EERSTE BLAD
WATT-
ER.SER.SE
4I5+B445
ed gastheer
PHILIP!
„MINÏWATT"
WONDERSERÏE
RN'S STUDIE-WATERVERF
Het Beste!
jgbaar In eiken boekhandel.
ZATERDAG
4 AUGUSTUS 1928
DWAALLICHTEN.
COOE5INGEE 79 - ROTTERDAM
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
is een cabine voor U gereserveerd.
ïversen.
is, (Opgaaf van
3000 k.g. Gro-
»EN.
AUGUSTUS
uur (z tte
e, reap, veiling
3.A. (18 gem.
nmelsdyk, aan
Oude Stee", in
1 December
irzoeke van de
milie De Graaft
Zilversmit en
IER SLUYS.
weer eens voot
schrijven?
)b je weer een
den luitenant
tegenwoordig
ten den besten
■d is.
Verschillende studie.
Ik hoor, je zoon studeert in Leiden.
Och kom, h(j studeert, ...neen, ik
studeer waar ik het geld vandaan zal halen
wat zijn studeeren kost.
Galgenhumor.
Veroordeelde tot den beul: Zeg kun je
den strop niet onder mijn armen doen, want
ik kan geen kittelen aan mijn hals velen.
Politie.
Wat moet je jongen worden,meneer?
Wel, ik denk dat ik hem politie-agent
zal laten worden, want hij heeft een zeld-
zamen aanleg, om er nooit te zijn als ik
hem noodig heb.
Ze kregen elkaar.
Eerste schrijver: Ik ben nu bezig met een
boeiende novelle!
Tweede schrijver: Zoo, en krijgen ze
elkaar
Eerste schrijver: Jawel, bij de haren.
Bemoedigend.
Een reiziger komt in de Alpen met zijn
gids aan een zeer steilen weg, langs een
diepe kloof.
Waarheen leidt eigenlijk deze weg?
Naar de eeuwigheidluidt het sombere
antwoord.
zorgt er voor dat, wanneer
hij gasten krijgt, de radio
ontvangst perfect is.
Het excuus, dat„de ont
vangst gisteren nog
zoo goed was en juist
vandaag zooveel min
der", is altijd pijnlijk.
Indien gij er voor zorgt
dat Uw ontvangtoestel
voorzien is van
kunt gij er zeker van zijn,
dat Uw gasten met plezier
zullen terugdenken aan
den genoeglijken avond
bij U doorgebracht.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,076
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 77
Week-revne.
Binnenland.
De Olympische goden worden op hun tocht
naar ons land trouw door collega Pluvius
gevolgd. Op den officieelen openingsdag
pakten dreigende wolken zich samen en kon
er ieder oogenblik een verkoelende bui wor
den verwacht. Het bleef evenwel gelukkig
droog. De offlcieele opening, waarvan een
volledig bezet stadioD getuige is geweest,
was een indrukwekkende plechtigheid. Na
een wy dings woord van oud-minister dr. Th.
de Visser en een korte rede van den voor
zitter van het N.O.C. heeft Prins Hendrik
in naam der Koningin de Olympische spe
len geopend. Artilleriesalvos daverden, trom
petten schalden en de Olympische vlag steeg
omhoog. Te midden der verschillende vaan
deldragers, met de linkerhand de Holland-
sche driekleur vasthoudend, de rechterhand
ten hemel heffend, legde Henry Denis, onze
kranige sportsman, den Olympischen eed af.
Het eenige dat deze plechtige opening af
breuk deed, was de weigering der Franschen
om hieraan deel te nemen. De verbroedering
bleek hier weer niet al te innig te zijn. Het
spel is dus weer begonnen, waarbij Pluvius
weer erg royaal is met zijn regenkraantje.
Blijkbaar is hij bevreest voor een al te groot
enthousiasme. Overal waar men tegenwoor
dig in Amsterdam komt, hoort men een
mengelmoes van vreemde talen. De zaken-
menschen hopen op een financieel succes,
doch het zal nog de vraag zijn, of de ver
huurders van kamers, die heele ameuble
menten op afbetaling hebben gekocht, in de
hoop deze ruimschoots terug te verdienen,
zal worden bewaarheid. Ons inziens is de
Olympiade wat al te veel als een kip met
gouden eieren voorgesteld.
