Hidmê EERSTE BLAD ZATERDAG 2 JUNI 1928 fleer'waartie I STOOMBOOTD1ENST Dienstregeling QIMBORITS flfANOL Öfficieele Mededeelingen. DWAALLICHTEN. COODSINGBb 79 - ROTTERDAM Grootste inrichting in Nederland DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt, is een cabine v.oor U gereserveerd. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Diens taan vragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. v. MvT 10E JAARGANG. - N°. 59 MIDDELHARNIS.ROTTERDAM v.v. via VLAARDINGEN s.s. „MIDDELHARNIS" aanvangend© 15 MEI 1028 van Middelharnis op Maandag en Dinsdag V. Middelharnis 4.30 vm. A.Vlaard. 7.00 vin.* A. Rotterdam 8.00 vm. OverSge «Sagen (öeh. Zon- en Feestd.) V. Middelharnis 0.40 vm. A.Vlaard. 9.10vm.** A, Rotterdam 10.00 vm. A. Brielle 10.30 vm.§ van Rotterdam op Maandag en Dinsdag V.Rotterdam2.15nm. V.Vlaard.3.00nm. f A. Middelharnis 5.30 nm. Overige dagen (heb. Zon- en Feestd.) V. Rotterdam 3.15nm. V.Vlaard.4.00nm ft V. Brielle 2.15 nm.§ A. Middelharnis 6.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21vm en 7.12 of 7.40 vm. van Vlaardlngen. In aansluiting op den trein van 9.21 vm. en 9.42 vm. van Vlaardlngen. t In aansluiting op den trein van (2.40) 14.40 en (2.51) nm, 14.51 te Vlaardlngen. ff In aansluiting op den trein van (3.40) nm. 15.40 en (3.51) 15.51 te Vlaardlngen. Te Vlaardlngen overstappen. Aio Feestdagen zijn t« beschouwen: Nieuwjaarsdag, 2o Paaschdag. Hemetvaait»<l«H )t> Ptakviardag de belde Keretdaseö- nutmsiA BEKENDMAKING. De Burgemeester van MIDDELHARNIS brengt ter algemeene kennis, dat blijkens ingekomen bericht Zijne Excellentie de Minister van Staat, Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland, voornemens is op Donderdag 5 Juli 192S, omstreeks des middags 12 ure, deze gemeente te bezoeken. Middelharnis, 30 Mei 1928. De Burgemeester, L. J. DEN HOLLANDER. W eek-revue. Binnenland, Het fraaie weer gedurende de Pinkster dagen heeft duizende stedelingen de stad doen ontvluchten en plaatsen als Schevenin- gen hebben zich in een zeer druk bezoek kunnen verheugen. De spoorwegen hebben een groot aantal extra-treinen moeten inleg gen, om een onafzienbaren reizigersstroom te verwerken. Het leek in de groote centra wel op een kleine volksverhuizing. Het is overigens geen ónverdeeld genot om als haringen in een ton half geradbraakt te worden in een overvolien trein. De zoozeer gewensebte ontspanning begint dan meer op een' inspanning te gelijken en velen zullen waarschijnlijk met een zucht van verlichting hun dagelijksche werkzaamheden weer heb ben hervat. Rekening houdende met de over stelpende drukte wat het verkeer betreft, is het aantal ongelukken gelukkig zeer gering geweest gsdurende deze dagen. De hoofdschotel der Olympische spelen, het voetbaltoumooi is begonnen. Hoe groot de belangstelling er wel voor de voetbalsport bestaat, blijkt wel uit den wedstrijd Uruguay- Holland Het publiek heeft de loketten een voudig belegerd oni een toegangskaart maeh- tig te worden. De opkoopers hadden hun heele familie gemobiliseerd, teneinde een voordeelig handeltje met deze toegangskaar ten te doen. Naar schatting hebben een kleine twintig duizend liefhebbers bijna een twintig uur in de rij gestaan, om verzekerd te zijn van kaarten. De Amsterdamsche politie moest speciale maatregelen treffen, om de orde te bewaren. Het grootste deel der wachtenden moest teleurgesteld vertrek ken, aangezien alle kaarten in een minimum van tijd waren uitverkocht. Voor fabelach tige prijzen zijn door de opkoopers dein hun bezit zijnde kaarten aan voetbal-enthousias ten verkocht. Er