Sanao"™-
Jhdies
rij te koop
kNOL
ST001BÖ0TDIENST
EERSTE BLAD
COODSINGBb 79 - ROTTERDAM
((tabletten
bij Verkoudheden en Koorts
;raatsie
Dienstr egelï ng
ONZE
Bruidsportretten
zijn onovertrefbaar:
S. VAN DER PLAAT
ZATERDAG
1 DECEMBER 1928
11E JAARGANG.
Week-revue.
FEUILLETON.
ROSA MARINA
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
is een cabine voor U gereserveerd.
'e hoogste
r gebaat,
e postbe-
eden. Van
vanaf den
eg hij b.v,
ans is het
er. Vooral
r door af-
dswaarige
Dat mag
zeker het
estendigd
innen om
terug zijn
an de toe-
nze argu-
aal en de
alle Minis-
moet dat
vordt met
nting van
int is veel
chter een
de been te
wegbedek-
euvel zoo
aken.
vergade-
den Cen
turen van
db. en het
k de Heer
Maatschij.
d tot het
m ten op-
ika.
uwer reeds
Planten-
g Eumeris
t insect is
nzen sloot
voorkomt
t, heeft de
Washing-
ingsdienst,
Mansholt,
e gezorgd,
uien naar
ders groot
rtikel uien
ten zou op
maar vol
et sluiten
-getwijfeld
tengevolge
an worden
st nu heeft
'uworgani-
weten te
:mde uien
INGEZONDEN MEDEDEELING.
i'Cd MIJNHARDT'S
Let vooral op den naam Sanaplrin daar deze tabletten
wettig beschermd zijn tegen namaak en vervalsching
Prijs 25. 40 en. 75 cl.
worden gekeurd door den Plantenziektenkundigen
Dienst, m.a.w. de uien voor Amerika moeten ge
dekt zijn door een gezondheidscertificaat van
dezen Dienst, terwijl met de betrokken Stoom
vaartlijnen is overeengekomen, dat geen uien
zonder bedoeld certificaat ten vervoer zullen wor
den aangenomen. Deze maatregelen op zichzelf
kunnen niet anders dan worden toegejuicht. Als
Amerika ais uienafnemer kan worden behouden
door prima waar te leveren, dan is ons afzetgebied
aanmerkelijk uitgebreid en zijn we niet meer 'in
hoofdzaak op Engeland aangewezen. Toch mag
Engeland, tot dusverre onze grootste uienafnemer
evenmin voor ons verloren gaan. Wij kunnen en
mogen geen afzetgebied verliezen. De zeer hooge
landprijzen en de tot in den hoogsten top opge
voerde landpachten zijn voor een groot deel op de
uienteeit berekend. Voor vele kleine landbouwers
kan de uienteeit een levensbelang worden genoemd.
Daarom hebben genoemde Besturen zich genood
zaakt gezien, om deze aangelegenheid eens ernstig
en met bekwamen spoed in studie te nemen en
waakzaam te blijven.
Men gevoelt maar al te goed, nu onze beste uien
naar Amerika worden geëxporteerd, dat er moge
lijk ook door andere landen eischen kunnen worden
gesteld, waaraan onze uien moeten voldoen.
Zoo goed als Amerika de narcissenvlieg als argu
ment voor sluiting van de grenzen aanwendt, zoo
goed kan Engeland weer om andere redenen den
invoer van uien verbieden.
Onze vergadering moet er dan ook met nadruk
op wijzen, dat wij ons niet moeten voorstellen, dat
de Amerikaansche maatregelen slechts alleen voor
dit jaar worden toegepast, doch dat deze bij niet-
sluiting van de grenzen van blijvenden aard zullen
zijn en nog door tal van andere, ook door andere
landen te nemen maatregelen kunnen worden
gevolgd. Wij moeten dus steeds op onze hoede zijn
en er toe medewerken, dat onze producten in
prima conditie over onze grenzen gaan. Wij moeten
zorg dragen, dat er door Onze afnemers zoo min
mogelijk aanmerkingen kunnen worden gemaakt.
Het blijft echter voor ons een open vraag of het
doel door middel van een simpel certificaat van
den Plantenziektenkundigen Dienst zal zijn te
bereiken.