Gedurende den zomer neemt ook het aan
tal slachtoffers van auto-ongelukken toe.
Het lijstje of juister de lijst wordt beden
kelijk lang. Voor een niet gering deel is dit
ook toe te schrijven aan het steeds toene
mend aantal auto's en zoolang zoowel be
stuurders als voetgangers en andere weg
gebruikers niet meer meewerken, zal er van
een vermindering van het aantal ongelukken
wel geen sprake zijn, eerder het tegendeel.
In het algemeen wordt er hier in ons landje
nog zwaar gezondigd tegen de regels van
het verkeer en men moet zich verbazen, dat
de rijdende dood nog niet meer slachtoffers
maakt. In Amerika heeft een bekend rechter
de al te roekelooze chauffeurs eenige malen
meegenomen naar de opgebaarde slacht
offers, welke door hen waren overreden, om
hun in het bijzijn dezer slachtoffers te laten
zweren, dat ze in het vervolg voorzichtiger
zouden rijden. Dit schijnt ook al niets te
helpen, gezien het aantal ongelukken aldaar.
W!j hebben de afgeloopen week uit de Hol-
landsche bladen 6 gevallen met doodeltjken
afloop gelezen, hetgeen toch zeer zeker erg
veel is te noemen.
Deze week, 2 Augustus, heeft heel Neder
land meegeleefd met de vorstelijke feestdag,
de herdenking van den zeventigjarigen leef-
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
86)
„Die ordonnans, die zoo even hier was dat
was niemand anders dan mijnheer Rojanow in
levenden lijve!"
Egon begreep, dat hij zich goed moest houden.
Hij wendde zich om en zeide bedaard:
„Ik geloof, dat ge geesten ziet!"
„Maar, Hoogheid
„Onzin! Er bestond eenige gelijkenis, dat's
waar en daarom vroeg ik den man naar zijn
naam. Ge hoort immers, dat hij Tanner heet."
„Maar hij was toch niemand|anders dan mijnheer
Rojanow!" hield Stadinger vol, wiens scherpe
oogen hem niet konden misleiden. „Alleen zijn
lange zwarte haren ontbraken en zijn trotsche,
gebiedende manier van spreken maar zijn eigen
stem was 't ook!"
„Zwijg toch met al die dwaasheden!" viel Egon
driftig uit. „Ge weet immers, dat mijnheer Roja
now op Sicilië zit, en nu wilt ge hem hier als een
ordonnans van het zevende regiment terugvinden,
Dat's immers al te dwaas 1"
Stadinger zweeg. Ja, 't was zeker dwaas en on
mogelijk, wat hij beweerde, en daarom was de
tijd van Hare Majesteit de Koningin-Moeder.
Den 7 Jan. zal het een halve eeuw geleden
zijn, dat het huwelijk tusschen koning WiL-
lem III en Haar werd voltrokken. Dat er
uit alle oorden van ons land talrijke blijken
van verknochtheid en meeleven "met deze
heugelijke gebeurtenis zijn binnen gekomen,
is begrijpelijk. Haar weg is niet altijd over
rozen gegaan, doch zoowel als Konningin
Emma, als, als Koningin-Regentes en als
Koningin-Moeder, heeft Hare Majesteit al de
harten der natie veroverd. De herdenking
van den zeventig-jarigen geboortedag is een
mijlpaal in het leven van ieder mensch. Als
we bij deze mijlpaal terugblikken, dan heb
ben we alle redenen tot groote vreugde en
dankbaarheid. Steeds stelt Hare Majesteit
nog alle belangstelling in alle belangrijke
gebeurtenissen in ons land en de wijze
waarop Zij deze belangstelling toont, be
wijst, dat deze belangstelling niet een gevolg
is van Haar positie als Koningin-Moeder,
doch dat deze belangstelling voortspruit uit
een warm en edel hart. Laten we hopen
dat Hare Majesteit nog jaren lang in goeden
gezondheid zich mag verheugen, in den ver
deren bloei en groei van ons vaderland.
<(Adv.)
Buitenland.
Austen Chamberlain heeft bij de behan
deling van de begrooting van buitenlandsche
zaken in het Lagerhuis eenige verklaringen
afgelegd, welke zeer de aandacht trokken.
