverwondingen Het verzacht en geneest (Adv voor Engeland, hij heeft zelfs eens in jeugdige onbezonnenheid in Britsch-lndië gedaan, en dit verklaart dan ook, dat Londen hem zonder leedwezen ziet vertrekken. De ingevoerde her vormingen zullen voor het grootste gedeelte wel teniet gedaan worden. Aman Oellah is te hard van stapel geloopen, heeft zijn eigen plannen te regelen naar de wijzere inzichten van een ander. Hij was vroeg in de ontbijtkamer, dronk snel zijn kopje thee leeg en wandelde naar het Centraal station; daar nam hij een kaartje naar Duinwijk. Dr. Adrichem kwam tegen twaalf uur, wanneer zijn spreekuur begon, tehuis, en was hoogst ver baasd zijn neef op zijn lievelingsplaatsje voor het zeeraam'te zien zitten met juffrouw Bol tegenover hem, die een lang verhaal opdischte over de ellenden van den winter, over de toenemende slechtheid der dienstmeisjes en over de eigen aardigheden van Dokter. „Hé, Frank!" riep oom Théo, „hoe kom jij hier verzeild?" „Wel, oom, ik moest u spreken." „En waar kom je vandaan?" „Van Amsterdam." „Zoo, ik meende dat je op zijn dichtst in Kam- schatka zat. En hoe maakt het je vrouw?" „Mijn vrouw?" Juffrouw Bol schikte wat aan de koffietafel en spitste intusschen één van haar groote ooren. „Weet je wat, juffrouw," sprak de dokter, „mijn neef komt zoo zelden en ik wil hem graag trak- teeren. Maak de pastei klaar,- die je laatst zoo goed gelukt is. Daar was een kip in en ham, geloof ik!" „Dat is ook wat moois! Dokter bestelt maar en vraagt niet hoeveel tijd er noodig is zoo'n pastei te maken. Een „Engelsche pij" noemen ze dat, meneer Frank, en verbeeld u, dat zou ik voor de koffie moeten klaar maken; het moet drie uur in den oven staan als je blieft." „Nu, geef dan wat ham en eieren, en geen praatjes meer." kracht overschat, met het bekende gevolg. Zijn bedoelingen waren, zijn hervormingen betreffen, uitstekend en vanuit dit oogpunt is het jammer en te betreuren, dat hij niet bij machte is geweest, ze door te voeren. De berichten over de hervorming van koning Alexander met zijn militaire raadgevers in Joegoslavië doen zien, dat de eerste geest drift der Kroaten eerst is gezakt, daarna geheel bekoeld en dat ze nu reeds meer dan verbit terd en teleurgesteld zijn. Het door Alexander benoemde ministerie, staande onder leiding van generaal Zgivkowitsj, heeft met bekwamen spoed een reeks wetten afgekondigd, welke lang niet malsch zijn, doch die door hun ge strengheid tevens bewijzen, dat de koninklijke dictatuur, volgens anderen is het eerder een dictatuur van officieren en heeft Alexander meer de rol van „de geleide," dan die van leider," niet zoo stevig is gegrondvest, als wel gewenscht is. Het programma der regeering omvat in hoofdzaak: 1. hervorming der adminstratie. 2. economische vernieuwing en financieele saneering. 3. vorming van een volledige geestelijke eenheid tusschen Serviers, Kroaten en SIo- venen. Alle partijen gebasseerd op godsdienst en nationaliteit, zijn ontboden, evenals de vakbonden. De uitvoering van punt drie van het programma, zal wel tot de vrome wenschen blijven behooren en nimmer in vervulling gaan. De Kroaten zijn nooit erg tevreden geweest en de geschillen tusschen hen en de Serviers en hen zijn zoo groot en talrijk, dat de vorming van een geestelijke eenheid eenvoudig tot de onmogelijkheden behoort. Voor. de rust van Europa kunnen we slechts hopen, dat alles een rustig verloop mag hebben, dat incidenten, welke daar altijd verwacht kunnen worden, uitblijven. Veel vertrouwen hebben we daarin niet. Een vos verliest wel zijn streken, maar niet zijn haren en de Balkan zou de Balkan niet zijn, als dit expiriment in