VERSLAGEN Ingezonden Stukken. iijk te Mii RECHTZAKEN. ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 11 FEBRUARI 1928. 3 J<"tegiiTvèwatofang Bij Apoth en Drogisten Prijs 75,40en25ct. 1 (Adv.) Vele jaren geleden heeft Coulombe, toen nog in politiedienst, een ernstige hoofd wonde bekomen bij het opvangen van een hollend paard. Het is niet onmogelijk, dat dit getuige teekenen van verstandver bijstering die men wel eens bij hem waar nam zijn geestelijke vermogens voorgoed heeft geschokt. SCHAKING ONDER BEDREIGING MET DE REVOLVER. Eens anders bruid 's nachts ontvoerd. Een avontuur, dat onze voorstelling eenige eeuwen terug verplaatst, heeft, blykenseen United Press-correspondent, de 18-jarige Dorotea Cabrera, een rijk erfdochtertje uit San Pablo uit de prov. Laguna op de Pbi- lippjjnen beleefd. Zij was verloofd met Maximiano Concep- cion, een onderwijzer en leider van het bureau voor volksopvoeding uit Pasig. Na lange hofmakerij had h|j haar jawoord en den zegen harer ouders gekregen, en het huwe lijk zou dezer dagen plaats vinden. Tusschen dat jawoord en het huwelijk echter lagen maanden, want trouwen is b|j deoudePhi- lippino-families een ingewikkelde aange legenheid. Over de toebereidselen tot den grooten dag, hoe interessant ook op de Philippijnen, kan hier gezwegen worden. Op 1 Februari was de „slotreceptie'', het evenment van het seizoen te San Pablo. Bezoekers kwamen en gingen, en onder hen was Domingo Casino, een vroegere „vlam" van Dorotea. Langen tyd had hij niets van zich doen hooren, maar thans deelde hij Dorotea mede, haar nog altijd diep en oprecht lief te hebben. Een spottend! „Je bent wel wat laat daar mee" was het eenig bescheid. Zwijgend ging hij heen. De dag vóór de bruiloft kwam. Geheel de stad was in feeststemming. Maximiano was ingekwartierd in een huis tegenover dat van zijn bruid, die zelf het gezelschap genoot van twee harer beste vriendinnen. Toen de klokken van San Pablo's kerken twee sloegen, werd Dorotea opeens door een harer vriendinnen gewaarschuwd: „Domingo is in huis". In het volgend oogenblik voelde zij een revolver tegen haar slaap, terwijl het bevel klonk; „Ga mee!" Als in trance volgde het meisje, in nachtgewaad, hem in een auto, die pas buiten de wallen van Manilla, voor een vreemd huis, dat later aan een vriend bleek toe te behooren, stilhield. Daar was een gezelschap jongemannen bij en, en eer Dorota er op verdacht was, wa3 oor een aanwezigen geestelijke de huwe- ijksband tusschen haar en Domingo gelegd, ort daarop kwamen degenen die baar zoch- en en brachten haar terug. Haar verbijsterd brein begrijpt nog altijd aar half het gebeuren van dien nacht, en n het klooster te Manilla, waarheen zij om p haar verhaal te komen is overgebracht, tamelt zij nog altijd, de bruid van Maximiano e zijn. Maximiano wacht verslagen van aTt in zyn huis te Pasig op diDgen die 'et komen. En Dominge is onvindbaar. Diamant ingeslikt. Artin Gregarian, een 26-jarig Armenische "er, betrad den winkel van een juwelier te aïro .en gaf den wensch te kennen, een "ar kostbare ringen en steenen tekoopen. e juwelier zocht drie steenen en drie rin- n, elk ter waarde van eenige duizenden, t en overhandigde ze den cliënt ter nadere schouwiDg. Intusschen kwam een anderer ant binnen, dien de juwelier te woord oest staan. Enkele minuten later gaf de rmenische beer de ringen en steenen terug verklaarde, te zullen terugkomen. De weiier constateerde nu, dat één der steenen één der ringen, die hij had teruggekregen, et de oorspronkelijke waren en verzocht n jongen man den echten steen terug te ven, alvorens de politie werd gewaar- uwd. De jongeman betwistte energiek, s te hebben weggenomen dat hem niet "behoorde, maar de juwelier sloot de deur liet, terwijl buiten een menigte belang- llenden