Sanao"™- Jhdies rij te koop kNOL ST001BÖ0TDIENST EERSTE BLAD COODSINGBb 79 - ROTTERDAM ((tabletten bij Verkoudheden en Koorts ;raatsie Dienstr egelï ng ONZE Bruidsportretten zijn onovertrefbaar: S. VAN DER PLAAT ZATERDAG 1 DECEMBER 1928 11E JAARGANG. Week-revue. FEUILLETON. ROSA MARINA Grootste inrichting in Nederland DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt, is een cabine voor U gereserveerd. 'e hoogste r gebaat, e postbe- eden. Van vanaf den eg hij b.v, ans is het er. Vooral r door af- dswaarige Dat mag zeker het estendigd innen om terug zijn an de toe- nze argu- aal en de alle Minis- moet dat vordt met nting van int is veel chter een de been te wegbedek- euvel zoo aken. vergade- den Cen turen van db. en het k de Heer Maatschij. d tot het m ten op- ika. uwer reeds Planten- g Eumeris t insect is nzen sloot voorkomt t, heeft de Washing- ingsdienst, Mansholt, e gezorgd, uien naar ders groot rtikel uien ten zou op maar vol et sluiten -getwijfeld tengevolge an worden st nu heeft 'uworgani- weten te :mde uien INGEZONDEN MEDEDEELING. i'Cd MIJNHARDT'S Let vooral op den naam Sanaplrin daar deze tabletten wettig beschermd zijn tegen namaak en vervalsching Prijs 25. 40 en. 75 cl. worden gekeurd door den Plantenziektenkundigen Dienst, m.a.w. de uien voor Amerika moeten ge dekt zijn door een gezondheidscertificaat van dezen Dienst, terwijl met de betrokken Stoom vaartlijnen is overeengekomen, dat geen uien zonder bedoeld certificaat ten vervoer zullen wor den aangenomen. Deze maatregelen op zichzelf kunnen niet anders dan worden toegejuicht. Als Amerika ais uienafnemer kan worden behouden door prima waar te leveren, dan is ons afzetgebied aanmerkelijk uitgebreid en zijn we niet meer 'in hoofdzaak op Engeland aangewezen. Toch mag Engeland, tot dusverre onze grootste uienafnemer evenmin voor ons verloren gaan. Wij kunnen en mogen geen afzetgebied verliezen. De zeer hooge landprijzen en de tot in den hoogsten top opge voerde landpachten zijn voor een groot deel op de uienteeit berekend. Voor vele kleine landbouwers kan de uienteeit een levensbelang worden genoemd. Daarom hebben genoemde Besturen zich genood zaakt gezien, om deze aangelegenheid eens ernstig en met bekwamen spoed in studie te nemen en waakzaam te blijven. Men gevoelt maar al te goed, nu onze beste uien naar Amerika worden geëxporteerd, dat er moge lijk ook door andere landen eischen kunnen worden gesteld, waaraan onze uien moeten voldoen. Zoo goed als Amerika de narcissenvlieg als argu ment voor sluiting van de grenzen aanwendt, zoo goed kan Engeland weer om andere redenen den invoer van uien verbieden. Onze vergadering moet er dan ook met nadruk op wijzen, dat wij ons niet moeten voorstellen, dat de Amerikaansche maatregelen slechts alleen voor dit jaar worden toegepast, doch dat deze bij niet- sluiting van de grenzen van blijvenden aard zullen zijn en nog door tal van andere, ook door andere landen te nemen maatregelen kunnen worden gevolgd. Wij moeten dus steeds op onze hoede zijn en er toe medewerken, dat onze producten in prima conditie over onze grenzen gaan. Wij moeten zorg dragen, dat er door Onze afnemers zoo min mogelijk aanmerkingen kunnen worden gemaakt. Het blijft echter voor ons een open vraag of het doel door middel van een simpel certificaat van den Plantenziektenkundigen Dienst zal zijn te bereiken. In het hoofdartikel van de Tuinderij van deze week, welk artikel wij in de bladen van a.s. Vrijdag onder Uw aandacht hopen te brengen, wordt op Regeeringsmaatregelen aangestuurd, doch in onze vergadering is daaromtrent