:1E S. VAN DER PLAAT
STRAAT MIDDELHARN1S
EERSTE BLAD
Burgerlijke Stand.
rk is onze reclame
VJn
in
f 1,-
0,07s
ZATERDAG
14 JULI 1928
DWAALLICHTEN.
aan-
[fiaen.
han-
Üjen in
Ipwaar
ering.
fcO.OOO
kleine
5.40
Wes-
Golf
stoo-
Istoo-
f250,
ffokko
dan. 3
pmen
f248,
242--
f 218,
f232,
iveild
1-8.90
■otee-
L'izaad
per
|t en
r tel-
het
iden
|N.
tel-
bede-
iling
Irond
ten
verzoeke van de Erven J. W. Nagtegaal.
Notarissen VAN DER SLUYS
en VAN DEN BERG.
Op WOENSDAG 18 JULI 1928, 's voormid
dags 10 uur, (z.t.) te Stellendam, in Hötel
Kaashoek, van67 perceelen Tarwe, Haver
en Erwten, wassende onder Stellendam,
in de Adriana-, Eendrachts- en Halspolder,
ten verzoeke van den heer D. Goekoop te
Goedereede.
Notaris VAN DER SLUYS.
SOMMELSDIJK.
Geboren: Anna, d. v. L. Groenendijk en
M. Vroegindewefi.
Gehuwd! Jan Looij 28, jte Middelhamis,
en Cornelia Doorhein 27 j. alhier; Gilles
van der Mei'de, 38 j. en Jannetje A. van
Markenstein 39 j.
HERRINGEN.
Geboren: Boudewijna, d. v. A. Doornhein
en H. de Jong; Jan, z. v. L. Klem en L. J.
van Helden; Marinus, z. v. I. van der Vliet
en G. Verschoor.
HELLEVOETSLUIS van 29 Juni-6 Juli.
Geboren: Cornelia Johanna, d. van C.
G. de Leeuw en D. van Oosterom. Willem
Jeremias, z. van J. Bal en J. van Wage-
ningen.
Getrouwd: H. Bokking j.m. 2Sj.enM.A.
Pieterse j.d. 27 j.
NIEUWENHOORN.
Gedurende de maand Juni 1928.
Geboren: Johanna Engelina, d. v. D. Snoek
en C. E. van Waardenberg.
Huwelijk: J. Knape en L. Langendoen.
Overleden: Jannetje van der Meer, 79 j.
echtgenoote van H. Roelofs.
Toppunt van vertrouiven.
Op een examen werd een candidaat ge
vraagd wat het toppunt van vertrouwen
was.
Het antwoord luidde: Door te vertrouwen
in de onschuld en het geheugenverlies der
advocaten, betrokken bfi de „Veendammer".
De candidaat is geslaagd.
Bestrafte koketterie.
Dame (van zekeren leeftijd)Ik verzeker
u, mfinheer de luitenant, dat ik reeds ver-
scheidene blauwe schenen heb gegeven.
Luitenant: Ik geloof het graag, juffrouw;
u hebt er inderdaad den tfid toe gehad.
„IER VANAF HET STATION
Men
lette
vooral op
den- naam
Sanapirin
daar deze
tabletten wettig
beschermd zijn
tegen namaak
en vervalsching.
Prijs 40 en 75 ct.
Proefbuisjes
25 ct.
Bl? Apoth. ca Drogtoou
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIEN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 71
Week-revtie.
Binnenland.
Een vindingrijk Rotterdammer, die op
zwart zaad zat, waarschijnlijk ook geen cre-
diet meer had om zijn dorstige keel met een
glas bier te laven, zon op middelen om aan
geld te komen. Zijn overpeinzingen brachten
hem op een origineel idee. Hij scharrelde
eenige vrienden op en gewapend met zijn
trouwboekje deed hij op het gemeentehuis
aangifte van de geboorte van een dochter,
luisterendenaar den lieflijken naam van Johan-
□a Pieternella. Nadat dit door den ambtenaar
in het trouwboekje was vermeld, toog de
vinding ijke Rotterdammer naar den kas-dtr
vau hei ziekenfonds, waarvan hij lid was en
liet zich hier op vertoon van het trouwboekje
de vastgestelde 7,50 uitbetalen Nu was
hij uit den brand en bestonden er geen be
zwaren meer om zijn dorst te lesschen.