In het hoofdartikel van de Tuinderij van deze
week, welk artikel wij in de bladen van a.s. Vrijdag
onder Uw aandacht hopen te brengen, wordt op
Regeeringsmaatregelen aangestuurd, doch in onze
vergadering is daaromtrent geen definitieve mee
ning uitgesproken. Men is in overweging gegeven
om daarover eens rustig na te denken en goed onder
het oog te zien, wat daarvan de gevolgen kunnen
zijn.
Het is in gegeven omstandigheden een gebie
dende eisch, dat alle belanghebbenden zooveel
mogelijk samenwerking betrachten.
De Secretaris der Centrale Veiling,
H. van Heest.
marende
wegens ver-
tenland. Brieven
eau van dit blad.
TL03
Boekhandelaren.
MIDÖELMRNIS-ROTTERDAM y.y.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDBELHAMMIS"
aanvangende 7 Oct, 1928
van Middelharais
op Maandag en Dinsdag
V. Mfddelüarnis 4.30 vm. A. Viaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
V. Middelbarnis 6.40 vm.A. Viaard. 9.10vm
A. Rotterdam 10 00 vm. A. Brielle 10.20 vm.§
tart Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V.Rotterdam2.15nm. V.Viaard.3.00nm.
A. Middelbarnis 5.30 nm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
Van 7 October t/m 3 November
en vanaf 10 Februari.
V. Rotterdam 3.00 nmV. Viaard. 3 55 nm tt
V. Brielle 2.25 nm.§ A. Middelbarnis S 20
Van 4 November t/m 9 Februari
V. Rotterdam 2.15 nm. Y. Viaard. 3.00 nm. f
A. Middelbarnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm
en, 7.12 vm. van Vlaardingen.
In aansluiting op den trein vin 9.21 vm.
en 9.42 vm. van Vlaardingen.
f In aansluiting op den trein van 14.40
(2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardingen.
ft In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardingen.
Te Vlaardingen overstappen.
Op Zaterdag 1.25 n.m.
AI* Peestdagen rijn te betchouwea:
Nieuwjaarsdag, 2e Paaachdng, HetneUaartadag
Da Pinksterdag an de beida Karatdagan.
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederijsiraat.
fijne kleur
keurige afwerking
Aanbevelend,
Hobbemastraat - Middelharnis
2e atelier van
af het station
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt ieder en
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
^Voorstraat Middelharnis.
Nc
Binnenland.
De berichten uit het binnenland vermelden
uitvoerige bijzonderheden over de talrijke
rampen, als een gevolg der najaarsstormen.
Uit schier alle oorden komen deze berichten
binnen en vermelden overstroomingen enz.
enz. Vermelding zelfs van de ergste ongeluk
ken is door het groote aantal ondoenlijk en
als we het heele lijstje nazien, dan tellen
we zelfs een verlies van 58 menschenlevens
in totaal.
Voor de bemanningen der reddingsbooten
is het een harde tijd geweest. Met trots kun
nen we weer constateeren, dat allen weer
hun plicht, ja, meer dan hun plicht hebben
gedaan. Een haastig afscheid van vrouw en
kinderen en de gevaarlijke branding en brul
lende golven ten spijt, vingen ze den strijd
aan met de woedende elementen, alle gevaren
trotseerend, altijd maar volhardend, en niet
eerder rustend, voor de prooi aan de zee was
ontrukt. De meeste landrotten hebben er
geen flauw besef van, wat er in dergelijke
uren van deze dapperen wordt gevergd, wat
een moed en beleid er noodig is, om een
gevaarvolle redding te volbrengen.
Als de eerste berichten en bijzonderheden
over den storm binnenkomen, dan doorloopen
we allen haastig de bijzonderheden, om het
verder nog haastiger weer te vergeten. Stil
en zwijgend doen deze redders hun plicht,
een plicht die ontzettend zwaar is en als ze
dan na zoo'n gevaarvollen tocht behouden
terugkeeren, ontwijken ze alle hulde, het
eenige waarvoor deze zeerobben vrees heb
ben. En veel hulde wordt hun niet eens
gebracht. In d.en regel bestaat het uit de
dankbaarheid der geredden, een bandruk en
een kommetje koffie, om het verkleumde lijf
wat op te kalefateren voor een nieuwen tocht.