zijn prijzen betaald van over de 100 voor een zitplaats. Vol geus de krantenberichten zou ook de Amsterdamsche gemeenteraad dezen wed strijd voltallig bijwonen. Op het oogenblik; dat wij dit overzicht schrijv.en heeft dit wereldschokkende gebeuren nog niet plaats gevonden, doch het scbfjnt waarschijnlijk, dat de Amsterdamsche vroede vaceren hun politiek getwist een wijle zullen vergeten en dat we ook Wijnkoop en geestverwanten de oranjehemden zullen hooren aanmoedigen in dezen strijd, tenzij de oranjekleur dit zou FEUILLETON. E. WERNER VERTALING VAN HERM1NA. (iGeautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren. Toen deze nu echter zcide, dat er weinig of geen hoop meer was, werd Stadinger naar Furstenstein afgevaardigd, om de familie te roepen, die ook wel dra verscheen, maar slechts om Walmoden ster vend te vinden. Hij ontwaakte niet meer uit den bewusteloozen toestand, waarin men hem na dien zwareti val had aangetroffen. Bezwijmd en onbe weeglijk lag hij op een rustbank uitgestrekt, zon der "iemand in zijne omgeving te herkennen, en toen de dag ten einde liep, was 't met hem gedaan. Laat op den avond keerde de opperhoutvester met Willibald naar Furstenstein terug. Hij had reeds bij zijn vertrek van hier een telegram afge zonden, om het gezantschap het ernstig ongeluk mede te deelen, dat zijn chef had getroffen, en thans moest hij het doodbericht laten volgen. Mevrouw van Eschenhagen was op Rodeck ge bleven bij de weduwe van haar broeder. Eerst den volgenden dag konden er maatregelen genomen worden om den doode naar de stad te vervoeren, en zoolang wilden de beide vrouwen aan zijne zijde blijven. Adelheid, die zich bij het gevaar zelf zoo moedig betoond en aan het sterfbed van haar man beletten. Wij hebben een politieken fana tiekeling gekend, welke alleen om den naam geen oranjebitter met een klont dronk en die, toen hij eens tot de ontdekking kwam, dat hij zich hieraan toch had bezondigd, de nasmaak haastig trachtte te verdrijven door een groot aantal neutjes citroen met suiker. Onze Tweede-Kamerleden Ter Laan, Van Zadelhoff, Albarda en Brautigam, hebben een aantal amendementen ingediend op het wets ontwerp tot wijziging van de dienstplicht wet. Een dezer amendementen wil ook de vrijstelling van militairen'dienst voor gees telijken en a s. geestelijken afschaffen. Het nut van deze hatelijkheid ontgaat ons ten eenen male. Waarom zouden we ook onze kamerleden niet eens militair gaan oefenen. Menige onderofficier zou met waar genoegen de heeren doen genieten van eenige uren gymnastiek met het geweer en meer dezer gezonde oefeningen, welke zoo perfekt den eetlust weten op te wekken. Na een ver- moeienden dag kon de Tweede-Kamer Com pagnie clan wel de noodige wetsontwerpen afdoen. Onze minister van Oorlog kan het toch nooit naar den zin der heeren doen en ze zouden dan zelf prat kunnen gaan, op hun practijk. In een opzicht zijn onze kamer leden ongeschikt voor een militaire loopbaan en wel hierom: ze zijn te praatziek. We Treezen dat ze den bijnaam van oude-wijven bataljon zouden krijgen, doch de heeren zou den in elk geval ondervinden dat het niet mogelijk is met goochelkunstjes een goede legerorganisatie te scheppen. Buitenland Zoo af en toe moet de lezer wel den indruk krijgen, dat de Volkenbond met de talrijke conferenties, notawisseling en dergelijke meer geschikt is om eenige staatslieden aan bezigheid of aan een aangenaam uitstapje te helpen, dan wel om de menschheid te verlossen van chronische kwalen, als daar zijn, oorlog tariefmuren. In theorie zijn de heeren het