Hidmê
EERSTE BLAD
ZATERDAG
2 JUNI 1928
fleer'waartie I
STOOMBOOTD1ENST
Dienstregeling
QIMBORITS
flfANOL
Öfficieele Mededeelingen.
DWAALLICHTEN.
COODSINGBb 79 - ROTTERDAM
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
is een cabine v.oor U gereserveerd.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Diens taan vragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
v. MvT
10E JAARGANG. - N°. 59
MIDDELHARNIS.ROTTERDAM v.v.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangend© 15 MEI 1028
van Middelharnis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelharnis 4.30 vm. A.Vlaard. 7.00 vin.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
OverSge «Sagen (öeh. Zon- en Feestd.)
V. Middelharnis 0.40 vm. A.Vlaard. 9.10vm.**
A, Rotterdam 10.00 vm. A. Brielle 10.30 vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V.Rotterdam2.15nm. V.Vlaard.3.00nm. f
A. Middelharnis 5.30 nm.
Overige dagen (heb. Zon- en Feestd.)
V. Rotterdam 3.15nm. V.Vlaard.4.00nm ft
V. Brielle 2.15 nm.§ A. Middelharnis 6.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21vm
en 7.12 of 7.40 vm. van Vlaardlngen.
In aansluiting op den trein van 9.21 vm.
en 9.42 vm. van Vlaardlngen.
t In aansluiting op den trein van (2.40)
14.40 en (2.51) nm, 14.51 te Vlaardlngen.
ff In aansluiting op den trein van (3.40)
nm. 15.40 en (3.51) 15.51 te Vlaardlngen.
Te Vlaardlngen overstappen.
Aio Feestdagen zijn t« beschouwen:
Nieuwjaarsdag, 2o Paaschdag. Hemetvaait»<l«H
)t> Ptakviardag de belde Keretdaseö-
nutmsiA
BEKENDMAKING.
De Burgemeester van MIDDELHARNIS
brengt ter algemeene kennis, dat blijkens
ingekomen bericht Zijne Excellentie de
Minister van Staat, Commissaris der Koningin
in de provincie Zuid-Holland, voornemens is
op Donderdag 5 Juli 192S, omstreeks des
middags 12 ure, deze gemeente te bezoeken.
Middelharnis, 30 Mei 1928.
De Burgemeester,
L. J. DEN HOLLANDER.
W eek-revue.
Binnenland,
Het fraaie weer gedurende de Pinkster
dagen heeft duizende stedelingen de stad
doen ontvluchten en plaatsen als Schevenin-
gen hebben zich in een zeer druk bezoek
kunnen verheugen. De spoorwegen hebben
een groot aantal extra-treinen moeten inleg
gen, om een onafzienbaren reizigersstroom
te verwerken. Het leek in de groote centra
wel op een kleine volksverhuizing. Het is
overigens geen ónverdeeld genot om als
haringen in een ton half geradbraakt te
worden in een overvolien trein. De zoozeer
gewensebte ontspanning begint dan meer op
een' inspanning te gelijken en velen zullen
waarschijnlijk met een zucht van verlichting
hun dagelijksche werkzaamheden weer heb
ben hervat. Rekening houdende met de over
stelpende drukte wat het verkeer betreft, is
het aantal ongelukken gelukkig zeer gering
geweest gsdurende deze dagen.
De hoofdschotel der Olympische spelen,
het voetbaltoumooi is begonnen. Hoe groot
de belangstelling er wel voor de voetbalsport
bestaat, blijkt wel uit den wedstrijd Uruguay-
Holland Het publiek heeft de loketten een
voudig belegerd oni een toegangskaart maeh-
tig te worden. De opkoopers hadden hun
heele familie gemobiliseerd, teneinde een
voordeelig handeltje met deze toegangskaar
ten te doen. Naar schatting hebben een
kleine twintig duizend liefhebbers bijna een
twintig uur in de rij gestaan, om verzekerd
te zijn van kaarten. De Amsterdamsche
politie moest speciale maatregelen treffen,
om de orde te bewaren. Het grootste deel
der wachtenden moest teleurgesteld vertrek
ken, aangezien alle kaarten in een minimum
van tijd waren uitverkocht. Voor fabelach
tige prijzen zijn door de opkoopers dein hun
bezit zijnde kaarten aan voetbal-enthousias
ten verkocht. Er zijn prijzen betaald van over
de 100 voor een zitplaats.