zich begon te verdringen, een litie-agent roepen, die verscheen in gezel- •ap van een politie-officier. e jonge Armeniër werd gefoulleerd, maar n vond niets. Toen de politie-officier hem "ter. scherp ondervroeg, bekende de jonge n ten slotte, dat hij den steen had inge- :t. hans bevindt hij zich in het ziekenhuis, r men alle moeite doet, den steen uit iüneriyk naar buiten te krijgen. Men tigt veel hoop op ricinus-olie Een rijke arme. n een huis in een van de armste wijken Manchester is verstopt tusschen oude hten een bedrag van 2500 pond sterling bankbiljetten en gouden en zilveren nten gevonden. In het huis woonde, in Mjnbaar kommervolle omstandigheden, 70-jarige vrouw, die, daar zij stervende naar het ziekenhuis werd vervoerd. 1 ens bleek, dat zij op een bank nogdui- pond sterling had staan. GROOTE BANDJIRS BIJ DJOKJA. Belangrijke waterwerken vernield. DJOKJAKARTA, 7 Febr. - Gisteravond heeft een zware regenval langs de hellingen van den Merapi bandjirs veroorzaakt. De hoofdweg van Djokjakarta naar Solo was over stroomd, de ringmuur van de suikerfabriek GondangWinangoen weggespoeld, belangrijke waterwerken in Zuid-Klaten vernield. Rail banen werden weggespoeld. De Zuidelijke bellingen van den steeds in vrij heftige werking verkeerenden vulkaan. Merapi (pl.m. 2900 M. hoog), waar de resi denties Soerakarta, Djokjakarta en Kedoe samenkomen, zijn zeer waterrijk en uiterst vruchtbaar. Het is inzonderheid de afdeeling Klaten, waar de vulkanische verweeringzich by uitstek leent voor den teelt van tabak en suikerriet. Een twintigtal tabakslanden en een dozijn suikerondernemingen leveren tienduizenden bewoners dezer afdeeling werk. De waterafvoer heeft steeds een punt van aanhoudende zorg uitgemaakt in het Klaten- sche. De geweldige neerslag is oorzaak, dat het zaud en de steenen, door den Merapi uitgeworpen, de beddingen van een paar rivieren opvullen en steeds verhoogen. Men heeft de grootste moeite, deze „zandrivieren" voor den afvoer van het hemelwater ge schikt te houden. Eenige zeer uiteenloopen- de methoden tot het brengen van afdoende verbetering zijn aanbevolen, maar, zooals ook nu weer blijkt, tot dusver tevergeefs. De geteisterde suikeronderneming Gondang Winangoen ligt aan den Grooten Weg van Solo naar Djokja, ongeveer 3 K.M. ten Westen van de plaats Klaten, dicht b|j zoo'n zand- rivier. De schade, toegebracht aan waterwerken, die de bevloeiing regelen, en aan de rail- banen, die voor een groote suikeronder neming vaak vele tientallen kilometers lang zijn, zoo ook aan nog te velde staanden oogst, moet zeer aanzienlijk geacht worden. Wellicht zal deze overstrooming aanleiding zijn tot het nemen van afdoende maatregelen in zake den zand- en waterafvoer in deze streek. Kattenjacht. Alles wat vacht is, heeft tegenwoordig waarde, want de pelterij nijverheid is nu op zoo'n trap gekomen dat zij geite-, konijne en kattev ellen in de huiden van de zeld zaamste exotische pelsdieren weet te her scheppen. Dies zijn de katten te Londen niet veilig meer. Bewoners van Hampstead hebben zich in den laatsten tijd beklaagd over de geheim zinnige verdwijning van een aantal hunner bemiode katten. Daar er op het oogenblik op de bontmarkt groote vraag is naar katte- velletjes en de verdwenen dieren mooie vach ten hadden, zoekt men thans ijverig naar een geniepigen vallenzetter. Geraffineerde oplichters. De politie te Hamburg heeft Maandag drie oplichters gearresteerd, die tot een bende van tenminste acht leden behoorden, welke in de laatste weken op geraffineerde wijze in eenige groote steden geld geklopt hadden uit de zakken van bookmakers. De mannen vingen met een drielampstoestel de Morse- teekens op die de uitslagen van de belang rijkste paardenrennen te Parijs, Newmarket en andere Engelsche banen vermeldden. De winnende paarden werden onmiddellijk aan c.