De snuggerd liep echter eerder tegen de
lamp, dan bij wel had vermoed Van al deze
handelingen had hij waarschijnlijk om reden,
die hij beter kon beoordeelen, daD de buiten
staander dit kan doen, niets aan zijn weder
helft verteld.
Toen het echtpaar na eenigen tijd ging
verhuizen, deed de vrouw hiervan aangifte
en plichtsgetrouw, zooals ieder ambtenaar is,
las deze braaf de heele familielijst af Komen
de bij Johanna Pieternella verklaarde de
vrouw, dat dit niet mogelijk was, aangezien
zy hiervan onbekend was. Zy zou toch wel
weten, hoeveel kinderen ze had? Er werd
aan een ambtelijke vergissing gedacht en
een onderzoek ingesteld. Uit dit onderzoek
bleek bovenstaande en liep manlief in d9 val.
De uitvinder dezer origineel uitvinding wordt
justitioneel vervolgd.
Een minder snuggere stadgenoot dei-
Maasstad, overigens eveneens lfidende aan
gebrek aan contanten, heeft getracht door
middel van een roofoverval in het bezit van
geld te geraken. Vermomd met een valsch
snorretje, drong dit jongmensch binnen bij
een kassier eener groote bakkerfi, onder
voorwendsel dat hij een brief had over te
brengen en op antwoord moest wachten.
Nauwelijks had de kassier den brief geopend
of een revolverloop werd dreigend op hem
gericht. De kassier, die voor geen klein ge
ruchtje vervaard is, raakte handgemeen met
den aanrander en door toegeschoten hulp
van een boven het kantoor wonenden broeder
van den Kassier, werd de aanrander overmand
en aan de politie overgeleverd. Dat de aan
rander, het bleek een vroegere knecht dei-
bakkerij te zijn, zijn daad al zeer slecht over
dacht heeft, blijkt uit het feit, dat de brief
dien hij aan den kassier overreikte, een schrij
ven was van Maatschappelijk Hulpbetoon,
waarin meerdere malen het adres van den
aanrander werd genoemd. Zelfs als de over
val was gelukt, dan had de dader geen beter
en nauwkeuriger adres kunnen achterlaten.
Onze rqgeering heeft de laatste jaren ver
schillende processen gevoerd, welke voor de
regeering om meer dan een reden, een minder
gunstig verloop hebben gehad. Behalve ver
schillende nasleepjes van de distributie, heb
ben zoowel verschillende reserve-officieren
als de beroeps-officieren tegen den staat
geprocedeerd. Majoor G. A. de Reede, die
wegens bezuiniging op nonactiviteit was
gesteld heeft in hoogste instantie de regee
ring weten te dwingen tot uitbetaling van
het ingehouden gedeelte zijner bezoldiging.
"Waar nu meerdere beroeps-officieren hun
aanspraken laten gelden, heeft het departe
ment van Oorlog hiervoor 250,000 op de
begrooting laten brengen. De houding van
oüze regeering bij deze processen aangeno
men, is op zfin minst genomen minder ge
lukkig en heeft bij zeer velen een pijnlijken
indruk gemaakt. Het is uitermate pijnlfik te
moeten ervaren, dat de staat, die in alles
het juiste voorbeeld heeft te geven, zij het
dan ook door een verkeerd advies van een
of anderen ambtenaar, zich op minder fraaie
wijze aan haar verplichtingen tracht te ont
trekken.
De vereeniging „Nederland in den Vreemde"
heeft in haar jaarverslag stelling genomen
tegen de reclame van verschillende fabri
kanten, welke gelijktijdig met hun artikelen
tevens propaganda-artikelen in zoogenaamd
Nederlandsch costuum" toevoegen. In ver
schillende landen heerscht volslagen onbe
kendheid wat ons land betreft en door een
dergelijke reclame wordt in die landen de
meening verstrekt, dat heel Nederland in
Marker-costuum loopt en op klompen. Ge
noemde vereeniging vreest, dat ons land
hierdoor belachelijk wordt gemaakt en dat
de indruk wordt gewekt, dat onze handel
en industrie nog maar zeer primitief is, zoo
dat deze reclame dus een averechtsch resul
taat zou hebben.
