NIGROIDS
Het HUIS met ERF
„Hotel-Restaurant SIMONS"
Zwijndr. Pootuien
*ankrijk.
Eilanden.
ST00MB00TDIENST
Dienstregeling
VERKOOPING
PAARDEN, DOORNVEE
en LANDBOUWWERKTUIGEN
Openbare Vrijw. Verkooping
ZATERDAG
18 FEBRUARI 1928
DWAALLICHTEN.
30 ets. per doosje
Kloosterbalsem
LOGEEREN
PIET SIMONS zorgt voor U1
Pluimveeteelt.
EJoemkool, roede- en witte kool,
i gele en groene savoye, spitskool,
aardbeleaplanten, iegaardappe-
leza. Rietmanen tegen billijke prijzen.
Vraagt volledige prijsopgaaf.
1 H. VAM NOORT, tuinman,
Telef.2172- SWIJMD1RECHT
LEGMEEL
G. 20 bons)
|erkrijgbaar bijs P. Wielhouwei;
jrnls; N. J. Boer, Sommelsdijk,
jeepe, Dlrksland; C. de Mooij,
v. d. Maden, Oude Tonge,
Brielle; A. v. d. Heuvel, Helle-
;derlandsch kantoor hof-
'EN of TE HUREN, in
ar meer Nederlanders ge-
franco brieven onder letters
3—3
0
Door het gebruik
van een speciaal
voor ons gemaakte
pakketeernaachine
kunnen wij meer
produceeren
krijgen dus minder
onkosten - dust
Betere tabak
voor
gelijken prijst
10 ct. per '/a ons.
MiDDELHARNIS-ROTTERDAM v.v.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 2 October 1927
van Middelharnis
op Maandag ess Dinsdag
V. Middelharnis 4.30 vm. l.Vlaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
V. Middelharnis 6.40 vm.A.Vlaard. 9.10vm
A. Rotterdam 10 00 vm. A. Brielle 10.30 vm.§
van Rotterdam
op Maandag ©21 Diaasdag
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard.3.00nm.
A. Middelharnis 5.30 cm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
Van 2 October t/m 5 November
en vanaf 8 Februari.
V. Rotterdam 3.00 nm. V.Vlaard.3.55nm. i'f
V. Brielle 2.20 nm.§ A. Middelbands 6 20 nm.
Van 6 November t/m 7 Februari
V. Rotterdam 2 15 nm. V. Vlaard. 3.00 nm.
A. Middelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm.
en 7.12 vm. van Vlaardingen.
In aansluiting op den trein van 9.21 vm.
en 9.40 vm. van Vlaardingen.
t In aansluiting op den trein van 14.40
(2.40) en 14.51 (2.51) nm. te Vlaardingen.
t+ In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardingen.
Te Vlaardingen overstappen.
Ais Feestdagen zijn te beschouwen:
Nieuwjaarsdag, 2e Paaachdag, Hemelvaartsdag
la Riukstc-rdsg en de beide Kerstdagen.
VAN
te STAD AAN 'T HARINGVLIET.
Op WOENSDAG 29 FEBRUARI 1928,
des middags twee uur.
Ten verzoeke van den heer A. FRIS
Notaris VAN BUUREN.
VAN
nabij „PANHUIS" gemeente
MIDDELHARNIS.
Op Woensdag 22 Febr-1928bij Inzet en
Op Woensdag 29 Febr. 1928 bij Afslag
telkens des middags 4 uur in het
Café SMiTS te STAD AAN 'T HA
RINGVLIET.
Ten verzoeke van Mejuffrouw J.
DONK te MIDDELHARNIS.
Notaris VAN BUUREN.
Prijs per kwartaalf I,
Losse nummers0,07°
Advertentiën v. 1—6 regels 1,20
Elke regel meer. 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 31
Week-revue.
