EERSTE BLAD WATT- ER.SER.SE 4I5+B445 ed gastheer PHILIP! „MINÏWATT" WONDERSERÏE RN'S STUDIE-WATERVERF Het Beste! jgbaar In eiken boekhandel. ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1928 DWAALLICHTEN. COOE5INGEE 79 - ROTTERDAM Grootste inrichting in Nederland DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt, is een cabine voor U gereserveerd. ïversen. is, (Opgaaf van 3000 k.g. Gro- »EN. AUGUSTUS uur (z tte e, reap, veiling 3.A. (18 gem. nmelsdyk, aan Oude Stee", in 1 December irzoeke van de milie De Graaft Zilversmit en IER SLUYS. weer eens voot schrijven? )b je weer een den luitenant tegenwoordig ten den besten ■d is. Verschillende studie. Ik hoor, je zoon studeert in Leiden. Och kom, h(j studeert, ...neen, ik studeer waar ik het geld vandaan zal halen wat zijn studeeren kost. Galgenhumor. Veroordeelde tot den beul: Zeg kun je den strop niet onder mijn armen doen, want ik kan geen kittelen aan mijn hals velen. Politie. Wat moet je jongen worden,meneer? Wel, ik denk dat ik hem politie-agent zal laten worden, want hij heeft een zeld- zamen aanleg, om er nooit te zijn als ik hem noodig heb. Ze kregen elkaar. Eerste schrijver: Ik ben nu bezig met een boeiende novelle! Tweede schrijver: Zoo, en krijgen ze elkaar Eerste schrijver: Jawel, bij de haren. Bemoedigend. Een reiziger komt in de Alpen met zijn gids aan een zeer steilen weg, langs een diepe kloof. Waarheen leidt eigenlijk deze weg? Naar de eeuwigheidluidt het sombere antwoord. zorgt er voor dat, wanneer hij gasten krijgt, de radio ontvangst perfect is. Het excuus, dat„de ont vangst gisteren nog zoo goed was en juist vandaag zooveel min der", is altijd pijnlijk. Indien gij er voor zorgt dat Uw ontvangtoestel voorzien is van kunt gij er zeker van zijn, dat Uw gasten met plezier zullen terugdenken aan den genoeglijken avond bij U doorgebracht. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,076 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 10E JAARGANG. - N°. 77 Week-revne. Binnenland. De Olympische goden worden op hun tocht naar ons land trouw door collega Pluvius gevolgd. Op den officieelen openingsdag pakten dreigende wolken zich samen en kon er ieder oogenblik een verkoelende bui wor den verwacht. Het bleef evenwel gelukkig droog. De offlcieele opening, waarvan een volledig bezet stadioD getuige is geweest, was een indrukwekkende plechtigheid. Na een wy dings woord van oud-minister dr. Th. de Visser en een korte rede van den voor zitter van het N.O.C. heeft Prins Hendrik in naam der Koningin de Olympische spe len geopend. Artilleriesalvos daverden, trom petten schalden en de Olympische vlag steeg omhoog. Te midden der verschillende vaan deldragers, met de linkerhand de Holland- sche driekleur vasthoudend, de rechterhand ten hemel heffend, legde Henry Denis, onze kranige sportsman, den Olympischen eed af. Het eenige dat deze plechtige opening af breuk deed, was de weigering der Franschen om hieraan deel te nemen. De verbroedering bleek hier weer niet al te innig te zijn. Het spel is dus weer begonnen, waarbij Pluvius weer erg royaal is met zijn regenkraantje. Blijkbaar is hij bevreest voor een al te groot enthousiasme. Overal waar men tegenwoor dig in Amsterdam komt, hoort men een mengelmoes van vreemde talen. De zaken- menschen hopen op een financieel succes, doch het zal nog de vraag zijn, of de ver huurders van kamers, die heele ameuble menten op afbetaling hebben gekocht, in de hoop deze ruimschoots terug te verdienen, zal worden bewaarheid. Ons inziens is de Olympiade wat al te veel als een kip met gouden eieren voorgesteld. Gedurende den zomer neemt ook het aan tal slachtoffers van auto-ongelukken toe. Het