(Adv.
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
(Oeautorlseerde uitgave van D. BOLLE.)
„Dat zal in de eerste weken met duizenden levens
het geval zijn!" riep Egon. „Zijt gijzelve dus aan
zijn sterfbed geweest?"
„Op zijn eigen verlangen. Hij wist, hoe 't met
hem gesteld was en wilde mij nog even spreken om
mij een laatste verzoek voor zijn oude moeder op
het hart te drukken, die met hem haar eenigen
steun verliest. Ik heb hem daaromtrent gerust
gesteld, maar dit was ook het eenige wat ik kon
doen."
„Men zag 't der jonge vrouw aan, dat het ge
sprek met den stervende haar diep had geschokt,
en ook Egon was door haar verhaal getroffen."
„Ik kom om afscheid te nemen," zeide hij na
eenige oogenblikken stilte. „Wij rukken overmor
gen uit, en nu kon ik niet nalaten u nog even een
bezoek te brengen. Gelukkig tref ik u nog aan,
want ik hoor, dat ge ook weggaat?"
„Ja, naar Berlijn. Ostwalden is zoo eenzaam en
afgelegen, en in dezen tijd van koortsige span
ning wil men toch zooveel mogelijk in het middel
punt van alle berichten en communicaties zijn.
Ik maak mij toch ook angstig en bezorgd voor een
Buitenland.
De conferentie-Colfin betreffende de op-
heffiing der in-en uitvoerverboden, heeft het
Engelscbe voorstel, bepalende dat 18 staten
de conventie moeten ratiflceeren, aangeno
men en haar werkzaamheden beëindigd.
De eerste stap om langs internationalen
weg krachtig mee te werken aan opheffing
van in- en uitvoerverboden is hiermede ver
richt. De bereikte resultaten stemmen tot
tevredenheid. De heer Colfin heeft een drin
gend beroep op de staten gedaan, om tot een
spoedige ratificatie der conventie over te gaan.
«i
Bij de debatten in de Belgische Kamer over
de buitenlandsche politiek, heeft minister
Hijmans een rede gehouden, waarbij hfi spe
ciaal de verhouding België-Neder land uiteen
zette. Verwfizend naar de verklaring afge
legd in de Tweede Kamer, waarin onze
minister van buitenlandsche zaken de hoop
uitsprak, dat de nog te voeren onderhande
lingen met België nog voor de verkiezingen
in 1929 zouden worden bekrachtigd, ver
klaarde minister Hij mans, dat het alsdan
noodzakelijk is, dat deze onderhandelingen
zoo spoedig mogelyk worden hervat. In op
dracht der Belgische regeering, heeft de Bel
gische gezant de wenschelfikheid van een
spoedige hervatting der ondei handelingen in
Den Haag reeds naar voren gebracht. Na een
uiteenzetting van het Belgische standpunt
inzake deze kwestie, verklaarde minister
Hijmans dat de belangen van Antwerpen en
Rotterdam geenszins onvermfidelfik tegen
strijdig zijn, doch in heel veel gevallen
elkander aanvullen. Nadrukkelijk verklaarde
de minister, dat zoowel voor België als voor
Nederland een politiek van samenwerking
te prefereeren is, boven een politiek waarbfi
iedere staat in de eerste plaats aan eigen
belangen denkt. De Nederlandsche regeering
heeft reeds meerdere malen eenzelfde geluid
laten hooren en ook in ons land is men wel
degelijk overtuigd van het nut eener samen
werking met België. Het zwaartepunt voor
ons zal evenwel liggen in den prfis, die voor
die samenwerking van ons wordt verlangd.
De havenarbeidersstaking te Antwerpen is
geëindigd. Een commissie onder voorzitter?
schap van den gouverneur van Antwerpen,
de leden dezer commissie worden benoemd
door den minister van Arbeid, zal binnen
14 dagen een voorloopig accoord treffen wat
de loooen betreft. Bovendien zal deze com
missie de arbeidstoestanden in het geheele
havenbedrijf aan een nauwkeurig onderzoek
onderwerpen.