Binnenland
De gemeentefiscus van Delft en Rijswijk
zijn tot de ontdekking gekomen, dat er nog
een catagorie van personen bestond, welke
gespeend was van de zegeningen van hun
citroen-systeem. Een verlichte belastingbol
is n.l. tot de conclusie gekomen, dat de con
ducteurs en trambestuurders van de lijn Den
Haag-Rijswfjk en Den Haag-Rijs wij k-Delft
meer dan 90 dagen voor hun beroep in Delft
of Rijswijk vertoeven, ergo deze slachtoffers
tegen wil en dank, z(jn forens en de gemeente
Delft heeft ze oogenblikkelftk met een aan
slagbiljet verblijd. De vindingrijkheid der
fiscus is onbegrensd en wij kunnen ons leven
dig voorstellen, dat verschillende treinconr
ducteurs en machinisten, zich niet op hun
gemak voelen. Wie weet, of deze straks ook
niet door een tiental gemeenten tot forens
worden gepromoveerd en zullen ze straks
meer aan belasting hebben te betalen, als
hun geheele inkomsten bedragen.
Als een gevolg van de overvloedige regens
en dooi heeft de Maas een groote uitgestrekt
heid in Limburg overstroomd. De toestand
werd een oogenblik critiek, doch gelukkig
schfjnt het gevaar voor verdere overstroo
ming te zijn geweken. Er wordt vanuit het
buitenland verder val gemeld, welke ook hier
leeds is te merken. Over eenige dagen kan
de toestand weer als normaal worden be
schouwd en zal de rivier weer tot haar bed
ding z(jn teruggekeerd, tot groote geruststel
ling van heel wat Limburgers.
De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp,
strekkende tot opheffing van den vaccinatie-
dwang aangenomen met 33 tegen 11 stem
men. Minister Slotemaker de Bruine is met
dit voorstel gekomen, omdat zich denlaatsten
t(jd eenige gevallen van hersenvliesontste
kingen met doodelijken afloop hebben voor
gedaan en de medici het ongevaarlijke van
de inenting niet langer staande durven hou
den. Het is bedoeld als een voorloopige
oplossing. Zoodra de minister over meer ge-,
gevens beschikt, zullen er nieuwe voorstellen
worden gedaan. Verschillende afgevaardigden
hadden ernstige bezwaren tegen dit wets
ontwerp, daar hierdoor het pokkengevaar
beduidend wordt vergroot.
Onze Tweede Kamer heeft haar eerste
zitting na het Kerstreces aangevangen met
de behandeling der Surinaamsche begrooting.
De heer IJzerman besprak uitvoerig den eco
nomische toestand van dit gewest en drong
er bij den minister op aan, dat de kamer in
het vervolg beter zou worden ingelicht en
dat de minister een ernstig onderzoek zal
instellen naar de koeliwerving op Java voor
Suriname, een spoedige regeling van de
grenskwestie tusschen Suriname en Britsch-
Guyana en een herziening van het regeerings-
reglement.
De heer Oud becritiseerde de houding van
den afgetreden gouverneur tegenover Ds. On*
nekes, welke laatste door den gouverneur is
ontslagen, zonder dat de kerkeraad hierin is
gehoord, waardoor aan den Ds. Onnekes de
gelegenheid werd ontnomen, zich te recht
vaardigen.
De heeren Fortuyn, Van Boetselaar, Van
Dubbeldam, Van Vuren, Joekes en BjJIeveld,
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTAL1NQ VAN HERMINA.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
spraken over het wenschelijke van het voeren
van doelbewuste welvaartspolitiek, de gelijk
stelling van het bijzonder- met het openbaar
onderwijs. De heer Byieveld drong er bij den
minister op aan, de immigratie van Neder
landers naar Suriname zooveel mogelijk te
bevorderen en pleitte in verband hiermede,
voor een uitbreiding van het groot-landbouw
bedrijf.
De minister is met zijn welvaartsplan nog
niet gereed en zal pas tot publicatie hiervan
overgaaD, als er overleg hierover is gepleegd
met den gouverneur. Volgens minister
Koningsberger is de economische toestand
vooruitgaande en bestaat er groote kans, dat
een groot consertium met Indisch kapitaal
zich. zal interesseeren voor den landbouw in
Suriname.