lijstje of juister de lijst wordt beden kelijk lang. Voor een niet gering deel is dit ook toe te schrijven aan het steeds toene mend aantal auto's en zoolang zoowel be stuurders als voetgangers en andere weg gebruikers niet meer meewerken, zal er van een vermindering van het aantal ongelukken wel geen sprake zijn, eerder het tegendeel. In het algemeen wordt er hier in ons landje nog zwaar gezondigd tegen de regels van het verkeer en men moet zich verbazen, dat de rijdende dood nog niet meer slachtoffers maakt. In Amerika heeft een bekend rechter de al te roekelooze chauffeurs eenige malen meegenomen naar de opgebaarde slacht offers, welke door hen waren overreden, om hun in het bijzijn dezer slachtoffers te laten zweren, dat ze in het vervolg voorzichtiger zouden rijden. Dit schijnt ook al niets te helpen, gezien het aantal ongelukken aldaar. W!j hebben de afgeloopen week uit de Hol- landsche bladen 6 gevallen met doodeltjken afloop gelezen, hetgeen toch zeer zeker erg veel is te noemen. Deze week, 2 Augustus, heeft heel Neder land meegeleefd met de vorstelijke feestdag, de herdenking van den zeventigjarigen leef- FEUILLETON. E. WERNER VERTALING VAN HERMINA. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 86) „Die ordonnans, die zoo even hier was dat was niemand anders dan mijnheer Rojanow in levenden lijve!" Egon begreep, dat hij zich goed moest houden. Hij wendde zich om en zeide bedaard: „Ik geloof, dat ge geesten ziet!" „Maar, Hoogheid „Onzin! Er bestond eenige gelijkenis, dat's waar en daarom vroeg ik den man naar zijn naam. Ge hoort immers, dat hij Tanner heet." „Maar hij was toch niemand|anders dan mijnheer Rojanow!" hield Stadinger vol, wiens scherpe oogen hem niet konden misleiden. „Alleen zijn lange zwarte haren ontbraken en zijn trotsche, gebiedende manier van spreken maar zijn eigen stem was 't ook!" „Zwijg toch met al die dwaasheden!" viel Egon driftig uit. „Ge weet immers, dat mijnheer Roja now op Sicilië zit, en nu wilt ge hem hier als een ordonnans van het zevende regiment terugvinden, Dat's immers al te dwaas 1" Stadinger zweeg. Ja, 't was zeker dwaas en on mogelijk, wat hij beweerde, en daarom was de tijd van Hare Majesteit de Koningin-Moeder. Den 7 Jan. zal het een halve eeuw geleden zijn, dat het huwelijk tusschen koning WiL- lem III en Haar werd voltrokken. Dat er uit alle oorden van ons land talrijke blijken van verknochtheid en meeleven "met deze heugelijke gebeurtenis zijn binnen gekomen, is begrijpelijk. Haar weg is niet altijd over rozen gegaan, doch zoowel als Konningin Emma, als, als Koningin-Regentes en als Koningin-Moeder, heeft Hare Majesteit al de harten der natie veroverd. De herdenking van den zeventig-jarigen geboortedag is een mijlpaal in het leven van ieder mensch. Als we bij deze mijlpaal terugblikken, dan heb ben we alle redenen tot groote vreugde en dankbaarheid. Steeds stelt Hare Majesteit nog alle belangstelling in alle belangrijke gebeurtenissen in ons land en de wijze waarop Zij deze belangstelling toont, be wijst, dat deze belangstelling niet een gevolg is van Haar positie als Koningin-Moeder, doch dat deze belangstelling voortspruit uit een warm en edel hart. Laten we hopen dat Hare Majesteit nog jaren lang in goeden gezondheid zich mag verheugen, in den ver deren bloei en groei van ons vaderland. <(Adv.) Buitenland. Austen Chamberlain heeft bij de behan deling van de begrooting van buitenlandsche zaken in het Lagerhuis eenige verklaringen afgelegd, welke zeer de aandacht trokken. Behalve eenige algemeene opmerkingen over het Kellog-pact, verklaarde Chamberlain, dat er reeds geruimen tijd besprekingen waren gehouden tusschen Engeland en