De Duitsch-nationalen, welke bij de laatste
verkiezingen zulke zware verliezen hebben
geleden, staan aan den vooravond van nieuwe
teleurstellingen. De afgevaardigde Lambach
heeft zich in enkele artikelen voor een mo
narchist een beetje al te revolutionair uit
gelaten. Hierover aangevallen tijdens een
partijconferentie, heeft Lambach zfin stand
punt ten volle gehandhaafd en is na een zeer
rumoerig debat besloten, deze zaak aan het
oordeel van een party tribunaal te onder
werpen. De afgevaardigde Hugenberg, de be
kende industries], verklaarde evenwel dat hfi
benevens nog een elftal afgevaardigden, zich
niet langer als fractiegenooten van Lambach
wenschten te beschouwen, hoe ook de uit
slag van het party tribunaal mocht uitvallen.
Deze verklaring was de knuppel in het hoen
derhok. Graaf Westarp, de voorzitter, heeft
tot tweemaal toe, het bfiltje er bfi neergelegd
en na schier eindelooze kronkelingen zfin de
heeren er in geslaagd, denuiterlfikenschfin
van eenheid naar buiten nog te bewaren. De
situatie is evenwel van dien aard, dat ook
de uiterlfike schijn slechts van kortenduur
zal zijn. Een scheuring schijnt niet meer te
vermijden. Het is wel een bfizonder snelle
aftakeling van de eens zoo machtige partij
De onderhandelingen tusschen Polen en
Litauen zfin voor de zooveelste maal mis
lukt. De voorstellen van Litauen aan Polen,
waren voor de Polen alleen al onmogelijk,
omdat de Litausche voorstellen de onschend
baarheid van het Poolsche grondgebied in
twfifel trekken (Wilna en omgeving). On
danks het mislukken dezer onderhandelingen
heeft Polen zich nogmaals bereid verklaard,
nieuwe onderhandelingen te openen, op de
basis van Koningsbergen. Prof. Woldemars
kan het nog wel eens weer met de Polen
probeeren. Beloften maken voor hem niets
uit en hij wint er in elk geval tfid mee. Na
broer, die mee is uitgetrokken!"
Weer volgde een korte pauze, en juist wilde de
jonge vorst aan dit laatste gezegde een opmerking
vastknoopen, om datgene ter sprake te brengen,
wat hem op het hart lag, toen, mevrouw van Wal-
moden hem voorkwam met een vraag, die schijn
baar onverschillig en toch met eenigszins bevende
stem werd geuit.
„Bij uw laatste bezoek, Hoogheid, waart ge zoo
bezorgd, dat ge in zoolang geen tijding van uw
vriend hadt gehad. Heeft hij u eenig teeken van
leven gegeven?"
„Ja," antwoordde hij koel. „Rojanow is weer
in Duitschland."
„Sinds de oorlogsverklaring?"
„Ja, hij kwam
„Om mee uit te trekken? O, dat wist ik wel!"
De vorst zag haar uiterst verbaasd aan.
„Wist gij dat, mevrouw? Ik dacht, dat gij
Hartmut alleen als Rumeniër en slechts door mij
gekend hadt?"
Een purperen gloed steeg de jonge vrouw naar
de wangen. Zij gevoelde, hoe verraderlijk die uit
roep was geweest, maar herstelde zich spoedig.
„Ik heb mijnheer Rojanow eerst verleden na
jaar leeren kennen, toen hij bij u op Rodeck lo
geerde," antwoordde zij vastberaden; „maar zijn
vader ken ik sedert verscheidene jaren, en deze
ik mag immers aannemen, Hoogheid, dat gij alles
weet was er is voorgevallen?"
„Ja, nu weet ik 'tl" zeide Egon, met nadruk.
„De overste van Falkenried was een groot vriend
van mijn vader en kwam veel bij ons aan huis.
Maar ik had nooit van een zoon gehoord en meende
dat de overste kinderloos was, tot op dien vreese-
lijken dag op Rodeck, den sterfdag van mijn echt
zfin beruchte rede voor de scherpschutters,
zal wel niemand zich over deze mislukking
der onderhandelingen verwonderen, eerder
over het feit, dat dit gesar en gechicaneer
zoo lang wordt verdragen en geduld.