Behalve eenige algemeene opmerkingen over
het Kellog-pact, verklaarde Chamberlain, dat
er reeds geruimen tijd besprekingen waren
gehouden tusschen Engeland en Frankrijk
nopens ontwapening ter zee en dat deze
besprekingen met succes bekroond zijn. Dit
compromis zal ter kennis worden gebracht
der andere groote zee-mogendheden, in de
hoop, dat dit ook voor deze staten aanvaard
baar zal zijn. Over deze voorstellen zelf,
wenschte Chamberlain zich niet verder uit
te laten, zulks omdat de andere mogend
heden hiervan nog geen kennis hebben kun
nen nemen. Hij vergenoegde zich enkel met
de verklaring, dat de voorstellen zich beper
ken tot een bewapening ter zee en dat de
eerste ernstige besprekingen zullen plaats
hebben in de commissie van ontwapening.
We krijgen dus binnenkort een nieuwe
vloot-conferentie waarby reeds van te voren
vaststaat, dat de ernstige meeningsverschil-
Jen tusschen Frankrijk en Engeland zijn
weggenomen of verzacht. Op de voorgaande
vloot-conferentie zijn de onderhandelingen
gestrand op de weigering van Frankrijk en
Amerika om behalve in beperking der ton
nage ook toe te stemmen in een vast te
stellen detailleering wat het type der te bou
wen schepen betreft. Waarschijnlijk zal de
Fransche regeering over dit laatste bezwaar
zijn heengestapt en heeft zy toegestemd in
een vaststelling van de percentages wat de
verschillende types als kruisers, torpedo-
jonge vorst ook zoo ontstemd; hij nam 't kwalijk,
dat men een gemeen soldaat met zijn vriend ver
wisselde. En dan, die trotsche Rojanow, die zoo
uitstekend kon bevelen en op Rodeck menigmaal
al de dienstboden aan het werk had gezet, en de
ordonnans, tegen wien luitenant Waldorf uitvoer,
omdat hij niet hard genoeg sprak, waren wel
hemelsbreed verschillende personen 1 Als die stem
maar niet net eender was geweest!
„Zou uwe Hoogheid dus denken vroeg de
oude man, die nu toch eenigszins begon te weifelen.
„Dat gij geesten ziet, heb ik je immers al gezegd,"
zeide Egon op wat zachter toon. „Ga naar je
kwartier en slaap maar eens goed uit, anders vindt
ge nog overal gelijkenissen. Goedennacht!"
Stadinger gehoorzaamde en vertrok. Gelukkig
had hij Jozef Tanner, die slechts weinige weken
op Oswalden was geweest, niet gekend, en was hij
door die ontmoeting zóo getroffen, dat de met
moeite bedwongen ontroering van zijn meester
hem ten eenenmale ontging. Maar hij bleef het
hoofd schudden 't was tóch een wonderlijke
geschiedenis!
Toen de vorst alleen was gebleven, begon hij de
kamer driftig op en neer te loopen. Rojanow had
dus ondanks alles bereikt, wat hij hem had ge
weigerd! Jozef Tanner! Hij herinnerde zich nog
best dezen naam, die hem destijds op Ostwalden was
genoemd, en hij wist thans ook, welke hand Hart
mut den toegang tot de gelederen had geopend,
die voor een Rojanow gesloten waren. Wat krijgt
de liefde eener vrouw niet gedaan, die haar uit
verkorene ten koste van eiken prijs met zichzelf
en de wereld wil verzoenen? Ze liet hem zelfs
den dood trotseeren, om zijn leven en daarmee ook
het hare te redden 1
jagers enz. betreft. Indien deze komende
besprekingen succes hebben, dan zal zich dit
ook doen gevoelen op het geheele ontwape-
ningsvraagstuk, dat den laatsten tijd beden
kelijke teekenen van bevriezing vertoonde
en eenige opkikkering dringend noodig had.
Engeland, dat ter verdediging van zijn
talryke en zeer lange handelswegen jaarlijks
zeer groote sommen voor de vloot uitgeeft,
heeft bij dit alles een zeer groot belang.