Vol geus de krantenberichten zou ook de
Amsterdamsche gemeenteraad dezen wed
strijd voltallig bijwonen. Op het oogenblik;
dat wij dit overzicht schrijv.en heeft dit
wereldschokkende gebeuren nog niet plaats
gevonden, doch het scbfjnt waarschijnlijk,
dat de Amsterdamsche vroede vaceren hun
politiek getwist een wijle zullen vergeten en
dat we ook Wijnkoop en geestverwanten de
oranjehemden zullen hooren aanmoedigen in
dezen strijd, tenzij de oranjekleur dit zou
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERM1NA.
(iGeautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren.
Toen deze nu echter zcide, dat er weinig of geen
hoop meer was, werd Stadinger naar Furstenstein
afgevaardigd, om de familie te roepen, die ook wel
dra verscheen, maar slechts om Walmoden ster
vend te vinden. Hij ontwaakte niet meer uit den
bewusteloozen toestand, waarin men hem na dien
zwareti val had aangetroffen. Bezwijmd en onbe
weeglijk lag hij op een rustbank uitgestrekt, zon
der "iemand in zijne omgeving te herkennen, en
toen de dag ten einde liep, was 't met hem gedaan.
Laat op den avond keerde de opperhoutvester
met Willibald naar Furstenstein terug. Hij had
reeds bij zijn vertrek van hier een telegram afge
zonden, om het gezantschap het ernstig ongeluk
mede te deelen, dat zijn chef had getroffen, en
thans moest hij het doodbericht laten volgen.
Mevrouw van Eschenhagen was op Rodeck ge
bleven bij de weduwe van haar broeder. Eerst den
volgenden dag konden er maatregelen genomen
worden om den doode naar de stad te vervoeren,
en zoolang wilden de beide vrouwen aan zijne zijde
blijven. Adelheid, die zich bij het gevaar zelf zoo
moedig betoond en aan het sterfbed van haar man
beletten. Wij hebben een politieken fana
tiekeling gekend, welke alleen om den naam
geen oranjebitter met een klont dronk en
die, toen hij eens tot de ontdekking kwam,
dat hij zich hieraan toch had bezondigd, de
nasmaak haastig trachtte te verdrijven door
een groot aantal neutjes citroen met suiker.
Onze Tweede-Kamerleden Ter Laan, Van
Zadelhoff, Albarda en Brautigam, hebben een
aantal amendementen ingediend op het wets
ontwerp tot wijziging van de dienstplicht
wet. Een dezer amendementen wil ook de
vrijstelling van militairen'dienst voor gees
telijken en a s. geestelijken afschaffen. Het
nut van deze hatelijkheid ontgaat ons ten
eenen male. Waarom zouden we ook onze
kamerleden niet eens militair gaan oefenen.
Menige onderofficier zou met waar genoegen
de heeren doen genieten van eenige uren
gymnastiek met het geweer en meer dezer
gezonde oefeningen, welke zoo perfekt den
eetlust weten op te wekken. Na een ver-
moeienden dag kon de Tweede-Kamer Com
pagnie clan wel de noodige wetsontwerpen
afdoen. Onze minister van Oorlog kan het
toch nooit naar den zin der heeren doen en
ze zouden dan zelf prat kunnen gaan, op
hun practijk. In een opzicht zijn onze kamer
leden ongeschikt voor een militaire loopbaan
en wel hierom: ze zijn te praatziek. We
Treezen dat ze den bijnaam van oude-wijven
bataljon zouden krijgen, doch de heeren zou
den in elk geval ondervinden dat het niet
mogelijk is met goochelkunstjes een goede
legerorganisatie te scheppen.