geen definitieve mee ning uitgesproken. Men is in overweging gegeven om daarover eens rustig na te denken en goed onder het oog te zien, wat daarvan de gevolgen kunnen zijn. Het is in gegeven omstandigheden een gebie dende eisch, dat alle belanghebbenden zooveel mogelijk samenwerking betrachten. De Secretaris der Centrale Veiling, H. van Heest. marende wegens ver- tenland. Brieven eau van dit blad. TL03 Boekhandelaren. MIDÖELMRNIS-ROTTERDAM y.y. via VLAARDINGEN s.s. „MIDBELHAMMIS" aanvangende 7 Oct, 1928 van Middelharais op Maandag en Dinsdag V. Mfddelüarnis 4.30 vm. A. Viaard. 7.00 vm.* A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) V. Middelbarnis 6.40 vm.A. Viaard. 9.10vm A. Rotterdam 10 00 vm. A. Brielle 10.20 vm.§ tart Rotterdam op Maandag en Dinsdag V.Rotterdam2.15nm. V.Viaard.3.00nm. A. Middelbarnis 5.30 nm. Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.) Van 7 October t/m 3 November en vanaf 10 Februari. V. Rotterdam 3.00 nmV. Viaard. 3 55 nm tt V. Brielle 2.25 nm.§ A. Middelbarnis S 20 Van 4 November t/m 9 Februari V. Rotterdam 2.15 nm. Y. Viaard. 3.00 nm. f A. Middelbarnis 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21 vm en, 7.12 vm. van Vlaardingen. In aansluiting op den trein vin 9.21 vm. en 9.42 vm. van Vlaardingen. f In aansluiting op den trein van 14.40 (2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardingen. ft In aansluiting op den trein van 15.40 (3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardingen. Te Vlaardingen overstappen. Op Zaterdag 1.25 n.m. AI* Peestdagen rijn te betchouwea: Nieuwjaarsdag, 2e Paaachdng, HetneUaartadag Da Pinksterdag an de beida Karatdagan. Ligplaats Boompjes tegenover Reederijsiraat. fijne kleur keurige afwerking Aanbevelend, Hobbemastraat - Middelharnis 2e atelier van af het station Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt ieder en Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 ^Voorstraat Middelharnis. Nc Binnenland. De berichten uit het binnenland vermelden uitvoerige bijzonderheden over de talrijke rampen, als een gevolg der najaarsstormen. Uit schier alle oorden komen deze berichten binnen en vermelden overstroomingen enz. enz. Vermelding zelfs van de ergste ongeluk ken is door het groote aantal ondoenlijk en als we het heele lijstje nazien, dan tellen we zelfs een verlies van 58 menschenlevens in totaal. Voor de bemanningen der reddingsbooten is het een harde tijd geweest. Met trots kun nen we weer constateeren, dat allen weer hun plicht, ja, meer dan hun plicht hebben gedaan. Een haastig afscheid van vrouw en kinderen en de gevaarlijke branding en brul lende golven ten spijt, vingen ze den strijd aan met de woedende elementen, alle gevaren trotseerend, altijd maar volhardend, en niet eerder rustend, voor de prooi aan de zee was ontrukt. De meeste landrotten hebben er geen flauw besef van, wat er in dergelijke uren van deze dapperen wordt gevergd, wat een moed en beleid er noodig is, om een gevaarvolle redding te volbrengen. Als de eerste berichten en bijzonderheden over den storm binnenkomen, dan doorloopen we allen haastig de bijzonderheden, om het verder nog haastiger weer te vergeten. Stil en zwijgend doen deze redders hun plicht, een plicht die ontzettend zwaar is en als ze dan na zoo'n gevaarvollen tocht behouden terugkeeren, ontwijken ze alle hulde, het eenige waarvoor deze zeerobben vrees heb ben. En veel hulde wordt hun niet eens gebracht. In d.en regel bestaat het uit de dankbaarheid der geredden, een bandruk en een kommetje koffie, om het verkleumde lijf wat op te