Hierdoor zou een einde komen aan de kost
bare bewapeningswedloop ter zee, hetgeen
Engeland jaarlijks vele millioenen zou be
sparen, wat de Engelsche schatkist, mits
gaders de Engelsche belastingbetaler, zeer
aangenaam zal zijn. Er worden aan de Engel
sche schatkist bovendien toch al zeer zware
eischen gesteld. Er heerscht n.m.l. in een
deel der industrie en speciaal in de kolen
mijnen een belangrijke werkeloosheid, welke
voor een deel permanent kan worden ge
noemd. De bestrijding hiervan heeft reeds
groote bedragen gekost en het aantal heel
meesters die vriendelijke raadgevingen aan
de hand doen, om dit euvel te bestreden,
zijn legio. In het kabinet Baldwin bestaat
op dit belangrijke punt geen overeenstem
ming. Nadat Churcill voor eenige dageD bjj
de belasting-hervormingsdebatten heeft ver
klaard, dat een drastische verandering op
fiscaal gebied (protectie) ten zeerste onge-
wenscht is op het oogenblik, heeft Hichs,
minister van binnenlandsche zaken, een
warm pleidooi gehouden voor protectie, wat
Baldwin in een zeer moeilijke positie brengt.
De protectieleuze der conservatieven heeft
hem in '23 de nederlaag gekost, zoodat hy
5szins reden heeft, om opnieuw met de
verkiezingen in 't zicht wat huiverig te zijn
voor het protectie-stokpaardje. Door hervor
ming in het plaatselijk belastingstelsel, waar
door vooral de industrie wordt ontlast, hoopt
Baldwin protectie te kunnen ontgaan. On
danks dit kan het fanatieke gedrijf van
Hichs hem nog heel wat onaangenaamheden
bezorgen.
Het gaat met de Duitsch-Nationalen den
laatsten tijd steeds meer berg-af. De voor
stellen van Yon Keudel betreffende een nieuwe
schoolwet met het kennelijk doel onrust en
agitatie te verwekken in het regeeringskamp,
zijn totaal mislukt, nu het Centrum heeft
verklaard zelf het moment te zullen uitkie
zen voor de indiening der schoolwet.
Verder is het geval Lambach een erg
onplezierige geschiedenis voor het partij
bestuur der Duitsch-Nationalen. Met kunst
en vliegwerk was de eerste heibel pas onder
drukt, om althans naar buiten den schijn
van saamhoorigheid nog te redden, doch de
afdeeling Potsdam heeft deze schijn in elkaar
getrapt, door eenstemmig te besluiten, Lam
bach uit de party te stooten. Hiertegen heeft
Lambach geprotesteerd, zoodat de zaak op
nieuw aan den rol komt. Van sussen zal nu
wel geen sprake meer kunnen zijn. Lambach
wenscht zijn moderne opvattingen op de
monarchale leer niet te herzien en is niet
genegen toe te geven. Onder deze omstan
digheden zal er wel niets anders overbleven
dan een scheuring.
De Duitsche pers onthaalt ons verder op
bijzonderheden over het nieuwste financieele
schandaal met de oude papiermarkenleening.
De omvang van dit schandaal heeft reeds
beduidende afmetingen aangenomen. Inder-
Bij deze gedachte ontwaakte de ijverzucht wild
en woest in Egon's hart en tevens verhief zich weer
dreigend die vreeselijke, nog altijd niet ten onder
gebrachte achterdocht. Wilde Hartmut werkelijk
slechts het bedreven kwaad in den oorlog boeten?
Was zijne aanwezigheid bij de voorposten niet een
gevaar, waarvoor men zich verantwoordelijk stelde
als men dit verzweeg?
En nu dook voor den jongen vorst het bleek en
somber aangezicht op van zijn vriend, die hem
boven alles dierbaar was geweest en die bij deze
ontmoeting een marteling moest verduurd heb
ben, zooals de sterkste verbeelding zich nauwelijks
erger kon denken. Niemand beter dan hij kende
Hartmut's onhandelbaren trots en die trots
boog zich thans in een diep ondergeschikte be
trekking, dag op dag in het stof! Hij had 't gehoord
daar ginds bij den Kapellenberg werkten ze dik
wijls, dat ondanks de kou het zweet hen van het
voorhoofd en het bloed hen van de handen liep.
En dit deed die verwende, gevierde Rojanow, die
nu een jaar geleden omstreeks dezen zelfden tijd
door een geheele stad toegéjuicht en gehuldigd en
door het vorstelijk huis met eerebewijzen overstelpt
was, deed dit vrijwillig, hoewel de opbrengst van
zijn dichtstuk hem ruimschoots in staat stelde om
onbezorgd, te leven en hij was toch de zoon van
den generaal van Falkenried!