&n medeplichtige, die zich vlak bij een book makerskantoor bevond,-doorgebeld en deze plaatste dan nog zoogenaamde weddenschap pen op het laatste oogenblik. In Hamburg hebben ze op deze^wyze in enkele dagen 60,000 en in Leipig ruim 10,000 mark buit gemaakt. Ook te Berlijn, Chemmitz en Dus seldorp zijn de heeren aan het werk geweest. Weer sneeuwstormen in Zuid-Rusland. MOSKOU, 5 Febr. Sneeuwstormen van een ook voor Rusland ongekende kracht heb ben in het Zuidelijk deel der Oekraine en ten Oosten van den Oeral tot Tasjbent ge woed. In verschillende streken is het tele grafisch en telefonisch verkeer verbroken. Op een aantal spoorwegtrajecten moest het verkeer worden gestaakt; op andere lijnen kregen de treinen vertragingen tot twintig uur toe. Een groot aantal kleine stations in het Noordelijk deel van den Kaukasus is geheel ingesneeuwd, terwijl de treinen slechts met de grootste moeite konden worden uit gegraven. Te Efpatoria stortten onder den druk der sneeuwmassa's de mastenrvan een radiostation in. ALLES IS VALSCH. PARIJS, 5 Febr. Leven we tegenwoor dig niet in de eeuw van alle vervalschingen en nabootsingen, in de eeuw waar alles schijn is en niets meer wezen? Zelfs in de buurt van Opera en Rue de la Paix, vroeger beroemd om de echtheid van hun artikelen, begint het te wemelen van ersatz-dingetjes. Sommige winkels afficheeren voor eenheids prijzen van vijftig tot honderd franco paar- len en briljanten colliers om van om te vallen, colliers, die, als ze echt waren, in de millioenen zouden kosten. Anderen veilen enorme turkooizen en robijnen, ingezet in gouden halsplaten en armbanden, die eerder hals- of armboeien lijken en op vyftig meter van een musichall-tooneel, ideaal verlicht, nog valsch zouden aandoen. Vroeger vertoonde de groote dame met discretie heur familie-juweelen, bang als een vulgaire negerin al haar schatten uit te stallen. Nu laat men z'n edelsteenen zoogenaamd op de bank, maar behangt zich van onder tot boven met ersatz-pruilen, die bijna van de historische halzen der Musóe-Grèvin-helden gestolen lijken. De midinettes volgen het voorbeeld der élégantes. Voor haar openen geniepig-Ioen- schende Annamieten op het boulevard-asfalt tersluiks hun valiesjes, vol imitaties van imitatiesteenen. Want dit is de laatste uit vinding van onzen tijd: de nabootsing der nabootsing. Kijk maar eens naar de catalogi voli „imitation de simili-cuir" en dergelijke. Wanneer krijgen we de imitatie van de imitatie der imitatie: de allerlaatste weer spiegeling der waarheid? Wie vooral met de schijn-edelsteenen in hun maag zitten, dat zijn de zakkenrollers en hotelratten. Ondanks hun enorme zaken kennis, laten zij zich toch weieens bij den neus nemen. Laatst ontsnapte er een met zijn buit, achter mlgd door een revolverschot van den eigenaar. Door een toeval wist hij den dans te ontsnappen. Wat moet hij op zijn neus hebben gekeken bij het onderzoeken van zijo simili-halssnoer, dat nog geen vyf pop waard was. Doch omgekeerd spreekt het vanzelf, dat men de echte steenen wel eens voor valsch aanziet. Geen bezitster heeft meer pleizier van haar echte tresoren. Het wordt een kapitaal-belegging als effecten, die nimmer de kluis van de bank verlaten. Het verliezen van een echt collier wordt nu dubbel gevaarlijk. Ziet de vinder het voor echt aan, dan verdubbelt de verleiding door de uniekheid van het geval. Zoo niet, dan neemt hij zijn vondst „en bagatelle". Pas vond iemand in de trottoirgoot een erg valsch-lijkend collier. „Wacht", dacht hy bij zichzelf, „ik zal het meenemen voor mijn kinderen..." Zoo gezegd zoo gedaan. Den volgenden morgen las hy in de krant, dat een dame een collier van twee-en-tach tig parels, waard ongeveer tweehonderddui zend francs, had