Frankrijk nopens ontwapening ter zee en dat deze besprekingen met succes bekroond zijn. Dit compromis zal ter kennis worden gebracht der andere groote zee-mogendheden, in de hoop, dat dit ook voor deze staten aanvaard baar zal zijn. Over deze voorstellen zelf, wenschte Chamberlain zich niet verder uit te laten, zulks omdat de andere mogend heden hiervan nog geen kennis hebben kun nen nemen. Hij vergenoegde zich enkel met de verklaring, dat de voorstellen zich beper ken tot een bewapening ter zee en dat de eerste ernstige besprekingen zullen plaats hebben in de commissie van ontwapening. We krijgen dus binnenkort een nieuwe vloot-conferentie waarby reeds van te voren vaststaat, dat de ernstige meeningsverschil- Jen tusschen Frankrijk en Engeland zijn weggenomen of verzacht. Op de voorgaande vloot-conferentie zijn de onderhandelingen gestrand op de weigering van Frankrijk en Amerika om behalve in beperking der ton nage ook toe te stemmen in een vast te stellen detailleering wat het type der te bou wen schepen betreft. Waarschijnlijk zal de Fransche regeering over dit laatste bezwaar zijn heengestapt en heeft zy toegestemd in een vaststelling van de percentages wat de verschillende types als kruisers, torpedo- jonge vorst ook zoo ontstemd; hij nam 't kwalijk, dat men een gemeen soldaat met zijn vriend ver wisselde. En dan, die trotsche Rojanow, die zoo uitstekend kon bevelen en op Rodeck menigmaal al de dienstboden aan het werk had gezet, en de ordonnans, tegen wien luitenant Waldorf uitvoer, omdat hij niet hard genoeg sprak, waren wel hemelsbreed verschillende personen 1 Als die stem maar niet net eender was geweest! „Zou uwe Hoogheid dus denken vroeg de oude man, die nu toch eenigszins begon te weifelen. „Dat gij geesten ziet, heb ik je immers al gezegd," zeide Egon op wat zachter toon. „Ga naar je kwartier en slaap maar eens goed uit, anders vindt ge nog overal gelijkenissen. Goedennacht!" Stadinger gehoorzaamde en vertrok. Gelukkig had hij Jozef Tanner, die slechts weinige weken op Oswalden was geweest, niet gekend, en was hij door die ontmoeting zóo getroffen, dat de met moeite bedwongen ontroering van zijn meester hem ten eenenmale ontging. Maar hij bleef het hoofd schudden 't was tóch een wonderlijke geschiedenis! Toen de vorst alleen was gebleven, begon hij de kamer driftig op en neer te loopen. Rojanow had dus ondanks alles bereikt, wat hij hem had ge weigerd! Jozef Tanner! Hij herinnerde zich nog best dezen naam, die hem destijds op Ostwalden was genoemd, en hij wist thans ook, welke hand Hart mut den toegang tot de gelederen had geopend, die voor een Rojanow gesloten waren. Wat krijgt de liefde eener vrouw niet gedaan, die haar uit verkorene ten koste van eiken prijs met zichzelf en de wereld wil verzoenen? Ze liet hem zelfs den dood trotseeren, om zijn leven en daarmee ook het hare te redden 1 jagers enz. betreft. Indien deze komende besprekingen succes hebben, dan zal zich dit ook doen gevoelen op het geheele ontwape- ningsvraagstuk, dat den laatsten tijd beden kelijke teekenen van bevriezing vertoonde en eenige opkikkering dringend noodig had. Engeland, dat ter verdediging van zijn talryke en zeer lange handelswegen jaarlijks zeer groote sommen voor de vloot uitgeeft, heeft bij dit alles een zeer groot belang. Hierdoor zou een einde komen aan de kost bare bewapeningswedloop ter zee, hetgeen Engeland jaarlijks vele millioenen zou be sparen, wat de Engelsche schatkist, mits gaders de Engelsche belastingbetaler, zeer aangenaam zal zijn. Er worden aan de Engel sche schatkist bovendien toch al zeer zware eischen gesteld. Er heerscht n.m.l. in een deel der industrie en speciaal in de kolen