kalefateren voor een nieuwen tocht. Als het sport of kunst betreft en zelfs als het zelfs maar van middelmatig gehalte is, dan zijn er huldigers in overvloed, bloemen, toespraken enz. Dan is de massa uitgelaten en wordt het een huldiging zonder eind en aan het geloei komt geen eind. Het is een schrille tegenstelling tusschen deze verdwa zing en de hulde, welke deze redders onder vinden Deze eenvoudigen hunkeren ook niet naar zoo'n huldiging, ze doen hun plicht uit edeler en hoogere motieven, doch het is hard te moeten erkennen, dat velen dezer zeehel den, die soms meer dan 100 menschenlevens van een wissen dood hebben gered, op huu ouden dag nog gebukt moeten gaan onder materieels zorgen. De Moord- en Zuid-Hol- landsche reddingmaatschappij, gesteund door regeeringssubsidie en particuliere bijdragen, tracht eenigen zonneschijn te brengen in het bestaan dezer braven. Heel onze natie heeft eigenlijk tegenover deze menschen een eere schuld in te lossen Een is in den strijd ge bleven, heeft zijn plichtsvervulling met den dood moeten betalen. We leven in den tijd van St-Nicolaas, de tjjd van geven. Een prachtige gelegenheid dus, om de rol van den goeden Sint te spelen. Gemakshalve vermel den we hier even, dat het nummer der Post giro voor dit doel is 26363. Van Muiden begint de victorie wat de opheffing der tollen betreft. Aan de memorie van antwoord over de waterstaatsbegrooting voor 1929 ontleenen wij Er moet getracht worden de tollen zoo spoedig mogelijk te doen verdwijnen. De afschaffing moet niet al te geforceerd ge schieden, aangezien dit te groote bedragen zou vergen. Waar de opheffing veelal een belang is voor een bepaalde streek, moeten lichamen die in hoofdzaak met de behartiging der belangen dier streek z(jn belast, in den afkoop bijdragen. Alle ingestelde tolheffingen, ingesteld na het indienen van de wegenwet, zoo dit tot stand komt, zullen vervallen. De tolrevolutionairen kunnen tevreden zijn i behoeven hun actie niet verder voort te zetten. De minister is tot volle medewerking bereid, mits het maar niet al te veel dubbel tjes kost. In allen ernst zal er dus waarschijn lijk aan de opheffing dezer middeleeuwsche instellingen worden gewerkt en heel wat dezer ouderwetsche hindernissen voor het moderne verkeer staan op de nominatie om het lichtende voorbeeld van den Muidertol te volgen. Eindelijk en gelukkig. INGEZONDEN MEDEDEELING. DOOR MELATI VAN JAVA. 26) Het schilderijtje kwani spoedig af en viel waar lijk goed uit. De kunstkooper was er ten minste zeer over tevreden, het was volgens den laatsten smaak en toch voor ieder begrijpelijk; hij stelde het voor zijn winkelkast ten toon en het trok vele kijkers; men kon het trottoir voor den winkel haast niet over, zoo vol was het er steeds. Rose-Marie kwam er langs en bleef een poosje stil-staan om het hier, in deze vreemde omgeving, ook eens te zien. Zonderling, dat was zij zelf; haar innigste, haar diepste, haar heiligste gevoelens tentoongesteld voor onverschilligen, voor spotters; haar man had ze kunstmatig op haar gelaat ge roepen om er zijn voordeel mee te doen. „Wat een zeurig gezicht," hoorde zij een ruw werkman zeggen. „Neen, maar 't is in-beeldig!" zei een freuletje met een bont voor haar gelaat. „Een snoes van een meid," zei een dandy. „Waar die schilder dat model heeft opgedoken?" z'j ging heen, het hoofd diep gebogen, niets zoozeer vreezende dan dat men haar in het origi neel zou herkennen. „Hij slaat geld uit mijn gezicht en gevoelens," mompelde zij, en een snijdende pijn ging haar door o Buitenland. Volgens de verschillende