verloren. Gelukkig dat hy het kostbaar kleinood nog by tyds uit de vernielende kinderhanden wist te reddeD NIET ELKE NEGERIN EEN JOSEFINE. Avontuur van een meisje uit Dahomey. Kennismaking met de westersclie beschaving. PARIJS, 5 Febr. Toen Joséfine Baker op haar afscheidsavond in ontroerende be woordingen haar hoedenmaker, couturier, kousenleverancier en schoenmaker dankte voor hun gratis-kleedij, toen voelden wij dat ineens als een saluut aan de westerscbe be schaving, die uit een glimmend negerinnetje in Eva-costuum in luttele jaren tyds een keurig-gekleede Parisienne wist te tooveren. Helaas zijn alle kleurlingen-meisjes, die hun geluk in de beschaafde oude wereld komen beproeven, niet even gelukkig en er zijn er, die in plaats van aangekleed totaal uitgekleed worden. Een mooie inboorlinge uit Dahomey moest dit pas ondervinden. Een ryk houtkoopman nam behalve zijn negerbeelden en opgezette dieren ook een allerliefst exemplaar van het vrouwelfik menschenras mee. In Bordeaux aan wal gestapt, toog hfi onmiddellijk naar een mode-zaak om zijn beminde in een passend gewaad te steken, waarna het paar een fuifweekje in Montmartre ging passeeren. De faam van „Paris, mon beau village" was zelfs tot in het hartje der rimboe doorge drongen. Eerst ging alles goed, maar op den duur werd de minnaar het primitieve natuurkind moe. Hij bekeerde zich tot blanker idealen en liet de ebbenhouten Eva gewoonweg in den steek. Zij toog naar den eenigen Mont- martre-dancing, dien zij kende, waar de hitte en het licht een illusie van tropische weelde gaven. Was het om alles te vergeten Dien avond stelde het negerinnetje zich dolzinniger aan dan ooit. Een herinnering aan een revue- Parijs Nu of SuperrNu werkte misschien mee: in elk geval liet het kind behalve haar mantel en hoed ook haar heele toiletje in de steek. En zoo danste zy te midden der ge blaseerde feestgangers een primitieve char leston, zoo wild en spannend, als men sinds Joséfine's debuut niet meer had meegemaakt. In haar kinderiyk brein zag zij al gouden bergen voor zich, musichall-cachets, roem, rijkdom, wie weet ook het geluk... Doch de nacht ging voorbij. Het grauwe morgenuur brak aan. Waarheen? En dan plots die vreeselijke ontnuchtering te mer ken, dat een handige dievegge er met haar gloednieuw toiletje, hoed, schoentjes, kortom alles was vandoor gegaan. Gehuld in een geleende koks-jas vertelde zij haar dioevig avontuur op het politie bureau, waar men haar nog een brigadiers cape en kepi aanbood om in den stortregen een nachtasyl en liefdadigheidsinrichting te bereiken. Wel niemand zal ooit met meer heimwee aan zjjn mild zonnig vaderland hebben gedacht dan dit van kou bibberende Moriaantje, finaal uitgekleed door onze be faamde beschaving. VEEL BELOVENDE JEUGD Bostons geheimzin nige branden opgehelderd, BOSTON, 8 Febr. Het politie-onderzoek naar een serie van acht brandstichtingen, die kort geleden in bet Zuidelijk deel der stad hebben plaats gevonden, heeft thans tot de arrestatie van twee jongens van respec tievelijk zeven- en veertienjarigen leeftijd geleid. Het jongetje van zeven jaar heeft reeds bekend een kerk en een school in brand te hebben gestoken. De tweede knaap wordt er van beschuldigd, tijdens de schooluren de school in brand te hebben laten steken. Ge lukkigerwijs slaagden de nonnen er in, alle leerlingen in veiligheid te brengen. MET DEN HELM OP HET HOOFD... Milaneesche trarascène. Op een Milaneesche voorstad-tram (zoo wordt aan de „Frankf.Ztg." gemeld) stapten dezer dagen twee vrouwen met een jongetje van vier jaar, dat om zyn hoofd èen tulband achtig verband droeg en stilletjes zat te hui len. De begeleidsters schenen zich daar weinig van aan te trekken, en meewarige medepas sagiers drongen erop aan, dat zij toch eenig