mijnen een belangrijke werkeloosheid, welke voor een deel permanent kan worden ge noemd. De bestrijding hiervan heeft reeds groote bedragen gekost en het aantal heel meesters die vriendelijke raadgevingen aan de hand doen, om dit euvel te bestreden, zijn legio. In het kabinet Baldwin bestaat op dit belangrijke punt geen overeenstem ming. Nadat Churcill voor eenige dageD bjj de belasting-hervormingsdebatten heeft ver klaard, dat een drastische verandering op fiscaal gebied (protectie) ten zeerste onge- wenscht is op het oogenblik, heeft Hichs, minister van binnenlandsche zaken, een warm pleidooi gehouden voor protectie, wat Baldwin in een zeer moeilijke positie brengt. De protectieleuze der conservatieven heeft hem in '23 de nederlaag gekost, zoodat hy 5szins reden heeft, om opnieuw met de verkiezingen in 't zicht wat huiverig te zijn voor het protectie-stokpaardje. Door hervor ming in het plaatselijk belastingstelsel, waar door vooral de industrie wordt ontlast, hoopt Baldwin protectie te kunnen ontgaan. On danks dit kan het fanatieke gedrijf van Hichs hem nog heel wat onaangenaamheden bezorgen. Het gaat met de Duitsch-Nationalen den laatsten tijd steeds meer berg-af. De voor stellen van Yon Keudel betreffende een nieuwe schoolwet met het kennelijk doel onrust en agitatie te verwekken in het regeeringskamp, zijn totaal mislukt, nu het Centrum heeft verklaard zelf het moment te zullen uitkie zen voor de indiening der schoolwet. Verder is het geval Lambach een erg onplezierige geschiedenis voor het partij bestuur der Duitsch-Nationalen. Met kunst en vliegwerk was de eerste heibel pas onder drukt, om althans naar buiten den schijn van saamhoorigheid nog te redden, doch de afdeeling Potsdam heeft deze schijn in elkaar getrapt, door eenstemmig te besluiten, Lam bach uit de party te stooten. Hiertegen heeft Lambach geprotesteerd, zoodat de zaak op nieuw aan den rol komt. Van sussen zal nu wel geen sprake meer kunnen zijn. Lambach wenscht zijn moderne opvattingen op de monarchale leer niet te herzien en is niet genegen toe te geven. Onder deze omstan digheden zal er wel niets anders overbleven dan een scheuring. De Duitsche pers onthaalt ons verder op bijzonderheden over het nieuwste financieele schandaal met de oude papiermarkenleening. De omvang van dit schandaal heeft reeds beduidende afmetingen aangenomen. Inder- Bij deze gedachte ontwaakte de ijverzucht wild en woest in Egon's hart en tevens verhief zich weer dreigend die vreeselijke, nog altijd niet ten onder gebrachte achterdocht. Wilde Hartmut werkelijk slechts het bedreven kwaad in den oorlog boeten? Was zijne aanwezigheid bij de voorposten niet een gevaar, waarvoor men zich verantwoordelijk stelde als men dit verzweeg? En nu dook voor den jongen vorst het bleek en somber aangezicht op van zijn vriend, die hem boven alles dierbaar was geweest en die bij deze ontmoeting een marteling moest verduurd heb ben, zooals de sterkste verbeelding zich nauwelijks erger kon denken. Niemand beter dan hij kende Hartmut's onhandelbaren trots en die trots boog zich thans in een diep ondergeschikte be trekking, dag op dag in het stof! Hij had 't gehoord daar ginds bij den Kapellenberg werkten ze dik wijls, dat ondanks de kou het zweet hen van het voorhoofd en het bloed hen van de handen liep. En dit deed die verwende, gevierde Rojanow, die nu een jaar geleden omstreeks dezen zelfden tijd door een geheele stad toegéjuicht en gehuldigd en door het vorstelijk huis met eerebewijzen overstelpt was, deed dit vrijwillig, hoewel de opbrengst van zijn dichtstuk hem ruimschoots in staat stelde om onbezorgd, te leven en hij was toch de zoon van den generaal van Falkenried! Egon