Joegloslavie rustig zonder incidenten zou afloopen. Ver schillende bladen zijn reeds verboden, zulks omdat ze zich niet hebben gehouden aan de bepalingen der censuur en de wetten ter be scherming van den staat. De Berlijners hebben deze week genoten van een origineele reclametruc. Onder artiesten, tooneelspeelsters, filmdiva's en meer der groot heden, of ze dit werkelijk zijn zullen we in het midden laten, houden erg veel van reclame en weten hiervan over het algemeen een heel goed gebruik te maken. Tot voor kort was zoo'n reclame een opzienbarende echtscheiding, het verlies van een zoogenaamd zeer kostbaar paarlenco.ier, dat achteraf op een rommelmarkt voor eenige stuivers opgeduikeld bleek te zijn en meer dezer handigheidjes. Een paar ge maakte traantjes, een medelijdend journalist, een artikel in de krant, natuurlijk met een schitterende foto, mein Liebchen was willst du noch mehr. De Weensche koopman Gaberle, wiens vrouw te Berlijn als dirigente een con cert zou leiden, zon eveneens op practische reclamemiddlen. Hij kreeg een schitterend idéé, liet huwelijksadvertenties plaatsen, waar in een knappe jonge, gefortuneerde dame enz. enz., alles volgens het bekende recept van den meer en meer gebruikelijke weg. Het resultaat was enorm en ruim twee honderd Berliners vlogen er als de bok op de haverkist op af. Al „Als u mij uit de kamer wilt hebben dokter, zeg het dan ronduit. Ik ben niets nieuwsgierig en ben het Goddank ook nooit geweest naar anders mans zaken, als u dat maar weet, en Brechje is vanmorgen weggebleven, dat moest ik u ook nog even zeggen, en zoo houd ik het niet langer vol. Het is slaven van den vroegen morgen tot den laten avond, nooit een oogenblik rust en een zuur gezicht en allerlei bestelling en bereddering op den koop toe. Vraag u maar aan meneer, hoe de juffrouwen in Amsterdam, bij meneer zijn Ma, een ander leven hebben; ik pas er langer voor." „Juffrouw, is de ham-ommelette klaar?" „Nu weer ommelette, dokter weet zelf niet wat hij wil." De dokter hief zijn koele, strenge oogen naar de huishoudster op en vervolgde haar zoo lang met zijn blik totdat zij, slecht op haar gemak, de kamer uitging en de deur met een slag achter zich toetrok. „Oom, ik vind uw levensgezellin voor- en achter uit gegaan," zeide Frank glimlachend. „Hoe zoo?" „Vooruitgegaan in brutale welbespraaktheid, achteruit in eerbied." „Och ja, zij wordt oud, en het valt haar hoe langer hoe moeilijker, haar kleine vleugeladjudan ten te tiraniseeren, want zij heeft den naam van Xantippe door het heele dorp. Enfin, ik heb er den last en het gemak van, niemand anders. Maar antwoord me nu op mijn vraag van daareven. Hoe gaat het met je levensgezellin, je echte, ware gezellin, je vrouw?" „Weet u er dan niets van, oom?" „Waarvan?" „Wel, dat.... dat zij mij in den steek heeft deze trouwlustige, heeren, of ze dit nu waren wegens de knapheid der geannonceerde dame, of wegens de aangekondigde gefortuneerdheid laten we ook onbesproken, ontvingen op hun lokkende briefjes een uitnoodiging om nader kennis te maken in het gebouw, waar Lisa Maria Meyer het concert zou leiden. De voorste banken waren hiervoor speciaal opgegeven. Natuurlijk was de verkoop der plaatsbewijzen een succes en de voorste banken waren in een minimum van tijd uitverkocht. Keurig uitge dost, de broekspijpen nog eens extra in de plooien, zaten twee honderd dezer dwazen met poppelend hart af te wachten, wat er komen zou. Na de pauze drong het pas tot de heeren door, dat ze er fijntjes ingeloopen waren en dat gaf aanleiding tot een hoop herrie en lawaai. De politie nam de zaak in onderzoek en daarbij werd Gaberle als de dader