Hellevoetsluis
„Hotel-Restaurant SIMONS"
fölMDOBM'S
JifANOL
Vraagt ons Advertentie-tarief
ZATERDAG
5 JANUARI 1929
11E JAARGANG. - N°. 18
Week-revue.
FEUILLETON.
ROSA MARINA
COOIoêlNGBb 79 - ROTTERDAM
TELEFOON N2 10632
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
is een cabine voor U gereserveerd.
LOGEEREN
BOERENVISCHNIARKT12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
PIET SIMONS zorgt voor U
ÏLDER, «ent Stoombootdienst „OUDE MAAS",
üe 66a, ROTTERDAM. Tel. 3291-11376.
g van alle Vlschsoorten, Groenten en Fruit.
den trein van Rotterdam naar Nijmegen ver
trokken, hebben nabij liet station Arkel eenige
angstige oogenblikken dbeleef. Toen de trein
de brug over de Linge passeerde, voelden de
reizigers een hevigen schok, alsof er een botsing
plaats vond.
Vooral in het postrijtuig ontstond verwar
ring, omdat de ruiten in scherven vielen en de
lichten uit gingen. Een der beambten keek
naar buiten en zag in de duisternis een waren
te vonkenregen en vlammen onder de wagens
ot vandaan komen. Het wekte zijn verwondering,
dat de trein doorreed, alsof er niets gebeurd
was. De machinist had blijkbaar niets van den
schok gevoeld.
Omdat de beambte in het postrijtuig een
ijs ongeluk vreesde, trok hij aan de noodrem. Dit
aktief optreden heeft ongetwijfeld erger voor-
12 komen. Een ingesteld onderzoek wees n.l. uit,
16 dat een stuk rail van 25 a 30 c.M. was weg
en geslagen. Voorts bleken de buffers van een
goederenwagen en het as-stel van een post
rijtuig vernield.
De machinist achtte het raadzaam ,den trein
langzaam naar Leerdam te rijden. Daar bleven
de 1 de beschadigde post- en goederenwagens ach-
de I ter. De bezorging van de post heeft zeer waar
af- schijnlijk eenige vertraging ondervonden,
te De trein, die uit Nijmegen vertrok, kwam
vijf kwartier te laat in Rotterdam aan.
DE SLEEPBOOT INDUS TERUG.
De sleepboot Indus, kapitein Hoogvliet, is
Vrijdag van haar reis met het dok voor Singa
pore te Maassluis teruggekomen. Alles was wel
aan boord.
sd.
*T.
aat.
•Bioscoop",
iag Gezellig
g9. P-
3ERG.
nsen.
929. p. f.
Aarzel,
ertentie.
929. p. f.
29. m.g.
S.
vrknden en
ieuwjaar.
29.
handel.
>29. p.
entenhandel
)29. m.g.
HL
nonteur.
tellen.
129. m.g.
IJK.
129. m.g.
J. SCHIPPERS.
Bode op Rotterdam.
Hellevoetsluis, 1 Jan. 1929. p.
J. JUMELET.
Hofmeester Tramboot.
Het Compliment van den dag.
Hellevoetsluis, 1 Jan. 1929.
H. VAN N1EROP.
Bakker.
Brielsche Straatweg.
1 Jan. 1929. p.
WED. L. DE PIJPER.
Café.
Straatweg, Nieuw-Helvoet.
1 Jan. 1929. p.
.V."
hangers een
Welvaren",
etsluis.
Aan familie en kennissen een
lukkig Nieuwjaar toegewenscht.
D. JOPPE.
4e mach. K.P.M.
Soerabaja, 1 Januari 1929.
PH. LEVI Lzoon.
Veehandelaar.
Zuidland, 1 Jan. 1929.
p. f.
fticmttsn
ïwjaar gewenscht aan mijn geachte Begunstigers, Vrien-
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren.
Prijs per kwartaal f 1»
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1»20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
mMH
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Binnenland.
Met een zucht van verlichting hebben we
na het afscheid van het oude en een hartelijke
begroeting van het nieuwe jaar den arbeid
hervat. Men kan ook te veel van het' goede
krijgen en de ontspanning der zoo zeer begeerde
Kerst-vacantie is voor menigeen zwaardere
inspanning geweest dan de gewone dagelijk-
sche bezigheden, waarvan-we suggereeren, dat
ze ons zoodanig afmatten, dat we af en toe een
vacantie noodig hebben om op te knappen,
met bovenstaand resultaat.