medelijden zouden toonen met het kind, dat blijkbaar hevige pijn leed. De twee vrouwen antwoordden eerst, dat de menschen zich niet moesten bemoeien met dingen die hun niet aangingen. Toen daarop echter eenige heeren een bijna dreigende houding gingen aannemen, rukte een van de twee vastbe raden het verband af, en te voorschijn kwam tot daverende vroolijkheid van de geheele tram: een fraai, wit-en-blauw geëmailleerd nachtelijk gebruiksvoorwerp, dat denkleinen knaap diep over de ooren zat. De vrouwen vertelden toen, dat de jongen zich al spelend, dien helm had opgezet, en hem naderhand niet meer kon afkrijgen. Daar ook de hulp der groote menschen niet baatte, bleef mam en tante niets anders over, dan chirurgische hulp in te roepen. In de nabijheid van een bekend arts stapten zij uit, een assistent verhielp na een uur zwaren arbeid het hoof delijk euvel en gaf den vrouwen nog den goeden raad mee, ffe bewuste gebruiksvoor werpen voortaan van steen te nemen, omdat zij dan, by recidive vanwege het ventje, den ongewonen helm zouden kunnen stukslaan en aldus zonder vreemde hulp verwijderen. Door zyn makkers doodgeschoten. BRUSSEL, 7 Febr. In de forten bij Diest werd hedenmiddag het lijk gevonden van den 15-jarigen Peeters, een leerling van de hoogere burgerschool te Diest, dat inde borst een kogelwonde vertoonde. De jongen had des morgens zijn huis verlaten en was des middags niet teruggekeerd. Het gerecht, dat onmiddellijk ter plaatse kwam, stelde een eerste onderzoek in, waaruit bleek, dat de moord gepleegd moet zijn door twee studiemakkers van denzelfden leeftijd, die dikwijls met maskers en messen rondliepen. De beide verdachten zyn des middags van school weggebleven en werden tot dusver niet teruggevonden. DEN BOMMEL. Dinsdagavond j 1. werd in het gymnastieklokaal der le O. L. school een vergadering gehouden met het doel, om te komen tot het oprichten vart een ver- eeniging tot onderlinge steun by ziekenhuis verpleging. De zaal was vrijgoed bezet. Het voorloopig commité, dat deze aGtie op touw zette, bestond uit de heeren J.. P. Verheul, J. P. Mast, C. Westerweel, S. de Lint en A. Jacobs, terwijl het bestuur der Afdeeling Middelharnis-Sommelsdyk aan de uitnoodi- ging tot bijwoning dezer vergadering wel willend gehoor gegeven bad. Nadat de heer Verheul de vergadering had geopend, en de gasten uit M. en S., benevens "net hoofd der gemeente een hartelijk welkom had toegeroepen, zei spreker, dat het doel, waarvoor deze vergadering was belegd te goed bekend was. om het nog nader uiteen te zetten. Bovendien, zei spreker, is men zoo zeer van het nut overtuigd, dat daar Diet veel over behoefd te worden gezegd. Het is een gevoel van saamhoorigheid dat ons hier heen drijft. Wy willen allen samenwerken tot hetzelfde groote en mooie doel. Spreker verklaarde de vergadering voor geopend, en nu kreeg de heer Jansen, leeraar aan de H. B.S. te Middelharnis en Voorzitter der Af deeling Middelharnis-Sommelsdijkhet woord. Spreker betoogt het groote nut van een ver- eeniging met het bekende doel. Hy wijst er op, hoeveel moeite en kosten er aan ver bonden zyn, wanneer zieken moeten worden behandeld, die ziekenhuisverpleging noodig hebben. De vele bezwaren en de groote gelde lijke offers maken dit vaak onmogelijk. Daar om spreekt het voor zich zelf te 'trachten deze lasten saam te dragen. De contributie, zooals die te M. en S. is geregeld, kan geen bezwaar zyn: 6 cent per week voor elk lid boven 15 jaar, en daar beneden 1 cent per week. Menschen van elke politieke kleur en van elke richting of stand kunnen zich aan sluiten: In deze vereeniging zijn plichten en rechten voor allen gelijk. De vereeniging is geheel zonder kleur omdat ze moet zij neen belang voor het algemeen, dus voor ieder. De heer Jansen spreekt de hoop