buitenlandsche berichten, hebben de jongste stormen ook daar allerwegen belangrijke schade aange licht, door overstroomingen, instorten van gebouwen en het vergaan van talrijke sche pen. Het is de droeve tol dér najaarsstormen en het meest droeve hierbij is het, dat het zooveel menschenlevens heeft geëischt, De bijzonderheden van al deze rampen zullen we laten rusten, ze verschillen in geen enkel opzicht van de binnenlandsche berichten hierover. In de internationale politiek is het ge lukkig minder rumoerig geweest, dan in de losgebroken natuur. De politieke atmosfeer was zelfs betrekkelijk kalm met hier en daar een briesje, een klein wolkje, als om er aan te herinneren, dat er nog voldoende vuile wasch aanwezig is, om de stemming te bederven. Het groote Duitsche metaalconflict is in ztjn tweede stadium gekomen door de uit spraak van het arbeidsgerecht te Duisburg. Deze uitspraak heeft de beslissing van den rechter in eerste instantie vernietigd en de scheidsrechterlijke uitspraak ten voordeele der arbeiders gehandhaafd en wettig ver klaard. De werkgevers wenschen zich bij deze beslissing niet neer te leggen en zijn in hooger beroep gegaan bij het RLjksarbeids- gerecht, de hoogste instantie in dezen, dat den 15 December hierover zal beslissen. Verschillende leiders der arbeiders dringen er nu op grond der gevallen rechterlijke be slissing te Duisburg op aan, dat de fabrieken weder opengesteld zullen worden, om den arbeid op de voorwaarden der scheidsrech terlijke uitspraak te hervatten. In den Rijksdag is reeds duidelijk ken, dat de houding der werkgevers in deze kwestie op zijn zachtst uitgedrukt al heel miniem was. In artikelen in organen der christelijke arbeiders worden heftige ver wijten aan de werkgevers gedaan en zeer krasse maatregelen tegen hen geëischt. Ze dringen er op aan, dat de staatsmacht de eigendommen der werkgevers in beslag zal nemen, indien niet spoedig een verandering in den toestand komt. De verbittering der christelijk georganiseerde arbeiders, hoofd zakelijk Katholieken, moet wel zeer groot zijn, indien deze een dergelijken revolu tionairen maatregel eischen. Voor het geheele economische leven van Duitschland is een spoedige oplossing drin gend gewenscht en eveneens voor het be waren van den vredein deRljksregeering. De sociaal-democraten, evenals de democraten als het Katholieke Centrum staan aan de zijde der uitgeslotenen, terwijl de Duitsche Volkspartij vrijwel de eenige is, die de hou ding der werkgevers heeft verdedigd. Zelfs de Duitsch Nationalen hebben dit niet aan gedurfd en deze z(jn anders voor geen klein gerucht vervaard. In verband met de pogingen om te komen tot vorming der groote coalitie, moet iedere wrijving tusschen de partijen vermeden wor den en in geen geval mogen de bestaande ver schilpunten worden aangescherpt. Tusschen Centrum e.n Duitsche Volkspartij botert het toch al niet te best, waaraan de door de Duitsche Volkspartij geduikelde schoolwet niet geheel vreemd is. Er is echter een breedere regeeriugsbasis noodig en waar de noodzakelijkheid hiervan door de partijen ook wordt ingezien, ls er alle kans, dat de bestaande geschillen voor- loopig worden vergeten. De begrooting voor het jaar 1929, sluitende na ingrijpende be zuiniging met 500 millioen goudmark, kan moeilijk worden ingediend, indien niet reeds van te voren vaststaat, dat hiervoor een voldoende meerderheid bestaat, om deze be grooting met de noodzakelijke nieuwe be lastingen goed te keuren. Rijkskanselier Muller heeft het Initiatief genomen en heeft de leiders der sociaal-democraten, centrum, democraten