De lasten van het oude jaar zijn afgeschud
en een weinig onwennig schrijven we 1929
boven de correspondentie. Waar de Holland-
sche koffiedikkijksters tot heden nog in alle
talen hebben gezwegen, laten ze dit s.v.p.
blijven doen, in de toekomst van ons gezegend
kikkerlandje nog een zoet geheim, wat de
aantrekkelijkheid juist nog meer verhoogd.
Met vertrouwen treden we het nieuwe tege
moet, aanvaarden onze plaats in den altijd
doordraaienden maatschappelijken tredmolen,
welke ons maar al te vaak niet eens den tijd
gunt om nog eens om te blikken.
Er is weinig nieuws te vertellen over de
eerste dagen van het nieuwe jaar. Volgens de
verschillende berichten is er met opgewekt
heid het nieuwe begroet, is er dapper gefuifd
en hebben zich hier en daar la Kaïn en Abel
zelfs wat al te broederlijke tafereelen afge
speeld.
Op politiek gebied valt al zeer weinig nieuws
te vertellen. De zaak moet eerst weer op gang
worden gebracht. De Kamers hebben hun
werkzaamheden nog niet hervat en wat de
besprekingen tusschen België en Nederland
betreffen, is er al heel weinig vooruitgang te
bespeuren.
Van toenadering is nog geen sprake en vol
gens een rede van oud-minister Seghers, waar
in deze nog eens met nadruk betoogde, dat
het minste waarmee België genoegen kon
nemen, was een volledige bevrediging der
bekende eischen inzake het kanaal Antwerpen-
Moerdijk, ln de Belgische Kamer werden
soortgelijke stemmen gehoord. Minister Hy-
mans heeft in de Kamer verklaard, dat er een
technische nota gereed lag voor verzending
naar den Haag en dat hij in het huidige sta
dium geen verder mededeelingen kon doen.
Mogelijk bevat deze technische nota tegen
voorstellen. Het belang van een goede samen
werking tusschen België en ons is reeds meer
dere malen in den breede uiteengezet en onze
regeering heeft meer dan eens laten blijken,
dat het hiervan doordrongen is. Blijven de
Belgen wat hun eischen betreffende het
kanaal Antwerpen-Moerdijk op hun stuk staan,
dan ziet het er weinig hoopvol uit. Inwilliging
dezer eischen is door de verwerping onzer
Eerste Kamer een onmogelijkheid en zou geen
schijn van kans hebben om te worden be
krachtigd.
Het vasthouden der Belgen aan hun te
zware eischen kan hiér niet anders dan na-
deelig werken en onnoodige vertraging geven.
Ook in de politiek is het spelletje van over
vragen een geliefkoosde truc, ook al brengt
het dan ook niet steeds voordeel.
DOOr
MELATI VAN JAVA.
35)
„Laten wij dan niet verder den tijd verliezen
met praten, maar nu spoedig heengaan," en zij
stond op.
„Rose, wees toch verstandig! Waarom wil je
niet eenvoudig mijn wil doen? Is je leven nu zoo
prettig? Was het vroeger zoo aangenaam bij je
vader aan huis? Zal je het niet beter hebben bii
mij?"
Zij schudde het hoofd.
„Dat is de vraag niet. Je wilde mij spreken over
onze toekomst, nu denk ik ook alleen daaraan.
Ik moet je tot model dienen voor je groote schil
derij en ook voor kleinere, je wilt geld slaan uit
mijn gezicht, uit mijn gevoelens. Ik weet hoe dat
gaat, maar op den duur zal ik mij diep ongelukkig
en vernederd gevoelen. Als meid ben ik onafhan
kelijk, ik weet dat ik mijn plicht doe; ik verdraag
wat er te verdragen valt, maar ik ben tevreden
over mijzelf. Ik schaam mij niet over mijn lot."
Hij beet zich op de lippen. „Rose ik zou je
kunnen bedriegen," zeide hij na een poos, „maar
dat wil ik niet. Wanneer je mij volgt naar het
buitenland, dan zal ik je dagelijks vragen om voor
mij te poseeren. Mijn zigeunerin is met goud be
kroond, mijn Magdaiena heb ik verkocht voor
Buitenland.