Als het sport of kunst betreft en zelfs als
het zelfs maar van middelmatig gehalte is,
dan zijn er huldigers in overvloed, bloemen,
toespraken enz. Dan is de massa uitgelaten
en wordt het een huldiging zonder eind en
aan het geloei komt geen eind. Het is een
schrille tegenstelling tusschen deze verdwa
zing en de hulde, welke deze redders onder
vinden Deze eenvoudigen hunkeren ook niet
naar zoo'n huldiging, ze doen hun plicht uit
edeler en hoogere motieven, doch het is hard
te moeten erkennen, dat velen dezer zeehel
den, die soms meer dan 100 menschenlevens
van een wissen dood hebben gered, op huu
ouden dag nog gebukt moeten gaan onder
materieels zorgen. De Moord- en Zuid-Hol-
landsche reddingmaatschappij, gesteund door
regeeringssubsidie en particuliere bijdragen,
tracht eenigen zonneschijn te brengen in het
bestaan dezer braven. Heel onze natie heeft
eigenlijk tegenover deze menschen een eere
schuld in te lossen Een is in den strijd ge
bleven, heeft zijn plichtsvervulling met den
dood moeten betalen. We leven in den tijd
van St-Nicolaas, de tjjd van geven. Een
prachtige gelegenheid dus, om de rol van den
goeden Sint te spelen. Gemakshalve vermel
den we hier even, dat het nummer der Post
giro voor dit doel is 26363.
Van Muiden begint de victorie wat de
opheffing der tollen betreft. Aan de memorie
van antwoord over de waterstaatsbegrooting
voor 1929 ontleenen wij
Er moet getracht worden de tollen zoo
spoedig mogelijk te doen verdwijnen. De
afschaffing moet niet al te geforceerd ge
schieden, aangezien dit te groote bedragen
zou vergen. Waar de opheffing veelal een
belang is voor een bepaalde streek, moeten
lichamen die in hoofdzaak met de behartiging
der belangen dier streek z(jn belast, in den
afkoop bijdragen.
Alle ingestelde tolheffingen, ingesteld na
het indienen van de wegenwet, zoo dit tot
stand komt, zullen vervallen.
De tolrevolutionairen kunnen tevreden zijn
i behoeven hun actie niet verder voort te
zetten. De minister is tot volle medewerking
bereid, mits het maar niet al te veel dubbel
tjes kost. In allen ernst zal er dus waarschijn
lijk aan de opheffing dezer middeleeuwsche
instellingen worden gewerkt en heel wat
dezer ouderwetsche hindernissen voor het
moderne verkeer staan op de nominatie om
het lichtende voorbeeld van den Muidertol te
volgen. Eindelijk en gelukkig.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
DOOR
MELATI VAN JAVA.
26)
Het schilderijtje kwani spoedig af en viel waar
lijk goed uit. De kunstkooper was er ten minste
zeer over tevreden, het was volgens den laatsten
smaak en toch voor ieder begrijpelijk; hij stelde
het voor zijn winkelkast ten toon en het trok vele
kijkers; men kon het trottoir voor den winkel
haast niet over, zoo vol was het er steeds.
Rose-Marie kwam er langs en bleef een poosje
stil-staan om het hier, in deze vreemde omgeving,
ook eens te zien. Zonderling, dat was zij zelf; haar
innigste, haar diepste, haar heiligste gevoelens
tentoongesteld voor onverschilligen, voor spotters;
haar man had ze kunstmatig op haar gelaat ge
roepen om er zijn voordeel mee te doen.
„Wat een zeurig gezicht," hoorde zij een ruw
werkman zeggen.
„Neen, maar 't is in-beeldig!" zei een freuletje
met een bont voor haar gelaat. „Een snoes van een
meid," zei een dandy. „Waar die schilder dat
model heeft opgedoken?"
z'j ging heen, het hoofd diep gebogen, niets
zoozeer vreezende dan dat men haar in het origi
neel zou herkennen.
„Hij slaat geld uit mijn gezicht en gevoelens,"
mompelde zij, en een snijdende pijn ging haar door
o
Buitenland.