en Duitsche volkspartij totonder- handelingen over de vo.ming. -der groote coalitie uitgenoodigd. Over de resultaten dezer besprekingen is, terwijl wij dit schrij ven. nog-oiets bekend. Eén ding is voor de Duitschers zeker, na Sint-Nicolaas wachten hun nieuwe en hoo gere belastingen en dat vooruitzicht is wei nig aanlokkelijk. En deze verhoogde en meerdere belastingen zijn voar het grootste gedeelte te danken aan de hooge herstel betalingen, welke Duitschland heeft op te brengen. de ziel; „anders ben ik hem niets, nietsl" Thuisgekomen vond zij Frank in zeer opge wekte stemming; de kunstkooper had het doekje voordeelig verkocht, maar de kooper wenschte er een pendant bij te hebben; iets dat niet alleen minder treurig, maar geheel tegenovergesteld was, een bacchante of zoo iets. „En moet ik daar ook voor poseeren?" vroeg Rose-Marie. „Dat doe ik niet. Zulke gevoelens heb ik niet in mijn ziel en die kan ik ook niet uit drukken." „Maar kind! Bedenk toch.. „Neen; dat wil ik niet. Een bacchante is een slechte vrouw en dat ben ik niet, en wil het ook niet schijnen ook." „Op een doek?" „Noch op een doek, noch in jou oogen." Haar weigering was onverzettelijk, en Frank kon praten zooveel hij wilde; zij zette een heel boos gezicht en hij kreeg een ander idee; aan zijn begun stiger schreef hij eenvoudig dat hij een bacchante geen geschikte pendant vond voor een Amster- damsche burgerwees, maar dat, als men het hem overliet, hij een doekje zou maken zeker niet minder goed dan het eerste. Nu schafte hij zich een Zeeuwsch costuum aan, stak Rose-Marie daarin en liet haar over een hek leunen, met de aanbeveling heel boos te kijken, zooals hij het laatst van haar gezien had. „Je iiebt niets voor mij over; pruttelde hij; „ik doe ailes voor je om je in een goed humeur te houden. Ik geef je wat je wil. En in plaats van nu ook eens mijn zin te doen, werkje mij altijd tegen. Denk je dat ik rijk ben? Als ik het was zou ik niet zulke prullen schilderen als dit; het groote werk dat in mij leeft en dat mij geen rust laat dag (Auv.) De kwestie dezer herstelbetalingen, de chronische kwaal, die een algeheel econo misch herstel van Europa, nog steeds belem mert, is en blijft nog steeds het groote struikelblok. Nauwelijks bestaat er overeen- INGEZONDEN MEDEDEELING. TELEFOON N2 10Ö32 voor blijvende haargolving systeem „EUGEN" benevens watergolving, ondulatie „MARCEL", manicuren, pedicuren, massages, enz. stemming over de te benoemen deskundiger), of er is ook reeds oneenigheid, wie deze experts zal benoemen, de respectievelijke regeeringen, of de Commissie van Herstel. Om den lezer een indruk te geven over welke ontzaglijke cijfers het hier gaat, geven we hier de volgende cijfers, welke aangeven, wat Duitschland tot heden reeds aan herstel betalingen heeft opgebracht. In het jaar 1924 '25 heeft Duitschland 1000 millioen goudmark betaald, in 1925 '261220 millioen, in 1926'27 1500 millioen en voor 1927 '28 1750 millioen. In dezer vier jaar heeft Duitsch land dus in totaal by na 5500 millioen goud mark opgebracht aan herstelbetalingen. Geen wonder dat de Duitsche belastingbetaler zich zoo'n beetj.e, gaat voelen als een citroen, die voor-Het békende doel wordt uitgeperst. En dit alles is nog niets anders geweest dan een klein voorproefje van hetgeen hen wacht, zoo iets als om er aan te gewennen, want voor het jaar van 1 September 1928 tot 1 Septem ber 1929, moet er maar eventjes 2 milliard 5000 millioen goudmark worden opgebracht. Het zijn geweldige cjjfers, welke althans voor een klein gedeelte een denkbeeld