Ten opzichte van de immigratie van Neder
landers neemt de minister een zeer welwil
lende houding aan, hoewel h(j betwijfelde,
of dit plan zou slagen.
voor rookers
(Adv.)
Buitenland
De bestaande Duitsche regeeringscoalitie
is gestrand op de Rijksschoolwet en alleen
door persoonlijk ingrijpen van Hindenburg
is het gelukt dat er niet direct tot een ont
binding van de Rijksdag is overgegaan. De
begrooting zal verder worden afgedaan plus
nog eenige andere wetsontwerpen, doch het
wetsontwerp betreffende steun verleening aan
den noodlijdende landbouw zal waarschijnlijk
niet in behandeling komen. Er worden bittere
verwijten en elkaar de schuld in de schoenen
geschoveD, waaruit ten duidelijkste blijkt,
dat er geen enkel verband meer in de coalitie
zit. De verkiezingen werden hierdoor eenige
maanden vervroegd en het resultaat hiervan
zal waarschijnlijk zijn, dat vooral de Duitsch-
Nationalen gevoelige klappen zullen krijgen.
Het centrum beschikt over een standvastig
kiezerkorps en kan den uitslag der verkiezin
gen zonder ongerustheid tegemoet zien. Hoe
ook de uitslag der verkiezingen zal zijn, het
Centrum zal aan de regeeringstafel moeten
plaats nemen. Zoowel links als rechts zijn
haar noodig en hieruit vloeit voort, dat de
Rijksschoolwet dan opnieuw aan de orde zal
komen. Vanuit een financieel oogpunt be
keken is het voor Duitschland geen ramp,
dat dit dure wetsontwerp voorloopig van de
baan is. Het heeft in de eerste plaats een
reusachtige oorlogsschuld op te brengen,
zoodat het zijn handen wel vol heeft.
De weinig toeschietelijke houding van Li-
tauen, om de kwestie met Polen tot een
oplossing te brengen, begint den Polen te
vervelen en daarom is aan Woldemaras ver
zocht onomwonden te willen verklaren, of
hij bereid is naar letter en geest van de
resolutie van den Volkenbondsraad te willen
onderhandelen. Niettegenstaande de beloften
40)
„Zooals ge verkiest; maar ik verzoek je alleen,
niet al te lang weg te blijven, daar je afzondering
dan licht de aandacht zou trekken."
Hij zag en gevoelde, dat zijne opmerkingen haar
gekwetst hadden, maar achtte 't niet noodig
hiervan notitie te nemen. Met al zijne beleefdheid
en attenties verstond de baron van Walmoden
toch uitnemend de kunst om zijne jonge vrouw
op te voeden; in dergelijke licht geraaktheden
mocht hij haar niet toegeven. Hij ging heen en
Adelheid bleef alleen achter; zij steunde het hoofd
met de hand en bekeek schijnbaar vol belangstel
ling de bloemen en planten in hare onmiddellijke
nabijheid, maar fluisterde tevens bijna onhoor
baar:
„De vrije keus? O, goede hemel!"
Onderwijl waren vorst Adelsberg en zijn vriend
in gesprek met de prinses gebleven; zij bogen nu
voor haar, terwijl zij opstond en de zaal verliet;
maar de scherpe trekken van hare Hoogheid
hadden een bijzonder zachtzinnige uitdrukking en
voornamelijk Rojanow ontivng een genadig lachje
tot afscheid.
door Litauen te Geneve gedaan, om de zaak
zoo spoedig mogelijk door onderhandelingen
met Polen tot een oplossing te brengen, is
er niet de minste vooruitgang te bespeuren.