De crisis in Joegoslavië ontstaan door de
heftige oppositie der Kroaten tegen de rati
ficatie der verdragen van Nettuno, gevolgd
door een ondoordachten moordaanslag op
eenige hunner, is nog niet tot oplossing ge
bracht. De Kroaten eischen het aftreden der
regeering, hetgeen door de meerderheids-
party en is geweigerd. De verbittering onder
de Kroaten is nog steeds zeer groot. Voor
loopig zal de ratificatie der verdragen van
Nettuno wel van de baan zfin. Eerst moet
de rust terugkeeren. Noodgedwongen zal
Italë hierin wel moeten berusten. Het is de
eenige manier om den vrede, die daar aan
een erg dun draadje hangt te bewaren.
Naast deze onaangenaamheden, heeft Mus
solini nog eenige kleine speldeprikken te
verduren. In de eerste plaats het heengaan
van graaf Volpi als minister van financiën.
De oorz.iab van het heengaan van dezen knap
pen fiuancier, die indertfidzoo'n voordeelige
regeling met Amerika wist te treffen in
zake de terugbetaling der Italiaansche schul
den aan Amerika, moet worden gezocht in
oneenigheden met den directeur der Itali
aansche Bank. Mussolini liet het bericht
verspreiden, dat het heengaan van Volpi
niets anders beteekende dan een logisch ge
volg van zijn rouleeringssysteem. De voor-
deelen van dit systeem zouden zfin, dat een
grooter aantal personen vertrouwd zou raken
met het dragen van regeeringsverantwoor-
delfikheid. Zooiets als een regeeringsoplei-
ding. Men moet wel erg goedgeloovig van
aard zfin, om dit voor waarheid te slikken.
Terwille hiervan laat men geen prima kracht
gaan en vooral niet, indien de opvolgers
nog moeten bewfizen, dat ze voor hun taak
"In berekend.
Een andere onaangenaamheid voor den
duce is wel, dat de Tiroolsche leden van
den Nationalen Raad uit naam van 296
gemeenten van Noord-Tirol aan Bondskan
selier Seipel een adres hebben ter hand ge
steld, waarin wordt verlangd, dat er bfi de
Europesche mogendheden wordt geprotes
teerd tegen de Italiaansche onderdrukking
der Duitsche bevolking in Zuid-Tirol en waar
in op interventie der mogendheden wordt
aangedrongen. Mussolini stoort zich niet aan
de wenschen der minderheden en negeert
alle verlangens dezer Duitsche bevolking.
Oorspronkelfik was de Duitsche taal nog toe
gestaan, doch ook dit weinige zal hun wor
den ontnomen, teneinde de veritalianiseering
in den kortst mogelfiken tfid te voltrekken.
Dat deze door dwangmaatregelen geenszins
wordt bevorderd, eerder het tegendeel, ont
gaat Mussolini blfikbaar geheel en al.
Van de verdere buitenlandsche berichten
memoreeren wfi:
Het Cbileensche stoomschip „Angamos",
transportvaartuig van de Chileensche regee
ring, is ter hoogte van Punta Chimpel op de
rotsen geloopen en vergaan. Hierbij zfin ruim
250 personen, zoowel passagiers als beman
ning om het leven gekomen.
In Sofia is generaal Protogerof, de Mece-
donische leider, op wiens hoofd de Joego-
genoot. Toen vernam ik de waarheid en was ge
tuige van de ontmoeting tusschen vader en zoon."
De jonge vorst haalde verruimd adem bij deze
mededeeling, die een plotseling opgerezen, onheil
spellend vermoeden weer verdreef.
„Dan begrijp ik uw belangstelling," antwoordde
hij. „De overste van Falkenried is waarlijk te be
klagen.
„Hij alleen?" vroeg Adelheid, verwonderd over
den bitsen toon van dit laatste gezegde „En dan
uw vriend zelf?"
„Ik heb geen vriend meer, ik heb hem verloren!"
barstte Egon met hartstochtelijke droefheid uit..