geven, welke krachtsinspanning er noodig is, om dit op te brengen. Op ieder Duitscher rust als het ware een stevig hypotheek en aller krachtsinspanning is noodig om het te vol brengen. De Duitsche handel en industrie staat hier voor een weinig benijdenswaardige taak, en het eenige lichtpunt hierin is, dat dit twee zeer krachtige schouders zijn, die heel wat kunnen torsen. In het Belgische parlement is voor de zoo- veelste maal gedebatteerd over amnestie voor de veroordeelde activisten. En hierbij is weer eens gebleken, hoe ondoorgrondelijk en duis ter de kronkelwegen der politiek eigenlijk wel zijn. De Vlaamsche socialisten en demo craten verdedigen amnestie, doch de Waal- sche socialisten hebben dit minstens even heftig bestreden. De Gentsche socialist Chamlet sprak hier over zijn verwondering uit, aangezien ook de Waalsche socialisten, evenals alle andere socialisten in het algemeen, op congressen steeds amnestie eischen voor politieke ver oordeelden in Rusland en elders. Het was een harde waarheid, deze uitlating, doch het was jammer dat ze in geen goede aarde viel. Voor de veroordeelde activisten ziet het er niet naar uit, dat deze amnestie een meer derheid in de Kamer haalt. Wel zullen er waarschyniyk verschillende maatregelen tot verzachting worden genomen. Volgens berichten uit Warschau is er in het district Witebsk een boerenopstand tegen den sovjet uitgebroken, waarbij de boeren verschillende ambtenaren hebben vermoord. Alle communisten werden aanvankelijk ge- gearresteerd en verschillende zijn nadien doodgeschoten. Verschillende regeerings- gebouwen en de Lenin-beeltenissen werden vernield. Het moet er nog al zeer hardhandig z(jn toegegaan, volgens het bekende Russische recept, doch gezonden regeeringstroepen hebben deze opstandige beweging kracht dadig onderdrukt De leider, benevens een 60 aanhangers zijn gearresteerd. Deze heele beweging heeft weinig te beteekenen, doch bevestigt volkomen, dat er onder de boeren een ernstig groeiend verzet heerscht tegen de sovjetregeering en dat deze boeren al bitter weinig zijn ingenomen met de toe standen der zoogenaamde heilstaat. De toestand van koning George's ziekte schijnt minder gunstig te zijn, dan de eerste berichten hierover wel deden vermoeden. Aan den Prins van Wales en den hertog van Gloucester, die zich beiden in Afrika bevin den is nog geen bericht gezonden, dat ze noch nacht, zou ik afmaken, maar eerst moet ik geld verdienen, en in plaats dat mijn vrouw, zoo als het haar plicht is, mij helpt waar ze kan, con- trarieert zij mij onophoudelijk, maakt mij mijn werk moeilijk, verzwaart rrijpn taak. Had ik dat vermoed. Terwijl hij sprak had Frank haar onophoudelijk aangezien en met inwendig genot de dreigende wolken op haar gelaat bespied. Ja, zoo moest zij zijn, dat had hij noodig om een pruilend boerin netje voor te stellen.' Maar eensklaps barstte zij uit: „Is je dat meenens, Frank, of is dat ook comedie? Wil je mij boos hebben om je schilderij te doen gelukken, of is het je ernst wat je daar zegt?" „Mijn hemel, kind! bedaar! Nu span je de snaren te hoog. Niet woedend worden, pruilen alleen, het lipje laten hangen." „En ik bedank je; ik wil niet langer als speelpop door je gebruikt worden. Je doet met mij zooals mevrouw Rotmer met haar katjes; die laat ze spelen met kluwens en met moffen en globes, en ik weet al niet wat, en dan schildert zij ze af in al die poses. Maar wat zij met haar beesten doen kan, dat mag je niet doen met mij. Ik ben een mensch, en omdat ik arm was en in treurige omstandig heden, had je het recht niet mij te