Woldemaras zal op de gestelde Poolsche
vraag kleur moeten bekennen, ook al zal
by hiertoe weinig lust gevoelen. De econo
mische oorlog tusschen beide landen duurt
onverzwakt voort, tot groote schade van
beide partijen. Ze zijn absoluut op elkaar aan
gewezen en belemmeren door een hermeti
sche sluiting der grenzen eikaars handelen
industrie. Deze handel wordt langs omwegen
via Duitschers gedeeltelijk op gang gehouden,
doch hierdoor worden duizenden aan onkos
ten verslonden. Indien partijen niet tot over
eenstemming kunnen komen, zal de Volken
bond zich weder hiermede hebben te bemoei
en en zal onze minister van buitenlandsche
zaken, als rapporteur over deze kwestie,
waarschijnlijk opnieuw worden aangezocht,
om in deze netelige geschiedenis nog eens
op te treden.
Tusschen Duitschland en de Yereenigde
Staten zijn onderhandelingen gaande, om te
geraken tot het sluiten van een arbitrage
verdrag. Dit verdrag zal in denzelfden geest
zijn gesteld, als het Fransch-Amerikaansch
arbitrage verdrag. Waar zich hier geen prin-
cipieele verschillen voordoen,zullen de details
spoedig zijn geregeld. Kollogg heeft verklaard,
dat dergelijke arbitrageverdragen grooter
vooruitgang beteekenen, dan er ooit is gedaan.
Dit is niet bepaald weinig en het zal te hopen
zijn, dat het niet overdreven is.
Sinds geruimen tijd is er sprake van een
handelsverdrag tusschen Duitschland en Po
len. Deze kwestie is urgent te achten in
verband met een ontruiming van het Rijn
land. Streseman weet dit heel goed, al wordt
het niet openlijk gezegd en zou dan ook
niets liever zien, dat dit handelsverdrag zoo
spoedig mogelijk wordt gesloten. Hij zou
hierdoor de handen in het Westen vrij krijgen
en ter wille hiervan zou hij gemakkelijk over
eenige bezwaren heenstappen. Hij wordt
hierin vooral door de landbouworganisaties
gedwarsboomd, omdat deze laatsten bevreesd
zijn voor een vrijen invoer van Poolsche land
bouwproducten. Ze zullen echter door de zure
appel moeten bijten, daar de Polen zonder
dezen vrijen invoervan landbouwproducten er
geen belang bij hebben, tot sluiting van een
handelsverdrag over te gaan.
Het schijnt, dat het met uitbreidings
plannen der Amerikaansche vloot, niet zoo'n
vaart zal loopen. Nadat de plannen bekend
geworden zijn. is er ook in Amerika steeds
sterker tegen geageerd. Voorloopig zal er
geen sprake zijn van een op stapel zetten
van al de aangekondigde uitbreiding, doch
zal slechts een klein gedeelte worden ge
bouwd, om hiermede vooral verouderde types
te vervangen.
Het Pan-Amerikaansche congres vertoont
nog steeds hetzelfde beeld. De vertegen
woordigers der Vereenigde Staten slaan zich
handig door de moeilijkheden heen en weten
de kleinere broertjes nog altijd handig met
een suikerklontje zoet te houden.
Mussolini zet zijn pogingen voort, om
Roemenië in het Italiaansche kamp te slee
pen. Italië tracht zyn invloed op den Balkan
te versterken en heeft hierbij steun van de
Grieken en Hongaren. Albanië staat geheel
onder Mussolini en indien de laatste er in
zou slagen, dat Roemenië en Bulgarije de
Italiaansche politiek gingen steunen, dan zou
de positie van Joego-Slavië bedenkelijk zijn
verzwakt. Of Roemenië ook in de toekomst
welwillend tegenover de Italiaansche politiek
zal staan, hangt af van het feit, of de tegen
woordige liberale regeering zich zal weten
te handhaven. Slaagt de oppositie er in de
liberalen te verdringen, dan zal Roemenië
een Joego-Slavische politiek voeren. Als
machtig vriend van Joego Slavië, volgt Frank
rijk met groote belangstelling de verdere
ontwikkeling van dezen strijd. De belangen
strijd op de Balkan is een der voornaamste
oorzaken, waarom het tusschen Italië en
Frankrijk niet al te vlot gaat.