Volgens de verschillende buitenlandsche
berichten, hebben de jongste stormen ook
daar allerwegen belangrijke schade aange
licht, door overstroomingen, instorten van
gebouwen en het vergaan van talrijke sche
pen. Het is de droeve tol dér najaarsstormen
en het meest droeve hierbij is het, dat het
zooveel menschenlevens heeft geëischt, De
bijzonderheden van al deze rampen zullen
we laten rusten, ze verschillen in geen enkel
opzicht van de binnenlandsche berichten
hierover.
In de internationale politiek is het ge
lukkig minder rumoerig geweest, dan in de
losgebroken natuur. De politieke atmosfeer
was zelfs betrekkelijk kalm met hier en
daar een briesje, een klein wolkje, als om
er aan te herinneren, dat er nog voldoende
vuile wasch aanwezig is, om de stemming
te bederven.
Het groote Duitsche metaalconflict is in
ztjn tweede stadium gekomen door de uit
spraak van het arbeidsgerecht te Duisburg.
Deze uitspraak heeft de beslissing van den
rechter in eerste instantie vernietigd en de
scheidsrechterlijke uitspraak ten voordeele
der arbeiders gehandhaafd en wettig ver
klaard. De werkgevers wenschen zich bij
deze beslissing niet neer te leggen en zijn
in hooger beroep gegaan bij het RLjksarbeids-
gerecht, de hoogste instantie in dezen, dat
den 15 December hierover zal beslissen.
Verschillende leiders der arbeiders dringen
er nu op grond der gevallen rechterlijke be
slissing te Duisburg op aan, dat de fabrieken
weder opengesteld zullen worden, om den
arbeid op de voorwaarden der scheidsrech
terlijke uitspraak te hervatten.
In den Rijksdag is reeds duidelijk
ken, dat de houding der werkgevers in deze
kwestie op zijn zachtst uitgedrukt al heel
miniem was. In artikelen in organen der
christelijke arbeiders worden heftige ver
wijten aan de werkgevers gedaan en zeer
krasse maatregelen tegen hen geëischt. Ze
dringen er op aan, dat de staatsmacht de
eigendommen der werkgevers in beslag zal
nemen, indien niet spoedig een verandering
in den toestand komt. De verbittering der
christelijk georganiseerde arbeiders, hoofd
zakelijk Katholieken, moet wel zeer groot
zijn, indien deze een dergelijken revolu
tionairen maatregel eischen.
Voor het geheele economische leven van
Duitschland is een spoedige oplossing drin
gend gewenscht en eveneens voor het be
waren van den vredein deRljksregeering. De
sociaal-democraten, evenals de democraten
als het Katholieke Centrum staan aan de
zijde der uitgeslotenen, terwijl de Duitsche
Volkspartij vrijwel de eenige is, die de hou
ding der werkgevers heeft verdedigd. Zelfs
de Duitsch Nationalen hebben dit niet aan
gedurfd en deze z(jn anders voor geen
klein gerucht vervaard.
In verband met de pogingen om te komen
tot vorming der groote coalitie, moet iedere
wrijving tusschen de partijen vermeden wor
den en in geen geval mogen de bestaande ver
schilpunten worden aangescherpt. Tusschen
Centrum e.n Duitsche Volkspartij botert het
toch al niet te best, waaraan de door de
Duitsche Volkspartij geduikelde schoolwet
niet geheel vreemd is.
Er is echter een breedere regeeriugsbasis
noodig en waar de noodzakelijkheid hiervan
door de partijen ook wordt ingezien, ls er
alle kans, dat de bestaande geschillen voor-
loopig worden vergeten. De begrooting voor
het jaar 1929, sluitende na ingrijpende be
zuiniging met 500 millioen goudmark, kan
moeilijk worden ingediend, indien niet reeds
van te voren vaststaat, dat hiervoor een
voldoende meerderheid bestaat, om deze be
grooting met de noodzakelijke nieuwe be
lastingen goed te keuren. Rijkskanselier
Muller heeft het Initiatief genomen en heeft
de leiders der sociaal-democraten, centrum,
democraten en Duitsche volkspartij totonder-
handelingen over de vo.ming. -der groote
coalitie uitgenoodigd. Over de resultaten
dezer besprekingen is, terwijl wij dit schrij
ven. nog-oiets bekend.