dwingen, ja, te dwingen, dat heb je gedaan, mij dwingen om met je te trouwen, en nu behandel je mij niet als je vrouw, maar als je model. Ik moet lachen, huilen, boos zijn, net zooals het jc belieft, en dan teeken je mij af en dan verkoop je mijn portret, o foei. Frank stond haar bewonderend aan te zien, ter wijl zij uitbarstte; zij zag er nu precies zoo uit als dien avond tegenover haar stiefvader, en zijn ziel juichte. „Rose Marino, Rosa Marino!" „Ja, je ziet mij aan en ik weet wel waarom! Het doet je plezier mij nu boos te zien, daar wil je van profiteeren voor je schilderij; wat ik denk, wat ik voel dat ken je niet schelen. Ik ben je model immers en meer niet, en daarom heb je mij-niet willen voorstellen aan je familie, daarom wil je niet een huishouden opzetten, je wilt niet dat ik leer, dat ik verstandiger wordt en beschaafder. Je moet mij alleen kunnen gebruiken voor je schilderijen, elk uur wanneer je wilt, mijn leven lang. O, wat ben ik dom geweest, toen ik weigerde voor je te zitten voor een tientje op een dag, dan had ik je, als ik het moe was geweest, het geld voor de voeten geworpen en ik was heengegaan, maar nu kan ik niet meer; ik was nog zoo jong en ik had Jans en er was niemand, die mij kon raden! En ik wist niet dat het zoo erg zou zijn, zoo erg!" „Maar wat ben je kinderachtig, Rose. Is het nu zoo vreeselijk, dat ik schetsen neem naar je gezicht; jij bent toch mijn eigen vrouw." „Neen, het is niet erg dat je het een keer doet, of twee keer of tienmaal, maar dat je mij daarvoor getrouwd hebt, daarvoor alleen, dat je mij voor niets anders goed genoeg acht dan om voor je te zitten in allerlei costumes, in allerlei houdingen, dat je mij laat lachen, of verdrietig zijn of boos worden, alleen om de uitdrukking van mijn gezicht te be- studeeren, dat noem ik schandelijk; en als je het niet begrijpt, dan is het des te erger voor jou." p. „Wees liever trotsch, dat je de kunst dienen mag, Rose." „De kunst, wat is de kunst? Is het leven dan niet beter dan de kunst? Is mijn ziel, mijn verstand niet meer waard dan een besmeerd stuk doek? Maar ik laat mij niet tenger zoo door je behandelen; INGEZONDEN MEDEDEELING. nog liever vermink ik mijn gezicht." Hij lachte een weinig gemaakt. „Maar Rose, wat een idee! Wat zou ik anders aan je hebben? Ik zou nooit getrouwd zijn als ik niet begrepen had, dat jij voor mijn succes onont beerlijk was. Ik heb het dadelijk gevoeld, toen ik met je in de stroomtram kennis maakte; van zoo'n model kan ik alles maken, en je ziet hoe ik gelijk had. Zij vechten om jou portret. Zij hebben mij voor dat kleine doek, waarop je als gigante staat, 300,geboden. Ik heb het maar even af te werken. Is dat niet mooi? Zoo vormen wij een compagnieschap, ik krijg naam en verdien geld, om dan op mijn gemak Rosa-Marina af te werken. Heb je het zoo hard bij mij? Had je een beter lot gedroomd?" Ik zou liever een arm man getrouwd hebben, die mij behandelde als zijn vrouw, dan een deftig heer, voor wien ik niets anders ben dan een model om geld te verdienen. Zij wierp haar Zeeuwsche muts en knoopen van zich af. „Wat doe je?" vroeg hij verschrikt. „Het is uit, ik doe het niet langer!" „Dat is ook aardig; en onze overeenkomst?" „Die verbreek ik. Zooiets had ik mij niet voor gesteld, daarvoor is het huwelijk mij te heilig, mijn karakter mij te lief." Zij ging de kamer uit en Frank haalde de schou ders op; hij was toch ernstiger dan hij het wilde zijn; onwillekeurig dacht hij aan de woorden van zijn oom: „Vroeg of Iaat wreekt zich de ziel!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1