Egon slaakte een diepen zucht, die hem het hart
verruimde. Deze gedachte gaf hem eindelijk lang
zamerhand het verloren geloof terug, hiervoor
weken de kwellende twijfelingen. De oude schuld,
die Hartmut als knaap had. begaan, werd thans
verzoend, en die andere, zooveel ergere, was de
schuld van zijne moeder alleen niet de zijne.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
TELEFOON NS 10632
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
tijd heeft de regeering voor stukkeu dezer
leeningen twee verschillende waarden vast
gesteld, zoogenaamd oud en nieuw bezit. De
bedoeling hiervan was om houders van oud
bezit schadeloos te stellen, althans gedeel
telik voor de depreciatie der oude mark. Er
werd daarom voor deze stukken van oud
bezit aanmerkelijk meer uitbetaald. Naar
schatting kon er voor een 20 milliard wor
den ingeleverd, terwijl er tot heden reeds
meer dan 40 milliard zin aangeboden, alles
gedekt door offlcieele documenten Het lag
dus wel voor de hand, dat er hier op groote
schaal werd gezwendeld. De Berlijnsche
justitie heeft naar aanleiding hiervan inge
grepen en is tot' arrestatie en verhoor van
eenige bekenden persoonlijkheden overge
gaan. De oud-secretaris van het Stinnes-
concern is gearresteerd, aangezien het onder
zoek tegen hem heeft uitgewezen, dat hij
voor rekening van een consortium van inter
nationale zwendelaars voor 250.000 mark een
bedrag van 30 millioen mark nominaal dezer
leeningen in Londen heeft opgekocht en dat
dit toen als oud-bezit is ingewisseld. Op deze
wijze moeten er verscheiden millioenen in
de zakken der heeren zijn verdwenen. Hierbij
zijn ook eenige verklaringen van Neder-
landsche notarissen betrokken, hetgeen even
wel niet wil zeggen, dat deze zich voor deze
zwendel hebben galeend.
Meermalen is er door verschillende Fran
sche bladen betoogd, dat de Sovjet er in
Frankrijk een uitgebreide spionagedienst op
nahield en dat deze spionagedienst over
ruime geldmiddelen kon beschikken. Een
gewezen Fransch communist, een zekere
Daporte, die meermalen als afgevaardigde
der Fransche communisten naar Moskou is
afgevaardigd, is uit zijn partij getreden en
heeft in de Parijsche Matin een reeks ont
hullingen hierover gedaan. Volgens zijn ver
klaringen bestaat er in Frankrijk een heele
bende spionnen, die door Moskou worden
betaald, die hiervoor jaarlijks heel wat mil
lioenen uitgeeft. De betrouwbaarheid dezer
spionnen en koeriers die het geld overbren
gen, is evenwel niet al te groot. Af en toe
verdwijnt er eens eentje met een belangrijk
bedrag en eenige kopstukken laten ter bijvul
ling van eigen middelen geregeld flink wat
in eigen zak verdwijnen. Dat schijnt daar
zoo'n Rusland in het klein te zijn. Voor de
Fransche houders van Russische stukken is
dit geen plezierige tijding. Indien ze misschien
nog een weinig hoop hadden, dat er althans
nog een deel hunner zuur verdiende spaar-
duiten terecht zou komen, dan weten ze nu
meteen, dat hiervan niets zal komen, zoo
lang het huidige bewind in Rusland zich
weet staande te houden.
Van de verdere buitenlandsche berichten
vermelden we het volgende:
De Chineesche regeering te Nanking, welke
zonder veel complimenten de eenzijdige
verdragen met de andere mogendheden heeft
opgezegd, waarover Japan zoo slecht gehu
meurd was, heeft reeds haar eerste succes
geboekt, door een nieuw verdrag te sluiten.
Voor de andere staten zit er nu weinig
anders op, dan het Amerikaansche voorbeeld
te volgen.
Het is in Joegaslavie eindelijk gelukt een
regeering te vormen. Op het einde van dit
jaar zullen er nieuwe verkiezingen plaats
hebben. De revolverhelden, welke de directie
aanleiding tot deze crisis zijn geweest, staan
nu terecht.