Buitenland
Zoo af en toe moet de lezer wel den indruk
krijgen, dat de Volkenbond met de talrijke
conferenties, notawisseling en dergelijke
meer geschikt is om eenige staatslieden aan
bezigheid of aan een aangenaam uitstapje
te helpen, dan wel om de menschheid te
verlossen van chronische kwalen, als daar
zijn, oorlog tariefmuren. In theorie zijn de
heeren het in den regel nog wel eens, doch
in de practijk blijkt helaas maar al te vaak,
dat afgelegde beloften willens en wetens
volkomen worden genegeerd en dat juist
andersom wordt gehandeld, dan plechtig is
overeengekomen. De voorbeelden hiervan
liggen voor het grijpen.
De Polen en Litauers hebben plechtig be
loofd in onderling overleg zelf hun geschil
len op te lossen. Nauwelijks heeft Wolde-
maras, de premier van Litauen, deze belofte
afgelegd, of hij neemt een houding aan, welke
volkomen in strijd is met zijn afgelegde be
loften. Hij chicaneert en wringt zich in
allerlei bochten en brengt achteraf weer de
door den Volkenbond afgedane Wilna-kwestie
in verband met de andere geschillen met
Polen. Het is een uitgemaakte zaak, dat
Wilna Poolsch is, omdat ook de groote meer
derheid der bevolking Poolsch is en niettemin
volhardt Woldemaras als een dreinend kind
in zijn gezanik om Wilna. Hij tracht voor
zijn actie steun te krijgen en het zal ook
wel hiervoor zijn geweest, dat deze professor
staatsman naar Londen is gereisd, waar hij
evenwel geen succes heeft gehad, Wolde
maras heeft in Londen kunnen hooren, dat
men daar weinig bewondering voor zijn
voortdurend gechicaneer had en dat het mis
lukken van de onderhandelingen met Polen
geheel en al aan Litauen is te wijten.
Ondanks dit alles en als om de kroon op
dit gechicaneer te zetten, kondigt men in
Litauen op den dag van vertrek van Wol-;
demaras uit Londen in Litauen een grond
wetswijziging af, waarin wordt bepaald, dat
Wilna de hoofdstad is van Litauen. Gekker
kan het al moeilijker. Practisch verandert
er niets door deze papieren afkondiging, doch
dit heele machtelooze gebaar is een openbare
hoon voor den Volkenbond. Voor het prestige
van den Volkenbond is het bedenkelijk, dat
een klein staatje met slechts eenige millioenen
inwoners zich ongestraft tegen de besluiten
van Genève kan en durft verzetten.
Een ander voorbeeld van ondermijning van
het werk van Genève zijn de berichten over
het in beslag nemen van twee wagons
munitie en bommen te Belgrado, welke
vanuit Italië zijn verzonden en welkebestemd
waren voor Bulgarije. De bijgaande vracht
brieven gaven als lading sinaasappelen aan.
Het schandaal van de vorige wapensmok
kelarijen te St. Gotthard wordt herbaalden
weer is het zoogenaamd Italiaansch fruit,
dat hierin een rol speelt. Het pijnlijke ver
loop der vorige zaak ligt nog versch in het
geheugen, waarbij het gedeukte prestige van
den Volkenbond met kunst en vliegwerk
moest worden gered, door de zaak aan een
commissie op te dragen. De politie te Bel
grado weigert verder hierover inlichtingen
te verstrekken en met belangstelling wordt
uitgezien, welke houding er nu tegen deze
smokkelarij zal worden aangenomen. Zal de
Volkenbond zich als het ware opnieuw een
brevet van onmacht verleenen? Het is te
hopen, dat ons dit wordt bespaard. Zoolan,
door hebzucht gedreven staatslieden onge
straft de geheele wereldvrede in gevaar kan
worden gebracht, hebben we niets aan een
schitterend theoretisch betoog. Het heefter
veel van, of enkele leden van den Volken
bond alleen lid zijn, om de algemeene be
langen in de eerste plaats te gebruiken voor
hebzuchtig eigenbelang. Het is toch wel het
toppunt, van brutaliteit om zelf lid te zijn
en terzelfder tyd het werken van den Vol
kenbond te ondermijnen. Aan schijnheilig
heid hebben we niets De heeren weten, dat
Genève vrijwel machteloos staat tegenover
dergelijke practijken en hiervan wordt mis
bruik gemaakt. Het spelletje van voor den
oorlog is weer in vollen gang en een kleinig
heid is slechts noodig, om opnieuw de oorlogs
fakkel te doen ontbranden. De lessen van
den grooten oorlog zijn reeds weer vergeten.