in den regel nog wel eens, doch in de practijk blijkt helaas maar al te vaak, dat afgelegde beloften willens en wetens volkomen worden genegeerd en dat juist andersom wordt gehandeld, dan plechtig is overeengekomen. De voorbeelden hiervan liggen voor het grijpen. De Polen en Litauers hebben plechtig be loofd in onderling overleg zelf hun geschil len op te lossen. Nauwelijks heeft Wolde- maras, de premier van Litauen, deze belofte afgelegd, of hij neemt een houding aan, welke volkomen in strijd is met zijn afgelegde be loften. Hij chicaneert en wringt zich in allerlei bochten en brengt achteraf weer de door den Volkenbond afgedane Wilna-kwestie in verband met de andere geschillen met Polen. Het is een uitgemaakte zaak, dat Wilna Poolsch is, omdat ook de groote meer derheid der bevolking Poolsch is en niettemin volhardt Woldemaras als een dreinend kind in zijn gezanik om Wilna. Hij tracht voor zijn actie steun te krijgen en het zal ook wel hiervoor zijn geweest, dat deze professor staatsman naar Londen is gereisd, waar hij evenwel geen succes heeft gehad, Wolde maras heeft in Londen kunnen hooren, dat men daar weinig bewondering voor zijn voortdurend gechicaneer had en dat het mis lukken van de onderhandelingen met Polen geheel en al aan Litauen is te wijten. Ondanks dit alles en als om de kroon op dit gechicaneer te zetten, kondigt men in Litauen op den dag van vertrek van Wol-; demaras uit Londen in Litauen een grond wetswijziging af, waarin wordt bepaald, dat Wilna de hoofdstad is van Litauen. Gekker kan het al moeilijker. Practisch verandert er niets door deze papieren afkondiging, doch dit heele machtelooze gebaar is een openbare hoon voor den Volkenbond. Voor het prestige van den Volkenbond is het bedenkelijk, dat een klein staatje met slechts eenige millioenen inwoners zich ongestraft tegen de besluiten van Genève kan en durft verzetten. Een ander voorbeeld van ondermijning van het werk van Genève zijn de berichten over het in beslag nemen van twee wagons munitie en bommen te Belgrado, welke vanuit Italië zijn verzonden en welkebestemd waren voor Bulgarije. De bijgaande vracht brieven gaven als lading sinaasappelen aan. Het schandaal van de vorige wapensmok kelarijen te St. Gotthard wordt herbaalden weer is het zoogenaamd Italiaansch fruit, dat hierin een rol speelt. Het pijnlijke ver loop der vorige zaak ligt nog versch in het geheugen, waarbij het gedeukte prestige van den Volkenbond met kunst en vliegwerk moest worden gered, door de zaak aan een commissie op te dragen. De politie te Bel grado weigert verder hierover inlichtingen te verstrekken en met belangstelling wordt uitgezien, welke houding er nu tegen deze smokkelarij zal worden aangenomen. Zal de Volkenbond zich als het ware opnieuw een brevet van onmacht verleenen? Het is te hopen, dat ons dit wordt bespaard. Zoolan, door hebzucht gedreven staatslieden onge straft de geheele wereldvrede in gevaar kan worden gebracht, hebben we niets aan een schitterend theoretisch betoog. Het heefter veel van, of enkele leden van den Volken bond alleen lid zijn, om de algemeene be langen in de eerste plaats te gebruiken voor hebzuchtig eigenbelang. Het is toch wel het toppunt, van brutaliteit om zelf lid te zijn en terzelfder tyd het werken van den Vol kenbond te ondermijnen. Aan schijnheilig heid hebben we niets De heeren weten, dat Genève vrijwel machteloos staat tegenover dergelijke practijken en hiervan wordt mis bruik gemaakt. Het spelletje van voor den oorlog is weer in vollen gang en een kleinig heid is slechts noodig, om opnieuw de oorlogs fakkel te doen ontbranden. De lessen van den grooten oorlog zijn reeds weer vergeten. In het groote gezin, Den Volkenbond, beeischt niet de gewenschte eendracht en gehoorzaam heid. Onverantwoordelijke kwajongensstre ken ondermanen het vaderlijk gezag en zijn een voortdurende bedreiging van den onder- lingen vrede. 