Eén ding is voor de Duitschers zeker, na
Sint-Nicolaas wachten hun nieuwe en hoo
gere belastingen en dat vooruitzicht is wei
nig aanlokkelijk. En deze verhoogde en
meerdere belastingen zijn voar het grootste
gedeelte te danken aan de hooge herstel
betalingen, welke Duitschland heeft op te
brengen.
de ziel; „anders ben ik hem niets, nietsl"
Thuisgekomen vond zij Frank in zeer opge
wekte stemming; de kunstkooper had het doekje
voordeelig verkocht, maar de kooper wenschte er
een pendant bij te hebben; iets dat niet alleen
minder treurig, maar geheel tegenovergesteld was,
een bacchante of zoo iets.
„En moet ik daar ook voor poseeren?" vroeg
Rose-Marie. „Dat doe ik niet. Zulke gevoelens
heb ik niet in mijn ziel en die kan ik ook niet uit
drukken."
„Maar kind! Bedenk toch..
„Neen; dat wil ik niet. Een bacchante is een
slechte vrouw en dat ben ik niet, en wil het ook
niet schijnen ook."
„Op een doek?"
„Noch op een doek, noch in jou oogen."
Haar weigering was onverzettelijk, en Frank
kon praten zooveel hij wilde; zij zette een heel boos
gezicht en hij kreeg een ander idee; aan zijn begun
stiger schreef hij eenvoudig dat hij een bacchante
geen geschikte pendant vond voor een Amster-
damsche burgerwees, maar dat, als men het hem
overliet, hij een doekje zou maken zeker niet
minder goed dan het eerste.
Nu schafte hij zich een Zeeuwsch costuum aan,
stak Rose-Marie daarin en liet haar over een hek
leunen, met de aanbeveling heel boos te kijken,
zooals hij het laatst van haar gezien had.
„Je iiebt niets voor mij over; pruttelde hij; „ik
doe ailes voor je om je in een goed humeur te
houden. Ik geef je wat je wil. En in plaats van nu
ook eens mijn zin te doen, werkje mij altijd tegen.
Denk je dat ik rijk ben? Als ik het was zou ik
niet zulke prullen schilderen als dit; het groote
werk dat in mij leeft en dat mij geen rust laat dag
(Auv.)
De kwestie dezer herstelbetalingen, de
chronische kwaal, die een algeheel econo
misch herstel van Europa, nog steeds belem
mert, is en blijft nog steeds het groote
struikelblok. Nauwelijks bestaat er overeen-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
TELEFOON N2 10Ö32
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
stemming over de te benoemen deskundiger),
of er is ook reeds oneenigheid, wie deze
experts zal benoemen, de respectievelijke
regeeringen, of de Commissie van Herstel.
Om den lezer een indruk te geven over
welke ontzaglijke cijfers het hier gaat, geven
we hier de volgende cijfers, welke aangeven,
wat Duitschland tot heden reeds aan herstel
betalingen heeft opgebracht. In het jaar
1924 '25 heeft Duitschland 1000 millioen
goudmark betaald, in 1925 '261220 millioen,
in 1926'27 1500 millioen en voor 1927 '28
1750 millioen. In dezer vier jaar heeft Duitsch
land dus in totaal by na 5500 millioen goud
mark opgebracht aan herstelbetalingen. Geen
wonder dat de Duitsche belastingbetaler zich
zoo'n beetj.e, gaat voelen als een citroen, die
voor-Het békende doel wordt uitgeperst. En
dit alles is nog niets anders geweest dan een
klein voorproefje van hetgeen hen wacht, zoo
iets als om er aan te gewennen, want voor
het jaar van 1 September 1928 tot 1 Septem
ber 1929, moet er maar eventjes 2 milliard
5000 millioen goudmark worden opgebracht.