slaakte een diepen zucht, die hem het hart verruimde. Deze gedachte gaf hem eindelijk lang zamerhand het verloren geloof terug, hiervoor weken de kwellende twijfelingen. De oude schuld, die Hartmut als knaap had. begaan, werd thans verzoend, en die andere, zooveel ergere, was de schuld van zijne moeder alleen niet de zijne. INGEZONDEN MEDEDEELING. TELEFOON NS 10632 voor blijvende haargolving systeem „EUGEN" benevens watergolving, ondulatie „MARCEL", manicuren, pedicuren, massages, enz. tijd heeft de regeering voor stukkeu dezer leeningen twee verschillende waarden vast gesteld, zoogenaamd oud en nieuw bezit. De bedoeling hiervan was om houders van oud bezit schadeloos te stellen, althans gedeel telik voor de depreciatie der oude mark. Er werd daarom voor deze stukken van oud bezit aanmerkelijk meer uitbetaald. Naar schatting kon er voor een 20 milliard wor den ingeleverd, terwijl er tot heden reeds meer dan 40 milliard zin aangeboden, alles gedekt door offlcieele documenten Het lag dus wel voor de hand, dat er hier op groote schaal werd gezwendeld. De Berlijnsche justitie heeft naar aanleiding hiervan inge grepen en is tot' arrestatie en verhoor van eenige bekenden persoonlijkheden overge gaan. De oud-secretaris van het Stinnes- concern is gearresteerd, aangezien het onder zoek tegen hem heeft uitgewezen, dat hij voor rekening van een consortium van inter nationale zwendelaars voor 250.000 mark een bedrag van 30 millioen mark nominaal dezer leeningen in Londen heeft opgekocht en dat dit toen als oud-bezit is ingewisseld. Op deze wijze moeten er verscheiden millioenen in de zakken der heeren zijn verdwenen. Hierbij zijn ook eenige verklaringen van Neder- landsche notarissen betrokken, hetgeen even wel niet wil zeggen, dat deze zich voor deze zwendel hebben galeend. Meermalen is er door verschillende Fran sche bladen betoogd, dat de Sovjet er in Frankrijk een uitgebreide spionagedienst op nahield en dat deze spionagedienst over ruime geldmiddelen kon beschikken. Een gewezen Fransch communist, een zekere Daporte, die meermalen als afgevaardigde der Fransche communisten naar Moskou is afgevaardigd, is uit zijn partij getreden en heeft in de Parijsche Matin een reeks ont hullingen hierover gedaan. Volgens zijn ver klaringen bestaat er in Frankrijk een heele bende spionnen, die door Moskou worden betaald, die hiervoor jaarlijks heel wat mil lioenen uitgeeft. De betrouwbaarheid dezer spionnen en koeriers die het geld overbren gen, is evenwel niet al te groot. Af en toe verdwijnt er eens eentje met een belangrijk bedrag en eenige kopstukken laten ter bijvul ling van eigen middelen geregeld flink wat in eigen zak verdwijnen. Dat schijnt daar zoo'n Rusland in het klein te zijn. Voor de Fransche houders van Russische stukken is dit geen plezierige tijding. Indien ze misschien nog een weinig hoop hadden, dat er althans nog een deel hunner zuur verdiende spaar- duiten terecht zou komen, dan weten ze nu meteen, dat hiervan niets zal komen, zoo lang het huidige bewind in Rusland zich weet staande te houden. Van de verdere buitenlandsche berichten vermelden we het volgende: De Chineesche regeering te Nanking, welke zonder veel complimenten de eenzijdige verdragen met de andere mogendheden heeft opgezegd, waarover Japan zoo slecht gehu meurd was, heeft reeds haar eerste succes geboekt, door een nieuw verdrag te sluiten. Voor de andere staten zit er nu weinig anders op, dan het Amerikaansche voorbeeld te volgen. Het is in Joegaslavie eindelijk gelukt een regeering te vormen. Op het einde van dit jaar zullen er nieuwe verkiezingen plaats hebben. De revolverhelden, welke de directie aanleiding tot deze