uit, dat hier hedenavond een vereeniging zal worden ge sticht. Na den heer Jansen kwam de heer Van Loo, hoofd eener O.L. School te Middelhar nis en Secretaris der Vereeniging M. S. aar het woord. Spreker begint met duidelijk te maken dat zulk een vereeniging in den tegenwoordigen tyd onmisbaaris Er worden tegenwoordig veel meer personen in zieken huizen verpleegd en aan operaties onder worpen dan vroeger, dank zij de nieuwe richting in de geneeskunde. Als bewfis hier van noemde spreker getallen i Het eerste jaar werden uit zijn afdeeling 43, het tweede jaar 62 personen voor rekening der vereenir ging behandeld. Vroeger moesten de minder met aardsche goederen gezegenden hulp vra gen bij vrienden, of zich wenden tot Diaconie of Burgerlijk Armbestuur. Ze moesten gun sten. vragen; thans kunnen ze als lid der vereeniging hun rechten laten gelden. In M.-S. begon men met een kas van 800,— om aan de eerste aanvragen te kunnen vol doen is het noodig met een som als kasgeld te beginnen. Als het hier, zegt sp ernst is, om een vereeniging te stichten^ dan moeten we rekenen op ten minste 1000 leden. (Er zyn ongeveer 2000 inwoners). De eerste 4 maanden moet contributie betaald worden zonder dat de leden recht op hulp hebben. Dan kan de kas zoo een 700 gulden bedragen. Hiermee kan veilig begonnen wor den. Deze wijze van kasformatie acht spre ker veel beter, dan subsidie vragen aan Diaconie of Burgerlijk Armbestuur. Want dan zouden ook meer gegoeden profiteeren van het geld der Kerkelijke of Gemeentelijke Armen, en dat zou onbillijk zyn. Met een kas van 700,— zou men wel in staat zfin, de eerste klappen op te vangen. De gemiddelde verplegingskosten mag men schatten op 100 120 gulden per patient; En daar den Bommel, meer vervoerkosten zal hebben dan M.-S. acht spreker het raad zaam de contributie ook iets hooger te zetten. Hij stelt voor: voor leden boven 15 jaar 6 cent, van 15 tot 10 jaar 2 cent en beneden 10 jaar 1 cent per week. Nu weten we wel, zegt de heer van Loo, dat er menschen zijn, die zeg gen: „Als ik naar het ziekenhuis moet, ga ik naar de armenkas van diaconie of gemeen te, die zijn er voor." Maar, zegt spreker, dit zijn verderfelijke argumenten. De contributie is voor niemand een bezwaar en het geeft veel meer voldoening als men zich zelf door onderlinge samenwerking weet te helpen. Maar welke rechten heeft een lid, vraagt spreker verder en het antwoordt daarop: 1. Vrije keuze van ziekenhuis. 2. Verpleging gedurende 6 weken. 3. Vrij vervoer van huis naar 't zieken huis en terug. 4. Operatiekosten tot een maximum van 200,-. Alles wordt berekend volgens tarief 3e klas. Spreker wyst ook op het feit, dat acade mische ziekenhuizen te verkiezen z(jn boven andere omdat het goedkooper is, doch dat deze vooraf moeten worden gevraagd voor opname, zoodat in spoedeischende gevallen er geen gebruik van kan worden gemaakt. In academische ziekenhuizen heeft men geen doktersrekening en is aanschaffen van onder- kleeding niet noodig. Een huisgenoot kan 1 maal per week op kosten der vereeniging de patient bezoeken. Spreker wyst op het verkieselijke van het vervoer per stoomboot. Een auto van de boot naar het ziekenhuis kost slechts 5 gul den. Het vervoer per auto van hier naar Rotterdam is nog veel te duur. Echter meent spreker er op te moeten wijzen dat overleden patiënten niet op kosten der vereeniging naar huis vervoerd worden. De kosten daarvan zyn veel te groot om dat door de kas te laten dragen. Met behulp van een verklaring van den huisdokter, en een verklaring van den se cretaris der vereeniging wordt de patiënt onmiddellijk opgenomen. Hij behoeft zelf geen cent te betalen bij de opname. Alleen zenuwpatiënten worden niet op kosten der vereeniging opgenomen. Ook geen verpleging in een sanatorium, hospitium of herstellings oord wordt vergoed. Ook wordt niet vergoed de behandeling met lichtstralen. Alleen wel- het maken van een foto, voor het vasttellen der diagnose. In M.