Het zijn geweldige cjjfers, welke althans
voor een klein gedeelte een denkbeeld geven,
welke krachtsinspanning er noodig is, om
dit op te brengen. Op ieder Duitscher rust
als het ware een stevig hypotheek en aller
krachtsinspanning is noodig om het te vol
brengen. De Duitsche handel en industrie
staat hier voor een weinig benijdenswaardige
taak, en het eenige lichtpunt hierin is, dat
dit twee zeer krachtige schouders zijn, die
heel wat kunnen torsen.
In het Belgische parlement is voor de zoo-
veelste maal gedebatteerd over amnestie voor
de veroordeelde activisten. En hierbij is weer
eens gebleken, hoe ondoorgrondelijk en duis
ter de kronkelwegen der politiek eigenlijk
wel zijn. De Vlaamsche socialisten en demo
craten verdedigen amnestie, doch de Waal-
sche socialisten hebben dit minstens even
heftig bestreden.
De Gentsche socialist Chamlet sprak hier
over zijn verwondering uit, aangezien ook
de Waalsche socialisten, evenals alle andere
socialisten in het algemeen, op congressen
steeds amnestie eischen voor politieke ver
oordeelden in Rusland en elders. Het was
een harde waarheid, deze uitlating, doch het
was jammer dat ze in geen goede aarde viel.
Voor de veroordeelde activisten ziet het er
niet naar uit, dat deze amnestie een meer
derheid in de Kamer haalt. Wel zullen er
waarschyniyk verschillende maatregelen tot
verzachting worden genomen.
Volgens berichten uit Warschau is er in
het district Witebsk een boerenopstand tegen
den sovjet uitgebroken, waarbij de boeren
verschillende ambtenaren hebben vermoord.
Alle communisten werden aanvankelijk ge-
gearresteerd en verschillende zijn nadien
doodgeschoten. Verschillende regeerings-
gebouwen en de Lenin-beeltenissen werden
vernield.
Het moet er nog al zeer hardhandig z(jn
toegegaan, volgens het bekende Russische
recept, doch gezonden regeeringstroepen
hebben deze opstandige beweging kracht
dadig onderdrukt De leider, benevens een
60 aanhangers zijn gearresteerd. Deze heele
beweging heeft weinig te beteekenen, doch
bevestigt volkomen, dat er onder de boeren
een ernstig groeiend verzet heerscht tegen
de sovjetregeering en dat deze boeren al
bitter weinig zijn ingenomen met de toe
standen der zoogenaamde heilstaat.
De toestand van koning George's ziekte
schijnt minder gunstig te zijn, dan de eerste
berichten hierover wel deden vermoeden.
Aan den Prins van Wales en den hertog van
Gloucester, die zich beiden in Afrika bevin
den is nog geen bericht gezonden, dat ze
noch nacht, zou ik afmaken, maar eerst moet ik
geld verdienen, en in plaats dat mijn vrouw, zoo
als het haar plicht is, mij helpt waar ze kan, con-
trarieert zij mij onophoudelijk, maakt mij mijn
werk moeilijk, verzwaart rrijpn taak. Had ik dat
vermoed.
Terwijl hij sprak had Frank haar onophoudelijk
aangezien en met inwendig genot de dreigende
wolken op haar gelaat bespied. Ja, zoo moest zij
zijn, dat had hij noodig om een pruilend boerin
netje voor te stellen.'
Maar eensklaps barstte zij uit:
„Is je dat meenens, Frank, of is dat ook comedie?
Wil je mij boos hebben om je schilderij te doen
gelukken, of is het je ernst wat je daar zegt?"
„Mijn hemel, kind! bedaar! Nu span je de snaren
te hoog. Niet woedend worden, pruilen alleen, het
lipje laten hangen."
„En ik bedank je; ik wil niet langer als speelpop
door je gebruikt worden. Je doet met mij zooals
mevrouw Rotmer met haar katjes; die laat ze
spelen met kluwens en met moffen en globes, en
ik weet al niet wat, en dan schildert zij ze af in al
die poses. Maar wat zij met haar beesten doen kan,
dat mag je niet doen met mij. Ik ben een mensch,
en omdat ik arm was en in treurige omstandig
heden, had je het recht niet mij te dwingen, ja,
te dwingen, dat heb je gedaan, mij dwingen om met
je te trouwen, en nu behandel je mij niet als je
vrouw, maar als je model. Ik moet lachen, huilen,
boos zijn, net zooals het jc belieft, en dan teeken je
mij af en dan verkoop je mijn portret, o foei.