In het groote gezin, Den Volkenbond, beeischt
niet de gewenschte eendracht en gehoorzaam
heid. Onverantwoordelijke kwajongensstre
ken ondermanen het vaderlijk gezag en zijn
een voortdurende bedreiging van den onder-
lingen vrede.
9
Sc
In Berlijn hebben de communisten gedu
rende de Pinksterdagen een wagenschouw
zoo onvermoeid van hare plichten gekweten had
scheen thans, nu er niets meer van heer geëischt
werd, uitgeput en als half versuft door het onver
wacht en aangrijpend voorval.
Hartmut stond bij het venster van zijne zit
kamer, die op de eerste verdieping lag, en tuurde
naar buiten, naar de kale boomen in het verschiet,
die hunne kruinen zoo spookachtig in de flauw lich
tende avondlucht verhieven. Den vorigen dag was
de eerste sneeuw gevallen en nu lag de geheele
omtrek onder het ijskleed bedolven. Het"groote
grasperk voor het kasteel was wit, de boomen bogen
onder hun last en de brcede dennetakkèn breidden
zich als witte waaiers over den grond uit. Maar daar
boven tintelden de sterren en aan den noordelijken
horizon schemerde een roodachtig schijnsel, als
de eerste groet van het morgenlicht. En toch was
't nacht, ijskoude, wintersche nacht, waarin nog
geen enkele straal van den nieuwen dag kon vallen.
Hartmut's blik bleef onafgewend op dat zwakke
schijnsel gevestigd; Ook in zijn binnenste was
't duister, en tocli schemerde ook hier iets, flauw
en veraf, als ontwakend morgenlicht. Hij had Adel
heid van Walmoden niet teruggezien sinds dat
merkwaardig bijeenzijn op den heuvel in het
bosch; eerst dien dag ontmoette hij haar wederom
aan de zijde van haar echtgenoot, toen deze bloe
dend, bewusteloos stervend het kasteel werd
binnengedragen. Dat gezicht verbood elke her
innering en eischte gebiedend de hulp, die dan ook
in den ruimsten zin van het woord werd verleend;
maar Rojanow had geen voet in de sterfkamer
gezet en zich slechts door den geneesheer op de
hoogte van den toestand laten houden. Ook bij
de komst van mevrouw van Eschenhagen had hij
zich niet vertoond, maar eerst later met den opper
houtvester en ook met Willibald gesproken. Nu
was alles beslist, Herbert van Walmoden behoorde
niet meer tot de levenden en zijne echtegnoote was
weduwe was vrij.
Hartmut haalde verruimd adem bij die gedachte
en toch liet zij geen gewaarwording van blijdschap
bij hem achter. Wel was zijn gevoel geheel ver
anderd sinds dien dag, toen hij het hoogste spel
gewaagd en verloren had tegen de vrouw, die
hij beminde. Maar dat uur had hem ook de diepe
kloof doen zien, die tusschen hen lag, ook thans
nog, nu Adelheid's huwelijksband verbroken was.
Zij „verafschuwde" immers den man, die aan niets
meer geloofde, wien niets meer heilig was, en hij
was nog dezelfde, die hij toen was geweest.
Hij had haar, schoon niet in woorden, vergiffe
nis gevraagd, toen hij in zijne „Arivana" de ge
stalte schiep, die thans haar naam droeg; maar
deze Ada zweefde weer terug naar de hoogere
sferen, waaruit zij waarschuwend was neergedaald,
en de menschen bicven op de aarde met hun gloei-
enden haat en vurige liefde. Hartmut kon nu ééns
het warme, opgewonden bloed, dat door zijne
aderen vloeide, niet tot kalmte dwingen, hij kon
zich niet aan een leven van strenge plichtsvervul
ling onderwerpen en hij wilde dit ook niet. Waar
om zou hem geniaal talent zijn verleend, dat hem
gcreedelijk den toegang tot alle kringen verschafte,
als dit hem niet boven de alledaagschc plichten en
kleingeestige beperkingen verhief? En hij wist
wel, dat die groote blauwe oogen hem onverbidde-
lijkjjdien gehaten weg wezen maar dat zou nooit
gaan!