crisis zijn geweest, staan nu terecht. De verhouding tusschen Polen en Litauen verkeert nog in hetzelfde stadium. Er heb ben zich eenige grens-incidenten voorgedaan, waarbij eenige dooden en gewonden zijn ge vallen, doch dat verder gelukkig weer is gesust. Zoowel Engeland, Frankrijk als Duitschland, hebben er opnieuw by Wolda- maras op aangedrongen een meer tegemoet komende houding jegens Polen aan te nemen. Gezien de chronische doofheid waaraan Wol- demaras lijdende is als het vriendschappe lijke raadgevingen betreffen, mag worden betwijfeld, of dit het gewenschte gevolg zal hebben. De incidenten bewijzen duidelijk, hoe 't Was avond en negen uur, toen vorst Adels" berg zijn kwartier verliet, om zich naar den bevel" voerenden generaal te begeven. Hij deed dit niet ten gevolge van een dienstorder, maar van een uitnoodiging, wijl de generaal zeer bevriend was geweest met zijn overleden vader en voor diens zoon gedurende den ganschen veldtocht een vader lijke zorg aan den dag had gelegd. Wel zou Egon dien avond oneindig liever alleen zijn gebleven, daar de ontmoeting met Hartmut hem tot in het diepst zijner ziel had getroffen; maar de uitnoo diging van zijn chef mocht hij niet afslaan en in den oorlog bovendien niet aan zijne verschillende gemoedsstemmingen toegeven. Toen de jonge vorst het huis binnentrad, ont moette hij op de trap een van de adjudanten, die geweldig haast scheen te hebben en slechts met een enkel woord van kwade tijdingen repte, die vorst Adelsberg wel van den kommandant zelf zou ver nemen. Hoofdschuddend ging Egon de trap op. De generaal was alleen. Hij liep het vertrek op en neer, blijkbaar zeer opgewonden en met een voorkomen, dat weinig goeds verried. „O, zijt ge daar, vorst Adelsberg!" zeide hij, terwijl hij even bleef staan, toen de jonge officier binnentrad, „Ik kan ons tot mijn spijt geen gezel- ligen avond beloven we hebben berichten ont vangen, die mij allen lust tot een rustig samenzijn benemen." „Ik hoorde daarvan iets in het voorbijgaan," antwoordde Egon. „Wat is er voorgevallen, Excel lentie? De telegrammen van hedenmiddag luiden tamelijk gunstig." „Ik heb deze tijdingen ook pas voor een uur ge kregen. Ge hebt immers zelf den verdachten per soon, die door de onzen is opgepakt, in het hoofd kwartier afgeleverd. Weet ge, wat hij bij zich had?" „Ja. Kapitein Salfeld zond 't mij tegelijk met den gevangene, en ik meende ook, dat deze de schriftelijke mededeelingen, die zeer voorzichtig gesteld waren, mondeling zou aanvullen; blijk baar had men de mogelijkheid ondersteld, dat ze ons in handen konden vallen. Maar de man wilde niets bekennen en moest terstond in een streng verhoor worden genomen." „Dit is ook geschied. De man was bang, en toen hij merkte dat hem een kogel wachtte, redde hij zijn leven door ons een mededeeling te doen, aan welker waarheid niet te twijfelen valt. Ge herin nert u, hoe in een dier geschreven stukken stond dat men in geval van nood het heldhaftig voor beeld van den kommandant van R. kon navolgen. „Ja, wonderlijk! Want de vesting zal zich wel dra moeten overgeven. Generaal van Falkenried heeft immers laten weten, dat hij morgen al hoopt binnen te trekken." „En ik vrees, dat hij woord zal houden!" riep de generaal driftig. Egon zag hem verbaasd aan. „Vreest ge dat, Excellentie?" „Ja, want er is een schurkenstreek, een onver geeflijk verraad in het spel. Men wil de vesting overgeven en dan, als de bezetting afgetrokken en de onzen ingerukt zijn, de citadel in de lucht laten springen." „Goede hemel!" barstte de jonge vorst vol ont zetting uit. „Kan generaal Falkenried niet ge waarschuwd worden?" (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1