9 Sc In Berlijn hebben de communisten gedu rende de Pinksterdagen een wagenschouw zoo onvermoeid van hare plichten gekweten had scheen thans, nu er niets meer van heer geëischt werd, uitgeput en als half versuft door het onver wacht en aangrijpend voorval. Hartmut stond bij het venster van zijne zit kamer, die op de eerste verdieping lag, en tuurde naar buiten, naar de kale boomen in het verschiet, die hunne kruinen zoo spookachtig in de flauw lich tende avondlucht verhieven. Den vorigen dag was de eerste sneeuw gevallen en nu lag de geheele omtrek onder het ijskleed bedolven. Het"groote grasperk voor het kasteel was wit, de boomen bogen onder hun last en de brcede dennetakkèn breidden zich als witte waaiers over den grond uit. Maar daar boven tintelden de sterren en aan den noordelijken horizon schemerde een roodachtig schijnsel, als de eerste groet van het morgenlicht. En toch was 't nacht, ijskoude, wintersche nacht, waarin nog geen enkele straal van den nieuwen dag kon vallen. Hartmut's blik bleef onafgewend op dat zwakke schijnsel gevestigd; Ook in zijn binnenste was 't duister, en tocli schemerde ook hier iets, flauw en veraf, als ontwakend morgenlicht. Hij had Adel heid van Walmoden niet teruggezien sinds dat merkwaardig bijeenzijn op den heuvel in het bosch; eerst dien dag ontmoette hij haar wederom aan de zijde van haar echtgenoot, toen deze bloe dend, bewusteloos stervend het kasteel werd binnengedragen. Dat gezicht verbood elke her innering en eischte gebiedend de hulp, die dan ook in den ruimsten zin van het woord werd verleend; maar Rojanow had geen voet in de sterfkamer gezet en zich slechts door den geneesheer op de hoogte van den toestand laten houden. Ook bij de komst van mevrouw van Eschenhagen had hij zich niet vertoond, maar eerst later met den opper houtvester en ook met Willibald gesproken. Nu was alles beslist, Herbert van Walmoden behoorde niet meer tot de levenden en zijne echtegnoote was weduwe was vrij. Hartmut haalde verruimd adem bij die gedachte en toch liet zij geen gewaarwording van blijdschap bij hem achter. Wel was zijn gevoel geheel ver anderd sinds dien dag, toen hij het hoogste spel gewaagd en verloren had tegen de vrouw, die hij beminde. Maar dat uur had hem ook de diepe kloof doen zien, die tusschen hen lag, ook thans nog, nu Adelheid's huwelijksband verbroken was. Zij „verafschuwde" immers den man, die aan niets meer geloofde, wien niets meer heilig was, en hij was nog dezelfde, die hij toen was geweest. Hij had haar, schoon niet in woorden, vergiffe nis gevraagd, toen hij in zijne „Arivana" de ge stalte schiep, die thans haar naam droeg; maar deze Ada zweefde weer terug naar de hoogere sferen, waaruit zij waarschuwend was neergedaald, en de menschen bicven op de aarde met hun gloei- enden haat en vurige liefde. Hartmut kon nu ééns het warme, opgewonden bloed, dat door zijne aderen vloeide, niet tot kalmte dwingen, hij kon zich niet aan een leven van strenge plichtsvervul ling onderwerpen en hij wilde dit ook niet. Waar om zou hem geniaal talent zijn verleend, dat hem gcreedelijk den toegang tot alle kringen verschafte, als dit hem niet boven de alledaagschc plichten en kleingeestige beperkingen verhief? En hij wist wel, dat die groote