Het roodachtig schijnsel in het verschiet boven
het bosch was donkerder geworden en had zich'
hooger uitgestrekt 't Scheen wel de weerkaatsing
INGEZONDEN MEDEDEELING.
TELEFOON N2 10632
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
gehouden over de roode FrontsfcrLjdersbond.:
Talrijke extra-treinen hebben naar schatting
een zeventig duizend Roode Frontstrijders
naar Berlijn vervoerd om deel te nemen
aan deze parade. Het totaal aantal deel
nemers werd geschat op ongeveer honderd
duizend. Door een groot aantal sprekers
werd de menigte toegesproken, waarin voor
al de stembusoverwinning in hoogdravende
redevoeringen werd herdacht. De bijzonder
heden van dergelijke redevoeringen kunnen
we den lezer besparen. Ze zijn allen geknipt
volgens het bekende recept, veel woorden,
weinig zeggen, en toch veel beloven. Vooral
het laatste is van veel belang, want een,
groot gedeelte der kiezers is erg gevoelig
voor beloften, zij het dan ook, dat er in de
practijk toch nimmer een uitvoering dezer
beloften mogelijk zal zijn. De geheele be
tooging der communisten heeft een ordelijk
verloop gehad en incidenten hebben zich
niet voorgedaan.
De Duitsche pers houdt nog steeds nabe
trachtingen over dan uitslag der verkiezingen
en de partijbladen houden zich bezig met het
oplaten van proefbalonnetjes en het ver-
deelen der vette kluifjes. Als we al de wen-
schen en verlangens der a.s. regeeringspar-
tijen bij elkaar opfeilen, dan komen we tot
de ontdekking, dat het regeeringsvarkentje
wel een wonderbeest moet worden, omdat
er al zeker minstens 8 beste hammen van
worden verwacht. Als de Duitsche boer er
in zou slagen dergelijke won der beestjes te
mesten, dan zouden meteen de klachten
over de misère in den landbouw zijn ver
dwenen. De politieke partijen zuilen een
groot deel hunner wenschen en verlangens
moeten laten vallen en in plaats van een
echte ham genoegen moeten nemen met een
geurhammetje.
Het Italiaansche luchtschip „Italia" dat
onder leiding van generaal Nobile weten
schappelijke onderzoekingen aan de Noord
pool verlichtte en reeds met succes ver
schillende vluchten had gedaan, is van haar
laatste vlucht niet naar de vliegbasis terug
van een geweldigen brand; maar dat rustige, kal
me licht was niet afkomstig van een vuurgloed,
't Stond steeds op dezelfde plaats in het noorden,
geheimzinnig, hoog en veraf een noorderlicht
in toenemende pracht.
Het geratel van een rijtuig, dat schielijk naderde,
ontrukte Hartmut aan zijne overpeinzing, 't Was
al over negenen wie zou er zoo laat nog komen?
Misschien de tweede geneesheer, dien men 's na
middags had ontboden, maar die toen niet thuis
was geweest: misschien ook iemand van Ostvvalden,
waar men het treurige nieuws nu ook al kon weten.
Thans reed het rijtuig voorbij het grasperk, de
wielen knarsten op den besneeuwden grond en een
oogenblik later hield het voor de hoofdpoort, aan
de achterzijde van het kasteel stil. Rojanow, die
dien dag nü eens den heer des huizes* vertegen
woordigde, verliet het vertrek, om te vernemen wat
er gaande was.
Hij had reeds de groote trap b.creikt, die bene
den in het voorportaal uitkwam, en zette den voet
op'de bovenste trede, toen hij plotseling ontroerde
en onbeweeglijk bleef staan. Op eens klonk hem
een stem in de ooren, die hij in tien jaar niet ge
hoord had ze klonk gedempt, halfluid, en toch
herkende hij haar dhdelijk.
„Ik kom vanwege het gezantschap. Wij kregen
na den middag het telegram en ik heb gebruik
gemaakt van den eersten den besten trein. Hoe
gaat 't? Kan ik mijnheer van Walmoden spreken?"