Die beroeps- of amateur-profeten, welke
zich tot heden hebben gehaast, om ons alvast
ongevraagd te verkondigen wat het nieuwe
;aar zal brengen, blijven voortgaan met hun
sombere voorspellingen. In een interview heeft
de bekende astroloog en clairvoyant Ketty,
of deze goede man eveneens met koffiedik
werkt is me helaas onbekend, aan een journa
list van de B.Z. am Mittag het belangrijkste
wereldgebeuren voor 1929 voorspelt. Volgens
de berichten moet deze beroeps-profeet min
stens met een dubbele heim geboren zijn en de
man is blijkens de gunstige financieele resul
taten van zijn lucratief bedrijf onder een
gelukkig gesternte geboren. Ondanks al deze
gunstige factoren is hij somber in zijn voor
spellingen. In hoofdzaak komen zijn voor
spellingen op het volgende weer;
Beginnende met Duitschland voorspelt Ket
ty verschillende rampen en oyerstroomingen,
zware en ernstige fabrieksontploffingen plus
een ernstig vliegongeluk, epedemiën, een aard
beving in Zuid-Duitschland. Om de Duitschers
een hart onder den riem te steken is hij zoo
welwillend, met een goeden oogst te voor
spellen, een mooien zomer, ontruiming van
het bezette gebied en als gevolg hiervan toe
nadering tusschen Duitschland en Frankrijk.
Voor Frankrijk bevat de doos van Pandora
een heele serie ongelukken, vooral spoorweg
rampen en vliegongelukken, een ernstigen
brand en dito scheepsvaartongeluk. De ver
houding tusschen Frankrijke n Italië zal
dreigend worden en in een accuut stadium
komen.
Italië zal volgens Ketty worden geteisterd
door aardbevingen en vulkanische uitbar
stingen, waarbij vooral Sicilië zwaar zal
worden getroffen. Mussolini zal nog meer
populair worden, want er zullen nog ver
schillende aanslagen op hem gepleegd worden.
Ook voor Engeland zien zijn voorspellingen
er donker uit. Behalve groote politieke ver
anderingen, die behoeft geenzins een ramp te
zijn, zal de werkeloosheid nog toenemen en
zullen er groote stakingen uitbreken. Wat
Britsch-Indië betreft legt hij er nog een schepje
op. De moeilijkheden aldaar zullen zeer ernstig
zijn en zware offers aan geld en menschen
vergen.
De toestand in Rusland zal in 1929 geen
verandering ondergaan, wat voor de Russen
zooveel beteekent, ais „laat alle hope varen."
Japan en China zullen op voet van oorlog
INGEZONDEN MEDEDEELING.
geraken, doch uit vrees voor revolutie, zal
Japan geweldadige botsingen vermijden. Mo
gelijk zullen ze daar met spek gaan schieten,
hetgeen overigens nog zoo'n kwaad idee niet
is en alleen aanbeveling verdient voor andere
staten, welke het plan mochten hebben, het
met kogels af te doen.
Polen zal in heftige beroering worden ge
bracht door een opzienbarenden politieken
moord, terwijl Amerika zal getroffen worden
heel veel geld, en als nu mijn Rosa Marino klaar
is, de droom van mijn leven, dan heb ik mijn
doel bereikt. Ik kon je nu wel beloven dat, wan
neer het eens klaar is, ik je niet meer lastig zal
vallen, maar dat kan ik niet. Ik zou mijn belofte
zeker niet houden."
„Dan is er niets aan te doen, Frank. Wij gaan
elk onzen weg!"
Zij ging naar buiten; hij volgde haar. Het
regende; de geheele straat was overdekt met
parapluies, Frank stak de zijne op.
„Geef mij den arm, Rose!" zeide hij, „dan gaan
we samen. Ik zal je naar de train brengen."
Zij stak haar arm door den zijne; juist terwijl
het volle licht uit een winkel op haar gelaat viel,
zag Rika de schoonmaakster haar aan den arm
van een heer voorbijgaan. Hem herkende zij niet,
maar haar des te beter.
„Daar heb je het! Die fijne zus met een meneer,
een heusche meneer, hé Trien? Wie had dat kun
nen denken!"
„Ja, je moet die kwezels nooit vertrouwen,
moeder!"
„Wat zal Daatje er van ophoorenl Ais zij het
doet, dan doet ze het goed."
Frank en Rose-Marie gingen snel voort.
„Zal ik een taxi nemen?" vroeg Frank.
„Dank je!" antwoordde zij, „ik ga met de
tram."
„Bedenk je je niet?"