-S. treft men onder de leden aan van de meest gegoeden tot de armsten. Dat kan hier öok. Ja het moet. Het mag niet zijn een vereeniging enkel van behoeftigen. Er moet samenwerking zijn. Spreker raadt aan de menschen een maand bedenktijd te geven, en na die maand nie mand meer toe te laten dan na goedkeuring van het bestuur. Hiervoor gebruikt men in M.-S. formulieren, die ingevuld moeten wor den door de nieuwe leden, en dit beveelt spreker ten zeerste aan. Eén bode zegt de heer Van Loo is voor den Bommel wel vol doende. Dit moet iemand zijn, die eenigszins administratief is aangelegd. De bode moet tevens de propagandist zyn der vereeniging. Het loon van een bode stelt spreker als volgt voor: 2 gulden per week -f- 4 weken con tributie van elk nieuw aangeworven lid, en aan het eind van het jaar 2 cent van elk lid dat de vereeniging dan telt. Zoodoende heeft de bode belang er by dat de vereeniging in ledental toeneemt, en dat er geen afvallen door bedanken. Nog meent spreker er op te moeten wfizen dat voor observatie alleen vergoed wordt gedurende acht dagen, derde klas, tot een maximum van ƒ3,— per dag. Een lid heeft recht op 6 weken vergoeding per jaar. M.-S. betaalt geen kosten voor operatie ter plaatse. Spreker, die een groot voorstander is van deze vereenigingen, spreekt de hoop uit, dat binnen afzienbaren tijd een centrale vereeniging voor 't heele eiland ge vormd wordt, door aaneensluiting van de plaatselyke vereenigingen. Dit zou de draag kracht zeer versterken, en de te bereiken resultaten zouden veel beter kunnen worden. Spreker hoopt, dat zyn woorden niet ver geefs hebben geklonken. De haer Van Heest, de penningmeester van M,-S. is van meening dat den Bommel niet van achter mag komen. Hij is vast overtuigd dat het plan zal slagenen M.-S. is steeds bereid overal te helpen by° de op richting, waar die hulp gevraagd wordt. Ook hij hoopt op centralisatie. Wat de admini stratie betreft, zegt spreker volgt men op alle plaatsen van het eiland, waar een ver eeniging bestaat, dezelfde methode, die van de R.V.S., behalve in Dirksland. Spreker beveelt de administratie volgens hetR.V.S. systeem bijzonder aan. Om getallen te noemen zegt den heer Van Heost dat in het le jaar is ontvangen aan contributie 6375,— en uitgegeven f 3977,- en in het tweedejaar ontvangen 7351,en uitgegeven ƒ6313,— Dat is ruim 10000,— in 2 jaar. Thans vraagt de heer Verheul of er men schen zyn, die nadere inlichtingen wenschen. Het bestuur wil gaarne alle vragen beanb woorden. De eerste die van deze gelegenheid gebruik maakt is de heer P. Huyer. Deze vraagt hoe het gaat met leden, die verzekerd zyn by den Raad van Arbeid, Ook wil hy nog wel iets naders weten over het vervoer. De heer van Loo antwoordt, dat den Raad van Arbeid wel wat vergoedt, maar niet alles. Soms zelfs betaalt bij niets. Daaróm is het gewenscht, toch lid' der vereeniging te worden. De R. v. A. betaalt by voorbeeld niet voor ongeneeslyke gevallen, alleen dan als er kans bestaat om de patiënt op te knap pen. Inzake vervoer wyst de heer Van Loo op boot en tram en in enkele gevallen op de vereeniging Spido in Rotterdam. De heer de Lint' vraagt hoe de groote veT- goedingskosten te verklaren zyn. Waarop de heer Van Loo zegt: 42 dagen verpleging h 3 per dag 126 operatiekamer en verband 40 vervoerkosten 25 doktersrekening 200 Totaal 391 Thans vraagt de burgemeester het woord. Hy brengt namens de aanwezigen zyn dank aan het veorloopig comité, dat het initiatief nam, en aan de heeren van Middelharnis- Sommelsdijk voor hun medewerking en sprak den wensch uit, dat deze pogingen vruchten zouden