blauwe oogen hem onverbidde- lijkjjdien gehaten weg wezen maar dat zou nooit gaan! Het roodachtig schijnsel in het verschiet boven het bosch was donkerder geworden en had zich' hooger uitgestrekt 't Scheen wel de weerkaatsing INGEZONDEN MEDEDEELING. TELEFOON N2 10632 voor blijvende haargolving systeem „EUGEN" benevens watergolving, ondulatie „MARCEL", manicuren, pedicuren, massages, enz. gehouden over de roode FrontsfcrLjdersbond.: Talrijke extra-treinen hebben naar schatting een zeventig duizend Roode Frontstrijders naar Berlijn vervoerd om deel te nemen aan deze parade. Het totaal aantal deel nemers werd geschat op ongeveer honderd duizend. Door een groot aantal sprekers werd de menigte toegesproken, waarin voor al de stembusoverwinning in hoogdravende redevoeringen werd herdacht. De bijzonder heden van dergelijke redevoeringen kunnen we den lezer besparen. Ze zijn allen geknipt volgens het bekende recept, veel woorden, weinig zeggen, en toch veel beloven. Vooral het laatste is van veel belang, want een, groot gedeelte der kiezers is erg gevoelig voor beloften, zij het dan ook, dat er in de practijk toch nimmer een uitvoering dezer beloften mogelijk zal zijn. De geheele be tooging der communisten heeft een ordelijk verloop gehad en incidenten hebben zich niet voorgedaan. De Duitsche pers houdt nog steeds nabe trachtingen over dan uitslag der verkiezingen en de partijbladen houden zich bezig met het oplaten van proefbalonnetjes en het ver- deelen der vette kluifjes. Als we al de wen- schen en verlangens der a.s. regeeringspar- tijen bij elkaar opfeilen, dan komen we tot de ontdekking, dat het regeeringsvarkentje wel een wonderbeest moet worden, omdat er al zeker minstens 8 beste hammen van worden verwacht. Als de Duitsche boer er in zou slagen dergelijke won der beestjes te mesten, dan zouden meteen de klachten over de misère in den landbouw zijn ver dwenen. De politieke partijen zuilen een groot deel hunner wenschen en verlangens moeten laten vallen en in plaats van een echte ham genoegen moeten nemen met een geurhammetje. Het Italiaansche luchtschip „Italia" dat onder leiding van generaal Nobile weten schappelijke onderzoekingen aan de Noord pool verlichtte en reeds met succes ver schillende vluchten had gedaan, is van haar laatste vlucht niet naar de vliegbasis terug van een geweldigen brand; maar dat rustige, kal me licht was niet afkomstig van een vuurgloed, 't Stond steeds op dezelfde plaats in het noorden, geheimzinnig, hoog en veraf een noorderlicht in toenemende pracht. Het geratel van een rijtuig, dat schielijk naderde, ontrukte Hartmut aan zijne overpeinzing, 't Was al over negenen wie zou er zoo laat nog komen? Misschien de tweede geneesheer, dien men 's na middags had ontboden, maar die toen niet thuis was geweest: misschien ook iemand van Ostvvalden, waar men het treurige nieuws nu ook al kon weten. Thans reed het rijtuig voorbij het grasperk, de wielen knarsten op den besneeuwden grond en een oogenblik later hield het voor de hoofdpoort, aan de achterzijde van het kasteel stil. Rojanow, die dien dag nü eens den heer des huizes* vertegen woordigde, verliet het vertrek, om te vernemen wat er gaande was. Hij had reeds de groote trap b.creikt, die bene den in het voorportaal uitkwam, en zette den voet op'de bovenste trede, toen hij plotseling ontroerde en onbeweeglijk bleef staan. Op eens klonk hem een stem in de ooren, die hij in tien jaar niet ge hoord had ze klonk gedempt, halfluid, en toch herkende hij haar dhdelijk. „Ik kom vanwege het gezantschap. Wij kregen na den