ontmas kerd. Ook in Weenen moet zich reeds eerder een dergelijk geval hebben afgespeeld, doch INGEZONDEN MEDEDEELING. Y Wanneer Uw ademhalingsorganen door herhaalde asthma-aanvallen or door een hardnekkigen hoest verzwakt zijn, moet U dubbel oppassen. Er is maar o zoo weinig noodig om het ge voelige slijmvlies Uwer luchtwegen blijvend te doen opzwellen en Uw benauwdheden nog erger te maken dan ze thans reeds zijn. Wacht niet tot Uw huisgenooten bij eiken aan val het hart vasthouden, dat Gij erin blijven zult, maar versterk Uw borst, maak Uw luchtwegen ruim en Uw ademhaling vrij met de slijmoplossende Akker's Abdijsiroop. Gij hebt dan de zekerheid Uw lichaam een krachtig en snel ingrijpend, maar geheel on schadelijk middel toe te voeren, dat echter tevens Uw benauwdheden dadelijk veel kan verlichten en na eenigen tijd zelfs kan doen ophouden. AKKER* Voorde Borst. Per koker: f 1.50, f 2.75,14.50 hier waren de slachtoffers damesin den leeftijd van 20 tot 80 jaar, welke teleurgesteld naar huis gingen, doch die tevens zoo verstandig waren er geen ruchtbaarheid aan te geven. Het doel van Gaberle is in alle opzichten bereikt. Een leger van journalisten heer Lisa Maria Meyer opgezocht, uitvoerige artikelen zijn er over gegeven, foto's, kortom alles wat gewenscht was, ze kondigde zelfs een scheiding aan, die even later natuurlijk werd ingetrokken Voorloopig behoeft men te Berlijn geen gebruik temaken van den meer en meer gebruikelijken weg. Ook onder staatslieden is men altijd lang niet wars van een beetje reclame. Ook Mussoli ni doet hieraan braaf mee en het dient gezegd, het slaat lang geen slecht figuur. In talrijke i.iterv.euws heeft hij altijd wat merkwaardigs te zeggen en hij doet het zoodanig, dat het pakt, hoewel helaas de duidelijkheid wel eens wat te wenschen laat. In een interview heeft Mus lim zicht tegenover een Amerikaansch jour nalist over de toekomt van Italië uitgelaten. In hoofdzaak komen zijn verklaringen op het volgende neer: Ons voornaamsste doel is een sterk Italië, dat zich achting in de wereld weet te verschaffen. Ons doel is niet oorlog, doch slechts paraat te zijn. Er zullen zich in 1935 omstandigheden voordoen, die een wijziging der tegenwoordige politieke orde in Europa tengevolge zullen hebben. De bestaande vredesverdragen zijn gebrekkig en eischen herziening. Landen als Hongarije kunnen niet in den huidigen toe stand blijven. Ook de kwestie der koloniale expansie moet te berde worden gebracht. Dit alles kan langs vredelievenden weg worden op gelost. Wij houden echter rekening met de werkelijkheid, doch onze militaire voorbe reidingen zijn van bescheiden aard en wij geven voor leger en vloot minder uit dan Frankrijk, Engeland, Rusland en zelfs Duitschland. Onze bewapening is noodzakelijk voor de verdedi ging van onzen staat. Andere doeleinden hebben wij niet. Er is heel wat goedgeloovigheid voor noodig om dit alles zoo maar even voor waarheid te slikken. Zoo langzamerhand kennen we dat onderwerp van buiten. De pot verwijt de ketel dat ze zwart ziet, de schuld ligt altijd bij een ander, niemand is dus schuldig, of allen zijn I het. Gelukkig alvast dat die aangekondigde wijzigingen pas in 35 zullen plaats hebben. i EEN MIDDENSTANDSBELANG. De Minister van Financiën heeft bij de Twee de Kamer een wetsontwerp ingediend, waarbij een oplossing van het vraagstuk van een betere verhouding tusschen Rijks- en Gemeente- financiën wordt voorgesteld. Het spreekt van zelf, dat het niet in onze bedoeling ligt op dit onderwerp zelf hier in te gaan; maar toch willen wij op een zaak wijzen, die er mee samen hangt en voor een groote categorie van Mid denstanders