Frank stond haar bewonderend aan te zien, ter
wijl zij uitbarstte; zij zag er nu precies zoo uit als
dien avond tegenover haar stiefvader, en zijn ziel
juichte.
„Rose Marino, Rosa Marino!"
„Ja, je ziet mij aan en ik weet wel waarom! Het
doet je plezier mij nu boos te zien, daar wil je van
profiteeren voor je schilderij; wat ik denk, wat ik
voel dat ken je niet schelen. Ik ben je model
immers en meer niet, en daarom heb je mij-niet
willen voorstellen aan je familie, daarom wil je
niet een huishouden opzetten, je wilt niet dat ik
leer, dat ik verstandiger wordt en beschaafder.
Je moet mij alleen kunnen gebruiken voor je
schilderijen, elk uur wanneer je wilt, mijn leven
lang. O, wat ben ik dom geweest, toen ik weigerde
voor je te zitten voor een tientje op een dag, dan
had ik je, als ik het moe was geweest, het geld voor
de voeten geworpen en ik was heengegaan, maar
nu kan ik niet meer; ik was nog zoo jong en ik had
Jans en er was niemand, die mij kon raden! En ik
wist niet dat het zoo erg zou zijn, zoo erg!"
„Maar wat ben je kinderachtig, Rose. Is het nu
zoo vreeselijk, dat ik schetsen neem naar je gezicht;
jij bent toch mijn eigen vrouw."
„Neen, het is niet erg dat je het een keer doet,
of twee keer of tienmaal, maar dat je mij daarvoor
getrouwd hebt, daarvoor alleen, dat je mij voor
niets anders goed genoeg acht dan om voor je te
zitten in allerlei costumes, in allerlei houdingen, dat
je mij laat lachen, of verdrietig zijn of boos worden,
alleen om de uitdrukking van mijn gezicht te be-
studeeren, dat noem ik schandelijk; en als je het
niet begrijpt, dan is het des te erger voor jou."
p. „Wees liever trotsch, dat je de kunst dienen
mag, Rose."
„De kunst, wat is de kunst? Is het leven dan
niet beter dan de kunst? Is mijn ziel, mijn verstand
niet meer waard dan een besmeerd stuk doek?
Maar ik laat mij niet tenger zoo door je behandelen;
INGEZONDEN MEDEDEELING.
nog liever vermink ik mijn gezicht."
Hij lachte een weinig gemaakt.
„Maar Rose, wat een idee! Wat zou ik anders
aan je hebben? Ik zou nooit getrouwd zijn als ik
niet begrepen had, dat jij voor mijn succes onont
beerlijk was. Ik heb het dadelijk gevoeld, toen ik
met je in de stroomtram kennis maakte; van zoo'n
model kan ik alles maken, en je ziet hoe ik gelijk
had. Zij vechten om jou portret. Zij hebben mij
voor dat kleine doek, waarop je als gigante staat,
300,geboden. Ik heb het maar even af te
werken. Is dat niet mooi? Zoo vormen wij een
compagnieschap, ik krijg naam en verdien geld,
om dan op mijn gemak Rosa-Marina af te werken.
Heb je het zoo hard bij mij? Had je een beter lot
gedroomd?"
Ik zou liever een arm man getrouwd hebben, die
mij behandelde als zijn vrouw, dan een deftig heer,
voor wien ik niets anders ben dan een model om
geld te verdienen.
Zij wierp haar Zeeuwsche muts en knoopen van
zich af.
„Wat doe je?" vroeg hij verschrikt.
„Het is uit, ik doe het niet langer!"
„Dat is ook aardig; en onze overeenkomst?"
„Die verbreek ik. Zooiets had ik mij niet voor
gesteld, daarvoor is het huwelijk mij te heilig, mijn
karakter mij te lief."
Zij ging de kamer uit en Frank haalde de schou
ders op; hij was toch ernstiger dan hij het wilde
zijn; onwillekeurig dacht hij aan de woorden van
zijn oom:
„Vroeg of Iaat wreekt zich de ziel!"
(Wordt vervolgd).