Een auto kwam snel op hen af, het was een ver-
warring van trams en auto's; even drukte Rose-
Marie zich tegen hem aan als om bescherming te
zoeken; hij rukte haar weg uit het gedrang en
was voor een oogenMik weer onder den indruk van
haar hulpeloosheid; zij was zoo jong, zoo "mooi,
door zoo'n ernstige ramp, dat alle bekende
Amerikaansche overdrijving met stukken zal
worden geslagen en waarbij de tot heden
bekende leugens, slechts onschuldige peul
schilletjes zullen zijn. Het slot van zijn wereld
horoscoop was de voorspelling, dat een groot
bekend eiland in de warme luchtstreken
gelegen, door de zee zal worden verzwolgen
en dat elders een nieuw eiland uit zee zal
opduiken.
We zullen al deze gratis voorspellingen laten
voor wat ze zijn, n.l. een geraas in de ruimte en
wel zoodanig geformuleerd, dat 99 voor meer
dan honderd uitleggingen vatbaar is, zoodat
het succes van te voren reeds vaste staat. De
leidende politieke kopstukken, welke ons
eveneens reeds meermalen geweldig hebben
teleurgesteld wat hun voorspellingen en be
loften betreft, hebben de Kerstvacantie benut
voor een gepaste ontspanning, de onvermijde
lijke wenschen over en weer zijn geuit en de
menschheid wacht enkel en alleen op daden.
Wat jammer dat dit „enkel en alleen", nu
juist het moeilijkste is en wel haast onuitvoer
baar schijnt. Na een schier hopeloos gescharrel
is het eindelijk gelukt om overeenstemming te
krijgen wat de benoeming der experts betreft,
welke zullen confereeren over de herstel
betalingen en alles waat daarbij annex is. Over
eenige weken zullen deze besprekingen een
aanvang nemen.
Jhr. Loudon, de voorzitter der voorberei
dende ontwapeningscommissie, heeft aan alle
gedelegeerden doen weten, dat de voorbe
reidende ontwapeningscommissie 15 April a.s.
zal bijeenkomen. Slaagt deze voorbereidende
ontwapeningsconferentie, en hiervan zijn we
lang nog niet overtuigd, integendeel, dan zal
de ontwapeningsconferentie, die reeds zoovele
malen is aangekondigd en helaas steeds weer
even zoovele malen is uitgesteld, definitief
voor 1930 kunnen worden vastgesteld.
Hoe de kansen voor ontwapening door
Mussolini worden beoordeeld, blijkt het beste
uit zijn voorstellen de oorlogsvloot uit te
breiden. In de „Popoio d'Italia". het orgaan
van Mussolini, wordt ter motiveering van dit
plan, waarvoor nieuwe belastingen noodig zijn
om de kosten te dekken, het volgende ge
zegd:
„Het pacifistisch gepraat is zinledig en
grotesk geworden. In werkelijkheid is de bewa
peningswedloop levendiger en in grooter om
vang dan voorheen hervat. Italië is in een
binnenzee gelegen, waardoor zijn aanvoeren
gecontroleerd en afgesneden kunnen worden.
We zijn voor het betrekken van ijzer, kolen en
petroleum op het buitenland aangewezen en om
de aanvoeren in oorlogstijd te verzekeren, is
bescherming dezer zeewegen een levensvoor
waarde voor de onafhankelijkheid van Italië.
Wil het italiaansche volk onafhankelijk blij
ven, dan dienen de aangekondigde lasten te
worden aanvaard. En deze nieuwe lasten
zuilen aanvaard worden, omdat Mussolini dit
wenscht en dit de eenigste man in Italië is,
die zich de weelde iets te wenschen met goed
gevolg kan permiteeren. De een schuift de
schuld van deze bewapeningswedloop op den
ander en zoo blijven we doordraaien in het
gevaarlijke kringetje, alle goede voornemens
ten spijt."
Overigens staat de internationale politieke
brouwketel heel rustig te pruttelen. In Frank
rijk is de begrooting goedgekeurd, even dreigde
zoo lieftallig, en zij was toch zijn vrouw. Moest
hij haar nu weer van zich afstooten? Waarom
sloot hij haar niet in zijn armen, waarom schonk
hij haar niet wat zij wenschte?
„Rose," drong hij aan, „blijf je je houden aan
die voorwaarde?"
Zij trok haar arm weg en antwoordde: „Ja,"
en na een oogenblik: „Frank, je behoeft je niet te
schamen voor mij. Ik zal zoo bescheiden zijn en
zoo eenvoudig tegenover de dames van je familie,
en we behoeven nhier niet lang te blijven."