MIJN HARDT'S
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct
Zenuw-Tabletten75 ct
Staal-Tabletten 90 ct
Maag-Tabletten 75 ct
Bij Apoth en Drogisten
(Adv.)
„Hartmut, ik geloof dat gij kunt tooveren!'
zeide Egon halfluid. „Ik heb al de doorslaandste
bewijzen van je onweerstaanbaarheid gezien en
ondervonden, maar dat mijne tante in je bijzijn
letterlijk een aanval van beminnelijkheid krijgt,
is ongehoord en overtreft alles wat ik je tot dus
ver tot stand heb zien brengen."
„Nu, die ontvangst was toch allesbehalve
vriendelijk," antwoordde Hartmut spottend. „Hare
Hoogheid scheen mij in het begin wezenlijk voor
een soort van roover te houden."
„En na verloop van tien minuten waart ge in
genade aangenomen en nu bij het afscheid zijt
ge haar verklaarde gunsteling! Kerel, wét hebt
gij toch eigenlijk aan of in je, waardoor ge alle
menschen zonder onderscheid onder je betoove-
ring brengt? Men zou bijna aan het oude sprookje
van den Rattenvanger van Hemain gaan gelooven.
Om Hartmut's lippen verscheen weer de harde,
bittere trek, die zijn aangezicht soms alle schoon
heid ontnam en 't een bijna duivelsche uitdrukking
gaf.
„Ik versta eenigszins de kunst om het wijsje te
speien, dat zij het liefst hooren! Dit klinkt voor
den een heel anders dan voor den ander, doch als
men maat den rechten toon weet te treffen, kan
niemand 't weerstaan."
„Niemand?" herhaalde Egon, terwijl hij zijn
blikken zoekend door de zaal liet weiden.
„Neen, niemand, zeg ik je!"
„Gij zijt een pessimist in dat opzicht; ik neem
aan, dat er uitzonderingen worden gevonden.
Als ik nu maar wist, waar mevrouw van Wal
moden is gebleven! Ik zie haar nergens!"
„Haar man zal haar wel kapittelen over haar
ondiplomatisch gezegde van straks,"
„Hebt gij dat ook gehoord?" vroeg Egon haas
tig-
„Ja. Ik stond bij de deur."
„Nu, ik gun mijne tante dat lesje van harte,
zij was natuurlijk woedend daarover; maar denkt
ge in ernst dat de gezant daarom Stil, daar is
hijzelf!"
Inderdaad zagen zij den heer van Walmoden op
hen afkomen, die juist uit de torenkamer terug
keerde. Een ontmoeting was ditmaal niet te ver
mijden, en de jonge vorst, die niets van de hier
bestaande geheime veete vermoedde, haastte zich
zijn vriend voor te stellen.
„Vergun mij, Excellentie, een verzuim te her
stellen, dat ik destijds op den Hochberg door het
spoorloos verdwijnen van mijn vriend heb moeten
begaan. Eerst na uw vertrek ben ik hem weer
machtig geworden. Mijnheer Hartmunt Rojanow,
baron van Walmoden."
De oogen der beide mannen ontmoetten elk
ander, de scherpe doorborende blik van den een
stuitte af op den trotschen, uitdagenden van den
ander; maar Walmoden was een te groot diplo
maat, om niet de huik naar den wind te hangen.
Zijn groet was koel doch beleefd; alleen richtte hij
het woord uitsluitend tot den vorst, zijn spijt be
tuigende dat hij niet lang met de heeren kon pra
ten, daar hij bij den hertog was ontboden. De
heele ontmoeting was in een paar minuten ai
loopen; maar zij had toch plaats gehad.
„Zijne Excellentie is vandaag nog stroever en
stijver dan anders," zeide Egon, terwijl zij verder
gingen. „Zoo dikwijls ik dat straks, onbeweeglijk
diplomatengezicht voor mij zie, overvalt mij een
rilling en kan ik het verlangen niet weerstaan,
warmer luchtstreken op te zoeken,"
INGEZONDEN MEDEDEELING.