middag het telegram en ik heb gebruik gemaakt van den eersten den besten trein. Hoe gaat 't? Kan ik mijnheer van Walmoden spreken?" Stadinger, die den aangekomene ontving, ant woordde op zachten toon iets onverstaanbaars, dat waarschijnlijk de waarheid inhield, want nu vroeg de vreemdeling haastig: „Ik kom toch niet te laat?" „Ja, mijnheer l In den laten namiddag is mijnheer gekeerd. De benzine voorraad aan boord is uitgeput, zoodat in het gunstigste geval, het luchtschip nog een 10 a 14 dagen kan blij ven drijven op den gasvoorraad. Het schip is nu evenwel onbestuurbaar en is dus ge heel en al aan de elementen overgeleverd. De geheele bemanning bestaat uit 38 kop pen, waarvoor het ergste wordt gevreesd. Hulp-expedities zijn uitgezonden teneinde het luchtschip op te sporen, doch dit staat vrijwel gelijk met het zoeken van een speld in een hooiberg. Wat de verdere buitenlandsche berichten betreft, kunnen we kort zijn. In het proces tegen de Elzasser autono- misten zijn de vier hoofdbeklaagden veroor deeld tot een jaar gevangenisstraf en vyf jaar verbanniDg, terwijl de andere beklaag den zijn vrijgesproken. Deze uitspraak heeft in den Eizas nogal heftige protesten uitge lokt en ook een deel der Fransche pers is over dezen uitslag verwonderd. De strafmaat is licht te noemen ten opzichte van het ten laste gelegde en daarom begint er twijfel te rijzen. De veroordeelden zijn in hooger be roep gegaan, zoodat deze zaak te Parijs op nieuw zal worden behandeld. In Belgrado heb beu zich heftige betoo gingen voorgedaan tegen de Italianen en de politie heeft meerdere malen met de blanke sabel moeten ingrijpen, teneinde erger din gen te voorkomen. De toestand tusschen Rome en Belgrado wordt door deze betoo gingen niet verbeterd. In verschillende plaat sen in Servië en in Italië, moet de politie consulaten en gezantschapsgebouwen be waken, teneinde al te heftige betoogers voor onberaden stappen' te behoeden. In Belgrado heerschfc groote opwinding onder de bevolking. Ook in Zuid-Tirol hebben zich anti-Italiaan- sche betoogingen voorgedaan, waarbij de Italiaansche vlag van het consultaatgebouw werd ingetrokken, doch welke nadien op uitdrukkelijk verlangen van Rome dooreen afdeeling militairen opnieuw werd geheschen bij w|jze van genoegdoening. Het proces tegen de gearresteerde inge nieurs in Rusland is nog in voilen gang, van Walmoden gestorven." Er volgde een korte pauze, en daarop zeidc de vreemdeling op gesmoorden, maar vasten toon: „Breng mij dan bij zijne weduwe 1 Vraag belet voor den overste van Falkenried!" Stadinger stapte vooruit, gevolgd door een lange, in" een militairen mantel gehulde gestalte, waarvan hij slechts de omtrekken kon herkennen. Beiden waren reeds lang in de benedenvertrekken verdwenen en nog altijd boog Hartmut zich over de leuning van de trap en tuurde naar onderen. Eerst toen Stadinger alleen terugkwam, scheen hij tot bezinning te komen en keerde hij naar zijn kamer terug. Wel een kwartier lang liep hij hier rusteloos heen en weer. 't Was een stille, zware strijd, dien hij streed; nooit had hij zijn trots kunnen buigen, nooit de minste willen zijn en hij zou zich diep moeten buigen voor zijn diep beleedigden vader dat wist hij! Maar nu overviel hem opnieuw dat innig brandend verlangen, en dit nam steeds toe en behield eindelijk het veld. Hij hief zich vastberaden op. „Neen, nu wil ik mij niet lafhartig terugtrekken. Nu zijn wij onder éen dak, binnen dezelfde muren nu moet ik 't wagen. Hij is toch mijn vader en ik ben zijn zoon!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1