„Neen, je moet genoegen nemen met mijn
wensch." Zijn ontroering was weer voorbij; hij
was Rose-Marie vergeten, hij zag en voelde niets
anders dan zijn Rosa Marina.
„Als je mij waarlijk liefhad, zou je mij niet
weigeren," sprak hij.
„Liefhebben? Och, Frank, waarom praat je nu
daarover? Je hebt mij immers nooit naar mijn
gevoelens gevraagd."
Bij de tram gekomen, stapte zij vlug in, hij bood
haar de hand niet.
„Over een paar dagen kom ik je antwoord
halen," zeide hij.
Zij maakte een beweging met haar hoofd, die
hij zeer goed begreep, er was niets aan te doen, zij
bleef onverzettelijk. Het regende steeds harder.
Hij nam een taxi en reed naar huis. Plotseling
overviel hem heimwee, hij verlangde naar licht,
naar gezelligheid. Haastig stapte hij bij zijn moeder
binnen. In het salon hoorde hij muziek en lachen,
hij trad binnen tot verbazing van zijn moeder en
de meisjes. Anders vermeed hij alle gezelschap
pen; hij nam een kop thee, Eugenie van Loenen
zong uit Schubert; zij had een lief stemmetje.
Met gesloten oogen luisterde Frank toe: „Haide-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
Poincaré met het ontslag van het kabinet,
omdat hij het gestelde doel n.l. de goedkeuring
der begrooting, bereikt achtte,, doch van dit
voornemen hebben zijn ministers kunnen weer
houden. Het regeeringskarreteje hobbelt ver
der en de verdere taak van Poincaré zal be
staan in het uitvoeren der getroffen maatregel.
De bekende financieele schandalen in Frank
rijk breiden zich nog steeds meer uit het
einde is beschikbaar nog lang niet in 't zicht. De
verliezen der goedgeloovige spaarders, die zich
door prachtige voorspiegelingen hebben laten
ruineeren zijn slechts nog maar gedeeltelijk
bekend. Er wordt met alle gestrengheid opge
treden, alle hierbij betrokkenen, en dat zijn er
heel wat, worden aan de openbare schandpaal
genageld. Een doofpot-politiek wordt bij der
gelijke schandalen in Frankrijk niet geduld.
Uit wat tot heden bekend is kunnen we alvast
concludeeren, dat het beruchte Veendammer
drama hierbij vergeleken nog maar een peul
schilletje is.
Ook Rusland geniet den Jaatsten tijd van een
financieel schandaal. Dat is daar anders heel
zelden het geval, niet omdat zulke onaange
name dingen daar niet plaats vinden, doch
omdat het daar een vaste gewoonte is, zulke
gevallen meteen in de hiervoor bestemde groote
doofpotten,1* te doen verdwijnen. Wat het
oog niet ziet deert het hart niet en veroorzaakt
geen ergernis. De geschiedenis is begonnen
met een heele gewone wisselvervalsching, ge>
pleegd door Liwinof, broeder van den Russi
schen Plaatsvervagendenjvolkscommissaris van
Buitenlandsche Zaken. Litwinof, vroeger werk
zaam aan de Russche handeslvertegenwoordi
ging te Berlijn, heeft valsche wissels in omloop
gebracht en heeft daarop de vlucht genomen
naar Zwitserland. Vandaar is hij naar Parijs
gegaan en heeft zich vrijwillig ter beschikking
der juistitie gesteld.
In een memorandum aan den rechter weer
legt hij punt voor punt de tegen hem inge
brachte beschuldigingen en doet hierbij de
volgende interessante onthullingen:
Het plegen van wisselvervalschingen is reeds
jarenlang bij de sovjet-autoriteiten de gebrui-
röslein, Rölein auf der Haide," klonk het, en toen
diep weemoedig: „Röslein sprach, Ich steche Dich,
dasz du ewig denkst an mich!"
Hij huiverde, hij zag dien tramwagen terug vol
vreemde menschen en het meisje in haar regen
mantel, zich een plaatsje daarin veroverende, en
toen reed de wagen weg in het donker, in den
regen.
„Ich steche Dich," herhaalde hij, „ja, zij heeft
mij gestoken, maar ik, wat heb ik gedaan? Heb
ik niet moedwillig haar van den stengel gerukt?