'n Huisapotheek
voor 60 centen
goed voor brand-, snij- cn stootwonden,
verouderde wonden, zonnebrand, aam
beien, spierpijnen, spit, rheumatische
pijnen, wintervoeten, springende handen
en nog veel meer, koopt ge met een
pot Akkers Kloosterbalsem, de snel
Werkende merkwaardige veelzijdige zalf.
„Geen goud
zoo goed"
De Russische onderhandelaars over cre-
dieten zfjn te Berlijn gearriveerd en de be
sprekingen over nieuwe credieten zijn be
gonnen. Deze besprekingen zullen gezien de
opgedane ervaring niet erg gemakkelijk ver-
loopen.
Van al de met veel reclame aangekondigde
hervormingen, hebben w(j tot heden nog
niets kunnen bemerken. Deze-hervormingen
hebben zich beperkt, tot wat propaganda en
het opnemen van wat credieten en het ver-
koopen van de laatste waardevolle objecten
der gehate bourgoiaregeering, zooals de hee
ren dit dan plegen te betitelen. Het eerste
opbouwende werk moet nog worden verricht,
doch waar de binnenlandsche toestand van
Rusland steeds minder wordt, zal hiervan
weinig terecht komen.
De berichten uit China hangen een droe
vig beeld op van de moordpartijen en de
groote chaos, welke hier nog steeds heerscht.
In het gebied tusschen Canton en Swatau,
waar de comministen sinds December de
baas zijn, z(jn duizenden vermoord, en moe
ten zich tallooze weerzinwekkende tooneelen
hebben afgespeeld. De blijkbaar eeuwig
durende oneenigheid onder de generaals is
oorzaak, dat er niet tegen wordt opgetreden
en het resultaat is, dat deze wanordelijke
toestand blijft bestendigd.
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
B0ERENYISCHH1ARKT12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
(Adv.)
Vragen, deze rubriek betreffendekunnen
door onze abonné's worden gezonden aan
Br. B. J. G. te Hennepe, Diergaarde
singel 96c Botterdam. Postzegel van
7% cent voor antwoord insluiten.
DE VOEDING VAN PLUIMVEE.
Zooals iedereen begrijpt is het noodig wil
men van pluimvee veel eieren rapen, dat
men de dieren dan ook goed voeren moet.
Nu is het echter de vraag wat goed voer
is en om dit te kunnen beoordeelen, moet
men een algemeene blik hebben in de voe
dingsleer. Men moet weten waaruit het voer
bestaan moet, terwijl men tevens moet let
ten op hetgeen men van de dieren wenscht.
Het is echter bij het voedingsvraagstuk
niet alleen van belang om de goede grond
stoffen te leeren kennen, doch men moet
ook wel degelijk rekening houden met de
vraag of men wel zoo zuinig mogelijk voert.
Per slot van rekening voert men niet om
een massa eieren te rapen, doch voert men
het pluimvee om er voordeel mede te be
halen. Vandaar dat duur voer wel heel best
kan zijn, doch dat we daarmede soms geen
winst maken. Dit wordt veel te veel uit het
oog verloren en de meeste pluimveehouders
schrijven veel te weinig hun uitgaven en
hun inkomsten op.
Bij de eiereproductie komen ook weer
verscheidene zaken te pas waar veel te wei
nig op gelet wordt. Over het algemeen be
schouwt de pluimveehouder zijn taak voor
geëindigd, als hij een mooi, versch ei tegen
goeden prijs afgeleverd heeft. Aan de Gon-
sument der eieren wordt nooit gedacht, van
daar dat behoudens de verschheid en groote
der eieren, ook zelden over de voedings
waarde der eieren gesproken wordt. Toch
zal men in de toekomst daar steeds meer
en meer op gaan letten en wel vooral in
verband met het vitaminegehalte der eieren.