afwerpen. Nadat nog een enkel woord is gesproken over de wyze waarop men een bode zou kunnen aanstellen, vraagt de heer Bakelaar het woord. Hy zegt dat het jam mer zou zyn, zoo het voorloopig bestuur heenging zonder resultaat te zien van zyn werk. Hy zou willen weten of er al men schen waren die lid wenschen te worden, Een ïyst circuleert en staande de vergade ring worden een 300-tal leden ingeschreven. De hoop is dus niet beschaamd. Nadat de heer van Loo nog enkele inlich tingen heeft gegeven op gestelde vragen en de zaak voldoende toegelicht blykt, wordt de vergadéring gesloten. Wij meenen hieraan te moeten toevoegen een woord van dank aan het voorloopig comi té, dat zyn taak zoo ernstig heeft opgevat en een woord van erkentelijkheid aan de heeren Jansen, van Loo en van Heest, wier belangelooze medewerking zeer veel heeft bijgedragen tot het welslagen dezer ver gadering. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.) In aansluiting op het vroeger gemelde en ter kennisname van onze aandeelhouders welke niet ter vergadering kwamen zoowel als de verdere belangstellenden diene: Dat wij ons plan,een grondkapitaal te vormen tot verwezenlyking onzer plannen hebben uitgevoerd en dat wij daarin naar ons genoegen zijn geslaagd. Niet alleen dat velen zich niet onbetuigd gelaten hebben in onze beide Gemeenten om één, verschillende zelfs meerdere aan- deelen te nemen, sommigen maakten ons deze bedragen geheel cadeau terwijl ook zij die hier vroeger woonden of de belangen van Middelharnis en Sommelsdyk een warm hart toedragen zich ook van buiten het eiland interesseerden door het:nemen van dandeelen. Eene mooie toezegging ontvingen wij ook nog van ons mede Bestuurslid Dr P. Knöps welke aau heeft geboden allen welke in onze zweminrichting onder deskundige leidingen toezicht zwemmen of zwemmen gaan léeren igevaaagd gratis te onderzoeken in hoe verre zwemmen voor hunne gezondheids toestand aanbeveling verdiend. Aan allen onzen hartelyken dank voor dezen zeer gewaardeerden finantieelën en mofèelen steun. Want hoewel wij als Bestuur wel vooruit wisten dat het geheele kapitaal om een inderdaad geheel aan.de eischen voldoende zweminrichting te stichten, niét ujt de beur zen der belangstellenden alleen zou komen, het was naast den finantieelen stèun vooral ook de moreele steun waar wy een onderzoek naar wilden instellen. We wilden weten of er een zoodanige groep van voorstanders was te fórmeeren welke niet alleen hunne instem ming met het plan wilden betuigen, want dat is ons gebleken, die zyn er velen maar die ook in den zak wilden tasten, zoodanig dat daarop onze verdere arbeid waardig gegrondvest kan wórden. En dit is tot groot genoegen van ons Bestuur ruim voldoende ólekeD, terwijl zich wèer anderen opgaven als Begunstiger ad 2.50 per jaar. Verschillende vergaderingen zijn uiteraard gehouden waarin óns verder werkprogram nader werd vastgesteld en zoo besloten wij den laatsten stoot te geven door het organises- ren van een verloting. De toestemming tot deze verloting werd aan H. M. de Koningin gevraagd en inmiddels verkregen. Daarop is een vergadering van Aandeelhouders gehouden, waarop naast, meerdere punten, tot definitieven aankoop van het terrein werd besloten en voor de ver loting oa. de prijzen werden vastgesteld. Het Bestuur: CHR. F. HOSSEN, Voorzitter. H. A. VAN DER MEER, Secretaris. J. M. VAN PAASSCHEN, Penningmeester, Van Redactiewege bekort. GERECHTSHOF TE 's-GRA.VENHA.GE. Uitspraken. Het hof heeft uitspraak gedaan in de vol de landbouwers J. en P. V. uit Zuidland, die door de Rotterdamsche rechtbank, Wegens meineed in een voor die rechtbank met ge sloten deuren behandelde burgeriyke zaak, zyn veroordeeld ieder tot 1 jaar gevangenis straf.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 3