„Wat hij mij twee dagen geleden bekende, had
al een diepe kloof tusschen ons gegraven, en
wat ik nu weet, scheidt ons voor eeuwig!"
„Gij oordeelt zeer hard over den misslag van
een zeventienjarigen jongen Hij was bijna nog
een kind!"
Er lag een diep verwijt in dit gezegde van de
jonge vrouw; maar de vorst schudde driftig het
hoofd.
„Ik spreek niet van die vlucht en die woord
breuk, hoewel deze op zichzelf al erg genoeg zijn
voor den zoon van een officier; maar wat ik gis
teren hoorde ik merk wel, mevrouw, gij weet
het ergste nog niet, en hoe zoudt ge dit ook weten!
Bespaar 't mij, u dit mee te deelenl"
Adelheid was bleek geworden. Angstig hield zij
de oogen op den spreker gevestigd.
„Ik verzoek u, mij de waarheid, de volle waar
heid te zeggen," hernam zij eindelijk. „Gij zeidet
straks, dat Rojanow was teruggekomen om dienst
te nemen bij ons leger. Ik heb dit vermoed en ver
wacht, daar 't het eenige is, waarmee hij zijn oude
schuld kan uitwisschen. Is hij al bij een regiment
Slavische regeering een half millioen dinar
had gezet, op straat vermoord. Protogerof
was oud-bestuurder van het centrale Mace
donische revolutionnaire comité. De tfiding
van dezen gelukten aanslag heeft te Sofia
een diepen indruk gemaakt.
De berichten over de redding der mannen
van Nobile worden steeeds tragischer. De
vermiste Russische vlieger is weer terecht,
doch nu wordt er gevreesd voor een Itali
aansche vliegenier benevens voor den Hollan
der Sjef van Dongen. De berichten van Lund-
borg over den toestand onder de nog niet ge
redde bemanning doen zien, dat deze lang
niet zoo goed is, als de eerste berichten wei
hebben doen gelooven. Ze voeden zich met
een half rantsoen en zfin bedenkelfik uitge
put. Indien hun redding niet spoedig plaats
heeft, is het ergste te vreezen. Wat het lot
van Amundsen betreft is uit verklaringen
van enkele schepelingen komen vast te staan,
dat de machine van Amundsen in zee is
gestort.
De Amerikanen genieten van een hittegolf
en volgens een bericht uit Chicago bleef een
meisje op straat in de asphalt steken, om
dat de teer door de hitte was gesmolten.
We wachten nu op een bericht, waarin wordt
meegedeeld, dat ze ergens op de gloeiende
straatkeien pannekoeken hebben gekakken.
De „Izwestya", het orgaan der Sovjet-
regeering, maakt melding van het ontslag
van 18 Sovjet-rechters, wegens openbare
dronkenschap, afpersing en dergelfike. Zoo
iets is werkelijk geen aanbeveling voor de
heeren.
Het maatschappelijk vraagstuk
van onzen tijd.
ii.
De mensch was in den beginne klein,
arm en van gevaren omringd, en heeft zoo
lang gewerkt, geworsteld en gestreden, tot
dat hij heer over de wereld is geworden.
Niets staat hem nog in den weg, geen
moeilijkheden zfin voor hem nog onover
winnelijk. Maar nu moet hfi nog leeren,
om heer over zichzelf te worden. Hij moet
nu trachten om mensch te worden, en dan
kan hfi van geluk gaan spreken.
Nu is de vraag, hoe kan hfi zichzelf leeren
kennen, en hoe kan hfi heer over zichzelf
worden
Kan nu iémand uit zichzelf, zonder hulp
van anderen, zichzelf leeren kennen? Niet
gemakkelfi'k komt hfi daartoe, en nog moei
lijker is het voor hem om alleen, zonder
hulp van anderen, zijn kwade eigenschappen
af te leggen. We zeggen zoo gemakkelijk
dat we allemaal zondaren zfin, (maar ons
zelf rekenen we er gewoonlfik niet bfi). We
hooren zoo vaak zuchten: o, mfine arme
ziel! Maar dat zijn allemaal praatjes voor de
vaak. Gewoonlijk meenen we daar niets van.