Arm, arm Roosje!" Hij sprong op en ging naar
buiten. Vergeefs riep hij de onbestemde vormen
van zijn Rosa Marina in den geest terug; hij zag
het niet meer, maar in zijn ooren klonk het: Rös
lein, Röslein roth... en toen het „Das Du ewig
denkst an mich!" en voor zijn oogen zweefde niets
anders dan het droevige, maar vast besloten ge
zichtje zijner vrouw, zooals hij het het laatst had
gezien achter de beregende tramruiten.
XVI.
,Alle menschen! wat zeg je, Riek! Met een
heer!"
,Ja, Da, een effectieve heer, met een grijze
overjas en een pereplu op, en.
,Een hooge hoed."
,Neen, geen kachelpijp, een gewone, zoo'n
ronde."
„Dan was het meneer Emile toch niet?"
„Neen, dat weet ik zeker. Zijn gezicht kon ik
om zoo te zeggen niet zien, maar van achter kon
je het genoeg merken."
„En ze liepen gearmd?"
„Wis en waarachtig! Ik zei nog tegon Trien,
kelijke methode geweest om aan contanten te
komen. Voor dit doel werden uitsluitend een
groot aantal handelsvertegenwoordigingen op
gericht, waarbij de een wissels trok op den
ander. De aldus verkregen contanten zie in
hoofdzaak voor propaganda in het buiten
land gebruikt. Toerof, een der leden van het
volkscommissariaat voor den buitenlandschen
handel te Moskou, tevens hoofd der bolsjewis
tische geheime agenten in Duitschland, Enge
land, Frankrijk en België, heeft volgens
Litininof al deze manipulaties geleid. Verschil
lende malen heeft Litwinof opdracht gekregen
wissels te vervalschen en volgens de ontvangen
instructies uitgevoerd.
De toch al uiterst minieme crediet waardig
heid der Russen wordt door deze beschuldigen
niet vergroot en komt de Russische heeren
bepaald ongelegen. Ze laboreeren nog steeds
aan een chronisch geldgebrek, de voedselvoor
ziening baart zorg, corruptie viert hoogtij, de
exploitaite der staatsboerderijen is een vol
slagen fiasco geworden en heeft millioenen aan
verlies gekost. Een heilstaat met onheil
brengende uitkomsten en volgens Ketty dit
jaar geen verbetering. Werkelijk, de Russen
zijn niet te benijden.
INGEZONDEN MEDEDEELING*
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
daar moet ik het mijne van hebben, zei ik. Laten
we haar naloopen! Maar jawel, het was zoo vol
bij den weg. En met had ik het gezegd en weg
waren ze."
„Het is crimineel, zeg ik! Je kunt toch niemand
meer vertrouwen."
„Mensch tegen wien zeg je het. Ze bennen alle
maal zoo, ze deugen geen van allen met hun fijne
snoetjes! Je zegt het toch niet aan mevrouw?"
„Ik zou nog lieverl Ik zeg maar, geen koeien
geen moeien."
„Of je gelijk hebt."
Dien middag wist mevrouw van Zandberg er
alles van en nog meer zelfs dan Rika verteld had;
ze waren uit een café gekomen en hadden zoo echt
verliefd met elkaar geloopen en zij gingen later
den kant op van de Damstraat.
„Ik begrijp het niet," zei mevrouw, zij was
om negen uur weer thuis."
„Let uwes maar op, mevrouw! Ik heb het altijd
wel gedacht, er steekt wat achter. Ik heb al met
zooveel kameraden gewoond, maar zoo'n vreemde
snoes als Marie heb ik nog nooit aangetroffen. Zij
doet heel anders dan andere booien."
Vroeger zou mevrouw geantwoord hebben: dat
komt omdat Marie haar plicht doet en niets dan
haar plicht, doch nu zeide zij:
„Ik kan haar toch niet ondervragen, wat zij
buiten mijn huis doet, dat is mijn zaak niet. Zij
is op tijd thuisgekomen, dus kan ik er niets van
zeggen.
(Wordt vervolgd).
Grossier in Galanterieën, Kramerijen,
Speelgoederen, Garen, Band en Sa jetten
nolecstraat 75-77. - Telef. 42056. - 1 Jan. 1929
Nieuwjaar wordt U toegewenscht door
HOOGSTRAAT
hoek W. Wagenstraat, ROTTERDAM
Wenscht zijn begunstigers
gelukkig nieuwjaar