De verhouding tusschen Polen en Litauen
verkeert nog in hetzelfde stadium. Er heb
ben zich eenige grens-incidenten voorgedaan,
waarbij eenige dooden en gewonden zijn ge
vallen, doch dat verder gelukkig weer is
gesust. Zoowel Engeland, Frankrijk als
Duitschland, hebben er opnieuw by Wolda-
maras op aangedrongen een meer tegemoet
komende houding jegens Polen aan te nemen.
Gezien de chronische doofheid waaraan Wol-
demaras lijdende is als het vriendschappe
lijke raadgevingen betreffen, mag worden
betwijfeld, of dit het gewenschte gevolg zal
hebben. De incidenten bewijzen duidelijk, hoe
't Was avond en negen uur, toen vorst Adels"
berg zijn kwartier verliet, om zich naar den bevel"
voerenden generaal te begeven. Hij deed dit niet
ten gevolge van een dienstorder, maar van een
uitnoodiging, wijl de generaal zeer bevriend was
geweest met zijn overleden vader en voor diens
zoon gedurende den ganschen veldtocht een vader
lijke zorg aan den dag had gelegd. Wel zou Egon
dien avond oneindig liever alleen zijn gebleven,
daar de ontmoeting met Hartmut hem tot in het
diepst zijner ziel had getroffen; maar de uitnoo
diging van zijn chef mocht hij niet afslaan en in
den oorlog bovendien niet aan zijne verschillende
gemoedsstemmingen toegeven.
Toen de jonge vorst het huis binnentrad, ont
moette hij op de trap een van de adjudanten, die
geweldig haast scheen te hebben en slechts met een
enkel woord van kwade tijdingen repte, die vorst
Adelsberg wel van den kommandant zelf zou ver
nemen. Hoofdschuddend ging Egon de trap op.
De generaal was alleen. Hij liep het vertrek op
en neer, blijkbaar zeer opgewonden en met een
voorkomen, dat weinig goeds verried.
„O, zijt ge daar, vorst Adelsberg!" zeide hij,
terwijl hij even bleef staan, toen de jonge officier
binnentrad, „Ik kan ons tot mijn spijt geen gezel-
ligen avond beloven we hebben berichten ont
vangen, die mij allen lust tot een rustig samenzijn
benemen."
„Ik hoorde daarvan iets in het voorbijgaan,"
antwoordde Egon. „Wat is er voorgevallen, Excel
lentie? De telegrammen van hedenmiddag luiden
tamelijk gunstig."
„Ik heb deze tijdingen ook pas voor een uur ge
kregen. Ge hebt immers zelf den verdachten per
soon, die door de onzen is opgepakt, in het hoofd
kwartier afgeleverd. Weet ge, wat hij bij zich
had?"
„Ja. Kapitein Salfeld zond 't mij tegelijk met
den gevangene, en ik meende ook, dat deze de
schriftelijke mededeelingen, die zeer voorzichtig
gesteld waren, mondeling zou aanvullen; blijk
baar had men de mogelijkheid ondersteld, dat ze
ons in handen konden vallen. Maar de man wilde
niets bekennen en moest terstond in een streng
verhoor worden genomen."
„Dit is ook geschied. De man was bang, en toen
hij merkte dat hem een kogel wachtte, redde hij
zijn leven door ons een mededeeling te doen, aan
welker waarheid niet te twijfelen valt. Ge herin
nert u, hoe in een dier geschreven stukken stond
dat men in geval van nood het heldhaftig voor
beeld van den kommandant van R. kon navolgen.
„Ja, wonderlijk! Want de vesting zal zich wel
dra moeten overgeven. Generaal van Falkenried
heeft immers laten weten, dat hij morgen al hoopt
binnen te trekken."
„En ik vrees, dat hij woord zal houden!" riep
de generaal driftig. Egon zag hem verbaasd aan.
„Vreest ge dat, Excellentie?"
„Ja, want er is een schurkenstreek, een onver
geeflijk verraad in het spel. Men wil de vesting
overgeven en dan, als de bezetting afgetrokken
en de onzen ingerukt zijn, de citadel in de lucht
laten springen."
„Goede hemel!" barstte de jonge vorst vol ont
zetting uit. „Kan generaal Falkenried niet ge
waarschuwd worden?"
(Wordt vervolgd)