We zeggen dat, omdat het zoo tot den goe
den toon behoort om voor echt christelfik
of vroom te worden gehouden.
Soms ook hoort men roerend preeken,
spreken en zingen over het zondigmensch-
dom zoodat men werkelfik meegesleept zou
worden indien de fidelheid en de schijn
heilige vroomheid er niet duimdik oplagen.
Er zijn echter toch menschen geweest,
die een diepen blik hadden in het leven van
den mensch. Deze menschen nu, diehuDne
eigene onvolmaaktheid erkennen, hebben
geplaatst?"
„Zoover is 't gelukkig niet gekomen, en dit heeft
mij een zware verantwoording bespaard," zeide
Egon op onbeschrijfelijk bitteren toon. „Hij heeft
zich bij verscheidene regimenten gemeld, maar is
overal afgewezen."
„Afgewezen? Waarom?"
„Omdat hij er niet voor durfde uitkomen, dat hij
een Duitscher was, en omdat men tegen den vreem
deling, den Rumeniër, een zeer verklaarbaren
achterdocht koesterde. Men moet in den tegen-
woordigen tijd uiterst voorzichtig zijn, dat er
geen spionnen in onze gelederen dringen."
„In 's hemels naam, wat bedoelt ge daarmee?"
riep Adelheid, die nu eenigszins begon te begrijpen
waarop hij eigenlijk zinspeelde. Egon sprong opge
wonden van zijn stoel op en kwam naast haar staan.
„Als gij 't dan wilt weten, mevrouw, dan zal
ik 't u zeggen 1 Hartmut kwam bij mij en verlangde
dat ik mijn invloed zou aanwenden om hem een
plaats te bezorgen in een van onze regimenten.
Ik weigerde dit in het begin, maar hij wist mij de
belofte af te dwingen door een bedreiging, die
misschien niet eens ernstig gemeend is geweest.
Ik hield woord en wendde mij tot een van de
hoofdofficieren, wiens broeder secretaris bij ons
gezantschap te Parijs en juist hiermee terugge
komen is. Deze was tegenwoordig bij mijn bezoek,
zag verbaasd op bij den naam Rojanow, deed mij
eenige vragen omtrent den bewusten persoon en
deelde ons daarop bijzonderheden mede waar
voor woorden te kort schieten! Ik heb meer van
Hartmut gehouden dan van iets of iemand ter
wereld, ik heb hem bijna vergood, ik heb mij door
de vleugels van zijn genie mee laten opvoeren,
en nu vermeen Ik, dat de vriend, die mijn alles
was, een ellendeling is, dat hij en zijne moeder te
Parijs als spionnen dienst hebben gedaan mis
schien wilde hij dit ook in onze gelederen doen!"
Hij sloeg de hand voor de oogen en er lag iets
aangrijpends in de droefheid van den jongen man,
wiens vriendschaps-ideaal zoo jammerlijk vernie
tigd was. Ook Adelheid was opgestaan en de hand
waarmede ze op haar stoel leunde, beefde toen zij
vroeg:
„En wat hebt gij, wat heeft hij daarop geant
woord?"
„Rojanow, bedoelt ge? Ik heb hem niet weer
gezien en zal dit ook niet doen ik wil 't hem en
mijzelf besparen. Hij is op het oogenblik in de
houtvesterswoning op Rodeck en wacht daar mijn
antwoord; ik heb hem in een paar regels meege
deeld, wat mij ter ooren is gekomen, zonder er
verder éen woord bij te voegen. Hij heeft dien
brief waarschijnlijk al ontvangen en zal den in
houd wel begrijpen."
„Goede God, dat drijft hem in den dood!"
barstte Adelheid uit. „Hoe kondt ge dan doen?
Hoe kondt ge dien ongelukkigen man onverhoord
veroordeelen?"
„Dien ongelukkigen man?" herhaalde de vorst
scherp, „Houdt ge hem werkelijk daarvoor?"
„Ja, want ik hoor die vreeselijke beschuldiging
niet voor de eerste maal. Ook zijn vader heeft hem
deze bij die samenkomst, voor de voeten geworpen.
„Wel nu, als zijn eigen vader hem dus aan
klaagt
(Wordt vervolgd)