Het ei is een genotmiddel en een voedings
middel, en een goed ei is een'voedingsmid
del van zeer hooge waarde, daar het veel
vitaminen bevat, die men ook in goede na
tuurboter, versche jonge groenten enz. kan
„En daarom volgen we nu zeker met zooveel
volharding het spoor van dat mooie koude noor
derlicht!" merkte Hartmut spottend aan. „Wie
of wat zoeken wij toch eigenlijk op onze rondzwer
ving door de zalen, die maar geen eind schijnt te
nemen?"
„Den opperhoutvester!" antwoordde de jonge
vorst, knorrig dat de ander hem in de kaarten
keek; ,fik wilde je met hem in kennis brengen,
maar ge zijt weer in een stemming om met alles
den gek te scheren. Misschien vind ik Schönau
wel ginds in de zuilenzaal, 'k Zal daar eens gaan
kijken."
Hij wendde zijne schreden inderdaad naar de
zuilenzaal, waar het hertogelijk paar zich bevond
en waar hij ook vermoedde Adelheid van Wal
moden te zullen aantreffen. Ongelukkig kruiste
zijn weg zich hier bij den ingang wederom met dien
zijner vorstelijke tante, die hem opnieuw in beslag
nam. Ze wilde iets naders vernemen van dien
jongen, interessanten Rumeniër, die zich werke
lijk in den zonneschijn harer gunst mocht verheu
gen, en haar ongeduldige neef moest zich, of hij
wilde of niet, al hare vragen laten welgevallen.
Het feest werd voortgezet, de gasten woelden
en krioelden dooreen, terwijl Hartmut langzaam
en schijnbaar zonder bepaald doel de reeks van
vertrekken doorging. Ook hij zocht iets en was in
dit opzicht gelukkiger dan Egon; een vluchtigen
blik in de torenkamer werpend, welker ingang
door de zware gordijnen half bedekt was, weTd hij
hier'den zoom van een witten sleep op den grond
gewaaren het volgend moment stond hij op den
drempel.
Adelheid zat nog op dezelfde plaats als straks
en wendde langzaam het hoofd naar den binnen
tredende om. Zij scheen te schrikken, althans één
oogenblik, maar daarop beantwoordde zij met hare
gewone koele bedaardheid de diepe buiging van den
jongen man, die bij den ingang was blijven staan.
„Ik stoor u toch niet, mevrouw?" vroeg hij. „Ik
vrees dat gij hier de eenzaamheid zoekt, die ik
nu zoo onverwachts afbreekt?"
„O neen, ik zocht hier maar even een toevlucht
voor de drukkende warmte, die in de zalen
heerscht."
„Diezelfde reden voerde mij hierheen, en daar Ik
vandaag nog niet de eer en hef genoegen heb ge
had, u te begroeten, mevrouw van Walmoden,
vergunt ge mij zeker dit thans te doen."
Dit gezegde klonk zeer vormelijk. Rojanow was
naderbij gekomen, maar bleef op eerbiedigen af
stand staan. Niettemin was hare ontsteltenis bij
zijn binnen treden hem niet ontgaan en een zonder
linge glimlach speelde hem over de lippen, toen
hij de oogen op de jonge vrouw vestigde.
Deze had een beweging gemaakt, alsof zij wilde
opstaan, en heengaan, maar scheen nog bij tijds
te bedenken, dat zulk een plotselinge verwijdering
wel iets van een vlucht zou hebben. Zij bleef dus
zitten en boog het hoofd over de bloemen. Half
verstrooid, plukte zij een van de groote, purper-
gekleurde camelia's af, terwijl zij zijne eerste
vraag beantwoordde, maar tevens vertoonde zich
weer scherp en duidelijk die zelfde trek van onver
zettelijke wilskracht op haar gelaat, als toen zij
middenin de schuimende beek in het bosch had
gestaan. Destijds waadde zij zonder bedenken
door het water, om een hulp, die haar werd aange
boden, niet te behoeven aan te nemen; maar dit
was in de eenzaamheid van het woud geweest*