Stadinger, die den aangekomene ontving, ant
woordde op zachten toon iets onverstaanbaars, dat
waarschijnlijk de waarheid inhield, want nu vroeg
de vreemdeling haastig:
„Ik kom toch niet te laat?"
„Ja, mijnheer l In den laten namiddag is mijnheer
gekeerd. De benzine voorraad aan boord is
uitgeput, zoodat in het gunstigste geval, het
luchtschip nog een 10 a 14 dagen kan blij
ven drijven op den gasvoorraad. Het schip
is nu evenwel onbestuurbaar en is dus ge
heel en al aan de elementen overgeleverd.
De geheele bemanning bestaat uit 38 kop
pen, waarvoor het ergste wordt gevreesd.
Hulp-expedities zijn uitgezonden teneinde
het luchtschip op te sporen, doch dit staat
vrijwel gelijk met het zoeken van een speld
in een hooiberg.
Wat de verdere buitenlandsche berichten
betreft, kunnen we kort zijn.
In het proces tegen de Elzasser autono-
misten zijn de vier hoofdbeklaagden veroor
deeld tot een jaar gevangenisstraf en vyf
jaar verbanniDg, terwijl de andere beklaag
den zijn vrijgesproken. Deze uitspraak heeft
in den Eizas nogal heftige protesten uitge
lokt en ook een deel der Fransche pers is
over dezen uitslag verwonderd. De strafmaat
is licht te noemen ten opzichte van het ten
laste gelegde en daarom begint er twijfel te
rijzen. De veroordeelden zijn in hooger be
roep gegaan, zoodat deze zaak te Parijs op
nieuw zal worden behandeld.
In Belgrado heb beu zich heftige betoo
gingen voorgedaan tegen de Italianen en de
politie heeft meerdere malen met de blanke
sabel moeten ingrijpen, teneinde erger din
gen te voorkomen. De toestand tusschen
Rome en Belgrado wordt door deze betoo
gingen niet verbeterd. In verschillende plaat
sen in Servië en in Italië, moet de politie
consulaten en gezantschapsgebouwen be
waken, teneinde al te heftige betoogers voor
onberaden stappen' te behoeden. In Belgrado
heerschfc groote opwinding onder de bevolking.
Ook in Zuid-Tirol hebben zich anti-Italiaan-
sche betoogingen voorgedaan, waarbij de
Italiaansche vlag van het consultaatgebouw
werd ingetrokken, doch welke nadien op
uitdrukkelijk verlangen van Rome dooreen
afdeeling militairen opnieuw werd geheschen
bij w|jze van genoegdoening.
Het proces tegen de gearresteerde inge
nieurs in Rusland is nog in voilen gang,
van Walmoden gestorven."
Er volgde een korte pauze, en daarop zeidc de
vreemdeling op gesmoorden, maar vasten toon:
„Breng mij dan bij zijne weduwe 1 Vraag belet
voor den overste van Falkenried!"
Stadinger stapte vooruit, gevolgd door een
lange, in" een militairen mantel gehulde gestalte,
waarvan hij slechts de omtrekken kon herkennen.
Beiden waren reeds lang in de benedenvertrekken
verdwenen en nog altijd boog Hartmut zich over
de leuning van de trap en tuurde naar onderen.
Eerst toen Stadinger alleen terugkwam, scheen
hij tot bezinning te komen en keerde hij naar
zijn kamer terug.
Wel een kwartier lang liep hij hier rusteloos heen
en weer. 't Was een stille, zware strijd, dien hij
streed; nooit had hij zijn trots kunnen buigen,
nooit de minste willen zijn en hij zou zich diep
moeten buigen voor zijn diep beleedigden vader
dat wist hij! Maar nu overviel hem opnieuw dat
innig brandend verlangen, en dit nam steeds toe
en behield eindelijk het veld.
Hij hief zich vastberaden op. „Neen, nu wil ik
mij niet lafhartig terugtrekken. Nu zijn wij onder
éen dak, binnen dezelfde muren nu moet ik
't wagen. Hij is toch mijn vader en ik ben zijn
zoon!"
(Wordt vervolgd).