van beteekenis is, n.l. voor hen, die een winkel-, koffiehuis- of restaurantbedrijf uitoefenen. De Minister toch wil de Personeele Belasting voor het Rijk afschaffen en dit be lastinggebied aan de Gemeenten overgeven. Herhaaldelijk is op congressen van den Middenstand geprotesteerd tegen het heffen van Personeele Belasting voor de bovenge noemde bedrijfslokalen. Zooals men weet, wordt geen belasting geheven van lokalen, die tot fabriek of werkplaats dienen. Van winkels en logementen wordt echter naar een derde van de huurwaarde de Personeele Belasting gevorderd, terwijl het toppunt van onbillijk- onbillijkheid en onrechtvaardigheid wordt be- gelaten." „Jou verlaten, wel, hoe kan ik dat weten? Ik krijg tweemaal in het jaar brieven van je moeder, in Juni met mijn verjaardag en met Nieuwjaar. In Juni schreef zij mij dat je weer op reis was en zij, sinds je huwelijk, niets meer van je gehoord had, en den nieuwjaarsbrief heb ik natuurlijk nog niet. Maar wat zeg je, is zij heengegaan, en waar om?" „Omdat zij niet langer verkoos als model te dienen." „Verkoos zij dat niet? Nu valt zij mij weer mee. Vertel me nu alles, hoor!" „Och, oom, het is zoo'n lange historie en ik heb altijd een hekel aan vertellen gehad, maar ik zit er geducht in en daarom kom ik u opzoeken. U heeft mij op zoo'n eigenaardige manier gewaar schuwd vóórdat ik dien dwazen stap deed, en nu weet ik niemand anders die mij raden kan." „Wel, jongen 1 Nu vind ik, dat je vooruitgaat; erkenning van schuld, raadvragen, conventioneele banale dingen, maar in mijn ouderwetsch oog het begin der wijsheid. Biecht op! Ik luister." Frank vertelde zoo kort mogelijk alles wat er voorgevallen was tusschen hem en Rose-Marie; hun verblijf in Den Haag, haar vlucht, zijn terug keer in Amsterdam, hun zonderling wederzien; haar eischen en de moeilijkheden waarin zij nu geraakt was. Hoe kort het verhaal ook duurde, telkens werd het onderbroken door de schel der spreekkamer; de dokter moest nu eens een vis- schersjongen een doorn uit het vleesch halen, dan weer een vrouw een kies trekken of over de bleek zucht van een meisje zijn oordeel zeggen. Juffrouw Bol kwam eieren binnenbrengen en klaagde haar nood over de hebbelijkheid van den dokter om zijn spreekuur te houden onder het koffiedrinken, waardoor het tot in het oneindige gerekt werd. „Ieder zijn plezier, zeg ik altijd, maar dan moet ik toch ook zeggen, mijn dokter heeft al heel rare pleiziertjes. Nooit uit dan voor zijn patiënten, nooit geen menschen, nooit geen partijtjes. Bah! ik zou er voor danken." Toen haar meester binnenkwam droop zij stil af; de dokter nam zijn servet weer op, bediende zich en zag Frank vragend aan voor het vervolg van zijn verhaal; hij knikte nu en dan goedkeurend. „Een braaf kind, een ferme vrouw! Jongen, jongen, jij mag Onzen lieven Heer op je beide knieën danken, dat het toeval of liever jou malle kuren je zoo'n vrouw bezorgd hebben. Daar zit pit en karakter in, en als je dat weet te waardeeren, dan ben jij de eenige, die van het geval profiteert. Ik heb het je gezegd, de ziel wreekt zich vroeg of Iaat, dat heb je nu gemerkt. En wat is nu je plan?" „Dat weet ik niet, oom, dat kom ik juist, vra gen!" „Je laat haar uit den dienst gaan, zij moet hem opzeggen en niet je zuster, en dan breng je haar in een flinke kostschool onder leiding eener ver standige vrouw; je betaalt haar pension, en om dat bij elkaar te kunnen halen, werk je dag en nacht als het moet. Laat er haar een jaar, twee jaar blijven, zoolang het noodig is, en dan kom je haar presenteeren aan je moeder en je zusters. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1929 | | pagina 1